wereniki

Πριν από έναν αιώνα σαν σήμερα, 2 Νοεμβρίου 1911, γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης Ο Ποιητής Οδυσσέας Αλεπουδέλης, γνωστός σε όλους σαν Οδυσσέας Ελύτης. Eλύτης ο υμνωδός των βράχων. Ελύτης ο ψαλμωδός των θαλασσών. Ελύτης ο τραγουδιστής των λουλουδιών. Ελύτης ο κήρυκας των άστρων. Ελύτης ο λάτρης των ανέμων. Ελύτης ο γεωμέτρης του έρωτα. Ελύτης ο σημερινός!

«Βάζω την κιθάρα στη πλάτη Σλιπινγκ μπαγκ δυο ρούχα και την κάνω για αλλού Θα είν' η γη σκληρό μου κρεβάτι Θα 'χω για πυξίδα μου τ' άστρα του ουρανού..» Ηλίας Πετρογιάννης Το μικρό «Νεφέλωμα της Κιθάρας», στον Κηφέα, σχηματίσθηκε από τον αστρικό άνεμο ενός αστέρα νετρονίων.

Και είδαμε και θαυμάσαμε! Τα κατάφερες! Μπράβο!!! Το Περιβόλι Ιωαννίνων αποδείχτηκε..."περιβόλι" στη φωτογράφιση του αντιζωδιακού φωτός

Καλό μήνα! Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι;

Μπαλέτο στο βυθό της θάλασσας!!! Σε ναυάγιο κοντά στις ακτές της Φλόριντα φιλοξενείται μία πρωτότυπη έκθεση φωτογραφίας. Η έμπνευση του καλλιτέχνη και το εκπληκτικό αποτέλεσμα: http://news247.gr/kosmos/paraksena/mpaleto_30_metra_katw_apo_thn_thalassa.1430487.html

Μια βιτρίνα στο Βερολίνο. Εξαιρετικό!!! Αξίζει να το δείτε!!! http://www.youtube.com/watch_popup?v=XVTga6GmbGw&vq=medium#t=74

"Κάποιος ήλιος μ’ έχει κερδίσει, του απείρου το πνεύμα έχω νιώσει και του νου μου το βιος έχω αφήσει, στο απόλυτο έχω ενδώσει..." Δημήτρης Κακαλίδης

Άγγελε Κεχαγιά, κάθε μοναδική φωτογραφία σου είναι... στίχος για μένα Τίτλος φωτογραφίας: "Soul & Heart Nebula 2 Parts Mosaic (hubble Palette)" Τι να πω...!!! «Το μόνο που θέλω να πω, αστράφτει απρόσιτο...» Aπό το ποίημα «Απρίλιος και σιωπή» της συλλογής «Πένθιμη Γόνδολα» (1996) του Σουηδού ποιητή και βραβευμένου με το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2011, Tomas Transtrőmer.

Στις Δήμητρες και τους Δημήτρηδες του forum: Ευχές για καθαρούς ουρανούς, να είναι γεροί, δυνατοί και να έχουν πολλές – πολλές δύσεις και ανατολές να απολαύσουν ακόμα!!!

Το Timelapse που πρόβαλαν στη χθεσινοβραδινή διάλεξη της Αστρονομικής Εταιρείας Κέρκυρας, «Αστροφωτογραφία: Η καλλιτεχνική απεικόνιση του ουράνιου θόλου». Απολαύστε, από Βασίλη Μεταλληνό

Γεια σου «πλάσμα» με τα διαμαντάκια σου!!! Μας ταξίδεψες υπέροχα πάλι...!!! Τώρα που χειμωνιάζει, ξέρω πως, όταν θα «πνίγομαι» στη στεριά, θα "δραπετεύω" όχι μόνο μαζί με τον καπνό από την καμινάδα του τζακιού, αλλά και με τα βιντεάκια σου!

