terring

Βρε παιδιά ξέρει κανείς ποιος δημιούργησε την λέξη "φωτορύπανση"; Ξέρω ότι η λέξη αυτή εμφανίστηκε πριν από 40 χρόνια αλλά ο καθηγητής με ρωτάει από ποιον. Ξέρει κανείς; (Αν δεν σας πειράζει, μπορώ να βάζω κι άλλες παρόμοιες απορίες εδώ; Πρέπει να κάνω διορθώσεις και τρέχω σαν τρελός)

Αυτός ο αστεροειδής λογικά θα φάνηκε από τη Γη. Πόσο ήταν το magnitude; Τι εξοπλισμό χρειάζεσαι για να τον δεις;

Μια καλή ιδέα θα είναι η κατασκευή ενός διαστημικού σταθμού που να επισκευάσει ή θα ανακυκλώνει τους δορυφόρους. Ο σταθμός αυτός θα φιλοξενεί έναν μικρό στόλο επανδρωμένων ή ρομποτικών οχημάτων που θα περισυλλέξουν τους δορυφόρους και θα τους μεταφέρουν στον σταθμό για επισκευή ή ανακύκλωση. Καλή η ιδέα μου;

Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, η πτυχιακή θα ανέβει Όταν γράφω κάποια πράγματα στο Astrovox ή στο Aparadektoi ο κάθε άνθρωπος έχει το ελεύθερο να χρησιμοποιήσει τα λεγόμενα μου, αρκεί να πιστέψει σε όσα λέω και να αναφέρει την πηγή (εμένα ). Εδώ όμως τα πράγματα είναι ποιο ευαίσθητα γιατί άλλο πράγμα η ελεύθερη άποψη και άλλο η πτυχιακή. Για αυτό θα είμαι λίγο ποιο επιφυλακτικός αυτή τη φορά, γιατί κυκλοφορούν και ανεπρόκοποι στο διαδίκτυο.

Δεν θα κάνω όμως πιστή αντιγραφή γιατί εκτός του ότι είναι 76 σελίδες, κυκλοφορούν και πολλοί τεμπέληδες που βαριούνται να φτιάξουν την πτυχιακή τους και ψάχνουν να βρουν έτοιμη από το διαδίκτυο . Επειδή η πτυχιακή είναι πολύ μεγάλη και δεν θέλω να μου την κλέψει κανείς, μάλλον δεν θα την ανεβάσω ολόκληρη.

Η πτυχιακή είναι έτοιμη και την έχω ήδη στείλει στοκ καθηγητή. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε ότι είναι ευχαριστημένος και ότι έκανα καλή δουλειά Όταν διορθωθεί (μιας και έκανα μερικά τεχνητά λαθάκια ) θα την ανεβάσω εδώ

Εμένα δείχνει τον C-3PO από τον Πόλεμο τον Άστρων. Ήθελα να βάλω μια άλλη εικόνα αλλά δεν ανταποκρινόταν στις απαιτήσεις του μεγέθους του εικονιδίου, οπότε έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα αυτή που έχω τώρα.

