Δροσος Γεωργιος

Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2023 Το Νόμπελ Ιατρικής του 2023 απονεμήθηκε στους Katalin Karikó και Drew Weissman για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τροποποιήσεις της νουκλεοσιδικής βάσης που επέτρεψαν την ανάπτυξη αποτελεσματικών εμβολίων mRNA κατά του COVID-19. Μέσα από τα πρωτοποριακά ευρήματά τους, οι φετινοί βραβευθέντες έχουν αλλάξει ριζικά την κατανόησή μας για το πώς το mRNA αλληλεπιδρά με το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Συνέβαλαν στον πρωτοφανή ρυθμό ανάπτυξης εμβολίων κατά τη διάρκεια μιας από τις μεγαλύτερες απειλές για την ανθρώπινη υγεία στη σύγχρονη εποχή. Η Katalin Karikó γεννήθηκε το 1955 στο Szolnok της Ουγγαρίας. Έλαβε το διδακτορικό της από το Πανεπιστήμιο του Szeged το 1982 και πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στην Ουγγρική Ακαδημία Επιστημών στο Szeged μέχρι το 1985. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο Temple University, Philadelphia, και στο University of Health Science στη Bethesda. Το 1989 διορίστηκε Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, όπου παρέμεινε μέχρι το 2013. Μετά από αυτό, έγινε αντιπρόεδρος και αργότερα ανώτερη αντιπρόεδρος της BioNTech RNA Pharmaceuticals. Από το 2021, είναι καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο του Szeged και Επίκουρη Καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή Perelman στο Πανεπιστήμιο της Pennsylvania. Drew Weissman γεννήθηκε 1959 στο Lexington, της Μασαχουσέτης. Παραγματοποίησε τις βασικές σπουδές του και το διδακτορικό του στο πανεπιστήμιο της Βοστώνης έως το 1987. Έκανε την κλινική του εκπαίδευση στο Ιατρικό Κέντρο Beth Israel Deaconess στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και μεταδιδακτορική έρευνα στα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας. Το 1997, ο Weissman ίδρυσε την ερευνητική του ομάδα στο Perelman School of Medicine στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια. Είναι διευθυντής του Ινστιτούτου Penn για την πρωτότυπη έρευνασχετικά με το RNA. πηγή: https://www.nobelprize.org/prizes/medicine/2023/press-release/ Διελεύκαναν έναν μηχανισμό που αφορά στην αντίδραση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος στο συνθετικό mRNA Η έρευνα των Katalin Karikó και Drew Weissman επέτρεψε την αξιοποίηση του συνθετικού mRNA για την δημιουργία εμβολίων τα οποία όχι μόνο έσωσαν εκατομμύρια ζωές κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19 η οποία οφείλεται στον ιό SARS-CoV-2, αλλά υπόσχονται να φέρουν επανάσταση στην ιατρική καθώς μια πληθώρα τέτοιων εμβολίων δοκιμάζονται ενάντια σε σειρά ασθενειών, μεταξύ των οποίων και ο καρκίνος. Η σειρά των γεγονότων στα κύτταρά μας έχει ως εξής: το DNA, το οποίο είναι ένα μεγάλο και δυσκίνητο μακρομόριο και βρίσκεται προστατευμένο στον πυρήνα του κυττάρου, κατέχει τις οδηγίες για όλες τις κυτταρικές λειτουργίες. Οι οδηγίες αποστέλλονται εκεί που πρέπει με τη βοήθεια του mRNA. Τα mRNA είναι μικρά και ευέλικτα (και ως εκ τούτου ικανότερα να ταξιδεύουν μέσα στο κύτταρο) και ως προς την χημική τους σύσταση θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ξαδέλφια του DNA. Οι παραπάνω ιδιότητες των μορίων mRNA (έχουμε τόσα πολλά όσες είναι και οι αντίστοιχες οδηγίες) έπεισαν την Καταλίν Καρικό ότι τα mRNA θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν θεραπευτικά. Για να μπορέσουν όμως να αξιοποιηθούν για θεραπευτικούς σκοπούς θα έπρεπε να μπορεί κανείς να συνθέσει συγκεκριμένα mRNA σε επαρκείς ποσότητες και αυτά τα συνθετικά mRNA να είναι συμβατά με τον ανθρώπινο οργανισμό. Και ενώ η σύνθεση συγκεκριμένων mRNA αποδείχθηκε σχετικά εύκολη υπόθεση, η εισαγωγή τους σε ανθρώπινα κύτταρα (σε κυτταροκαλλιέργειες) αποδείχθηκε προβληματική. Παρότι τα ανθρώπινα κύτταρα φιλοξενούν εκατομμύρια μόρια mRNA, αντιδρούσαν στον συνθετικό mRNA ως αυτό να ήταν ένα ξένο σώμα. Ειδικότερα, όπως διαπίστωσαν οι δύο φετινοί βραβευθέντες η εισαγωγή συνθετικού mRNA σε δενδριτικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (με τα οποία ήδη εργαζόταν ο Βάισμαν) προκαλούσε φλεγμονώδη αντίδραση. Γιατί άραγε; Αναζητώντας απάντηση σε αυτό το ερώτημα και μέσω μιας σειράς αριστοτεχνικά σχεδιασμένων πειραμάτων, οι δύο συνεργάτες τότε στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ διαπίστωσαν ότι τα mRNA τα οποία υπάρχουν φυσικά στα κύτταρά μας φέρουν μια σειρά από χημικές αλλοιώσεις σε συγκεκριμένα νουκλετίδια (νουκλεοτίδια είναι τα μονομερή από τα οποία συντίθενται τα νουκλεϊνικά οξέα, δηλαδή το DNA και το RNA). Όταν οι δύο ερευνητές πέτυχαν να δημιουργήσουν τις ίδιες αλλοιώσεις στα συνθετικά μόρια mRNA διαπίστωσαν ότι αυτά όχι μόνο δεν γίνονταν αντικείμενο επίθεσης από το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και ότι οι οδηγίες που έφεραν μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τα κύτταρα ως όφειλαν. Τα εμβόλια Δεν είναι διόλου περίεργο που τα mRNA αποτελούν άριστη επιλογή για τον σχεδιασμό εμβολίων. Για την παρασκευή εμβολίων αρχικά χρησιμοποιήθηκαν ολόκληροι παθογόνοι μικροοργανισμοί οι οποίοι είχαν υποστεί αλλοιώσεις ώστε να μειωθεί η μολυσματικότητά τους, στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν τμήματα αυτών και τελικά μέρος του DNA τους. Οπως όμως τονίσθηκε παραπάνω, τα mRNA είναι τα μόρια που φέρουν τις οδηγίες και ειδικότερα, τις οδηγίες για την σύνθεση συγκεκριμένων πρωτεϊνών. Αντί λοιπόν να πρέπει κανείς να απομονώσει από τους ιούς τις πρωτεϊνες που θα μπορούσαν να εγείρουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος και να τις εισάγει στον ανθρώπινο οργανισμό μέσω του εμβολίου (πράγμα που θα απαιτούσε τεράστιες καλλιέργειες του ιού με ότι αυτό συνεπάγεται), αρκεί να εισάγει τις οδηγίες για την σύνθεσή τους, δηλαδή το πολύ συγκεκριμένο mRNA που καθοδηγεί τα κύτταρα να παράγουν την επιθυμητή πρωτεϊνη. Τα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου είναι προφανή: μείωση του χρόνου παρασκευής των εμβολίων και ευελιξία, ιδιαίτερα απαραίτητο προσόν όταν έχει κανείς να αντιμετωπίσει ιούς που μεταλλάσσονται. Με άλλα λόγια, το γεγονός ότι τα mRNA εμβόλια ενάντια στον SARS-CoV-2 δημιουργήθηκαν ταχύτατα οφείλεται πρωτίστως στην δουλειά των δύο βραβευθέντων, αλλά και στη δουλειά άλλων επιστημόνων που βελτίωσαν τις τεχνικές που απαιτούνται για τη μεταφορά του mRNA στα κύτταρα. Δικαίωση Ορθώς όμως η Σουηδική Ακαδημία Επιστημών επέλεξε να τιμήσει μόνο αυτούς τους δύο ερευνητές. Αν δεν είχε επιλυθεί το πρόβλημα της συμβατότητας του συνθετικού mRNA με το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, καμμιά από τις μετέπειτα βελτιώσεις δεν θα είχε υπάρξει. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι για την Καταλίν Καρικό το Νομπέλ είναι ίσως η μεγαλύτερη δικαίωση για την επιμονή και την πίστη της σε αυτό που έκανε. Σε πολλές περιπτώσεις στη διάρκεια της σταδιοδρομίας της, συνέχισε να διερευνά τα του mRNA όταν σχεδόν ολόκληρη η επιστημονική κοινότητα θεωρούσε ότι επρόκειτο για μια χαμένη υπόθεση. Τελικά ίσως η υπομονή και η επιμονή να είναι από τα βασικά προσόντα ενός καλού ερευνητή. https://www.tovima.gr/2023/10/02/science/nompel-iatrikis-poioi-einai-oi-epistimones-piso-apo-ta-emvolia-mrna-i-anakalypsi-i-dikaiosi/ ==================================== Παρακολουθείστε την ανακοίνωση του βραβείου Νόμπελ Ιατρικής 2023: Περιμένοντας την ανακοίνωση από την επιτροπή των Νόμπελ διαβάζουμε στα προγνωστικά της εταιρείας ανάλυσης Clarivate, ότι το φετινό βραβείο Ιατρικής θα μπορούσε να απονεμηθεί σε ερευνητές είτε για την πρωτοποριακή έρευνα της μεθόδου θεραπείας του καρκίνου CAR (χιμαιρικός υποδοχέας αντιγόνου) T κυττάρων ή για την υπολογιστική και πειραματική έρευνα που αποκαλύπτει τα πολύπλοκα μικροβιακά οικοσυστήματα του ανθρώπινου σώματος είτε για τις γενετικές και φυσιολογικές μελέτες του κύκλου ύπνου/αφύπνισης και την ανακάλυψη της υποκρετίνης/ορεξίνης ως σημαντικών ρυθμιστών του ύπνου που εμπλέκονται στα αίτια της ναρκοληψίας. https://physicsgg.me/2023/10/02/βραβείο-νόμπελ-ιατρικής-2023/

Ο κοσμοναύτης Konstantin Borisov 30 Σεπτεμβρίου 2023 στις 8:58 π.μ Πρόσφατα κάναμε την πρώτη μας μέτρηση σωματικού βάρους. Μια ειδική συσκευή είναι διαθέσιμη μόνο στο ρωσικό τμήμα του ISS (RS ISS), οπότε το πρωί ζυγιστήκαμε όλοι με άδειο στομάχι και στη συνέχεια όλοι οι αστροναύτες έφτασαν στη μονάδα υπηρεσίας μας ένας προς έναν και τους ζυγίσαμε επίσης . Η ατμόσφαιρα είναι σαν να βρίσκεσαι σε ιατρείο σχολείου. Για ακριβείς μετρήσεις, πρέπει να πιέσετε σφιχτά πάνω σε μια ειδική μπάρα και να κρατήσετε την αναπνοή σας. Η μπάρα ταλαντώνεται κατακόρυφα. Επιπλέον, μπορεί να φανεί με γυμνό μάτι ότι όταν ζυγίζονται ελαφριά θέματα, η συσκευή παράγει υψηλή συχνότητα ταλάντωσης, ενώ όταν τα βαριά η συχνότητα είναι πολύ χαμηλότερη. Η συσκευή είναι συνδεδεμένη σε φορητό υπολογιστή. Ο καθένας κάνει 3 μετρήσεις, λαμβάνεται το μέσο αποτέλεσμα. Η ακρίβεια είναι αρκετά υψηλή - και οι τρεις μετρήσεις είναι κοντά η μία στην άλλη. Η διαδικασία δεν είναι μόνο απλή, αλλά και διασκεδαστική: μια πολύ ασυνήθιστη στάση σώματος και μια μοναδική αίσθηση αιώρησης πάνω-κάτω με μηδενική βαρύτητα. Με δυσκολία συγκρατήσαμε το γέλιο μας (ίσως χρειαστούν 3 προσπάθειες). Επαναλαμβάνουμε ζυγίσεις μία φορά το μήνα. Οι περισσότεροι από εμάς παρουσιάσαμε μείωση στο σωματικό βάρος σε σύγκριση με τη μέτρηση πριν την έναρξη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι σε μηδενική βαρύτητα το σώμα «απαλλάσσεται» από τα υγρά και ανεξάρτητα από το πώς ασκείστε, η μυϊκή μάζα μειώνεται. Οι γιατροί μας προειδοποίησαν να μην ανησυχούμε ότι θα «ελαφρύνουμε» μερικά κιλά. Το επόμενο καθήκον μας είναι να ασκούμαστε τακτικά, να τρώμε καλά και να διατηρούμε σταθερό το «κοσμικό» σωματικό μας βάρος. Η επόμενη μέτρηση είναι στα μέσα Οκτωβρίου. https://vk.com/roscosmos?z=video-219235956_456239077%2F6062c2493b6b982a14%2Fpl_post_-219235956_5659 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568073

Γιούρι Μπορίσοφ: Η Ρωσία θα λάβει απόφαση για την παράταση της λειτουργίας του ISS μετά το 2028, με βάση την κατάσταση του σταθμού. Ο επικεφαλής της Roscosmos μίλησε στο Διεθνές Αστροναυτικό Συνέδριο IAC-2023 στο Μπακού. Ο Γιούρι Μπορίσοφ μίλησε για σχέδια για τη δημιουργία ενός αρθρωτού ρωσικού τροχιακού σταθμού, ο οποίος σχεδιάζεται να αναπτυχθεί την περίοδο 2027-2032. Το επιστημονικό πρόγραμμα θα σχετίζεται με την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών, υλικών και φαρμάκων. Ο Γιούρι Μπορίσοφ σημείωσε ότι η ρωσική πλευρά είναι ανοιχτή στη διεθνή συνεργασία σε αυτό το έργο, παρέχοντας ευκαιρίες σε ξένους εταίρους τόσο να στείλουν κοσμοναύτες όσο και να κατασκευάσουν μεμονωμένες μονάδες. Επιπλέον, έθιξε θέματα δημιουργίας πολυδορυφορικών αστερισμών για τηλεπικοινωνιακούς σκοπούς και τηλεπισκόπησης της Γης, μιλώντας για τα ρωσικά έργα «Σφαίρα» και «Γκρίφιν». Ξεχωριστά, ο Γιούρι Μπορίσοφ επικεντρώθηκε στο πρόβλημα της ρύπανσης του διαστήματος κοντά στη Γη. Η Ρωσία σχεδιάζει να αναπτύξει την παρακολούθηση του διαστήματος δημιουργώντας ένα νέο με βάση το υπάρχον σύστημα - τον «Γαλαξία», το οποίο προτείνει επίσης να δημιουργήσει με τη συμμετοχή ξένων εταίρων που θα είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν τα αποτελέσματα της δουλειάς της. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243743%2F0eaafe60ecd8c64db1%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568080

