PapGeo

Ηλία, τώρα το είδα κι εγώ, συγχαρητήρια! Γιώργος

SPΑIRUS, δεν πρέπει να νιώθεις τελείως μόνος, ούτε εσύ, ούτε όποιος άλλος φίλος/η διαβάζει αυτό το μήνυμα και ανήκει στην ίδια κατηγορία, γιατί όλοι εσείς είστε ενταγμένοι σε αυτή την μεγάλη παρέα, το πανελλήνιο (και όχι μόνο) δίκτυο του astrovox. Και μην ξεχνάτε ότι, όπου κι αν βρισκόμαστε, όσο μακριά κι αν είμαστε ο ένας από τον άλλο, όλοι κάθε βράδυ παρατηρούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό. Φιλικά PapGeo

>>>>> ... ...

Φίλοι μου, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και τις ιδέες που παραθέτετε. Έχω την εντύπωση ότι το θέμα που άνοιξε ο Αργύρης αδικείται εδώ και θα έπρεπε να μεταφερθεί κάπου αλλού, ίσως εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=5514 Προσωπικά πιστεύω, ότι πέραν από τις φιλότιμες προσπάθειες που καταβάλλει ο δυναμικά ανερχόμενος όμιλος εταιριών SOFΟULIS , το τελικό προϊόν που θα προκύψει, θα πρέπει να διαθέτει κάποια χαρακτηριστικά που να το κάνουν επιτυχημένο, δηλαδή, να είναι εύκολο στην κατασκευή, με χαμηλό κόστος και φιλικό στη χρήση. Γιαυτό, χωρίς να θέλω να υποβαθμίσω σε καμία περίπτωση τα υψηλής ποιότητας προϊόντα του άνω ομίλου, πιστεύω, ότι μια απλούστερη κατασκευή, όπως αυτή που παρουσιάστηκε στο παραπάνω link, με καλύτερο σχεδιασμό, αποτελεί ευκολότερη και οικονομικότερη λύση. Είναι δε και φιλικότερη, γιατί τα αντίβαρα γλιστρούν ελεγχόμενα και εύκολα πάνω σε όλο το μήκος της μπάρας στήριξης, ενώ σταθεροποιούνται με ασφάλεια το ίδιο εύκολα μέσω της αντίστοιχης στρόφιγγας. Με όλο το σέβας (κοινώς «μπαρδόν») Μαστρο -Γιώργος

Καλή πατέντα, με είχε απασχολήσει κι εμένα αρκετά παλαιότερα, όταν έψαχνα red dot finder και δεν έβρισκα στα «δικά μας» μαγαζιά, παρά μόνον στα οπλοπωλεία. Και όλα ήταν έτσι, χωρίς ρύθμιση της φωτεινότητας. Καλό βόλι! Γιώργος

Χθες το βράδυ ολοκλήρωσα το διάβασμα του βιβλίου. Με εξαίρεση κάποια κομμάτια του, που απευθύνονται στους κατόχους των dobsonian ή γενικά των νευτώνειων τηλεσκοπίων, το βιβλίο αυτό κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει το «instruction manual» του αρχάριου παρατηρησιακού αστρονόμου! Πολλά από αυτά που γνωρίζω σήμερα και τα συγκέντρωσα μέσα από αρκετό διάβασμα, συζητήσεις, σεμινάρια, ή προσωπική εμπειρία, περιέχονται σε αυτό το βιβλίο. Γιαυτό και το κατατάσσω στην ίδια κατηγορία αξιότητας με το Nightwatch. Για να το πω πιο χαρακτηριστικά, αντί να ανεβαίνεις αργά – αργά, σκαλί – σκαλί τις βαθμίδες της γνώσης, με το βιβλίο αυτό ανεβαίνεις με το ασανσέρ! Μακάρι κάποια στιγμή να εκδοθεί και στα ελληνικά. Φιλικά PapGeo

Ανήκω στην κατηγορία "α", είμαι μέλος της ΕΑΕ. Θεωρώ την ένταξη και συμμετοχή στις δραστηριότητες του κάθε συλλόγου, όχι μόνον πολύτιμη, αλλά και αναντικατάστατη! Φιλικά PapGeo