Ας το φιλοσοφήσουμε λιγάκι. Για εκατομμύρια χρόνια η ζωή βασιζόταν σε συνθήκες οι οποίες βρισκόντουσαν σε απόλυτη ισορροπία. Κάθε μορφή ζωής βασιζόταν στην ομαλή εναλλαγή ημέρας και νύχτας για την επιβίωση του. Η επικοινωνία, η αναπαραγωγή, η εύρεση τροφής και η μετανάστευση είχαν άμεση σχέση με την διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, καθώς και με τον φυσικό φωτισμό της Σελήνης, του Βόρειου Σέλας και όχι μόνο. Στη φύση τα πάντα είναι θέμα ισορροπίας. Ακόμη και το ποιο επικίνδυνο μπορεί να γίνει φιλικό, ακόμη και το ποιο ασφαλές μπορεί να γίνει θανάσιμο. Όλα είναι θέμα ισορροπίας και ο φωτισμός δεν αποτελεί εξαίρεση. Για εκατομμύρια χρόνια ο φωτισμός εξυπηρετούσε μα τα τελευταία χρόνια μπορεί πλέον να βλάψει, και για την ακρίβεια ο τεχνητός ανθρώπινος φωτισμός διαταράσσει την ισορροπία. Η παράλογη χρήση του φωτισμού καταναλώνει υπέρογκα ποσά ηλεκτρικής ενέργειας, συμβάλει στο Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, προκαλεί προβλήματα στην αναπαραγωγή των ζώων, την μετανάστευση και την αναζήτηση τροφής, επηρεάσει αρνητικά κάθε μορφής οικοσυστήματα, συμβάλει στην έξαρση καρκίνου, προκαλεί αυτοκινητικά και αεροπορικά ατυχήματα, μερικές φορές βοηθά την αύξηση της εγκληματικότητας και αποτελεί τροχοπέδη στην αστρονομική έρευνα. Κάποτε ο τεχνητός φωτισμός συμβόλιζε τον πολιτισμό, την υπεροχή της ανθρώπινης νόησης απέναντι στους φυσικούς περιορισμούς, την διάδοση της γνώσης και του πολιτισμού προς κάθε κατεύθυνση και την αντιμετώπιση του πνευματικού σκότους. Σήμερα όμως η κατάχρηση του τεχνητού φωτός για αίσθηση ασφάλειας, υλιστικής υπεροχής εις βάρος άλλων και αυτοπροβολής προκαλεί μεγαλύτερο σκοτάδι από ότι υποτίθεται ότι αντιμετωπίσει. Απλώνει ένα σκοτεινό πέπλο πάνω από την επιβίωση κάθε ζωντανού οργανισμού που συνυπάρχει με εμάς πάνω στη Γη, συμπεριλαμβανομένου και εμάς τους ίδιους. Προκαλεί σκοτάδι και στο μέλλον της Γης με τη συμβολή της στο Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, συμβάλλοντας σε ένα αβέβαια και πιθανόν ζοφερό μέλλον για τη ζωή στον πλανήτη μας. Το σκοτάδι που προκαλεί η φωτορύπανση είναι πολύ ποιο επικίνδυνο από το σκοτάδι της φύσης. Για αιώνες φοβόμασταν το βράδυ και ανάψαμε τα φώτα για να απομακρύνουμε τα στοιχειά και τους δαίμονες που πιστεύαμε ότι κρυβόντουσαν στο σκοτάδι. Σήμερα όμως καταφέραμε το αντίθετο, να φοβόμαστε το φωτεινό σκοτάδι της φωτορύπανσης πολύ περισσότερο από το σκοτάδι της νύχτας και πήραμε ένα πολύτιμο μάθημα: αν δεν είμαστε προσεκτικοί, οι δαίμονες θα μας επιτεθούν όταν θα πιστεύουμε ότι είμαστε ασφαλείς. Ωστόσο ίσως το μέλλον να μην είναι τόσο σκοτεινό όσο φοβόμαστε. Τα ευχάριστα νέα είναι ότι η φωτορύπανση, παρά την σοβαρότητα της και τους κινδύνους που εγκυμονεί, είναι πολύ ευκολότερη στην αντιμετώπιση από ότι η ατμοσφαιρική ή η υδάτινη ρύπανση. Είναι άραγε τυχαίο ότι στα αγγλικά η λέξη light σημαίνει «φως» και «ελαφρύς»; Ίσως όχι, αν σκεφτούμε ότι ο όρος «light pollution» εκτός από «φωτορύπανση» μπορεί να μεταφραστεί κι ως «ελαφριά ρύπανση», κι αν έχουμε υπόψη μας ότι η φωτορύπανση όσον αφορά την αντιμετώπιση της θα μπορούσε να ανήκει στους ελαφρύς κινδύνους. Τα προβλήματα που προκαλεί είναι τεράστια, αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί πολύ ευκολότερα από ότι οι υπόλοιπες μορφές ρύπανσης. Η χρήση του φωτισμού εκεί που χρειάζεται και στις ποσότητες που χρειάζεται αποτελεί ένδειξη πνευματικού φωτισμού και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Πολλοί πιστεύουν ότι η ακραίος φωτισμός αποτελεί ένδειξη πολιτισμού αλλά αυτό είναι μια λανθασμένη αντίληψη, γιατί ένδειξη πολιτισμού είναι η χρήση του φωτισμού έχοντας στον νου πάντα ότι η ακραία χρήση δεν ευνοεί όλους και όλα. Ο περιορισμός της φωτορύπανσης θα αποτελέσει και μια αξιοποίηση για ένα πνευματικό μάθημα για την ανθρωπότητα που μας έδωσαν οι πρόγονοι μας. Τίποτα σε υπερβολικό βαθμό. «Ουκ εν τω πολλω το ευ, αλλά εν τω ευ το πολύ». Κανονικά η ποσότητα του φωτισμού οφείλει να υπηρετεί την περιεχόμενη ουσία και να μη συμβαίνει το αντίθετο. Όταν δίνουμε έμφαση στην ποσότητα, τότε έχουμε χιλιάδες και εκατομμύρια λάμπες και λαμπτήρες χωρίς σχεδόν καμιά ή με ελάχιστη πραγματική χρησιμότητα, κι αυτό είναι μια άσκοπη και ανώφελη καταπόνηση της φύσης, της κοινωνίας και της τεχνολογίας. Όταν ισχύει το αντίθετο, δηλαδή η τοποθέτηση ικανού φωτισμού σε λιγότερη και ορθολογική ποσότητα, τότε είναι μια αρχαία εσωτερική τέχνη που υπηρετεί τον Νόμο της Οικονομίας από τον οποίο διέπεται η φύση. Έτσι για παράδειγμα ο καφές γίνεται τόσο πιο δυνατός σε όσο λιγότερη ποσότητα νερού διαλύεται και έτσι δεν γίνεται νεροζούμι. Ο φωτισμός γίνεται πιο λειτουργικός, ποιο διεισδυτικός και ποιο χρήσιμος σε όσο λιγότερες χρήσεις αξιοποιείται. «Παν μέτρο άριστον». Φωτισμός εκεί που πραγματικά χρειάζεται... και χωρίς να καταφύγουν ορισμένοι συμπολίτες μας στην «αξιοποίηση» της σφεντόνας. Κλείνοντας, αν αναλογιστούμε μερικά πράγματα. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δαιμονοποιείται ο φωτισμός και τα οφέλη του. Το τεχνητό φως, είτε από μια πύρινη δάδα είναι από έναν λαμπτήρα αερίου νέον, βοήθησε την ανθρωπότητα να αντιμετωπίσει τους φόβους της για την επιβίωση, να κατακτήσει το βράδυ και να επεκτείνει ακόμη περισσότερο την παραγωγικότητα και τις δραστηριότητες της. Όταν μάλιστα ο φωτισμός χρησιμοποιείται με λογική και υπευθυνότητα, τότε συμβάλει σε ένα καλύτερο αύριο. Ένα αύριο χωρίς ατμοσφαιρικούς ρύπους, χωρίς σπατάλη πολύτιμης ηλεκτρικής ενέργειας, χωρίς το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, χωρίς τον κίνδυνο κατάρρευσης των οικοσυστημάτων, χωρίς να χάνουν τη ζωή τους πολλά ζώα και φυτά, χωρίς τροχαία και αεροπορικά ατυχήματα, χωρίς καρκίνο, χωρίς εγκληματικότητα και χωρίς την υποβάθμιση της ερασιτεχνικής και επαγγελματικής Αστρονομίας. Αν θέλουμε ένα φωτεινό αύριο, το μέλλον επιβάλετε να είναι... σκοτεινό

ΜΠΟΥΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

Καλή συνέχεια στην κοινότητα μας , αν και αυτό είναι σίγουρο

Ευχαριστώ τους πάντες για την βοήθεια

Τι ******** (βάλτε όποια λέξη θέλετε) λένε σ' αυτό εκεί το φόρουμ; Αν είναι δυνατόν, δεν το πιστεύω ότι υπάρχουν τόσο καθυστερημένα όντα!!! Εμπρός στον δρόμο που οδηγεί η αστρολογία, κι ας οδηγεί στον γκρεμό της άγνοιας.

Θα χρειαστώ λίγη βοήθεια, ψάχνω να βρω μια πληροφορία. Το 1998 οι Ρώσοι εκτόξευσαν τον δορυφόρο Λάβαρο, έναν δορυφόρο με έναν μεγάλο καθρέφτη που θα λειτουργούσε ως δεύτερη Σελήνη. Η ιδέα ήταν να χρησιμοποιηθεί ο καθρέφτης του για να τροφοδοτήσει τον Μιρ με ηλιακή ενέργεια όταν αυτός δεν θα λουζόταν από το φως του Ήλιου, αλλά πίστευαν ότι θα μπορούσε να ρίξει φως και στη Γη σαν να ήταν Πανσέληνος. Θέλω να το αναφέρω και αυτό στην πτυχιακή μιας και υπάρχει κίνδυνος να έχουμε φωτορύπανση και από το Διάστημα Μπορεί κανείς να με βοηθήσει;

Έχετε ξεφύγει από το θέμα. Εδώ συζητάμε για το αν υπάρχει ή μπορεί να υπάρξει κάποιος πλανήτης πέρα από τον Πλούτωνα, δεν συζητάμε για το ποιος είναι ο ποιο έξυπνος απ' όλους.

