Προτιμώ το,,,the sound of silence και δεν εννοώ το υπέροχο, αγαπημένο τραγούδι των Simon & Garfunkel Μ΄ αρέσει να ακούω, ό,τι έχει διαλέξει η ίδια η φύση την κάθε βραδιά που βγαίνω με το τηλεσκόπιο. Το τριζονάκι, που κάνει γαργάρες με το μπλε του ουρανού που ρούφηξε όλη ημέρα, το μοναχικό επαναλαμβανόμενο μοτίβο του γκιώνη, τα κουδουνάκια κάποιων ξενύχτηδων προβάτων μακριά, το απαλό κουβέντιασμα του ανέμου μέ τις πευκοβελόνες... Όλους τους ήχους της νυχτιάς, που στη σιγαλιά αποκτούν άλλη υπόσταση!