terring

Τηλέμαχε μαζί σου, πρέπει να ξεχωρίζουμε την γνώση με την εικασία γιατί αλλιώς γίνεται της κακομοίρας.Η φιλοσοφία προσπαθεί να μαντέψει πόσα δόντια έχει στο στόμα του ένας γάιδαρος, ενώ η επιστήμη θα ανοίξει το στόμα του γαϊδαράκου και θα τα μετρήσει. Όμως αν η φιλοσοφία αξιοποιηθεί σωστά, τότε μπορεί να προετοιμάσει την επιστήμη για την ποσότητα των δοντιών. Μέχρι πρόσφατα δεν πίστευα σε καμία περίπτωση την πιθανότητα κατασκευής ενός αεικίνητο ή μιας γεννήτριας άπειρης ενέργειας. Είχα διαβάσει παρόμοιες απόψεις σε διάφορα βιβλία αλλά δεν έδωσα μεγάλη σημασία, γιατί αντιβαίνουν τους νόμους της θερμοδυναμικής. Όμως από τη στιγμή που αναφέρονται από τον Michio Kaku (έστω κι ως πιθανών ανέφικτα), έναν επιστήμονα που αποδεδειγμένα δεν μιλάει στον αέρα, μου δίνει το δικαίωμα να ξεκινήσω μια μικρή έρευνα και σε αυτόν τον τομέα

Eiffel 65 - I Don't Wanna Lose Space, house of black house of lights House of noise you’ve never heard Full of vacuum and crowded of shadows Space, like a watch with no time Like a book without an end An equation and thousands solutions I don’t wanna lose my belief now That space Somewhere has a limit beyond What I see and what I breathe I live I don’t wanna lose my belief now That space Somewhere has an end and beyond Who knows what we Will find out there Somewhere Space, house of black house of lights House of noise you’ve never heard Full of vacuum and crowded of shadows Space, like a watch with no time Like a book without an end An equation and thousands solutions I don’t wanna lose my belief now That space Somewhere has a limit beyond What I see and what I breathe I live I don’t wanna lose my belief now That space Somewhere has an end and beyond Who knows what we Will find out there Somewhere I don’t wanna lose my belief now That space Somewhere has an end and beyond Who knows what we Will find out there Somewhere

