AstroVox

Αγορασμενο φυσικα.Το κατοπτρο χρειαζεται μεγαλη εμπειρια για να φτιαχτει ιδιως το σμιλευμα και ποσο μαλλον το δικο μου που εχει επιφανεια 405mm,ειναι ακατορθωτο να το φτιαξει κανεις με τη πρωτη αν δεν εχει προσπαθησει προηγουμενος σε αλλα πολυ μικροτερα θελει γνωση.Τελος ειναι και τα μηχανηματα που πρεπει να'χεις

Πριν 2-3 δεκαετίες, το να κατασκευάσεις το δικό σου μεγάλο τηλεσκόπιο ήταν πιο φθηνό από το να αγοράσεις ένα, απλησίαστο τότε οικονομικά, έτοιμο τηλεσκόπιο. Με τη διεύρυνση της αγοράς, την είσοδο της Κίνας και της Ασίας γενικότερα στην αγορά, φτάσαμε στο ακριβώς αντίθετο σημείο, να κοστίζει πιθανώς περισσότερο να το κατασκευάσεις από το να αγοράσεις ένα skywatcher, για παράδειγμα.

Όμως, αυτό ίσως δεν ισχύει για τα "premium" τηλεσκόπια (όπως τα obsession που λαχταρά ο Τάσος) τα οποία είναι ακριβά. Ίσως το να φτιάξεις ο ίδιος ένα τέτοιο τηλεσκόπιο να μην είναι ακριβότερο. Επιπλέον, πολύ σημαντικό είναι το να μπορείς να σχεδιάσεις ένα τηλεσκόπιο στα μέτρα σου, λαμβάνοντας υπόψη προσωπικά γούστα, ακόμα και το ύψος του παρατηρητή και την προτιμητέα θέση παρατήρησης.

Η κατασκευή κατόπτρου 6"-8" ή ακόμα και 10" πιθανότατα είναι ευκολότερη από την μηχανική κατασκευή τηλεσκοπίου τύπου χωροδικτυώματος (η λέξυ truss για μένα έχει τελειώσει Cheesy Grin

) γιατί δεν χρειάζεται εξειδικευμένα εργαλεία (πέρα από μια απλή κατασκευή για το τεστ Foucault), ούτε μεγαλο χώρο για εργαστήριο, ούτε πείρα μεταλλικών και ξυλουργικών κατασκευών. Επίσης η "μαγκιά" είναι να βλέπεις τον ουρανό με κάτοπτρο δικής σου κατασκευής. Αν επαργυρώσεις και το κάτοπτρο μόνος ακόμα καλύτερα!!! παρότι μια φορά το χρόνο ή και περισσότερο θα χρειάζεται νέα επίστρωση.

Θα ήθελα πολύ να ασχοληθώ με την κατασκευή κατόπτρου, και μένα μου φαίνεται ότι θα είναι σχετικά εύκολη η διαδικασία για 8-10 και ότι όσο μεγαλώνει η διάμετρος το κύριο πρόβλημα θα είναι στην κίνηση του χεριού (θα κάνεις μπράτσα) και στο να μη σου σπάσει στη μέση το γυαλί. Επίσης δεν ξέρω τι γίνεται με τα γυαλάκια που περισσεύουν και το πόσο επικινδυνο είναι να τα εισπνέεις ακόμα και πως μπορείς να αποφύγεις αυτόν τον κίνδυνο.

Κατα τ άλλα είχα ρωτήσει μια φορά σε τζαμά αν του περισσεύουν κομμάτια γυαλί και τι μέγεθος και είχε - μπορουσες να φτιάξεις μέχρι και 8 ίντσες και αναλογία 1/4 , 1/5 πάχος - διάμετρος μαυτά που πέταγε. Απλά θα πρεπε να στο κόψει κάποιος.

Μου άνοιξε η όρεξη πάλι μαυτό το θέμα.

