PapGeo

Φίλοι μου, Θέλοντας να ολοκληρώσω την παρουσίαση του θέματος αυτού, δημοσιεύω τρεις φωτογραφίες που τράβηξα σήμερα. Για να τις βγάλω χρησιμοποίησα την φωτογραφική μηχανή της ψηφιακής Sony TRV-33 βιντεοκάμερας μου, η οποία λειτουργεί σε ανάλυση 1 MPixel. Μπορεί να μην είμαι κανένας tech – maniac, αλλά σίγουρα, θα μπορούσα να έχω χρησιμοποιήσει την φωτογραφική της TRV νωρίτερα. Δεν σας κρύβω ότι, παρά την χαμηλή αυτή ανάλυση, εγώ, ένα παιδί της αναλογικής φωτογραφίας, έχω γοητευθεί! Στην πρώτη λοιπόν φωτό, το τραπεζάκι μαζί με το τηλεσκόπιο:

Φοβάμαι και… «τροχήλατος» λίαν συντόμως!!! – (με αφορμή από την μικρή τελευταία σου φωτό) – no offence my friend. Στην κουβέντα μας τώρα. Βρήκα σήμερα εκείνο το ηλεκτρικό φυσερό που σας είχα αναφέρει σε προηγούμενο post. Η εταιρία ονομάζεται Krauss, έχει τεχνικά χαρακτηριστικά 230V – 50Hz, 600W, 13.000 r.p.m. και τιμή 28 ευρώ. Το δοκίμασα στο σιδηροπωλείο, είναι σχετικά θορυβώδες, αλλά πετά με αρκετή δύναμη τον αέρα. Το μηχάνημα έχει το σχήμα που συνήθως έχουν τα αλισοπρίονα, δηλαδή το χώρο του μοτέρ και από τα πλάγια μια λαβή. Από μπροστά, αντί για το πριόνι, βιδώνει ένας επιμήκης ελαστικός σωλήνας, από τον οποίο εκτοξεύεται ο αέρας. Εξακολουθώ πάντως να έχω αμφιβολίες για την μέθοδο γενικά, κυρίως μετά από την άποψη που εξέφρασε ο Στέφανος και σε σχέση με αυτήν του Θέμη. Αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα, ας βοηθήσει. Φιλικά PapGeo

Μην ανησυχείς, έχω εκδώσει απαγορευτική NOTAM. Οτιδήποτε προσεγγίζει το χώρο φύλαξης και έχει την εικόνα ή προσομοιάζει σε ξεσκονόπανο, σφουγγαρόπανο και τα σχετικά, αποτελεί εχθρική ενέργεια!!! PapGeo Υ.Γ. Συγχαρητήρια για την πρόσφατη αναβάθμιση ( max granazis planck)!

Φίλε amgamer, Δεν μπορώ να ξέρω εάν προκάλεσες κάποια φθορά, αλλά το σίγουρο είναι ότι πρέπει να είσαι όσο το δυνατόν πιο «ντελικάτος» με τα οπτικά. Η σκόνη, όπως είπε και ο φίλος Frank, όσο κι αν σου φαίνεται έντονη (εντάξει, όχι βέβαια και να δημιουργήσει στρώμα επάνω τους) δεν επηρεάζει την παρατήρηση. Γιαυτό και επιλέγουμε να καθαρίζουμε τα οπτικά όσο γίνεται λιγότερες φορές στη διάρκεια ζωής ενός τηλεσκοπίου. Η γυναίκα μου βέβαια, ευτυχώς, καθαρίζει το σπίτι χωρίς να ανοίγει τα καπάκια από τα τηλεσκόπια, γιατί διαφορετικά, θα χρειαζόμουν νέο τηλεσκόπιο μετά από κάθε παρατήρηση!!! Υπάρχει και το αμερικάνικο, υπό μορφή ανεκδότου, που λέει: …αν αποφασίσεις ποτέ να καθαρίσεις τα οπτικά του τηλεσκοπίου σου, δεν είναι τίποτα, κάνε μια βόλτα το τετράγωνο του σπιτιού σου και θα το ξεχάσεις!!! Θα ήθελα επίσης να προσθέσω ότι τα οπτικά τα φυσάμε με μηχανικά μέσα, κι όχι με το στόμα, γιατί, παρότι δεν το βλέπουμε, το στόμα μας εκτοξεύει σταγονίδια σάλιου που κολλάνε πάνω στα οπτικά. Προσωπικά, χρόνια τώρα, χρησιμοποιώ τόσο για τα φωτογραφικά, όσο και για τα αστρονομικά, ένα κλύσμα από φαρμακείο στο μέγεθος της παλάμης μου. Την προηγούμενη εβδομάδα σε κάποιο σιδηροπωλείο μου είπαν για κάποιο ηλεκτρικό φυσερό, γύρω στα 20 ευρώ, γενικής χρήσης για το σπίτι (ρολά, ντουλάπια κλπ). Αν δω ότι μας εξυπηρετεί θα επανέλθω με περισσότερα σχετικά. Φιλικά PapGeo

