kkokkolis

Πολύ ωραία τα λες. Δεν εξελιχθήκαμε στον μικρόκοσμο φυσικά, οπότε ο νους μας προσαρμόστηκε στην αντίληψη μεγεθών του κόσμου μας. Και ο μακρόκοσμος μας δυσκόλεψε πολύ, μέχρι να τον ξεκλειδώσει ο Νεύτωνας. Και μπορούμε να πούμε πως ο άνθρωπος (και ο εξωγήινος) δεν είναι ποτέ παρατηρητής, αλλά πάντοτε συμμέτοχος.

Δημήτρη, αν θυμάσαι, ποιό σπρέϋ χρησιμοποίησες και πως προφύλαξες τα κάτοπτρα (τα αφήρεσες ή τα σκέπασες με κάτι

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις και τα σχόλια σας. Έψαξα επίσης σε forums του εξωτερικού και από τις απαντήσεις που έλαβα κατάλαβα ότι ίσως τα συγκεκριμένα κιάλια να μην είναι η καλύτερη επιλογή σε αυτήν την τιμή. Δεν ξέρω αν αληθεύει η άποψη αυτή, αλλά επιπρόσθετα θα ήθελα να προσθέσω ότι ήδη έχω κιάλια 10x50, ενώ σκοπεύω να χρησιμοποιήσω τα καινούργια χωρίς στήριξη αν τελικά τα αγοράσω. Έχω χρησιμοποιήσει άλλα κιάλια με 20x μεγέθυνση και μικρότερο βάρος χωρίς πρόβλημα. Χωρίς στήριξη καλύτερα να τα ξεχάσεις αυτά. 9x63 έως 15x70 είναι καταλληλότερα.

Εγώ θα παρατηρώ τον αστροπενικό ουρανό της Άγκυρας από αύριο. Τουλάχιστον θα φάω κεμπάμπ. Πολλά κεμπάμπ. Η Σελήνη τα έχει ξεπλύνει όλα απόψε. Η Αφροδίτη πάνω απ' την Κυψέλη ήταν υπέροχη πάντως. Αν είναι έτσι και αύριο μόνο πλανήτες θα δείτε. Να περάσετε καλά παιδιά αν συναντηθείτε, θα σας σκέπτομαι (τρώγοντας κεμπάμπ φυσικά).

Αν και χαίρομαι για τις κομψές φυσικεμβριθείς κατακλείδες που κόσμησαν το θέμα, θα ήθελα μόνο να πω πως ο πατερναλισμός στην σκέψη επιδρά πάντοτε αρνητικά. Από τα 13χρονα και 16χρονα που εκφράζουν σήμερα τέτοιες ανησυχίες πιστεύω πως θα προκύψουν τα παραγωγικά μυαλά του αύριο. Ο Χαρδαβελισμός προϋποθέτει αμορφωσιά, δεσιδαιμονία, παράνοια, ή, συχνότερα, συνδυασμό όλων αυτών. Εγώ εδώ διακρίνω -και σε εσάς που στα 42 μου δεν μπορώ παρά να σας ταξινομήσω στους περιεφήβους, καλή τη προθέσει, πιστέψτε με- απλώς μια αξιοθαύμαστη πνευματική φιλοπονία, αδιάψευστο προάγγελο μιας πλούσιας συλλογής γνώσεων. Είναι απλώς θέμα χρόνου. ΥΓ: αν θέλετε να είστε ακριβέστεροι, προσδιορίστε για πια ζωή της γάτας μιλάτε. Αν η γάτα αναλογίζεται στην ηλικία σας, νεκροζώντανη απλώς σημαίνει πως η έμβια κατάστασή της περιγράφεται ως L=+1.5/9. Σωστά;

