Δροσος Γεωργιος

Άρχισε η γεωλογική περίοδος της κυριαρχίας του ανθρώπου; Η γεωλογική χρονολογική κλίμακα χρησιμοποιείται στη γεωλογία, την αρχαιολογία και άλλες επιστήμες για την περιγραφή των σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ γεγονότων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ιστορίας της Γης. Η μεγαλύτερη μονάδα του γεωλογικού χρόνου είναι ο Μεγααιώνας ο οποίος διαιρείται διαδοχικά σε Αιώνες, Περιόδους και Εποχές. Σύμφωνα με τον πίνακα ΕΔΩ, τα τελευταία 11.700 χρόνια, η Γη διανύει τη γεωλογική εποχή του Ολόκαινου, που ξεκινά με το τέλος της εποχής των παγετώνων και την εμφάνιση του ανθρώπινου πολιτισμού.Η Ολόκαινος εποχή είναι το τελευταίο τμήμα της Τετραδικής περιόδου. Προηγήθηκε η Πλειστόκαινος εποχή, κατά την οποία εμφανίστηκε ο σύγχρονος άνθρωπος. Νωρίτερα, κατά τη Νεογενή περίοδο, υπήρξε η Πλειόκαινος, κατά την οποία εμφανίστηκαν οι άμεσοι πρόγονοι του ανθρώπου, και η Μειόκαινος εποχή. Αυτές οι εποχές και οι περίοδοι ανήκουν στον Καινοζωικό αιώνα, που με τη σειρά του ανήκει στον Φανεροζωϊκό μεγααιώνα.Όσον αφορά την εποχή, οι γεωλόγοι προβληματίζονται για το αν τέλειωσε η πλέον πρόσφατη, η Ολοκαινος εποχή. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, έχει ξεκινήσει στους επιστημονικούς κύκλους μια συζήτηση σχετικά με το εύρος, το ειδικό βάρος και το χρονικό βάθος της επίδρασης του ανθρώπινου πολιτισμού στη γεώσφαιρα και τη βιόσφαιρα του πλανήτη. Η Διεθνής Επιτροπή Στρωματογραφίας (ICS), υπεύθυνο επιστημονικό όργανο για την ονομασία των γεωλογικών περιόδων, δημιούργησε ομάδα εργασίας με τον τίτλο «Ομάδα Εργασίας Ανθρωπόκαινου». Στο πρόσφατο συνέδριο της ICS στο Κέιπ Τάουν, τέθηκε επίσημα η πρόταση να ονομαστεί η περίοδος από την πρώτη δοκιμή πυρηνικής βόμβας, το 1945, ως Ανθρωπόκαινος (καινό=καινούριο).Μπορεί, όμως, ο ανθρώπινος πολιτισμός να έχει ήδη προξενήσει τέτοιες αλλαγές που να αποτυπώνονται ήδη στα γεωλογικά στρώματα; Μπορούν αυτές οι αλλαγές να συγκριθούν με εκείνες που σηματοδότησαν την αρχή του Ολόκαινου, όταν οι παγετώνες υποχωρούσαν ραγδαία και καθώς έλιωναν αύξαναν τη στάθμη της θάλασσας σταδιακά κατά 120 μέτρα; Είναι τόσο σημαντικές οι αλλαγές που προκάλεσε ο άνθρωπος, ώστε να συγκρίνονται με εκείνες του Πλειστόκαινου πριν 2,6 εκατομμύρια χρόνια, όταν οι παγετώνες άρχιζαν να ζώνουν τη στεριά; Μπορούν σε τελευταία ανάλυση οι όποιες μεταβολές προξένησε ο άνθρωπος, κυρίως τους τελευταίους αιώνες, να συγκριθούν με τις μεγάλες μεταβολές σε χρονική κλίμακα εκατομμυρίων ετών;Προτάσεις για την ονομασία της γεωλογικής εποχής του ανθρώπου είχαν γίνει ήδη από το 19ο αιώνα, αλλά είχαν απορριφθεί από τους γεωλόγους, συχνά με δηκτικό τρόπο απέναντι στους προτείνοντες. Η απάντηση ήταν ότι οι αλλαγές που προκαλεί ο άνθρωπος δεν μπορούν να συγκριθούν με την εμφάνιση ή την εξαφάνιση ολόκληρων ωκεανών, οροσειρών, μαζικών ηφαιστειακών εκρήξεων ή τερατωδών προσκρούσεων αστεροειδών. Ωστόσο, αρκετό καιρό μετά, το 2008, η Διεθνής Επιτροπή Στρωματογραφίας εκτίμησε ότι ο όρος Ανθρωπόκαινο είχε αρχίσει να χρησιμοποιείται στην αρθρογραφία σαν να ήταν επίσημος και αποφάσισε να τον εξετάσει συγκεκριμένα. Στην πρώτη σχετική επιστημονική συνάντηση, που έγινε στο Λονδίνο, παραδόξως οι περισσότεροι συμμετέχοντες θεώρησαν ότι η πρόταση για το Ανθρωπόκαινο δεν είναι αβάσιμη. Μάλιστα, ήταν ο ίδιος ο υπεύθυνος της ICS για την ονομασία των γεωλογικών περιόδων που πρότεινε τη σύσταση της «Ομάδας Εργασίας Ανθρωπόκαινου», με επικεφαλής τον Γιαν Ζαλάσιεβιτς, γεωλόγο του Πανεπιστημίου του Λέστερ στη Βρετανία. Η λίμνη Crawford στο Ontario (Καναδάς) Ο όρος Ανθρωπόκαινος προτάθηκε για να αντικατοπτρίσει πόσο βαθιά έχει αλλάξει τον κόσμο η ανθρώπινη δραστηριότητα: «Όταν πρόκειται για 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους που όλοι έχουν αντίκτυπο στον πλανήτη, είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν συνέπειες», δήλωσε ο Κόλιν Ουόλτερς, επίτιμος καθηγητής στη Σχολή Γεωγραφίας, Γεωλογίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου του Λέστερ και πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Ανθρωπόκαινου (ΟΕΑ). «Έχουμε περάσει σε αυτή τη νέα κατάσταση της Γης, και αυτή θα πρέπει να ορίζεται από μια νέα γεωλογική εποχή», πρόσθεσε ο Ουόλτερς.Η ΟΕΑ, μια ομάδα που αποτελείται σήμερα από 35 γεωλόγους, εργάζεται από το 2009 για να εντάξει την Ανθρωπόκαινο στο επίσημο χρονολόγιο της Γης. Η ομάδα καθόρισε το 2016 ότι η Ανθρωπόκαινος εποχή ξεκίνησε γύρω στο 1950 – στην έναρξη της εποχής των δοκιμών πυρηνικών όπλων, τα γεωχημικά ίχνη των οποίων βρίσκονται σε όλο τον κόσμο. Έκτοτε, οι ερευνητές εξέτασαν 12 τοποθεσίες που θα μπορούσαν να παράσχουν το βασικό στοιχείο που απαιτείται για την υποστήριξη της πρότασής τους, εννέα από τις οποίες τέθηκαν σε ψηφοφορία.Πριν από λίγες μέρες οι επιστήμονες ανακοίνωσαν τη γεωλογική τοποθεσία – τη λίμνη Κρόφορντ στο Οντάριο του Καναδά – που αποτυπώνει καλύτερα τις γεωλογικές επιπτώσεις της Ανθρωπόκαινου, σύμφωνα με την έρευνά τους.Εάν εγκριθεί, η Ανθρωπόκαινος θα σημαίνει ότι η Ολόκαινος εποχή ήταν ιδιαίτερα σύντομη – άλλες εποχές έχουν διαρκέσει αρκετά εκατομμύρια χρόνια.Κάθε διαίρεση στο επίσημο χρονολόγιο αντιπροσωπεύεται από μία μόνο γεωλογική τοποθεσία (GSSP) – η οποία αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο το νέο ή το μοναδικό σε ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο της ιστορίας της Γης. Στην περίπτωση της λίμνης Κρόφορντ, τα ιζήματα που προέρχονται από τον πυθμένα της αποκαλύπτουν τα γεωχημικά ίχνη- συγκεκριμένα πλουτώνιο- από δοκιμές πυρηνικών βομβών.Οι υπόλοιπες οκτώ πιθανές τοποθεσίες ήταν ένας βάλτος στα βουνά Sudeten της Πολωνίας, η λίμνη Searsville στην Καλιφόρνια, μια έκταση του πυθμένα της Βαλτικής Θάλασσας, ένας κόλπος στην Ιαπωνία, ένας ηφαιστειακός κρατήρας γεμάτος νερό στην Κίνα, ένας πυρήνας πάγου από γεώτρηση στην Ανταρκτική Χερσόνησο και δύο κοραλλιογενείς ύφαλοι, ο ένας στην Αυστραλία και ο άλλος στον Κόλπο του Μεξικού. Ο Γουότερς εκτιμά ότι η λίμνη Κρόφορντ κέρδισε επειδή το προτεινόμενο γεωχημικό σημείο εκκίνησης της Ανθρωπόκαινου που συνδέεται με το ίζημα είναι ιδιαίτερα ακριβές.Η συγκεκριμένη λίμνη δεν είναι μεγάλη (καλύπτει 24 στρέμματα) αλλά είναι πολύ βαθιά- σχεδόν 24 μέτρα– και το ίζημα που βρίσκεται στον πυθμένα της μπορεί να χωριστεί σε ετήσια στρώματα προκειμένου να ληφθούν δείγματα για γεωχημικούς δείκτες της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η ανάλυση αυτή επιτρέπει στους επιστήμονες να δουν τις αλλαγές σε ετήσια ανάλυση, εξήγησε η Φρανσίν ΜακΚάρθι, καθηγήτρια γεωεπιστημών στο Πανεπιστήμιο Μπροκ στον Καναδά, η οποία έχει μελετήσει τη λίμνη.«Το σχήμα (της λίμνης) περιορίζει την ανάμιξη της υδάτινης στήλης με αποτέλεσμα τα νερά του πυθμένα να μην αναμιγνύονται με τα επιφανειακά ύδατα. Ο πυθμένας της λίμνης είναι εντελώς απομονωμένος από τον υπόλοιπο πλανήτη», εξήγησε η ερευνήτρια.Οι επιστήμονες της AWG θα υποβάλουν πρόταση για την επισημοποίηση της Ανθρωπόκαινου εποχής στην Υποεπιτροπή Τεταρτογενούς Στρωματογραφίας αργότερα αυτό το καλοκαίρι. Εάν τα μέλη της υποεπιτροπής συμφωνήσουν με πλειοψηφία 60%, η πρόταση θα υποβληθεί στη συνέχεια στη Διεθνή Επιτροπή Στρωματογραφίας, η οποία θα πρέπει επίσης να ψηφίσει και να συμφωνήσει με πλειοψηφία 60% για να προχωρήσει η πρόταση προς επικύρωση. Και τα δύο όργανα αποτελούν μέρος της Διεθνούς Ένωσης Γεωλογικών Επιστημών, η οποία εκπροσωπεί περισσότερους από 1 εκατομμύριο γεωεπιστήμονες σε όλο τον κόσμο.Η τελική απόφαση αναμένεται στο 37ο Διεθνές Γεωλογικό Συνέδριο στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας τον Αύγουστο του 2024. https://physicsgg.me/2023/07/14/άρχισε-η-γεωλογική-περίοδος-της-κυρια/

Είδε «σκοτεινά άστρα» το τηλεσκόπιο James Webb; Το 1968 το ροκ συγκρότημα Grateful Dead κυκλοφόρησε ένα σινγκλ με το τραγούδι «Dark star» διάρκειας 23 (!) λεπτών: «Dark star crashes, pouring it’s light into ashes …» 40 χρόνια μετά, μια ομάδα φυσικών παρουσίασε έναν θεωρητικό μηχανισμό δημιουργίας των πρώτων άστρων που προέκυψαν στο σύμπαν, 700 εκατομμύρια χρόνια μετά την Μεγάλη Έκρηξη. Δεδομένου ότι κεντρικό ρόλο στον μηχανισμό σχηματισμού αυτών των άστρων παίζει η σκοτεινή ύλη, οι ροκάδες φυσικοί της ομάδας τα ονόμασαν «Σκοτεινά Άστρα», από το ομώνυμο τραγούδι των Grateful Dead.Τα γνωστά άστρα λάμπουν στο σκοτάδι του διαστήματος εξαιτίας των πυρηνικών αντιδράσεων σύντηξης της συνηθισμένης ύλης, που απελευθερώνουν μεγάλα ποσά ενέργειας. Υπάρχει άλλος τρόπος να λάμψει ένα άστρο; Θεωρητικά υπάρχει. Με την συμμετοχή της σκοτεινής ύλης.Αν και η σκοτεινή ύλη αποτελεί περίπου το 25% του σύμπαντος, η φύση της είναι τελείως άγνωστη στους επιστήμονες. Θεωρείται πως συνίσταται από άγνωστα είδη στοιχειωδών σωματιδίων. Η μέχρι σήμερα προσπάθεια για την ανίχνευση τέτοιων σωματιδίων από τους πειραματικούς φυσικούς παραμένει άκαρπη. Μεταξύ των κορυφαίων υποψηφίων σωματιδίων σκοτεινής ύλης είναι τα θεωρητικά σωματίδια που ονομάζονται WIMPs (Weakly Interacting Massive Particles). Όταν αυτά τα σωματίδια συγκρούονται, εξαϋλώνονται, εναποθέτοντας θερμότητα σε νέφη υδρογόνου που καταρρέουν βαρυτικά, μετατρέποντάς τα σε λαμπερά άστρα. Έτσι σχηματίζονται τα θεωρητικά αστρονομικά αντικείμενα που ονομάζονται «σκοτεινά άστρα». Σε σχέση με τον ήλιο μας έχουν πολύ μεγαλύτερη λαμπρότητα, η οποία τροφοδοτείται από την εξαϋλωση των σωματιδίων της σκοτεινής ύλης. Η επιβεβαίωση της ύπαρξης υπερμαζικών σκοτεινών άστρων θα άνοιγε νέες δυνατότητες μελέτης της σκοτεινής ύλης με βάση τις παρατηρούμενες ιδιότητές τους. Αυτά τα τρία αντικείμενα (JADES-GS-z13-0, JADES-GS-z12-0 και JADES-GS-z11-0) αρχικά, τον Δεκέμβριο του 2022, αναγνωρίστηκαν ως γαλαξίες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Τώρα, μια ομάδα αστρονόμων υποθέτει πως θα μπορούσαν να είναι «σκοτεινά άστρα», θεωρητικά αντικείμενα πολύ μεγαλύτερα και λαμπρότερα από τον ήλιο μας, που τροφοδοτούνται από σωματίδια σκοτεινής ύλης που εξαϋλώνονται. Η επιβεβαίωση αυτής της υπόθεσης θα μπορούσε αποκαλύψει την φύση της σκοτεινής ύλης, ένα από τα άλυτα μέχρι σήμερα προβλήματα της φυσικής. Μια ομάδα αστροφυσικών αναλύοντας εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, βρήκε τρία φωτεινά αντικείμενα που θα μπορούσαν είναι «σκοτεινά άστρα». Τα τρία υποψήφια σκοτεινά άστρα (JADES-GS-z13-0, JADES-GS-z12-0 και JADES-GS-z11-0), αρχικά, τον Δεκέμβριο του 2022, είχαν αναγνωριστεί ως γαλαξίες από την ερευνητική ομάδα JWST Advanced Deep Extragalactic Survey (JADES). Χρησιμοποιώντας φασματοσκοπική ανάλυση, η ομάδα JADES επιβεβαίωσε ότι τα αντικείμενα που παρατηρήθηκαν αντιστοιχούν σε κοσμολογικές περιόδους που κυμαίνονταν από περίπου 320 εκατομμύρια έως 400 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.Όταν εξετάζουμε τα δεδομένα του James Webb, υπάρχουν δύο ανταγωνιστικές δυνατότητες ως προς την ταυτοποίηση των αντικειμένων που βλέπουμε. Είτε είναι αρχέγονοι γαλαξίες που περιέχουν εκατομμύρια συνηθισμένα άστρα είτε είναι σκοτεινά άστρα. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, ένα σκοτεινό άστρο παράγει αρκετό φως για να ανταγωνιστεί έναν ολόκληρο γαλαξία συνηθισμένων άστρων!Τα σκοτεινά άστρα θα μπορούσαν θεωρητικά να μεγαλώσουν ώστε να αποκτήσουν μάζα μερικά εκατομμύρια ηλιακές μάζες και να γίνουν έως και 10 δισεκατομμύρια φορές πιο λαμπερά από τον ήλιο.Οι μελλοντικές παρατηρήσεις από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb των φασματοσκοπικών ιδιοτήτων των αντικειμένων αυτών – συμπεριλαμβανομένων των αυξομειώσεων της έντασης φωτός σε ορισμένες ζώνες συχνοτήτων – θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην επιβεβαίωση για το αν είναι πράγματι σκοτεινά άστρα.Η ύπαρξη των σκοτεινών άστρων μπορεί επίσης να βοηθήσει στην επίλυση του κοσμολογικού προβλήματος που προέκυψε από τις πρόσφατες παρατηρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb: Φαίνεται ότι υπάρχουν πάρα πολλοί μεγάλοι γαλαξίες που σχηματίστηκαν τόσο νωρίς μετά την Μεγάλη Έκρηξη, που η δομή τους δεν ταιριάζει με την ηλικία του σύμπαντος που δίνει το καθιερωμένο κοσμολογικό πρότυπο.Η ανακάλυψη ενός νέου τύπου άστρου είναι πολύ ενδιαφέρουσα από μόνη της. Αλλά η ανακάλυψη ότι το άστρο τροφοδοτείται ενεργειακά από την σκοτεινή ύλη θα ήταν κάτι μεγαλειώδες. «Dark Star», Crosby, Stills & Nash (χωρίς τον Neil Young) – 1977 περισσότερες λεπτομέρειες: 1. https://www.space.com/nasa-james-webb-space-telescope-stars-dark-matter 2. https://news.utexas.edu/2023/07/14/james-webb-telescope-catches-glimpse-of-possible-first-ever-dark-stars/ https://physicsgg.me/2023/07/16/είδε-σκοτεινά-άστρα-το-τηλεσκόπιο-james-webb/ ‹ Ποιά είναι η ηλικία του σύμπαντος;

