kkokkolis

4.5': είναι το εισαγωγικό Νευτώνιο, ανάλογο των 114mm που κυκλοφορεί από Celestron, Meade, Orion κλπ. Αλλά είναι καλύτερο από εκείνα, καθώς δεν διαθέτει ενσωματωμένο διπλασιαστή, αλλά είναι αυθεντικό f/7. Επειδή είναι παλιό (1986;), ίσως το κάτοπτρο να χρειάζεται επαλουμίνωση. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο κράτα το σαν συλλεκτικό και ψάξε για κάτι άλλο σαν εισαγωγή. Αλλιώς, με αυτό θα μάθεις τις ισημερινές, θα δεις Σελήνη, Δία, Κρόνο, λίγο Άρη, διπλούς αστέρες, ωραία ανοικτά σμήνη και τα πιό φωτεινά σφαιρωτά και λίγα νεφελώματα, σαν του Ωρίωνα και του Αλτήρα. Θα σου ανοίξει η όρεξη. Έπειτα βουρ για κάτι με διπλάσια διάμετρο περίπου, ή και τριπλάσια αν σου προκαλέσει βουλιμία (150-300). Διάβασε για ευθυγράμμιση κατόπτρων, ευθυγράμμιση ερευνητή, πολική ευθυγράμμιση και προμηθεύσου έναν χάρτη. Θα τα βρεις όλα αυτά ανασκάπτοντας το Astrovox και το Ίντερνετ, αλλά και στο Backyard Astronomer's Guide.

Ζίο! Θ'αρχίσεις και συ σε λίγο να μιλάς για ADU και BTU και BarBQ;

Θα είναι Dob ή ισημερινό; Τί ύψος έχεις; Τι φακούς θα χρησιμοποιείς; Paracor; f/6-f/8 λένε παντού πως είναι ευκολότερο, ειδικά για πρωτάρη. Θα είναι μακρύ όμως, 1.5-2.0 μέτρα. f/4-f/5 πιο δύσκολο να το πετύχεις, θέλει ακριβά οπτικά μετά (διορθωτή κόμης, TV, Pentax), αλλά θα βγει 1.0-1.25 μέτρα. Χαρά στο κουράγιο σου. Κάπου έχω ένα εργαλείο CAD υπολογισμού σχεδίασης Νευτωνίων, νομίζω το link ήταν του Geonik. Όταν το βρω θα στο δώσω αν δεν προλάβει άλλος. Πειραματίσου πολύ πρώτα με αυτό.

Ουράνια Σώματα, Laura Barbosa, ΗΠΑ, 2008 Ακρυλικό σε καμβά

Ringworld, Larry Niven, 1970 "The gods do not protect fools. Fools are protected by more capable fools."

Space Quest I-VI, 1986-1995 PC Space Adventure Game

Αν δεν ήταν έτσι δεν θα χρειαζόμασταν φωτοκουβάδες και barlow. Θα την βγάζαμε με τα ματάκια μας... VF=6mmx1=6 Μάπα το εργαλείο...

Δεν λέω πως δεν μπορείς να δεις σε μεγάλη μεγέθυνση. Αλλά το φως που στέλνει ένα αντικείμενο στο σύνολό του είναι δεδομένο. Όσο απλώνεις την επιφάνειά του τότε η επι μέρους φωτεινότητα μειώνεται. Γι αυτό η Σελήνη που τυφλώνει με την αύξηση της μεγέθυνσης γκριζάρει. Η συνολική φωτεινότητα είναι ίδια, η φαινομενική ανά μονάδα επιφανείας στο προσοφθάλμιο μειώνεται. Αν έχω φακό που μου δίνει 1 μοίρα και βλέπω πανσέληνο (ή νεφέλωμα, γαλαξία κλπ) 0.5 μοιρών και μετά βάλω barlow, το ίδιο φως από την σελήνη θα απλωθεί σε διπλάσια έκταση, δηλαδή τετραπλάσιαεπιφάνεια. Το κάθε min ή sec του ορατού δίσκου θα είναι λιγότερο φωτεινό (4 φορές), ενώ το συνολικό φως μένει σταθερό. Φαίνεται άψογα στο Telescope Simulator. Με 14'' f/5 μπορεί να μην είναι τόσο εντυπωσιακή η διαφορά (λέω, δεν ξέρω) το Ring Nebula όμως στις 6'' f/10 όσο το μεγεθύνω ξεφτίζει. Ο Δίας είναι τόσο φωτεινός με το μάτι διότι όλα τα φωτόνια φαίνονται να προέρχονται από ένα σημείο. Μόλις τον βάλεις στο τηλεσκόπιο τα πράγματα αλλάζουν. Αντιθέτως τα αστέρια δεν μεγαλώνουν ό,τι μεγέθυνση και να βάλεις. Πάντοτε είναι σημειακά και δεν απλώνει η επιφάνεια. Άρα σε αυτά δεν ισχύει η μείωση της φωτςεινότητας. Στην επίγεια παρατήρηση το σκοτείνιασμα είναι πολύ εμφανές, ίσως και επειδή το φως είναι περισσότερο και οι κόρες μας μικρότερες. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα.

