dimos

Κοίτα γνωρίζω για την προοπτική αλλά έτσι όπως φαίνονται αυτοί οι δύο δορυφόροι δεν πρέπει να είναι παραπάνω από την απόσταση Γης-Σελήνης μεταξύ τους.... Ίσως πρόκειται για δίδυμο με σώματα που περιστρέφονται μεταξύ τους και όλα μαζί γύρω από τον Κρόνο;;; Nέα ανακάλυψη ίσως; Τελικά ξέρει κανείς πως μπορώ να μάθω λεπτομέριες και περιγραφή για αυτές τις εικόνες;

Ξέρει κανείς λεπτομέριες γι'αυτές τις καταπληκτικές φωτογραφίες!!?? Μου φαίνονται πολύ εντυπωσιακές και με κάνει να απορώ πραγματικά πως και δεν δημοσιεύτηκαν σε κάποιο επιστημονικό άρθρο ακόμα... (Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες είναι ανεπεξέργαστες RAW και προέρχονται από το site RAW φωτογραφιών του CASSINI του JPL/NASA το οποίο και ανανεώνεται καθημερινώς) http://saturn.jpl.nasa.gov/multimedia/images/raw/

Επίσης βρήκα ότι, Το 1962, ο επιστήμονας της ΝΑSA Δρ.Γκόρντον ΜακΝτόλαντ δήλωσε, "Εάν τα αστρονομικά δεδομένα μειωθούν, βρίσκουμε ότι τα δεδομένα απαιτούν ότι το εσωτερικό της Σελήνης μοιάζει περισσότερο ως κενη παρά ως ομογενοποιημένη σφαίρα". Ο βραβευμένος με νόμπελ χημικός Δρ. Αρολντ Ουρέι πρότεινε ότι η μειωμένη πυκνότητα της Σελήνης προκύπτει λόγω ότι μεγάλες περιοχές εντος της σχηματίζουν κοιλότητες. Άρα δεν είναι μόνο οι Ρώσοι που τα πρότειναν αυτά. Εδώ είναι και ολόκληρη η απόδοση στα Αγγλικά της υποθέσεως των Ρώσων επιστημόνων δημοσιευμένη στο επιστημονικό περιοδικό Sputnik (προφανώς δεν πρόκειται για έντυπο μαγειρικής) IS THE MOON THE CREATION OF INTELLIGENCE? by Mikhail Vasin and Alexander Shcherbakov Although people long ago began to wonder whether the "canals" on Mars were the creation of cosmic engineers, for some odd reason it has not occurred to look with the same eyes upon the peculiarities of the lunar landscape much closer at hand. And all the arguments about the possibilities of intelligent life existing on other celestial bodies have been confined to the idea that other civilisations must necessarily live on the surface of a planet, and that the interior as a habitat is out of the question. Abandoning the traditional paths of "common sense", we have plunged into what may at first sight seem to be unbridled and irresponsible fantasy. But the more minutely we go into all the information gathered by man about the Moon, the more we are convinced that there is not a single fact to rule out our supposition. Not only that, but many things so far considered to be lunar enigmas are explainable in the light of this new hypothesis. AN ARTIFICIAL SPUTNIK OF THE EARTH? The origin of the Moon is one of the most complicated problems of cosmogony. So far there have been basically three hypotheses under discussion. HYPOTHESIS I. The Moon was once a part of the Earth and broke away from it. This has now been refuted by the evidence. HYPOTHESIS II. The Moon was formed independently from the same cloud of dust and gas as the Earth, and immediately became the Earth's natural satellite. But then why is there such a big difference between the specific gravity of the Moon (3.33 grammes per cubic centimetre) and that of the Earth (5.5 gr.)? Furthermore, according to the latest information (analysis of samples brought back by the U.S. Apollo astronauts) lunar rock is not of the same composition as the Earth's. HYPOTHESIS III. The Moon came into being separately, and, moreover, far from the Earth (perhaps even outside the Solar system). This would mean that the moon would not have to be fashioned from the same "clay" as our own planet. Sailing through the Universe, the Moon came into Earth's proximity, and by a complex interplay of forces of gravity was brought within a geocentric orbit, very close to circular. But a catch of this kind is virtually impossible. In fact, scientists studying the origin of the Universe today have no acceptable theory to explain how the Earth-Moon system came into being. OUR HYPOTHESIS: The Moon is an artificial Earth satellite put into orbit around the Earth by some intelligent beings unknown to ourselves. We refuse to engage in speculation about who exactly staged this unique experiment, which only a highly developed civilisation was capable of. A NOAH'S ARK? If you are going to launch an artificial sputnik, then it is advisable to make it hollow. At the same time it would be naive to imagine that anyone capable of such a tremendous space project would be satisfied simply with some kind of giant empty trunk hurled into a near-Earth trajectory. It is more likely that what we have here is a very ancient spaceship, the interior of which was filled with fuel for the engines, materials and appliances for repair work, navigation, instruments, observation equipment and