wereniki

...... Ποια θάλασσα; Σκέτο νερό πειρατής οφθαλμαπάτης. Πρόσφυγας εκ της μακρινής κοσμογονίας. Εκμαυλιστικά απέραντο χάρη στις βαραθρώσεις σχιζοειδής οξυθυμίες αρχικά του σύμπαντος. Οφθαλμοπόρνος της ιερόδουλης φυγής. Ποια θάλασσα; Καιρός να επικρατήσει η λογική του σώματος ετούτου που διαθέτεις. Ντύσου και κολύμπα. (Απαγορεύεται η ρίψις δακρύων. Είναι που είναι από μόνη της αλμυρή λύσσα η ωριμότης). Κική Δημουλά, απόσπασμα του ποιήματος "Εξοπλισμός θερινών αναγκών", από την ποιητική συλλογή "Ενός λεπτού μαζί", εκδόσεις Ίκαρος 1998

14 δις έτη σε 2 μόνο λεπτά!!! Our Story In 2 Minutes

Ένας πίνακας του μεγάλου Καταλανού ζωγράφου Joan Miro, με τίτλο "Ζωγραφιά -Το μπλε άστρο", που φιλοτεχνήθηκε το 1927. Ευχαριστώ τον φίλο που μου το έστειλε μαζί με τις ευχές του!

"ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΜΑΖΙ" Γειτονόπουλο τ᾿ οὐρανοῦ τὸ σπίτι. Τόσο ψηλὰ χτισμένη τῆς προσέγγισης ἡ τάση Ἐπάνω σὲ κορφῆς τὶς ἀνοιχτὲς φτεροῦγες σὰν ἀναλόγιο ν᾿ ἀναγιγνώσκει ἡ ἐκθάμβωση τὸ ἀνατέλλον τὸ μεσουρανοῦν τὸ δῦον εὐαγγέλιο τῆς μέρας. Βγαίνω στὴν αὐλή. Μὲ περιμένει ἀπαστράπτουσα μὲ γκέμια σέλα χάμουρα ἡ ἄγρια ἐλευθερία τοῦ ὁρίζοντα ν᾿ ἀνέβω καὶ καλπάζοντας τὴν ἐπαλήθευσή της νὰ δαμάσω. Ἄ, μόνο τὸ βλέμμα καὶ τὸ ὅραμα κατάφεραν νὰ ἱππεύουν τὴν ἄϋλη ἐτούτη ἀτίθαση κατάκτηση. Οἱ ὑπερφίαλες ἀπόψεις τῶν αἰθέρων πέφτουνε τσακίζονται διότι ἐλάχιστα διαρκεῖ τὸ ἀνεμπόδιστο. Ἰδοὺ πῶς σκοντάφτει σὲ μία σπιθαμὴ συρματόπλεγμα γύρω ἀπὸ τὸ χτῆμα. Χαμηλό, ἥμερο κι ὅμως ἂν τὸ καλοκοιτάξεις τὸ καλοαισθανθεῖς διαιρεῖ τὴ δική μου καλημέρα ἀπὸ τοῦ γείτονα ὁλημερὶς σύνορα φανατίζει σιωπηρὰ ὀπλίζοντας ξερόχορτα ἐναντίον ἀδελφῶν τους. Τὸ βράδυ μόνο, ἡ ἑνωτικὴ εὐωδιὰ τοῦ νυχτολούλουδου τὸ ψαλιδίζει τόπους τόπους καὶ περνᾶ ὑπὸ τὸ παράφρον φέγγος τῶν πυγολαμπίδων - κωλοφωτιὲς τὶς λέγαμε ὅταν ζούσαμε. Ἄχ, ἡρωισμοὶ ἐθελοντῶν ὀνείρων ἄδοξοι. Τί ὠφελεῖ νὰ καταπατήσεις δυὸ πόντους φεγγαρόσκονη ἀκόμα κληρονομιὰ ποὺ ἄφησε τὸ θέρος στὴ φυγή του. Ἄσε νὰ τηρήσουν ἑνὸς λεπτοῦ μαζὶ κάτι ἀγράμματες χῆρες παρατάσεις ποὺ δὲν τὶς πιάνει ὁ νόμος ἂν καὶ κανεὶς δὲν ξέρει τί τοὺς ἐπιφυλάσσει ἀκόμα ἡ ἐλπίδα. Καλοκαίρι, Πλάτανος Αἰγιαλείας Κικὴ Δημουλά από την ποιητική συλλογή "Ἑνὸς λεπτοῦ μαζί", ἐκδόσεις Ἴκαρος, 1998