Αν παρακολουθήσεις τον σύνδεσμο που σου έδωσα θα τα μάθεις όλα. Υπερίωνες είναι προσοφθάλμιοι φακοί (Baader Hyperion) που ειδικά στα Nexstar ταιριάζουν γάντι. Υπάρχει και ένας φοβερός zoom που κάνει τον 21-7 σκόνη (και ο δικός μου 21-7 πράγματι μαζεύει σκόνη τώρα πια). Καλώς ήρθες και πάλι, το 6SE μου το έτρωγε η μοναξιά μέχρι τώρα.

Καλώς ήρθες συνάδελφε! Ο ερευνητής RDF δεν χάνει την ευθυγράμμισή του σχεδόν ποτέ, εκτός αν χαλάσει. Τον ευθυγραμμίζεις σε ένα αντικείμενο στο άπειρο (πχ έναν πλανήτη), αλλιώς το αντικείμενο να είναι τόσο μακριά που αν σχηματίζεται ένα ορθογώνιο ΑΒΓ (Α=Αντικείμενο, Β=Κέντρο Δευτερεύοντος, Γ=Ερευνητής) να είναι μικρότερη από 1 μοίρα. Πρακτικά ευθυγράμμισε στο μακρύτερο αντικείμενο που βλέπεις και μετά, αν δεν το πειράζεις συνέχεια, ξέχασέ το. Η βάση δεν χρειάζεται να είναι εντελώς οριζόντια. Στην αρχή ακολουθούσα με προσήλωση το αλφάδιασμα, μετά, αφού ξέχασα 2-3 φορές να το κάνω και δούλεψε μια χαράτο κάνω πλέον μόνο σε ανώμαλο ή εμφανώς κατηφορικό έδαφος. Με το 25ρι Plossl στα φέρνει όλα στο πεδίο ούτως ή άλλως, με έναν Υπερίωνα 24mm υπάρχουν περιθώρια ακόμη και για μικρά σφάλματα. Την αλληλουχία όλων των πιθανών σφαλμάτων στην ευθυγράμμιση (και όχι μόνο) μπορείς να δεις εδώ: http://www.cloudynights.com/ubbthreads/postlist.php/Cat/0/Board/nexstar/page/0/view/collapsed/sb/5/o/all Εγώ δεν χρειάστηκε να πειράξω ούτε Backlash ούτε Goto Approach, όλα δουλεύουν ρολόι, εκτός αν περάσω λάθος την ώρα ή ημερομηνία. Τι αξεσουάρ και φακούς χρησιμοποιείς;

Eagle, Space 1999, 1975-1977

http://www.metacafe.com/watch/sy-14208627/train_drops_of_jupiter_official_music_video/ Drops Of Jupiter, Train, 2001 Songwriters: Hotchkiss, Robert S; Monahan, Pat; Stafford, James W; Underwood, Scott Michael; Colin, Charlie; Now that she's back in the atmosphere With drops of Jupiter in her hair, hey She acts like summer and walks like rain Reminds me that there's a time to change, hey Since the return from her stay on the moon She listens like spring and she talks like June, hey, hey But tell me, did you sail across the sun? Did you make it to the Milky Way To see the lights all faded And that heaven is overrated? Tell me, did you fall for a shooting star? One without a permanent scar And then you missed me While you were looking for yourself out there? Now that she's back from that soul vacation Tracing her way through the constellation, hey She checks out Mozart while she does Tae-Bo Reminds me that there's room to grow, hey Now that she's back in the atmosphere I'm afraid that she might think of me as Plain ol' Jane told a story about a man Who was too afraid to fly so he never did land But tell me, did the wind sweep you off your feet? Did you finally get the chance To dance along the light of day And head back to the Milky Way? And tell me, did Venus blow your mind? Was it everything you wanted to find? And then you missed me While you were looking for yourself out there Can you imagine no love, pride, deep-fried chicken Your best friend always sticking up for you Even when I know you're wrong? Can you imagine no first dance, freeze-dried romance Five-hour phone conversation The best soy latte that you ever had, and me? But tell me, did the wind sweep you off your feet? Did you finally get the chance To dance along the light of day And head back toward the Milky Way? But tell me, did you sail across the sun? Did you make it to the Milky Way To see the lights all faded And that heaven is overrated? And tell me, did you fall for a shooting star? One without a permanent scar And then you missed me While you were looking for yourself? And did you finally get the chance To dance along the light of day? And did you fall for a shooting star? Fall for a shooting star? And now you're lonely looking for yourself out there

