HOMO

Ωραίο θέμα. Με το 70 Bresser που είχα του Lidl παιδευόμουν αρκετά με κάποια αμυδρά -για τις δυνατότητες του τηλεσκοπίου βέβαια - αντικείμενα. Ήταν εύκολο να εντοπίσω διπλά αστέρια ή ανοικτά και σφαιρωτά σμήνη. Εκεί που παιδευόμουνα ήταν στα νεφελώματα και στους γαλαξίες που δεν είναι σημειακά αντικείμενα και έχουν χαμηλή φαινομενική λαμπρότητα. Για παράδειγμα για το Μ1 στον Ταύρο είχα είχα παιδευτεί πολύ και για το ring nebula M57 είχα πάθει αυχενικό γιατί ήταν στο ζενίθ και τα διοπτρικά είναι λιγάκι άβολα. Ήταν και η βάση άθλια και στις μεγάλες μεγεθύνσεις προκαλούνταν ασταμάτητοι κραδασμοί με το παραμικρό.

Virtual Star Party

Για να συμβεί αυτό σημαίνει ότι έφαγε γερό χτύπημα το κάτω στεφάνι που συγκρατεί το πρωτεύον. Ξεβίδωσε τις βίδες , βγάλε τη βάση ισιωσε το σωλήνα , ξανατοποθέτησε τη βάση αλλά άνοιξε καινούριες τρύπες στο σωλήνα. Το πρωτεύον σίγουρα δεν έχει πάθει καμιά ζημιά? Μήπως απλά ξεβιδώθηκε η βάση και κρέμεται?

Απ τη φωτογραφία δε μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει. Τι εννοείς όταν λες "μπάζει φως" ? Από πού? Ανέβασε μια άλλη φωτο ίσως.

Μπράβο πολύ ωραία! Η Μεγάλη Άρκτος γενικά είναι η χαρά της αναζήτησης γαλαξιών. Ήθελα να σε ρωτήσω σχετικά με το σκετσάρισμα. Τι χαρτί χρησιμοποίησες και τι χρώμα? παστέλ , ξυλομπογια ή απλά μολύβι?

έχεις π.μ

Σ' ευχαριστούμε Κωνσταντίνε για τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες. Θα τον προσπαθήσουμε αυτές τις μέρες!

Τότε απλά δεν υπάρχει συνοδός . Τα φαινομενικά διπλά αστέρια απλά ευθυγραμμίζονται με το μάτι του παρατηρητή. Σε ένα φαινομενικά διπλό αστέρα μετρήσεις σχετικά με το διαχωρισμό τους ή για τη γωνία θέσης δίνουν πληροφορίες για την κατευθυνση και την ταχύτητα με την οποία κινούνται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο..Για παράδειγμα το Μ 40 ή Winnecke 4 μεχρι πριν λίγα χρόνια πίστευαν ότι είναι ένα φαινομενικά διπλό αστέρι. μετά από τις τελευταίες μετρήσεις διαπίστωσαν πώς αποτελούσε πραγματικό διπλό σύστημα αλλά τώρα πια έχουν απομακρυνθεί πολύ το ένα από το άλλο. Γι αυτό είναι καλύτερα να μιλάμε για δυαδικούς αστέρες και όχι για διπλούς αστέρες , γιατί στον προσδιορισμό "δυαδικός " εμπεριέχεται το στοιχείο της αλληλεπίδρασης , βαρυτικής στην προκειμένη περίπτωση.

Όχι πάντα. Συνοδός ορίζεται ο αστέρας που διαγράφει τη μεγαλύτερη τροχιά γύρω από το κοινό βαρυτικό κέντρο που δημιουργείται ανάμεσα στα δύο αστέρια. Διπλά συστήματα έχουμε και όταν ο κύριος αστέρας είναι ένα αστρικό πτώμα όπως λευκός νάνος , αστέρας νετρονίων η και μαύρη τρύπα. Εκεί βέβαια ο κύριος αστέρας διαπιστώνεται όχι οπτικά αλλά αστρομετρικά ...με άλλες μεθόδους.

Σωστά υπάρχουν πολλαπλοί αστέρες απλά εδώ αναφέρει το μέγεθος του 1ου και του 2ου πιο φωτεινού αστέρα. Sep σημαίνει separation δηλαδή διαχωρισμός των δύο αστεριών σε δευτερόλεπτα της μοίρας. PA σημαίνει POSITION ANGLE δηλαδή γωνία θέσης του συνοδού αστέρα . Δηλαδή στις πόσες μοίρες βρίσκεται ο συνοδός.