Φωτορύπανση λέγεται το αποτέλεσμα της αλόγιστης χρήσης του τεχνητού φωτισμού. Προκαλείται είτε από την λανθασμένη χρήση του τεχνητού φωτός (φωτισμός εκεί που δεν πρέπει και δεν χρειάζεται) είτε με την υπερβολική χρήση του (περισσότερο φως από το λογικό). Γενικά παρατηρείται φωτορύπανση όταν η λαμπρότητα του τεχνητού φωτισμού υπερβεί το 10% της φυσική νυχτερινής λαμπρότητας. Η Διεθνής Επιτροπή Φωτισμού (C.I.E.) ορίζει το οχληρό φως ως ανεπιθύμητο φως, το οποίο εξαιτίας της ποσότητας, της κατεύθυνσης ή του φασματικού του περιεχομένου σε ένα δεδομένο περιβάλλον, γίνεται αίτια για πρόκληση ενόχλησης ή μείωσης της ικανότητας διάκρισης βασικών λεπτομερειών. Η φωτορύπανση είναι ένα στοιχείο των βιομηχανικά ανεπτυγμένων κρατών. Προκαλείται από τον εσωτερικό και εξωτερικό φωτισμό των κτηρίων, τις διαφημιστικές πινακίδες, τους προβολείς, τα γραφεία, τις βιομηχανίες, τον φωτισμό των δρόμων και από ανθρώπινες δραστηριότητες όπως συναυλίες και αθλητικοί αγώνες. Μπορούμε να χωρίζουμε την φωτορύπανση σε κατηγορίες. Η φωτεινή παραβίαση είναι όταν φωτίζεται η ιδιοκτησία κάποιου χωρίς την συγκατάθεση του, όπως να μας ρίχνει φως ο γείτονας την ώρα που θέλουμε να κοιμηθούμε. Υπάρχει επίσης και ο υπερβολικός φωτισμός, που η ένταση του φωτός ξεπερνά το επιτρεπόμενο όριο. Έχουμε επίσης και την θάμβωση, που εμφανίζεται όταν υπάρχει πολύ μεγάλη αντίθεση μεταξύ του φωτισμού και του νυχτερινού φόντου. Και φυσικά δεν ξεχνάμε τον φωτεινό σωρό, όπου πολλά φώτα κάνουν την εμφάνιση τους όπως στα αεροδρόμια, και την γνωστή μας ουράνια λάμψη που χρωματίζει τον βραδινό ουρανό με χρώματα. Ο προβληματισμός για τη φωτορύπανση είναι σχετικά πρόσφατος. Μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1980 έκαναν την εμφάνιση τους τα πρώτα κινήματα για σκοτεινότερους ουρανός, παροτρύνοντας τους ανθρώπους να μειώσουν τον περιττό φωτισμό. Ωστόσο η ιστορία του τεχνητού φωτισμού είναι πολύ μεγαλύτερη και έχει τις ρίζες της στους προϊστορικούς χρόνους, παρά το γεγονός ότι τότε δεν μπορούσε να υπάρξει σε καμία περίπτωση το πρόβλημα της φωτορύπανσης. Στην αρχή η γυμνή φλόγα της ανοιχτής εστίας χρησιμοποιήθηκε και για φωτισμό. Στη συνέχεια η φλόγα, είτε ακάλυπτη είναι καλυμμένη, παρέμεινε το μόνο και κύριο μέσο φωτισμού, ενώ έπρεπε να φτάσουμε μόλις τον 19ο αιώνα για να εφευρεθεί ο σημερινός ηλεκτροφωτισμός, υπεύθυνος της φωτορύπανσης. Υπολογίζεται ότι η παγκόσμια ένταση της φωτορύπανσης αυξάνεται κάθε χρόνο ανά 10%. Η ανάπτυξη των πόλεων και η ολοένα και αυξανόμενη χρήση του τεχνητού φωτισμού, ακόμη και αν δεν χρειάζεται ή δεν πρέπει, εντείνει το πρόβλημα της φωτορύπανσης. Αν μάλιστα υπολογίζουμε και τους αυτοκινητόδρομους που διασχίζουν μεγάλες εκτάσεις, τις χιονοδρομικές εγκαταστάσεις που το φως αντανακλάται από το χιόνι, τους αλιευτικούς στόλους στα παράλια της Αργεντινής, τους πυρσούς καύσης φυσικού αερίου στην Αφρική, τις νυχτερινές εκτοξεύσεις των διαστημικών λεωφορείων στις Η.Π.Α. και γενικά κάθε άλλη δραστηριότητα, τότε βλέπουμε ότι το πρόβλημα της φωτορύπανσης θα είναι ακόμη ποιο έντονο στο μέλλον αν δεν παρθούν μέτρα περιορισμού της. Εκτίμηση της φωτορύπανσης που προκαλείται στις πόλεις μπορεί να γίνει με τη χρήση κατάλληλων μοντέλων πρόβλεψης. Το απλούστερο μοντέλο που διαθέτει ικανοποιητική ακρίβεια, δίδεται από τον νόμο του Walker. Σύμφωνα με αυτόν, η αναμενόμενη λαμπρότητα Λ σε nanoLamberts στο ζενίθ ενός τόπου που απέχει Α χιλιόμετρα από μια πόλη με πληθυσμό Π δίδεται από τη σχέση: Λ=0,3573 Π/Α2,5 (nL) Η προηγούμενη σχέση ισχύει για αποστάσει πέραν των ορίων της πόλης. Στο εσωτερικό της πόλης η λαμπρότητα αυξάνεται εκθετικά όσο πλησιάζουμε στο κέντρο. Εφαρμόζοντας τον νόμο του Walker στην περίπτωση της Αθήνας, βρίσκουμε ότι ο ουρανός σε απομακρυσμένους τόπους, ακόμη και σε αποστάσεις 130 χιλιομέτρων, ρυπαίνεται από τα φώτα της πόλης. Δείτε και ουρλιάξτε Γιατί είναι τόσο κακός ο φωτισμός; Δεν είναι κακό να ανάψεις το φως όταν το χρειάζεσαι, αλλά η φωτορύπανση προκαλείται από την κατάχρηση του φωτός. Είναι κακό αυτό; Βεβαίως! Η υπερκατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας για την τροφοδότηση των ηλεκτρικών λαμπτήρων, η παρενόχληση του τεχνητού φωτός τόσο στη χλωρίδα όσο και στην πανίδα και η παρέμβαση της στον τρόπο που λειτουργούν τα φυσικά οικοσυστήματα