Heal

Ανακαλύφθηκαν νέοι δορυφόροι στον Ποσειδώνα περισσότερα στα: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=560108&lngDtrID=252 http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/3578210.stm

Όντως εμείς (3 άτομα από Πάτρα) θα είμαστε Τετάρτη βράδυ -Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος- στον Πάρνωνα. Θα κατασκηνώσουμε στην τοποθεσία της παρατήρησης. Οπότε όσοι περισσότεροι τόσο καλύτερα. Με το καλό να τα πούμε λοιπόν!

Τα κιάλια είναι μια πολύ καλή πρώτη λύση για τα πιο φωτεινά deep sky. Ιδίως η περιοχή του Σκορπιού και του Τοξότη που είναι γεμάτη με αντικείμενα, είναι το ιδανικό μέρος για να γίνει μια πρώτη παρατήρηση. Όσο για το Μ101 έχω βάσιμες αμφιβολίες αν είναι ορατό με κιάλια σε περιοχές με φωτορρύπανση.

Μου φαίνεται πολύ ακραίο το σενάριο να ήταν απεσταλμένοι των εξωγήινων μερικοί από τους "σοφούς" που πέρασαν κατά καιρούς από τον κόσμο. Οι άνθρωποι αυτοί έκαναν μεν νοητικά άλματα, αλλά όχι και αδύνατα πράγματα. Τέτοιου είδους απόψεις εντάσσονται σε μια παραφιλολογία που έχει σαν βάση της τις θεωρίες συνωμοσίας. Όσο για τους πολέμους έχω μερικές αντιρρήσεις. Οι δύο μεγαλύτεροι πόλεμοι στην ανθρωπότητα (από πλευρά θυμάτων και καταστροφών) έγιναν μέσα στον εικοστό αιώνα σε μία περίοδο που ήδη είχαμε εξελιχθεί νοητικά και δυστυχώς συνεχίζουν να γίνονται (Ιράκ, Αφγανιστάν, συνεχείς συγκρούσεις στην Αφρική, Γιουγκοσλαβία). Επιπλέον η εντονότερη καταστροφή του περιβάλλοντος γίνεται τα τελευταία χρόνια. Τώρα για το πως θα σκεφτούν οι εξωγήινοι, απλώς δεν μπορώ να απαντήσω.

Αγαπητέ Κωνσταντίνε, Θίγεις ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα, αυτό της διάρκειας του Γήινου πολιτισμού. Υπάρχουν απόψεις που δίνουν στη Γη μερικές εκατοντάδες χρόνια ζωής ακόμα, αν η "ανάπτυξη" συνεχιστεί με παρόμοιους ρυθμούς, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμα και να βρούμε ένα πολιτισμό τότε το πολύ πολύ να ανταλλάξουμε λιγότερα από 10 μηνύματα (εφόσον βρίσκεται σε μια απόσταση, ας υποθέσουμε 100 ετών φωτός). Αυτό που με κάνει απαισιόδοξο είναι πως ο κίνδυνος ένας πολιτισμός να αυτοκαταστραφεί σύντομα και να μην είναι παρά μια αναλαμπή στο σύμπαν είναι πολύ πιθανός και δεν αφορά μόνο εμάς αλλά και τους εξωγήινους. Δεν πιστεύω πως εμείς οι άνθρωποι είμαστε σαν είδος "κακό" και για αυτό καταστρέψαμε τον πλανήτη μας. Απλά μπορεί κάθε είδος που θα φτάσει σε απόλυτη κυριαρχία πάνω στο ζωτικό του χώρο να ενεργοποιεί την διαδικασία αυτοκαταστροφής του. Πρέπει να ομολογήσω πως δεν έχω κάποιο τεκμηριωμένο στοιχείο που να ενισχύει αυτή την άποψη και τα πειραματικά δεδομένα (ανθρώπινος πολιτισμός) είναι ελάχιστα για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα. Αν παρόλα αυτά ο συλλογισμός αυτός είναι σωστός, ότι δηλαδή ένας πολιτισμός φτάσει σε σημείο τεχνολογικής ανάπτυξης ταυτόχρονα θα έχει ξεκινήσει την αυτοκαταστροφή του, μπορεί να σημαίνει πως ο τελευταίος όρος της εξίσωσης Ντρέικ γίνεται πολύ μικρός με αποτέλεσμα να μειώνεται η πιθανότητα να βρούμε έναν πολιτισμό αλλά και αν ακόμη τον βρούμε τότε η επικοινωνία που θα έχουμε δεν θα είναι παρά ένας επιθανάτιος ρόχγος.

