AstroVox

Είμαι σίγουρος ότι η Αστρονομία για τον κάθε ένα από εμάς είναι κάτι το διαφορετικό, άλλοι την βιώνουμε σαν ένα απλό Χόμπι όπως όλα τα άλλα, ενώ για κάποιους η ενασχόληση με την ερασιτεχνική Αστρονομία μπορεί να είναι τρόπος ζωής... Τι σημαίνει λοιπόν προσωπικά για εσάς η ενασχόλησή σας με την ερασιτεχνική αστρονομία;

Έχω λόγους να υποπτεύομαι πως τα περισσότερα χόμπυ, εάν όχι όλα, είναι κάτι παραπάνω από ένα χόμπυ και, ενίοτε πολύ παραπάνω. Όπως είπε και ο Bill Shankly, "Some people believe football is a matter of life and death, I am very disappointed with that attitude. I can assure you it is much, much more important than that."

Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή μου ...
Η αστρονομία είναι τρόπος ζωής ...

Η αγαπημένη μου ασχολία στον ελεύθερο χρόνο μου!!!

Ότι είναι για μένα η επιστήμη της Αστρονομίας, περιγράφεται πολύ επιτυχημένα μέσα στα ακόλουθα λόγια του Carl Sagan, του ανθρώπου που αποτέλεσε την δυνατότερη έμπνευση που θα μπορούσα να έχω ποτέ, για να ασχοληθώ με το όλο θέμα.

Παρμένο από το Pale Blue Dot...

"It has been said, that Astronomy is a humbling and character-building experience"
Αυτό είναι για μένα, χτίζει χαρακτήρα, σε κάνει ταπεινό.

Σε κάνει να ταξιδεύεις ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΑ πάνω στο Διαστημόπλοιο Γη, σε κάνει να ξέρεις την θέση σου στο Σύμπαν, σε μαθαίνει να εκτιμάς την γαλάζια και εύθραυστη μπαλίτσα που σε κουβαλάει, σου δίνει ελπίδα κοιτάζοντας ψηλά τους μακρινούς εκείνους κόσμους, ό,τι κάποια μέρα, θα φτάσουμε στα άστρα και εμείς.

Τάσο δεν έχω παρα να συμφωνήσω μαζί σου,
...σίγουρα η ενασχόληση με την Αστρονομία έχει να προσφέρει στην καθέναν μας άπειρες εμπειρίες και γνώσεις αλλά αυτή η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ του ταξιδιού πάνω στο Διαστημόπλοιο Γη και φυσικά όλου Κόσμου που μας περιβάλει είναι κάτι μοναδικό.

Με εκφράζει απολύτως μια ρήση του Kelvin:

"When you can measure what you are speaking about, and express it in numbers, you know something about it"

Το αρχικό εναρκτήριο λάκτισμα, αρκετές δεκαετίες πριν, ήταν αυτό που αποτυπώνεται στην υπογραφή μου: το θαύμα της ατένισης του κόσμου - αλλά και της ενατένισης του ατενίζοντα.

Σημαίνει ότι ακριβώς και η Ποίηση για μένα: ένα παράθυρο στο Σύμπαν!
Ένα παράθυρο που, κάθε φορά που μια πόρτα στη ζωή μου κλείνει, ανοίγει διάπλατα φρεσκάροντάς την με δροσερό αεράκι και ενίοτε με θυελλώδεις ανέμους..
Ένα δυνατό βαρίδι στη ζυγαριά της ζωής μου, ώστε να ισορροπώ τις καθημερινές της αδικίες..
Μια ζεστή - Ελεύθερη - λυτρωτική αγκαλιά, σαν αυτή της μάνας Θάλασσας..
Ένα αέναο ταξίδι χωρίς λιμάνι(ευτυχώς)..
Ένα ασφαλές κράτημα στη μοναξιά..
Μια σιγοψιθυριστή υπενθύμιση στ’ αυτί, ότι η πορεία είναι «ad astra per aspera»..
Μια διαρκής, αποστασιοποιημένη προσπάθεια κατανόησης, του πιο αλλόκοτου «είδους» του πλανήτη μας, δηλαδή του ανθρώπου!
Μια σταθερή πηγή ελπίδας, ότι aut viam inveniam aut faciam, ή θα τον βρούμε το δρόμο ή θα τον φτιάξουμε..
Πολύ δύσκολο, να φανταστώ τη μελλοντική μου ζωή χωρίς την Ποίηση της ερασιτεχνικής αστρονομίας!

