kkokkolis

Αντιγράφω από το εγχειρίδιο Goto Approach - lets the user define the direction that the telescope will approach when slewing to an object. This allows the user the ability to minimize the affects of backlash For example, if your telescope is back heavy from using heavy optical or photographic accessories attached to the back, you would want to set your altitude approach to the negative direction. This would ensure that the telescope always approaches an object from the opposite direction as the load pulling on the scope. Similarly, if using the telescope while polar aligned, you would want to set the azimuth approach to the direction that allows the scope to compensate for different load level on the motors and gears when pointing in different parts of the sky. To change the goto approach direction, simply choose Goto Approach from the Scope Setup menu, select either Altitude or Azimuth approach, choose positive or negative and press Enter. Cordwrap - – Cord wrap safeguards against the telescope slewing more than 360º in azimuth and wrapping accessory or power cables around the base of the telescope. This is useful any time that cables are plugged into the base of the telescope. By default, the cord wrap feature is turned off when the telescope is aligned in altazimuth and turn on when aligned on a wedge. To Goto Approach σχετίζεται με την ακρίβεια του GOTO η οποία επηρεάζεται από την ισοστάθμιση και τις ρυθμίσεις αντιρρόπησης σπασμωδικών κινήσεων Το Cordwrap απαγορεύει την κίνηση πέραν των 360 μοιρών, άρα πρέπει κάθε τόσο να αλλάζει φορά. Το χρησιμοποιώ έτσι πάνω από έναν χρόνο και δουλεύει μια χαρά.

Για κατόχους Hyperion Zoom (StratosGr, αφιερωμένο εξαιρετικά) Προκειμένου να αποφύγετε τα δακτυλικά ακροβατικά (και διαστρέμματα) προσπαθώντας να ασφαλίσετε το εύσωμο σας προσοφθάλμιο στον εστιαστή: βιδούλες Allen σε κομψό νυκτερινό μαύρο ένδυμα και σιλουέτα Γιάαο Μίνγκ (είπαμε, το χρωματάκι φέρνει σε Coby Briant). Με τα χρήματα ενός Baader Clicklock αγοράζετε έναν τόνο (σχεδόν) από δαύτες, δείχνοντας απλώς τις αυθεντικές βιδούλες στο τοπικό σας χρωματοπωλείο. Τοποθετούνται και στους Barlows. Εννοείται πως περιστρέφονται με τα δάκτυλα χωρίς καμμία προσπάθεια, χάρη στην διαγράμμιση της στεφάνης της κεφαλής, είτε το πολυγωνικό σχήμα αυτής (τουλάχιστον στα 2 διαμετρήματα που προμηθεύτηκα εγώ).

Το Φεγγάρι της Αλεξάνδρειας, Κώστας Βαρώτσος, 2010 Γλυπτική με γυαλί There's no place like home!

Το μικρότερο Dobsonian στην Ελλάδα Ψέμματα, δεν σας έδειξα το 80ST Babydob Το απόλυτο Grab n' Go Ο Δαυίδ της παρατήρησης Κυρίες και κύριοι, εδώ σε έκδοση 4SE Tandem Dual f Multipurpose Babydob Grab n' Play

Ορίστε Η λύση...

Πρέπει να ενεργοποιήσεις από το Menu την επιλογή ''Cordwrap''. Αυτό ισχύει με βεβαιότητα για το 4SE. Για τα SLT δεν είμαι βέβαιος. RTFM Η δυσκολία με την διάβαση του μεσημβρινού χαρακτηρίζει τις ισημερινές αλλά όχι τις υψαζιμουθιακές. Επίσης στα Nexstar δεν λύνονται τα φρένα. Μετακίνηση με τα βελάκια και RATE=9 Εναλλακτική λύση: θα την αναρτήσω αργότερα. Nights of the Orange Order: http://www.cloudynights.com/ubbthreads/postlist.php/Cat/0/Board/nexstar/page/0/view/collapsed/sb/5/o/all

