kkokkolis

Έχεις κατεβάσει το Astrovox Astrolists; (στην υπογραφή μου) Περιέχει κατάλογο για τα καλύτερα NGC. Αν δεν θες ολόκληρο το αρχείο, δες εδώ: 1. BEST OBJECTS IN THE NEW GENERAL CATALOG by A.J. Crayon and Steve Coe Version 1.0, dated Thu 01-04-1990 http://seds.org/messier/xtra/similar/sac110bn.html 2. SAA 100 Best Non-Messier Objects, Alphabetically by Constellation http://www.astronomyboy.com/saa/saa100.html Το 1 υπάρχει σαν ebook http://www.saguaroastro.org/content/Book_110BestOfNGC.htm

Ο 32 Plossl, και ο Televue ειδικότερα, είναι φοβερός: 3cm γυαλί, μεγάλο eye relief, οξύτητα. Αλλά στα 15mm έχεις περιθώριο να πάρεις μεγαλύτερο φαινομενικό πεδίο. Και λόγω f/15 δεν χρειάζεσαι τον τέλειο φακό. Προτάσεις: Baader Hyperion 17mm 68 μοιρών (με δακτυλίδι 14mm) Baader Hyperion 13mm 68 μοιρών Explore Scientific 14mm 82 μοιρών (ή Celestron Axiom- Meade 4000-5000 UWA) Nagler 16mm ή William Optics 16mm UWAN Panoptic 15mm (μόνο μεταχειρισμένος) Ethos 13mm, Vixen LVW 17-13mm, Pentax XW 14mm, Denk 14mm είναι ακριβότερες προτάσεις. 100 ευρώ είναι αρκετά πιστεύω, αλλά επειδή μιλούμε μόνο για 2 φακούς μπορείς να το δεις σαν μακροπρόθεσμη επένδυση και να πάρεις κάτι ακριβότερο.

Άτλας και ]Εσπερίδες, John Singer Sargent, 1925

Ο Κήπος των Εσπερίδων, Lord Leighton Frederic, 1892 Lady Lever Art Gallery, Liverpool

Ο Ηρακλής λαμβάνει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων από τον Άτλαντα, 9η Μετόπη Ναού του Διός της Ολυμπίας, 480πχ

Ηρακλής στον Κήπο των Εσπερίδων, Αττικό Ερυθρόμορφο Αγγείο

Νυξ, Caitlyn Munn, 2011

Έχω κάποιες αναφορές πως δεν ανοίγουν τα αρχεία pdf. Σε όλους τους συνδυασμούς υπολογιστών που έχω ανοίγουν κανονικά, μέσω της εντολής =EMBED("AcroExch.Document.7";"") δηλαδή ανοίγει ένα "Έγγραφο Acrobat σε Astrovox Astrolists Ultima 24.xls" Ίσως απαιτείται κάποια ρύθμιση στο Excel ή το Adobe Acrobat; Εφόσον κάποιος "πληροφορικάριος" ή άλλος ειδήμων γνωρίζει κάτι, παρακαλώ να με ενημερώσει. Ευχαριστώ.

Ούτε εγώ το γνώριζα μέχρι που το έμαθα από εσένα.

Teach me your mood, O patient stars, Ralph Waldo Emerson, 1803-1882 Teach me your mood, O patient stars. Who climb each night, the ancient sky. leaving on space no shade, no scars, no trace of age, no fear to die.

Δεν το αρνούμαι πως είμαι κουκλί, εσύ όμως, αν δεν σου αρέσει το kkokkolis, μπορείς να με λες Κώστα Τι είπες τώρα! Υπάρχουν τέτοια πράγματα; Πως θα γινόταν να κλέβαμε κανένα;

Atlantis Reflection, NASA, Bill Ingalls, 2011 Ένα άψογο ποστλούδιο για το 30ετές έπος του SPACE SHUTTLE! APOD 09/07/11

Ώπα μεγαλεία το Heritage! Μπορείς λοιπόν να κάνεις ένα ζύγισμα για κάθε φακό (ο XW έχει το βάρος του) και να βάλεις ξεχωριστά σημαδάκια άλλου σχήματος, ώστε να μην μπερδεύονται.

