Polykarpos

Καλημέρα Κάνει για την ΕΟΣ300Δ? Πόσα mAh είναι;

Είχα δει παρόμοιο στην Καλαμάτα ΄προπερσυ, μάλιστα κοίταζα την Αφροδίτη απο το τηλεσκόπιο όταν έπεσε από τη μεριά εκείνη και έσπασε 3-4 κομμάτια

Ενδιαφέρον άρθρο είναι αυτό που μιλά όχι για παράλληλα σύμπανατα αλλά για σύμπαντα φυσαλίδες που δμπορεί και να ανταλλάξουν πληροφ΄ρίες

Πάντως εγώ που πήρα πριν 3-4 μέρες από Χονκ-Κονγ δεν είχα τέλος ήρθε δωρεάν

Αν έπεφτε ειδικά πάνω μας να δεις πως θα γουστάραμε

κυριολεκτικά ο χωροχρόνος όντως διαστέλεται μεταφορικά ισχύει όσο και η δυνατότητα να τον κλέψεις

ναι αυτό αξίζει σε αυτή την τιμή

Ο χρόνος που έκλεψες να ξέρεις .. διαστέλλεται

για αμφότερα

Ετοιμάζω κάτι στην ταράτσα της πολυκατοικίας αλλά για τέτοιο θα με φάει η πολεοδομία γμτ....! Συγχαρητήρια πάντως...

Ρίξε και μια ματιά στο www.meade.gr για να έχεις ολοκληρωμένη άποψη σε τιμές και μοντέλα

μην αυταπατάσαι

βρε συ μην χαρακτηρίζζεις τον εαυτό σου. Κάποιοι από μας έχουν σπάσει προσοφθάλμιους ακριβούς.... Θέμα στατιστικής είναι πότε και σε ποιόν θα πέσει

Τόσο μικρούς μπορεί να μη τους δουν. Πράγμα που σημαίνει ότι, στατιστικά πάντα, όλο και κάποιος θα πέσει πάνω στη Γη. Όι επιπτώσεις είναι θέμα μεγέθους

Θα σε προσθέσω στη λίστα του δικού μου φίλε αν και δεν είναι αστρονομικού ενδιαφέροντος

Καλά. Οι 100 έλληνες είναι μια απλή δημοσκόπηση αναγνωρισιμότητας. Βέβαια όντως ο Καραθεοδωρή (χωρίς ς) φαίνεται να έγινε γνωστός στους νεώτερους, μάλλον από το Λιακό, και αναρωτιέμαι είναι καλλίτερα να μάθεις κάτι στραβά ή να μη το μάθεις καθόλου. Τέλος υπάρχουν και οι μεγαλύτεροι Έλληνες http://kopria.blogspot.com/2009/02/blog-post_25.html

