PapGeo

Ειλικρινά, με έχετε μπερδέψει (Γιώργος – Στέφανος)! Θα συμβάλω κι εγώ στη συζήτηση ανταποδίδοντας το μπέρδεμα (Νίκος – PapGeo)! Τυχαίνει να έχουμε το ίδιο τηλεσκόπιο εγώ κι ο Νίκος (Skywalker). Ποτέ μέχρι σήμερα το δικό μου δεν έπιασε υγρασία στον πρωτεύοντα καθρέφτη του, όσο άσχημες κι αν ήταν οι συνθήκες. Τα νευτώνεια εξάλλου φημίζονται για τις αντοχές τους στην υγρασία σε σχέση με τους άλλους τύπους τηλεσκοπίων. Έχει τύχει να παρατηρώ (πέρυσι τον Φεβρουάριο) με -4οC, το τηλεσκόπιο εξωτερικά είχε πιάσει κρούστα πάγου από την υγρασία, το ίδιο και οι ταλαίπωρες σημειώσεις μου, οι χάρτες μου, το αυτοκίνητο, τα πάντα, αλλά μέσα ο καθρέφτης ήταν ΟΚ. Στον Πάρνωνα πέρυσι, όντως είχε φοβερή υγρασία (γιαυτό άραγε Νίκο σε άκουγα από μακριά κάθε τόσο να σιχτιρίζεις μέσα στη νύχτα? ). Ο 9x50 ερευνητής μου είχε από νωρίς αχρηστευθεί. Ευτυχώς, ο red dot finder τα πήγε θαυμάσια και μπορούσα να κάνω στόχευση. Ο σωλήνας του τηλεσκοπίου εξωτερικά ήταν υγρός, οι καθρέφτες του όμως λειτουργούσαν μια χαρά. Ίσως βοήθησε και το γεγονός ότι διαρκώς ήταν ανοικτός ο ανεμιστήρας του πρωτεύοντος, ο οποίος διοχέτευε αέρα με πίεση, όχι μόνο πάνω στο πίσω μέρος του καθρέφτη, αλλά και στο εσωτερικό του σωλήνα από τα παράπλευρα ανοίγματα. Για να καταλάβετε το μέγεθος της πίεσης, κάποτε, λίγο καιρό αφού είχα αγοράσει το τηλεσκόπιο, το είχα βγάλει στο μπαλκόνι για να ισορροπήσει θερμοκρασιακά με τον σωλήνα ανοικτό προς τα πάνω. Είχα όμως την φαεινή ιδέα να σκεπάσω το άνοιγμα με μια νάιλον σακούλα, για να μην σκονίζεται ο καθρέφτης (καινούργιο κοσκινάκι μου… ξέρετε) από τους ρύπους της πόλης. Ε, λοιπόν μέσα σε 1 λεπτό ο ανεμιστήρας είχε πετάξει την σακούλα μακριά! Φιλικά PapGeo

Φίλοι μου, Σας ευχαριστώ για τα επαινετικά σας λόγια. Χωρίς το παρακάτω να θεωρείται κομπασμός από μέρους μου, θα ήθελα να σας μεταφέρω και μια κινέζικη παροιμία, η οποία με αντιπροσωπεύει, στα πλαίσια του λογικού βέβαια: … ότι, « τίποτα δεν είναι αδύνατο για ένα μυαλό που θέλει!» Φιλικά Γιώργος

Κι εδώ μαζί με το binoviewer:

Εδώ τοποθετημένο:

Εδώ έτοιμο για τοποθέτηση:

Εδώ μετά το άνοιγμα του με το εν λόγω ξυλοτρύπανο:

Μαστροβοξίτες και λοιποί φίλοι γειά σας! Λοιπόν, δεν είναι λίγες οι φορές, που από πεταμένα αντικείμενα στο δρόμο, έξω από καταστήματα ή οικοδομές, μπορείς να βρεις υλικά για χίλιες δυό πατέντες! Αυτό μου συνέβη την περασμένη Παρασκευή, όταν περνούσα έξω από ένα κατάστημα δώρων και ειδών οικιακής χρήσης στην Πανεπιστημίου. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Τα περισσότερα τηλεσκόπια μαζικής παραγωγής με βάση Dobson, διαθέτουν στο πλάι τους την κλασσική μεταλλική θήκη εναπόθεσης προσοφθαλμίων, η οποία μπορεί να δεχθεί τρία προσοφθάλμια διαμέτρου 1.25” και ένα 2”. Από τότε που αγόρασα το Celestron Starhopper, πάντα έβλεπα αυτή την μεγάλη τρύπα των 2 ιντσών σαν χαμένο χώρο, αφού δεν χρησιμοποιώ αντίστοιχης διαμέτρου προσοφθάλμια, ενώ πάντα μου περίσσευε κάποιο προσοφθάλμιο διαμέτρου 1.25”, το οποίο δεν είχα πού να το εναποθέσω κατά την διάρκεια της παρατήρησης. Η ανάγκη εξεύρεσης ωφέλιμου χώρου έγινε πιο επιτακτική, όταν μέσα στο καλοκαίρι του 2005 αγόρασα το binoviewer μου (διοφθάλμιο κατά το ελληνικότερο). Η θέση αυτή των 2 ιντσών θα μπορούσε κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί για το binoviewer, καθώς είχε αρκετό πλάτος για να δεχθεί το ογκώδες σώμα του, χωρίς να θίγει τις υπόλοιπες θέσεις, χρειαζόταν όμως να γίνει κάποια πατέντα, έτσι ώστε να προσαρμόζεται επάνω της. Έπρεπε λοιπόν να βρω ένα υλικό που να μην τραυματίζει το σώμα του bino, ούτε όμως και την μεταλλική πλάκα της θήκης (γιαυτό ήθελα να αποφύγω τυχόν βίδες και παξιμάδια που σίγουρα θα προεξείχαν), και να μην φθείρεται εύκολα από την χρήση ή την υγρασία. Η καλύτερη λύση θα ήταν να βρω ή να κατασκευάσω κάτι από σκληρό πλαστικό, το οποίο θα ήταν στέρεο, ενώ θα μπορούσε, εάν το επιθυμούσα, να αποκολλάται εύκολα από την θήκη. Και το βρήκα! Τρεις μέρες το σκεφτόμουν σοβαρά και την τρίτη έπεσα κυριολεκτικά επάνω του! – Συμπαντική συνομωσία? – Who knows! Μπορεί να μην είναι η μοναδική πατέντα ή η καλύτερη για αυτό τον σκοπό, αλλά προσωπικά, αυτό το πραγματάκι το θεωρώ πια σαν παιδί μου και σκέφτηκα να μοιραστώ την χαρά μου μαζί σας! – (ουφ! μάλλον σας κούρασα) Τι είναι αυτό: Ένα μεταλλαγμένο (πια) μεγάλο πλαστικό καρούλι! Το πραματάκι αυτό, που μάλλον κάποια φαρδιά κορδέλα συγκρατούσε τυλιγμένη κατά την διάρκεια της ζωής του, αφού του άνοιξα από την μία μεριά την εσωτερική τρύπα λίγο παραπάνω με ένα ξυλοτρύπανο των 30mm, το έκοψα στα δύο, κράτησα το ένα κομμάτι, το οποίο το πέρασα (από πάνω) μέσα στην εσοχή των 2 ιντσών. Από το άλλο κομμάτι πήρα μόνο την εξωτερική ροδέλα, την οποία την πέρασα από κάτω από την μεταλλική πλάκα συγκράτησης των προσοφθαλμίων, μέσα στο κυλινδρικό σώμα του πρώτου κομματιού μέχρι επάνω, έτσι ώστε να δημιουργείται ένα «σάντουιτς». Για την στερέωση του όλου συστήματος, αλλά και την ασφάλεια του binoviewer, πέρασα ομοίως από κάτω και έσφιξα το όλο σύστημα με έναν απλό σφικτήρα βρύσης αντίστοιχης διαμέτρου. Ακολουθούν φωτογραφίες. Σας ευχαριστώ για την υπομονή. Φιλικά PapGeo ----------------------------- Εδώ το περίφημο καρούλι:

Φίλοι μου γειά σας. Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Θέλω να βιδώσω μπροστά από το Burgess BV-125 Binoviewer μου ένα Lumicon UHC φίλτρο. Το πρόβλημα είναι ότι το BV-125 χρησιμοποιείται απαραίτητα στο dob μου μαζί με έναν Siebert OCA (Optical Corrector Adaptor) που έχω. Ο τελευταίος όμως καταλήγει σε εξωτερικό σπείρωμα (εκεί που είναι να βιδωθεί και το φίλτρο). Το φίλτρο επίσης διαθέτει κι αυτό εξωτερικό σπείρωμα. Υποθέτω ότι πρέπει να βρω κάποιο δακτύλιο του μικρότερου δυνατού πλάτους και μεγέθους 1,25’’, που να διαθέτει εσωτερικό σπείρωμα κι από τις δύο πλευρές, προκειμένου να ενωθούν OCA και φίλτρο. Τέλος, όλα τα παραπάνω θα πρέπει να περάσουν μέσα από τον 1,25’’ εστιαστή του τηλεσκοπίου μου. Καμιά ιδέα? PapGeo

Ender, καλώς ήλθες κι από μένα! Τα χρήματα που διαθέτεις είναι αρκετά για αρχή. Πρέπει πρώτα όμως να μάθεις τι χρειάζεσαι προσωπικά να πάρεις από το χώρο μας. Οι δρόμοι πολλοί, ο στόχος κοινός, η επιλογή όμως προσωπική. Ο Max έριξε μια καλή πρόταση, αλλά δεν είναι η μόνη. Γιαυτό: Ψάξε – μάθε – ρώτα – (και μετά) αγόρασε. Ο Ωρίωνας έχει καταπληκτικά παιδιά στις τάξεις του. Πρόκειται μάλιστα να διοργανώσουν του χρόνου το επόμενο Πανελλήνιο Συνέδριο Ερασιτεχνικής Αστρονομίας. Θα σε βοηθήσουν πολύ. Φιλικά PapGeo

Εγώ χρησιμοποιώ αυτό και είμαι πολύ ευχαριστημένος: http://www.burgessoptical.com/Accessories/Z-Bracket.html Για να βελτιώσω περισσότερο την χρησιμότητά του, έκανα μια επιπλέον τρύπα πιο ψηλά στον κορμό του, λίγο πριν την γωνία, και πέρασα εκεί την βίδα για τα κιάλια. Έτσι περιόρισα την απόσταση που απαιτείται κάθε φορά να διαγράψουν τα μάτια από τα προσοφθάλμια μέχρι το red dot finder και πίσω. Φιλικά PapGeo ---------------------- ΥΓ: Γιαυτό τα κιάλια 7x50 καθιερώθηκαν ως κιάλια ναυσιπλοΐας.

Κι άλλη μια καλή προσπάθεια, αυτή την φορά από ένα «προσγειωμένο» τηλεσκόπιο. Μου άρεσε, δείτε την κι εσείς: http://www.buytelescopes.com/gallery/view_photo.asp?pid=8015 Εύχομαι κάποτε, οι επίγονοι μας να γνωρίσουν το Μ42 από κοντά. PapGeo

Πράγματι, τέτοια ευκαιρία (29/3) δεν πρέπει να χαθεί. Αντώνη συγχαρητήρια κι από μένα!!!

OK Vegan, σ΄ευχαριστώ. Θα το κοιτάξω και προσωπικά. Ο εκδοτικός οίκος είναι αυτός? PapGeo

Έχει διαβάσει κανείς το ομώνυμο βιβλίο? Νομίζω ότι έχει εκδοθεί από κάποιο εκδοτικό οίκο με την επωνυμία «Ωκεανίδα». Πρόσφατα άκουσα καλά λόγια από κάποιο φίλο μου εκτός astrovox. Τι λέτε? PapGeo

Φίλε johnk, Δεν διατρέχεις κίνδυνο με το φίλτρο αν πρόκειται για αυτό της οπτικής παρατήρησης και όχι της αστοφωτογράφησης. Αρκεί να έχεις κατασκευάσει σωστά το πλαίσιο στήριξης του, ώστε το φως να είναι εισέρχεται στο τηλεσκόπιο αποκλειστικά μέσα από το φίλτρο. Έχει τύχει να κοιτάξω μέσα από P.S.T. Η εικόνα ήταν ξεχωριστή και εντελώς διαφορετική από αυτή την «λευκή» που έχω συνηθίσει να βλέπω μέσα από το δικό μου κοινό ηλιακό φίλτρο. Το μόνο που μου μετρίασε κάπως τις εντυπώσεις ήταν ότι ο ήλιος είχε μικρό μέγεθος μέσα από το παρεχόμενο προσοφθάλμιο. Αν υπάρχουν προσοφθάλμια που αποδίδουν μεγαλύτερη μεγέθυνση σε μεγαλύτερο φαινομενικό οπτικό πεδίο, τότε η εικόνα σίγουρα θα είναι καταπληκτική. Φιλικά PapGeo

Όμορφο, ουσιαστικά τηλεσκόπιο "τσέπης", αλλά στον red dot finder θα άξιζε μια καλύτερη θέση, πιο ψηλά. Προβλέπω αυχενικό…

Σωστές κουβέντες, με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Γιώργος

Χωρίς να επιδιώκω να «ρίξω λάδι στην φωτιά», θα ήθελα να προσθέσω την δικιά μου εμπειρία πέρυσι στον Πάρνωνα: Ο Powermate απέδωσε αισθητά καλύτερα από τον Ultima στον Άρη, όταν συνδυάστηκε με τον siebert 1.6x Optical Corrector Andaptor και το Burgess BV-125 binoviewer μου στο 10’’ Celectron starhopper dob μου: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=8212&highlight=#8212 Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο powermate θα αποδώσει κατ΄ανάγκη καλύτερα σε κάθε σύστημα παρατήρησης. Αν κάποιος ψάξει στο cloudynights θα δει τέτοιες συζητήσεις μεταξύ των δύο, όπου οι απόψεις διίστανται. Γιαυτό, θα πρότεινα, αν κάποιος ενδιαφέρεται να αγοράσει κάποιον από αυτούς τους δύο, να προσπαθήσει να τους δοκιμάσει στο τηλεσκόπιο του σε σχέση με τους προσοφθαλμίους του, ή τουλάχιστον να πάρει γνώμες από ερασιτέχνες που διαθέτουν τα ίδια ή παραπλήσια χαρακτηριστικά συστήματος παρατήρησης. Φιλικά PapGeo

Φίλε Κώστα, είμαι σίγουρος ότι την επόμενη φορά θα έχεις τουλάχιστον ένα ζευγάρι κιάλια. Εγώ τα παίρνω πάντα, κι αν έχω χώρο, και το τρίποδο μαζί, ακόμα κι αν δείχνει συννεφιά και βροχές. Ποτέ δεν ξέρεις…

Το φαντάζεσαι, εκεί που παρατηρείς να ακούσεις από πίσω σου κανένα…"Put the tube down slowly!"

Welcome Witch of the Moon! Να ρωτάς ότι θέλεις. Καλές περιπλανήσεις και καλές μελλοντικές αστροπαρατηρήσεις (Προσοχή! Τον ήλιο δεν τον κοιτάμε ποτέ μέσα από κιάλια ή τηλεσκόπια, εάν δεν έχουμε τοποθετήσει προηγουμένως επάνω τους ειδικό αστρονομικό φίλτρο). PapGeo

Εξαρτάται από τις δυνατότητες του τηλεσκοπίου και των προσοφθαλμίων που διαθέτεις και πάντα σε συνάρτηση με το πόσο καλό είναι το seeing την ώρα της παρατήρησης. Eνώ για πολλά DSO (Deep Sky Objects) οι καλές μεγεθύνσεις βρίσκονται από 90Χ έως 130Χ, στους πλανήτες προσπαθούμε να ανεβάσουμε «όσο μας παίρνει» μεγεθύνσεις και μέχρι εκεί που η μεγέθυνση αποδίδει τις περισσότερες λεπτομέρειες και όχι τα μεγαλύτερα είδωλα. Προσωπικά, με το 10’’ dob μου, για Κρόνο, Δια και Άρη, τις περισσότερες φορές κινούμαι από 200Χ έως 300Χ με όριο το seeing. Δεν γνωρίζω τι προσοφθάλμια έχεις, αλλά θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις (να αγοράζεις) με αυτά που συνήθως θα σου αποδίδουν καθαρά είδωλα και όχι τόσο με κάποια που θα αποδώσουν κορυφαία, αλλά κάτω από εξαιρετικές ατμοσφαιρικές συνθήκες. Πολύ πρόσφατα, επιτέλους, μετά από αρκετό διάβασμα στο internet, συζητήσεις με φίλους, αλλά και πειραματισμούς, αποφάσισα να αναβαθμίσω τις δυνατότητες του Burgess BV-125 binoviewer μου επιλέγοντας δύο Burgess/TMB 9mm πλανητικά προσοφθάλμια. Σε συνδυασμό με έναν Siebert 1.6Χ Optical Corrector Adaptor, θα μπορώ να παρατηρώ με το dob μου την Σελήνη και τους αγαπημένους μου πλανήτες στις 225Χ (f/l 1270mm x 1.6 = 2032 / 9 =225,7). Θα σας ενημερώσω σχετικά, όταν τα δοκιμάσω. Φιλικά PapGeo

