Παρατήρηση deep: Άλλος ένας λόγος να ζεις!

[alepohori]

Καιρό έχω να γράψω παρατηρήσεις μου. Ε τι να έγραφα, για τον ένα και μοναδικό γαλαξία που είμαι ικανός να παλεύω μια νύχτα;.. Αυτή τη φορά όμως είχα σχεδόν μια ολόκληρη βδομάδα στη διάθεσή μου. Δε νομίζω ότι ένας ερασιτέχνης αστρονόμος θέλει κάτι περισσότερο από έναν Πάρνωνα στη διάθεσή του, με λίγη και καλή παρέα και έναν ουρανό να τον πιεις στο ποτήρι! Με τέτοιες συνθήκες κατασκότεινου ουρανού λοιπόν, αλλά και απόλυτης ηρεμίας και συγκέντρωσης, πορεύτηκα 5 νύχτες στα... άπατα.

 

Οι σελίδες του προγράμματος που είχα καταρτίσει ήταν ταξινομημένες, όχι κατά αστερισμό, αλλά κατά ορθή αναφορά, ώστε η προσπάθεια αναζήτησης κάθε στόχου να γίνεται κατά την βέλτιστη χρονική στιγμή, δηλ. όσο γίνεται πιο κοντά στη μεσουράνηση.

 

Ο MCG6-41-21 μεγέθους 14.7v, SB13.0, βρίσκεται στη Λύρα. Βόρεια του Sheliak, δίπλα από αστεράκια, που κάνουν τον εντοπισμό της θέσης του πολύ εύκολη. Βοηθά πολύ και το αστεράκι που απέχει λίγα λεπτά βόρεια, μη αφήνοντας κανένα περιθώριο αμφιβολίας για τη θέση του, πράγμα πολύ σημαντικό για την τελική του θέαση. Μη ξεχνάμε ότι τόσο αμυδροί στόχοι χρειάζονται αυτοσυγκέντρωση αλλά και σιγουριά! Στον ίδιο χάρτη της Uranometria, βρίσκονται άλλοι 2 αντίστοιχης δυσκολίας γαλαξίες: MCG6-40-16 μεγέθους 14.6ν, SB12.3 και MCG6-40-15 14.4v SB13.1. Είναι πάρα πολύ κοντά μεταξύ τους, ίσως να αλληλεπιδρούν και βαρυτικά. Και είναι πολύ όμορφο όταν εμφανίζονται και οι δύο ταυτόχρονα και στιγμιαία!! Αυτό είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να περιγραφεί και ήρθε ως ανταμοιβή μιας προσπάθειας που μπορεί να διήρκησε 2 και πλέον ώρες. Πάντως τον τρίτο της παρέας, τον MCG6-40-13, 14.2v, SB12.9, αν και πιο εύκολος, δε κατάφερα να τον δω γιατί είχε χαμηλώσει απαγορευτικά η Λύρα.

 

Την επόμενη μέρα συνέχισα στη Λύρα, αλλά σε άλλη περιοχή. Είπα να θυμηθώ το διασκεδαστικό και αρκετά ευκολότερο κυνήγι των πλανητικών, αστρικών ή μη! Πραγματικά ρε παιδιά, όποτε κυνηγώ γαλαξίες, λέω μέσα μου "το κυνήγι γαλαξιών είναι το αγαπημένο μου", όποτε πάλι αποφασίζω να αλλάξω ρεπερτόριο και αρχίζω τα πλανητικά, αρχίζω και ξαναγαπώ αυτά! Δε ξέρω ειλικρινά τι μου αρέσει περισσότερο!!! PNG64.9+15.5. Μέγεθος 13.3ν, 12.8photo, με 28" διάμετρο!!!! Ένα πολύ εντυπωσιακό πλανητικό. Η θεασή του ήταν αρκετά εύκολη, αλλά δεν έπαιρνε χαμπάρι με το OIII! Σχεδόν μηδαμινή ανταπόκριση. Η ανγνωρισή του ήρθε μόνο μετά από σύγκριση με τα παρακείμενα άστρα και με το φίλτρο εναλλάξ.