Το γυαλί είναι αδρανής ουσία. Αν υποθέσουμε πως κυκλοφορεί στον αέρα αρκετό διάστημα για να εισπνευστεί μπορεί να προκαλέσει κυρίως τραυματισμό των αεροφόρων οδών και αποφρακτικά φαινόμενα αναλόγως της ποσότητας, ενώ δεν έχουν διαπιστωθεί φαινόμενα όπως της ασβέστωσης από κελύφη οστρακοειδών ή του μεσοθηλιώματος υπεζωκότα από αμίαντο. Έψαξα την βιβλιογραφία (Medline) και βρήκα ελάχιστα πράγματα. Μια έρευνα σε ινδικά χοιρίδια από το 1973 αναφέρει κάποια ευρήματα αλλά θα προσέξετε πως εισέπνευσαν μεγαδόσεις και πως η τοξικότητα ήταν μικρότερη από του χαλαζία τον οποίο εισπνέουμε αθρόα κατά τα μελτέμια στα Ελληνικά νησιά. Υπόψιν πως ο χαλαζίας, ο οποίος είναι κρυσταλλικός, διαθέτει πάντοτε ακμές (εξ ού και η χρήση στην αμμοβολή) ενώ το άμορφο γυαλί όχι πάντοτε.
Σας επισυνάπτω την έρευνα, καθώς και δύο φυλλάδια ασφαλείας από την IPAQ και την Corning Incorporated όπου αναγνωρίζονται μόνο τα τραυματικά (όταν το γυαλί διαθέτει ακμές προφανώς) και αποφρακτικά (όταν η ποσότητα είναι μεγάλη) φαινόμενα.

Ουρανία το πρόβλημα δεν είναι το ότι κάνεις μπράτσα αλλά το ότι είναι δύσκολο να χειριστείς τόσο μεγάλη οπτική επιφάνεια ας πούμε 12" αν δεν έχεις εμπειρία από μικρότερα κάτοπτρα πρώτα. Το γυαλί δεν υπάρχει περίπτωση να το εισπνεύσεις γιατί πάντα η τριβή γίνεται με καρβίδια και νερό οπότε δεν πετάγονται τρίματα γυαλιού. Δεν τρίβουμε ΠΟΤΕ γυαλί όταν είναι στεγνό γιατί καραδοκούν παθήσεις όπως αυτή: http://en.wikipedia.org/wiki/Silicosis (δεν ξέρω πως αποδίδεται στα ελληνικά).
Για την επαργύρωση του γυαλιού υπάρχουν διάφορες συνταγές (Brashear, με φορμαλδεΰδη και νιτρικό άργυρο, με άλας του Rochelle και διάφορες παραλλαγές τους που τις βρίσκεις και στο ίντερνετ). Μπορείς και να το επαλουμινώσεις κανονικά αλλά απαιτείται αποστολή του κατόπτρου στο εξωτερικό.

Σιλίκωση ή πυριτίαση προκαλείται από τον χαλαζία και αλλά πυριτικά, όπως είπα παραπάνω.

Κάποτε στην τηλεόραση πολύ παλιά, χρόνια πριν να αγοράσω το πρώτο μου τηλεσκόπιο, είχα δη μία
εκπομπή για μια ελληνική βιοτεχνία, η οποία κατασκεύαζε γυάλινες μπάλες για τα χριστουγεννιάτικα δέντρα. Περνάνε παλιά και σπασμένα μπαρ μπριζ αυτοκινήτων τα σπάζανε και τα μετέτρεπαν σε γυαλάκια
ολόιδια με αυτά τα οποία ούτως ή άλως γίνονται στα τρακαρίσματα. Μετά με τσιμπιδάκι σαν αυτά που οι
γυναίκες βγάζουν τα φρύδια τα βάζαν πάνω σε ένα μικρό φλόγιστρο. Αμέσως τα γυαλάκια πύρωναν και μαλάκωναν. Τότε με ένα μεταλλικό καλαμάκι σε μέγεθος ίδιο με αυτό που πίνουμε το φραπέ, τα φύσαγαν με το στόμα και τα γυαλάκια φούσκωναν σαν σαπουνόφουσκες. Και έρχομαι τώρα στο πιο ενδιαφέρον σημείο. Το χρωματισμό των χριστουγεννιάτικων σφαιρών. Διότι σε αυτή την φάση όλες ήταν
διαφανής σαν σαπουνόφουσκες. Εδώ το πράγμα γινόταν ολόκληρη επιστήμη. Το κάθε χρώμα είχε την δική του τεχνική. Αυτό όμως που χαράχτηκε έντονα στην μνήμη μου, είναι πώς πετυχαίνανε να κάνουν τις
μπάλες όχι έγχρωμες αλλά καθρέφτες. Με υπερηφάνεια μάλιστα ο Πατέρας, διότι η επιχείρηση ήταν οικογενειακή, έδειχνε αυτές τις μπάλες και μας πληροφορούσε ότι όλες αυτές οι μπάλες είναι για εξαγωγή. Όλες οι μπάλες καθρέφτες ήταν είδη αγορασμένες και προπληρωμένες ένα χρόνο πριν από πελάτες που είχαν σε Ευρώπη και Αμερική. Παίρνανε λοιπόν μία ποσότητα από μπάλες και τις τοποθετούσαν την μία κοντά στην άλλη χωρίς όμως αυτές να ακουμπούν μεταξύ τους. Απέναντι από αυτό το σωρό είχαν μία μικρή συσκευή που είχε ένα ειδικό κουτάλι με μέγεθος όσο ένα κουτάλι της σούπας. Βάζουνε μέσα στο κουτάλι κομματάκια από αλουμίνιο ίσως και από κάποιο άλλο εύτηκτο μέταλλο
και με ένα φλόγιστρο κάτω από το κουτάλι λιώνανε το αλουμίνιο. Όταν αυτό έγινε μέσα στο κουτάλι
μια λιμνούλα από το ταβάνι κατέβασαν ένα κάλυμμα και με αυτό σκέπασαν και τις μπάλες και το κουτάλι με το λιωμένο μέταλλο. Μας είπαν ότι τώρα ανάμεσα στο λιωμένο αλουμίνιο και το σωρό από τις μπάλες θα αναπτύξουν ένα ηλεκτρικό πεδίο σχετικά ισχυρό και μετά από λίγα λεπτά
σαν ταχυδακτυλουργοί ξανασήκωσαν το κάλυμμα κι ο σωρός από τις σαπουνόφουσκες είχε μετατραπεί σε ένα σωρό από σφαίρες τέλειους καθρέπτες. Αυτά γινόντουσαν στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Σας σημειώνω δε ότι όλες τις κατασκευές των συσκευών που χρησιμοποίησαν τις είχαν κάνει από μονοί τους αυτοί οι πανέξυπνοι κι άξιοι άνθρωποι. Ακόμα και ιδίως την συσκευή που κάναν επαλουμίνοση.