Μια έκρηξη σουπερνόβα απείλησε τη γέννηση της Γης. Shutterstock Η έκρηξη παραλίγο να καταστρέψει το ηλιακό μας σύστημα.Ένα άστρο που εξερράγη σε κοντινή απόσταση από το νεογέννητο τότε ηλιακό μας σύστημα θα μπορούσε σύμφωνα με μια νέα μελέτη να το είχε καταστρέψει και να μην επιτρέψει την εξέλιξη του και τον σχηματισμό των πλανητών σε αυτό. Ευτυχώς για το ηλιακό μας σύστημα και φυσικά για τη Γη και εμάς στο υπό διαμόρφωση ηλιακό μας σύστημα υπήρχε σε αφθονία μοριακό αέριο το οποίο λειτούργησε ως μια κοσμική ασπίδα στην έλευση ραδιενεργής ύλης στη διαστημική περιοχή μας από την αστρική έκρηξη. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Εθνικού Αστρονομικού Αστεροσκοπείου της Ιαπωνίας κατέληξε https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/acc849 σε αυτό το συμπέρασμα μελετώντας ισότοπα στοιχείων που ανακαλύφθηκαν σε μετεωρίτες. Αυτοί οι διαστημικοί βράχοι είναι κομμάτια αστεροειδών, που σχηματίστηκαν από υλικό που υπήρχε γύρω όταν σχηματίστηκε ο Ηλιος και στη συνέχεια οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Ως εκ τούτου, οι μετεωρίτες είναι ένα είδος διαστημικών απολιθωμάτων που επιτρέπουν στους επιστήμονες να χαρτογραφήσουν την εξέλιξη του ηλιακού συστήματος.Η ερευνητική ομάδα βρήκε διάφορες συγκεντρώσεις ενός ραδιενεργού ισοτόπου του αλουμινίου σε δείγματα μετεωριτών. Η μελέτη των ευρημάτων αποκάλυψε ότι περίπου πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια όταν δηλαδή o Ήλιος μόλις είχε κάνει την εμφάνιση του στο Σύμπαν και ξεκινούσε να σχηματίζεται το ηλιακό μας σύστημα έφθασαν στη περιοχή μας μεγάλες ποσότητες ραδιενεργού αλουμινίου. Σύμφωνα με τους ερευνητές η καλύτερη εξήγηση για την έλευση του ραδιενεργού υλικού είναι μια κοντινή έκρηξη σουπερνόβα. Η ύπαρξη του ηλιακού μας συστήματος δείχνει ότι το ραδιενεργό… τσουνάμι δεν κατάφερε να προκαλέσει κάποια σημαντική τουλάχιστον ζημιά στον Ήλιο και τον δίσκο ύλης που είχε αρχίσει να σχηματίζεται γύρω από αυτό.Αυτό όπως λένε οι ερευνητές οφείλεται πιθανότητα σε ένα κουκούλι μοριακού αερίου μέσα στο οποίο που βρισκόταν ακόμη ο Ήλιος όταν έγινε η αστρική έκρηξη και έφτασε στην περιοχή μας η ραδιενέργεια που εξαπέλυσε προς κάθε κατεύθυνση. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το μοριακό νέφος όχι μόνο απέκρουσε τη ραδιενεργή ύλη αλλά την διέσπειρε κιόλας γύρω από το μητρικό μας άστρο αλλά σε ασφαλή απόσταση από αυτό. Η ανακάλυψη μπορεί να προσφέρει νέα στοιχεία για τον σχηματισμό και εξέλιξη τόσο των άστρων όσο και των πλανητικών συστημάτων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1494743/mia-ekrixi-soypernova-apeilise-ti-gennisi-tis-gis/

Ο αστεροειδής (30278) Gazeas. Μια σπουδαία αναγνώριση από την Διεθνή Αστρονομική Ένωση στον Δρ. Κοσμά Γαζέα, Αστροφυσικό, ιδρυτικό μέλος του ΟΦΑ Η Διεθνής Αστρονομική Ένωση https://www.iau.org/ (International Astronomical Union – IAU) ανακοινώνει κάθε χρόνο την ονοματοδοσία των σωμάτων μικρής μάζας του Ηλιακού Συστήματος, μεταξύ άλλων των αστεροειδών και κομητών.Το εξειδικευμένο προσωπικό της Ομάδας Εργασίας της IAU (Working Group for Small Body Nomenclature – WGSBN), https://www.wgsbn-iau.org/ που είναι υπεύθυνο για την επιλογή των ονομάτων τίμησε https://www.wgsbn-iau.org/files/Bulletins/V003/WGSBNBull_V003_009.pdf τον Δρ. Κοσμά Γαζέα, Αστροφυσικό στο Τμήμα Φυσικής του ΕΚΠΑ και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Φίλων Αστρονομίας, για την πολύτιμη συνεισφορά του στη μελέτη των αρχέγονων αστεροειδών (Ancient Asteroid Project) http://users.uoa.gr/~kgaze/ancient_asteroids.html και την πολυετή δράση του στην επικοινωνία της επιστήμης μέσω του προγράμματος “Planets In Your Hand“. http://www.planetsinyourhand.phys.uoa.gr/ Η ομάδα του WGSBN της IAU, αναγνωρίζοντας διεθνώς την ερευνητική και εκπαιδευτική δραστηριότητα του Δρ. Γαζέα, ονόμασε τον αστεροειδή “30278 Gazeas” (2000 HN56) προς τιμή του. Ο αστεροειδής (30278) Gazeas απέχει περίπου 2.9 AU (astronomical units – αστρονομικές μονάδες) από τον Ήλιο, μια απόσταση που αντιστοιχεί σε 435 εκατομμύρια χιλιόμετρα περίπου. Ανήκει στην οικογένεια αστεροειδών με όνομα Koronis. http://www.koronisfamily.com/ Ο αστεροειδής (30278) Gazeas ανακαλύφθηκε το έτος 2000 από το ρομποτικό τηλεσκόπιο του προγράμματος LONEOS στην Αριζόνα των ΗΠΑ. Έχει επίμηκες σχήμα, με μέγιστη διάμετρο 5.36 χιλιόμετρα. Περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο σε 4.9 έτη, ενώ περιστρέφεται δεξιόστροφα γύρω από τον εαυτό του σε 9.19 ώρες. Όντας μέλος της οικογένειας Koronis, εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε πριν από 15 περίπου εκατομμύρια χρόνια, καθώς ο μητρικός αστεροειδής (Koronis) διασπάστηκε σε μικρότερα τμήματα. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον αστεροειδή (30278) Gazeas, βρίσκονται στην ιστοσελίδα του JPL της NASA: https://ssd.jpl.nasa.gov/tools/sbdb_lookup.html#/?sstr=30278&view=OPDA https://physicsgg.me/2023/07/14/ο-αστεροειδής-30278-gazeas/

Ποιά είναι η ηλικία του σύμπαντος; Από τα 13,8 στα 26,7 δισεκατομμύρια χρόνια Οι φυσικοί υπολογίζουν την ηλικία του σύμπαντος με βάση το φαινόμενο της μετατόπισης προς το ερυθρό (των γραμμών απορρόφησης) που παρατηρείται στο φάσμα φωτός των μακρινών γαλαξιών, εξαιτίας της διαστολής του σύμπαντος. Το 2021, χάρη στις νέες τεχνικές και τις προόδους της τεχνολογίας, η ηλικία του σύμπαντός μας υπολογίστηκε σύμφωνα με την καθιερωμένη θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης στα 13,787±0,020 δισεκατομμύρια χρόνια.Ωστόσο, κάποιοι δύσπιστοι αμφισβητούν την παραπάνω τιμή, προβάλλοντας κυρίως δυο παρατηρησιακά επιχειρήματα: α) Της ύπαρξης ενός άστρου με το βαρετό όνομα HD 140283, που απέχει περίπου 200 έτη φωτός από τη Γη, του οποίου η ηλικία προσδιορίζεται στα 14,45±0,80 δισεκατομμύρια χρόνια. Μια τιμή που είναι μεγαλύτερη από την αποδεκτή τιμή της ηλικίας του σύμπαντος, 13,787 δισ. χρόνια! Το άστρο αυτό αναφέρεται ως άστρο Μαθουσάλας. https://physicsgg.me/2021/02/13/ο-μαθουσάλας-των-άστρων-και-η-μεγάλη-έκ/ β) Της ανακάλυψης αρχέγονων γαλαξιών σε προχωρημένη κατάσταση εξέλιξης από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Αυτοί οι γαλαξίες σχηματίστηκαν περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, αλλά η δομή τους δείχνει πως η εξέλιξή τους θα απαιτούσε δισεκατομμύρια χρόνια. Επιπλέον, είναι πολύ μικροί σε μέγεθος, προσθέτοντας άλλο ένα πέπλο μυστηρίου.Σε μια πρόσφατη δημοσίευση με τίτλο ‘JWST early Universe observations and ΛCDM cosmology‘, https://academic.oup.com/mnras/advance-article-abstract/doi/10.1093/mnras/stad2032/7221343?redirectedFrom=fulltext&login=false ο φυσικός Ρ. Gupta επιχειρεί να εξηγήσει τα παραπάνω παρατηρησιακά δεδομένα. Χωρίς να απορρίπτει την θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης, προσρμόζοντας κάποιες παλιές ιδέες των Fritz Zwicky και Paul Dirac, εκτιμά ότι η ηλικία του σύμπαντος είναι 26, 7 δισεκατομμύρια έτη. Είναι προφανές πως αν ίσχυε κάτι τέτοιο, θα άλλαζε εντελώς η εικόνα που έχουμε σήμερα για την δομή και την εξέλιξη του σύμπαντος.O αιρετικός αστρονόμος Fritz Zwicky (ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της σκοτεινής ύλης), αντί της διαστολής του σύμπαντος πρότεινε, το 1929, μια εναλλακτική ερμηνεία της κοσμολογικής μετατόπισης προς το ερυθρό: την θεωρία του «κουρασμένου» φωτός. Σύμφωνα με αυτή, τα φωτόνια που φτάνουν στα τηλεσκόπιά μας χάνουν ενέργεια με την πάροδο του χρόνου διαμέσου των συγκρούσεων με άλλα σωματίδια (βλέπε φαινόμενο Compton). Aν λοιπόν χάνουν ενέργεια, δεδομένου ότι Ε=hc/λ, το μήκος κύματος μεγαλώνει – μετατοπίζεται δηλαδή προς το ερυθρό. Η θεωρία αυτή δεν επιβεβαιώθηκε από τις παρατηρήσεις και παρέμενε ένα περιθωριακό θέμα στην αστροφυσική. Ωστόσο, ο Gupta διαπίστωσε ότι «επιτρέποντας σε αυτή τη θεωρία να συνυπάρχει με το διαστελλόμενο σύμπαν, καθίσταται δυνατή η επανερμηνεία της μετατόπισης προς το ερυθρό ως υβριδικό φαινόμενο, και όχι καθαρά λόγω της διαστολής του σύμπαντος.»Εκτός από τη θεωρία του Zwicky, ο Gupta επαναχρησιμοποιεί και την θεωρία της χρονικής εξέλιξης των «σταθερών σύζευξης», όπως είχε προτείνει ο Paul Dirac. Οι σταθερές σύζευξης είναι θεμελιώδεις φυσικές σταθερές που διέπουν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των σωματιδίων. Η ιδέα ότι σταθερές σύζευξης, όπως η σταθερά λεπτής υφής, https://physicsgg.me/2010/01/09/τι-είναι-η-σταθερά-λεπτής-υφής/ έχουν μια κοσμολογική χρονική εξάρτηση, προτάθηκε στη δεκαετία του 1930 από τον Paul Dirac. Αν οι σταθερές σύζευξης εξαρτώνται πραγματικά από τον χρόνο, αναμένονται σοβαρές συνέπειες για την κοσμολογική εξέλιξη από την Μεγάλη Έκρηξη μέχρι σήμερα. Αν δεχτούμε την χρονική μεταβολή των σταθερών σύζευξης κατά Dirac, το χρονικό πλαίσιο για τον σχηματισμό των αρχέγονων γαλαξιών που παρατηρούνται από το τηλεσκόπιο Webb με μεγάλες μετατοπίσεις προς το ερυθρό μπορεί να επεκταθεί από μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια σε αρκετά δισεκατομμύρια χρόνια. Έτσι μπορεί να εξηγηθεί η προχωρημένη δομή που παρατηρείται στους γαλαξίες αυτούς. Επιπλέον, ο Gupta υποστηρίζει ότι η παραδοσιακή ερμηνεία της «κοσμολογικής σταθεράς», https://physicsgg.me/2021/02/15/το-πιο-ενοχλητικό-πρόβλημα-στη-φυσική/ που αντιπροσωπεύει τη σκοτεινή ενέργεια και είναι υπεύθυνη για την επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος, χρειάζεται αναθεώρηση. Στην θέση της, προτείνει μια σταθερά που εξηγεί την εξέλιξη των σταθερών σύζευξης. Αυτή η τροποποίηση στο κοσμολογικό πρότυπο βοηθά και την επίλυση του γρίφου των μικρών μεγεθών των γαλαξιών που παρατηρήθηκαν στο πρώιμο σύμπαν.Καλό είναι να εξετάζονται όλες οι περιπτώσεις, ακόμα και οι πιο απίθανες, όπως η παραπάνω υβριδική κοσμολογική πρόταση του Gupta. Ας έχουμε όμως στην άκρη του μυαλού μας τα σφάλματα που υπάρχουν στις διάφορες κοσμολογικές εκτιμήσεις. Αφήνοντας προς το παρόν να ‘κατασταλάξουν’ οι πολύ πρόσφατες παρατηρήσεις των αρχέγονων γαλαξιών από το James Webb, ας εξετάσουμε την ηλικία του Μαθουσάλα που κυμαίνεται από 13,65 έως 15,25 δισεκατομμύρια έτη. Υπάρχει 70% πιθανότητα η πραγματική του ηλικία να βρίσκεται σε αυτό εύρος. Όμως υπάρχει 30% πιθανότητα η πραγματική ηλικία του άστρου να είναι έξω από το διάστημα αυτό, και 15% πιθανότητα η πραγματική ηλικία του Μαθουσάλα να είναι μικρότερη από 13,65 δισεκατομμύρια χρόνια – μικρότερη από την αποδεκτή ηλικία του σύμπαντος. Κι, αν συγκρίνουμε σωστά τις εκτιμήσεις των ηλικιών του άστρου και του σύμπαντος, θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει περίπου 20% πιθανότητα η πραγματική του ηλικία να είναι μικρότερη από την ηλικία του σύμπαντος. Δηλαδή, το ίδιο πιθανό με το να ρίξεις ένα κέρμα και να φέρεις δυο συνεχόμενες φορές κορώνα. Μεταξύ μας: αυτό δεν είναι και τόσο απίθανο. διαβάστε περισσότερες λεπτομέρειες εδώ: New research puts age of universe at 26.7 billion years, nearly twice as old as previously believed https://physicsgg.me/2023/07/15/ποιά-είναι-η-ηλικία-του-σύμπαντος/