Να εξηγηθώ λοιπόν. Έχεις ένα Sky Watcher PRO 180 Maksutov Cassegrain, 180/2700 f/15. Μπορείς να δεις πολλά πράγματα με αυτό. Εγώ έχω ένα 150/1500 f/10 που το δουλεύω σχεδόν στο 1800 f12 και από σκοτεινό ουρανό βλέπω όλους τους συνήθεις στόχους (με την ευκολία του GOTO φυσικά). Η δυσκολία του Mak σου, αφού κρυώσει 2-3 ωρίτσες (πρέπει να αρχίσεις να στήνεις κατά τις 8 σε σκιερό μέρος για να αρχίσεις να βλέπεις κατά τις 10-11 καθαρά) είναι η μεγάλη εστιακή. Ας πάρουμε ως μέτρο σύγκρισης το κλασσικό Νευτώνιο 203/1200 f/6. Είναι μόλις 1.3 φορές φωτεινότερο, αλλά ας υποθέσουμε πως χρησιμοποιείς τον ίδιο φακό στα δύο αυτά τηλεσκόπια. Επειδή έχεις διαγώνιο 1.25'' περιορίζομαι σε τέτοιους φακούς. Ο κλασσικός SWA 24mm (Panoptic 24, Meade SWA 24, Hyperion 24) που δίνει το μέγιστο πεδίο παράγει με το Νευτώνιο μεγέθυνση 50x, πεδίο 1.36 μοιρών και κόρη εξόδου 4mm, ενώ με το Mak 112.5x, 0.6 μοίρες και κόρη εξόδου 1.6mm. Δηλαδή έχεις πάνω από διπλάσια μεγέθυνση, λιγότερο από το μισό πεδίο (ορισμένα DSO's, σμήνη και νεφελώματα δεν χωράνε!!!) και 6.25 φορές λιγότερη φωτεινότητα!!! (το τετράγωνο της ακτίνας του exit pupil x π δίνει το εμβαδό του). Άρα έχεις μια σκοτεινή εικόνα, με ωραίο μαύρο ουρανό και σημειακά αστεράκια ακόμη και με φθηνούς φακούς. Τώρα τα αστέρια μένουν φωτεινά καθώς είναι πάντοτε σημειακά, αλλά τα DSO's (γαλαξίες, νεφελώματα) ξεχειλώνουν και ενώ η ολική φωτεινότητα είναι σταθερή, η φωτεινότητα ανά μονάδα επιφανείας πέφτει δραματικά. Αν ανέβεις σε μεγέθυνση το φαινόμενο επιτείνεται και φακός κάτω από 8mm είναι άχρηστος ουσιαστικά, ακόμη και για πλανήτες. Φυσικά αυτά δεν εμποδίζουν τελικά να δεις τα αντικείμενα αυτά, απλώς πρέπει να προσέξεις να μην ελαττωθεί πολύ το exit pupil. Την φωτεινότερη εικόνα δίνει το exit pupil 5-7mm (ανάλογα με την προσαρμογή της κόρης εισόδου, δηλαδή της κόρης του ματιού σου). Αλλά είναι αδύνατο να το έχεις σε Mak με διαγώνιο 1.25''. Το μέγιστο για σένα είναι 2mm με φακό 32mm (στην πραγματικότητα το f/15 με τον διαγώνιο ανεβαίνει λίγο). Δεν πειράζει όμως, καθώς