Ο Άγγλος ζωγράφος και ποιητής Dante Gabriel Rossetti γράφει με το χέρι μου ένα ποίημα Άκου! σου έλεγα τότε την αλήθεια την ήξερα τότε την αλήθεια — Όχι, μου έλεγες τα πουλιά φυτρώνουν τα γουρούνια πετάνε τα λουλούδια περπατάνε οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα σου έδειχνα ένα πουλί έλεγες — Είναι λουλούδι σου έδειχνα ένα λουλούδι όχι, έλεγες — Είναι πουλί κι οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα τώρα εγώ βλέπω το φεγγάρι αυτό το σπασμένο σπαστικό παιδί που ο Ιούλιος Βερν έλεγε κάποτε: — Οι άνθρωποι θα το κατοικήσουν βλέπω αυτό το μεγάλο χιονισμένο φέρετρο που ρίχνουν κάθε μέρα με κρότο πάνω του πρόκες κι επιμένουν να τ' ονομάζουν ΓΗ ίσως να είχες δίκιο τότε γι' αυτό μπόρεσες και έζησες γι' αυτό μπόρεσα και έζησα ΑΥΓΗ Μίλτος Σαχτούρης, από την ποιητική συλλογή "Χρωμοτραύματα", εκδ. Κέδρος, 1995

Αγγίζοντας τον ουρανό! O υποψήφιος διδάκτορας της αστρονομίας Péter Pápics δημιούργησε ένα μοναδικής ομορφιάς time-lapse βίντεο στο νησί Λα Πάλμα των Καναρίων Νήσων, στο παρατηρητήριο Roque de los Muchachos. Εκεί βρίσκεται το τηλεσκόπιο Mercator – από το όνομα του Φλαμανδού χαρτογράφου Gerardus Mercator (1512-1594). Ακούγεται και η αγαπημένη "Σονάτα του σεληνόφωτος" του Μπετόβεν… Mercator - close to the heavens

Ανέτειλε έτοιμη να ...καθαρίσει!

Ε, μα την αξίζει τη διάκριση!

Να πω την αλήθεια, αυτόν θα ήθελα να τον δω από κοντά, γιατί μ’ αρέσει πολύ το γυαλί σαν υλικό. Βρίσκεται στο Corning Museum of Glass της Νέας Υόρκης.

Αλλά και αυτό, επειδή είναι...φευγάτο! Το βρήκα κάπου που έλεγε, ότι: οι μαθηματικοί φαίνεται πως ζήλεψαν τον «Περιοδικό Πίνακα» των χημικών και αποφάσισαν να δημιουργήσουν κάτι ανάλογο, που θα περιλαμβάνει όλα τα δυνατά σχήματα στο σύμπαν σε τρεις, τέσσερις και πέντε διαστάσεις, συνδέοντας τα σχήματα μεταξύ τους με τον ίδιο τρόπο που συμβαίνει στα χημικά στοιχεία. Με άλλα λόγια, όπως είπαν, θέλουν να κατασκευάσουν μια «θεωρία χημείας» για τα σχήματα.

Αυτό θα πει επαγγελματική - συστηματική - επιστημονική δουλειά, Κωνσταντίνε! Μπράβο!!! Μ’ αρέσει και αυτό, επειδή θυμίζει... κουλουράκι

Γεννημένος στη Σοβιετική Ένωση, ο Leonid Tishkov, ξεκίνησε την επαγγελματική του ζωή ως γιατρός. Από παιδί είχε εμμονή με τη ζωγραφική και δημιούργησε τις φωτογραφίες αυτές, με αφετηρία την αισθησιακή μνήμη των ιστοριών, που άκουγε στην παιδική του ηλικία.

Ο ρώσος καλλιτέχνης και φωτογράφος Boris Bendikov δημιούργησε μερικές μοναδικές εικόνες, στις οποίες το φεγγάρι είναι πολύ κοντά σε εμάς. Η συλλογή έχει τίτλο "Private Moon".

