Πλανήτης Αρης.

[Δροσος Γεωργιος]

Κίνδυνοι από την κοσμική ακτινοβολία για τους αστροναύτες που θα ταξιδέψουν στον Άρη.

Σαν να μην έφταναν η ανία, ο περιορισμένος χώρος και η λιγοστή παρέα, οι αστροναύτες που θα ταξιδέψουν προς τον Άρη κινδυνεύουν και με εγκεφαλικές βλάβες εξαιτίας της κοσμικής ακτινοβολίας. Αμερικανοί ερευνητές εξέθεσαν πειραματόζωα σε ακτίνες σωματιδίων υψηλής ενέργειας, ανάλογες με αυτές που ανιχνεύονται στις κοσμικές ακτίνες του γαλαξία, και διαπίστωσαν ότι προκαλούν καταστροφή του κεντρικού νευρικού συστήματος περιορίζοντας σημαντικά την απόδοση των ζώων.

«Τα νέα δεν είναι θετικά για τους αστροναύτες που μελλοντικά θα συμμετάσχουν σε αποστολές διάρκειας δύο-τριών ετών στον Κόκκινο Πλανήτη», τονίζει ο Τσαρλς Λιμολί, καθηγητής Ογκολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.

«Η μείωση της απόδοσης, τα κενά μνήμης και η απώλεια συνείδησης και ελλειμματική εστίαση του ενδιαφέροντος κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μπορεί να επηρεάσουν ζωτικής σημασίας δραστηριότητες. Δεν αποκλείεται καθόλου η έκθεση σε αυτά τα σωματίδια να έχει παρενέργειες, ακόμη και μακροπρόθεσμα, στις γνωσιακές δεξιότητες του ατόμου.

Η κοσμική ακτινοβολία θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη πτώση της απόδοσης, άγχος και να επηρεάσει την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων», κατέληξε ο Αμερικανός καθηγητής. Τα τεχνολογικά εμπόδια που θα αντιμετωπίσουν οι επανδρωμένες αποστολές στον Αρη είναι εξαιρετικά μεγάλα, αλλά η NASA προσβλέπει στην πραγματοποίηση ενός τέτοιου εγχειρήματος το πολύ μέχρι το 2030.

Kατά την τελευταία έρευνα, τα τρωκτικά που χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα τοποθετήθηκαν σε μία ακτίνα υψηλής ενέργειας οξυγόνου και σωματιδίων τιτανίου στο εργαστήριο κοσμικής ακτινοβολίας της ΝASA προτού επαναπροωθηθούν στο εργαστήριο του Λιμολί για εξέταση. Στο Διάστημα τα σωματίδια που αποτελούν τις κοσμικές ακτίνες του γαλαξία προέρχονται από τις εκρήξεις άστρων. Η έκθεση σε τέτοιου είδους σωματίδια προκάλεσε στα ποντίκια φλεγμονή στον εγκέφαλο, γεγονός που επηρέασε την καλή μετάδοση τα σημάτων μέσω των νευρώνων. Οι απεικονίσεις του εγκεφάλου των ζώων απέδειξαν ότι το σύστημα της επικοινωνίας εμφάνιζε βλάβες.

Εξι εβδομάδες μετά την επαφή τους με τα ενεργειακά σωματίδια, τα ποντίκια είχαν λιγότερες δενδριτικές συνάψεις, δηλαδή δομές που προβάλλουν από τους νευρώνες και μεταφέρουν ηλεκτροχημικά σήματα. Τα φορτισμένα σωματίδια έμοιαζαν να έχουν πλήξει αυτές τις νευρωνικές διακλαδώσεις και να τις είχαν θέσει εκτός λειτουργίας, δημιουργώντας προβλήματα ανάλογα με αυτά που προκαλούν οι νευροεκφυλιστικές ασθένειες, όπως είναι το Αλτσχάιμερ.

Η τελευταία μελέτη υποδεικνύει ότι τα διαστημικά σκάφη, τα οποία θα ξεκινούν για μακρινά ταξίδια στο σύμπαν, θα χρειαστούν ειδική θωράκιση από τις κοσμικές ακτίνες. Ομως, μια τέτοια θωράκιση απλώς θα περιορίσει το πρόβλημα και δεν θα το λύσει.

Μία λύση θα ήταν η ανακάλυψη φαρμάκων που θα προστατεύουν τον εγκέφαλο από τις ακτίνες.

http://physicsgg.me/2015/05/16/%ce%ba%ce%af%ce%bd%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%ba%ce%bf%cf%83%ce%bc%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%b1%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%af%ce%b1/

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκε ζωή στο νέο πιο ξηρό μέρος της Γης.

Ερευνητές εντόπισαν στοιχεία ζωής στο πιο ξηρό σημείο της Γης στην έρημο Ατακάμα, μια περιοχή στη Χιλή που έχει αναγνωριστεί επίσης ως η πιο άγονη στον κόσμο. Η ανακάλυψη ενδέχεται να επηρεάσει σημαντικά τη διαδικασία αναζήτηση ζωής στον Άρη.

Για περισσότερο από μία δεκαετία, η περιοχή Γιουνγκάι στην έρημο Ατακάμα είχε χαρακτηριστεί ως η πιο ξηρή του πλανήτη, ελκύοντας το ενδιαφέρον αστροβιολόγων για τις αναλογίες με τις συνθήκες του Άρη. Ωστόσο μετά από συστηματική έρευνα μία επιστημονική ομάδα από τη Χιλή ανακάλυψε ότι μία άλλη περιοχή με την ονομασία Μαρία Ελένα Σάουθ (MES) είναι ακόμα πιο ξηρή, εμφανίζοντας μέση ατμοσφαιρική σχετική υγρασία ίση με αυτή που αποκάλυψαν οι τελευταίες μετρήσεις από την επιφάνεια του Άρη.

«Με έκπληξη ανακαλύψαμε μια σειρά βιώσιμων ειδών βακτηρίων στο έδαφος της MES χρησιμοποιώντας ένα συνδυασμό μοριακών και μη μεθόδων, αποκαλύπτοντας έτσι την παρουσία ζωής στο πιο ξηρό μέρος που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα», δήλωσε ο Αρμάντο Αζούα-Μπούστος, επικεφαλής της μελέτης.

Για περισσότερο από μία δεκαετία, η περιοχή Γιουνγκάι στην έρημο Ατακάμα είχε χαρακτηριστεί ως η πιο ξηρή του πλανήτη, ελκύοντας το ενδιαφέρον αστροβιολόγων για τις αναλογίες με τις συνθήκες του Άρη.

Ο Αζούα-Μπούστος προέρχεται από την περιοχή της Ατακάμα και εδώ και χρόνια ήταν πεπεισμένος ότι υπάρχει πιο ξηρό μέρος από τη Γιουνγκάι. Για αυτό το λόγο τοποθέτησε αισθητήρες υγρασίας σε διάφορα μέρη και ανακάλυψε τη MES, που πλέον αποτελεί μία από τις καλύτερες περιοχές προσομοίωσης του Κόκκινου Πλανήτη πάνω στη Γη.

«Αν θέλουμε να δοκιμάσουμε την επόμενη γενιά των ρομπότ και εργαλείων, καθώς και άλλων τεχνικών και τεχνολογιών για τον Άρη, τότε η MES αποτελεί τον ιδανικό υποψήφιο, καθώς διαθέτει πολλές από τις βασικές συνθήκες που χαρακτηρίζουν τον Κόκκινο Πλανήτη», δήλωσε ο Αζούα-Μπούστος.

http://www.naftemporiki.gr/story/955122/euresi-zois-sto-neo-pio-ksiro-meros-tis-gis

[Δροσος Γεωργιος]

ESA Euronews: ExoMars - Αναζητώντας ζωή στον Άρη.

Ο Μαουρίτσιο Καπουάνο και ο Ρίτσαρντ Μπεσούντο μετρούν αντίστροφα για τη μεγαλύτερη στον κόσμο αποστολή στον κόκκινο πλανήτη.

Είναι μόνο δύο μέλη μιας τεράστιας ομάδας που τρέχει το πρόγραμμα ExoMars, ένα κοινό πρότζεκτ της ESA και της Roscosmos με αντικείμενο την αναζήτηση ζωής στον Άρη.

Το πρώτο διαστημόπλοιο είναι σχεδόν έτοιμο. Σύμφωνα με τον επικεφαλής του προγράμματος, Μαουρίτσιο, «το κάτω μέρος θα μπει σε τροχιά γύρω από τον Άρη, αντλώντας ηλιακή ενέργεια μέσω των ηλιακών του κατόπτρων. Το πάνω μέρος είναι αυτό που θα προσεδαφιστεί απευθείας και εντελώς αυτόνομα στην επιφάνεια του Άρη».

Το πρόγραμμα ExoMars χωρίζεται σε δύο αποστολές. Η πρώτη το 2016 και η δεύτερη το 2018. Το διαστημικό σκάφος υφίσταται προγραμματισμένες δοκιμές με αυστηρό χρονοδιάγραμμα εδώ, στη νότια Γαλλία. Κι αυτό, γιατί το περιθώριο που έχει για να φτάσει στον στόχο του είναι πολύ μικρό.

Ο έτερος επικεφαλής του προγράμματος, Ρίτσαρντ, μας λέει ότι «για να πάει κανείς στον Άρη, θα πρέπει να περιμένει τη σωστή σύζευξη μεταξύ Γης και Άρη. Λαμβάνοντας υπ' όψιν τις τροχιές των δύο πλανητών, οι επιθυμητές συζεύξεις συμβαίνουν μόνο κάθε 26 μήνες».

Από τη στιγμή που θα βρεθεί στον Άρη, το διαστημόπλοιο θα χωριστεί στα δύο. Ο δορυφόρος παραμένει σε τροχιά και το όχημα κατευθύνεται στην επιφάνεια.

Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία ελπίζει αυτή η δοκιμαστική κάψουλα να πραγματοποιήσει την πρώτη ευρωπαϊκή προσαρείωση στην ιστορία.

«Έχει μια μορφή που παραπέμπει σε διαστημόπλοια, ακόμη και σε UFO αν προτιμάτε, διότι το αεροδυναμικό σχήμα του αντικειμένου είναι ιδανικό για τον έλεγχο της εισόδου στην ατμόσφαιρα του Άρη», σύμφωνα με τον Μαουρίτσιο.

Το ExoMars 2016 θα στείλει πίσω κρίσιμες πληροφορίες.

Πρώτον, θα δείξει την επίδοση του οχήματος εδάφους.

Δεύτερον, το όχημα τροχιάς θα συμπεριφερθεί σαν μια τεράστια μύτη που οσμίζεται την ατμόσφαιρα του Άρη, ψάχνοντας για μεθάνιο. Η παρουσία αερίου μπορεί να αποτελέσει ένα στοιχείο για την πιθανή παρουσία ζωής.

Έπειτα, το 2018, θα γίνει η εκτόξευση του ερευνητικού οχήματος του ExoMars.

Ο εκ των επιστημόνων του προγράμματος Χόρχε Βάγκο τονίζει πως «το ExoMars 2018 πραγματικά ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην εξερεύνηση του Άρη. Για πρώτη φορά θα ερευνήσουμε την τρίτη διάσταση, δηλαδή το βάθος. Πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικό, διότι στο υπέδαφος και σε βάθος έχουμε τις καλύτερες πιθανότητες να βρούμε αποδείξεις για το ενδεχόμενο να έχει υπάρξει ζωή στον Άρη».

Βέβαια, το να στείλουμε ένα μηχάνημα να σκάψει στον Άρη είναι δύσκολο. Το πρώτο εμπόδιο είναι και το μεγαλύτερο: η ασφαλής προσεδάφιση.

Εν συνεχεία, το ερευνητικό όχημα θα πρέπει να προσανατολιστεί με προσοχή. Το όχημα θα ψάξει για ένα μέρος προσαρείωσης μεταξύ των λόφων του πλανήτη και των πεδιάδων του. Θα αναζητήσει περιοχές, όπου πιθανολογείται η ύπαρξη νερού στο υπέδαφος. Έπειτα θα ερευνήσει με το τρυπάνι του σε βάθος έως και δύο μέτρων.

Ο διαχειριστής του, Πιέτρο Μπαλιόνι, επισημαίνει ότι «η ταχύτητα του δράπανου είναι πολύ χαμηλή σε σύγκριση με το δράπανο που χρησιμοποιούμε στο σπίτι. Το συγκεκριμένο βγάζει ισχύ 50 με 60 watt, δηλαδή όση έχει και μια λάμπα. Αυτό φτάνει για να κάνει μια έξοχη δουλειά, να σκάψει μια τρύπα και να πάρει δείγμα».

Το όχημα Curiosity της NASA έχει επιβεβαιώσει ότι ο Άρης είναι κατοικήσιμος. Έτσι, η αναζήτηση του ExoMars θα εστιάσει σε αποδεικτικά στοιχεία ύπαρξης μικροβίων - υπό μορφή απολιθωμάτων - καθώς και σε ίχνη οργανικών μορίων.

Σύμφωνα με τον Χόρχε, «τα ίδια τα μικρόβια είναι πολύ μικρά για το γυμνό μάτι. Το μέγεθός τους ποικίλει από ένα μέχρι μερικά εκατομμυριοστά του μέτρου. Άρα θα χρειαζόμασταν ένα τεράστιο μικροσκόπιο για να τα δούμε, κάτι που η αποστολή μας δεν διαθέτει. Όμως οι αποικίες οργανισμών μπορούν να επηρεάσουν την απόθεση των πετρωμάτων κι αυτό μπορούμε να το δούμε. Ένας άλλος τύπος βιοϋπογραφής είναι τα οργανικά μόρια, τα οποία είναι κάτι σαν τα τουβλάκια "Lego" των κυττάρων».

Το ερευνητικό όχημα μπορεί επίσης να εντοπίσει κάθε ύπαρξη ζωής, η οποία θα βρίσκεται κρυμμένη κάτω από την επιφάνεια για να προστατευθεί από τη βλαβερή ακτινοβολία.

Πιστεύουν όμως στ' αλήθεια τα μέλη του ExoMars ότι υπάρχει ζωή στον Άρη;

Σύμφωνα με τον Πιέτρο, «πρόκειται σίγουρα για την ερώτηση των 100 εκατομμυρίων. Είμαι πεπεισμένος ότι έχει υπάρξει ζωή στον Άρη».

Ανάλογη η απάντηση και του Ρίτσαρντ: «Πιστεύω ότι είναι πολύ πιθανό να υπάρχει ζωή στον Άρη».

Ο Μαουρίτσιο μάλλον διαφωνεί: «Προσωπικά δεν το πιστεύω, όμως αυτή είναι μόνο η δική μου άποψη».

Ο Χόρχε εμφανίζεται κάπως πιο μετρημένος στην απάντησή του: «Θεωρώ πως υπάρχει μια λογική πιθανότητα ύπαρξης κάποιων θυλάκων ζωής βαθιά στο υπέδαφος».

Η αποστολή, λοιπόν, είναι καθ' οδόν για να βρει αν υπάρχει ή υπήρξε κάποτε ζωή στον Άρη. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, το ExoMars θα έχει δώσει τις απαντήσεις.

Βίντεο.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2015/05/ESA_Euronews_Mars_mystery_-_ExoMars_mission

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/ESA_Euronews_ExoMars_-_Anazethontas_zohe_ston_Hare

[Δροσος Γεωργιος]

Κρατήρας σύγκρουσης ή υπερηφαιστειακή καλδέρα?

Με μια πρώτη ματιά, η περιοχή που καλύπτει αυτή η εικόνα του Mars Express που δημοσιεύτηκε τελευταία φαίνεται να είναι καλυμμένη με κρατήρες από συγκρούσεις. Ωστόσο, η μεγαλύτερη δομή μεταξύ τους μπορεί να κρύβει ένα μάλλον εκρηκτικό μυστικό: θα μπορούσε να είναι απομεινάρια ενός αρχαίου υπερηφαιστείου.

Οι εικόνες που παρουσιάζονται εδώ ελήφθησαν από την στέρεο κάμερα υψηλής ανάλυσης της ESA, Mars Express, στις 26 Νοέμβρη 2014, και εστιάζουν στο χαρακτηριστικό Siloe Patera στην περιοχή Arabia Terra του Άρη.

Το Siloe Patera περιλαμβάνει δύο μεγάλους ένθετους κρατήρες, κοντά στο κέντρο της κύριας έγχρωμης εικόνας. Οι εξωτερικές παρυφές είναι περίπου 40 x 30 χιλιόμετρα και, στο βαθύτερο σημείο του, ο κρατήρας βυθίζεται τόσο χαμηλά όσο 1.750 μέτρα κάτω από τις γύρω πεδιάδες.

Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι το Siloe Patera και μια σειρά από παρόμοια χαρακτηριστικά στο Arabia Terra είναι καλδέρες, κέντρα ηφαιστείων που έχουν καταρρεύσει. Αλλά δεν είναι οποιαδήποτε ηφαίστεια: πιστεύεται ότι είναι τα υπερηφαίστεια του Άρη.

Στη Γη, ένα υπερηφαίστειο ορίζεται ως ένα ηφαίστειο που μπορεί να παράγει τουλάχιστον 1000 κυβικά χιλιόμετρα από ηφαιστειακά πετρώματα σε μια έκρηξη - χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από τις «κανονικές» ηφαιστειακές εκρήξεις και αρκετά ισχυρή ώστε να αλλάξει το παγκόσμιο κλίμα.

Ένα παράδειγμα είναι η καλδέρα Yellowstone στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Τα υπερηφαίστεια προκύπτουν όταν παγιδεύεται μάγμα κάτω από την επιφάνεια, που οδηγεί σε μια τεράστια δημιουργία υπό πίεση. Εκρήγνυνται ξαφνικά με βίαιες εκρήξεις και έτσι δεν «μεγαλώνουν» επικλινή βουνά όπως το Olympus Mons. Αυτό τα καθιστά δύσκολο να προσδιοριστούν, ιδιαίτερα εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα.

Όμως, μια σειρά από ακανόνιστου σχήματος κρατήρες έχουν εντοπιστεί στην περιοχή Arabia Terra που θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν μια οικογένεια από αρχαίες καλδέρες υπερηφαιστείων.

Το Siloe Patera είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Χαρακτηρίζεται από δύο κοιλότητες με απότομες πλαγιές, χαρακτηριστικά κατάρρευσης και χαμηλό τοπογραφικό ανάγλυφο. Οι δύο κοιλότητες θα μπορούσαν ακόμη να αναπαριστούν και δύο διαφορετικά εκρηκτικά επεισόδια εξαιτίας κατάρρευσης καθώς η υποκείμενη πίεση του μάγματος απελευθερώθηκε, ή καθώς ο θάλαμος μάγματος μετανάστευσε κάτω από την επιφάνεια.

Συγκριτικά, οι κρατήρες περιλαμβάνουν χαρακτηριστικά όπως μια κεντρική κορυφή, ανυψωμένες παρυφές κρατήρων και υλικό από τις εκτινάξεις που τους περιβάλλουν. Πράγματι, υπάρχουν πολλοί κρατήρες από συγκρούσεις σε αυτή τη σκηνή: παραδείγματα βιβλίων μπορούν να βρεθούν στους δύο κρατήρες που βρίσκονται δίπλα-δίπλα ακριβώς πάνω από το Siloe Patera, και στο μεγάλο κρατήρα, στο δεξιό άκρο της σκηνής. Κάθε ένας από αυτούς τους κρατήρες παρουσιάζει μια κεντρική κορυφή, ενωμένα τοιχώματα κρατήρα και υλικό από εκτινάξεις που τον περιβάλλει.

Ένας κρατήρας σύγκρουσης βάθους με διάμετρο συγκρίσιμη με το Siloe Patera αναμένεται να δείξει αυτά τα χαρακτηριστικά - εκτός βέβαια εάν ο κρατήρας είχε υποστεί εκτεταμένη διάβρωση ή τροποποίηση - αλλά αυτό δεν συμβαίνει εδώ.

Εξετάζοντας αναλυτικότερα το Siloe Patera, όπως φαίνεται στην προοπτική αυτή άποψη, πολυάριθμα μικρά κανάλια και ρεματιές που φαίνονται, διαπερνούν τους τοίχους και εν μέρει ρέουν στο γκρεμό. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό γνώρισμα όπως η κοιλάδα, είναι παρόν σε πρώτο πλάνο, το οποίο κόβει τον γκρεμό στη μία πλευρά.

Η κοιλάδα, μαζί με πολλά άλλα μικρά κανάλια στην στενή γειτονιά, φαίνεται να κόβουν μέσα από το υλικό στο κάτω αριστερό μέρος των κρατήρων, που μπορεί να είναι είτε υλικό από εκτινάξεις από συγκρούση ή από ηφαιστειακή ροή.

Αν είναι υλικό εκρήξεων από σύγκρουση, τότε η ασύμμετρη κατανομή της θα μπορούσε να εξηγηθεί είτε από μια πλάγια σύγκρουση μετεωρίτη ή με επιλεκτική διάβρωση του μανδύα. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να είναι το προϊόν της ροής της λάβας από αυτό το τμήμα της καλδέρας.

Το Siloe Patera σε 3DΗ Arabia Terra είναι ήδη γνωστό ότι περιλαμβάνει πεδιάδες λεπτόκοκκων, πολυεπίπεδων υλικών που φέρουν θείο και πηλό. Η πηγή του υλικού έχει συζητηθεί πολύ, αλλά η λάβα και η σκόνη από τις εκρήξεις θα μπορούσε τελικά να είναι η εξήγηση.

Χωρίς καμία αμφιβολία, περισσότερα στοιχεία και υψηλής ανάλυσης κάλυψη - και ακόμη και επί τόπου δειγματοληψία - θα ήταν αναγκαία για την επίλυση αυτού του μυστηρίου. Και δεδομένου ότι τα αέρια που απελευθερώνονται στις υπερηφαιστειακές εκρήξεις θα μπορούσαν να είχαν σημαντικές επιπτώσεις στο Αρειανό κλίμα, αυτό είναι ένα θέμα μεγάλου ενδιαφέροντος.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Kratheras_shugkroyses_he_yperephaisteiakhe_kaldhera

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα ιδιωτική πρωτοβουλία για τον εποικισμό του Άρη.

Μια ακόμη διεθνής κοινοπραξία έβαλε στο «στόχαστρο» τον Άρη, προγραμματίζοντας να εγκαταστήσει γύρω στο 2029 την πρώτη της αποικία στον Κόκκινο Πλανήτη.

Με μέλη ειδικούς από τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, την Ουκρανία, την Πολωνία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η κοινοπραξία ονομάζεται MarsPolar και προορίζει την αποικία της για έναν από τους δύο πόλους του Άρη, όπου όλα τα στοιχεία δείχνουν πως υπάρχει παγωμένο νερό.

Το σχέδιο είναι οι κάτοικοι της αποικίας να αυξάνονται με 4-6 αστροναύτες ανά 2 χρόνια, ενώ ακόμη παραμένει ανοικτό το κατά πόσο θα επιστρέψουν στη Γη, έπειτα από κάποιο χρονικό διάστημα.

Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της MarsPolar, η αποστολή τους θα μπορούσε να γίνει με τα διαστημόπλοια της ιδιωτικής εταιρείας SpaceX.

Πριν όμως καταφθάσουν οι πρώτοι άποικοι, θα έχουν προηγηθεί αρκετά «ταξίδια», για τη μεταφορά προμηθειών και των υλικών από τα οποία θα κατασκευασθεί η βάση. Επίσης, στα πλάνα περιλαμβάνεται και η αποστολή ενός τροχοφόρου οχήματος.

Με βάση το χρονοδιάγραμμα της κοινοπραξίας, μέχρι το 2020 αναμένεται να είναι έτοιμο το Όχημα Μεταφοράς στον Άρη (MTV), για να εκτοξευθεί σε τροχιά γύρω από τη Γη, μεταφέροντας 35 τόνους φορτίου. Το φορτίο αυτό θα αποτελείται από τρόφιμα, νερό, οξυγόνο, αλλά και απαραίτητο εξοπλισμό – όπως ηλιακά πάνελ, μονάδες παραγωγής νερού και διαστημικές στολές.

Έναν μήνα αφότου το MTV αρχίσει να περιφέρεται γύρω από τον πλανήτη μας, θα απογειωθεί ένα ακόμη σκάφος, με ακόμη 40 τόνους προμηθειών, που θα προσδεθεί στο MTV ώστε το διαστημόπλοιο να αποκτήσει και δεύτερο κινητήρα.

Στη συνέχεια, το διαστημόπλοιο θα βάλει «πλώρη» για τον πλανήτη, χωρίς αστροναύτες, όπου θα προσεδαφισθεί με τη βοήθεια ενός αλεξίπτωτου.

Όπως αναφέρεται στο σάιτ της MarsPolar, θα εγκατασταθεί αυτόματα η πρώτη μονάδα της βάσης, ενώ θα τεθούν σε λειτουργία τα συστήματα υποστήριξης ζωής και παραγωγής νερού, ώστε το πρώτο πλήρωμα που θα φτάσει στον Άρη, με την τρίτη κατά σειρά αποστολή, να μπορεί να αναπνεύσει μέσα στο κατάλυμα χωρίς να χρειάζεται σκάφανδρα.

Οι επανδρωμένες αποστολές θα συνεχισθούν με συχνότητα 2 ετών. Μάλιστα, αν και η κοινοπραξία δεν έχει καταλήξει στα κριτήρια επιλογής, υποστηρίζει πως οι εθελοντές θα μπορούν σύντομα να υποβάλουν αίτηση συμμετοχής στο πρότζεκτ, ώστε να υπάρχει αρκετός χρόνος για την εκπαίδευσή τους.

Η κοινοπραξία θέλει επίσης να ξεκινήσει άμεσα την κατασκευή της βάσης της, του MarsPolar Space Center, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Αν και η MarsPolar είναι η δεύτερη ιδιωτική εταιρεία που ανακοινώνει τα σχέδιά της για εποικισμό του Άρη, αφού η ολλανδική εταιρεία Mars One έχει ήδη ξεκινήσει τις ετοιμασίες για την αποστολή εθελοντών στον Κόκκινο Πλανήτη, η κοινοπραξία δηλώνει πως η δική της απόπειρα διαφέρει τόσο στον τρόπο προετοιμασίας της αποικίας όσο και στο κόστους του εγχειρήματος, το οποίο υπολογίζει πως θα είναι αρκετά μικρότερο.

Επίσης, παρόλο που ίσως και οι αστροναύτες της MarsPolar θα περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους στον Άρη, όπως θα συμβεί και με τους αστροναύτες της Mars One, η κοινοπραξία αφήνει το ενδεχόμενο να κατασκευάσει ένα διαστημόπλοιο για την επιστροφή στη Γη.

Όσον αφορά τη χρηματοδότησή της, η κοινοπραξία θα στηριχθεί σε δωρεές και σε επενδυτές που θα θελήσουν να αξιοποιήσουν εμπορικά τις τεχνολογίες που θα αναπτύξει.

http://www.naftemporiki.gr/story/958318/nea-idiotiki-protoboulia-gia-ton-epoikismo-tou-ari

 

Εκστρατεία της VMC για Σχολεία.

Αυτό είναι ένα κολάζ εικόνων από την Οπτική Κάμερα Παρακολούθησης (Visual Monitoring Camera - VMC) που αποκτήθηκαν στις 25 Μαΐου και να κατέβηκαν στη Γη νωρίς στις 26 Μαΐου 2015. Είναι μέσα στις πρώτες ανάμεσα σε μια σειρά πάνω από 2.000 εικόνες που λήφθηκαν από το Mars Express για την υποστήριξη της Εκστρατείας της VMC για Σχολεία.

Τον Μάρτιο του 2015, η ESA κάλεσε σχολεία, επιστημονικά σωματεία και ομάδες νέων να υποβάλουν προτάσεις για απεικόνιση του Άρη με τη χρήση της VMC - την «Mars Webcam» - που βρίσκεται επί του σκάφους Mars Express.

Η κάμερα VMC είναι μια απλή, χαμηλής ανάλυσης συσκευή που αρχικά προοριζόταν μόνο για να παρέχει οπτική επιβεβαίωση του διαχωρισμού του οχήματος προσεδάφισης Beagle. Από το 2007, έχει προσφέρει μοναδικές εικόνες του Άρη, περιλαμβάνοντας και απόψεις ημισελήνου του πλανήτη που δεν μπορεί να ληφθούν από τη Γη, οι οποίες μοιράζονται συνήθως μέσω ενός blog και στο Flickr.

Από τις πάνω από 50 απαντήσεις που ελήφθησαν από όλο τον κόσμο, 25 προτάσεις από 12 χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Γερμανία, Εσθονία, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ελλάδα, Ιταλία, Λετονία, Πολωνία, Πορτογαλία, ΗΠΑ) επιλέχθηκαν για να λάβουν εικόνες των επιθυμητών στόχων τους. Οι στόχοι περιλαμβάνουν χαρακτηριστικά της Αρειανής επιφάνειας που κυμαίνονται από το Olympus Mons και το Meridani Planum έως τον κρατήρα Phillips Crater και τον Νότιο Πόλο.

Κάθε ομάδα έχει υποσχεθεί να ολοκληρώσει ένα εκπαιδευτικό ή καλλιτεχνικό έργο / δραστηριότητα χρησιμοποιώντας τις εικόνες τους, τα οποία θα δημοσιευτούν αργότερα από την ESA.

Το Mars Express διεξήγαγε τρεις τροχιές απεικόνισης, στις 25 και 26 Μαΐου που ήταν αφιερωμένες στην εκστρατεία, και το πλήρες σύνολο εικόνων αναμένεται να κατέβει πριν από το τέλος Μαΐου και θα διανεμηθεί στους συμμετέχοντες λίγο αργότερα.

Ακολουθήστε την Εκστρατεία της VMC για Σχολεία (VMC Schools Campaign)

https://mobile.twitter.com/search?src=typd&lang=en&q=%23vmcschools

μέσω του Mars Express blog.

http://blogs.esa.int/mex/

http://www.esa.int/spaceinimages/Images/2015/05/VMC_kolhaz_eikhonon

[Δροσος Γεωργιος]

Το διαφορετικό πρόσωπο του Αρη όταν δημιουργείται σέλας.

Επρεπε να φτάσει στον Αρη ο στόλος των διαστημικών δορυφόρων εξερεύνησης και μελέτης για να ανακαλύψουμε ότι παράγεται και εκεί το φαινόμενο του σέλαος. Τα ίχνη του σέλαος στον Κόκκινο Πλανήτη εντοπίστηκαν από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Mars Express και η ύπαρξη του φαινομένου επιβεβαιώθηκε τελικά πριν από δύο μήνες από παρατηρήσεις της αποστολής MAVEN της NASA.

Ομάδα επιστημόνων από τη NASA, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, το Ινστιτούτο Πλανητολογίας και Αστροφυσικής της Γκρενόμπλ στη Γαλλία και το Πανεπιστημίου Aalto στη Φιλανδία πραγματοποίησαν μεγάλη μελέτη η οποία αποκαλύπτει το διαφορετικό πρόσωπο του Αρη όταν δημιουργείται σέλας. Η ερυθρωπή απόχρωση δίνει τη θέση της σε μια παλέτα χρωμάτων στην οποία κυριαρχεί το μπλε με πράσινες και κόκκινες «πινελιές». Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές αν κάποιος γνώριζε πότε θα συμβεί το φαινόμενο θα μπορούσε να το παρατρηήσει με ένα απλό τηλεσκόπιο από τη Γη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500001655

[Δροσος Γεωργιος]

Γήινα μικρόβια που επιβιώνουν στον Άρη.

Τα μεθανογόνα, μια ομάδα πανάρχαιων μικροοργανισμών που ζουν σήμερα σε βάλτους και άλλα ασυνήθιστα περιβάλλοντα, επιζούν σε συνθήκες ψύχους και χαμηλής πίεσης, ένδειξη ότι παρόμοια μικρόβια θα μπορούσαν να κρύβονται στο υπέδαφος του Άρη και να παράγουν το μεθάνιο που ανιχνεύεται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη.

Τα μεθανογόνα κατατάσσονται στο βασίλειο των Αρχαίων, ή Αρχαιοβακτηρίων, μονοκύτταρων οργανισμών που εμφανίστηκαν νωρίς στην εξέλιξη της ζωής, και διαφέρουν από τα γνωστά βακτήρια όσο διαφέρουν τα βακτήρια από τον άνθρωπο.

Μεταβολίζουν υδρογόνο και διοξείδιο του άνθρακα και παράγουν μεθάνιο, βασικό συστατικό του φυσικού αερίου. Δεν χρειάζονται οξυγόνο, ούτε οργανικά θρεπτικά συστατικά, και επιπλέον δεν φωτοσυνθέτουν, κάτι που σημαίνει ότι μπορούν να ζουν στο σκοτεινό, ανοξικό υπέδαφος. Στη Γη, τα μεθανογόνα ζουν σε βάλτους, καθώς και στο έντερο ζώων όπως τα βοοειδή και οι τερμίτες.

Σύμφωνα με την τελευταία μελέτη, παρόμοιοι μικροοργανισμοί θα μπορούσαν να ζουν κάτω από την παγωμένη επιφάνεια του Άρη, προστατευμένοι από τη θανατηφόρο ακτινοβολία που λούζει την επιφάνεια.

«Οι οργανισμοί αυτοί είναι ιδανικοί υποψήφιοι για ζωή στον Άρη» λέει η Ρεμπέκα Μίκολ του Πανεπιστημίου του Άρκανσο στο Φαγιέτβιλ, η οποία διαπίστωσε σε εργαστηριακά πειράματα ότι τέσσερα διαφορετικά είδη μεθανογόνων επιζούν και παράγουν μεθάνιο σε συνθήκες χαμηλής πίεσης που προσομοιώνουν το υγρό υπέδαφος του κόκκινου πλανήτη.

Σε προηγούμενη μελέτη της είχε δείξει επίσης ότι δύο από τα τέσσερα είδη αντέχουν τους ακραίους κύκλους ψύξης-απόψυξης του αρειανού κλίματος.

Μετρήσεις από δορυφόρους και ρομποτικές αποστολές της NASA έχουν δώσει ενδείξεις παρουσίας μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη. Ήταν μια συναρπαστική ανακάλυψη, δεδομένου ότι στη Γη το μεθάνιο προέρχεται σχεδόν αποκλειστικά από βιολογικές διαδικασίες.

Το ενδεχόμενο να σχηματίζεται μεθάνιο από γεωλογικές διαδικασίες στον Άρη δεν έχει αποκλειστεί, ωστόσο η NASA θεωρεί πιθανή την ύπαρξη εξωγήινων μεθανογόνων οργανισμών.

Για το λόγο αυτό εξάλλου διέθεσε το 2012 κονδύλι 392.000 δολαρίων για τη μελέτη των μεθανογόνων στη Γη.

Η τελευταία μελέτη παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Μικροβιολογίας στη Νέα Ορλεάνη.

http://physicsgg.me/2015/06/06/%ce%b3%ce%ae%ce%b9%ce%bd%ce%b1-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%b9%ce%b1-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%b2%ce%b9%cf%8e%ce%bd%ce%bf%cf%85%ce%bd-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο «γυάλινος» κρατήρας του Αρη.

Oταν πέφτει ένας αστεροειδής στην επιφάνεια ενός πλανήτη οι θερμοκρασίες και οι πιέσεις που δέχονται τα πετρώματα είναι ακραίες με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να μετατρέπονται σε γυαλί. Νέες εικόνες του κρατήρα Alga στον Αρη που ελήφθησαν από τον δορυφόρο MRO της NASA αποκαλύπτουν ότι το... γυάλινο φαινόμενο συνέβη στον Alga.

Με πράσινη απόχρωση εικονίζονται οι … γυάλινες περιοχές του κρατήρα.

Η ανακάλυψη κρίνεται σημαντική γιατί είναι πιθανό το γυαλί αυτό να αποκαλύψει στους επιστήμονες νέα άγνωστα στοιχεία για το παρελθόν του Κόκκινου Πλανήτη.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=711664

[Δροσος Γεωργιος]

Βρέθηκε μεθάνιο σε μετεωρίτες από τον Άρη.

Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων ανακάλυψε ίχνη μεθανίου σε αρειανούς μετεωρίτες που βρέθηκαν στη Γη, γεγονός που αποτελεί μια ακόμη ένδειξη ότι κάποτε ο γειτονικός πλανήτης ίσως διέθετε -ή και διαθέτει ακόμη- κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής.

Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, με επικεφαλής τον Νάϊτζελ Μπλέιμι του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν στη Σκωτία, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature Communications«,

http://www.nature.com/ncomms/2015/150616/ncomms8399/full/ncomms8399.html

εξέτασαν δείγματα έξι μετεωριτών από ηφαιστειακά πετρώματα αρειανής προέλευσης. Οι μετεωρίτες βρίσκονται σε συλλογές μουσείων και κατέληξαν στον πλανήτη μας, αφότου εκτοξεύθηκαν στο διάστημα μετά από την πρόσκρουση αστεροειδών στον ‘Αρη στο παρελθόν.

Οι μετεωρίτες περιέχουν αέρια που έχουν την ίδια σύνθεση και αναλογία ισοτόπων με την ατμόσφαιρα του Άρη. Και οι έξι περιέχουν μεθάνιο, το οποίο μπορεί κάποτε να αποτελούσε «τροφή» για μικοοργανισμούς, που ζούσαν κάτω από την επιφάνεια του πλανήτη, ενώ αντίθετα άλλοι μικροοργανισμοί παράγουν μεθάνιο, αντί να το καταναλώνουν.

Οι αστροβιολόγοι δεν αποκλείουν ότι κάτι από τα δύο -ή και τα δύο- μπορεί να συμβαίνει ακόμη και σήμερα.

Οι τρέχουσες αποστολές της NASA και της ESA, καθώς και αυτές που θα ακολουθήσουν, δίνουν προτεραιότητα στην εξήγηση της προέλευσης και της σημασίας του μεθανίου. Παραμένει πάντως ασαφές ακόμη κατά πόσο το μεθάνιο συνεχίζει να παράγεται στον Άρη και από ποιες πηγές.

Η νέα μελέτη ενισχύει την πιθανότητα ότι τα υπόγεια πετρώματα του Άρη περιέχουν μεγάλα αποθέματα μεθανίου και άρα κάπου εκεί γύρω μπορεί να ζουν και αρειανά μικρόβια, αποτελώντας μια αφανή βιόσφαιρα, όπως συμβαίνει και στη Γη.

Η επιφάνεια του «κόκκινου» πλανήτη βομβαρδίζεται από έντονη ηλιακή ακτινοβολία, ενώ η θερμοκρασία πέφτει στους μείον 90 βαθμούς Κελσίου, οπότε τυχόν μικροοργανισμοί, όπως τα βακτήρια, μάλλον θα έχουν καταφύγει στο υπέδαφος για προστασία.

Η μελλοντική αποστολή ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, που προγραμματίζεται να φθάσει στον ‘Αρη το 2019, θα δώσει ίσως απαντήσεις, καθώς πρόκειται να σκάψει σε βάθος έως δύο μέτρων κάτω από την αρειανή επιφάνεια.

http://physicsgg.me/2015/06/17/%ce%b2%cf%81%ce%ad%ce%b8%ce%b7%ce%ba%ce%b5-%ce%bc%ce%b5%ce%b8%ce%ac%ce%bd%ce%b9%ce%bf-%cf%83%ce%b5-%ce%bc%ce%b5%cf%84%ce%b5%cf%89%cf%81%ce%af%cf%84%ce%b5%cf%82-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%bf%ce%bd/

 

Προσομοίωση συνθηκών Αρη στη Χαβάη.

Το περασμένο φθινόπωρο έξι επιστήμονες δέχθηκαν την εκπληκτική πρόταση να περάσουν οκτώ μήνες στη Χαβάη με όλα τα έξοδα καλυμμένα. Υπήρχε, ωστόσο, μία σημαντική λεπτομέρεια:

ήταν αναγκασμένοι να περάσουν όλο αυτό το διάστημα όλοι μαζί, περιορισμένοι σε συνθήκες προσομοίωσης μιας διαστημικής αποστολής στον Αρη, ώστε να διαπιστωθεί εάν οι ερευνητές θα ανέπτυσσαν αίσθημα κλειστοφοβίας και εάν θα μπορούσαν να το διαχειρισθούν.

Για τα μέλη της αποστολής HI-SEAS (Hawaii Space Exploration Analog and Simulation) της NASA το «μενού» των «διακοπών» δεν περιελάμβανε καθαρό αέρα, ήλιο και σέρφινγκ.

Κάθε φορά που κάποιος ήθελε να κάνει μία μικρή βόλτα έξω από τον θόλο των 1.300 τετραγωνικών μέτρων έπρεπε να φορέσει μία διαστημική στολή 18 κιλών. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν είναι παράξενο που οι έξι συμμετέχοντες δηλώνουν μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος ότι αισθάνονται «μεγάλη ευτυχία» που επέστρεψαν στον πραγματικό κόσμο.

Ενας από αυτούς, μάλιστα, ομολόγησε ότι «νιώθει σαν φάντασμα».

Καθώς η NASA εξερευνά τις πιθανότητες μιας επανδρωμένης αποστολής στον Αρη, η υπομονή των επίδοξων αστροναυτών κατά τη διάρκεια του προγράμματος μπορεί να θεωρηθεί ευνοϊκό σημάδι. Τους τελευταίους οκτώ μήνες, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τον πραγματικό χρόνο που απαιτείται για το ταξίδι από τη Γη στον Αρη, τα έξι μέλη της αποστολής έζησαν σε ένα απομονωμένο μέρος στις άκρες του ηφαιστείου Μάουνα Λόα. Η πρόσβαση σε νερό για μπάνιο ήταν περιορισμένη στα μόλις οκτώ λεπτά την εβδομάδα, ενώ η ηχομόνωση του χώρου ήταν προβληματική, ιδιαίτερα εάν αναλογισθεί κανείς ότι η επικεφαλής της αποστολής μάθαινε να παίζει γιουκαλίλι. Η Μάρθα Λένιο είχε αποφασίσει να θέσει τρεις σημαντικούς στόχους, τους οποίους επιθυμούσε να ολοκληρώσει μέσα στους οκτώ μήνες της παραμονής της στη Χαβάη:

να μάθει γιουκαλίλι, να βελτιώσει τα γαλλικά της και να τελειώσει ένα πλεκτό της.

Η ενασχόληση με μικρά πρότζεκτ μάλλον συνέβαλε καθοριστικά στην επιβίωση των εσώκλειστων επιστημόνων. Οι συμμετέχοντες του HI-SEAS διατηρούσαν προσωπικά μπλογκ από όπου και μαθαίνουμε ότι η Σόφι Μίλαμ, ερευνήτρια ρομποτικής, κατασκεύασε μία μακέτα πλοίου με ξυλάκια και ένα διαστημικό κράνος από αλουμινόχαρτο. «Οταν είσαι παγιδευμένος σε ένα θόλο με πέντε ακόμη σπασίκλες, είναι εντυπωσιακό το πόσο ενθουσιασμένος μπορεί να είσαι για τη δημιουργία ενός καπέλου από αλουμινόχαρτο», έγραψε.

Κατά τη διαμονή τους στον μικρό θόλο, τα πράγματα δεν ήταν πάντα ευχάριστα, αφού οι έξι επιστήμονες έπρεπε να διεκπεραιώσουν τα ερευνητικά τους προγράμματα ενώ βρίσκονταν υπό την παρακολούθηση της ομάδας του Πανεπιστημίου της Χαβάης, της οποίας ηγείτο ο καθηγητής Κιμ Μπίνστεντ. Η αποστολή είχε στόχο την παρατήρηση των σωματικών και ψυχολογικών επιπτώσεων της απομόνωσης. Η NASA συνέλεξε και κατέψυξε δείγματα σάλιου και ούρων οκτώ μηνών.

Η εξαμελής ομάδα είχε να αντιμετωπίσει και τις προκλήσεις της φύσης. Στα μέσα της αποστολής, οι κακές καιρικές συνθήκες στο ηφαίστειο, το περιβάλλον του οποίου ομοιάζει με εκείνο του Αρη, εμπόδισαν τη χρήση των ηλιακών μπαταριών, με αποτέλεσμα να γίνεται αναγκαστικά περιορισμένη χρήση ενέργειας, δημιουργώντας προβλήματα στη θέρμανση και τον εξαερισμό της τουαλέτας. Η Λένιο παραδέχεται ότι οι επιπτώσεις αυτών των προβλημάτων στον Αρη θα ήταν σίγουρα πιο σοβαρές. «Εάν ήμασταν στον Αρη, θα επρόκειτο για ζήτημα ζωής ή θανάτου», τόνισε. «Εδώ δεν απειλούμασταν, οπότε τα επίπεδα άγχους ήταν πολύ χαμηλότερα», πρόσθεσε η ίδια.

Η μεγάλη επιτυχία του προγράμματος ήταν ότι οι επιστήμονες δεν βίωσαν κλειστοφοβία. Στην τελευταία ανάρτηση στο μπλογκ της η επικεφαλής περιέγραψε τους συγκατοίκους της ως «αξιαγάπητους ανθρώπους». Το αμερικανικό εγχείρημα μάλλον υπήρξε πιο αποτελεσματικό από το αντίστοιχο ρωσικό πείραμα, το οποίο κατέληξε σε καβγά με γροθιές ανάμεσα σε δύο συμμετέχοντες του προγράμματος.

http://www.kathimerini.gr/819651/article/epikairothta/episthmh/prosomoiwsh-syn8hkwn-arh-sth-xavah

[Δροσος Γεωργιος]

Πυραμίδα στον Αρη.

Οι περίεργες εικόνες από το Curiosity της NASA στον Άρη έχουν ήδη δώσει αφορμή για πολλές συζητήσεις και διάφορα σενάρια.

Σύμφωνα με τη Mirror, αρκετοί κάνουν λόγο για ένα περίεργο αντικείμενο, σε σχήμα πυραμίδας στον Άρη.

Το αντικείμενο, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, έχει μέγεθος όσο περίπου ένα αυτοκίνητο και πολλοί πιστεύουν ότι απλά πρόκειται για πετρώματα.

Κάποιοι, όμως, κάνουν λόγο για ένα «τέλειο σχήμα», που θυμίζει αρκετά τις πυραμίδες που υπάρχουν στη Γη και μπορεί να αποτελεί δείγμα κάποιου εξωγήινου πολιτισμού!

Μάλιστα, υποστηρίζουν ότι μπορεί απλά να πρόκειται για την κορυφή ενός πολύ μεγαλύτερου αντικειμένου...

Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που φωτογραφίες της NASA τροφοδοτούν τη φαντασία του κόσμου.

 

Σχόλιο.Πυραμίδα βρεθηκε πρόσφατα και στην Δήμητρα.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=20503

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-curiosity-rover-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1

[Δροσος Γεωργιος]

Πριν από 500.000 χρόνια ετρεχε νερό στον Αρη.

Πιο πρόσφατα απ’ ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι ειδικοί έρεε νερό στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη, με τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι αυτό ενδέχεται να συμβεί ξανά σχετικά σύντομα.

Παρατηρώντας τις ρεματιές στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το λιώσιμο του πάγου θα μπορούσε να προκαλέσει μικρές ροές νερού να κινηθούν σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Αυτό συνέβη λόγω της συγκεκριμένης κλίσης που είχε ο πλανήτης πριν από 500.000 χρόνια και σύμφωνα με τους επιστήμονες, μια παρόμοια κλίση θα συμβεί ξανά σε 140.000 χρόνια.

Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο ερευνητής Tjalling de Haas από το πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης στην Ολλανδία, ο οποίος επικεντρώθηκε σε έναν κρατήρα στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη που ονομάζεται Istok και ο οποίος πιστεύεται ότι σχηματίστηκε περίπου πριν από 1 εκατομμύριο χρόνια.

«Για πρώτη φορά ποσοτικοποιήσαμε πόσο υγρό νερό και χιόνι πρέπει να υπήρχε σε περιόδους υψηλής πλαγιότητας» εξήγησε ο ίδιος μιλώντας στη MailOnline.

Η πλαγιότητα αναφέρεται στην κλίση του άξονα του Άρη -τη γωνία μεταξύ των πόλων και του τροχιακού επιπέδου του. Αυτό –σημειώνει το δημοσίευμα- σημαίνει ότι σε κάποια στιγμή, ο Άρης είχε κλίση προς τον Ήλιο περισσότερο απ’ ό,τι τώρα και ως εκ τούτου είχε γνωρίσει υψηλές θερμοκρασίες στους πόλους του.

Στη Γη, η πλαγιότητα ποικίλλει από δύο έως τρεις βαθμούς, επειδή το φεγγάρι λειτουργεί ως «σταθεροποιητής», παρά το γεγονός ότι μπορεί ακόμη να προκαλέσει θερμές περιόδους και εποχές παγετώνων.

Στον Άρη όμως, η επίδραση είναι πιο έντονη –ανάμεσα στους 20-30 βαθμούς- κάτι που μπορεί να προκαλέσει τεράστιες αλλαγές στον κόκκινο πλανήτη.

Ο De Haas εκτιμά ότι πριν από 500.000 χρόνια ο πλανήτης είχε τέτοια κλίση, που ο πάγος και το χιόνι στους πόλους έλιωσε και έγινε τρεχούμενο νερό.

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-500000-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B5%CF%87%CE%B5-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B7-%CE%BA%CE%BB%CE%AF%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%AE%CE%BE%CE%B7

[Δροσος Γεωργιος]

Η γεωποίηση του πλανήτη Άρη.

Πιο ήπιες περιβαλλοντικές συνθήκες στον Άρη είναι ο στόχος ενός νέου προγράμματος που βρίσκεται σε εξέλιξη από την Υπηρεσία Προωθημένων Αμυντικών Ερευνητικών Προγραμμάτων (DARPA) του αμερικανικού Πενταγώνου.

Γι’ αυτό τον σκοπό, στα πλαίσια του προγράμματος αναπτύσσονται συνθετικοί οργανισμοί οι οποίοι θα μετατρέψουν τον Κόκκινο Πλανήτη σε μια παρεμφερή παραλλαγή της Γης.

Αν πρόκειται ποτέ να κατακτήσουμε τον Άρη, χωρίς οι άποικοι να ζουν εν πολλοίς περιορισμένοι στη βάση τους, τότε πρέπει να αλλάξει δραστικά το κλίμα και το ανάγλυφο του πλανήτη.

Ο λόγος είναι πως οι αμμοθύελλες, η μειωμένη βαρύτητα και η ατμόσφαιρα μικρού πάχους συνθέτουν ένα αντίξοο περιβάλλον για τον άνθρωπο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη θερμοκρασία που επικρατεί εκεί, αφού η μέση τιμή της δεν ξεπερνά τους -50 βαθμούς Κελσίου, σύμφωνα με τη ΝΑΣΑ.

Σύμφωνα με την DARPA, η λύση είναι νέοι τεχνητοί οργανισμοί που όχι μόνο θα έχουν τη δυνατότητα να επιβιώσουν στον Άρη, αλλά και θα μπορούν να τον τροποποιήσουν. Όπως περιγράφει το αμερικανικό σάιτ Motherboard, το οποίο ανήκει στο Vice, την αποστολή αυτή θα αναλάβουν γενετικά τροποποιημένα φυτά, φύκη και άλλοι οργανισμοί, που θα αρχίσουν να θερμαίνουν τον πλανήτη, πιθανότατα αυξάνοντας παράλληλα και το πάχος της ατμόσφαιράς του.

Η διαδικασία εσκεμμένης παρέμβασης στο κλίμα ενός πλανήτη, ώστε να γίνει πιο φιλόξενο για τον άνθρωπο, ονομάζεται γεωποίηση (terraforming).

Ανάλογα σενάρια έχουν στο παρελθόν προταθεί επίσης για την Αφροδίτη και την Ευρώπη, τον παγωμένο δορυφόρο του Δία. Στην περίπτωση του Άρη, η αμερικανική υπηρεσία υποστηρίζει πως αυτό θα γίνει με τη δημιουργία κατάλληλων μεταλλαγμένων οργανισμών, για την ανάπτυξη των οποίων ξεκίνησε από αυτή την εβδομάδες τις προετοιμασίες.

«Για πρώτη φορά στην ιστορία, διαθέτουμε τα τεχνολογικά εργαλεία όχι μόνο για να μεταμορφώσουμε αντίξοα περιβάλλοντα εδώ στη Γη, αλλά και για να εγκατασταθούμε στο διάστημα», ανέφερε σε συνέδριο την περασμένη Δευτέρα η Αλίσια Τζάκσον, υποδιευθύντρια του Γραφείο Βιολογικών Τεχνολογιών της DARPA.

Σύμφωνα με το Motherboard, η Τζάκσον αποκάλυψε πως η υπηρεσία με τους συνεργάτες της ξεκίνησαν από αυτή την εβδομάδα να καταρτίζουν ένα «χάρτη γονιδιωμάτων».

Με αυτόν, οι επιστήμονες θα μπορούν να πειραματισθούν με το γενετικό υλικό πολλών οργανισμών που υπάρχουν στη Γη. Επιπλέον, θα έχουν τη δυνατότητα να εντοπίσουν σε μικρό χρόνο κατάλληλα γονίδια γήινων οργανισμών, αλλά και τη θέση τους στο DNA, ώστε από αυτά να «συρράψουν» το γενετικό υλικό εντελώς καινούριων μορφών ζωής.

«Στη Γη υπάρχουν από 30 εκατομμύρια έως 30 δισεκατομμύρια είδη ζωής. Στόχος είναι να μπορούμε να αξιοποιήσουμε όποιο είδος έχει επιθυμητές ιδιότητες και να βρούμε τη γενετική προέλευση αυτού του χαρακτηριστικού», συμπλήρωσε η Τζάκσον.

Όπως είναι φυσικό, απέχουμε ακόμη αρκετά από τη δημιουργία συνθετικών οργανισμών που θα σταλούν στον Άρη, για να αναλάβουν τη γεωποίηση του πλανήτη.

Καθώς το πρόγραμμα της DARPA θα εξελίσσεται, πιο άμεσος στόχος είναι να δοκιμασθούν οι δυνατότητές του στη Γη. Έτσι, σύμφωνα με το Motherboard, η Τζάκσον δήλωσε πως οι συνθετικοί οργανισμοί κατά πάσα πιθανότητα θα αξιοποιηθούν σε περιοχές που έχουν καταστραφεί από φυσικά ή ανθρωπογενή αίτια, για να τις αποκαταστήσουν.

 

 

Η ψυχολογική πίεση δεν αποτελεί εμπόδιο στην κατοίκηση του Άρη.

Αν και η ψυχολογική πίεση συγκαταλέγεται στα σημαντικότερα προβλήματα που θα αντιμετωπίσουν οι πρώτοι άνθρωποι που θα βρεθούν στον Αρη, μάλλον δεν αποτελεί ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο το οποίο θα μπορούσε να ματαιώσει κάθε σχέδιο για τη δημιουργία μιας αποικίας στον Κόκκινο Πλανήτη. Σε αυτό συνηγορεί η τελευταία προσομοίωση της ΝΑΣΑ, με την παραμονή έξι επιστημόνων για οκτώ μήνες σε ένα απομονωμένο καταφύγιο στο ηφαίστειο Μαούνα Λόα της Χαβάης, στο οποίο έζησαν με τις ίδιες συνθήκες που θα συναντήσουν και οι αστροναύτες στον Αρη.

H δοκιμή ολοκληρώθηκε πριν από δύο εβδομάδες, δείχνοντας πως τα μέλη της «αποστολής» κατάφεραν να ξεπεράσουν το στρες και τις στιγμές έντασης που κάποιες φορές δημιουργήθηκε μεταξύ τους. Κάτι που μόνο δεδομένο δεν ήταν, από τη στιγμή που για όλο το προηγούμενο οκτάμηνο ο «φρέσκος» αέρας αποτελούσε μακρινή ανάμνηση, ενώ κατανάλωναν αποκλειστικά τρόφιμα βαθιάς κατάψυξης. Ακόμη κι όταν μπορούσαν να βγουν έξω τη μικρή βάση τους, η οποία είχε διάμετρο μόλις 11 μέτρα, έπρεπε πάντοτε να φορούν τη διαστημική στολή τους.

Επομένως, μάλλον ήταν αναμενόμενη η δήλωση της 27χρονης εθελόντριας Τσόσελιν Νταν στο Associated Press, ότι ήταν υπέροχο που ένιωσε ξανά τον αέρα να φυσά το δέρμα της. «Μετά από τόσο καιρό, στην αρχή με έπιασε φόβος που βγήκα έξω χωρίς στολή», πρόσθεσε η υποψήφια διδάκτορας στο πανεπιστήμιο Purdue. Οπως κι εκείνη, το πρώτο πράγμα που ζήτησαν τα μέλη της ομάδας είναι να ξαναδοκιμάσουν τρόφιμα που τους είχαν λείψει – φρούτα, φρέσκα αβγά και κρουασάν. Αλλά και να κάνουν μπάνιο, αφού στο καταφύγιο επιτρεπόταν μόνο για έξι λεπτά την εβδομάδα.

Αν και πρόκειται για την τρίτη ανάλογη δοκιμή που πραγματοποιεί η ΝΑΣΑ, η διάρκειά της ήταν διπλάσια από τις δύο προηγούμενες. Οπως και τις προηγούμενες φορές, για την παρακολούθηση της συμπεριφοράς χρησιμοποιήθηκαν κάμερες και συσκευές καταγραφής της σωματικής δραστηριότητας, ενώ ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι επιστήμονες απαντούσαν και σε ειδικά ερωτηματολόγια.

Η περιοχή που βρίσκεται το καταφύγιο, με το μάλλον απόκοσμο τοπίο που το περιβάλλει, προσεγγίζει σε μεγάλο βαθμό το αρειανό περιβάλλον. Για παράδειγμα, κοιτώντας από τα παράθυρα του καταφυγίου, το μόνο που μπορούσαν να δουν οι επιστήμονες ήταν βουνά και πεδιάδες σβησμένης λάβας, όπως ανέφερε στο Associated Press η Κιμ Μπίνστεντ, καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Χαβάης και επιστημονική υπεύθυνη της μελέτης.

Συνεπώς, είναι ιδανικό για να μελετηθεί η συναισθηματική κατάσταση και η λειτουργικότητα ανθρώπων που ζουν για αρκετούς μήνες απομονωμένοι, ακόμη και για να προσδιορισθούν ποια «συμπτώματα» θα υποδήλωναν είτε ότι κάποιο μέλος μιας μελλοντικής αποστολής στον Αρη βρίσκεται στα πρόθυρα κατάθλιψης, είτε ότι υποβόσκει ένταση ανάμεσα στους αστροναύτες. «Συμπτώματα» που θα επέτρεπαν στους υπεύθυνους της αποστολής να παρέμβουν έγκαιρα από τη Γη. «Οι αστροναύτες είναι πολύ στωικοί άνθρωποι, ενώ κατά κανόνα διστάζουν να αναφέρουν τις δυσκολίες που τους ανακύπτουν» σημειώνει η Μπίνστεντ. «Επομένως, θα ήταν καλό να μπορούν να ανιχνευθούν τυχόν προβλήματα, πριν αποκτήσουν διαστάσεις».

Αν και στους οκτώ μήνες δεν έλειψαν οι μικροτριβές και τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα, η ομαδική γυμναστική και η γιόγκα αποδείχθηκαν δύο αποτελεσματικά «αντίδοτα». Επίσης, οι έξι εθελοντές μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ένα ποδήλατο γυμναστικής και έναν διάδρομο, αν και τον τελευταίο μόνο όταν είχε ήλιο, αφού έπαιρνε ρεύμα από φωτοβολταϊκά πάνελ. «Τις ημέρες που έχεις καλή διάθεση, σε ευχαριστεί που έχεις ανθρώπους γύρω σου για να τις μοιραστείς. Στις κακοκεφιές, όμως, είναι πραγματικό δύσκολο να βρίσκεσαι σε ένα τόσο απομονωμένο χώρο», ανέφερε χαρακτηριστικά η Νταν.

http://physicsgg.me/2015/06/27/%ce%b7-%ce%b3%ce%b5%cf%89%cf%80%ce%bf%ce%af%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%bb%ce%b1%ce%bd%ce%ae%cf%84%ce%b7-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

[Δροσος Γεωργιος]

Το πρώτο αεροσκάφος που προορίζεται να πετάξει στον Άρη.

Δοκιμαστική πτήση από ύψος 100.000 ποδών, με σημείο «εκτόξευσης» ένα αερόστατο, αναμένεται να πραγματοποιήσει αργότερα μέσα στο έτος το Prandtl-m (Preliminary Research Aerodynamic Design to Land on Mars) της NASA- ένα αεροσκάφος- «ιπτάμενη πτέρυγα» με σκοπό την εξερεύνηση του Άρη.

Το Prandtl-m, που αναμένεται να πετάξει για πρώτη φορά στον Κόκκινο Πλανήτη τη δεκαετία του 2020, θα δοκιμαστεί σε τέτοιο υψόμετρο για να εξομοιωθούν οι συνθήκες που επικρατούν στον Άρη, όπως επισημαίνει ο Αλ Μπάουερς, επικεφαλής επιστήμονας του NASA Armstrong και program manager του Prandtl-m.

Η δοκιμή θα δείξει το πώς ακριβώς λειτουργεί το αεροσκάφος, οδηγώντας σε τροποποιήσεις οι οποίες θα επιτρέψουν την ανάπτυξη και εκτόξευσή του από έναν 3U Cubesat, μέσα στο «κέλυφος» ενός μελλοντικού οχήματος ρόβερ. O Cubesat είναι μια μικρή κλάση δορυφόρου, περίπου 10 εκατοστών σε κάθε διάσταση, και το 3U είναι στην ουσία τρεις εξ αυτών μαζί.

Όπως εξηγεί ο Μπάουερς, το αεροπλάνο θα είναι μέρος του έρματος το οποίο θα εκτοξευτεί από το «κέλυφος» (aeroshell) εντός του οποίου θα βρίσκεται το ρόβερ κατά την κάθοδό του στον πλανήτη. Θα είναι σε θέση να πετάξει μέσα στην ατμόσφαιρα και να προσγειωθεί, πετώντας πάνω από τα προτεινόμενα σημεία προσεδάφισης για μια μελλοντική αποστολή αστροναυτών και στέλνοντας λεπτομερείς φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης. Επίσης, τεράστιο πλεονέκτημα είναι το ότι δεν θα επιβάρυνε την αποστολή (κατά το 2022-2024) από άποψης βάρους, καθώς θα αποτελούσε τμήμα του έρματος. Η διάρκεια πτήσης του θα είναι γύρω στα 10 λεπτά, με το ίδιο να ίπταται ως ανεμόπτερο μέσα στα τελευταία 2.000 πόδια, έχοντας εμβέλεια περίπου 20 μιλίων.

Το άνοιγμα φτερών του θα είναι 24 ίντσες (60 εκατοστά) και θα ζυγίζει περίπου μισό κιλό, ενώ θα είναι φτιαγμένο από συνθετικά υλικά- είτε φάιμπεργκλας είτε ίνες άνθρακα. Όσον αφορά στην πλοήγησή του, για τις δοκιμές θα χρησιμοποιείται GPS, αλλά καθώς δεν θα υπάρχει GPS στον Άρη θα χρειαστεί να βρεθεί κάτι άλλο, όπως σημειώνει ο Μπάουερς. Ο αυτόματος πιλότος θα αποτελέσει ένα από τα σημαντικότερα αντικείμενα έρευνας, ενώ η δοκιμή θα περιλαμβάνει και κάποια δεδομένα επιστημονικής έρευνας που θα αντιστοιχούν σε μια αποστολή στον Άρη- για την ακρίβεια, δύο μικρά επιστημονικά φορτία, όπως μια κάμερα χαρτογράφησης και ένα μικρό μετρητή ακτινοβολίας στα υψηλότερα επίπεδα της ατμόσφαιρας.

http://www.naftemporiki.gr/story/973066/to-proto-aeroskafos-pou-proorizetai-na-petaksei-ston-ari

[Δροσος Γεωργιος]

Opportunity: Έντεκα χρόνια περιπέτειας στον Άρη σε οκτώ λεπτά.

Ο βετεράνος της εξερεύνησης Opportunity, το ρομπότ που σχεδιάστηκε να λειτουργήσει για τρεις μήνες στον Άρη αλλά συνεχίζει την περιπέτεια εδώ και έντεκα χρόνια, ετοιμάζεται να εξερευνήσει μια νέα κοιλάδα στη διάρκεια του επερχόμενου αρειανού χειμώνα.

Η NASA βρήκε έτσι αφορμή να παρουσιάσει βίντεο που συμπυκνώνει ολόκληρη την αποστολή σε οκτώ λεπτά. Δημιουργήθηκε με τη συρραφή εικόνων από την κάμερα αποφυγής εμποδίων, και καλύπτει τα 42,2 χιλιόμετρα που διήνυσε το ρομπότ από την προσεδάφισή του μέχρι τον φετινό Απρίλιο.

Το Opportunity και το πανομοιότυπο ρομπότ Spirit προσεδαφίστηκαν σε διαφορετικές περιοχές του Άρη το 2004. Το Spirit επέζησε για δύο χρόνια, το αδερφάκι του όμως συνεχίζει και συνεχίζει. Η άκρως πετυχημένη αποστολή προσέφερε τις πρώτες άμεσες ενδείξεις για το υγρό, φιλόξενο παρελθόν του γειτονικού πλανήτη.

Τις τρεις πρώτες εβδομάδες του φετινού Ιουνίου, το σκληροτράχηλο ρομπότ αναγκάστηκε να περιορίσει τις δραστηριότητές του, καθώς ο Ήλιος βρισκόταν ανάμεσα στον Άρη και τη Γη και εμπόδιζε έτσι τις επικοινωνίες.

Το Opportunity επανήλθε στις 27 Ιουνίου και ετοιμάζεται να εξερευνήσει την «Κοιλάδα του Μαραθωνίου», η οποία βρίσκεται στο άκρο του μεγάλου κρατήρα Εντέβουρ και περιέχει υποσχόμενα αργιλώδη ορυκτά, τα οποία πιθανώς σχηματίστηκαν παρουσία νερού.

Βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500010654

[Δροσος Γεωργιος]

ΝΑΣΑ-Σχεδιαζει αποστολή στον Αρη.

Οι επιστήμονες συγκεντρώνουν στοιχεία, ώστε να είναι έτοιμοι το 2030, οπότε και εικάζεται πως θα ξεκινήσει το ταξίδι προς τον «κόκκινο πλανήτη»

Στο σχεδιασμό αποστολής αστροναυτών στον πλανήτη Άρη προχωρά η NASA, μετά από δυόμισι χρόνια ερευνών και συλλογής στοιχείων του Curiocity στον «κόκκινο πλανήτη».

Σύμφωνα με τους επιτελείς της διαστημικής υπηρεσίας των ΗΠΑ, το 2030, οπότε προγραμματίζουν την αποστολή, θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι διαδικασίες και να γνωρίζουν όσα περισσότερα στοιχεία μπορούν για το περιβάλλον και τις συνθήκες που επικρατούν στον πλανήτη.

Η NASA ετοιμάζεται για την εκτόξευση νέου διαστημοπλοίου, το οποίο θα μεταφέρει επιστημονικό υλικό στον πλανήτη, ώστε να ανανεωθεί η περισυλλογή στοιχείων και να εμπλουτιστούν οι γνώσεις για τον πλανήτη.

Όπως τόνισε επιστήμονας της διαστημικής υπηρεσίας, η επαναφορά του διαστημικού προγράμματος αποτελεί προτεραιότητα για τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

Η συγκεκριμένη διαδικασία θα ενεργοποιήσει ένα σημαντικό μέρος της οικονομίας, καθώς θα εμπλακούν 350 εταιρίες, σε 36 αμερικανικές πολιτείες και θα δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας.

Σχολιο.Κατι αντιστοιχο με την κατακτηση της Σελήνης.

http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7

[Δροσος Γεωργιος]

Βίντεο: 50 χρόνια εξερεύνησης του Άρη.

Το 2015 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια επιτυχημένων αποστολών της NASA στον Άρη, οι οποίες ξεκίνησαν με το Mariner 4 το 1965. Από τότε 15 ρομποτικές αποστολές έχουν βάλει τις βάσεις για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στον κόκκινο πλανήτη. Η εξερεύνηση του Άρη θα συνεχιστεί με ρομποτικές αποστολές που προγραμματίζονται για το 2016 και 2020, αλλά και επανδρωμένες αποστολές στη δεκαετία το 2030.

http://physicsgg.me/2015/08/30/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-50-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%81%ce%b7/

 

 

Πυρηνοκίνητο όχημα στον Άρη το 2020.

Πυρηνοκίνητο ρόβερ σκοπεύει να αποστείλει η NASA στον Άρη το 2020, σε ένα πρόγραμμα το οποίο σημειώνει συνεχή πρόοδο. Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του space.com, η αποστολή αυτή θα βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην αποστολή Curiosity (σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο όχημα είχε ως πηγή ενέργειας μία θερμοηλεκτρική γεννήτρια ραδιοϊσότοπων, όπως τα Viking 1 και 2 του 1976), ωστόσο οι διαφορές είναι πολλές.

Η αποστολή θα έχει σκοπό την εξερεύνηση ενός επιλεγμένου σημείου με πολύ ξεχωριστά γεωλογικά χαρακτηριστικά, που ενδεχομένως κάποια στιγμή στο παρελθόν να ήταν «κατοικήσιμο»- αναζητώντας παράλληλα ενδείξεις ύπαρξης ζωής στο μακρινό παρελθόν. Παράλληλα, θα συλλεχθούν και αποθηκευθούν δείγματα τα οποία θα αφεθούν σε προεπιλεγμένο σημείο αποθήκευσης, για να συλλεχθούν από μελλοντική ρομποτική αποστολή που θα τα φέρει πίσω στη Γη.

Μέσα στον Αύγουστο έλαβε χώρα συνάντηση (από τις 4 έως τις 6 Αυγούστου) ειδικών για το προφίλ της αποστολής, κατά την οποία έγινε διαλογή μεταξύ ενός μεγάλου αριθμού υποψήφιων σημείων προσεδάφισης, ενώ συζητήθηκαν και μηχανολογικά ζητήματα και χρονοδιαγράμματα.

Το επερχόμενο όχημα θα αξιοποιεί την επιτυχή αρχιτεκτονική του Curiosity rover/ Mars Science Laboratory, που έφτασε στον Κόκκινο Πλανήτη τον Αύγουστο του 2012. Θα αποτελεί συνδυασμό «παλιού» και «καινούριου», με μέγιστη δυνατή χρήση υποσυστημάτων που δεν χρειάζονται αλλαγή, συν νέα στοιχεία και δεδομένα. Το επιστημονικό φορτίο θα περιλαμβάνει πιθανότατα νέα όργανα-αισθητήρες και επιστημονικό εξοπλισμό επαφής, καθώς και σύγχρονο σύστημα λήψης και αποθήκευσης δειγμάτων, για την εξαγωγή πυρήνων από βράχους. Ακόμη, θα χρειάζεται πιο αποτελεσματικό σύστημα επιχειρήσεων επιφανείας, που θα επιτρέπει τη λήψη τουλάχιστον 20 σημαντικών δειγμάτων εντός ενός αρειανού έτους, με κάθε δυνατό μέτρο ασφαλείας (για αποφυγή μόλυνσης κλπ).

Συνολικά το όχημα θα είναι βαρύτερο, με βαρύτερους τροχούς (στο συγκεκριμένο κομμάτι αναμένεται να υπάρξουν σημαντικές αλλαγές σε σχέση με το Curiosity, το οποιο αντιμετωπίζει προβλήματα με τους τροχούς του) και μακρύτερο «σώμα», οπότε θα υπάρξουν αλλαγές και στο σύστημα κίνησης και τον τρόπο αλληλεπίδρασης με το έδαφος. Επίσης, θα υπάρχει ενσωματωμένος επεξεργαστής ο οποίος θα «τρέχει» αλγορίθμους αυτόματης πλοήγησης, για να μπορεί το όχημα να κινείται ευκολότερα και να περνά λιγότερο χρόνο/ δαπανά λιγότερους πόρους «σκεπτόμενο» το ζήτημα της οδήγησής του. Κοινώς, το όχημα θα είναι πιο «έξυπνο», ικανό να ανταπεξέλθει στα δεδομένα πιο ανωμάλου εδάφους.

http://www.naftemporiki.gr/story/996610/purinokinito-oxima-ston-ari-to-2020

[Δροσος Γεωργιος]

Με το βλέμμα στον Άρη, η NASA ξεκινά πείραμα 12μηνης απομόνωσης.

Τι γυρεύουν σε αυτή την γυμνή βουνοπλαγιά της Χαβάης τέσσερις Αμερικανοί, ένας Γάλλος και ένας Γερμανός; Όχι, δεν πρόκειται για ανέκδοτο. Είναι ένα πείραμα απομονωμένης συγκατοίκησης, το μεγαλύτερο που έχει πραγματοποιήσει ως σήμερα η NASA ως πρόβα για μια μελλοντική αποστολή στον Άρη.

Στο πλαίσιο του πειράματος HI-SEAS (Hawaii Space Exploration Analog and Simulation), oι έξι επίγειοι αστροναύτες κλείστηκαν το Σαββατοκύριακο σε έναν λευκό, φουτουριστικό θόλο με διάμετρο 11 μέτρα και ύψος έξι. Στην αφιλόξενη, σχεδόν αποστειρωμένη πλαγιά του Μάουνα Λόα, το πλήρωμα θα προσομοιώσει μια διαστημική αποστολή 12 μηνών, και δεν θα βγαίνει από τον θόλο παρά μόνο με διαστημικές στολές.

Ο γάλλος αστροβιολόγος, ο γερμανός φυσικός και οι τέσσερις Αμερικανοί -ένας πιλότος, ένας αρχιτέκτονας, ένας γιατρός και ένας μικροβιολόγος- έχουν ο καθένας το δικό του δωμάτιο, όπου χωράει μετά βίας μια κουκέτα και ένα γραφειάκι.

Θα πρέπει να επιζήσουν χωρίς φρέσκα τρόφιμα, τρώγοντας για παράδειγμα τυρί σε σκόνη και τόνο σε κονσέρβα, και θα έχουν περιορισμένη πρόσβαση στο Διαδίκτυο.

Το πείραμα σχεδιάστηκε ώστε να δίνει στο πλήρωμα πολύ περιορισμένο σεβασμό στην ιδιωτική ζωή, κάτι που αποσκοπεί στην καλύτερη κατανόηση των κοινωνικών και ψυχικών επιδράσεων μας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη, διάρκειας ενός έως τριών ετών.

Η NASA προγραμματίζει μια τέτοια αποστολή για τη δεκαετία του 1930, και έχει ήδη πραγματοποιήσει δύο ανάλογα πειράματα απομόνωσης, διάρκειας τεσσάρων και οκτώ μηνών. H υπηρεσία έχει ήδη δαπανήσει 1,2 εκατ. δολάρια σε αυτές τις προσομοιώσεις και έχει εξασφαλίσει ακόμα 1 εκατ. για τρία ακόμα τα επόμενα χρόνια.

«Είναι πραγματικά φτηνό για τα δεδομένα της διαστημικής έρευνας» σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Κιμ Μπίνστεντ, επιστημονική υπεύθυνος του HI-SEAS.

Προηγούμενα πειράματα προσομοίωσης έχουν πραγματοποιηθεί στο βυθό έξω από τις ακτές της Φλόριντα, στην Ανταρκτική αλλά και στη Ρωσία, όπου μια αποστολή απομόνωσης 520 ημερών ολοκληρώθηκε το 2011.

Η στενάχωρη συγκατοίκηση σε τόσο μικρούς χώρους και για τόσο μεγάλο διάστημα είναι «αναπόφευκτο» να οδηγήσει σε «διαπροσωπικές συγκρούσεις», παραδέχτηκε η Μπίνστεντ.

«Είναι σίγουρο ότι θα συμβεί σε αυτές τις αποστολές μεγάλης διάρκειας, ακόμα και με τους καλύτερους ανθρώπους» είπε.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500021949

[Δροσος Γεωργιος]

Σαρώνοντας τον νότιο πόλο του Άρη.

Μια ασυνήθιστη παρατήρηση από το Mars Express παρουσιάζει μια θέα πάνω από τους νότιους πολικούς πάγους του πλανήτη και κατά μήκος όλων των αρχαίων υψιπέδων του που είναι γεμάτα κρατήρες.

Η εικόνα λήφθηκε από τη στέρεο κάμερα υψηλής ανάλυσης του Mars Express της ESA στις 25 Φεβρουαρίου.

Κατά τη διάρκεια της κανονικής επιστημονικής απεικόνισης, η φωτογραφική μηχανή παίρνει συνήθως εικόνες που δείχνουν ευθεία προς τα κάτω προς την επιφάνεια, γύρω από το πλησιέστερο σημείο στον πλανήτη ως προς την ελλειπτική τροχιά του διαστημικού σκάφους σε υψόμετρο περίπου 300 χιλιόμετρα.

Αλλά σε αυτή την ασυνήθιστη παρατήρηση, που είναι γνωστή ως μια «σάρωση βαθμονόμησης» εικόνας, το Mars Express γύρισε έτσι ώστε η κάμερα να κάνει ζουμ πάνω από την επιφάνεια πολύ πάνω από τον πλανήτη, κοντά στο απώτατο σημείο κατά μήκος της τροχιάς του, σε αυτή την περίπτωση περίπου στα 9.900 χιλιόμετρα.

Είναι σημαντικό, εκτός του ότι παρέχει μια ασυνήθιστη ευρεία άποψη, οτι επιτρέπει στην κάμερα να καταγράψει μια σειρά από χαρακτηριστικά στις ίδιες συνθήκες φωτισμού, επιτρέποντας να γίνει η απαραίτητη βαθμονόμηση των αισθητήρων της κάμερας.

Προς το κάτω μέρος της εικόνας είναι το νότιο πολικό κάλυμμα πάγου, το οποίο περιλαμβάνει παγωμένο νερό και πάγο διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό το χαρακτηριστικό αλλάζει ως προς το μέγεθος και το σχήμα με τις εποχές. Η κύρια εικόνα που παρουσιάζεται εδώ ελήφθη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού στον νότιο πόλο, ωστόσο κατά τη διάρκεια του χειμώνα ο πάγος εκτείνεται μέχρι τις ομαλές περιοχές που φαίνονται γύρω του.

Το μεσαίο τμήμα της εικόνας αντιστοιχεί στα αρχαία νότια υψίπεδα του πλανήτη - καλύπτεται από μεγάλη πυκνότητα κρατήρων διαφόρων μεγεθών και κατάστασης διάβρωσης, με πολλούς κρατήρες να επικαλύπτονται.

Πολλά μοτίβα σκοτεινών, σκονισμένων αμμόλοφων είναι επίσης ορατά, που έχουν παρασυρθεί με τον άνεμο συσσωρεύονται σε κρατήρες και γούρνες.

Προς την επάνω αριστερή γωνία της εικόνας φαίνεται ένα μέρος της γιγάντιας λεκάνης Hellas. Αυτό το χαρακτηριστικό εκτείνεται σε περισσότερα από 2.200 χιλιόμετρα κατά μήκος και βυθίζεται περίπου 8 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια.

Δύο εξέχοντα κανάλια – το Dao Vallis και το Niger Vallis – φαίνονται να υπερβαίνουν το χείλος της λεκάνης, φτιαγμένα από λεπτές, σκούρες κυματοειδείς γραμμές στην έγχρωμη εικόνα.

Τα θολά μπαλώματα που φαίνονται στο άνω μέρος της εικόνας αποδίδονται σε σύννεφα, ενώ ένα λεπτό, ευαίσθητο στρώμα της ατμόσφαιρας ακολουθεί την καμπυλότητα του πλανήτη στον ορίζοντα.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/Sarhonontas_ton_nhotio_pholo_toy_Hare

[Δροσος Γεωργιος]

Βομβαρδισμός του Άρη με πυρηνικά μια πρόταση του Elon Musk.

Μία πραγματική βόμβα έκρυβε η συνέντευξη που έδωσε την Τετάρτη ο Έλον Μασκ στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS, αφού σε αυτήν ο νοτιοαφρικανικής καταγωγής μεγιστάνας υποστήριξε πως ο βομβαρδισμός με θερμοπυρηνικές κεφαλές είναι η πιο εύκολη «λύση» για να γίνει φιλόξενο το περιβάλλον του πλανήτη Άρη.

«Ο πιο γρήγορος τρόπος είναι να ρίξουμε πυρηνικές βόμβες στους πόλους», ανέφερε χαρακτηριστικά στη δημοφιλή εκπομπή The Late Show του δημοσιογράφου Στίβεν Κόλμπερτ. Με βάση το συγκεκριμένο σενάριο, η πυρηνική επίθεση στον Κόκκινο Πλανήτη θα είχε σαν συνέπεια να λιώσει μία ποσότητα από το διοξείδιο του άνθρακα που βρίσκεται παγωμένο στις δύο αυτές περιοχές, και να απελευθερωθεί στην ατμόσφαιρά του.

Έτσι, υποτίθεται πως η ατμόσφαιρα θα αποκτούσε αρκετά μεγάλο πάχος ώστε να αρχίσει να εγκλωβίζει ένα μέρος της θερμότητας του Άρη. Κάτι που, με τη σειρά του, θα είχε ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη, επιτρέποντας επομένως την παρουσία νερού σε υγρή μορφή.

Ο βομβαρδισμός θα έθετε σε λειτουργία έναν παρόμοιο μηχανισμό με το φαινόμενο του θερμοκηπίου στον πλανήτη μας, χάρις στο οποίο η γήινη θερμοκρασία διατηρείται σε ήπιες για τον άνθρωπο τιμές. Μάλιστα, μόλις ενεργοποιούνταν, υποτίθεται ότι αυτός ο μηχανισμός θα γινόταν αυτοτροφοδοτούμενος. Κι αυτό γιατί, όσο περισσότερος πάγος θα έλιωνε, τόσο περισσότερο CO2 θα απελευθερωνόταν, ώστε να αυξηθεί κι άλλο η θερμοκρασία και να επαναληφθεί ο ίδιος κύκλος.

Μέχρι στιγμής, πάντως, όλοι οι πλανητικοί επιστήμονες έχουν αντικρούσει την ιδέα του Μασκ. Αρκετοί επικαλέστηκαν την έκλυση της ραδιενέργειας που θα προκαλούσε ο βομβαρδισμός, και επομένως τη μόλυνση που θα προκαλούσε στον Κόκκινο Πλανήτη. Άλλοι, όπως οι ειδικοί που σχολίασαν την πρόταση στους LA Times, αμφισβήτησαν ακόμη και την αποτελεσματικότητά της.

«Αν και φαίνεται δυνατόν να κάνουμε τον αρειανό περιβάλλον να μοιάζει με το γήινο, υπάρχουν πολλά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπερασθούν πρώτα», σημείωσε ο Μπράιαν Τουν από το πανεπιστήμιο του Κολοράντο. «Ο βομβαρδισμός δεν είναι μια καλή λύση».

Σύμφωνα με τον Τουν, η συγκέντρωση CO2 στην αρειανή ατμόσφαιρα είναι ήδη εξαιρετικά υψηλή. Έτσι, αν και το σχέδιο υποτίθεται πως θα είχε σαν στόχο να κάνει τον πλανήτη πιο «φιλόξενο» στα φυτά από την άποψη της θερμοκρασίας, η σύσταση του αέρα θα γινόταν ακόμη πιο ακατάλληλη για κάθε είδος ζώου.

Η ίδια η NASA δεν θέλησε να δώσει μία εκτενή απάντηση, αλλά αρκέστηκε σε μία λακωνική ανακοίνωση. «Πάγια θέση μας είναι η προώθηση της εξερεύνησης του Ηλιακού Συστήματος με τρόπους που θα προστατεύουν τα περιβάλλοντα προς εξερεύνηση, στη φυσική κατάσταση στην οποία βρίσκονται», αναφέρει η υπηρεσία.

Ο ιδιοκτήτης της αυτοκινητοβιομηχανίας Tesla Motors και της διαστημικής εταιρείας SpaceX έχει αποκαλύψει ήδη από το 2012 πως το όραμά του είναι να κατασκευάσει μία αποικία στον Άρη, στην οποία θα ζουν 80.000 άνθρωποι. Το σχέδιο προβλέπει την αποστολή αρχικά μιας μικρής ομάδας γενναίων πιονιέρων, όχι περισσότερων από 10, οι οποίοι θα αναλάβουν να ετοιμάσουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις, για να υποδεχθούν τα επόμενα «κύματα» εποίκων.

Στη συνέντευξη στο The Late Show, ο Μασκ πάντως αποκάλυψε κι ένα πιο άμεσο, και λιγότερο αμφιλεγόμενο σχέδιο. Έτσι, ανακοίνωσε πως, μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια, η SpaceX θα είναι έτοιμη να πραγματοποιήσει τις πρώτες μεταφορές αστροναυτών στον Διεθνή διαστημικό Σταθμό.

Βίντεο.

http://physicsgg.me/2015/09/11/%ce%b2%ce%bf%ce%bc%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ac%cf%81%ce%b7-%ce%bc%ce%b5-%cf%80%cf%85%cf%81%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac/

[Δροσος Γεωργιος]

Η κάψουλα SpaceX θα φέρει στη Γη δείγματα του Αρη.

Μια νέα ιδιαίτερα φιλόδοξη αποστολή ανακοίνωσε η NASA, μια αποστολή η οποία στοχεύει να φέρει για πρώτη φορά στη Γη δείγματα (εδάφους κ..α) από τον Αρη για ανάλυση και μελέτη.

Η NASA έχει ήδη ανακοινώσει ότι το 2020 θα στείλει στον Αρη ένα νέο ρομποτικό εξερευνητή. Το 2020 rover είναι το πιο προηγμένο από τα διάφορα ρομπότ εξερεύνησης που έχουμε στείλει στον Κόκκινο Πλανήτη. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα ρομπότ, το πρώτο εκ των οποίων πάτησε στον Αρη το καλοκαίρι του 1997, το 2020 rover θα έχει όργανα με τα οποία θα μπορεί να εξακριβώσει αν στο παρελθόν υπήρχαν κάποιες μορφές ζωής στον πλανήτη έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. H NASA τώρα ανακοινώνει παράλληλα με την αποστολή του rover προετοιμάζει μια ακόμη συνοδευτική. Πιο συγκεκριμένα η διαστημική υπηρεσία των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι ένα διαστημικό σκάφος που ονομάζεται «κάψουλα SpaceX» θα φτάσει στον Αρη λίγους μήνες μετά την έλευση του ρομπότ στον πλανήτη.

Η κάψουλα θα προσεδαφιστεί στον Αρη, θα πάρει μαζί της διαφόρων ειδών δείγματα που θα έχει συλλέξει το 2020 rover και θα τα φέρει πίσω στη Γη. Πρόκειται φυσικά για ένα μεγαλόπνοο και πολυσύνθετο σχέδιο το οποίο όμως συγκεντρώνει το ενδιαφέρον και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ο δισεκατομμυριούχος οραματιστής φουτουριστικών τεχνολογιών Ελον Μασκ ανακοίνωσε ότι βρίσκει εξαιρετική την συγκεκριμένη αποστολή και θα την υποστηρίξει όπως μπορεί. Ο Μασκ είναι από τους ένθερμους υποστηρικτές της αποίκησης στον Αρη και μάλιστα έχει διατυπώσει μια θεωρία σύμφωνα με την οποία αν βομβαρδίσουμε με πυρηνικά όπλα τους πόλους του Αρη ο πλανήτης θα γίνει πιο φιλικός και κατοικήσιμος για τον άνθρωπο.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=737938

[Δροσος Γεωργιος]

NASA: Πιο κοντά από ποτέ η αποστολή αστροναυτών στον Άρη.

Έχει ήδη ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη μέσα στη δεκαετία του 2030, καθώς συνεχίζεται αμείωτη η ανάπτυξη των τεχνολογιών που θα χρειασθούν για να γίνει πραγματικότητα η εξερεύνηση του Κόκκινου Πλανήτη.

Αυτό δήλωσε πριν από λίγες ημέρες ο επικεφαλής της NASA Τσαρλς Μπόλντεν, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης στα γραφεία της διαστημικής υπηρεσίας στην Ουάσιγκτον, με θέμα τα ερευνητικά πρότζεκτ που αφορούν την εξερεύνηση του Άρη από τον άνθρωπο.

Πρώην αστροναύτης και ο ίδιος, ο Μπόλντεν ανέφερε πως, πίσω στη δεκαετία του 1980, ονειρευόταν ότι θα έπαιρνε μέρος στο πρώτο ταξίδι στον Κόκκινο Πλανήτη.

Τότε, πολλοί πίστευαν πως δεν θα χρειάζονταν περισσότερο από 30 χρόνια για αυτό το ταξίδι, πρόσθεσε.

Βέβαια, η εκτίμηση αποδείχθηκε υπεραισιόδοξη στην πορεία. Αντίθετα όμως, σύμφωνα με τον Μπόλντεν, σήμερα είναι απόλυτα ρεαλιστικό το χρονοδιάγραμμα που έχει θέσει η NASA, και το οποίο προβλέπει την πρώτη αποστολή μέσα στη μεθεπόμενη δεκαετία.

«Η αλήθεια είναι πως ακόμη απομένουν πολλά να γίνουν. Ωστόσο, θα πετύχουμε τον στόχο μας», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Σε αυτά που πρέπει να γίνουν, συγκαταλέγεται η ολοκλήρωση των δοκιμών της κάψουλας Orion και η ανάπτυξη του συστήματος προώθησης SLS (Space Launch System), το οποίο θα αναλάβει να μεταφέρει πληρώματα αστροναυτών σε μακρινούς προορισμούς, όπως ο Άρης.

 

(Αναβάλλεται η επιστροφή των Αμερικανών στο Διάστημα.)

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?t=6619&start=1440

Δημοσίευση Πέμπτη 17/09/2015

 

Παρούσα στην εκδήλωση ήταν επίσης η υποδιευθύντρια της υπηρεσίας Ντάβα Νιούμαν. Από τη μεριά της, η Νιούμαν αναφέρθηκε στην πρόσφατη καλλιέργεια μαρουλιών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τα οποία δοκίμασαν οι αστροναύτες, ως ένα βήμα προς την ανάπτυξη συστημάτων που θα επιτρέπουν την παραγωγή τροφίμων μακριά από τη Γη.

Επιπλέον, δύο από τους αστροναύτες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στον Σταθμό, ο Αμερικανός Σκοτ Κέλι και ο Ρωσος κοσμοναύτης Μίκαηλ Κορνιένκο, θα επιστρέψουν αφότου συμπληρώσουν έναν ολόκληρο χρόνο, με σκοπό να μελετηθούν οι πιθανές ψυχολογικές και βιολογικές επιπτώσεις από την παρατεταμένη παραμονή στο διάστημα. Τέτοιες δοκιμές είναι απαραίτητες πριν από την πρώτη αποστολή στον Κόκκινο Πλανήτη, η οποία θα διαρκέσει πάνω από 500 ημέρες.

Η Νιούμαν μίλησε επίσης για το Mars Oxygen ISRU Experiment (MOXIE), ένα από τα επτά όργανα που θα διαθέτει το επόμενο ρομποτικό όχημα εξερεύνησης του Άρη. Το MOXIE θα απομονώνει διοξείδιο του άνθρακα από την αρειανή ατμόσφαιρα, για να το μετατρέψει σε καθαρό οξυγόνο και μονοξείδιο του άνθρακα.

Έτσι, θα δοκιμάσει στην πράξη μία ιδέα όχι μόνο για τον επιτόπου ανεφοδιασμό των αστροναυτών με οξυγόνο, αλλά και για την επιστροφή τους στη Γη, αφού το οξυγόνο είναι απαραίτητο για να μπορεί ένα διαστημόπλοιο να χρησιμοποιήσει τα καύσιμά του και επομένως να κινηθεί. «Για πρώτη φορά, θα παράγουμε οξυγόνο σε έναν άλλο πλανήτη», είπε χαρακτηριστικά.

«Πιθανότατα δεν υπάρχει πιο εντυπωσιακό επίτευγμα για τον άνθρωπο από το να περπατήσει στον Άρη», πρόσθεσε ο Μπόλντεν. «Δεν έχω καμία αμφιβολία πως θα το καταφέρουμε».

http://www.naftemporiki.gr/story/1006157/nasa-pio-konta-apo-pote-i-apostoli-astronauton-ston-ari

 

 

Η αποστολή ExoMars 2016 στοχεύει το παράθυρο εκτόξευσης του Μαρτίου.

Ένα πρόβλημα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα σε δύο αισθητήρες του συστήματος πρόωσης της μονάδας επίδειξης εισόδου, καθόδου και προσγείωσης, ανάγκασε την σύσταση της μετακίνησης της ημερομηνίας εκτόξευσης της αποστολής ExoMars 2016 που αρχικά προβλεπόταν τον Ιανουάριο, για τον Μάρτιο, ακόμα μέσα στα προγραμματισμένα χρονικά πλαίσια εκτόξευσης στις αρχές του 2016.

Η αποστολή ExoMars είναι μια κοινή προσπάθεια μεταξύ της ESA και της διαστημικής υπηρεσίας της Ρωσίας, Roscosmos.

Η σύσταση αυτή υποβλήθηκε με πλήρη συντονισμό μεταξύ των δύο φορέων και θα πρέπει να εγκριθεί οριστικά από μια κοινή διοικούσα επιτροπή στις 24 Σεπτεμβρίου.

Η μονάδα Schiaparelli θα επαληθεύσει βασικές τεχνολογίες για να επιδείξουν την ικανότητα της Ευρώπης να κάνει μια ελεγχόμενη προσγείωση στον Άρη.

Το 600 κιλών Schiaparelli θα φτάσει στον Άρη με το Trace Gas Orbiter, το οποίο θα τεθεί στη συνέχεια σε τροχιά γύρω από τον κόκκινο πλανήτη για να ξεκινήσει την πενταετή αποστολή του να μελετήσει τα ατμοσφαιρικά αέρια που ενδεχομένως συνδέονται με την σύγχρονη βιολογική ή γεωλογική δραστηριότητα.

Το Schiaparelli θα διαχωριστεί από το όχημα σε τροχιά τρεις ημέρες πριν φθάσουν στον Άρη, εισερχόμενα στην ατμόσφαιρα στα 21.000 χλμ/ω. Μετά από την αεροπέδηση στην ανώτερη ατμόσφαιρα και μια φάση αλεξίπτωτου, ένα σύστημα προώθησης υγρού καυσίμου θα φρενάρει τη μονάδα σε λιγότερο από 5 χλμ/ω σε ύψος περίπου 2 μέτρα πάνω από την επιφάνεια.

Εκείνη τη στιγμή, οι προωθητήρες θα σβήσουν και το όχημα προσεδάφισης θα πέσει στο έδαφος, όπου η σύγκρουση θα πρέπει να αμβλυνθεί με μια συνθλίψιμη δομή που θα είναι ενσωματωμένη στη μονάδα.

Λιγότερο από οκτώ λεπτά θα μεσολαβήσουν μεταξύ της στιγμής κατά την οποία το Schiaparelli θα εισέρθει στην ατμόσφαιρα έως την προσγείωση του στον Άρη σε μια περιοχή που είναι γνωστή ως Meridiani Planum.

Ωστόσο, ένα ελάττωμα βρέθηκε πρόσφατα σε δύο μετατροπείς πιέσεως τοποθετημένους στο σύστημα πρόωσης.

"Μια αποτυχία στη διαδικασία παραγωγής των μετατροπέων πίεσης έχει ταυτοποιηθεί και αυτό οδηγεί σε ανησυχίες σχετικά με διαρροή, το οποίο αποτελεί ένα σημαντικό κίνδυνο για μια επιτυχημένη προσγείωση στον Άρη", λέει ο Don McCoy, Διευθυντής του έργου ExoMars της ESA.

"Η ESA αποφάσισε να μην αποδεχθεί τον κίνδυνο αυτό και να αφαιρέσει τις δύο μονάδες από τη μονάδα προσγείωσης, η παράπλευρη συνέπεια είναι ότι δεν μπορούμε πλέον να διατηρήσουμε το παράθυρο εκτόξευσης του Ιανουαρίου 2016 και αντί αυτού θα μετακινηθεί στο εφεδρικό παράθυρο εκτόξευσης τον Μάρτιο.

"Είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε προσδιορίσει το θέμα εγκαίρως, και εστιάζουμε όλες μας τις προσπάθειες για εκτόξευση στις 14 Μαρτίου."

Οι αισθητήρες δεν αποτελούν μέρος του βρόχου ελέγχου που απαιτούνται για την προσγείωση, αλλά συγκεντρώνουν βοηθητικά δεδομένα για την παρακολούθηση του συστήματος. Προκειμένου να ανταποκριθεί στο νέο παράθυρο εκτόξευσης, λήφθηκε η απόφαση για την αφαίρεση των τμημάτων, αντί να αντικαθιστούν.

Το αργότερο παράθυρο είναι ανοιχτό στις 14-25 Μαρτίου και, χάρη στις σχετικές τροχιακές θέσεις της Γης και του Άρη, η αποστολή θα φτάσει και πάλι στον Άρη τον Οκτώβριο, ακριβώς όπως θα γινόταν εάν εκτοξευόταν τον Ιανουάριο.

Ένα σύνολο επιστημονικών αισθητήρων στο Schiaparelli θα συλλέγει στοιχεία για την ατμόσφαιρα κατά την είσοδο και την κάθοδο, και τα όργανά του θα εκτελέσουν μετρήσεις στο τοπικό περιβάλλον στο σημείο προσγείωσης.

Ωστόσο, επειδή το Schiaparelli στοχεύει κυρίως στην επίδειξη τεχνολογιών που απαιτούνται για την προσγείωση, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για μελλοντικές αποστολές, η επιστημονική φάση είναι περιορισμένη: η μονάδα έχει προγραμματιστεί να λειτουργήσει στην επιφάνεια μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα, τροφοδοτούμενο από μπαταρίες.

Το Schiaparelli θα παραμείνει στόχος για τις μελλοντικές μελέτες λέιζερ, δεδομένου ότι φέρει έναν ανακλαστήρα σχεδιασμένο για το σκοπό αυτό.

Το Trace Gas Orbiter, μαζί με άλλες αποστολές της ESA και της NASA που βρίσκονται ήδη σε τροχιά γύρω από τον Άρη, θα παράσχει επικοινωνιακή υποστήριξη με το Schiaparelli κατά την κάθοδο και κατά την παραμονή του στην επιφάνεια, μεταδίδοντας τα δεδομένα πίσω στη Γη.

Στη συνέχεια, το τροχιακό σκάφος θα ξεκινήσει το πρόγραμμα των εκτεταμένων επιστημονικών παρατηρήσεων του, ενώ παράλληλα θα λειτουργεί ως αναμεταδότης δεδομένων για μελλοντικές αποστολές. Αυτές περιλαμβάνουν την ExoMars 2018, η οποία θα αποτελείται από ένα rover και μια πλατφόρμα με όργανα στην επιφάνεια.