Άπαντες οι Έλληνες ερασιτέχνες, χρήστες των αγαπημένων τηλεσκοπίων της Celestron, σκεφτείτε την σήμανση της θέσης από την οποία παρατηρείτε πάνω στον παγκόσμιο χάρτη του Cloudy Nights Celestron Nexstar Forum. Ο χάρτης αφορά κυρίως τα SLT και SE, καθώς και τους σωλήνες έως C8. http://www.mapservices.org/myguestmap/map/NexStar

Bis

Αρειανή Σφαίρα, Percival Lowell, 1901 Smithsonian Air and Space Museum Εδώ η σφαίρα του Percival Lowell (1855-1916), κυρίου υποστηρικτή της θεωρίας των καναλιών, τα οποία είναι ιδιαιτέρως ευδιάκριτα πάνω της. Αν και χρησιμοποιούσε ένα πολύ καλό διοπτρικό 24'' σε σκοτεινό ουρανό, οι προσοφθάλμιοι φακοί που έχει καθείς εξ υμών στην διάθεσή του είναι πολύ καλύτεροι από εκείνης της εποχής. Όλοι ωστόσο έβλεπαν τα κανάλια που δεν υπήρχαν την εποχή εκείνη, γεγονός που εκτός από επενέργεια των οπτικών σφαλμάτων μπορεί να αποδοθεί και σε ψυχολογικούς λόγους (επακτή αντιληπτική πλάνη).

f/26=f/13x2. Το Meade γίνεται f/30 και με 3x f/45! Ωραίο το Telescope Simulator. Είδες πως σκοτεινιάζει το αντικείμενο καθώς μεγαλώνει η μεγέθυνση; Θα ήταν καλό να έχει και κανένα νεφέλωμα. Εκεί θα το βλέπαμε να εξαφανίζεται κυριολεκτικά μειώνοντας την διάμετρο του αντικειμενικού ή πρωτεύοντος.

Το 4SE είναι το μόνο τηλεσκόπιό μου στον οποίο δεν μου αρέσει καθόλου η εικόνα με Barlow (Televue Powermate 2.5x, Orion Shorty Plus 2x, Celestron 1.5 & 2x). Αντιθέτως, τις περισσότερες φορές βάζω μειωτή εστιακής απόστασης. Αλλιώς τα άστρα μοιάζουν ανεστίαστα και ο ουρανός ανάμεσά τους δεν είναι ομοιογενής αλλά με διαφορές στην φωτεινότητα, σαν να υπάρχουν σκόρπιοι γαλαξίες και νεφελώματα παντού. Και όλα είναι αρκετά σκοτεινά για να είναι ελκυστικά. Εκτός από την μεγέθυνση αλλάζει και ο εστιακός λόγος. Το f/26 δεν παίζει κάποιον ρόλο;

Χάρτης του Άρη, Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης, 1870-1944 Ακριβώς, αν και στην αρχή πίστευε την θεωρία, μετά τις προσωπικές του παρατηρήσεις ανασκεύασε. Εδώ βλέπουμε μια απεικόνιση της περιοχής των Ηλυσίων Πεδίων του Άρη, πάνω σε σκιαγράφηση από τον Schiaparelli από παρατηρήσεις του 1877 & 1890 και κάτω από τον Αντωνιάδη κατόπιν παρατηρήσεων τα έτη 1909, 1911, 1924 & 1926, καθώς και τους χάρτες που εξέδωσε στο έργο La Planète Mars το 1930. Προσέξτε τα ονόματα που έδωσε στα γεωγραφικά χαρακτηριστικά! Με δικά του λόγια: « Personne n'a jamais vu un véritable canal sur Mars, et ainsi les « canaux » plus ou moins rectilignes, simples ou doubles, de Schiaparelli n'existent ni comme canaux, ni comme tracés géométriques; mais ils ont une base de réalité, puisqu'à l'emplacement de chacun d'eux, la surface de la planète présente soit une traînée irrégulière plus ou moins continue et tachetée, soit un bord déchiqueté de grisaille, soit encore un lac isolé, complexe. »