Επόμενο πλανητικό: Δείτε σε ποια θέση βρίσκεται το PNG68.7-14.8 στο χάρτη 49................................................................

 

 

 

Το είδατε;; Στη μέση του ωκεανού δεν είναι;;; Στο απόλυτο λευκό του χαρτιού: Κανένα άστρο οδηγός, κανένα σημείο βοήθειας για τον εντοπισμό του... Και όχι μόνο αυτό: Έχει και μόλις 2" διάμετρο, με μέγεθος 13.7ν! Το μικρότερο πλανητικό που θα προσπαθούσα! Ευτυχώς υπάρχουν εκείνα τα διάφανα layers που συνοδεύουν την Uranometria και που χρησιμεύουν για τα γωνιοάλματα! Τη μέτρηση δηλαδή της γωνιακής απόστασης του στόχου μας από το κοντινότερο άστρο. Πράγματι, τα χρησιμοποίησα και βρήκα ότι το υπο αναζήτηση πλανητικό βρίσκεται 27 λεπτά ανατολικά του πλησιέστερου άστρου, το οποίο είχα εντοπίσει με τον ερευνητή 8Χ50 έχοντάς τον ακριβέστατα ευθυγραμμισμένο. Ήξερα λοιπόν την γωνιακή απόσταση του στόχου μου, ήξερα και το πραγματικό πεδίο του Nagler 7mm T6, τι άλλο ήθελα;;; Γωνιοάλμα με το πεδίο του Nagler, συνεχείς επιβεβαιώσεις για την επαλήθευση του πεδίου, βεβαιώθηκα ότι βρίσκομαι πάνω από το πλανητικό, και έφτασε η ώρα να το αναγνωρίσω: Προσεκτικά περάσματα του φίλτρου πάνω από το προσοφθάλμιο, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη, το πλανητικό ανταποκρινόταν στο φίλτρο ελάχιστα!!! Έπρεπε να βεβαιωθώ ότι το βλέπω όμως. Το φίλτρο έπρεπε να βιδωθεί στο προσοφθάλμιο και όχι απλώς να πηγαινοέρχεται από πάνω του. Έπρεπε πρώτα όμως να αποστηθίσω λαμπρότητες των διπλανών αστεριών, γιατί μετά θα χάνονταν. Με βιδωμένο φίλτρο, και με αποστηθισμένες λαμπρότητες, τα πράγματα απλουστεύτηκαν. Η αναγνώριση του μικρότερου πλανητικού ήταν ένα εντυπωσιακότατο γεγονός!!! Μια θέαση που απαιτούσε καλή διάκριση λαμπροτήτων και όχι πλάγια όραση. Το πλανητικάκι ίσα που ξεχώριζε με το φίλτρο, ίσα που έσκαγε μύτη, ίσα που φώτιζε παραπάνω!!! Απίστευτο!!!!

 

Ήθελα να ξεκουραστώ λίγο και είπα να πάω στα εύκολα. NGC6703, 11.3v, SB13.1, παρεάκι με τον NGC6702, 12.2v, SB13.2. Μου χάλασαν λίγο την όραση, αλλά οκ...

 

Για το επόμενο αντικείμενο, κυριολεκτικά δε πίστευα στα μάτια μου. Όχι ότι ήταν δύσκολο, αλλά πέρα για πέρα ασυνήθιστο: Ανοιχτό σμήνος NGC6791, μεγέθους 9.5ν, διαστάσεων 10'. Το έγραφε η Uranometria, αλλά ποιος την άκουγε: Very rich cluster, appears as a sparse globular on DSS. Πού να το φανταζόμουν..... Όσοι έχετε δει ανοιχτά σμήνη και δείτε και το 6791, ούτε εσείς θα το πιστεύετε: Εμφανίζεται σαν γαλαξίας!! Σαν ένας μεγάλος και αρκετά αχνός γαλαξίας! Αρχικά σκέφτηκα "μπα, κάτι άλλο θα βλέπω, λάθος περιοχή είμαι", και άντε ξανά τον χάρτη, ξανά τον ερευνητή..... 1, 2, 3 φορές.. "Δε μπορεί", έλεγα... "Σωστά είμαι. Τι σόι ανοιχτό σμήνος είναι αυτό...Είναι δυνατόν". Προσπάθησα να το "σπάσω". Μάταια. Ένα ανοιχτό σμήνος σα γαλαξίας. Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο.....