Hammer, στα σωστά που έγραψαν τα παιδιά, θα ήθελα να συμπληρώσω: Ευθυγράμμιση (Collimation): Το Α και το Ω στην πλανητική παρατήρηση. Τα dobsonian, αν και απλές κατασκευές με μεγάλες δυνατότητες, έχουν την τάση να απευθυγραμμίζονται ως προς τα οπτικά τους, ανάλογα με την χρήση και τις ταλαντώσεις που δέχονται (π.χ. μεταφορά, τοποθέτηση, αποθήκευση τηλεσκοπίου). Κι αν στα DSO συγχωρούνται ελαφρά λάθη στην ευθυγράμμιση, στην πλανητική παρατήρηση δεν συμβαίνει το ίδιο, γιατί εκεί παρατηρούμε με υψηλές μεγεθύνσεις. Αυτά, χωρίς να γνωρίζω αν τα ξέρεις ήδη, αλλά προσπαθώντας να σε προστατεύσω από ενδεχόμενες μελλοντικές «απογοητεύσεις». Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και στο τηλεσκόπιό σου. Φιλικά PapGeo

Κώστα, η σύζυγος σου, όταν είναι στο σπίτι, φοράει παντόφλες ή τσόκαρα ??? Αστείο ήταν, να ζήσετε ευτυχισμένοι και μακάρι να βρείτε αμοιβαία ικανοποίηση και μέσα από την αστρονομία. Ο ελεύθερος χρόνος τώρα φίλε μοιράζεται διαφορετικά και σίγουρα περιορίζεται αν έρθει στη ζωή σας κάποιο παιδί. Η κατάσταση αντιμετωπίζεται με κατανόηση και σεβασμό στις ανάγκες του καθενός. Είναι υπέροχο να μοιράζεσαι τη ζωή σε κάθε έκφανσή της με έναν άλλον άνθρωπο, αλλά δεν είναι εγωιστικό ή υποτιμητικό για τον άλλον να επιλέγεις και να προχωράς σε κάτι που σε εμπνέει και σε αναζωογονεί αν ο άλλος δεν θέλει να σε ακολουθήσει. Σε περίπτωση ανάγκης δες κι αυτό: http://www.cloudynights.com/category.php?category_id=79&pr=3 Κατά τα λοιπά, τα έξοδα μοιράζονται, αλλά μπορεί και να μεγαλώνουν, κυρίως όταν υπάρχουν παιδιά, ενώ «αστρονομικές» επενδύσεις τίθενται πια υπό ορθολογικότερο πρίσμα, όχι κατ΄ανάγκη από το έτερον ήμισυ («Πάλι νέο τηλεσκόπιο αγόρασες??? Πού θα το βάλουμε???»), αλλά και από εσένα, γιατί πρέπει να ανταποκριθείς στις νέες οικογενειακές υποχρεώσεις (λ.χ. λογαριασμοί που δεν πλήρωνες προηγουμένως, δάνειο σπιτιού, επαγγελματικά ανοίγματα, ανάγκες παιδιών). Τελικά, όλα βολεύονται αν υπάρχει καλή διάθεση. Και πάλι να ζήσετε! PapGeo Υ.Γ. Νίκο, τις ευχές μου και σε σένα!