all manner of machinery... in other words, everything necessary to enable this "caravelle of the Universe" to serve as a kind of Noah's Ark of intelligence, perhaps even as the home of a whole civilisation envisaging a prolonged (thousands of millions of years) existence and long wanderings through space (thousands of millions of miles). Naturally, the hull of such a spaceship must be super-tough in order to stand up to the blows of meteorites and sharp fluctuations between extreme heat and extreme cold. Probably the shell is a double-layered affair--the basis a dense armouring of about 20 miles in thickness, and outside it some kind of more loosely packed covering (a thinner layer--averaging about three miles). In certain areas--where the lunar "seas" and "craters" are, the upper layer is quite thin, in some cases, non-existent. Since the Moon's diameter is 2,162 miles, then looked at from our point of view it is a thin-walled sphere. And, understandably, not an empty one. There could be all kinds of materials and equipment on its inner surface. But the greatest proportion of the lunar mass is concentrated in the central part of the sphere, in its core, which has a diameter of 2,062 miles. Thus the distance between the kernel and the shell of this nut is in the region of 30 miles. This space was doubtless filled with gases required for breathing, and for technological and other purposes. With such an internal structure the Moon could have an average specific gravity if 3.3 grammes per cubic centimetre, which differs considerably from that of Earth (5.5 grammes per cubic centimetre). A BATTLESHIP THEY COULDN'T TORPEDO? The most numerous and interesting of the formations on the lunar surface are the craters. In diameter they vary considerably. Some are less that a yard across, while others are more than 120 miles (the biggest has a diameter of 148 miles). How does the Moon come to be so pockmarked? There are two hypothesis--volcanic and meteoric. Most scientists vote for the latter. Kirill Stanyukovich, a Soviet physicist, has written a whole series of works since 1937 in which he expounds the idea that the craters are the result of bombardment of the Moon for millions of years. And he really means bombardment, for even the smallest celestial body, when it is involved in one of those fastest head-on collisions so common in the cosmos behaves itself like a warhead charged with dynamite, or even an atomic warhead at times. Instant combustion takes place on impact, turning it into a dense cloud of incandescent gas, into plasma, and there is a very definite explosion. According to Professor Stanykovich, a "missile" of a sizable character (say 6 miles in diameter) must, on collision with the Moon, penetrate to a depth equal to 4 or 5 times its own diameter (24-30 miles). The surprising thing is that however big the meteorites may have been which have fallen on the Moon (some have been more than 60 miles in diameter), and however fast they must have been travelling (in some cases the combined speed was as much as 38 miles per second), the craters they have left behind are for some odd reason all about the same depth, 1.2-2 miles, although they vary tremendously in diameter. Take that 148-mile diameter crater. In area it outdoes Hiroshima hundreds of times over. What a powerful explosion it must have been to send millions of tons of lunar rock fountaining over tens of miles! On the face of it, one would expect to find a very deep crater here, but nothing of the sort: there is three miles at the most between top and bottom levels, and one third of that is accounted for by the wall of rock thrown up around the crater like a toothed crown. For such a big hole, it is too shallow. Furthermore, the bottom of the crater is convex, following the curve of the lunar surface. If you were to stand in the middle of the crater you would not even be able to see the soaring edge-- it would be beyond the horizon. A hollow that is more like a hill is a rather strange affair, perhaps. Not really, if one assumes that when the meteorite strikes the outer covering of the moon, this plays the role of a buffer and the foreign body finds itself up against an impenetrable spherical barrier. Only slightly denting the 20-mile layer of armour plating, the explosion flings bits of its "coating" far and wide. Bearing in mind that the Moon's defence coating is, according to our calculations, 2.5 miles thick, one sees that this is approximately the maximum depth of the craters. A SPACESHIP COME TO GRIEF? Now let us consider the chemical peculiarities of the lunar rock. Upon analysis, American scientists have found