Πλανήτης Αρης.

[Δροσος Γεωργιος]

Ταξίδι στον Άρη μέσω Εικονικής Πραγματικότητας.

Η πρόοδος στην Εικονική Πραγματικότητα (VR) δημιουργεί σημαντικές ευκαιρίες, δίνοντας σε απλούς, κατά τα άλλα, χρήστες, τη δυνατότητα να ταξιδέψουν σε «κόσμους» οι οποίοι είναι δυσπρόσιτοι ή και απρόσιτοι.

Ένας από αυτούς είναι ο «Κόκκινος Πλανήτης», στον οποίο η NASA φιλοδοξεί να ξεναγήσει τους ενδιαφερόμενους μέσω του Mars 2030:

Μιας νέας διαδραστικής εμπειρίας εικονικής πραγματικότητας για τον Άρη, που εξομοιώνει τη ζωή στον πλανήτη.

Το πρόγραμμα αποτελεί συνεργασία μεταξύ της NASA, της FUSION Media και του Space Systems Laboratory του ΜΙT- και αναμένεται να κάνει το ντεμπούτο του τον Μάρτιο του 2016.

Εξομοιώσεις βοηθούν τη NASA στο πλαίσιο των σχεδιασμών για το ταξίδι στον Άρη, μέσω εικονικών περιβαλλόντων για δοκιμές οχημάτων και συστημάτων.

Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία βασίζεται από παλιά σε εξομοιωτές- από την ηρωική εποχή των προγραμμάτων Mercury, Gemini και Apollo.

Όσον αφορά στο Mars 2030 Experience, θα είναι διαθέσιμο δωρεάν για το Oculus Rift, το Google Cardboard και το Samsung VR Gear, καθώς και μέσω του online καταστήματος Steam και του Fusion.net.

Ακόμη, θα είναι διαθέσιμο για iPhone και Android στο iTunes και το Google Play αντίστοιχα, ενώ θα υπάρει σύνδεση με το Twitch.

Όπως υπογραμμίζει η αμερικανική διαστημική υπηρεσία, το αποτέλεσμα θα είναι η πρώτη πραγματική εμπειρία εικονικής πραγματικότητας στον Άρη, μέσω της χρήσης πραγματικών επιχειρησιακών και λειτουργικών δεδομένων, πάνω στα οποία δουλεύουν σήμερα η NASA και το ΜΙΤ.

http://www.naftemporiki.gr/story/1048284/taksidi-ston-ari-meso-eikonikis-pragmatikotitas

[Δροσος Γεωργιος]

Ρωσικό σχέδιο για πιθήκους στον Άρη προκαλεί αντιδράσεις.

Με διαδηλώσεις έξω από ρωσικές πρεσβείες απειλεί η οργάνωση για τα δικαιώματα των ζώων PETA, έπειτα από ανεπιβεβαίωτες αναφορές ότι η Ρωσία εκπαιδεύει πιθήκους για αποστολή στον Άρη.

Τέσσερις μακάκοι εκπαιδεύονται ήδη για το ταξίδι στο Ινστιτούτο Βιολογικών Προβλημάτων της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, αναφέρει το Space.com.

Η αποστολή προγραμματίζεται να εκτοξευτεί το 2017 και το ταξίδι μέχρι τον Άρη θα διαρκούσε έξι μήνες. Παραμένει όμως άγνωστο αν υπάρχει πρόβλεψη για επιστροφή των πειραματόζωων στη Γη.

Η PETA, γνωστή για τις ακτιβιστικές δράσεις της, «έστειλε επιστολή στον Ιγκόρ Κομάροφ, επικεφαλής της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Διαστήματος, ζητώντας να ακυρωθεί η ατυχής αποστολή» δήλωσε η Χάριετ Μπάρκλεϊ, εκπρόσωπος της οργάνωσης στην Ευρώπη.

«Δεν υπάρχει λόγος να επιστρέψουμε στις μαύρες μέρες της διαστημικής εξερεύνηση, όταν σκύλοι και πρωτεύοντα θηλαστικά έβρισκαν φρικτό θάνατο» είπε.

«Η Λάικα, το ημίαιμο χάσκι που ταξίδεψε στο Διάστημα με τον Sputnik 2 της τότε Σοβιετικής Ένωσης, πέθανε από θερμοπληξία και πανικό εντός λίγων ωρών από την εκτόξευση. Άλλα ζώα που ταξίδεψαν στο Διάστημα πέθαναν από ασφυξία, πάγωσαν ή κάηκαν κατά την επιστροφή» εξήγησε.

Στην επιστολή της προς τον Κομάροφ, η PETA επισημαίνει ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δεν στέλνουν πλέον ζώα στο Διάστημα, ενώ και η Κίνα εστιάζεται στις μη επανδρωμένες, ρομποτικές αποστολές.

«Θα οργανώσουμε εντυπωσιακές διαδηλώσεις σε ρωσικές πρεσβείες σε όλο τον κόσμο καλώντας τους υποστηρικτές μας σε όλο τον κόσμο να στείλουν το μήνυμα ότι τα ζώα δεν είναι αστροναύτες» προειδοποίησε η Μπάρκλεϊ.

Το 2013, το Ιράν είχε ανακοινώσει ότι έστειλε για δεύτερη φορά πίθηκο στο Διάστημα. Και στις δύο περιπτώσεις, όμως, ο ισχυρισμός αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία στη Δύση.

Είναι εξάλλου αμφίβολο το κατά πόσο η Ρωσία θα εκτοξεύσει αποστολή στον Άρη το 2017, δεδομένου ότι η διαστημική βιομηχανία της αντιμετωπίζει τεχνικά προβλήματα και υποχρηματοδοτείται.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500049584

[Δροσος Γεωργιος]

Για πρώτη φορά, η NASA θαυμάζει τους πανύψηλους αμμόλοφους του Άρη.

Έπειτα από τρία χρόνια περιπλάνησης στο αρειανό τοπίο, ο ρομποτικός γεωλόγος Curiosity της NASA μπόρεσε να θαυμάσει, για πρώτη φορά από κοντά, εξωγήινους αμμόλοφους με ύψος διώροφου κτηρίου -σχηματισμούς που καλύπτουν αχανείς εκτάσεις στον ερημικό πλανήτη.

Οι ερευνητές της αποστολής καμαρώνουν για τις πρώτες κοντινές φωτογραφίες του Αμμόλοφου «Ναμίμπια» στους πρόποδες του Όρους Σαρπ, ενός βουνού ύψους πέντε χιλιομέτρων στο οποίο προσπαθεί να αναρριχηθεί το ρομπότ.

Όπως συμβαίνει και στη Γη, οι αμμόλοφοι του Άρη έχουν μικρή κλίση στην πλευρά που δέχεται τα ραπίσματα του ανέμου, ενώ η άλλη πλευρά είναι απότομη, σχεδόν κατακόρυφη.

Παρόλο που η αρειανή ατμόσφαιρα είναι 100 φορές πιο αραιά σε σχέση με τη γήινη, ο άνεμος σπρώχνει τους κόκκους άμμου και τους αναγκάζει να συσσωρεύονται στην κορυφή του λόφου. Όταν η συσσώρευση ξεπεράσει ένα κρίσιμο όριο, η άμμος πέφτει στην άλλη πλευρά σε ένα είδος μικρής κατολίσθησης.

Μέχρι στιγμής το Curiosity δεν είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει ζωντανά μια τέτοια κατολίσθηση, φωτογράφησε όμως ίχνη από προηγούμενες.

Ομάδα ερευνητών που ασχολούνται ειδικά με τους αμμόλοφους εξετάζουν τώρα τα δεδομένα για να κατανοήσουν πώς ο άνεμος μετακινεί τους κόκκους άμμου και τους διαχωρίζει με βάση το μέγεθός τους, σε ένα ιδιαίτερο περιβάλλον όπου η βαρύτητα είναι τρεις φορές ασθενέστερη σε σχέση με την επιφάνεια της Γης.

Οι αμμόλοφοι της περιοχής όπου βρίσκεται το Curiosity είναι ενεργοί, επισημαίνει η NASA. δορυφορικές εικόνες που ελήφθησαν διαδοχικά στην πορεία αρκετών ετών δείχνουν τα βουνά από άμμο να μετατοπίζονται κατά περίπου ένα μέτρο κάθε γήινο έτος, με την πλευρά που προστατεύεται από τον άνεμο να προπορεύεται.

Το Curiosity προσεδαφίστηκε στον Άρη το 2012 και έφτασε τη βάση του Όρους Σαρπ το 2014. Πρωτεύον στόχος της αποστολής είναι τώρα η μελέτη των διαδοχικών στρωμάτων από τα οποία αποτελείται το όρος. Αυτό θα επέτρεπε στους γεωλόγους να κοιτάξουν πιο πίσω στο γρωλογικό παρελθόν και να κατανοήσουν πώς ο πλανήτης έχασε το νερό του και μετατράπηκε σταδιακά στην άνυδρη έρημο που βλέπουμε σήμερα.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500049966

[Δροσος Γεωργιος]

Ζητούνται αστροναύτες για τον Αρη.

Αν ως παιδί ήθελες να γίνεις αστροναύτης σαν τον Νιλ Αρμστρονγκ, η NASA κάνει τα πάντα για να σε δελεάσει να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα!

Οι υποψήφιοι αστροναύτες δεν χρειάζεται να έχουν εμπειρία πλοήγησης αεροσκάφους, ούτε και να είναι εξειδικευμένοι επιστήμονες

Από τη μια στην ιστοσελίδα του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης (JPL) ανεβάζει νέες φωτογραφίες του Κόκκινου Πλανήτη από το Curiosity σε νέες ανεξερεύνητες τοποθεσίες, διαφημίζοντας τον μελλοντικό προορισμό και από την άλλη με δημόσια ανακοίνωσή της δέχεται βιογραφικά για αστροναύτες!

Οι ενδιαφερόμενοι έχουν ακόμη χρόνο για να υποβάλουν τα βιογραφικά τους, καθώς η καταληκτική ημερομηνία για την υποβολή των αιτήσεων είναι η 18η Φεβρουαρίου.

Σύμφωνα με την περιγραφή των θέσεων εργασίας, ζητούνται γυναίκες και άνδρες για να εργαστούν στην Εθνική Υπηρεσία Διαστήματος των ΗΠΑ (NASA) με κανονικό ωράριο και μισθούς που κυμαίνονται από 66.000 δολάρια μέχρι 145.000 δολάρια τον χρόνο!

Στην περιγραφή των λιγότερο τεχνικών θέσεων η ανακοίνωση είναι ξεκάθαρη, οι υποψήφιοι «δεν χρειάζεται να έχουν εμπειρία πλοήγησης αεροσκάφους και δεν χρειάζεται να είναι εξειδικευμένοι επιστήμονες. Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Σήμερα περισσότερα διαστημόπλοια για τη μεταφορά ανθρώπων από κάθε άλλη στιγμή στην Ιστορία αναπτύσσονται στις ΗΠΑ. Οι μελλοντικοί υποψήφιοι αστροναύτες θα έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν το Διάστημα σε βάθη που η ανθρωπότητα δεν έχει ξαναφτάσει».

Οσοι εντέλει επιλεγούν για την αποστολή στον Αρη, σύμφωνα με το πρόγραμμα, δεν θα πάνε κατευθείαν στον «κόκκινο πλανήτη». Πρώτα θα γίνουν δύο αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) για τις οποίες θα χρησιμοποιηθούν δύο αμερικανικής κατασκευής διαστημόπλοια, το CST-100 Starliner της Boeing και το Crew Dragon της SpaceX, του Ελον Μασκ.

Αυτά τα σκάφη θα μεταφέρουν το καθένα από 7 αστροναύτες στον ISS. Επιπλέον οι αστροναύτες θα ξαναταξιδέψουν στο Διάστημα, με το σκάφος Orion το οποίο θα εκτοξευθεί με τον νέο πύραυλο προώθησης που αναπτύσσει η NASA και ο οποίος είναι γνωστός ως NASA's Space Launch System. Η αποστολή αυτή θα γίνει το 2020, οπότε και οι αστροναύτες εντός του σκάφους Orion θα εξετάσουν δείγματα από αστεροειδή που θα έχει νωρίτερα επισκεφθεί ειδικό ρομπότ. Σύμφωνα με τη NASA, τα συστήματα που αναπτύσσονται θα δώσουν την ευκαιρία στους αστροναύτες να επισκεφθούν έναν αστεροειδή μέχρι το 2025 και τον Αρη μέχρι το 2030!

Πράγματι, όσο περνάει ο καιρός οι αποστολές στον Αρη, όπως αυτή του Curiosity, στέλνουν πίσω στη Γη σημαντικά στοιχεία για τον «κόκκινο πλανήτη», που οι άνθρωποι της NASA ελπίζουν ότι θα φανούν χρήσιμα για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή εκεί. Σε αυτό το πλαίσιο εξάλλου το ρομπότ Curiosity έφτασε πρόσφατα σε μια περιοχή με τεράστιους αμμόλοφους που θυμίζουν αντίστοιχους αμμόλοφους από τις ερήμους της Γης, για να πραγματοποιήσει μετρήσεις και πειράματα. Πρόκειται για τους αμμόλοφους Μπανιόλντ και Ναμίμπ, οι οποίοι από προηγούμενες φωτογραφίες παρουσιάζουν δραστηριότητα.

Το rover θα προσπαθήσει να εξετάσει τη σύνθεση του αέρα και πώς ακριβώς η άμμος-σκόνη κυκλοφορεί σε αυτόν σε έναν πλανήτη με εντελώς διαφορετικές συνθήκες βαρύτητας από τον δικό μας. Το Curiosity βρίσκεται στον Αρη από το 2012 και έχει εξερευνήσει σημαντικά γεωλογικά μορφώματα του «κόκκινου πλανήτη» όπως είναι το Ορος Σαρπ, η εξέταση των ανώτερων στρωμάτων του οποίου παραμένει ο κεντρικός στόχος της αποστολής.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64315343

[Δροσος Γεωργιος]

Αρχαίο ποτάμι με εντυπωσιακούς μαιανδρισμούς φωτογραφίζει η NASA στον Άρη.

Νέες ισχυρές ενδείξεις ότι ο Άρης κάποτε ήταν ένας υγρός κόσμος έρχεται να δείξει μια νέα εικόνα της NASA που έδωσε πρόσφατα στην δημοσιότητα.

Στην Acidalia Planitia, μια περιοχή όπου βρίσκεται μια πεδιάδα βορείως του ισημερινού του Άρη, ένας ποταμός ο οποίος έρεε από τα δεξιά προς τα αριστερά, έξω από το χείλος του κρατήρα προς το εσωτερικό του δημιουργώντας εντυπωσιακούς μαιανδρισμούς. Σύμφωνα με το space.com η φωτογραφία τραβήχτηκε από την υπερυψηλή σε ευκρίνεια κάμερα (HiRISE) του Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA την 25η Σεπτεμβρίου του 2015.

«Δεν είναι γνωστό πόσο καιρό το νερό κυλούσε σε αυτό το αρχαίο ποτάμι, ούτε από που πηγάζει, μόνο ότι το νερό έρεε από το χείλος του κρατήρα, και ελισσόταν μέσα στην πεδιάδα. Ο ποταμός στην ροή του κατά μήκος της πεδιάδας αποτελείτο και από άλλους πολλούς μικρότερους παραποτάμους που τροφοδοτούσαν το πρωτεύον κανάλι», σύμφωνα με τον Mike Mellon της ομάδας του HiRISE.