Αυτοί οι συνταρακτικοί στίχοι της Κικής Δημουλά από το τελευταίο βιβλίο της «Εύρετρα», πλημμύρισαν το νου μου στην εικόνα της υπέροχης φωτογραφίας του Heart Nebula (το νεφέλωμα της καρδιάς). Αυτής της μεγαλύτερης καρδιάς του γαλαξία μας, που "χτυπάει" εδώ κοντά, μόλις 7500 έτη φωτός από τη γη, και ανήκει στον αστερισμό της Κασσιόπης. Κοντά στο εσωτερικό της καρδιάς και στο κοσμικό κέντρο υπάρχει ένα σμήνος νεογέννητα αστέρια με το όνομα Melotte 15. http://apod.nasa.gov/apod/astropix.html «Ευλαβούμαι, Ανάγκη ότι εσύ έπλασες το συνεχές του κόσμου το δώσ΄μου, το δεν έχω του. Αλλά τον έρωτα, όχι, όχι εσύ, Ανάγκη τον έρωτα τον έπλασε ο θάνατος από άγρια περιέργεια να εννοήσει τι είναι ζωή...»

Στις 23 του Οκτώβρη του 1925, γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις, ο... Λαχειοπώλης τ’ Ουρανού! Απόσπασμα από το βιβλίο του Μάνου Χατζιδάκι ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ. "...Σηκώθηκα απ΄ το πιάνο και πλησιάζω τον καθρέφτη. Ήμουνα ξαναμμένος. Είδα το είδωλό μου να κρατά φτερά του παγωνιού και δροσερούς καρπούς του Θέρους. Κι είπα από μέσα μου: Είμαι ο Λαχειοπώλης τ΄ Ουρανού. Μοιράζω αριθμούς σε ξωτικά κι αγγέλους. Ο πρώτος αριθμός σημαίνει συνουσία. Βάση ρευστή για δημιουργία. Κι αποφασίζω ευθύς την πιο μεγάλη μου πράξη. Σκόρπισα τα λαχεία μου στους γαλαξίες και στο άπειρο. Έτσι δεν θά ΄ναι δυνατό κανείς να ξαναδημιουργήσει, να πράξει το καλό - που λεν - ή το κακό. Σπατάλη η απόφασή μου, μα ο κόσμος πάει για να χαθεί. Το λέω για να τ΄ ακούν οι νέοι, και να σκορπίσουν τα λαχεία τους κι αυτοί, όπου μπορέσουν κι όπου βρουν. Να μην τ΄ αφήσουν κέρδος στους πολλούς. Έτσι τουλάχιστον, θα κατακτήσουμε τη δυνατότητα να μας φοβούνται. Ποιους; Εμάς, τους ποιητές. Μια και δεν είναι δυνατό να μας εντάξουν στα συρτάρια τους, σ΄ ό,τι μπορούν να ελέγξουνε και να προβλέψουν οι ανερχόμενοι πολλοί. Τους φοβερίζει η άρνησή μας να δεχτούμε φάκελο, κατάταξη, τάξη κι αριθμό. Τους φοβερίζει η άρνησή μας να ενταχθούμε στις ομάδες αυτών που όταν κοιμούνται, τα χέρια τους είναι από μέσα ή απ΄ έξω από το πάπλωμα. Γιατί τα χέρια τα δικά μας την ώρα του ύπνου, ζωγραφίζουν ελεύθερα τους ανέμους, με χρώματα και με σχηματισμούς πτηνών, και μας τοποθετούν παντοτινά μες στους αιώνες, με την αθάνατη κι ερωτική μορφή του Λαχειοπώλη τ΄ Ουρανού." Ευχαριστώ τον Φίλο, που μου έστειλε "Το βαλς των χαμένων ονείρων"

Έξυπνα δομημένη η ιστοσελίδα αυτή και πολύ πρακτική για τα σχολεία! Ευχαριστούμε!!!

Ξαναδιαβάζοντας το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη «Oι έμποροι των εθνών», στάθηκα σ’ αυτό: (χωρίς σχόλια...)