τα περίπου 2mm είναι η ιδανική κόρη εξόδου για DSO's. Φθάνει να μπορείς να βρεις τα αντικείμενα με το στενό πεδίο, πράγμα όχι τόσο εύκολο όσο με τα Dob f/5-f/6. Αν θέλεις μεγαλύτερο πεδίο θα πας σε SWA 24mm ή UWA 16mm. Ο τελευταίος δίνει exit pupil περίπου 1mm που είναι το κάτω όριο για DSO's (μπορείς όμως να πας και σε 13mm). Εγώ με f/12 χρησιμοποιώ Nagler 22 T4 και ES100 9mm που κινούνται σε αυτές τις κόρες εξόδου. Μπορείς να πας και στο 0.5mm κόρη εξόδου αλλά μόνο για πλανήτες και εφ' όσον δεν έχεις πολλά έγκλειστα στο μάτι. Βλέπεις πως οι επιλογές φακών που έχεις είναι περιορισμένες. Θα μπορούσες να ανοίξεις τις επιλογές σου αν χρησιμοποιούσες έναν μειωτή εστιακού λόγου 0.63x http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=994. Χρησιμοποιώ έναν τέτοιο (της Antares στην μισή τιμή) με επιτυχία στο Mak μου, C4 102/1325 f/13 που υπολογίζω πως δουλεύει στα περίπου 1500mm f/15 με τον διαγώνιο 2''. Εκεί ο εστιακός λόγος θα μειωθεί στο f/9.5 (ας πούμε f/10) και exit pupil 2mm θα έχεις με φακό 20mm. Θα χρειαστεί προσαρμογέας MCT to SCT. Μπορείς επίσης να χρησιμοποιήσεις διαγώνιο 2'' ώστε να ανοίξει το πεδίο, φθάνει να μετρήσεις την διάμετρο της οπτικής εξόδου του Mak και να διαλέξεις φακό με field stop ίσο ή και ελάχιστα μεγαλύτερο από αυτήν. Ας πούμε, το C4 έχει έξοδο 30mm και ο 22Τ4 με field stop 31mm ή ο Hyperion 31mm με λίγο μεγαλύτερο (αν θυμάμαι καλά) field stop μου δίνουν μεγάλο πεδίο ώστε να βρίσκω το αντικείμενο, χωρίς να βινιετάρουν. Ο efxar1sto μου έχει πει πως στο 150 Pro του η έξοδος είναι 24mm, αρκετά μικρή για να αξιοποιήσεις φακούς 2'' δυστυχώς. Τα Νευτώνια έχουν 50mm και το C6 μου 40mm. Βλέπεις, τα Mak φτιάχνονται με τους πλανήτες κατά νου και εκεί το στενό baffle είναι χρήσιμο. Ένα SCT ή ένα κοντό Maksutov f/10 (Intes) είναι πιο ευέλικτα, αλλά αφού το έχεις και είναι τόσο καλό τηλεσκόπιο αξιοποίησε τις δυνατότητές του. Συνοψίζω λοιπόν, δύο καλοί φακοί γύρω στα 30 και γύρω στα 15mm (κάννη 1.25''). Και καλή ευθυγράμμιση του finder ώστε να αξιοποιήσεις εκείνου το πεδίο.