Δεν είναι πλήρως κατανοητό το από που προήλθαν τα ποτάμια αυτά. Είτε μέσω υδροφόρων οριζόντων κάτω από την επιφάνεια, λιώσιμο πάγων ή ακόμα και βροχοπτώσεις αυτές οι μελέτες των αρχαίων ποταμών από φωτογραφίες,θα πρέπει να συμπληρώσουν με μελέτες από τις αποστολές επιφανείας (με τα οχήματα Curiosity και Opportunity), έτσι ώστε να μας βοηθήσουν να συναρμολογήσουμε το παζλ του υγρού παρελθόντος του Άρη.

http://www.pronews.gr/portal/20160114/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%B7-nasa-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7

[Δροσος Γεωργιος]

Ελληνικά «πόδια» θα πατήσουν στον Αρη.

Η επιβεβαίωση της ύπαρξης νερού σε υγρή μορφή στον πλανήτη Αρη ήταν η ανακάλυψη που συγκλόνισε τον επιστημονικό κόσμο τη χρονιά που πέρασε. Οχι μόνο αναπτερώνει τις ελπίδες όσων οραματίζονται τη δημιουργία ανθρώπινων βάσεων και αποικιών στον Κόκκινο Πλανήτη, αλλά και ενθαρρύνει όσους αναζητούν εκεί ίχνη ζωής. Η αποστολή ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) έχει ακριβώς αυτόν τον στόχο: τη μελέτη του πλανήτη από βιολογική σκοπιά. Ξεκινά τον προσεχή Μάρτιο και θα ολοκληρωθεί το 2018, επιχειρώντας να απαντήσει στο ερώτημα αν ο Αρης έχει φιλοξενήσει ζωή στο παρελθόν. Το όχημα που θα αναζητήσει βιολογικά ίχνη στο έδαφος του πλανήτη και σε βάθος 2 μέτρων κατασκευάζεται τώρα με την αιχμή της διαστημικής τεχνολογίας και έναν έλληνα ερευνητή στα... πόδια του! Ο κ. Παντελής Πουλάκης, υπεύθυνος για τα συστήματα κίνησης του ρομπότ, αποκαλύπτει στο «Βήμα» τα μυστικά του ExoΜars.

Η χρονιά που μόλις έφυγε ήταν αναμφίβολα συγκλονιστική στον τομέα της διαστημικής εξερεύνησης. Εντοπίστηκαν δεκάδες νέοι πλανήτες, χιλιάδες γαλαξίες, δεκάδες μελανές οπές, παράξενα άστρα και πολλά άγνωστα ως σήμερα κοσμικά φαινόμενα. Τα φώτα της δημοσιότητας συγκέντρωσε η αποστολή New Horizons, το σκάφος της οποίας έπειτα από ένα πραγματικά επικό ταξίδι εννέα ετών έφτασε στο σύστημα του Πλούτωνα και εξερεύνησε για πρώτη φορά από κοντά τον πλανήτη νάνο και τους δορυφόρους του. Οι ανακαλύψεις που έχουν ήδη γίνει στον Πλούτωνα και στα φεγγάρια του από το σκάφος δεν είναι μόνο απρόσμενες και εντυπωσιακές, αλλά κυριολεκτικά απίστευτες και καθώς τα δεδομένα από το New Horizon συνεχίζουν να καταφτάνουν, οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι θα έχουμε νέα ευρήματα από τον μακρινό παγωμένο κόσμο του ηλιακού μας συστήματος. Πολύ σημαντικές ήταν επίσης οι ανακαλύψεις που έκανε όλη τη χρονιά που μας πέρασε το σκάφος «Rosetta» που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον κομήτη 67 P.

Ομως η ανακάλυψη που έγινε... viral ήταν φυσικά ο εντοπισμός νερού σε υγρή μορφή στον Αρη.

Η συνέντευξη Τύπου που οργάνωσε η NASA για να κάνει την ανακοίνωση μεταδόθηκε ζωντανά σε όλον τον κόσμο και αποτέλεσε πρώτο θέμα σε όλα τα ΜΜΕ. Η ανακάλυψη συνέπεσε με την προβολή της ταινίας «Η διάσωση» (The Martian), ο πρωταγωνιστής της οποίας είναι ένας αστροναύτης που τον εγκαταλείπουν οι σύντροφοί του στον Κόκκινο Πλανήτη και προσπαθεί μόνος του εκεί να επιζήσει. Οπως ήταν αναμενόμενο, ο εντοπισμός του νερού και η ταινία έκαναν τον Αρη αντικείμενο συζήτησης για πολλές εβδομάδες. Μάλιστα μόλις πήγε να κοπάσει η συζήτηση παρουσιάστηκε μία ακόμη μελέτη που συγκέντρωσε και πάλι τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του. Αυτή τη φορά οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι βρήκαν αποδείξεις για το πώς χάθηκε η ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη. Οπως φαίνεται, οι λεγόμενοι ηλιακοί άνεμοι είναι εκείνοι που... φύσηξαν την ατμόσφαιρά του μακριά με αποτέλεσμα να μετατραπεί στον ψυχρό και άγονο κόσμο που γνωρίζουμε σήμερα.

Σήμερα στον Αρη βρίσκεται ένας στόλος δορυφόρων που τον μελετούν από απόσταση αλλά και κάποιοι ρομποτικοί εξερευνητές στην επιφάνειά του. Από αυτούς ορισμένοι δεν λειτουργούν πλέον, όμως άλλοι συνεχίζουν την εξερεύνηση. Η επόμενη σημαντική αποστολή στον Αρη θα γίνει από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA) και θα έχει ελληνική σφραγίδα. Η ExoMars είναι μια πολυσύνθετη αποστολή που θα γίνει σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι η εκτόξευση τον προσεχή Μάρτιο ενός δορυφόρου και μιας συσκευής προσεδάφισης. Ο δορυφόρος και η συσκευή θα προετοιμάσουν την έλευση του πιο προηγμένου ρομποτικού εξερευνητή που έχει ταξιδέψει ως σήμερα στο Διάστημα. Το rover, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, θα φτάσει στον Αρη τον Ιανουάριο του 2019 και θα πραγματοποιήσει εκεί σειρά μελετών. Η βασική αποστολή του θα είναι να τρυπήσει το έδαφος σε βάθος δύο μέτρων για να συλλέξει και να αναλύσει δείγματα. Τα ρομπότ που έχουν πατήσει ως τώρα στην επιφάνεια του Αρη είχαν δυνατότητα να συλλέγουν δείγματα μόλις λίγα εκατοστά κάτω από το έδαφος. Για τον λόγο αυτόν οι επιστήμονες αναμένουν με ενδιαφέρον την έλευση του νέου rover ευελπιστώντας ότι στο βάθος των δύο μέτρων μπορεί να εντοπιστούν τα ίχνη κάποιων μορφών ζωής που υπήρχαν κάποτε στον Κόκκινο Πλανήτη.

Ο κ. Παντελής Πουλάκης έχει κεντρικό ρόλο στην αποστολή ExoMars.

Εκτός από προηγμένα όργανα το rover της αποστολής ExoMars θα διαθέτει και ένα επαναστατικό σύστημα κίνησης που θα του επιτρέπει να κινείται με τη μέγιστη δυνατή άνεση και ασφάλεια στο δύσβατο τερέν του Αρη. Υπεύθυνος μηχανικός αυτού του συστήματος κίνησης του ExoMars rover είναι ένας έλληνας επιστήμονας και στέλεχος της ESA, ο Παντελής Πουλάκης. Μιλώντας στο «Βήμα» αποκαλύπτει όχι μόνο όλα όσα αφορούν τη δική του συμμετοχή στην αποστολή αλλά και όλες τις μικρές και μεγάλες πτυχές της.

Ποιο είναι το σχέδιο της αποστολής;

«Ο βασικός επιστημονικός στόχος του προγράμματος ExoMars είναι να μελετήσει τον Κόκκινο Πλανήτη από τη βιολογική σκοπιά. Να αναζητήσει δηλαδή στοιχεία που θα αποσαφηνίσουν αν η ζωή ξεκίνησε στον Αρη πριν από 4-4,4 δισ. έτη, όταν οι ατμοσφαιρικές συνθήκες του πλανήτη ήταν παρόμοιες με αυτές της νεαρής Γης.

Το πρόγραμμα ExoMars αποτελείται από δύο αποστολές. Η πρώτη, η οποία προορίζεται για εκτόξευση τον Μάρτιο του 2016, θα αποτελείται από έναν δορυφόρο, τον Trace Gas Orbiter (TGO), και μια συσκευή προσεδάφισης, το Schiaparelli Lander. Τα επιστημονικά όργανα του TGO θα αναλύσουν την ατμόσφαιρα του Αρη με βασικό στόχο την αναζήτηση αερίων που πιθανώς να προέρχονται από βιολογικές διεργασίες, όπως π.χ. το μεθάνιο και τα προϊόντα διάσπασής του. Παράλληλα όμως ο TGO θα είναι και ο βασικός τηλεπικοινωνιακός δορυφόρος της αποστολής με το rover που θα ακολουθήσει το 2018. Aπό την άλλη, ο βασικός στόχος του Schiaparelli Lander είναι και να δοκιμάσει στην πράξη τις βασικές τεχνολογίες που χρειάζονται για προσεδάφιση στον Αρη, που για πρώτη φορά αναπτύσσονται στην Ευρώπη και που θα χρησιμοποιηθούν στη μετέπειτα αποστολή με το rover. Οι τεχνολογίες αυτές είναι: τα υλικά για τη θερμική προστασία κατά την είσοδο στην ατμόσφαιρα του Αρη, τα αλεξίπτωτα που μπορούν να λειτουργήσουν και να αποδώσουν ουσιαστική επιβράδυνση στις συνθήκες αραιής ατμόσφαιρας του πλανήτη και, τέλος, η πλοήγηση και το σύστημα προώθησης για ελεγχόμενη και "μαλακή" προσεδάφιση (controlled & soft landing). Η δεύτερη αποστολή προορίζεται για εκτόξευση τον Μάιο του 2018 και έχει ως στόχο την προσεδάφιση ενός ρομποτικού οχήματος (rover) το οποίο θα διεξάγει και τις βασικές βιολογικές μελέτες στην επιφάνεια και στο υπέδαφος του Αρη».

Πώς θα προσεδαφιστεί το ρομπότ;

«Το να προσεδαφιστεί ένα ρομπότ στην επιφάνεια ενός πλανήτη είναι σύνθετη διαδικασία στην οποία συμμετέχουν μια σειρά από διαστημόπλοια. Φανταστείτε ένα σύστημα από διαστημικές μπαμπούσκες (οι ρωσικές κούκλες που ανοίγουν και κάθε φορά βγαίνει μια μικρότερη από μέσα). Αρχικά έχουμε την εκτόξευση από την επιφάνεια της Γης η οποία βάζει σε γήινη τροχιά ένα διαστημόπλοιο το οποίο έχει βαθιά μέσα του ρομπότ (rover). Αυτό είναι το Cruising Stage και είναι υπεύθυνο για το διαπλανητικό ταξίδι από τη Γη στον Αρη. Με την άφιξη στον Αρη, το Crusing Stage "ανοίγει" και απελευθερώνει το σκάφος το οποίο θα προσεδαφίσει το ρομπότ στην επιφάνεια του Αρη. Αυτή η συσκευή ονομάζεται Entry, Descent & Landing Module - EDLM (Σκάφος Ατμοσφαιρικής Εισόδου, Kαθόδου και Προσεδάφισης) και έχει να αντιμετωπίσει ίσως το πιο επικίνδυνο στάδιο της αποστολής.

Κατά το αρχικό στάδιο της καθόδου η ατμόσφαιρα του Αρη επιβραδύνει το σκάφος, αλλά λόγω της τριβής αναπτύσσονται πολύ υψηλές θερμοκρασίες στο κέλυφος του σκάφους, το οποίο είναι κατασκευασμένο από ειδικά υλικά για να λειτουργεί ως θερμική ασπίδα. Μόλις οι αισθητήρες μετρήσουν συγκεκριμένα επίπεδα επιβράδυνσης, και ενώ το EDLM "πέφτει" με ταχύτητα περίπου 1.700 χιλιόμετρα ανά ώρα, ανοίγει το πρώτο - και μικρότερο - αλεξίπτωτο. Στη συνέχεια ανοίγει και δεύτερο αλεξίπτωτο για περαιτέρω επιβράδυνση του σκάφους. Για το τελικό στάδιο της καθόδου υπεύθυνη είναι η συσκευή προσεδάφισης, η οποία βρίσκεται μέσα από το θερμικό κέλυφος. Η τελική προσεδάφιση γίνεται με ειδικούς αισθητήρες (π.χ. ραντάρ, επιταχυνσιόμετρα) οι οποίοι μετρούν την απόσταση από την επιφάνεια, την κλίση και την ταχύτητα του σκάφους και στη συνέχεια ελέγχουν μια σειρά πυραυλοκινητήρες με σκοπό να προσεδαφιστεί ομαλά το σκάφος.

Η διαδικασία της προσεδάφισης είναι πλήρως αυτοματοποιημένη και το λογισμικό του σκάφους έχει σχεδιαστεί να παίρνει αποφάσεις σύμφωνα με τις μετρήσεις τον αισθητήρων με βάση την ενδελεχή ανάλυση των συνθηκών που έχει ήδη γίνει από τους μηχανικούς στα στάδια του σχεδιασμού. Εξάλλου δεν θα μπορούσε να υπάρχει ανθρώπινη παρεμβολή σε αυτή την αλληλουχία, μιας και η κάθοδος διαρκεί μόλις 7-8 λεπτά και το σήμα χρειάζεται να φτάσει στη Γη περίπου 14 λεπτά.

Ετσι, η τηλεμετρία που θα φτάνει στη Γη θα ξεδιπλώνει τα γεγονότα της καθόδου που θα έχουν ήδη συμβεί 14 λεπτά πριν. Λόγω της κρισιμότητας και της δυσκολίας της διαδικασίας η NASA, κατά την προσεδάφιση του "Curiosity" το 2012, την ονόμασε "τα 7 λεπτά του τρόμου"! Μετά την προσεδάφιση, η επιστημονική αποστολή του ExoMars rover θα ξεκινήσει με την έξοδο του ρομπότ από τη συσκευή προσεδάφισης».

Ποιες είναι οι καινοτομίες στα συστήματα της κίνησης του rover σας;

«Τα σκάφη εξερεύνησης που προσεδαφίζονται σε κάποιον πλανήτη χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα στατικά (landers) και τα κινούμενα (rovers). Και τα δύο χρειάζεται να έχουν κάποια ρομποτικά συστήματα προκειμένου να αλληλεπιδράσει το σκάφος με το περιβάλλον και να φέρει σε πέρας την αποστολή.

Το βασικό ρομποτικό σύστημα ενός rover είναι το σύστημα κίνησης (mobility system), και αυτό γιατί αποτελείται από έναν περίπλοκο αρθρωτό μηχανισμό ως ανάρτηση, με ηλεκτροκινητήρες και ηλεκτρονικά που ελέγχουν και συντονίζουν την κίνηση.