Η πρώτη παράγραφος είναι σωστή. Οι επόμενες δύο όχι, καθώς συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Τελεονομικά τίποτε δεν έχει σκοπό ή σχέδιο. Δεν μου έδωσε η φύση την μύτη για να φοράω εκεί τα γιαλιά μου, τα βάζω εκεί επειδή το βρήκα βολικό. Αν δεν είχα μύτη θα τα έβαζα αλλού. Ούτε είναι εκεί για να οσμίζομαι. Επειδή βρέθηκε εκεί από τις γονιδιακές μεταλλάξεις (τύχη) και εκ των υστέρων φάνηκε βολικό προσδίδοντας ένα επιβιωματικό (αναζήτηση τροφής) ή και αναπαραγωγικό (έλξη από φερομόνες) πλεονέκτημα, επεβίωσα έναντι άλλων πειραμάτων της φύσης (ανάγκη). Η φυσική και η σεξουαλική επιλογή ευόδωσαν την ανάπτυξη της μύτης μου, όχι όμως όσο στον ελέφαντα ή τον σκύλο, όπου η τύχη έριξε αλλιώς τα ζάρια και η ανάγκη υποδέχθηκε την νέα λειτουργικότητα ενθουσιωδώς. Όταν δεν την χρειάζομαι θα χαθεί και όταν μετατραπεί σε μειονέκτημα θα χαθώ. Ο έμβιος κόσμος χτίστηκε με τα τούβλα του ανόργανου, τόσο με τα υλικά, όσο και με τους νόμους του. Άρα η τελεονομία λειτουργεί και εκεί. Ο ήλιος δεν φτιάχθηκε για να μας χαρίζει το σιτάρι και το φώς του, όπως έλεγαν οι Αιγύπτιοι. Η γή στην απόσταση που βρέθηκε, επιτρέποντας το υγρό ύδωρ, λειτούργησε σαν την μύτη μας και η φύση της έβαλε τα γιαλιά. Σε άλλα ηλιακά συστήματα εκεί δεν βρίσκεται κανένας πλανήτης, ή, αν βρίκεται δεν έχει νερό, ή αν έχει, τα όντα εκεί ίσως δεν έχουν μύτες. Με λίγα λόγια, η τελεονομία λέει πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο. Το σχέδιο προκύπτει αναδρομικά σαν γνωσιακό κατασκεύασμα, κατά την παρατήρηση της λειτουργίας, η οποία αναδύεται από τύχη και επιλέγεται από αναγκαιότητα. Και για να προκύψει, εκατομμύρια είδη όντων εξαφανίστηκαν, αμέτρητες συγκεντρώσεις ύλης απέτυχαν να γίνουν ήλιοι και άπειρα φωτόνια αλητεύουν στο διηνεκές χωρίς να τα δει ποτέ κανένα μάτι. Σκεπτόμενος όλα αυτά, δεν με εκπλήσει καθόλου που το ηλεκτρόνιο κατά περίσταση συμπεριφέρεται ως κύμα ή ως σωμάτιο. Απλώς δεν υπάρχει σχέδιο και κινείται τυχαία μέσα στον φάκελο επιτρεπτών συμπεριφορών που ορίζουν οι αναγκαστικές συνθήκες.

Ακριβώς. Το ω συνέβη επειδή προγήθηκε το ψ, αλλά το ψ δεν συνέβη για να παραχθεί το ω, αλλά επειδή προηγήθηκε το χ. Το Big Bang δεν έγινε για να καταστρέψουν οι αφεντομουτσουνάρες μας τον πλανήτη, υπάρχουμε όμως χάριν στην αλληλουχία γεγονότων που ακολούθησε την μεγάλη έκρηξη. Θα μπορούσαν τα γεγονότα να πάρουν μια άλλη οδό και δεν θα είμασταν εδώ. Στην νομοτέλεια πιστεύουν κυρίως οι θασιώτες του ευφυούς σχεδιασμού. Νομίζω πως εκ των υστέρων μπορούμε να βρούμε ερμηνείες για τα πάντα, σαν τους ψυχολόγους και τους κοινωνιολόγους. Το γεγονός όμως πως δεν μπορούμε να προβλέψουμε σχεδόν τίποτε με ακρίβεια ή/και σε βάθος χρόνου (μετεωρολόγοι, τζογαδόροι, συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας, ιατροί, όλοι το βεβαιώνουν αυτό) συνηγορεί υπέρ της ανάδρομης αιτιοκρατίας: όχι στο ''για να'' αλλά στο ''επειδή'' δηλαδή το κλειδί.