Θα συμφωνήσω κι εγώ με τους Γιώργο, Στέφανο και Θέμη και θα συμπληρώσω από την εμπειρία μου τα παρακάτω: Οι dobson βάσεις είναι σίγουρα πιο απλοϊκές και προσβάσιμες από τις ισημερινές, οι οποίες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και «μπελαλίδικες», γιατί εκτός του κόστους απόκτησης (οι στιβαρές βέβαια), απαιτούν περισσότερες γνώσεις και προετοιμασία στησίματος από τον μέσο αρχάριο. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μια ισημερινή θα αποδειχθεί «σπαζοκεφαλιά» για τον κάθε νεοεισερχόμενο στο χώρο μας. Το θέμα είναι υποκειμενικό και ξέρετε κάτι, καμία φορά η ευχαρίστηση κρύβεται και στο μυστήριο της ανακάλυψης ή και στην τελετουργία της προετοιμασίας. Το πρώτο μου τηλεσκόπιο ήταν ισημερινό της «πλάκας», αλλά ακόμα θυμάμαι με ευχάριστες αναμνήσεις τις δυσκολίες που πέρασα προσπαθώντας να μάθω την λειτουργία του, χωρίς γνώσεις και χωρίς περαιτέρω βοήθεια (το astrovox? - ούτε άλλο ερασιτέχνη δεν γνώριζα). Σήμερα παρατηρώ μέσα από ένα 10’’ dobsonian, και είμαι ευχαριστημένος από την απλότητα της λειτουργίας του, αλλά: Και στις βάσεις dobson υπάρχουν ποιότητες. Οι περισσότερες γίνονται από νοβοπάν, το οποίο έχει κάποιες ελαστικότητες και ίσως μέτρια αντοχή στο χρόνο, κάποιες άλλες ποιοτικότερες, από φύλλα κόντρα πλακέ θαλάσσης (δεν εισάγονται στην Ελλάδα), και τέλος κάποιες άλλες ίσως ακόμα πιο ποιοτικές, μεταλλικές, όπως αυτή του Στέφανου. Αλλά και οι τριβές που αναπτύσσονται σε κάθε μια στήριξή μπορεί να διαφέρουν αρκετά. Κι αυτό μετράει πολύ στην ευκολία παρακολούθησης ενός στόχου. Αν λ.χ. οι τριβές δεν είναι σωστές, ο σωλήνας μπορεί να κινείται σπασμωδικά, να κολλάει, ή και να κάνει «πατινάζ»(!), με αποτέλεσμα ο στόχος μας μια να μπαίνει και μια να βγαίνει από το οπτικό πεδίου του προσοφθαλμίου μας. Ευτυχώς, ο τύπος αυτός στήριξης είναι επιδεκτικός τροποποιήσεων και βελτιώσεων. Κάτι άλλο που βοηθάει πολύ στην ευχάριστη παρατήρηση με χειροκίνητη γενικά στήριξή, όπως η στήριξή dobson, είναι η χρησιμοποίηση προσοφθαλμίων ευρέως πεδίου (wide angle / super wide angle / ultra wide angle – ανάλογα με το εύρος του φαινομενικού πεδίου που βλέπει ο παρατηρητής μέσα από το προσοφθάλμιο). Το πεδίο μετριέται σε μοίρες και από τις 40+ μπορεί να φθάνει και ξεπερνά τις 80. Όσο πιο ευρύ είναι το φαινόμενο πεδίο, τόσο περισσότερο χρόνο παραμένει το αντικείμενο εντός αυτού και άρα τόσο λιγότερο χρειάζεται να μετακινεί κανείς τον σωλήνα για να ακολουθεί το αντικείμενο. Για να επιτευχθεί αυτό απαιτείται επιπλέον τα χρησιμοποιούμενα προσοφθάλμια να είναι καλά διορθωμένα μέχρι τα όρια του πεδίου τους. Είναι συχνό φαινόμενο των συνήθως κατωτέρας ποιότητας (και τιμής) προσοφθαλμίων ευρέως πεδίου να παρουσιάζουν διάφορα προβλήματα μετά το μέσο και προς τα όρια του πεδίου τους (λ.χ. έλλειψη εστίασης, contrast, sharpness, καμπύλωση πεδίου, κόμη, αστιγματισμό, χρωματικά σφάλματα). Αλλά επειδή φοβάμαι ότι κι εγώ άρχισα να βγαίνω εκτός θέματος, σταματώ εδώ. Αν κάτι από αυτά που είπα έχει ξαναειπωθεί πρόσφατα, συγχωρέστε με – έλειπα για ένα διάστημα. Φιλικά PapGeo

Το ίδιο συνέβαινε και σε εμένα ανελλιπώς μέχρι πέρυσι το Νοέμβριο. Έκτοτε, δεν μου έχουν στείλει το τεύχος του Ιανουαρίου, ενώ θα έπρεπε να έχει φθάσει μέχρι τις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, ενώ και το τεύχος του Φεβρουαρίου καθυστερεί. Κάτι δεν πάει καλά…

Δύσκολα κάποιο είδος μουσικής κάνει για όλα τα γούστα, όταν η παρατήρηση γίνεται ομαδικά. Εμένα πάντως αυτή η ησυχία που βιώνω στις παρατηρήσεις, εντός, αλλά κυρίως εκτός πόλης, πέραν από το ότι μάλλον με βοηθάει να συγκεντρωθώ ευκολότερα σε αυτό που κάνω, παράλληλα με αποφορτίζει από την «βαβούρα» και το «τρέξιμο» που βιώνω στην καθημερινότητά μου και μου προσφέρει τελικά πολύτιμες στιγμές ηρεμίας. Σε αυτό συμβάλλει και η έλλειψη θορύβων από το dob τηλεσκόπιό μου. Αν αυτό το site αναφερόταν σε θέματα τύπου γιόγκα, αυτοσυγκέντρωσης κλπ, θα σας έλεγα ότι «… έτσι φέρνω καλύτερα τον εαυτό μου σε αρμονία με το σύμπαν…», αλλά δεν θα τολμήσω τέτοια ερμηνεία κι εσείς δεν είδατε ποτέ κάτι τέτοιο να γράφεται από μένα. ΟΚ μάγκες?