kkokkolis

Μια που μιλούμε για πλανητικά, υπάρχουν και τα νέα WannabeaRadian από τις δύο μονομάχους: Celestron X-Cel LX 25, 18, 12, 9, 7, 5 & 2.3mm Meade 5000 HD-60 25, 18, 12, 9, 6.5 & 4.5mm Ενδέχεται να πρόκειται για τους ίδιους φακούς. Οι αναφορές είναι ενθουσιώδεις (πάντοτε δεν είναι; ) και η τιμή λιγότερο από την μισή ενός Radian. Αν επιμένεις στην τιμή ενός Plossl (και ακόμη πιο κάτω) μπορείς να δοκιμάσεις τους Agena EWA 9 & 6mm, 66 μοιρών. http://agenaastro.com/eyepieces/1-25-eyepieces.html?ca_ep_series_bucket=160%2C169

Για τα τηλεσκόπια της Celestron υπάρχει και το φοβερό Nexremote που δουλεύει με το LogitechR Cordless RumblepadT 2. Το έχω δοκιμάσει και είναι απίστευτα διασεδαστικό. Παρατήρηση sans voir με συντροφιά μια sexy γυναικεία φωνή. Αν είχα στεγασμένο παρατηρητήριο θα το δούλευα μονίμως έτσι. Ορίστε και μια πρόσφατη ανασκόπηση: http://uncle-rods.blogspot.com/2011/03/nexremote-nirvana.html

Τι μεγέθυνση επιδιώκεις; Με τους φακούς αυτούς πας για 110x-130x. Ο ορθοσκοπικός είναι εξαιρετικός φακός. Δεν βλέπω καμμία εκτροπή. Μάλιστα ο 18mm έχει και εξαιρετικό eye relief, παρόμοιο με των Nagler T4 ή ενός Plossl 25mm. Αυτό το 10mm που λέει είναι λάθος, έχει περίπου 20mm. Επίσης οι επιστρώσεις του είναι από τις καλύτερες. Τον NPL δεν τον έχω δει, αλλά είχα Plossl παρόμοιας τιμής. Αν υποθέσουμε πως επειδή είναι Vixen είναι και λίγο καλύτερος θα λάβεις σίγουρα καλές εικόνες στο κέντρο του πεδίου σε έναν πλανήτη. Το eye relief πρέπει να είναι σωστό όπως το λέει, 11mm, δηλαδή σχετικά περιορισμένο αλλά όχι απαγορευτικό. Ο Plossl των 15mm ήταν το όριό μου για Plossl, ενώ στους Ortho ο 6mm είναι ο οριακός. Αν μάλιστα πρόκειται να δείχνεις σε άπειρους φίλους σου, σίγουρα υπερτερεί ο Ortho. Μην διστάσεις να χρησιμοποιήσεις Barlow για να πας στα 220x. Δουλεύει άψογα και με Barlow και με Powermate. Με αυτούς πάει στα 6-8 στοιχεία, όσα έχει ένα τυπικό widefield.

