takeda

ωραίο βιβλίο, θυμάμαι είχα στείλει mail στον Δοξιάδη (γιατι ειλικρινά μου άρεσε πολύ - ήμουν και 18 χρονώ) και πιάσαμε μεγάλη κουβέντα. Μήπως ξέρει μια συνέντευξη που έδωσε ο Δοξιάδης στην ΕΤ1 πρόσφατα πως και αν μπορω να την βρώ;

αυτό που καταλαβαίνω εγώ πάντως είναι πως η ηλικία 18-28 είναι πράγματι η πιο δημιουργική αλλα απο την άποψη εμβάνθυνσης σε κάποιο αντικείμενο. είναι η ηλικία που το μαθαίνεις με τον απόλυτο ζήλο και έχεις περισσότερη πνευματική διαύγεια. δεν σημαίνει όμως ότι μετά το μυαλό πάει για πέταμα. ας ελπίσουμε.

έλα ντε λες σταμάτησε να γυρνάει γύρω απο τον ήλιο

ρώτησα αν την μαθαίνετε εσείς.

vag_ έχει riemanian geometry στον κορμό το μαθηματικό ? υποθέτω αποκλείεται πχ εμας την γενική σχετικότητα την έχει επιλογής μόνο

Ημερομηνία: 23/08/06 13:00 Ο Γριγκόρι «Γκρίσα» Πέρελμαν δεν ενδιαφέρεται για τίτλους και χρήματα Μια αινιγματική και ιδιότροπη ιδιοφυία των Μαθηματικών, που κατάφερε προ ετών να αποδείξει μια υπόθεση για το σχήμα του Σύμπαντος στην οποία πολλοί μαθηματικοί σηκώνουν τα χέρα, αρνήθηκε να παραλάβει το Μετάλλιο Φιλντς, γνωστό ως «Νόμπελ των Μαθηματικών». Ο 40χρονος Γριγκόρι Πέρελμαν ίσως μάλιστα αρνηθεί και ξεχωριστό χρηματικό βραβείο για τον ίδιο άθλο, ύψους ενός εκατ. δολαρίων. «Με λύπη ανακοινώνουμε ότι ο Γριγκόρι Πέρελμαν αρνήθηκε να αποδεχθεί το μετάλλιο» δήλωσε χωρίς περισσότερες διευκρινίσεις ο πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Μαθηματικών, ενώ ο Ισπανός βασιλιάς Χουάν Κάρλος περίμενε όρθιος για να παραδώσει τα Μετάλλια Φιλντς, στο άνοιγμα διεθνούς συνεδρίου στη Μαδρίτη το απόγευμα της Τρίτης. Ο Ρώσος Πέρελμαν -γνωστός και ως «Γκρίσα»- απέδειξε την Εικασία του Πουανκαρέ, μια μαθηματική υπόθεση που διατύπωσε το 1904 ο Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και φιλόσοφος Ζιλ Ανρί Πουανκαρέ σχετικά με τα σχήματα που είναι δυνατόν να έχει το Σύμπαν. Ο Πέρελαμαν θεωρητικά δικαιούται και το έπαθλο του ενός εκατ. δολαρίων που προσφέρει για την απόδειξη της Εικασίας το Ινστιτούτο Μαθηματικών Κλέι, ως έπαθλο για μια ένα από τα επτά σημαντικότερα προβλήματα των Μαθηματικών που παραμένουν άλυτα. Η απόφαση για το έπαθλο θα ληφθεί σε δύο χρόνια, όμως θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι ο Πέρελμαν θα αρνηθεί το ποσό. Όλες οι αποδείξεις που είχαν προταθεί ως σήμερα είχαν αποδειχθεί ψευδείς. Έπειτα από οκτώ χρόνια προσπαθειών, ο Πέρελμαν κατέληξε το 2002 σε μια απόδειξη 473 σελίδων στην οποία οι συνάδελφοί του δεν κατάφεραν να εντοπίσουν λάθος. Η απόδειξη δεν δημοσιεύτηκε