 

Αετός. Σαν γαλαξίας εμφανίζεται και το σφαιρωτό NGC6749, 12.4v, 4' διάμετρο. Χμμμμμ... Έχω δει και καλύτερα αντικείμενα.. Πάμε στο PNG35.9-1.1, 13.2v, SB12.2, διάμετρος 143" ! Ντόιγκ!!!. Εδώ τι να αναγνωρίσεις, έπρεπε απλά να δεις ένα τεράστιο πράγμα! Βιδωμένο το OIII στο 18mm Radian και σάρωση του πεδίου κατά τον άξονα RA, ακριβώς όπως στους γαλαξίες. Πλάγια όραση φυσικά, έστω και με φίλτρο. Πάρα πολύ όμορφο!!!!!

Άλλο ένα μεγάλο πλανητικό, αλλά αρκετά ευκολότερο ήταν το NGC6781. 11.4v, 11.8photo. Αυτό ήταν 114". Χρώμα δε κατάφερα να διακρίνω.

 

Το B340 δεν το είχα στο πρόγραμμα, αλλά μου είχαν λείψει τα σκοτεινά. Εύκολος εντοπισμός, κάτω από τον π Αετού και εύκολο και εντυπωσιακό αντικείμενο. Δείτε το! Είναι κατάμαυρο και σαφώς διαχωρισμένο από το φόντο. Και ακόμα πιο όμορφη είναι και η μερική επαλήθευση του περίεργου σχήματός του από τον χάρτη!

Το NGC6735 είναι ένα ανοιχτό σμήνος που θα το χαρακτήριζα αμυδρούτσικο και μικρούλι. Το ωραίο με αυτό είναι το λαμπρό (μάλλον άσχετο) άστρο που είναι στο κέντρο του!

Το B326 είναι ένα μακρόστενο σκοτεινό, όχι τόσο έντονο, αλλά έχει πλάκα το σχήμα του. Διαστάσεων 25Χ3' , απαιτούσε προσεκτική διάκριση από το φόντο, ώστε να μπορέσουμε να διακρίνουμε την στενή γραμμή του μέσω του Pentax XW 10mm. Και το ακόμα πιο όμορφο είναι ότι η σκοτεινή αυτή γραμμή καταλήγει στα δυτικά στο εύκολο πλανητικό NGC6741, 11.5v, 10.8photo. Αυτό ακριβώς το πλανητικό βοηθά στην οριοθέτηση του B326 ώστε να το αναγνωρίσουμε καλύτερα.

 

Κύκνος. Αν διαβάσει κανείς τα δεδομένα του NGC7008, δηλ. μέγεθος 10.7ν, 13.3photo, 86", θα καταλάβει ότι είναι ένα εύκολο πλανητικό. Αλλά κρύβει εκπληξούλες: η Uranometria κάνει λόγο για "several faint stars on disk". Τι όμορφη που ήταν η επιβεβαίωση!!! Αρκετά αστεράκια αμυδρά πάνω στο δίσκο!!! Υπέροχο! Υπάρχει και κάτι άλλο όμως που δε το διάβασα στην Uranometria: Το πλανητικό έχει ένα έντονο μέρος που βρίσκεται αντιδιαμετρικά του διπλανού άστρου!

Αρκετά με τα εύκολα! Πάμε στο απόλυτο πλανητικό!!!!!!! PNG68.6+1.1, 14.7v, 14.1photo, 22". Τι να πω τώρα εγώ... Η Uranometria έλεγε για άστρο 14ου μεγέθους βόρεια του πλανητικού. ΟΚ. Σαφές. Έλεγε όμως και "είναι ελαφρώς επιμηκυμένο νοτιοανατολικά-βορειοδυτικά, μάλλον λόγω άστρου στο άκρο του νεφελώματος". Πιάσ' το αυγό και κούρευτο... Και το άστρο αυτό ήταν σχετικά λαμπρό, λαμπρότερο εκείνου που βρισκόταν βόρεια... Εξαιρετικά δύσκολο αντικείμενο, τόσο λόγω μεγέθους και διάστασης, όσο και λόγω της δυσμενούς συγκυρίας να βρίσκεται άστρο κολλητά του.. Ευτυχώς το βιδωμένο OIII στον 7NT6 έπραξε τα δέοντα και η θέαση έγινε με αντίστοιχο με γαλαξίες τρόπο, σκοτώνοντας λίγο το άστρο που μας έκανε τη ζωή δύσκολη!

