wereniki

Πώς είπατε;;; Τι σχέση έχει το ασπρόμαυρο μουσικό παραμύθι "Σι-Σου-Ντο" με το αστρονομικό forum astrovox; Ε, λοιπόν έχει και παραέχει! Και ο νοών νοείτω...

Λόγια του Νομπελίστα Ποιητή Οδυσσέα Ελύτη για την Τέχνη: "...όσο και αν οι καιροί είναι δύσκολοι, οι μεγάλες αξίες της ζωής δεν παύουν να υπάρχουν, και άρα πρέπει να εκφράζονται." "Πιστεύω, πως ότι και να γίνει, η Τέχνη θα βρει ένα τρόπο να εκδηλωθεί και οτιδήποτε γίνεται Τέχνη, αποκλείεται να ‘ναι ανήθικο"! "...αυτούς που αγαπούμε, πρέπει να τους φέρνουμε κοντά στη δική μας ευαισθησία... Αυτά τα ολίγα.

Ε, λοιπόν, εγώ όσο βλέπω ειδικά την υπέροχη φωτογραφία του Γιάννη Ευφραιμίδη, τόσο νιώθω ότι ΔΕΝ ήμουν εκεί! Γιατί αν ήμουν, ΣΙΓΟΥΡΑ θα ζούσα την έκλειψη ΜΕΣΑ από τη Θάλασσα! Να είμαι στην αγκαλιά του Ειρηνικού και να τον βλέπω να σκοτεινιάζει σιγά –σιγά γύρω μου. Ελπίζω κάποιοι να βίωσαν το φαινόμενο μέσα στο υγρό στοιχείο και όχι μόνο πίσω από τις κάμερες και τα τηλεσκόπια. Όπως και να ‘χει όμως, η εμπειρία πρέπει να ήταν μοναδική! Με το καλό και στις επόμενες...

Érase una vez un sueño ... un cielo... ...buenas noches, hasta luego!

"Η ΚΩΛΟΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ" Ήταν και δεν ήταν μια φορά κι ένα καιρό εκεί ψηλά στον ουρανό ένα φεγγαράκι. "Μοναχούλι μου, μοναχούλι μου, μοναχούλι μου που είμαι!". Γελούσανε τ' αστέρια που χόρευαν τριγύρω του. Γελούσανε τα φώτα της πόλης από κάτω. "Μοναχούλι μου, μοναχούλι μου, μοναχούλι μου που είμαι!". Και μόνο μια μικρή μικρή κωλοφωτιά, έτσι καθώς φωσφόριζε μεσ' τα ρηχά νερά, πόνεσε το παράπονο τούτης της μοναξιάς. Σήκωσε τα χεράκια της και μ' όση δύναμη είχε... "Πώς είσαι μοναχούλι σου, αφού είμαι εγώ εδώ;" φώναξε. Μα το φεγγάρι ήταν ψηλά και η φωνή μικρούλα Μα το φεγγάρι έλαμπε, έσβηνε τη φωτίτσα. "Μοναχούλι μου, μοναχούλι μου, μοναχούλι μου που είμαι!". Γελούσαν τ' αγγελάκια κι οι κάτασπρες φτερούγες. Γελούσαν οι διαβόλοι και τρυπούσαν με τα πιρούνια. Κανείς τους δεν τον πίστευε τον βασιλιά της νύχτας. Και μόνο η μικρή- μικρή κωλοφωτιά φώναζε κι όλο φώναζε... Μα πως να την ακούσει; Ήταν μικρούλα τόση δα. Από το βιβλίο της Μάρως Λοΐζου "Ήταν και δεν ήταν", εκδόσεις Πατάκη

Pete Text-Sail along silvery moon

"Spindrift" Ίσως και να μπορούμε να διαβούμε αν έφτασε το πλήρωμα του φεγγαριού αν έχουν υποχωρήσει τα βλέμματα Πού νά βρεις λόγια για όσα ποτέ δε συνέβησαν κι όμως βαθιά επίμονα σε έχουν σημαδέψει Σκέψεις βόμβος απόκρημνος που η θάλασσα τον φέρνει κι η ομορφιά απόψε στομώνει τη ματιά καταργεί την παρουσία Η ομορφιά απόψε οριοθετεί τη ματαιότητα του κόσμου Τόσα αστέρια αν μιλούσαν τι θα μαθαίναμε Ιωάννης Πολύζος

"Πολύ φεγγάρι" Πολύ φεγγάρι, σπάταλο, απόψε, ανοικονόμητο. Καμιά γωνιά να του κρυφτείς, να μην το βλέπεις. Μέντορας τάχα κι οδηγός στην ενδοσκόπησή σου. Τόση υπερβολή, τόση αυταρέσκεια, τόσο αβασάνιστη έκθεση κι αμφίθυμος ερωτισμός σε συγχυσμένους μύθους από έναν όλο κι όλο δορυφόρο, άγονο επιπλέον κι ετερόφωτο. Φταίμε κι εμείς οι δίβουλοι, με τα ημίμετρά μας. Σταύρος Ζαφειρίου

"Ο πώς τον λεν", καλέ μου κύριε, είναι ο Πάμπλο Νερούντα. http://en.wikipedia.org/wiki/Pablo_Neruda ή http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%BF_%CE%9D%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%B4%CE%B1 Του ίδιου, νομπελίστα ποιητή, είναι και οι καταπληκτικοί στίχοι: "Νυχτερινά πουλιά ραμφίζουνε τα πρώτα αστέρια που λάμπουν εκεί απάνω όπως λάμπει η ψυχή μου την ώρα που σ’ αγαπάω.", αν δεν τους έχετε ακούσει ή διαβάσει.

Σε λίγες μέρες κλείνω δυο χρόνια εγγραφής και συμμετοχής μου στο astrovox. Της επετείου λοιπόν! Ο λόγος που θα ευγνωμονώ για πάντα το Μιχάλη, είναι που με εμύησε στου astrovox τα κάλλη! Φθινοπωράκι ήτανε του δυο χιλιάδες δέκα και είχαμε στον κήπο μας στήσει ψιλή κουβέντα. Κι εκεί που συζητούσαμε για Ποίηση κι αστέρια "θα βρεις", μου λέει, "θέματα, που θα σ’ αρέσουν πλέρια! Στο internet να μπεις, να δεις, μα μην το λησμονήσεις, σελίδα αστρονομική, που δε θα θες ν’ αφήσεις. Έχει ωραία θέματα, πλούσιες αναρτήσεις γι’ άστρα και τηλεσκόπια αλλά και συζητήσεις. Κι αν πας στην άκρη αριστερά στην πάνω - πάνω θέση, της Τέχνης Σύμπαν θε να βρεις, που τόσο σου αρέσει! Στίχοι, εικόνες, μουσικές, μουσεία από πόλεις θα νιώσεις σαν στο σπίτι σου. Γράφει κάποιος... kkokkolis. Τις Τέχνες όλες που αγαπάς και τα ουράνια υμνούνε στο astrovox αν μπεις να δεις, όλες εκεί χωρούνε!" Έτσι, το επισκέφτηκα την επομένη μέρα κι είδα, πως είν’ αληθινά τα λόγια πέρα ως πέρα. Οπότε κάνω εγγραφή, αυτήν του νέου μέλους, κι ελπίζω στην παρέα σας, να μείνω μέχρι τέλους. Βέβαια, πρέπει να σας πω, πως απ’ το φόρουμ μέσα, έκανα φίλους καρδιακούς, ανθρώπους που μ’ αρέσαν. Άλλοι “φίλη” με δήλωσαν κι άλλοι με “αγνοούνε” μα όλοι, τον ίδιο ουρανό πάρα πολύ αγαπούνε. Ένιωσα λύπες και χαρές, αλλά και αδικία, διαξιφισμούς εδιάβασα, κόντρες και ειρωνεία... Έζησα και τις προσβολές από τα mail μέσα, μικρότητες, μικροψυχιές, όλα εδώ χωρέσαν! Είδα "εγώ" να μάχονται, ποιο θα επικρατήσει, και γνώμες να συγκρούονται, νίκη ποια θα κερδίσει. Έμαθα νέα πράγματα, γέλασα με αστεία, μα όλ' αυτά συμβαίνουνε σε κάθε κοινωνία. Θαύμασα κάποιους από σας και τους θαυμάζω ακόμη, που δέχονται και σέβονται του καθενός τη γνώμη! Ένας μικρόκοσμος αυτό, που astrovox το είπαν κι ίσως ...να είν’ ανύπαρκτο στο αχανές το Σύμπαν! Θαρρώ, γερή εξάρτηση κοντεύει να μας γένει, καθημερνά όλοι μπαίνουμε κι εκτός κανείς δε μένει. Τις γνώσεις ανταλλάσσουμε, μα και φωτογραφίες με τηλεσκόπια στα βουνά, σε κάμπους και πλατείες. Μακάρι τέτοια εξάρτηση όλοι να την κολλήσουν και δίχως τ’ άστρα τ’ ουρανού, να μην μπορούν να ζήσουν! Στέλνετε άφοβα πολλές, γράφετε αναρτήσεις και μη φοβάστε! Έχουμε γιατρό για... εξαρτήσεις! Κι εγώ στο Σύμπαν θ’ αναρτώ, Τέχνες θα το γεμίζω με ποιήματα και μουσικές, θε να σας πλημμυρίζω. Σύμπαν και Τέχνες σμίξανε τόσο καλά δεμένα στου astrovox την αγκαλιά, καλά προστατευμένα. Είναι θαρρώ μοναδικό ετούτο που συμβαίνει νήμα με Τέχνες κι ουρανό του Σύμπαντος ανέμη! Κι είχε στ’ αλήθεια έμπνευση μεγάλη ο kkokkolis που πάντρεψε τις ομορφιές της οικουμένης όλης! Κλείνοντας, θέλω μιαν ευχή απ’ την καρδιά να στείλω κι ένα μεγάλο "ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ" στον Παπαλάμπρου-φίλο. "Αντρέα, έχε υπομονή, σωστός οικοδεσπότης, γιατ’ είναι ο καθένας μας, ουράνιος... Δον Κιχώτης!"

