AstroVox

Μεγάλη ιστορία. Οι επιστρώσεις αποσκοπούν είτε στη μεγιστοποίηση της αντανάκλασης (κάτοπτρα), είτε στην ελάχιστοποίηση αυτής (φακοί). Οι ιδανικές επιστρώσεις ανακαλούν μόνο τις ακτίνες υψηλής ενεργείας (UV) και άρα έχουν σκούρο ιώδες χρώμα. Όταν ανακαλούν και το πράσινο είναι κατώτερες, όταν και το κόκκινο είναι ουσιαστικά βλαπτικές (οι ψεύτικες επιστρώσεις σε κιάλια παιχνίδια το κάνουν αυτό. Είναι μυστικό της κάθε εταιρείας ή σύσταση των επιστρώσεων αλλά τα βασικά μπορείς να τα διαβάσεις στη Wikipedia.

Κάθε τρίποδο μπορεί να λειτουργήσει και ως μονόποδο, εάν ήδη διαθέτεις κάποιο. Απλώς εκτείνεις τα πόδια και τα κρατάς κλειστά. Εάν δεν έχεις, ένα ξύλο που απολήγει σε Τ μπορεί να σηκώσει το βάρος και να ελαττώσει τον τρόμο της εικόνας, ακόμη και ένα κουρεμένο σκουπόξυλο. Έχω φάει δούλεμα για την πρόταση αυτή, την οποία έχω δοκιμάσει, οπότε θα βάλω απλώς μια εικόνα του Stephen Tonkin να δείχνει πως λειτουργεί (εγώ το κάνω καθιστός σε πολυθρόνα θαλάσσης ή αστροκάθισμα χαμηλά, με το άλλο άκρο του μονοπόδου κόντρα στο γείσο που στηρίζει τα κάγκελα).

Στην επίγεια παρατήρηση που θέλει ο φίλος μας,δεν έχει νόημα να χρησιμοποιήσει ένα τρίποδο ως μονόποδο.Θα χάσει σε σταθερότητα και είναι αρκετά άβολο,ενώ παραμένει το βάρος και ο όγκος του τριπόδου.
Ούτε και στην αστρονομική παρατήρηση βολεύει.Χρησιμοποιούσα το τρίποδό μου ως μονόποδο εκτείνοντας τα πόδια του και κλείνοντάς τα,αλλά ο όγκος και το βάρος του,καθώς και το ότι δεν πατάει σωστά υπό γωνία στο έδαφος,το έκαναν δύσχρηστο.
Έτσι αγόρασα το μονόποδο και λύθηκαν τα προβλήματα.
Τα πλεονεκτήματα του μονόποδου είναι:
Το πολύ μικρότερο βάρος και όγκος,το οτι πατάει σταθερά υπό γωνία χωρίς να γλιστράει-διότι το πέλμα του είναι σχεδιασμένο ώστε να παίρνει κλίση-και η ρύθμιση του ύψους.Στην αστρονομική παρατήρηση επιτρέπει την ξεκούραστη και άνετη παρατήρηση υπο μεγάλες γωνίες με σχετική σταθερότητα.
Είναι ιδιαίτερα φορητό και ευέλικτο και στην επίγεια παρατήρηση,αλλά και στην γρήγορη φωτογράφιση με μικρούς χρόνους έκθεσης (< 1/2 sec).
Φυσικά αν κάποιος θέλει να κουβαλήσει το τρίποδό του σε επίγεια παρατήρηση,είναι σαφώς καλύτερη λύση απο το μονόποδο,αλλά να χρησιμοποιηθεί κανονικά με ανοιχτά τα πόδια,διότι προσφέρει ασύγκριτη σταθερότητα και άνεση!
Το πρόβλημα των Celestron Skymaster 15x70 (τουλάχιστον στα παλαιότερα μοντέλα) είναι ο αντάπτορας προσαρμογής στο τρίποδο,που ταλαντώνεται υπο το βάρος των κιαλιών και χρειάζεται ενίσχυση πχ.με νάρθηκες για να γίνει άκαμπτος.Με μαστόρεμα διορθώνεται το πρόβλημα.
Φιλικά-Κώστας