Είναι ένα κλασσικό τηλεσκόπιο, κατάλληλο για πλανήτες ιδίως, αλλά ακριβούτσικο γι' αυτά που προσφέρει. Για αστροφωτογράφηση και πάλι θα περιοριστείς στους πλανήτες, λόγω στήριξης και πολύ μεγάλου εστιακού λόγου, f/15. Αν θυσιάσεις το GOTO, με τα ίδια χρήματα αγοράζεις ένα πολύ μεγαλύτερο τηλεσκόπιο, όπως ένα Νευτώνιο 12'', όχι κατάλληλο για φωτογράφηση όμως: http://www.planitario.gr/main.cfm?module=eshop&action=detail&id=1539. Αλλά και με GOTO αγοράζεις Νευτώνιο 8'', σημαντικά φωτεινότερο δηλαδή. Φυσικά τα 700$ της Αμερικής είναι πολύ καλύτερη τιμή, αλλά και εκεί ανάλογες τιμές έχουν και τα Νευτώνια. Οι διαφορές AT και PE δεν αφορούν τον οπτικό σωλήνα αλλά τα ηλεκτρονικά κυρίως. Μπορείς να ρωτήσεις τον αντιπρόσωπο γι' αυτό. Καθώς θα σου μιλήσουν άλλοι για τα Νευτώνια και την αστροφωτογράφηση, θα περιοριστώ στο θέμα της επίγειας. Σχετικά με την επίγεια παρατήρηση, είναι εφικτή με το ETX 125 αλλά δεν είναι ιδανικό καθώς το GOTO εκεί είναι άχρηστο, τα μοτέρ περιτό βάρος, οι μεγεθύνσεις τεράστιες -κατάλληλες μόνο για μεγάλες αποστάσεις-, το πεδίο στενό και η μετακίνηση ή παρακολούθηση (σε πτηνά, αεροπλάνα, πλοία) δυσχερής έως και αδύνατη. Δύο τύποι αστρονομικών τηλεσκοπίων είναι κατάλληλοι για επίγεια παρατήρηση. Ένα διοπτρικό 50-80mm (και λίγο παραπάνω), αχρωματικό ή καλύτερα ED, για μεγεθύνσεις 10-60x (και λίγο παραπάνω), ή ένα μικρό Maksutov 90mm για υψηλότερες μεγεθύνσεις, τοποθετημένα πάνω σε έναν καλό φωτογραφικό τρίποδα, ύψους >1.80 μέτρα και με χρήση ανορθωτικού διαγωνίου 45 μοιρών. Το ETX125 θα μπορούσε να δουλέψει έτσι αν το αφαιρούσες από την βάση του και το έβαζες επάνω σε έναν καλό τρίποδα. Αλλά δεν αφαιρείται και ακόμη και αν αυτό γινόταν θα χρειαζόταν στιβαρότερος και ακριβότερος τρίποδας λόγω βάρους και, λόγω μεγέθυνσης, θα έτρεμε συνέχεια η εικόνα. Μην σε απασχολεί η επίγεια τώρα. Αν έχεις ήδη έναν τρίποδα, ένα αχρωματικό ST80 μεταχειρισμένο κάνει κάτω από 100 ευρώ και λίγο παραπάνω όταν είναι καινούριο, ενώ με 250 ευρώ αγοράζεις ένα ED 70 (καλύτερη διαχείριση του χρώματος). Και ένας Manfrotto 250 κάνει, ενώ κάνεις δουλειά και με τρίποδες των 30-50 ευρώ (σε χαμηλές μεγεθύνσεις).

Κώστα, μπορείς να διευκρίνισεις και το 1ο και το 2ο; ( δεν το έχω διαβάσει μου αρέσει όμως το θέμα) Η αντίληψη είναι μια ψυχική λειτουργία ανώτερης απαρτίωσης από την παρατήρηση. Στην πορεία της το παρατηρηθέν υποβάλλεται σε επεξεργασία από νοητικά φίλτρα, ορισμένα εκ των οποίων γνωρίζουμε. Λόγου χάρη, ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται περισσότερο τις διαφορές από τις ομοιότητες, τις αλλαγές από τις σταθερές, τις αντιθέσεις από τις παρομοιοθέσεις και επίσης αντιλαμβάνεται ευχερέστερα πράγματα που δύναται να κατηγοριοποιήσει και να εντάξει εύκολα στα συστήματα γνώσεων και πεποιθήσεων. Όλοι μπορούμε να παραβλέψουμε πράγματα και λεπτομέρειες που είναι εκεί αλλά δεν γνωρίζουμε τίποτε γι' αυτά και δεν απηχούν κάποιο νόημα. Και αυτό κάνουμε καθημερινά. Όταν εσύ, εγώ και κάποιος που δεν έχει διδαχθεί βιολογία ή κοινωνιολογία παρατηρήσουμε ένα κομβόυ μυρμηγκιών, θα αντιληφθούμε διαφορετικά πράγματα ο καθείς. Όσο για το δεύτερο: http://poestories.com/read/purloined