Όντως η φαντασία των αρχαίων λαών οργίαζε και χώρισαν τα αστέρια σε ομάδες που τους θύμιζαν κάποιο πρόσωπο, αντικείμενο, ζώο κλπ αντλώντας κατά κύριο λόγο θέματα από τη μυθολογία. Το γεγονός ότι μερικά αστέρια ανήκουν σε έναν αστερισμό δεν έχει να κάνει με το αν βρίσκονται κοντά το ένα στο άλλο μέσα στο σύμπαν απλά προβάλλονται στην ίδια θέση στην ουράνια σφαίρα. Τα σχήματα που χρησιμοποιούνται σήμερα προέρχονται από τους: Αρχαίους Έλληνες (48 αστερισμοί αναφέρονται στην Αλμαγέστη- Μεγίστη Μαθηματική Σύνταξις του Πτολεμαίου, δεν τους ξεχώρισε ο Πτολεμαίος μόνος του φυσικά, απλά κατέγραψε την μέχρι τότε παράδοση) ενώ οι υπόλοιποι έχουν καταγραφεί από τον 17ο αιώνα και έπειτα, από τους Brahe, Hevelius, Lacaille, Bayer, Gould, Lemonnier και Royer. Κατά κύριο λόγο οι Αστερισμοί που κατέγραψαν οι προηγούμενοι αστρονόμοι, πλην του Πτολεμαίου, αναφέρονται σε νότιους αφανείς από την περιοχή της Μεσογείου Αστερισμούς. Βέβαια και αστερισμοί ορατοί από το βόρειο ημισφαίριο (πχ Καμηλοπάρδαλη, Λύγκας, Ασπίδα, Αλεπού, Σαύρα) κατάγραφηκαν από αυτούς, αφού αποτελούνται από όχι και τόσο φωτεινά αστέρια τα οποία δεν είχε συμπεριλάβει σε κάποιον αστερισμό ο Πτολεμαίος. Επίσης δεν πρέπει να παραλείψουμε το γεγονός ότι και άλλοι λαοί είχαν χωρίσει τον ουρανό σε αστερισμούς σύμφωνα με τη δική τους μυθολογία και φαντασία αλλά τελικά επικράτησε ο χωρισμός που έγινε από τους Έλληνες. Τελικά μετά από απόφαση της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (1930) προκειμένου να υπάρχει ένας κοινός τρόπος χωρισμού των αστεριών σε αστερισμούς αποφασίστηκε να θεωρηθούν αποδεκτοί 88 αστερισμοί με αυστηρά καθορισμένα όρια.

Αν επιμείνουμε στην ειλικρίνεια, θέλω να επισημάνω ότι με αυτά που έγραψα δεν αρνήθηκα την προσφορά των Ελλήνων. Απλά επειδή οι Σουμέριοι προηγούνται χρονικά από τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και επειδή είχαν διαπιστώσει ότι μερικά "αστέρια" κινούνται σε σχέση με τα υπόλοιπα ακίνητα, είπα πως αυτοί είναι που διαχώρησαν πρώτοι τους πλανήτες από τους απλανείς αστέρες, παρόλα αυτά επικράτησαν οι Ελληνικές και οι Λατινικές μεταφράσεις των ονομασιών τους. Για τους πλανήτες πέρα από τον Κρόνο (Ουρανό, Ποσειδώνα και Πλούτωνα), οι οποίοι ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα (και όχι από τους Έλληνες), θα συμφωνήσω μαζί σου για την προέλευση των ονομάτων τους.