Fotofekti ουτε με στεναχώρησες ούτε μου στέρησες τη χαρά. Σε ευχαριστώ που αφιέρωσες χρόνο για να μου μεταδώσεις την μεγάλη εμπειρία σου στα οπτικά και την γνώση σου. Τα έχω ήδη επιβεβαιώσει αυτά που ανέφερες για τα celestron. Ιδίως όταν εστιάζω σε αντικείμενα που αντανακλούν πολύ ηλιακό φως, η χρωματική απόκλιση είναι εντονότατη. Η υποδοχή του αντάπτορα όντως έχει θέματα με την σταθερότητα, όχι ιδιαίτερα για εμένα. Η ευθυγράμμιση ακόμα είναι εντάξει. Μόλις δημιουργήσουν πρόβλημα εδώ είμαστε να το λύσουμε με το χέρι. Έχει ενδιαφέρον μια ευθυγράμμιση. Το απολαμβάνω πάντως το celestron στις εξόδους μου χρησιμοποιώντας τα μόνο με το χέρι. Καλή μεγέθυνση, αρκετή πληροφορία και διαχειρίσιμα άσχετα με τα θέματα ποιότητας που έχουν.
Το επόμενο στάδιο όπως το σκέφτομαι είναι ένα διοπτρικό φορητό τηλεσκόπιο με τρίποδα βέβαια για τις "καλές" παρατηρήσεις...
Εδώ fotodekti θα σε χρειαστώ.

Φίλε Ταξιάρχη για πολλούς απο εμάς αυτά τα κιάλια ήταν και είναι βασικό εργαλείο σάρωσης του ουρανού και αναζήτησης στόχων.Χάρη στην φωτεινότητα και την οξύτητά τους στην κεντρική περιοχή είναι αξιόπιστα,αλλά και με τα προβλήματα που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Χαίρομαι που σε σένα (όπως και τα δικά μου) έχουν τα λιγότερα προβλήματα!
Είσαι τυχερός που έχεις σε κάποια κρύσταλλα πολλαπλές επιστρώσεις και είναι ευθυγραμμισμένα.Δεν έχουν όλες οι παρτίδες την ίδια ποιότητα...
Με πολύ προσεκτική χρήση στα δικά μου η απευθυγράμμιση έγινε μετά απο 8 χρόνια.
Αν χαλαρώσει η ροδέλα εστίασης και κάνει τζόγο με αποτέλεσμα να μην γίνεται σωστά η εστίαση (θα συμβεί και αυτό με τον χρόνο),αρκεί να σφίξεις απο μπροστά την μεγάλη κεντρική βίδα που συνδέεται με την ροδέλα.Το πρόβλημα διορθώνεται.

Μια μέθοδος για να τα κρατάς στα χέρια με λιγότερη αστάθεια και κούραση είναι η εξής:
Βιδώνεις τον αντάπτορα στήριξης στα κιάλια,και κρατάς με το ένα χέρι τα κιάλια απο εκεί.Με το άλλο χέρι υποστηρίζεις τον αγκώνα του χεριού που κρατάει τα κιάλια,προσέχοντας να μην ακουμπάς-όσο γίνεται-το στήθος και την κοιλιά για να μην κινούνται τα χέρια απο την αναπνοή.
Αυτό θα κάνει την παρατήρηση πιο άνετη και θα κρατήσει περισσότερο χρόνο μειώνοντας την κούραση.
Καλύτερα θα είναι να ενισχύσεις με σκληρά υλικά (πχ.επίπεδα ξύλα-πηχάκια) σαν νάρθηκες εκατέρωθεν του αντάπτορα,κολλώντας με ισχυρή κόλλα και σφίγγοντάς τα πολύ με ταινία γύρω απο τον αντάπτορα.Θα τον κάνει άκαμπτο και πιο σταθερό,όταν στερεωθεί σε τρίποδο.
Αν προσαρμοστεί σφιχτά και ένα μαλακό-αφρώδες υλικό γύρω απο τους νάρθηκες,θα γίνει και το κράτημα με το χέρι πιο σταθερό,ευχάριστο και άνετο.
Καλές παρατηρήσεις!
Φιλικά-Κώστας Smile