Λοιπόν, αμέσως μετά το προηγούμενο post βγήκα έξω για μια μικρή παρανομία και εκστασιάστηκα. Ένας υπέροχος ουρανός, καλύτερος από τον καλοκαιρινό βασίλευε παντού. Η Ανδρομέδα έμοιαζε με ιπτάμενο δίσκο καθώς οι βραχίονες εκτείνονταν τρεις τουλάχιστον διαμέτρους πυρήνα δεξιά και αριστερά. Οι Πλειάδες μετριούνταν με το μάτι, το διπλό σμήνος, ο γαλαξίας στο ζενίθ, όλα ήταν τέλεια. Έμαθα να βρίσκω την Κρεμάστρα με ευκολία (γιατί την έβαλαν ανάποδα; ). Είδα και 5-6 υπέροχους διάττοντες! Είναι απίστευτη η εικόνα που σου δίνουν 2'' από έναν ερευνητή ή τα ταπεινά κιάλια του Lidl, όταν ο ουρανός είναι μαύρος και καθαρός. Οι δυόμιση ώρες που έμεινα δεν ήταν δυστυχώς αρκετές για να δω τον Ωρίωνα. Στον Κιθαιρώνα θα ήταν υπέροχα, νομίζω πως η καταιγιστική βροχή και η επιστροφή των παραθεριστών βελτίωσαν τον ουρανό στο όριό του για την περιοχή. Μέχρι πρόσφατα χαιρόμουν που το σπιτάκι μου έχει κεραμίδια και όχι μια απλή ταράτσα. Τώρα λυπάμαι για τον ίδιο λόγο. Σε έναν χειμερινό Κιθαιρώνα θα κάνω τα πάντα να έρθω.

Ήμουν στους Περσείδες, αλλά εσύ παραθέριζες. Χθες έβλεπα τον Δία μπαλκονάτο, με ένα Mak Dob, κατά τ'άλλα ο ουρανός του Πειραιά μου έφερε απογοήτευση μετά από τα θερινά σκοτάδια (και Πάρνωνα δεν έχω δει ακόμη). Απόψε είμαι Αλεποχώρι. Κοντέψαμε να πνιγούμε στην διαδρομή. Ο ουρανός ήταν μαύρος πριν δύο ώρες, θα πάω σε λίγο να δω αν καθάρισε. Δεν πήρα τηλεσκόπιο εκτός από τον Stellarvue RACI με Hyperion Zoom και Nagler, καθώς φτιάχνω μια παρουσίαση για ένα συνέδριο: σε μία ώρα κάνω 10 λεπτά Powerpoint, 10 λεπτά παρανομία (κάπνισμα εννοώ, που πήγε το μυαλό σας; ) και 40 λεπτά κοιτάζω σε αστρονομικές ιστοσελίδες. Ρε τι έχουμε πάθει...

Ευγένιος Μιχαήλ Αντωνιάδης, 1870-1944 To 1898 o Camille Flammarion συνεργάστηκε με τον σπουδαίο μελετητή του Άρη Ευγένιο Μιχαήλ Αντωνιάδη για την κατασκευή επιφανειακού χάρτη και άλλης μιας Αρειανής σφαίρας. Το όνομα του Αντωνιάδη, ο οποίος ήταν, εκτός από ο σημαντικότερος Έλληνας Αστρονόμος και πανίσχυρος σκακιστής (ισοβάθμισε με τον περίφημο Frank James Marshall στο τουρνουά του Παρισιού το 1907) φέρουν μια κλίμακα εκτίμησης του seing, ένας κρατήρας στην Σελήνη (μη ορατό ημισφαίριο) και φυσικά άλλος ένας στον Άρη. Οι παρατηρήσεις έγιναν με ένα διοπτρικό Bardou 9'', εν μέσω της υστερίας των καναλιών. Σύγκριση χάρτη του Αντωνιάδη και εικόνας από το Hubble

Αρειανή Σφαίρα, Camille Flammarion, Γαλλία, 1884 Μουσείο Boerhaave

Τώρα που τα ξαναβλέπω, επιμένω πως δεν είναι φτιαγμένα για να κρατούνται με το χέρι. Ούτε κεντρική εστίαση έχουν. Το ίδιο και τα Vixen Giant Ark 20x80 BWCF. Εν αντιθέσει με αυτά: http://www.oberwerk.com/products/80mm.htm#_self