chromium, titanium and zirconium in it. These are all metals with refractory, mechanically strong and anti-corrosive properties. A combination of them all would have envitable resistance to heat and the ability to stand up to means of aggression, and could be used on Earth for linings for electrical furnaces. If a material had to be devised to protect a giant artificial satellite from the unfavourable effects of temperature, from cosmic radiation and meteorite bombardment, the experts would probably have hit on precisely these metals. In that case it is not clear why lunar rock is such an extraordinarily poor heat conductor--a factor which so amazed the astronauts? Wasn't that what the designers of the super-sputnik of the Earth were after? From the engineers point of view, this spaceship of ages long past which we call the Moon is superbly constructed. There may be a good reason for its extreme longevity. It is even possible that it predates our own planet. At any rate, some pieces of lunar rock have proved older than the oldest on Earth, although it is true, this applies to the age of the materials and not of the structure for which they were used. And from the number of craters on its surface, the Moon itself is no chicken. It is, of course, difficult to say when it began to shine in the sky above the Earth, but on the basis of some preliminary estimates one might hazard a guess that it was around two thousand million years ago. We do not, of course, imagine that the moon is still inhabited, and probably many of its automatic devices have stopped working, too. The stabilisers have ceased functioning and the poles have shifted. Even though the moon keeps that same side turned towards us, for some time it has been unsteady on its own axis, on occasion showing us part of its reverse side which were once invisible to observers on the Earth--for example, the Selenites themselves if they made expeditions here. Time has taken its toll. Both body and rigging have disintegrated to some extent; some seams on the inner shell evidently diverged. We assume that the long (up to 940 miles) chains of small craters formerly ascribed to volcanic activity were brought about by eruptions of gas through cracks appearing in the armour plating as a result of accidents. No doubt one of the most splendid features of the lunarscape--a straight "wall" nearly 500 yards high and over 60 miles long--formed as a result of one of the armour plates bending under the impact of celestial torpedoes and raising one of its straight, even edges. The Moon's population presumeably took the necessary steps to remedy the effects of meteorite bombardment, for example, patching up rents in the outer shield covering the inner shell. For such purposes a substance from the lunar core was probably used, a kind a cement being made from it. After processing this would be piped to the surface sites where it was required. Not long ago astronomers discovered variations in the gravitational fields near the large "seas". We believe the reason to be this: the Moon's dry seas are in fact areas from which the protective coating was torn from the armour cladding. To make good the damage to these vast tracts, the installation producing the repair substance would have had to be brought immediately beneath the site so that it could flood the area with is "cement". The resulting flat stretches are what look like seas to the terrestrial observer. The stocks of materials and machinery for doing this are no doubt still where they were, and are sufficiently massive to give rise to these gravitational anomalies. What is the Moon today? Is it a colossal necropolis, a "city of the dead," where some form of life became extinct? Is it a kind cosmic Flying Dutchman? A craft abandoned by its crew and controlled automatically? We do not know and we shall not try to guess. WAITING FOR THE EVIDENCE We have put forward in this article only a few of the reasons--unfortunately the evidence is so far only circumstantial--for our hypothesis, which at first glance may appear to be crazy. A similar "crazy" idea was put forward in 1959 by Professor Iosif Shklovsky, an eminent scientist, in relation to the "moons" circling around Mars. After carefully weighing up the evidence he concludes that they are both hollow and therefore artificial satellites. We feel that the questions we have raised in connection with our Moon provide sufficient food for serious thought on the matter; the result may be the illumination of our many lunar riddles. Now, of course, we have to wait for direct evidence to support our idea. Or refute it. Probably there will not be long to wait.