Ηλιακό Ρολόι, Πόλη του Μεξικού

Κάτι μου λέει πως πρέπει να έχεις κανένα PST εσύ. Κατά τ' άλλα η μεγαλύτερη νύκτα για τον ερασιτέχνη αστρονόμο μπορεί να είναι θετική. Όταν δεν βρέχει. Και δεν έχει σύννεφα. Και δεν έχει φεγγάρι όταν δεν θες να παρατηρήσεις το φεγγάρι. Και δεν δουλεύεις μέχρι αργά την νύκτα. Ώστε να σε τρώει η νύστα. Και δεν σε πνίγουν οι υποχρεώσεις. Καί έχεις τον χρόνο και τον τρόπο να βρεθείς στο σκοτάδι.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως είναι καλύτερο να αναπτύξεις και να βελτιώσεις τον εαυτό σου και το έργο σου ή το προϊόν σου από το να προσπαθείς να μειώσεις και προσβάλεις τους άλλους ώστε συγκριτικά να φαίνεσαι εσύ καλύτερος, τόσο στις διαπροσωπικές, όσο και στις διανθρώπινες σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων των επαγγελματικών. Άλλοι δεν το πιστεύουν αυτό. Είναι θέμα νοοτροπίας.

Αυτό είναι το θετικό μήνυμα της διαφήμισης για το οποίο δεν υπάρχει ένσταση. Φυσικά την παραπλανητική διαφήμιση άρχισαν πρώτες οι ομοεθνείς Celestron και Meade εδώ και χρόνια, οι μικροί όμως κατασκευαστές μπορούν να αντιτείνουν την αδιαμφισβήτητη ποιότητα (γιατί 14'', 16'', παλαιότερα 20'' και 25'' SCT προσφέρουν και οι άλλοι). Το Μ27 το έχω δει με ευθεία όραση από τον Πειραιά με το C6 (το κεντρικό κλεψυδρικό τμήμα). Άλλη μια παραπλάνηση.

Barlow + Zoom24-8= Zoom12-4= Barlow + 50x-150x= 100x-300x. Ενώ Barlow άνευ προσοφθαλμίου=0 Μπορείς να μην πάρεις τον Zoom, αλλά θα χρειαστείς 2-3 προσοφθαλμίους φακούς. Πχ έναν μεταξύ 36 και 24, έναν μεταξύ 20 και 16 και έναν μεταξύ 12 και 8, που με τον Barlow να δίνουν 5-6 μεγεθύνσεις αποφεύγοντας την αλληλεπικάλυψη.

Αρνητική διαφήμιση made in the US of A. Ενοχλητικότατη. Πρόκειται για 2 σχεδιάσεις μη ανταγωνιστικές αλλά συμπληρωματικές. Κάνουν γενικώς διαφορετικές δουλειές, αν και τα SCT είναι ευρύτερης χρήσης απ' ότι τα Νευτώνια σε στήριξη Dobson. Τόσο μεταξύ των δικών μου, όσο και παρατηρώντας μέσα από ένα C9.25 και ένα SW12 προσφάτως, μπορώ να πω πως προτιμώ τα νεφελώματα και γαλαξίες των Νευτωνίων, αλλά και τους πλανήτες, τα ανοικτά και σφαιρωτά σμήνη, τους διπλούς αστέρες (ή εν γένει αστέρες) των SCTs. Τεχνική ποινή για αντιαθλητικό η Obsession. Τι το κάναμε εδώ; Bush vs Dukakis; Cola wars; Reality show;

Προς διευκόλυνση...