Όχι πως είναι άσχημα τα 9x63 αλλά άλλο ποιότητα, άλλο ποσότητα (μεγέθυνση). Αν έχεις βέβαια μεγάλα κιάλια χρειάζεσαι απαραιτήτως και μικρότερα, χειρός, ωστόσο στην μεγέθυνση αυτή θα προτιμούσα κάποια φθηνά, καθώς τα Vixen 9x63 είναι 20 φορές ακριβότερα από τα Bresser των 20 ευρώ, αλλά όχι και 20 φορές καλύτερα (έχοντας δει μέσα από αυτά, αυθαίρετα ποσοτικοποιώ σε 2-3 φορές καλύτερα) Όμως όταν δεις το αντικείμενο πρώτα στα 7-10x και μετά στα 20x το συμπέρασμα ίσως να βγεί αβίαστα. Αυτό δεν επιδρά μόνο στην σελήνη και επίγεια, αλλά και στον ουρανό που σκουραίνει και είναι πιο ευχάριστος. Επειδή η συζήτηση για την ποιότητα μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ θα επιχειρήσω να την τελειώσω για τα Vixen με τριπλό coup d'etat: 1. Zeiss 20x60 S 2. Leica Duovid 10+15x50 3. Canon 18x50 IS AW Τώρα θα μου πείτε πως τα Vixen είναι φθηνότερα... Ε, τι να κάνω βρε παιδιά, δεν σας βρίσκω πουθενά! Πάντως οι συγγραφείς του Backyard Astronomer προτείνουν Celestron Skymaster 15x70 και χαίρομαι που τους άκουσα.

http://en.wikipedia.org/wiki/Teleonomy Η πορεία από την Βιολογία στην Φυσική είναι ένα είδος ανάδρομης μηχανικής. Μπορεί να μας διδάξει πολλά πράγματα που αλλιώς, με την αντίστροφη και σωστή χρονικά και εξελικτικά οδό, θα χρειάζονταν μερικοί ακόμη αιώνες για να μάθουμε. Ψάχνουμε τι έγινε κατά την μεγάλη έκρηξη και δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει σπίτι μας. Βλέπουμε χιλιάδες έτη φωτός μακρυά και δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι ακριβώς είμαστε εμείς. Οι άνθρωποι, ημίβουλοι αμαξάδες των νουκλεικών οξέων. Τύχη και αναγκαιότητα.

Γνωρίζετε την διαφορά μεταξύ νομοτέλειας και τελεονομίας; Έχετε διαβάσει το ''Τύχη και Αναγκαιότητα'' το Jacques Monod?