Ένας από τους θεμελιώδης λίθους της Επιστήμης είναι η Θερμοδυναμική, η επιστήμη που μελετά την ενέργεια και τη διάδοση της. Η νόμοι της θερμοδυναμικής διδάσκονται από το Γυμνάσιο και λένε: 1) Η ενέργεια ούτε δημιουργείται από το τίποτα, ούτε μετατρέπεται σε τίποτα. Μπορεί μόνο να αλλάζει μορφή. 2) Όταν η ενέργεια αλλάζει μορφή, ένα μέρος της πάντα θα μετατρέπεται σε άχρηστη θερμότητα και θα πηγαίνει χαμένη. Η εντροπία, η συνολική αταξία στο Σύμπαν, πάντα θα αυξάνεται. 3) Όσο και να προσπαθήσουμε, δεν γίνεται να αγγίξουμε τη θερμοκρασία των 0 Κ (-273,15 C). Τα συμπεράσματα είναι ότι αν το γυρίζουμε σε παιχνίδι, δεν θα μπορέσουμε να κερδίζουμε (δεν γίνεται να παράγουμε όση ενέργεια θέλουμε από το τίποτα), δεν θα μπορέσουμε να ισοφαρίσουμε (δεν γίνεται να φτιάξουμε 100% αποτελεσματικές μηχανές) και ούτε καν να βγούμε από το παιχνίδι. Εν ολίγοις, πάντα θα χάνουμε. Ή μήπως όχι; Υπάρχουν πράγματι παραθυράκια στους νόμους της Θερμοδυναμικής; Μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να εξελιχτούμε σε εξωτικό επίπεδο; Κι αν ναι, πως; Ένας πιθανός τρόπος να συμβεί αυτό θα ήταν αν οι νόμοι της φυσικής άλλαζαν με το χρόνο ή την απόσταση. Αυτή την προοπτική μελέτησε ο Ισαάκ Ασίμοφ στο μυθιστόρημα του "Ακόμα και οι Θεοί". Στο έτος 2070 ένας χημικός επινοεί τη Αντλία Ηλεκτρονίου, μια γεννήτρια που παράγει τεράστιες ποσότητες ενέργειας από το πουθενά. Όλες οι υπόλοιπες πηγές ενέργειας καταργούνται, όλοι οι άνθρωποι έχουν επιτέλους ότι επιθυμούν και ο επιστήμονας δοξάζεται ως ο μεγαλύτερος επιστήμονας της ανθρώπινης ιστορίας. Την ίδια στιγμή ένας φυσικός αναρωτιέται από που προέρχεται η ενέργεια και ανακαλύπτει ότι η Αντλία "κλέβει" την ενέργεια που παράγει από ένα άλλο παράλληλο Σύμπαν μέσω μιας σκουληκότρυπας. Το αποτέλεσμα της απότομης εισαγωγής ενέργειας είναι τρομακτικό, ο Ήλιος πεθαίνει με έκρηξη σουπερνόβα και το Σύμπαν καταστρέφεται. Οι νόμοι της φυσικής αλλάζουν γύρω από την τρύπα που σχηματίζεται στο Διάστημα, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν οι νόμοι της θερμοδυναμικής. Άρα η διατήρηση της ενέργειας ίσως θα μπορούσε να παραβιαστεί, αν δημιουργούταν σκουληκότρυπες στο διάστημα. Ένας άλλος τρόπος είναι να εξετάσουμε το ενδεχόμενο άντλησης ενέργειας από το τίποτα. Πρόσφατα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το κενό δεν είναι εντελώς κενό, μα βρίθει από δραστηριότητα. Ο πρώτος άνθρωπος που το υποψιάστηκε ήταν ο Σέρβος Νίκολα Τέσλα, γνωστός για τη συνεισφορά του την έρευνα για τον ηλεκτρισμό, αν και δεν μπορούσε να το αποδείξει. Σήμερα οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο Τέσλα είχε δίκιο, το 73% του Σύμπαντος αποτελείται από τη λεγόμενη "σκοτεινή ενέργεια". Γνωστή και ως ενέργεια του κενού, η σκοτεινή ενέργεια βρίσκεται παντού (ακόμη και μέσα στο σώμα μας) και είναι τόσο ισχυρή που ίσως στο πολύ μακρινό μέλλον διαμελίσει το Σύμπαν. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ στο Σύμπαν η ποσότητα της είναι τεράστια, στη Γη είναι τόσο μικρή που δεν μπορεί να αξιοποιηθεί. Μια γεννήτρια που παράγει ενέργεια από το τίποτα και η αεικίνητη μηχανή (μηχανή που θα λειτουργεί για πάντα και θα αντλεί την ενέργεια που χρειάζεται από την ίδια τη μηχανή) θα παραμείνουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασία... αλλά για πόσο ακόμη; Είναι όντως ανέφικτα, ή απλά η ανακάλυψη τους θα αλλάξει τις βάσεις της επιστήμης και τις κοσμολογικές μας γνώσεις για το Σύμπαν; Ήδη υπάρχουν ενστάσεις για τη "καθολικότητα" της θερμοδυναμικής και ίσως υπάρξουν κι άλλες στο μέλλον. Στο μυθιστόρημα του Ισαάκ Ασίμοφ "Η τελευταία ερώτηση" ο κοσμικός υπολογιστής (τρισεκατομμύρια χρόνια στο μακρινό μέλλον) ανακαλύπτει ότι πράγματι η εντροπία μπορεί να αντιστραφεί και κατασκευάσει ένα νέο Σύμπαν για τον Άνθρωπο. Φαντασία; Ίσως. Αλλά από την άλλη, ποιος ξέρει; Περισσότερες πληροφορίες στο βιβλίο "Η φυσική του ανέφικτου" του Michio Kaku. Επειδή το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο, παρακαλώ χρησιμοποιείστε επιχειρήματα και όχι προσβολές!