Η στήριξη EQ-6 από το site της Aktis ( http://www.aktistar.gr ) κοστίζει 750 ευρώ. Ρώτα και στο Πλανητάριο Θεσσαλονίκης ( http://www.astronomy.gr ). Και τα δύο καταστήματα βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη. Καλώς ήλθες! PapGeo

Ekstatik, διάβασε τί είχα γράψει στον siouxwwss μεταξύ άλλων εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1570&postdays=0&postorder=asc&start=15 Αν τελικά αγοράσεις χάρτη, μέτρα εμπειρικά τί πεδίο βλέπεις μέσα από τα κιάλια σου (π.χ. από το χ άστρο μέχρι το ψ άστρο του ω αστερισμού) και φτιάξε μια συρμάτινη (με μικρή λαβή) «απόχη» με διάμετρο την απόσταση χ – ψ πάνω στο χάρτη. Με αυτόν τον τρόπο θα γνωρίζεις, προβάλλοντάς την πάνω σε οποιοδήποτε μέρος του χάρτη, τί πρόκειται να δεις μέσα από τα κιάλια σου. Έτσι θα μπορέσεις, όχι μόνο να γνωρίσεις τον ουρανό καλύτερα, αλλά και να κινείσαι με τα κιάλια σου ευκολότερα κάνοντας τα γνωστά «αστροάλματα». Με τα dobs το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορείς να κάνεις μικρής διάρκειας εκθέσεις, φωτογραφίζοντας σελήνη και ήλιο (πάντα με ειδικό φίλτρο). Μετά αρχίζουν οι... ζοχάδες! Για να τις αποφύγεις χρειάζεσαι συνήθως πολλά χρήματα – μην σου πω να τρέχει κι απ΄τα «μπατζάκια», αγοράζοντας άλλους τύπους τηλεσκοπίων, και σε κάθε περίπτωση, αρκετή μέχρι και ιώβεια υπομονή. Άστο για αργότερα… Για τώρα, σου συνιστώ μελέτη. Σ’αυτό το forum μπορείς να βρεις διαμάντια γνώσης. Φιλικά PapGeo

Φίλε hammer, Είσαι σε καλό δρόμο. Τα 8’’ dobs είναι άριστα τηλεσκόπια για αρχαρίους και όχι μόνο. Το συγκεκριμένο δεν το γνωρίζω, αλλά ξέρω ότι η GSO έχει κατασκευάσει νευτώνεια τηλεσκόπια για επώνυμες εταιρίες του χώρου. Ένας barlow θα σου φανεί πολύ χρήσιμος, γιατί σου μειώνει στο μισό τις ανάγκες αγοράς προσοφθαλμίων. Καλό λοιπόν είναι να έχει καλά οπτικά. Αφού θα αγοράσεις από την Aktis, ρώτησε για τις ενδεχόμενες επιλογές που έχεις. Συμφωνώ με αυτά που γράφει ο Θέμης, θα σου πρότεινα όμως κι έναν προσοφθάλμιο 30+ mm, κι αυτό γιατί, αφενός, θα σε βοηθά να κεντράρεις τους στόχους σου πιο εύκολα, αφού τους έχεις εντοπίσει με τον finder του τηλεσκοπίου (εδώ ένας red dot finder θα σου φανεί χρησιμότατος και με χαμηλό κόστος – ρώτα στην Aktis), αφετέρου θα μπορείς να βλέπεις μεγάλης έκτασης στόχους, όπως πολλά από τα ανοικτά αστρικά σμήνη. Προσωπικά, τον 32mm super plossl μου τον χρησιμοποιώ διαρκώς. Φιλικά PapGeo

Μπράβο παιδιά! Με τέτοιες κινήσεις η ερασιτεχνική αστρονομία κερδίζει νέους φίλους και γενικότερα ευαισθητοποιεί το ευρύ κοινό σχετικά με τον κόσμο που μας περιβάλλει. Εύχομαι να «ανοίγει» τα μάτια και σε αρκετούς αστρολογόπληκτους! Καλή συνέχεια… ξέρετε εσείς!!! PapGeo