Το James Webb εντόπισε μυστηριώδη γιγάντια διαστημικά αντικείμενα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο γαλαξία μας. Το νεφέλωμα του Ωρίωνα όπου κυκλοφορούν τα άγνωστα γιγάντια αντικείμενα. πηγή φωτό (NASA, ESA, M. Robberto (Space Telescope Science Institute/ESA) and the Hubble Space Telescope Orion Treasury Project Team) Πρόκειται για κοσμικά σώματα με μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Δία.Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εντόπισε στο νεφέλωμα του Ωρίωνα άγνωστης προς το παρόν ταυτότητας διαστημικά σώματα με μέγεθος παρόμοιο με αυτό του πλανήτη Δία τα οποία φαίνεται μάλιστα να κινούνται σε ζεύγη. Το τηλεσκόπιο παρατήρησε περίπου 40 ζεύγη τα οποία έλαβαν την ονομασία Jupiter Mass Binary Objects ή «JuMBOs». Οι αστρονόμοι προσπαθούν να διαπιστώσουν τι είδους κοσμικά αντικείμενα είναι τα JuMBOs.Μια πιθανότητα είναι ότι αυτά τα αντικείμενα αναπτύχθηκαν από περιοχές του νεφελώματος όπου η πυκνότητα του υλικού ήταν ανεπαρκής για να ολοκληρωθεί με επιτυχία η δημιουργία ενός άστρου. Μια άλλη πιθανότητα είναι ότι τα αντικείμενα αυτά δημιουργήθηκαν γύρω από αστέρια και στη συνέχεια εκτοξεύτηκαν στο διαστρικό Διάστημα μέσω διαφόρων αλληλεπιδράσεων. Σούπερ νεφέλωμα Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα, γνωστό και ως Μέγα Νεφέλωμα του Ωρίωνος (μια ακριβέστερη ονομασία, καθώς στον αστερισμό Ωρίωνα υπάρχουν αρκετά άλλα νεφελώματα), αλλά και ως Μεσιέ 42 (Μ42), είναι διάχυτο νεφέλωμα νότια από τη Ζώνη του Ωρίωνα. Είναι ένα από τα φαινομενικώς φωτεινότερα νεφελώματα, ορατό με γυμνό μάτι σε σκοτεινό ουρανό. Το M42 απέχει από εμάς περίπου 1350 έτη φωτός και εκτιμάται ότι σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,5 δισ. έτη.Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα αποτελεί στην πραγματικότητα τμήμα ενός πολύ μεγαλύτερου νεφελώματος, που είναι γνωστό ως Σύμπλεγμα Μοριακών Νεφών του Ωρίωνα και εκτείνεται σε ολόκληρο τον αστερισμό. Το νεφέλωμα του Ωρίωνα περιλαμβάνει την κοντινότερη στη Γη περιοχή παραγωγής νέων αστέρων. Η πραγματική του διάμετρος εκτιμάται σε 24 έτη φωτός.Το Νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι ένα από τα πλέον ερευνηθέντα και φωτογραφημένα ουράνια σώματα. Η μελέτη του έχει αποκαλύψει πολλά μυστικά για τη διαδικασία σχηματισμού νέων άστρων και πλανητών ενώ οι παρατηρήσεις αποκαλύπτουν πολλά κοσμικά φαινόμενα. Στο νεφέλωμα υπάρχουν επίσης υπερηχητικά «σφαιρίδια» αερίου που διατρυπούν τα πυκνά νέφη υδρογόνου του νεφελώματος. Το καθένα από αυτά τα σφαιρίδια είναι 10 φορές μεγαλύτερο από το Ηλιακό Σύστημα (ως την τροχιά του Πλούτωνα) και οι άκρες του τονίζονται από κυανή ακτινοβολία ατόμων σιδήρου, ενώ η γένεσή τους πιθανότατα οφείλεται σε κάποιο άγνωστο βίαιο γεγονός που έλαβε χώρα πριν από χίλια περίπου χρόνια. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1520192/to-james-webb-entopise-mystiriodi-gigantia-diastimika-antikeimena-poy-kykloforoyn-eleythera-sto-galaxia-mas/

Τεχνητή νοημοσύνη και νευρολογία δημιουργούν ένα νέο κόσμο αρωμάτων. Νευροτεχνολογία και αλγόριθμοι γίνονται αρωματοποιοί.Η κατασκευή αρωμάτων είναι μια τέχνη που οι ρίζες της ανάγονται στην αρχαία Αίγυπτο και την αρχαία Ελλάδα και έρχεται τώρα η σύμπραξη επιστήμης και τεχνολογίας για να ανοίξει νέους δρόμους στην αρωματοποιία. Οι σύγχρονοι αρωματοποιοί στρέφονται τώρα στη σύμπραξη της τεχνητής νοημοσύνης και της νευρολογίας με στόχο να δημιουργήσουν μια νέα γενιά αρωμάτων που θα παράγουν διαφόρων συναισθήματα σε όσους έρχονται σε επαφή με αυτά. Αρώματα που άλλα θα προκαλούν αισθήματα ευχαρίστησης, άλλα συναισθήματα ηρεμίας ακόμη και αρώματα που θα φέρνουν σε όποιον τα μυρίζει υπνηλία.Ο Χιούγκο Φερέιρα είναι ερευνητής στο Ινστιτούτο Βιοφυσικής και Βιοϊατρικής Μηχανικής στη Λισαβόνα και χαρτογραφεί τη δραστηριότητα του εγκεφάλου και την απόκριση στα αρώματα για να δημιουργήσει μια βάση δεδομένων με ουσίες και συστατικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτά τα νέας γενιάς αρώματα.Πολλές εταιρείες καλλυντικών έχουν επενδύσει σε νευρολογικές έρευνες με στόχο την δημιουργία αρωμάτων που θα κάνουν τους καταναλωτές να αισθάνονται όμορφα. Η L’Oréal συνεργάστηκε με την εταιρεία νευροτεχνολογίας Emotiv και δημιούργησαν ένα σύστημα επιλογής αρωμάτων. Κατά τη διάρκεια του 2023, οι πελάτες σε καταστήματα Yves Saint Laurent σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούσαν μια κάσκα η οποία πραγματοποιεί ηλεκτροεγκεφαλογράφημα με στόχο να αναδειχθούν οι οσμές των αρωμάτων που .Η εταιρεία Puig λέει ότι χρειάστηκαν 45 εκατομμύρια εγκεφαλικές μετρήσεις από άνδρες ηλικίας 18-35 ετών για να τελειοποιήσουν την κολόνια Phantom by Paco Rabanne, προσθέτοντας λεβάντα και λεμόνι στη συνταγή ως αποτέλεσμα των δικών τους σχετικών ερευνών. Το Givenchy Irresistible eau de parfum, η τελευταία έκδοση της σειράς Very Irresistible που είναι μπεστ σέλερ εδώ και 20 χρόνια, περιλαμβάνει ένα εκχύλισμα τριαντάφυλλου με την ονομασία «anti-morose» που επιλέχθηκε μετά από βιομετρική έρευνα.Μπορεί οι μεγάλες εταιρείες του χώρου μπορούν να χρησιμοποιούν τα νέα επιστημονικά και τεχνολογικά εργαλεία για να δημιουργούν νέα αρώματα που έχουν όπως είναι ευνόητο πιο μαζικά χαρακτηριστικά αναπτύσσεται από μικρότερες εταιρείες όπως η νοτιοαμερικανική και η EveryHuman στην χρησιμοποιούν αλγορίθμους για να δημιουργούν περισσότερο προσωποποιημένα αρώματα που απευθύνονται σε λίγους ανθρώπους ή ακόμη και σε ένα μόνο άτομο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1519986/techniti-noimosyni-kai-neyrologia-dimioyrgoyn-ena-neo-kosmo-aromaton/ https://www.naftemporiki.gr/techscience/1519986/techniti-noimosyni-kai-neyrologia-dimioyrgoyn-ena-neo-kosmo-aromaton/

Την Κόκκινη Ψυχή του Σύμπαντος προβάλει η NASA (βίντεο) Μία από τις εικόνες του εντυπωσιακού νεφελώματος. πηγή φωτό (NASA’s Hubble Space Telescope, ESA/Hubble, R. Sahai) Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία δημοσιεύει εικόνες από ένα εντυπωσιακό νεφέλωμα.Η φθινοπωρινή ισημερία που σηματοδοτεί την έναρξη του φθινοπώρου ήταν στις 23 Σεπτεμβρίου και η NASA αποφάσισε (με λίγη καθυστέρηση) να γιορτάσει όπως αναφέρει σε δημοσίευση της την εποχιακή αλλαγή αναδημοσιεύοντας εντυπωσιακές εικόνες που είχε παρουσιάσει στις αρχές του έτους από ένα εντυπωσιακό νεφέλωμα του γαλαξία μας.Τις εικόνες έχει καταγράψει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από μια περιοχή του νεφελώματος Westerhout 5 το οποίο βρίσκεται σε απόσταση επτά χιλιάδων ετών φωτός από τη Γη. Το νεφέλωμα αυτό είναι περισσότερο γνωστό ως «Νεφέλωμα Ψυχής» το οποίο φωτοβολεί σε μια έντονα ερυθρή απόχρωση. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες που χειρίζονται το Hubble η εμφάνιση του κόκκινου φωτός προκαλείται από ένα φαινόμενο που ονομάζεται «εκπομπή Η-alpha» το οποίο κάνει την εμφάνιση του όταν πολύ ενεργητικά ηλεκτρόνια υψηλής που βρίσκονται μέσα σε άτομα υδρογόνου χάνουν ενέργεια. Αυτή η διεργασία προκαλεί την απελευθέρωση ιδιαίτερα ευδιάκριτου κόκκινου φωτός. Αυτό το κόκκινο φως αποκαλύπτει επίσης μια σειρά συναρπαστικών χαρακτηριστικών, όπως το λεγόμενο ελεύθερα αιωρούμενο εξατμιζόμενο αέριο σφαιρίδιο (frEGG). Αυτό το frEGG, που φαίνεται ως μια σκοτεινή περιοχή σε σχήμα γυρίνου στο επάνω κεντροαριστερό μέρος της εικόνας, έχει την κωδική ονομασία KAG2008 globule 13 και J025838.6+604259. Αυτό και άλλα frEGG ανήκουν σε μια ειδική κατηγορία εξατμιζόμενων αερίων σφαιριδίων (EGGs), τα οποία εμφανίζονται στα νεφελώματα όταν η ενεργειακή ακτινοβολία από νεαρά, καυτά αστέρια ιονίζει το περιβάλλον αέριο απομακρύνοντας τα ηλεκτρόνια. Αυτό προκαλεί τη διασπορά του αερίου μακριά από αυτά τα μεγάλης φωτεινότητας αστέρια σε μια διαδικασία που ονομάζεται φωτοεξάτμιση, η οποία μπορεί να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα στο σχηματισμό άστρων μέσα στα νεφελώματα. Στα EGGs, το αέριο είναι τόσο πυκνό που η φωτοεξάτμιση συμβαίνει πολύ πιο αργά από ό,τι στις γύρω περιοχές αερίου. Αυτή η πιο αργή φωτοεξάτμιση και η προστασία του αερίου από τη διασπορά του επιτρέπουν στο αέριο να παραμείνει αρκετά πυκνό ώστε να καταρρεύσει και να σχηματίσει πρωτοαστέρες, οι οποίοι τελικά μετατρέπονται σε ολοκληρωμένα άστρα. Αυτό σημαίνει ότι οι αστρονόμοι ενδιαφέρονται για τα frEGG και τα EGGs επειδή είναι οι περιοχές των νεφελωμάτων όπου μπορεί κάποτε να γεννήθηκαν εκεί άστρα. Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν την ύπαρξη αυτών των περιοχών μόλις πρόσφατα. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1519951/tin-kokkini-psychi-toy-sympantos-provalei-i-nasa-vinteo/

Πόσο ζυγίζουν τα εννέα λεπτά; 🙃 Το καθένα είναι διαφορετικό. Κατά την εκτόξευση του διαστημικού σκάφους Soyuz, η δυσκολότερη στιγμή για το πλήρωμα είναι περίπου το δεύτερο λεπτό, λίγο πριν την απελευθέρωση του συστήματος έκτακτης ανάγκης διάσωσης και τον διαχωρισμό των πλευρικών μπλοκ. 👨‍🚀 Για αρκετά δευτερόλεπτα, οι αστροναύτες βιώνουν μέγιστη υπερφόρτωση 4-4,5 g (υπό όρους το σώμα τους ζυγίζει 4 φορές περισσότερο). Το υψόμετρο είναι ακόμα σχετικά χαμηλό, περίπου 50 km, και η ταχύτητα είναι περίπου 6300 km/h. Σχεδόν αμέσως μετά τον διαχωρισμό του 1ου σταδίου, η υπερφόρτωση πέφτει στο 1g και στη συνέχεια αυξάνεται ξανά. Και έτσι δύο φορές: 🚀 Πριν από το διαμέρισμα του 2ου σταδίου, περίπου στο 5ο λεπτό, περίπου 2 g «πιέζονται» στους αστροναύτες. 🚀 Πριν από το διαμέρισμα του πλοίου μεταφοράς, η υπερφόρτωση φτάνει τα 3g. Αλλά αμέσως μετά η έλλειψη βαρύτητας! Με ταχύτητα άνω των 27.000 km/h, το πλοίο μπαίνει σε χαμηλή τροχιά της Γης και συνεχίζει την πτήση του προς τον ISS. ☝ Τέτοιες «ταλαντεύσεις υπερφόρτωσης» μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ευημερία σας. Μια διαταραχή του αιθουσαίου συστήματος οδηγεί σε μειωμένη προσοχή, αυξημένη κόπωση και άλλα συμπτώματα. Η λεγόμενη «ασθένεια κίνησης». Η προσαρμογή διαρκεί κατά μέσο όρο 3-6 ημέρες. https://vk.com/presscentre.energia?w=wall-167742670_3175