Το καλύτερο για 'μένα ήταν που απόλαυσα έναν καλλιτέχνη γεμάτο με ενέργεια, κεφάτο και ολοζώντανο. Καμία σχέση με μερικούς ψευτοσοβαρούς που παίζουν μουσική απλά βάζοντας ένα C.D. και με ύφος "Μα τι κάνω εδώ;". Ανυπομονώ για την επόμενη συναυλία

Να κανονίζουμε να βρεθούμε! Ποιος θέλει να έρθει μαζί μας; Ή μάλλον... ποιος πρόλαβε να κλείσει εισιτήρια και μπορεί να έρθει μαζί μας;

Ποιος άλλος θα έρθει; Εγώ θα πάω

Παιδιά, για να καταλάβει ο Έλληνας τη σημασία του καθαρού ουρανού χρειάζονται δραστικότερες κινήσεις. Είδατε, μερικοί είναι τόσο τεμπέληδες που βαριούνται ακόμη και να κατεβάσουν τον διακόπτη. Μια φίλη μου είχε πει ότι οι συμβολικές κινήσεις είναι η ταφόπλακα των ουσιαστικών. Μήπως τελικά είχε δίκιο;

Μαζί σου, αλλά η πλειοψηφία των ανθρώπων δεν το βλέπει έτσι. Απλώς θα κλείσουν έναν διακόπτη και μετά θα το παίξουν "οικολόγοι", σαν μερικούς στο Facebook που γράφονται σε ομάδες και πιστεύουν ότι έτσι προστατεύουν τον πλανήτη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δυστυχώς έχουμε γίνει τόσο τεμπέληδες που αρκούμαστε στα συμβολικά και δεν προχωράμε στα ουσιαστικά βήματα αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων. Κι αν πράγματι οι συμβολικές κινήσεις ενημερώνουν, μαζεύουν κόσμο, διαδίδουν ένα μήνυμα ώστε να υπάρξει κάποτε μια κρίσιμη μάζα πολιτών για να γίνει και ουσιαστική κίνηση, γιατί οι οικολογικές καφρίλες που γίνονται από πολίτες δεν μειώθηκαν από πέρσι; Συγνώμη αν ακούγομαι γκρινιάρης και μίζερος αλλά έχω ξενερώσει. Έχω ξενερώσει με την αδιαφορία των ανθρώπων, έχω ξενερώσει με την υποκρισία των ανθρώπων, έχω ξενερώσει με όλα. Δεν είμαι κακό παιδί, απλώς βαρέθηκα! Όσον αφορά το Σάββατο, προτιμώ να πάρω τα βουνά με μερικούς φίλους μου (και όχι μόνο), να τους δείξω την ομορφιά του έναστρου ουρανού και τι χάνουν που βάζουν φώτα ακόμη και στο κεφάλι τους

Α όχι πάλι! Οι ίδιοι που έβαζαν τα Χριστούγεννα φωτάκια ακόμη και πάνω τους θα είναι οι ίδιοι που θα τρέξουν να "σώσουν" τον πλανήτη. Νισάφι ποια με την υποκρισία, υπάρχουν πολλοί καλύτεροι τρόποι αντιμετώπισης της φωτορύπανσης και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Και μη μου πείτε για συμβολικές κινήσεις γιατί αυτές βάζουν ταφόπλακα στις ουσιαστικές.

Συνήθως τις βρίσκω σε δημοσιογραφικές σελίδες, όμως ποιο συχνά σε ουφολογικές. Υπάρχουν πολλές εκπληκτικές φωτογραφίες εξωγήινων τοπίων, αλλά έχω βαρεθεί να τις αποδίδουν συνέχεια ως "αποδείξεις εξωγήινων πολιτισμών" χωρίς ούτε καν να το ψάξουν παραπάνω.

Περισσότερο με προβλημάτισε η τρίτη φωτογραφία, αλλά δεν είχα σκεφτεί το ενδεχόμενο υπερέκθεσης Ευχαριστώ για τις απαντήσεις Παραμένουμε στον Φόβο για μια άλλη εντυπωσιακή εικόνα, πρόσφατη φωτογραφία του Mars Reconnaissance Orbiter που δείχνει έναν... μονόλιθο! Τι είναι αυτό; Ο καθηγητής Alfred McEwen εξηγεί: "Layering from rock deposition combined with tectonic fractures creates right-angle planes of weakness such that rectangular blocks tend to weather out and separate from the bedrock. It is not that unusual. There are lots of rectangular structures on Mars. It is striking when you see one that is isolated, but they are common."

Ποιος θέλει να μετατρέψει τη Γη σε φυλακή; Διαβάστε το με δική σας ευθύνη

Πριν αρχίζουν μερικοί το ξεσάλωμα, να υπενθυμίσω ότι το θέμα μου είναι καθαρά διερευνητικό και όχι συνωμοσιολαγνικό. Βλέπω κατά καιρούς παράξενες φωτογραφίες από διαστημοσυσκευές με αλλόκοτα αντικείμενα και ενώ μπαίνω στον πειρασμό να τα μελετήσω, δεν έχω παράλληλα την διάθεση να διαβάσω ένα κάρο εξηγήσεις-φανφάρες ή να κατακρίνομαι από "σοβαρούς" ως "ψυχάκιας". Ορίστε ένα παράδειγμα για αρχή, φωτογραφίες της διαστημοσυσκευής Phobos 2 πριν χαθεί η επικοινωνία με το σκάφος... Σκιά στην επιφάνεια του Φόβου. Τι την προκάλεσε; Ήταν από το σκάφος ή από κάτι άλλο; Παράξενος γεωλογικός σχηματισμός που μοιάζει με εγκαταλελειμμένη πόλη. Τι το προκάλεσε; Η τελευταία φωτογραφία του Φόβου 2. Αν η πατάτα από πάνω είναι ο Φόβος, το μακρόστενο πράγμα από κάτω τι είναι; Κάποιο όργανο του σκάφους; Σφάλμα στη φωτογραφία; Κάτι άλλο; Περισσότερες φωτογραφίες ύστερα

Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν πίσω από αυτές τις καφρίλες (γιατί το να περιμένεις να σωθείς με τη κατάργηση του διαστημικού προγράμματος είναι καφρίλα) κρύβεται κάτι πολύ χειρότερο από τα οικονομικά "αδιέξοδα"

Πειράζει να ευχηθώ έναν μήνα μετά; Χρόνια πολλά Ανδρέα και ότι επιθυμείς να το πάθεις

Κάθε φορά που χαζεύω τα άστρα στον ουρανό, κάθε φορά που κάνω τα εικονικά μου ταξίδια στο Σύμπαν με το Celestia, Κάθε φορά που κοιτάζω τις φωτογραφίες από τα διαστημικά τηλεσκόπια και τα αστεροσκοπεία, πάντα μου έρχονταν μια σειρά ερωτημάτων. Τι είμαι; Ποια είναι η θέση μου στο Σύμπαν; Ποιος ο ρόλος μου σε αυτό; Εγώ και άλλοι 6.000.000.000 άνθρωποι ζούμε σε έναν πλανήτη, τη Γη. Η Γη έχει διάμετρο 12.760 χιλιόμετρα και γυρίζει γύρω από ένα άστρο, τον Ήλιο. Ο Ήλιος είναι 100 φορές μεγαλύτερος από τη Γη, αλλά δεν είναι παρά ένας κίτρινος νάνος χαμένος κάπου στον Γαλαξία μας. Ο Γαλαξίας μας αποτελείται από 500.000.000.000 άστρα και με τη σειρά του δεν είναι παρά ένας ασήμαντος γαλαξίας, χαμένος ανάμεσα στους δισεκατομμύρια γαλαξίες με τα δισεκατομμύρια άστρα τους ο καθένας κάπου στο Σύμπαν. Κι αν σκεφτούμε τις αποστάσεις που μας χωρίζουν από τα υπόλοιπα άστρα, που ακόμη και με τη μέγιστη ταχύτητα θέλουμε αιώνες να τις καλύψουμε, ποιο είναι το μέγεθος της ανθρωπότητας; Σε ένα απέραντο Σύμπαν, τι δουλειά έχω εγώ; Δεν είμαι ούτε καν κόκκος άμμου, ούτε καν σταγόνα στον ωκεανό. Νιώθω το βάρος του Σύμπαντος να με συντρίβει, νιώθω πως ότι και να κάνω θα είναι μάταιο. Ακόμη και η ίδια η ζωή μου είναι μάταιη. Κι όμως υπάρχω! Αφού το Σύμπαν είναι αχανές, ποια είναι η θέση μου και ο ρόλος μου; Ξέρω ότι τα πάντα στο Σύμπαν δημιουργήθηκαν στις θερμοπυρηνικές καρδιές των άστρων. Το οξυγόνο στον αέρα, ο πυρίτιο στους βράχους, ο άνθρακα στο D.N.A. κάθε μορφής ζωής (όπως εγώ), ο χρυσός στα κοσμήματα, ο υδράργυρος στα θερμόμετρα, το ουράνιο στα εργαστήρια, όλα δημιουργήθηκαν στους πυρηνικούς κλιβάνους των άστρων. Με τον θάνατο τους τα αστέρια εμπλουτίζουν το διαστρικό χώρο με υλικά για νέα άστρα, νέους πλανήτες, νέες μορφές ζωής και νέους πολιτισμούς. Όλοι εμείς στη Γη είμαστε αστρόσκονη. Είμαι και εγώ αστρόσκονη. Υπάρχω χάρις τα άστρα, οπότε μήπως δεν ζω στα κουτουρού; Μήπως η ζωή μου δεν είναι τόσο μάταιη όσο φοβόμουν; Κατά κάποιο τρόπο, το Σύμπαν θέλησε να ζω. Γιατί; Ο μεγάλος αστροφυσικός Carl Sagan είχε πει ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε το μέσο με το οποίο το Σύμπαν ανακαλύπτει τον εαυτό του. Αν είναι έτσι, τότε η ζωή μου δεν είναι μάταιη. Διαθέτω νοημοσύνη, την αξιοποιώ για να μαθαίνω και να ζω, κι όμως το ίδιο κάνει και το Σύμπαν μέσω εμένα. Δεν είμαι απλά ένα κομμάτι του Σύμπαντος, είμαι ένα από τα χιλιάδες πρόσωπα του. Κι όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο μεγαλώνει ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι σε οτιδήποτε. Αυτό που νιώθω δεν μπορώ να το περιγράψω με το πιθηκανθρωπίστικο λεξιλόγιο μου, ούτε να το συλλάβω με τον καθυστερημένο μου εγκέφαλο, κι όμως κάτι υπάρχει. Κι αν στη Γη υπάρχουν αμέτρητοι άνθρωποι και κοσμοθεωρίες, τι γίνεται πέρα από τον πλανήτη μας; Γιατί να περιορίζουμε τη φράση του Sagan μόνο στον άνθρωπο; Γιατί να μην ισχύει και για όλους τους εξωγήινους πολιτισμούς που βρίσκονται εκεί έξω και περιμένουν υπομονετικά να τους ανακαλύψουμε; Ανάμεσα στις βίαιες καταστάσεις γέννησης, εξέλιξης και θανάτου που ξεσπούν στο Σύμπαν, υπάρχει κρυμμένο ανάμεσα στα ζεστά νέφη αερίων και σκόνης το αίσθημα της αγάπης και της αδελφότητας, γιατί όλοι μας στο Σύμπαν είμαστε κάτι παραπάνω από αδέλφια. Είμαστε ένα, και εγώ είμαι ένα από το ένα. Υπάρχω. Υπάρχω για να εξερευνώ και να θαυμάζω το Σύμπαν. Υπάρχω για να διαδώσω και σε όλους το αίσθημα που νιώθω, ένα αίσθημα τόσο απόκοσμο και θαυμαστό που ως γνήσιος Homo Sapiens δεν μπορώ να το περιγράψω. Υπάρχω για έναν ανώτερο σκοπό και το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με όλους τους κατοίκους της Γης, ανεξαρτήτου καταγωγής και απόψεων. Υπάρχω και δημιουργώ... χάρις το Σύμπαν.

