johndouk

Αγαπητοί Φίλοι Συγχαρητήρια και για τη δική σας δράση ! Είναι υπέροχο να βλέπεις όλη αυτήν την κινητοποίηση σε όλες τις γωνίες της Ελλάδας και της Κύπρου ! Ας ευχηθούμε να είναι τόσο έντονες οι στιγμές που θα βιώσουμε, που όλο και περισσότεροι νέοι κυρίως άνθρωποι να αυξήσουν τις αναζητήσεις τους προς την κατεύθυνση της στενότερης γνώσης του κόσμου που μας περιβάλλει και που αποτελούμε τμήμα του. Συγχαρητήρια και πάλι και καλή επιτυχία σε όλα!

Φίλε Ερατοσθένη πέρα και από το δικό μου θερμό δημόσιο καλωσόρισμα στην καταπληκτική αυτή παρέα, θέλω να εκφράσω και την ικανοποίησή μου για την "επέκταση του δυναμικού μας", κάτι που αισθάνομαι πάντα, όταν ένα νέο μέλος μπαίνει στην κοινωνία μας. Καλό ταξείδι μαζί μας λοιπόν... ΥΓ : Πράγματι πολύ καλή παρουσίαση.

Η ώρα της εκδίκησης του Captain είχε πια φτάσει. Κοίταξε διερευνητικά γύρω του, ψάχνοντας να επιλέξει ποιό θα γινόταν το φονικό του όπλο. Το βλέμμα του σταμάτησε στη ζάντα, αυτή πάνω από το μανιασμένο ακροφύσιο. Το τάσι της ήταν έτοιμο να φύγει από τις ριπές του αέρα. Ήταν ένα αεροδυναμικό τάσι απομίμηση του Μ104... Η στιγμή είχε μια απίστευτη ταχύτητα... Δεν θα προλάβαινε κανείς να δεί τι συνέβη, σχεδόν ούτε στην αργή κίνηση από το mini video που τραβούσε από το παράθυρο ο Ιlovegames, που εν τω μεταξύ είχε εξουδετερώσει τον ανεπίδεκτο μαθηματικών paratirotosympan. O Captain είχε αρπάξει στο φτερό το τάσι-γαλαξία και στρεφόμενος προς το Μπάμπη, φώναξε με μια υπερσυμπαντική ιαχή "κοπρόσκυλο, θα στο περάσω σομπρέρο!" και χύμηξε πάνω του. Ο Μπάμπης, cool , με ένα ειρωνικό ήχο, κάτι ανάμεσα σε γελάκι και αλυχτό, είπε:" Ο Μπάμπης καπέλο; Ποτέ !"...

Το ακροφύσιο είχε λαβωθεί ανεπανόρθωτα από το κτύπημα του μπουκαλιού. Είχε πεταχτεί έξω και φυσούσε μανιασμένα αέρα με πίεση, σαλτέρνοντας δεξιά κι αριστερά σαν μαστίγιο. -"Τώρα καπετάνιε. Τώρα!" φωναξε από μέσα ο oytenapaximadidenkataferanastripso. -"Tί τώρα;" ρώτησε ο eisteoloipanivlakes απορημένος. -"Τώρα να φουσκώσουμε τα λάστιχα !" διευκρίνισε αξιοθρήνητα ο θλιβερός β'μηχανικός ... "Τώρα άμα τον βρίσω, θα νομίζει ότι φωνάζω τον εαυτό μου..." σκέφτηκε ο captain και απαξιωτικά, με μια κίνηση αστραπή γύρισε προς τον Μπάμπη, με την ανάμνηση των λίγων στιγμών που προηγήθηκαν να εξάπτει τη φαντασία του και να φορτίζει το βλέμμα του...

Το κεφάλι του paliskatatakaname είχε ανοίξει και αιμορραγούσε. Οι κόκκινες σταγόνες γύριζαν σαν δορυφόροι γύρω του. Το μπουκάλι, φέυγοντας από το κεφάλι του μηχανικού, αφού προσέκρουσε σε ένα ακροφύσιο πάνω από τον πισω θόλο, λίγο κάτω από τη ζάντα της ακάτου, μπήκε σε τροχιά γύρω από αυτή. Ο paratirotosympan εμφανίστηκε σε ένα παράθυρο της ακάτου να μετράει τα δεδομένα της τροχιάς του μπουκαλιού και να τα καταγράφει σε ένα κουμπιούτερ στερεωμένο πάνω στην κοιλιά του. Εν τω μεταξύ ο μηχανικός ούρλιαζε από τους πόνους. -"Κάτσε να σε ράψω" του φώναξε η katsenaserapso, η χυμώδης γιατρός. -"Ράψε με ν'αλλάξω σκίστη" σκέφτηκε μέσα του ο paliskatatakaname. ...