Για να είμαστε ειλικρινείς, τα ονόματα που χρησιμοποιούνται για τους πλανήτες διεθνώς δεν είναι ελληνικά αλλά λατινικά. Φυσικά υπάρχει αντιστοιχία μεταξύ των θεών και των πλανητών που ταύτιζαν οι Ρωμαιοι και οι Έλληνες (για παράδειγμα η θεά Αφροδίτη έχει την αντίστοιχη Venus στη ρωμαϊκή μυθολογία και αναφέρονται και οι δύο στον ίδιο πλανήτη του ηλιακού συστήματος, κοκ). Δεν πρέπει να ήταν οι Έλληνες αυτοί που παρατήρησαν για πρώτη φορά ότι κάποια ουράνια σώματα δεν ακολουθούν την κίνηση των άλλων αστεριών αλλά "πλανώνται" (εξ ου και η λέξη πλανήτες), δηλαδή αυτοί που ξεχώρισαν τους πλανήτες από τα αστέρια, σίγουρα οι Σουμέριοι είχαν προηγηθεί σε αυτό, παρόλα αυτά έβαλαν τα θεμέλια στην Αστρονομία ως επιστήμη. Όσο για τα φεγγάρια των πλανητών ανακαλύφθηκαν πολύ αργότερα (ξεκίνησε η ανακάλυψη τους το 17ο αίωνα από το Γαλιλαίο και δεν είμαστε σίγουροι αν έχει κλείσει ακόμα). Γενικά προτιμάται και εκεί πάντως η χρήση ελληνικών ονομασίων ανεξάρτητα αν οι παρατηρητές δεν είναι πια Έλληνες.

Όπως τα λες! Απλά καλό θα ήταν να διευκρινιστούν ορισμένα πράγματα Όντως η φωτεινότητα είναι η συνολική ενέργεια που εκπέμπει το αστέρι ανά μονάδα χρόνου και είναι απόλυτο μέγεθος που δεν έχει να κάνει με το που είναι ο παρατηρητής. Όσο πιο μακριά είμαστε από το αστέρι τόσο λιγότερο φως φτάνει σε εμάς (η ισχύς που φτάνει ανά μονάδα επιφάνειας, είναι αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της απόστασης). Δηλαδή η λαμπρότητα μικραίνει (δηλαδή η ενέργεια ανά μονάδα χρόνου και μονάδα επιφάνειας που φτάνει από το αστέρι). Προκειμένου να το εκφράσουμε αυτό σε σχέση με το υποκειμενικό αίσθημα του πόσο φωτεινό είναι ένα αστέρι χρησιμοποιούμε την κλίμακα φαινομένων μεγεθών. Ξεκίνησε από τον Ίππαρχο (χώρισε τα αστέρια σε 6 μεγέθη που έχουν να κάνουν με το υποκειμενικό αίσθημα του πόσο φωτεινά είναι). Αργότερα διαπιστώθηκε πως υπακούουν μια λογαριθμική σχέση το φαινόμενο μέγεθος και η Λαμπρότητα. Δηλαδή όταν δυο αστέρια έχουν διαφορά μιας μονάδας μεγέθους αυτό σημαίνει πως ο λόγος των λαμπροτήτων τους είναι ένας σταθερός αριθμός περίπου 2,5.

