Παρατήρηση με seeing μίας μοίρας!

[planetman]

Εχθές το βράδυ μετά από καιρό απραξίας είχαμε βάλει στοίχημα να κάνουμε παρατήρηση πάση θυσία. Η Σελήνη θα έδυε στις 22:00, οπότε δεν είχαμε πολύ χρόνο στη διάθεσή μας. Είπαμε με το Δημήτρη να πάμε σε ένα καινούριο μέρος που είχαμε σταμπάρει μέρα αλλά δεν είχαμε στήσει ποτέ νύχτα. Το μέρος αυτό ήταν στα 1300 μέτρα ψηλά από τη νότια πλευρά του Ψηλορείτη, δυστυχώς κατεβαίνοντας από το αυτοκίνητο, είχε τόσο δυνατό αέρα που ήταν αδύνατο να σταθείς όρθιος για πολύ και το κρύο τσουχτερό! Είπαμε να κατέβουμε προς τα κάτω και βλέπουμε. Γύρω στα 800 μέτρα λοιπόν σε μια ευθεία νιώθω πως ο αέρας πλέον δεν υπάρχει, το λέω του Δημήτρη και αποφασίζουμε να στήσουμε πάνω στην άσφαλτο στη μέση του δρόμου. Τόσο πεινασμένοι ήμαστε για παρατήρηση, δεν είχαμε αντοχές να ψάξουμε για αλλού.

 

Για να μην πολυλογώ, στήσαμε και το 1ο σοκ ήρθε όταν θέλησα να κάνω ευθυγράμιση. Το seeing ήταν απίστευτα άθλιο, το αθλιότερο που έχουμε δει, αθλιότερο απ΄όσο μπορείτε να φανσταστείτε, όλα τα αστέρια ήταν σαν πλανητικά νεφελώματα! Δεν μπήκα καν στον κόπο να ευθυγραμμίσω και η μόνη λύση ήταν όσο πιο χαμηλές μεγεθύνσεις γίνεται. Κούμπωσα λοιπόν τον 30άρη πάνω και στα 60x τα αστέρια ήταν ακόμη θολά αλλά και η μόνη επιλογή, είχαμε seeing μίας μοίρας, όπως αστειευόταν ο Δημήτρης.

 

Ξεκινάμε με ένα ανοιχτό σμήνος στον Ωρίωνα, το NGC 2194 στα 8.5v mag, πολύ πλούσιο. Δίπλα του διακρίνω άλλο ένα πιο μικρό, πιο απομακρυσμένο, κοιτάζω στον χάρτη και είναι το Skiff J0614.8+1252. Επόμενος στόχος το επίσης ανοιχτό σμήνος NGC 2192 στα 10.9v mag, ορατό, σχετικά αμυδρό, δίπλα σε ένα φωτεινό αστέρι. Το μηχάνημα του Δημήτρη το sqm έβγαλε παραδόξως το μεγαλύτερο νούμερο που έχουμε δει μέχρι τώρα, γύρω στα 21,6, οπότε μάλλον είχε καλή διαύγεια, κρίμα που το seeing ήταν τόσο κακό.

 

Λέω να δοκιμάσω κανένα abell πλανητικό. Αποτυχημένες προσπάθειες στα Abell 13 και Abell 16 για τα οποία είχε γίνει λόγος και παλιότερα. Επόμενη δοκιμή στα abell 33 στα 12.6v mag και 270" διάμετρο. Το αντικείμενο αυτό μου έκανε εντύπωση, σαν να έβλεπα ένα φάντασμα κολλητά σε ένα αστέρι, εντυπωσιακό! Αρκετά εύκολο. Πάμε στο ανοιχτό σμήνος Tr5 το οποίο βρίσκεται μέσα στο σύμπλεγμα του christmass tree. Στα 10.9v mag σε συνδυασμό με το γεγονός πως το φωτεινότερο αστέρι του είναι στα 17mag, το έκανε πολύ δύσκολο. Πολύ πλούσιο μεν, αλλά κρυμένο στα βάθη του σύμπαντος.