Η δεσποινίς Σελήνη είναι πανέμορφη αν και υπερβολικά ματαιόδοξη, ζηλόφθων και με έντονα ναρκισσιστική προσωπικότητα. Όποτε κάνει μια δημόσια εμφάνιση επιδιώκει να τραβήξει επάνω της όλην την προσοχή και, είναι αλήθεια, δεν χρειάζεται να προσπαθήσει ιδιαίτερα για να το επιτύχει. Με την σαγηνευτική της λάμψη, τα μυστηριακά της κάλλη και την υπεροπτική της ψυχρότητα, επισκιάζει κάθε άλλη όμορφη παρουσία. Ο εκρηκτικός της χαρακτήρας και το απίστευτο οιστριονικό της ταπεραμέντο καταγοητεύουν κάθε λάτρη της αυθεντικής ομορφιάς. Στον δροσερό ουράνιο κήπο μοιάζει με μια εξωτική κατάλευκη ορχιδέα ανάμεσα σε ταπεινά γεράνια και ζουμπούλια, έτσι όπως ξεδιπλώνει τα νυφικά της πέταλα με τις αργυρές ανταύγειες βασανιστικά αργά, λίγο- λίγο κάθε ημέρα, ώσπου να τυφλώσει με την άφθαστη ομορφιά της τον έκθαμβο παρατηρητή. Έπειτα αυτάρεσκα, συνεπαρμένη από την επιτυχία της αυτή, εφαρμόζει το ίδιο σχέδιο και με το ίδιο νάζι και τις ίδιες επιτηδευμένες κινήσεις μαζεύει και πάλι τα πέπλα της και χάνεται στο σκοτάδι, μόνο και μόνο για να μας επιτρέψει να δούμε πόσο αχνές και ξεθωριασμένες φαίνονται οι άλλες καλλονές του ουράνιου χαρεμιού εμπρός στην ανάμνηση της δικής της ιλιγγιώδους ωραιότητας. Το σχέδιό της είναι με προσοχή υπολογισμένο και άψογα εκτελεσμένο κάθε φορά, από τα βάθη των αιώνων, σαν μια τελετουργική χορογραφία, σαν μια δήθεν αυθόρμητη καντέντζα που ο σολίστας ερμηνεύει ευλαβικά, προσέχοντας να μην διαφύγει ούτε μιά νότα από αυτές που του εδίδαξε ο δάσκαλος. Η αρχόντισσα Σελήνη φουντώνει σε όλους μας τον έρωτα και προκαλεί καθένα να πνιγεί στην λαμπερή θάλασσα της ομορφιάς της, αλλά παραμένει ακατάδεχτη και απόμακρη. Πράγματι, όσο και αν χαιδεύει αδιάντροπα το σκοτεινό το κύμα και τυλίγει με το θεσπέσιο σώμα της το υπερήφανο βουνό, σε λίγους μόνο ανθρώπους έδωσε το δικαίωμα να καυχιώνται πως άγγιξαν την αγέραστη επιδερμίδα της. Και αυτοί οι λίγοι έγιναν ήρωες στα μάτια μας καθώς υλοποίησαν τον άσβεστο πόθο όλων ημών, των ανύμφευτών της εραστών, δίνοντας απλώς ένα φευγαλέο φιλί στα δροσερά της μάγουλα. Πόσο υπερφίαλη είναι στ' αλήθεια η Βασίλισσα της Νύκτας! Άραγε δεν το γνωρίζει πως αυτό που σβήνει με την ανυπέρβλητη λάμψη της είναι το φως χιλίων ήλιων; Μήπως δεν ξέρει πως ακόμη και η μοναδική δική της ομορφιά δεν πρόκειται να κρατήσει για πάντα; Για πόσο ακόμη θα στροβιλίζεται στο χορόδραμα του στερεώματος πρωτού την σφιχταγκαλιάσει η χρυσή φωτιά του δεσπότη Ήλιου για να την κάψει, όπως ο Δίας την Σεμέλη έκαμε δική του; Είναι ακαταμάχητη μα και ρηχή η ομορφιά της Σελήνης. Όπως και όλες οι ομορφιές.