Φίλε ekstatik, Τυχαίνει να έχω το ΕΤΧ-105ΑΤ, αρχικά το ερωτεύθηκα – μου άρεσε η σχεδίαση και η κατασκευή του, αλλά με τη χρήση διαπίστωσα ότι, λόγω της μικρής διαμέτρου και του υψηλού f14 που έχει, αποτελούσε ένα τηλεσκόπιο με χαμηλή (συγκριτικά) φωτοσυλλεκτική ικανότητα, κι έτσι δεν μπορούσα να δω επαρκώς τα περισσότερα deep sky objects, τα οποία είναι πολύ αμυδρά στον ουρανό. Σήμερα το χρησιμοποιώ ευκαιριακά από το μπαλκόνι μου μέσα από την Αθήνα, ή όταν ταξιδεύω με το αυτοκίνητο κι έχω την οικογένεια μαζί μου. Κατά τα λοιπά, στις παρατηρήσεις εκτός πόλης χρησιμοποιώ ένα dobsonian 10’’ F5, το οποίο μπορεί να μεταφέρεται με σχετικό κόπο, μου έχει όμως διευρύνει ιδιαίτερα τις δυνατότητες παρατήρησης, και ποιοτικά, και ποσοτικά. Αν έχεις πραγματικά σκοτεινό ουρανό από το σπίτι σου (= ευλογημένος) αγόρασε την μεγαλύτερη δυνατή διάμετρο για τα χρήματα που διαθέτεις. Στα dobsonian θα βρεις την καλύτερη τιμή ανά ίντσα. Οι καλές ισημερινές στηρίξεις στοιχίζουν και υποθέτω ότι ίσως σου φανούν δύσχρηστες ή κουραστικές, σε τηλεσκόπια όπως το νευτωνικό που ρωτάς, λόγω των θέσεων που παίρνει ο προσοφθάλμιος πάνω στον σωλήνα κινούμενος σε σχέση με τον παρατηρητή, ιδιαίτερα σε go to χρήση. Η τιμή του Skywatcher Explorer 250 που έκρινες ως ιδανική, πιστεύω θα είδες ότι είναι σε λίρες Αγγλίας (£1,209.00). Ορισμένα dobsonian δέχονται το λεγόμενο σύστημα push to, το οποίο δεν διαθέτει μοτέρ κίνησης, αλλά μια ηλεκτρονική μονάδα υπολογισμού, που σε κατευθύνει μέσω της οθόνης της προς ποιά κατεύθυνση επακριβώς να στρέψεις το τηλεσκόπιό σου για να βρεις το αντικείμενο που σε ενδιαφέρει. Δες κι αυτό: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1519 Φιλικά PapGeo

Τι μου θύμησες τώρα φίλε Παναγιώτη…, μνήμες από τον στρατό (άσχετο), τότε που σε στέλνανε για αγγαρεία φωνάζοντάς σου κάπως έτσι: "Νέουςςς, σφαίρα!!!… ακόμα???"

Γεια σου aiolos Καλό είναι να αποφύγεις την παρουσία κόλλας πάνω στο τμήμα του φίλτρου που έρχεται σε επαφή με το φως. Θα μπορούσες να φτιάξεις πλαίσια για τα φίλτρα σου ως εξής (με αυτόν τον τρόπο έφτιαξα το δικό μου φίλτρο για τηλεσκόπιo 4''): Κατασκεύασε τέσσερις δακτυλίους από εύκαμπτο χαρτόνι, δύο για κάθε φακό, και με πλάτος περίπου 10mm και με διάμετρο στα όρια των 50mm. Κλείσε ανάμεσά τους το φίλτρο με μικρές ποσότητες κόλλας. Στην συνέχεια, κατασκεύασε δύο κολάρα από χαρτόνι, ένα για κάθε φακό και ένωσέ τα με τους δακτυλίους. Εσωτερικά σε κάθε κολάρο θα μπορούσες να περάσεις αυτοκόλλητο μονωτικό σφουγγαράκι για πόρτες και παράθυρα, ώστε το τελικό αποτέλεσμα, τα πλαίσια δηλαδή των φίλτρων να εφαρμόζουν απόλυτα πάνω στο σώμα του κάθε φακού. Μπορείς να επενδύσεις εξωτερικά τα πλαίσια και με μαύρη μονωτική ταινία, γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει να προσέξουμε είναι να μην υπάρχουν καθόλου διαρροές φωτός μέσα από τα πλαίσια. Τέλος βρες ένα μικρό χάρτινο κουτάκι για να αποθηκεύεις τα φίλτρα σου. Δες κι αυτό: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=1684 – κυρίως την φωτογραφία για να καταλάβεις πώς δείχνει το τελικό αποτέλεσμα. Φιλικά PapGeo

Εlectron12 καλώς ήλθες. Στα πολύ εύστοχα που γράφει ο φίλος csot, θα ήθελα να συμπληρώσω ότι, όπως πηγαίνοντας σε κάποιον αρχαιολογικό χώρο δεν καταλαβαίνεις τί βλέπεις εάν δεν έχεις ξεναγό ή κάποιο σχετικό βιβλίο, έτσι και με την αστρονομία, τα πράγματα κυριολεκτικά μεταμορφώνονται εάν γνωρίζεις εκ των προτέρων στοιχεία σχετικά με αυτό που παρατηρείς. Γιαυτό χρειάζεσαι – πέραν του internet – κι ένα εισαγωγικό βιβλίο αστρονομίας. Μελέτησε καλά, σκέψου καλύτερα κι έλα με συγκεκριμένες απορίες. Σε περιμένουμε. Φιλικά PapGeo