Δείτε το «διάβολο σκόνης» ύψους δύο χλμ. που πλησίασε το ρόβερ της NASA στον Άρη (βίντεο) Η λευκή στήλη στο βάθος της εικόνας είναι ο ανεμοστρόβιλος που κατέγραψε στον Άρη το ρόβερ της NASA. πηγή φωτό (NASA-JPL) Εντυπωσιακές εικόνες από ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα στον Κόκκινο Πλανήτη.Ένας μικρής κλίμακας ανεμοστρόβιλος , που σηκώνει άμμο ή σκόνη στην μετεωρολογική διεθνή ορολογία αποκαλείται «dust devil». Τέτοιοι διάβολοι σκόνης δημιουργούνται και στον Άρη και έχουν καταγραφεί από το στόλο των δορυφόρων που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη. Tο ρόβερ της αποστολής Perseverance της NASA στον Άρη κατέγραψε στις 30 Αυγούστου ένα dust devil και η NASA αποφάσισε να δώσει τώρα στη δημοσιότητα το οπτικό υλικό.Οι ειδικοί της NASA υπολόγισαν ότι ο ανεμοστρόβιλος βρισκόταν σε απόσταση περίπου τεσσάρων χλμ. από το Perseverance και κινούνταν με ταχύτητα 19 χλμ/ώρα ενώ είχε διάμετρο 60 μέτρα και ύψος δύο χλμ. Οι διάβολοι σκόνης θεωρούνται από τους ειδικούς σημαντικό μέρος του κύκλου σκόνης του Άρη, του μηχανισμού που μεταφέρει, ανυψώνει και γενικά κινεί την σκόνη του πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1519728/deite-ton-diavolo-skonis-ypsoys-dyo-chlm-poy-plisiase-to-rover-tis-nasa-ston-ari/

Εντοπίστηκε ο επιθανάτιος ρόγχος ενός σουπερνόβα που εκτόξευσε μάζα ίση με αυτή του Ήλιου (βίντεο) πηγή φωτό MIT Η ανακάλυψη ρίχνει φως στο βίαιο τέλος των άστρων.O Κοΐτσι Ιτακάγκι είναι διευθύνων σύμβουλος σε μια εταιρεία τρoφίμων στην Ιαπωνία αλλά τον ελεύθερο του χρόνο τον περνάει κοιτάζοντας τον ουράνιο θόλο. Πρόκειται για έναν από τους εμπειρότερους και πιο γνωστούς ερασιτέχνες αστρονόμους στον κόσμο. Ο Ιτακάγκι είναι «κυνηγός σουπερνόβα» αφού επικεντρώνει την προσοχή του στον εντοπισμό αυτού του βίαιου, εντυπωσιακού όσο και κρίσιμου για την εξέλιξη του Σύμπαντος κοσμικού φαινομένου.Έχει ανακαλύψει μέχρι στιγμής 170 σουπερνόβα και όταν αποφάσισε στις 19 Μαΐου να ανέβει με τον εξοπλισμό του στο όρος Γιαγκαμάτα ευελπιστούσε προφανώς ότι κάτι ενδιαφέρον θα προέκυπτε αλλά σε καμία περίπτωση δεν περίμενε ότι θα δει το όνομα του να κάνει αρχικά τον γύρο της επιστημονικής κοινότητας και στη συνέχεια της δημοσιότητας.Ο Ιτακάγκι εντόπισε στoν γαλαξία M101 που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 21 εκατ. ετών φωτός από η Γη μια λάμψη που θεώρησε ότι πιθανώς προέρχεται από κάποιο σουπερνόβα.Ενημέρωσε την Διεθνή Αστρονομική Ένωση η οποία έστειλε το σήμα στην αστρονομική κοινότητα η οποία όχι μόνο πιστοποίησε ότι επρόκειτο για ένα σούπερνοβα αλλά ότι είναι το πιο λαμπρό που έχει εντοπιστεί τα τελευταία χρόνια και η παρατήρηση του από εδώ και πέρα μπορεί να αποκαλύψει σημαντικά στοιχεία που θα επιτρέψουν στους ειδικούς να κάνουν ακριβείς προβλέψεις για εκρήξεις που μπορεί να συμβούν στο μέλλον. Εικόνα του σημείου που εντοπίστηκε το σουπερνόβα SN 2023ixf. πηγή φωτό (S. Gomez/STScI) Οι τελευταίες στιγμές Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal Letters» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ Σμιθσόνιαν στις ΗΠΑ παρουσιάζει τα αποτελέσματα της μελέτης που έκανε σε αυτό το σούπερνοβα το οποίο έλαβε την κωδική ονομασία SN 2023ixf. Το πιο ενδιαφέρον εύρημα είναι ότι το άστρο στο τελευταίο στάδιο της ζωής του, λίγους μόλις μήνες πριν αυτοκαταστραφεί στην έκρηξη σουπερνόβα είχε υποστεί μια απώλεια μάζας ίση με τη μάζα που έχει ο Ήλιος. Η ανακάλυψη ρίχνει φως στο τι συμβαίνει σε γιγάντια άστρα καθώς αυτά οδεύουν στο τέλος τους. Οι διεργασίες που λαμβάνουν χώρα σε αυτά τα άστρα λίγο πριν το τέλος της ζωής τους παραμένουν εν πολλοίς άγνωστα για τους επιστήμονες. Είναι προφανές ότι το SN 2023ixf θα αποτελέσει αγαπημένο στόχο των αστρονόμων το προσεχές χρονικό διάστημα αναζητώντας νέα στοιχεία για αυτού του είδους τα άστρα αλλά και τις εκρήξεις τους. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1519626/entopistike-o-epithanatios-rogchos-enos-soypernova-poy-ektoxeyse-maza-isi-me-ayti-toy-ilioy-vinteo/

Η ανακάλυψη της εξωγήινης ζωής είναι «μόνο θέμα χρόνου» … σύμφωνα με τους αστροφυσικούς Οι αστρονόμοι δεν ρωτούν πλέον αν υπάρχει ζωή στο σύμπαν. Το ερώτημα που βασανίζει το μυαλό τους είναι το «πότε θα την ανακαλύψουμε; «Πολλοί είναι αισιόδοξοι ότι θα βρεθούν ενδείξεις εξωγήινης ζωής, πιθανώς τα επόμενα χρόνια. Μάλιστα, ένας επιστήμονας που ηγείται διαστημικής αποστολής στον Δία, φτάνει στο σημείο να λέει ότι θα ήταν «έκπληξη» αν δεν υπήρχε ζωή σε κάποιον από τους παγωμένους δορυφόρους του πλανήτη. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb της NASA ανίχνευσε πρόσφατα στοιχεία και μόρια απαραίτητα για την ύπαρξη ζωής σε έναν εξωπλανήτη – και έχει πολλούς περισσότερους στο στόχαστρο του. Πολυάριθμες αποστολές που είτε βρίσκονται σε εξέλιξη είτε πρόκειται να ξεκινήσουν, σηματοδοτούν έναν νέο διαστημικό αγώνα για την μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη όλων των εποχών. «Ζούμε σε ένα ‘άπειρο’ σύμπαν, με ‘άπειρα’ άστρα και πλανήτες. Και είναι προφανές σε πολλούς από εμάς ότι δεν μπορούμε να είμαστε η μόνη έξυπνη ζωή εκεί έξω», λέει η βασιλικός αστρονόμος της Σκωτίας Catherine Heymans. «Τώρα έχουμε την τεχνολογία και την ικανότητα να απαντήσουμε στο ερώτημα αν είμαστε μόνοι στον κόσμο».Η κατοικίσιμη ζώνη γύρω από άστρα.Τα τηλεσκόπια μπορούν τώρα να αναλύσουν τις ατμόσφαιρες των πλανητών που περιφέρονται γύρω από μακρινά άστρα, αναζητώντας χημικές ουσίες που – τουλάχιστον στη Γη – μπορούν να παραχθούν μόνο από ζωντανούς οργανισμούς. Η πρώτη υποψία μιας τέτοιας ανακάλυψης εμφανίστηκε νωρίτερα αυτό το μήνα. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb εντόπισε στον εξωπλανήτη K2-18b την παρουσία μορίων που περιέχουν άνθρακα, όπως μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα. Στην ανακάλυψη του τηλεσκοπίου έρχεται να προστεθεί πρόσφατη μελέτη που δείχνει ότι ο K2-18 b θα μπορούσε να είναι ένας υκεάνιος εξωπλανήτης διαθέτοντας ατμόσφαιρα πλούσια σε υδρογόνο και μια επιφάνεια καλυμμένη με νερό. Αυτός ο εξωπλανήτης βρίσκεται στην «κατοικίσιμη ζώνη» – την κατάλληλη απόσταση από το άστρο του ώστε η θερμοκρασία της επιφάνειάς του να μην είναι ούτε πολύ μεγάλη ούτε πολύ μικρή, αλλά ακριβώς όση πρέπει για να υπάρχει υγρό νερό, το οποίο είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη και την υποστήριξη της ζωής. Φάσματα του εξωπλανήτη K2-18 b από το James Webb. Ο καθηγητής Nikku Madhusudhan του Ινστιτούτου Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε ότι, «αν βρίσκουμε σημάδια ζωής στον πρώτο κιόλας πλανήτη που μελετάμε, τότε μάλλον η ζωή είναι πολύ συνηθισμένη στο σύμπαν». Προβλέπει ότι μέσα σε πέντε χρόνια θα υπάρξει ‘ένας σημαντικός μετασχηματισμός’ στην κατανόησή μας για τη ζωή στο σύμπαν.Αν η ερευνητική ομάδα του δεν βρει σημάδια ζωής στον K2-18b, έχει στη λίστα της άλλους 10 εξωπλανήτες που βρίσκονται σε κατοικίσιμες ζώνες – και πιθανώς πολλούς άλλους μετά από αυτούς.Η εν λόγω έρευνα είναι μόνο μία από τις πολλές που βρίσκονται σε εξέλιξη ή προγραμματίζονται για τα επόμενα χρόνια γα την αναζήτηση ενδείξεων ζωής στο σύμπαν. Κάποιοι ψάχνουν στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος – άλλοι κοιτάζουν πολύ πιο μακριά, στο μακρινό διάστημα. Όσο ισχυρό κι αν είναι το James Webb της NASA, έχει τα όριά του. Το μέγεθος της Γης και η απόστασή της από τον Ήλιο, της επιτρέπει να υποστηρίξει τη ζωή. Αλλά το James Webb δεν θα μπορούσε να ανιχνεύσει μακρινούς πλανήτες τόσο μικρούς όσο η Γη (ο K2-18b είναι οκτώ φορές μεγαλύτερος) ή τόσο κοντά στα μητρικά τους άστρα. Έτσι, η NASA σχεδιάζει το Παρατηρητήριο Κατοικίσιμων Κόσμων (Habitable Worlds Observatory – HWO), που έχει προγραμματιστεί να λειτουργήσει την δεκαετία του 2030. Αυτό το τηλεσκόπιο υψηλής τεχνολογίας ελαχιστοποιεί το φως από το μητρικό άστρο γύρω από το οποίο περιφέρεται ένας πλανήτης. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να εντοπίσει και να ελέγξει τις ατμόσφαιρες πλανητών παρόμοιων με τον δικό μας. Επίσης, αυτή τη δεκαετία θα ολοκληρωθεί το Eξαιρετικά Mεγάλο Tηλεσκόπιο (Extremely Large Telescope – ELT), που θα βρίσκεται στο έδαφος και θα παρατηρεί το σύμπαν μέσα από τον διαυγή ουρανό της ερήμου της Χιλής. Έχει το μεγαλύτερο κάτοπτρο από κάθε άλλο τηλεσκόπιο, 39 μέτρα σε διάμετρο, κι έτσι θα βλέπει πολύ περισσότερες λεπτομέρειες στις πλανητικές ατμόσφαιρες από τους προκατόχους του. Και τα τρία αυτά τηλεσκόπια (Webb, HWO και ELT) που αναλύουν εξωγήινες ατμόσφαιρες χρησιμοποιούν μια τεχνική, που εφάρμοζαν οι φυσικοί για περισσότερο από έναν αιώνα, για να διακρίνουν τις χημικές ουσίες από τις σκοτεινές γραμμές απορρόφησης του συνεχούς ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Είναι τόσο πολύ ισχυρά που μπορούν να το κάνουν με την ελάχιστη ποσότητα φωτός που φτάνει σ’ αυτά από την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη, που περιφέρεται γύρω από το άστρο του, εκατοντάδες έτη φωτός μακριά. Ψάχνοντας κοντά στο σπίτι μας.Ενώ κάποιοι κοιτάζουν σε μακρινούς πλανήτες, άλλοι περιορίζουν την αναζήτησή τους στην γειτονιά μας, στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Είναι πολύ πιθανό να φιλοξενείται κάποιο είδος μικροβιακής ζωής σε καποιον από τους παγωμένους δορυφόρους του Δία. Ο δορυφόρος Ευρώπη, για παράδειγμα έχει έναν ωκεανό κάτω από την παγωμένη του επιφάνεια, από τον οποίο εκτοξεύονται στο διάστημα νέφη υδρατμών. Οι αποστολές Clipper της Nasa και οι αποστολές Jupiter Icy Moons Explorer (Juice) της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) θα φτάσουν εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 2030. Καλλιτεχνική απεικόνιση της Ευρώπης, του δορυφόρου του Δία, με τις χαρακτηριστικές γραμμές στην παγωμένη επιφάνειά της και τον υπόγειο ωκεανό της. Η NASA στέλνει επίσης ένα διαστημόπλοιο που ονομάζεται Dragonfly για να προσγειωθεί σε έναν από τους δορυφόρους του Κρόνου, τον Τιτάνα. Είναι ένας εξωτικός κόσμος με λίμνες και νέφη από χημικές ενώσεις πλούσις σε άνθρακα που δίνουν στον πλανήτη μια απόκοσμη πορτοκαλί ομίχλη. Μαζί με το νερό αυτές οι χημικές ουσίες θεωρούνται ότι είναι απαραίτητα συστατικά για τη ζωή. Αυτή η εικόνα στάλθηκε στη Γη στις 14 Ιανουαρίου του 2005, από το διαστημικό σκάφος Huygens. Λήφθηκε κατά την κάθοδό του στην επιφάνεια του Τιτάνα. Μέχρι σήμερα είναι το πιο απομακρυσμένο μέρος από τη Γη στο οποίο προσεδαφίστηκε ανθρώπινη κατασκευή! Ο Άρης σήμερα πολύ αφιλόξενος για τους ζωντανούς οργανισμούς, αλλά οι αστροβιολόγοι πιστεύουν ότι κάποτε ο πλανήτης διέθετε πυκνή ατμόσφαιρα και ωκεανούς και μπορούσε να υποστηρίξει την ανάπτυξη ζωής. Το ρόβερ Perseverance της NASA συλλέγει προς το παρόν δείγματα από έναν κρατήρα που πιστευόταν κάποτε ότι ήταν αρχαίο δέλτα ποταμού. Μια ξεχωριστή αποστολή στη δεκαετία του 2030 θα φέρει αυτά τα δείγματα στη Γη όπου θα αναλυθούν για πιθανά μικροαπολιθώματα απλών μορφών ζωής που έχουν πλέον χαθεί. Ο πρώτος σωλήνας με δείγμα αρειανού εδάφους που απέθεσε το Perseverance στην επιφάνεια του Άρη Οι εξωγήινοι προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας;Μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι για την ώρα αυτό το ερώτημα ανήκει στο βασίλειο της επιστημονικής φαντασίας, αλλά η αναζήτηση ραδιοφωνικών σημάτων από εξωγήινους πολιτισμούς συνεχίζεται εδώ και δεκαετίες, κυρίως από το Ινστιτούτο Αναζήτησης Εξωγήινης Νοημοσύνης (SΕΤΙ). Οι αναζητήσεις τους μέχρι σήμερα ήταν τυχαίες. Αλλά η ικανότητα των τηλεσκοπίων, όπως το James Webb, να εντοπίζουν τα πιο πιθανά μέρη για την ύπαρξη εξωγήινων πολιτισμών σημαίνει ότι το SETI μπορεί να εστιάσει σ’ αυτά τα μέρη την έρευνά του.Πριν από τριάντα χρόνια, δεν είχαμε στοιχεία για πλανήτες σε τροχιά γύρω από άλλα άστρα. Τώρα έχουν ανακαλυφθεί περισσότερα από 5.000 εξωπλανήτες, τους οποίους οι αστρονόμοι και οι αστροβιολόγοι μπορούν να μελετήσουν με πρωτοφανή λεπτομέρεια. Θα υπάρξουν δεδομένα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανακάλυψη εξωγήινης ζωής. Σύμφωνα με τον Δρ Subhajit Sarker του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, μέλος της ομάδας που μελετά τον εξωπλανήτη K2-18b, «πέρα από την απίστευτη επιστημονική επάνάσταση που θα πυροδοτήσει η ανακάλυψης εξωγήινης ζωής, θα προκαλέσει επίσης και μια τεράστια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο η ανθρωπότητα βλέπει τον εαυτό της και τη θέση της στο σύμπαν». διαβάστε περισσότερα στο άρθρο του Pallab Ghosh στο BBC με τίτλο: Alien life in Universe: Scientists say finding it is ‘only a matter of time’