Δεν έχω δει μέσα από αυτά, αλλά σαν Vixen ας υποθέσουμε πως είναι καλά. Επίσης πως είναι ισάξια, με κοινό σκελετό και αντικειμενικό (-ούς) και μόνη διαφοροποίηση την μεγέθυνση (συνακόλουθα βεβαίως και το πεδίο και την κόρη εξόδου). Όλα τα κιάλια αυτού του τύπου προορίζονται κυρίως για επίγεια παρατήρηση. Αστρονομία κυρίως επιχειρείται υπό γωνία 45 μοίρών. Μπορείς να δεις φυσικά και τον ουρανό για μικρά σχετικά διαστήματα. Οπότε σε ενδιαφέρει και το exit pupil. Τα 12x80 δεν τα συνιστώ, ειδικά αν έχεις και 10x50. Σπάνια οι κόρες σου θα ανοίξουν τόσο (6.6) και οι εικόνες δεν θα εντυπωσιάσουν πολύ. Τα 16x80 φαίνονται ιδανικά, με EP 5. Έχοντας 15x70 σου λέω πως είναι κάτι εντυπωσιακό, αλλά δεν θα νιώσεις πως έχεις Giant, αν δεν ανέβεις λίγο. Τα 20x80 θα είναι ιδανικά. EP 4 που επιτυγχάνεται από τις κόρες σχετικά εύκολα σε μέτρια φωτορρύπανση, το πεδίο παραμένει καλό ώστε να χωράει η Ανδρομέδα, στο φεγγάρι θα βλέπεις τρισδιάστατους κρατήρες (μικροσκοπικούς βέβαια), θα ξεχωρίζεις τον Δία και 4 δορυφόρους καθώς και μια υποψία Κρόνου, τα αστρικά πεδία και ανοικτά σμήνη θα σε ξετρελλάνουν, η δε επίγεια θα είναι πολύ εντυπωσιακή με τρισδιάστατο κύμα και πουλιά να πετούν και ερωτοτροπούν λίγο πέρα από την μύτη σου. Στο 80ρι μου προτιμώ ένα 20x για σάρωση του ουρανού και της θάλασσας, νομίζω πως είναι τέλειο για την δουλειά αυτή. Το 30x80 υπερτερεί στην επίγεια και υποχωρεί στον ουρανό: 100-120mm και 45 μοίρες είναι καταλληλότερα πλέον. Εξαίρεση αποτελεί η Σελήνη και οι δύο εγγύτεροι αέριοι γίγαντες, καθώς ο Κρόνος ίσως θα αναγνωρίζεται και ο Δίας θα είναι μια ακαταμάχητη μπαλίτσα. Προτείνω το 20x80 λοιπόν. Όποιο και να πάρεις όμως χρειάζεσαι έναν σοβαρότατο τρίποδα. Εγώ δεν έμαθα την παραλληλόγραμη στήριξη (θα ξαναπροσπαθήσω όμως) και χρησιμοποίησα τα Skymaster στα χέρια μέχρι να πάρω έναν Manfrotto. Ακόμη και αυτός δονείται, αλλά η δυνατότητα να ανεβάζω τα κιάλια σχεδόν 2 μέτρα ψηλά μου επιτρέπει να δω παντού, ακόμη και στο ζενίθ. Φυσικά, έστω και έτσι, ο αυχένας καταπονείται, γι αυτό η γωνία των 45 μοιρών είναι απαραίτητη για αστρονομική χρήση.

Εκτός από τους γνωστούς πρωταθλητές υπάρχουν και οι TS Superviews από την Telescope Service. 2" Superviews: 42mm & 30mm 1.25" Superviews: 40mm & 32mm Άρα χρειάζεσαι barlow ή Hyperions για υψηλές μεγεθύνσεις. http://www.teleskop-express.de/shop/advanced_search_result.php?keywords=superview

Αστρονόμος & Γεωγράφος, Rob Stevenson, 2010 Για τον εορτασμό των 15 ετών του APOD ο Vermeer ψηφιοποιήθηκε χρησιμοποιώντας ως ψηφίδες 5000 (!) APOD, συναρμοσμένα με μεγάλη τέχνη.

Υπάρχει ένα σύννεφο σαν δεξαμενόπλοιο και οι γλάροι πετούν χαμηλά: ενδεχόμενο βροχής.

L'Heure Du Berger, Paul Verlaine, 1844-1896 La Lune est rouge au brumeux horizon; Dans un brouillard qui danse la prairie S'endort fumeuse, et la grenouille crie Par les joncs verts ou circule un frisson; Les fleurs des eaux referment leurs corolles; Des peupliers profilent aux lointains, Droits et serres, leurs spectres incertains; Vers les buissons errent les lucioles; Les chats-huants s'eveillent, et sans bruit Rament l'air noir avec leurs ailes lourdes, Et le Zenith s'emplit de lueurs sourdes. Blanche, Venus emerge, et c'est la Nuit Paysages Tristes, IV

L'Heure Du Berger Νότιος πολικός

Globi Coelestis, Ignatio Gastone, 1674 Χειμερινό Ηλιοστάσιο

Globi Coelestis, Ignatio Gastone, 1674 Φθινοπωρινή Ισημερία

Globi Coelestis, Ignatio Gastone, 1674 Θερινό Ηλιοστάσιο

Globi Coelestis, Ignatio Gastone, 1674 Εαρινή Ισημερία

Globi Coelestis in Tabulis Planas Redacti Descriptio, Auctore P. Ignatio Gastone Pardies, Soc. Jesu Mathematico, Paris 1674 Αρκτικός Πόλος

Uranographia, Johann Elert Bode 1801

Uranographia, Johann Elert Bode 1801

Uranographia, Johann Elert Bode 1801