Συμφωνώ κι εγώ με τα παιδιά ως προς τις κατευθύνσεις. Μπορεί ο συγγραφέας του Nightwatch να προτείνει dobsonian 6’’για αρχάριους, προσωπικά όμως, αφενός, με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στην κατασκευή τηλεσκοπίων μαζικής παραγωγής στην Άπω Ανατολή (από εκεί προέρχονται τα περισσότερα χαμηλού κόστους dobs), και αφετέρου, με βάση την προσωπική εμπειρία από παρατηρήσεις με παρόμοια όργανα φίλων του χώρου, θα σου πρότεινα να στραφείς στις 8’’. Κι αυτό γιατί τα dobs των κατηγοριών αυτών δεν διαφέρουν ιδιαίτερα σε τελικές διαστάσεις, από την άλλη όμως κερδίζεις 2 ίντσες που είναι πολύτιμες. Γενικά, όπως έχω ξαναπεί και πάντα κατά τη γνώμη μου, οι 8’’ αποτελούν την χρυσή τομή μεταξύ δυνατοτήτων παρατήρησης και ευκολίας διαχείρισης βάρους στα dobs. Φιλικά PapGeo

Φίλοι μου, Όλοι μας, ή οι περισσότεροι τέλος πάντων, ζούμε με την ιδέα ότι κάποτε «η τροχιά» της ζωής μας θα συγκλίνει με την τροχιά κάποιου άλλου πολιτισμού, ανεπτυγμένου κι αυτού, που θα διευρύνει τους ορίζοντες της σκέψης μας και, γιατί όχι, θα δώσει πρακτικές λύσεις στα βασανιστικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας. Η επιστήμη, σε αυτό το πεδίο δράσης, θα είναι το μοναδικό και ουσιαστικό μέσο, τόσο για την επίτευξη της επικοινωνίας με τον εξωγήινο πολιτισμό, όσο και για την κατανόηση των μηνυμάτων που θα λάβουμε από αυτόν. Δεν θα είναι κανένας «ερευνητής» του ανεξήγητου, ούτε καμία χαρτορίχτρα μελλοντολόγος – αστρολόγος – υπνωτίστρια – οραματίστρια κλπ κλπ. Οι εξωγήινοι, σύμφωνα με τους παραπάνω «ερευνητές», παρουσιάζονται σχεδόν πάντα ως δίποδα με δύο χέρια, ψηλά ή κοντά, παχουλά ή λεπτά, μαλλιαρά ή γυμνά, με κεφάλι (διογκωμένο συνήθως – άραγε λόγω της επιπλέον φαιάς ουσίας?), με δύο μάτια, δύο ρουθούνια, δύο αυτιά και ένα στόμα, παρουσιάζονται κοντολογίς ως κακέκτυπα της ανθρώπινης φύσης αποκρουστικά όντα. Συγκλίνουν δε τόσο οι απόψεις τους, ώστε τείνουν να διαμορφώσουν μια γενική εικόνα στον πληθυσμό για το πώς πρέπει να δείχνουν αυτοί οι υποτιθέμενοι εξωγήινοι. Άραγε όμως φίλοι μου, υπάρχει κάποιο γενικό κοσμολογικό μοντέλο που να καθορίζει το πώς πρέπει να δείχνει ένα εξελιγμένο και νοήμον ον, ή μήπως όλα αυτά βρίσκονται μόνο στο πτωχό μυαλό και στην περιορισμένων δυνατοτήτων φαντασία όλων αυτών που ισχυρίζονται ότι είδαν εξωγήινο? Γιατί οι εξωγήινοι να μας μοιάζουν τόσο πολύ και να μην δείχνουν εντελώς διαφορετικοί, λ.χ. σαν τεράστιες σερπαντίνες (!), όπως κάποτε πολύ χαρακτηριστικά μου είπε πώς τους φανταζόταν ένας φίλος ερασιτέχνης αστρονόμος? Πόσα εκατομμύρια χρόνια διανύσαμε ως καθυστερημένα ανθρωποειδή για να φτάσουμε τα τελευταία μόλις «λεπτά» της πορείας της ανθρωπότητας εδώ? Άραγε με βάση μια παρόμοια εξελικτική πορεία, κάποιο άλλο πλάσμα σε κάποιο άλλο σημείο του σύμπαντος θα εξελισσόταν το ίδιο? Και θα συνέπιπταν άραγε και οι χρόνοι στην ζωή του κάθε πολιτισμού για να επικοινωνήσει ο ένας με τον άλλο, έστω και μέσα από τις φοβερές αυτές σκουληκότρυπες? Ας σοβαρευτούμε λοιπόν, κι ας αφήσουμε την επιστήμη να κάνει την δουλειά της. Χωρίς αυτήν, η ψυχολογικά ευαίσθητη ανθρώπινη φύση ξεσπά αχαλιναγώγητη σε κάθε πρόσκαιρο αυθορμητισμό και σύρεται έρμαια πίσω από κάθε προκατάληψη, δεισιδαιμονία, ή φαντασίωση. Φιλικά PapGeo Υ.Γ. Εύχομαι, οι εξωγήινοι, όταν επιτέλους έρθουν, να μην μας κάνουν κάρβουνο με δυο – τρία zap zap, όπως τους παρουσίασε ο σκηνοθέτης της γνωστής ταινίας «Mars Attacks»!!!