Άσμα ασμάτων, Μαουτχάζουζεν, Ιάκωβος Καμπανέλλης Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου με το καθημερνό της φόρεμα κι ένα χτενάκι στα μαλλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία. Κοπέλες του Άουσβιτς, του Νταχάου κοπέλες, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι, δεν είχε πιά το φόρεμά της ούτε χτενάκι στα μαλλιά. Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου, η χαϊδεμένη από τη μάνα της και τ’ αδελφού της τα φιλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία. Κοπέλες του Μαουτχάουζεν, κοπέλες του Μπέλσεν, μην είδατε την αγάπη μου; Την είδαμε στην παγερή πλατεία μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι, με κίτρινο άστρο στην καρδιά. Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου, η χαϊδεμένη από τη μάνα της και τ’ αδελφού της τα φιλιά. Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία. Όσο ο Ιορδάνης ηδονίζεται τ' άστρα τ' ουρανού, ας μην ξεχνούμε τ' άστρα των ανθρώπων.

Η Αυλή των Θαυμάτων, Ιάκωβος Καμπανέλλης, 1957 Αθάνατος! Το έργο αρχίζει ένα σούρουπο στις αρχές του καλοκαιριού. Η ΜΑΡΙΑ κάθεται σ ένα πεζούλι δεξιά και ένα τραπεζομάντιλο. Η ΒΟΥΛΑ έχει στηρίξει στην ξύλινη σκάλα ένα καθρέφτη και κόβει μονάχη τα μαλλιά της. Στο παράθυρο του σπιτιού του ΙΟΡΔΑΝΗ ο γιος του ο ΓΙΑΝΝΗΣ διαβάζει ένα βιβλίο. Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ μ ένα μπόγο στρωσίδια στον ώμο έρχεται απ' το βάθος κι ανεβαίνει στην ταράτσα… ΒΟΥΛΑ: Γιάννη… ΓΙΑΝΝΗΣ: Ε; ΒΟΥΛΑ: Ο μπαμπάς σου ανεβαίνει στο αστεροσκοπείο… ΜΑΡΙΑ: Ώρα του είναι, ο ήλιος έγειρε. (Ο ΓΙΑΝΝΗΣ δε μιλά. Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ απλώνει στην ταράτσα τα στρωσίδια του. Η ΒΟΥΛΑ πλησιάζει τη ΜΑΡΙΑ). ΒΟΥΛΑ: Δε μου λες, μήπως άφησα τίποτα τσουλούφια στο λαιμό; ΜΑΡΙΑ: Γύρνα να δω… ΒΟΥΛΑ: Πάρε και το ψαλίδι κι ό,τι είναι κόβε το. (Της δίνει το ψαλίδι και κοντοκαθίζει πλάτη προς στη ΜΑΡΙΑ). ΜΑΡΙΑ: Γιατί τα κόψης μόνη σου; ΒΟΥΛΑ: Αν είχα λεφτά θα πήγαινα στο κομμωτήριο… αλλά πού λεφτά; ΜΑΡΙΑ: Μα σεις την περασμένη βδομάδα είχατε ένα μάτσο… ΒΟΥΛΑ: Είχαμε βλέπεις, τώρα δεν έχουμε φράγκο. ΜΑΡΙΑ: Είστε τρελοί κι οι δυο σας… Να το ξέρεις! ΒΟΥΛΑ: Εγώ φταίω;… του άντρα μου τα χέρια είναι τρύπια και δεν του στέκει δεκάρα. ΜΑΡΙΑ: Ναι, γιατί πας πίσω εσύ… Δεν είδα ποτέ άμα σε τραβολογά για γλέντια να του πεις όχι… ΒΟΥΛΑ: Γιατί να του πω όχι… Νέοι είμαστε, να μη χαρούμε μια