20 -21 Ιουλίου έχουμε και την συνάντηση της Δίρφης ( http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=5507&highlight= )

Τον δικό μου αντάπτορα τον αγόρασα πριν από 2 και πλέον χρόνια από τον εγγλέζο, ο οποίος τυχαίνει να διαφημίζεται και στο S&T, και έμεινα απόλυτα ευχαριστημένος. Ο ιταλός τότε ακόμα «ψαχνόταν», ενώ ο γερμανός μου φάνηκε λιγότερο επαγγελματίας από τον εγγλέζο, ο οποίος τότε ήταν και συγκριτικά ο φθηνότερος (συνολικά και για άλλες αγορές που έκανα). Πάνω στον αντάπτορα έχω τοποθετήσει έναν κλασσικό red dot finder (κουκίδας δηλαδή) από την Aktis. Η τιμή του είναι γύρω στα 20 ευρώ και κατά την γνώμη μου είναι ό,τι πιο εύχρηστο και οικονομικό μπορείς να βάλεις επάνω στα κιάλια σου. Μην δελεάζεσαι από αυτούς σχετικά νέους και ακριβούς finders, που κυκλοφορούν κάτω από την επωνυμία διάφορων εταιριών του χώρου, με τα περισσότερα, αλλά άχρηστα reticules – εκτός εάν το κυκλικό dot reticule έχει την ίδια χρήση των κύκλων ενός rigel ή telrad (αμφιβάλλω). Τα κιάλια σου εξάλλου, και γενικότερα τα κιάλια σε αυτές τις μεγεθύνσεις, δεν χρειάζονται απαραίτητα τέτοια σκοπευτικά, γιατί παρέχουν μεγάλο οπτικό πεδίο από μόνα τους, λειτουργούν τα ίδια δηλαδή ως finders. Άρα, ένας απλός red dot finder αρκεί για να σε καθοδηγεί πού περίπου πρέπει να σκοπεύσεις την κάθε φορά. Φιλικά PapGeo

Σ΄ευχαριστώ Frank! Πατενταρίστηκε για τον λαό του astrovox!

Δημήτρη καλορίζικο, εύχομαι όχι μόνο να του «βγάλεις την ψυχή», αλλά και να το ευχαριστηθείς με την ψυχή σου! Γιώργος

Δες κι αυτό εδώ: http://www.burgessoptical.com/Accessories/Z-Bracket.html http://www.burgessoptical.com/Dealers.html Τυχαίνει να το έχω για τα 10x50 μου και λειτουργεί μια χαρά, υποθέτω μπορεί και για τα 15x70 σου. Φιλικά PapGeo --------- Υ.Γ.: Για Ευρώπη, προτίμησε τον εγγλέζο dealer.

Για να δούμε τί θα δούμε… κι εγώ κι εσύ, από την δεύτερη έκδοσή σου, κάποια στιγμή! Οι φωτό που ανέβασες μου άρεσαν πολύ. Το Μ13 λ.χ. έχει δίπλα του αστέρες για οδήγηση και αποτελεί από εδώ και μπρος έναν καλό στόχο για δοκιμές, έστω χωρίς μικρορυθμίσεις οδηγητικού. Φιλικά Γιώργος

Άντε και να βρεθούμε σε καμιά παρατήρηση, φαντάζομαι στιχομυθία: - (Γιώργος) Νίκο, έχεις πρόχειρο εκείνο το προσοφθάλμιο? - (Νίκος) Το έχω βάλει πάνω – πάνω, σε κείνο το βαλιτσάκι κομμωτηρίου. Γίωργο, έχει πέσει κάτω ένα από τα φελιζόλ του νεσεσέρ σου. Πρόσεχε θα το πατήσεις! ...Επανερχόμενος στην τάξη, κι εγώ είχα διαβάσει κάτι σχετικό με στράβωμα του σωλήνα, νομίζω ενός Bresser. Εκεί όμως δεν είχε γίνει κάποια τροποποίηση. Προσωπικά, πιστεύω υπάρχει μια πιθανότητα εξασθένησης, αλλά αν οι τρύπες είναι μικρές, δεν ξέρω… έτερος καππαδόκης?