«Άνθρωπε, της αιωνιότητας ο αχός, που κάνεις κύκλους στα σκοτάδια του απείρου, η αρμονία των συμπάντων είσαι, φως, μοναδική ελπίδα του υπερκόσμιου ονείρου. Είσαι θάλασσα, ήλιος και μύρο λουλουδιών που φυτρώνουν σε άγια χώρα, κι ως του σύμπαντος έχεις τον κλήρο, συντονίζεις τ’ απείρου την ώρα.» Δημήτρης Κακαλίδης

Κι ένας ήλιος, να τον πιεις στο ποτήρι, ζουμερός και ανάγλυφος σαν πορτοκάλι, με τις προεξοχές της χρωμόσφαιρας να εκτινάσσονται προς το Διάστημα!!! Από τον Despet η φωτογραφία, με τίτλο: «Εικόνες από το Άστρο μας...τη 30-08-2011».

Απολαύστε την καταπληκτική φωτογραφία του Άγγελου Κεχαγιά, με τίτλο: Ic 405 & Ic 410 Widefield (hubble Palette) ....... «Πώς ξεκινάει το φως από ένα άστρο και χύνεται μέσα στη μαύρη αιωνιότητα κι οδοιποράει αθάνατο; Το άστρο πεθαίνει μα το φως ποτέ του…» Νίκος Καζαντζάκης, «Ασκητική»

Το καθαρότερο πράγμα της δημιουργίας «Δεν ξέρω, μα δεν έμεινε καθόλου σκοτάδι. Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου από χίλιες πληγές. Και τούτη τη λευκότητα που σε περιβάλλω δε θα τη βρεις ούτε στις Άλπεις, γιατί αυτός ο αγέρας στριφογυρνά ως εκεί ψηλά και το χιόνι λερώνεται. Και στο λευκό τριαντάφυλλο βρίσκεις μια ιδέα σκόνης. Το τέλειο θαύμα θα το βρεις μοναχά μες στον άνθρωπο: λευκές εκτάσεις που ακτινοβολούν αληθινά στο σύμπαν και υπερέχουν. Το πιο καθαρό πράγμα λοιπόν της δημιουργίας δεν είναι το λυκόφως, ούτε ο ουρανός που καθρεφτίζεται μες στο ποτάμι, ούτε ο ήλιος πάνω στης μηλιάς τ΄άνθη. Είναι η αγάπη.» Νικηφόρος Βρεττάκος

Από stavrakis, με τίτλο:<< Φρεγάτα Ναβαρίνο - Επιχείρηση σκορπιός>> και επεξήγηση: «H πανσέληνος μόλις έχει αρχίσει να ανατέλλει πάνω από το Μπατσί της Άνδρου και το απαλό φως της λούζει τον κόλπο ξεγυμνώνοντας όμορφες εικόνες σαν αυτή. Η φρεγάτα F461 Ναβαρίνο περιπολεί γύρω από τα Γαυρονήσια υπό την σκέπη του μεγάλου ουράνιου πρωταγωνιστή Σκορπιού.» ..... Και αντικρίζοντας αυτήν την ομορφιά, στο νου μου(ως συνήθως) ήρθαν στίχοι: «'Eχω τρεις κόσμους. Μια θάλασσα, έναν ουρανό κι έναν πράσινο κήπο: τα μάτια σου. Θα μπορούσα αν τους διάβαινα και τους τρεις, να σας έλεγα πού φτάνει ο καθένας τους. Η θάλασσα, ξέρω. Ο ουρανός, υποψιάζομαι. Για τον πράσινο κήπο μου, μη με ρωτήσετε.» Ν.Βρεττάκος

«Πολύ μακριά στα βάθη του ουρανού ζούνε δυο μικρά χαριτωμένα αστέρια που αιώνια απομακρύνονται το ένα από το άλλο κι αιώνια προσπαθούνε να πλησιάσουν. απλώνουν τα φτερά τους τα αραχνοΰφαντα για να ‘ρθουνε το ένα δίπλα στο άλλο αλλά και τα δυο τους φεύγουν προς τα πίσω κάθε φορά που πρόκειται ν’ αγγίξουν..» Karl Marx

Αφιέρωμα στη σελήνη