«Η ζωή των κοσμοναυτών και των αστροναυτών του σταθμού είναι το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα του πώς πρέπει να ζουν οι άνθρωποι στη Γη» Συνέντευξη Τύπου μετά την πτήση πραγματοποιήθηκε σήμερα στο CPC. Οι αστροναύτες απάντησαν σε ερωτήσεις δημοσιογράφων και συνδρομητών μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Ο Sergei Prokopyev, ο Dmitry Petelin και ο Frank Rubio εργάστηκαν σε τροχιά για 371 ημέρες - αυτό είναι ένα ρεκόρ συνεχούς παραμονής στο ISS. Πήγαν στο διάστημα τον Σεπτέμβριο του 2022 με το διαστημόπλοιο Soyuz MS-22. Λόγω μιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης, η διάρκεια της αποστολής αυξήθηκε και το πλήρωμα επέστρεψε από την τροχιά του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23. Στη συνέχεια, οι κοσμοναύτες πραγματοποίησαν επειγόντως ένα αντίστροφο κλείδωμα αέρα και περίμεναν ειδικούς από τη Γη να λάβουν απόφαση για περαιτέρω ενέργειες. Στα μέσα Φεβρουαρίου, το σωστικό πλοίο Soyuz MS-23 δρομολογήθηκε σε μη επανδρωμένο τρόπο, στο οποίο το πλήρωμα προσγειώθηκε πριν από δύο ημέρες. Ο Σεργκέι Προκόπιεφ σημείωσε ότι κατά τη διάρκεια της αποστολής τους οι κοσμοναύτες συνάντησαν 28 άτομα στο σταθμό. Ο Dmitry Petelin μίλησε για τα επιστημονικά πειράματα που επρόκειτο να πραγματοποιηθούν κατά τη διάρκεια του έτους εργασίας στο σταθμό και ο Andrei Fedyaev, ο οποίος επέστρεψε στη Γη στις αρχές του μήνα, μίλησε για τις σχέσεις μεταξύ των πληρωμάτων στο σταθμό. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243742%2F310489a8a7383c83c4 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568065

Η εκτόξευση του Progress MS-25 έρχεται σύντομα - και αυτό σημαίνει ότι αρχίζουμε να διαμορφώνουμε βαλλιστικές συνθήκες! Θυμάστε ότι ακόμα και σε υψόμετρο 400 km μπορείτε να νιώσετε την επίδραση της ατμόσφαιρας της Γης; Ο ISS σταδιακά επιβραδύνει και αρχίζει να κατεβαίνει. Επομένως, ο σταθμός πρέπει να διατηρείται τακτικά σε μια δεδομένη τροχιά με ελιγμούς διόρθωσης. Σήμερα στις 15:01 ώρα Μόσχας οι κινητήρες Progress MS-24 άναψαν. Δούλεψαν για 381,7 δευτερόλεπτα και παρήγαγαν ώθηση 0,55 m/s. Ως αποτέλεσμα, το μέσο υψόμετρο της τροχιάς του ISS αυξήθηκε κατά 0,86 km και ανήλθε σε 417,78 km. https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_568064

Σήμερα θα λάμψει στον ουρανό η τελευταία υπερπανσέληνος του 2023. Το «φεγγάρι του θερισμού» κορυφώνεται σήμερα το βράδυ.Η τέταρτη στη σειρά και τελευταία υπερπανσέληνος του 2023 θα κάνει την εμφάνιση της στον ουρανό σήμερα Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου. Η τελευταία υπερπανσέληνος του έτους έχει λάβει την ονομασία «φεγγάρι του θερισμού» ή «φεγγάρι της συγκομιδής». Η συγκεκριμένη πανσέληνος διαφέρει από τις άλλες επειδή πρώτον ανατέλλει σχεδόν ταυτόχρονα με το ηλιοβασίλεμα και δεύτερον κάνει την εμφάνιση της για μερικά βράδια απλά στην προκειμένη περίπτωση σήμερα κορυφώνεται.Πήρε το όνομα της γιατί τις παλαιότερες εποχές που η συγκομιδή γινόταν από τους αγρότες αποκλειστικά με τα χέρια το λαμπερό φως της συγκεκριμένης πανσελήνου που διαρκούσε μάλιστα μερικά βράδια τους βοηθούσε να μαζέψουν τις σοδειές τους πριν την χειμερινή περίοδο και στη διάρκεια της νύχτας.Καθώς η ελλειπτική τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη αυξομειώνει την απόσταση μεταξύ των σωμάτων, υπερ-πανσέληνος συμβαίνει όταν η πανσέληνος συμπίπτει χρονικά με μια πολύ κοντινή προσέγγιση της Σελήνης. Η απόσταση Γης-Σελήνης κυμαίνεται από 406.712 χιλιόμετρα (απόγειο) μέχρι 356.445 χιλιόμετρα (περίγειο). Όταν η πανσέληνος συμβαίνει κοντά στο περίγειο, τότε θεωρείται ότι υπάρχει υπερ-Σελήνη, σούπερ-Σελήνη ή υπερ-πανσέληνος, όροι που δεν είναι αστρονομικοί. Ο όρος, σύμφωνα με την NASA, εφευρέθηκε από τον αστρολόγο Ρίτσαρντ Νόλε το 1979.Μια πανσέληνος στο περίγειο, καθώς είναι πιο κοντά σε μας, φαίνεται έως 14% μεγαλύτερη και 30% φωτεινότερη σε σχέση με μια πανσέληνο στο απόγειο. Επίσης μια υπερ-πανσέληνος είναι περίπου 7% μεγαλύτερη και 15% φωτεινότερη σε σχέση με μια μέση πανσέληνο. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1519191/simera-tha-lampsei-ston-oyrano-i-teleytaia-yperpanselinos-toy-2023/

Καραγράφηκαν για πρώτη φορά ενδείξεις περιστροφής μιας μαύρης τρύπας. Πρόκειται για την μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία Messier 87 – την πρώτη μαύρη τρύπα στην ιστορία της αστρονομίας που φωτογραφήθηκε Το περιβάλλον της τερατώδης μαύρης τρύπας στην καρδιά του γαλαξία M87 Ο γαλαξίας Messier 87 (Μ87) βρίσκεται 55 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη και φιλοξενεί στο κέντρο του μια μαύρη τρύπα με μάζα 6,5 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από την μάζα του ήλιου μας. Μετά την επιτυχία της απεικόνισης του περιβάλλοντας αυτής της μαύρης τρύπας από το παγκόσμιο δίκτυο ραδιοτηλεσκοπίων Event Horizon, τέθηκε το ζήτημα για το αν η εν λόγω η μαύρη τρύπα περιστρέφεται ή όχι;Σύμφωνα με την πρόσφατη δημοσίευση στο περιοδικό Nature, η ανάλυση των παρατηρήσεων του Event Horizon, από το 2000 έως το 2022 έδειξε ότι η μαύρη τρύπα πράγματι περιστρέφεται. Γύρω από την μαύρη τρύπα σχηματίζεται ένας δίσκος συσσώρευσης αερίων και σκόνης. Μέρος του υλικού αυτού προορίζεται να καταλήξει στη μαύρη τρύπα και να εξαφανιστεί για πάντα. Όμως, ένα άλλο τμήμα του εκτοξεύεται από τους πόλους της μαύρης τρύπας με ταχύτητα μεγαλύτερη από το 99,99% της ταχύτητας του φωτός. Τα έως τώρα θεωρητικά μοντέλα υποδείκνυαν πως η περιστροφή αυτή της μαύρης τρύπας ευθύνεται γι αυτό το φαινόμενο. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως φορτισμένα σωματίδια στον δίσκο παράγουν πανίσχυρο μαγνητικό πεδίο και ότι, καθώς η μαύρη τρύπα περιστρέφεται, παρασύρει το πεδίο μαζί της. Όπως τονίζει ο δρ Ziri Younsi, αστροφυσικός στο UCL, η περιστροφή μιας μαύρης τρύπας θα μπορούσε, στο μέλλον, να δώσει πληροφορίες για τα κατακλυσμικά γεγονότα που οδήγησαν στον σχηματισμό της υπερμεγέθους μαύρης τρύπας. Το γεγονός ότι περιστρέφεται υποδεικνύει πως κάτι πολύ τρελό συνέβη στο παρελθόν. Πως κάποια στιγμή στην ιστορία του, συνέβη κάτι πολύ βίαιο. πηγή: https://www.kathimerini.gr/life/science/562641136/ayto-to-teras-peristrefetai-katagrafike-gia-proti-fora-mia-peridinoymeni-mayri-trypa/ – https://www.theguardian.com/science/2023/sep/27/first-evidence-of-spinning-black-hole-detected-by-scientists

Η Ελλάδα να σκεφτεί ξανά την πυρηνική ενέργεια. Τα πιθανά οφέλη και η Τουρκία Τίτλοι τελους στον Ερευνητικό Πυρηνικό Αντιδραστήρα του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Τον περασμένο Μάιο, ο «Δημόκριτος» έστειλε αεροπορικώς στον Καναδά τα τελευταία «φρέσκα» (μη ακτινοβολημένα) πυρηνικά καύσιμα που διέθετε. Με τη μεταφορά του ουρανίου-235, αμερικανικής προέλευσης, στο Πανεπιστήμιο McMaster του Καναδά, έπεσαν οι τίτλοι τέλους για τον πυρηνικό αντιδραστήρα του «Δημόκριτου», που εγκαινιάστηκε το 1961, αλλά η λειτουργία του είχε ανασταλεί από το 2004. Εν τω μεταξύ το αντίστοιχο του “Δημόκριτου” κέντρο στην Τουρκία διαθέτει 2.000 πυρηνικούς μηχανικούς. Η Τουρκία, με τους τέσσερις αντιδραστήρες του Ακούγιου, θα παράγει όση ενέργεια καταναλώνει σήμερα η Ελλάδα. Η συνομιλία με τον Λευτέρη Τσουκαλά είναι μια ιδιαίτερη εμπειρία. Ο διακεκριμένος καθηγητής Πυρηνικής Μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Purdue των ΗΠΑ θεωρείται από τους κορυφαίους διεθνώς στον τομέα του, εταίρος του American Nuclear Society και τιμηθείς με το βραβείο Humboldt, τη σημαντικότερη επιστημονική διάκριση που απονέμει η Γερμανία. Λίγοι μπορούν να ανταγωνιστούν τις γνώσεις του για την πυρηνική ενέργεια. Oι γνώσεις αυτές, ωστόσο, συνοδεύονται με μια σχεδόν θρησκευτική πίστη στις αρετές της τεχνολογίας, που τον οδηγεί να χαρακτηρίζει «μύθους» και «προπαγάνδα» τα περί των κινδύνων που εγκυμονεί, αλλά και να χαρακτηρίζει το Τσερνόμπιλ μια απλή «τοπική καταστροφή» χωρίς ευρύτερες συνέπειες.O κ. Τσουκαλάς είναι ιδρυτικό μέλος του Παγκόσμιου Φόρουμ της NEA (Nuclear Energy Agency), σε συνάντηση της οποίας συμμετείχε πριν μιλήσουμε. «Ο πρώτος στόχος του φόρουμ είναι η προετοιμασία του εργατικού δυναμικού –των επιστημόνων, των ερευνητών– που χρειάζεται για να λειτουργήσουν πυρηνικοί σταθμοί ανά τον κόσμο», εξηγεί στην «Κ». «Ο δεύτερος στόχος αφορά την πυρηνική εφοδιαστική αλυσίδα – τα όργανα, τους αντιδραστήρες, το καύσιμο κ.λπ.».Ο καθηγητής του Purdue, με καταγωγή από τη Γαστούνη Ηλείας, θεωρεί ότι «βρισκόμαστε στη διαδικασία της επόμενης ιστορικής ενεργειακής μετάβασης, από τους υδρογονάνθρακες στην πυρηνική ενέργεια, τόσο εξαιτίας της αλλαγής του κλίματος όσο και γιατί θα χρειαστούμε τα ορυκτά καύσιμα για όλες τις άλλες χρήσεις και τα προϊόντα για τα οποία είναι απαραίτητα». Οπως εξηγεί, «είναι ασυζητητί ανέφικτος ο στόχος των μηδενικών καθαρών εκπομπών το 2050» χωρίς ευρεία χρήση της πυρηνικής ενέργειας.Παραδέχεται ότι «χρειαζόμαστε όλες τις μορφές ενέργειας», αλλά χαρακτηρίζει τις ανανεώσιμες πηγές, όπως την αιολική και την ηλιακή ενέργεια, «διακοσμητικές». Προσθέτει μάλιστα ότι εξαιτίας της ανάγκης να διακόπτεται συχνά η παροχή τους (όταν δεν φυσάει ή δεν έχει ήλιο), επιβαρύνουν το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας. Προκαλούν, όπως λέει, «πρόωρη γήρανση» στο δίκτυο και «μπορούν να δράσουν ως επιταχυντές της κατάρρευσής του. Λειτουργούν λίγο σαν αναβολικά. Αρα είναι αναγκαίο να τρέχει ένα παράλληλο σύστημα, που παρέχει ηλεκτρική ενέργεια αδιαλείπτως».Σχετικά με το ενδεχόμενο με την εξέλιξη της τεχνολογίας να μπορεί να αποθηκεύεται η ενέργεια που παράγεται από τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά και να είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή, δηλώνει απαισιόδοξος. Επιπλέον, όπως σημειώνει, αν γίνει αυτό σε μεγάλη κλίμακα, η Ευρώπη θα ανταλλάξει την εξάρτηση από το ρωσικό αέριο με την εξάρτηση από κινεζικές μπαταρίες δικτύου.Ο ίδιος είναι ιδιαίτερα επικριτικός για τον ρόλο της Γερμανίας στα σημερινά ενεργειακά αδιέξοδα της Ευρώπης. «Φρόντισε η κ. Μέρκελ να στραφούν οι Ευρωπαίοι στις ανεμογεννήτριες, επιλογή που κατέστησε αναγκαίο το ρωσικό αέριο. Εν τω μεταξύ αποφάσισε το κλείσιμο των πυρηνικών εργοστασίων της Γερμανίας, που λειτουργούσαν πολύ καλά, και σήμερα καίει περισσότερο λιγνίτη σε σχέση με πριν από 10 χρόνια».Αν γίνει ευρεία στροφή στην πυρηνική ενέργεια, αντιστοίχως, δεν θα αυξηθεί η εξάρτηση από τις χώρες όπου εξορύσσεται το ουράνιο – ζήτημα που αναδείχθηκε με το πρόσφατο πραξικόπημα στο Νίγηρα. (Στην Ευρώπη μόνο η Φινλανδία κάνει εξορύξεις ουρανίου.)«Το κόστος του καυσίμου στην ηλεκτροπαραγωγή από πυρηνική ενέργεια είναι πολύ χαμηλό, σχεδόν αμελητέο – κάτω από 5% του συνολικού κόστους», εξηγεί. «Στην ηλεκτροπαραγωγή από αέριο ή από λιγνίτη κυμαίνεται μεταξύ 30%-50%. Ο λόγος είναι ότι το πυρηνικό καύσιμο έχει τεράστιο πλεονέκτημα στην απόδοση ενέργειας. Ένα κιλό ουρανίου-235 παράγει 200 εκατομμύρια φορές περισσότερη ενέργεια από ένα κιλό λιγνίτη, πετρελαίου ή φυσικού αερίου». O αντιδραστήρας Εν τω μεταξύ η χώρα μας, στην καλύτερη περίπτωση επιφυλακτική εδώ και δεκαετίες απέναντι στην πυρηνική τεχνολογία, έκανε πρόσφατα ένα αποφασιστικό βήμα για να κλείσει αυτό το κεφάλαιο. Τον περασμένο Μάιο, έπειτα από πολυετείς διεργασίες, ο «Δημόκριτος» έστειλε αεροπορικώς στον Καναδά τα τελευταία «φρέσκα» (μη ακτινοβολημένα) πυρηνικά καύσιμα που διέθετε. Με τη μεταφορά των 13 αυτών στοιχείων ουρανίου-235, αμερικανικής προέλευσης, στο Πανεπιστήμιο McMaster του Καναδά, έπεσαν οι τίτλοι τέλους για τον πυρηνικό αντιδραστήρα του «Δημόκριτου», που εγκαινιάστηκε το 1961, αλλά η λειτουργία του είχε ανασταλεί από το 2004. Ο καθηγητής του Purdue διαφωνεί έντονα με την απόφαση αυτή, λέγοντας ότι «δεν υπήρχε κανένας λόγος να διώξουν το φρέσκο καύσιμο», χαρακτηρίζοντας την παύση λειτουργίας του αντιδραστήρα «καταστροφική» για το εθνικό συμφέρον.«Ο υπόλοιπος κόσμος προχωράει και το ίδιο θα πρέπει να κάνουμε κι εμείς», συνεχίζει. «Η Ελλάδα του 1950, ρημαγμένη από την Κατοχή και τον Εμφύλιο, προσπάθησε και κατάφερε να μπει στην ατομική εποχή. Σήμερα παράγει σχεδόν το 50% της ηλεκτρικής της ενέργειας από φυσικό αέριο, που είναι ακριβό, ρυπογόνο και εισαγόμενο. Και οι μόνοι Ελληνες που γνωρίζουν κάτι από πυρηνική τεχνολογία βρίσκονται στο εξωτερικό».Σε μια χώρα σεισμογενή, που αδυνατεί να συνεννοηθεί για τη διαχείριση συμβατικών απορριμμάτων, η γύμνια των υποδομών της οποίας αποκαλύπτεται επί τακτικής βάσης με κάθε έντονο φυσικό φαινόμενο και με τρομερά ρυθμιστικά κενά, είναι ενδεδειγμένη η ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας;«Είναι εύλογο το ερώτημά σας. Εχω ζήσει όμως σε χώρες της Ασίας, όπως η Νότια Κορέα, που το 1960 ήταν φτωχότερη από την Γκάνα. Υιοθέτησε όμως τη στρατηγική της ανάπτυξης της πυρηνικής βιομηχανίας και είναι σήμερα μία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου, με ΑΕΠ 1 τρισ. δολ.».«Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει στη νέα ατομική επανάσταση, όχι μόνο ως καταναλώτρια, αλλά να μάθει και να παράγει τους νέους αντιδραστήρες», προσθέτει, αναφέροντας ότι οι Κορεάτες κατασκεύασαν τους δικούς τους αντιδραστήρες στα ναυπηγεία τους. «Εχουμε κι εμείς ναυπηγεία – και έχουμε και την απέραντη στρατηγική εύνοια της Αμερικής. Στη νέα πυρηνική εποχή αρχίζουμε όλοι από το μηδέν και η Ελλάδα μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα».Πώς θα ήταν λοιπόν η Ελλάδα σε 20 χρόνια εάν εφάρμοζε επιτυχώς ένα τέτοιο σχέδιο; «Πρέπει να φτιάξουμε μια νέα ενεργειακή βιομηχανία, που να παράγει τρεις φορές περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια στο 1/3 του κόστους, που να παρέχει ενεργειακή αλλά και τεχνολογική ασφάλεια και που να είναι ανθεκτική στην κλιματική κρίση και σε άλλες πιέσεις. Ο πολλαπλασιαστής της πυρηνικής τεχνολογίας στην οικονομία είναι τεράστιος, 35 φορές μεγαλύτερος από τον τουρισμό. Με σχετικά μικρές αλλά στρατηγικά κατευθυνόμενες επενδύσεις, μπορούμε να γίνουμε μία από τις χώρες που παράγουν αυτή τη νέα τεχνολογία – τα καλώδια, το λογισμικό, τα μέταλλα, τις συγκολλήσεις πυρηνικής βαθμίδας κ.ά.». Ειδικά οι νέου τύπου μικροί αρθρωτοί αντιδραστήρες (small modular reactors), εξηγεί, «είναι πιο εύκολο να εγκατασταθούν και, όντας ψηφιακοί, παρέχουν αυξημένη ευελιξία διαχείρισης και στην ασφάλεια». Στην Ανατολική Θράκη Ένα παιδί παίζει με το πατίνι του μπροστά σε πανό που ανάρτησαν Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ενάντια στον πυρηνικό σταθμό του Ακούγιου. «Η Τουρκία, με τους τέσσερις αντιδραστήρες του Ακούγιου, θα παράγει όση ενέργεια καταναλώνει σήμερα η Ελλάδα», επισημαίνει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Purdue. [AP Photo/Petros Karadjias] Στα μέσα Σεπτεμβρίου η τουρκική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι βρίσκεται κοντά σε συμφωνία με κινεζική εταιρεία για την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Ανατολική Θράκη. Αν προχωρήσει, θα είναι ο τρίτος πυρηνικός σταθμός της γείτονος (ο πρώτος, στο Ακούγιου, είναι ήδη υπό κατασκευή· ο δεύτερος, στη Σινώπη, βρίσκεται στο στάδιο του σχεδιασμού). «Η Τουρκία, με τους τέσσερις αντιδραστήρες του Ακούγιου, θα παράγει όση ενέργεια καταναλώνει σήμερα η Ελλάδα. Στο Σότσι, ακούγεται ότι ο Ερντογάν και ο Πούτιν συμφώνησαν για δεύτερο πυρηνικό σταθμό στη Σινώπη, πέραν αυτού που ήδη σχεδιάζεται. Σε κάθε περίπτωση, το να έχουμε γνώση και υποδομές είναι συντελεστής ισχύος», καταλήγει. «Πρέπει να έχουμε κόσμο που καταλαβαίνει τις εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα. Το αντίστοιχο του “Δημόκριτου” κέντρο στην Τουρκία έχει 2.000 πυρηνικούς μηχανικούς. Εγώ έχω δύο Τούρκους φοιτητές εδώ στο Purdue, που έχουν έρθει με υποτροφία του τουρκικού κράτους». – https://www.kathimerini.gr/society/562632904/leyteris-tsoykalas-stin-k-i-ellada-na-skeftei-xana-tin-pyriniki-energeia/

Δέκατη «Βραδιά του Ερευνητή» στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Την Παρασκευή πραγματοποείται η μεγάλη γιορτή της έρευνας και της γνώσης.Κάθε χρόνο περισσότεροι από δύο εκατομμύρια πολίτες σε πάνω από 350 ευρωπαϊκές πόλεις, σε 25 χώρες, μετέχουν στη «Βραδιά του Ερευνητή», μια πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής («European Researchers’ Night») που στοχεύει στην εξοικείωση του κοινού με τον κόσμο της έρευνας και της επιστήμης.Την Παρασκευή, 29 Σεπτεμβρίου από τις 17:00 μέχρι τις 22:00, το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ) ανοίγει τις πύλες του στο κοινό και στη «Βραδιά του Ερευνητή». Για δέκατη συνεχή χρονιά, το ΕΜΠ προσκαλεί τους πολίτες, τους φοιτητές, τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς στη μεγάλη γιορτή της έρευνας και της γνώσης.Στο εμβληματικό κτίριο Αβέρωφ, του ιστορικού συγκροτήματος Πατησίων (είσοδος από οδό Στουρνάρη), οι επισκέπτες θα έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με καινοτόμα ερευνητικά επιτεύγματα, που δημιούργησαν και θα παρουσιάσουν ερευνητές από το ΕΜΠ, πανεπιστήμια της Αθήνας, ερευνητικά κέντρα, καθώς και νεοφυείς επιχειρήσεις και τα οποία επικεντρώνονται, τη φετινή χρονιά, στα σύγχρονα, κρίσιμα ζητήματα της κλιματικής κρίσης, της πράσινης και ψηφιακής μετάβασης και της αειφόρου ανάπτυξης.Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο μέσα από την καθιερωμένη «Βραδιά του Ερευνητή» στοχεύει να αναδείξει την ουσιαστική συμβολή της πανεπιστημιακής έρευνας και του επιστημονικού δυναμικού στην ανάπτυξη της χώρας. Παράλληλα, η διοργάνωση της εκδήλωσης συνδέεται άρρηκτα με την αξιοποίηση του Πολυτεχνείου Πατησίων για εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς σκοπούς, ως κόμβου διασύνδεσης του ΕΜΠ με την κοινωνία.Καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, στους χώρους του Πολυτεχνείου, οι επισκέπτες θα μπορούν, εκτός από τη γνωριμία τους με τα πρωτότυπα ερευνητικά έργα και τους δημιουργούς τους, να συμμετάσχουν σε πλήθος καινοτόμων δράσεων και διαδραστικών εργαστηρίων, που θα έχουν δημιουργηθεί από τους ίδιους τους ερευνητές, αλλά και από μαθητές σχολείων της Αττικής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518875/dekati-vradia-toy-ereyniti-sto-ethniko-metsovio-polytechneio/

Σύγκρουση δορυφόρων του Κρόνου δημιούργησε τους εντυπωσιακούς δακτυλίους του (βίντεο) Εικόνα από τις προσομοιώσεις σχηματισμού των δακτυλίων του Κρόνου. πηγή φωτό (NASA/Durham University/Glasgow University/Jacob Kegerreis/Luís Teodoro) Νέα θεωρία για τον σχηματισμό των δαχτυλιδιών του πλανήτη.Από όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος (εξαιρουμένης της Γης φυσικά) ο Κρόνος είναι αδιαμφισβήτητα αυτός που κερδίζει τις εντυπώσεις εξαιτίας των εντυπωσιακών δακτυλίων του. Οι μελέτες για την προέλευση αυτών των δαχτυλιδιών είναι συνεχείς αλλά μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν συμφωνούν ούτε για το πώς σχηματίστηκαν ούτε καν για την ηλικία τους. Πριν από ένα χρόνο μια μελέτη έκανε λόγο για ένα παγωμένο δορυφόρο του Κρόνου που οι ερευνητές ονόμασαν «Χρυσαλλίδα» ο οποίος πριν από 160 εκατομμύρια χρόνια διαλύθηκε και τα υπολείμματά του σχημάτισαν σταδιακά τους δακτυλίους του πλανήτη.H NASA ανακοίνωσε ότι επιστήμονες της συμμετείχαν σε μια νέα μελέτη για την προέλευση των δακτυλίων του Κρόνου και τα αποτελέσματα της συμφωνούν εν μέρει με την μελέτη για την Χρυσαλλίδα. Οι προσομοιώσεις που πραγματοποίησε η ερευνητική ομάδα δείχνει ότι πριν από μερικές εκατοντάδες εκατ. έτη οι βαρυτικές δυνάμεις του Κρόνου οδήγησαν δύο δορυφόρους του σε τροχιά σύγκρουσης το αποτέλεσμα της οποίας είναι τα εντυπωσιακά δαχτυλίδια του πλανήτη. Οι ερευνητές έδωσαν μάλιστα στη δημοσιότητα ένα βίντεο από την σχετική προσομοίωση. O Κρόνος διαθέτει 145 αναγνωρισμένους δορυφόρους άλλοι εκ των οποίων βρίσκονται σε πολύ κοντινή απόσταση από αυτόν και άλλοι είναι πιο απομακρυσμένοι ενώ θεωρείται πολύ πιθανό να υπάρχουν και άλλοι που περιμένουν τον εντοπισμό τους. Από τους δεκάδες δορυφόρους του κρόνου εκείνοι που ξεχωρίζουν είναι ο Τιτάνας και ο Εγκέλαδος. Ο Τιτάνας είναι ο μεγαλύτερος δορυφόρος του Κρόνου και ο δεύτερος μεγαλύτερος του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος βρίσκεται σε μια γεωατμοσφαιρική κατάσταση την οποία οι επιστήμονες χαρακτήριζουν παρόμοια με αυτή της Γης στα αρχικά στάδια της ύπαρξης της για αυτό και ο Τιτάνας αποτελεί μόνιμο στόχο παρτατηρήσεων και μελέτης ενώ σχεδιάζονται αποστολές εξερεύνησης του ακόμη και με χρήση drones.Ο Εγκέλαδος είναι ένας μικρός παγωμένος δορυφόρος ο οποίος όμως διαθέτει ένα μεγάλο υπόγειο ωκεανό με τις μελέτες που γίνονται σε αυτόν να δείχνουν ότι είναι φιλικός στη ζωή και μάλιστα θεωρείται πλέον ο κόσμος με τις περισσότερες πιθανότητες στο ηλιακό μας σύστημα να διαθέτει κάποιες μορφές ζωής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518775/sygkroysi-doryforon-toy-kronoy-dimioyrgise-toys-entyposiakoys-daktylioys-toy-vinteo/

Ξεκίνησε η κατασκευή του ισχυρότερου λέιζερ στον κόσμο, Πυρηνική σύντηξη, ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και μπαταρίες ορισμένοι από τους τομείς που αναμένεται να δουν πρόοδο από τη χρήση του.Επιστημονική ομάδα κατασκευάζει στη Βρετανία ένα λέιζερ που σύμφωνα με τους δημιουργούς του θα παράγει μια ακτίνες φωτός τρισεκατομμύρια φορές φωτεινότερες από αυτές του Ήλιου. Αν ολοκληρωθεί η κατασκευή του το λέιζερ αυτό θα είναι το ισχυρότερο στον κόσμο. Το λέιζερ ονομάζεται Vulcan 20-20 το κόστος κατασκευής υπολογίζεται ότι θα φτάσει τα 100 εκατ. ευρώ και η χρήση του αναμένεται να επιταχύνει την πρόοδο στην πυρηνική σύντηξη, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τις μπαταρίες. Θα είναι 20 φορές πιο ισχυρό από το σημερινό κυρίαρχο λέιζερ, το Vulcan, το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως για τη μελέτη της φυσικής του πλάσματος.Ένας μόνος παλμός λέιζερ από το νέο μηχάνημα, διάρκειας ενός τρισεκατομμυρίου του δευτερολέπτου, θα προσφέρει περισσότερη ισχύ από ολόκληρο το Εθνικό Ηλεκτρικό Δίκτυο της Βρετανίας. Η κατασκευή του λέιζερ θα διαρκέσει έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί και οι επιστήμονες ελπίζουν ότι μπορεί να προσφέρει καλύτερη κατανόηση αστροφυσικών φαινομένων όπως οι εκρήξεις σουπερνόβα και οι ηλιακές εκλάμψεις.Οι ειδικοί λένε ότι θα μπορούσε επίσης να αξιοποιηθεί για τη μελέτη μιας νέας μεθόδου επιτάχυνσης σωματιδίων για πιθανές θεραπείες ακτινοθεραπείας για τον καρκίνο. Ο Βρετανός υπουργός Επιστημών Τζορτζ Φρίμαν δήλωσε: «Η ανάδειξη της Βρετανίας ως πατρίδας του πιο ισχυρού λέιζερ στον κόσμο είναι μια συναρπαστική ευκαιρία να εξερευνήσουμε το ανεξερεύνητο στην αστρονομία και τη φυσική, να προχωρήσουμε προς νέες πηγές καθαρής ενέργειας για το καλό του πλανήτη μας και πολλά άλλα». Το λέιζερ θα κατασκευαστεί στην Κεντρική Εγκατάσταση Λέιζερ του Συμβουλίου Επιστημών και Τεχνολογίας (STFC) στο Χάργουελ. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518817/xekinise-i-kataskeyi-toy-ischyroteroy-leizer-ston-kosmo/

Η ελεύθερη πτώση ενός «μήλου αντιύλης» Το πείραμα ALPHA-g στο CERN μέτρησε την επίδραση της βαρύτητας στην αντιύλη Αν αφήσετε κοντά στην επιφάνεια της Γης ένα «μήλο από αντιύλη», αυτό θα πέσει ελεύθερα όπως ένα μήλο από κανονική ύλη; Σύμφωνα με την πρώτη απευθείας μέτρηση που πραγματοποιήθηκε φαίνεται πως η αντιύλη αντιδρά στη βαρύτητα όπως ακριβώς και η ύλη. Με βάση τις τρέχουσες θεωρίες, κατά την Μεγάλη Έκρηξη από την οποία προήλθε το σύμπαν, θα έπρεπε να παραχθούν ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης. Δεν συμβαίνει όμως αυτό. Φαίνεται ότι στο σύμπαν υπάρχει ελάχιστη αντιύλη – και στο πλανητικό μας σύστημα σχεδόν καθόλου. Επιπλέον, η ύλη και η αντιύλη αν έλθουν σε επαφή εξαϋλώνονται.Το πείραμα που έγινε στο CERN (Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών) στην Ελβετία, από την ερευνητική ομάδα Antihydrogen Laser Physics Apparatus (ALPHA) και αφορούσε το αντιυδρογόνο, την αντιύλη του υδρογόνου, του ελαφρύτερου στοιχείου. Πάνω: Ένα άτομο αντι-υδρογόνου αποτελείται από ένα αρνητικά φορτισμένο αντιπρωτόνιο γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα θετικά φορτισμένο αντι-ηλεκτρόνιο (ποζιτρόνιο). Κάτω: Ένα άτομο του γνωστού μας υδρογόνου αποτελείται από το θετικά φορτισμένο πρωτόνιο γύρω από το οποίο περιστρέφεται ένα αρνητικά φορτισμένο ηλεκτρόνιο Στη Γη, η περισσότερη αντιύλη που παράγεται με φυσικό τρόπο προέρχεται είτε από κάποια ραδιενεργά στοιχεία, είτε από την κοσμική ακτινοβολία, από σωματίδια που έρχονται από το διάστημα και συγκρούονται με άτομα στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας ζεύγη ύλης-αντιύλης. Αυτή η «νεογέννητη» αντιύλη επιβιώνει μόνο μέχρι να συγκρουστεί με κάποιο άτομο ύλης στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Ωστόσο, αντιύλη μπορεί να παραχθεί και στο εργαστήριο, όπως έγινε με το πείραμα της ALPHA, στο οποίο χρησιμοποιήθηκε αντιυδρογόνο που είχε παραχθεί στο CERN.Το αντιυδρογόνο τοποθετήθηκε σε έναν κύλινδρο, σε συνθήκες κενού, και «παγιδεύτηκε» με μαγνητικά πεδία από πάνω και από κάτω. Οι ερευνητές μείωσαν τα μαγνητικά πεδία μέχρι να ελευθερώσουν την αντιύλη για να παρατηρήσουν εάν θα έπεφτε όταν θα την επηρέαζε η βαρύτητα. Κι αυτό έγινε. Συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν υδρογόνο σε παρόμοιες συνθήκες. Τα αποτελέσματα του πειράματος δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature με τίτλο «Observation of the effect of gravity on the motion of antimatter» . Οι καλύτερη προσαρμογή των πειραματικών δεδομένων έδειξε ότι η αντιύλη έπεφτε με επιτάχυνση [0,75 ± 0,13 (στατιστικό σφάλμα + συστηματικό) ± 0,16 (σφάλμα προσομοίωσης)] g, όπου g η τοπική επιτάχυνση της βαρύτητας. Αναλύοντας τα δεδομένα η επιτάχυνση με την οποία έπεφταν τα άτομα του αντιυδρογόνου ήταν μέσα ατα όρια του σφάλματος, κοντά στην γνωστή μας επιτάχυνση της βαρύτητας. Το αποτέλεσμα αυτό είχε προβλεφθεί στη θεωρία και σε έμμεσα πειράματα, αλλά κανείς δεν είχε κάνει ένα άμεσο πείραμα, αφήνοντας απλώς την αντιύλη να πέσει για να δούμε προς τα πού θα κινηθεί. Το πείραμά ALPHA-g καταρρίπτει τις άλλες θεωρίες που ήθελαν την αντιύλη να συμπεριφέρεται διαφορετικά, σαν να υπήρχε απωθητική αντιβαρύτητα, κινούμενη στο βαρυτικό πεδίο της Γης αντίθετα με την συνηθισμένη ύλη. Μολονότι ο Αϊνστάιν διατύπωσε τη θεωρία της γενικής σχετικότητας πολλά χρόνια προτού να ανακαλυφθεί η αντιύλη, το 1932, θεωρούσε ότι θα αντιδρούσε στις βαρυτικές δυνάμεις με τον ίδιο τρόπο όπως και η ύλη.Οι επιστήμονες δεν έχουν λύσει ακόμη το αίνιγμα της σπανιότητας της αντιύλης στο σύμπαν. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι υπάρχουν γαλαξίες φτιαγμένοι από αντιύλη.«Είναι ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα που αντιμετωπίζουν οι φυσικοί. Αποδεικνύοντας ότι η αντιύλη και η ύλη αντιδρούν ακριβώς το ίδιο στη βαρύτητα, το πείραμα απέκλεισε μια πιθανή εξήγηση για τη σπανιότητα αυτή, ότι δηλαδή η ύλη απώθησε την αντιύλη κατά τη Μεγάλη Έκρηξη λόγω της βαρύτητας.Σύμφωνα με τους ερευνητές του πειράματος ALPHA-g, μας πήρε 30 χρόνια για να μάθουμε πώς να φτιάχνουμε το αντιυδρογόνο, να το κρατάμε και να το ελέγχουμε αρκετά καλά ώστε να μπορούμε πραγματικά να το αφήνουμε να πέφτει ελέυθερα στο πεδίο βαρύτητας της Γης. Το επόμενο βήμα τους είναι να μετρήσουν την επιτάχυνση όσο ακριβέστερα μπορούν, για να επιβεβαιώσουν πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι η ύλη και η αντιύλη πέφτουν στο πεδίο βαρύτητας πράγματι με τον ίδιο τρόπο. Βίντεο: Στο εργοστάσιο της αντιύλης. Το πείραμα ALPHA-g μέτρησε την επίδραση της βαρύτητας στο αντιυδρογόνο πηγή: https://www.amna.gr/home/article/763524/O-Ainstain-eiche-dikio-i-antiuli-antidra-sti-barutita-opos-kai-i-uli – https://home.cern/news/news/physics/alpha-experiment-cern-observes-influence-gravity-antimatter