http://www.amazon.com/The-Cambridge-Double-Star-Atlas/dp/0521493439 Ο παραπάνω χάρτης περιλαμβάνει τα πιο σημαντικά διπλά αστέρια κάθε αστερισμού. Τον έχω και είναι αρκετά πρακτικός και χρηστικός. Κατέβασε και όλο τον καταλογο του struve με πληροφορίες για κάθε αστέρι. Υπάρχουν άπειρες πληροφορίες στο διαδίκτυο για τα διπλά αστέρια. Αγόρασε τον χάρτη και ξεκίνα. Επίσης και ο pocket sky atlas έχει αρκετά διπλά αστέρια. Struve.xls

Μετά από την τελευταία φορά που παρατήρησα δηλαδή τέλη Απριλίου που κάναμε το messier marathon , έκτοτε δεν κατάφερα να ευχαριστηθώ παρατήρηση. Σήμερα λοιπόν αποφάσισα να ανέβω στο βουνό αν και η Σελήνη ανέτειλε κατά τη 1 το βράδυ. Είχα κάνει μια λίστα απ τις αρχές της άνοιξης με γαλαξίες και διπλούς που θέλω να παρατηρήσω στον κόρακα. Τα πιο ωραία διπλά του κόρακα που παρατήρησα είναι: S 634 σφικτό το ένα λευκό το άλλο πορτοκαλοκόκκινο STF 1604 απ τα πιο θεαματικά τριπλό που έχω δει ποτέ ένα ισοσκελές τριγωνάκι όπου το ένα είναι αμυδρό κόκκινο , το άλλο είναι κίτρινο έντονο και το άλλο είναι λευκοπράσινο. Δείτε το οπωσδήποτε! STF 1669 δύο κίτρινα ματάκια –ωραίο S 643 λευκό-λευκοκίτρινο SH 145 (δ , algorab) έντονο λευκοκίτρινο με πορτοκαλή συνοδό STF 1659 εδώ έχουμε ένα ωραίο διπλό μέσα σε ένα ισόπλευρο τρίγωνο – σαν μικρός αστερισμός ΙΝΝ 513 κίτρινο με αμυδρό κόκκινο συνοδό Στη συνέχεια είπα να προσπαθήσω κανένα γαλαξία στον κόρακα αν και είχε πέσει αρκετά χαμηλά .Ήταν γύρω στις 20 μοίρες απ τον ορίζοντα . Παρόλα αυτά παρατήρησα τους NGC 4714 , NGC 4722 και οι δύο γύρω στα 13 mag λίγο αριστερότερα απ τον sombrero O κόρακας είχε πέσει αρκετά και είπα να ανέβω λίγο στον Οφιούχο και να δω κανένα απ τα σφαιρωτά του που έχει αρκετά από δαυτα. Παρατηρήθηκαν: Ngc 6401 9,50 mag ευκολο Ngc 6539 στα 10,5 mag αρκετά ανοικτό Ngc 6517 στα 10,3 mag πιο ευκολο απ το προηγούμενο Palomar 7 το οποίο ήταν γύρω στα 11 mag αρκετά αμυδρό και ανοικτό Στα παραπάνω σφαιρωτά χρησιμοποιήθηκε μεγέθυνση 100Χ και 140Χ. Η Σελήνη είχε αρχίσει να φωτίζει τον ουρανό κι εγώ έστρεψα το τηλεσκόπιο μακριά από την ανατολή. Μόνο σημειακοί στόχοι μπορούσαν πια να ειδωθούν. Ήρθε η ώρα για κάρβουνο!! HK LYR U LYR T LYR VY UMA Όλα υπέροχα και κατακόκκινα. Η Σελήνη ανέτειλε . Μια βουτιά στους κρατήρες της για να καταστρέψω την όρασή μου και ξεκινάει το ξεστήσιμο! Υπέροχη βραδιά συνοδευμένη από τις μουσικές των μουζικάντηδων που έπαιζαν στο πανηγύρι του διπλανού χωριού.

Λοιπόν κατάλαβα τι έχει συμβεί. Το τηλεσκοπιο το είχε κατεβάσει από τη βάση και το είχε τοποθετήσει χαμηλά σε σκαμνάκι μόνιμα να κοιτάζει τον ήλιο. Κάθε πρωί λοιπόν έπαιρνε το καφέ του δίπλα στο τραπεζάκι κι έκανε καταγραφή κηλίδων προφανώς με προβολή σε λευκή σελίδα χωρίς φίλτρο μπροστά. Αν το παρατηρήσετε είναι στραμμένο προς την εκλειπτική του ήλιου. Μετά τη διάβαση της Αφροδίτης όμως ξέχασε να βάλει το καπάκι με αποτέλεσμα εστιάζει σε κάτι ευφλεκτο και να πάρει φωτιά. Ποπό αστρονομικός ντεντεκτιβ μου φαίνεται θα γίνω!

