kkokkolis

Στον Νυκτερινό Ουρανό, Hans Zatzka, 1859 - 1945 Ελαιογραφία σε καμβά

Νηιρίδες, Hans Zatzka, 1859 - 1945 Ελαιογραφία σε καμβά

Νύκτες Αραβικές, Hans Zatzka, 1859 - 1945 Ελαιογραφία σε καμβά

Kongming Lantern, Jimmy Quek Prabhakara, 2007 Ακρυλικό σε καμβά

Night Sky, Carol Aust, 2008

Moonrise, Carman Bliss, 1931 At the end of the road through the wood I see the great moon rise. The fields are flooded with shine, And my soul with surmise. What if that mystic orb With her shadowy beams, Should be the revealer at last Of my darkest dreams ! What if this tender fire In my heart's deep hold Should be wiser than all the lore Of the sages of old !

Φρονώ πως οι Ρώσοι είναι πρακτικότερος λαός από τους περισσότερους άλλους και όχι μόνο γι' αυτή την απόφαση την οποία χαιρετίζω (δείτε και τα επιτεύγματα στην κούρσα του διαστήματος ή την πάλαι ποτέ κούρσα των εξοπλισμών και τα μέσα με τα οποία επιτεύχθησαν). Εύχομαι να ακολουθήσουμε και εμείς κάποτε.

Είναι σμήνος, εκτός από τον Λαμπαδία που τυχαία ευθυγραμμίζεται. Μάλιστα η Φάτνη ανήκε αρχικά στο ίδιο μητρικό σμήνος με τις Υάδες και πλέον έχουν διαχωριστεί.

Οι αγγλοσάξονες το ονομάζουν "Κυψέλη" μάλλον επειδή η ονομασία "Φάτνη" είναι στα Λατινικά: "Praesepe" και μοιάζει ξένη και άγνωστη σε όσους δεν έχουν κάποια λόγια παιδεία. Βέβαια, όταν παρατηρείς το Μ44 δια γυμνών οφθαλμών, μια θολούρα ανάμεσα στον Βόρειο και τον Νότιο Ασελλό (Ονίσκο), έχοντας υπ' όψιν τον Ελληνικό μύθο με τον Διόνυσο και τον Σειληνό να μάχονται τους Τιτάνες επί αυτών των πώλων όνων -κατά τον Ερατοσθένη- η Φάτνη από την οποία τρέφονται αναπαρίσταται και ως εκ τούτου αποκτά νόημα. Όταν όμως το παρατηρείς με κυάλια ή τηλεσκόπιο όπως στην πραγματικότητα κάνουμε εμείς, τότε βλέπεις ένα σμάρι μέλισσες και η Κυψέλη γίνεται μια εύλογη ονομασία. Μπορούμε να χρησιμοποιούμε και τις δύο ονομασίες. Ο λεκτικός πλούτος δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Υπ' όψιν πως σήμερα Oniscus Asellus (η Ελληνική και η Λατινική ονομασία σε Λινναία περιγραφή) ονομάζεται το αρθρόποδο που μοιάζει με μπαλίτσα και παίζαμε παιδιά μαζί του. Οι Κρητικοί το λένε Καβ(ου)ρομαμούνα, δηλαδή Καβούρι- Έντομο. Ά, οι Asellus Borealis και Australis βρίσκονται, μαζί με την φάτνη τους, πάνω στον ουράνιο κάβουρα, τον Καρκίνο. Τυχαίο;

Και το ES82 14 είναι καλό, τουλάχιστον όσο ο Nagler 7mm T1 που έχω και ο Nagler 13mm T6 του Μάνου (supernovus) που είδα το Σάββατο. Τον δε 30mm τον συγκρίνουν με τον Nagler 31mm T5 και τον William Optics 28mm UWA. Ακόμη και έτσι να μην είναι -και γιατί να μην είναι αφού ικανοποιεί τον Μανούσο σε f/4.5;- σίγουρα ανήκουν στην ανώτερη κατηγορία ποιότητας, αν όχι στην ανώτατη. Έχουν ωστόσο στενό προσοφθάλμιο φακό και σχετικά περιορισμένο eye relief (οι μικρότεροι τουλάχιστον), ανάλογο των Nagler Τ5 και T6, κάτι που σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι. Από την άλλη, αν σκεφτείς πως οι 14, 11, 6.7 και 4.7 κοστίζουν λιγότερο από τους Hyperions οι οποίοι θεωρούνταν από πολλούς οι καλύτεροι σε αυτήν την κατηγορία τιμής, με τους ES να διαθέτουν καλύτερα υλικά κατασκευής (περισσότερο και καλύτερο μέταλλο), ισάξιες επιστρώσεις, μεγαλύτερο πεδίο (82 έναντι 68 μοιρών) καθώς και την αδιάβροχη σχεδίαση, ενώ μειονεκτούν μόνο ως προς το eye relief ουσιαστικά, ποιός μπορεί να πει πως δεν αξίζουν τα χρήματά τους;

Ελήφθη! Άψογη η συσκευασία και η κατάσταση του φίλτρου. Ευχαριστώ.