2009, το Παγκόσμιο Έτος Αστρονομίας / the World Year of Astronomy Λιγάκι πρόχειρο αλλά ελπίζω να σας αρέσει

Ο Ρώσικος Κοσμισμός είναι ένα κοσμοκεντρικό φιλοσοφικό κίνημα που εμφανίστηκε στη Ρωσία στις αρχές του 20ου αιώνα και προτείνει την επέκταση του ανθρώπου στο Σύμπαν για την εξασφάλιση της επιβίωσης του*. Η φιλοσοφία του Κοσμισμού συνδυάζει θρησκευτικά και ηθικά στοιχεία, μια ιστορία και φιλοσοφία της αρχής, της εξέλιξης και της μελλοντικής ύπαρξης του Κόσμου και της ανθρωπότητας, ενώ συγχωνεύει στοιχεία από φιλοσοφία της Ανατολής και της Δύσης και δανείζεται στοιχεία από τη Ρώσικη Ορθόδοξη Εκκλησία. Πολλές ιδέες του Ρώσικου Κοσμισμού μελετούνται έντονα από τους τρανσουμανιστές, τους υποστηριχτές του τρανσουμανιστικού κινήματος που προτείνει την αναβάθμιση του ανθρώπου. Ο εμπνευστής του Ρώσικου Κοσμιμού ήταν ο Nikolai Fyodorovich Fyodorov (1828-1903), ένας άνθρωπος γνωστός για τις ιδέες του για την επέκταση του ορίου της ζωής των ανθρώπων με επιστημονικά μέσα, την αθανασία και την νεκρανάσταση. Ο Konstantin Tsiolkovsky (1857-1935) ήταν ο πατέρας της διαστημικής εξερεύνησης και της αστροναυτικής, ο οποίος το 1903 δημοσίευσε το βιβλίο "The Exploration of Cosmic Space by Means of Reactive Devices (Rockets)" που αποτελούσε την πρώτη σοβαρή πραγματεία για τα διαστημικά ταξίδια. Ο Tsiolkovsky πίστευε ότι ο αποικισμός του διαστήματος θα οδηγήσει στην τελειοποίηση της ανθρωπότητας, ακόμη και στην αθανασία, και ανέπτυξε τις ιδέες του πανψυχισμού (το Σύμπαν σαν οργανισμός*) και του "radiant mankind". Άλλοι κοσμιστές ήταν ο Vladimir Vernadsky (1863-1945), ο οποίος ανέπτυξε την ιδέα της νοόσφαιρας (συνύπαρξη της ανθρώπινης με τη τεχνητή νόησης), και ο Alexander Chizhevsky (1897-1964), ο εμπνευστής της Ηλιοβιολογίας. Ουσιαστικά ο Ρώσικος Κοσμισμός χωράει σε μια μόνο φράση του Tsiolkovsky: "Η Γη είναι το λίκνο της διανόησης, μα κανείς δεν μπορεί να ζει για πάντα σε ένα λίκνο" * Αστρονομία-Οικολογία * Οι Ανώτεροι, Τεχνητά Σύμπαντα

Ένα βιντεάκι με το Celestia

Φαντάζεστε ένας τέτοιος πολιτισμός να κατασκεύασε το Σύμπαν στο οποίο ζούμε;