 

H ώρα της χαλάρωσης: Κηφέας. Β357. Εντονότατο, εύκολο και πολύ όμορφο σκοτεινό!!! Πίσσα! 18mm Radian, αλλά και 35mm Ultima.

Η αίσθηση που έχω όταν βλέπω ένα νεφέλωμα ανάκλασης είναι πολύ περίεργη. Έχει να κάνει με την άλω που περιβάλλει το μητρικό άστρο. Άλω βλέπουμε και σε άλλα άστρα, που δεν έχουν νεφέλωμα ανάκλασης γύρω τους. Αυτά τα άστρα όμως είναι πιο έντονα και η άλως οφείλεται στη σκόνη που σχεδόν πάντα υπάρχει στα οπτικά των τηλεσκοπίων μας. Όμως ρε παιδιά, αυτή η άλως που φαίνεται στα νεφελώματα ανακλάσεως είναι πολύ διαφορετική. Σου δίνει μια διαφορετική αίσθηση. Ότι κάτι υπάρχει γύρω από το άστρο. Κάτι που μερικές φορές κάνει το άστρο να φαίνεται να αργοσβήνει, είναι κάτι άλλο, κάτι πολύ όμορφο. Έτσι λοιπόν λειτούργησε άλλο ένα νεφέλωμα ανάκλασης, το NGC7023.

Άφησα για το τέλος ένα αντικείμενο που έχει πολλούς ορατούς με γυμνό μάτι φίλους που μας συντροφεύουν πάντα τις ξάστερες νύχτες! Το ξ Κηφέα. Διπλό. Φασματικών τύπων Α3-G, με διαχωρισμό 7.7".

 

Καλή συνέχεια καλοκαιριού και καλές διακοπές σε όλους!

[planetman]

Δημήτρη, συγχαρητήρια για την προσπάθειά σου και για την έμπνευση που μας προσφέρεις. Αυτό που κάνεις είναι μοναδικό.

 

Το σφαιρωτό ngc 6791 είναι από τα αγαπημένα μου, ξέρω απ' έξω πού είναι και το επισκέπτομαι συχνά, είναι πολύ εξωτικό με πολύ ωραίο πεδίο.

 

 

Την Παρασκευή λέμε να πάμε κι εμείς...

[Μανούσος]

Είσαι πραγματικά θηρίο. Το ότι ήσουν 1 εβδομάδα στον Πάρνωνα να κάνεις κάθε βράδυ παρατήρηση αυτό τα λέει όλα. Συνέχισε να κρατάς τη σημαία της παρατήρησης ψηλά γιατί το είδος μας πάει να εκλείψει.

[alepohori]

Παιδιά ευχαριστώ. Απλώς να ξεφύγουμε λίγο από τα συνηθισμένα. Τίποτα παραπάνω. Διότι και μόνο το γεγονός ότι έχουμε γεμίσει με dob 8" εδώ μέσα, χωρίς την αντίστοιχη προμήθεια χαρτών, θεωρώ ότι αποτελεί αντικείμενο προς διερεύνηση.

[takis63]

Έχοντας ζήσει τον Δημήτρη αρκετά χρόνια τώρα κι όχι μόνο σε αυτή την εβδομαδιαία του περιπέτεια, θεωρώ ότι είναι ένας hardcore deep sky παρατηρητής. Δείχνει μεγάλο ενθουσιασμό κι επιμονή σε αυτό που κάνει και ψάχνει πάντα τα όρια τα δικά του και του τηλεσκοπίου του, παρασύροντας κι άλλους να τον ακολουθήσουν σε μια ευγενή άμιλλα.