Βασικά η απορία που έχω και εγώ με την ευκαιρία της ερώτησης του φίλου bug είναι αν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένη ποσότητα που να ονομάζεται "δείκτης φωτεινότητας" και εάν ταυτιζεται με το μέγεθος ή αν απλά το φαινόμενο μέγεθος μας δίνει ποσο φωτεινό είναι ένα αντικείμενο στον ουρανό.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γενικά σε συστήματα που έχουν μια αρχική στροφορμή (όπως το νέφος από το οποίο γεννήθηκε το ηλιακό μας σύστημα) έχουν την τάση να δημιουργούν ένα δίσκο συσσώρευσης. Αν και η ακριβής εξήγησή του απαιτεί αρκετή ανάλυση, ένας τρόπος να το φανταστείς απλοποιήμενα το πρόβλημα είναι ο εξής. Αν φανταστούμε μια σφαίρα από ένα αέριο που για κάποιο λόγο (ο οποίος δεν μας ενδιαφέρει επί του παρόντος) αρχίσει να περιστρέφεται γύρω από έναν άξονα, τότε υποχρεωτικά όταν έχουμε κίνηση σε ένα βαρυτικό πεδιο το σώμα που περιφέρεται πρέπει να να γράφει μια έλλειψη η οποία έχει στη μια της εστία το ελκτικό κέντρο. Όπως είναι φανερό τα σωματίδια του αερίου που βρίσκονται στον "ισημερινό" αυτής της σφαίρας θα κινούνται χωρίς κάποιο πρόβλημα ενώ τα υπόλοιπα σωματίδια θα γράφουν μέγιστους κύκλους επί της σφαίρας οι οποίοι θα τέμνουν τον ισημερινό. Λογικό λοιπόν είναι και τα σωματίδια καθώς περνούν τον ισημερινό να αλληλεπιδρούν με τα ήδη κινούμενα εκεί και να συμπαρασύρονται σε αυτή την κίνηση. Δηλαδή τελικά θα καταλήξουν να δημιουργήσουν ένα δίσκο γύρω από το κέντρο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει για παράδειγμα και στους δακτυλίους του Κρόνου (γιατί έχουν την τάση τα αντικείμενα που τον περιβάλλουν να έχουν αυτή την τακτοποιημένη τροχια, και να μην κινούνται τυχαία δημιουργώντας ένα νέφος; ). Στη συνέχεια τα πράγματα γίνονται απλούστερα, οι συμπυκνώσεις του νέφους που ήδη βρίσκεται στην μορφή επίπεδου δίσκου γεννούν τους πλανήτες. Όσο για τον Πλούτωνα μάλλον δεν δημιουργήθηκε με αυτό τον τρόπο αλλά αργότερα "συνελήφθη" σε αυτή την τροχιά. Ελπίζω με αυτή την απλοϊκή εξήγηση να σε διαφώτισα λιγάκι. (από ότι βλέπεις αποφεύγω συστηματικα να απαντήσω στη 2η ερώτηση, γιατί απλούστατα δεν ξέρω ).

Το ζενίθ είναι το σημείο του ουρανού που βρίσκεται ακριβώς πάνω απο το κεφάλι του παρατηρητή, δηλαδή σε γωνιώδη απόσταση 90 μοιρών απο τον ορίζοντα.

Εκτός από τα βιβλία που πρότειναν οι φίλοι, υπάρχουν και ορισμένα αρκετά "ελαφριά" αλλά ιδιαίτερα κατατοπιστικα. Για παράδειγμα το "Ανακαλύπτω το Σύμπαν" εκδόσεις Ερευνητές, το "Άτλας του Διαστήματος" καθώς και τα βιβλία του Διονύση Σιμόπουλου. Είναι πολύ καλή ιδέα για έναν αρχάριο που δεν ενδιαφέρεται μόνο για παρατηρησιακά θέματα (δεν περιέχουν πολλά πράγματα που θα σε βοηθήσουν να μάθεις τον ουρανό και να παρατηρείς με τηλεσκόπιο) αλλά περιέχουν πολλές πληροφορίες για θεωρητικά θέματα. Επίσης έχουν πολλές εικόνες πράγμα που τα κάνει λιγάκι παιδικά αλλά είναι πολύ ξεκούραστα.

Για τα ονόματα των μηνών: Εν γένει είναι Λατινικά και προέρχονται από τους θεούς των αρχαίων Ρωμαίων (πχ Μάρτιος Mars=Αρης,, Ιανουάριος από τον θεό Ιανό) είτε από ονόματα αυτοκρατόρων (πχ Ιούλιος, Αύγουστος) είτε έχουν να κάνουν με αριθμητικά (πχ Σεπτέμβριος, ο έβδομος μήνας αρχιζοντας την αρίθμηση από τον Μάρτιο στον οποίο είναι η εαρινή ισημερία). Όσον αφορά για την άλλη συζήτηση που έγινε σχετικά με την γιαγιά που βλέπει πρωινό καφέ (και από ότι μου λεν οι πληροφορίες μου βλέπει και Τατιάνα), δεν μπορεί κανείς να φτιάξει μια απόλυτη αντικειμενική κλίμακα για το τί είναι σωστό σε αυτό τον τομέα τουλάχιστο (αν και αυτό είναι υποκειμενική άποψη και εκφράζει εμένα, κάποιος κάλλιστα θα μπορούσε εξίσου υποκειμενικά να ισχυριστεί το αντίθετο). Παρόλα αυτά η ενασχόληση με την επιστήμη σε κάθε της έκφανση είτε ερασιτεχνική αστρονομία λέγεται αυτό είτε οτιδήποτε άλλο, ενδυναμώνει τον άνθρωπο δίνοντας του γνώση και ενισχύοντας τον τρόπο σκέψης του. Σε καμία περίπτωση όμως δεν πρέπει να πλανηθεί κανείς και να αναπτύξει μια "ελιτίστικη" νοοτροπία. Τότε απλώς έχει χάσει το παιχνίδι.