 

Στον κατάλογο των ανοιχτών, βλέπω το NGC 2818 το οποίο προς έκπληξή μου περιλαμβάνει και ένα πλανητικό με το ίδιο όνομα, μάλιστα είναι μακρόστενο. Σε λίγα δευτερόλεπτα βρίσκεται στο προσοφθάλμιο. Το ανοιχτό στα 8.2v mag ενώ το πλανητικό στα 11.6v mag και 93" διάμετρο, φάνηκαν εύκολα αλλά δυστυχώς πολύ χαμηλά, στις -36 μοίρες! Ωπ, τώρα προσέχω πως έχω πολύ καλό πεδίο νότια, μήπως σε μερικές ώρες να ψάξω για το Omega Centauri; Πάμε σε άλλο ένα πλανητικό που είχα αποτύχει παλιότερα, το Abell 34 στην Ύδρα. Στα 12.9v mag και 290", είναι πραγματικά πολύ δυσκολότερο απ'ό,τι περιμένει κανείς. Στα 90x μαζί με φίλτρο οξυγόνου, καταφέρνω και παίρνω σίγουρα τα 2 φωτεινότερα σημεία του. Κάποιες φορές σαν να πήρα στίγμα και όλου του κύκλου, ζόρικο! Ο δυσκολότερος στόχος της βραδιάς.

 

Η ώρα είχε περάσει και ο γαλαξίας NGC 2655 10v mag περίπου στον οποίο έσκασε supernova πριν από 2 εβδομάδες περίπου είχε πάρει καλή θέση. Ευρέθη γρήγορα και ακριβώς δίπλα στον πυρήνα του γαλαξία ένα φωτεινό αστέρι περί τα 13mag έκανε πάρτυ. Φαινόταν πολύ εύκολα, απίστευτη αίσθηση του τί βλέπουμε εδώ! Η ώρα περνούσε και μερικά highlights πέρασαν γρήγορα από το προσοφθάλμιο, ngc 4565 σε όλο του το μεγαλείο, Leo triplet, Μ81-Μ82, Μ51, Μ101 κτλ κτλ. Κατά τις 3:00 προσέχω πως ο κένταυρος φαινόταν, είπα να κάνω απόπειρα για το περίφημο σφαιρωτό Omega Centauri! Κατεβάζω το τηλεσκόπιο να κοιτάζει χαμηλά, κι άλλο, πόσο πιο χαμηλά; Το 16ιντσο ήταν πλέον οριζοντιομένο, εγώ να κάθομαι κάτω στην άσφαλτο και το φωτεινότερο σφαιρωτό του ουρανού ήταν στο προσοφθάλμιο κι εγώ να το χαζεύω στα 90x, επιφωνήματα ενθουσιασμού να ακούγονται από το στόμα μου και ο Δημήτρης να περιμένει με ανυπομονησία να κοιτάξει. Το σφαιρωτό αυτό στα 90x ήταν μια τεράστια χνουδωτή μπάλα, έσπαγε πολύ καλά και ένιωθες να χάνεσαι μέσα του! Στις -48 μοίρες! Το κυνηγάμε 3μισι χρόνια τώρα, επιτέλους κατακτήθηκε! Μετά προσέξαμε πως φαινόταν και με γυμνό μάτι!

 

 

Αυτά από μένα, καλή συνέχεια... :D

[Μανούσος]

Ήταν ακριβώς ένας μήνα από τότε που είχαμε πάει για τελευταία φορά στο βουνό. Μάλιστα είχαμε βρει και ένα καλό σημείο Νότια Κρήτη με καλό πεδίο αλλά δυστυχώς το συγκεκριμένο σημείο αποδείχτεικε ότι είχε συνεχώς σύννεφα οπότε έπρεπε για άλλη μια φορά να ψάξουμε κάπου αλλού. Είχαμε απογοητευτεί. Κάναμε συνεχώς προσπάθειες για να κάνουμε μια παρατήρηση και πολλές φορές πηγαίναμε άδικα. Και ξέρετε πόσο εκνευριστικό είναι να κάνεις τόσα χλμ και να γυρίζεις πίσω αμέσως.

 

Ψάχννοντας στο Google Earth είχαμε βρει ένα σημείο ΝΔ του Ψηλορείτη πάνω από το χωριό Γέργερη. Το σημείο ήταν αρκετά ψηλά, περίπου 1300 μέτρα αλλά ο αέρας ήταν σφοδρός που δεν μπορούσες να στήσεις με τίποτα. Αναγκαστηκά κατεβήκαμε περίπου στα 800 μέτρα όπου ο αέρας ήταν υποφερτός. Ο

ουρανός φαινόταν ότι ήταν είχε πολύ καλή διαύγεια και αυτό γιατί τις προηγούμενες μέρες είχε βρέξει. Μετράω με το SQM και βλέπω προς μεγάλη μου έκπληξη ότι η τιμή ήταν μεγαλύτερη από τις τιμές που είχαμε πάρει στο Σκίνακα και συγκεκριμένα πάνω από 21.5 (για την ακρίβεια 21.6 ήταν

η μέση τιμή). Φανταστείται ότι είμασταν 800 μέτρα υψόμετρο και ο Σκίνακας είναι 1500 εκεί που στήνουμε. Το seeing όμως ήταν το πιο κακό που είχαμε δει ποτέ. Φανταστείτε ότι δεν μπορούσαμε να εστιάσουμε με πολύ μικρές μεγεθύνσεις. Αργότερα με το ζόρι μπορούσαμε να εστιάσουμε σε μεσαίες μεγεθύνσεις. Για 7αρη ούτε λόγος οπότε οι στόχοι μας ήταν περιορισμένοι σε μικρές μεγεθύνσεις αναγκαστικά.