Απέκαμε ο ήλιος. Άδειασε το λάδι του στην ράχη της ξαναμμένης θάλασσας κι αυτό απέμεινε εκεί, ν' αναφεγγίζει κίτρα και λεμονανθούς στον ουρανό που αργοσκότιζε, κάμποση ώρα. Σαν ξέφτισε πια το χρυσό μονοπάτι του όρμου στην διχοτόμο του βλέμματος και δεν ξεχώριζαν τα σκόρπια σύννεφα απ' τα σκληρά βουνά, έμοιασε το τοπίο αλλόκοσμο σκηνικό: Χαμήλωναν τα φώτα, μαύριζαν τα χρώματα, αρμόνιζε η ορχήστρα των κυμάτων, σίγαζε το μουρμουρητό απ' τα τζιτζίκια στο αμφιθέατρο, αναχρόνιζε η βιάση της ζωής και, αναπάντεχα, πρώτη έκαμε την εμφάνισή της η πρωταγωνίστρια. Άστραψε σαν το γυμνό στήθος της Φρύνης στην αίθουσα του νόμου η πανύμνυτη Αφροδίτη και κατέκοψε με το βλέμμα της Μέδουσας το βλέμμα του Ναρκίσσου. Δορυφόροι αντεραστές σύντομα σβούρισαν ξελογιασμένοι στον θείο της ποδόγυρο ο Άρης, ο Κρόνος, παράμερα ο Ερμής, έλεγες θα γίνει σφαγή για την ματιά της, φονικό για την αγκάλη της, γιγαντομαχία για το φίλημά της. Το δράμα στήριζε χορός γερόντων, πρεσβευτών του αλλού και του άλλοτε, τιτάνων γεννητόρων του άπαντος. Εκτόξευαν αυστηρή ματιά στον μικρό μας κόσμο, παγωμένη απ' το ατελείωτο ταξίδι της στο διάστημα, κοφτερή σαν ξίφος. Ο Βέγγας, ο Αρκτούρος, ο Ντένεμπ, ο Αλταίρ ανέλαμψαν κι έπειτα έσκασε το στερέωμα σαν πυροτέχνημα και εξάνθισαν τα μάγουλα της νύκτας φεγγαλίδες. Κι όσο πότιζαν τα μάτια αστέρια σαν βροχόσταλες, καταιγίδα γένεσης σάρωνε τον νου. Νιόγεννα άστρα, πυρ, αρχαία σκόνη, θυμωμένοι γίγαντες, ψυχροί αέριοι κόσμοι, τσιγγάνοι βράχοι, σημειακές ανωμαλίες, γεωμετρίες ασύλληπτες, ένας γαλαξίας για κάθε βότσαλο που βρέχει το κύμα, ένα αστέρι για κάθε σταγόνα της θάλασσας, εγκέφαλος εγκέλαδος, εικότα. Ώσπου ένα φως αλλιώτικο έκλεψε την ματιά που κύτταζε μα δεν έβλεπε. Μια λάμψη που κένταγε στον καμβά του σκότους τροχιές φρενήρεις, προκαλώντας την έπαρση της γνώμης να λογίσει που ανήκει. Στο εκεί, στο εδώ, στο μυαλό, στον ουρανό, στις αίθουσες του σύμπαντος, στο σύμπαν του βάλτου; Μια πυγολαμπίδα! Με θράσος αναμετρά την ακτινοβολία των Αρχαίων, μα δεν το σκόπευε. Ανείδητη νύμφη, φτερίζει προαιώνιο γαμήλιο χορό έλκοντας τους μνηστήρες σε απαρτίωση. Ειδοποιεί τους θηρευτές διαλαλώντας το φαρμάκι στα σπλάχνα της κι ίσως δεν νιώθει πως την βλέπω, τι είναι βλέπω και τι είναι είναι. Δεν σκέφτεται, δεν ελπίζει, δεν θέλει, δεν πολεμά τον κόσμο. Έξεστι μα δεν ενέχει. Αυτοποιείται, ομοιόσταται, ερμηνεύει τον ρόλο της. Οι γνώμονες της τύχης, οι ορμές της ανάγκης μας συνάντησαν. Ειρμοί κι αναλογίες όρισαν στον φθορισμό της ν' αψηφά τα πύρινα καμίνια. Η εφήμερη γοητεία της αρνήθηκε την άρνησή μου. Η ταπεινή της φλόγα με έσυρε από το απέραντο στον λασπόλακκο. Εκεί γεννήθηκα, εκεί ανήκω. Σύντομα θα οργώσει τα αυγά της στην φλούδα του δέντρου και θ' αγκαλιάσει άβουλα τον θάνατο, όπως της γράφουν στα βιβλία της ζωής. Κρατούν λογαριασμό και στ' όνομά μου. Ίσως απόψε, ίσως αύριο. Μια αναλαμπίδα, ήλιος σε κλίμακα. Μια φωταλίδα, συνερέτης. Μια λαμπυρίδα, εγγύς αστέρας. ''Είσαι τ' αστέρι μου'' της μήνυσα. Αδιάφορα φτερούγισε και χάθηκε... Firefly Lisa Stevens, 2009 Ακρυλικό σε καμβά

Εύχομαι σε όλους να βρείτε το αστέρι σας. Πηγαίνω να ψάξω το δικό μου. Αντίο.

...μέχρι να το χαλάσει το κύμα, μέχρι να δύσει ο ήλιος.

Ο άνθρωπος φεύγει, το αποτύπωμα μένει...

Η τέχνη: ένα αποτύπωμα, στο φως, στην σκιά, στον βράχο, στην άμμο.

Έχω την εντύπωση πως μπορώ να επιτρέψω την στέρηση της ελευθερίας του λόγου μου μόνο στον ιδρυτή του Astrovox, στην δημοσίευση του οποίου έθεσα και ένα ερώτημα. Για του λόγου το αληθές ανακαλώ μέρος της δημοσίευσης κατόπιν σύστασης του Astrovox. Γράφτηκε εξάλλου υπό το καθεστώς θυμού, απότοκου της προσπάθειας φίμωσης από μη αρμόδιο άτομο. Η παράγραφος φεύγει, ο θυμός μένει (όχι για πολύ όμως).