http://www.ikypros.com/cgibin/hweb?-A=49900&-V=ikypros&w= Ένας αστεροειδής που αρχικά φαινόταν τελείως άκακος, τελικά αποδείχτηκε ότι έχει ορισμένες πιθανότητες να προσκρούσει στον πλανήτη μας μετά από 160 χρόνια. Ο αστεροειδής 1999 RQ36 ανακαλύφθηκε πριν μια δεκαετία και τότε δεν θεωρήθηκε ότι αποτελεί πρόβλημα, όμως οι νέες εκτιμήσεις αναβάθμισαν την εν δυνάμει απειλή του, καθώς υπάρχουν μία στις 1.400 πιθανότητες να χτυπήσει τη Γη μεταξύ των ετών 2169 - 2199, σύμφωνα με τον αστρονόμο Αντρέα Μιλάνι του πανεπιστημίου της Πίζας και τους συνεργάτες του, όπως αναφέρει το New Scientist. Η διάμετρός του υπολογίζεται στα 560 μέτρα και είναι υπερδιπλάσιος σε μέγεθος από το γνωστότερο αστεροειδή Άποφι, που έχει μια πιθανότητα στις 45.000 να χτυπήσει τη Γη το 2036. Και οι δύο αστεροειδείς είναι αρκετά μεγάλοι, αν πέσουν στους ωκεανούς του πλανήτη μας, για να προκαλέσουν καταστροφικά κύματα τσουνάμι. Αν και αργεί το πλησίασμα του 1999 RQ36, το «παράθυρο» ευκαιρίας για την αποτροπή της απειλής του είναι πολύ πιο νωρίς, στη διάρκεια μιας σειράς από κοντινές προσεγγίσεις του αστεροειδούς προς τη Γη μεταξύ των ετών 2060 - 2080. Μια μικρή παρεκτροπή κατά ένα χιλιόμετρο της τροχιάς του θα ήταν αρκετή για να εξαλειφθεί τελείως η απειλή τον επόμενο αιώνα. Μετά το 2080 ο αστεροειδής δεν πλησιάζει τη Γη τόσο κοντά, μέχρι την πιθανή πρόσκρουσή του, άρα, αν είναι να γίνει κάτι, πρέπει να γίνει τις αμέσως επόμενες δεκαετίες. Πάντως, όπως έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν, νέοι και ακριβέστεροι υπολογισμοί στο μέλλον μπορεί να αποκλείσουν τελικά την πιθανότητα πρόσκρουσης. iKypros 11/02/2009

http://www.physics4u.gr/news/2009/scnews3643.html Για να πούμε ότι το ηλιακό μας σύστημα είναι μια περίτεχνη κατασκευή, είναι εύλογο να υποθέσει κάποιος ότι γνωρίζουμε όλα τα μικρά τμήματα του από τα οποία φτιάχνεται. Είναι πολλοί όμως που υποψιάζονται ότι υπάρχει εκεί έξω ένας αθέατος παγωμένος πλανήτης, ο Πλανήτης X, του ίδιου μεγέθους με τον Άρη ή ακόμη και με της Γης. Ο Πλανήτης X θα είναι η πιο σημαντική προσθήκη στο ηλιακό σύστημα, από την εποχή της ανακάλυψης του Πλούτωνα, που τώρα πια δεν θεωρείται κανονικός πλανήτης, το 1930. Όταν η Διεθνής Αστρονομική Ένωση ψήφισε για να υποβαθμίσει τον Πλούτωνα σε νάνο πλανήτη το 2006, καθόρισαν τρία κριτήρια για να είναι κάποιο αντικείμενο πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα: πρέπει να στρέφεται γύρω από τον Ήλιο, η βαρύτητα του πρέπει να είναι τόση ώστε να μπορεί να έχει ένα σχεδόν σφαιρικό σχήμα, και τέλος πρέπει να έχει τόση μάζα ώστε να έχει ξεκαθαρίσει από την τροχιά του άλλα μικρότερα αντικείμενα. Ο Πλούτωνας δεν εξασφαλίζει αυτό το τρίτο σημείο. Είναι μόνο ένα από τα πολλά αντικείμενα της ζώνης Kuiper (KBOS), παγωμένα μικρά αντικείμενα από συντρίμμια που γεμίζουν όλο το διάστημα από την τροχιά του Ποσειδώνα στις 30 αστρονομικές μονάδες (AU) έως περίπου τις 50 AU. (1 AU είναι η απόσταση μεταξύ της Γης και του Ήλιου). Κάθε νέο αντικείμενο θα πρέπει να ξεχωρίζει καθαρά από τα αντικείμενα της ζώνης Kuiper για να μπορεί να χαρακτηρισθεί ως πλανήτη. Ωστόσο κατά περίεργο τρόπο, υπάρχουν μελέτες της ζώνης που προτείνουν την ύπαρξη του Πλανήτη Χ. Ορισμένα αντικείμενα της ζώνης Kuiper (KBOS) ταξιδεύουν σε εξαιρετικά επιμήκεις τροχιές γύρω από τον ήλιο. Άλλα KBOS έχουν απότομες τροχιές σχεδόν σε ορθή γωνία με τις τροχιές όλων των μεγάλων πλανητών. Οι παράξενες τροχιές αυτές θα μπορούσαν να είναι σημεία της 'όχλησης' από ένα μακρινό αντικείμενο μεγάλης μάζας," λέει ο Robert Jedicke, επιστήμονας του ηλιακού συστήματος στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης. Αυτή όμως η άποψη δεν συναντάει την γενική συναίνεση. Μια μετανάστευση με αργό ρυθμό, στο πρώιμο στάδιο του ηλιακού μας συστήματος, προς τα έξω των γιγάντιων πλανητών θα μπορούσε να εξηγήσει, επίσης, ορισμένες από αυτές τις περίεργες τροχιές των KBO - παρά το γεγονός ότι έχει δυσκολίες αυτή η άποψη να εξηγήσει όλες τις ιδιότητες που παρατηρήθηκαν στην ζώνη Kuiper. Κατά τα τελευταία 20 χρόνια, έχουν ερευνηθεί μεγάλες ζώνες του ουρανού για σώματα που κινούνται αργά και βρέθηκαν πάνω από 1000 KBOS. Αλλά αυτές οι έρευνες μπορεί να εντοπίσουν μόνο μεγάλα, φωτεινά αντικείμενα. Έρευνες μακράς έκθεσης που μπορούν να βρουν μικρότερα και λιγότερα φωτεινά αντικείμενα καλύπτουν μόνο μικρές περιοχές του ουρανού. Ένα αντικείμενο σαν τον Άρη και σε μια απόσταση, έστω 100 AU, θα είναι τόσο μικρής φωτεινότητας που εύκολα μπορεί να έχει διαφύγει από τον εντοπισμό. Το γεγονός αυτό θα μπορεί να αλλάξει σύντομα. Τον Δεκέμβριο του 2008, τέθηκε σε λειτουργία το Panoramic Survey Telescope and Rapid Response System (Pan-STARRS) του παρατηρητηρίου Haleakala στο Maui της Χαβάης. Σύντομα, τέσσερα τηλεσκόπια - είναι εξοπλισμένα με τις μεγαλύτερες στον κόσμο ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, με 1,4 δισεκατομμύρια πίξελ το καθένα - θα ψάξουν στον ουρανό για οτιδήποτε αναβοσβήνει ή κινείται. Ο κύριος στόχος τους είναι να ψάχνουν για τους δυνητικά επικίνδυνους αστεροειδείς που στοχεύουν τη Γη, αλλά και κάποιοι κάτοικοι του εξωτερικού ηλιακού συστήματος (μακρινά αντικείμενα στα όρια του) δεν θα ξεφεύγουν από τα μάτια τους. Ο Jedicke και η ομάδα του είναι απασχολημένοι με την ανάπτυξη λογισμικού για να σημειώνουν αντικείμενα με αυτόματο τρόπο με τη χρήση της Pan-STARRS. Η ανακάλυψη του Πλανήτη Χ θα είναι συναρπαστική, λέει ο ίδιος. Η μόνη εξήγηση για την παρουσία του Πλανήτη Χ εκεί πάνω, θα είναι το εξής γεγονός: ορισμένα μεγάλα σώματα που συνενώθηκαν πολύ νωρίς στην ιστορία του ηλιακού μας συστήματος, θα πρέπει να εκτινάχθηκαν από την βαρύτητα των γιγάντιων πλανητών αργότερα. Αυτό το φαινόμενο θα εδραιώσει τις ιδέες μας για το πώς πρέπει να αναπτύχθηκε το ηλιακό σύστημα, και ίσως να είναι ένα σκαλοπάτι προς την κατεύθυνση των πιο απομακρυσμένων περιοχών

Πολύ καλή δουλειά, εύγε

Μπράβο για την προσπάθεια παιδιά. Να τα 100στήσετε

Όταν είχα αυτό το μοντέλο δεν είχα πρόβλημα με το align. To βάζεις να κοιτά βορά . Βάζεις το σωλήνα παράλληλα με το έδαφος (στο 0 που έχει δεξιά στο μετρητή μοιρών) και πηγαίνει. Κεντράρεις λίγο με χαμηλή ταχύτητα και ΟΚ

Πω πω!

Πάρε όποιο μύθο ή εικασία θέλεις και μετά με την κατάλληλη έρευνα μπορείς να την "αποδείξεις".

Πω πω δουλειά ρε φίλε. ΕΥΓΕ! Σου ευχομαι υγεία για το νέο έτος και καθαρούς ουρανούς για να το χαρείς...

Προφανώς, ο κόσμος θα τελειώσει στις 21 Δεκεμβρίου του 2012. Ναι, το διαβάσατε σωστά, κατά κάποιο τρόπο, ένα μεγάλο μέρος της Γης (ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων στον πλανήτη) θα πάψει να υπάρχει. Σταματήστε τον προγραμματισμό για τη σταδιοδρομία σας, μην κάνετε όνειρα να αγοράσετε σπίτι, και να ξοδέψετε τα τελευταία χρόνια της ζωής σας για να κάνετε αυτό που πάντα θέλατε, αλλά ποτέ δεν είχατε χρόνο. Τώρα έχετε χρόνο, τέσσερα χρόνια ακόμα σας μένουν να διασκεδάσετε ... πριν από το τέλος. Μήπως σας φαίνονται τρελά όλα αυτά; Έ! όχι. Έχει αναπτυχθεί γύρω από το έτος 2012 μια ολόκληρη φιλολογία, που έχει έχει αρχίσει να ανησυχεί τους ανθρώπους και αυτό οφείλεται στο βιβλίο και στα κείμενα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο από τον John Major Jenkins. Ο Jenkins ισχυρίζεται μαζί με πολλούς άλλους, ότι σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια (Long Count), στις 21 Δεκεμβρίου του 2012 ο ήλιος θα βρίσκεται στο κέντρο του Γαλαξία μας και όλοι οι πλανήτες θα είναι σε συζυγία στον ουρανό. Έτσι, ισχυρίζεται, θα γίνουν μεγάλα φαινόμενα τόσο στον ουρανό όσο και στη γη με αποτέλεσμα το Τέλος του Κόσμου. Σύμφωνα με τους ίδιους το 1950 έκλεισε ένας κύκλος και άρχισε ο Μεγάλος Κύκλος, που τελειώνει τον Δεκέμβριο του 2012. Μέχρι τώρα είχαμε τις προφητείες του Νοστράδαμου και το πρόβλημα του 2000 στα κομπιούτερ. Ξεχάστε τα όπως και την οικονομική κρίση στον κόσμο. Έρχεται σύμφωνα με πολλούς οπαδούς του Jenkins η ολοκληρωτική καταστροφή. Μάλιστα ορισμένοι μπορούν να βγάλουν τώρα στην επιφάνεια ακόμα και την εμφάνιση του Πλανήτη Χ. Το ημερολόγιο των Μάγια, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς αυτούς, ξεκινάει στις 11 Αυγούστου του έτους 3114 πΧ για το Γρηγοριανό. Και στις 20 Δεκεμβρίου του 2012 τελειώνει το 13ο Μπακτούμ οπότε στις 21 Δεκεμβρίου αρχίζει το 14ο. Και για έναν ανεξήγητο λόγο θα γίνει η συντέλεια του Κόσμου, εφόσον είναι η αρχή μιας νέας περιόδου. Το συγκεκριμένο ημερολόγιο πρέπει να πούμε δεν έχει βρεθεί έως τώρα πουθενά. Τον 16ο αιώνα οι Ισπανοί κατακτητές κατέστρεψαν σχεδόν όλα τα ντοκουμέντα. Επιπλέον, την συγκεκριμένη ημερομηνία με αστρονομικά δεδομένα δεν υπάρχει κανένα περίεργο φαινόμενο στον ουρανό, αν και οι συζυγίες των πλανητών είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο, οπότε