Το σύστημα κίνησης του ExoMars rover αποτελείται από ένα σύστημα τριπλής αρθρωτής ανάρτησης (triple bogie system) - δύο στα πλάγια και μία πίσω - κάθε μία από τις οποίες έχει δύο τροχούς. Ο λόγος που το rover διαθέτει έξι τροχούς - και όχι λιγότερους ή περισσότερους - είναι ότι αυτός ο αριθμός παρέχει έναν βέλτιστο συνδυασμό "off-road" επιδόσεων / σταθερότητας και πολυπλοκότητας / βάρους του συστήματος κίνησης. Θυμηθείτε ότι ο βασικός περιορισμός στις διαστημικές αποστολές είναι η μάζα που μπορούμε να εκτοξεύσουμε από τη Γη.

Το σύστημα κίνησης του rover εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια από την ESA και την ευρωπαϊκή βιομηχανία και διαθέτει τέσσερις βασικές καινοτομίες. Κατ' αρχάς διαθέτει ανεξάρτητη κίνηση και τιμόνευση κάθε τροχού (independent driving & steering), το οποίο δίνει τη δυνατότητα για πολύπλοκες μανούβρες (π.χ. στροφή επί τόπου, κίνηση στα πλάγια και διαγώνια, στροφές με μεγάλο εύρος καμπυλότητας). Επιπλέον, διαθέτει ελαστικούς τροχούς προκειμένου να προσαρμόζονται καλύτερα στις βραχώδεις επιφάνειες και να χαμηλώνουν την πίεση στη μαλακή άμμο. Οι τροχοί έχουν σχεδιαστεί εξ ολοκλήρου από τιτάνιο, αλουμίνιο και ατσάλι, μιας και τα ελαστικά υλικά δεν θα άντεχαν τις ατμοσφαιρικές συνθήκες του Αρη. Δύο ακόμη καινοτομίες είναι η χαμηλή μάζα και η καλή στατικότητά του λόγω της τοπολογίας της τριπλής ανάρτησης καθώς και τα ηλεκτρονικά ελέγχου κίνησης (motion control electronics) τα οποία βρίσκονται σχεδόν πάνω στην ανάρτηση και αντέχουν τις ακραίες θερμοκρασίες του Αρη (-130°C τη νύχτα ως +40°C την ημέρα) χωρίς θερμικό έλεγχο! Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό επίτευγμα γιατί τα ηλεκτρονικά είναι τα πιο ευαίσθητα υποσυστήματα στα διαστημικά σκάφη, και με το ExoMars κάτι τέτοιο θα γίνει για πρώτη φορά σε τόσο εκτενή βαθμό σε πλανητική αποστολή.

Ο εταιρείες που εργάζονται στο σύστημα κίνησης υπό την επίβλεψη της ESA είναι η Airbus D&S στην Αγγλία, η MDA στον Καναδά και η Τhales-Alenia Space στην Ισπανία. Γενικά όλη η ομάδα πιστεύει ότι, παρά τις τεχνολογικές προκλήσεις και τους περιορισμούς, σχεδιάζουμε ένα ικανό σύστημα κίνησης που θα οδηγήσει το rover σε όποιo σημείο χρειάζεται για να απαντήσει ερωτήσεις σχετικά με την ιστορία της ζωής στον Αρη».

Εχει ξεκινήσει η κατασκευή του ρομπότ;

«Τα περισσότερα υποσυστήματα του ρομπότ είναι στο στάδιο του λεπτομερούς σχεδιασμού. Επίσης τα πρώτα λειτουργικά μοντέλα αυτών των υποσυστημάτων έχουν ήδη κατασκευαστεί και τεστάρονται. Η κατασκευή ενός διαστημικού σκάφους ή ρομπότ αποτελείται από πολλά στάδια σχεδιασμού και κατασκευής μοντέλων έτσι ώστε το τελικό σύστημα (flight hardware) που θα εκτοξευθεί να είναι αξιόπιστο και ενδελεχώς δοκιμασμένο».

Εχει επιλεγεί η περιοχή προσεδάφισης;

«Ναι. Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες η αρμόδια ομάδα εργασίας με τη συνδρομή εξειδικευμένων επιστημόνων στον τομέα της πλανητολογίας και της αστροβιολογίας επέλεξε (ανάμεσα από τέσσερα τελικά υποψήφια) το Oxia Planum ως σημείο προσεδάφισης για την αποστολή του rover το 2018. Τα υποψήφια σημεία επελέγησαν με βάση μια σειρά κριτήρια. Κατ' αρχάς το σημείο έπρεπε να είναι αρχαίο, δηλαδή να σχηματίστηκε πριν από 4,4 - 4,9 δισεκατομμύρια χρόνια, τότε που οι συνθήκες του Αρη ήταν παρόμοιες με αυτές όταν εμφανίστηκε η ζωή στη Γη. Επίσης έπρεπε να συνοδεύονται από μορφολογικές και ορυκτολογικές ενδείξεις για τη μακρόχρονη ύπαρξη παραμένοντος νερού στο παρελθόν, όπως π.χ. λίμνες, καθώς επίσης και από ενδείξεις ότι το μέρος θάφτηκε σύντομα μετά την εναπόθεση των (πιθανών) βιολογικών ενδείξεων, έτσι ώστε αυτές να προστατεύθηκαν από την κοσμική ακτινοβολία, και να διαβρώθηκε μονάχα τα τελευταία 100 εκατομμύρια χρόνια από τον άνεμο και τις καιρικές συνθήκες του Αρη, ετσι ώστε να μπορεί να εντοπισθεί με τους δορυφόρους. Επιπλέον, το μέρος έπρεπε να είναι συμβατό με τις δυνατότητες του συστήματος καθόδου και προσεδάφισης, να προσφέρει προσβασιμότητα σε επιστημονικά ενδιαφέροντα σημεία με τις υπάρχουσες δυνατότητες του συστήματος κίνησης του rover και να έχει κατάλληλο θερμικό περιβάλλον και ηλιοφάνεια για την παραγωγή ενέργειας με τους ηλιακούς συλλέκτες του rover.

"Είναι άραγε δύσκολο να βρούμε κάποιο τέτοιο σημείο;" μπορεί να αναρωτηθεί κανείς. Οχι και τόσο. Σήμερα διαθέτουμε αρκετά δεδομένα από τους δορυφόρους που έχουν σταλεί στον Αρη. Με τα δεδομένα αυτά και μαζί με τα εργαλεία που έχουν αναπτυχθεί από τους μηχανικούς και τους επιστήμονες καταφέραμε να εντοπίσουμε αρκετά σημεία που να ικανοποιούν τα παραπάνω κριτήρια. Και όχι μόνο αυτό: διαλέξαμε και το πιο υποσχόμενο ανάμεσά τους!

Τα ρομπότ που έχουν εξερευνήσει μέχρι στιγμής τον Αρη έχουν συλλέξει και αναλύσει δείγματα εδάφους σε βάθος όχι μεγαλύτερο των 6,5 εκατοστών από την επιφάνεια. Το Exomars θα μπορεί να τρυπήσει την επιφάνεια και να συλλέξει δείγματα σε βάθος δύο μέτρων».

Πιστεύετε ότι είναι ένα βάθος στο οποίο μπορεί να βρεθούν ίχνη παρελθούσης ζωής στον Αρη;

«Η δυνατότητα να φτάσουμε σε 2 μέτρα βάθος με το τρυπάνι του ExoMars αυξάνει πολύ τις πιθανότητες να πάρουμε δείγματα τα οποία θα περιλαμβάνουν καλά διατηρημένες οργανικές βιο-υπογραφές (organic biosignatures). Ομως πέρα από το βάθος πρόσβασης, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και η γεωλογική ιστορία των σημείων που θα τρυπήσουμε, όπως ανέφερα πιο πάνω. Επομένως, η επιτυχία εναπόκειται στον συνδυασμό επιλογής του κατάλληλου σημείου προσεδάφισης και της πρόσβασης στο υπέδαφος με το τρυπάνι. Σημαντικός παράγοντας που αυξάνει τις πιθανότητες εντοπισμού βιο-υπογραφών είναι και το ότι θα μπορούμε να επαναλάβουμε τα πειράματα σε αρκετά σημεία λόγω του ότι θα διαθέτουμε ένα κινούμενο, και όχι στατικό, ρομπότ».

Με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στον Αρη είναι πιθανό σε αυτό το βάθος να υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής;

«Οχι, δεν είναι πολύ πιθανό. Το να ανακαλύψουμε ενεργούς οργανισμούς σε δύο μέτρα βάθος θα είναι έκπληξη. Το έδαφος μερικά μέτρα κάτω από την επιφάνεια είναι πολύ παγωμένο - της τάξης των -70 βαθμών Κελσίου - για να υπάρχει υγρό νερό το οποίο θα χρησιμοποιήσουν οργανισμοί για να αναπτυχθούν».

Είναι πιθανό να υπάρχει σήμερα ζωή στον Αρη, έστω και αν αυτή βρίσκεται σε μεγάλο βάθος από την επιφάνεια και δεν θα μπορέσουμε ίσως ποτέ να την προσεγγίσουμε;

«Σαφώς και μπορεί να υπάρχει ζωή σε μεγάλο βάθος! Στα 2 χιλιόμετρα, π.χ., η θερμοκρασία και η πίεση στο υπέδαφος είναι υψηλότερη από την επιφάνεια και μπορεί να ευνοεί την ύπαρξη υγρού νερού. Στη Γη μπορούμε να τρυπήσουμε χιλιόμετρα στο υπέδαφος προς αναζήτηση πετρελαίου. Δώστε μας μερικά χρόνια ακόμη και ίσως μπορέσουμε να το κάνουμε και στον Αρη!».

Εκτός από τον πιθανό εντοπισμό ζωής, ποιοι είναι οι άλλοι μεγάλοι στόχοι της αποστολής;

«Πέρα από τους επιστημονικούς στόχους, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος έχει θέσει και πολύ σημαντικούς τεχνολογικούς στόχους με το πρόγραμμα ExoMars. Αυτοί περιλαμβάνουν την ανάπτυξη και υλοποίηση τεχνολογιών για την ομαλή και ελεγχόμενη προσεδάφιση, την κίνηση για εξερεύνηση σε πλανητικά σώματα (planetary surface mobility for exploration) καθώς και γεωτρητικών τεχνολογιών για πρόσβαση σε πλανητικό υπέδαφος (planetary subsurface access). Με τους στόχους αυτούς η ESA προσδοκά να έχει τα βασικά "τεχνολογικά συστατικά" ώστε να παίξει ενεργό ρόλο στη μελλοντική εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος».

Πιστεύετε ότι ο στόχος μιας επανδρωμένης πτήσης στον Αρη ως το 2030 είναι επιτεύξιμος; Επίσης, ακόμη και αν κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον γίνει μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη, πόσο εφικτή είναι η δημιουργία αρχικά βάσεων και αργότερα αποικιών εκεί; Οι υπάρχουσες τεχνολογίες που διαθέτουμε μπορούν να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο;

«Ο στόχος μιας επανδρωμένης αποστολής είναι επιτεύξιμος στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Ισως όχι ως το 2030 αλλά πιθανώς ως το 2040. Για να γίνει μια επανδρωμένη αποστολή θα χρειαστεί οι αστροναύτες να παραμείνουν κάποιο διάστημα στον πλανήτη, οπότε η δημιουργία βάσεων διαβίωσης (living habitats) θα είναι απαραίτητη. Οι τεχνολογικές προκλήσεις δεν εντοπίζονται πάντως μόνο στην επιβίωση στον Αρη, αλλά και στην επιβίωση κατά το ταξίδι προς τα εκεί και πίσω. Με τη σημερινή τεχνολογία η διάρκεια ενός τέτοιου ταξιδιού είναι 7-8 μήνες και αυτό είναι πολύ μεγάλο διάστημα. H ESA και η NASA έχουν προγράμματα που ήδη αναπτύσσουν τεχνολογίες για μια μελλοντική επανδρωμένη αποστολή στον Αρη».

http://www.tovima.gr/science/article/?aid=769252

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Όλυμπος του Άρη - Το μεγαλύτερο βουνό στο ηλιακό σύστημα.

Ο Όλυμπος του «Κόκκινου» πλανήτη είναι τόσο μεγάλος, που η κορυφή του δεν είναι ορατή αν κάποιος τον κοίταζε από το έδαφος!

Πρόκειται για ένα ηφαιστειακό βουνό ύψους 27 χιλιομέτρων, δηλαδή τρεις φορές ψηλότερο από το Έβερεστ. Το σύμπλεγμα της καλντέρας του έχει πλάτος 85 και βάθος 3 χιλιόμετρα, ενώ η βάση του βουνού έχει μήκος 550 χιλιόμετρα. Η ηλικία του βουνού- ηφαιστείου υπολογίζεται στα 2 εκατομμύρια χρόνια!

Το εντυπωσιακό είναι ακόμα ότι ουσιαστικά είναι αδύνατο για κάποιον που στέκει στην επιφάνεια του πλανήτη να δει από μακριά την πλήρη σιλουέτα του βουνού, γιατί λόγω της καμπυλότητας του πλανήτη, της τεράστιας έκτασης του ηφαιστείου αλλά και της μικρής του κλίσης (2,5 μέχρι 5 μοίρες) το βουνό κρύβει το ίδιο του το σχήμα – μόνο οι γκρεμοί που το πλαισιώνουν θα ήταν ορατοί. Ο μοναδικός τρόπος για να δει κανείς έστω μέρος του βουνού, είναι να σταθεί στο ψηλότερο σημείο της κορυφής του κρατήρα του. Και πάλι όμως, το μεγαλύτερο μέρος του κρατήρα θα χάνεται πίσω από τον ορίζοντα

Εσφαλμένη πάντως είναι η εντύπωση ότι η κορυφή του Ολύμπου φθάνει πάνω από τις παρυφές της ατμόσφαιρας του Άρη και βρίσκεται μέσα στο διάστημα.

http://www.pronews.gr/portal/20160117/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%BF-%CF%8C%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%84%CE%BF-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BD%CF%8C-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF-%CE%B4%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82

[Δροσος Γεωργιος]

Είναι η δυνατή η μικροβιακή ζωή στον Άρη σύμφωνα με τα αποτελέσματα πειράματος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Όπως στη Γη υπάρχουν μικροοργανισμοί που έχουν προσαρμοστεί σε εξαιρετικά ακραία περιβάλλοντα, έτσι θα μπορούσαν να έχουν αναπτυχθεί και στον Άρη είδη μικροβιακής ζωής, τα οποία θα κατάφερναν να επιβιώσουν στις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στον Κόκκινο Πλανήτη.

Αυτό αποδεικνύει πείραμα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, στο πλαίσιο του οποίου μια ομάδα Ευρωπαίων επιστημόνων έστειλε μύκητες από την Ανταρκτική, για να ζήσουν σε συνθήκες που προσομοίωναν το αρειανό περιβάλλον. Μια δοκιμή μου έδειξε πως, ακόμη και μετά από 18 μήνες παραμονής στον Σταθμό, το 60% των μικροοργανισμών είχαν επιβιώσει, χωρίς αλλοιώσεις στο γενετικό τους υλικό.

Οι μύκητες προήλθαν από τη περιοχή Βικτόρια στην Ανταρκτική, η οποία θεωρείται πως παραπέμπει όσο καμία άλλη στον Άρη, αφού χαρακτηρίζεται από εξαιρετικά χαμηλή θερμοκρασία και υγρασία, όπως και ισχυρούς ανέμους.

Επομένως, οι μόνοι κάτοικοί της είναι ορισμένοι «σκληροτράχηλοι» μύκητες και λειχήνες.

Από αυτούς τους μικροοργανισμούς, οι ερευνητές επέλεξαν να στείλουν στον Διαστημικό Σταθμό δύο είδη από μύκητες, τους Cryomyces antarcticus και Cryomyces minteri. Τα δείγματα στάλθηκαν ταξίδεψαν με το διαστημικό λεωφορείο Atlantis και τοποθετήθηκαν στο εξωτερικό του τμήματος Columbus του Σταθμού.

Εκεί, τα μισά μικρόβια εκτέθηκαν σε συνθήκες που παραπέμπουν στον Άρη, δηλαδή σε πίεση 0,01 ατμόσφαιρες και σε «ατμόσφαιρα» με περιεκτικότητα 95% σε διοξείδιο του άνθρακα. Επίσης, μέσω οπτικών ινών «βομβαρδίζονταν» με υπεριώδη ακτινοβολία, όπως θα συνέβαινε αν βρίσκονταν στον Κόκκινο Πλανήτη.

«Το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι πως επιβίωσε το 60%, κάτι που μας βοηθά να εκτιμήσουμε την πιθανότητα μικροοργανισμοί να επιβιώσουν και να παραμείνουν σταθεροί για μεγάλο χρονικό διάστημα στον Άρη», σημειώνει η Ρόζα ντε λα Τόρε Νέτζελ, από το Εθνικό Ινστιτούτο Αεροδιαστημικών Τεχνολογιών (ΙΝΤΑ) στην Ισπανία και μέλος της επιστημονικής ομάδας. επιβίωσης και μακροχρόνιας σταθερότητας

Το πείραμα αποτέλεσε μέρος της μελέτης LIFE (Lichens and Fungi Experiments), η οποία έχει σκοπό την εξέταση των συνεπειών που έχει σε μικροοργανισμούς η μακροχρόνια παραμονή στο διάστημα. Στο πλαίσιο της LIFE, επιστήμονες με επικεφαλής το πανεπιστήμιο της Τοσκάνης στην Ιταλία μελέτησαν δύο είδη λειχήνων, τα οποία και πάλι προήλθαν από ακραία ορεινά περιβάλλοντα στη Γη.

Τα είδη στάλθηκαν στον Σταθμό μαζί με τους μύκητες, ενώ το 50% των δειγμάτων εκτέθηκαν απλώς στις συνθήκες που επικρατούν στο διάστημα και τα υπόλοιπα υποβλήθηκαν σε συνθήκες που προσομοίαζαν αυτές στον Άρη. Έπειτα από 18 μήνες, οι ερευνητές διαπίστωσαν πως τα συγκεκριμένα δείγματα είχε αναπτύξει διπλάσιο ρυθμό μεταβολισμού συγκριτικά με τις υπόλοιπες λειχήνες.

http://physicsgg.me/2016/02/01/%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-%ce%b7-%ce%b4%cf%85%ce%bd%ce%b1%cf%84%ce%ae-%ce%b7-%ce%bc%ce%b9%ce%ba%cf%81%ce%bf%ce%b2%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae-%ce%b6%cf%89%ce%ae-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%ac%cf%81/

[Δροσος Γεωργιος]

Περιήγηση 360 μοιρών στην επιφάνεια του Αρη.

Μπορεί να μην καταφέρουμε ποτέ να ταξιδέψουμε στον Άρη, ωστόσο η NASA δίνει την δυνατότητα στους φανατικούς του διαστήματος να κάνουν μία βόλτα 360 μοιρών στην επιφάνεια του κόκκινου πλανήτη.

Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα ένα βίντεο 360 μοιρών του Άρη επιτρέποντας στους θεατές να κινούν οι ίδιοι την κάμερα για να εξερευνήσουν την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη.

Το βίντεο είναι φτιαγμένο από πολλαπλές εικόνες που έχουν ενωθεί και περιλαμβάνει μια άποψη της υπήνεμης επιφάνειας του Namib Dune, δήλωσε η NASA. Στο βάθος μπορεί να διακρίνει κανείς και το όρος Sharp.

Οι εικόνες που τραβήχτηκαν στις 8 Δεκεμβρίου 2015, από μια κάμερα της NASA στο Curiosity rover κατά την διάρκεια της 1.197ης sol (ή ημέρας του Άρη). Ένα sol είναι περίπου 40 λεπτά μεγαλύτερο από μία ημέρα στη γη.

Σύμφωνα με τη NASA είναι η πρώτη στενή ματιά σε ενεργούς αμμόλοφους εκτός γης.

Βίντεο.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=64328521

[Δροσος Γεωργιος]

Είστε για μια... βόλτα στον Άρη; Θα χρειαστείτε αυτόν τον χάρτη!

Είστε για μια βόλτα στον Άρη; Δεν υπάρχει λόγος να το καθυστερείτε, υπάρχει μέχρι και χάρτης πια για να... αποφύγετε τις κακοτοπιές!

Η βρετανική γεωγραφική υπηρεσία βλέπει ως φαίνεται πολύ μπροστά και εξέδωσε τον πρώτο χάρτη επιφανείας για τον Κόκκινο Πλανήτη, βασιζόμενη σε όσα στοιχεία έχει δημοσιοποιήσει έως σήμερα η NASA.

Ο χάρτης αναρτήθηκε στο Flickr και καλύπτει σχεδόν τέσσερα τετραγωνικά χιλιόμετρα στην επιφάνεια του Άρη, ενώ έχει δημιουργηθεί σε κλίμακα ένα προς 4 εκατομμύρια.

Ο χαρτογράφος Chris Wesson σχεδίασε τον χάρτη μέσα σε μερικούς μήνες και έχει συμπεριλάβει όλα τα γνωστά σημεία του πλανήτη, όπως το Mars Pathfinder στα βορειοδυτικά και το Opportunity rover, ανατολικά της περιοχής Margaritifer. Πρόκειται για τον πρώτο «εξωγήινο» χάρτη που σχεδιάζει η βρετανική υπηρεσία.

«Για την ακρίβεια, χρησιμοποίησα παρόμοια μέθοδο με την οποία φτιάχνουμε τους χάρτες της Γης» είπε ο χαρτογράφος στο BBC.

Πάντως, αντίθετα με ό,τι ίσως θα περίμενε κανείς, ο χάρτης δεν είναι... κόκκινος και η εξήγηση από τον Wesson είναι απλή: «Δεν είναι κάθε χάρτης της Γης μπλε και πράσινος, σωστά»;

Φωτογραφία ο χάρτης του Άρη από την βρετανική γεωγραφική υπηρεσία

http://www.pronews.gr/portal/20160217/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B5%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CE%B8%CE%B1-%CF%87%CF%81%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

[Δροσος Γεωργιος]

Έτοιμο το διαστημόπλοιο που θα αναζητήσει ίχνη ζωής στην ατμόσφαιρα του Άρη.

Οι επιστήμονες της ESA και της Roscosmos, δηλαδή της Ευρωπαϊκής και της Ρωσικής Υπηρεσίας Διαστήματος, έχουν ήδη ξεκινήσει να μετρούν αντίστροφα μέχρι τις 14 Μαρτίου και την εκτόξευση του διαστημοπλοίου Trace Gas Orbiter από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ του Καζακστάν, με προορισμό τον Άρη.

Η εκτόξευση του Trace Gas Orbiter αποτελεί την πρώτη φάση της αποστολής Exomars και στόχος του σκάφους είναι να βρει ποιες περιοχές είναι οι πλέον υποσχόμενες για να αναζητήσουν αρειανούς μικροοργανισμούς οι μελλοντικές διαστημικές αποστολές στον Κόκκινο Πλανήτη.

Γι’ αυτό τον σκοπό θα μελετήσει την αρειανή ατμόσφαιρα, ψάχνοντας για ίχνη μεθανίου και άλλων αερίων που κατά κανόνα παράγονται από βιολογικές διαδικασίες.

«Το διαστημόπλοιο είναι ουσιαστικά μια γιγαντιαία μύτη», λέει χαρακτηριστικά στην εφημερίδα Guardian ο Χοζέ Βάγο, επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας του Exomars.

Στην περίπτωση της γήινης ατμόσφαιρας, η μεγαλύτερη ποσότητα μεθανίου παράγεται από μικροοργανισμούς, όπως για παράδειγμα οι τερμίτες ή τα βακτήρια στα έντερα των βοοειδών.

Επομένως, αν το συγκεκριμένο αέριο εντοπιστεί σε αρκετά μεγάλες ποσότητες στην ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη, οι επιστήμονες θα έχουν στα χέρια τους μία ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη κάποιας μορφής ζωής στον Άρη – ή για το ότι ο Άρης «φιλοξενούσε» ζωή στο παρελθόν.

Μετά από ένα ταξίδι επτά μηνών, το σκάφος αναμένεται να φτάσει στον προορισμό του τον επόμενο Οκτώβριο, ξεκινώντας αμέσως μετά τους ελιγμούς ώστε να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη.

Αν και ίχνη μεθανίου έχουν εντοπισθεί και από παλαιότερες αποστολές, το Trace Gas Orbiter θα χρησιμοποιήσει από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα εξαιρετικά ευαίσθητα φασματόμετρα, για να μετρήσει τις ποσότητες του αερίου με πρωτόγνωρη ακρίβεια.

Μάλιστα, θα επιστρατεύσει δύο διαφορετικές μεθόδους, χρησιμοποιώντας κατ’ αρχάς τα φασματόμετρα κατά τη διάρκεια της ανατολής και της δύσης του Ήλιου, όταν δηλαδή το ηλιακό φως θα πέφτει πάνω στα όργανα, ώστε να μετρήσει το αέριο σε διαφορετικά ύψη της αρειανής ατμόσφαιρας.

Επιπλέον, θα «σαρώσει» με τα φασματόμετρα την επιφάνεια του Άρη, για να εντοπίσει τα σημεία από τα οποία είναι πιθανότερο να προέρχονται οι εκπομπές.

Τα όργανα θα μπορούν επίσης να ανιχνεύσουν και άλλα αέρια, κάτι που είναι κρίσιμο για να διαπιστωθεί κατά πόσο το μεθάνιο προέρχεται όντως από μικροοργανισμούς ή γεωλογικές διαδικασίες.

«Αν μαζί με το αέριο εντοπισθούν επίσης περίπλοκοι υδρογονάνθρακες, όπως προπάνιο ή αιθάνιο, θα είμαστε ακόμη πιο σίγουροι για το ότι οφείλεται σε βιολογικές διαδικασίες.

Ωστόσο, αν η παρουσία του μεθανίου συνδυάζεται με αέριο όπως το διοξείδιο του θείου, το οποίο στη Γη σχετίζεται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα, θα μπορούμε με αρκετά μεγάλη βεβαιότητα να αποφανθούμε πως έχει γεωλογική προέλευση», συμπληρώνει ο Βάγο.

Το Trace Gas Orbiter έχει πάντως να επιτελέσει κι έναν δεύτερο σκοπό, ο οποίος είναι να προετοιμάσει το έδαφος για το δεύτερο σκέλος της αποστολής Exomars, δηλαδή την εκτόξευση ενός ρομποτικού οχήματος που θα μελετήσει το υπέδαφος του Άρη, σκάβοντας σε βάθος δύο μέτρων.

Γι’ αυτό τον λόγο, το διαστημόπλοιο θα μεταφέρει το μικρότερο μη επανδρωμένο σκάφος Σκιαπαρέλι, το οποίο χρωστά το όνομά του στον Ιταλό αστρονόμο Τζοβάνι Σκιαπαρέλι.

Το σκάφος θα προσεδαφισθεί στον Άρη, παίρνοντας μετρήσεις κατά την κάθοδό του. Αυτές οι μετρήσεις θα βοηθήσουν τους επιστήμονες της αποστολής να σχεδιάσουν καλύτερα τον τρόπο με τον οποίο το ρομποτικό όχημα θα βρεθεί με ασφάλεια στην επιφάνεια του πλανήτη.

http://www.naftemporiki.gr/story/1069836/etoimo-to-diastimoploio-pou-tha-anazitisei-ixni-zois-stin-atmosfaira-tou-ari

[Δροσος Γεωργιος]

Η μεγαλύτερη ηφαιστειακή έκρηξη στο ηλιακό σύστημα.

Πριν από περίπου 3.5 δισεκατομμύρια χρόνια η επιφάνεια του νεαρού ακόμη 'Αρη πήρε μια κλίση 20 έως 25 μοιρών και ο πλανήτης έγινε στη συνέχεια γεωλογικά και κλιματολογικά αγνώριστος. Μία νέα γαλλική επιστημονική έρευνα αποδίδει το κατακλυσμικό αυτό γεγονός σε συνεχείς και τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις. Σύμφωνα με τους ερευνητές μια (ή περισσότερες) από αυτές τις εκρήξεις ήταν χιλιάδες φορές ισχυρότερη από οποιαδήποτε ηφαιστειακή έκρηξη έχει συμβεί όχι μόνο στη Γη αλλά σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα!

Οι εκρήξεις αυτές, από όπου διέρρευσαν στην επιφάνεια τεράστιες ποσότητες λάβας, σχημάτισαν την εκτεταμένη ηφαιστειακή περιοχή Θαρσίς, στην οποία βρίσκεται το όρος ΄Όλυμπος, το ψηλότερο στο ηλιακό μας σύστημα, με ύψος άνω των 21 χιλιομέτρων.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Παρισιού-Νότου, της Τουλούζης 3-Πολ Σαμπατιέ και της Πολυτεχνικής Σχολής του Παρισιού, με επικεφαλής τoν γεωμορφολόγο Σιλβέν Μπουλέ εκτιμούν ότι, υπό την επήρεια των ηφαιστείων, όλο το εξωτερικό στρώμα του Αρη - ο φλοιός και το άνω τμήμα του μανδύα- υποχρεώθηκαν σε μια γιγαντιαίων διαστάσεων περιστροφή πέριξ του πυρήνα.

Αν μια παρόμοια κολοσσιαία αλλαγή είχε συμβεί στη Γη, τότε -σύμφωνα με τους ερευνητές- το Παρίσι θα είχε βρεθεί κοντά στο βόρειο πόλο. Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν μάλιστα ότι κάτι τέτοιο όντως συνέβηκε κάποτε στη Γη, αλλά η έντονη κίνηση των τεκτονικών πλακών που ακολούθησε, «έσβησε» τα όποια ίχνη του συμβάντος.

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα στον 'Αρη εκτιμάται ότι ξεκίνησε πριν από τουλάχιστον 3,7 δισεκατομμύρια χρόνια και συνεχίσθηκε για αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, σχηματίζοντας έτσι τη Θαρσίδα, ένα πλάτωμα από λάβα με διάμετρο πάνω από 5.000 χιλιόμετρα, πάχος περίπου 12 χιλιομέτρων και συνολική μάζα ένα δισεκατομμύριο δισεκατομμυρίων τόνους. Αυτή η τεράστια μάζα προκάλεσε την περιστροφή της επιφάνειας του πλανήτη.

Η συνέπεια, μεταξύ άλλων, ήταν η Θαρσίς -που αρχικά βρισκόταν κοντά στο βόρειο πόλο- να βρεθεί στον ισημερινό του 'Αρη, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα, καθώς οι δύο πόλοι του πλανήτη άλλαξαν θέσεις. Επίσης, άλλαξε ο ρους των ποταμών που υπήρχαν τότε στον 'Αρη, καθώς και οι περιοχές όπου συσσωρεύονταν πάγοι.

Είναι πιθανό ακόμη ότι αυτές οι κατακλυσμικές αλλαγές στο «πρόσωπο» του 'Αρη έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να μετατραπεί σταδιακά από ένα ζεστό και υγρό μέρος, σε ένα κρύο και ξερό, χάνοντας επίσης το μεγαλύτερο μέρος από την προστατευτική ατμόσφαιρά του. Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature».

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=781562

[Δροσος Γεωργιος]

Η πρώτη ανθρώπινη αποικία στον Αρη.

Ο «πυρετός» που έχει καταλάβει τον πλανήτη από τη στιγμή που αποκαλύφθηκε η ύπαρξη νερού στον Αρη δεν έχει καταλαγιάσει για τη NASA, η οποία αποδύεται σε αγώνα δρόμου για να στείλει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή το 2035.

Το κόστος είναι ανάλογο του κολοσσιαίου εγχειρήματος, καθώς θα κυμαίνεται μεταξύ 75 και 300 δισ. δολαρίων.

Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία «τρέχει» ταυτόχρονα πολλά ερευνητικά προγράμματα, τα οποία θα επιτρέψουν να γίνει πραγματικότητα ένα μέχρι πρότινος άπιαστο όνειρο: αυτό του εποικισμού του Κόκκινου Πλανήτη.

Προτεραιότητα της NASA αυτήν τη στιγμή είναι η κατασκευή του κατάλληλου διαστημόπλοιου, που θα μπορέσει να ολοκληρώσει το ταξίδι μέχρι τον Κόκκινο Πλανήτη, αλλά και του πυραύλου που θα του δώσει την απαραίτητη ώθηση.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, η κάψουλα ονόματι Orion, η οποία έχει ήδη περάσει από τις πρώτες δοκιμές, θα είναι εκείνη που θα μεταφέρει με ασφάλεια το πλήρωμα στον Αρη.

Η πρώτη αποστολή που στέφθηκε με επιτυχία ήταν μη επανδρωμένη. Οι αστροναύτες θα βρεθούν εντός του Orion μετά το 2021.

Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων, η επανδρωμένη αποστολή θα έχει διάρκεια τριών ετών. Εξι έως οκτώ μήνες θα είναι η διάρκεια του ταξιδιού, και άλλο τόσο της επιστροφής στη Γη. Οπότε η παραμονή των αστροναυτών στον μακρινό πλανήτη θα διαρκέσει περίπου 12 έως 16 μήνες.

Το διαστημόπλοιο που θα διανύσει τόσο μεγάλη απόσταση θα πρέπει να είναι πλήρως εξοπλισμένο αλλά και να έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει όλα τα απαραίτητα για μακρόχρονη εγκατάσταση των πρωτοπόρων του διαστημικού εποικισμού. Στο εσωτερικό του θα πρέπει να χωρούν τα υλικά για τις κατοικίες των αστροναυτών, αντιδραστήρες, προμήθειες και νερό, και φυσικά διαστημικά οχήματα για την επιστροφή τους στη Γη.

Η υποδομή που απαιτείται θα αποσταλεί στον Αρη πριν από την επανδρωμένη αποστολή και θα περιμένει την άφιξη των πρώτων εποίκων. Το εντυπωσιακό είναι ότι για πρώτη φορά υπάρχει συνεργασία Αμερικανών και Ευρωπαίων στην κατασκευή ενός διαστημοπλοίου.

Η ESA, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία, έχει ήδη παραδώσει στη NASA ένα σύστημα κόστους 400 εκατομμυρίων, που θα τροφοδοτεί την κάψουλα των αστροναυτών με ρεύμα, πόσιμο νερό και οξυγόνο, παρότι στην Ευρώπη δεν επικρατεί ο ανάλογος ενθουσιασμός με την απέναντι όχθη του Ατλαντικού.

Οι Ευρωπαίοι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι Αμερικανοί συνάδελφοί τους είναι υπεραισιόδοξοι και πως δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να πραγματοποιηθεί επανδρωμένη αποστολή στον Αρη πριν από το 2050.

Προτιμούν δε την πραγματοποίηση μη επανδρωμένων αποστολών, και στα μέσα Μαρτίου θα εκτοξευθεί ρωσικός πύραυλος ο οποίος θα φτάσει στον Κόκκινο Πλανήτη για να αναζητήσει ίχνη μεθανίου στην ατμόσφαιρα. Ακόμη θέλουν να εγκαταστήσουν στον Αρη ένα μικρό εργαστήριο με ρομπότ, το οποίο θα διευκολύνει μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές.

Η σπουδή που δείχνει η NASA, από την πλευρά της, επιβεβαιώνεται και από το συνέδριο που διοργάνωσε εσπευσμένα προ ολίγων εβδομάδων στο Χιούστον, όπου κάλεσε ειδικούς από όλο τον κόσμο για να υποβάλουν τις δικές τους προτάσεις για πιθανά σημεία προσεδάφισης του διαστημικού οχήματος.

Ο αρχικός σχεδιασμός της υπηρεσίας αφορά τέσσερις ή πέντε επανδρωμένες αποστολές, που θα κληθούν να εξερευνήσουν μια περιοχή ακτίνας 200 χλμ. και που μπορεί να καλυφθεί με τη χρήση των διαστημικών ρόβερ. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία δεν θέλει να αφήσει τίποτα στην τύχη. Ετσι, οι επόμενες μη επανδρωμένες αποστολές που θα φτάσουν στον Αρη θα είναι επιφορτισμένες με την αναζήτηση κατάλληλων σημείων για προσεδάφιση.

Επιπλέον, η αποστολή που είναι προγραμματισμένη για το 2020 θα είναι εξοπλισμένη με ένα μικρό εργαστήριο το οποίο θα επιχειρήσει να εξαγάγει όσο περισσότερο οξυγόνο είναι εφικτό από την εξαιρετικά ισχνή ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη.

Οι Αμερικανοί πάντως φαίνεται ότι συμμερίζονται την ευφορία της διαστημικής τους υπηρεσίας. Το επάγγελμα του αστροναύτη έχει γίνει και πάλι δημοφιλές, τα κατορθώματα των κοσμοναυτών του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού και οι φωτογραφίες που αναρτούν στα social media συγκεντρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες «κλικ», ενώ ολοένα και περισσότεροι ονειρεύονται να βρεθούν και οι ίδιοι μια μέρα στο διάστημα.

Η NASA ανακοίνωσε ότι δέχθηκε 18.300 αιτήσεις, περισσότερες από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, από μηχανικούς και επιστήμονες οι οποίοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στο προπαρασκευαστικό πρόγραμμα για το μεγάλο άλμα της ανθρωπότητας στον Αρη.

Με ταχύτατους ρυθμούς εξελίσσεται και το σύστημα SLS, το οποίο αφορά στην εκτόξευση του διαστημόπλοιου και που θα είναι σε θέση να στείλει στο διάστημα το μεγαλύτερο σκάφος που έχει κατασκευάσει ποτέ η ανθρωπότητα. Το ύψος του SLS αντιστοιχεί σε αυτό της πυραμίδας του Χέοπα και το βάρος του είναι ανάλογο μιας εμπορικής αμαξοστοιχίας. Η NASA διαθέτει ήδη 2 δισ. για την κατασκευή του συστήματος εκτόξευσης, ένα τεράστιο ποσό που ξεπερνά κατά πολύ τον αρχικό προϋπολογισμό. Εφόσον δεν υπάρξουν καθυστερήσεις, η πρώτη δοκιμή θα πραγματοποιηθεί σε περίπου δύο χρόνια. Η NASA ρίχνει επίσης μεγάλο βάρος στην καλλιέργεια φρέσκων λαχανικών σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας η οποία έχει ήδη στεφθεί με επιτυχία. Οι αστροναύτες που επέστρεψαν προ ολίγων ημερών, έπειτα από παραμονή ενός χρόνου στον ISS, ήταν οι πρώτοι που γεύτηκαν τα λαχανικά που φυτεύτηκαν και μεγάλωσαν στο διάστημα.

Φουτουριστικό ιγκλού για κατοικία.

Μπορεί να μη διαθέτει ακόμη τα κατάλληλα διαστημόπλοια, αλλά ο σχεδιασμός για τις κατοικίες των πρωτοπόρων του Αρη έχει ήδη εγκριθεί. Η NASA πραγματοποίησε διαγωνισμό με τη συμμετοχή διεθνώς γνωστών αρχιτεκτόνων. Νικήτρια αναδείχθηκε μια αμερικανική ομάδα που πρότεινε την κατασκευή τεράστιων φουτουριστικών ιγκλού, τα οποία είναι διάφανα και προστατεύουν τους ενοίκους τους με δεξαμενές νερού από την κοσμική ακτινοβολία που είναι έντονη στον Αρη, καθώς δεν υπάρχει η προστασία της ατμόσφαιρας. Οι κατοικίες αυτές θα μπορούν να συναρμολογηθούν εύκολα από τους αστροναύτες και να τους προστατέψουν από τις αμμοθύελλες, ενώ ταυτόχρονα θα εκμεταλλεύονται το φως του ήλιου.

Ευκολία κινήσεων-Στολές που αντέχουν στους -150 βαθμους.

Ακόμα και το καλοκαίρι η θερμοκρασία στον Αρη πέφτει μετά τη δύση του ηλίου κάτω από τους -70 βαθμούς Κελσίου ενώ τον χειμώνα κατρακυλά στους -150 βαθμούς Κελσίου. Κατά συνέπεια, όταν οι αστροναύτες βρίσκονται εκτός του σκάφους ή των εγκαταστάσεων διαβίωσης θα πρέπει να φορούν ειδικές στολές. Η NASA παρουσίασε τις στολές Ζ-2, που πληρούν αυτές τις προδιαγραφές, κατασκευάζονται με τη χρήση τρισδιάστατων εκτυπωτών και προσφέρουν πολύ μεγαλύτερη ευκολία κινήσεων στους αστροναύτες, οι οποίοι θα πρέπει να εξερευνούν και να συλλέγουν δείγματα από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Ακόμη είναι ελαφριά, αλλά ανθεκτική για να αντέχει σε οποιεσδήποτε επιβαρύνσεις που θα μπορεί να δεχθεί σε άλλον πλανήτη.

http://www.ethnos.gr/epistimi/arthro/h_proti_anthropini_apoikia_ston_ari-64342958/

[Δροσος Γεωργιος]

Φυτά καλλιεργήθηκαν με επιτυχία σε προσομοιωμένο χώμα από τον Άρη.

Δέκα διαφορετικές καλλιέργειες αναπτύχθηκαν με επιτυχία σε προσομοιωμένο χώμα από τον Άρη, δίνοντας ελπίδα για το μελλοντικό αποικισμό του Κόκκινου Πλανήτη.

Συγκεκριμένα, ντομάτες, μπιζέλια, σίκαλη, ρόκα, ραπανάκι και κάρδαμο ήταν μεταξύ των καλλιεργειών που αναπτύχθηκαν με επιτυχία στο πείραμα που διεξήχθη από το Ερευνητικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Βαγκενίνγκεν στην Ολλανδία.

Ο στόχος του πειράματος ήταν να αποδειχθεί ότι είναι δυνατό να καλλιεργηθούν φυτά στον Άρη και τη Σελήνη, προκειμένου να τραφούν οι πρώτοι άποικοι τους.

Οι καλλιέργειες είχαν αναπάντεχα εντυπωσιακές επιδόσεις, με ρυθμούς ανάπτυξης και υπέργεια βιομάζα που δεν διαφέρουν σημαντικά από αυτούς της ομάδας ελέγχου που αναπτύχθηκε σε κανονικό χώμα Γης.

«Ήταν μια πραγματική έκπληξη για μας», δήλωσε ο καθηγητής Βίγκερ Βάμελινκ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

«Αυτό δείχνει ότι το προσομοιωμένο χώμα έχει μεγάλες δυνατότητες όταν είναι κατάλληλα προετοιμασμένο και ποτισμένο. Η ανάπτυξη της βιομάζας στο προσομοιωμένο χώμα Σελήνης ήταν μικρότερη από ό,τι των άλλων δύο χωμάτων, περίπου 50% χαμηλότερη. Μόνο το σπανάκι έδειξε κακή παραγωγή βιομάζας», πρόσθεσε.

Ωστόσο, παρά την επιτυχία του πειράματος, οι ερευνητές δεν ανακήρυξαν ακόμα τις καλλιέργειες βρώσιμες.

Το έδαφος του Άρη περιέχει βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος, το αρσενικό και ο υδράργυρος, καθώς και πολύ σίδηρο, και οι ερευνητές ανησυχούν αν τα υλικά κατανέμονται στους καρπούς, καθιστώντας τους δηλητηριώδεις.

Περαιτέρω έρευνα για το θέμα αυτό είναι απαραίτητη και η ομάδα θα ξεκινήσει νέα σειρά πειραμάτων για το σκοπό αυτόν, τον ερχόμενο Απρίλιο. Μια νέα παρτίδα καλλιεργειών, συμπεριλαμβανομένων πατατών και φασολιών, θα δοκιμαστεί σε αυτά τα πειράματα.

http://www.naftemporiki.gr/story/1077954/futa-kalliergithikan-me-epituxia-se-prosomoiomeno-xoma-apo-ton-ari

[Δροσος Γεωργιος]

Πράσινο φως για τον πρώτο σεισμογράφο στον Άρη.

Η αποστολή InSight της NASA που θα πραγματοποιήσει γεωλογικές μελέτες στον Άρη ήταν κανονικά προγραμματισμένη να ξεκινήσει στις αρχές του 2016 αλλά μια βλάβη στο βασικό επιστημονικό του όργανο όχι μόνο ανέβαλε την εκτόξευση αλλά προκάλεσε πολλές ανησυχίες για το αν τελικά θα πραγματοποιηθεί η αποστολή. Η NASA ανακοίνωσε το πρόβλημα βρίσκεται σε ομαλή διαδικασία αποκατάστασης και ότι η αποστολή θα ξεκινήσει στις 5 Μαΐου του 2018. Η αμερικανική διαστημική υπηρεσία ανέφερε στην ανακοίνωση της επίσης ότι αν όλα πάνε καλά το σκάφος θα προσεδαφιστεί στον Άρη στις 26 Νοεμβρίου του 2018.

Το InSight (Ιnterior Exploration using Seismic Investigations Geodesy and Heat Transport), που κατασκευάσθηκε από την εταιρεία Lockheed Martin, θα «καθίσει» στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη και θα πραγματοποιήσει αναλύσεις στο υπέδαφός του. Το βασικό του όργανο θα μελετήσει την ταχύτητα διάδοσης σεισμικών κυμάτων στο υπέδαφος προκειμένου να αποκαλύψει την εσωτερική δομή του πλανήτη. Κάτι τέτοιο αποτελεί διακαή πόθο των επιστημόνων, προκειμένου να ανακαλύψουν τα γεωλογικά μυστικά του γειτονικού πλανήτη, αλλά επίσης για να εξάγουν γενικότερα συμπεράσματα σχετικά με τον σχηματισμό των βραχωδών πλανητών στο ηλιακό μας σύστημα.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500064014

 

 

Mars Reconnaissance Orbiter: 10 χρόνια σε τροχιά γύρω από τον Άρη.

Τα 10 χρόνια υπηρεσίας του Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) σε τροχιά γύρω από τον Άρη γιόρτασε την Πέμπτη η NASA. Το μεγάλο διαστημόπλοιο μέσα σε αυτό το διάστημα έχει δώσει εξαιρετικά πολύτιμες πληροφορίες για τον Κόκκινο Πλανήτη, αποκαλύπτοντας με λεπτομέρειες άνευ προηγουμένου το παρελθόν ενός πλανήτη που δισεκατομμύρια χρόνια πριν φιλοξενούσε υγρά περιβάλλοντα- και παραμένει δραστήριος και δυναμικός μέχρι σήμερα.