 

Οι καινούριοι στόχοι ήταν λίγοι αλλά αξιοσημείωτοι. Ξεκινώντας ήθελα να δω χειμερινά highlights από το βιβλίο Deep Space Image Catalog το οποίο θεωρώ κορυφαίο για στόχους φωτεινούς και όμορφους. Δεν θα περιγράψω τους στόχους αυτούς γιατί το έχω κάνει σε παλαιότερες παρουσιάσεις.

Αργότερα ξεκίνησα με καινούριους στόχους όχι απαραίτητα δύσκολους.

 

1ος στόχος ήταν το πλανητικό Abell 30 (PK 208+33.1) στον Καρκίνο. Με 13mag και 127" δεν ήταν και το πιο εύκολο. Μετά από πολύ προσπάθεια εθεάθη με την εξής περιγραφή:

"Εξαιρετικά αμυδρό. Χωρίς σαφές σχήμα. Με ΟΙΙΙ και 35mm." Ήταν ένα ασαφές είδωλο το οποίο ίσα που ξεχώριζε από το υπόβαθρο. Το πλανητικό ήταν η πρώτη πρόκληση της βραδιάς αλλά και η τελευταία. Ήθελα να δω φωτεινούς στόχους.

 

2ος στόχος ήταν το supernova 2011Β το οποίο εκδηλώθηκε πρόσφατα στον γαλαξία NGC2655. O Γαλαξίας είναι στην Καμηλοπάρδαλη σχετικά κοντά στον πολικό με 10.1 mag και 5'. Ήθελα να συγκρίνω την φωτογραφία για να δω τη διαφορά στο προσοφθάλμιο. Με το που κοιτάζω το soupernova έκανε μπαμ. Φάνηκε εύκολα κοντά στον πυρήνα του Γαλαξία και φαινόταν ότι ήταν σαν 2ος πυρήνα. Βλέπω τη φωτό και το αστέρι αυτό δεν υπάρχει. Nαι!! αυτό πρέπει να 'ναι το soupernova λέω. Φανταστείτε ένα αστέρι το οποίο να φαίνεται σαν 2ος πυρήνας ενός ολόκληρου γαλαξία. Αν έσκαγε στο δικό μας γαλαξία θα ήταν σίγουρα ένα μεγαλειώδες θέαμα.

 

3ος στόχος ήταν ο γαλαξίας NGC 2835 στην Υδρα. Ο γαλαξίας ήταν σχετικά χαμηλά αλλά είχαμε καλό πεδίο το οποίο επέτρεπε να τον επιχειρήσεις. Με μέγεθος 10,6 και 6.6' δεν δυσκολεύεσαι να τον εντοπίσεις. "Φάνηκε σχετικά φωτεινά, χωρίς δομή, οβάλ σχήμα, μεγάλος χωρίς παρουσία πυρήνα."

 

4ος στόχος ο επίσης φωτεινός NGC 3079 στη Μ.Άρκτο 10,6mag 8,1'. Απλά εντυπωσιακός. "Φωτεινός μακρόστενος και μεγάλος με μια κάπως ανώμαλη δομή στην άλω του. Φαινόταν σαν peculiar. Έμεινα να τον χαζεύω για πολύ.

 

5ος στόχος ήταν ο ακόμη πιο φωτεινός ο NGC3198 στη Μ.Άρκτο 10,2mag 9'. Εδώ επίσης μια πολύ όμορφη φιγούρα στο προσοφθάλμο. "φάνηκε φωτεινός, μεγάλος μακρόστενος, πιο φωτεινός στο κέντρο και με σπειροειδή δομή δεξιόστροφη". Ναι μπορούσα να διακρίνω σπείρες. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση γιατί δεν ήταν σε κάτοψη κι όμως οι σπείρες μπορούσαν να φανούν. Πολύ όμορφος στόχος.