Μιχάλη , οι δύο βασικοί αστερισμοί που μπορούν νε γίνουν οι " οδοδείκτες" του ουρανού είναι η Μεγάλη Αρκτος και ο Ωρίωνας. Κατέβασε το αρχείο που το έφτιαξα με εικόνες από το Nightwatch και προσπάθησε να εντοπίσεις τους γειτονικούς αστερισμούς. Εκτύπωσε τη σελίδα και πάρτη μαζί σου στη πρώτη παρατήρηση. Πρώτα λοιπόν είναι η αναγνώριση των αστερισμών στον ουρανό. Στη συνέχεια θα χρειαστείς ένα χάρτη με μεγάλο πεδίο για να εντοπίσεις μεγάλους κι εύκολους στόχους. Αντικείμενα Messier , ανοιχτα σμήνη , κ.α Εδώ θα χρειαστείς κι ένα ζευγάρι κιάλια. Όσο εξοικειώνεσαι στην εξευρεση μεγάλων στόχων σιγά σιγά θα τολμάς και αμυδρότερα αντικείμενα. Σε λίγες μέρες θα ανεβούμε για παρατήρηση . Θα τα πούμε καλύτερα στο βουνό! Υπάρχουν πάντως άφθονοι χάρτες δωρεάν . Αν έχεις το cd από τη περσινή πανελλήνια ψαξτο. Ο Ο.Φ.Α συμπεριέλαβε σ' αυτό πάρα πολλούς. .doc

Στη Κέρκυρα παρατηρήθηκε επιτυχώς το φαινόμενο. Ανέλπιστα μεγάλος αριθμός ανθρώπων ξύπνησαν νωρίς και ήρθαν να παρατηρήσουν τη διάβαση. Η παρατήρηση έγινε στον Ανεμόμυλο στη Γαρίτσα. Είχαν στηθεί πολλά τηλεσκόπια , φωτογραφικές μηχανές , βιντεοκάμερες. Κάποια στιγμή κατα τη φάση της εξόδου της Αφροδίτης από τον ηλιακό δίσκο ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από ένα σύννεφο αλλά γενικά παρατηρήσαμε τη διάβαση άνετα. Εγώ προσωπικά πάντως αν και κατά τη στιγμή της εξόδου χρησιμοποίησα μεγάλη μεγέθυνση δεν παρατήρησα πολύ έντονα το φαινόμενο της Μαυρης Σταγόνας. Ισως έφταιγε που ο ήλιος ήταν αρκετά χαμηλά ή επειδή το τηλεσκόπιό μου εβγαζε λίγο χρωματικό σφάλμα (γιατί άραγε??) και δεν είχα καλό contrast.

Μην αμελήσετε να παρατηρήσετε κατά την διάβαση της Αφροδίτης (λίγο πριν ο πλανήτης ξεκινήσει την έξοδό του από τον ηλιακό δίσκο) το φαινόμενο της " μαύρης σταγόνας" http://en.wikipedia.org/wiki/Black_drop_effect http://www.skyandtelescope.com/observing/highlights/The-Disappearing-Black-Drop-153838145.html

Δημήτρη με το πλύσιμο έχω κι εγώ κάποιες απορίες. Λένε οι περισσότεροι πως δε χρειάζεται να πλένεις συχνά τα κάτοπτρα. Συμφωνώ αν χρησιμοποιείς το τηλεσκόπιο 6 - 10 φορές το χρόνο. Αν το χρησιμοποιείς 50 φορές κι έχει μαζέψει σκόνη και έχουν δημιουργηθεί στίγματά από την υγρασία πώς να μείνεις αδιάφορος όταν θέλεις να κάνεις σοβαρή παρατήρηση. Άλλοι επικαλούνται την ανακλαστικότητα του κατόπτρου σαν προτέρημα για καλύτερη και ακριβέστερη παρατήρηση και άλλοι πως δε χρειάζεται τακτικό πλύσιμο το κατοπτρο. Αν μετά από 4-5 πλυσίματα χρειάζονται επαλουμίνωση τότε την πατήσαμε.

Μάνο , όταν ήμουν στο στρατό είχα δει με διόπτρες (ισχυρά κιαλια) τον ήλιο όταν ανέτειλε στα βάθη της Τουρκίας βουτηγμένος στην υγρασία του Έβρου. Δεν ένιωσα καμιά ενόχληση στα μάτια. Έχω δει απειρες φορές όταν δε γνώριζα τον ήλιο με γυαλί ηλεκτροκόλλησης. Δεν ένιωσα κάτι στα μάτια πάλι. Με αυτές τις μ@..@κίες έχω βγάλει αυτό στο δεξί μου το μάτι ( το καλό δηλαδη) http://www.athenseyehospital.gr/gr/1/steatio-c61.html και θα χρειαστεί κάποια στιγμή επέμβαση για να φύγει. Η ηλιακή ακτινοβολία συσσωρεύεται αθροιστικά στο μάτι. Αρχικά δε καταλαβαίνεις τίποτα αλλά γύρω στα 40 αρχίζουν τα "όργανα". Για αυτό παρατήρηση ΜΟΝΟ με φίλτρο.