Κατόπιν τούτου πόσο βέβαιοι είμαστε φίλοι μου ότι το θέμα της επαλουμίνωσης το έχουμε ως forum
ψάξει αρκετά και σε ικανοποιητικό βαθμό;

Πρόσφατα είχα γνωρίσει ένα παιδί το οποίο είχε φτιάξει ένα 8" καθρέπτη και τον είχε επαλουμινώσει με χημική διαδικασία. Από τη συζήτηση που κάναμε μου περιέγραψε την εμπειρία του. Το πιο δύσκολο κομμάτι στην κατασκευή του κατόπτρου είναι το τελευταίο στάδιο της μετατροπής της σφαιρικής επιφάνειας σε παραβολή. Εκεί ο χρόνος είναι πολλαπλάσιος από το αρχικό σκάψιμο και τη στίλβωση γιατί πρέπει συνεχώς να κάνεις δοκιμές με το foucault test. Η χημική διαδικασία είναι ρίσκο και δεν πετυχαίνει μερικές φορές. Τα καλύτερα αποτελέσματα τα έχει η επαλουμίνωση σε θάλαμο κενού και εξάτμιση του αλουμινίου πάνω σε αντιστάσεις βολφραμίου.

Αλλά αυτή η διαδικασία χρειάζεται εξειδικευμένα μηχανήματα και γνώσεις σε τεχνολογίες κενού.

Επαλουμίνωση με χημική διαδικασία δεν γινεται γιατί το αλουμίνιο είναι πολύ δραστικό χημικά. Ούτε το πως επιστρώνουμε μπάλες χριστουγεννιάτικων δένδρων έχει να κάνει με την επαλουμίνωση κατόπτρων. Αν και ομολογώ το πως επαλουμίνωνε τις μπάλες δεν το αντελήφθηκα. Κοιτάζοντας στο youtube αυτό που είδα είναι χημική επαργρύρωση εσωτερικά που λογικά αυτό γινόταν πάντα. Αν στο κάτοπτρο δεν πετύχει η επαργύρωση διαλύουμε την επίστρωση με νιτρικό οξύ και επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία. Αν δεν θέλουμε να κάνουμε και στο δευτερεύον το ίδιο μπορούμε να βάλουμε πρίσμα ολικής ανακλάσεως για δευτερεύον όπως τον παλιό καλό καιρό Cheesy Grin

Υπάρχουν εταιρίες στην Ελλάδα που φτιάχνουν καθρέπτες. Πρόσφατα βρήκα μια διαδικτυακή διεύθυνση με μια εταιρία στην Χαλκίδα οι οποία έλεγε πως οι επιστρώσεις που χρησιμοποιεί έχουν 97% ανακλαστικότητα, και ότι κάνει και ειδικές κατασκευές. ΣΙΓΟΥΡΑ θα μπορεί να κάνει και επαλουμίνωση σε ένα κάτοπτρο που θα τους πάμε αφού το έχουμε κάνει πρώτα παραβολικό. (Θα ψάξω να βρω τον σύνδεσμο και θα τον ανεβάσω)