είναι τα άμεσα και έμμεσα αποτελέσματα της φωτορύπανσης στο περιβάλλον. Ωστόσο η φωτορύπανση δεν αφήνει ανεπηρέαστο και τον ίδιο τον άνθρωπο, μιας και έχουν καταγραφεί πολλοί συσχετισμοί της φωτορύπανσης με τροχαία ατυχήματα, ψυχολογικά προβλήματα, την εγκληματικότητα, την αισθητική ρύπανση, την υποβάθμιση της ερασιτεχνικής αστρονομίας, ακόμη και με έξαρση καρκίνου! Σε μια από τις πρώτες έρευνες που αφορούσαν τις επιπτώσεις του φωτισμού στα σπονδυλωτά ζώα, εκτεθήκαν σπουργίτια για μερικά λεπτά σε ηλεκτρικό φωτισμό λίγο μετά τη δύση του Ήλιου κατά την διάρκεια του χειμώνα. Κάτω από αυτές τις συνθήκες τα σπουργίτια ήρθαν σε περίοδο αναπαραγωγής πολύ νωρίτερα, παρά το δρυμό Καναδικό χειμώνα. Επιπλέον το τεχνητό φως μπόρεσε να ρυθμίσει τον αναπαραγωγικό φαινότυπο σε αυτά τα πουλιά σαν να ήταν... καλοκαίρι! Τα νεογνά τόσο των πτηνών όσο και των θηλαστικών είναι ευάλωτα όταν γεννιούνται σε αντίξοες συνθήκες, όπως οι χαμηλές θερμοκρασίες, και ο ρυθμός θνησιμότητας των νεοσσών αυξάνεται δραματικά. Άλλα ζώα, όπως οι βάτραχοι και οι σαλαμάνδρες, που ψάχνουν την τροφή τους τη νύχτα και κοιμούνται την ημέρα, επηρεάζονται αρνητικά από τον περιορισμό του σκοταδιού. Όταν τα φώτα της πόλης και των καταστημάτων σβήνουν πολύ αργά, τα ζώα αρχίζουν και αυτά να ψάχνουν πολύ αργότερα για να βρουν τροφή. Έτσι τα χρονικά περιθώρια που έχουν για την συντήρηση τους μειώνονται αισθητά. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις ότι τα αποδημητικά πουλιά καθοδηγούνται από την ανατολή και τη δύση του Ήλιου για να βρουν την πορεία που πρέπει να ακολουθήσουν. Αλλά ο τεχνητός φωτισμός τα ξεγελάει. Βιολόγοι στις Η.Π.Α. υπολογίζουν ότι 4-5 εκατομμύρια πουλιά το χρόνο πεθαίνουν πέφτοντας πάνω σε φωτισμένους πυργίσκους, καπνοδόχους και ουρανοξύστες. Στη Φλόριντα των Η.Π.Α., μόλις τα μικρά χελωνάκια βγαίνουν τη νύχτα από το αβγό τους στη παραλία, ενώ κανονικά θα έπρεπε να κατευθυνθούν προς τη θάλασσα, προσελκύονται συχνά από τον τεχνητό φωτισμό και παίρνουν τον δρόμο προς την ξηρά, με αποτέλεσμα να τα πατάνε τα αυτοκίνητα ή να γίνονται τροφή άλλων ζώων. Τα νεογέννητα χελωνάκια αναζητούν ενστικτωδώς το ποιο φωτεινό σημείο του ορίζοντα κατά τη διάρκεια της νύχτας, κι αυτό επί εκατομμύρια χρόνια ήταν η ανοιχτή θάλασσα και όχι τα φωταγωγημένα ξενοδοχεία, οι φωτισμένες παραλίες και τα εξοχικά σπίτια. Παρόμοια φαινόμενα παρατηρούνται και στις παραλίες της Ζακύνθου όπου γεννάει η χελώνα καρέτα-καρέτα. Ας σκεφτούμε κάτι. Αν μια μικρής έντασης φωτορύπανση μιμείται το σεληνόφως και παρεμποδίσει την σωστή ροή των πλασμάτων, τι γίνεται με την έντονου επιπέδου φωτορύπανση; Η ουράνια λάμψη των πόλεων μπορεί να φωτίζει τον νυχτερινό ουρανό για εκατοντάδες χιλιόμετρα πέρα από τις πόλεις, με αποτέλεσμα το ανεπιθύμητο φως να εξαπλώνεται σε πολλά οικοσυστήματα και να επηρεάζει εκατοντάδες ζώα και φυτά. Εξαιτίας της φωτορύπανσης τα ζώα αναπαράγονται σε ακατάλληλες περιόδους, γίνονται εύκολο θήραμα των θηρευτών και αντίστροφα, δεν βρίσκουν εύκολα τροφή, αποπροσανατολίζονται, αλλοιώνεται η συμπεριφορά τους και κινδυνεύουν να αναπτύξουν ακόμη και καρκίνο. Αν ένα ζώο επηρεαστεί αρνητικά από τη φωτορύπανση, τότε μέσω της τροφικής αλυσίδας ξεκινά ένα καταστρεπτικό ντόμινο που μπορεί να προκαλέσει ακόμη και την κατάρρευση των οικοσυστημάτων. Όλο και περισσότερες έρευνες έδειξαν ότι η φωτορύπανση επιδεινώνει ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα, τον καρκίνο. Καρκίνο έχουμε όταν μια μικρή ομάδα κυττάρων στο σώμα μας αναπαράγεται με υπερβολικό ρυθμό, δημιουργώντας όγκους. Οι όγκοι αυτό μπορούν να βράζουν αρτηρίες, νευρικά δίκτυα και όχι μόνο, προκαλώντας ακόμη και τον θάνατο. Πως όμως είναι δυνατόν το φως να προκαλεί καρκίνο; Η απάντηση λέγεται «μελατονίνη». Η μελατονίνη είναι ορμόνη που παράγεται από τον εγκέφαλο και συγκεκριμένα από την επίφυση. Βοηθά τον οργανισμό μας να γνωρίζει πότε είναι ώρα για ύπνο και πότε είναι η ώρα για να ξυπνήσουμε. Η σύνθεση και έκκριση της μελατονίνης στον εγκέφαλο, ενεργοποιούνται από το σκοτάδι και απενεργοποιούνται από το φως. Το γεγονός αυτό δείχνει ότι η ορμόνη εμπλέκεται στον εικοσιτετράωρο ρυθμό του ανθρώπινου οργανισμού και στη ρύθμιση διαφόρων σωματικών λειτουργιών. Η συγκέντρωση της μελατονίνης στο αίμα, φτάνει στα ψηλότερα της επίπεδα λίγο