Και για τη σχεδία της μνήμης... από Κωνσταντίνο Κοκκώλη στην 1η σελίδα του Σύμπαντος της Τέχνης... με ημερομηνία 15/5/2010. Μια έμμονη ιδέα φούντωσε στον νου μου! Τι να υψώσει ο άνθρωπος απέναντι στο σύμπαν, ποια χνάρια του θα μείνουν στα ιζήματα του χρόνου και που θα βρει συγχώρεση για το ανόμημα της ύπαρξής του; Στην τέχνη! Ο κόσμος είναι ακατάληπτος σε μας δίχως την τέχνη. Ο άνθρωπος είναι τυφλός χωρίς το φως της τέχνης. Και το χωριό μας δεν μπορεί να ζει αβάπτιστο της τέχνης. Η τέχνη μεταγλωττίζει την απορία. Η τέχνη υμνεί το δέος του ουρανού. Η τέχνη ψάλλει στους θεούς των άστρων. Αρχιτεκτονική Ζωγραφική Γλυπτική Μουσική Χορός Ποίηση και Λογοτεχνία Θέατρο και Κινηματογράφος Δεν υπάρχει τέχνη που να μην απεικόνισε το μαγευτικό στερέωμα, τα φευγαλέα φαντάσματα του εξωχώρου, την ανισότητα ανάμεσα στον άνθρωπο και το άπαν. Καθώς αισθάνομαι ασήμαντος απέναντι στην τέχνη ως με συνθλίβει ατσάλινη η χούφτα του ουρανού, πρέπει ν' αρπάξω απ' τις χορδές, τους γνώμονες και τα πινέλα εκείνων που αξιώθηκαν να σταθούν σε επιδέξια ακροδάκτυλα και πάνω απ' το περβάζι της τρώγλης μας τις σκιές της Δημιουργίας να θαυμάσουν. Δίχως άλλα λόγια, σαν προοίμιο διαλέγω ένα αυγό της τρέλλας, του δέοντος ίσως τρόπου να γευτείς τα εδέσματα της τέχνης των άστρων. Και σας καλώ όλους σε τούτο το συμπόσιο. * * η υπογράμμιση είναι δική μου

Και αυτός αλήθεια που ήμουνα Ο πολλούς αιώνες πριν Ο ακόμη χλωρός μες στη φωτιά Ο άκοπος απ' τον ουρανό ίδια η μνήμη γινάμενη παρόν "Εντολή σου, είπε, αυτός ο κόσμος και γραμμένος μες στα σπλάχνα σου είναι Διάβασε και προσπάθησε και πολέμησε" είπε "Ο καθείς με τα όπλα του" είπε "Βλέπεις, είπε, είναι οι Άλλοι και δεν γίνεται Αυτοί χωρίς Εσένα και δε γίνεται μ' Αυτούς χωρίς, Εσύ…” Οδυσσέας Ελύτης

Σαν σήμερα, 2 Νοεμβρίου 1911, γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης και η GOOGLE τον τιμά με το λογότυπό της να έχει το σκίτσο μιας ελιάς, ενός σταφυλιού και ενός καραβιού, αφού ο Ελύτης αναφέρει στο έργο του "Μικρός Ναυτίλος" : "Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξανα-φτιάχνεις...." "Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα" - Ελύτης

Κι εγώ, που τόσο καιρό συγκρατιόμουν, να μην ανεβάσω αυτήν την...εναλλακτική!