Παιδιά, δεν γνωρίζω τι θα κάνετε τελικά, αλλά εδώ έχει πάλι ενοχλητικό αγέρι. Ελπίζω να μην μας τα χαλάσει και πάλι και να κοπάσει το βραδάκι.

Έπιασες την μέγιστη μεγέθυνση;! Με τι συνδυασμό; 5mmx2; Αυτό είναι το πρόβλημα των Dob, η παρακολούθηση σε υψηλές μεγεθύνσεις. Πρέπει να δοκιμάσεις διάφορα επίπεδα σύσφιξης του συμπλέκτη. Επίσης να ισοσταθμίσεις άψογα τον σωλήνα. Άκου: Τοποθετείς στον σωλήνα σε έκταση ό,τι θα έχει πάνω του κατά την παρατήρηση (ερευνητή, φακό κλπ). Τον αφαιρείς από την βάση. Βάζεις ένα στυλό ή μολύβι πάνω σε ένα τραπέζι. Τοποθετείς το dovetail πάνω στο στυλό σε ένα σημείο. Βλέπεις πως γέρνει από την πλευρά του πρωτεύοντος ή του δευτερεύοντος κατόπτρου. Σύρεις τον σωλήνα έως ότου ισορροπήσει επάνω στο στυλό (κράτα τον ελαφρώς από τα άκρα να μην σου πέσει). Βρήκες το σημείο ισορροπίας (προβολή του κέντρου βάρους στο dovetail). Κάνε ένα σημαδάκι στο dovetail σε αυτό το σημείο. Κατόπιν τοποθέτησε τον σωλήνα στην βάση με το σημείο αυτό ακριβώς στο κέντρο του συμπλέκτη. Σφίξε το. Κατόπιν σφίξε τον συμπλέκτη ώστε να κινείται ευχερώς το τηλεσκόπιο. Όταν θα ξαναπαρατηρήσεις μπορεί να χρειαστεί να σφίξεις τον συμπλέκτη λίγο περισσότερο. Για DSO αυτή την εποχή: Το Μ13, τον Αλτήρα και το Δακτυλίδι, όλα τα Messier από την ουρά του Σκορπιού, μέσω του Τοξότη, έως επάνω στον Αετό, την Λύρα και τον Κύκνο. Όλα σχεδόν φαίνονται και με τα Skymaster 15x70, οπότε ιχνηλάτησε τις περιοχές αυτές με τα κυάλια για να ξέρεις τι θα δεις. Κατόπιν βάλε τον φακό χαμηλής μεγέθυνσης (το MA 25 έχεις και όταν βρεις το αντικείμενο βάλε τον υψηλής. Ιδανική μεγέθυνση για DSO's στο 130 είναι τα 65x (φακός 10mm). Εσύ ποιούς φακούς έχεις;

Έχεις ένα πολύ καλό τηλεσκόπιο. Η εγγενής δυσκολία του είναι ο μεγάλος εστιακός λόγος που οδηγεί σε μικρά πεδία. Αν δεν μπλεχτείς με μειωτή εστιακού λόγου και διαγώνιο 2'' οι καλύτερες επιλογές είναι ένα καλό Plossl 32mm (Televue) και ένα SWA ή UWA (Hyperion, ES ή Meade ή Celestron 14mm, William Optics 16mm κλπ) γύρω στα 15mm (17-13mm). Με διαγώνιο 2'' και το 32 μπορεί να είναι SWA. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Επαρκής ψύξη πριν την παρατήρηση, σκοτεινός ουρανός, προσαρμογή των οφθαλμών και πλάγια όραση, ένας χάρτης και ένα Rigel ή Telrad θα σε βοηθήσουν σημαντικά. Η Ανδρομέδα φαίνεται με γυμνό μάτι. Δοκίμασε το Μ13 και τα Messier του Τοξότη αυτή την εποχή, όλα φαίνονται με τον εξοπλισμό που έχεις ήδη. Πλανήτες, διπλοί αστέρες και σφαιρωτά είναι η ειδικότητα του σωλήνα σου, αλλά και τα πλανητικά νεφελώματα. Τα σμήνη και τα υπόλοιπα νεφελώματα (με ή χωρίς φίλτρο ΟΙΙΙ ή Ultrablock) με τον φακό των 32mm ενώ οι γαλαξίες είναι μια πρόκληση.