Και οι δύο αποστολές ExoMars θα εκτοξευθούν σε ρωσικούς πυραύλους Proton από το Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν.

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/E_apostolhe_ExoMars_2016_stochehuei_to_parhathyro_ekthoxeyses_toy_Marthioy

[Δροσος Γεωργιος]

Αρης πριν 4 δις χρόνια.

Μπορεί σήμερα ο Άρης να είναι ένας ψυχρός και έρημος πλανήτης αλλά πολλά στοιχεία δείχνουν πως στο (μακρινό) παρελθόν δεν ήταν έτσι τα πράγματα…

Συγκεκριμένα, πολλοί επιστήμονες εκτιμούν πως πριν τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια ο Κόκκινος Πλανήτης ήταν εντελώς διαφορετικός και έμοιαζε αρκετά με τη Γη. Για να στηρίξουν αυτούς τους ισχυρισμούς, το εργαστήριο Goddard Conceptual Image Lab της NASA δημιούργησε ένα video που παρουσιάζει πώς ήταν ο Άρης εκείνη την εποχή βάσει των στοιχείων που έχουν συλλεχθεί ως σήμερα.

Όπως εξηγεί ο Δρ. Joseph Grebowsky από το Κέντρο Διαστημικής Πτήσης Goddard, στον Άρη υπάρχουν κανάλια τα οποία, όπως και στη Γη, παρουσιάζουν σημάδια διάβρωσης από τη ροή του νερού. Μάλιστα υπάρχουν κρατήρες συνδεδεμένοι με κανάλια που μετατράπηκαν σε λίμνες και υπέστησαν διάβρωση από το νερό πριν 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια.

Όπως επισημαίνει ο επιστήμονας, στην επιφάνεια του Άρη υπάρχουν ορυκτά που μπορούν να δημιουργηθούν μόνο με την παρουσία νερού, όπως για παράδειγμα ο αιματίτης και ο άργιλος. Αν κάποτε στον Άρη υπήρχε υγρό νερό, τότε η ατμόσφαιρά του θα έπρεπε να έχει διαφορετικό, θερμότερο κλίμα.

Τα σύννεφα που κινούνται γρήγορα στο video δείχνουν την πάροδο του χρόνου και τη μεταβολή από θερμό σε ένα παγωμένο, ξηρό κλίμα. Οι λίμνες ξηραίνονται και παγώνουν, ενώ η ατμόσφαιρα αλλάζει και ο ουρανός από γαλάζιος γίνεται ροζ, όπως οι εικόνες που έχουμε από τον Άρη σήμερα.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν αν αυτό το ευνοϊκό κλίμα διήρκησε αρκετά ώστε να γεννηθεί ζωή στον Κόκκινο Πλανήτη. «Τα μόνα άμεσα στοιχεία για την ύπαρξη ζωής στην ιστορία της εξέλιξης ενός πλανήτη είναι αυτά που συγκεντρώνουμε μελετώντας τη Γη», δήλωσε ο Δρ. Grebowsky.

Βίντεο.

http://www.defencenet.gr/defence/20150922/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%AC%CF%81%CE%B7%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD-4-%CE%B4%CE%B9%CF%83-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Αρης έχει Στόουνχεντζ!

Για άλλη μια φορά οι λεγόμενοι κυνηγοί εξωγήινων, χρήστες του Internet που μελετούν προσεκτικά διαστημικές εικόνες αναζητώντας ίχνη ύπαρξης εξωγήινων, εντόπισαν κάτι που εκ πρώτης όψεως μοιάζει ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Σε μια από τις εικόνες που φτάνουν από τους δορυφόρους και τα ρομπότ εξερεύνησης στον Κόκκινο Πλανήτη διακρίνεται ένας γεωλογικός σχηματισμός που θυμίζει πολύ το… Στόουνχεντζ.

Οπως συμβαίνει κάθε φορά που είτε στον Αρη είτε στη Σελήνη είτε σε κάποιο άλλο διαστημικό αντικείμενο εντοπίζεται κάτι που μοιάζει τεχνητό οι επιστήμονες σπεύδουν να δώσουν μια εξήγηση που συνδέει το μυστηριώδες αντικείμενο με κάποιο γεωοατμοσφαιρικό φαινόμενο. Ετσι και σε αυτή την περίπτωση ειδικοί τονίζουν ότι υπάρχει γεωλογικός μηχανισμός που επιτρέπει σε πετρώματα να διατάσσονται κυκλικά. Πάντως ο σχηματισμός αυτός ονομάστηκε «Marshedge» κατά το Stonehedge.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=740566

[Δροσος Γεωργιος]

Ωκεανός κάλυπτε βόρειο τμήμα του Αρη.

Ωκεανό που κάλυπτε μεγάλο μέρος του πλανήτη φέρεται να διέθετε κάποτε ο Αρης, σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις επιστημόνων της NASA, βασισμένες σε παρατηρήσεις έξι ετών του πλανήτη.

Ο ωκεανός είχε το μέγεθος του Αρκτικού Ωκεανού, πολύ μεγαλύτερος απ’ ό,τι είχαν αρχικά υπολογίσει οι επιστήμονες, ενώ το υδάτινο αυτό σώμα κάλυπτε τη χαμηλή πεδιάδα του βόρειου ημισφαιρίου του Αρη για πολλά εκατομμύρια χρόνια.

Αν οι εκτιμήσεις αυτές, που ανακοινώθηκαν τον περασμένο Μάρτιο, επιβεβαιωθούν, θα φωτίσουν πολλά σκοτεινά σημεία της ιστορίας του Κόκκινου Πλανήτη, ενισχύοντας παράλληλα την άποψη που θέλει τον Αρη να διέθετε όλα τα αναγκαία συστατικά για να συντηρήσει ζωή στο μακρινό του γεωλογικό παρελθόν. «Η ύπαρξη βόρειου ωκεανού συζητείται εδώ και δεκαετίες. Αυτή, όμως, είναι η πρώτη φορά που έχουμε τόσα πολλά στοιχεία που συνηγορούν σε αυτό», έλεγε την περασμένη άνοιξη ο Μάικλ Μούμα, επικεφαλής της μελέτης στο Κέντρο Αστροβιολογίας Goddard της NASA στο Μέριλαντ. Ο δρ Μούμα και ο Χερόνιμο Βιγιανουέβα, πλανητολόγος της NASA, μέτρησαν δύο διαφορετικά είδη ύδατος στην ατμόσφαιρα του Αρη.

Το ένα είναι το γνωστό μας Η2Ο, αποτελούμενο από δύο άτομα υδρογόνου και ένα άτομο οξυγόνου. Το δεύτερο είναι η ελαφρώς «βαρύτερη» μορφή νερού, HDO, στην οποία ο πυρήνας ενός ατόμου υδρογόνου περιέχει νετρόνιο. Το άτομο ονομάζεται δευτέριο.

Οι δύο μορφές εμφανίζονται στη Γη σε αναμενόμενα ποσοστά, ενώ και τα δύο έχουν εντοπισθεί σε μετεωρίτες από τον Αρη. Υψηλότερα επίπεδα βαρύτερου ύδατος θα σήμαιναν ότι ο πλανήτης διέθετε κάποτε μεγαλύτερες ποσότητες «ελαφρότερου» νερού, που χάθηκαν με κάποιο τρόπο, καθώς ο πλανήτης άλλαζε.

Το εξερευνητικό όχημα «Curiosity» εντόπισε μόρια ελαφρότερου και βαρύτερου ύδατος στον κρατήρα Γκέιλ του Αρη, αν και οι μετρήσεις αυτές δεν οδηγούσαν στο συμπέρασμα ύπαρξης ολόκληρου ωκεανού στην επιφάνεια του πλανήτη.

«Οσο περισσότερο νερό υπήρχε στον Αρη, και ιδιαίτερα αν το νερό αυτό ήταν εκτεταμένο και παρέμεινε εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, τόσο μεγαλύτερες ήταν οι πιθανότητες ο πλανήτης να εμφάνισε και να συντήρησε ζωή», εξηγούσε τότε ο Πολ Μαχάφι, επικεφαλής ατμοσφαιρικών πειραμάτων του εργαστηρίου Goddard.

Στις αρχές του 2015, ομάδα επιστημόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η περιοχή του κρατήρα Γκέιλ, όπου δραστηριοποιείται το ακούραστο «Curiosity», φιλοξενούσε λίμνες για εκατομμύρια χρόνια, χωρίς όμως να γνωρίζει κανείς ότι οι λίμνες αυτές διατηρούνταν και τροφοδοτούνταν με νερό. «Η ύπαρξη υπαίθριων λιμνών που διατηρούνται σταθερές για εκατομμύρια χρόνια σημαίνει ότι ο πλανήτης διαθέτει μεγάλο όγκο υπαίθριου ύδατος, αναγκαίο για την τροφοδοσία υγρασίας και νερού στις λίμνες αυτές. Αν αυτός ο ωκεανός δεν υπήρχε, το νερό των λιμνών θα εξατμιζόταν, για να μεταφερθεί στους πόλους, όπου θα πάγωνε», ανέφερε ο δρ Βιγιανουέβα.

Ειδικοί κλιματολόγοι, όμως, εγείρουν το παρακάτω βάσιμο ερώτημα: Πώς θα μπορούσε ο γεωλογικά πρώιμος Αρης να είναι αρκετά θερμός, ώστε να συντηρεί νερό σε υγρή μορφή; Παρότι αέρια του θερμοκηπίου θα ήταν ικανά να θερμάνουν σημαντικά τον πλανήτη, τα υποπροϊόντα τους δεν έχουν εντοπισθεί ακόμη στην επιφάνεια, ενισχύοντας το μυστήριο.

http://www.kathimerini.gr/832744/article/epikairothta/episthmh/wkeanos-kalypte-voreio-tmhma-toy-arh

 

 

Σημαντική ανακοίνωση της NASA για τον πλανήτη Άρη.

http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=233767#233767

[Δροσος Γεωργιος]

Η ζωή του Άρη κινδυνεύει από τους γήινους μικροοργανισμούς.

Η επιβεβαίωση της ύπαρξης υγρού νερού στην επιφάνεια του Άρη δείχνει να αυξάνει τις ελπίδες για εντοπισμό μικροβιακής ζωής. Όμως η επανδρωμένη αποστολή που σχεδιάζει η NASA για τη δεκαετία του 2030 απειλεί να μολύνει τον γειτονικό πλανήτη με γνώριμες, και δυνητικά ιμπεριαλιστικές, μορφές ζωής.

Η τελευταία προειδοποίηση έρχεται από κοινή έκθεση της αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών και του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Επιστήμης, σύμφωνα με την οποία η ανθρωπότητα δεν είναι έτοιμη να εξερευνήσει τις πιο υποσχόμενες περιοχές του Άρη χωρίς να τις θέτει σε κίνδυνο.

Ο κίνδυνος μόλυνσης του πλανήτη με γήινα μικρόβια, γράφουν οι συντάκτες της έκθεσης, θα μπορούσε «να αποτρέψει την προσεδάφιση ή την είσοδο ανθρώπων» στις λεγόμενες Ειδικές Περιοχές, όπως οι πλαγιές στις οποίες η NASA εντόπισε υγρό νερό.

Ήδη από το 1967, υπενθυμίζει το περιοδικό Scientific American,

http://www.scientificamerican.com/article/searching-for-life-in-martian-water-will-be-very-very-tricky/

η Συνθήκη Εξώτερου Διαστήματος του ΟΗΕ απαγορεύει την «επιβλαβή μόλυνση» εξωγήινων κόσμων, και ένας διεθνής φορέας με την ονομασία Επιτροπή Διαστημικής Έρευνας (COSPAR) καθορίζει πρωτόκολλα πλανητικής προστασίας για τις διαστημικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Ευρώπης, της Ρωσίας και άλλων χωρών.

Το πρόβλημα όμως δεν αφορά μόνο τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Η NASΑ καταβάλλει κάθε προσπάθεια να αποστειρώσει τα διαστημικά σκάφη που στέλνει στο Διάστημα. Όμως κανένα μέσο απολύμανσης δεν μπορεί να εξουδετερώσει όλα τα μικρόβια.

Το 2013, για παράδειγμα, έρευνα της NASA εντόπιζε δύο εξωτικά είδη βακτηρίων βρέθηκαν στα αποστειρωμένα εργαστήρια όπου συναρμολογούνται διαστημικά σκάφη. Μια άλλη μελέτη αποκάλυψε το 2014 ότι το ρομπότ Curiosity, τελευταίος εκπρόσωπος της NASA στον κόκκινο πλανήτη, μετέφερε ανθεκτικά μικρόβια που θα μπορούσαν δυνητικά να επιζήσουν στον Άρη.

Οι σκληρές συνθήκες του διαπλανητικού ταξιδιού είναι αμφίβολο αν θα εξόντωναν τέτοιους λαθρεπιβάτες. Οι αστροναύτες των αποστολών Apollo, επισημαίνει το Scientific American, βρήκαν ζωντανά βακτήρια μέσα αποστειρωμένο ρομπότ Surveyor3 που είχε προσσεληνωθεί δυόμισι χρόνια νωρίτερα.

Αν οι ρομποτικές αποστολές εγκυμονούν κίνδυνο διαπλανητικής μόλυνσης, οι επανδρωμένες αποστολές θα ήταν μακράν πιο επικίνδυνες, δεδομένου ότι είναι ουσιαστικά αδύνατο να αποστειρώσεις πλήρως έναν άνθρωπο.

Το ερώτημα που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να απαντηθεί είναι το εάν αξίζει να ξοδέψει κανείς δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια για να στείλει ανθρώπους στον Άρη και να τον μολύνει με γήινη ζωή.

Ο διάσημος εκλαϊκευτής της επιστήμης Καρλ Σέιγκαν είχε ξεκαθαρίσει τη στάση του με την περίφημη φράση «Ο Άρης ανήκει στους Αρειανούς, ακόμα κι αν οι Αρειανοί είναι μόνο μικρόβια».

Υπάρχει βέβαια και το ενδεχόμενο η μόλυνση να έχει ήδη συμβεί, είτε από τις αποστολές που έχουν ήδη επισκεφθεί τον Άρη, είτε από γήινους βράχους που εκτινάχθηκαν στο Διάστημα σε αρχαίες προσκρούσεις αστεροειδών και κατέληξαν στον γειτονικό πλανήτη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500029126