 

Θα συμφωνήσω σε αρκετά απο αυτά που γράφει και θα σημειώσω ότι για μένα το δυσκολότερο κυνήγι αφορά τα νεφελώματα εκπομπής κι ανάκλασης. Δεν ξέρω γιατί αλλά πάντα αυτοί οι στόχοι με δυσκόλευαν. Φυσικά θα έχετε καταλάβει τόσα χρόνια τώρα, ότι το αγαπημένο μου θέμα είναι τα πλανητικά νεφελώματα.

 

Δυστυχώς, δεν κατόρθωσα τελικά να πάω στα Γρεβενά, κατάφερα όμως να απολαύσω με λίγους ακόμη φίλους, έναν καταπληκτικό ουρανό στον αγαπημένο μας Πάρνωνα, με εξαιρετικό seeing, χωρίς κρύο κι υγρασία. Έτσι ας μου επιτραπεί να προσθέσω κι εγώ μερικές παρατηρήσεις που έκανα.

 

Τοξότης : NGC 6440 σφαιρωτό σμήνος m9.1v. Ωραίος στόχος, μικρός, αχνός, που θυμίζει όχι σφαιρωτό σμήνος αλλά...γαλαξία, έτσι όπως εμφανίζεται στο προσοφθάλμιο. Το κέντρο του δεν μπορείς να το σπάσεις εύκολα κι αυτό είναι που το κάνει ιδιαίτερο.

Δίπλα του είναι το πλανητικό νεφέλωμα NGC 6445 διαμέτρου 34" και m11.2v. Ήταν ένας στόχος που δεν είχα ξαναδεί κι αποδείχτηκε πραγματικά πολύ όμορφο. Παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο σχήμα με δύο τμήματα (λοβούς να τα πώ?) με κενό ανάμεσά τους και με την άλω του να περιβάλει περιφερειακά το όλο σχήμα. Πολύ καλή εικόνα πήρα και με τον Ν20Τ5 αλλά και με τον Ν13Τ6 ενώ φαινόταν να αντιδρά καλά και στα φίλτρα.

Στη συνέχεια κι αφού είχα δεί κάποια σκοτεινά νεφελώματα απο το Δημήτρη, έστρεψα το C11 στο συνδυασμό NGC 6520/Barnard 86. Το σκοτεινό Β86 (Ink spot) παρουσιάζει ένα πανέμορφο σκοτεινό τρίγωνο δίπλα στο ανοικτό σμήνος 6520. Είχα αρκετό καιρό να δώ σκοτεινό νεφέλωμα και το ευχαριστήθηκα δεόντως.

 

Κασσιόπη : IC 289 Πλανητικό νεφέλωμα m13.3v. Εξαιρετικό δείγμα πλανητικού νεφελώματος, παρουσιάζει ένα πολύ αχνό, στρογγυλό συννεφάκι με ομοιόμορφη λαμπρότητα.

 

Καμηλοπάρδαλη : NGC 1501 Πλανητικό m11.5v. Πολύ όμορφο, σχετικά φωτεινό και αρκετά μεγάλο με το συννεφάκι του να παρουσιάζεται σαν ολοστρόγγυλος δίσκος με ένα ελαφρύ μπλέ χρώμα. Το κεντρικό αστέρι ήταν φανερό εύκολα. Άλλο ένα ωραίο πλανητικό είναι το IC 3568 m10.6v. Αν και πιο φωτεινό αποδείχτηκε πιο δύσκολος στόχος αφού είναι πιο μικρό. Παρουσιάζει κι αυτό ένα στρογγυλό συννεφάκι αλλά απαιτεί μεγέθυνση για να δώσει λεπτομέρειες. Το NSOG λέει ότι δίνει μπλέ χρώμα και θα συμφωνήσω, απλά δεν είναι τόσο εμφανές όσο το προηγούμενο. Ωραίος στόχος πάντως.

 

Αυτά απο εμένα.

 

Ραντεβού στα βουνά μας. Είναι τόσο όμορφα εκεί πάνω.