Ενδιαφέρον! Αυτό ακριβώς σκεπτόμουν τώρα τελευταία. Ψήφισα το 2 (το οποίο θα νικήσει) αλλά η πραγματικότητα είναι πως κοινωνικός το πρωί, κοινωνικός το βράδυ, κοινωνικός στο Astrovox, υπάρχουν πολλά βράδια που προτιμώ να είμαι εγώ και ο ουρανός, ιδίως όταν θέλω να μάθω ή να δοκιμάσω κάτι καινούριο. Αυτό είναι συχνότερο από τα 2 και 3 μαζί, αλλά επειδή πρόκειται ουσιαστικά για ανάρρωση ενώ με την μικρή παρέα ψυχαγωγούμαι πραγματικά, η επιλογή είναι αυτονόητη.

Saturn Storm Panoramas, Cassini Imaging Team, SSI, JPL, ESA, NASA, 2011 Η φύση αντιγράφει την τέχνη για άλλη μια φορά. APDO 08/07/11

Για να πάρεις μια ιδέα, σύγκριση μεταξύ 11x80, 20x100 και 60/700 (35x) κατά τον Ιωάννη Γαλιδάκη. http://ioannis.virtualcomposer2000.com/astronomy/Simulation.html

Πάντως στην τελευταία παρατήρηση μπορεί να δοκίμασα καμμιά δεκαριά, αλλά ουσιαστικά χρησιμοποίησα μόνο 2 (Ν22Τ4 & ES100 9). Μπορείς όμως να μείνεις μόνο με 2 (ή 4 αν τους πλαισιώσεις προς τα άκρα); Αν έχεις μόνο ένα τηλεσκόπιο ή έχουν όλα παραπλήσια εστιακή, φυσικά και μπορείς. Θέμα ψυχολογίας είναι περισσότερο.

Και εάν ξεκουμπώσει και πέσει επάνω στο πρωτεύον; Αλλά βιδωτό είναι βλέπω. Επίσης, καλό είναι να βάλεις μέσα λίγο Silica, αλλιώς να ανοίξεις οπές εξάτμισης της υγρασίας.

Character, Ralph Waldo Emerson, 1803-1882 The sun set, but set not his hope : Stars rose ; his faith was earlier up : Fixed on the enormous galaxy, Deeper and older seemed his eye ; And matched his sufferance sublime The taciturnity of time. He spoke, and words more soft than rain Brought the Age of Gold again : His action won such reverence sweet As hid all measure of the feat.

Συμφωνώ με τον Νίκο σε όλα και, βεβαίως, όχι στα κυάλια Zoom: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=12091&highlight=zoom Πέρασα την φάση που βρίσκεσαι ένα φεγγάρι και κατέληξα πως το 80/400 ST μου προσφέρει περισσότερα με τον διαγώνιο και την δυνατότητα αλλαγής φακών. Ακόμη καλύτερα ένα 102/500 ή ένα υπερφορητό 66ED ή 72ED. Αν μάλιστα έχεις έναν Leica Zoom (λέμε τώρα) δεν το συζητώ, εκτός αν έχεις 2 . Προσφέρεις έτσι στο ένα μάτι όσα δεν μπορείς να προσφέρεις στα δύο λόγω κόστους/μεγέθους/βάρους. Το 100ρι πάντως είναι 56% φωτεινότερο από το 80ρι, ή το 80ρι ισούται με τα 2/3 του 100. Αλλά τέτοια κυάλια μόνο με διαγώνιο, αλλιώς κλείσε ήδη ραντεβού με τον ορθοπεδικό σου και για λουτρά στην Αιδηψό, ιδίως αν είσαι γύρω στα 40+.

Εγώ σχεδιάζω να κάνω παρατήρηση από το Αλεποχώρι (θα φιλοξενούμε κάτι παιδιά) λίγο πιο πέρα. Θα είμαι νοερά μαζί σας. Να είστε κοντά στον γάϊδαρο, οι λύκοι προτιμούν το κρέας του από το ανθρώπινο. Εκτός αν τους κλωτσήσει καταπάνω σας και δεν έχουν άλλες επιλογές. Ο... Σισέ! Φωτογραφία Χρήστου Κωτσιόπουλου