To μπουκάλι με το ούζο εκσφενδονίστηκε από τα χέρια του Μπάμπη με όση δύναμη του είχε αφήσει στα χέρια η επιρροή του υγρού που έλειπε από μέσα, με στόχο του τον Captain. Αυτός έσκυψε με μια αστραπιαία κίνηση και το μπουκάλι κτύπησε πίσω του βάναυσα τον paliskatatakaname, την ώρα που εκείνος έβγαινε από την πόρτα της ακάτου, κρατώντας στα χέρια του ένα πανωφόρι από αλουμίνιο και τιτάνιο, για να το δώσει στον κυβερνήτη του, να το φορέσει για να μην κρυώσει. Ήταν ο μόνος που θυμόταν ότι η άκατος ήταν σε έκλειψη.

Φίλοι θερμά συγχαρητήρια και οι δικές μου ευχές μαζί σας

Εύχομαι ολόψυχα, όλες οι προσδοκίες σας να γίνουν πραγματικότητα .

Ουάου, Αντώνη μας έφτιαξες... Περιμένουμε αποτέλεσμα ! (ξέρω ότι αν βγει αυτό που έχεις στο μυαλό σου, η φωτό θα κάνει το γύρο του κόσμου....)

Δεν είναι καθόλου άσχετο! Επιβεβαιώνονται λοιπόν τα υπέροχα νέα που μας δημοσίευσες προ λίγων ημερών φίλε Νίκο ! ΘΑΥΜΑΣΙΑ ! Ευχόμαστε ξανά ολόψυχα, ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΑ.

Φίλοι θεωρώντας ότι και η παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού και μάλιστα υψηλής τεχνολογίας αποτελεί μια μορφή έκδοσης, καταχωρώ σ'αυτή τη θεματική ενότητα το παρακάτω άρθρο, το οποίο όταν το διάβασα ένοιωσα χαρά και αισιοδοξία. [Δεν θα το κρύψω, και υπερηφάνια για την Ελληνική του διάσταση] http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=692980&lngDtrID=252 Συγχαρητήρια link: www.animonautes.gr

Τα νέα για τον καιρό είναι πράγματι υπέροχα και μας απαλλάσουν από μεγάλο μέρος του άγχους. Όπως είπε ο φίλος Νίκος Μαζαράκης, αν υπάρχουν κάποιοι θύσσανοι δεν θα εμποδίσουν την παρατήρηση της έκλειψης. Ωστόσο θα δημιουργήσουν κάποια προβλήματα στην ποιότητα των φωτογραφιών που θα βγούν (έτσι Αντώνη. Ας ευχηθούμε λοιπόν να έχουμε ένα ΑΠΟΛΥΤΑ καθαρό ουρανό, έστω και για τα τρία λεπτά που ζητά ο Aristarchus. Μην ξεχνάμε ότι το Καστελόριζο δεν είναι απλά το μόνο Ελληνικό χερσαίο τμήμα ολικότητας του φαινομένου, αλλά το ΜΟΝΟ στην ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ και οι φωτο που θα βγουν από μας πρέπει να έχουμε την ευκαιρία να είναι ΑΝΤΑΞΙΕΣ των ικανοτήτων μας και να γράψουν νέα ιστρορία (έχουν γραφεί πολλά στις προηγούμενες σελίδες). Αντώνη, επί των επάλξεων! Μια επιπλέον παράκληση για τον φίλο Νίκο (Μαζαράκη), επειδή θα μείνουν και πολλοί από μας στην Αθήνα, γίνεται δε και το ΗΛΙΟΠΑΡΤΥ του Πανεπιστημίου στα Ιλίσια για το οποίο όλοι μας θα κάνουμε ότι μπορούμε για να έχει επιτυχία, θα ήταν καλό να είχαμε στο forum κάποιο αντίστοιχο update πρόβλεψης και για την Αθήνα. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων. Φιλικά Γιάννης Δ.

take your time (κράτα και τις επερχόμενες Ωδές αδημοσίευτες και δώσε μας το σύνολο όταν το ετοιμάσεις).

ΔΙΑΘΗΚΗ Εσβησε πριν ακουσει τη νοσοκομα να φωναζει"Θεε μου" . Αυτη τη φορα η νοσοκομα ειχε δικιο....- ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΒΕΑΤΡΙΚΗ Έφυγες για να πλημμυρίσεις την κενότητα του φτωχού μυαλού μας. ender "Το όνομά της θα είναι Βεατρίκη" -------------------------------------------------------- Βασίλη, όταν δεν θα μας έχεις πια ... αμελέτητους, νομίζω ότι πρέπει να εισακουστεί το νιαούρισμα-πρόσκληση του Εκλεκτού εκ Πατρών και να αναλάβεις τις ευθύνες και τα καθήκοντά σου...

φίλε MaxFactor ! Βρήκες ...παράγοντα σωτηρίας και ...καλωπισμού ! [ και F-actor βέβαια! για Όσκαρ!]

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ Γιά στάσου ρε max Multiple choice: [a] μας παραμυθιάζεις μας τη στήνεις και μας τσεκάρεις [c] αρχίζουν τα συμπτώματα Αλτσχάϊμερ [d] το μικρόβιο πέθανε προ διετίας please check the correct answer.

Την επόμενη φορά Φώτη μου. Είσαι άλλωστε νέος ακόμα... έχεις καιρό μπροστά σου, πρώτα ο Νούς...

Φίλοι, μόλις πληροφορήθηκα ότι θα συγγραφεί η "Πένθιμη Ωδή της Βεατρίκης", όχι βέβαια από μένα, αλλά από γυναικεία πένα... Αναμένουμε με ανυπομονησία μέχρι τη Δευτέρα...