Τι γνώμη έχετε για την κολεκτιβιστική χρήση ενός ακριβού τηλεσκοπίου; Ευκαιρία για παρατήρηση μέσα από ατομικά απλησίαστα όργανα, ή ευκαιρία για σύγκρουση (γιατί γρατζούνισες ρε αχαίρευτε τον καθρέπτη, να τον πληρώσεις μόνος σου); Θα ήταν μια λύση. Αν το κόστος μοιραστεί σε 2-4 μερίδια, ο ένας έχει Station Vagon, ο άλλος χώρο στην αποθήκη, από λίγα καλά προσοφθάλμια ο καθείς κλπ. Το ρήμα ''βλέπω'' πάνω απ'το ''έχω''. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα η καλύτερη επιχείρηση είναι το περίπτερο.

Αυτό ονομάζεται υποκοριστικό στοργικότητος.

Αυτό ήταν το μήνυμα, δημόσιο και ορατό σε όλους. Ακόμη εκεί πάνω είναι... Ο γέγονε, γέγονε.

Ο καθένας ανάλογα με τις ανάγκες και τις δυνατότητές του. Δεν αλλάζω την οικογένεια με 1000000 εξορμήσεις, αλλά η οικογένεια μπορεί να μας επιτρέψει 1 εξόρμηση πότε πότε. Η αρχή φθάνει να γίνει. Θα το πάρουμε το βάπτισμα του πυρός και ποιός μας πιάνει μετά.

Είχα στείλει μήνυμα όμως και δεν έλαβα καμμία απάντηση... Ούτε για τα μάτια του κόσμου.

Επιπλέον, όταν η διχάλα είναι μονή (δηλαδή είναι... μονοχάλα; ), τέλος πάντων, έχει ένα μόνο βραχίονα όπως στα Nexstar, η μεταφορά του σωλήνα από και προς μια ισημερινή είναι παιχνιδάκι. Όταν είναι κλασική 2 βραχιόνων τα πράγματα είναι από δύσκολα έως (συνήθως) αδύνατα. Με απλά λόγια: Αστροπαρατήρηση= Διχάλα Επίγεια παρατήρηση= Διχάλα Αστροφωτογράφηση= Ισημερινή Μικρό τηλεσκόπιο 4-8''= Μονός βραχίονας Μεγάλο τηλεσκόπιο 8-12''= Διπλός βραχίονας Υπάρχουν βέβαια και προσωπικές προτιμήσεις. Με την ισημερινή παρατηρείς μια χαρά (με Cassegrain τουλάχιστον), απλώς φορτώνεσαι μια πολυπλοκότητα και κόστος το οποίο είναι αξιοποιήσιμο κυρίως στην φωτογράφηση.

Όταν προσφέρεις ενέργεια σε ένα σώμα, ένα μέρος της γίνεται κινητική και ένα άλλο μέρος αποθηκεύεται εσωτερικά. Η αναλογία σχετίζεται με την ταχύτητά του. Όσο πλησιάζεις την ταχύτητα c το ποσοστό που αποθηκεύεται αυξάνεται ραγδαία και έτσι το μόριο επιταχύνεται ελάχιστα με τεράστια κατανάλωση ενέργειας (πείραμα Bertozzi). Στην Νευτώνια φυσική των μικρών ταχυτήτων συμβαίνει το αντίστροφο. Η περισσότερη ενέργεια γίνεται κινητική. Η Νευτώνια φυσική δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην ταχύτητα του φωτός καθώς αγνοεί αυτή την αποθηκευόμενη ενέργεια. Όταν προσπαθείς να την εφαρμόσεις καταλήγεις σε άτοπο. Κάπως έτσι δεν είναι;

Και τα δύο καλά είναι. Αλλά αν πάρεις ηλεκτρονικό (GOTO) μην πάρεις από τα φθηνότερα. Η απαντήσεις θα είναι ακριβέστερες αν καθορίσεις έναν προυπολογισμό.

Θησαυρός του Ατρέα, Μυκήνες, 1250 πχ Η δαπανηρή και εργώδης κατασκευή του θόλου εξασφάλιζε έναν προσωπικό ουρανό για τον νεκρό βασιλέα.

Ήλιος, Παιδική Ζωγραφιά

One and All, Jane Barlow, 1857-1917 O’er boundless fields of night, lo, near and far Light, dewdrop’s blink, and Light, Aeonian star. Wan wraiths that flickering roam by marish ways ; Fierce surge of levin-bright foam where oceans blaze -- Fly’s spark and flame gulfs dire, your fount is one, Deep in the worlds’ arch-fire of all suns’ Sun. A burning seed of strife Fate strews, and so Life, men’s grudged dole, and Life, gods’ feast aglow. Clod’s captive, senses’ thrall, oft grieved, soon slain ; Immortal, glad o’er all to range and reign -- Frail breath, and spirit eterne, beyond thought’s seeing Ye touch for one sole bourne all being’s Being.