nick, δεν ισχύει αυτή η θεωρία γιατί η σύσταση των πετρωμάτων της Σελήνης βρέθηκε ότι είναι πολύ διαφορετική από τη σύσταση των πετρωμάτων της Γης. Αν η Σελήνη προέρχονταν από τη Γη θα είχε το ίδιο "υλικό"... Επίσης τα πετρώματα Σελήνης είναι κατά 1δις χρόνια (τουλάχιστον) παλαιότερα...

Σου απάντησα πιο πάνω. Αν και είμαι σίγουρος ότι τζάμπα ο κόπος...

Καταρχάς δεν μ' αρέσει το ειρωνικό ηφάκι σου Vegan... Απο πού και ως που μίλησα εγώ για κούφιο Ήλιο; Και το e-e-e που μας κότσαρες που κολάει; Για σύνελθε λίγο... Το ξαναλέω δεύτερη και τελευταία φορά. Η συγκεκριμένη θεωρία είναι των Ρώσων επιστημόνων Michael Vasin και Alexander Shcherbakov και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Sputnik το 1970. Aπό τότε και κατά καιρούς υπήρξαν διάφοροι επιστήμονες που υποστήριξαν παρόμοιες απόψεις.

Όk, εντάξει ότι πεις... ας μην το συνεχίσουμε...γιατί θα παρεκτραπεί η συζήτηση.

Εγώ δεν υποστηρίζω τίποτα ούτε το παίζω κανένας μεγαλο-επιστήμονας ή ..."ειδικός". Απλά με αρέσει να μελετώ και την αντι-δογματική άποψη. Υou know... Το άθανατο αδογμάτιστο ελληνικό πνεύμα που λέμε... Για τον Γκιόλβα μπορείς να γελάς όσο θέλεις. Άλλο αυτό όμως και άλλο να προσπαθείς με εμμονή να τον γελοιοποιείς στα φόρα τη στιγμή που δεν είναι εδώ για να απαντήσει. Για μένα είναι ανέντιμη πράξη. Εξάλλου αφού νομίζετε ότι είναι γελοίος τότε τι φοβάστε και ασχολείστε συνέχεια μ'αυτόν; (όσοι ασχολείστε) Αργύρης, πριν από λίγες μέρες ήμουν Χαλκιδική. Επισκεύτηκα το σπήλαιο των πετραλώνων (αρχάνθρωπος ηλικίας 700.000 ετών) αλλά δεν είχα την ευκαιρία δυστηχώς να επισκευτώ και τα Στάγιρα Χαλκιδικής, την πατρίδα του Αριστοτέλη...υπάρχουν κάποια περίεργα εκεί... ίσως κάποια άλλη φορά...

Έλεος ρε Μακρής!!!!!!!!! Τι κόλλημα έχεις πια με τον μακαρίτη τον Γκιόλβα;;; Ο άνθρωπος πλέον έφυγε έχοντας αφήσει κάποια ιστορία πίσω του (+ μία τουλάχιστον έξυπνη εφεύρεση). Δεν νομίζεις όμως ότι είναι λίγο ανέντιμο εκ μέρους σου να τον ειρωνεύεσαι και να τον λοιδορείς τη στιγμή που δεν μπορεί να σε απαντήσει; Όσον αφορά για την Σελήνη και τα ανεξήγητα μυστήρια της πάρε την εντελώς ριζοσπαστική άποψη των 2 Ρώσων επιστημόνων (κάθε άλλο παρά "αγράμματοι") αν και μάλλον εσύ με κάτι τέτοια αντι-συμβατικά & αντι-δογματικά δεν τα πας καθόλου καλά.." βραχυκυκλώνεις" ένα πράγμα... Οι 3 υποθέσεις: Από τους Ρώσους επιστήμονες Mikhail Vasin και Alexander Shcherbakov Η προέλευση της Σελήνης είναι ένα από το πιο πολύπλοκα προβλήματα της κοσμογονίας. Μέχρι στιγμής έχουν προταθεί τρεις υποθέσεις. Υπόθεση Ι. Η Σελήνη ήταν κάποτε τμήμα της Γης και αποκολλήθηκε από αυτή. Αυτό πλέον έχει απορριφθεί από τα νέα στοιχεία που είναι διαθέσιμα. Υπόθεση ΙΙ. Η Σελήνη σχηματίστηκε ανεξάρτητα από το ίδιο νέφος αερίων και σκόνης όπως και η Γη και αμέσως μετά έγινε ο φυσικός δορυφόρος της Γης. Αλλά γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά μεταξύ της συγκεκριμένης βαρύτητας της Σελήνης (3.33 γρ./κυβικό εκατοστό) σε σχέση με της Γης (5.5 γρ); Επιπλέον, και σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία (ανάλυση των δειγμάτων που έφεραν πίσω οι αστροναύτες) ο Σεληνιακός βράχος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ της ίδιας σύστασης με αυτών της Γης. Επίσης βρέθηκε πρόσφατα ότι η Σελήνη είναι κατά πολύ αρχαιότερη της Γης (πάνω από 1δις. έτη παλαιότεροι βράχοι) Η Σελήνη δημιουργήθηκε ξεχωριστά και επίσης πολύ μακριά από τη Γη (ίσως και έξω από το ηλιακό σύστημα) Αυτό αυτομάτως σημαίνει ότι η Σελήνη δεν αποτελείται από το ίδιο στοιχειώδες υλικό με τον δικό μας πλανήτη. Διανύοντας το σύμπαν, η Σελήνη προσέγγισε τη Γη, και με ένα πολύπλοκο συνδυασμό βαρυτικών δυνάμεων και εντελώς τυχαία μπήκε σε γεωκεντρική τροχιά, πολύ κοντά σε κυκλική. Αλλά ένα σενάριο αυτού του είδους είναι ουσιαστικώς αδύνατο να συμβεί τυχαία. Στην πραγματικότητα οι επιστήμονες που μελετούν σήμερα την προέλευση του Σύμπαντος δεν έχουν αποδεκτή θεωρία για να εξηγήσουν πως προέκυψε το σύστημα Γης-Σελήνης. Υπόθεση ΙΙΙ Η Σελήνη είναι ένας τεχνητός-ημιτεχνητός Δορυφόρος της Γης που τοποθετήθηκε σε τροχιά από κάποια έξυπνα όντα άγνωστα σε εμάς. ********** Στοιχεία που συνηγορούν ότι η Σελήνη είναι κενή εσωτερικώς - Πολύ χαμηλή πυκνότητα για το μέγεθος της και σε σχέση με τη Γη. - Κατά την πρόσκρουση αντικειμένων ηχεί σαν καμπάνα με πολλαπλές δονήσεις που διαρκούν αρκετά χρόνια. Άλλα στοιχεία υπερ τεχνητής-ημιτεχνητής-υβριδικής φύσης της Σελήνης Από τα αρχαία χρόνια έχουν παρατηρηθεί (αρίσταρχος, πλάτωνας, εμπεδοκλής κλπ) στην επιφάνεια της τα περίφημα βραχύβια σεληνιακά φαινόμενα εκλάμψεις και γεγονότα αγνώστου προελεύσεως και εξηγήσεως. Σήμερα τα καταγράφει προσεχτικά η ΝASA και ερασιτέχνες αστρονόμοι: http://www.mufor.org/tlp/lunar.html Ο Αριστοτέλης και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται σε αρχαίους λαούς (Αρκάδες) ως προ-Σέληνες, λαοί προ της εμφανίσεως της Σελήνης. http://www.varchive.org/itb/sansmoon.htm Στο ίδιο συνηγορούν και τα ιερογλυφικά της πόλης Τιαχουανάκο της Βολιβίας. http://www.rense.com/general69/moon.htm Παράξενα χτίσματα, θόλοι, μονόλιθοι και αντικείμενα αγνώστου προελεύσεως έχουν επισημανθεί κατά καιρούς πάνω στην επιφάνεια της. http://paranormal.about.com/library/weekly/aa030899.htm Παράξενα και σπάνια μέταλλα, "Ρηχοί" κρατήρες Η Σελήνη έχει πολύ σκληρό φλοιό και οι κρατήρες της είναι «ρηχοί». Οι αστροναύτες αντιμετώπισαν μεγάλη δυσκολία για να τον διατρήσουν. Το έδαφος αποτελείται κυρίως από ιλεμινήτη, ένα ορυκτό που περιλαμβάνει μεγάλες ποσότητες τιτανίου, το ίδιο μέταλλο που χρησιμοποιείται στην κατασκευή των σκελετών βαθιάς κατάδυσης πυρηνικών υποβρυχίων και της ατράκτου αεροσκαφών μεγάλου υψομέτρου-υψηλής ταχύτητας όπως το SR-71 "Blackbird". Ουράνιο 236 και Νεπτώνιο 237 (στοιχεία που δεν βρίσκονται στη φύση στη Γη) βρέθηκαν σε Σεληνιακούς βράχους, καθώς και σωματίδια σιδήρου που είναι ανθεκτικά στη σκουριά. H φοβερή "σύμπτωση" του να τυχαίνει η Σελήνη να βρίσκεται σε τέτοια ακριβώς απόσταση από τη Γη και με αυτή την αναλογία μεγέθους ώστε να καλύπτει ΑΚΡΙΒΩΣ τον ηλιακό δίσκο κατά την διάρκεια ολικών εκλείψεων. Και φυσικά υπάρχουν και πολλές άλλες ενστάσεις που καταδεικνύουν τα μυστήρια που περιβάλλουν τον δορυφόρο μας. Θα χρειαζόταν πολλές σελίδες για να τα αναλύσουμε... YΓ: Nickthegreek από που βρήκες αυτή τη φωτογραφία της Σκοτεινής Πλευράς; Clementine???