πριν από την ώρα του ύπνου τη νύχτα. Η μελατονίνη έχει βασικά ρόλο ως βιολογικό ρολόι του ανθρώπινου οργανισμού. Έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ενισχύει το ανοσολογικό σύστημα δηλαδή το σύστημα άμυνας του σώματος μας. Αυξάνει την παραγωγή των λεμφοκυττάρων τύπου Τ που είναι βασικός πυλώνας της αμυντικής ικανότητας του ανοσοποιητικού συστήματος. Η μείωση της παραγωγής της μελατονίνης στους ανθρώπους λόγω του ότι στη εποχή μας εκτίθενται πολύ περισσότερες ώρες στο φως εξαιτίας του τεχνητού φωτισμού τη νύχτα, έχει προταθεί ως μια από τις αιτίες της μεγάλης αύξησης των καρκίνων που παρατηρούνται παγκοσμίως. Η θεωρία αυτή ισχυροποιείται από έρευνες που έδειξαν σημαντική αύξηση περιστατικών καρκίνου σε εργαζόμενους τη νύκτα που εκτίθενται για πολύ περισσότερες ώρες στο φως Επίσης εξαιτίας της φωτορύπανσης αυξάνονται τα τροχαία ατυχήματα λόγο της κακής οργάνωσης του φωτισμού, υποβαθμίζεται η αστρονομία, δεν μειώνει αλλά μερικές φορές αυξάνει την εγκληματικότητα και προκαλεί αισθητική ρύπανση. Τι μπορεί να γίνει; Σε άλλες χώρες υπάρχουν διατάγματα που έχουν σκοπό τη μείωση της φωτορύπανση, με πρωτοπόρο την Ιαπωνία. Και στην Ελλάδα; Δεν υπάρχουν ελληνικοί κανονισμοί που να προδιαγράφουν με ένα συστηματικό τρόπο τις απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν οι εγκαταστάσεις εξωτερικού φωτισμού. Επομένως ο μελετητής των εγκαταστάσεων φωτισμού είναι αναγκασμένος να ανατρέξει σε διεθνείς κανονισμούς και οδηγίες. Στην ελληνική νομοθεσία υπάρχουν διάσπαρτες ρυθμίσεις που περιορίζονται κυρίως στον έλεγχο της θάμβωσης. Σύμφωνα με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, απαγορεύεται η τοποθέτηση οποιασδήποτε πινακίδας ή συσκευής η οποία μπορεί να προκαλέσει θάμβωση στους χρήστες των αυτοκινητοδρόμων (Άρθρα 10 και 11 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, Νόμος 2969/1999). Όμως στον Κ.Ο.Κ. δεν υπάρχει ορισμός της θάμβωσης και δεν τίθεται κανένας ποσοτικός περιορισμός όσον αφορά τα φωτοτεχνικά χαρακτηριστικά των πινακίδων και των παρόδιων φωτιστικών γενικότερα. Στην εγκύκλιο του Υ.Πε.Χω.Δ.Ε. Δ13/0/281/22/2-3-1990 που αφορά τις απαιτήσεις του φωτισμού κυκλοφοριακών συνδέσεων στο οδικό δίκτυο, υπάρχει η μοναδική ποσοτική προδιαγραφή σε ολόκληρη την ελληνική τεχνική νομοθεσία όσο αφορά τη θάμβωση. Στην εγκύκλιο αυτή προδιαγράφονται οι παρακάτω – μεταξύ άλλων – απαιτήσεις που πρέπει να πληροί η εγκατάσταση οδοφωτισμού: • Δείκτης θάμβωσης G μεγαλύτερος ή ίσος με 6 • Φυσιολογική θάμβωση Tl μικρότερη ή ίση του 10 Είναι αξιοσημείωτο ότι πουθενά στο κείμενο της εγκυκλίου δεν ορίζονται ή επεξηγούνται τα μεγέθη που συμβολίζονται με G και Tl αντίστοιχα. Στην πραγματικότητα οι συντάχτες της εγκυκλίου έχουν μεταφέρει και ενσωματώσει άκριτα στο κείμενο προδιαγραφές γνωστής και μεγάλης εταιρίας φωτισμού! Η ίδια η λέξη «φωτορύπανση» απαντάται για πρώτη φορά σε ελληνικό νομοτεχνικό κείμενο στο προεδρικό διάταγμα του 1999 που αφορά την προστασία του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου (Π.Δ. την 1-12-1999 «… για το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου», Φ.Ε.Κ. 906/Δ/1999). Στο διάταγμα αυτό αναφέρεται ότι στο Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου «… επιβάλλεται η λήψη μέτρων στον περιορισμό… της φωτορύπανσης», μόνο που ούτε η φωτορύπανση ορίζεται ούτε τα κατάλληλα μέτρα προσδιορίζονται. Εν ολίγοις, μη περιμένετε πολλά από την Ελληνική κυβέρνηση για να έχουμε σκοτεινούς ουρανούς. Σβήστε όλα τα φώτα που δεν χρειάζεστε. Ανάψτε φώτα μόνο όταν τα χρειάζεστε. Μην έχετε ένα κάρο φώτα αναμμένα επειδή είναι Χριστούγεννα, το κιτς στον στολισμό είναι ρυπογόνος και περιττός. Χρησιμοποιείστε φώτα που λάμπουν όσο χρειάζεστε που να μην καταναλώνουν πολύ ενέργεια και να φωτίζουν μόνο εκεί που θέλετε, όχι και στον γείτονα ή στον ουρανό. Πιέστε τους αρμόδιους να αλλάξουν τους κοινούς λαμπτήρες με φώτα που να στοχεύουν κάτω στο έδαφος και όχι παντού. Η φωτορύπανση είναι σχετικά ευκολότερη να την αντιμετωπίσουμε. Αν το κάνουμε, θα μειώσουμε την υπερκατανάλωση ενέργειας και θα συμβάλουμε στην μείωση των ρύπων και του Φαινομένου του Θερμοκηπίου. Αν λοιπόν θέλουμε ένα λαμπρότερο μέλλον, τότε επιβάλετε να είναι... σκοτεινό Το παραπάνω είναι μερικά μόνο αποσπάσματα από την πτυχιακή μου