Ο Konstant Borisov πέρασε τις εξετάσεις στο ρωσικό τμήμα του ISS «Από μικρός ονειρευόμουν να γίνω αστροναύτης. Αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον επάγγελμα, το πιο περίεργο από την άποψη της προοπτικής που έχει ένα άτομο. Ο κοσμοναύτης μίλησε για τις προετοιμασίες για την πρώτη πτήση, τις ιδιαιτερότητες της επερχόμενης δουλειάς στο Crew Dragon και έδωσε αποχωριστικά λόγια στους συμμετέχοντες της νέας ανοιχτής επιλογής. «Ο Κωνσταντίνος πέρασε ακριβώς την ίδια εκπαίδευση στο στάδιο του διπλασιασμού του, το πέρασε τέλεια, οπότε δεν περιμένω άλλα αποτελέσματα από αυτόν. Θα πετάξουμε μαζί του για έξι μήνες. Η έναρξη της αποστολής Crew-7 είναι προγραμματισμένη για τις 15 Αυγούστου και ακριβώς ένα μήνα αργότερα θα φτάσουμε. Αντιλαμβανόμαστε τον Κωνσταντίνο ως μέλος του πληρώματος, οπότε μετά την εκπαίδευση θα του δώσω οδηγίες να μας συναντήσει σε τροχιά », είπε ο Oleg Kononenko. Ο Konstantin Borisov επεξεργάστηκε τις δεξιότητές του, αντιμετώπισε αρκετές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και αντιμετώπισε επιτυχώς τα καθήκοντα - αξιολογήθηκε θετικά από την εξεταστική επιτροπή! Ο κοσμοναύτης Roscosmos θα μεταβεί στον ISS με το διαστημόπλοιο Crew Dragon ως μέρος του πληρώματος της αποστολής Crew-7 στις 15 Αυγούστου. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567592

Λευκή μπογιά διώχνει τη θερμότητα στο Διάστημα Ενα όπλο κατά της κλιματικής αλλαγής. Ο δρ Σιουλίν Ρουάν, καθηγητής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Περντιού της Ιντιάνα, που έκανε την καινοτόμο εφεύρεση. Η μπογιά θα είναι διαθέσιμη για εμπορική χρήση σε ένα χρόνο. Το 2020 ο δόκτωρ Σιουλίν Ρουάν, καθηγητής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Περντιού της Ιντιάνα, έκανε μια εντυπωσιακά καινοτόμο εφεύρεση: μια μπογιά που αντανακλά την ηλιακή θερμότητα βαθιά πίσω στο Διάστημα σε ποσοστό 95%. Λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε με τη βελτιωμένη έκδοση. Πλέον η μπογιά του Ρουάν αντανακλά την ηλιακή ενέργεια σε ποσοστό 98%.Οι επιδόσεις της μπογιάς είναι σχεδόν υπερφυσικές. Μπορούν να μειώσουν τη θερμοκρασία των βαμμένων επιφανειών κατά 4,5 βαθμούς Κελσίου την ημέρα και πάνω από 10 βαθμούς τη νύχτα. Κατεβάζοντας τη θερμοκρασία εντός των κτιρίων και μειώνοντας την ανάγκη για κλιματισμό έως και 40%.«Οταν την αγγίζεις είναι δροσερή ακόμη και κάτω από τον καυτό ήλιο», είπε ο δρ Ρουάν. «Και σε αντίθεση με τα κλιματιστικά, δεν χρειάζεται ούτε ρεύμα ούτε θερμαίνει τον αέρα», πρόσθεσε με νόημα.Καθώς η κλιματική κρίση βαθαίνει, επιστήμονες σε όλο τον κόσμο προσπαθούν πυρετωδώς να φτιάξουν ανακλαστικά υλικά, που θα μπορούσαν να δροσίσουν τη Γη. Τα υλικά βασίζονται σε αρχές της Φυσικής και της Θερμοδυναμικής και σχεδιάζονται έτσι ώστε να επιτρέπουν στη θερμική ενέργεια να φεύγει από τη Γη, ακολουθώντας συγκεκριμένα μήκη κύματος και διαμέσου του «ουρανίου ανοίγματος» προς την ατμόσφαιρα, κι από εκεί προς το υπερπέραν.To βιβλίο Γκίνες βράβευσε την μπογιά το 2021, χαρακτηρίζοντάς την ως «την πιο λευκή μπογιά που έχει φτιαχτεί στην Ιστορία» κι ενώ στην αρχή προοριζόταν για ταράτσες και ρούχα, ο Ρουάν ανακοίνωσε πως θα προσπαθήσει να φτιάξει μια ελαφρύτερη εκδοχή, που θα αντανακλά θερμότητα από οχήματα, ακόμη και διαστημικά σκάφη. Αντανακλά την ηλιακή ενέργεια σε ποσοστό 98%, μειώνοντας τη θερμο- κρασία των βαμμένων επιφανειών κατά 4,5 βαθμούς Κελσίου την ημέρα και πάνω από 10 τη νύχτα.«Σκοπός μας δεν είναι να φτιάξουμε την πιο λευκή μπογιά του κόσμου. Σκοπός μας είναι να βοηθήσουμε στον έλεγχο της κλιματικής αλλαγής, που πάει όλο και χειρότερα. Θέλουμε να δούμε εάν είναι δυνατό να εξοικονομήσουμε ενέργεια δροσίζοντας παράλληλα τον πλανήτη», είχε δηλώσει τότε σε συνέντευξή του.Η μπογιά θα είναι διαθέσιμη για εμπορική χρήση σε έναν χρόνο και ήδη γίνεται προσπάθεια να βελτιωθεί η αντοχή της και η ανθεκτικότητά της στη βρομιά και τη σκόνη. Ο δρ Ρουάν λέει πως η ομάδα του Περντιού έχει ήδη ξεκινήσει συνεργασία με εταιρεία, την οποία όμως δεν μπορεί ακόμη να κατονομάσει.Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι σε θερμές και γραφικές τοποθεσίες, όπως η Σαντορίνη και η Καζαμπλάνκα (που από εκεί αντλεί και το όνομά της) έχουν επί αιώνες χρησιμοποιήσει το λευκό για να δροσίσουν τα σπίτια τους, οι μπογιές που χρησιμοποιούν αντανακλούν κατά μέσον όρο το 80% με 90% της ηλιακής θερμότητας. Αυτό σημαίνει ότι εξακολουθούν να απορροφούν 10% με 20% ακόμη. Η μπογιά του δρος Ρουάν καλύπτει σχεδόν απόλυτα αυτό το έλλειμμα.Ομως, δεν είναι όλα ρόδινα. Η μπογιά του Περντιού χρησιμοποιεί θειικό βάριο, το οποίο πρέπει να εξορυχθεί, συμβάλλοντας έτσι στο ανθρωπογενές οικολογικό αποτύπωμα. Αν και, όπως μας πληροφόρησε ο δρ Ρουάν, το διοξείδιο του τιτανίου που χρησιμοποιούν οι συμβατικές μπογιές πρέπει κι αυτό να εξορυχθεί.«Η μπογιά μας σίγουρα δεν είναι μία μακροχρόνια λύση του περιβαλλοντικού προβλήματος. Είναι κάτι που μπορούμε να κάνουμε στο εγγύς μέλλον, όσο προσπαθούμε να θέσουμε το πρόβλημα υπό έλεγχο», επισήμανε ο επιστήμονας. Σε «αχαρτογράφητα νερά» το κλίμα Αν βάφαμε τη μισή Σαχάρα. Ο δρ Τζέρεμι Μάντεϊ, καθηγητής Μηχανικής ηλεκτρονικών υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Ντέιβις της Καλιφόρνιας, κάθισε κι έκανε τους υπολογισμούς. Εάν ένα υλικό σαν την «πιο λευκή μπογιά του κόσμου» του Σιουλίν Ρουάν κάλυπτε το 1% με 2% της επιφάνειας του πλανήτη –έκταση που ισοδυναμεί σχεδόν με τη μισή έρημο Σαχάρα–, ο κόσμος δεν θα απορροφούσε πλέον περισσότερη θερμότητα από όση εκλύει και η θερμοκρασία του πλανήτη θα σταματούσε πλέον να αυξάνεται.Ο δρ Μάντεϊ σχολιάζει βέβαια πως το να καλύψουμε τη μισή Σαχάρα ή κάποια άλλη –πιθανώς βραχώδη– περιοχή του κόσμου με την μπογιά του Περντιού δεν είναι καλή ιδέα για αρκετούς λόγους.Πέρα από το πρακτικό κομμάτι, αυτό θα περιείχε κινδύνους για την άγρια ζωή και κινδύνους για τη διαταραχή του μικροκλίματος, καθώς η περιοχή θα γινόταν ξαφνικά πολύ πιο δροσερή. Η διασπορά όμως τέτοιου είδους υλικών σε διάφορα σημεία του πλανήτη θα μπορούσε να έχει πολλά οφέλη, όπως τη μείωση του φαινομένου της αστικής θερμονησίδας, ενώ παράλληλα θα μείωνε σε εντυπωσιακό βαθμό τον παγκόσμιο μέσο όρο θερμοκρασίας, χωρίς μεγάλους οικολογικούς κινδύνους. https://www.kathimerini.gr/world/562518058/leyki-mpogia-diochnei-ti-thermotita-sto-diastima/

Πραγματοποιήθηκαν επιτυχείς δοκιμές του κινητήρα RD-191 για τον πύραυλο Angara! Για την NPO Energomash, το πρόγραμμα RD-191 αποτελεί προτεραιότητα. Αποσκοπεί στην επίλυση του στρατηγικού καθήκοντος της εξασφάλισης εγγυημένων προμηθειών κινητήρων πυραύλων υγρών μακροπρόθεσμα προς το συμφέρον των κρατικών πελατών. Υλοποιούνται δύο κύριοι τομείς: η κατασκευή και η προμήθεια κινητήρων RD-191 για την ολοκλήρωση σειριακών μεταφορέων της βαριάς κατηγορίας Angara-A5 και του ελαφρού Angara-1.2. ανάπτυξη μιας εκσυγχρονισμένης έκδοσης του κινητήρα RD-191M για την ολοκλήρωση των βαρέων οχημάτων εκτόξευσης κλάσης Angara-A5M. Ο RD-191 είναι ένας πυραυλοκινητήρας υγρού προωθητικού ενός θαλάμου που λειτουργεί με κηροζίνη και υγρό οξυγόνο.

Η επέτειος του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb. Σαν σήμερα, 12 Ιουλίου του 2022, δόθηκε στη δημοσιότητα η πρώτη εικόνα του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb: Αυτή είναι η πρώτη εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA. Πρόκειται για την ευκρινέστερη υπέρυθρη εικόνα του διαστημικού τηλeσκοπίου της NASA James Webb, με άστρα και γαλαξίες από το αρχέγονο σύμπαν. Βλέπουμε με μεγάλη λεπτομέρεια το σμήνος γαλαξιών SMACS 0723. Χιλιάδες γαλαξίες – συμπεριλαμβανομένων των πιο αμυδρών αντικειμένων που έχουν παρατηρηθεί ποτέ στο υπέρυθρο – εμφανίζονται στην εικόνα του Webb για πρώτη φορά. Αυτό το κομμάτι του απέραντου σύμπαντος καλύπτει ένα τμήμα του ουρανού περίπου όσο το μέγεθος ενός κόκκου άμμου (όπως φαίνεται καθώς τον κρατάμε σε απόσταση ενός μέτρου περίπου από τα μάτια μας). Την ίδια μέρα δόθηκαν στη δημοσιότητα άλλες τέσσερις φωτογραφίες του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb (μπορείτε να τις δείτε ΕΔΩ: Κι άλλες εντυπωσιακές φωτογραφίες του τηλεσκοπίου James Webb). Ήταν φανερό από τις 5 πρώτες φωτογραφίες που δόθηκαν στην δημοσιότητα ότι άνοιξε ένα πρωτόγνωρο παράθυρο στην εξερεύνηση του σύμπαντος. Έκτοτε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb μας παρουσιάζει νέες εντυπωσιακές ανακαλύψεις και φωτογραφίες, όπως για παράδειγμα: ●τη «μυστική» φωτογράφιση του Δία ●τον ‘αρχαιότερο γαλαξία’ O γαλαξίας της Maisie (από το όνομα της κόρης ενός από τους αστρονόμους που τον ανακάλυψαν) με μετατόπιση προς το ερυθρό z=14,3 ●το πρώτο του σουπερνόβα ●τον γαλαξία Cartwheel (ρόδα κάρου) ●το πιο μακρινό άστρο στο σύμπαν ●νέες εντυπωσιακές φωτογραφίες του Δία ●τον πρώτο του καφέ νάνο ●το αρχαιότερο γαλαξιακό σμήνος ●ανίχνευσε για πρώτη φορά διοξείδιο του άνθρακα σε εξωπλανήτη ●φωτογράφισε τον «Γαλαξία Φάντασμα» ●μια κοσμική ταραντούλα ●το νεφέλωμα του Ωρίωνα ●τον πλανήτη Άρη ●τον πλανήτη Ποσειδώνα ●την σύγκρουση του DART με τον αστεροειδή Δίμορφο ●τους Στύλους της Δημιουργίας ●ανάλυσε την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη ●φωτογράφισε σύννεφα στον Τιτάνα ●«είδε» τον πλανήτη Ουρανό ●«είδε» την κίνηση και τη σύσταση των νεφών εξωπλανήτη ●κατέγραψε την γαλαξιακή σύγκρουση Arp 220 ●βρήκε ίχνη νερού στην ατμόσφαιρα εξωπλανήτη ●φωτογράφισε γιγάντιο πίδακα υδρατμών να εκτοξεύεται από τον Εγκέλαδο ●ανίχνευσε μόριο με άνθρακα στον διαστρικό χώρο ●φωτογράφισε τον Κρόνο ●ανακάλυψε την αρχαιότερη υπερμεγέθη μαύρη τρύπα … και άλλα πολλά, με τελευταία επετειακή εικόνα το σύμπλεγμα νεφών στην περιοχή του ρ Οφιούχου, την πλησιέστερη περιοχή σχηματισμού άστρων στη Γη: https://physicsgg.me/2023/07/12/η-επέτειος-του-διαστημικού-τηλεσκοπί/