Όμορφο, απλό, ελαφρύ και πρακτικό το «πιατάκι» σου Ηλία! Έγραψες ότι το οδηγητικό δεν χρειάζεται δαχτυλίδια. Δεν απαιτούνται δηλαδή μικρορυθμίσεις γενικά για την στόχευση του αστέρα - οδηγού, ή ειδικά σε αυτό το set up, επειδή το ED80 έχει μικρή εστιακή απόσταση, δεν χρειάζεται? Σε ρωτάω γιατί κάτι «μαγειρεύω» κι εγώ για στήριξη οδηγητικού πάνω όμως από το κυρίως τηλεσκόπιο, αλλά για την ώρα, αυτή είναι σταθερή (και άκαμπτη) και σκέφτομαι τρόπους για να της δώσω δυνατότητα μικροριθμήσεων. Γιώργος

Οι «Γρανάζηδες» του Mastrovox! Καλό μου ακούγεται! Παιδιά σας ευχαριστώ. Κι εγώ γιαυτό τα ανεβάζω εδώ, για να δίνω - και να παίρνω από εσάς - νέες ιδέες και υποδείξεις. Μοιράζομαι βέβαια μαζί σας και την χαρά της όποιας δημιουργίας. Νίκο, σχετικά με το ερώτημά σου (χρώμα), θα με χάλαγε κάπως, αλλά με ξέρεις τώρα, είμαι πρακτικός τύπος και αυτό υπερισχύει. Μπορεί όμως και να την έβαφα. Αργύρη, την πατέντα που αναφέρεις μπορείς κάλλιστα να την προχωρήσεις, αν θεωρείς ότι σε εξυπηρετεί. Θα πρέπει όμως να κάνεις τρύπημα ακριβείας, γιατί λίγο να υπάρχει απόκλιση κάποιου τρυπήματος από τον κοινό άξονα, δεν θα μπαίνει μέχρι τέλους η βέργα. Η στήριξή σου δεν έχει βίδα-φρένο στο κατώτατο σημείο της για την περίπτωση που γλιστρήσουν τα αντίβαρα? Φιλικά Γιώργος - Γρανάζης

Παιδιά, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Χάρηκα που σας άρεσαν και τα δύο (νουβέλα και κατασκευή). Δημοσίευσα πριν λίγο και ένα άλλο θέμα, που αφορά την δημιουργία ειδικής θήκης μεταφοράς των αντίβαρων, εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=5520 (περιέχει και μίνι νουβέλα! ) Γιώργος

Εδώ και με το δεύτερο αντίβαρο εκτός, με τον «Βενιαμίν» της οικογένειας να αποκαλύπτεται στον πάτο:

Εδώ με το πρώτο – επάνω αντίβαρο να έχει αφαιρεθεί μαζί με την βάση του:

Εδώ ανοιγμένο με όλα τα αντίβαρα μέσα:

Φίλοι μου γεια σας. Βρισκόμουν που λέτε κάποια μέρα λίγο μετά το Πάσχα, μαζί με την γυναίκα μου, σε ένα από τα υποκαταστήματα των DIA και ψωνίζαμε, όταν το μάτι μου έπεσε σε ένα από τα μεταλλικά καλάθια του καταστήματος που περιείχε γυναικεία βαλιτσάκια (νεσεσέρ), αρκετά ανθεκτικά, φτιαγμένα από σκληρό πλαστικό, σε διάφορα χρώματα και στην εξαιρετικά χαμηλή τιμή των 8 ευρώ το κομμάτι. Αρχικά, μου φάνηκε καλή ιδέα αγοράς για την γυναίκα μου. Η ίδια όμως δεν φάνηκε να ενδιαφέρεται και στράφηκε αλλού. Και μπορεί η ίδια να μην ασχολήθηκε καθόλου με το βαλιτσάκι, τα δικά μου μάτια όμως συνεχώς το παρατηρούσαν και το περιεργάζονταν. Και ξαφνικά μου ήρθε η ιδέα: «Βαλιτσάκι μεταφοράς αντίβαρων!». Αμέσως άνοιξα ένα μπλε χρώματος (εντάξει, είμαστε και αγοράκια!) και το εξέτασα προσεκτικά. Λίγη ώρα αργότερα ένα μπλε βαλιτσάκι περνούσε από τον κυλιόμενο διάδρομο του ταμείου των DIA, ενώ η γυναίκα μου κοιτούσε με απορία την γεμάτη ευχαρίστηση έκφραση του προσώπου μου… Είναι γεγονός ότι τα χάρτινα κουτιά με το φελιζόλ, με τα οποία παρέχονται τα αντίβαρα της HEQ5, ούτε μεταφέρονται εύκολα, ούτε έχουν αντοχή στο χρόνο. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για να αντικατασταθούν. Αφού λοιπόν έβγαλα μέσα από το βαλιτσάκι ένα διαχωριστικό κομμάτι και το σχετικό καθρεφτάκι, κατασκεύασα σχετικά πρόχειρα δύο βάσεις στήριξης από λεπτά στρώματα φελιζόλ, μια για το κάθε αντίβαρο, από υλικό που τύχαινε να έχω στο σπίτι και σε όση επιφάνεια μπορούσα να το περάσω, γιατί δεν είχα και αρκετό. Σημασία έδωσα στο να καλύψω τουλάχιστον την κάτω πλευρά της βαλίτσας, εκεί που τα δύο τμήματα ενώνονται με τους μεντεσέδες, αλλά και να γεμίσω το «βάθος» της βαλίτσας, ώστε τα αντίβαρα να τοποθετούνται εφαρμοστά και να μην μετακινούνται ή χτυπάνε κατά την μεταφορά. Τελικά αυτή η σχετική έλλειψη βοήθησε, γιατί ένα έστω μικρό τμήμα του κάθε αντίβαρου πρέπει να είναι ελεύθερο για να μπορούν τα δάχτυλα να εφαρμόζουν πάνω του στέρεα. Πρόσφατα, η οικογένεια των αντίβαρων μεγάλωσε ( http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=5514 ) και γιαυτό σήμερα προχώρησα σε μερική τροποποίηση των στρώσεων του φελιζόλ, αφαιρώντας κάποια, ενώ τοποθέτησα και στα εσωτερικά τοιχώματα λεπτό προστατευτικό υλικό, ώστε να μπορεί να δεχθεί η βαλίτσα το τρίτο μέλος της. Τώρα πια χωράνε και τα τρία αντίβαρα οριακά μεν, αλλά το σημαντικότερο εφαρμοστά. Το βαλιτσάκι αυτό σας το παρουσιάζω. Έχει καθαρό βάρος 800gr., ενώ μαζί με τα αντίβαρα ζυγίζει 13,3kgr (0,8+5+5+2,5). Είναι αρκετά μαζεμένο και σου μεταδίδει μια αίσθηση επάρκειας και σιγουριάς για τα μεταφερόμενα αντίβαρα. Έχει άνετη και ανατομική λαβή, που βοηθάει αρκετά στην μεταφορά, ενώ ο μηχανισμός κλεισίματος διαθέτει ειδικό διακόπτη κλειδώματος, ο οποίος ενεργοποιείται αν περιστραφεί κατά 90ο – δυνατότητα πολύ σημαντική για την ασφάλεια κατά την μεταφορά. Δεν πιστεύω να παρέχεται ακόμα από τα καταστήματα των DIA, αλλά είμαι σίγουρος ότι, παρόμοια «made in china» βαλιτσάκια, μπορεί να βρει ο καθένας σε αντίστοιχα καταστήματα ειδών ταξιδίου ή στα γνωστά πολυκαταστήματα. Εσείς αλήθεια, πώς μεταφέρετε τα αντίβαρά σας? Φιλικά PapGeo ------------------------------- Ακολουθούν φωτογραφίες. Εδώ το βαλιτσάκι κλειστό:

Όμορφη δουλειά, αν πρόκειται εξ΄ολοκλήρου για ιδιοκατασκευή. Αν ναι, δεν σε βλέπω να σταματάς εδώ…

Σιγά, δεν τελειώσαμε ακόμα! Πέτρο, είσαι ένας πραγματικός καλλιτέχνης. Προσφέρεις μιαν άλλη, ξεχωριστή ατραπό στις αναζητήσεις μας. Καλή συνέχεια. Γιώργος

Ένα Μπράβο κι από μένα! Και καλή συνέχεια.