[alepohori]

Θα συμφωνήσω σε αρκετά απο αυτά που γράφει και θα σημειώσω ότι για μένα το δυσκολότερο κυνήγι αφορά τα νεφελώματα εκπομπής κι ανάκλασης. Δεν ξέρω γιατί αλλά πάντα αυτοί οι στόχοι με δυσκόλευαν.

Πολύ δύσκολα είναι και ορισμένα σκοτεινά που δεν έχουν αστρικό φόντο πίσω τους. Ένας γαλαξίας αμυδρός, θα τον παλεύεις 1-2 ώρες, κάποια στιγμή θα σου σκάσει μύτη και θα φανεί. Το σκοτεινό, όσο και να παλεύεις, όσο και να χτυπιέσαι, αν δεν έχει κάτι πίσω του να το αναδείξει, δε φαίνεται, δε ξεχωρίζει. Μπορεί να το βλέπεις, αλλά δε το αναγνωρίζεις. Τρανό παράδειγμα το Β355 στο Κύκνο. Αρνήθηκε πεισματικά να μου φανερωθεί. Όποιος το δει, ας πει.

 

Τάκη, πού διαφωνείς σε όσα λέω; Πες να γίνει κουβέντα!

[takis63]

Τάκη, πού διαφωνείς σε όσα λέω; Πες να γίνει κουβέντα!

 

Ίσως δεν το διατύπωσα κι εγώ σωστά. Δεν διαφωνώ με όσα γράφεις αλλά με όσα...κάνεις

 

Και για να μην παρεξηγηθώ :

 

Σε βλέπω μερικές φορές κολλημένο στο τηλεσκόπιο προσπαθώντας να δείς κάτι πραγματικά δύσκολο κι απ΄τη μια μεριά σε θαυμάζω για την επιμονή σου, αλλά απο την άλλη στενοχωριέμαι γιατί νομίζω ότι χάνεις λίγο από την ευχαρίστηση της οπτικής παρατήρησης. Δεν ξέρω αν μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις τι ακριβώς εννοώ. Π.χ. γράφεις για ένα πλανητικό διαμέτρου 2" !!!. Δηλαδή τι να δείς απο ένα τέτοιο αντικείμενο? Θα δείς ένα ακόμη αστεράκι, εντάξει λίγο διαφορετικό απο τ'άλλα αλλά μέχρι εκεί. Καμία άλλη λεπτομέρεια. Αν θυμάσαι στις συζητήσεις που κατά καιρούς έχουμε κάνει, σου λέω να μην προσπαθείς συνέχεια να σπάσεις τα όρια, γιατί αυτό κουράζει πολύ. Και το λέω γιατί κι εγώ το ίδιο παθαίνω. Δε λέω, καλά τα όρια, αλλά δεν είναι για κάθε μέρα. Προσωπικά, δεν κυνηγώ συνέχεια οριακούς και δύσκολους στόχους και προσπαθώ να βρώ την ικανοποίηση στην παρατήρηση, όχι απλά αναγνωρίζοντας ένα αντικείμενο σαν αμυδρότατο συννεφάκι ή αστεράκι ή οτιδήποτε τέλος πάντων, αλλά διακρίνοντας κι αναγνωρίζοντας λεπτομέρειες στη δομή του. Εκεί θεωρώ εγώ ότι βρίσκεται η πεμπτουσία της οπτικής παρατήρησης. Γιαυτό πιστεύω ότι αν θές να συνεχίσεις σε αυτό το μοτίβο παρατήρησης, θα πρέπει να αναβαθμιστείς σε ένα μεγαλύτερο κι ικανότερο τηλεσκόπιο και να μη βγάζεις τα μάτια σου με το 8άρι.

 

Βέβαια τα παραπάνω είναι που με κάνουν να σε θεωρώ ένα hardcore deep sky παρατηρητή, απο τους ικανότερους στο χώρο. Γι αυτό λέω να πάρεις ένα μεγαλύτερο τηλεσκόπιο. Θα δείς ότι θα ανοίξει ένα νέο παράθυρο για σένα στο χώρο.

 

Αυτά, χωρίς διάθεση παρεξήγησης

[alepohori]

Τι παρεξήγηση βρε Τάκη....! Πολύ χαίρομαι που μιλάμε ελεύθερα!! Σε ευχαριστώ!!