σε επιστημονική έκδοση, αλλά στο Διαδίκτυο. Ο ιδιότροπος Γκρίσα είχε και στο παρελθόν αρνηθεί να παραλάβει μεγάλο ευρωπαϊκό βραβείο Μαθηματικών, από ό,τι φαίνεται επειδή δεν θεωρούσε τους κριτές άξιους να κρίνουν τον ίδιο. Ελάχιστα είναι γνωστά για τον αινιγματικό Γκριγκόρι Πέρελμαν. Φοίτησε σε σχολείο της Αγίας Πετρούπολης με ειδίκευση στα Μαθηματικά και τη Φυσική και σε ηλικία 16 ετών κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στην Διεθνή Μαθηματική Ολυμπιάδα το 1982. Αφότου ολοκλήρωσε το διδακτορικό στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης και εργάστηκε για λίγο στη Ρωσία, μετακόμισε στις ΗΠΑ. Επέστρεψε στη Ρωσία πριν από περίπου δέκα χρόνια, για να να εργαστεί στην απόδειξή του για το σχήμα του Σύμπαντος. Καταδέχτηκε πάντως να περιγράψει την απόδειξη το 2003 στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Σήμερα ζει στην Αγία Πετρούπολη μαζί με τη μητέρα του. Η υπόθεση του Πουανκαρέ «είναι κεντρικό πρόβλημα τόσο στα Μαθηματικά όσο και στη Φυσική επειδή επιζητεί να καταλάβει ποιο μπορεί να είναι το σχήμα του Σύμπαντος» αναφέρει ο Μάρκους Ντου Σότοι, καθηγητής Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η Εικασία αφορά τη γεωμετρία των πολυδιάστατων χώρων και αποτελεί στοιχείο-κλειδί για την Τοπολογία. Η Εικασία ουσιαστικά προβλέπει ότι σε έναν τρισδιάστατο χώρο ένα σχήμα «ντόνατ» δεν μπορεί να μετατραπεί σε σφαίρα χωρίς να σπάσει, ενώ οποιοδήποτε σχήμα που δεν περιέχει τρύπα μπορεί να τεντωθεί ή να συρρικνωθεί σε σφαίρα. Το να αντεπεξέλθει στην πρόκληση ήταν προφανώς αρκετό για τον Πέρελμαν, ο οποίος βρίσκεται εδώ και χρόνια σε «διάσταση» με την κοινότητα των συναδέλφων του. «Δεν ενδιαφέρεται για χρήματα. Το μεγάλο βραβείο για αυτόν ήταν να αποδείξει το θεώρημα» σχολιάζει ο Δρ Ντου Σότοι. Το συνέδριο άνοιξε με την τελετή απονομής των μεταλλίων από τον Ισπανό βασιλιά Χουάν Κάρλος στους υπόλοιπους τρεις επιστήμονες που τιμήθηκαν, τον Ρώσο Αντρέι Οκούνκοφ, τον Αυστραλό Τέρενς Τάο και τον Γάλλο Βεντελέν Βερνέρ, για τη συμβολή τους σε διάφορους τομείς των Μαθηματικών, από τη στατιστική μηχανική έως τον εντοπισμό μοτίβων στους πρώτους αριθμούς. news.in.gr, με πληροφορίες από Associated Press

σκέψου ότι όταν ενωθεί (συγκρουσθεί/σκεδασθεί) ενα ηλεκτρόνιο και ένα ποζιτρόνιο με κάποια ταχύτητα και υπο κάποιες προυποθέσεις, παίρνουμε φωτόνιο (η μερικά φωτόνια ανάλογα με τις ταχύτητες νομίζω). (το αντίθετο λέγεται δίδυμη γένεση) στους πυρήνες δεν ξέρω τι παίζει μόλις διαβάσω πυρηνική θα σου απαντήσω σε 3 βδομάδες δίνω

