Πήρα κάποτε ένα κινέζικο laser από το παζάρι του Πειραιά, προτού ασχοληθώ με την Αστρονομία και πέταγα από την χαρά μου επειδή είχαμε επισκεφθεί με ένα φίλο το Πλανητάριο στη Θεσσαλονίκη όπου τα είχαν περίπου 100 ευρώ. Όλα πήγαιναν καλά και ήταν εντυπωσιακότατο. Την τρίτη φορά που έπεσε έσπασε, φυσικό ήταν και δεν έχω παράπονο. Αγόρασα κατόπιν ένα ποιοτικό από την Celestron. Ωραία κατασκευή, ολομεταλλικό, με κουμπί stay on, βίδες ευθυγράμμισης και ειδική βάση Quick Release. Όλα ωραία και καλά. Όμως στον Πειραιά δεν φαίνεται με τίποτε. Στο βουνό φαινόταν (φέτος όχι και τόσο πολύ, μάλλον έπεσε η μπαταρία). Πήγα και αγόρασα πάλι από το παζάρι ένα ίδιο με το πρώτο. Κουτσά- στραβά, στην πόλη δεν έχεις και άλλη επιλογή. Ούτως ή άλλως σπανίως χρησιμοποιώ laser, ο Rigel το υπερκαλύπτει, εκτός από τις φορές που θέλω να δείξω κάτι σε κάποιον, ή να μου δείξουν.