Ελπίζω να μη σου προκάλεσε αυτό το βιβλίο την "υπαρξιακή κρίση"... Σε εμένα δεν είχε τέτοιες παρενέργειες Πάντως τι ακριβώς εννοείς ότι η κοσμοθεωρία σου αλλάζει ραγδαία και επικίνδυνο (όπως ρωτάει και ο φίλος messier51);

Ένα ενδιαφέρον βιβλίο για αυτά τα θέματα είναι το "Μετρώντας τον άχρονο χρόνο", Μ. Δανέζης, Σ. Θεοδοσίου εκδόσεις Διαυλος. Επίσης και στην Οδύσσεια των Ημερολογίων πιστεύω πως θα βρεις πολλές τέτοιες πληροφορίες αν και για να είμαι ειλικρινής δεν το έχω διαβάσει.

Επί πλέον πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ορισμένα στοιχεία που έχουν να κάνουν με την "ιερότητα" που απέδιδαν οι αρχαίοι λαοί σε ορισμένους αριθμούς, με αποτέλεσμα να τους προτιμήσουν σε σχέση με τους υπόλοιπους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι χρονικές μονάδες να έχουν σχέση με αυτά τα νούμερα και να καθιερωθούν από την εποχή εκείνη. Για παράδειγμα γιατί η μέρα να έχει 24 ώρες και όχι 25 ή 20; Μία άποψη που έχει αρκετό ενδιαφέρον (πέρα από τη μεταφυσική που συσχέτιζαν οι αρχαίοι λαοί τα χρονικά διαστημάτα) και πιστεύω πως είναι βάσιμη είναι το γεγονός ότι το 24 έχει πολλούς διαιρέτες: 2, 3, 4, 6, 8, 12, εύκολα λοιπόν μπορεί η μέρα να χωριστεί σε πολλά διαστήματα ακέραιων ωρών. Για το έτος νομίζω πως απάντησε απόλυτα ικανοποιητικά ο φίλος Goedel επιπλέον όμως οι μεταφυσικοί συμβολισμοί που απέδιδαν στο 12 έπαιξαν κάποιο ρόλο (βλέπε τους 12 θεούς της αρχαίας Ελλάδας). Με την ίδια λογική πρέπει να καθιερώθηκε η εβδομάδα ως διάστημα 7 ημερών, το 7 ήταν για πολλούς λαούς της αρχαιότητας ιερός αριθμός. Άρα ένας συγκερασμός φυσικών παρατηρήσεων (σεληνιακός μήνας, διάρκεια έτους- αλλαγή εποχών) και μεταφυσικών δοξασιών μας έδωσαν το χωρισμό σε ώρες, μήνες κλπ που έχουμε σήμερα.

Την Πέμπτη που μας πέρασε, είχαμε πάει για παρατήρηση πέντε άτομα και είδαμε στα δυτικά γύρω στις 23.00 ένα εξαιρετικά φωτεινό αντικείμενο (σε μέγεθος που ίσως έφτασε και το -2), αυτό είχε διάρκεια ενός ή δύο λεπτών και έπειτα έσβησε. Μάλιστα καταφέραμε να το βάλουμε και στο οπτικό πεδίου ενός τηλεσκοπίου, όπου είδαμε απλώς ένα φωτεινό σημείο. Τσεκάροντας στο internet για αυτό το αντικείμενο διαπιστώσαμε πως επρόκειτο για ένα Iridium. Αν κάποιος δεν έλεγχε όμως παραπέρα το όλο περιστατικό και είχε την δέουσα φαντασία θα μπορούσε να είχε βρει ένα σωρό εκδοχές για αυτό το αντικείμενο ιδίως την εκδοχή του UFO. Εκεί που θέλω να καταλήξω μετά από την δίηγηση αυτού του περιστατικού που μου συνέβη, είναι ότι οι φίλοι που αναφέρουν ότι βλέπουν αντικείμενα στον ουρανό να κινούνται, να αυξάνουν τη φωτεινότητά τους και έπειτα να σβήνουν δεν είναι φαντασιόπληκτοι. Όμως είναι πολύ βιαστικό να αποδίδουμε σε UFO οτιδήποτε κινείται στον ουρανό, αφού πρώτα δεν έχουμε εξετάσει άλλες πιθανές περιπτώσεις. Τέλος θα ήθελα να επικροτήσω μια άποψη που ήδη έχει διατυπωθεί: κανένας ερασιτέχνης αστρονόμος, από αυτούς που σαρώνουν πραγματικά κάθε βράδυ τον ουρανό, δεν έχει αναφέρει ποτέ κάποιο ανεξήγητο αντικείμενο. Αυτό λέει πολλά για την όλη παραφιλολογία. Φιλικά, Κώστας Γουργουλιάτος