Στην εκτόξευση του "Luna-25". Εξερεύνηση της Σελήνης με εγχώρια διαστημόπλοια Τον Αύγουστο του 2023, ο πρώτος αυτόματος σταθμός στη σύγχρονη ιστορία της Ρωσίας, ο Luna-25, θα αναχωρήσει από το Vostochny για τον φυσικό δορυφόρο του πλανήτη μας. Θα κάνει μια ήπια προσγείωση στην περιοχή του Νότιου Πόλου της Σελήνης για να μελετήσει τον σεληνιακό ρεγόλιθο και την εξώσφαιρα. Αξίζει να θυμηθούμε τους πρώτους σταθμούς που μελέτησαν τον φυσικό δορυφόρο. Για παράδειγμα, το 1959, το Luna-2 ήταν το πρώτο που προσγειώθηκε στο φεγγάρι. Χάρη σε αυτήν, διαπιστώθηκε ότι το φεγγάρι δεν έχει μαγνητικό πεδίο. Και το 1966, για πρώτη φορά στον κόσμο, έγινε μια ήπια προσγείωση - το Luna-9 μετέδωσε τηλεοπτικά πανοράματα του σεληνιακού τοπίου στη Γη. Για πρώτη φορά, το Luna-16 μπόρεσε να επιστρέψει αυτόματα δείγματα ύλης στη Γη. ℹ Έχουμε ετοιμάσει ένα ιστορικό σημείωμα για την εξερεύνηση της Σελήνης από εγχώρια διαστημόπλοια. Μπορείτε να το βρείτε στον ιστότοπό μας: http://www.roscosmos.ru/39462/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567581

Μπήκαμε στην Ανθρωπόκαινο εποχή; Μάλλον ναι, λένε οι επιστήμονες – Τι δείχνουν τα ιζήματα λίμνης στον Καναδά Από την κλιματική αλλαγή και την ατμοσφαιρική ρύπανση έως την απώλεια ειδών πανίδας και χλωρίδας, οι άνθρωποι έχουν «χαράξει» το αποτύπωμά τους πάνω στη Γη με τόση δύναμη και τέτοια μονιμότητα, ώστε οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως από τα μέσα του 20ου αιώνα έχει ξεκινήσει μια νέα γεωλογική εποχή. Εδώ και σχεδόν 15 χρόνια, μια ομάδα ακαδημαϊκών ασχολείται με το μεγάλο ερώτημα: Είναι το αποτύπωμα του ανθρώπου πάνω στη Γη τόσο δραματικό ώστε να μιλάμε για μια νέα εποχή γεωλογικού χρόνου; Μάλλον ναι, τείνουν να καταλήξουν, ανακοινώνοντας χθες, Τρίτη το βασικό τους επιχείρημα για αυτό. Από την κλιματική αλλαγή και την ατμοσφαιρική ρύπανση έως την απώλεια ειδών πανίδας και χλωρίδας, οι άνθρωποι έχουν «χαράξει» το αποτύπωμά τους πάνω στη Γη με τόση δύναμη και τέτοια μονιμότητα, ώστε οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως από τα μέσα του 20ου αιώνα έχει ξεκινήσει μια νέα γεωλογική εποχή, η Ανθρωπόκαινος. Η επιστημονική ομάδα γνωστοποίησε πως μια απομονωμένη λίμνη στο Οντάριο του Καναδά εκπροσωπεί την αρχή της Ανθρωπόκαινης εποχής, ενός δυνητικά νέου κεφαλαίου στην ιστορία των 4,6 δισεκατομμυρίων χρόνων της Γης, που θα μπορούσε σύντομα -μαζί με την Κάμβρια, την Ιουρασική και την Κρητιδική περίοδο- να σηματοδοτήσει μια νέα εποχή σημαντικών πλανητικών αλλαγών. Γιατί η λίμνη Κρόφορντ. Οι επιστήμονες επέλεξαν τη λίμνη Κρόφορντ μεταξύ άλλων 11 υποψήφιων τοποθεσιών, καθώς περιλάμβανε τα σαφέστερα και πιο εμφανή δείγματα της ανθρωπογενούς επίδρασης στην παγκόσμια γεωλογική ιστορία, σημείωσαν οι εκπρόσωποι της ομάδας σε ενημέρωση Τύπου στη Λιλ της Γαλλίας. Παρότι υπάρχουν στοιχεία από κάθε γωνιά του πλανήτη που καταγράφουν τις επιπτώσεις της καύσης ορυκτών καυσίμων, των πυρηνικών όπλων, της απόρριψης λυμάτων, λιπασμάτων και πλαστικών σε ξηρά και θάλασσα κ.ο.κ, οι επιστήμονες προτείνουν τη μικρή αλλά βαθιά λίμνη έξω από το Τορόντο του Καναδά ως «δείκτη» των γεωλογικών αυτών αλλαγών, επειδή οι ετήσιες επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που καταγράφονται στο έδαφος, την ατμόσφαιρα και τη βιολογία της Γης, διατηρούνται με φοβερή «διαύγεια» στα ιζηματογενή της στρώματα. Η ομάδα επιδιώκει να καθορίσει μια συγκεκριμένη ημερομηνία έναρξης της Ανθρωπόκαινου με τη μέτρηση των επιπέδων πλουτωνίου στον πυθμένα της λίμνης Κρόφορντ, βάθους 29 μέτρων και έκτασης 24.000 τετραγωνικών μέτρων. «Η Κρόφορντ είναι τέλεια γι’αυτό. Ένας πυρήνας από τις λάσπες του πυθμένα του μοιάζει με ένα τεράστιο βρώμικο γλειφιτζούρι, αλλά περιέχει αυτά τα όμορφα, πολυστρωματικά ιζήματα. Αυτά τα στρώματα που μεταφράζονται σε έτη, καταγράφουν το αποτέλεσμα της καύσης ορυκτών καυσίμων, πλουτώνιο, αλλαγές στη γεωχημεία, αλλαγές στη μικρο-οικολογία, κοινώς όλα τα στοιχεία εκείνα που καταδεικνύουν περιβαλλοντική αλλαγή» εξηγεί ο γραμματέας της Ομάδας Εργασίας για την Ανθρωπόκαινο (AWG), δρ. Σάιμον Τέρνερ. Η ανθρωπόκαινος Αποκαλείται Ανθρωπόκαινος περίοδος (Anthropocene), όρος που προέρχεται από τα ελληνικά, και πιστεύεται πως ξεκίνησε κάποια στιγμή μεταξύ 1950 και 1954, σύμφωνα με τους επιστήμονες. Η ιδέα της Ανθρωπόκαινου περιόδου προτάθηκε σε ένα επιστημονικό συνέδριο πριν από 20 και πλέον χρόνια από τον σπουδαίο νομπελίστα χημικό Πάουλ Κρέτσεν. Έκτοτε, το θέμα απασχολεί τους επιστήμονες που τελικά συγκρότησαν την ομάδα εργασίας για να μελετήσει αν ήταν απαραίτητος ο προσδιορισμός μιας τέτοιας εποχής, και αν ναι, ποιο είναι το χρονικό σημείο έναρξης και η εμβέλειά της. «Είναι σαφές πως η κλίμακα της αλλαγής έχει ενταθεί ασύλληπτα και αυτό οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα» σημειώνει ο γεωλόγος και καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Λέστερ, Κόλιν Γουότερς, επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας Ανθρωπόκαινου (Anthropocene Working Group).Αυτό καθιστά τη δύναμη των ανθρώπων σε ανάλογη θέση με τον μετεωρίτη που προσέκρουσε στη Γη πριν από 66 εκατομμύρια χρόνια αφανίζοντας τους δεινοσαύρους και σηματοδοτώντας την Καινοζωϊκή Εποχή. Όμως, ενώ ο μετεωρίτης ξεκίνησε μια εντελώς νέα εποχή, οι επιστήμονες προτείνουν πως οι άνθρωποι άρχισαν μια νέα περίοδο που είναι πολύ μικρότερη γεωλογικά. Η καθιέρωση του όρου θα αποτελεί την επιστημονική επιβεβαίωση πως η άνθρωποι έχουν αλλάξει τόσο δραματικά τη Γη τις τελευταίες δεκαετίες, ώστε η τρέχουσα γεωλογική εποχή, η Ολόκαινος -που ξεκίνησε πριν από 11.700 χρόνια και προλείανε το δρόμο για την ανάδυση πολύπλοκων ανθρώπινων πολιτισμών- έχει παρέλθει οριστικά. Σύμφωνα με την πρόταση της επιστημονικής ομάδας εργασίας, η Ανθρωπόκαινος θα διαδεχτεί την Ολόκαινο. Βεβαίως, για να γίνει αυτό, η πρόταση αυτή πρέπει να εγκριθεί από τρία διαφορετικά σώματα γεωλόγων και να υπογραφεί σε ένα μεγάλο συνέδριο. «Αν γνωρίζετε τις ελληνικές τραγωδίες, ξέρετε πως η εξουσία, η ύβρις και η τραγωδία πάνε χέρι-χέρι», σημειώνει με νόημα η ιστορικός Επιστημών στο Χάρβαρντ, Ναόμι Ορέσκες, μέλος της ομάδας εργασίας. «Αν δεν αντιμετωπίσουμε τις βλαβερές επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, με πιο “ηχηρή” την καταστροφική κλιματική αλλαγή, οδεύουμε προς την τραγωδία». https://www.kathimerini.gr/life/science/562516768/mpikame-stin-anthropokaino-epochi-mallon-nai-lene-oi-epistimones-ti-deichnoyn-ta-izimata-limnis-ston-kanada/

NASA στη «Ν»: Το James Webb θα εξερευνήσει τώρα την καταγωγή του ηλιακού μας συστήματος. Στέλεχος του κέντρου λειτουργίας του πανίσχυρου διαστημικού τηλεσκοπίου μιλά στη Ναυτεμπορική για τον ένα χρόνο λειτουργίας του. Συμπληρώθηκε ένας χρόνος λειτουργίας του ισχυρότερου διαστημικού τηλεσκοπίου που κατασκεύασε η ανθρωπότητα, του James Webb. Στις 12 Ιουλίου του 2022 ξεκίνησε η δημοσίευση των εκπληκτικών εικόνων που καταγράφει το τηλεσκόπιο από κάθε σημείο του Διαστήματος αποκαλύπτοντας με λεπτομέρεια άγνωστες περιοχές και φωτίζοντας τα πιο απομακρυσμένα και σκοτεινά του σημεία προσφέροντας νέες πολύτιμες γνώσεις για την εξέλιξη του Σύμπαντος, την ύπαρξη των γαλαξιών, των άστρων ακόμη και της ζωής.Το James Webb αποτελεί προϊόν συνεργασίας της NASA, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και της Καναδικής Υπηρεσίας Διαστήματος. Η λειτουργία του James Webb ελέγχεται από το Space Telescope Science Institute (STScI) στο Μέριλαντ των ΗΠΑ ένα επιστημονικό κέντρο που ελέγχει επίσης την λειτουργία του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble και θα ελέγχει και το διαστημικό τηλεσκόπιο Nancy Grace Roman που είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί το 2027. Το STScI λειτουργεί για λογαριασμό της NASA υπό την αιγίδα της Πανεπιστημιακής Ένωσης Έρευνας στην Αστρονομία των ΗΠΑ.Ο Δρ. Κρίστοφερ Τ. Μπριτ, Επιστήμονας Εκπαίδευσης και Επικοινωνίας στο Γραφείο Δημόσιας Ενημέρωσης του STScI και στέλεχος του προγράμματος Universe of Learning της NASA που έχει αντικείμενο την μεταφορά επιστημονικής γνώσης ειδικά για τους τομείς που συνδέονται με το Διάστημα στο ευρύ κοινό μίλησε στο Naftemporiki.gr για την αποστολή του James Webb, την συμπλήρωση ενός έτους λειτουργίας του διαστημικού τηλεσκοπίου αλλά και τι να περιμένουμε από αυτό τους προσεχείς μήνες. Ποιους νέους δρόμους άνοιξε στην αστρονομία και την επιστήμη γενικότερα το James Webb; Το James Webb είναι το πιο ευαίσθητο υπέρυθρο τηλεσκόπιο που είχαμε ποτέ, το οποίο μας δίνει εικόνα από περιοχές του Σύμπαντος που δεν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε μέχρι σήμερα. Για παράδειγμα, μπορούμε τώρα να εξερευνήσουμε το πολύ μακρινό και πρώιμο Σύμπαν όπως ποτέ άλλοτε. Αν η ιστορία του Σύμπαντος ήταν μυθιστόρημα τότε μέχρι τη στιγμή που ξεκίνησε την λειτουργία του το James Webb είχαμε απλώς τη σελίδα τίτλου και μετά ένα άλμα στο κεφάλαιο 10. Tώρα για πρώτη φορά μπορούμε να διαβάσουμε τα προηγούμενα κεφάλαια της ιστορίας του Σύμπαντος. Μπορούμε να δούμε πώς αναπτύσσονται οι πρώτοι γαλαξίες εν μέσω εκρήξεων σχηματισμού άστρων και τα πρώιμα στάδια ανάπτυξης μαύρων τρυπών που αποκτούν στην πορεία τεράστιες διαστάσεις.Μπορούμε επίσης να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνονται οι πλανήτες, το πώς σε κολοσσιαία νέφη σκόνης έκτασης πολλών ετών φωτός γεννιούνται νέα άστρα και να παρατηρήσουμε παλιούς πλανήτες που περιστρέφονται γύρω από το μητρικό του άστρο δισεκατομμύρια χρόνια. Πολλά από τα χημικά συστατικά που συνδέονται με την ύπαρξη της ζωής ξεκινούν από αυτά τα νέφη επιβιώνουν και αναπτύσσονται στην επιφάνεια των πάγων στους δίσκους ύλης που δημιουργούνται γύρω από νεογέννητα άστρα ύλη από την οποία σχηματίζονται στη συνέχεια οι πλανήτες. Όμως τα νεαρά άστρα μπορεί να είναι «έντονα», «βίαια» και η ακτινοβολία που εκπέμπουν διαμορφώνει τους πλανήτες και τις συνθήκες στην επιφάνεια τους με τρόπους που μόλις αρχίζουμε να κατανοούμε. Ο Δρ. Κρίστοφερ Μπριτ Τι μπορούμε να περιμένουμε τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του James Webb; Τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του James Webb θα μάθουμε πολλά σχετικά με μικρού μεγέθους διαστημικά σώματα στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Είναι κάτι που μοιάζει σαν να κάνουμε αρχαιολογία για να εξερευνήσουμε την καταγωγή του ηλιακού μας συστήματος. Θα συνεχίσουμε να μελετάμε τα παγωμένα φεγγάρια της Ευρώπης και του Εγκέλαδου, χρησιμοποιώντας ευρήματα από τις πλανητικές αποστολές όπως το New Horizons και το Juno για να διατυπώσουμε τις καλύτερες ερωτήσεις που μπορούμε να κάνουμε στο James Webb για να βρεις τις απαντήσεις. Μπορείτε να περιμένετε να δείτε πολλά για το πώς σχηματίζονται οι πλανήτες και να εξερευνήσετε ορισμένα είδη πλανητών που δεν έχουμε στο δικό μας ηλιακό σύστημα, πιθανούς υδάτινους κόσμους υπο-Ποσειδώνων και υπερ-Γαιών. Θα υπάρξουν επίσης πολλές ακόμα εκπληκτικές εικόνες από κοντινούς γαλαξίες, καθώς και προγράμματα που μελετούν το πρώιμο Σύμπαν για να απαντήσουν σε μερικές από τις ερωτήσεις που έχουν τεθεί αυτό το πρώτο έτος λειτουργίας του τηλεσκοπίου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1493463/nasa-sti-n-to-james-webb-tha-exereynisei-tora-tin-katagogi-toy-iliakoy-mas-systimatos/