Ευτυχώς είχα την δυνατότητα να βρίσκομαι σήμερα στην ταράτσα του σπιτιού μου στην Αθήνα για το φαινόμενο. Παρέμεινα από τις 12:00 έως τις 13:00 περίπου. Το σπαστικό ήταν ότι, κατά διαβολική τύχη, σχεδόν τον περισσότερο χρόνο, βρισκόμουν «πίσω» από ένα αρκετά παχύ σύννεφο, το οποίο συνεχώς μετασχηματιζόταν, παραμένοντας εκεί λες και ήταν καρφωμένο! Όλη η τριγύρω περιοχή ήταν υποφωτισμένη, τόσο που δέχθηκα κι ένα τηλεφώνημα από συγγενή που με ρωτούσε αν έφταιγε σε αυτό η έκλειψη! Ευτυχώς, ως εκ θαύματος, στις 12:30, κι ακόμα μια φορά λίγο αργότερα, το σύννεφο άνοιξε, κι έτσι μπόρεσα να φωτογραφήσω τον ήλιο, πολύ κοντά στο μέγιστο της έκλειψης, με το ΕΤΧ-105ΑΤ, στο οποίο είχα συνδέσει μια αναλογική Olympus ΟΜ-10 ρεφλέξ, αλλά και να τον βιντεοσκοπήσω με μια ψηφιακή Sony TRV-33. Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά, και ιδιαίτερα στους φίλους από την Πάτρα, που μέσα από την εκπαίδευση, έδωσαν μια καλή γεύση αστρονομίας στους συνανθρώπους μας. Στέφανε, ήμουν σίγουρος ότι θα έβρισκες τη λύση! Σε βλέπω Καστελόριζο και… περπατώντας! Άγγελε, σίγουρα κάτι τέτοια φαινόμενα, πάντα εντυπωσιάζουν τον απλό κόσμο. Ακόμα και η απλή προβολή με χαρτί ασκεί την δικιά της γοητεία. Καστελόριζο ή Λιβύη, κάτι πρέπει να κάνουμε, γιατί η επόμενη ολική στην Ελλάδα, δεν θα έρθει (αν θυμάμαι καλά) πριν το 2088

Άστα να πάνε, λευκός στο φίλτρο σαν το γάλα!