πόσο έζησε αυτό; τα κλασικά 10 εις την μείον 20 δευτερόλεπτα κλπ φαντάζομαι έχουνε ξεφύγει και οι μακροσκοπικοί και οι μικροσκοπικοί

Εκτός και αν κάνω λάθος ο Ρώσος που αναφέρεις είναι πιθανότατα ο Grigori Grisha Perelman. Απέδειξε πράγματι μετά απο πολλά χρόνια εργασίας την εικασία του πουανκαρέ που διατυπώθηκε στις αρχές του αιώνα. Το έργο του αναφέρεται στους πολυδιάστατους χώρους χωρίς να καταλαβαίνω και πολλά πράγματα απο αυτά που απέδειξε (είμαι και φυσικός τρομάρα μου). Μπορείς να κοιτάξεις αρχικά στην wikipedia.org για τον Grisha αλλα ακόμα πιο ωραίο είναι ότι έχει δημοσιεύσει τις εργασίες του στο ίντερνετ και όχι σε μεγάλα περιοδικά (δηλάδή είναι διαθέσιμη στο κοινό δωρεάν - και όχι μόνο αυτό, έχει και τον πηγαίο του λατεκ για κατέβασμα - ) Geometrization and Poincaré conjectures Until the autumn of 2002, Perelman was best known for his work in comparison theorems in Riemannian geometry. Among his notable achievements was the proof of the Soul conjecture. The problem Main article: Poincaré conjecture The Poincaré conjecture, proposed by French mathematician Henri Poincaré in 1904, is the most famous open problem in topology. Loosely speaking, the conjecture surmises that if a closed three-dimensional manifold is sufficiently like a sphere in that each loop in the manifold can be tightened to a point, then it is really just a three-dimensional sphere. The analogous result has been known to be true in higher dimensions for some time, however the case of three-manifolds has turned out to be the hardest of them all, roughly speaking because in topologically manipulating a three-manifold, there are too few dimensions to move "problematical regions" out of the way without interfering with something else. In 1999, the Clay Mathematics Institute announced the Millennium Prize Problems – a one million dollar prize for the proof of several conjectures, including the Poincaré conjecture. There is universal agreement that a successful proof would constitute a landmark event in the history of mathematics, fully comparable with the proof by Andrew Wiles of Fermat's Last Theorem, but possibly even more far-reaching. πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Grigory_Perelman να δώσουμε και ένα παράδειγμα απο τα μαθηματικά του

θα μπορούσες να αναφέρεις και την πηγή;

μα αν είχαν εξαφανιστεί τότε γιατί να συνάψουν κοινό ταξίδι κίνα και ρωσία στον άρη και στους δορυφόρους του? μήηηηηπως για τους βρούνε?

Δεν ήξερα πολλά σόρρυ, αυτό που ήθελα είναι να έχει μοτέρ τέσπα δεν είχα προσέξει πόσα έχουν γραφτεί εδω μέσα, και ακόμα τα διαβάζω

δύο τα φόρουμ του phys.uoa www.uoa.gr/~ctrikali/discus www.infogenesis.gr το πρώτο έχει μόνο πληροφορίες για μαθήματα κλπ ενώ το δεύτερο δυστηχώς είναι σχεδόν νεκρό εδώ είναι ένας χώρος για χομπύστες κυριώς, αφήστε χώρο για συζητήσεις κ μην λέτε όχι (εκτός και αν δεν έχετε δίσκους )

