Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 1, 2015 Ο Σταμάτης Κριμιζής και η εξερεύνηση του πλανήτη Άρη. Ο Σταμάτης Κριμιζής είναι πρωτεργάτης των αποστολών στον Άρη. Έχει εξερευνήσει όλους τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος. Για την προσφορά του η Παγκόσμια Αστρονομική Ένωση έδωσε το όνομά του σε έναν αστεροειδή.Η εξερεύνηση του Άρη δεν ήταν στόχος ζωής. Προέκυψε όταν ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής. Ο δρόμος τον έβγαλε στον πατέρα της επιστήμης του διαστήματος, τον Τζέιμς Βαν Άλλεν. Με τον πρώτο αμερικανικό δορυφόρο ανακάλυψε ζώνες ακτινοβολίας γύρω από τη γη, που έκτοτε πήραν και το όνομά του, τις ζώνες Βαν Άλλεν, όπως μαθαίνουν σήμερα τα παιδιά του γυμνασίου στο μάθημα τη Φυσικής.«Νόμιζαν ότι υπήρχαν Αριανοί»«Μια ωραία πρωία» θυμάται σήμερα ο Κριμιζής, «με καλεί στο γραφείο του και μου λέει, θα ήθελες να κατασκευάσεις ένα όργανο για την πρώτη αποστολή στον Άρη; Και του είπα, τι είδους όργανο; Ένα που να διακρίνει τα πρωτόνια από τα ηλεκτρόνια, μου απαντά. Δεν είμαι σίγουρος ότι ξέρω να το κάνω, του λέω. Εντάξει, μου λέει, θα μάθεις. Και έτσι έγινα συνερευνητής του Βαν ΄Αλεν για την πρώτη παγκόσμια αποστολή στο διάστημα και στον ερυθρό πλανήτη. Με αυτόν τον τρόπο δεν επέλεξα να πάω εγώ στον Άρη. Έτυχε να βρίσκομαι στο σωστό τόπο, κοντά στον σωστό άνθρωπο, στη σωστή στιγμή».Ο αντικειμενικός σκοπός της πρώτης διαστημικής αποστολής το 1965 ήταν να διερευνηθεί ο Άρης από κοντά. Έχει ατμόσφαιρα; Έχει μαγνητικό πεδίο. Έχει ζώνες ακτινοβολίες; Πάνω στο διαστημόπλοιο Mariner 4 τοποθετήθηκαν όργανα της ερευνητικής ομάδας υπό τον Ban Allen, τον Κριμιζή κι άλλους επιστήμονες, για πειράματα. Μέχρι τότε όλοι νόμιζαν ότι ο Άρης όχι μόνο είχε ατμόσφαιρα, αλλά και Αριανούς, νοήμονα όντα. «Σε αυτό το κλίμα έγινε τότε η αποστολή που απομυθοποίησε τον Άρη. Στις πρώτες φωτογραφίες ο Άρης εμφανίστηκε σαν ένας απηρχαιωμένος πλανήτης, όπως το φεγγάρι, με επιφάνεια χωρίς κανάλια, τις λεγόμενες ραβδώσεις».«΄Ηταν όνειρο θερινής νυκτός, αλλά έγινε»Από προχθές γνωρίζουμε ότι ο κόκκινος πλανήτης έχει και νερό στην επιφάνειά του σε θερμοκρασίες πολύ κάτω του μηδενός. Είναι το επιστέγασμα προσπαθειών που ξεκίνησαν και από έναν Έλληνα επιστήμονα, τον Σταμάτη Κριμιζή, και που συνεχίστηκαν με συνολικά 15 διαστημικές αποστολές. Με την ανακάλυψη που έκανε το γύρω του κόσμου η NASA συμπληρώνει 50 χρόνια εξερεύνησης του συγκεκριμένου πλανήτη. Πως νοιώθει σήμερα ο Κριμιζής ως διακεκριμένος αστροφυσικός και σύμβουλος της NASA, με συμμετοχή σε πολλά διαστημικά προγράμματα σε άλλους πλανήτες; Περίμενε αυτές τις ανακαλύψεις;«Ξέρετε, όταν αρχίζεις αυτού του είδους τα προγράμματα, είσαι πολύ αισιόδοξος», μας λέει. Όταν εγώ άρχισα αυτό το διαστημικό πρόγραμμα, ήμασταν στην αρχή της διαστημικής εποχής. Ήμασταν σίγουροι ότι θα ανακαλύπταμε πάρα πολλά πράγματα. Και έγινε αυτό επανειλημμένα, αλλά δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε τις διαστάσεις που θα ελάμβαναν οι ανακαλύψεις με τα διάφορα όργανα που προετοιμάζαμε. Μη ξεχνάμε ότι τότε εξερευνούσαμε 8 πλανήτες ή μάλλον 9 πλανήτες, γιατί ο Πλούτωνας θεωρείται μικροπλανήτης σήμερα. Και για να επισκεφθεί κανείς κάθε πλανήτη είναι τρομερά πολύπλοκο και οι αποστολές δεν επρόκειτο να γίνουν πολύ γρήγορα. Εγώ, ως μεταπτυχιακός φοιτητής, να σκεφτώ ότι θα λάβω μέρος σε προγράμματα, τα οποία θα έφερναν τα πειράματά μου σε όλους τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος, θα ήταν παράλογο, κάτι που μόνο σε όνειρα βλέπει κανείς, όνειρα θερινής νυκτός. Δεν θα ήταν λογικό. Αλλά έτυχε να βρεθώ στο σωστό τόπο».37 χρόνια στο διάστημα το Voyager.Η εξερεύνηση του διαστήματος δεν σταμάτησε στον Άρη για τον Σταμάτη Κριμιζή. Ακολούθησε η αποστολή στην Αφροδίτη το 1967 πάλι με την καθηγητή Βαλ Άλεν. Και μετά το πανεπιστήμιο της Άιβα κλήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο Τζον Χόπκινς της Βαλτιμόρης. Ανάμεσα σε πολλά ερευνητικά προγράμματα που συμμετείχε είναι κι αυτό του Voyager 1 και 2. Τα διαστημόπλοια εκτοξεύτηκαν το 1977 στο διάστημα. «Το ένα το κατευθύναμε στο Δία και στον Κρόνο και το δεύτερο στο Δία, στον Κρόνο, στον Ουρανό και στον Ποσειδώνα», μας λέει ο Έλληνας αστροφυσικός.«Στη συνέχεια κατευθύναμε τα Voyager σε μια τροχιά που κάποτε θα τα έβγαζε στα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος. Τότε κανείς δεν ήξερε ούτε τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος, ούτε πόσα χρόνια θα πάρει, ούτε που θα βρεθούν, ούτε τι θα δούμε. Και τελικώς βγήκαμε από τα σύνορα του ηλιακού μας συστήματος το 2012, τον Αύγουστο, σε μια απόσταση 18,2 δισ. χιλιομέτρων από τη γη. Σήμερα, το Voyager βρίσκεται περίπου 20 δις χλμ από τη γη. Για να φανταστείτε την απόσταση, το σήμα από το Voyager ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός και χρειάζεται 18,5 ώρες για να φτάσει στη γη. Ξέρετε, το φως από τον ήλιο θέλει επτάμισι λεπτά για να φτάσει στη γη. Δηλαδή, το Voyager είναι σήμερα 131 φορές πιο μακριά από τη γη από ότι είναι ο ήλιος!».«Χρωστάμε την καθημερινή τεχνολογία»Απίστευτοι αριθμοί που είναι αδύνατο να συλλάβει ανθρώπου νους. Αποκαλύπτεται το μεγαλείο του διαστήματος, αλλά και το μεγαλείο της αστείρευτης επιστημονικής έρευνας του Έλληνα επιστήμονα για να χαρτογράψει το Διάστημα. Αλλά τι επιδιώκει; Σε τι μας χρειάζεται μια τόσο δαπανηρή έρευνα;«Ξέρετε από πού προέρχεται το κινητό σας;», με ρωτάει. «Τα τσιπάκια κι ο ραδιοπομπός του κινητού σας; Από το Voyager. Ξέρετε τι παραγωγή έχει γίνει στην ιατρική, στις μεταφορές, στους υπολογιστές; Ολόκληρη η τεχνολογία στην οποία βασίζεται η καθημερινή μας ζωή σήμερα άρχισε με τα προγράμματα της δεκαετίας του ΄60 και ΄70, τα oποία χρηματοδοτήθηκαν για να προωθηθεί η διαστημική τεχνολογία. Έχουν γίνει μελέτες που απέδειξαν ότι για κάθε ευρώ που ξοδεύεται για διαστημική τεχνολογία φέρνει μια οικονομική δραστηριότητα γύρω στα 8 ευρώ στην παγκόσμια οικονομία. Είναι μια κλασσική ερώτηση, γιατί χρειάζεται η βασική έρευνα».http://physicsgg.me/2015/09/30/%ce%bf-%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%b6%ce%ae%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 2, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 2, 2015 Φτιάχνουν αρειανά βρύα! Λίγα 24ωρα μετά την ανακοίνωση της ανακάλυψης νερού στον Αρη έγινε γνωστό ότι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης κάνουν πειράματα με βρύα με στόχο να δημιουργήσουν ένα είδος που να είναι ανθεκτικό στις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στον Κόκκινο Πλανήτη. Μια start up εταιρεία στην Κοπεγχάγη, η Tychobio, κατάφερε να τροποποιήσει γενετικά βρύα ώστε να παράγουν ουσίες που βοηθούν στην αντιμετώπιση του καρκίνου του δέρματος. Οι ερευνητές όταν έμαθαν για αυτό το επίτευγμα αναρωτήθηκαν αν θα μπορούσε να γίνει κάτι παρόμοιο για την ανάπτυξη φαρμάκων ή άλλης χρήσης ουσιών που θα ήταν χρήσιμες για τους αστροναύτες αλλά και τη διαστημική εξερεύνηση γενικότερα. Το πρώτο σημαντικό βήμα ήταν να δημιουργήσουν ένα είδος βρύων που να αντέχει στις συνθήκες του Αρη. Να μπορεί δηλαδή να αναπτυχθεί στο αρειανό έδαφος όπου απουσιάζουν τα θρεπτικά στοιχεία ενώ παράλληλα υπάρχουν τοξικά άλατα. Οι ερευνητές ξεκίνησαν πειράματα καλλιεργώντας βρύα διαφόρων ειδών που είχαν τροποποιήσει γενετικά σε χώμα από ένα ηφαίστειο της Χαβάης που προσομοιάζει εκείνο του Αρη. Ένα από τα είδη αποδείχτηκε ανθεκτικό αφού κατάφερε να επιβιώσει και να αναπτυχθεί στις αφιλόξενες συνθήκες που το είχαν τοποθετήσει. Η ικανότητα των βρύων να αναπτυχθούν στο έδαφος δεν αρκεί αφού θα πρέπει στη συνέχεια να αντέξουν τις θερμοκρασίες του Αρη όπου μετά την δύση του ηλίου σε κάποιες περιοχές πέφτουν στους -20 βαθμούς Κελσίου και σε άλλες αγγίζουν τους -125 βαθμούς Κελσίου! Στις μέχρι τώρα δοκιμές τα τροποποιημένα βρύα άντεξαν άνετα στους -20 βαθμούς Κελσίου αλλά όταν η θερμοκρασία πλησίασε τους -60 βαθμούς Κελσίου τα βρύα δεν έδειχναν πλέον σημάδια ζωής. Ειδικοί που έλαβαν γνώση για αυτά τα πειράματα επισημαίνουν πάντως ότι οι ερευνητές στη Δανία θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους όλους τους αντιπάλους των φυτών στον Αρη που δεν είναι μόνο το τοξικό έδαφος και οι χαμηλές θερμοκρασίες. Υπάρχουν και άλλοι αρνητικοί για την καλλιέργεια φυτών παράγοντες στον Αρη όπως η χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση του οξυγόνου αλλά και η έλλειψη νερού. Η δυνατότητα καλλιέργειας φυτών στον Αρη είναι κρίσιμος παράγοντας για την επιβίωση αρχικά των αστροναυτών που ταξιδέψουν και θα παραμείνουν εκεί για κάποιο διάστημα όσο βέβαια και αργότερα για τους κατοίκους των πρώτων βάσεων ή αποκιών που θα δημιουργηθούν εκεί. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=742260 «The Martian» – «Η Διάσωση» Η ταινία του Ridley Scott «The Martian» προβάλλεται από χτες και στην Ελλάδα με τον τίτλο «Η Διάσωση». Το σενάριο της ταινίας βασίζεται σε μυθιστόρημα του Andy Weir, που εκδόθηκε το 2011.Στην ταινία o Matt Damon, υποδύεται τον Mark Watney, έναν βοτανολόγο – αστροναύτη, ο οποίος κατά τη διάρκεια μιας επανδρωμένης αποστολής στον Άρη εγκαταλείπεται στον πλανήτη, καθώς θεωρείται νεκρός. Εκείνος όμως αγωνίζεται με κάθε μέσο να επιβιώσει σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον και να βρει έναν τρόπο να ειδοποιήσει τη Γη ότι είναι ζωντανός. Εκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά, η NASA και ομάδες επιστημόνων της εργάζονται ασταμάτητα για να φέρουν πίσω τον «Αρειανό». Κάτι μεταξύ των ταινιών “Ναυαγός” και “Απόλλων 13”.Η πρεμιέρα της ταινίας συνέπεσε με την ανακοίνωση της NASA για την ύπαρξη υγρού νερού στον πλανήτη Άρη.«Ήταν σύμπτωση ή ήταν προσχεδιασμένο;» αναρωτιέται ο αρθρογράφος του guardian [The Martian and Nasa – a coincidence too good to be true?] και όχι μόνο αυτός.Η απάντηση νομίζω ότι είναι προφανής. Και βέβαια δεν ήταν σύμπτωση, αφού η ανακοίνωση της NASA έγινε την κατάλληλη στιγμή, ακριβώς για να διεγείρει το ενδιαφέρον του κοινού για τον πλανήτη Άρη, έτσι ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των θεατών της ταινίας. Κι επειδή «το ένα χέρι νίβει το άλλο», από την μεριά της η ταινία είναι η καλύτερη διαφήμιση της NASA – όχι μόνο των αστροναυτών – αλλά και του αφανούς επιστημονικού-τεχνικού προσωπικού της.Βέβαια χτες, στην πρεμιέρα της ταινίας σε σινεμά της Αθήνας, την πρώτη προβολή παρακολούθησαν περίπου 20 άτομα και τη δεύτερη λιγότερα. Κρίμα …Βίντεο: το επίσημο τρέιλερ της ταινίας: http://physicsgg.me/2015/10/02/the-martian-%ce%b7-%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%83%cf%89%cf%83%ce%b7/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 5, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 5, 2015 Χιονοστιβάδα στον Αρη. Η κάμερα HiRiSe του δορυφόρου MRO (οι εικόνες του οποίου συνέβαλαν στην ανακάλυψη του νερού) εντόπισε στο Βόρειο Πόλο του Αρη μια χιονοστιβάδα. Οι χιονοστιβάδες είναι συχνό φαινόμενο στους πόλους του Αρη ειδικά την περίοδο της άνοιξης. Η διαφορά με τις χιονοστιβάδες στη Γη είναι ότι αυτές του Αρη αποτελούνται ξηρό πάγο δηλαδή τη παγωμένη στερεή μορφή του διοξειδίου του άνθρακα που σχηματίζεται στον Αρη την χειμερινή περίοδο. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=743194 Οι πρώτοι αστροναύτες στον Άρη «δεν θα μπορούν να πάρουν τα πόδια τους» Οι αστροναύτες της NASA που θα πατήσουν πρώτοι στον Άρη τη δεκαετία του 2030 θα πρέπει πρώτα να προσεδαφιστούν και μετά να... σταθούν όρθιοι. Ακούγεται εύκολο αλλά δεν είναι, επιβεβαιώνει μελέτη της αμερικανικής υπηρεσίας.Το ταξίδι μέχρι τον γειτονικό πλανήτη θα διαρκέσει τουλάχιστον έξι μήνες, και στη διάρκειά του οι αστροναύτες θα ζουν σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας. Όμως οι αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό (ISS) Σταθμό έχουν καταστήσει σαφές ότι οι συνθήκες αυτές επιβαρύνουν το σώμα: οι μύες και τα οστά εξασθενούν, τα πόδια πρήζονται, η καρδιά διογκώνεται και τα κύτταρα δέχονται αυξημένες δόσεις ακτινοβολίας.Οι αστροναύτες πρέπει να μεταφέρονται σηκωτοί όταν επιστρέφουν από το πολυεθνικό εργαστήριο, και χρειάζονται μήνες ειδικής εξάσκησης για να συνηθίσουν ξανά το βάρος τους στον μητρικό πλανήτη.Η νέα μελέτη εξετάζει το πώς η έλλειψη βαρύτητας επηρεάζει την ισορροπία και τη σταθερότητα του σώματος. Ο Τζέικομπ Μπλούμπεργκ και οι συνεργάτες του στο Διαστημικό Κέντρο «Τζόνσον» της NASA εξέτασαν αστροναύτες που επέστρεψαν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, καθώς και εθελοντές που δέχτηκαν να παραμείνουν κλινήρεις μέχρι και για 70 συνεχείς ημέρες. Το τεστ στο οποίο υποβλήθηκαν περιλάμβαναν επτά δοκιμές λειτουργικότητας και φυσιολογίας.Τα αποτελέσματα δεν δείχνουν ενθαρρυντικά: καταγράφηκαν μεταξύ άλλων προβλήματα ισορροπίας, και συντονισμού χεριών-ματιών, απώλεια της σωστής στάσης του σώματος και διαταραχές της αντίληψης. Συχνό πρόβλημα ήταν επίσης και η ναυτία, αναφέρει η ερευνητική ομάδα σε ανακοίνωσή της.Ο Άρης, βέβαια, είναι μικρότερος από τη Γη και η δύναμη της βαρύτητας στην επιφάνειά του είναι 62% ασθενέστερη. Αυτό θα διευκόλυνε τους αστροναύτες, όχι όμως αρκετά για να μπορούν να περπατούν και να εκτελούν χειρωνακτικές εργασίες αβίαστα.Όπως το θέτει η ανακοίνωση, «μετά την προσεδάφιση [στον Άρη], τα προβλήματα αυτά μπορεί να καταστήσουν δύσκολη την έναρξη των απαιτούμενων εργασιών, όπως το περπάτημα από το σκάφος προσεδάφισης στο χώρο διαβίωσης».«Χωρίς αντίμετρα ή εξάσκηση στην ισορροπία, οι αστροναύτες ενδέχεται να δυσκολεύονται να διατηρήσουν τον έλεγχο της ισορροπίας όταν προσεδαφιστούν στον Άρη».Με άλλα λόγια, το πλήρωμα μάλλον δεν θα μπορεί να πάρει τα πόδια του.