Στην παρακάτω διεύθυνση υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με έναν πλανήτη που παρατηρήθηκε οπτικά και δεν ανιχνεύθηκε έμμεσα όπως γινόταν με τους μέχρι τώρα πλάνήτες. http://www.physics4u.gr/news/2004/scnews1436.html

Αγαπητοί φίλοι, Μόνο το γεγονός των πολλών δημοσιεύσεων που έγιναν σχετικά με το θέμα της δημιουργίας ή μη πανελλήλιου Αστρονομικού οργάνου δείχνει τη σημασία του αλλά και το ενδιαφέρον που παρουσιάζει. Όλες οι απόψεις είναι ενδιαφέρουσες, ιδίως μάλιστα όταν παρουσιάζονται από φίλους ερασιτέχνες οι οποίοι είναι γνωστοί για το έργο τους στο παρατηρησιακό αλλά και στο οργανωτικό επίπεδο. Θα μου επιτρέψετε να επιμείνω για την ανάγκη μιας συνάντησής μας το καλοκαίρι ώστε να μπορέσουμε να συζητήσουμε από κοντά και να γνωριστούμε ακόμη καλύτερα μεταξύ μας, καθώς και όσοι από εμάς συμμετέχουμε σε συλλόγους να παρουσιάσουμε τους τομείς δραστηριοποίησής μας και τα περιθώρια συνεργασίας. Επίσης θα ήθελα να τονίσω για ακόμη μια φορά ότι πιστεύω πως πρέπει να προηγηθούν αρκετές επιτυχεις συνεργασίες, ώστε στη συνέχεια να οργανωθεί ένα πανελλήνιο όργανο. Άλλωστε και από το παράδειγμα της ίδρυσης των κατά τόπους συλλόγων, πουθενά δεν είναι αυτοσκοπός ο σύλλογος, αλλά η πρόωθηση της αστρονομίας. Επίσης δεν νομίζω πως πουθενά ξεκίνησαν σαν πρώτο βήμα την ίδρυση ενός συλλόγου, χωρίς ήδη να έχει σχηματιστεί μια ομάδα ατόμων η οποία πιστεύει πως μπορεί να συνεργάζεται και να αποδίδει. Κατά κάποιο τρόπο ο σύλλογος είναι η επισημοποίηση αυτής της δυναμικής και ασφαλώς δίνει τα περιθώρια για πολύ μεγαλύτερη ανάπτυξη. Σε αναμονή της συνάντησής εφόσον κρίνετε πως θα ωφελήσει και δε θα βλάψει. Πολύ Φιλικά, Κώστας Γουργουλιάτος ΥΓ Η συνάντηση θα πρότεινα να μη προϋποθέτει πως θα γίνει πανελλήνιος σύλλογος και απλά συζητάμε για το πως θα γίνει, αλλά συζητάμε για το αν είναι δυνατόν να γίνει σε τι θα ωφελήσει. Εφόσον συμφωνήσουμε σε αυτό τότε θα μπορέσουμε να συζητήσουμε τις "τεχνικές" λεπτομέρειες. Σε αντίθετη περίπτωση θα ήταν καλό να διατυπωθεί μια στρατηγική η οποία μακροπρόθεσμα θα δώσει τη δυνατότητα για καλύτερη συνεργασία και όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου την ίδρυση του "Υπερσυλλόγου".