Φίλε gk33 γεια σου. Χωρίς να μπορώ να γνωρίζω την τωρινή σχέση σου με την αστρονομία, θα σου δώσω κι εγώ μερικές γενικές οδηγίες συμπληρώνοντας τον Άγγελο λέγοντας, ότι, πέραν από τα κιάλια σου, για να μάθεις τον ουρανό, χρειάζεσαι επίσης ένα εισαγωγικό βιβλίο αστρονομίας, ένα αστρονομικό επιπεδόσφαιρο, για να βλέπεις πού βρίσκεται ανά πάσα στιγμή ο κάθε αστερισμός στον ουρανό, και ακόμα καλύτερα, έναν χάρτη με τα σπουδαιότερα ουράνια σώματα, και βέβαια, όσο δυνατόν περισσότερο σκοτεινό ουρανό. Φιλικά PapGeo -------------------------- Υπό μορφή ανεκδότου: Κάποτε είχα συναντήσει έναν ευχάριστο και καλοκάγαθο μεσήλικα οικογενειάρχη, ο οποίος, όταν έμαθε ότι ασχολούμαι με την αστρονομία, έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον να μάθει για τα τηλεσκόπια. Αφού λοιπόν είχε περάσει αρκετή ώρα και με ιδιαίτερη χαρά και πάθος του εξηγούσα για τα ουράνια θαύματα που μπορούσε να δει, με ρώτησε: «Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για επίγεια παρατήρηση?» Ναι, του απάντησα, με κάποιες προϋποθέσεις σε ορισμένους τύπους τηλεσκοπίων. «Ωραία!» μου ανταπάντησε, «θα αγοράσω ένα, θέλω όταν πηγαίνω Λουτράκι να χαζεύω τα κότερα στη θάλασσα. Περπατάνε πάνω τους κάτι μανούλια, άλλο πράμα!» (!!!) (φίλε gk33 μπαρδόν – δεν υπονοούσα κάτι).

Φίλε Αντώνη καλώς ήλθες στην παρέα μας! Τα dobs είναι η καλύτερη και φθηνότερη επιλογή (ανά ίντσα διαμέτρου) για κάποιον αρχάριο. Τα περισσότερα μοντέλα που κυκλοφορούν στο ελληνικό εμπόριο (Orion USA, TS-GSO, Celestron, Skywatcher) είναι λίγο – πολύ των ίδιων προδιαγραφών και δυνατοτήτων, γιατί όλα κατασκευάζονται στην Κίνα ή Ταϊβάν. Οι καθρέφτες τους είναι κατασκευασμένοι με βιομηχανικές μεθόδους, που σημαίνει ότι πληρούν τουλάχιστον τον μέσο όρο των απαιτήσεων ενός παρατηρητή, γιαυτό και δεν θα βρεις κακής ποιότητας οπτικά, εκτός κι αν είσαι άτυχος, αλλά δεν θα βρεις και κορυφαία, γιατί τέτοια είναι, μέχρι σήμερα, μόνο αυτά που παρεμβαίνει το ανθρώπινο χέρι. Κατά τα λοιπά, τα τηλεσκόπια αυτά έχουν κάποιες επιμέρους μικροδιαφορές στο «στήσιμό» τους, που μπορούν να προδικάσουν και την τελική επιλογή, όπως, push to (παρεμφερές του go to) ηλεκτρονικά, ανεμιστηράκι πίσω από τον καθρέφτη, καλύτερη πολλαπλών σημείων στήριξη του καθρέφτη, μεγαλύτερο finder, καλύτερες τριβές της βάσης, χερούλια που ακινητοποιούν τον σωλήνα κατά την παρατήρηση, καλύτεροι προσφερόμενοι προσοφθάλμιοι κλπ. Μόνη ίσως εξαίρεση από τα παραπάνω, αποτελεί η Orion Αγγλίας, οι καθρέφτες της οποίας είναι πιο προσεγμένοι και με πιστοποίηση μάλιστα, γιαυτό και οι τιμές της είναι πιο υψηλές συγκριτικά. Προσωπικά, τον τελευταίο χρόνο, χρησιμοποιώ ένα Celestron starhopper 10”, made in Taiwan (μάλλον από την GSO) και, αφού έμαθα να ευθυγραμμίζω τα οπτικά του, το χρησιμοποιώ έκτοτε απροβλημάτιστα και είμαι αρκετά ευχαριστημένος. Αν ένα dob μπορεί να χωράει μαζί με τις υπόλοιπες αποσκευές σου στις διακοπές, θα σου δώσει πολλά χρόνια ευχάριστων παρατηρήσεων. Αν σου φαίνεται ογκώδες και βαρύ, τότε θα πρέπει να αναζητήσεις κάτι πιο «μαζεμένο», είτε δηλαδή κάποιο κοντό διοπτρικό, είτε κάποιο καταδιοπτρικό, που όμως θα είναι και πιο ακριβά από ένα μέσης ποιότητας dob στις ίδιες ίντσες. Φιλικά PapGeo

Αντώνη, Συγχαρητήρια κι από μένα, για τις νέες επιτυχίες σου. Άξιος πρεσβευτής της ερασιτεχνικής αστρονομίας της πατρίδας μας στο εξωτερικό, μας κάνεις να νιώθουμε υπερήφανοι. PapGeo