Η ομάδα του Μπλούμπεργκ προσπαθεί πάντως να αναπτύξει ειδικά προγράμματα γυμναστικής που θα βοηθήσουν τους αστροναύτες να διατηρήσουν τη φυσική τους κατάσταση.http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500030074 Σκοτ Μέρκι: Το CRISM βρήκε το νερό στον Άρη. Ο Σκοτ Μέρκι, μιλά για την επιχείρηση του CRISM (Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars), του οργάνου που βρίσκεται πάνω στο διαστημόπλοιο MRO και σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006. Το CRISM και η ομάδα που ελέγχει το επιστημονικό όργανο, το οποίο ζυγίζει μόλις 33 κιλά, είναι οι αφανείς ήρωες πίσω από την ιστορική ανακάλυψη ύδατος στον «κόκκινο πλανήτη».Μεγαλώνοντας σε μια συνηθισμένη πόλη της Μασαχουσέτης, ο Σκοτ Μέρκι διάβαζε μανιωδώς για τα αστέρια και τους πλανήτες. Ήταν λάτρης των ταινιών επιστημονικής φαντασίας και ο Άρης ήταν από νωρίς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του. Σπούδασε Γεωλογία στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα και όλα έδειχναν ότι τα γήινα πετρώματα θα τον απασχολούσαν στον εργασιακό του βίο. Ωστόσο, ένα θερινό πρόγραμμα πρακτικής εξάσκησης με θέμα τη μελέτη της Σελήνης άλλαξε άρδην τα σχέδιά του και την επόμενη χρονιά στράφηκε στην πλανητική γεωλογία. Σήμερα είναι ο Κύριος Ερευνητής του CRISM (Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars), του οργάνου που βρίσκεται πάνω στο διαστημόπλοιο MRO και σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2006.Το CRISM και η ομάδα που ελέγχει το επιστημονικό όργανο, το οποίο ζυγίζει μόλις 33 κιλά, είναι οι αφανείς ήρωες πίσω από την ιστορική ανακάλυψη, αφού χάρη στα δεδομένα που έστειλε στη Γη οι επιστήμονες «είδαν» τα άλατα στην επιφάνεια του Άρη, που μέχρι σήμερα αποτελούν τις ισχυρότερες ενδείξεις για την ύπαρξη νερού σε ρευστή μορφή στον Κόκκινο Πλανήτη.«Ειλικρινά, δεν πίστευα ότι θα βρούμε αυτά τα στοιχεία, αλλά είναι εκεί και η ομάδα μας χοροπηδάει από τη χαρά της», λέει στην «Κ» ο Σκοτ Μέρκι λίγες ώρες μετά την επίσημη ανακοίνωση της NASA για την ύπαρξη αλμυρού νερού σε ρευστή μορφή στην επιφάνεια του Άρη. Η ομάδα του στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς δούλεψε εντατικά προκειμένου να σχεδιάσει και να κατασκευάσει το όργανο που θα μπορούσε να ανιχνεύσει με ακρίβεια τις συγκεντρώσεις αλάτων στον Άρη, ενώ θα βρισκόταν σε τροχιά και σε απόσταση περίπου 300 χλμ. από την επιφάνεια του πλανήτη. «Το κυνήγι για το νερό στον Άρη έχει επικεντρωθεί στην αναζήτηση των μεταλλικών στοιχείων που σχηματίζονται στο ρευστό νερό», υπογραμμίζει ο κ. Μέρκι και συμπληρώνει ότι με τον ίδιο τρόπο οι επιστήμονες μπορούν να αντλήσουν σημαντικά δεδομένα για το υδάτινο παρελθόν του Άρη.«Για το αρχαίο νερό στον Άρη, περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, τα ίχνη της ύπαρξής του είναι τα μεταλλικά στοιχεία που σχηματίζονται από πυριτικά πετρώματα που αλληλεπιδρούν με το νερό. Για τις πιο σύγχρονες ενδείξεις νερού, η προσοχή μας επικεντρώνεται σε άλατα που θα μπορούσαν να σχηματίσουν ιζήματα από “πρόσφατο” νερό», σημειώνει. Και γιατί είναι σημαντική η εύρεση νερού σε υγρή μορφή για τη μελέτη του Άρη; «Διότι το ρευστό νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή όπως την ξέρουμε και τα μεταλλικά στοιχεία που σχηματίζονται στο νερό είναι τα αποτυπώματα της πρότερης ή παρούσας εμφάνισής του», μας λέει ο επιστημονικός υπεύθυνος του CRISM.Το CRISM τοποθετήθηκε πάνω στο μικρό διαστημόπλοιο MRO (Mars Reconnaissance Orbiter), το οποίο έφυγε από τη Γη πριν από δέκα χρόνια με σκοπό την ενδελεχή έρευνα για τις συνθήκες ύπαρξης νερού στον Κόκκινο Πλανήτη. Είναι γεγονός ότι οι προηγούμενες αποστολές στον Άρη απέδειξαν ότι κάποια εποχή στην ιστορία του πλανήτη υπήρξε ρέον νερό, αλλά παρέμενε μυστήριο κατά πόσον αυτό «διατηρήθηκε» στην επιφάνειά του αρκετά ώστε να δημιουργηθεί ζωή.Η δουλειά του CRISM ήταν να ερευνήσει τα «υδάτινα περιβάλλοντα» του Αρη και να βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν πώς σχηματίστηκε ο φλοιός της επιφάνειας του πλανήτη και να προσδιορίσουν το σημερινό του κλίμα. «Το CRISM μετράει το φάσμα του ηλιακού φωτός που αντανακλάται στην επιφάνεια του Άρη. Για να εντοπίσουμε τα μεταλλικά στοιχεία στην επιφάνειά του, το συγκρίνουμε με το φάσμα των μεταλλικών στοιχείων που μετράμε στα εργαστήρια της Γης», μας εξηγεί ο Σκοτ Μέρκι.Ωστόσο, η επιστημονική ομάδα έπρεπε να λύσει σημαντικά σχεδιαστικά προβλήματα για να μπορεί το CRISM να «δει» και τα υπέρυθρα μήκη κύματος. «Για να μετρήσουμε το υπέρυθρο φάσμα με ακρίβεια το CRISM πρέπει να είναι πολύ κρύο, με το τηλεσκόπιό του να φτάνει στους -70 βαθμούς Κελσίου και τον ανιχνευτή του στους -153 βαθμούς Κελσίου και ακόμη χαμηλότερα. Το να φτάσουμε σε αυτές τις θερμοκρασίες ήταν η μεγαλύτερη σχεδιαστική και κατασκευαστική πρόσκληση», επισημαίνει ο κ. Μέρκι και υπογραμμίζει ότι ο σχεδιασμός και η κατασκευή του οργάνου διήρκεσε τέσσερα χρόνια.Στα χρόνια που το MRO βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη, το CRISM έχει συμβάλει με πολλούς τρόπους στην επιστημονική έρευνα γύρω από τη μεγάλη ιστορία του Άρη. «Ανακαλύψαμε χιλιάδες βραχώδεις εξάρσεις που διατηρούν στοιχεία αρχαίου νερού, από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια πριν! Επιπλέον, βρήκαμε ανθρακικά πετρώματα, δηλαδή ασβεστόλιθο, μέσα στα οποία θεωρείται ότι έχουν «παγιδευτεί» στοιχεία της αρχαίας πυκνής ατμόσφαιρας του Άρη. Η μεγάλη μας έκπληξη ήταν ότι αν και υπάρχουν αυτά τα πετρώματα, παγίδευσαν μόνο το ισοδύναμο της σημερινής ατμόσφαιρας του Αρη ή και λιγότερο, το οποίο δεν είναι αρκετό για να κρατηθεί ο αρχαίος Άρης ζεστός», μας λέει ο Σκοτ Μέρκι.Η αποστολή του CRISM δεν τελειώνει με τις πρόσφατες ανακαλύψεις. Σε συνεργασία με την κάμερα υψηλής ευκρίνειας HiRISE του διαστημοπλοίου MRO, το CRISM θα συνεχίσει να κάνει παρατηρήσεις με επίκεντρο τον αρχαίο Άρη, τα σύννεφα και τα αέρια που σχηματίζονται στην τωρινή του ατμόσφαιρα. Τα νέα, ιστορικά, δεδομένα αποτελούν, όμως, σταθμό στην αξία της διαστημικής έρευνας, καθώς για δεκαετίες η ανθρωπότητα προβληματίζεται για την ύπαρξη ζωής πέρα από τη Γη.«Η ζωή όπως την ξέρουμε χρειάζεται νερό σε ρευστή μορφή. Τα νέα δεδομένα μάς δείχνουν ότι το ρευστό νερό υπήρξε στον Άρη πριν από δισεκατομμύρια χρόνια και συνεχίζει μέχρι σήμερα, σε ορισμένες χρονικές περιόδους και περιοχές. Ισως, απλά ίσως, η ζωή μπορεί να κατάφερε να διατηρηθεί όλον αυτόν τον καιρό. Η ύπαρξή της στον σύγχρονο Άρη μάς οδηγεί στο θεμελιώδες επιστημονικό ερώτημα, “είμαστε μόνοι”;», καταλήγει ο Σκοτ Μέρκι.http://physicsgg.me/2015/10/04/%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84-%ce%bc%ce%ad%cf%81%ce%ba%ce%b9-%cf%84%ce%bf-crism-%ce%b2%cf%81%ce%ae%ce%ba%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%ce%bd%ce%b5%cf%81%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81%ce%b7/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 6, 2015 Νερό στον Αρη, αστείρευτη πηγή σεναρίων. Την περασμένη Δευτέρα η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι εντόπισε νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Αρη. Το νερό αυτό είναι αλμυρό και εποχικό – ρέει στις πλαγιές κάποιων βουνών κατά τη διάρκεια του αρειανού καλοκαιριού, όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες και του επιτρέπουν να διατηρεί την υγρή μορφή του. Παρ’ όλα αυτά η ανακάλυψή του ταράζει τα νερά στη γήινη αστρονομική και διαστημική κοινότητα δημιουργώντας απορίες και προβληματισμούς: Μπορεί τα αρειανά αλμυρά ποτάμια ή οι ενδεχόμενες πηγές τους στο υπέδαφος να φιλοξενούν τη ζωή; Αλλάζει η ανακάλυψή τους τον σχεδιασμό των μελλοντικών αποστολών στον Κόκκινο Πλανήτη; Και αν κάποτε άνθρωποι φθάσουν εκεί θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν αυτό το νερό για την επιβίωσή τους; Αυτά και άλλα ερωτήματα έθεσε «Το Βήμα» σε δύο κορυφαίους ειδικούς, τον υποδιευθυντή Στρατηγικής στο Τμήμα Εξερεύνησης του Ηλιακού Συστήματος της NASA και τον επικεφαλής της αποστολής ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) που θα ξεκινήσει για τον Αρη το 2018.Χόρχε Βάγκο«Δεν θα πλησιάσουμε το νερό του Αρη!»Η επόμενη αποστολή που θα ταξιδέψει στον Αρη είναι προϊόν της συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος. Η αποστολή Exomars είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει το 2018 και να φτάσει στον Κόκκινο Πλανήτη το 2019. Ενας ρομποτικός εξερευνητής θα προσεδαφιστεί και θα προσπαθήσει να ανακαλύψει ίχνη ζωής στον Αρη. Το ρομπότ θα διαθέτει ανάμεσα στα άλλα και ένα ισχυρό τρυπάνι που θα μπορεί να σκάψει σε βάθος δύο μέτρων από την επιφάνεια. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι είναι πιθανό κάτω από την επιφάνεια του Αρη να επιβιώνουν κάποιες μικροβιακές μορφές ζωής τις οποίες ίσως καταφέρει να εντοπίσει το ρομπότ. Επίσης το ρομπότ θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει και ίχνη ζωής από το μακρινό παρελθόν του κόκκινου πλανήτη. Με αφορμή την ανακάλυψη του νερού στην επιφάνεια του Αρη ο Χόρχε Βάγκο, επικεφαλής της αποστολής Exomars, δίνει ενδιαφέρουσες απαντήσεις στα ερωτήματα που προκύπτουν από αυτή την ανακάλυψη. Ηταν αναπάντεχη η ανακάλυψη του νερού στον Αρη ή περιμένατε ότι θα γινόταν αργά ή γρήγορα; «Γνωρίζαμε εδώ και 50 χρόνια ότι υπάρχει νερό στον Αρη σε παγωμένη μορφή στους πόλους και πιθανότατα σε υγρή μορφή στο υπέδαφος. Για να είμαστε ακριβείς, είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται σε υγρή μορφή στην επιφάνεια και είναι φυσικά πολύ σημαντική ανακάλυψη, αφού οι γεωοατμοσφαιρικές συνθήκες του Αρη θεωρούσαμε ότι είναι απαγορευτικές για την παρουσία νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια. Πρέπει να επισημάνω όμως ότι όσοι ασχολούνται με τον Αρη υποπτεύονταν πως η συγκεκριμένη μορφή νερού που εντοπίστηκε τώρα μπορεί να υπάρχει στην επιφάνεια του πλανήτη». Τι νερό είναι αυτό; «Για να γίνει πιο κατανοητό στο ευρύ κοινό για τι συζητούμε, σκεφθείτε τι συμβαίνει όταν έχει παγετό ή έχει πέσει χιόνι. Ρίχνουμε αλάτι στους δρόμους έτσι ώστε να λιώσει γρήγορα το χιόνι ή ο πάγος. Αυτό συμβαίνει και στον Αρη. Νερό από την ατμόσφαιρα αντιδρά με υπερχλωρικά άλατα στο έδαφος με αποτέλεσμα να σχηματίζεται ένα πολύ αλμυρό υδατικό διάλυμα που ρέει στην επιφάνεια και αφήνει τα ίχνη που εντόπισε ο δορυφόρος. Πρόκειται για πολύ αλμυρό νερό, η διάρκεια ζωής του οποίου είναι πολύ μικρή. Η πιθανότητα κάποιοι μικροοργανισμοί να μπορούν να επιβιώσουν σε αυτό το νερό είναι σχεδόν μηδαμινή. Για τους ίδιους λόγους δεν νομίζω ότι μπορεί το νερό αυτό να χρησιμοποιηθεί από τους αστροναύτες. Μπορούμε να κατασκευάσουμε έναν μηχανισμό που θα εξάγει νερό από την ατμόσφαιρα του Αρη και θα είναι πιο απλό να μετατραπεί σε πόσιμο από ό,τι το αλμυρό νερό που εντοπίστηκε να ρέει στις πλαγιές του πλανήτη». Τελικά υπάρχει ζωή στον Αρη;«Στο ερώτημα αυτό εκείνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι η περίοδος που θα μπορούσε να κάνει την εμφάνισή της στον Κόκκινο Πλανήτη είναι πριν από περίπου 4-4,4 δισ. έτη, όταν οι συνθήκες εκεί ήταν παρόμοιες με εκείνες στη νεαρή Γη. Αν λοιπόν τότε έκανε την εμφάνισή της η ζωή, υπάρχουν πιθανότητες να εξακολουθούν να υπάρχουν μικροοργανισμοί αλλά αυτοί θα βρίσκονται στο υπέδαφος σε βάθη 1-2 χλμ. κάτω από την επιφάνεια, όπου πιθανώς υπάρχει νερό σε υγρή μορφή. Στη Γη ζουν διαφόρων ειδών μικροοργανισμοί σε πολύ μεγάλα βάθη. Οργανισμοί που δεν χρειάζονται οξυγόνο ή ηλιακό φως για να επιβιώσουν και βασίζονται στον μεταβολισμό μεταλλικών στοιχείων που υπάρχουν στο περιβάλλον τους. Τέτοιοι οργανισμοί μπορεί να υπάρχουν στον Αρη αλλά θα αργήσουμε πολύ να τους ανακαλύψουμε αφού δεν είναι προγραμματισμένη καμία αποστολή που να έχει στόχο να σκάψει τόσο βαθιά στο έδαφος του Αρη». Η ανακάλυψη του νερού αλλάζει τα σχέδια τόσο της αποστολής Exomars όσο και των άλλων αποστολών που θα επισκεφθούν τα επόμενα χρόνια τον Αρη;«Οπως ανέφερα και προηγουμένως, τόσο η NASA όσο και η ESA έχοντας κατά νου την πιθανότητα ύπαρξης αυτής της μορφής νερού στην επιφάνεια του Αρη έκαναν τον σχεδιασμό των επικείμενων αποστολών τους λαμβάνοντας υπόψη αυτό το δεδομένο. Μάλιστα σχεδιάζαμε τις νέες αποστολές προσπαθώντας να αποφύγουμε να βρεθούμε σε περιοχές όπου πιθανώς υπάρχει αυτό το νερό, περιοχές που τις ονομάζουμε "Ειδικές Περιοχές". Δεν θέλουμε τα σκάφη μας να προσεδαφιστούν σε αυτές τις περιοχές, γιατί όσο και αν προσπαθούμε τα σκάφη μας να φεύγουν "καθαρά" από τη Γη κάποια βακτήρια επιβιώνουν της διαδικασίας αποστείρωσης και ταξιδεύουν μαζί με τα σκάφη, καταφέρνοντας μάλιστα να επιβιώσουν και στις ακραίες διαστημικές συνθήκες. Αν και όπως προείπα το νερό που εντοπίστηκε στον Αρη είναι κατά βάση αφιλόξενο για τη ζωή, εν τούτοις υπάρχει πιθανότητα τα βακτήρια που θα ταξιδέψουν από τη Γη να καταφέρουν να επιβιώσουν και να αναπτυχθούν στο περιβάλλον των Ειδικών Περιοχών, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος άθελά μας να μολύνουμε τον πλανήτη. Για να πραγματοποιήσουμε αποστολές στις Ειδικές Περιοχές, θα πρέπει να αναπτύξουμε νέες μεθόδους αποστείρωσης που θα καθιστούν βέβαιο ότι τα σκάφη δεν θα μεταφέρουν μαζί τους γήινους μικροοργανισμούς». http://www.tovima.gr/science/article/?aid=742800 Η NASA αποκαλύπτει τα αληθινά σκηνικά της «Διάσωσης» Τζακ ποτ για τον διάσημο σκηνοθέτη Ρίντλει Σκοτ και τον σούπερ σταρ Ματ Ντέιμον αφού η ταινία τους «Η Διάσωση» η οποία εξελίσσεται στον Αρη ξεκίνησε να προβάλλεται λίγα 24ωρα πριν η NASA φέρει στο παγκόσμιο επίκεντρο τον Κόκκινο Πλανήτη ανακοινώνοντας την ανακάλυψη νερού στην επιφάνεια του. Ετσι οι συζητήσεις και οι συγκρίσεις των όσων αναφέρει και δείχνει η ταινία με όσα πραγματικά συμβαίνουν στον Αρη δίνουν και παίρνουν. Στο πλαίσιο αυτό η NASA έδωσε στη δημοσιότητα εικόνες από ορισμένες από τις περιοχές που πρωταγωνιστούν στην ταινία και ειδικότερα τις περιοχές προσεδάφισης των επανδρωμένων αποστολών. Οπως φαίνεται και στις εικόνες οι περιοχές αυτές είναι στην πραγματικότητα πολύ διαφορετικές, πιο δύσβατες και ακατάλληλες για προσεδάφιση από ότι στην ταινία. Παράλληλα η NASA έδωσε στη δημοσιότητα και μια εντυπωσιακή φωτογραφία που έστειλε o ρομποτικός εξερευνητής Curiosity από τα... αρειανά χάιλαντς στα οποία βρίσκεται αυτή την περίοδο. Αυτή είναι η περιοχή Acidalia Planitia του Αρη όπως παρουσιάζεται στην ταινία και στην οποία ο Ματ Ντέιμον και οι συνάδελφοι του προσεδαφίστηκαν όταν έφτασαν στον Κόκκινο Πλανήτη.