Είναι ασφαλώς μια πάρα πολύ καλή ιδέα η συνεργασία των συλλόγων η οποία έχει τονιστεί εδώ και πολύ καιρό στην κοινότητα της ερασιτεχνικής Αστρονομίας. Θα ήταν μάλιστα ευχής έργον να προχωρήσει αυτή η προσπάθεια. Πριν όμως προχωρήσει πιστεύω πως πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ' όψιν μερικοί παράγοντες όπως: Είναι ώριμο το κλίμα για την δημιουργία ενός ανώτερου οργάνου; Κατά τη γνώμη μου πιστεύω πως είναι εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι λίγο πολύ οι περισσότεροι που ασχολούμαστε με τους συλλόγους γνωριζόμαστε μεταξύ μας προσωπικά. Τα συνέδρια που γίνονται ανά δύο χρόνια είναι σίγουρο το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, όμως δεν πρέπει να σταματήσουμε εκεί. Στο συνέδριο της Θεσσαλονίκης τον περασμένο Οκτώβρη έγινε η πρόταση να γίνει μια συνάντηση το καλοκαίρι σε εξοχική τοποθεσία με σκοπό την περαιτέρω γνωριμία των φίλων της Αστρονομίας και την παρατήρηση. Αν αυτή η πρόταση γίνει πραγματικότητα τότε σίγουρα είμαστε σε καλό δρόμο. Ποιος θα είναι ο στόχος ενός τέτοιου οργάνου; Πέρα από κάποια συνέδρια και ημερίδες που μπορούν να γίνουν καθώς και η προσωπική επικοινωνία με σκοπό την ανταλλαγή απόψεων και γνώσεων, φοβάμαι πως η συγκέντρωση μεγάλου πλήθους ατόμων δεν μπορεί να έχει το χαρακτήρα της επιστημονικής παρατήρησης αλλά θα είναι αστροπάρτυ. Αυτό δεν το λέω αρνητικά, ίσα ίσα τα αστροπάρτυ είναι μια από τις πιο ευχάριστες εκδηλώσεις, αλλά σίγουρα όλοι γνωρίζουμε πως ένας σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία μιας παρατήρησης είναι η συνοχή μιας ομάδας η οποία δεν είναι εφικτή αν πρόκειται για μεγάλο πλήθος ατόμων. Φυσικά η οργάνωση συνεδρίων και εκδηλώσεων εν γένει είναι ένας εξαιρετικά σημαντικός στόχος και αξίζει τον κόπο η προσπάθεια οργάνωσης τους. Αν δημιουργηθεί ένα τέτοιο όργανο θα έχει τον χαρακτήρα "Υπερσυλλόγου", δηλαδή θα είναι μέλη του όσοι σύλλογοι επιθυμούν και θα έχει Διοικητικό Συμβούλιο, Γενική Συνέλευση κλπ; Είναι ερώτημα που πρέπει να σκεφτούμε αρκετά πριν να απαντήσουμε. Τι επιπλέον θα προσφέρει ένα τέτοιο όργανο αν ο σύλλογος Α θέλει να κάνει μια εκδήλωση σε συνεργασία με τον σύλλογο Β; Η συνεργασία σε πρώτη φάση είναι σίγουρα εφικτή μέσα από την προσωπική επαφή και δεν νομίζω πως υπάρχει ανάγκη για κάτι παραπάνω. Για την καλύτερη οργάνωση όμως πιο "επίσημων" και πολυπληθών εκδηλώσεων σίγουρα θα έχει να προσφέρει πολλά. Θα πρέπει όμως να προσέξουμε την εμφάνιση κάποιας δυσκαμψίας σε τομείς που λύνονται πολύ ευκολότερα με την προσωπική επαφή. Εκφέροντας μια εντελώς προσωπική γνώμη θα πρότεινα (ή για την ακρίβεια θα επαναλάμβανα προτάσεις που ήδη έχουν γίνει κατά τη διάρκεια των συναντήσεών μας στα συνέδρια) πριν προχωρήσουμε στο βήμα ενός Πανελλήνιου Συλλόγου, να φροντίσουμε να πληθυνθούν οι συναντήσεις μας, για παράδειγμα αν καθοριστούν δύο συναντήσεις το χρόνο σε εξοχικές τοποθεσίες με σκοπο την παρατήρηση (κυρίως με την μορφή του αστροπάρτυ) και την γνωριμία μεταξύ μας. Τέλος θα ήθελα να ζητήσω από φίλους μας οι οποίοι έχουν συμμετάσχει σε ανάλογες δραστηριότητες στο εξωτερικό να καταθέσουν τις εμπειρίες τους ώστε να χρησιμοποιηθούν ως ιδέες για τις δικές μας προσπάθειες.