αν η καταστροφή θα οφείλεται στις συζυγίες έπρεπε η Γη να είχε καταστραφεί πολλές φορές στο παρελθόν. Υπάρχουν συζυγίες ανάμεσα σε πλανήτες ανά δύο ή ανά τρεις το 2012, αλλά όλων των πλανητών δεν έχουμε αυτήν την ημερομηνία. Οι Μάγια χρησιμοποιούσαν πολλά ημερολόγια, που είχαν πρακτική χρησιμότητα, όπως για την γεωργία, για τα θρησκευτικά και κοινωνικά γεγονότα. Τα περισσότερα από τα ημερολόγια των Μάγια ήταν σύντομα. Για παράδειγμα, ένα ημερολόγιο (το Tzolk'in) κρατούσε 260 ημέρες και ένα άλλο (το Haab') που αντιστοιχούσε προσεγγιστικά στο ηλιακό έτος δηλαδή 365 ημέρες. Στη συνέχεια, συνδύαζαν τα δύο ημερολόγια για να φτιάξουν το "Ημερολόγιο του Κύκλου", ένας κύκλος διαρκούσε 52 Haab (περίπου 52 χρόνια, ή κατά προσέγγιση η διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου τότε). Εκτός από τα συστήματα αυτά, οι Μάγια είχαν επίσης τον "Κύκλο της Αφροδίτης". Δηλαδή οι αστρονόμοι τους σχημάτιζαν ένα ημερολόγιο με βάση τη θέση της Αφροδίτης στο νυχτερινό ουρανό. Είναι πιθανόν να έκαναν το ίδιο και με τους άλλους πλανήτες στο Ηλιακό Σύστημα. Το Ημερολόγιου του Κύκλου είναι αρκετό αν απλά ήθελε κάποιος να θυμάται την ημερομηνία των γενεθλίων του ή σημαντικές θρησκευτικές περιόδους, αλλά τι γίνεται με την καταγραφή της ιστορίας των Μάγια; Δεν υπάρχει τρόπος να γράψετε μια ημερομηνία, ηλικίας άνω των 52 ετών. Γι αυτό το πρόβλημα οι Μάγια είχαν μια λύση. Χρησιμοποιώντας μια καινοτόμο μέθοδο, ήταν σε θέση να επεκτείνουν το Ημερολόγιο του Κύκλου των 52 ετών. Μέχρι αυτό το σημείο, το Ημερολόγιο των Μάγια μπορεί να φαίνεται κάπως αρχαϊκό - κατά τα άλλα πιθανώς να ήταν βασισμένο στις θρησκευτικές πεποιθήσεις, στον κύκλο της εμμηνόρροιας, σε μαθηματικούς υπολογισμούς με βάση τους αριθμούς 13 και 20 καθώς και σε ένα μείγμα αστρολογικών μύθων. Η μόνη κύρια συσχέτιση με τα σύγχρονα ημερολόγια είναι ότι το Haab αναγνώριζε ότι υπήρχαν 365 ημέρες σε ένα ηλιακό έτους (δεν είναι σαφές εάν οι Μάγια πρόσθεταν μια ημέρα στα δίσεκτα έτη). Η λύση που έδωσαν οι Μάγια, για ένα ημερολόγιο πιο μεγάλης διάρκειας, ήταν ο "Μεγάλος Κύκλος", ένα ημερολόγιο που διαρκεί 5.126 χρόνια (από το 3.114 π.Χ έως το 2.012 μ.Χ) και ο "Γιγάντιος Κύκλος" που διαρκεί περίπου 26.000 χρόνια. Οι οπαδοί του John Major Jenkins (ας σημειωθεί ότι κάνει διαλέξεις στην Αμερική με 295 δολάρια είσοδο για κάθε άτομο) λένε ότι στις 21 Δεκεμβρίου του 2.012 και στις 11.11 ώρα Γκρήνουιτς, κλείνουν ταυτόχρονα και οι τρεις κύκλοι. Είναι το τέλος του κύκλου των 52 ετών, το τέλος των 5.125 ετών και το τέλος των 26.000 