στάλα; (Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ κατεβαίνει απ το ταρατσάκι και πηγαίνει στο βάθος). ΜΑΡΙΑ: Πρέπει να βάζατε κάτι στην άκρη… ΒΟΥΛΑ: Ό,τι θέλεις λες. Αν είχαμε κάτι ταχτικό, τότε ναι… Μ αυτός μια βδομάδα δουλεύει και δυο κάθεται…! ΜΑΡΙΑ: Κι είναι ανάγκη να τα τρώτε μαζεμένα και να πεινάτε ύστερα; ΒΟΥΛΑ: Άμα κακοπερνάς δυο βδομάδες ύστερα θες να ξεσκάσεις, φυσικό είναι. ΜΑΡΙΑ: Παρ το ψαλίδι, σου τα συμμάζεψα. ΒΟΥΛΑ: Σ ευχαριστώ, κούκλα μου, θες να σου κόψω και τα δικά σου; ΜΑΡΙΑ: Δεν μου χρειάζεται… (Απ το δωμάτιό της βγαίνει η ΑΝΝΕΤΩ, εξήντα χρονώ. Ξεσκονίζει μ ένα σκουπάκι μια πάνινη βαλίτσα και τραγουδά) ΑΝΝΕΤΩ: Ραμόνα, θυμήσου τώρα τα παλιά Ραμόνα, θυμήσου πάλι τα παλιά Ραμόνα… Ραμόνα θυμήσου πάλι τα παλιά Ραμόνα, θυμήσου παλιά… ΜΑΡΙΑ: Πήγε στην Τράπεζα χτες κι έστειλε όλα της τα λεφτά στην Αγγλία… Ξεπαραδιάστηκε πάλι η τρελόγρια… ΒΟΥΛΑ: Και πως θα πάει στην Πάρο…; Με τι λεφτά…; ΜΑΡΙΑ: Κάποιονε θα βαλε στο χέρι… ή θα σήκωσε πάλι τις συντάξεις όλου του χρόνου… ΒΟΥΛΑ: (Στην ΑΝΝΕΤΩ). Ώστε μας φεύγεις αύριο; ΑΝΝΕΤΩ: Θα φύγω να μη σας ενοχλώ… ΒΟΥΛΑ: Έλα τώρα μη σε παίρνει το παράπονο… ΑΝΝΕΤΩ: Αφού μια έρημη γριά γυναίκα εγώ, με το ένα πόδι στο λάκκο, σας ενοχλώ όλους εδώ μέσα, φεύγω, για να βρείτε την ησυχία σας. ΒΟΥΛΑ: Ε καημένη, κι εσύ πια… Όλοι εδώ μέσα ζούμε… θα τύχει και μια παρεξήγηση. ΑΝΝΕΤΩ: Μια παρεξήγηση καλή και άγια. Μα σεις αιωνίως και τυμπανίως μου κοπανάτε ότι σας ανακατεύω τα σκώτια. Ναι ή όχι; ΜΑΡΙΑ: Αν είπαμε και μια κουβέντα παραπάνω εσύ πάλι το δεσες κόμπο; ΑΝΝΕΤΩ: Εμείς στην Αγγλία αυτά δεν τα χουμε! Φεύγω κι εγώ, πάω να κάτσω στην Πάρο ένα χρονάκι να ξανασάνω και γω και σεις… Κι α δε με ξαναδείτε, συχωρέστε με, κι ο Θεός να σας συχωράει… (Ψευτοκλαίει). ΒΟΥΛΑ: (Τρέχει κοντά της). Έλα, έλα τώρα, άσε τις κλάψες. Αφού το ξέρεις πόσο σε αγαπάμε! ΑΝΝΕΤΩ: Σάματι εγώ δε σας αγαπώ…; ΜΑΡΙΑ: Μπορούμε μείς να ζήσουμε χωρίς εσένα; ΑΝΝΕΤΩ: Και μήπως μπορώ εγώ…; ΜΑΡΙΑ: (πάει κι αυτή κοντά στην ΑΝΝΕΤΩ)… Έλα κάτσε δω να, παραπονιάρα… Δώσε μου να σου ξεσκονίσω εγώ τη βαλίτσα σου. ΑΝΝΕΤΩ: Άσε, μη λερώνεις τα χεράκια σου. Την ξεσκόνισα, μάτια μου… ΒΟΥΛΑ: Θα σου ετοιμάσουμε εμείς τα πράγματά σου… Εσύ κάτσε να ξεκουραστείς… ΑΝΝΕΤΩ: (Ξεχνά τελείως την κλάψα)… Καλά, ας καπνίσω ένα τσιγαράκι. Όμως τα πράματά μου θα τα βολέψω μοναχή μου… Μ αρέσει να φτιάχνω ταξιδιάρικη βαλίτσα… τρελαίνομαι… ΒΟΥΛΑ: Πάρε και το μαξιλαράκι