Αυτή είναι η Acidalia Planitia στην πραγματικότητα και όπως φαίνεται δεν είναι καθόλου φιλική για σημείο προσεδάφισης και δημιουργία βάσηςΑυτή είναι σε μεγέθυνση η επιφάνεια του κρατήρα Schiaparelli στον οποίο προσεδαφίστηκε η αποστολή διάσωσης του Ματ Ντέιμον και όπως και στην προηγούμενη περίπτωση δεν φαίνεται τόσο φιλική για τέτοια διαδικασία. Αυτή είναι η τελευταία πραγματικά εντυπωσιακή φωτογραφία που έστειλε το Curiosity από την περιοχή στην οποία βρίσκεται αυτή την περίοδο, μια περιοχή με μικρότερους και μεγαλύτερους λόφους και οροσειρές στο εσωτερικό του γιγάντιου κρατήρα Gale η κορυφή του οποίου βρίσκεται περίπου πέντε χλμ ψηλότερα από τον πυθμένα του!http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=743557 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 7, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 7, 2015 Νερό στον Αρη, αστείρευτη πηγή σεναρίων. Ντάνιελ Γκλάβιν«Πρέπει να δούμε από κοντά το νερό που βρήκαμε»Για τον Ντάνιελ Γκλάβιν, υποδιευθυντή Στρατηγικής Επιστήμης στο Τμήμα Εξερεύνησης του Ηλιακού Συστήματος του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ της NASA, ο Αρης δεν σταματά να μας εκπλήσσει, όμως για να δούμε τι ακριβώς κρύβεται πίσω από αυτές τις εκπλήξεις θα πρέπει να πάμε εκεί. Αν όχι... αυτοπροσώπως, τουλάχιστον στέλνοντας ρομπότ.Νερό σε υγρή μορφή και ρέον στην επιφάνεια του Αρη, το εύρημα είναι σπουδαίο, όμως δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε ότι ο Κόκκινος Πλανήτης έχει νερό...«Ναι, είχαμε ενδείξεις για νερό στον Αρη ως τώρα. Οι παγετώνες του έχουν νερό, έχουμε δει στοιχεία που υποδηλώνουν την ύπαρξη κοιλάδων και δικτύων, στο παρελθόν οπωσδήποτε υπήρχε νερό στον Αρη, ίσως ακόμη και ένας μικρός ωκεανός σε κάποια στιγμή. Τα νέα ευρήματα είναι όμως πραγματικά εντυπωσιακά γιατί φαίνεται όλο και περισσότερο πιθανό ότι πρόκειται για υγρό νερό που έρχεται από το υπέδαφος και ρέει προς τα έξω σαν πολλά μικρά ρυάκια επειδή περιέχει υπερχλωρικά άλατα που του επιτρέπουν να παραμένει στην υγρή κατάσταση σε ψυχρές θερμοκρασίες. Αυτό είναι το καινούργιο εδώ. Οτι αρχίζουμε να κατανοούμε καλύτερα πώς αυτά τα ποτάμια αλμυρού νερού σχηματίζονται στις άκρες των βουνών. Υπό αυτή την έννοια είναι σπουδαίο, μας δίνει ένα ακόμη σημείο στον Αρη όπου θα μπορούσαμε να ψάξουμε για την ύπαρξη ζωής, αφού το υγρό νερό είναι ζωτικής σημασίας για τη ζωή όπως τη γνωρίζουμε. Ισως λοιπόν δεν θα χρειαστεί να τρυπήσουμε βαθιά στον Αρη για να αποκτήσουμε πρόσβαση σε υγρό νερό. Τουλάχιστον σε ορισμένα σημεία της επιφάνειάς του φαίνεται ότι το νερό ρέει από το υπέδαφος». Θεωρείτε λοιπόν βέβαιο ότι το νερό έρχεται από το εσωτερικό του πλανήτη;«Υπάρχει βεβαίως μια διχογνωμία σχετικά με την πηγή αυτού του νερού. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ίσως προέρχεται από την ατμόσφαιρα. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια μικρή ποσότητα νερού στην ατμόσφαιρα του Αρη, οπότε με τις κατάλληλες συνθήκες τα υπερχλωρικά άλατα απορροφούν νερό - έχουμε τέτοια άλατα εδώ στο εργαστήριο στο Γκόνταρντ και αν τα αφήσεις ακάλυπτα στον υγρό αέρα απορροφούν γρήγορα νερό καταλήγοντας να σχηματίζουν μικρές "λιμνούλες". Δεν είναι απίθανο κάτι τέτοιο να συμβαίνει στον Αρη. Μια άλλη πιθανότητα όμως είναι να υπάρχει στο υπέδαφος ένα υδροφόρο στρώμα, μια πηγή από όπου το νερό διηθείται προς την επιφάνεια. Επίσης θα μπορούσε να προέρχεται από πάγους νερού που λιώνουν μέσα στο υπέδαφος. Το σημαντικό όμως εδώ είναι ότι, αντίθετα με τις ως τώρα απόψεις, το υγρό νερό παραμένει σταθερό στην επιφάνεια του Αρη, έστω και κατά περιόδους. Και τα υπερχλωρικά άλατα φαίνεται ότι υπάρχουν παντού στον πλανήτη. Η ανακάλυψη αυτή ίσως οδηγήσει στην αλλαγή της στρατηγικής μας για την εξερεύνηση του Αρη, το πού θα στείλουμε οχήματα στο μέλλον».Τι θα πρέπει να διερευνηθεί ώστε να μάθουμε ποια από τις πιθανότητες που προαναφέρατε ισχύει τελικά;«Αυτό είναι ένα ερώτημα. Δεν είμαι βέβαιος ότι θα μπορέσουμε να εξαγάγουμε συμπεράσματα από τις μετρήσεις του Mars Orbiter (σ.σ.: του δορυφόρου που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Αρη). Ελπίζω να κάνω λάθος, όμως νομίζω πως θα είναι δύσκολο. Πιστεύω ότι μάλλον θα χρειαστεί μια αποστολή, να πάμε σε αυτές τις περιοχές, να τρυπήσουμε το έδαφος και να προσπαθήσουμε να δούμε τι υπάρχει εκεί. Ισως το ραντάρ να μπορεί να βοηθήσει στο να εικάσουμε αν είναι πάγος ή υδροφόρο απόθεμα στο υπέδαφος, όμως νομίζω ότι τελικά θα χρειαστεί να πάμε σε αυτά τα μέρη για να βρούμε την πηγή του νερού».Οταν λέτε «να πάμε εκεί» τι εννοείτε, μια επανδρωμένη αποστολή;«Μια επανδρωμένη αποστολή θα ήταν το τέλειο, αλλά προς το παρόν το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να πάμε να δούμε τη "Διάσωση" (σ.σ.: η ταινία του Ρίντλεϊ Σκοτ που εκτυλίσσεται στον Αρη). Αυτό είναι το όνειρο. Και οπωσδήποτε μιλάμε για δεκαετίες. Μπορούμε όμως να στέλνουμε ρομπότ κάθε δύο χρόνια. Τώρα οι Ευρωπαίοι ετοιμάζουν ένα μαζί με τη Roscosmos, το ExoMars, για το 2018. Το σημείο προσεδάφισής του δεν έχει επιλεγεί ακόμη. Δεν ξέρω βέβαια αν ένα από τα σημεία όπου βλέπουμε αυτό το νερό είναι στις επιλογές τους. Γιατί εκεί υπάρχουν οι περιορισμοί της πλανητικής προστασίας, για να πάει ένα ρόβερ σε αυτές τις Ειδικές Περιοχές, όπως λέγονται, θα πρέπει να αποστειρωθεί. Και αυτό αποτελεί πρόκληση, δεν θα έλεγα όμως ότι είναι αδύνατον. Η Mars 2020, η αποστολή της NASA, δεν είναι σχεδιασμένη για να πάει σε ειδική περιοχή, είναι ακριβώς σαν το Curiosity, το ρόβερ θα πάει στον Αρη για να συλλέξει πετρώματα. Επομένως μάλλον θα πρέπει να κοιτάξουμε πιο μακριά στο μέλλον, το 2022, το 2024, ίσως μια αποστολή θα μπορούσε να πάει σε αυτά τα σημεία».Προς το παρόν τι ξέρουμε για τη σύσταση αυτού του νερού;«Για να είμαι ειλικρινής, όχι πολλά. Ξέρουμε ότι είναι νερό, H2O, αλλά δεν ξέρουμε πόσο όξινο ή βασικό είναι, ξέρουμε ότι είναι αλατούχο επειδή μπορούμε να δούμε τα άλατα, επομένως είναι ένα αλατούχο διάλυμα. Οσον αφορά όμως το τι άλλο υπάρχει μέσα σε αυτό δεν ξέρουμε και πολλά. Για εμένα αυτός είναι ο λόγος που θα πρέπει να πάμε να το διερευνήσουμε, για να δούμε τι άλλο έχει μέσα. Θα μπορούσε να έχει ζωή, για παράδειγμα. Προς το παρόν όμως το μόνο που ξέρουμε είναι ότι είναι υγρό νερό, ένα αλατώδες μείγμα που περιέχει υπερχλωρικά άλατα. Και αυτό είναι όλο που μπορείς να κάνεις από τροχιάς. Ξέρετε, αυτό είναι απογοητευτικό. Βλέπεις αυτά τα τόσο ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά αλλά τελικά πρέπει να πας εκεί κάτω για να τα εξετάσεις, να τα πάρεις και να τα αναλύσεις. Ετσι είναι, σε κάθε αποστολή μαθαίνεις κάτι καινούργιο για τον Αρη, θέτεις νέα ερωτήματα και σχεδιάζεις νέες αποστολές που θα βοηθήσουν να τα απαντήσεις. Και νομίζω ότι βρισκόμαστε σε αυτό το στάδιο τώρα. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε και εμείς εξετάζουμε τη στρατηγική μας για την εξερεύνηση του Αρη για να δούμε τι μπορούμε να μάθουμε για αυτά τα ρέματα υγρού νερού».Τι θα πρέπει να περιέχει αυτό το νερό για να μπορεί να υποστηρίξει τη ζωή;«Αν δείτε τη ζωή στη Γη, έχουμε βακτήρια τα οποία μπορούν να επιβιώσουν σε μια μεγάλη κλίμακα από διαφορετικά περιβάλλοντα. Βακτήρια που αντέχουν στην ακτινοβολία, σε υψηλές θερμοκρασίες. Η ζωή στη Γη είναι γνωστό ότι μπορεί να προσαρμοστεί σε ένα μεγάλο εύρος συνθηκών. Νομίζω ότι το κλειδί για να διερευνήσουμε την ύπαρξη ζωής στον Αρη είναι να βρούμε ένα περιβάλλον υγρού νερού το οποίο να υπάρχει για αρκετό χρονικό διάστημα, όχι σποραδικό νερό δηλαδή - γι' αυτό μάλιστα επιλέξαμε ως προορισμό του Curiosity τον κρατήρα Γκέιλ, επειδή κάποτε ήταν λίμνη και παρείχε ένα περιβάλλον όπου θα μπορούσε να ξεκινήσει η ζωή. Το ιδανικό θα ήταν το νερό αυτό να μην είναι ούτε πολύ όξινο ούτε πολύ βασικό, ούτε πολύ αλμυρό. Εφόσον όμως έχει αποδειχθεί στη Γη ότι η ζωή μπορεί να επιβιώσει ακόμη και σε πολύ όξινα ή αλμυρά νερά, νομίζω ότι η βασική προϋπόθεση είναι κατ' αρχάς να υπάρχει υγρό νερό. Και το βρήκαμε».Αν λοιπόν υπάρχει στο υπέδαφος του Αρη ένα υδροφόρο στρώμα, θα μπορούσε να υπάρχει εκεί ζωή, εφόσον το συγκεκριμένο υγρό περιβάλλον θα είναι μόνιμο;«Ναι. Νομίζω ότι αν κάποιος έβαζε στοίχημα θα έλεγε ότι οι πιθανότητες για ζωή στον Αρη δεν είναι πολύ καλές, επειδή δεν έχει μαγνητικό πεδίο, έχει υπεριώδη ακτινοβολία, ιονισμένη ακτινοβολία, πολύ επικίνδυνες συνθήκες σε πολύ χαμηλή πίεση, άρα δεν είναι φιλόξενο περιβάλλον. Ωστόσο στο υπέδαφός του, όπου οι πιέσεις είναι υψηλότερες, το υγρό νερό θα μπορούσε να μείνει σταθερό για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους ενώ υπάρχουν και πηγές ενέργειας - ξέρετε, τα βακτήρια μπορούν να εξαγάγουν ενέργεια από τα πετρώματα, δεν χρειάζονται απαραίτητα το ηλιακό φως και τη φωτοσύνθεση. Αρα ναι, ένα υδροφόρο στρώμα στο υπέδαφος του Αρη θα ήταν ένα πολύ καλό μέρος για να αναζητήσουμε τη ζωή. Για αυτό και ελπίζω αυτά τα αλμυρά ποτάμια να πηγάζουν από ένα υδροφόρο στρώμα. Αν διαπιστώσουμε ότι στον Αρη ή σε άλλο σημείο του ηλιακού μας συστήματος, στην Ευρώπη, τον δορυφόρο του Δία, ή στον Εγκέλαδο, τον δορυφόρο του Κρόνου, υπάρχουν περιβάλλοντα που μπορούν να υποστηρίξουν τη ζωή θα είναι πάρα πολύ σημαντικό. Νομίζω ότι αυτό είναι ένα από τα βασικά ερωτήματα της ανθρωπότητας: είμαστε μόνοι; Μήπως η ζωή προέκυψε δύο φορές στο ίδιο ηλιακό σύστημα; Και αν ναι, εξελίχθηκε διαφορετικά; Αυτά είναι μεγάλα ερωτήματα. Αν αποδείξουμε ότι η ζωή προέκυψε δύο φορές στο ηλιακό μας σύστημα τότε οι πιθανότητες ύπαρξης ζωής στο Σύμπαν αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο».Η σταθερότητα του νερού στον Αρη είναι διαφορετική από ό,τι στη Γη, το σημείο βρασμού του είναι στους 10 βαθμούς Κελσίου, έτσι δεν είναι;«Ναι, επειδή η πίεση εκεί είναι πολύ χαμηλή, περισσότερο από εκατό φορές χαμηλότερη από ό,τι στη Γη. Και στη Γη όμως όσο ανεβαίνει το υψόμετρο μειώνεται η πίεση και μαζί το σημείο βρασμού του νερού. Αν πάτε στην κορυφή του Εβερεστ το νερό βράζει σε πολύ χαμηλότερη θερμοκρασία (σ.σ.: στους 72οC ενώ στο επίπεδο της θάλασσας στους 100). Το ίδιο φαινόμενο συντελείται στον Αρη. Απλώς είναι ακόμη πιο ακραίο επειδή η πίεση είναι πολύ πιο χαμηλή. Ναι, στους 10 βαθμούς, το νερό εξατμίζεται στον Αρη. Και παγώνει γύρω στο 0. Επειδή όμως το νερό που εντοπίσαμε έχει τα υπερχλωρικά άλατα, παγώνει στους -70 βαθμούς Κελσίου. Πάνω από τους -70 και, αν δεν κάνω λάθος, ως τους 24 ή 25 βαθμούς Κελσίου είναι υγρό. Τα άλατα είναι πολύ σημαντικά επειδή διευρύνουν το θερμοκρασιακό εύρος στο οποίο το νερό μπορεί να παραμείνει σε υγρή μορφή στον Αρη, κάτι το οποίο με τη σειρά του είναι σημαντικό για την ύπαρξη ενός ευρείας κλίμακας κατοικήσιμου περιβάλλοντος για μια ευρεία κλίμακα θερμοκρασιών».Αν γίνει μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη το 2030...«Το 2035 και αν, ποιος ξέρει;».Αν πάντως γίνει κάποτε μια επανδρωμένη αποστολή, θα μπορέσουν οι αστροναύτες να χρησιμοποιήσουν αυτό το νερό;«Οπωσδήποτε. Θα πρέπει βέβαια πρώτα να το καθαρίσουν, δεν θα μπορούν να πιουν τόσο αλμυρό νερό. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με πολλούς τρόπους, π.χ. με αντίστροφη ώσμωση, όπως κάνουμε τώρα στη Γη, ή ακόμη και βράζοντας το νερό και συλλέγοντας τον ατμό. Θα μπορούσαν να το πιουν αλλά θα μπορούσαν επίσης να το διασπάσουν σε υδρογόνο και οξυγόνο, έτσι ώστε να έχουν οξυγόνο για να αναπνέουν και καύσιμο για τους πυραύλους. Ολα αυτά αποτελούν μέρος μιας στρατηγικής που ονομάζεται αξιοποίηση επιτόπιων πόρων και ναι, οπωσδήποτε, το νερό είναι ένα από τα βασικά πράγματα που χρειαζόμαστε γιατί, επειδή ζυγίζει τόσο πολύ, δεν μπορούμε να μεταφέρουμε τις απαραίτητες ποσότητες για να υποστηρίξουμε μια αποικία. Το να έχουμε έστω και αυτό το αλμυρό νερό είναι λοιπόν πολύ σημαντικό για την ανθρώπινη εξερεύνηση του Αρη».Θεωρείτε λοιπόν ότι αυτή η ποσότητα νερού είναι αρκετή...«Νομίζω ότι ο περισσότερος κόσμος δεν το συνειδητοποιεί, ακόμη και το έδαφος του Αρη μπορεί να δώσει νερό, νομίζω ότι κάποιες εκτιμήσεις έδειξαν ότι αν έπαιρνε κάποιος ένα κυβικό μέτρο χώμα και το θέρμαινε θα μπορούσε να πάρει ένα ποτήρι νερό. Και αυτό μέσα από το ξερό χώμα. Οταν λοιπόν βλέπουμε ενδείξεις για υγρό νερό στον Αρη, μπορεί να πρόκειται για τεράστια ποσότητα νερού. Δεν έχω κάνει ακόμη τον υπολογισμό αλλά και μόνο το γεγονός ότι βλέπουμε υγρό νερό είναι αρκετό. Και φυσικά θα μπορούσαμε επίσης να πάμε στους πόλους και να λιώσουμε τον πάγο, όπως κάνουμε στην Ανταρκτική. Νομίζω ότι ο Αρης εξακολουθεί να μας εκπλήσσει και φαίνεται όλο και πιο φιλόξενος μέρα με τη μέρα».http://www.tovima.gr/science/article/?aid=742800 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 9, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 9, 2015 Λίμνη φιλική στη ζωή υπήρχε στον Αρη. Λίγες μέρες μετά την ανακάλυψη νερού σε υγρή μορφή στην επιφάνεια του Αρη η NASA επανέρχεται στο θέμα νερό στον Αρη με μια νέα ιδιαίτερα σημαντική ανακοίνωση. Ο ρομποτικός εξερευνητής Curiosity που εξερευνά τον γιγάντιο κρατήρα Γκέιλ από το 2012 είχε εντοπίσει ίχνη της παρουσίας νερού εκεί στο μακρινό παρελθόν. Τα μέλη της αποστολής ανακοίνωσαν ότι τα τελευταία δεδομένα που έστειλε το ρομπότ αποκαλύπτουν το υδάτινο παρελθόν του κρατήρα. Υπήρχε εκεί μια τεράστια ήρεμη λίμνη στην οποία υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις να αναπτυχθεί ζωή. Ο κρατήρας Γκέιλ έχει διάμετρο 94 χλμ και η κορυφή του έχει απόσταση τον πυθμένα του περίπου πέντε χλμ. Σύμφωνα με τα μέλη της αποστολής Curiosity πριν από 3,8 έως 3,3 δισεκατομμύρια χρόνια οι γεωατμοσφαιρικές συνθήκες στον Αρη ανάμεσα στα άλλα δημιουργούσαν μεγάλα αποθέματα νερού σε παγωμένη μορφή στα ανώτερα τμήματα του κρατήρα. Τα αποθέματα αυτά έλιωναν περιοδικά με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλοί χείμαρροι που δημιουργούσαν κατά τόπους στον κρατήρα μικρότερες ή μεγαλύτερες λίμνες. Οταν ο κλιματικός κύκλος πάγωνε τα αποθέματα οι λίμνες ξεραίνονταν και αργότερα όταν ξεκινούσε και πάλι το λιώσιμο ξαναγέμιζαν με νερό. Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι στο μεσοδιάστημα αυτής της διαδικασίας στο υπέδαφος του κρατήρα είχαν παραμείνει για μεγάλο διάστημα αποθέματα νερό. Η πιο ενδιαφέρουσα παράμετρος της νέας ανακάλυψης είναι κάποια στιγμή σε αυτό το πήγαινε έλα του νερού στον κρατήρα σχηματίστηκε μια μεγάλη λίμνη με ήρεμα νερά η οποία διατηρήθηκε για χρονικό διάστημα τέτοιο ώστε να είναι φιλική στην εμφάνιση και ανάπτυξη της ζωής. Η νέα μελέτη προστίθεται σε όλες τις προηγούμενες που δείχνουν ότι είναι εξαιρετικά πιθανό να υπήρχαν κάποιες μορφές ζωής στον Αρη στο μακρινό παρελθόν και ίσως κάποιες από αυτές ίσως να εξακολουθούν να υπάρχουν στον Κόκκινο Πλανήτη με τους επιστήμονες να εικάζουν ότι έχουν βρει καταφύγιο σε μεγάλα βάθη στο υπέδαφος του. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science». http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=744498 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 12, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 12, 2015 Σταμάτης Κριμιζής: Οι περιπέτειες της ανθρωπότητας στον πλανήτη Άρη. Έχουν περάσει ακριβώς 50 χρόνια από τότε που η πρώτη αποστολή προς τον Άρη πέρασε δίπλα από τον Κόκκινο Πλανήτη και τράβηξε τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες από έναν άλλο πλανήτη. «Ήταν η πρώτη ψηφιακή κάμερα που υπήρξε ποτέ και τη στείλαμε στον Άρη», θυμάται ο διαστημικός επιστήμονας Σταμάτης Κριμιζής, ο οποίος τότε ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής και συνερευνητής στην πρώτη διαστημική αποστολή στον Αρη, με το διαστημόπλοιο Mariner 4.Ο καθηγητής του, ο James Van Allen, του είχε ζητήσει να κατασκευάσει ένα όργανο για να τοποθετηθεί στο διαστημόπλοιο, ώστε να εξετάσουν εάν υπάρχουν ζώνες Van Allen γύρω από τον Άρη. «Τελικώς τα κατάφερα, το κατασκεύασα και άρχισε να λειτουργεί μόλις ένα μήνα πριν από την εκτόξευση», λέει γελώντας ο δρ Κριμιζής.«Το Mariner 4 απομυθοποίησε τον Άρη! Οι φωτογραφίες έδειξαν μια επιφάνεια σαν αυτή της ερήμου, σαν την επιφάνεια του φεγγαριού. Ηταν μια μεγάλη απογοήτευση γιατί όλοι περίμεναν ότι πιθανώς να υπάρχουν τα σπουδαία κανάλια που περιέγραψε ο Percival Lowell στις αρχές του 1900 ή τουλάχιστον μια υποτυπώδης ατμόσφαιρα. Ολα αυτά όμως αποδείχθηκαν λάθος».Ή μήπως όχι; Οι τελευταίες αποκαλύψεις της NASA για την εποχική ύπαρξη τρεχούμενου αλμυρού νερού στην επιφάνεια του Άρη επαναφέρουν το ερώτημα: Υπάρχει ζωή στον γειτονικό πλανήτη;Ο δρ Κριμιζής, επικεφαλής του Τμήματος Επιστήμης του Διαστήματος της Ακαδημίας Αθηνών και επίτιμος διευθυντής του Τομέα Διαστήματος του Πανεπιστημίου Johns Hopkins των ΗΠΑ, δίνει συνέντευξη στην Ασπασία Δασκαλοπούλου, για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον των περιπετειών της ανθρωπότητας στον πλανήτη Άρη:– Γνωρίζαμε εδώ και καιρό ότι υπάρχει κάποιας μορφής νερό στον Αρη· τι το συναρπαστικό έφερε η πρόσφατη ανακάλυψη της NASA;– Ήταν γνωστό εδώ και πολλά χρόνια ότι υπάρχει νερό στον Αρη, αφού από τη δεκαετία του 1970 διακρίναμε τους παγετώνες στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο. Αυτό που δεν ήταν γνωστό είναι εάν ήταν δυνατό να υπάρχει ρέον ύδωρ στην επιφάνεια. Πριν από περίπου πέντε χρόνια, ένας φοιτητής που δούλευε για κάποιο συνάδελφό μου στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα παρατήρησε σε φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης από την επιφάνεια του Αρη κάποια αυλάκια που αντανακλούσαν το φως και συνήθως εμφανίζονταν στις πλαγιές των λόφων και των βουνών. Σε αυτές τις φωτογραφίες, από το όργανο HiRISE (High Resolution Imaging Science Experiment) του δορυφόρου Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), μπορεί κανείς να διακρίνει αντικείμενα μεγέθους έως και 20 εκατοστών, και αυτό από ένα ύψος 400 χιλιομέτρων. Τα πλάτη των αυλακιών που παρατήρησε ποίκιλλαν. Τα περισσότερα ήταν στενά, με πάχος μικρότερο από πέντε μέτρα, αλλά υπήρχαν και πλατιά που έφταναν τα 50 και τα 100 μέτρα.Όλοι έμειναν έκπληκτοι, αλλά περίμεναν να δουν εάν αλλάζει η όψη της επιφάνειας με το πέρασμα του χρόνου και την αλλαγή των εποχών στον Αρη. Και αυτό που παρατήρησαν ήταν ότι τα αυλάκια εμφανίζονταν το καλοκαίρι και εξαφανίζονταν τον χειμώνα.– Όμως αυτό συνέβη το 2011. Ποια ήταν η τελική απόδειξη που περίμενε η NASA για να ανακοινώσει τα ευρήματά της;– Το θέμα είναι ότι, ναι, εντάξει, έμοιαζε με νερό αλλά έπρεπε να αποδειχθεί ότι πράγματι είναι. Σε αυτό έδωσε απάντηση ένα άλλο όργανο του δορυφόρου MRO, ο υπερφασματογράφος CRISM (Compact Reconnaissance Imaging Spectrometer for Mars). Είμαι ιδιαίτερα περήφανος γι’ αυτό το όργανο γιατί το κατασκευάσαμε στο εργαστήριό μας στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Ουάσιγκτον και ως διοικητής στα διαστημικά προγράμματα του πανεπιστημίου επέλεξα έναν από τους συνεργάτες μου και του πρότεινα να γράψουμε μια πρόταση για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του πειράματος CRISM. Σκοπός του πειράματος CRISM ήταν να χαρτογραφήσει όλα τα ορυκτά της επιφάνειας του πλανήτη με διακριτικότητα 18 μέτρων. Είναι, λοιπόν, ένα όργανο το οποίο κάνει μια φωτογράφιση της επιφάνειας αλλά σε πολλά διαφορετικά χρώματα, συγκεκριμένα 544 χρώματα, τη στιγμή που ένας κανονικός φασματογράφος διακρίνει μόλις 10 χρώματα. Το CRISM λοιπόν εστίασε την προσοχή του στην παρατήρηση αυτών των αυλακιών και συγκεκριμένα στην αναζήτηση αλάτων. Η υποψία μας ήταν ότι εάν αυτό που παρατηρούμε στην επιφάνεια είναι πράγματι νερό, θα πρέπει να μπορούμε να ανιχνεύσουμε άλατα, διότι το μόνο υγρό στο οποίο διαλύονται και μεταφέρονται είναι το νερό. Και πράγματι έτσι έγινε. Βρέθηκαν τα άλατα και συγκεκριμένα υπερχλωρικό μαγνήσιο, χλωρικό μαγνήσιο και υπερχλωρικό νάτριο. Αυτά τα άλατα αποδεικνύουν ότι τα αυλάκια του Αρη είναι από νερό. Υγρό ρευστό νερό!– Το διαστημόπλοιο MRO βρίσκεται στον Άρη από το 2006. Πόσο δύσκολη ήταν αυτή η ανακάλυψη;– Σκεφτείτε ότι αναλαμβάνετε την ευθύνη να κοιτάξετε έναν χάρτη ολόκληρης της Γης με μια διακριτικότητα, ας πούμε, ενός μέτρου. Τα πρώτα πράγματα που θα σας έκαναν εντύπωση είναι τα ποτάμια, τα βουνά, οι λόφοι και τα δέντρα. Είναι ένα τρομερό εγχείρημα για να καταφέρει κανείς να μελετήσει όλα αυτά τα δεδομένα.Σκοπός του MRO και των οργάνων του ήταν να κάνουν ακριβώς αυτό: να χαρτογραφήσουν ολόκληρη την επιφάνεια με μια ακρίβεια 20 εκατοστών, με την κάμερα HiRISE, και με ακρίβεια 18 μέτρων για 544 χρώματα, με τον φασματογράφο CRISM. Ξέρετε για τι τεράστιο ποσό δεδομένων μιλάμε; Για να μελετήσει κανείς αυτά τα δεδομένα, χρειάζεται πολύ προσωπικό και πολύ χρόνο. Επίσης, χρειάζονται παρατηρήσεις μεγάλου χρονικού διαστήματος για να δει κανείς τις αλλαγές της εποχής, γιατί ένα έτος στον Αρη είναι σχεδόν δύο έτη στη Γη. Συγκεκριμένα, ένα έτος στον Άρη διαρκεί 687 γήινες ημέρες.– Στην ανακοίνωσή τους οι ερευνητές της NASA είπαν ότι «υπό συγκεκριμένες συνθήκες» βρέθηκε υγρό νερό στον Άρη. Ποιες είναι αυτές οι συνθήκες;– Οι συγκεκριμένες συνθήκες σχετίζονται με την τοποθεσία που βρίσκονται αυτά τα αυλάκια και τη θερμοκρασία. Η θερμοκρασία πρέπει να είναι πάνω από -23 βαθμούς Κελσίου και όσο το δυνατόν πιο κοντά στο μηδέν. Το αλμυρό νερό έχει την ιδιότητα να ρέει σε θερμοκρασίες πολύ κάτω από το μηδέν. Είναι το ίδιο φαινόμενο που δημιουργούμε και εμείς εδώ στη Γη όταν γίνεται μια χιονόπτωση ή υπάρχει πάγος, όπου ρίχνουμε αλάτι και αυτό ελαττώνει τη θερμοκρασία στην οποία μπορεί να λιώσει ο πάγος.– Ήταν πάντοτε έτσι το τοπίο του Άρη;– Τα πρώτα 500 εκατομμύρια χρόνια της ύπαρξης των πλανητών, δηλαδή πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, ο Άρης είχε μια πολύ πυκνή ατμόσφαιρα και διατηρούσε τεράστιες ποσότητες νερού. Αλλά κατά κάποιο τρόπο αυτό το νερό εξαφανίστηκε μαζί με την ατμόσφαιρα του Άρη. Μια θεωρία, που πιστεύω ότι είναι σωστή, λέει πως η ατμόσφαιρα του Άρη χάθηκε εξαιτίας του σχεδόν ανύπαρκτου μαγνητικού του πεδίου.Αντίθετα, στη Γη έχουμε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο που εκτείνεται δεκάδες χιλιόμετρα πέρα από αυτήν και την προστατεύει από τον ηλιακό άνεμο. Εάν αυτός ο άνεμος, ο οποίος συνίσταται από πρωτόνια και ηλεκτρόνια και έχει θερμοκρασία από 500.000 έως 1.000.000 βαθμούς Κελσίου, έπεφτε πάνω στην ατμόσφαιρα της Γης, σιγά σιγά θα τη διέλυε, θα την πετούσε στο Διάστημα. Το μαγνητικό πεδίο όμως εμποδίζει τον ηλιακό άνεμο να κατέβει αρκετά χαμηλά ώστε να μας πάρει την ατμόσφαιρά μας.Ο Άρης, αντίθετα, για άγνωστους μέχρι στιγμής λόγους, έχασε το μαγνητικό του πεδίο και έχει μείνει σήμερα με ένα απομεινάρι μαγνητικού πεδίου από την αρχαιότητα. Και ως εκ τούτου, ο ηλιακός άνεμος έπεσε πάνω στην ατμόσφαιρα του Άρη και ύστερα από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα τη διάβρωσε και την εξαφάνισε. Και κατ’ αυτόν τον τρόπο βέβαια τελείωσε και το νερό γιατί σταμάτησε να βρέχει. Το μόνο νερό που έμεινε ήταν οι πάγοι στον βόρειο και στον νότιο πόλο και ό,τι νερό υπήρχε στο υπέδαφος.– Η NASA δεν έχει δώσει ακόμα απάντηση στο ποια είναι η πηγή του ρέοντος νερού που βρέθηκε στον Άρη. Εσείς από πού πιστεύετε ότι προέρχεται;– Πρέπει να είναι από το υπέδαφος γιατί εμφανίζεται εποχικά. Όπως στη Γη ξέρουμε ότι ένας χείμαρρος κατεβάζει νερά τον χειμώνα και ξεραίνεται το καλοκαίρι, στον Άρη, λοιπόν, γίνεται το αντίθετο. Η μόνη εξήγηση μπορεί να είναι ότι υπάρχει ροή στο υπέδαφος και ορισμένο από αυτό το νερό εμφανίζεται στην επιφάνεια από ρωγμές του εδάφους.– Στην καριέρα σας είχατε συμμετοχή στον σχεδιασμό αποστολών σε κάθε πλανήτη του ηλιακού συστήματος. Εάν μπορούσατε να ταξιδέψετε σ’ έναν από αυτούς, ποιον θα επιλέγατε;– Θα επέλεγα μάλλον τον Δία. Είναι πράγματι ο βασιλιάς των πλανητών, όπως και ο Ζευς ο βασιλιάς των θεών. Έχει συναρπαστικά τοπία. Στην ατμόσφαιρά του υπάρχουν τεράστιοι άνεμοι που κυκλοφορούν με μεγάλη ταχύτητα, έχει ραβδώσεις στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο και έχει επίσης και τον κόκκινο κύκλο που είναι μια συνεχής καταιγίδα στην επιφάνειά του. Αλλά κυρίως θα ταξίδευα εκεί για τα φεγγάρια του. Η Ιώ έχει ανά πάσα στιγμή περίπου 14 ενεργά ηφαίστεια, η Ευρώπη είναι καλυμμένη με πάγο αλλά έχει ρωγμές και υπόγειο ωκεανό, ο Γανυμήδης έχει κρατήρες διαφόρων ειδών και η Καλλιστώ καλύπτεται από μια πραγματικά αρχαία επιφάνεια.– Γιατί τελικά είναι τόσο σημαντικό ότι βρέθηκε νερό σε υγρή μορφή στον Άρη;– Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει υγρό νερό, μια πηγή ενέργειας και ορισμένες οργανικές ουσίες, αργά ή γρήγορα θα δημιουργηθεί βιολογική δραστηριότητα. Και αυτή είναι η μεγάλη σημασία νομίζω της ανακάλυψης: ότι το νερό, που νομίζαμε ότι ήταν πάντοτε πάγος στον Άρη, είναι προφανές ότι υπάρχει στο υπέδαφος ως υγρό και επομένως πιθανώς να υπάρχει βιολογική δραστηριότητα. Μικροβιακή ζωή! Για να τη βρούμε όμως, πρέπει να σκάψουμε στο υπέδαφος, να πάρουμε δείγματα και να τα εξετάσουμε, είτε για απολιθώματα είτε για ζώντα βακτήρια που λειτουργούν και αναπαράγονται σήμερα.– Σχεδιάζεται ήδη κάποια τέτοια αποστολή στη NASA;– Υπάρχει μια αποστολή που θα εκτοξευτεί το 2020, η οποία θα έχει τη δυνατότητα να κάνει γεώτρηση ή πιο σωστά αρεότρηση. Αλλά τα δείγματα θα τα εξετάσει επιτόπου με τα όργανα που θα υπάρχουν πάνω στο διαστημόπλοιο. Η γενική γνώμη στη NASA είναι ότι για να γίνει σωστή δουλειά, όσον αφορά την πιθανότητα ανακάλυψης είτε παλαιοβακτηρίων είτε ζώντων βακτηρίων, πρέπει αυτά τα δείγματα του υπεδάφους να επιστραφούν στη Γη, όπου υπάρχουν τεράστια εργαστήρια με όργανα μεγάλης ευαισθησίας που μπορούν να ανιχνεύσουν ακόμα και ελάχιστες ποσότητες βιολογικού υλικού. Αν γίνει κάτι τέτοιο, μάλλον αυτό θα συμβεί κάποια στιγμή στη δεκαετία του 2020, μέχρι το 2030. Και, ξέρετε, δεν είναι τεχνικό το ζήτημα, είναι καθαρά θέμα χρημάτων.– Eνα από τα προβλήματα σε τέτοιου είδους αποστολές είναι η απολύμανση του διαστημοπλοίου που θα προσεδαφιστεί στον Άρη για να ψάξει για ζωή. Πώς αντιμετωπίζεται αυτό;– Από την αρχή της διαστημικής εποχής υπάρχει ένας νόμος που έχει συμφωνηθεί από όλα τα κράτη και λέει ότι διαστημόπλοια τα οποία θα αγγίξουν την επιφάνεια πλανητών ή δορυφόρων πρέπει να είναι απολυμασμένα. Και αυτό, γιατί δεν θέλουμε να μεταφερθούν ζωικοί οργανισμοί από τη Γη, να μολύνουν την επιφάνεια και τότε τελικά να μην ξέρουμε εάν τα ευρήματά μας προέρχονται από αυτόν καθαυτόν τον πλανήτη.Οπότε τα διαστημόπλοια που φεύγουν από τη Γη πρέπει να τα απολυμάνουμε. Η απολύμανση που κάνουμε είναι να τα βάλουμε σε ένα περιβάλλον όπου η θερμοκρασία φτάνει τους 150 βαθμούς Κελσίου και αυτό σκοτώνει τα περισσότερα μικρόβια, αλλά όχι όλα. Και εκεί βρίσκεται το πρόβλημα, διότι δεν μπορούμε να αυξήσουμε τη θερμοκρασία σε υψηλότερα επίπεδα, διότι τότε θα καταστρέψουμε όλα τα ηλεκτρονικά και τα όργανα του διαστημοπλοίου.Είχαμε μια επιτροπή της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ που εξέτασε ειδικά το ζήτημα της δυνατότητας επιβίωσης διαφόρων μικροβίων πάνω σε διαστημόπλοια. Και πράγματι υπάρχουν ορισμένα βακτήρια που μπορούν όχι μόνο να ζήσουν στο κενό, δηλαδή στο Διάστημα όπου δεν υπάρχει αέρας, αλλά και να αντέξουν μεγάλες δόσεις ραδιενέργειας, που λαμβάνουν από την κοσμική ακτινοβολία, και αυτό γιατί έχουν τη δυνατότητα να επιδιορθώνουν το DNA τους. Με άλλα λόγια, αυτό που απέδειξε η παραπάνω μελέτη είναι ότι βασικά είναι αδύνατο να απολυμάνει κανείς ένα διαστημόπλοιο και να αποφύγει κάθε δυνατή μόλυνση της επιφάνειας κάποιου ουράνιου σώματος στο Διάστημα. Γίνεται όμως κάθε δυνατή προσπάθεια. Δεν μπορεί να κάνει κανείς κάτι περισσότερο.– Θα μπορούσε η μικροβιακή ζωή που πιθανώς υπάρχει στον Άρη να εξελιχθεί σε πιο σύνθετη;– Υπό τις σωστές συνθήκες υπάρχει προφανώς η δυνατότητα να εξελιχθεί αυτή η ζωή, όπως εξελίχθηκε στη Γη. Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Άρης έχει ένα πολύ αφιλόξενο τοπίο, είναι κυρίως έρημος, και η πίεση της ατμόσφαιράς του είναι το 5/1.000 της ατμοσφαιρικής πίεσης της Γης.Δεν μπορείς δηλαδή να πας με ένα διαστημόπλοιο, να προσεδαφιστείς, να βγεις έξω και να αρχίσεις να κάνεις βόλτες, να σκάβεις ή οτιδήποτε άλλο. Μόνο με υπόγειες αποικίες μπορεί κανείς να λειτουργήσει στον Άρη. Και αυτό, γιατί οι ηλιακές εκλάμψεις που χτυπούν την επιφάνεια του Άρη περιέχουν τεράστιες ποσότητες ακτινοβολίας, κυρίως πρωτόνια, που μπορούν να διατρυπήσουν ακόμα και ατσάλι πάχους τριών εκατοστών. Εάν βρεθεί κάποιος αστροναύτης στην επιφάνεια του Άρη σε μια από αυτές τις περιπτώσεις, σε λίγες ώρες θα πάρει μια δόση που θα είναι θανάσιμη. Λοιπόν, δεν είναι τόσο εύκολο όσο το παρουσιάζουν οι μυθιστοριογράφοι επιστημονικής φαντασίας. Μια επίσκεψη στον Άρη συνοδεύεται από πολλά πρακτικά και δύσκολα προβλήματα, των οποίων η λύση δεν έχει ακόμη επινοηθεί.– Πότε πιστεύετε ότι μπορεί να καταστεί δυνατή μια τέτοια αποστολή; Και από ποιον;– Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών των ΗΠΑ έκανε επίσης μια μελέτη για ταξίδια με ανθρώπινα πληρώματα στον Άρη και έβγαλε το συμπέρασμα ότι, με την παρούσα χρηματοδότηση της NASA, το νωρίτερο που μπορεί να γίνει μια τέτοια αποστολή είναι το 2046. Οι αποστολές στον Άρη με ανθρώπινα πληρώματα είμαι απολύτως σίγουρος ότι δεν πρόκειται ποτέ να επιχειρηθούν από μόνο μία χώρα. Το κόστος που υπολογίζεται, σήμερα τουλάχιστον, είναι τεράστιο, πάνω από 500 δισεκατομμύρια δολάρια. Καμιά χώρα δεν μπορεί να διαθέσει αυτά τα ποσά και δεν είναι πολιτικά δυνατό να δεχθεί ένας πληθυσμός να δαπανήσει αυτό το ποσό για ένα ταξίδι αναψυχής στον Άρη. Εάν υπάρξει λοιπόν αποστολή από τη Γη στον Άρη, θα είναι η αποστολή της ανθρωπότητας, όχι της Αμερικής, όχι της Ευρώπης, όχι της Κίνας, όχι της Ρωσίας.Εγώ όμως είμαι πάντα υπέρ των ρομποτικών διαστημοπλοίων και όχι των αποστολών με ανθρώπινα πληρώματα. Πρώτον γιατί λαμβάνουμε πολύ περισσότερες πληροφορίες από τα εξειδικευμένα όργανα που χρησιμοποιούμε και δεύτερον γιατί οι αποστολές με ανθρώπινα πληρώματα είναι τουλάχιστον δέκα φορές πιο δαπανηρές από οποιοδήποτε ρομποτικό διαστημόπλοιο.http://physicsgg.me/2015/10/11/%cf%83%cf%84%ce%b1%ce%bc%ce%ac%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%ba%cf%81%ce%b9%ce%bc%ce%b9%ce%b6%ce%ae%cf%82-%ce%bf%ce%b9-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%80%ce%ad%cf%84%ce%b5%ce%b9%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 13, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 13, 2015 Τα βήματα προς τον Άρη: Ο χάρτης της NASA προς τον «Κόκκινο Πλανήτη» Με τη NASA να έχει στρέψει επίσημα το βλέμμα της προς τον Άρη, η αμερικανική διαστημική υπηρεσία δημοσιοποίησε έναν νέο «χάρτη» σχετικά με την πορεία της προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς, όπως είπε ο διοικητής της, Τσαρλς Μπολντεν, «η NASA είναι πιο κοντά από ποτέ άλλοτε στην ιστορία της στο να στείλει Αμερικανούς αστροναύτες στον Άρη».Το ταξίδι προς τον «Κόκκινο Πλανήτη» περνά κάποια «κατώφλια»: Το πρώτο είναι η αποκαλούμενη «Earth Reliant» εξερεύνηση, που επικεντρώνεται σε μελέτες που γίνονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, από δοκιμές τεχνολογιών και έρευνες πάνω στην υγεία μέχρι μελέτες πάνω σε αποστολές μακράς διαρκείας στο Βαθύ Διάστημα.Στο πλαίσιο του «Proving Ground», η αμερικανική διαστημική υπηρεσία εξελίσσει τις δυνατότητές της πάνω στη διεξαγωγή αποστολών και επιχειρήσεων σε περιβάλλον Βαθέος Διαστήματος, από τις οποίες τα πληρώματα θα μπορούν να επιστρέφουν εντός ημερών (στο εγγύς περιβάλλον της Γης και της Σελήνης).Οι «Earth Independent» δραστηριότητες στηρίζονται πάνω σε όσα ανακαλυφθούν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και στο Βαθύ Διάστημα, προκειμένου να καταστούν δυνατές αποστολές κοντά στον Άρη, πιθανώς σε χαμηλή τροχιά ή σε ένα από τα φεγγάρια του- και μακροπρόθεσμα στην επιφάνειά του. Οι μελλοντικές αποστολές θα αποτελούν συλλογική προσπάθεια μεταξύ της υπηρεσίας και των συνεργατών της- ένα διεθνές επίτευγμα που θα σηματοδοτεί την έναρξη της επέκτασης της ανθρωπότητας, με σκοπό – ακόμα πιο μακροπρόθεσμα- να γίνει δυνατή η ζωή μακριά και πέρα από τη Γη.«Η στρατηγική της NASA συνδέει βραχυπρόθεσμες δραστηριότητες και ανάπτυξη δυνατοτήτων για το ταξίδι στον Άρη με ένα μέλλον με βιώσιμη ανθρώπινη παρουσία στο Βαθύ Διάστημα» τονίζει ο Ουίλιαμ Γκερστενμάιερ, στέλεχος (Human Exploration and Operations) της NASA.Πέρα από το προφανές- την ανάπτυξη μέσων μεταφοράς (διαστημοπλοίων) που θα μπορούν να πάνε αστροναύτες στον Άρη, απαιτείται επίσης και η ανάπτυξη τρόπων και μέσων λειτουργίας στο Διάστημα, με έμφαση σε έννοιες όπως η βιωσιμότητα, η αυτάρκεια και η αξιοπιστία συστημάτων. Στο πλαίσιο προγραμμάτων όπως το SLS (Space Launch System), Orion κ.α., αναπτύσσονται δυνατότητες μεταφοράς, ενώ μέσω της ARM (Asteroid Redirect Mission) επιδεικνύονται και δοκιμάζονται τεχνολογίες που θα είναι απαραίτητες για το ταξίδι στον «Κόκκινο Πλανήτη». Επίσης, προγράμματα όπως το DSN (Deep Space Network), ΝΕΝ (Near Earth Network) και SN (Space Network) εξελίσσονται τεχνολογίες και δυνατότητες επικοινωνίας που θα είναι απαραίτητες στο πλαίσιο της επέκτασης στο Ηλιακό Σύστημα. Παράλληλα, συνεχίζονται πάντοτε οι ρομποτικές αποστολές, οι οποίες παρέχουν εξαιρετικά πολύτιμα επιστημονικά δεδομένα.http://www.naftemporiki.gr/story/1015179/ta-bimata-pros-ton-ari-o-xartis-tis-nasa-pros-ton-kokkino-planiti Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 15, 2015 Οι πάγοι του Αρη. Μια εντυπωσιακή φωτογραφία από την παγοκάλυψη στον Νότιο Πόλο του Αρη κατέγραψε ο ευρωπαϊκός δορυφόρος Mars Express που μελετά τον Κόκκινο Πλανήτη. Πρόκειται για μια εικόνα που απεικονίζει με μεγάλη λεπτομέρεια τους πάγους στον Νότιο Πόλο του Αρη οι οποίοι αποτελούνται από νερό και διοξείδιο του άνθρακα. Η έκταση των πάγων στον Νότιο Πόλο αλλάζει ανάλογα με την εποχή. H λήψη της συγκεκριμένης φωτογραφίας έγινε κατά την καλοκαιρινή περίοδο στον Αρη άρα η παγοκάλυψη βρισκόταν στο μίνιμουμ επίπεδο της.http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=746069 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 16, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 16, 2015 Είναι εφικτή η καλλιέργεια τροφής στον Άρη; Στην ταινία «Η Διάσωση» του Ρίντλεϊ Σκοτ, ο αστροναύτης Μαρκ Γουάτνει που υποδύεται ο Ματ Ντέιμον υποτίθεται πως παραμείνει ζωντανός στον Άρη για παραπάνω από έναν χρόνο, καταναλώνοντας τις πατάτες που καταφέρνει να καλλιεργήσει.Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι το σενάριο στο σύνολό του είναι σε μεγάλο βαθμό ρεαλιστικό, στο συγκεκριμένο σημείο η πραγματικότητα απέχει σημαντικά από την κινηματογραφική εκδοχή της ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη.Αυτό υποστηρίζει ο Πολ Σοκόλοφ, βοτανολόγος στο Καναδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και μέλος της ομάδας που πραγματοποίησε πέρυσι μια σειρά από πειράματα στον Ερευνητικό Σταθμό Mars Desert στη Γιούτα, όπου προσομοιώθηκαν οι περιβαλλοντικές συνθήκες του Άρη.Σύμφωνα με τον επιστήμονα, ένας λόγος που η προσπάθεια του Γουάτνει θα είχε αβέβαια αποτελέσματα στην πραγματικότητα είναι πως στο αρειανό έδαφος δεν υπάρχουν τα θρεπτικά συστατικά του χώματος στη Γη, ενώ έχει πολύ μικρότερη πυκνότητα, με συνέπεια το νερό να χάνεται στο υπέδαφος πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι στον πλανήτη μας.Επίσης, οποιουδήποτε είδους λίπασμα, όπως τα ανθρώπινα απόβλητα που υποτίθεται πως χρησιμοποιεί ο αστροναύτης στην ταινία, ενδεχομένως να άλλαζε τοπικά τη σύσταση του εδάφους, κάνοντας το νερό να λιμνάσει για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.Μια επιπλέον διαφορά είναι πως το χώμα στη Γη προσλαμβάνει άζωτο από την ατμόσφαιρα, σε μια μορφή που δεν είναι εύκολο να αξιοποιηθεί από τα φυτά. Για να μετατραπεί σε χρήσιμο θρεπτικό στοιχείο, παρεμβαίνουν βακτήρια, τα οποία το μεταβολίζουν.«Στον πλανήτη μας, ένα μεγάλο μέρος του αζώτου υποβάλλεται σε μεταβολισμό από βακτήρια που βρίσκονται στις ρίζες των φυτών», αναφέρει ο επιστήμονας στην ιστοσελίδα Live Science. «Επομένως, μακροπρόθεσμα θα χρειαζόταν έναν παρόμοιος τρόπος κατεργασίας και στον Άρη».Ακόμη χειρότερα, στο αρειανό έδαφος υπάρχουν τοξικές χημικές ενώσεις που ονομάζεται άλατα του υπερχλωρικού οξέος. Συνεπώς, οι συγκεκριμένες χημικές ενώσεις θα έπρεπε να απομακρυνθούν, για να μπορέσουν να αναπτυχθούν φυτά, προσθέτει ο ερευνητής.Ένα ακόμη εμπόδιο θα ήταν η βαρύτητα, αφού στον Άρη είναι περίπου το 1/3 από τη βαρύτητα στη Γη. Παρόλο που πειράματα έχουν δείξει πως ορισμένα φυτά μεγαλώνουν σχετικά κανονικά στις συνθήκες μικροβαρύτητας του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προσομοιωθεί το αρειανό βαρυτικό πεδίο.«Τα φυτά χρησιμοποιούν τη βαρύτητα για να προσανατολισθούν, επομένως ορισμένα είδη ενδεχομένως θα αντιμετώπιζαν πρόβλημα», σημειώνει ο Σοκόλοφ.Το παρήγορο είναι πως μία μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2014 [Can Plants Grow on Mars and the Moon: A Growth Experiment on Mars and Moon Soil Simulants]http://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0103138 έδειξε πως οι ντομάτες, το σιτάρι και to κάρδαμο αναπτύχθηκαν αρκετά μέσα σε χώμα παρόμοιας σύστασης με το αρειανό, ενώ μάλιστα παρήγαγαν και καρπούς χωρίς τη χρήση λιπασμάτων. Μάλιστα, στην πραγματικότητα τα συγκεκριμένα φυτά αναπτύχθηκαν πιο γρήγορα απ’ ό,τι μεγαλώνουν στη Γη.Μελέτες σαν την παραπάνω δεν γίνονται για περιπτώσεις αστροναυτών που εγκαταλείφθηκαν κατά λάθος στον Κόκκινο Πλανήτη, και πρέπει να επιβιώσουν όπως στην ταινία, αλλά για να προσδιοριστεί με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να καλυφθούν οι διατροφικές ανάγκες των μελών της αποστολής η οποία θα κατακτήσει τον Κόκκινο Πλανήτη.Για αυτό τον σκοπό, οι επιστήμονες πρέπει να σταθμίσουν τη διατροφική αξία των διάφορων καλλιεργειών, τις ανάγκες τους σε νερό και λιπάσματα, όπως και την ταχύτητα που αναπτύσσονται.Έτσι, για παράδειγμα, μπορεί πρόσφατα οι αστροναύτες στον Διαστημικό Σταθμό να καλλιέργησαν με επιτυχία μαρούλια, τα οποία μάλιστα κατανάλωσαν στη συνέχεια, ωστόσο τα μέλη μίας αποστολής στον Άρη δεν μπορούν να ζήσουν τρώγοντας μόνο μαρούλια.Επομένως, αν όντως πάρουν κάποια στιγμή στο μέλλον «σάρκα και οστά» οι ιδέες για καλλιέργειες στον Άρη, οι επιστήμονες θα πρέπει να γνωρίζουν εκ των προτέρων πώς θα συμπεριφερθούν εκεί τα φυτά. Κάτι που εξηγεί γιατί γίνονται πειράματα όπως αυτά στον Ερευνητικό Σταθμό Mars Desert.http://physicsgg.me/2015/10/16/%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%cf%86%ce%b9%ce%ba%cf%84%ce%ae-%ce%b7-%ce%ba%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b9%ce%ad%cf%81%ce%b3%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%86%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 23, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 23, 2015 Ο Πυραυλος της ΝΑΣΑ για τον Αρη. Ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματοποίηση του... ονείρου βρίσκεται η NASA, η οποία παρουσίασε τα σχέδια του πυραύλου που θα μεταφέρει τον πρώτο άνθρωπο στον πλανήτη Άρη! Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας, η κατασκευή του πυραύλου θα έχει ολοκληρωθεί το 2018, γεγονός που θα σημάνει την έναρξη της... αντίστροφης μέτρησης για την υλοποίηση του σχεδίου μεταφοράς ανθρώπων στον κοντινότερο στη Γη πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος.Η NASA ανακοίνωσε ότι ολοκληρώθηκε ο σχεδιασμός όλων των βημάτων που απαιτούνται για την κατασκευή του πυραύλου. Πρόκειται για το πρώτο όχημα που σχεδιάστηκε ειδικά για το ταξίδι ανθρώπων σε άλλο πλανήτη, μετά τη σχεδίαση του πρώτου εξερευνητικού πυραύλου Saturn V. Θα είναι ο πιο ισχυρός πύραυλος που κατασκευάστηκε ποτέ και θα μεταφέρει το διαστημικό όχημα Orion, με το οποίο θα ανοίξουν νέοι ορίζοντες στην εξερεύνηση του διαστήματος.Βάσει του σχεδιασμού, το ύψος του θα είναι 98 μέτρα και θα είναι έτοιμο να ξεκινήσει τα δοκιμαστικά το 2017. Η τελική δοκιμή για τη λειτουργία του θα πραγματοποιηθεί το 2018, σε ημερομηνία που θα οριστεί. Ο πύραυλος θα χρησιμοποιήσει κρυογονικό υγρό υδρογόνου και υγρό οξυγόνο για καύσιμο. Τα πρώτα τεστ για τη λειτουργία των τεσσάρων κινητήρων έχουν ήδη ξεκινήσει. Το τελευταίο είχε διάρκεια πέντε λεπτών, ενώ πραγματοποιήθηκε και άσκηση σε περίπτωση που προκληθεί πυρκαγιά.http://www.defencenet.gr/defence/20151022/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CF%85%CF%81%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B8%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-nasa Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 30, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Οκτώβριος 30, 2015 Δράκοι στον Αρη!!! Οι δράκοι μπορεί να θεωρούνται μυθολογικά τέρατα στη Γη, στο διάστημα όμως και δη στον πλανήτη Άρη... υπάρχουν! Φωτογραφία που έστειλε το Curiosity από τον «κόκκινο πλανήτη», αποτυπώνει έναν τεράστιο βράχο, ο οποίος μοιάζει καταπληκτικά με το κεφάλι ενός μεγάλου δράκου, που... πετάει φωτιές. Η φωτογραφία αυτή έφτασε στην κατοχή της NASA μόλις λίγες μέρες μετά την απεικόνιση ενός αντικειμένου στον πλανήτη, το οποίο έμοιαζε με πολική αρκούδα. Η NASA βέβαια, δεν εξέτασε τον συγκεκριμένο βράχο ως... δράκο, αλλά ως ένα αντικείμενο που προσφέρεται για γεωλογική και όχι μόνο ανάλυση. Ωστόσο, η ομοιότητα του βράχου με κεφάλι δράκου, είναι πραγματικά εκπληκτική, ιδιαίτερα στην απεικόνιση με το πράσινο φόντο.http://www.defencenet.gr/defence/20151029/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CE%B2%CF%81%CE%AD%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B1%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B6%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 3, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 3, 2015 Τοξικά νέφη «τρώνε» τον Αρη. Το ρομπότ Spirit πάτησε στην επιφάνεια του Αρη το 2004 και τον εξερεύνησε για έξι χρόνια. Τα τελευταία του δεδομένα το Spirit τα έστειλε το 2010 αλλά οι επιστήμονες συνεχίζουν να τα μελετούν. Επιστήμονες του Ithaca College στη Νέα Υόρκη είναι ανάμεσα σε αυτούς που μελετούν τα δεδομένα του Spirit. Στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωλογικής Εταιρείας που διεξάγεται αυτές τις μέρες στη Βαλτιμόρη οι ερευνητές ανακοίνωσαν τα ευρήματα τους από την μελέτη των πετρωμάτων στις περιοχές που εξερεύνησε το Spirit. Οπως ανέφεραν τα πετρώματα παρουσιάζουν αλλοιώσεις οι οποίες δείχνουν ότι διαβρώνονται. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η διάβρωση των πετρωμάτων οφείλεται σε τοξικά νέφη που παράγουν όξινους υδρατμούς οι οποίοι καταλήγουν στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα τοξικά νέφη είναι προϊόν ηφαιστειακής δραστηριότητας. Η NASA ανακοίνωσε ότι την προσεχή Πέμπτη θα κάνει ανακοινώσεις για νέα εντυπωσιακά ευρήματα από την ατμοσφαιρική δραστηριότητα του Αρη. Μπορεί τα τοξικά νέφη να «τρώνε» τον Αρη αλλά ομάδα ειδικών διαπίστωσε ότι ο Κόκκινος Πλανήτης με τη σειρά του «τρώει» τον Φόβο, τον ένα από τους δύο δορυφόρους του. Στον Φόβο έχουν εντοπιστεί μυστηριώδεις αυλακώσεις στην επιφάνεια του. Οι επιστήμονες δεν έχουν βρει μέχρι σήμερα οριστική απάντηση στην αιτία που δημιούργησε αυτές τις αυλακώσεις και η μόνη πιθανή εξήγηση που έχει πέσει στο τραπέζι είναι ότι είναι προϊόν πτώσης κομητών. Η ομάδα των ειδικών με επικεφαλής τον Τέρι Χάφορντ του κέντρου πτήσεων Goddard της NASA ανακοίνωσε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Γεωλογικής Εταιρείας ότι οι αυλακώσεις είναι αποτέλεσμα της έντονης βαρυτικής έλξης του Αρη. Ο Φόβος βρίσκεται πολύ κοντά στον Αρη και σύμφωνα με τους ερευνητές Κόκκινος Πλανήτης ρουφάει σταδιακά την ύλη του δορυφόρου του. Το φαινόμενο έχει εντοπιστεί και σε άλλους δορυφόρους που κινούνται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον μητρικό τους πλανήτη. Εχει διαπιστωθεί ότι ο Κρόνος ρουφάει την ύλη που εκτοξεύουν στο Διάστημα οι πίδακες του Εγκέλαδου, του μικρού παγωμένου δορυφόρου του. Στον εκπληκτικό κόσμο του Πλούτωνα όμως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Ο δορυφόρος του Πλούτωνα, ο Χάροντας, είναι εκείνος που χρησιμοποιεί την βαρυτική του έλξη και αποσπά μέρος της ατμόσφαιρας του πλανήτη νάνου. Είναι πιθανό ο Φόβος να πέφτει θύμα... βαρυτικού κανιβαλισμού από τον Αρη. Μένει να διαπιστωθεί αν το ίδιο συμβαίνει και με τον Δείμο, τον δεύτερο δορυφόρο του Αρη. Η ανακάλυψη είναι σημαντική εκτός των άλλων γιατί οι διαστημικές υπηρεσίες μελετούν το ενδεχόμενο η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Αρη να προσεδαφιστεί αρχικά στον Φόβο και να προετοιμάσει από εκεί την μετάβαση στον Κόκκινο Πλανήτη. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=750862 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 4, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 4, 2015 Εδώ μπορεί να γίνει η πρώτη βάση στον Αρη. Η αρμόδια επιτροπή της NASA ξεκίνησε επίσημα τις εργασίες αναζήτησης της περιοχής που θα προσεδαφιστεί η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Αρη η οποία σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό θα ξεκινήσει στα τέλη της επόμενης δεκαετίας. Στη διάθεση της επιτροπής υπάρχουν 45 περιοχές του Κόκκινου Πλανήτη τις οποίες έχουν υποδείξει ειδικοί ως ενδεδειγμένα σημεία για την πρώτη γνωριμία του ανθρώπου με τον Αρη. Η πρόταση που φαίνεται ότι έχει ξεχωρίσει μέχρι στιγμής είναι αυτή που υποδεικνύει ως σημείο προσεδάφισης την περιοχή Deuteronilus Mensae. Πρόκειται για μια περιοχή με κοιλάδες και φαράγγια που συνορεύει με την περιοχή Acidalia Planitia που αποτέλεσε την περιοχή που προσεδαφίστηκε η επανδρωμένη αποστολή της ταινίας «Η Διάσωση» (The Martian) με πρωταγωνιστή τον Ματ Ντέιμον. Η Deuteronilus Mensae έχει προταθεί όχι μόνο επειδή μπορεί να γίνει εκεί μια ασφαλής προσεδάφιση αλλά κυρίως επειδή οι παρατηρήσεις των δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Αρη έχουν υποδείξει την ύπαρξη νερού σε παγωμένη μορφή στο υπέδαφος της. Ετσι αν βρεθεί τρόπος αξιοποίησης του νερού θα μπορεί να υποστηριχθεί η λειτουργία μιας βάσης εκεί. Μιας βάσης που θα αποτελέσει τον θεμέλιο λίθο της αποίκησης του Αρη. http://www.tovima.gr/science/medicine-biology/article/?aid=751239 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 5, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 5, 2015 *Χρυσή Αποστολή* Με χρυσή επικάλυψη στολίζει η Κίνα τις διαστημικές της φιλοδοξίες για την πρώτη μη επανδρωμένη αποστολή της στον πλανήτη Άρη, που σχεδιάζει να ολοκληρώσει έως το τέλος του 2020.Η επίχρυση αποκάλυψη του διαστημικού ρομπότ έγινε χθες στην 17η Διεθνή Έκθεση Βιομηχανίας στη Σαγκάη, από την κρατική Υπηρεσία Αεροδιαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας.Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, το διαστημικό σκάφος θα βρεθεί σε τροχιά γύρω από τον Άρη στις αρχές του 2020 και λίγους μήνες μετά θα απελευθερώσει το ρομπότ-ανιχνευτή που θα προσεδαφιστεί στην επιφάνεια του Άρη για να συλλέξει ενδείξεις για την ύπαρξη νερού ή ζωής στον κόκκινο πλανήτη.Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κίνα επιχειρεί να θέσει σε τροχιά τις διαστημικές της εξερευνήσεις.Μία ατελέσφορη προσπάθεια έγινε τον Νοέμβριο του 2011, όταν η Κίνα επιχείρησε να στείλει στον Άρη το διαστημικό σκάφος Yinghuo-1 ως βοηθητικό προς τη ρωσική αποστολή στον «Φόβο» το ένα από δύο φεγγάρια του Άρη.Η ρωσική αποστολή κατέληξε σε πλήρη αποτυχία λίγο μετά την εκτόξευση, καθώς ο πύραυλος εξερράγη πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό, κάνοντας «σκόνη» το κινεζικό διαστημικό σκάφος.Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διαστημικές φιλοδοξίες της Κίνας επεκτείνονται και πέραν του κόκκινου πλανήτη. Η κινεζική διαστημική υπηρεσία επαίρεται για την επιτυχημένη αποστολή της στη Σελήνη, με δύο διαστημικά σκάφη να βρίσκονται ήδη σε τροχιά.http://www.defencenet.gr/defence/20151104/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B7-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%80%CF%84%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%AE-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 6, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 6, 2015 Ο Αρης ήταν σαν τη Γη. Δισεκατομμύρια χρόνια προτού γίνει... κόκκινος, στεγνός και έρημος, ο πλανήτης Αρης είχε τη δική του ατμόσφαιρα, το δικό του μαγνητικό πεδίο που λειτουργούσε ως ασπίδα προστασίας από τον ήλιο, αλλά και το δικό του νερό, το οποίο έρρεε μάλιστα «άφθονο» στην επιφάνειά του. Σφοδρές ηλιακές καταιγίδες, ίσες σε «ορμή» με εκατομμύρια βόμβες υδρογόνου, «σάρωσαν» τη «γήινη» ατμόσφαιρα του Αρη πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια... αφήνοντας πίσω τους τον Κόκκινο Πλανήτη που ετοιμαζόμαστε πλέον να αποικίσουμε.Με άλλα λόγια, ο γνωστός σε εμάς Κόκκινος Πλανήτης ήταν άλλοτε... περίπου σαν τη Γη, με ό,τι μπορεί να συνεπάγεται αυτή η διαπίστωση για το ενδεχόμενο ύπαρξης ζωής εκεί.Οι πρώτες ενδείξεις.Τον Νοέμβριο του 2013 τέθηκε σε τροχιά γύρω από τον Αρη ο δορυφόρος MAVEN της NASA και λίγες μόλις εβδομάδες αργότερα κατάφερε να συλλέξει σημαντικά στοιχεία για την απώλεια της ατμόσφαιρας και του νερού από τον πλανήτη. Ο ΜAVEN κατέγραψε σύννεφα ατόμων υδρογόνου, άνθρακα και οξυγόνου τα οποία δραπετεύουν από την ατμόσφαιρα του Άρη και χάνονται στο διάστημα -μια διαδικασία που συνεχίζεται εδώ και τρία δισεκατομμύρια χρόνια και άφησε τον πλανήτη παγωμένο και στεγνό. Εκτός των άλλων η απώλεια της ατμόσφαιρας άφησε τον πλανήτη ευάλωτο στην επίδραση του Ήλιου. Το Maven διαπίστωσε από τις πρώτες εβδομάδες της λειτουργίας του ότι το φαινόμενο συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, με τον Ήλιο να κλέβει ακόμα υλικό από την αραιή ατμόσφαιρα του Άρη, η οποία είναι σήμερα 100 φορές πιο αραιή από της Γης.Τα σωματίδια που εκπέμπει ο Ήλιος, γνωστά ως ηλιακός άνεμος, συγκρούονται με την ατμόσφαιρα και την συμπαρασύρουν στο Διάστημα. Αυτό είναι μια συνεχής διαδικασία, η οποία όμως εντείνεται δραματικά όταν ο Ήλιος ξεσπά σε εκρήξεις, γνωστές ως ηλιακές εκλάμψεις και εκτινάξεις στεμματικού υλικού. Το Maven κατέγραψε τον Σεπτέμβριο του 2014 ένα σύννεφο σωματιδίων από μια εκτίναξη στεμματικού υλικού να φτάνει στον Άρη. Δεν μπόρεσε όμως να παρατηρήσει την αντίδραση της ατμόσφαιρας, καθώς δεν είχαν ενεργοποιηθεί ακόμα όλα τα όργανά του. Το σκάφος κατάφερε ωστόσο να απεικονίσει σύννεφα ατομικού υδρογόνου, οξυγόνου και άνθρακα που χάνονται από την ατμόσφαιρα στο Διάστημα. Η επιβεβαίωσηΤην Πέμπτη το βράδυ η NASA ανακοίνωσε ότι το MAVEN συγκέντρωσε πλέον όλα τα εκείνα τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι υπεύθυνοι για την απώλεια της ατμόσφαιρας του Αρη είναι οι ηλιακοί άνεμοι. Οι μετρήσεις του δορυφόρου δείχνουν ότι κατά μέσο όρο κάθε δευτερόλεπτο περί τα 100 γρμ ατμόσφαιρας του Αρη εγκαταλείπουν τον πλανήτη. «Μοιάζει με μικρή απώλεια. Είναι σαν να κλέβει κάποιος καθημερινά από ένα ταμείο λίγα νομίσματα. Ομως η απώλεια αυξάνεται πολύ όταν κάνουν την εμφάνιση τους ηλιακοί άνεμοι και με δεδομένο ότι το φαινόμενο εξελίσσεται σε βάθος αρκετών δισ. ετών και ο ήλιος ήταν τότε νεότερος και πολύ πιο ενεργός είναι βέβαιο ότι απώλειες ήταν πολύ μεγαλύτερες» ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου ο Μπρους Τζέικοσκι, εκ των επικεφαλής της αποστολής MAVEN. «Ο Αρης φαίνεται ότι διέθετε ένα παχύ ατμοσφαιρικό στρώμα ικανό να υποστηρίξει την παρουσία νερού σε υγρή μορφή στοιχείο που γνωρίζουμε ότι είναι απαραίτητο για την παρουσία της ζωής, τουλάχιστον της ζωής που εμείς γνωρίζουμε. Μαθαίνοντας τι συνέβη στην ατμόσφαιρα του Αρη θα αυξήσουμε τις γνώσεις μας για την εξέλιξη και τους μηχανισμούς μιας ατμόσφαιρας σε ένα πλανήτη. Μαθαίνοντας τι προκάλεσε μια αλλαγή που μετέτρεψε ένα πλανήτη φιλόξενο στη ζωή έστω και τη μικροβιακή σε ένα εντελώς αφιλόξενο κόσμο όπως φαίνεται ότι συνέβη στον Αρη θα αποκτήσουμε πολύτιμες πληροφορίες στον σχεδιασμό μιας επανδρωμένης αποστολής στον Κόκκινο Πλανήτη» αναφέρει ο Τζον Γκράνσφελντ, αστροναύτης και στέλεχος της NASA. Η πολυαναμενόμενη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η NASA χθες το βράδυ στην Ουάσιγκτον ανταποκρίθηκε στις υψηλές προσδοκίες που πλέον περιβάλλουν τον εν λόγω πλανήτη, με την Εθνική Υπηρεσία Αεροναυτικής και Διαστήματος των ΗΠΑ να προχωράει σε σειρά συναρπαστικών ανακοινώσεων-αποκαλύψεων.Τα νέα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χθες συμβάλλουν σημαντικά στην κατανόηση της «πορείας» που έχει ακολουθήσει μέχρι σήμερα ο Κόκκινος Πλανήτης αλλά και των μελλοντικών προοπτικών... αποίκισής του από τον άνθρωπο.Είναι σαφές άλλωστε ότι ανακαλύπτοντας περισσότερα πράγματα για το παρελθόν του Αρη, η NASA προετοιμάζει το έδαφος για το μέλλον.Οπως έγινε λοιπόν γνωστό χθες, ο Κόκκινος Πλανήτης είχε κάποτε (πριν από περίπου 4 δισεκατομμύρια χρόνια) ατμόσφαιρα η οποία ωστόσο «σαρώθηκε» από ηλιακούς ανέμους, εκλάμψεις και καταιγίδες. Αυτό βέβαια δεν έγινε από τη μια μέρα στην άλλη αλλά μέσα σε διάστημα εκατοντάδων χιλιάδων ετών.Οσο για το νερό που κάποτε κάλυπτε τον πλανήτη, αυτό είτε «εξατμίστηκε» στο διάστημα είτε βρίσκεται παγωμένο κάτω από την επιφάνειά του. Η χαμένη ατμόσφαιρα δυστυχώς δεν υπάρχει καμία περίπτωση να επανέλθει στη θέση της. Η ζωή ωστόσο από την άλλη ετοιμάζεται να «μετακομίσει» στον Αρη υπό μορφή ανθρώπινων αποικιών.Σύμφωνα με το λεπτομερές «πλάνο αποικισμού» που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα η NASA, οι πρώτοι άνθρωποι πρόκειται να εγκατασταθούν μόνιμα στην επιφάνεια του Αρη τη δεκαετία του 2030. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι πέρα από την αμερικανική Υπηρεσία Διαστήματος, υπάρχουν κι άλλες εταιρείες που έχουν βάλει στόχο να πατήσουν πόδι στον Κόκκινο Πλανήτη, όπως είναι οι: SpaceX, Mars One, και Inspiration Mars Foundation.