ετών. Και τότε ολοκληρώνεται ο μεγάλος κύκλος της μετάπτωσης των Ισημεριών. Όλα αυτά είναι πολύ ενδιαφέροντα, αλλά έχει αυτό να κάνει με το τέλος του κόσμου; Ναι γιατί οι Μάγια πίστευαν ότι κάτι κακό θα συμβεί όταν ο Μεγάλος Κύκλος του ημερολογίου τους τελείωνε. Και όταν τελειώνει κάτι (έστω και κάτι τόσο αθώο, όπως ένα αρχαίο ημερολόγιο), οι άνθρωποι φαίνεται να πιστεύουν ακόμα και το τέλος του πολιτισμού μας όπως το ξέρουμε. Οι Μάγια βέβαια με κανένα τρόπο δεν γνώριζαν με ακρίβεια ένα τέτοιο γεγονός δεδομένου, ότι ο υπολογισμός της μεταβολής της τροχιάς του ήλιου, σε πλήρη κύκλο στον γαλαξία μετά από 26.000 χρόνια με αναφορά τα άστρα - συγκεκριμένα ο ήλιος επιστρέφει στο ίδιο σημείο λόγω μετάπτωσης του άξονα της γης προς το επίπεδο της εκλειπτικής - ήταν πολύ δύσκολο να γίνει από τους Μάγια. Βέβαια ο John Major Jenkins δεν είναι μόνος. Δεκάδες έχουν τρομοκρατήσει τον κόσμο με βιβλία, με εκπομπές ή με διαλέξεις. Μεταξύ αυτών είναι και ο Αμερικανός φυσικός Lawrence Joseph (ας μην ξεχνάμε ότι και ο Λιακόπουλος είναι φυσικός, έτσι γίνεται πιο εύκολα πιστευτός στον κόσμο σαν ειδικός επιστήμων), συγγραφέας του βιβλίου Apocalypse 2012. Ο προφήτης αυτός (σαν το Νοστράδαμο) προβλέπει κατακλυσμιαίες εκρήξεις ηφαιστείων, μαγνητικές καταιγίδες, ακτινοβολίες γάμμα από το διάστημα. Τι λέει λοιπόν ο Lawrence Joseph ότι θα συμβεί το 2012 μεταξύ των άλλων: Θα αναστραφούν οι μαγνητικοί πόλοι της Γης οπότε θα αφήσουν τη Γη προσωρινά απροστάτευτη από τη μαγνητική «ασπίδα» που την προφυλάσσει από την κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία. Οι αναστροφές όμως του γήινου μαγνητικού πεδίου χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρωθούν και τέτοιο φαινόμενο δεν έχουμε ακόμα αντιληφθεί. Αλλά και στην περίπτωση που συμβεί αυτό η Γη δε μένει καθόλου εκτεθειμένη. Το μαγνητικό πεδίο γίνεται πιο πολύπλοκο αλλά δεν εξαφανίζεται αλλά αλλάζουν θέση οι δύο πόλοι. Επίσης, θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί το υπερηφαίστειο του Γέλοουστοουν στις ΗΠΑ, που εκρήγνυται με καταστροφικό τρόπο κάθε 6-700 χιλιάδες χρόνια. Όμως οι γεωλόγοι που το παρατηρούν δεν προβλέπουν τίποτα ανησυχητικό για την επόμενη δεκαετία. Άλλοι πιο ευφάνταστοι πιστεύουν πως θα λιώσουν ξαφνικά οι πάγοι το 2012, οπότε η θάλασσα θα ανυψωθεί από 1,5 έως και 3 μέτρα σε όλον τον πλανήτη. Φυσικά και θα λιώσουν οι πάγοι κάποτε με αυτό το ρυθμό που αυξάνεται η θερμοκρασία του πλανήτη. Αλλά σε πολλές δεκαετίες. Όχι φυσικά σε 4 χρόνια μόνο. http://www.physics4u.gr/articles/2008/2012.html