 

6ος στόχος ο ακόμη πιο φωτεινός NGC3184 στη Μ.Άρκτο με 9.6mag και 7'. Ακόμη πιο όμορφος και επιβλητικός. "Φωτεινός σε κάτοψη, στρογγυλό σχήμα, πιο φωτεινός στο κέντρο, με σπειροειδή δομή αριστερόστροφη". Το συγκεκριμένο γαλαξία τον είχα δει και παλαιότερα αλλά δεν είχα καταφέρει να διακρίνω σπείρες. Απίστευτο κι όμως αληθινό. Φαινόταν και σε αυτόν σπείρες και σχετικά εύκολα. Άρχισα να νιώθω μια ικανοποίηση. Τελικά άξιζε η βραδιά το ξενύχτι και μετά καπάκι δουλειά.

 

7ος και τελευταίος στόχος ήταν ο NGC3344 στο Μικρό Λέοντα με 9,7mag 7'. Σχεδόν ίδιος με τον προηγούμενο αλλά πολύ πιο πυκνός. "Φωτεινός σε κάτοψη, στρογγυλό σχήμα, πιο φωτεινός στο κέντρο, δεν φάνηκε η σπειροειδής δομή του.

 

Ο Μάνος μου είχε υποσχεθεί ότι θα βλέπαμε το Omega Centauri. Εγώ δεν τρελαινόμουν και τόσο μιας και έχουμε καιρό μπροστά μας αλλά μόλις το εντοπίζει τρέχω σαν τρελός να κοιτάξω. Δεν το είχαμε ξαναδεί από τηλεσκόπιο δυστυχώς γιατί τα μέρη που πηγαίναμε μέχρι τώρα δεν είχαν τόσο καθαρό πεδίο προς Νότια. Τεράστιο και επιβλητικό και αυτό. Το καλύτερο σφαιρωτό που έχω δει. Αν και πολύ χαμηλά έσπαγε άνετα.

 

Εύχομαι σε όλους καθαρούς ουρανούς...

[alepohori]

Μπράβο Δημήτρη που το πάλεψες. Και εγώ είδα 3 γαλαξίες σε μια νύχτα προχθές. Κάκιστο seeing και κάκιστη διαύγεια. Θα ετοιμάστω κι εγώ ένα θέμα.

 

Καλή συνέχεια!

[HOMO]

Ποπο ζηλεύω που εγώ δεν μπορώ να δω το Omega Centauri!! Σχετικά με το seeing καμιά φορά κι εγώ, αν και φαίνεται ο ουρανός καθαρός ,απορώ τόσο πολύ που η κάνω και ξανακάνω colimation μπας και διορθωθει τίποτα ή βάζω να ξαναψυχθεί το κάτοπτρο με το ανεμιστηράκι αλλά μάταιο. Τις προάλλες βγήκαμε κι εμείς εδώ στο νησί και προσπάθησα τπ σμήνος γαλαξιών της παρθένου. Τελικά είναι πολύ δύσκολο με ντομπσονιαν να αναγνωρίζεις γαλαξίες που βρίσκονται τόσο κοντά ο ένας με τον άλλον χωρίς να έχεις αστέρια αναφοράς. Όπως επίσης πολύ δύσκολο είναι με χειροκίνητο τηλεσκόπιο να αναζητάς στόχους σε αμυδρούς αστερισμούς. Η καμηλοπάρδαλη , ο μονόκερως , ο ηριδανός με παιδεύουν απίστευτα.

Μήπως γνωρίζετε κανένα χάρτη που να περιλαμβάνει τους γαλαξίες που είναι σε φάση σύγκρουσης ή κανιβαλισμού ?

Καλές παρατηρήσεις !

[eliasg2004]

Δυστυχώς αυτό το άνοιγμα των τελευταίων ημερών δεν συνοδεύθηκε με καλό seeing.. Το Σαββατο οι συνθήκες ήταν άθλιες ενώ την Κυριακή ελαφρώς καλύτερα αλλά επίσης χάλια. Χθές πάλι τα ίδια, μονάχα μετά τις 1.00 που είμασταν στα τελειώματα έφτιαξε... Συμπτωματικά χθες έμαθα ότι ίδιες συνθήκες επικρατούσαν και στη βόρεια Ελλάδα.

Παρόλες τις δυσκολίες μπράβο παιδιά και εξτρά συγχατηρήρια για το ω του Κενταύρου!

[Bi2L]

Μπράβο παιδιά!!!

Μπορεί το Seeing να ήταν χάλια αλλά ευτυχώς είχατε πείσμα και κάτσατε και παρατηρήσατε!! Έτσι Μπράβο!!

 

Συγχαρητήρια για τους Στόχους και φυσικά για το Omega Centauri αν πω ότι δεν ζηλεύω θα πω ψέματα

Πολύ μου άρεσε που είδατε τον supernova 2011Β (δεν ήξερα θέλω κι'γω )

 

 

Άντε σας εύχομαι καθαρούς ουρανούς με τέλειο Seeing την επόμενη φορά!!!