Καλά Χριστούγεννα Και καλή χρονιά Και μακριά από τις φετινές καφρίλες

Το να σχηματίζουν όλοι οι πλανήτες μια ευθεία είναι συναρπαστικό. Από τη Γη θα βλέπαμε τον Ερμή και την Αφροδίτη να είναι μπροστά από τον δίσκο του Ήλιου, ενώ θα βλέπαμε τους μακρινούς πλανήτες να σχηματίζουν ένα "άστρο". Κάθε πότε γίνεται αυτό; Σύμφωνα με τον αστροφυσικό Διονύση Σιμόπουλο, αυτό γίνεται κάθε 10 με 100 δισεκατομμύρια χρόνια! Αν σκεφτείτε ότι το Ηλιακό Σύστημα έχει ηλικία μόλις 5 δισεκατομμυρίων χρόνων, πόση μεγάλη είναι η πιθανότητα να είχε συμβεί στο παρελθόν ή να συμβεί στο μέλλον; Δεν έχουμε όμως να φοβηθούμε τίποτα, μιας και η παλιρροϊκές δυνάμεις παραμένουν πολύ μικρές για να μας βλάψουν. Όσον αφορά το 2012, δείτε πως θα είναι το Ηλιακό μας Σύστημα αυτή την χρονιά: http://space.jpl.nasa.gov/cgi-bin/wspace?tbody=1000&vbody=1001&month=12&day=21&year=2012&hour=00&minute=00&fovmul=1&rfov=45&bfov=30&porbs=1&brite=1&showsc=1 http://space.jpl.nasa.gov/cgi-bin/wspace?tbody=1000&vbody=1002&month=12&day=21&year=2012&hour=00&minute=00&fovmul=1&rfov=45&bfov=30&porbs=1&brite=1&showsc=1 Εγώ προσωπικά δεν βλέπω καμία ευθυγράμμιση. Εσείς;