Πιστεύοντας πως, η συγκίνηση δε βαραίνει, αλλά ξαλαφρώνει την ψυχή. ... "Για όλους τους ανθρώπους τα αστέρια δεν είναι ίδια. Για εκείνους που ταξιδεύουν τ’ αστέρια είναι οδηγοί. Για κάποιους άλλους δεν είναι παρά μικρά φωτάκια. Όμως όλα αυτά τ’ αστέρια σωπαίνουν. Εσύ θα’ χεις αστέρια που δεν έχει κανένας… -Τι θες να πεις; – Όταν θα κοιτάζεις τον ουρανό τη νύχτα, αφού εγώ θα μένω σε ένα απ’ αυτά, αφού εγώ θα γελάω σ’ ένα απ’ αυτά, θα είναι λοιπόν για σένα σαν να γελάνε όλα τ΄ αστέρια. Εσύ θα έχεις αστέρια που ξέρουν να γελάνε!" Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, "Ο Μικρός Πρίγκιπας"

Βγαίνοντας ν’ απλώσω τα ρούχα την είδα! Μεγαλόπρεπη κι απόψε να έχει βγει σε τροχιά για σεργιάνι η... ετοιμόγεννη θεά! Γάζες που ξεδιπλώνονται με ταχύτητα γύρω της τα σύννεφα. Κι αυτή ατάραχη καταφέρνει, να ρίξει τον "προβολέα" της μέσα στα σπίτια μας ξεσηκώνοντας μια διάθεση για εκμυστηρεύσεις...

Εμείς, μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί, στο Σχολειό προχθές κλείσαμε τη γιορτή μας με την ευχή: "Και του χρόνου καλύτερα!...".doc1.doc -1.doc

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Animation. Της επετείου...28 Οκτώβρη! First Greek animated feature (1942-1945) !

"Παντούμ", Γιώργος Σεφέρης Τ’ αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους στο πέλαγο σέρνουν φωτιές τα καράβια ψυχή μου λυτρώσου απ’ τον κρίκο του σκότους πικρή φλογισμένη που δέεσαι μ’ ευλάβεια. Στο πέλαγο σέρνουν φωτιές τα καράβια η νύχτα στενεύει και στέκει σαν ξένη πικρή φλογισμένη που δέεσαι μ’ ευλάβεια ψυχή μου γνωρίζεις ποιος νόμος σε δένει. Η νύχτα στενεύει και στέκει σαν ξένη στο μαύρο μετάξι τα φώτα έχουν σβήσει ψυχή μου γνωρίζεις ποιος νόμος σε δένει και τι θα σου μείνει και τι θα σ’ αφήσει. Στο μαύρο μετάξι τα φώτα έχουν σβήσει ακούγονται μόνο του χρόνου τα σείστρα· και τι θα σου μείνει και τι θα σ’ αφήσει αν τύχει κι ανάψει βουβή πολεμίστρα. Ακούγονται μόνο του χρόνου τα σείστρα μετάλλινη στήλη στου πόνου την άκρη αν τύχει κι αστράψει η βουβή πολεμίστρα ούτε όνειρο θά ʼβρεις να δώσει ένα δάκρυ. Μετάλλινη στήλη στου πόνου την άκρη ψηλώνει η στιγμή σα μετέωρο λεπίδι ούτε όνειρο θά ʼβρεις να δώσει ένα δάκρυ στο πλήθος σου το άυλο που σφίγγει σα φίδι. Ψηλώνει η στιγμή σα μετέωρο λεπίδι σαν τι να προσμένει να πέσει η γαλήνη; στο πλήθος σου το άυλο που σφίγγει σα φίδι δεν είναι ο ουρανός μηδέ αγγέλου ευφροσύνη. Σαν τι να προσμένει να πέσει η γαλήνη; Σ’ ανθρώπους κλειστούς που μετρούν τον καημό τους δεν είναι ουρανός μηδέ αγγέλου ευφροσύνη τ’ αστέρια κρατούν έναν κόσμο δικό τους.

δημιουργεί τρελές, ονειρικές και ανησυχητικές εικόνες.

Η αλλοπρόσαλλη μίξη χρόνου, τόπου και σύνθεσης,

Tom Colbie: εικόνες από ένα παράλληλο σύμπαν!

Το σύμπαν κοιμάται, ακουμπώντας στο μπράτσο το πελώριο αφτί κατάστικτο απ' τα τσιμπούρια των άστρων. Βλάντιμιρ Μαγιακόβσκι από το ποίημα "Σύννεφο με παντελόνια"

Δικαίωση, αναγνώριση, ικανοποίηση! Εύγε!!!

A Halo for NGC 6164 APOD NASA 27/10/2012