Παρακάτω σας παραθέτω μια εκπληκτική νέα φωτογραφία απο το διαστημόπλοιο Cassini το οποίο βρίσκεται εδώ και καιρό σε τροχιά Κρόνου και παίρνει πολύ όμορφες και σπάνιες φωτογραφίες του δακτυλιοειδούς πλανήτη και των δορυφόρων του. Το εκπληκτικό που παρατηρούμε σε αυτές τις εικόνες είναι η πολύ κοντινή προσέγγιση που έχουν τα συγκεκριμένα 2 φεγγάρια παρουσιάζοντας αυτό το σπανιότατο φωτογραφικά δίδυμο!!! Θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος ξέρει ποιοι ακριβώς είναι αυτοί οι συγκεκριμένοι δορυφόροι (το όνομα τους), και πως εξηγείται οι τροχιές τους να τους έφεραν τόσο πολύ κόντα μεταξύ τους; Επίσης, υπάρχει πιθανότητα σύγκρουσης; Ποια είναι η πρωτότυπη πηγή πληροφοριών γι'αυτές τις φωτογραφίες; Μπορούμε να μάθουμε περισσότερα από το JPL/NASA/CICLOPS;

Προχθές είδα και το σταθμό και μετά από 10λεπτά πέρασε και το Discovery το οποίο "κυνηγούσε" το σταθμό για να συνδεθεί. Χθες είδα το Discovery ενωμένο πλέον με το Σταθμό σε πολύ καλό πέρασμα (ακριβώς πάνω από το ζενίθ). Ήταν κοντά σε mag-3 έως -4 πολύ λαμπρότερο από τον Δία.

Mακρή γίνεσαι πολύ δογματικός μέχρι του σημείου να καταντάς κουραστικός... Άντε δείξε μας τώρα και καμιά σελίδα του (Ζ)ΟΟΔΕ να μας φωτίσεις...