¨Νομίζω αυτό είναι κάπως αδύνατο. Αν υπάρχουν (υποθετικά πάντα )δεν θα ύπαρχει επαφή με το δικό μας εξ όρισμου. Γιατι αν είχαν κάποια κοινά σημεία (στις μαυρες τρύπες η στις σκουλικότρυπες π.χ. ) θα ήταν κι αυτό μέρος του δικου μας σύμπαντος. Μετά είναι όλα πιθανές καταστάσεις. Σε άλλο σύμπαν μπορεί να ισχύουν άλλοι φυσικοί νόμοι και να υπάρχουν διαφορετικές διαστάσεις. Αν υπάρχουν κι άλλα πάντως, πολύ λίγα θα οδηγούν στη δημιουργία νοήμονος ζωής επειδή είναι ακριβώς ιδανικές οι συνθήκες στο δικό μας. Αν π.χ. το φορτίο του ηλεκτρονίου ήταν μεγαλύτερο δεν θα έιχαμε τη δημιουργία ατόμων εκτός υδρογόνου, άρα δεν θα σχηματίζοταν τα γνωστά στοιχεία, ένω αν ήταν κατά τι, μεγαλύτερη η ύλη θα ήταν πολύ αραιή αφού δεν θα δεσμέυονταν ηλεκτρόνια απτους πυρήνες. Μίλαμε για απειροελάχιστες διακυμάνσεις, όποτε πρέπει να θεωρούμαστε τυχεροί που υπάρχει ζωή εδώ. βασικά εδώ είναι όλο το ενδιαφέρον, πχ πασχίζουμε να εννοποιήσουμε τις δυνάμεις και γενικά με τον κορεσμό των τελευταίων χρόνων και το cern-2007 μάλλον θα δούμε θεαματικά αποτελέσματα. Μακάρι όμως να καταλάβουμε τι ήταν αυτό στην φύση που ενώ ταυτόχρονα συγκρατούσε τα qaurk με πυρηνικές δυνάμες, τα άτομα με HM και τους γαλαξίες με βαρυτικές, στην Γή ξεπετάχτηκαν τα βακτήρια (αυτό που λέμε κατάλληλες συνθήκες) και εμφάνισαν σκληρό δίσκο (dna) xcopy (αναπαραγωγή), usb (πρωτείνες ιστοσυμβατότητας) κλπ. Νοιώθω και ας γίνομαι μελό, ότι αν απαντηθεί κάτι τέτοιο πριν πεθάνω θα μπορώ να πεθάνω ήρεμος. Αυτό με προβληματίζει ποιο πολύ απο το πως θα είναι τα πράγματα σε ένα παράλληλο σύμπαν. Τι είναι αυτό που έχει η φύση και προκαλεί μια σακούλα μόρια να αναπαράγωνται και να κληρονομούν χαρακτηριστικά σε μια άλλη σακούλα...? Άντε να δούμε και με μαθηματικά αυτή την ελευθερία της φύσης (Δεν φαντάζομαι πάντως ένα μοντέλο κατασκευής εμβύων όντων, φαντάζομαι την ζωή σαν μέρος του μοντέλου μόνο). Νομίζω και σταματάω, ότι είναι πιο σημαντικό να κατανοήσουμε το μοντέλο σύμφωνα με το οποίο υπάρχουν οι ιοί για κάθε οργανισμό κλπ, πιθανότατα θα έχει αντίκτυπο και μακροσκοπικά για το σύμπαν και θα προβλέπει τι θα γίνεται σε ένα παράλληλο σύμπαν ή στο εσωτερικό μιας μαυρης τρύπας. Πιθανότατα αν θα είναι θεμελιώδες θα είναι ανεξάρτητο διαστάσεων και βαθμών ελευθερίας, η διατήρηση της ενέργειας θα θεωρείται δεδομένη σαν τον χρόνο κλπ. Εκστασιάστηκα πάλι

για εξήγησε λίγο παραπάνω πλζ πάντως κάπου σε ένα βιβλιο του φέυνμαν δεν θυμάμαι πιο έλεγε ότι το ανθρώπινο μάτι διεγείρεται απο τα 4 φωτόνια και άνω (τρομερή ευαισθησία) για μήκη κύματος στο ορατό. θέλω πολύ να το κάνω αυτό το πείραμα αλλα μόνο στο χωριό θα μπορέσω να το πετύχω. Αλήθεια, σκράπας στην φωτογραφία γενικά, υπάρχει μέγεθος στα φιλμ που να μετράει την φωτοευαισθησία;