[Dimitris M.]

Δημήτρη και Τάκη, διαβάζοντας τις πολύ ωραίες περιγραφές σας, προσωπικά ένα πράγμα μου έρχεται μόνο στο μυαλό..

να ρίξω το 10άρι μου στη γκόλφω μου και να ανέβω στη Δίρφυ για παρατήρηση! Σας ευχαριστώ!

 

Πάντως Δημήτρη, θα συμφωνήσω με τον Τάκη πως θα έπρεπε να έχεις αναβαθμιστεί με μεγαλύτερης διαμέτρου τηλεσκόπιο.

Όταν βλέπω στους χάρτες μου αντικείμενα τα οποία είναι πάνω από 12,5-13 mag, απλά τα προσπερνώ. Είμαι

κι εγώ της άποψης πως για να χαρεί κάποιος την παρατήρηση, χρειάζεται και κάτι παραπάνω από το να διακρίνει απλά

ένα αντικείμενο.. όταν μπορούμε να δούμε έστω και λίγη δομή σε ένα πλανητικό πχ, ε... έχει άλλη χάρη.. πως να

το κάνουμε;! Αυτό βέβαια είναι καθαρά υποκειμενικό, κι αν θέλετε έχει να κάνει και με το πως την βρίσκει ο καθένας!

 

Καλή συνέχεια και καθαρούς ουρανούς να έχουμε!

 

Υ.Γ. Δημήτρη σε περιμένουμε στην παρέα μας απόψε!

[planetman]

Συμφωνώ κι εγώ με τον Τάκη. Η παρατήρηση στα όρια είναι πολύ κουραστική και δε μπορεί να γίνεται για κάθε αντικείμενο. Καλό είναι να υπάρχουν και στιγμές χαλάρωσης. Εγώ πάντως δε μπορώ να διανοηθώ να προσπαθώ να διακρίνω έναν γαλαξία για 2 ώρες. Θα προσπαθήσω για 10 λεπτά και αν δεν καταφέρω να τον δω, απλά αλλάζω στόχο. Εκτός αν είναι μία σούπερ πρόκληση που για κάποιο λόγο θέλω πολύ να την πετύχω, εκεί ίσως προσπαθήσω περισσότερο.

[alepohori]

Παιδιά μη το ψάχνετε! Το οριακό με τραβάει, ό,τι και να λέμε. Δε μπορώ να παρατήσω ένα πράγμα, επειδή είναι δύσκολο. Ακόμα και αν το κάνω, κάτι με ενοχλεί, με τρώει να επιστρέψω. Το ζητούμενο για μένα είναι η τελική επιτυχής έκβαση της προσπάθειας. Έανς γαλαξίας σε μια νύχτα; Ένας. Από εκεί αντλώ την ευτυχία, την πεμπτουσία, την οποία άλλοι αντλούν από μια ωραία αστροφωτογραφία ή από τη διάκριση λεπτομερειών σε έναν γαλαξία. Αυτή η στιγμιαία εμφάνιση του αμυδρού, μια αντίληψη της στιγμής, με τρελαίνει τελείως. Πάντα ήταν κάτι μαγικό για μένα, που με πρώτη αφορμή μού αρέσει να το μοιράζομαι, προσπαθώντας να περιγράψω συναισθήματα. Νομίζω ότι αυτό δε περιγράφεται με άλλα γλαφυρότερα λόγια. Δε γίνεται (ακόμα τουλάχιστον) να στραφώ σε άλλο στυλ. Όταν γεράσω (που δεν έχω σκοπό), βλέπουμε.

[vtsamis]

respect

[planetman]

Δε χρειάζεται να αλλάξεις. Άλλωστε αυτό είναι που σε κάνει μοναδικό!