Βιώσιμες αποικίεςΗ μεγαλύτερη πρόκληση πλέον για τους επιστήμονες της NASA είναι το να καταφέρουν να αναλύσουν τον Αρη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μπορέσουν να βρουν τους τρόπους με τους οποίους θα καταφέρουν να κάνουν τις εκεί ανθρώπινες αποικίες βιώσιμες και ικανές να αυτοσυντηρούνται ανεξάρτητα από τη Γη.Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, δεν είναι τυχαίος και ο «συνωστισμός» που παρατηρείται τελευταία στον εν λόγω πλανήτη, γύρω από τον οποίο βρίσκονται επί του παρόντος σε τροχιά όχι ένα ούτε δύο, αλλά συνολικά πέντε διαστημικά αεροσκάφη-δορυφόροι: τρία της NASA (MAVEN, Mars Odyssey, Mars Reconnaissance Orbiter), ένα της Ινδίας (Mangalyaan) και ένα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (Mars Express), ενώ πάνω στον Κόκκινο Πλανήτη βρίσκεται ήδη από τον Αύγουστο του 2012 το ρομποτικό όχημα Curiosity.Κι όμως, παρότι ο στόχος της μετακόμισης στον Αρη είναι ακόμη μακριά, πίσω στη Γη έχουν ήδη αρχίσει οι κόντρες για... το ποιος έχει δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας (και επομένως ελέγχου, εγκατάστασης... και εκμετάλλευσης πόρων) στο διάστημα. Η μοναδική διεθνής συμφωνία για το θέμα είναι η Συνθήκη για το Εξώτερο Διάστημα (Outer Space Treaty), η οποία ωστόσο υπεγράφη τον Ιανουάριο του 1967, δηλαδή προτού καν πατήσει ο Νιλ Αρμστρονγκ στο φεγγάρι (αυτό θα γινόταν το καλοκαίρι του 1969).Ως εκ τούτου, η εν λόγω συνθήκη, η οποία κηρύττει το διάστημα «επαρχία ολόκληρης της ανθρωπότητας» και απαγορεύει στα κράτη να εγείρουν εκεί κυριαρχικά δικαιώματα, χρήζει άμεσης ανανέωσης.Βίντεο. http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64283461http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=751762 Το αεροσκάφος… μπούμερανγκ. Ενα ακόμη πειραματικό σκάφος κατασκεύασαν οι μηχανικοί της NASA. Το Prandtl-D (Preliminary Research Aerodynamic Design to Lower Drag) σχεδιάστηκε έτσι ώστε να κινείται με τρόπο ανάλογο με εκείνο του… μπούμερανγκ, του παραδοσιακού εργαλείου-όπλου των φυλών της Ωκεανίας. Το σκάφος μπορεί να προσαρμόζει τα φτερά του με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται πιο αποδοτική η κίνηση του στον αέρα. Οι πρώτες δοκιμές του σκάφους δείχνει ότι μπορεί να περιορίζει την κατανάλωση καυσίμων κατά 11%. Η NASA εξετάζει μάλιστα την κατασκευή μιας drone-εκδοχή του σκάφους (Prandtl-Μ) για να το στείλει στον Αρη. Το σκάφος αυτό θα πετά κοντά στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη και θα πραγματοποιεί διαφόρων ειδών έρευνες.http://www.tovima.gr/science/technology-planet/article/?aid=751798 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 12, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 12, 2015 Μυστηριώδη αντικείμενα... που "περπατούν" στον Άρη! - Η NASA προσπαθεί να καταλάβει τι είναι! Οι εικόνες έχουν διαπιστωθεί από το Mars Reconnaissance Orbiter της NASA και βρίσκονται κοντά στην περιοχή Nili Fossae, του πλανήτη Άρη.Οι επιστήμονες εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να δώσουν μια επίσημη ερμηνεία και όλη η ομάδα από το resppnsabile Reconnaissance Orbiter της NASA, αναλύει ακόμη τις φωτογραφίες.Έτσι, η μυστηριώδης εικόνα του κόκκινου πλανήτη έχει δημιουργήσει πολλές διαφωνίες στο Διαδίκτυο, αλλά προφανώς δεν είναι η μόνη «τρελή» εικόνα που έχουμε από τον Άρη.Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι μπορεί να είναι τα ίχνη ενός αλλοδαπού άγνωστου πλάσματος που ζει στον πλανήτη. Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα έχουν πει ότι αν η ανάλυση της εικόνας είναι 25 εκατοστά ανά pixel και το άγνωστο πλάσμα θα μπορούσε σύμφωνα με τις μετρήσεις τους να είναι τέσσερα μέτρα περίπου.Άλλοι λένε, όπως αναφέρει το sahiel, ότι η προέλευση της γραμμής είναι από ανεμοστρόβιλους στον πλανήτη Άρη, αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η γραμμή είναι τόσο ευθύγραμμη και στενή, ενώ στη συνέχεια περισσότερες γραμμές έχουν ασυνεχή δομή σε ίσα διαστήματα κατά το μήκος τους.Η σύνθεση των αυλάκων ώθησε ερευνητές της NASA για να προωθήσουν αυτήν την υπόθεση, γεγονός που υποδηλώνει ότι μπορεί και να οφείλεται σε μια κλίση σε αυτό το τμήμα του Άρη, όπου μεγάλες πέτρες ενδέχεται να γλιστρούν και να σχηματίζουν αυτά τα κανάλια σαν να ήταν «ράγες».Πολλοί πάντως εμπειρογνώμονες έχουν αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της ερευνάς τους στο περιοδικό «New Scientist». Εν τω μεταξύ, ο αστρονόμος Phil Plait, ο δημιουργός του ιστολογίου Bad Astronomy, επισημαίνει ότι δεν είναι σαφές τι ακριβώς ώθησε τα βράχια να μεταναστεύσουν με αυτόν τον τρόπο.«Θα ήταν χρήσιμο να δημιουργηθεί μια σειρά από ψηφιακές φωτογραφίες υψηλής ανάλυσης (HD), ώστε να δημιουργήσουν ένα τρισδιάστατο χάρτη του βράχου και να μπορούμε μέσω των φωτογραφιών να καταλάβουμε τι είναι.http://www.defencenet.gr/defence/20151111/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%BC%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%8E%CE%B4%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CF%81%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%BD-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B7-nasa-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%B8%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%B1 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 24, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Νοέμβριος 24, 2015 Στα... χνάρια του Κρόνου ο Αρης: Ετοιμάζεται να φορέσει «δαχτυλίδι» Σε 20 έως 40 εκατομμύρια χρόνια ο μεγαλύτερος δορυφόρος του 'Αρη, ο Φόβος, θα αποσυντεθεί και τα απομεινάρια του θα δημιουργήσουν έναν δακτύλιο γύρω από τον «κόκκινο» πλανήτη, σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων.Ετσι, ο Άρης θα γίνει ο πέμπτος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος με δακτύλιο, μετά τον Κρόνο, (που έχει πολλούς και εντυπωσιακούς δακτυλίους), τον Δία, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα.Υπό την αυξανόμενη βαρυτική έλξη του 'Αρη, η τροχιά του Φόβου σταδιακά συγκλίνει προς τον μητρικό πλανήτη του. Κάποια στιγμή, ο δορυφόρος θα διαλυθεί, αφήνοντας στη θέση του έναν τεράστιο όγκο σκόνης και μεγαλύτερων θραυσμάτων. Η διαδικασία δημιουργίας του δακτυλίου δεν θα διαρκέσει πάνω από λίγες εβδομάδες. Ο γεμάτος κρατήρες Φόβος έχει διάμετρο 22 χιλιομέτρων και διαγράφει τρεις πλήρεις περιφορές γύρω από τον 'Αρη στο διάστημα μιας μέρας, σε απόσταση μόνο 6.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια του πλανήτη. Ο δεύτερος δορυφόρος, ο Δείμος (το άλλο παιδί του θεού 'Αρη στην μυθολογία), έχει περίπου το μισό μέγεθος του Φόβου και κινείται πολύ μακρύτερα από τον 'Αρη.Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, με επικεφαλής τον Μπένζαμιν Μπλακ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience", σύμφωνα με το "Nature" και το "Science", υπολόγισαν ότι ο Φόβος πλησιάζει τον 'Αρη περίπου δύο εκατοστά κάθε χρόνο. http://www.nature.com/ngeo/journal/vaop/ncurrent/full/ngeo2583.htmlΜε αυτό τον ρυθμό, θα συναντήσει την ατμόσφαιρα του τελευταίου σε 20 έως 40 εκατ. χρόνια, πράγμα που θα σημάνει και το πρόωρο τέλος του στο διάστημα, προτού προλάβει να πέσει πάνω στον πλανήτη.Αφότου δημιουργηθεί ο δακτύλιος γύρω από τον 'Αρη, εκτιμάται ότι θα διαρκέσει από ένα έως εκατό εκατομμύρια χρόνια. Επειδή όμως ο Φόβος αποτελείται από σκούρα υλικά που δεν αντανακλούν καλά το ηλιακό φως, ο μελλοντικός δακτύλιος θα είναι δύσκολο να γίνει ορατός από τη Γη. Αρχικά ο δακτύλιος θα είναι πυκνός όπως του Κρόνου, αλλά σταδιακά θα αραιώνει, ώσπου θα εξαφανισθεί τελείως.Εκτός από τον Φόβο, κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί με τον δορυφόρο Τρίτωνα του Ποσειδώνα, ο οποίος επίσης σταδιακά τείνει να πέσει πάνω στον πλανήτη του και άρα να διαλυθεί κι αυτός. Οι θεαματικοί δακτύλιοι του Κρόνου μπορεί να σχηματίσθηκαν με παρόμοιο τρόπο στο παρελθόν.Μελλοντικές αποστολές στον ίδιο τον Φόβο, που θα μελετήσουν επί τόπου τη γεωλογική σύνθεση, την πυκνότητά και άρα την ανθεκτικότητά του, θα μπορέσουν να επιβεβαιώσουν κατά πόσο είναι σωστές οι προβλέψεις των επιστημόνων για την τύχη του.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64292464 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 1, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 1, 2015 Τα «δέντρα» του Αρη είναι... ξηρός πάγος. Αν και έχει κανείς την εντύπωση ότι βλέπει σειρές κωνοφόρων δέντρων να ξεφυτρώνουν από τους λόφους, στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια οπτική αυταπάτη. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον φαινόμενο που συμβαίνει στην επιφάνεια του Αρη και καταγράφεται συχνά τα τελευταία χρόνια από τον στόλο των δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη. H NASA έδωσε στη δημοσιότητα μια τέτοια εικόνα την οποία κατέγραψε ο δορυφόρος MRO. Αυτά που εμφανίζονται στην εικόνα δεν είναι βέβαια δέντρα αλλά ιχνογραμμές που δημιουργούνται κατά την περίοδο της άνοιξης πάνω σε αμμόλοφους του Αρη που βρίσκονται σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από τους πόλους του πλανήτη. Κατά τη χειμερινή περίοδο πάνω σε αυτούς του αμμόλοφους «κάθεται» ένα λεπτό στρώμα παγωμένου διοξειδίου του άνθρακα (ξηρού πάγου). Η αύξηση της θερμοκρασίας κατά την περίοδο της άνοιξης λιώνει αυτό το λεπτό στρώμα και δημιουργούνται αυτές οι ιχνογραμμές που μοιάζουν με δέντρα. Οπως φαίνεται και στην εικόνα τα «αντικείμενα» αυτά δεν έχουν καν σκιά. http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=758513 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 7, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 7, 2015 Βλάβη απειλεί την εκτόξευση του πρώτου σεισμογράφου στον Άρη. Τεχνικό πρόβλημα που παρουσιάστηκε στα πρώτα σεισμόμετρα που θα μελετήσουν τη γεωλογία του Άρη απειλεί να καθυστερήσει την εκτόξευση της αμερικανικής αποστολής InSight στις αρχές Μαρτίου.Όπως ανακοίνωσε η NASA, ο θάλαμος κενού που στεγάζει τα τρία ευαίσθητα σεισμόμετρα παρουσίασε εισροή αέρα, η οποία θα εμπόδιζε τη συλλογή ακριβών μετρήσεων στην αρειανή επιφάνεια.Το όργανο βρίσκεται ακόμα στη Γαλλία και εξετάζεται από τους μηχανικούς που το κατασκεύασαν στη γαλλική διαστημική υπηρεσία CNES.Η βλάβη πρέπει να διορθωθεί άμεσα προκειμένου να εγκατασταθεί εγκαίρως το όργανο στο κύριο σώμα του σκάφους Insight.Αν η αποστολή δεν εκτοξευτεί εντός του προκαθορισμένου χρονικού παράθυρου, που διαρκεί από τις 4 έως τις 30 Μαρτίου, η NASA θα πρέπει να περιμένει αρκετούς μήνες μέχρι να βρεθεί ο Άρης και πάλι στην κατάλληλη θέση.Το ίδιο το σκάφος υποβάλλεται ακόμα σε δοκιμές σε εργαστήριο της κατασκευάστριας εταιρείας Lockheed-Martin στο Ντένβερ του Κολοράντο.Τις επόμενες εβδομάδες θα μεταφερθεί στην Αεροπορική Βάση Βάντερμπεργκ στην Καλιφόρνια από όπου θα εκτοξευτεί. Τα σεισμόμετρα προγραμματίζεται να προστεθούν τον Ιανουάριο.Εφόσον εκτοξευτεί τον Μάρτιο, το InSight (Interior Exploration) using Seismic Investigations, Geodesy and Heat Transport) θα προσεδαφιστεί κοντά στον ισημερινό του Άρη τον Σεπτέμβριο του 2016 και θα ξεκινήσει μια αποστολή δύο ετών.Το βασικό όργανο του σκάφους θα μελετήσει την ταχύτητα διάδοσης σεισμικών κυμάτων στο υπέδαφος προκειμένου να αποκαλύψει την εσωτερική δομή του πλανήτη.Ο Άρης πιστεύεται ότι δεν έχει ηφαιστειακή και τεκτονική δραστηριότητα, οπότε οι σεισμοί του πιθανότατα είναι σπάνιοι και ασθενείς.http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500043868 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 14, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 14, 2015 Η Ευρώπη πιο...κοντά στον Αρη με νέες αποστολές το 2016. H Ευρώπη θα «πατήσει» στον 'Αρη μέσα στο 2016, μία αποστολή του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), η οποία θα αποτελέσει το αποκορύφωμα του ευρωπαϊκού διαστημικού προγράμματος κατά το νέο έτος.Η πρώτη αποστολή ExoMars θα ανοίξει ένα νέο φιλόδοξο κεφάλαιο στη διαστημική ιστορία της Ευρώπης, η οποία πλέον θα περάσει από την εξ ουρανού (δορυφορική) παρατήρηση του «κόκκινου» πλανήτη στην επιτόπια. Η εκτόξευση, πάνω σε ένα πύραυλο «Proton» της ρωσικής διαστημικής υπηρεσίας Roscosmos, προγραμματίζεται για τον Μάρτιο του 2016 και η άφιξη στον 'Αρη τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.Η αποστολή θα είναι διπλή, καθώς θα περιλαμβάνει αφενός έναν δορυφόρο σε τροχιά, τον Trace Gas Orbiter, που θα μελετήσει την πιθανή βιολογική ή γεωλογική προέλευση των αερίων του γειτονικού πλανήτη όπως το μεθάνιο και αφετέρου τη διαστημοσυσκευή EDM (Entry, Descent and Landing) ή «Σκιαπαρέλι», που θα προσεδαφιστεί στον 'Αρη και θα παραμείνει σε ένα σημείο. Στόχος είναι να δοκιμασθούν νέες τεχνολογίες προσεδάφισης, οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν στην επόμενη και ακόμη σημαντικότερη αποστολή ExoMars του 2018 (που θα περιλαμβάνει πλέον και το πρώτο ευρωπαϊκό ρομπότ-ρόβερ πάνω στον 'Αρη), καθώς και στις μελλοντικές.Εξάλλου, μέσα στο 2016, αναμένεται να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας ξανά η ήδη ιστορική αποστολή της διαστημοσυσκευής «Ροζέτα», που έστειλε το ρομπότ «Φίλαι» πάνω στον κομήτη Τσουριούμοφ-Γκερασιμένκο. Η «Ροζέτα», που συνεχίζει να παρακολουθεί κατά πόδας τον κομήτη, θα στείλει νέα πολύτιμα επιστημονικά δεδομένα, εωσότου ολοκληρώσει του χρόνου το έργο της αυτοκαταστρεφόμενη πάνω στον κομήτη.Η πρώτη αξιοσημείωτη αποστολή της ESA, μέσα στον Ιανουάριο, θα αφορά την εκτόξευση του πρώτου από τους δορυφόρους του συστήματος European Data Relay System (EDRS-A), σε συνεργασία με την ιδιωτική ευρωπαϊκή εταιρεία Airbus Defence & Space. Το EDRS θα μεταδίδει δεδομένα από δορυφόρους σε μη γεωστατική τροχιά (δηλαδή από όχι σταθερό σημείο πάνω από τη Γη), πράγμα που θα αυξήσει δραστικά την ταχύτητα μετάδοσης τηλεπικοινωνιακών δεδομένων σε σχεδόν πραγματικό χρόνο.Μέσα στο 2016, η ESA θα εκτοξεύσει επίσης τον γεωστατικό τηλεπικοινωνιακό δορυφόρο SmallGEO, τέσσερις ακόμη δορυφόρους Galileo (ανεβάζοντας πλέον τον συνολικό αριθμό τους σε 16), καθώς και νέους δορυφόρους Sentinel στο πλαίσιο του προγράμματος παρατήρησης της Γης «Κοπέρνικος».Ακόμη, του χρόνου ο διεθνής Διαστημικός Σταθμός θα φιλοξενήσει δύο ευρωπαίους αστροναύτες, τον βρετανό Τιμ Πικ (που αναχωρεί αυτή την εβδομάδα για τον ISS) και τον γάλλο Τομά Πεσκέ.Στο μεταξύ, στο ευρωπαϊκό διαστημοδρόμιο στη γαλλική Γουιάνα της Νότιας Αμερικής, βρίσκεται ήδη υπό κατασκευή η εγκατάσταση εκτόξευσης του νέου πυραύλου «Αριάν-6», ενώ παράλληλα θα συνεχιστούν οι εκτοξεύσεις με πυραύλους «Αριάν-5», «Σογιούζ» και «Βέγκα» για λογαριασμό κυβερνήσεων και ιδιωτικών εταιρειών.http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64302448 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 16, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 16, 2015 Elon Musk: Ο 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος θα αποτρέψει το ταξίδι στον Άρη. Ο Elon Musk είναι ένας μεγάλος οραματιστής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μιλά μόνο για τη θετική έκβαση των πραγμάτων στο μέλλον της ανθρωπότητας. Ο Elon Musk φαίνεται να ανησυχεί για τα σενάρια που μιλούν για το ενδεχόμενο Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, ειδικά μετά από την ένταση που σημειώνεται μεταξύ ισχυρών δυνάμεων όπως είναι η Τουρκία και η Ρωσία. Για τον Elon Musk, κάθε σύγκρουση στον κόσμο πηγαίνει αρκετά πιο πίσω τις τεχνολογικές εξελίξεις. Ειδικά για το θέμα της διαστημικής εξερεύνησης, το ενδεχόμενο μίας γενικευμένης παγκόσμιας αναταραχής, για τον Elon Musk, θα ήταν τροχοπέδη για την προσπάθεια του ανθρώπου να πατήσει το πόδι του στον Άρη.Ο Musk κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για όσους θεωρούν ότι αποκλείεται να σημειωθεί και πάλι Παγκόσμιος Πόλεμος, σημειώνοντας ότι και το 1912 υπήρχε μία γενικευμένη αίσθηση ότι η παγκόσμια ειρήνη είχε εδραιωθεί και αμέσως μετά ακολούθησε μια σειρά από τα πιο αιματηρά γεγονότα στην ιστορία της ανθρωπότητας.Παράλληλα, ο Elon Musk με αρκετούς συνεργάτες ανακοίνωσαν το OpenAI, μία πρωτοβουλία που εκτελεί open source έρευνα στην τεχνητή νοημοσύνη. Ο ανοιχτός χαρακτήρας της έρευνας γύρω από το πεδίο της Τεχνητής Νοημοσύνης είναι ένας τρόπος που βλέπει ο Elon Musk προκειμένου να είναι εφικτή η διασφάλιση της ορθής χρήσης της στο μέλλον.http://www.pestaola.gr/o-elon-musk-mila-gia-3o-pagkosmio-polemo/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 22, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 22, 2015 Άρης: ρυάκια από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα. Τα διάσημα πλέον ρυάκια που αυλακώνουν την επιφάνεια του ‘Αρη, δεν έχουν κατ’ ανάγκη δημιουργηθεί από τρεχούμενο νερό, αλλά μπορεί να προέρχονται από «ξηρό πάγο», δηλαδή από παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, σύμφωνα με μια εναλλακτική εξήγηση γάλλων επιστημόνων.Τα αινιγματικά ρυάκια είναι σχετικά νέα από γεωλογική άποψη, μόνο λίγων εκατομμυρίων ετών, και μερικά από αυτά φαίνονται να σχηματίζονται ακόμη και σήμερα, πράγμα που έχει ενισχύσει τη θεωρία ότι περιοδικά στον κόκκινο πλανήτη τρέχει νερό.Όμως οι ερευνητές Σεντρίκ Πιλορζέ και Φρανσουά Φορζέ των πανεπιστημίων του Παρισιού Sud και Κιουρί αντίστοιχα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωπιστημών «Nature Geoscience«,http://www.nature.com/ngeo/journal/vaop/ncurrent/full/ngeo2619.html πιστεύουν ότι κάλλιστα μπορεί να υπάρχει και άλλη εξήγηση. Σύμφωνα με τη δική τους θεωρία (που προς το παρόν δεν έχει αποδειχθεί), τμήματα ξηρού πάγου που έχουν εγκλωβιστεί κάτω από την επιφάνεια του ‘Αρη, καθώς ξεπαγώνουν στο τέλος του χειμώνα, μετατρεπονται -μέσω της διαδικασίας της εξάχνωσης- σε αέριο διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό ασκεί αυξημένη πίεση στο επιφανειακό στρώμα από πάνω του, προκαλώντας έτσι κατολισθήσεις άμμου, οι οποίες δημιουργούν τα ρυάκια στις πλαγιές των λόφων.Η θεωρία δεν είναι τελείως νέα, αλλά οι γάλλοι επιστήμονες την υποστηρίζουν με νέα επιχειρήματα. Το μοντέλο τους σε υπολογιστή δείχνει με αριθμητικά στοιχεία ότι είναι δυνατό να ισχύει στην πραγματικότητα. Όπως εκτιμούν, τα περισσότερα ρυάκια – αλλά όχι κατ’ ανάγκη όλα- μπορούν να δημιουργηθούν μέσω μιας γεωλογικής διαδικασίας που δεν απαιτεί καθόλου νερό σε υγρή μορφή.«Οι διαδικασίες του ξηρού πάγου φαίνεται πως έχουν παίξει σημαντικότερο ρόλο στην εξέλιξη της αρειανής επιφάνειας από ό,τι προηγουμένως πιστεύαμε. Συνεπώς ο ρόλος του υγρού νερού στη δημιουργία ρυακιών πρέπει να αναθεωρηθεί, εγείροντας έτσι το ερώτημα κατά πόσο αυτό ήταν σημαντικό στο πρόσφατο παρελθόν του ‘Αρη», ανέφεραν οι γάλλοι γεωεπιστήμονες.Ο πλανητικός επιστήμονας Κόλιν Ντάντας της Γεωλογικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ δήλωσε ότι η γαλλική θεωρία είναι ενδιαφέρουσα, αλλά το πιο πιθανό είναι πως στον ‘Αρη βρίσκονται σε εξέλιξη ταχυτόχρονα πολλές γεωλογικές διαδικασίες. «Θα ήταν απρόσμενο, αν μόνο μια διαδικασία εμπλεκόταν στη δημιουργία των ρυακιών», τόνισε.http://physicsgg.me/2015/12/22/%ce%ac%cf%81%ce%b7%cf%82-%cf%81%cf%85%ce%ac%ce%ba%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%80%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%bf-%ce%b4%ce%b9%ce%bf%ce%be%ce%b5%ce%af%ce%b4%ce%b9%ce%bf-%cf%84%ce%bf/ Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 23, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 23, 2015 Αναβλήθηκε επ’ αόριστον η επόμενη επιστημονική αποστολή InSight της NASA στον Αρη. Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) ανακοίνωσε ότι υποχρεώθηκε να αναβάλει επί μακρόν την εκτόξευση της επιστημονικής αποστολής InSight στον 'Αρη, η οποία προγραμματιζόταν για τις αρχές του 2016, λόγω τεχνικού προβλήματος στο βασικό επιστημονικό όργανο.Το επόμενο «παράθυρο» για την εκτόξευση (ευνοϊκός συνδυασμός τροχιών Γης - 'Αρη) δεν θα συμβεί πριν την άνοιξη του 2018, πράγμα που σημαίνει ότι έως τότε η αποστολή μπορεί τελικά να ματαιωθεί.Το InSight (Ιnterior Exploration using Seismic Investigations Geodesy and Heat Transport), που κατασκευάσθηκε από την εταιρεία Lockheed Martin, προγραμματιζόταν να «καθήσει» στην επιφάνεια του «κόκκινου» πλανήτη και να κάνει αναλύσεις στο υπέδαφός του. Κάτι τέτοιο αποτελεί διακαή πόθο των επιστημόνων, προκειμένου να ανακαλύψουν τα γεωλογικά μυστικά του γειτονικού πλανήτη, αλλά επίσης για να εξάγουν γενικότερα συμπεράσματα σχετικά με ον σχηματισμό των βραχωδών πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα.Το προβληματικό -λόγω μιας διαρροής- όργανο που «φρέναρε» την εκτόξευση, είναι ένας υπερευαίσθητος σεισμογράφος, που έχει κατασκευάσει το γαλλικό διαστημικό κέντρο CNES στην Τουλούζη και ο οποίος μπορεί να καταγράψει κινήσεις του εδάφους τόσο ανεπαίσθητες όσο η διάμετρος ενός ατόμου. Για «βαρύ πλήγμα» έκανε λόγο ο πρόεδρος του CNES Ζαν-Ιβ Λε Γκολ. «Ευτυχώς ανακαλύψαμε το πρόβλημα όσο το όργανο βρισκόταν ακόμη στη Γη», πρόσθεσε.«Είναι η πρώτη φορά που ένα τόσο ευαίσθητο όργανο κατασκευάσθηκε, όμως συνέβη μια ανωμαλία που απαιτεί περαιτέρω διερεύνηση. Οι ομάδες μας θα βρουν μια λύση για να το διορθώσουν, όχι όμως έγκαιρα για να γίνει η εκτόξευση εντός του 2016», δήλωσε ο Μαρκ Πιρσέρ, διευθυντής του CNES.Η NASA ήδη συνεργάζεται με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό διαστήματος (ESA) για τρεις μελλοντικές αποστολές στον 'Αρη (ExoMars). Σχεδιάζει να στείλει ένα ακόμη ρομποτικό ρόβερ την επόμενη δεκαετία, ενώ το αποκορύφωμα θα είναι πρώτη επανδρωμένη αποστολή στην μεθεπόμενη δεκαετία (μετά το 2030).http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64306913 Μέχρι και... πατάτες από τον Άρη σχεδιάζει η ΝΑSΑ! Στον «Αρειανό», το κινηματογραφικό δράμα του Ridley Scott, ο πρωταγωνιστής Matt Damon για να επιζήσει στον Άρη αναγκάζεται να καλλιεργήσει πατάτες στον πλανήτη. Τώρα οι επιστήμονες σκοπεύουν να κάνουν την... επιστημονική φαντασία πραγματικότητα.Η ΝΑΣΑ, σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Κέντρο Πατάτας στο Περού, έχει σκοπό ξεκινήσει να καλλιεργεί πατάτες στην Γη, σε συνθήκες αντίστοιχες με αυτές στον «Κόκκινο Πλανήτη». Σε εργαστηριακό περιβάλλον το οποίο θα μιμείται τις συνθήκες ατμόσφαιρας αλλά και το έδαφος του Άρη, θα καλλιεργηθούν στην έρημο La Joya πατάτες. Στην ατμόσφαιρα του Άρη υπάρχει 95% διοξείδιο, αναφέρει το Διεθνές Κέντρο Πατάτας.Αν το πείραμα πετύχει, τότε θα ανοίξει ο δρόμος για διαστημικές φάρμες όχι μόνο στο Άρη αλλά και την Σελήνη και άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Σύμφωνα με τον Joel Ranck του διεθνούς κέντρου, αν οι επιστήμονες κατορθώσουν να καλλιεργήσουν πατάτες στις ακραίες συνθήκες του διαστήματος, τότε σίγουρα θα σώσουν πολλές ζωές και στην Γη. Η έναρξη της καλλιέργειας της πατάτας πηγαίνει πίσω στο 2.500 π.Χ. στο Περού, ενώ όπως σημειώνεται είναι γνωστό που η πατάτα μπορεί να επιβιώσει σε ακραίες συνθήκες.http://www.pronews.gr/portal/20151223/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BC%CE%AD%CF%87%CF%81%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%B1 Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Δροσος Γεωργιος Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 29, 2015 Συγγραφέας Μοιραστείτε Δημοσιεύτηκε Δεκέμβριος 29, 2015 Στην τελική φάση προετοιμασίας η αποστολή ExoMars. Η αντίστροφη μέτρηση μέχρι τις 14 Μαρτίου, και την εκτόξευση της αποστολής ExoMars με προορισμό τον πλανήτη Άρη, ξεκίνησε πριν από λίγες ημέρες για την Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA) και τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Διαστήματος (Roscosmos), όταν και το τελευταίο μέρος του εξοπλισμού της αποστολής έφτασε στο κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν.Από εδώ και πέρα, η πρώτη δουλειά για τους τεχνικούς των δύο υπηρεσιών θα είναι να δημιουργήσουν έναν εντελώς αποστειρωμένο χώρο για τα Trace Gas Orbiter και Schiaparelli, τα δύο μη επανδρωμένα σκάφη που θα «επισκεφθούν» τον Άρη στα πλαίσια της ExoMars.Όταν εξασφαλίσουν πως τα δύο σκάφη δεν θα μεταφέρουν στον Κόκκινο Πλανήτη γήινα μικρόβια και δεν θα τον μολύνουν, στη συνέχεια οι υπεύθυνοι θα κάνουν τις τελικές δοκιμές των διαστημοπλοίων, πριν τα τοποθετήσουν στον ρωσικό πύραυλο Proton που στα μέσα Μαρτίου θα αναλάβει να τα μεταφέρει έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα.Η συγκεκριμένη αποστολή αποτελεί το πρώτο σκέλος του προγράμματος ExoMars, το οποίο προβλέπει ένα δεύτερο «ταξίδι» τέσσερα χρόνια αργότερα, με «επιβάτη» το ρομποτικό όχημα ExoMars rover το οποίο θα προσεδαφισθεί στον Κόκκινο Πλανήτη.Μάλιστα, το Schiaparelli θα απογειωθεί σε τρεις μήνες για τον Άρη, ακριβώς με στόχο να δοκιμασθούν σε πραγματικές συνθήκες οι τεχνολογίες που έχουν αναπτύξει οι ESA και Roscosmos για το ExoMars rover. Από την άλλη μεριά, ο σκοπός του Trace Gas Orbiter είναι καθαρά επιστημονικός, καθώς θα μετρήσει τις συγκεντρώσεις μεθανίου στην αρειανή ατμόσφαιρα.Από τη στιγμή που σχεδιάσθηκε το πρόγραμμα ExoMars, μέχρι μπει στο τελικό στάδιο προετοιμασίας το πρώτο σκέλος του, το πρότζεκτ κινδύνευσε αρκετές φορές να μην υλοποιηθεί.Μία από τις σημαντικότερες ήταν η αποχώρηση της NASA από το πρόγραμμα, η οποία ανακοινώθηκε στις αρχές του 2012 και οφειλόταν σε περικοπές στον προϋπολογισμό της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας. Έτσι, το ExoMars δεν θα είχε πάρει ποτέ «σάρκα και οστά», αν έναν περίπου χρόνο αργότερα η ESA δεν εξασφάλισε τη συνεργασία της Roscosmos.Το Trace Gas Orbiter (TGO) ζυγίζει 3,7 τόνους και είναι εξοπλισμένο με αισθητήρες που θα του επιτρέψουν να μελετήσει την ύπαρξη μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Άρη, για το οποίο οι επιστήμονες γνωρίζουν ήδη πως εμφανίζεται σε μικρές ποσότητες και σποραδικά. Επομένως, το ερώτημά τους είναι ποια πηγή εκπέμπει αυτό το αέριο.Η εξήγηση μπορεί να είναι κάποιος γεωλογικός μηχανισμός, όπως για παράδειγμα η αντίδραση ορυκτών στο υπέδαφος με κοιτάσματα νερού. Ωστόσο, υπάρχει και η πιο συναρπαστική πιθανότητα το μεθάνιο να εκλύεται από ζωντανούς μικροοργανισμούς που έχουν αναπτυχθεί στον πλανήτη. Αν και το TGO με το Schiaparelli αναμένεται να φτάσουν στον Άρη τον επόμενο Οκτώβριο, οι πρώτες μετρήσεις θα πραγματοποιηθούν τον Δεκέμβριο του 2017, όταν το σκάφος θα έχει τεθεί πλέον σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Αντίθετα, το Schiaparelli θα έχει ολοκληρώσει την αποστολή του έναν χρόνο νωρίτερα, επιχειρώντας να προσεδαφισθεί με ασφάλεια στο έδαφος του Άρη.Το Schiaparelli ζυγίζει 600 γραμμάρια και με την κάθοδό του στον Άρη θα δοκιμασθούν συστήματα που προορίζονται και για το ExoMars rover. Αυτός είναι ο λόγος που, ακόμη κι αν φτάσει με ασφάλεια στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη, η μπαταρία του θα εξαντληθεί σχεδόν αμέσως.http://www.naftemporiki.gr/story/1047927/stin-teliki-fasi-proetoimasias-i-apostoli-exomars Ο πλανήτης μας ειναι το λίκνο της ανθρωπότητας.Αλλα κανείς δεν περνάει ολη του τη ζωή στο λίκνο. Κονσταντίν Εντουάρντοβιτς Τσιολκόφσκι. Σύνδεσμος για σχόλιο Κοινή χρήση σε άλλους ιστότοπους More sharing options...
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Δημιουργήστε έναν λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε
Πρέπει να είσαι μέλος για να αφήσεις ένα σχόλιο
Δημιουργία λογαριασμού
Εγγραφείτε για έναν νέο λογαριασμό στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!.
Εγγραφή νέου λογαριασμούΣυνδεθείτε
Έχετε ήδη λογαριασμό? Συνδεθείτε εδώ.
Συνδεθείτε τώρα