Μα ο άνθρωπος είναι μονογονικό παιδί του Σύμπαντος. Έχει κοσμική ταυτότητα και συμπαντική ψυχή. Φυσικό επακόλουθο είναι να στραφεί στα άστρα κάποια στιγμή. Οπότε αυτή η ενασχόληση δεν μπορεί παρα να είναι σημαντικότατη.

Ενα απο τα σημαντικότερα..
Αν και οι προλαλήσαντες το περιέγραψαν πλήρως, εγω θα προσθέσω οτι πολύ λίγα χόμπυ, φτιάχνουν χαρακτήρα όπως η αστρονομία.. καθώς σε μαθαίνει ποιός είσαι, και πού είσαι! Wink

Οταν η αστρονομια σου δινει , ψυχικη γαληνη, ηρεμια, γνωσεις για το αγνωστο.., φαντασια , και το σημαντικοτερο για μενα φυσιολατρεια, τοτε τα λογια ειναι περιτα, ειναι απο τα λιγα χομπυ που πραγματικα σε παει σε ανωτατο επιπεδο πολυμορφικων διαστασεων... Προσωπικα γνωριζω πολυ καλα στο βαθος μου και λεω με βεβαιοτητα οτι την αστρονομια δεν θα την παρατησω ποτε οσο θα ζω. Κυριολεκτικα ειναι τροπος Ζωης κυριοι μου. Smile

Εκτος εξαιρεσεων βεβαια, για παραδειγμα αν μας φορολογησουνε και για τα mag του ουρανου ε! Θα τα παρατησω τοτε!!!
Twisted Evil

Η αστρονομία για μένα αναδίδει την ασημαντότητα και ταυτόχρονα σημαντικότητα του ανθρώπου μέσα στο σύνολο που λέγεται Σύμπαν, ή τέλος πάντων ότι αντιλαμβανόμαστε από αυτό. Ασημαντότητα γιατί είμαστε πολύ μικροί σε μέγεθος και αν την επόμενη μέρα δεν υπάρχουμε ποσώς θα επηρεαστεί το Σύμπαν από αυτό (ή τουλάχιστον έτσι αντιλαμβανόμαστε οπότε για εμάς ισχύει). Και τέλος σημαντικό γιατί μέσα από αυτό αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τον εαυτό μας (Γνώθι σ' εαυτόν, όπως έλεγαν και παλαιότερα).

Θεωρώ λοιπόν ότι είναι τρόπος ζωής διότι μέσω αυτού αποδίδουμε και την ανάλογη ανάδραση στο περιβάλλον και στους γύρω μας.