Ευχαριστώ IsAB Στο πρώτο άρθρο κάπου αναφέρει το εξής: Άρα μπορεί να υπάρχει νερό σε υγρή μορφή! Επίσης υπάρχει και θερμότητα, έστω και προερχόμενη από το εσωτερικό του Χάροντα. Αν υπάρχουν εκεί και οργανικά μόρια, θα μπορούσε να υπάρξει ζωή σε αυτό το μακρινό φεγγάρι;

Νέο βίντεο

Καθώς ψαχούλευα στο Διαδίκτυο, βρήκα αυτό: Recent studies of Pluto's moon Charon show that it may have an ocean of liquid water and an active core. Here, we look up from inside a fissure in moon's icy surface. Strange creatures feed off of the heat and gases venting from deep underground. Above floats frozen Pluto and the far away sun. Ξέρει κανείς κάτι παραπάνω για αυτό;

Συγνώμη για το άσχετο, μα αυτό μου θυμίσει κάτι που έχω διαβάσει. Τηλεμεταφορά είναι να μετατρέπεις την ύλη σε ενέργεια, να τη μεταφέρεις με την ταχύτητα του φωτός όπου θες και να την ξαναμετατρέπεις σε ύλη (κάπως έτσι τέλος πάντων). Στο βιβλίο του Ισαάκ Ασίμωφ "Σήμερα, αύριο και..." (δεν είναι μυθιστόρημα) διάβασα για ιδέες όπου διαστημόπλοια μετατρέπονται σε ταχυόνια, ταξιδεύουν με ταχύτητα εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από του φωτός, και ξαναμετατρέπονται σε διαστημόπλοια. Αυτή η μέθοδος δεν παραβιάζει την Θεωρία της Σχετικότητας και μας επιτρέπει να ταξιδεύουμε σε όλο τον Γαλαξία σε λίγες μέρες (αν όχι ώρες, λεπτά, δευτερόλεπτα). Αυτό επιτρέπει και τις υπερφωτονικές τηλεπικοινωνίες. Τέλειο;

Για ποιον Πλανήτη Χ συζητάμε; Αν βέβαια συζητάμε Εννοούμε για έναν άγνωστο δέκατο πλανήτη; Αν ναι, τότε σύμφωνα με την Διεθνής Αστρονομική Ένωση υπάρχουν 8 πλανήτες και 5 πλανητοειδείς, οπότε για ποιος δέκατο πλανήτη λέμε; Αν αναφερόμαστε μόνο στους κύριους πλανήτες, τότε το Ηλιακό Σύστημα έχει 8 πλανήτες και ψάχνουμε να βρούμε έναν άγνωστο ένατο πλανήτη. Αν όμως υπολογίζουμε και τους 5 πλανητοειδείς, τότε έχουμε ένα Ηλιακό Σύστημα 13 πλανητών και ψάχνουμε να βρούμε έναν άγνωστο 14ο πλανήτη. Οπότε τι ψάχνουμε; Προσωπικά δεν αποκλείω την ύπαρξη κάποιου άγνωστου πλανήτη πέρα από τις τροχιές των γνωστών πλανητών του Ηλιακού μας Συστήματος, μιας και παραμένει ανεξερεύνητο

Υπάρχουν πολλοί τρόποι που η επιστημονική φαντασία εμπνέει την επιστήμη. Ένας από τους σοβαρότερους κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν οι αστροναύτες του μέλλοντος στο ταξίδι τους προς τον Άρη είναι η ακτινοβολία του Διαστήματος. Ακόμη κι αν σε ένα μεγάλο ταξίδι δεν τους σκοτώσει, θα αυξήσει τις πιθανότητες καρκίνου. Όμως αυτός ο κίνδυνος μπορεί να αντιμετωπιστεί. Στο Star Trek μια προστατευτική ασπίδα που καλύπτει το αστρόπλοιο Enterprise αντανακλά την ακτινοβολία πίσω στο Διάστημα. Νέες μελέτες έδειξαν ότι είναι δυνατή η δημιουργία μιας παρόμοιας ασπίδας με τα ίδια αποτελέσματα! Star Trek's Deflector Shield Envisioned for Mars Mission

Νύστασα τόσο πολύ που δεν μπορούσα να το δω. Έλεος ποια με την ελληνική τηλεόραση! Γιατί τις καλές εκπομπές τις βάζει τα μεσάνυχτα και όχι την ημέρα; Αλλά θα μου πεις, και πότε θα βάζουν ειδήσεις και αφιερώματα του τύπου "Τι χρώμα εσώρουχα φόρεσε η Μπεζαντάκου" που απασχολούν περισσότερο τον νεοέλληνα;

Ολόφρεσκο βίντεο, οπού ακούτε άστρα νετρονίων