Ο Descartes έφτασε σε αυτό το συμπέρασμα στηριζόμενος στην (εύλογη για αυτόν) υπόθεση πως ο Θεός (αν υπάρχει) είναι αγαθός και δεν θα τον κορόιδευε. Οπότε επέτρεψέ μου να έχω αντιρρήσεις για το αν η φράση "σκέφτομαι άρα υπάρχω" στέκει. Επίσης, επειδή το ότι σκέφτομαι και άρα κάνω και μαθηματικά (τα οποία είναι παράγωγο της ανθρώπινης σκέψης) είναι πραγματικό, δεν σημαίνει πως και οι σκέψεις μου είναι πραγματικά αντικείμενα. Με άλλα λόγια, επειδή η δράση των σκέψεων σε μένα ή στους άλλους έχουν πραγματικές συνέπειες στον κόσμο που ζούμε (πραγματικός ή όχι) δεν σημαίνει πως και οι σκέψεις αυτές είναι πραγματικές. Ακόμη, όπως ένας φίλος έγραψε κάπου αλλού για τους πρώτους αριθμούς: Μιας και σου αρέσουν τα γνωμικά από διάσημους, το επόμενω ως απάντηση στα παραπάνω: (src)