Επέστρεψε στη Γη μετά από ρεκόρ παραμονής στο Διάστημα το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Ο Φρανκ Ρούμπιο μεταφέρεται από το συνεργείο περισυλλογής μετά την επιτυχή προσγείωση του σκάφους του. πηγή φωτό ( NASA/Bill Ingalls) Ενας αμερικανός αστροναύτης και δύο Ρώσοι κοσμοναύτες έζησαν στον ISS 370 μέρες.Σπάζοντας τα ρεκόρ παραμονής στο Διάστημα επέστρεψαν στη Γη ένας αστροναύτης της NASA και δύο Ρώσοι κοσμοναύτες οι οποίοι παρέμειναν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για περισσότερο από ένα χρόνο.«Σήμερα στις 14:17 ώρα Μόσχας [και ώρα Ελλάδας] η κάψουλα του σκάφους Σογιούζ MS-23 (…) με τους κοσμοναύτες της Roscosmos Σεργκέι Προκόπιεφ και Ντμίτρι Πετέλιν και τον αστροναύτη της NASA Φρανσίσκο Ρούμπιο, που πέρασαν έναν χρόνο στον ISS, προσγειώθηκε στην περιοχή της πόλης Τζεζκαζγκάν στο Καζακστάν», ανέφερε η Roscosmos. «Ο Σεργκέι Προκόπιεφ και ο Ντμίτρι Πετέλιν πέρασαν στο διάστημα 370 ημέρες, 21 ώρες και 22 λεπτά, δηλ. την πιο μακρά πτήση στο πλαίσιο του προγράμματος του ISS», υπογράμμισε σε μια ανακοίνωση η Roscosmos.Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της NASA, Μπιλ Νέλσον, έκανε λόγο για μια «ιστορική στιγμή στη διερεύνηση του Διαστήματος». «Ο Φρανκ Ρούμπιο ολοκλήρωσε το ταξίδι του των 371 ημερών στο διάστημα, δημιουργώντας ένα νέο ρεκόρ της πιο μακράς διαστημικής πτήσης που πραγματοποίησε μονομιάς Αμερικανός αστροναύτης. Καλωσήλθες στο σπίτι, Φρανκ!» έγραψε στην πλατφόρμα X (πρώην Twitter).Είχε εκτοξευθεί τον Σεπτέμβριο του 2022 πάνω σε έναν ρωσικό πύραυλο, με τη σκέψη ότι θα αναχωρούσε για μια κλασική αποστολή έξι μηνών, μαζί με τους δύο Ρώσους κοσμοναύτες. Όμως το σκάφος Σογιούζ που επρόκειτο να τους μεταφέρει πίσω στη Γη –το οποίο παρέμενε όπως πάντα προσδεμένο στον ISS ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σκάφος διάσωσης αν χρειαζόταν– υπέστη διαρροή τον Δεκέμβριο, που πιθανότατα οφειλόταν σε ένα μικρομετεωρίτη.Η ρωσική υπηρεσία αποφάσισε τότε για προληπτικούς λόγους να φέρει πίσω αυτό το σκάφος και να στείλει ένα άλλο, κενό, το Σογιούζ MS-23. Ο Φρανκ Ρούμπιο και οι δύο Ρώσοι συνάδελφοί του έφεραν σε πέρας ως εκ τούτου την αποστολή του πληρώματος που αναμενόταν αρχικά να φθάσει με αυτό το δεύτερο σκάφος και να τους αντικαταστήσει. Το προηγούμενο ρεκόρ για έναν Αμερικανό είχε εγκαθιδρυθεί το 2022 από τον αστροναύτη Μαρκ Βαντ Χέι, με 355 συναπτές μέρες. Το απόλυτο ρεκόρ της πιο μακράς διαμονής στο διάστημα κατέχει ο Ρώσος κοσμοναύτης Βαλέρι Πολιάκοφ, με 437 ημέρες. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243731%2F10c7a6c285eb49a4d6 https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243732%2F460156b5dd4ea0d8c2 https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243733%2Fae60d790f0f7d713ea https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518639/epestrepse-sti-gi-meta-apo-rekor-paramonis-sto-diastima-to-pliroma-toy-diethnoys-diastimikoy-stathmoy/

Η NASA θα ρυμουλκήσει το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και τον ρίξει στον Ειρηνικό Ωκεανό. Παρουσιάστηκε το σχέδιο απόσυρσης του ISS.Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός (ISS) άνοιξε τις πύλες του στους αστροναύτες το 2000. Αποτελεί μια συνεργασία των διαστημικών υπηρεσιών ΗΠΑ, Ρωσίας, Ιαπωνίας, Καναδά και Ευρώπης. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα γίνονται επεκτάσεις, αναβαθμίσεις και βελτιώσεις στον ISS αλλά έχει ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την διακοπή της λειτουργίας του η οποία σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει η NASA θα συμβεί το 2031. Δόθηκε μάλιστα στη δημοσιότητα ένα σχέδιο απόσυρσης του ISS που μελετά η NASA.Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Γη σε ύψος περίπου 400 χλμ. από την επιφάνεια του πλανήτη μας. Το σχέδιο που επεξεργάζεται η NASA κάνει λόγο για ένα διαστημικό σκάφος που θα λειτουργήσει ως… ρυμουλκό το οποίο θα πάει στον ISS, θα συνδεθεί μαζί του και θα τον φέρει σε απόσταση περίπου 100 χλμ. από την επιφάνεια της Γης. Εκεί το σκάφος θα αποσυνδεθεί και θα αφήσει τον σταθμό να εισέλθει στη γήινη ατμόσφαιρα όπου ένα μέρος του θα καταστραφεί από την τριβή και ότι μείνει ανέπαφο θα πέσει σε ένα προκαθορισμένο σημείο του Ειρηνικού Ωκεανού. Το κόστος του εγχειρήματος εκτιμάται ότι θα αγγίξει το ένα δισ. δολάρια και η NASA θα ζητήσει τη συνεργασία του ιδιωτικού τομέα για την κατασκευή του ρυμουλκού σκάφους.Δεν υπάρχουν σχέδια δημιουργίας ενός νέου διαστημικού σταθμού που να βρίσκεται κοντά στη Γη από την NASA και τις συμμαχικές της διαστημικές υπηρεσίες έχοντας ρίξει το βάρος τους στην υπό εξέλιξη δημιουργία της Σεληνιακής Πύλης, ενός επανδρωμένου διαστημικού σταθμού που θα τεθεί σε μια ελλειπτική τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Ο σταθμός αυτός θα λειτουργεί υποστηρικτικά στις επανδρωμένες αποστολές που σχεδιάζονται να γίνουν στη Σελήνη τα επόμενα χρόνια καθώς και στις βάσεις που επίσης σχεδιάζεται να δημιουργηθούν στον φυσικό μας δορυφόρο. Η NASA έχει αποφασίσει να αφήσει στην ιδιωτική πρωτοβουλία τη δημιουργία διαστημικών σταθμών κοντά στη Γη και διάφορες εταιρείες έχουν παρουσιάσει τα σχέδια τους για τέτοιου είδους εγκαταστάσεις που θα συνδυάζουν την επιστημονική-ερευνητική δραστηριότητα με εμπορικές χρήσεις.Από την πλευρά της η Κίνα δημιούργησε πρόσφατα τον δικό της διαστημικό σταθμό τον οποίο αναβαθμίζει συνεχώς. Το Πεκίνο αρχικά είχε ανακοινώσει ότι ο σταθμός αυτός θα λειτουργεί αποκλειστικά για τα κινεζικά συμφέροντα στη συνέχεια ειπώθηκε ότι μπορεί να φιλοξενήσει και αστροναύτες άλλων χωρών. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518324/i-nasa-tha-rymoylkisei-to-diethni-diastimiko-stathmo-kai-ton-rixei-ston-eiriniko-okeano/

Θεόδωρος Κουγιουμζέλης: Η ελληνική αντίστιξη του Οπενχάιμερ. Ένα μυημένο στα άγνωστα ελληνικά ατομικά πράγματα μάτι θα βρει στο κινηματογραφικό έπος του Κρίστοφερ Νόλαν «Οπενχάιμερ» αναλογίες και παράλληλες αντιστίξεις που παρουσιάζουν τοπικό ενδιαφέρον. Ο κορυφαίος Ελληνας πυρηνικός επιστήμονας Θεόδωρος Κουγιουμζέλης. Ο πατέρας της ατομικής βόμβας, Ρόμπερτ Οπενχάιμερ, είχε γερμανοεβραϊκή καταγωγή και έκανε το διδακτορικό του στη Γερμανία, την περίοδο που προηγήθηκε της ανόδου των ναζί και της δίωξης των Εβραίων. Ο κορυφαίος Ελληνας πυρηνικός επιστήμονας Θεόδωρος Κουγιουμζέλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αϊβαλί, από το οποίο εκδιώχθηκε ως πρόσφυγας. Η εγκατάσταση του ναζιστικού καθεστώτος τον βρίσκει στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και αργότερα στο ίδρυμα Kaiser Wilhelm της Χαϊδελβέργης –το σημερινό Max Planck–, όπου συνέχισε τη μεταδιδακτορική του έρευνα στην πυρηνική φυσική.Ξεσπάει ο πόλεμος. Η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ εμπιστεύεται στον Οπενχάιμερ τον ρόλο του Προμηθέα και τη δημιουργία της ατομικής βόμβας. Ηταν μια μάχη με τον χρόνο, καθώς οι ναζί, έχοντας θέσει επικεφαλής του αντίστοιχου προγράμματος τον νομπελίστα της Κβαντομηχανικής Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, θεωρούνταν ότι ήταν κοντά στη δημιουργία του ατομικού όπλου.Στην Ελλάδα συναντώνται παρόμοια μοτίβα σε απλούστερα πεδία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου ο Κουγιουμζέλης –μαζί με τον καθηγητή Αχιλλέα Παπαπέτρου– τίθεται επικεφαλής ομάδας ραδιοερασιτεχνών της Κρατικής Ασφάλειας, με στόχο την κατασκευή ενός ραδιοανιχνευτή μυστικών πομπών του Αξονα στην Ελλάδα, κατάσκοποι του οποίου έχουν «σαρώσει» τη χώρα. Εργάζονται νυχθημερόν και μυστικά στο εργαστήριο του ΕΜΠ και παραδίδουν στην κυβέρνηση Μεταξά ένα προηγμένο σύστημα αντικατασκοπείας που συμβάλλει στην εθνική άμυνα.Το 1945 ο Οπενχάιμερ, συντονίζοντας την ομάδα του Manhattan Project, η οποία απαρτίζεται από κορυφαίους επιστήμονες, ολοκληρώνει την πυρηνική δοκιμή «Trinity» και η ατομική βόμβα είναι πια γεγονός – λίγες ημέρες αργότερα θα δοκιμαστεί στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, προκαλώντας όλεθρο και καταστροφή. Δεν υπάρχει φυσικός στον πλανήτη που να μη συγκλονίζεται από αυτή την εφεύρεση, η οποία επιβεβαιώνει υποψίες και θεωρίες δεκαετιών που γράφονταν και σβήνονταν στον μαυροπίνακα. Πρωτοπόρος Τις ίδιες ημέρες ο Κουγιουμζέλης δημοσιεύει στα «Τεχνικά Χρονικά» το πρώτο επιστημονικό κείμενο για τη σημασία της διάσπασης του ατόμου στα ελληνικά και παθαίνει εμμονή: κινεί γη και ουρανό ώστε η διαλυμένη Ελλάδα να συμμετάσχει στην ατομική εποχή – μια χώρα με δελτίο, νομισματική διολίσθηση και εμφύλιο πόλεμο.Τα χρόνια περνούν, αλλά επιμένει. Ενάντια σε κάθε πρόγνωση, πείθει τα επιτελεία των Ενόπλων Δυνάμεων να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση και οδηγεί τον στρατηγό Πλαστήρα να δεχθεί την είσοδο της Ελλάδας στο CERN –το μεγαλύτερο πυρηνικό εγχείρημα της Ευρώπης– και τη δημιουργία της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, κατά τα αμερικανικά πρότυπα. Μάλιστα συντάσσει μόνος του το σχετικό σχέδιο νόμου, την ίδια εποχή που ο Οπενχάιμερ προσπαθεί να προωθήσει ανεπιτυχώς την ιδέα της διεθνούς συνεργασίας για τη μη διασπορά των πυρηνικών όπλων, πρωτοβουλία που θα τον φέρει απέναντι στο βιομηχανικό – στρατιωτικό κατεστημένο των ΗΠΑ.«Παιδί» αυτών των ζυμώσεων άλλωστε αποτελεί και ο ίδιος ο αντικομμουνισμός, το επίσημο δόγμα σε ΗΠΑ και Ελλάδα που βιώνουν αμφότερες το πνεύμα του Μακαρθισμού. Με τον «ψίθυρο» της κατασκοπείας υπέρ της ΕΣΣΔ, ο Οπενχάιμερ λοιδορείται από τους ιέρακες της Ουάσιγκτον και τον πανίσχυρο πρόεδρο της Αμερικανικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, ναύαρχο Λούις Στράους, ο οποίος τον εκδικείται για τον δημόσιο εξευτελισμό του λίγα χρόνια πριν – τις ίδιες ημέρες που στην Ελλάδα ο υπουργός Αμυνας Παναγιώτης Κανελλόπουλος περνούσε επιτέλους από τη Βουλή το νομοσχέδιο του Κουγιουμζέλη για τη σύσταση της Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας. Η έξοδος Μερικά χρόνια αργότερα, η επιτυχία του Κουγιουμζέλη στη δημιουργία από το μηδέν του Κέντρου Πυρηνικών Μελετών «Δημόκριτος» προκαλεί φθόνο και ζήλο. Επίμονοι «ψίθυροι», που πιθανότατα προέρχονταν από το σκληρό παραστρατιωτικό σύστημα των επιγόνων του ΙΔΕΑ –μια ελληνική εκδοχή του Μακαρθισμού–, τον θέλουν «κομμουνιστή» και «ανατολίτη». Το 1961 βλέπει την πόρτα της εξόδου από τον «Δημόκριτο» και την Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας, που δεν θα είχαν γίνει ποτέ πραγματικότητα χωρίς τη δική του καθοριστική συμβολή.Οταν, έπειτα από χρόνια στο περιθώριο, ο Οπενχάιμερ βραβεύεται από την Αμερικανική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της ατομικής ενέργειας, ο Αϊνστάιν του λέει στην ταινία: «Δεν το κάνουν για σένα, το κάνουν για τον εαυτό τους». Πόσο απέχει αυτό από τα λόγια με τα οποία θα περιέγραφε την πορεία του ο Κουγιουμζέλης, 30 χρόνια μετά την αποπομπή του; «Κανείς προφήτης δεν αξίζει στην πατρίδα του». – https://www.kathimerini.gr/culture/562633570/i-elliniki-antistixi-toy-openchaimer/ Ο κ. Αχιλλέας Χεκίμογλου είναι ερευνητής και συγγραφέας του βιβλίου «Ατομική Εποχή». Πόσοι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είχε πυρηνικές επιδιώξεις κατά τον 20ό αιώνα; Και άραγε πόσο ρεαλιστικές ήταν αυτές; Πώς σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει η χώρα την ατομική ενέργεια; Ποια ήταν τα πρόσωπα που πρωτοστάτησαν σε αυτό το εγχείρημα; Ποιοι ξένοι ενδιαφέρθηκαν να γίνουν οι επίλεκτοι συνεργάτες της; Και εντέλει τι απέμεινε από εκείνη την εποχή; Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρεί να δώσει για πρώτη φορά απαντήσεις η Ατομική Εποχή, φέρνοντας στο φως τα αρχεία που σχετίζονται με την ατομική ενέργεια στην Ελλάδα και τις προσπάθειες της χώρας για τη συμμετοχή της στον «αιώνα του ατόμου». https://www.epbooks.gr/shop/biblia-gia-enilikes/istoria-martyries/istoria/atomiki-epoxi/