[Μανούσος]

Κι εμένα μου αρέσει να ψάχνω πολύ ώρα έναν στόχο. Είναι σαν να προκαλεί τις αντοχές μου. Αν τα παρατήσω νιώθω ότι με κέρδισε και δεν μου αρέσει. Η επιτυχή θέαση μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω σε πιο αμυδρά αντικείμενα. Πολλές φορές πονάνε τα μάτια μου από το πολύ ψάξιμο και κάνω διαλλείματα. Φυσικά κάποιες φορές μου αρέσει κι εμένα να βλέπω highlights, όχι μόνο για ξεκούραση αλλά και για να δω λεπτομέρια. Για παράδειγμα στην Πανελλήνια βλέπαμε το blue snowball με το 16αρι του Βασίλη και καταφέραμε να διακρίνουμε την εξωτερική αμυδρή άλω. Αυτό για μένα επίσης είναι πολύ όμορφο. Το θέμα είναι ότι για να δεις τέτοιες λεπτομέρειες θέλεις ίντσες.

[astrovox]

Έχοντας εδώ και κάτι παραπάνω από 2 χρόνια ένα δωδεκάρι μπορώ να πω ότι μου πήρε τον πρώτο χρόνο μόνο και μόνο για να επισκεφτώ με άλλη εικόνα πάλι "εύκολους" στόχους που είχα λίγο πολύ παρατηρήσει στα προηγούμενα χρόνια. Από το δεύτερο χρόνο άρχισα να ψάχνω τα πιο δύσκολα αλλά αυτά που είναι άνετα ορατά με ένα δωδεκάρι είναι τόσα πολλά που ακόμα δεν έχω τελειώσει με αυτά που είχα στα υπόψη. Στο άμεσο μέλλον χρόνος για πολύ "οριακά" δεν υπάρχει αλλά που και που το έχω δοκιμάσει. Νομίζω πως μάλλον το εντελώς οριακό (πχ ένα αντικείμενο τη βραδιά!) δε μου ταιριάζει σαν στόχος παρατήρησης. Αντίθετα, στόχοι που θέλουν 10-15 λεπτά ενασχόλησης (εύρεση, επιβεβαίωση, παρατήρηση) είναι μια χαρά. Ο καθένας, ασφαλώς, κάνει ό,τι τον ικανοποιεί προσωπικά περισσότερο και αυτός είναι και στόχος στο κάτω κάτω.

[Andreas72]

Παιδιά μη το ψάχνετε! Το οριακό με τραβάει, ό,τι και να λέμε. Δε μπορώ να παρατήσω ένα πράγμα, επειδή είναι δύσκολο. Ακόμα και αν το κάνω, κάτι με ενοχλεί, με τρώει να επιστρέψω. Το ζητούμενο για μένα είναι η τελική επιτυχής έκβαση της προσπάθειας. Έανς γαλαξίας σε μια νύχτα; Ένας. Από εκεί αντλώ την ευτυχία, την πεμπτουσία, την οποία άλλοι αντλούν από μια ωραία αστροφωτογραφία ή από τη διάκριση λεπτομερειών σε έναν γαλαξία. Αυτή η στιγμιαία εμφάνιση του αμυδρού, μια αντίληψη της στιγμής, με τρελαίνει τελείως. Πάντα ήταν κάτι μαγικό για μένα, που με πρώτη αφορμή μού αρέσει να το μοιράζομαι, προσπαθώντας να περιγράψω συναισθήματα. Νομίζω ότι αυτό δε περιγράφεται με άλλα γλαφυρότερα λόγια. Δε γίνεται (ακόμα τουλάχιστον) να στραφώ σε άλλο στυλ. Όταν γεράσω (που δεν έχω σκοπό), βλέπουμε.

 

Παιδιά μην το ψάχνετε ο άνθρωπος είναι μαζόχας.... Αφού μου δίνει και το μαστίγιο όταν παρατηρεί έτσι ώστε όταν δω και χαλαρώνει άσκοπα να του δίνω κάνα-δυο βουρδουλιές και να ξυπνάει...

 

RESPECT MY FRIEND!!!!!!

[takis63]

Παιδιά μην το ψάχνετε ο άνθρωπος είναι μαζόχας.... Αφού μου δίνει και το μαστίγιο όταν παρατηρεί έτσι ώστε όταν δω και χαλαρώνει άσκοπα να του δίνω κάνα-δυο βουρδουλιές και να ξυπνάει...

 

Χά Χά τρομερό Ανδρέα, έγραψες