Μία από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του έγινε γνωστή πέρυσι και αφορά τη μεγάλη πιθανότητα παρουσίας νερού σε υγρή μορφή στον πλανήτη ακόμα και σήμερα.

Άλλες ανακαλύψεις περιλαμβάνουν τον εντοπισμό γεωλογικών δομών στο υπέδαφος, την ανάλυση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας και την παρατήρηση του καιρού καθημερινά. Και τα έξι επιστημονικά όργανα του σκάφους παραμένουν λειτουργικά, παρέχοντας πληροφορίες στο πλαίσιο μιας αποστολής που διαρκεί πάνω από επτά χρόνια μετά τη λήξη της πρωταρχικής, προγραμματισμένης επιστημονικής φάσης της αποστολής.

«Η αποστολή αυτή μάς βοήθησε να εκτιμήσουμε πόσο ο Άρης- ένας πλανήτης που έχει αλλάξει πολύ με το πέρασμα του χρόνου- συνεχίζει να αλλάζει σήμερα» είπε ο Ριτς Ζούρεκ, επιστήμονας του προγράμματος ΜRO στο JPL, που διαχειρίζεται την αποστολή.

Τα δεδομένα από το ΜRO αύξησαν τις γνώσεις σχετικά με τρεις ξεχωριστές περιόδους του Άρη, ενώ παράλληλα η αποστολή παρέχει υποστήριξη σε μια σειρά από αποστολές στο έδαφος- τόσο οχημάτων όσο και στατικών ακάτων. Μαζί με το Mars Odyssey, που είναι σε τροχιά γύρω από τον Άρη από το 2001, το MRO αναμεταδίδει δεδομένα από τα ρομπότ στην επιφάνεια του πλανήτη στις κεραίες του Deep Space Network της ΝΑSA, βοηθώντας στη διεξαγωγή των επιχειρήσεων στην επιφάνεια του Άρη, ενώ παράλληλα διερευνά περιοχές που έχουν προταθεί ως σημεία προσεδάφισης για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές.

Το διαστημόπλοιο ενεργοποίησε τους έξι μεγάλους πυραυλοκινητήρες του στις 10 Μαρτίου για περίπου 27 λεπτά, επιβραδύνοντας αρκετά για να το «πιάσει» η βαρύτητα του Άρη και να το θέσει σε τροχιά. Έκτοτε οι κινητήρες αυτοί έχουν χρησιμοποιηθεί μόνο μια φορά, για 15 λεπτά, κατά τη διάρκεια της πρώτης διόρθωσης τροχιάς, κατά την επτάμηνη πτήση από τη Γη στον Άρη. Από τότε και μετά χρησιμοποιούνται μικρότεροι κινητήρες για μικρές διορθώσεις.

Το συνολικό άνοιγμα «φτερών» (ηλιακών συλλεκτών) του MRO είναι αντίστοιχο του μήκους ενός σχολικού λεωφορείου, και τα δεδομένα μεταδίδονται στη Γη μέσω της κύριας κεραίας του, διαμέτρου τριών μέτρων. Έχουν αποσταλεί στη Γη 264 terabits δεδομένων, περισσότερα από όλες τις άλλες διαπλανητικές αποστολές της ιστορίας μαζί. Έχει πραγματοποιήσει 45.000 περιστροφές γύρω από τον πλανήτη, τραβήξει 216.000 φωτογραφίες και διανύσει συνολικά 1.540 εκατ. χιλιόμετρα από την εκτόξευσή του μέχρι σήμερα.

http://www.naftemporiki.gr/story/1078684/mars-reconnaissance-orbiter-10-xronia-se-troxia-guro-apo-ton-ari

[Δροσος Γεωργιος]

Ευρωπαϊκό σκάφος αναχωρεί για να διερευνήσει ενδείξεις ζωής στον Άρη.

Η πρώτη κοινή αποστολή Ευρώπης και Ρωσίας στον Άρη εκτοξεύτηκε την Καθαρά Δευτέρα για να οσφριστεί προσεκτικά το μεθάνιο του πλανήτη και να εξετάσει αν το αέριο μπορεί να έχει βιολογική προέλευση.

Ο δορυφόρος ExoMars μεταφέρει μαζί του και ένα μικρό ρομπότ που θα κατέβει στην επιφάνεια.

Ο ρωσικός πύραυλος Proton-M που μεταφέρει το σκάφος εκτοξεύτηκε στις 12.31 ώρα Ελλάδας από το κοσμοδρόμιο που νοικιάζει η Ρωσία στο Καζακστάν.

Θα χρειαστούν όμως δέκα ώρες για να αναπτύξει ταχύτητα 33.000 χιλιομέτρων την ώρα και να απελευθερώσει το ExoMars για το επτάμηνο ταξίδι του.

Αν η αποστολή αποδειχθεί επιτυχής, η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA και η ρωσική Roscosmos θα συνεχίσουν την προσπάθεια με την εκτόξευση ενός τροχοφόρου ρομπότ, το οποίο θα αναζητήσει ίχνη ζωής στο υπέδαφος χρησιμοποιώντας ένα μικρό γεωτρύπανο.

Η αποστολή δεν αναμένεται να εκτοξευτεί πριν από το 2020.

Προηγούμενες αποστολές -πιο πρόσφατα το αμερικανικό ρομπότ Curiosity που εξερευνά την επιφάνεια του Άρη, έχουν δείξει ότι η ατμόσφαιρα του πλανήτη περιέχει ίχνη μεθανίου.

Αυτό προκαλεί απορία, δεδομένου ότι το μεθάνιο δεν επιζεί πολύ στην ατμόσφαιρα -καταστρέφεται από την υπεριώδη ακτινοβολία του Ήλιου- και επομένως πρέπει να υπάρχει μια πηγή που το ανανεώνει.

Στη Γη, το μεγαλύτερο μέρος του μεθανίου της ατμόσφαιρας προέρχεται από μικρόβια.

Και αυτό αφήνει ανοιχτή τη συναρπαστική πιθανότητα να υπάρχουν μικρόβια που επιζούν στο υπέδαφος του Άρη, προστατευμένα από τις ακραίες συνθήκες που ερήμωσαν τον πλανήτη και στέγνωσαν το νερό του.

Υπάρχει όμως και μια άλλη, πιο πεζή εξήγηση: το μεθάνιο θα μπορούσε να προέρχεται από γεωλογικές διαδικασίες στο υπέδαφος.

ExoMars και Schiaparelli

H αποστολή ExoMars θα μπορούσε να βοηθήσει στην απάντηση του ερωτήματος. Στις 19 Οκτωβρίου, το σκάφος θα φτάσει στον Άρη και θα περάσει περίπου ένα χρόνο κάνοντας μανούβρες μέχρι να καταλήξει στην οριστική, κυκλική τροχιά του, σε ύψος 400 χιλιομέτρων.

Από τη θέση αυτή θα μπορεί να κάνει μια λεπτομερή απογραφή των αερίων της ατμόσφαιρας και να καταγράψει τοπικές και εποχικές διακυμάνσεις στη συγκέντρωση μεθανίου, η οποία δεν ξεπερνά τα μερικά μέρη ανά δισεκατομμύριο.

Τρεις μέρες πριν φτάσει, το ExoMars θα απελευθερώσει τη μικρή συσκευή Schiaparelli που θα αποπειραθεί να προσεδαφιστεί στον κόκκινο πλανήτη -ένα δύσκολο εγχείρημα που έχει καταδικάσει τις περισσότερες προηγούμενες ρωσικές αποστολές.

Το Sciaparelli θα πραγματοποιήσει σχετικά λίγες μετρήσεις -κύρια αποστολή του είναι να προβάρει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την προσεδάφιση ενός μεγαλύτερου, τροχοφόρου ρομπότ.

Το ρομπότ θα κατασκευαστεί στη Βρετανία και θα είναι η πρώτη αποστολή που εξετάζει δείγματα από το υπέδαφος του πλανήτη -το γεωτρύπανό του θα φτάσει σε βάθος δύο μέτρων και θα αναζητήσει ίχνη μικροβίων που μπορεί να επιζούν εκεί, προστατευμένα από την ακραία ακτινοβολία της επιφάνειας.

Εάν υπάρχουν, τα μικρόβια αυτά θα ήταν πιθανότατα επιζώντες από μια εποχή που ο Άρης ήταν ζεστός, υγρός και φιλόξενος όπως η Γη.

Επιζώντες μιας πλανητικής καταστροφής που θα μας έδειχναν ότι δεν είμαστε μόνοι.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500064679

[Δροσος Γεωργιος]

Το ExoMars καθ'οδόν για να λύσει τα μυστήρια του Κόκκινου Πλανήτη.

Η πρώτη από τις δύο κοινές αποστολές των ESA-Roscosmos στον Άρη ξεκίνησε ένα ταξίδι επτά μηνών προς τον Κόκκινο Πλανήτη, όπου θα αντιμετωπίσει άλυτα μυστήρια της ατμόσφαιρας του πλανήτη που θα μπορούσαν σήμερα να υποδηλώσουν γεωλογική - ή ακόμα και βιολογική - δραστηριότητα.

Το Trace Gas Orbiter και το όχημα επίδειξης εισόδου, καθόδου και προσγείωσης Schiaparelli εκτοξεύθηκαν σε έναν πύραυλο Proton-M που επιχειρεί από την Ρωσική Roscosmos, στις 9:31 GMT (11:31 ώρα Ελλάδας) χθές το πρωί από το Μπαϊκονούρ του Καζακστάν.

Μετά το διαχωρισμό του πρώτου και δεύτερου σταδίου του Proton απελευθερώθηκε η κάψουλα με το ωφέλιμο φορτίο. Το τρίτο στάδιο διαχωρίστηκε περίπου 10 λεπτά μετά την απογείωση.

Το ανώτερο στάδιο Breeze-M, συνδεδεμένο με το ExoMars, ολοκλήρωσε στη συνέχεια μια σειρά τεσσάρων καύσεων πριν το διαστημικό σκάφος απελευθερωθεί στις 20:13 GMT (22:13 ώρα Ελλάδας).

Τα σήματα από το διαστημικό σκάφος που παραλήφθηκαν στο κέντρο ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας μέσω του επίγειου σταθμού παρακολούθησης Μαλίντι στην Αφρική στις 21:29 GMT (23:29 ώρα Ελλάδας), επιβεβαίωσαν ότι η εκτόξευση ήταν απόλυτα επιτυχής και το διαστημόπλοιο είναι σε καλή υγεία.

Τα ηλιακά φτερά του τροχιακού οχήματος έχουν πλέον ξεδιπλωθεί και το σκάφος είναι στο δρόμο του προς τον Άρη.

"Ήταν ένα μακρύ ταξίδι μέχρι να φτάσει η πρώτη αποστολή ExoMars στην εξέδρα εκτόξευσης, αλλά χάρη στη σκληρή δουλειά και την αφοσίωση των διεθνών ομάδων μας, μια νέα εποχή εξερεύνησης του Άρη είναι τώρα μέσα στις δυνατότητές μας", λέει ο Johann-Dietrich Woerner, Γενικός Διευθυντής της ESA.

"Είμαι ευγνώμων στον Ρώσο συνεργάτη μας, ο οποίος έδωσε σε αυτή την αποστολή το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα σήμερα. Τώρα θα εξερευνήσουμε τον Άρη μαζί."

Ο Igor Komarov, Γενικός Διευθυντής της Roscosmos State Space Corporation, προσθέτει, "Μόνο η διαδικασία της συνεργασίας παράγει τις καλύτερες τεχνικές λύσεις για μεγάλα ερευνητικά αποτελέσματα. Οι Roscosmos και ESA είναι σίγουρες για την επιτυχία της αποστολής."

"Δεν ανυπομονούμε μόνο για τα επιστημονικά δεδομένα παγκόσμιας κλάσης που αυτή η αποστολή θα επιστρέψει, είναι επίσης σημαντική καθώς ανοίγει το δρόμο για την δεύτερη αποστολή ExoMars, η οποία θα μεταφέρει την εμπειρία μας από τις τροχιακές παρατηρήσεις στην επιφανειακή και υπόγεια εξερεύνηση του Άρη", λέει ο Alvaro Giménez, Διευθυντής Επιστήμης της ESA.

Το Trace Gas Orbiter (TGO) και το Schiaparelli θα ταξιδέψουν στον Άρη μαζί πριν από το διαχωρισμό τους στις 16 Οκτωβρίου σε απόσταση 900 000 χλμ από τον πλανήτη.

Στη συνέχεια, στις 19 Οκτωβρίου, το Schiaparelli θα εισέλθει στην Αρειανή ατμόσφαιρα κατεβαίνοντας στην επιφάνεια σε λιγότερο από έξι λεπτά.

Το Schiaparelli θα επιδείξει τεχνολογίες-κλειδιά για την είσοδο, την κατάβαση και την προσγείωση, για μελλοντικές αποστολές, και θα πραγματοποιήσει μια σειρά από περιβαλλοντικές μελέτες κατά τη σύντομη αποστολή του στην επιφάνεια.

Για παράδειγμα, θα λάβει τις πρώτες μετρήσεις των ηλεκτρικών πεδίων στην επιφάνεια του Άρη που, σε συνδυασμό με τις μετρήσεις της συγκέντρωσης της ατμοσφαιρικής σκόνης, θα προσφέρει νέες γνώσεις σχετικά με το ρόλο των ηλεκτρικών δυνάμεων στην ανύψωση της σκόνης - το έναυσμα για τις θύελλες σκόνης.

Εν τω μεταξύ, την ίδια ημέρα, το TGO θα τεθεί σε ελλειπτική τετραήμερη τροχιά γύρω από τον Άρη, περίπου 300 χιλιόμετρα στο πλησιέστερο σημείο του και περίπου 96 000 χιλιόμετρα στο πιο απομακρυσμένο σημείο του.

Μετά από ένα χρόνο σύνθετων «αεροπεδήσεων», ελιγμών κατά την οποία το διαστημικό σκάφος θα χρησιμοποιήσει την ατμόσφαιρα του πλανήτη να μειώσει την τροχιά του σιγά-σιγά σε μια κυκλική 400 χιλιομέτρων, όπου η επιστημονική αποστολή του να αναλύσει τα αέρια στην ατμόσφαιρα θα αρχίσει.

Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος είναι το μεθάνιο, το οποίο στη Γη, δείχνει σημεία με ενεργές γεωλογικές ή βιολογικές διαδικασίες.

Ένας από τους βασικούς στόχους της αποστολής είναι να δώσει συνέχεια στην ανίχνευση μεθανίου από το ESA Mars Express το 2004 για να κατανοηθούν οι διαδικασίες κατά την παραγωγή και την καταστροφή τους, με μια βελτιωμένη ακρίβεια τριών τάξεων μεγέθους σε σχέση με προηγούμενες μετρήσεις.

Το TGO θα απεικονίσει επίσης χαρακτηριστικά από την επιφάνεια του Άρη που μπορεί να σχετίζονται με τον εντοπισμό πηγών αερίου όπως ηφαίστεια. Επιπλέον, θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει κοιτάσματα νερού-πάγου, τα οποία, μαζί με τις θέσεις που προσδιορίζονται ως πηγές των αερίων, θα μπορούσαν να επηρεάσουν την επιλογή των τόπων προσγείωσης μελλοντικών αποστολών.