Ρίξτε και μια ματιά στο Σύμπαν της Τέχνης! Έχει κάτι σχετικό με το θέμα που συζητάτε

The Black Hole in the Milky Way!!! APOD NASA 2/11/2012

Περί το έτος 232π.Χ. ο πλοίαρχος Ράτα και ο πλοηγός Μάουι, επικεφαλής ενός στόλου, ξεκίνησαν από την Πτολεμαϊκή Αίγυπτο για να κάνουν τον γύρο της γης. Η αποστολή βρισκόταν υπό την καθοδήγηση του Ερατοσθένη.[π.276 Κυρήνη-π.194 Αλεξάνδρεια] του μεγάλου επιστήμονα, που ήταν ταυτόχρονα και βιβλιοθηκάριος στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Ίσως το ταξίδι έγινε, για να επαληθευτεί η θεωρία του Ερατοσθένη ότι η Γη ήταν στρογγυλή. Την περιφέρεια της Γης την είχε υπολογίσει με εξαιρετική ακρίβεια ο Ερατοσθένης. Ένα από τα όργανα πλοήγησης που ο Μάουι είχε μαζί του, ήταν μια υπολογιστική μηχανή που αποκαλούσε "τανάουα". Ένα παρόμοιο όργανο ήταν γνωστό το 1492 σαν "torquetum". Σχέδιο του "τανάουα" έχει βρεθεί σε σπηλιά του Ίριαν Τζάγια στην δυτική Νέα Γουινέα και πιθανότατα ο Μάουι το χρησιμοποιούσε, για να υπολογίσει το γεωγραφικό μήκος. Το σχέδιο της "τανάουα" συνοδευότανε από μια επιγραφή που αποκρυπτογραφήθηκε το 1970:"Η Γή έχει κλίση. Συνεπώς, τα σημεία της μισής εκλειπτικής κυριαρχούν στον νότο, τα άλλα μισά ανατέλλουν στην άνοδο. Αυτός είναι ο υπολογιστής του Μάουι". Στα σχέδια που υπάρχουν χαραγμένα στους τοίχους της σπηλιάς υπάρχει επίσης και η απόδειξη του πειράματος του Ερατοσθένη για την μέτρηση της περιφέρειας της Γής. Ο Μάουι πιθανώς είχε μεταφέρει μαζί του πίνακες που είχαν γίνει από τον Ερατοσθένη και οι οποίοι τον είχαν βοηθήσει, να υπολογίσει το γεωγραφικό μήκος βάσει της γωνιακής απόστασης της Σελήνης και του άστρου Αλτάιρ στον αστερισμό Αγκίλα(Αετό).Υπέρ αυτού συνηγορεί ο επιστήμονας Ρίκ Σάντερς, που κατασκεύασε και εργάστηκε με ένα ξύλινο μοντέλο της "τανάουα". Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. τανάουα

Τα σχόλια περιττεύουν...

Είναι τόσο υπέροχος ο μικρόκοσμος! Και συνάμα τόσο συγκλονιστικό να μιλάμε εδώ μέσα για το Σύμπαν και τις δομές του! Και κάπου ανάμεσα σε μικρόκοσμο και μεγάκοσμο, εμείς... Δεν είναι συναρπαστικό; Κάποιες από τις φωτογραφίες μου άρεσαν και ας μην πήραν βραβείο. Όπως ας πούμε αυτές: "αχάτης σε απολιθωμένα σαλιγκάρια του γλυκού νερού" και "τμήμα ποδιού της πασχαλίτσας"! Τις υπόλοιπες θα τις απολαύσετε εδώ: http://www.nikonsmallworld.com/galleries/photo/2012-photomicrography-competition

Οι βραβευμένες φωτογραφίες του “μικρόκοσμου”! 1o Βραβείο Το κυκλοφορικό σύστημα στον εγκέφαλο ζωντανού εμβρύου του ψαριού-ζέβρα.

Εδώ και η συσκευή Chemin που διαθέτει το Curiosity και προσδιορίζει τις περιεκτικότητες των ορυκτών του αρειανού εδάφους.

H πρώτη ακτινογραφία αρειανού εδάφους από το Curiosity. To γράφημα που ακολουθεί δείχνει τα αποτελέσματα της πρώτης ανάλυσης με ακτίνες Χ του εδάφους του Άρη, από την πειραματική συσκευή Χημείας και Ορυκτολογίας (Chemin), που διαθέτει το διαστημικό ρόβερ Curiosity. Δείγμα εδάφους συλλέχθηκε από τον κρατήρα Gale στις 15 Οκτωβρίου με τον ειδικό βραχίονα που διαθέτει το Curiosity και αναλύθηκε με περίθλαση ακτίνων Χ. Με τη μέθοδο αυτή προσδιορίστηκε για πρώτη φορά ποσοτικά η σύσταση του αρειανού εδάφους και διαπιστώθηκε, ότι είναι παρόμοιο με τα ηφαιστεικά εδάφη στη Χαβάη!

Εύχομαι και ελπίζω, να ΜΗΝ το κάνουν. Έλεος, πια! Ακόμα και μια ονειρική – ιδεατή για μένα – διαστημική πτήση, που ονειρεύομαι καμιά φορά, με συντροφιά την υπέροχη θέα και την Ποίηση ΜΟΝΟ, προτιμώ να παραμείνει όνειρο.

Αυτήν έβλεπα πριν από 3 λεπτά!!!