Εκ μέρους της Αστρονομικής Εταιρείας Πάτρας, Ωρίων, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ΣΕΑ και ιδιαιτέρως όλους όσους συνέβαλαν στην προσπάθεια που πραγματοποιήθηκε. Σίγουρα χωρίς την παρουσία των φίλων η όλη εκδήλωση δε θα σημείωνε τέτοια επιτυχία. Σε αυτό το σημείο μάλιστα θα ήθελα να συμφωνήσω με την άποψη που αναφέρει ο Ιάκωβος. Πέρα από τις τεχνικές που μας εξήγησαν και τις γνώσεις γύρω από την Αστροφωτογραφία που μοίρασαν αφειδώς οι ομιλητές από τον ΣΕΑ, διαπιστώσαμε το πόσο ευχάριστη αλλά και αναγκαία είναι η συνεργασία μεταξύ των Αστρονομικών Συλλόγων. Είναι κάτι το κεφαλαιώδες και δεδομένου ότι ακόμη και σε επίπεδο συλλόγου δεν είναι εύκολο να τα καταφέρνουμε σε όλους τους τομείς, το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι η συνεργασία. Αισθανόμαστε υποχρεωμένοι για αυτή την προσφορά και είμαστε στη διάθεσή σας για μελλοντικές συνεργασίες. Κώστας Γουργουλιάτος,

Αν δεις την Αφροδίτη με γυμνό οφθαλμό είναι σίγουρο πως θα την δεις απλά σαν ένα πολύ φωτεινό αστέρι. Αν την δεις με τηλεσκόπιο τότε θα την δεις σίγουρα σαν μισοφέγγαρο, γιατί ως εσωτερικός πλανήτης παρουσίαζει φάσεις.

Αγαπητοί φίλοι του Ωρίωνα, Σας ενημερώνουμε ότι την Τρίτη 4 Μαϊου 2004 θα γίνει ολική έκλειψη Σελήνης. Για αυτό το λόγο θα πραγματοποιηθεί παρατήρηση με τηλεσκόπια του φαινομένου και σας προσκαλούμε στο χώρο του Εργαστηρίου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Πατρών (2ος όροφος κτηρίου Β). Η παρατήρηση θα ξεκινήσει στις 9.00μμ (8.50 ξεκινά η κάλυψη της Σελήνης από την παρασκιά της Γης) ενώ το φαινόμενο θα φτάσει στο μέγιστο του στις 11.30μμ (πλήρης κάλυψη από την σκιά της Γης). Η συνάντηση είναι ανοιχτή σε κάθε ενδιαφερόμενο. Κώστας Γουργουλιάτος

Δεν έχω κανένα λόγο να διαφωνήσω με αυτό που αναφέρεις, όντως έχω ακούσει και εγώ ότι με βάση τις παρατηρήσεις το σύμπαν διαστέλλεται επιταχυνόμενα. Παρόλα αυτά θεωρώντας αποκλειστικά τις εξισώσεις της ΓΘΣ και την λύση τους το σύμπαν πρέπει να διαστέλλεται (είτε επίπεδο είναι είτε όχι) επιβραδυνόμενα γιατί η βαρύτητα έχει μόνο ελκτικό χαρακήρα. Για να διαστέλλεται επιταχυνόμενα πρέπει το ίδιο το σύμπαν να έχει μια ιδιότητα που να αντίκειται στην βαρύτητα. Εδώ μάλιστα επανέρχεται το πρόβλημα της κοσμολογικής σταθεράς, αν δηλαδή ο χώρος είναι στατικός ή έχει από μόνος του μια δυναμική συμπεριφορά (να δράσει ως όρος πηγής έλξης ή άπωσης στις εξισώσεις της ΓΘΣ). Νομίζω πως είναι μια κλασική περίπτωση ασυμφωνίας παρατήρησης και θεωρίας και το μόνο που πρέπει να περιμένουμε είναι να αποφανθούν οι ειδικοί επί του θέματος.