Θα δημιουργηθεί στη Γη μια υπερήπειρος που απειλεί την ανθρωπότητα. Οι συνθήκες σε αυτό το ενιαίο κομμάτι ξηράς θα είναι ακραίες.Από τη στιγμή που έκαναν την εμφάνιση τους μεγάλα κομμάτια ξηράς πάνω από τους ωκεανούς στη Γη άρχισαν να σχηματίζονται οι ήπειροι οι οποίες βρίσκονταν σε μια συνεχή κίνηση και άλλες φορές πλησίαζαν η μία την άλλη δημιουργώντας ηπερηπείρους και άλλες φορές υπήρχε διάσπαση των υπερήπειρων με τις ηπείρους να καταλήγουν τελικά στη σημερινή μορφή και θέση τους πριν από περίπου 200 εκατ. έτη.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι ο σχηματισμός μιας υπερηπείρου στη Γη στο μακρινό μέλλον θα μπορούσε να εξαφανίσει τους ανθρώπους και κάθε άλλο θηλαστικό που μπορεί να υπάρχει ακόμη στον πλανήτη. Η υπερήπειρος έλαβε την ονομασία Pangea Ultima και η μαζική εξαφάνιση σε αυτή θα προκληθεί κυρίως από το θερμικό στρες ως αποτέλεσμα της μεγαλύτερης ηφαιστειακής δραστηριότητας που υπάρχει και θα στείλει στην ατμόσφαιρα διπλάσιο διοξείδιο του άνθρακα από τα σημερινά επίπεδα του βλαβερού αερίου. Παράλληλα ο Ήλιος που θα είναι ακόμη γηραιότερος θα εκπέμπει περισσότερη ακτινοβολία και με τις συνθήκες που θα έχουν δημιουργηθεί να μετατρέπουν σε ερήμους ακόμη και τις τροπικές περιοχές του πλανήτη.Η μελέτη αυτή αποτελεί την πρώτη προσπάθεια να μοντελοποιηθεί πόσο ακραίο μπορεί να γίνει το κλίμα από αυτή τη γεωλογική αναδιάταξη. Χρησιμοποιώντας ένα κλιματικό μοντέλο της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Βρετανίας και τον υπερυπολογιστή του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ η προσομοίωση παρείχε επίσης τεκτονικές ενδείξεις για προηγούμενα γεγονότα εξαφάνισης και δεδομένα που θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα σε αστρονόμους που αναζητούν άλλους κατοικήσιμους πλανήτες. Θα θυμίζει Άρη Στην εποχή του Pangea Ultima, οι ακραίες θερμοκρασίες αναμένεται να είναι δραματικές, με περισσότερη υγρασία από τώρα κατά μήκος των ακτών και εξαιρετικά ξηρές συνθήκες στις απέραντες εσωτερικές ερήμους που θα σχηματιστούν. Σε αυτόν τον κόσμο, οι παγκόσμιες θερμοκρασίες θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 15 βαθμούς Κελσίου (και έως και 30 βαθμούς Κελσίου στην ξηρά) πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, γεγονός που θα επέστρεφε τον κόσμο στην ακραία ζέστη που πέρασε τελευταία φορά στην Πέρμια-Τριασική εποχή, πριν από περίπου 260 εκατ. έτη, όταν το 90% της ζωής στη Γη εξαφανίστηκε.Παρατεταμένες περίοδοι θερμότητας άνω των 40 βαθμών Κελσίου θα ξεπερνούσαν τα επίπεδα ανοχής πολλών μορφών ζωής ακόμη και των θηλαστικών που έχουν επιδείξει μια αξιοθαύμαστη προσαρμοστικότητα από την στιγμή που έκαναν την εμφάνιση τους πριν από περίπου 200 εκατ. έτη καταφέρνοντας όχι μόνο να επιβιώσουν από κάθε εμπόδιο έφερε η φύση απέναντι τους αλλά να ανθίσουν και να κυριαρχήσουν στον πλανήτη μετά την εξαφάνιση των δεινοσαυρων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518348/tha-dimioyrgithei-sti-gi-mia-yperipeiros-poy-apeilei-tin-anthropotita/

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας χρηματοδοτεί Έλληνα επιστήμονα για να μελετήσει τον κόσμο των μαύρων τρυπών. Ο Ιωάννης Λιοδάκης θα μελετήσει μαζί με την ομάδα του βίαια και εκρηκτικά φαινόμενα γύρω από γιγάντιες μαύρες τρύπες.Τα ολοένα και πιο εξελιγμένα ισχυρά τεχνικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες και διάφορες νέες μέθοδοι παρατήρησης του Διαστήματος έχουν επιτρέψει ανάμεσα στα άλλα να γίνονται ολοένα και πιο λεπτομερείς παρατηρήσεις στο μέχρι πριν από λίγα χρόνια αόρατο και μυστηριώδη κόσμο των μαύρων τρυπών. Οι έρευνες στις μαύρες τρύπες και την αλληλεπίδραση τους με το κοσμικό τους περιβάλλον αποτελούν πλέον ένα νέο μεγάλο επιστημονικό πεδίο.Στο πλαίσιο αυτό Έλληνας επιστήμονας έλαβε χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του ΙΤΕ, για τη μελέτη βίαιων φαινομένων γύρω από Υπερμαζικές Μαύρες Τρύπες. Ο Ιωάννης Λιοδάκης, μεταδιδακτορικός υπότροφος της NASA στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Marshall (Marshall Space Flight Center), έλαβε πρόσφατα την υψηλού κύρους και ιδιαίτερα ανταγωνιστική χρηματοδότηση ERC Starting Grant από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας. Η επιχορήγηση αυτή ύψους 1,5 εκατ. ευρώ στον Δρ. Λιοδάκη θα του επιτρέψει τη δημιουργία και καθοδήγηση μιας νέας ερευνητικής ομάδας, στο Ινστιτούτο Αστροφυσικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ). Στόχος του είναι να χρησιμοποιήσει το Αστεροσκοπείο Σκίνακα, την κοινή ερευνητική υποδομή του Πανεπιστημίου Κρήτης και του ΙΤΕ, για να μελετήσει την προέλευση των βίαιων και εκρηκτικών φαινομένων γύρω από τις υπερμαζικές μαύρες τρύπες.Οι υπερμαζικές μαύρες τρύπες, που έχουν μάζα εκατομμύρια έως και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου μας, αποτελούν τα πιο ενδιαφέροντα κοσμικά εργαστήρια για τη μελέτη θεμελιωδών φυσικών φαινομένων, σε συνθήκες που δεν είναι δυνατόν να αναπαραχθούν ποτέ στα εργαστήριά μας στη Γη. Οι μαύρες τρύπες αλληλοεπιδρούν με το περιβάλλον τους με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, αλλά κυρίως με τον σχηματισμό δίσκων αερίου, καθώς και πιδάκων ιονισμένου αερίου και σωματιδίων – το λεγόμενο αστροφυσικό «πλάσμα» – που εκπέμπονται κάθετα από τους δίσκους προς το διάστημα με ακραίες ταχύτητες. Ενώ παρατηρούμε και μελετάμε αναλυτικά αυτές τις δομές μέσω της εκπομπής τους σε φως, σωματίδια και, τα τελευταία χρόνια, σε βαρυτικά κύματα, γνωρίζουμε ελάχιστα για το πώς ακριβώς σχηματίζονται οι δομές αυτές, και πώς τα σωματίδια στους πίδακες αποκτούν την απαιτούμενη ενέργεια για την παραγωγή της ακτινοβολίας που συλλέγουμε με τα τηλεσκόπιά μας στην Γη. Με εργαλείο το φως Στο ερευνητικό πρόγραμμα που θα χρηματοδοτηθεί μέσω του ERC, o Δρ. Λιοδάκης θα χρησιμοποιήσει μια ιδιότητα του φωτός που δεν αξιοποιείται συχνά, την πόλωση, ώστε να μελετήσει τα μαγνητικά πεδία στο αέριο και το πλάσμα που περιβάλλουν τις υπερμαζικές μαύρες τρύπες. Η ομάδα του στοχεύει να ρίξει για πρώτη φορά άπλετο φως στις διεργασίες που σχετίζονται με τον σχηματισμό δίσκων αερίου μετά την καταστροφή αστεριών γύρω από μαύρες τρύπες, καθώς και πώς τα σωματίδια στους πίδακες αποκτούν την ενέργειά τους. Η ομάδα του θα χρησιμοποιήσει το -μοναδικής ακρίβειας- υπερσύγχρονο πολωσίμετρο RoboPol στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα, καθώς και άλλα τηλεσκόπια στο διάστημα και στη Γη ώστε, παρατηρώντας συστηματικά μια πλειάδα υπερμαζικών μαύρων τρυπών σε κοντινούς μας γαλαξίες, να προσφέρει την πρώτη ολοκληρωμένη εικόνα αυτών των εκρηκτικών φαινομένων.Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη επιχορήγηση του ERC προστίθεται στον ήδη μεγάλο αριθμό (41) επιχορηγήσεων ERC που έχουν έρθει στο ΙΤΕ, και είναι ο μεγαλύτερος στη χώρα. Συγκεκριμένα, το Ινστιτούτο Αστροφυσικής φιλοξενεί 5 από τα 6 ERC που απονεμήθηκαν στην Ελλάδα για τις επιστήμες του Σύμπαντος, μεταξύ των οποίων το σύνολο των ERC Starting Grants (3), καταδεικνύοντας την επιστημονική ποιότητα και τη διεθνή αναγνώριση του ΙΤΕ και του Ινστιτούτου Αστροφυσικής. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518442/to-eyropaiko-symvoylio-ereynas-chrimatodotei-ellina-epistimona-gia-na-meletisei-ton-kosmo-ton-mayron-trypon/

Το James Webb εντοπίζει πάρα πολλούς γαλαξίες που «δεν θα έπρεπε να υπάρχουν» Οι γαλαξίες όπως ο Γαλαξίας μας ήταν πολύ πιο συνηθισμένοι στο αρχέγονο σύμπαν σε σχέση με ότι πιστεύαμε παλαιότερα. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «The Astronomical Journal» ερευνητική ομάδα παρουσιάζει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανακάλυψη που έκανε χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Εντοπίστηκαν περίπου χίλιοι σπειροειδείς γαλαξίες παρόμοιοι με το δικό μας γαλαξία η ηλικία των οποίων ξεπερνά τα δέκα δισ. έτη. Η ανακάλυψη προκαλεί προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα αφού σύμφωνα με τα κοσμολογικά μοντέλα εκείνη την χρονική περίοδο που το Σύμπαν βρισκόταν ακόμη σε νεαρή ηλικία υπήρχε σχετικά μικρός αριθμός γαλαξιών και συνέβαιναν συνεχώς βίαιες γαλαξιακές συγκρούσεις γεγονός που δεν επέτρεπε την ύπαρξη των μεγάλων σπειροειδών γαλαξιών όπως ο δικός μας τους οποίους οι ειδικοί χαρακτηρίζουν «ευαίσθητους» και «εύθραυστους» και άρα δεν θα μπορούσαν να έχουν παρουσία πόσο μάλλον μαζική στο βίαιο γαλαξιακό περιβάλλον εκείνης της περιόδου.Όπως φαίνεται οι σπειροειδείς γαλαξίες σαν το δικό μας ήταν δέκα φορές πιο συνηθισμένοι στο πρώιμο Σύμπαν από ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι δημιουργώντας από τη μια πλευρά ένα μυστήριο που καλούνται οι επιστήμονες να λύσουν ενώ από την άλλη μπορεί να πέσει νέο φως στο πώς οι μεγάλοι γαλαξίες και μαζί τους η δυνατότητα για ζωή έκαναν την εμφάνιση της για πρώτη φορά στο Σύμπαν.«Για περισσότερα από 30 χρόνια πιστευόταν ότι αυτοί μεγάλοι σπειροειδείς γαλαξίες ήταν σπάνιοι στο πρώιμο Σύμπαν λόγω των βίαιων γαλαξιακών συγκρούσεων. Το γεγονός ότι το James Webb βρίσκει τόσο πολλούς τέτοιου είδους γαλαξίες είναι μια ακόμη απόδειξη της ικανότητας του τηλεσκοπίου που αποκαλύπτει ότι οι γαλαξίες άρχισαν να σχηματίζουν δομές όπως οι σπείρες πολύ νωρίτερα από όσο πιστευόταν μέχρι τώρα» λέει ο Λεονάρντο Φερέιρα, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο της Βικτώριας στον Καναδά, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. πηγή: https://www.naftemporiki.gr/techscience/1518281/ekatontades-galaxies-idioys-me-to-diko-mas-poy-den-eprepe-omos-na-yparchoyn-entopise-sto-nearo-sympan-to-james-webb/ – https://www.livescience.com/space/astronomy/james-webb-telescope-spots-thousands-of-milky-way-lookalikes-that-shouldnt-exist-swarming-across-the-early-universe