Το τροχιακό όχημα θα ενεργεί επίσης ως αναμεταδότης δεδομένων για την δεύτερη αποστολή ExoMars, που περιλαμβάνει ένα όχημα περιπλάνησης (rover) και μια σταθερή επιφανειακή επιστημονική πλατφόρμα, η οποία έχει προγραμματιστεί για εκτόξευση τον Μάιο του 2018, φτάνοντας στον Άρη στις αρχές του 2019.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με:

ESA Media Relations Office

Tel: +33 1 53 69 72 99

Email: media@esa.int

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/02/ExoMars_2016_launch_to_Mars

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_ExoMars_kath_odhon_gia_na_lhusei_ta_mystheria_toy_Khokkinoy_Planhete

 

 

Ταξίδια στον Άρη σε έξι μόλις εβδομάδες υπόσχεται η Ρωσία.

Μέχρι σήμερα, ένα σημαντικό εμπόδιο για την κατάκτηση του Άρη είναι το γεγονός ότι ένα διαστημόπλοιο θα χρειαζόταν τουλάχιστον οκτώ μήνες για να φθάσει στον προορισμό του. Έτσι, οι αστροναύτες θα έπρεπε να παραμείνουν κλεισμένοι στο διαστημόπλοιο για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, με όλους τους κινδύνους που αυτό σημαίνει για την ψυχική και τη σωματική τους υγεία, ενώ το σκάφος θα χρειαζόταν να μεταφέρει μεγάλες ποσότητες προμηθειών για να συντηρηθούν.

Η ρωσική κρατική εταιρεία πυρηνικής ενέργειας Rosatom, όμως, υποστηρίζει πως βρήκε μια λύση που εξαλείφει τα παραπάνω προβλήματα. Κι αυτό γιατί ανακοίνωσε πως αναπτύσσει ένα πυρηνικό κινητήρα, ο οποίος θα μπορούσε να μειώσει τη διάρκεια του ταξιδιού σε έξι μόλις εβδομάδες.

Η εταιρεία έχει ξεκινήσει τις έρευνας από το 2010 και σχεδιάζει να ολοκληρώσει ένα πρωτότυπο του κινητήρα μέχρι το 2018, για επίγειες δοκιμές. Στη συνέχεια, ο στόχος της είναι να βελτιώσει ακόμη περισσότερο τις τεχνολογίες του, ώστε το 2025 να εκτοξεύσει ένα διαστημικό όχημα έξω από τη γήινη ατμόσφαιρα, για την «πρόβα τζενεράλε» της ιδέας.

Αν και ήδη από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου η τότε Σοβιετική Ένωση και οι ΗΠΑ είχαν αναπτύξει πυρηνικούς κινητήρες για το διάστημα, κυρίως όμως ως συστήματα για δορυφόρους μικρού βάρους, με σκοπό να διορθώνουν την τροχιά τους. Έτσι, είναι η πρώτη φορά που η ιδέα προορίζεται για εφαρμογή σε μεγάλα διαστημόπλοια, τα οποία θα μεταφέρουν αστροναύτες σε διαπλανητικές πτήσεις.

Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με ειδικούς, η ανάπτυξη πυρηνοκίνητων διαστημοπλοίων δεν φαίνεται να κρύβει ανυπέρβλητες τεχνικές προκλήσεις. Πέρα από την ταχύτητα, αυτά τα διαστημόπλοια θα έχουν και άλλα ατού, αφού θα μπορούν επίσης να πραγματοποιούν πιο εύκολα ελιγμούς, ενώ δεν θα χρειάζονται μεγάλους αποθηκευτικούς χώρους για τα καύσιμά τους.

Τα παραπάνω πλεονεκτήματα προέρχονται από το γεγονός ότι οι πυρηνικοί κινητήρες είναι πολύ πιο αποδοτικοί, αφού παράγουν μεγαλύτερη ώθηση ανά κιλό καυσίμου που καταναλώνουν, συγκριτικά με τους συμβατικούς κινητήρες οι οποίοι χρησιμοποιούν χημικά καύσιμα. Κάτι που σημαίνει πως τα πυρηνοκίνητα σκάφη θα έχουν επίσης μικρότερο βάρος, το οποίο με τη σειρά θα «μεταφράζεται» σε μικρότερο κόστος εκτόξευσης.

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι οι πυρηνικοί κινητήρες υπόσχονται να ανοίξουν μία νέα σελίδα στην κατάκτηση του διαστήματος, ένα ερωτηματικό είναι αν η Rosatom θα καταφέρει να εξασφαλίσει τα κονδύλια που θα χρειασθούν μέχρι τη δοκιμή ενός πρωτότυπου στο διάστημα – και τα οποία υπολογίζονται περίπου σε 700 εκατομμύρια δολάρια.

Ακόμη σημαντικότερο όμως ερωτηματικό είναι με ποιον τρόπο η εταιρεία θα διασφαλίσει ότι ένα ατύχημα κατά την εκτόξευση ενός τέτοιου διαστημοπλοίου δεν θα μολύνει με ραδιενέργεια τον πλανήτη. Ένα σενάριο που δεν είναι καθόλου θεωρητικό, αφού η πτώση ενός σοβιετικού δορυφόρου στον βόρειο Καναδά το 1978 είχε σαν αποτέλεσμα την διασπορά πυρηνικού υλικού σε μία έκταση 124.000 τετρ. χιλιομέτρων.

http://www.naftemporiki.gr/story/1079528/taksidia-ston-ari-se-eksi-molis-ebdomades-uposxetai-i-rosia

[Δροσος Γεωργιος]

Ο ωκεανός του Αρη ήταν προϊόν βομβαρδισμού αστεροειδών.

Ο στόλος των δορυφόρων που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον Άρη αλλά και των ρομπότ που εξερευνούν την επιφάνεια του έχουν συλλέξει σειρά ευρημάτων που υποδεικνύουν την ύπαρξη στο μακρινό παρελθόν ενός μεγάλου ωκεανού που κάλυπτε σχεδόν ολόκληρο το βόρειο ημισφαίριο του Κόκκινου Πλανήτη. Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες και έχουν αναπτυχθεί πολλές θεωρίες για την ύπαρξη αυτού του ωκεανού και την πιθανότητα να είχε αναπτυχθεί σε αυτόν κάποιες μορφές ζωής. Σε συνέδριο πλανητικής επιστήμης που διεξάγεται στο Τέξας ο Τιμ Πάρκερ, επιστήμονας του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA, διατύπωσε μια νέα θεωρία για αυτό τον ωκεανό.

Ο Πάρκερ υποστηρίζει ότι όπως συνέβη και στη Γη έτσι και ο Άρης λίγο μετά την δημιουργία του δέχτηκε ένα ανηλεή βομβαρδισμό κομητών και αστεροειδών. Σύμφωνα με τον Πάρκερ και τον συνάδελφο του στο JPL Ρόμπερτ Αντερσον ο ωκεανός περιείχε το νερό που κουβαλούν μαζί τους οι αστεροειδείς και οι κομήτες. Η θεωρία των δύο επιστημόνων είναι ότι η πτώση των διαστημικών σωμάτων στον Άρη απελευθέρωσε το νερό που διέθεταν το οποίο τελικά σχημάτισε ένα ωκεανό που κάλυπτε το μισό βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη.

Όμως όπως ανέφερε ο Πάρκερ στο συνέδριο δεν υπάρχει καμία περίπτωση να είχε αναπτυχθεί οποιαδήποτε μορφή ζωής σε αυτόν τον ωκεανό. Αυτό γιατί οι δύο επιστήμονες εκτιμούν ότι οι ατμοσφαιρικές συνθήκες του Άρη δεν επέτρεψαν στον ωκεανό να επιζήσει για χρονικό διάστημα τέτοιο που να επιτρέψει όλες τις βιοχημικές διεργασίες που απαιτούνται για να αναπτυχθεί κάποια μορφή ζωής. Αν η θεωρία των δύο επιστημόνων είναι σωστή τότε μειώνονται δραματικά οι πιθανότητες να υπήρξε κάποτε ζωή στον Άρη αφού αν αυτό δεν συνέβη μέσα στο νερό τότε πολύ δύσκολα θα μπορούσε αυτό να έχει συμβεί μακριά από αυτό στο εξαιρετικά αφιλόξενο περιβάλλον του Κόκκινου Πλανήτη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500067564

[Δροσος Γεωργιος]

Το πρώτο φως για το ExoMars.

Το διαστημόπλοιο των ESA-Roscosmos ExoMars είναι σε άριστη υγεία μετά την εκτόξευσή του τον περασμένο μήνα, με το σκάφος να στέλνει πίσω την πρώτη δοκιμαστική εικόνα μιας έναστρης θέας καθ 'οδόν προς τον Κόκκινο Πλανήτη.

Στις εβδομάδες που ακολούθησαν την εκτόξευση στις 14 Μαρτίου, οι υπεύθυνοι της αποστολής και οι επιστήμονες ελέγχουν εντατικά το Trace Gas Orbiter (TGO) και την είσοδο, την κάθοδο και την επίδειξη προσγείωσης του Schiaparelli, για να εξασφαλιστεί ότι θα είναι έτοιμο για τον Άρη, τον Οκτώβριο.

Τα συστήματα ελέγχου, πλοήγησης και επικοινωνίας του TGO έχουν στηθεί, η παραβολική κεραία υψηλού κέρδους διαμέτρου 2,2 μέτρων παρέχει ήδη μια σύνδεση 2 Mbit/s με τη Γη και τα επιστημονικά όργανα έχουν ήδη υποστεί τους αρχικούς ελέγχους.

Μόλις μπει σε τροχιά γύρω από τον Άρη, το TGO θα ξεκινήσει μια αποστολή για τη μέτρηση της αφθονίας και της κατανομής των ευγενών αερίων στην ατμόσφαιρα με τους εξελιγμένους αισθητήρες του.

Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος είναι το μεθάνιο, το οποίο θα μπορούσε να υποδείξει ενεργές γεωλογικές ή βιολογικές διεργασίες στον πλανήτη.

Εν τω μεταξύ, το Schiaparelli θα επιδείξει την αναγκαία τεχνολογία για μια ελεγχόμενη προσγείωση στον πλανήτη, που έχει οριστεί για τις 19 Οκτωβρίου.

"Όλα τα συστήματα έχουν ενεργοποιηθεί και ελεγχθεί, συμπεριλαμβανομένης της ισχύος, των επικοινωνιών, των αστροανιχνευτών, την καθοδήγηση και την πλοήγηση, όλα τα ωφέλιμα φορτία και το Schiaparelli, ενώ η ομάδα ελέγχου πτήσης έχει εξοικειωθεί περισσότερο με τη λειτουργία αυτού του νέου και εξελιγμένου διαστημικού σκάφους", λέει ο Peter Schmitz, Διευθυντής Επιχειρήσεων Διαστημοπλοίου της ESA.

Στις 7 Απριλίου η κάμερα υψηλής ανάλυσης TGO ενεργοποιήθηκε για πρώτη φορά, αποκτώντας τις πρώτες εικόνες από το διάστημα.

Η εικόνα εμφανίζει ένα τυχαία επιλεγμένο τμήμα του ουρανού κοντά στον νότιο ουράνιο πόλο. Αυτή η εικόνα αποτελείται από δύο καρέ που λήφθηκαν σε ελαφρώς διαφορετικές κατευθύνσεις χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό περιστροφής της κάμερας. Αφαιρώντας το ένα καρέ από το άλλο αποκαλύπτεται μια σειρά από ισοδύναμης αντιστάθμισης θετικές και αρνητικές εικόνες άστρων.

Αυτό δείχνει ότι η κάμερα και ο μηχανισμός κίνησης της λειτουργούν καλά.

"Η αρχική ενεργοποίηση κύλησε πολύ ομαλά και μέχρι στιγμής τα πράγματα φαίνονται καλά", λέει ο Nicolas Thomas από το Πανεπιστήμιο της Βέρνης στην Ελβετία, και ερευνητής της κύριας κάμερας.

"Παρά το γεγονός ότι δεν είχε σχεδιαστεί για βλέπει τα αχνά αστέρια, αυτές οι πρώτες εικόνες είναι πολύ καθησυχαστικές. Όλα μας δείχνουν πως είναι σε θέση να πάρει καλά δεδομένα στον Άρη."

Μόλις βρεθεί στον Άρη θα μελετήσει τα χαρακτηριστικά της επιφάνειας - συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που μπορεί να σχετίζονται με τις πηγές αερίου, όπως τα ηφαίστεια.

Οι αισθητήρες του ανιχνευτή αερίου, μαζί με τον ανιχνευτή ατομικών σωματιδίων που θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει κοιτάσματα νερού-πάγου, τέθηκαν, επίσης, όλα σε λειτουργία για πρώτη φορά την περασμένη εβδομάδα, και η επιστημονικές ομάδες που έλαβαν τα πρώτα δοκιμαστικά δεδομένα.

Οι μηχανικοί έχουν επίσης ξεκινήσει μια εντατική σειρά ελέγχων για τα συστήματα και τα όργανα πτήσης του Schiaparelli.

Ενώ κατά κύριο λόγο πρόκειται για μια συσκευή επίδειξης της τεχνολογίας, το Schiaparelli θα πραγματοποιήσει μια σειρά από περιβαλλοντικές μελέτες κατά τη σύντομη αποστολή του στην επιφάνεια του Άρη. Για παράδειγμα, θα κάνει τις πρώτες μετρήσεις των ηλεκτρικών πεδίων που, σε συνδυασμό με τις μετρήσεις της συγκέντρωσης της ατμοσφαιρικής σκόνης, θα προσφέρουν νέες γνώσεις σχετικά με το ρόλο των ηλεκτρικών δυνάμεων στην ανύψωση της σκόνης - ένα πιθανό έναυσμα για τις θύελλες σκόνης.

Θα λάβει επίσης μια σειρά εικόνων κατά τη διάρκεια της εξάλεπτης καθόδου του στην επιφάνεια.

"Όλα τα όργανα του TGO και Schiaparelli λειτουργούν καλά και οι επιστημονικές ομάδες που τα χειρίζονται θα συνεχίσουν τους ελέγχους βαθμονόμησης και ρύθμισης παραμέτρων καθ 'οδόν προς τον Άρη για να εξασφαλιστεί ότι είναι έτοιμα για την συναρπαστική αποστολή που βρίσκεται μπροστά μας", λέει ο Håkan Svedhem, επιστήμονας του έργου ExoMars 2016 της ESA.

Ένα επερχόμενο ορόσημο είναι μια σημαντική διόρθωση πορείας τον Ιούλιο, που θα ευθυγραμμίσει το διαστημικό σκάφος σε πορεία για την άφιξη του στον Άρη στις 19 Οκτωβρίου.

Μέχρι σήμερα, ένα μήνα μετά την εκτόξευση, το TGO και το Schiaparelli έχουν ολοκληρώσει περισσότερα από 83 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τα 500.000.000 χιλιόμετρα του ταξιδιού τους προς τον Άρη.

http://www.esa.int/spaceinvideos/Videos/2016/02/ExoMars_2016_TGO_antenna_deployment

http://www.esa.int/ell/ESA_in_your_country/Greece/To_prhoto_phos_gia_to_ExoMars

[Δροσος Γεωργιος]

Το Opportunity συνέλαβε έναν «δαίμονα της σκόνης» στον πλανήτη Άρη.

Μία φωτογραφία ενός «Αρειανού δαίμονα σκόνης», την οποία τράβηξε το Opportunity, το ένα από τα δύο rover – εξερευνητές που βρίσκονται σε λειτουργία στον πλανήτη Άρη, έδωσε στη δημοσιότητα η NASA.