να σαι μαλακά… ( Η ΑΝΝΕΤΩ κάθεται κι ανάβει τσιγάρο. Κάθονται και οι άλλες δύο). ΑΝΝΕΤΩ: (Στη ΜΑΡΙΑ, πειραχτικά). Δε μου λες εσύ, πάλι την Πηνελόπη μας παρασταίνεις; ΜΑΡΙΑ: Ούτε την ξέρω αυτή την Πηνελόπη που μου λες… ΑΝΝΕΤΩ: (Γελάει). Τότε τι το ράβεις και το ξηλώνεις αυτό το τραπεζομάντιλο δυο χρόνια τώρα…; ΜΑΡΙΑ: Με συγχωρεί η χάρη σου, ούτε χρόνος δεν είναι που το άρχισα. ΒΟΥΛΑ: Και μήπως δε θα 'πρεπε να χε τελειώσει; ΑΝΝΕΤΩ: εγώ στη θέση σου θα πήγαινα κι ένα σεργιάνι να με δει κάνα μάτι, να πάρω τον αέρα μου! ΜΑΡΙΑ: Ναι, πως…! ΑΝΝΕΤΩ: Τι θα πει ναι πως; Επειδή ο άντρας σου είναι θερμαστής, εσύ πρέπει να περνάς με το κέντημα; Κι εγώ σου λέω πως αυτό το ομορφόπαιδο περνάει μια χαρά σ όποιο λιμάνι αράζουνε… ΒΟΥΛΑ: Τ ακούς; ΜΑΡΙΑ: Μόνη μου που να βγω… που να πάω; ΑΝΝΕΤΩ: Μα επειδή είσαι μονάχη σου πρέπει να βγαίνεις. ΜΑΡΙΑ: Μωρέ τι σας νοιάζει εσάς; ΑΝΝΕΤΩ: Μια φορά το κέντημα δεν είναι άντρας στο κρεβάτι σου. Γυναίκες είμαστε και μεις και ξέρουμε από μοναξιά… ΜΑΡΙΑ: Τι ξέρετε δηλαδή… Τι θέτε να πείτε…; ΑΝΝΕΤΩ: Δε χρειάζεται δα και φιλοσοφία. ΒΟΥΛΑ: Τώρα σε μάθαμε πια. ΑΝΝΕΤΩ: Ξέρουμε τι θα πει άμα το ρίχνεις σα λυσσασμένη στο κέντημα. ΜΑΡΙΑ: Καλά, πάψτε τώρα. ΒΟΥΛΑ: Σ έπιασε πάλι, σ έπιασε…; ΜΑΡΙΑ: Σωπάτε ντε, σας ακούνε κι οι άντρες… (Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ ανεβαίνει πάλι στο ταρατσάκι κρατώντας ένα μπουκάλι κρασί κι ένα σαχανάκι μεζέδες). ΑΝΝΕΤΩ:Καλή ρομάντζα, κυρ-Ιορδάνη… ΙΟΡΔΑΝΗΣ: Κοπιάστε… ΜΑΡΙΑ: Και δε μου λες, κυρα-Αννέτω… ΑΝΝΕΤΩ: Σκόνη που είχε αυτή η διαολο-βαλίτσα…Εμείς στην Αγγλία δεν είχαμε καθόλου σκόνη… ΜΑΡΙΑ: Και δε μου λες, που ευκολύθηκες λεφτά για το ταξίδι…; (Ο ΙΟΡΔΑΝΗΣ κατεβαίνει απ το ταρατσάκι και πηγαίνει στο βάθος). ΑΝΝΕΤΩ: Σήκωσα τέσσερεις συντάξεις, δανείστηκα και κάτι λίγα, θα συμπληρώσω κι από τα νοίκια. ΒΟΥΛΑ: Ποια νοίκια; ΑΝΝΕΤΩ: … Του δωματίου, ματάκια μου. ΜΑΡΙΑ: Ποιου δωματίου; ΑΝΝΕΤΩ: Αυτουνού εδώ να σε χαρώ… έχω και κανένα άλλο; ΜΑΡΙΑ: (Στη ΒΟΥΛΑ). Τι σου 'λεγα; Δεν σου 'λεγα ότι αυτή θα κάνει στο τέλος του κεφαλιού της χωρίς να ρωτήσει κανέναν…; Να τα. ΒΟΥΛΑ: (Άγρια). Εμ δεν θα κάνει…! ΑΝΝΕΤΩ: (Τινάζεται ξαναμμένη). Θα κάνω και θα παρακάνω… Δικό μου είναι το δωμάτιο και το επινοικιάζω, ό,τι θέλω το κάνω… Το δικό μου δωμάτιο δώνω, δε δώνω το δικό σας… Ορίστε μας! ΜΑΡΙΑ: Είσαι αναίστητη… Εδώ είμαστε σα μια οικογένεια και πας τώρα να μας κουβαλήσεις μια ξένη εδώ μέσα…