Από 1 Σεπτεμβρίου κατατάχθηκα στο Ναυτικό. Είμαι τώρα στο Αρχηγείο Στόλου στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας και με "πρήζουν" με σήματα Αλλά μια χαρούλα είναι και έχω και τις εξόδους μου

Καθόλου χαζή απορία. Επιστήμονες σαν τον μεξικανό Μιγκέλ Αλμπουκιέρ υπολογίζουν ότι τα υπερφωτονικά διαστρικά ταξίδια, θεωρητικώς τουλάχιστον, είναι εφικτά με τη χρησιμοποίηση του ίδιου του χωροχρόνου, περίπου όπως μας μεταφέρουν οι κυλιόμενες σκάλες. Όσον αφορά θέματα προσανατολισμού σε τέτοιες ταχύτητες, έχω μια ιδέα αλλά θα φάω ξύλο!

Έχω δει σε διαφήμιση ξένου αστρονομικού περιοδικού ένα τηλεσκόπιο που προσαρμόζεται σε καρέκλα-ξαπλώστρα και εσύ απλά κάθεσαι και βλέπεις. Κάτι τέτοιο... ... αλλά με τηλεσκόπιο αντί για κιάλια.

Εγώ θα πρότεινα να γαιωδιαμορφώσουμε τη Σελήνη. Στην αρχή θα χτιστούν θόλοι μέσα στους οποίους θα υπάρχουν οικοσυστήματα και αποικίες. Μετά οι θόλοι θα επεκταθούν μέχρι να καλύψουν ολόκληρη τη Σελήνη, οπότε θα γαιωδιαμορφωθεί χωρίς να ξεφύγει ο αέρας Έτσι δεν θα έχουμε μόνο ένα φυτό, όπως ο Μικρός Πρίγκιπας, αλλά κάθε είδους φυτού Βέβαια λόγο της χαμηλής βαρύτητας τα φυτά θα είναι πανύψηλα... Το μόνο πρόβλημα είναι ότι έτσι θα μειωθεί η λαμπρότητα της Σελήνης και πολλά ζώα και φυτά την χρησιμοποιούν για να επιβιώσουν

Διαφωνώ κάθετα, κάθε άνθρωπος είναι μια πολύπλευρη προσωπικότητα και όχι ένας τοίχος με ένα συγκεκριμένο χρώμα. Όταν λοιπόν κάποιος έχει μια απορία ή αντίρρηση σημαίνει ότι θέλει απάντηση ή επεξήγηση, όχι ειρωνεία και κράξιμο. Δεν υποστηρίζω κανέναν παρά μόνο το νόημα της συζήτησης και της αναζήτησης. Η φιλοσοφία της ζωής μου βασίζεται σε 2 λεξούλες μόνο. Σεβασμός και Δημιουργία Σεβασμός θα πει να σέβεσαι τους συνομιλητές σου και να μην προσβάλλεις όποιον διαφωνεί μαζί σου, ακόμη κι για πράγματα που τα μαθαίνουμε από το δημοτικό. Δημιουργία σημαίνει έρευνα και χρήση επιχειρημάτων για εποικοδομητικό διάλογο, όχι ειρωνείες και λιθοβολισμό. Η ταμπελοποίηση ανθρώπων σε "σοβαρό", "χαβαλέ", "εύστοχο", "άστοχο", "νέο που δεν ξέρει" δεν είναι καλή ιδέα, ούτε ο αφορισμός όποιου δεν μπορεί να ξεχωρίζει την Αστρονομία από την αστρολογία (παράδειγμα). Αντίθετα ο εποικοδομητικός διάλογος και πάνω απ' όλα η καλή διάθεση κάνουν θαύματα Και επειδή ξεφεύγουμε απ' το θέμα, το οποίο και ολοκληρώθηκε πλέον, ας τελειώσουμε κι ας απολαύσουμε το φεγγάρι γεμάτο όνειρα για το μέλλον. Ένα μέλλον ίσως καλύτερο απ' ότι πιστεύουμε