Οκτώ ελληνικά πανεπιστήμια στον πίνακα της Quacquarelli Symonds Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρυσι στην αντίστοιχη κατάταξη είχαν συμπεριληφθεί έξι ελληνικά ΑΕΙ Υψηλές διακρίσεις απέσπασαν οκτώ ελληνικά πανεπιστήμια, που συμπεριλήφθηκαν στη συνολική παγκόσμια κατάταξη της QS (Quacquarelli Symonds) για το 2023 -2024.Το πρώτο ελληνικό Πανεπιστήμιο στην κατάταξη είναι το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην 347η θέση και ακολουθούν: το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (444η θέση), το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (530η θέση), το Πανεπιστήμιο Κρήτης (534η θέση), το Πανεπιστήμιο Πατρών (θέσεις 791-800), το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθήνας (θέσεις 901-950), το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (θέσεις 1001-1200) και το Πολυτεχνείο Κρήτης (θέσεις 1400+).Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρυσι στην αντίστοιχη κατάταξη είχαν συμπεριληφθεί έξι ελληνικά ΑΕΙ. Στις δύο πρώτες θέσεις της κατάταξης -και άρα τα δύο καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο κατά την QS- βρίσκονται το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), και το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Στην τρίτη θέση ανέβηκε το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, στην τέταρτη ανέβηκε το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, ενώ το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ υποχώρησε σε σχέση με πέρυσι στην 5η θέση. Αξίζει να αναφερθεί ότι το MIT δημιουργεί ένα σημαντικό ρεκόρ, όντας για 11η συνεχόμενη χρονιά στην 1η θέση της κατάταξης.Τη δεκάδα των κορυφαίων πανεπιστημίων του κόσμου συμπληρώνουν το Imperial College του Λονδίνου (6η θέση), το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης (7η θέση), το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης (στην 8η θέση και για πρώτη φορά στο top 10), το UCL του Λονδίνου (9η θέση) και το Πανεπιστήμιο Μπέρκλει της Καλιφόρνια (10η θέση).Σημειώνεται, ότι η συγκεκριμένη διεθνής κατάταξη, η οποία δημοσιεύθηκε για 20η συνεχόμενη χρονιά, αποτελεί μία από τις πλέον έγκυρες και σημαντικές κατατάξεις διεθνώς. Βασίστηκε σε πάνω από 141,6 εκατομμύρια ετεροαναφορές που εντοπίστηκαν σε περισσότερες από 17,5 εκατομμύρια δημοσιεύσεις, καθώς και σε 240.000 απαντήσεις σε ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις ακαδημαϊκών και εργοδοτών. Αξιολογήθηκαν περισσότερα από 6.000 πανεπιστήμια, από τα οποία εν τέλει προέκυψαν τα καλύτερα 1.497 από αυτά. Η QS για το ακαδημαϊκό έτος 2023-24 συμπεριέλαβε στη γενική της κατάταξη πανεπιστήμια από 104 χώρες, έχοντας 85 νέες συμμετοχές.Μεταξύ των κριτηρίων, βάσει των οποίων προκύπτει η κατάταξη, είναι η ακαδημαϊκή φήμη (μέσω έρευνας ερωτηματολογίων, η έρευνα ερωτηματολογίων εργοδοτών των αποφοίτων πανεπιστημίων, ο αριθμός ετερο-αναφορών ανά καθηγητή, ο λόγος φοιτητών προς μέλη, η διεθνής ερευνητική δικτύωση και τα αποτελέσματα σχετικά με την απασχόληση. https://www.tanea.gr/2023/07/11/science-technology/okto-ellinika-panepistimia-ston-pinaka-tis-quacquarelli-symonds/

Βουλγαρία: Εντυπωσιακό βίντεο από πτώση μετεωρίτη Ένας μετεωρίτης εντοπίστηκε πάνω από τη Σόφια περίπου στις 21.50, ενώ το Ινστιτούτο Μετεωρολογίας και Υδρολογίας και το υπουργείο Εσωτερικών της γειτονικής χώρας επιβεβαίωσαν το περιστατικό. Αναστάτωση προκάλεσε στους κατοίκους της βορειοδυτικής Βουλγαρίας ένας δυνατός κρότος το βράδυ της Τρίτης.Ένας μετεωρίτης εντοπίστηκε πάνω από τη Σόφια περίπου στις 21.50, ενώ το Ινστιτούτο Μετεωρολογίας και Υδρολογίας και το υπουργείο Εσωτερικών της γειτονικής χώρας επιβεβαίωσαν το περιστατικό.Το φυσικό αυτό φαινόμενο έγινε ιδιαίτερα αισθητό κυρίως στην βορειοδυτική Βουλγαρία. Οι κάτοικοι των περιοχών σε Σόφια, Ιχτιμάν, Λομ, Βιντίν και Φιλιππούπολη, έκαναν λόγο για ένα δυνατό φως στον ουρανό, το οποίο σταμάτησε και στο τέλος ακούστηκε ένα βουητό.Σύμφωνα με την αστυνομία του Βιντίν, δεν υπήρξαν αναφορές για τραυματισμούς και δεν σημειώθηκαν υλικές καταστροφές.«Γύρω στις 22:00 ακούστηκε έκρηξη στην περιοχή Βιντίν. Ομάδες της περιφερειακής διεύθυνσης του Υπουργείου Εσωτερικών επιθεώρησαν την περιοχή. Δεν υπάρχουν αναφορές για τραυματίες ή υλικές ζημιές. Η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη», ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών της ΒουλγαρίαςΟι ρουμανικές αρχές μάλιστα ανέφεραν ότι ο μετεωρίτης εξερράγη στην ατμόσφαιρα και τα υπολείμματά του έπεσαν στο έδαφος της Ρουμανίας.Σύμφωνα με ακροατές του Ράδιο Θεσσαλονίκη, ο μετεωρίτης έγινε αντιληπτός και στην Ελλάδα (Πλαγιάρι Θεσσαλονίκης, Κασσάνδρα Χαλκιδικής, Νάουσα). Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο https://www.tanea.gr/2023/07/12/science-technology/voulgaria-entyposiako-vinteo-apo-ptosi-meteoriti/

Ο Konstantin Borisov και ο Alexander Grebenkin αναγνωρίζονται ως κατάλληλοι για διαστημική πτήση! Σήμερα, το CTC φιλοξένησε συνεδρίαση της κύριας ιατρικής επιτροπής, η οποία ανέλυσε τα δεδομένα των ιατρικών εξετάσεων των αστροναυτών κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής περιόδου. Οι πτήσεις θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο του προγράμματος πολλαπλών πτήσεων μεταξύ Roscosmos και NASA. 👨‍🚀 Konstantin Borisov - ως μέρος της αποστολής Crew-7 στις 15 Αυγούστου 2023. 👨‍🚀 Alexander Grebenkin - ως μέρος της αποστολής Crew-8 τον Φεβρουάριο του 2024. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567579

Τα διαστημικά πειράματα γίνονται για πρώτη φορά στη Γη! Οι Oleg Kononenko και Nikolai Chub εργάστηκαν στον ISS Russian Segment Simulator για την έρευνα που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα της μελλοντικής τους διαστημικής αποστολής. Τα πειράματα βοηθούν τους επιστήμονες να κατανοήσουν πώς να οργανώσουν σωστά τα μακροπρόθεσμα διαστημικά ταξίδια, όπως πτήσεις σε άλλους πλανήτες. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243645%2Fa5b20ab6ab7054b74d%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567576

Εκτοξεύτηκε ο πρώτος πύραυλος με καύσιμο μεθανίου-οξυγόνου (βίντεο) Στιγμιότυπο από την εκτόξευση του πυραύλου με το νέο καύσιμο. πηγή φωτό (LandSpace) Το νέο σύστημα υπόσχεται επανάσταση στη διαστημική βιομηχανία.Η ιδιωτική κινεζική εταιρεία LandSpace με έδρα το Πεκίνο εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο που χρησιμοποιεί ως καύσιμο ένα μείγμα υγρού μεθανίου-οξυγόνου. Ο πύραυλος Zhuque-2 εκτοξεύτηκε το πρωί της Τετάρτης 12 Ιουλίου από το κέντρο εκτόξευσης δορυφόρων Jiuquan στη βορειοδυτική Κίνα και ολοκλήρωσε την πτήση του σύμφωνα με το σχέδιο, ανέφεραν τα κρατικά μέσα ενημέρωσης. Η LandSpace κατάφερε να κόψει πρώτη το νήμα στη κούρσα της κατασκευής πυραύλων μεταφοράς φορτίων στο Διάστημα με αυτό το νέο εναλλακτικό καύσιμο έχοντας να ανταγωνιστεί αμερικανικές εταιρείες. Η χρήση αυτού του καυσίμου έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα σε σχέση με τα συμβατικά καύσιμα αλλά και τα καύσιμα υδρογόνου τα οποία αποτελούν τα τελευταία χρόνια αντικείμενο έρευνας και πειραματισμού τόσο για αεροσκάφη όσο και για διαστημικά οχήματα. Το καύσιμο με βάση το υγρό μεθάνιο θεωρείται πιο ασφαλές από τα υπόλοιπα. Επίσης το υγρό μεθάνιο μπορεί να συντηρηθεί σε υγρή κατάσταση ευκολότερα από το υδρογόνο και επομένως το κόστος θερμομόνωσης των δεξαμενών του στους πυραύλους θα είναι μικρότερο. Η πυκνότητα του υγρού μεθανίου είναι μεγαλύτερη από την πυκνότητα του υγρού υδρογόνου και επομένως για το ίδιο προωθητικό αποτέλεσμα θα απαιτούνται δεξαμενές πολύ μικρότερου μεγέθους. Επιπλέον το μεθάνιο αφθονεί σε πλανήτες και δορυφόρους του ηλιακού μας συστήματος και επομένως θα είναι εύκολη ανατροφοδότηση των διαστημικών οχημάτων μελλοντικών αποστολών με καύσιμα. Βέβαια στη προκειμένη περίπτωση το καύσιμο που χρησιμοποιήθηκε περιείχε και υγρό οξυγόνο και στην περίπτωση της ανατροφοδότησης σε άλλους πλανήτες δεν είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν εκεί σχετικά αποθέματα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1493006/ektoxeytike-o-protos-pyraylos-me-kaysimo-methanioy-oxygonoy-vinteo/

Και ιδού το βίντεο από την άφιξη του Luna-25 στο Vostochny! Θυμηθείτε ότι θα πρέπει να κάνει μια ήπια προσγείωση στην περιοχή του Νότιου Πόλου της Σελήνης και να πραγματοποιήσει μελέτες επαφής του σεληνιακού εδάφους για την παρουσία πάγου. Έναρξη - τον Αύγουστο φέτος! https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243646%2Fc1a9ce3d4dd19326dc%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_567577