Φίλε Κωστάκη, συγχαρητήρια για το μεράκι σου στην ξυλουργική. Την ίδια διάταξη υλικών έχω κάνει κι εγώ για το ΕΤΧ-105ΑΤ που έχω, η εσωτερική επένδυση όμως δεν είναι από ξύλο, αλλά από ειδικό σφουγγαράκι. Δηλαδή, αρχικά, αγόρασα μια τσάντα φωτογραφικών (λ.χ. Σταυρινάκης – Πατησίων), λίγο μεγαλύτερη από το τηλεσκόπιο. Μετά, αγόρασα μια πλάκα σπογγώδους μονωτικού υλικού (δεν θυμάμαι πώς ονομάζεται ακριβώς - Praktiker) και την έκοψα κατάλληλα, ώστε να διαμορφώσω το σχήμα του κάτω τμήματος του τηλεσκοπίου, όπως κι εσύ το έχεις ξαπλωμένο, τοποθετώντας και κολλώντας «φέτες» από τα κομμάτια της πλάκας το ένα πάνω στο άλλο. Αριστερά και δεξιά του σωλήνα περίσσεψε χώρος για το go to χειριστήριο και τους προσοφθαλμίους. Καλώδια και αντάπτορες βρήκαν την θέση τους στην μεγάλη επιμήκη εξωτερική θήκη της τσάντας. Το τελικό αποτέλεσμα δίνει μια στέρεα, όμορφη και αρκετά μαζεμένη – πάντα στα όρια του δυνατού - τσάντα (οι διαστάσεις είναι μικρότερες από το ίδιο το κουτί του ΕΤΧ), που εύκολα χωράει στο αυτοκίνητο μαζί με άλλες αποσκευές σε κάποια εκδρομή. Δεν την έχω τοποθετήσει όμως ποτέ πάνω σε μηχανή, παρά τις μεγάλες αντικραδασμικές ιδιότητές της. Φιλικά PapGeo

Λοιπόν, καλά λέει ο αστρολόγος του 090 στην TV προς την (δήθεν) αδημονούσα ακροάτρια: «Κούκλα μου δεν προχωράει η σχέση σου, γιατί ο καλός σου επηρεάζεται από τον Κρόνο, που είναι βαρύς και κακός πλανήτης» (!!!) Κύριοι, μετά από αυτά, πρέπει να το παραδεχθούμε. Η αστρολογία μας έχει βάλει τα γυαλιά! Γιατί γνωρίζει από εκατοντάδες χρόνια, πόσο απαίσιος είναι (και ακούγεται) αυτό το παλιόπαιδο ο Κρόνος. Φιλικά PapGeo

Λοιπόν είσαι φοβερός! Να σας ζήσει και να τον δείτε όπως επιθυμείτε. Εγώ μια ευχή κάνω, να φτάσει σε χιούμορ, ζωντάνια, φιλικότητα και συντροφικότητα την (εν ολίγοις) εκρηκτική προσωπικότητα του πατέρα του, και να την ξεπεράσει!!! Ευχαριστούμε για την πρόσκληση, αν δεν τα καταφέρουμε θέλουμε φωτογραφίες. Γιώργος

Συμφωνώ, χθες το βράδυ, αφού έστειλα το μήνυμα, το έψαξα λίγο περισσότερο. Γενικά, η κόρη του ματιού ενός μικρού παιδιού έχει μέγιστο άνοιγμα (διάμετρο) γύρω στα 8mm, ενώ ενός ηλικιωμένου μπορεί να «κατεβεί» με τα χρόνια έως τα 4 – 4.5mm. Αν το οπτικό μας όργανο έχει μεγαλύτερο άνοιγμα εξόδου από την κόρη του ματιού μας, αυτό σημαίνει ότι κάποιο τμήμα της οπτικής δέσμης δεν εισέρχεται στο μάτι, και άρα, πρέπει να επιλέγουμε κιάλια με το ίδιο ή ελαφρά μικρότερο άνοιγμα. Τα παραπάνω βέβαια αφορούν την όρασή μας στο σκοτάδι και δεν επηρεάζουν την όρασή μας κατά την διάρκεια της ημέρας, όπου υπάρχει υπερεπάρκεια φωτός και η κόρη του ματιού μας έτσι κι αλλιώς κλείνει. Φιλικά PapGeo