Άλλο η παρατήρηση και άλλο η αντίληψη Αλέξη. Έχεις διαβάσει το ''Κρυμμένο Γράμμα'' του Πόε; Nihil sapientiae odiosius acumine nimio.

Kepler's Suns and Planets, Jason Rowe, Kepler Mission, 2011 APOD 29/03/11 Ίσως δεν πρόκειται για ''καλή τέχνη'' ακριβώς, αλλά η ομορφιά αυτής της εικόνας με τους 1235 υποψηφίους πλανήτες σε διάβαση εμπρός από το άστρο τους με μαγεύει. Η εικόνα είναι υπό κλίμακα, με τον Ήλιο και την Γη μας απομονωμένους επάνω δεξιά.

Βάλε μια φωτογραφία δείχνοντας που κουνιέται. Αν υπάρχει πρόβλημα μεταξύ βάσης και ερευνητή μπορείς να σφηνώσεις ένα τραπουλόχαρτο ή χαρτονάκι. Ο ερευνητής του Bresser 70/700 είναι εντελώς άχρηστος. Έχει field stop που τον κάνει ελάχιστα φωτεινό, τεράστιο αστιγματισμό, μόνο ένα πλαστικό φακό με έντονο ψευδόχρωμα. Όταν είδα από μέσα του μόνο ναυτία δεν έπαθα. Καλύτερα ένας ερευνητής κόκκινης κουκίδας αν κυρίως θέλεις να βλέπεις πλανήτες, οι οποίοι είναι και η ειδικότητά του.

Start low and go slow. Χρυσός κανόνας της θεραπευτικής. Έτσι πολεμώ τον πυρετό της διαμέτρου. ΥΓ: οι 4 παλλακίδες μου κόστισαν ακριβώς τα μισά χρήματα από το Nexstar. Ή όσο κάνει ο σωλήνας (OTA) C6.

Ποτέ! Το Nexstar είναι η σουλτανί καντίν. Τα υπόλοιπα απλές παλλακίδες.

EΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ, staurakis, 2011

Τέλειο το SW Dobsonian 8'' Παναγιώτη. Το χρωματάκι είναι λίγο χλωμό, αλλά αυτό διορθώνεται! Σε ευχαριστώ.

Night sky for a sleepyhead, Primal Colors, David C. Hettel, 2011

Σερενάτα του Σεληνόφωτος, Hans Zatzka, 1859 - 1945 Ελαιογραφία σε καμβά

Καλλονή στο Φεγγαρόφωτο, Hans Zatzka, 1859 - 1945 Ελαιογραφία σε καμβά