Η κλιματική αλλαγή, οι καύσωνες και η… νέα εμμονή των δισεκατομμυριούχων με τον ήλιο. Με τη μέση θερμοκρασία της γης να αυξάνεται, οι καύσωνες και τα ακραία καιρικά φαινόμενα εν γένει γίνονται όλο και πιο έντονα, επίμονα και συχνά.Ελλείψει βούλησης και ουσιαστικού συντονισμού, οι προσπάθειες για δραστική μείωση των εκπομπών ρύπων προς ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής δεν δείχνουν μέχρι στιγμής να αποδίδουν.Είναι σε αυτό το κενό που δείχνουν να κερδίζουν «έδαφος» διάφορες πειραματικές προσεγγίσεις για το πώς θα μπορούσε ο πλανήτης να γίνει πιο δροσερός με… ανθρώπινη παρέμβαση απέναντι σε μια ανθρωπογενή καταστροφή.Ο κλάδος που συγκεντρώνει προσώρας το μεγαλύτερο ενδιαφέρον -καθώς και σημαντικά ιδιωτικά κεφάλαια- φαίνεται να είναι η ηλιακή γεωμηχανική.Συνίσταται στη διαχείριση της ηλιακής ακτινοβολίας, με ανάκλαση πίσω στο διάστημα, περιορίζοντας έτσι τη θέρμανση του πλανήτη.Μπορεί ως μέτρο να ακούγεται ενδιαφέρον, είναι ωστόσο εξαιρετικά αμφιλεγόμενο.Δεν περιορίζει τα αίτια της κλιματικής αλλαγής, παρά μόνο συμπτώματά της.Και δη παροδικά, με ακόμη άγνωστες τις μακροπρόθεσμες συνέπειες για το περιβάλλον, τη γεωργία και τη δημόσια υγεία από τυχόν ευρείας κλίμακας εφαρμογή των τεχνικών της.Αυτές κυμαίνονται από τη λεύκανση νεφών με χρήση θαλασσινού νερού -κάνοντας τα σύννεφα πιο φωτεινά, ώστε να αντανακλούν μέρος του ηλιακού φωτός πίσω στο διάστημα- μέχρι τον ψεκασμό της στρατόσφαιρας με αερολύματα, όπως σωματίδια διοξειδίου του θείου (SO2).Κατά την Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ «η ηλιακή γεωμηχανική θα μπορούσε να μειώσει τις επιφανειακές θερμοκρασίες και ενδεχομένως να αμβλύνει ορισμένους κινδύνους της κλιματικής αλλαγής», όπως ανέφερε σε προ διετίας έκθεση.Μόλις τον περασμένο μήνα, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν πενταετές ερευνητικό σχέδιο για τις τεχνικές τροποποίησης της ηλιακής ακτινοβολίας (SRM).Πριν από λίγες ημέρες, σε μια άμεση αντίδραση, η ΕΕ ζήτησε τη διεξαγωγή διεθνών συνομιλιών για τους κινδύνους της γεωμηχανικής.Ουδείς -τόνισε ο Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και επικεφαλής του μπλοκ για το κλίμα, Φρανς Τίμερμανς- «μπορεί να διεξάγει μόνος του πειράματα με τον κοινό μας πλανήτη». Δισεκατομμυριούχοι εν… δράσει.Ενόσω οι κυβερνήσεις προβληματίζονται και οι οι επιστήμονες διαφωνούν, τέτοιου είδους παρεμβάσεις κερδίζουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον και τη στήριξη… ανήσυχων κροίσων.Και δη Αμερικανών.«Ξαναπαγώστε την Αρκτική για να σώσετε τον πολιτισμό» ήταν το μήνυμα του 92χρονου Ουγγροαμερικανού κερδοσκόπου μεγαλοεπενδυτή-φιλανθρώπου Τζορτζ Σόρος στη φετινή Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια.Η λύση, υποστήριξε, είναι η τεχνολογία ελέγχου του καιρού.Ο ίδιος στηρίζει ενεργά το έργο του Σερ Ντέιβιντ Κινγκ: πρώην επικεφαλής επιστημονικού συμβούλου της βρετανικής κυβέρνησης, νυν ιδρυτή και προέδρου του Centre for Climate Repair στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.Μεταξύ άλλων, εξετάζει την εφαρμογή της ηλιακής γεωμηχανικής στην Αρκτική με τεχνητή λεύκανση των σύννεφων, μέσω ψεκασμού με θαλασσινό νερό.Ζητούμενο, επισημαίνεται στην ιστοσελίδα του κέντρου, είναι «όχι μόνο να μειώσουμε τον ρυθμό απώλειας πάγου από την Αρκτική, αλλά να αρχίσουμε να παγώνουμε ξανά» τη βορειότερη περιοχή της Γης, όπου η θερμοκρασία αυξάνεται πλέον περίπου τέσσερις φορές ταχύτερα από ό,τι στον υπόλοιπο κόσμο.Πέρα από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, το λιώσιμο των πάγων επίσης απελευθερώνει σημαντικές ποσότητες μεθανίου, ένα από τα ισχυρότερα αέρια του θερμοκηπίου.Κανείς ωστόσο δεν είναι σε θέση να πει με βεβαιότητα ότι τα σχέδια του Σερ Ντέιβιντ Κινγκ και του Σόρος θα είναι ακίνδυνα.Ένα ανάλογο εγχείρημα του Μπιλ Γκέιτς, για παράδειγμα, «ναυάγησε» προ διετίας. Είχε χρηματοδοτήσει με 300.000 δολάρια ένα επιστημονικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ για τον ψεκασμό ανθρακικού ασβεστίου στην ατμόσφαιρα πάνω από τη Σουηδία.Εν μέσω κατακραυγής από ομάδες αυτοχθόνων και περιβαλλοντολόγων, το έργο ακυρώθηκε σε πρώιμο στάδιο, το 2021.Την ίδια χρονιά ο Τζεφ Μπέζος έθεσε υπερυπολογιστές της Amazon για τη μοντελοποίηση των επιπτώσεων ψεκασμού τεράστιων ποσοτήτων διοξειδίου του θείου (SO2) στην ατμόσφαιρα.Φέτος τον Φεβρουάριο ο Ντάστιν Μόσκοβιτς, δισεκατομμυριούχος συνιδρυτής του Facebook, διέθεσε 900.000 δολάρια για τη χρηματοδότηση διεθνούς έρευνας για τις επιπτώσεις της ηλιακής γεωμηχανικής.Κλιματικός «τζόγος»;Ακόμη και μικρότερα «ψάρια» ωστόσο πειραματίζονται με αυτές τις τεχνικές, σε ορισμένες περιπτώσεις με στήριξη επενδυτών κεφαλαίων επιχειρηματικών συμμετοχών.Σε αυτή την κατηγορία συγκαταλέγονται μέχρι και αμφιλεγόμενες νεοφυείς επιχειρήσεις, όπως η Make Sunsets, που έχει προκαλέσει τους τελευταίους μήνες συναγερμό με δοκιμαστικές απελευθερώσεις ποσοστήτων διοξείδιο του θείου με μετεωρολογικά αερόστατα στο Μεξικό και στη Νεβάδα.Η δράση της έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις από όλες τις πλευρές, ακόμη και από υποστηρικτές της γεωμηχανικής, εν μέσω φόβων ότι πρωτοβουλίες σαν και αυτές δυσκολεύουν μια ήδη περίπλοκη κατάσταση.Η ευρείας κλίμακας ανάπτυξη της γεωμηχανικής έχει περιοριστεί εδώ και πάνω από μια δεκαετία με μορατόριουμ σε μεγάλα υπαίθρια πειράματα.Μεταξύ άλλων χωρών, τη συμφωνία δεν έχουν υπογράψει ούτε οι ΗΠΑ.Οι πιέσεις προς την αντίθετη από το μορατόριουμ κατεύθυνση εν τω μεταξύ όλο και πληθαίνουν.Περισσότεροι από 100 επιστήμονες έχουν υπογράψει ανοιχτή επιστολή, που δημοσιοποιήθηκε στα τέλη Φεβρουαρίου, με αίτημα να ενισχυθούν οι έρευνες σε τεχνικές αποκλεισμού της ηλιακής ακτινοβολίας.Οι υποστηρικτές τους προβάλλουν την ηλιακή γεωμηχανική ως οιονεί ενδιάμεσο σταθμό στην μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής, με παράταση χρόνου στις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών ρύπων.Οι επικριτές της ιδέας εκφράζουν εύλογους φόβους ότι θα λειτουργήσει στην πραγματικότητα ως άλλοθι για την κλιματική «οκνηρία» κυβερνήσεων και επιχειρήσεων.Αμφισβητούν επίσης την αποτελεσματικότητα της γεωμηχανικής -συμπεριλαμβανομένης δηλαδή της τεχνολογίας απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα- και εφιστούν την προσοχή σε κινδύνους της λεγόμενης διαχείρισης της ηλιακής ακτινοβολίας.https://www.in.gr/2023/07/12/b-science/perivallon-b-science/klimatiki-allagi-oi-kaysones-kai-nea-emmoni-ton-disekatommyriouxon-ton-ilio/

Ο πιο ‘γυαλιστερός’ εξωπλανήτης. Πλανήτης με μεταλλικά σύννεφα είναι σαν «γιγάντιος καθρέπτης στο Διάστημα» Ο εξωπλανήτης LTT9779 b περιφέρεται γύρω από το άστρο του Ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο ανακάλυψε το πιο ανακλαστικό σώμα που γνωρίζουμε εκτός του Ηλιακού Συστήματος, έναν πλανήτη με μεταλλικά σύννεφα που μοιάζει με γιγάντιο «καθρέπτη στο Διάστημα».Ο εξωπλανήτης LTT9779 b, ο οποίος βρίσκεται στην κατεύθυνση του αστερισμού του Γλύπτη και απέχει 264 έτη φωτός από τη Γη, ανακλά το 80% του φωτός που δέχεται, αναφέρει διεθνής ομάδα αστρονόμων στο Astronomy & Astrophysics. https://www.aanda.org/articles/aa/full_html/2023/07/aa46117-23/aa46117-23.html Συγκριτικά, η Αφροδίτη, ο πιο φωτεινός πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος, ανακλά το 75% της ηλιακής ακτινοβολίας.Ακόμα υψηλότερη είναι η ανακλαστικότητα σωμάτων που καλύπτονται από πάγο, όπως ο πάλλευκος δορυφόρος του Κρόνου Εγκέλαδος, ο οποίος ανακλά το 90% του φωτός που δέχεται.Στην αστρονομία, το ποσοστό του ανακλώμενου φωτός ονομάζεται λευκαύγεια και δίνει μια εικόνα για τη σύσταση κάθε σώματος. Βροχή τιτανίου Ο εξωπλανήτης LTT9779 b είχε ανακαλυφθεί το 2020 με το διαστημικό τηλεσκόπιο TESS της NASA, τώρα όμως το διαστημικό τηλεσκόπιο Cheops της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA αποκαλύπτει νέες λεπτομέρειες. Το Cheops μελέτησε τον LTT9779 b εξετάζοντας τις απειροελάχιστες μεταβολές της φωτεινότητας που προκύπτουν καθώς ο πλανήτης περνά πίσω από το μητρικό του άστρο (βίντεο στο τέλος της ανάρτησης).Ο LTT9779 b, ο οποίος έχει διάμετρο 4,7 μεγαλύτερη από τη διάμετρο της Γης και είναι συγκρίσιμος σε μέγεθος με τον Ποσειδώνα, κινείται σε τόσο μικρή απόσταση από το μητρικό άστρο του ώστε ένα έτος διαρκεί μόνο 19 γήινες ώρες και η θερμοκρασία του εκτιμάται στους 2.000 βαθμούς Κελσίου, πιο καυτή από λάβα.Οι ερευνητές εξεπλάγησαν από την παρουσία πυκνής ατμόσφαιρας, δεδομένου ότι κάτω από αυτές τις ακραίες θερμοκρασίες τα περισσότερα αέρια θα είχαν διαρρεύσει στο διάστημα.«Πρόκειται για έναν πλανήτη που δεν έπρεπε να υπάρχει» σχολίασε σε ανακοίνωση της ESA η Βίβιεν Παρμαντιέ του Παρατηρητηρίου Κυανής Ακτής στη Γαλλία, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Θα περιμέναμε ότι σε πλανήτες σαν κι αυτόν το άστρο θα είχε αφαιρέσει την ατμόσφαιρα και θα άφηνε πίσω μόνο γυμνά βράχια».Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση η ατμόσφαιρα αποτελείται από ατμοποιημένα πυριτικά άλατα –το υλικό από το οποίο αποτελούνται η άμμος και το γυαλί- μαζί με ατμούς τιτανίου.Το τιτάνιο συμπυκνώνεται ψηλά στην ατμόσφαιρα και σχηματίζει σύννεφα, όπως το νερό στη Γη, και δεν αποκλείεται να πέφτει σαν μεταλλική βροχή μέχρι την επιφάνεια.«Πιστεύουμε ότι τα μεταλλικά σύννεφα μπορεί να βοήθησαν τον πλανήτη να επιζήσει» πρόσθεσε ο Σέρτζιο Χόγιερ του Εργαστηρίου Αστροφυσικής της Μασσαλίας. «Τα σύννεφα ανακλούν την ακτινοβολία και εμποδίζουν την υπερθέρμανση του πλανήτη».«Επιπλέον, η περιεκτικότητα σε μέταλλα κάνει την ατμόσφαιρα πιο βαριά, οπότε είναι πιο δύσκολο να παρασυρθεί στο Διάστημα» είπε. https://physicsgg.me/2023/07/12/ο-πιο-γυαλιστερός-εξωπλανήτης/

Τρισδιάστατη απεικόνιση 5.000 γαλαξιών. … που ανακάλυψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb Στο βίντεο που ακολουθεί παρουσιάζεται μια επιστημονική απεικόνιση των γαλαξιών που καταγράφηκαν ως μέρος της έρευνας CEERS (Cosmic Evolution Early Release Science), του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb της NASA, εστιάζοντας σε μια περιοχή του ουρανού ανάμεσα στους αστερισμούς της Μεγάλης Άρκτου και του Βοώτη. Ενώ η περιοχή αυτή που μελετήθηκε αρχικά από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble μεταξύ 2004 και 2005, περιέχει περίπου 100.000 γαλαξίες, η οπτικοποίηση εστιάζει σε περίπου 5.000 γαλαξίες. Αρχικά βλέπουμε αυτούς που βρίσκονται σε απόσταση μερικών δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, στη συνέχεια γαλαξίες στο πολύ μακρινό σύμπαν, καταλήγοντας στον πιο μακρινό γαλαξία που εντόπισε το Webb. Καθώς κινείται η κάμερα, κάθε δευτερόλεπτο ισοδυναμεί με ταξίδι 200 εκατομμυρίων ετών φωτός στο σύνολο των δεδομένων, πηγαίνοντας 200 εκατομμύρια χρόνια πίσω στο παρελθόν. Έτσι, βλέπουμε διαφορετικά στάδια της ιστορίας και της εξέλιξης του σύμπαντος. Το βίντεο ολοκληρώνεται με τον γαλαξία της Maisie ο οποίος σχηματίστηκε μόλις 390 εκατομμύρια χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη: https://physicsgg.me/2023/07/11/τρισδιάστατη-απεικόνιση-5-000-γαλαξιών/