ΠΡΟΦΗΤΗΣ Κύκνειο Άσμα στο χώρο των στενών ορίων O Ιλίσαβ ήταν φανερά απογοητευμένος, τόσο που όσοι δεν γνώριζαν την ευγένεια που κατοικούσε στη σκέψη του, θα ορκιζόντουσαν ότι είχε αγανακτήσει. Μιλούσε σε μάτια και αυτιά μπροστά του ορθάνοιχτα, όντων της Ένωσης, που σαν τέρατα από εφιάλτες, είχαν στρίψει το λαιμό τους και αντί για το στήθος τους φαινόταν μπροστά τους η πλάτη τους. Όμως οι αναλαμπές από την ετοιμοθάνατη σκέψη τους, τους θύμιζαν ότι ακόμα τα αυτιά τους ήσαν πιο κοντά στο μυαλό τους απ’ότι τα πόδια τους, που απεγνωσμένα προσπαθούσαν να τους πάρουν μακριά από κει. Εκεί που ήταν ο Νιπτήρας της φθοράς, της φθοράς που έριχνε ολοένα και πιότερο πέπλο ανάμεσα στους τυφλωμένους εκλεκτούς και στο υπέρτατο Άνω, λες και οι αργαλειοί που το ύφαιναν ήταν αμέτρητοι και δεν χάλαγαν ποτέ. Τα πόδια τους πάταγαν στο χώμα, το λίγο χώμα που μπορούσε να βρει κανείς κάτω από το στρώμα της στάχτης. Στάχτη από ανύπαρκτες σελίδες των αναμνήσεων του Χρόνου από την εφηβία του. Στάχτη από γκρεμισμένες ελπίδες όσων αποπειράθηκαν στο διάβα των χιλιετιών με τον πυρσό της σκέψης τους να ανάψουν ξανά το Φώς στο βωμό της παγκόσμιας αλήθειας. Χούς υπό ποδός. Τα πόδια τους όχι μόνο έλκονταν στη γη απ’τις σκοτεινές και αξιοθρήνητες δυνάμεις του Υπό, αλλα ήταν και ανήμπορα να ανέβουν τη λίγη ανηφόρα που χρειαζόταν ακόμα για να πιαστούν οι δύσμοιροι από το άρμα με το Φώς που τους περίμενε ανυπόμονα να τους ταξιδέψει στην Κβάρτ για να τους λυτρώσει. Ο Ιλίσαβ τράβηξε ένα από τα κομμάτια τα φτιαγμένα από δέρμα ελαφιού, για να απλώσει όμορφα τη γενειάδα του πίσω από τον ώμο του. Πάτησε κι ανέβηκε ψηλά σε κάτι που έμοιαζε με βράχο. Η έκφρασή του αποκαλύφθηκε πύρινη. Τα χέρια του υψώθηκαν. Ο Λόγος του πέρασε εκεί που στόχευε, δυνατός και απλός: "Οι πρόγονοί σας μωρέ σας το είπαν ‘το όνομά της θα είναι Βεατρίκη’. Την ξεχάσατε άμοιροι. ‘Όταν πρωτοσυμφιλιώθηκε με τη Δημιουργία σε ένα από τα ηθελημένα πια «προφητικά» της όνειρα συνάντησε το Νου. Για την ακρίβεια ήταν πάντα εκεί, αλλά εκείνη δεν άκουγε το κάλεσμά του. Αυτή τη φορά τον ακολούθησε. Ο Δημιουργός της αποκάλυψε το Παν’. Για σας το δρόμο άνοιξε, θα αφήσετε να πάει χαμένο; Η φωνή του έβγαινε όλο και πιο βροντερή. "Κοιτάξτε γύρω σας ψηλά. Κλείστε τα αυτιά σας, τα μάτια σας, τη μνήμη στην ύλη. Προσευχηθείτε. Σας τό’μαθαν οι σοφοί που αγνοήσατε : ‘Αγωνίσου να κρατάς το νού σου την ώρα της προσευχής κουφό και άλαλο. Έτσι θα μπορέσεις να προσευχηθείς’. Ξυπνάτε μωρέ... "Αχ!" αναστέναξε. "Οι πρόγονοί σας το είπαν ‘το όνομά της θα είναι Βεατρίκη’ "Προσευχηθείτε και θα θυμηθείτε τη διαθήκη: ‘Θα ειναι η αρχεγονη Πνοη . Το Ροδο των Ροδων.Ανοιξε τα αυτια σου κι ακου την. Ανοιξε τα πνευμονια σου και ρουφα την. Γιατι μετα απο αυτη τιποτε δεν υπαρχει πια για σενα να προσμενεις......’ "Κάντε το για να λυτρωθούμε μαζί, να ενωθούμε με το ΝΕΟ ΝΟΥ, να μας πάρει αντάμα του στο όμορφο ταξείδι του στη Κβάρτ, την τέταρτη διάσταση"... Ο Ιλίσαβ αργόσβηνε εξαντλημένος. Όλη η δύναμή του είχε περάσει διάσπαρτη στο μυαλό των όντων της Ένωσης κι έγινε μικρές σπίθες αρκετές όμως να φουντώσουν τη φλόγα για την πυρά της εξόντωσης του θλιβερού τώρα, για την αναστροφή του πικρού ρού... Ανέβηκε κι ο τελευταίος στο άρμα, τη φωτεινή σύγχρονη κιβωτό. Η τελευταία πνοή του Ιλίσαβ προς τον κενό πια χώρο των στενών ορίων, πλημμυρισμένη από Αγάπη κι ανακούφιση, έδιωξε και κάθε σκιά... Ήταν σίγουρος ότι απέναντι θα περάσει μόνο το Φώς...

Eκείνα τα δύο χρόνια δηλ.ήταν νεκρό; ή δεν μετράνε επειδή ήταν παλιά... Δεν επέζησε το μικρόβιο; Τι έκανε ο Max μετά; Το ανέστησε; Άσε να μας πει ο ίδιος. ΜAX, ΜΑΧ είσαι εδώ; Δέβρω έξω ...

Γιά στάσου ρε max Multiple choice: [a] μας παραμυθιάζεις μας τη στήνεις και μας τσεκάρεις [c] αρχίζουν τα συμπτώματα Αλτσχάϊμερ [d] το μικρόβιο πέθανε προ διετίας please check the correct answer.

Εγώ δυστυχώς, σε όποιο πλανήτη κι αν πάω, δίαιτα χρειάζομαι... (earth=155kg) Αν είναι για κανα δορυφόρο, κάτι γίνεται...