Άσε μας ρε Μακρή τώρα που θα μας πεις δεν ξέρουμε να διαβάζουμε... Διάβασε εσύ πρώτα τα βιβλία του Hoyle και μετά τα ξαναλέμε... Όσον αφορά το ότι δήθεν "γελοιοποιήθηκε" η θεωρία της σταθεράς κατάστασης αυτό είναι η γελοία άποψη όσον υποστηρίζουν το αντίθετο και τίποτα παραπάνω... «Η κάθε αλήθεια περνάει από τρία στάδια. Πρώτα γελοιοποιείται. μετά πολεμάται. Και τελικά γίνεται αποδεκτή ως αυτονόητη.» Shopenhouer

Γιατί είναι τελείως λάθος;; Αυτό είναι άποψη σου φίλε. Υπάρχουν σπουδαίοι επιστήμονες-κοσμολόγοι που υποστηρίζουν την σταθερή κατάσταση με επιχειρήματα που καλύπτουν ακόμα και τις τελευταίες ανακαλύψεις. Αντιλαμβάνομαι ότι είσαι υποστηρικτής του Big Bang αλλά αν στην επιστήμη δεν δώσεις χώρο και δεν μελετήσεις και για την αντίθετη άποψη τότε όλη η επιστήμη είναι "χαμένη από χέρι" και όχι μόνο η εκάστοτε θεωρία... Όλες οι θεωρίες αναθεωρούνται και αναπροσαρμόζονται ή ανατρέπονται.. τίποτα δεν είναι απόλυτο στην επιστήμη.. Ας μην ανάγουμε την "επικρατούσα άποψη" σε δογματισμό γιατί κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό για την πρόοδο και την έρευνα γενικότερα.

Και μιας που ποιάσαμε τις ..."κακίες" πάρε και μια του Fred Hoyle για το Big Bang... Eίπε: "What kind of scientific theory is this that was conceived by a priest and endorsed by a pope?'

Ε, καλά τώρα... ο Χώκινγκ στήριξε όλη την καριέρα του στην υποστήριξη του Big Bang... Tι θες να πει... Πάντως όσοι ενδιαφέρεστε ειλικρινά για τον αντίλογο και την διαφορετική άποψη των κοσμολόγων (Fred Hoyle και λοιπών) αγοράστε το παραπάνω βιβλίο...

Δεν συμφωνούν όλοι οι κοσμολόγοι με το Βιg Bang και αυτό λόγω ότι έχει πολλά και ποικίλα προβλήματα. Δείτε μερικά από τα προβλήματα της θεωρίας Big Bang: http://open-site.org/Science/Physics/Cosmology_Problems_Big_Bang/ ένα από το κυριότερα μαθηματικά προβλήματα είναι η Singularity... Μελετήστε και την αντίθετη άποψη των κοσμολόγων πριν βιαστείτε να απορρίψετε ή να αποδεχτείτε θεωρίες. http://en.wikipedia.org/wiki/Static_universe http://en.wikipedia.org/wiki/Steady_state_theory και η νέα που εμπεριέχει το CMB: http://en.wikipedia.org/wiki/Quasi-steady_state_theory AMAZΟΝ ΒΟΟΚ: A Different Approach to Cosmology : From a Static Universe through the Big Bang towards Reality

Πάντως από τις πρόσφατες παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου Spitzer της ακτινοβολίας υποβάθρου προκύπτει ότι το σύμπαν ακολουθεί όντως την ευκλείδια γεωμετρία(!)... Τι σου είναι όμως αυτοί οι αρχαίοι ημών..

Θα συμφωνήσω και μια φορά με τον Ηφικράτη , η θεωρία του big bang είναι τουλάχιστον προβληματική. Διαβάστε τι έχει πει και για το θέμα ο μεγάλος αστρονόμος Fred Hoyle. http://en.wikipedia.org/wiki/Fred_Hoyle ο οποίος και προτείνει το σύμπαν "σταθεράς κατάστασης" μια θεωρία που είναι συμβατή με τις παρατηρήσεις του Hubble και δεν προυποθέτει μια αρχική έκρηξη. Προσωπικά βέβαια δεν με ενοχλεί η ιδέα της αρχής του σύμπαντος καθώς αυτή δεν προυποθέτει και απαραίτητα την έννοια ενός εξωκοσμικού δημιουργού (το σύμπαν μπορεί να είναι κάλλιστα παλλόμενο ή αυτο-οργανώμενο). Διαβάστε το εξαιρετικό βιβλίο "Θεός και Μοντέρνα Φυσική" (εκλαικευμένο, απαντά σε πολλά ερωτήματα) Οσον αφορά την φιλοσοφία του όλου θέματος με καλύπτει απόλυτα ένας μεγάλος αρχαίος μας, ο Ηράκλειτος... "κόσμον τόνδε, τον αυτόν απάντων, ούτε τις θεών ούτε ανθρώπων εποίησεν, αλλ'ήν αεί και έστιν και έσται πυρ αείζωον απτόμενον μέτρα και αποσβεννύμενον μέτρα."