Eπενδύσεις 1 τρισ. ευρώ μέχρι το 2040 σε διαστημική τεχνολογία Στο παρελθόν, για να φθάσει κάποιος στο Διάστημα απαιτείτο να εργάζεται σε κάποιον κρατικό οργανισμό, όπως η αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία. Στο παρελθόν, για να φθάσει κάποιος στο Διάστημα απαιτείτο να εργάζεται σε κάποιον κρατικό οργανισμό, όπως η αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία. Αυτό όμως άλλαξε ύστερα και από την επιτυχή θέση, το 2008, σε τροχιά πυραύλου υγρών καυσίμων από μια πλήρως ιδιωτική εταιρεία, τη SpaceX του Ελον Μασκ. Εκτοτε τα επιχειρηματικά εγχειρήματα εκτός… Γης έχουν πολλαπλασιαστεί, με επενδυτές, εταιρείες και startups να βρίσκονται στο κυνήγι της υπεραξίας. Από πού, όμως, προκύπτουν κέρδη; Αρχικά βασική πηγή προσόδων αποτέλεσαν οι δορυφορικές τηλεπικοινωνίες, με την αξία της οικονομίας του «Νέου Διαστήματος» να τοποθετείται, σήμερα, σε ελαφρώς περισσότερα από 430 δισ. ευρώ και να εκτιμάται ότι θα αγγίξει το 1 τρισ. ευρώ μέχρι το 2040, σύμφωνα με έκθεση της Morgan Stanley. Σύμφωνα με τους αναλυτές, το συγκεκριμένο μέγεθος προέρχεται, κυρίως, από την ανάπτυξη εφαρμογών που σχετίζονται με το υπολογιστικό νέφος, την κυβερνοασφάλεια και την τηλεϊατρική και στηρίζονται στα δεδομένα του Διαστήματος. Με άλλα λόγια, τα κέρδη δεν προέρχονται τόσο από την εκτόξευση πυραύλων, αλλά κυρίως από την επεξεργασία των δεδομένων του Διαστήματος. Γαλλία : Αισιοδοξία να προσελκύσει μεγάλες επενδύσεις της Tesla, μετά τη συνάντηση Μακρόν-Μασκ Οι ελληνικές εταιρείες Στο τοπίο αυτό η Ελλάδα επιδιώκει να μεγιστοποιήσει τη θέση της, μέσω και ενός οικοσυστήματος 50 βιομηχανιών διαστημικής τεχνολογίας και εφαρμογών, που εμφανίζουν αθροιστικά κύκλο εργασιών της τάξεως των 250 εκατ. ευρώ, βάσει στοιχείων για το 2022. Επτά τέτοιου είδους εταιρείες κοινοπρακτικά με ακαδημαϊκά ιδρύματα συμμετέχουν αυτή την περίοδο στο εθνικό πρόγραμμα μικροδορυφόρων, που θα χρησιμοποιηθούν για την αποτελεσματικότερη παρατήρηση της Γης, τις τηλεπικοινωνίες και την ασφαλή συνδεσιμότητα. Τι αναφέρει στην «Κ» ο αστροφυσικός δρ Σταμάτης Κριμιζής για τα επιχειρηματικά εγχειρήματα και τη θέση της χώρας μας στο διαστημικό γίγνεσθαι. Με την Ελλάδα να εμφανίζει ουσιαστική κινητικότητα στο πεδίο του Διαστήματος, ίσως για πρώτη φορά από την ένταξή της το 2005 στη Συνθήκη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, η «Κ» επικοινώνησε με τον αστροφυσικό δρ Σταμάτη Κριμιζή για να λάβει τη δική του ανάγνωση ως προς τη θέση της χώρας στο διαστημικό γίγνεσθαι. Οπως αναφέρει ο διακεκριμένος επιστήμονας, που έχει συμμετάσχει σε δεκάδες διαστημικές αποστολές και έχει εκπροσωπήσει, επί μακρόν, την Ελλάδα στους διεθνείς θεσμούς, η συμβολή των επενδύσεων στο Διάστημα είναι σημαντική για την οικονομία, καθώς υπολογίζεται ότι για κάθε ευρώ που επενδύεται στο Διάστημα δημιουργείται προστιθέμενη αξία 8 ευρώ. «Η Ελλάδα έχει δυνατότητες στην ανάπτυξη λογισμικού και υποσυστημάτων και θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά σε εφαρμογές που αφορούν την ασφάλεια, την άμυνα, τη γεωργία ακριβείας, ακόμη και για διάγνωση ασθενειών των φυτών από το Διάστημα», σημειώνει.«Το Διάστημα παίζει σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητά μας. Τα προφανή παραδείγματα περιλαμβάνουν την πλοήγηση και την πρόβλεψη και διαχείριση των φυσικών καταστροφών, μεταξύ πολλών άλλων. Ζητούμενο είναι να έχουμε μικροδορυφόρους με αρκετή διακριτικότητα –π.χ. της τάξης του ενός μέτρου στο έδαφος– ώστε να καθίσταται εφικτή, για παράδειγμα, η παρατήρηση μιας πυρκαγιάς ή πλημμύρας ανά μία ή δύο ώρες. Αυτό που σήμερα δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα είναι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι σε γεωστατική τροχιά, όπως διαφαίνεται να προγραμματίζεται, όταν ο εμπορικός τομέας βρίθει από προσφορές (π.χ. το Starlink του Ελον Μασκ)», προσθέτει ο δια-κεκριμένος αστροφυσικός.Για το Ελληνικό Κέντρο Διαστήματος, ο κ. Κριμιζής αναφέρει ότι έχει στελεχωθεί με ικανότατους μηχανικούς και επιστήμονες, ενώ είναι σε θέση να αναλάβει τον σχεδιασμό, τη στρατηγική και την υλοποίηση ενός πραγματικού διαστημικού προγράμματος για τη χώρα. Ωστόσο, όπως τονίζει, απομένουν ακόμη να γίνουν κάποιες αναγκαίες, στοχευμένες βελτιωτικές παρεμβάσεις, καθώς μεγάλο μέρος από τη σχετική αρμοδιότητα παραμένει στη Γραμματεία Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης. «Για να μιλήσει κανείς προγραμματικά με εταίρους στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, χρειάζεται υποστήριξη από εξειδικευμένους ανθρώπους, μια ομάδα ειδικών δηλαδή που απαρτίζεται από μηχανικούς, τεχνικούς και διοικητικούς υπαλλήλους, με βασική γνώση στη διαπραγμάτευση των προγραμμάτων, όπως διαθέτουν οι Ευρωπαίοι συνομιλητές μας», εξηγεί. Οι νέες τεχνολογίες αλλάζουν το επιχειρείν Διεθνώς, η τεχνολογική πρόοδος έχει μειώσει σημαντικά το κόστος της κατασκευής, εκτόξευσης και διαχείρισης δορυφόρων και μικροδορυφόρων, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι νέοι παίκτες να εισέρχονται στην αχανή διαστημική αγορά. Ετσι, το 2022 υπήρξε έτος – ρεκόρ με 186 εκτοξεύσεις πυραύλων – 41 περισσότερες έναντι του 2021. Παρ’ όλα αυτά, πέρυσι υπήρξαν κατά 58% λιγότερες ιδιωτικές επενδύσεις σε σχέση με το 2021, οπότε η αξία τους είχε διαμορφωθεί σε 44 δισ. ευρώ, σύμφωνα με στοιχεία του κεφαλαίου επιχειρηματικών συμμετοχών Capital Space. Ο πληθωρισμός και η αύξηση των επιτοκίων κατέστησαν περισσότερο επιφυλακτικούς τους επενδυτές, οι οποίοι στην εποχή του «φθηνού χρήματος» έδιναν μικρότερη σημασία στα θεμελιώδη μεγέθη των επενδύσεών τους και μεγαλύτερη έμφαση στην εξασφάλιση υψηλών ρυθμών ανάπτυξης, σύμφωνα με αναλυτές. Την ίδια στιγμή εταιρείες, όπως η Virgin Galactic που μπήκαν στο χρηματιστήριο μέσω εταιρειών εξαγορών ειδικού σκοπού (SPAC), δεν έχουν καταφέρει να εμφανίσουν υψηλές ή τουλάχιστον τις προσδοκώμενες αποδόσεις. Πάντως, φέτος, οι ειδικοί αναφέρουν ότι οι επενδύσεις στο Διάστημα ανακάμπτουν, με τις ευρωπαϊκές τεχνολογικές εταιρείες κατά το πρώτο τρίμηνο του 2023 να έχουν τοποθετήσει 1,3 δισ. ευρώ, ξεπερνώντας κατά 75% αυτές του τετάρτου τριμήνου του 2022. https://www.kathimerini.gr/economy/562511443/ependyseis-1-tris-eyro-mechri-to-2040-se-diastimiki-technologia/

«Libre Space Foundation»: Από την οδό Αμπατιέλου… στο Διάστημα Η ομάδα των Ελλήνων που στέλνει μικροσκοπικούς δορυφόρους στο διάστημα. Στην οδό Αμπατιέλου, στην Αθήνα, συνέχεια συμβαίνει κάτι. Νέοι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους εξειδικευμένοι μηχανικοί, δουλεύουν άοκνα πάνω σε αντικείμενα γεμάτα τσιπάκια και καλώδια, που θα μεταμορφωθούν σε μικροδορυφόρους, νανοδορυφόρους, πικοδορυφόρους.Κάποιοι από αυτούς εργάζονται εκεί τ’ απογεύματα μετά την πρωινή δουλειά τους ή έχουν πάρει προσωρινή άδεια άνευ αποδοχών. Άλλοι εγκατέλειψαν την πρωινή δουλειά τους, ακόμα και σε εταιρείες κολοσσούς, όπως η «Mozilla» και η «Νokia», ώστε να έχουν τον χρόνο να αφοσιωθούν σε αυτό που κάνουν εκεί.Μπορεί να ακούγεται δύσκολο και κουραστικό, αλλά το πάθος τους για το Διάστημα και την παραγωγή τεχνολογίας ανοιχτής σε όλους, τούς παρακινεί, ενώ οργανισμοί και φορείς πιστεύουν σε αυτούς: τα έργα της ομάδας φτάνουν στο Διάστημα με χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα (όπως το Horizon 2020), ιδρύματα (όπως το Sloan Foundation με έδρα τη Νέα Υόρκη, που ιδρύθηκε το 1934 από τον τότε CEO της General Motors, Alfred P. Sloan Jr) και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Πώς άρχισαν όλα. Όταν τον Ιανουάριο του 2015 εννέα άνθρωποι ίδρυαν στην Ελλάδα τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «Libre Space Foundation» (LSF), με στόχο τη δημιουργία διαστημικής τεχνολογίας ανοιχτού λογισμικού και σχεδίασης, πιθανότατα δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι, λιγότερο από μια δεκαετία αργότερα, αντικείμενα που κατασκευάζουν στο εργαστήριό τους θα ταξίδευαν στο Διάστημα.Ο οργανισμός έχει ήδη σχεδιάσει, κατασκευάσει και εκτοξεύσει τρεις μικροδορυφόρους -τον «UPSat», σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Πάτρας και τους «Qubik» 3 & 4- και πρόκειται σύντομα να στείλει «εκεί πάνω» άλλους τόσους.Επιπλέον, έχει συνεργαστεί επανειλημμένα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), έχει αναπτύξει το μεγαλύτερο, παγκοσμίως, δίκτυο λήψης δορυφορικών δεδομένων κι ετοιμάζεται να τοποθετήσει την τεχνολογία του στο τελευταίο όροφο του «Ariane 6», του νεότερου πυραύλου της Ευρώπης -και μάλιστα στην πρώτη πτήση του, στο τέλος του 2023 ή στις αρχές του 2024. To LSF, που απασχολεί 15 άτομα κι έχει εκατοντάδες εθελοντές συνεργάτες, ανέλαβε πρόσφατα νέο έργο του ESA, το «PHASMA», ύψους σύμβασης 2 εκατ. ευρώ, στο πλαίσιο του οποίου οι νανοδορυφόροι «Phasma» 1, 2 και 3 θα εκτοξευτούν στο Διάστημα, προκειμένου να διεξάγουν σειρά πειραμάτων πάνω στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο αντιπρόεδρος του LSF, Λευτέρης Κοσμάς. Πειραμάτων που στοχεύουν στη διευκόλυνση τόσο των διαστημικών ταξιδιών (αφού πιθανώς θα δώσουν στοιχεία για το πώς μπορεί να γίνει ακριβέστερη η πλοήγηση διαστημικών σκαφών προς τη Σελήνη), όσο και -κυρίως- της καθημερινής ζωής «εδώ κάτω» (αφού τα ευρήματά τους πιθανώς θα χρησιμοποιούν για να βελτιώσουν τη λειτουργία των σημάτων της ραδιοτηλεόρασης, εντοπίζοντας παρεμβολές και παραβιάσεις, αλλά και να καταγράψουν πώς αλληλεπιδρά η ιονόσφαιρα με το Διάστημα και πώς φαινόμενα όπως το Βόρειο Σέλας μπορούν να επιδράσουν στις διάφορες συχνότητες, «τρελαίνοντας» για παράδειγμα τα συστήματα GPS). «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάτι δικό μας ταξιδεύει στο Διάστημα» «Τον Ιανουάριο του 2015, όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε εθελοντικά πάνω στην ιδέα του LSF, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πού θα μας έβγαζε όλο αυτό μεσομακρόθεσμα. Ζοριστήκαμε σοβαρά κι αντιμετωπίσαμε τεράστιες δυσκολίες. Νομίζω πως το LSF έφτασε στο σημείο να διεκδικεί και να αναλαμβάνει έργα του ESA ή του Horizon, χάρη στη σκληρή δουλειά, την εργατικότητα, τη μεθοδικότητα και την εξαιρετική ποιότητα των μηχανικών μας. Έχουμε πολύ πάθος, αλλά και εμμονή με το ανοιχτό λογισμικό, κάτι που φαίνεται και στο μανιφέστο του οργανισμού, όπου δηλώνεται -όπως και στη Συνθήκη Εξώτερου Διαστήματος, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών- ότι το Διάστημα πρέπει να είναι ανοιχτό σε όλους και ό,τι συμβαίνει εκεί πάνω να είναι προς όφελος συνολικά της ανθρωπότητας. Υπάρχουν φορές που ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάτι που έχουμε δημιουργήσει υπάρχει εκεί πάνω. Τον Οκτώβριο του 2022, όταν εκτοξεύτηκε το σύστημα «Picobus» από την αεροπορική βάση Βάντερμπεργκ στην Καλιφόρνια, θυμάμαι να κρατάω αγκαλιά την κόρη μου, λίγων μηνών τότε, και να απλώνει το χεράκι της ψηλά, να δείχνει στη ζωντανή σύνδεση τον πύραυλο και να φωνάζει με ενθουσιασμό “πάει!”. Τέτοιες στιγμές είναι ανεκτίμητες», διηγείται ο κ. Κοσμάς. Μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι του LSF έχουν αναλάβει ή υλοποιήσει 12 έργα, μεταξύ των οποίων τα εξής:Το SatNOGS (το μεγαλύτερο δίκτυο επίγειων δορυφορικών σταθμών στο κόσμο, στο οποίο συμμετέχουν πάνω από 400 σταθμοί σε περισσότερες από 50 χώρες και το οποίο έχει στοιχίσει σημαντικά λιγότερο από προσπάθειες κλειστού χαρακτήρα πολλαπλάσιου προϋπολογισμού, δίνοντας σε όποιον το επιθυμεί -είτε ερασιτέχνη είτε πανεπιστήμιο- σχέδια και οδηγίες για κεραιοσυστήματα και δημιουργία επίγειων δορυφορικών σταθμών), το SIDLOC (το σύστημα ταυτοποίησης και εντοπισμού δορυφόρων και άλλων διαστημικών αντικειμένων, που προγραμματίζεται να τοποθετηθεί στον τελικό όροφο του πυραύλου «Ariane 6», έργο του ESA), το SatNOGS-COMMS (εξελιγμένο υποσύστημα τηλεπικοινωνίας και ανάλυσης σημάτων για δορυφόρους κλάσης «CubeSat», 10 επί 10 εκατοστών, έργο του ESA), το Cronos (προσφέρθηκε στήριξη στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη του φοιτητικού πειραματικού πυραύλου «Cronos») και το PICOBUS (σύστημα τροχιακής απελευθέρωσης, με χωρητικότητα έως οκτώ πολύ μικρών δορυφόρων κατηγορίας «PocketQube», μεγέθους 5x5x5 εκατοστών, που μπήκε σε τροχιά τον Οκτώβριο του 2022).«Τα πειράματα στο πλαίσιο του Phasma θα αναλύουν με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης το φάσμα των επίγειων εκπομπών ραδιοσυχνοτήτων. Σκοπός είναι να υπολογιστεί και να ποσοτικοποιηθεί η χρήση του φάσματος σε παγκόσμιο επίπεδο, να εντοπιστούν πηγές παρεμβολών και να ανιχνευθούν παραβιάσεις εκπομπής σημάτων. Επίσης, με τα πειράματα αυτά θα επιτηρούνται και θα αναλύονται εκπομπές σημάτων άλλων δορυφόρων συνεισφέροντας έτσι στην ευκολότερη ταυτοποίηση ενός δορυφόρου και στον γρήγορο εντοπισμό του. Αυτές οι τεχνολογίες είναι ιδιαίτερα σημαντικές, καθώς τόσο η άμεση ταυτοποίηση ενός δορυφόρου, ο έγκαιρος εντοπισμός, όσο και η συνεχής παρακολούθηση του συμβάλλουν αποφασιστικά στην επιτυχία μιας αποστολής στο Διάστημα» εξήγησε ο Πιέρρος Παπαδέας, διευθύνων σύμβουλος του LSF.Επιπλέον, οι τρεις δορυφόροι θα χρησιμοποιηθούν για να μελετήσουν τη διασπορά και διάδοση σημάτων στην ιονόσφαιρα και να αναλύσουν συστήματα πλοήγησης όπως το GPS, το ευρωπαϊκό Gallileo, το κινεζικό BaiDu και το ρωσικό GLONASS.Με το έργο αυτό, το LSF στοχεύει «όχι μόνο να ενισχύσει και να επεκτείνει τις δυνατότητες του ανοιχτού λογισμικού, αλλά και να δώσει στην Ελλάδα καίριο ρόλο στις τεχνολογικές εξελίξεις, συνεισφέροντας στη δημιουργία ενός βιώσιμου και ισχυρού διαστημικού οικοσυστήματος στη χώρα», τόνισε ο Μάνθος Παπαματθαίου, πρόεδρος του LSF. https://www.kathimerini.gr/life/science/562513741/libre-space-foundation-apo-tin-odo-ampatieloy-sto-diastima/