Λογω ιδιοσυγκρασιας , αλλα και λογω συνθηκκων, εμελε για μενα η αστροπαρατηρησιακη αστρονομια
να γινει μια εντελως μοναχικη ενασχοληση. Κατι σαν να διαβαζω βιβλια. Διοτι εδω που μενω στη
Σαρωνιδα και με κυριο τοπο παρατηρησης την περιοχη του Σουνιου,αποιροελαχιστες ειναι οι φορες
που συνεβει να εχω παρεα.
Κοιταζοντας πισω 12 με 13 χρονιαενασχολισης. διαπιστωνω καταπληκτος, οτι στην πραγματηκοτιτα
ουτε στιγμη υπηρξα μονος κατω απο τ'αστερια! Ισως γιατι οποιος διαβαζει ενα βιβλιο δεν ειναι μανος.
Ισως γιατι ακομα κι αν μεγαλωσα φροντισα να κρατισω ζωντανη την παιδιαστικη αντιλιψη που ειχα
για τ'αστερια. <<Δεν ειναι μονα τους στον ουρανο. Μαζι με αυτα υπαρχουν καιοι γραμμες που τα ενωνουν>>.
Ισως γιατι αποπουδηποτε κι αν κοιταξα τ'αστερια τα ιδια ηταν. Ισως δεν ξερω.
Παντως οταν κουραζομε να κοιτω με το τηλεσκοπιο καθομαι διπλα του. Το εχω συντροφια. Αναβω
ενα τσιγαρο και κοιτοντας τον νυχτερινο εναστρο ουρανο με τα ματια μου,διαφορες σκεψεις "η"
φαντασιωσεις ξεπιδουν απο το μυαλο μου.
Φανταξομαι λεει το Ιππαρχο να μας θωρει μεσα απο τα βαθη των χιλιετιων,και παροτι,γεροντας και
σοφος,τα ματια του ειναι αγοριστικα γεματα εξαψη κι αφιβολια να μας ρωτα,αν οντως ανακαλιψε
και εν σσυνεχια υπολογισε σωστα την ματαπτωση των αστερισμων.
Δεν ξερω γιατι αλλα τετοιου ειδους σκεψεις για μενα εχουν μεγαλη σημασια και σαν να μην φτανει
αυτο,οταν αυτες γινοντε κατω απο τον εναστρο ουρανο αποκτουν και νοημα.Σαφεστατο διαφανο
και λογικοτατο.
Ναι.Και για μενα η ενασχολιση με την ερασιτεχνηκη αστρονομια,ειναι κατι παραπανω απο μια απλη
συλλογη παρατηρισιακου εξωπλησμου.

Τον καιρό που ταξίδευα στο εμπορικό ναυτικό ενα κομμάτι της αστρονομίας - η αστροναυτιλία - ηταν το βασικωτερο μέρος της δουλειάς μου. Στην δεκαετία του '80 ο Rigel, o Betelgeuse ο Σείριος, ο Πολικός και πρωτα απ' όλα ο Ηλιος μας, ηταν σημεία αναφοράς απο το λυκαυγές μεχρι το λυκοφως. Υπολογισμοί θέσης με χαρτί και μολύβι. Εξαντας, χρονόμετρο, αστρονομικές εφημερίδες και πίνακες οι καλύτεροι μου φίλοι.
Στα τέλη της δεκαετίας του '80 με αρχες της δεκαετίας του '90 το GPS τα παρόπλισε όλα αυτά αλλα ακόμα βλέπω με τη φαντασία μου μεσα απο το εξαντα τον Σειριο να γλύφει τον ορίζοντα.
Εγκατέλειψα το υγρο στοιχείο λίγο μετά την ελευση του GPS και δεν ξανασχολήθηκα με τον ουρανό μεχρι πριν απο 5-6 χρονια.
Η αστροπαρατήρηση είναι πλέον ενα χομπυ - ισως και κατι παραπάνω αλλα μεχρι εκεί.
Δεν είναι τρόπος ζωής, μου προσφέρει όμως μοναδικές στιγμές ηρεμίας και ομορφιάς.
Και καλής παρέας οταν βρισκομαστε σε κάποιο βουνό.

Φιλικά
Μιχάλης - CptFurz

Έχοντας συμπληρώσει περισσότερα από 10 χρόνια ενασχόλησης με την αστρονομία, για εμένα προσωπικά δεν είναι απλά ένα χόμπι.
Αναμφίβολα πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή μου. Έχει μπει πλέον για τα καλά στην καθημερινότητα μου
με διάφορους τρόπους και θα ήθελα να έχω την δυνατότητα να ασχολούμαι με την αστρονομία για όλη την υπόλοιπη ζωή μου.