Το κόστος κατασκευής ενός κτιρίου, απόκτησης ενός οργάνου ή ίδρυσης ενός φορέα είναι το εύκολο κομμάτι της υπόθεσης. Τα έξοδα είναι "μια κι'έξω", συχνά εντάσσονται σε κάποιο κονδύλι ευρωπαϊκό, κάνουν και οι πολιτικοί τα εγκαίνια με την αντίστοιχη μόστρα και όλα μοιάζουν καλά. Κανείς δε σκέφτεται όμως τα πάγια έξοδα, τους ερευνητές, το προσωπικό, τα έξοδα συντήρησης, επιδιορθώσεων κτλ που θα επιβαρύνουν τον τακτικό προϋπολογισμό κάθε χρόνο. Εκεί φαίνεται πραγματικά η ελάχιστη σημασία που δίνουμε ως κράτος στην έρευνα, η έλλειψη προγραμματισμού και οράματος.