Πρόκειται για μία αναδυόμενη στήλη θερμού αέρα, η οποία καθώς περιστρέφεται, σηκώνει κόκκους από το έδαφος και δημιουργεί μία ορατή δίνη. Αυτά τα φαινόμενα ονομάζονται “δαίμονες” ή “διάβολοι σκόνης” (dust devils) και συναντώνται τόσο στη Γη όσο και στον Άρη.

Μάλιστα, αν και για το Opportunity τέτοιοι “Αρειανοί δαίμονες” έχουν αποδειχθεί σπάνιο θέαμα (έχει «δει» πολύ λίγους), το διδυμάκι του, rover Spirit, όσο ήταν σε λειτουργία, είχε καταφέρει να “συλλάβει” πολλούς και να στείλει αρκετά πορτραίτα τους στη Γη.

Τώρα, έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μία ακόμα φωτογραφία τους. Και μπορεί αυτός ο “δαίμονας” να μην μοιάζει με την τεραστίων διαστάσεων αμμοθύελλα που άνοιξε την ταινία The Martian, αλλά το θέαμα είναι, ούτως ή άλλως, υπέροχο:

Η φωτογραφία, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα στις 4 Απριλίου, λήφθηκε στις 31 Μαρτίου, καθώς το Opportunity ανέβαινε την πλαγιά με το όνομα “Ράχη (Ridge) Knudsen”, στο νότιο άκρο της “Κοιλάδας του Μαραθώνα” στον κρατήρα Endeavour.

Το rover γύρισε την Navcam του προς τα πίσω, κοιτάζοντας προς την κοιλάδα, όπου στριφογύριζε ταχύτατα ο παραπάνω “διάβολος”, για αυτό διακρίνονται τα ίχνη του στην πλαγιά.

Ήταν η 4332η (Αρειανή) μέρα του Opportunity στο έδαφος του κόκκινου πλανήτη.

http://www.pronews.gr/portal/20160419/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CF%84%CE%BF-opportunity-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD-%C2%AB%CE%B4%CE%B1%CE%AF%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82%C2%BB-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7-%CF%86%CF%89%CF%84%CF%8C

[Δροσος Γεωργιος]

Ολοκληρώθηκε η πρώτη βαθμονόμηση του συγκροτήματος φασματόμετρου ACS επί του οχήματος TGO της κοινής αποστολής της Roskosmos και της ExoMars του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος 2016 ( «ExoMars 2016").

Η Συσκευή ATSC / ACS ( «συγκρότημα για τη μελέτη της ατμοσφαιρικής χημείας") . Το συγκρότημα περιλαμβάνει τρία φασματόμετρα για να μελετήσει την Αρειανή ατμόσφαιρα, τη διανομή αερίων ίχνων, τα αερολύματα, τη θερμοκρασία και τη πίεση.

http://www.roscosmos.ru/22179/

[Δροσος Γεωργιος]

Η πρώτη ιδιωτική διαστημική αποστολή στον Άρη.

Η αμερικανική εταιρεία SpaceX του δισεκατομμυριούχου επιχειρηματία Έλον Μασκ (ιδρυτή των Tesla και PayPal) ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να στείλει ένα από τα διαστημικά σκάφη της στον 'Αρη έως το 2018. Αν αυτό όντως συμβεί, θα είναι η πρώτη ιδιωτική διαστημική αποστολή στον «κόκκινο» πλανήτη και το σημαντικότερο επίτευγμα της ιδιωτικής διαστημικής βιομηχανίας, η οποία γίνεται ολοένα πιο τολμηρή και φιλόδοξη.

Η αποστολή του πυραύλου Red Dragon (Κόκκινος Δράκος) της SpaceX θα είναι μη επανδρωμένη και θα αποτελεί ένα βήμα προετοιμασίας για την μελλοντική αποίκιση του 'Αρη. Το Red Dragon διαθέτει στο εσωτερικό του κενό χώρο όσο περίπου ένα όχημα SUV.

Η SpaceX τον Απρίλιο έγραψε ιστορία στις ιδιωτικές διαστημικές πτήσεις, καθώς για πρώτη φορά προσνήωσε ένα επαναχρησιμοποιούμενο πύραυλο σε μια ρομποτική πλατφόρμα στη θάλασσα. Η εταιρεία έχει επίσης συνάψει συμβόλαιο με τη NASA για να στέλνει εφόδια στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS).

Σε λίγα χρόνια μάλλον θα υπάρξει...πολυκοσμία στον 'Αρη, καθώς η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) ετοιμάζουν τις δικές τους αποστολές. Μάλιστα, η NASA φιλοδοξεί να στείλει τους πρώτους ανθρώπους μέσα στη δεκαετία του 2030.

Η NASA θα παρέχει τεχνική υποστήριξη, όπως τη χρήση του διαστημικού δικτύου επικοινωνιών της, στην αποστολή της SpaceX στον 'Αρη. Ο Μασκ έχει δηλώσει ότι θα ήθελε να στείλει ανθρώπους στον 'Αρη πριν τη NASA, έως το 2026. Ενώ όπως ανέφερε σε μήνυμά του στο Twitter, το σκάφος Dragon 2 «σχεδιάζεται έτσι ώστε να μπορεί να προσγειωθεί οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα».

Από την άλλη, η φιλόδοξη Κίνα δεν θα μπορούσε να λείπει από τον 'Αρη. Όπως έκανε γνωστό, σχεδιάζει να στείλει ένα ρομποτικό όχημα (ρόβερ) το 2020 πάνω σε έναν πύραυλο Long March, παράλληλα με αποστολές στη Σελήνη και την κατασκευή ενός δικού της διαστημικού σταθμού σε τροχιά γύρω απο τη Γη. Η Κίνα αναπτύσσει τους δικούς της πυραύλους πολλαπλών χρήσεων, με διαφορετική όμως τεχνολογία από ό,τι η SpaceX.

Στο μεταξύ, η NASA ανακοίνωσε ότι το ρόβερ της "Curiosity", το οποίο κινείται αργά στον 'Αρη εδώ και 44 περίπου μήνες, κατάφερε σχεδόν να ολοκληρώσει το πιο δύσκολο έως τώρα κομμάτι της αποστολής του, διασχίζοντας το ανώμαλο «πλάτωμα Νάουκλουφτ» στη βάση του όρους Σαρπ. Πλέον έβαλε πλώρη για πιο ομαλά εδάφη που έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους επιστήμονες.

Οι έξι τροχοί από συμπαγές αλουμίνιο του ρομποτικού οχήματος -διαμέτρου 50 εκατοστών και πλάτους 40 εκατοστών ο καθένας- έχουν υποστεί φθορές αλλά αντέχουν μέχρι στιγμής, παρόλο που έχουν κάνει έως τώρα 12,7 χιλιόμετρα. Το όρος Σαρπ βρίσκεται στο κέντρο του μεγάλου κρατήρα Γκέιλ, που έχει διάμετρο 154 χιλιομέτρων.

http://www.ethnos.gr/diethni/arthro/h_proti_idiotiki_diastimiki_apostoli_ston_ari-64368573/

[Δροσος Γεωργιος]

Αναβλήθηκε για το 2020 το δεύτερο στάδιο της ιστορικής αποστολής ΕΕ-Ρωσίας στον Άρη.

To δεύτερο σκέλος της φιλόδοξης αποστολής ExoMars στον Άρη, ένα ρομποτικό γεωτρύπανο που θα αναζητήσει ενδείξεις ζωής στο υπέδαφος της εξωγήινης ερήμου, προγραμματίζεται να εκτοξευτεί τον Ιούλιο του 2020, αποφάσισαν οι διαστημικές υπηρεσίες της Ευρώπης και της Ρωσίας.

Το πρώτο σκέλος της αποστολής, ένας δορυφόρος που φιλοδοξεί να διευκρινίσει αν το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα του Άρη έχει βιολογική προέλευση, εκτοξεύτηκε τον περασμένοι Μάρτιο μαζί με ένα μικρό, στατικό ρομπότ που θα κατέβει στην επιφάνεια και θα προβάρει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για την προσεδάφιση ενός μεγαλύτερου, τροχοφόρου ρομπότ.

Το ρομπότ αυτό, εξοπλισμένο με ένα μικρό γεωτρύπανο που θα αναζητήσει ίχνη σημερινής ή παλαιότερης μικροβιακής δραστηριότητας, θα ήταν το πρώτο που εκτοξεύεται στον Άρη από χώρα εκτός των ΗΠΑ.

Η αποστολή ExoMars, κόστους άνω των 1,2 δισ. ευρώ, είχε συλληφθεί ως συνεργασία ανάμεσα στην ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA και τις ΗΠΑ, όμως η NASA υπαναχώρησε το 2012.

Η ρωσική Roscosmos προσφέρθηκε το 2013 να αναπληρώσει το κενό προσφέροντας τους πυραύλους της αποστολής καθώς και το σύστημα προσεδάφισης του ρομπότ, βασισμένο σε αλεξίπτωτα και προωστήρες επιβράδυνσης -ωστόσο η δυσκολία σύνδεσης του ευρωπαϊκού ρομπότ με το ρωσικό σύστημα προσεδάφισης οδήγησε σε καθυστερήσεις.

Όπως φαίνεται το δεύτερο σκέλος του ExoMars θα γίνει το δεύτερο τροχοφόρο ρομπότ που αναχωρεί για Άρη το 2020 -η NASA προγραμματίζει για την ίδια χρονιά μια αποστολή που αναμένεται να συλλέξει δείγματα πετρωμάτων που αργότερα θα αποσταλούν στη Γη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1500075281

[Δροσος Γεωργιος]

Ετοιμάζεται ο ρομποτικός «άποικος» του πλανήτη Άρη.

Ένα ανθρωποειδές ρομπότ, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει στην κατασκευή και τη συντήρηση μίας βάσης στον πλανήτη Άρη για αστροναύτες, κατέφθασε στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου για την επόμενη φάση εξέλιξής του. Το μηχάνημα έχει ύψος 1,80 μέτρα και παραχωρήθηκε στο ίδρυμα της Σκωτίας σε συνεργασία με τη NASA, η οποία κατασκεύασε την αρχική εκδοχή του το 2013.

Δύο ακόμη ανάλογα πρωτότυπα έχουν δοθεί στο ΜΙΤ στη Μασαχουσέτη και το πανεπιστήμιο της Βοστόνης.

Ονομάζεται Βαλκυρία (ή αλλιώς R5) και προς το παρόν μπορεί να περπατήσει και να πραγματοποιήσει ορισμένες βασικές κινήσεις.

Σκοπός ωστόσο των ερευνητών είναι να το «προικίσουν» με πολύ πιο εξελιγμένες δεξιότητες, ώστε να μπορεί να φέρει σε πέρας αρκετές εργασίες στον Άρη.

Στόχος της NASA είναι να βρεθεί στον Κόκκινο Πλανήτη πριν από τη δεκαετία του 2030, όταν εκτιμάται πως θα γίνουν οι πρώτες επανδρωμένες αποστολές στον Κόκκινο Πλανήτη.

Το μηχάνημα ζυγίζει 125 κιλά, ενώ οι επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου θα προσπαθήσουν να βελτιώσουν τη βάδισή του, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τα δύο ρομποτικά του «χέρια».

Παράλληλα, θα αναβαθμίσουν τους αισθητήρες που βρίσκονται στο «σώμα» του, για να μπορεί να αντιλαμβάνεται καλύτερα το περιβάλλον, ενώ στόχος τους είναι να εξελίξουν όλα εκείνα τα συστήματα που θα επιτρέπουν στο ρομπότ να συνεργάζεται με ανθρώπους, άλλα και άλλα μηχανήματα.

«Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο επιστημονικό εγχείρημα», ανέφερε στο BBC ο Σέθου Βιγιάκουμαρ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο και διευθυντής του Κέντρου Ρομποτικής του Εδιμβούργου.

«Στόχος μας είναι να βρούμε λύσεις για όλες τις τεχνικές προκλήσεις που υπεισέρχονται στην ανάπτυξη ενός ανθρωποειδούς ρομπότ μεγάλης κλίμακας».

Το ρομπότ έχει ανθρωποειδή μορφή για να μπορεί να συνεργάζεται με τον άνθρωπο ή να αναλαμβάνει επικίνδυνες εργασίες.

Έτσι, όπως ελπίζουν οι κατασκευαστές του, θα μπορέσει να ταξιδέψει στον Άρη αρκετά χρόνια πριν από τους πρώτους αστροναύτες, για να προετοιμάσει τις υποδομές που θα «υποδεχθούν» αργότερα τους πρώτους ανθρώπους.

Σε δύο χρόνια από σήμερα, το R5 του πανεπιστημίου του Εδιμβούργου θα πάρει μέρος σε ένα ειδικό διαγωνισμό της NASA, μαζί με τα δύο άλλα πρωτότυπα από το ΜΙΤ και το πανεπιστήμιο της Βοστόνης.

Μέσα από τις δοκιμασίες που θα περάσουν, θα διαπιστωθεί ποιο από αυτά έχει εξελιχθεί σε μεγαλύτερο βαθμό, ώστε να μπορεί να πραγματοποιήσει με επιτυχία μία αποστολή στον πλανήτη Άρη.

http://www.pronews.gr/portal/20160505/%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%B1/%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CF%81%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%C2%AB%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%82%C2%BB-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7

[Δροσος Γεωργιος]

Η NASA ανακάλυψε οξυγόνο στον πλανήτη Άρη

Σε έρευνά της στον πλανήτη Άρη, η διαστημική υπηρεσία ανακάλυψε ατομικά μόρια οξυγόνου, μετά από 40 χρόνια εξερεύνησης του πλανήτη. Η αποκάλυψη θεωρείται εξαιρετικά σημαντική από την διαστημική υπηρεσία, της οποίας ο στόχος είναι να στείλει ανθρώπους στον κόκκινο πλανήτη, το 2030.

Το μοριακό στοιχείο βρέθηκε στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του πλανήτη, κοινώς γνωστή και ως μεσόσφαιρα. «Η ποσότητα του οξυγόνου στον Άρη, είναι ακόμα δύσκολο να μετρηθεί», αναφέρει η επιστήμονας Πάμελα Μάρκουμ (Pamela Marcum).

Για δεκαετίες, οι ερευνητές δυσκολεύονταν να δουν με ακρίβεια το σύμπαν, λόγω της πυκνότητας και της υγρασίας των ουρανών, σύμφωνα με το RT. «Για να παρατηρήσουμε τα μήκη κύματος του ατομικού οξυγόνου, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε εξαιρετικά ευαίσθητα όργανα, στην προκειμένη περίπτωση ένα φασματόμετρο», αναφέρει η Μάρκουμ.

Οι ερευνητές της NASA, δεν έχουν δώσει ακόμα ακριβή στοιχεία, σχετικά με το πόσο ατομικό οξυγόνο βρίσκεται στην Αρειανή μεσόσφαιρα, αλλά πιστεύουν ότι ήταν περίπου το μισό από αυτό που περιμένουν.

Ωστόσο, αυτή η ποσότητα, θεωρείται ότι θα μπορούσε να προκαλέσει μεταβολές στην ατμόσφαιρα.

http://www.pronews.gr/portal/20160514/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1/%CE%B7-nasa-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B5-%CE%BF%CE%BE%CF%85%CE%B3%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%AE%CF%84%CE%B7-%CE%AC%CF%81%CE%B7