Νέα εποχή για την αντιμετώπιση του Αλτσχάιμερ Εγκρίθηκε από τον FDA το φαρμάκο Leqembi, της αμερικανικής Biogen και της ιαπωνικής Eisai - Ο Στέλιος Παπαδόπουλος μιλάει στην «Κ» «Αυτό το φάρμακο έχει τις δυνατότητες να εξελιχθεί σε εμπορικό… μπλοκμπάστερ, με την προϋπόθεση ότι το CMS (σ.σ. το κρατικό συμβούλιο που αποφασίζει για την αποζημίωση φαρμάκων από το Medicare, το οποίο καλύπτει τα έξοδα για την ιατρική περίθαλψη των άνω των 65 ετών ασφαλισμένων στις ΗΠΑ) θα πειστεί να το πληρώνει», έγραφε στις αρχές Ιανουαρίου ο Ανταμ Φοϊερστάιν, ειδικός σε θέματα βιοτεχνολογίας, στον ιστότοπο STAT. Το φάρμακο στο οποίο αναφερόταν ήταν το Leqembi, για την αντιμετώπιση του Αλτσχάιμερ, που μόλις είχε εξασφαλίσει επείγουσα έγκριση από τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA). Αρχικά το γνωρίσαμε ως lecanemab (με την επιστημονική του ονομασία) και αποτελεί καρπό της συνεργασίας μεταξύ της ιαπωνικής εταιρείας Eisai και της αμερικανικής Biogen. Από εδώ και στο εξής θα φανεί αν η πρόβλεψη του Αμερικανού δημοσιογράφου θα επαληθευτεί, αφού το Leqembi μόλις έλαβε την τελική αδειοδότηση του FDA, όπως και το πράσινο φως του Medicare, που το περιλαμβάνει στα σκευάσματα που πληρώνει για τους ασφαλισμένους του. Ο «μεταλλαγμένος» που γλίτωσε από το Αλτσχάιμερ – Νέα ανακάλυψη γεννά ελπίδες Η είδηση προκαλεί αισιοδοξία σε εκατομμύρια ασθενείς – και στις οικογένειές τους. Το Leqembi είναι ένα αντίσωμα το οποίο στοχεύει στις κολλώδεις τοξικές πλάκες της πρωτεΐνης βήτα αμυλοειδούς, που συσσωρεύονται στον εγκέφαλο των ατόμων με Αλτσχάιμερ καταστρέφοντας σταδιακά ζωτικά κύτταρα των νευρώνων τους και κατ’ επέκταση τις μνημονικές και γνωστικές λειτουργίες τους. Στην πλειονότητα των ασθενών στους οποίους χορηγήθηκε το φάρμακο, οι εγκεφαλικές πλάκες «καθάρισαν» εντελώς και η εξέλιξη της νόσου επιβραδύνθηκε κατά μέσο όρο σε όλους τους ασθενείς.Ταυτόχρονα, η έγκριση και κυκλοφορία του αποτελεί μεγάλη επιτυχία και για την Biogen, και για τον Ελληνα Στέλιο Παπαδόπουλο, μέχρι πρότινος πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της. Εστίασαν στην έρευνα για το Αλτσχάιμερ, επένδυσαν τεράστια ποσά για την έρευνα και τις κλινικές μελέτες, δεν πτοήθηκαν από τις δυσκολίες, τις ανατροπές ακόμα και τις αποτυχίες (όπως με το Aducanumab που βρήκε μπροστά του τον «τοίχο» του CMS, το οποίο αρνήθηκε να καλύψει το κόστος του) και επέμειναν. Οι στρατηγικές επιλογές τους δικαιώνονται.Από τη Χαλκιδική, όπου βρίσκεται για τις διακοπές του, ο Θεσσαλονικιός «πατριάρχης της βιοτεχνολογίας» (ξέρω πως έχει βαρεθεί να το ακούει, αλλά αυτός ο τίτλος, δοσμένος από τον ίδιο τον κλάδο της βιοτεχνολογίας, αναπόφευκτα τον ακολουθεί πια) δεν κρύβει την ικανοποίησή του. «Ολα τα δεδομένα της κλινικής μελέτης σταδίου 3 δείχνουν ότι το Leqembi έχει πολύ καλύτερα αποτελέσματα, καθώς και λιγότερες και ηπιότερες παρενέργειες σε σχέση με το δικό μας Aducanumab και το Donanemab της Eli Lilly. Αυτό είναι πιθανόν να οφείλεται ως έναν βαθμό και στον τρόπο χορήγησής του: μέσω ενδοφλέβιας έγχυσης κάθε δύο εβδομάδες. Δεν θεραπεύει το Αλτσχάιμερ, δεν το σταματά, αλλά το καθυστερεί, βάζει τροχοπέδη στη φθίνουσα πορεία κι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό», τονίζει. «Ενδείκνυται για άτομα σε πρώιμη φάση της νόσου με αμυλοειδές στον εγκέφαλο. Στους δεκαοκτώ μήνες λήψης του το αμυλοειδές εξαφανίστηκε σχεδόν από όλους τους ασθενείς. Σε επίπεδο συμπτωμάτων, υπήρχε επιβράδυνση κατά 27% στην εξέλιξη του Αλτσχάιμερ». Αλτσχάιμερ: Δράσεις και προγράμματα για διαρκή βελτίωση της φροντίδας Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είχε αποτέλεσμα σε πιο βαριά περιστατικά; «Το πιστεύουμε, όμως δεν αποκλείεται να κάνουμε λάθος. Τα πρώτα φάρμακα της συγκεκριμένης κατηγορίας, πριν από μία και πλέον δεκαετία, είχαν δοκιμαστεί σε ασθενείς σε προχωρημένο στάδιο και απέτυχαν. Αυτό μας έκανε να αλλάξουμε προσανατολισμό. Να κάνουμε κάτι για να προλάβουμε, να σώσουμε ό,τι μπορεί να σωθεί, σκεφτήκαμε. Βέβαια, μέσα στα χρόνια, τα φάρμακα έχουν βελτιωθεί κατά πολύ, πιθανότατα θα βοηθούν και σε άλλες περιπτώσεις. Μένει να διαπιστωθεί μέσα από μελέτες που θα γίνουν στο μέλλον», επισημαίνει ο Στέλιος Παπαδόπουλος.Του ζητώ να εστιάσουμε στις παρενέργειες του Leqembi. «Η βασική είναι αυτό που αποκαλείται Amyloid-related imaging abnormalities (ARIA): αλλαγή στην αρχιτεκτονική του εγκεφάλου, που διαπιστώνεται μέσω μαγνητικής τομογραφίας. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, όμως, δεν είχαν όλοι οι ασθενείς συμπτώματα. Επίσης παρατηρήθηκαν κάποια αιμορραγικά εγκεφαλικά επεισόδιο, γι’ αυτό και η σύσταση προς τους γιατρούς είναι να παρακολουθούνται στενά οι ασθενείς που το λαμβάνουν».Το κόστος του νέου φαρμάκου ανέρχεται σε 26.500 δολάρια ετησίως. «Η τιμή του δεν είναι υψηλή αν αναλογιστεί κανείς ότι τα καινοτόμα φάρμακα έχουν πίσω τους τεράστιες επενδύσεις για την έρευνα και την ανάπτυξή τους», εξηγεί ο Στέλιος Παπαδόπουλος. Θα το δούμε σύντομα στην Ευρώπη; «Οι διαδικασίες αδειοδότησής του και από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) έχουν ξεκινήσει. Πιθανότατα να κυκλοφορήσει μέσα στο 2024, λοιπόν». Ελπίδα για τη νόσο Αλτσχάιμερ από φάρμακο κατά του διαβήτη. Κάπως έτσι καταγράφεται μια κερδισμένη μάχη στον πόλεμο με το Αλτσχάιμερ, ο οποίος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Τι κάνει τόσο δύσκολη την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης ασθένειας; «Πέρα από το γεγονός ότι εμφανίζεται σε διάφορες ηλικίες, ακόμα και στα πενήντα ή και νωρίτερα, δυστυχώς δεν έχουμε στα χέρια μας επαρκή διαγνωστικά εργαλεία. Με μια μαγνητική τομογραφία κανείς δεν μπορεί να διαγνωστεί με σιγουριά. Αρκετοί ασθενείς, όπως φαίνεται στο pet scan, παρουσιάζουν εναπόθεση βήτα αμυλοειδούς στον εγκέφαλό τους αλλά δεν έχουν απολύτως κανένα σύμπτωμα. Επίσης, δεν υπάρχουν αξιόπιστες βιοχημικές εξετάσεις αίματος που να το εντοπίζουν, όπως συμβαίνει με τις λοιμώξεις ή με τους καρκινικούς δείκτες. Και κάτι ακόμα: όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουμε και όσο ταλαιπωρούμε το μυαλό μας με την συνήθη πολυδιάσπαση, λίγο ή πολύ ξεχνάμε. Το ότι δεν θυμόμαστε που έχουμε αφήσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου, για παράδειγμα, δεν σημαίνει ότι έχουμε Αλτσχάιμερ», διευκρινίζει ο κ. Παπαδόπουλος, που πριν από μερικές εβδομάδες αποχώρησε από το ΔΣ της εταιρείας την οποία, όπως βεβαιώνουν οι συνάδελφοί του στο χώρο, «ανέστησε».«Η έγκριση του Leqembi είναι το αποχαιρετιστήριο δώρο σας στην Biogen;», τον ρωτώ. Γελάει. «Ηταν ένας μαραθώνιος και χαίρομαι που ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Η Biogen ήταν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι στην πορεία μου. Φέραμε στην αγορά σημαντικά φάρμακα, όπως το Tecfidera για τη σκλήρυνση κατά πλάκας, το Spinraza για τη νωτιαία μυϊκή ατροφία και το Tofersen για τη αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση. Κερδίσαμε τον σεβασμό των άλλων εταιρειών του χώρου για το γεγονός ότι είχαμε το κουράγιο και την επιμονή να αντιμετωπίσουμε δύσκολα και πολύπλοκα επιστημονικά προβλήματα για σοβαρές ασθένειες – και ότι βρήκαμε πρωτοποριακές λύσεις σώζοντας ζωές. Ας κρατήσουμε αυτόν τον επίλογο.» https://www.kathimerini.gr/life/health/562508968/nea-epochi-gia-tin-antimetopisi-toy-altschaimer/

SpaceX: Οι δορυφόροι του Starlink κινδυνεύουν από συγκρούσεις χιλιάδες φορές το μήνα. Με τον αριθμό των δορυφόρων και των διαστημικών σκουπιδιών να αυξάνεται με ραγδαία ταχύτητα τα τελευταία χρόνια, ο κίνδυνος καταστροφικών αλυσιδωτών συγκρούσεων αυξάνεται εκθετικά.Οι δορυφόροι του Starlink, της υπηρεσίας δορυφορικού Διαδικτύου που προσφέρει η SpaceX του Έλον Μασκ, αναγκάστηκαν να αλλάξουν πορεία για να αποφύγουν συγκρούσεις 25.000 φορές σε διάστημα μόλις έξι μηνών, από την 1η Δεκεμβρίου 2022 έως τις 31 Μαρτίου 2023.Το νούμερο, το οποίο εμφανίζεται σε έκθεση που ήταν υποχρεωμένη να υποβάλει η SpaceX στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή των ΗΠΑ (FTC), είναι σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με το εξάμηνο που προηγήθηκε.Και από την εκτόξευση του πρώτου δορυφόρου Starlink το 2019, ο συνολικός αριθμός των ελιγμών αποφυγής υπερβαίνει τις 50.000.«Αυτή τη στιγμή ο αριθμός των ελιγμών ανεβαίνει εκθετικά» σχολίασε στο Space.com ο Χιου Λιούις του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία, ο οποίος μελετά την επίπτωση των αστερισμών δορυφόρων στην τροχιακή ασφάλεια.Οι ελιγμοί «διπλασιάζονται κάθε έξι μήνες. Το πρόβλημα με τις εκθετικές τάσεις είναι ότι ανεβαίνουν σε πολύ μεγάλους αριθμούς πολύ γρήγορα» προειδοποίησε.Αν η εκθετική αύξηση συνεχιστεί, είπε, μέχρι το 2028 οι δορυφόροι του Starlink θα πρέπει να αποφεύγουν σχεδόν ένα εκατομμύριο συγκρούσεις ανά εξάμηνο. H SpaceX εκτοξεύει περίπου 800 δορυφόρους το χρόνο (Reuters) Όλο και συχνότερα Μέχρι σήμερα η SpaceX έχει εκτοξεύσει το ένα τρίτο από τους 12.000 δορυφόρους που σχεδιάζει για την πρώτη φάση του αστερισμού και συνεχίζει να εκτοξεύει πάνω από 800 τον χρόνο.Για τον αστερισμό Starlink δεύτερης γενιάς, η εταιρεία φιλοδοξεί να αυξήσει τους δορυφόρους της στους 30.000.Η SpaceX όμως δεν είναι ο μόνος παίκτης στην αγορά δορυφορικού διαδικτύου. Το Project Kuiper της Amazon, το Guowang της Κίνας και η εταιρεία OneWeb επίσης σχεδιάζουν την εκτόξευση χιλιάδων δορυφόρων.Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA, γύρω από τη Γη περιφέρονται σήμερα περίπου 10.500 δορυφόροι, από τους οποίους οι 8.100 είναι ενεργοί. Ο αριθμός είναι σημαντικά αυξημένους σε σχέση με τους 2.300 ενεργούς δορυφόρους το 2019 και αναμένεται να αυξηθεί με ταχύτερο ρυθμό.Η αύξηση του αριθμού των δορυφόρων σε συνδυασμό με το πρόβλημα των εκατομμυρίων διαστημικών σκουπιδιών που κινούνται σε τροχιά ανεβάζει τον κίνδυνο συγκρούσεων.Σήμερα, το αυτοματοποιημένο σύστημα της SpaceX δίνει εντολή για ελιγμούς διαφυγής όταν τα τροχιακά μοντέλα δείχνουν ότι η πιθανότητα σύγκρουσης υπερβαίνει τη 1 ανά 100.000, όριο δέκα φορές αυστηρότερο σε σχέση με τα στάνταρτ της NASA.Ο Λιούις, πάντως, πιστεύει πως η εταιρεία δεν θα μπορεί να τηρεί τόσο αυστηρά όρια στο μέλλον, καθώς ο συναγερμός θα ηχεί όλο και συχνότερα. Η κατάσταση μοιάζει με ένα αυτοκίνητο που αναγκάζεται να αλλάζει λωρίδα κάθε δέκα μέτρα για να αποφύγει συγκρούσεις, είπε.Την ανησυχία του Λιούις συμμερίζεται ο Τζόναθαν ΜακΝτάουελ, αστροφυσικός του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, ο οποίος κρούει συχνά τον κώδωνα του κινδύνου για τον κίνδυνο συγκρούσεων.«Ανησυχώ ότι λειτουργούμε στο όριο του ασφαλούς» είπε, και επισήμανε ότι οι υπολογισμοί των τροχιακών μοντέλων δεν είναι ποτέ απόλυτα ακριβείς.Στη χειρότερη περίπτωση η κατάσταση θα οδηγηθεί στο λεγόμενο «Σύνδρομο του Κέσλερ», το οποίο πήρε το όνομα του φυσικού της NASA Ντόναλντ Κέσλερ που το περιέγραψε τη δεκαετία του 1970.Στο ολέθριο αυτό σενάριο, το οποίο γινόταν πραγματικότητα στην ταινία Gravity του 2013, τα συντρίμμια από μια πρώτη σύγκρουση σε τροχιά προκαλούν νέες συγκρούσεις σε μια αλυσιδωτή αντίδραση που τελικά εμποδίζει την πρόσβαση στο Διάστημα για χρόνια. https://www.in.gr/2023/07/07/b-science/space/spacex-oi-doryforoi-tou-starlink-apefygan-25-000-sygkrouseis-se-ena-eksamino/