Η Σύνοδος Κρόνου Άρη όπως τη φωτογράφησα από την περιοχή μου (Καρδίτσα) στις 18/6. Ο Άρης βγήκε με μια έντονη κόκκινη απόχρωση δικαιολογόντας το χαρακτηρισμό του (κόκκινος πλανήτης) Είναι πολύ εντυπωσιακό που κατάφερα και πήρα αυτή τη φώτο (25'' έκθεση) παρά την έντονη φωτορύπανση που μου προκαλεί στη δυτική θέα η πινακίδα που διακρίνεται κάτω αριστερά...

Messier51 o τρόπος σου είναι εμπρηστικός και απαράδεκτος. Στην τελική αν δεν σου αρέσει η συζήτηση μην συμμετέχεις... όχι όμως να συμμετέχεις λέγοντας τίποτα στην ουσία και να βρίζεις και από πάνω! Είσαι απαράδεκτος! ΟΧΙ, ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΔΩΘΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ!

Σε παρακαλώ. Δεν μπορώ να σιωπήσω όταν βλέπω ότι η συζήτηση πάει να εκτροχιαστεί.. Αναγκαστικά σαν θεματοθέτης θα πρέπει να παίξω και τον δυσάρεστο ρόλο του συντονιστή του θέματος. Ελπίζω να καταλαβαίνεις. Το τελευταίο σχόλιο άλλωστε απευθύνονταν στον messier51 ο οποίος και προέβει σε υβριστικούς χαρακτηρισμούς.

Διαφωνώ. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπάρχουν όρια στο ελεύθερο αδογμάτιστο και διερευνητικό πνεύμα των ανθρώπων. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκήψει και από κάτι που με πρώτη ματιά μπορεί να φαντάζει εξωπραγματικό ή απίθανο... Μ51 και λίγο ευγένεια στους χαρακτηρισμούς σου δεν βλάπτει.. Αντί να γράφετε τέτοια απαράδεκτα λόγια γιατί δεν κάθεστε να αποδείξετε με μαθηματικά ότι αυτά που γράφει ο Ηπειρώτης είναι λάθος. Η καλύτερη απάντηση θα ήταν αυτή. Ο Ηπειρώτης χρησιμοποιεί την γλώσσα των μαθηματικών-φυσικής, καλύτερα να απαντήσετε και εσείς στην ίδια γλώσσα. Εκτός και αν δεν μπορείτε/δεν γνωρίζετε, οπότε σ'αυτή την περίπτωση η σιωπή είναι χρυσός.

Takver, αν εσύ θεωρείς δημοσκοπήσεις και στατιστικές έρευνες ως σεξιστικές από εκεί και πέρα δεν έχω να σχολιάσω τίποτα παραπάνω. O κόσμος που μας διαβάζει βλέπει και κρίνει... Αλλά ως δείγμα καλής θέλησης αποσύρω με edit το σχόλιο μου που σε πείραξε τόσο πολύ ώστε να απευθυνθείς στους συντονιστές. Θα παρακαλούσα όμως να αποσύρθούν και τα σχόλια περι απαγόρευσης των δημοσιεύσεων που έκανα εγώ και ο ηπειρώτης σε αυτό το θέμα και τα σχόλια περι δήθεν ανοησιών (κεραμυδάδων κλπ), διότι το θεωρώ επιεικώς απαράδεκτο και εμπρηστικό για την πορεία της συζήτησης αυτό που είπαν. Σ'αυτή τη συζήτηση καλό είναι να επικεντρωθούμε αυστηρά και μόνο στην επιστημονική ορολογία. Ειρωνίες και ανευ ουσίας εγωπαθείς αντιπαλότητες δεν νομίζω ότι πρέπει να έχουν θέση στο astrovox.