Solar position within Monet's Houses of Parliament Jacob Baker* and John E Thornes Proceedings of the Royal Society Mathematical, Physical and Engineering Sciences, 2006 Division of Environmental Health and Risk Management, School of Geography, Earth and Environmental Sciences University of Birmingham, Edgbaston, Birmingham B15 2TT, UK Author for correspondence (j.baker@bham.ac.uk) Abstract Paintings from Monet's Houses of Parliament London series have been analysed for the quantitative information they contain, by comparing the depicted position of the Sun with Solar geometry calculations. The positions of roofline features of the Houses of Parliament were measured to provide an internal scale for the determination of azimuthal and elevation angles of the Solar depictions. Despite some distortion of the painted motif, the internal scales were found to be approximately linear. The Solar positions were used to derive the dates and times of the depicted scenes. The results provide new information for assessing these paintings and are consistent with the known period Monet was in London, suggesting that they contain elements of accurate observation and may potentially be considered as a proxy indicator for the Victorian smogs and atmospheric states they depict. The four dates Monet reports observing the Sun over Parliament in 14 and 16 February and 9 and 24 March 1900, are all represented in the series. The analysis also enables Monet's vantage point from St Thomas' Hospital to be determined for the first time. Κατεβάστε το πλήρες άρθρο σε μορφή pdf 3775.full.pdf

Le Parlement, coucher de soleil, Claude Monet, 1904 Kunsthaus Zürich Αυτά είναι μερικά από τα κοινοβούλια του Μονέ. Μια μακρά σπουδή πάνω στα οπτικά σφάλματα, την μετεωρολογία του φωτός και το αντιληπτικό γίγνεσθαι.

Parlament in London, Wolken verhangene Sonne, Claude Monet, 1904

Le Parlement de Londres, Ciel Orageux, Claude Monet, 1904 Palais des Beaux-Arts de Lille

Londres, Le Parlement, Reflets sur la Tamise, Claude Monet, 1904 Musée Marmottan Monet

Parlament in London, Stürmischer Tag, Claude Monet, 1904

Trouée de soleil dans le brouillard, Claude Monet, 1904 Musée d'Orsay, Paris

Le Parlement de Londres, soleil couchant, Claude Monet, 1903 National Gallery of Art Washington, DC.

Le Parlement, Effet de Brouillard, Claude Monet, 1903 Museum of Fine-Arts, St. Petersburg, Florida

Parlement, coucher du soleil, Claude Monet, 1902

Le Parlement de Londres, Claude Monet, 1901 Art Institute of Chicago Μια οπτική της οπτικής.

Monet Refuses the Operation, Second Language, Lisel Mueller, 1996 Doctor, you say there are no haloes around the streetlights in Paris and what I see is an aberration caused by old age, an affliction. I tell you it has taken me all my life to arrive at the vision of gas lamps as angels, to soften and blur and finally banish the edges you regret I don’t see, to learn that the line I called the horizon does not exist and sky and water, so long apart, are the same state of being. Fifty-four years before I could see Rouen cathedral is built of parallel shafts of sun, and now you want to restore my youthful errors: fixed notions of top and bottom, the illusion of three-dimensional space, wisteria separate from the bridge it covers. What can I say to convince you the Houses of Parliament dissolve night after night to become the fluid dream of the Thames? I will not return to a universe of objects that don’t know each other, as if islands were not the lost children of one great continent. The world is flux, and light becomes what it touches, becomes water, lilies on water, above and below water, becomes lilac and mauve and yellow and white and cerulean lamps, small fists passing sunlight so quickly to one another that it would take long, streaming hair inside my brush to catch it. To paint the speed of light! Our weighted shapes, these verticals, burn to mix with air and changes our bones, skin, clothes to gases. Doctor, if only you could see how heaven pulls earth into its arms and how infinitely the heart expands to claim this world, blue vapor without end. .

Και μια επίσκεψη στους Ναούς της Mnajdra σε οποιαδήποτε ισημερία ή ηλιοστάσιο. Παλαιότεροι από τις Πυραμίδες και το Stonehenge.

Βάζω τα σπίρτα, βάζεις τα τσιγάρα; :cheesy: