Σελήνη!

[Δροσος Γεωργιος]

Μετεωρίτες στη Σελήνη: άλλο ένα πρόβλημα;

Πόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα των μετεωριτών στη Σελήνη; Η Ρωσία και άλλες χώρες σκοπεύουν να κατασκευάσουν εκεί επανδρωμένες βάσεις μακρόχρονης διαβίωσης, αν και οι διαστημικές υπηρεσίες προτιμούν να μην θυμούνται τους κινδύνους, που παραμονεύουν εκεί τους ανθρώπους. Η πρόσφατη σύγκρουση ενός ουράνιου σώματος με τη Σελήνη ανέδειξε πόσο πραγματικό είναι αυτό το πρόβλημα.

Ο μετεωρίτης κατέπεσε στο σκοτεινό τμήμα της Σελήνης, το συμβάν σημειώθηκε στις 17 Μαρτίου, αλλά μόλις τις προάλλες η ΝΑΣΑ αναφέρθηκε σε αυτό, ενώ αργότερα έπραξαν το ίδιο και άλλες πηγές. Οι επιστήμονες υπολόγισαν τις παραμέτρους των θραυσμάτων:

μέγεθος έως και μισό μέτρο, βάρος - 40 κιλά και ταχύτητα άνω των 25 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο.

Η ενέργεια της σύγκρουσης ήταν ισοδύναμη με έκρηξη 5 τόνων TNT και σχηματίστηκε κρατήρας διαμέτρου 20 μέτρων.

Πρόκειται για το μεγαλύτερο θραύσμα από συνολικά τριακόσια, οι πτώσεις των οποίων έχουν καταγραφεί από το 2005, όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα της συνεχούς παρατήρησης της Σελήνης. Θα μπορούσε κανείς να φανταστεί τί θα συνέβαινε εάν μια πέτρα μεγέθους 40 κιλών συγκρουστεί με μια επανδρωμένη μονάδα! Ας μην ξεχνάμε ότι θα διατηρήσει την τεράστια ταχύτητά της, διότι η Σελήνη δεν διαθέτει ατμόσφαιρα, η οποία θα μπορούσε να την επιβραδύνει.

Ναι, ολόκληρη η επιφάνεια της Σελήνης καλύπτεται από κρατήρες. Όμως η πιθανότητα πτώσης ενός μεγάλου θραύσματος σε μια συγκεκριμένη θέση είναι αμελητέα, είναι πεπεισμένος ο επιστήμονας Βλαντίμιρ Σούρντιν:

Αυτό δεν αποτελεί κίνδυνο για τους κοσμοναύτες στην επιφάνεια της Σελήνης. Τέτοιοι μεγάλοι μετεωρίτες πέφτουν πολύ σπάνια. Είναι απίθανο να συμβεί ότι θα πέσουν σε κάποιο σταθμό είτε σε αστροναύτες στη Σελήνη. Αυτό μπορεί να γίνει μια φορά σε μερικές χιλιάδες χρόνια.

Πολύ πιο επικίνδυνα είναι τα μικρά σωματίδια, μεγέθους όσο ένα κεφάλι σπίρτου και ακόμη μικρότερα. Στη Γη θα καίγονταν πλήρως στην ατμόσφαιρα, αλλά στη Σελήνη θα φθάσουν ως την επιφάνειά της. Ένα τέτοιο σωματίδιο είναι σε θέση να προκαλέσει ζημιά στον εξοπλισμό, είτε να τρυπήσει τα διαστημικά σκάφανδρα και ο άνθρωπος να πεθάνει από ασφυξία. Ευτυχώς κατά τη διάρκεια των αποστολών «Απόλλων» τις δεκαετίες 1960-1970 αυτό δεν συνέβη, συνεχίζει ο εμπειρογνώμονας:

Συνολικά οι αστροναύτες παρέμειναν στη Σελήνη περίπου μιάμιση εβδομάδα και δεν υπέστησαν ζημιές από μετεωρίτες.

Αλλά εάν υπάρχει μια βάση μακροχρόνιας διαβίωσης, είναι προτιμότερο να είναι καλυμμένη κάτω από το έδαφος.

Στους κρατήρες, που έχουν προκληθεί πρόσφατα από πτώσεις μετεωριτών στη Σελήνη, αποκαλύπτεται το έδαφος σε μεγάλο βάθος και εκεί μπορούν να βρεθούν ενδιαφέροντα γεωλογικά δείγματα. Δίπλα σε παρόμοια σημεία έχει νόημα να εγκατασταθούν οι μελλοντικές αποστολές, προσθέτει ο Βλαντίμιρ Σουρντίν. Οι συντεταγμένες των σεληνιακών κρατήρων μπορούν να προσδιοριστούν με δορυφόρους.

Οι επιστήμονες έχουν προβληματιστεί και για ένα ακόμη φαινόμενο: η έκρηξη στη Σελήνη συνέπεσε με την έξαρση της μετεωρικής δραστηριότητας στη Γη. Οι μετεωρίτες ήταν μεγάλοι και έφταναν τα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και ήταν προφανές ότι δεν επρόκειτο για συνηθισμένη «αστρική βροχή».

Σύμφωνα με μια υπόθεση, το σύμπλεγμα Γη-Σελήνη κατά περιόδους διέρχεται μέσω γιγάντιων συγκεντρώσεων θραυσμάτων από τη ζώνη αστεροειδών.

http://greek.ruvr.ru/2013_05_27/114351162/

 

 

 

 

...

[Δροσος Γεωργιος]

Πολύτιμη φεγγαρόσκονη έμεινε ξεχασμένη σε αποθήκη για 43 χρόνια.

Περίπου 20 φιαλίδια με δείγματα σεληνιακής σκόνης που έφεραν στη Γη ο Νιλ Άρμστρονγκ και ο Μπαζ Όλντριν ανακαλύφθηκαν ξεχασμένα σε αποθήκη του Εθνικού Εργαστηρίου Lawrence Berkeley στην Καλιφόρνια.

Η Κάρεν Νέλσον, αρχειοφύλακας του εργαστηρίου, ανέλαβε πρόσφατα να ταξινομήσει τα αντικείμενα στο χώρο φύλαξης και να πετάξει τα άχρηστα.

Μέσα σε ένα βάζο που είχε πια καλυφθεί από... γήινη σκόνη, η Νέλσον βρήκε σφραγισμένα φιαλίδια κενού με χειρόγραφες ετικέτες που έγραφαν «Apollo 11» και «24 Ιουλίου 1970».

Όπως εξηγεί ανακοίνωση του εργαστηρίου,

http://newscenter.lbl.gov/science-shorts/2013/05/08/melvin-calvin-moon-dust/

τα δείγματα βράχων και σκόνης που συνέλεξε το 1969 η πρώτη επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη είχαν αποσταλεί για έρευνες σε περίπου 150 εργαστήρια σε όλο τον κόσμο και πολλά πιστεύεται ότι έχουν πλέον χαθεί.

Στο εργαστήριο Lawrence Berkeley, τα σπάνια δείγματα βρέθηκαν μαζί με ένα αντίγραφο της επιστημονικής μελέτης για την οποία είχαν χρησιμοποιηθεί, με τίτλο «Μελέτη ενώσεων του άνθρακα σε σεληνιακά δείγματα των αποστολών Apollo 11 και Apollo 12».

H μελέτη, η οποία παρουσιάστηκε σε συνέδριο το 1971 και είναι διαθέσιμη εδώ,

http://newscenter.lbl.gov/wp-content/uploads/Lunar-samples-report.pdf

κατέληγε στην απογοητευτική διαπίστωση ότι στο φεγγάρι δεν υπάρχουν οργανικές ενώσεις που θα παρέπεμπαν σε ζωντανούς οργανισμούς.

Ίσως τα απογοητευτικά αποτελέσματα έκαναν τους υπεύθυνους να ξεχάσουν τη φεγγαρόσκονη που είχαν φυλάξει στο ντουλάπι.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231250792

[Δροσος Γεωργιος]

Πάθος για τη σεληνάκατο.

Φέτος συμπληρώνονται 20 χρόνια από τη μέρα που, σε δημοπρασία του Sotheby's, πωλήθηκε η σοβιετική σεληνάκατος Λουνοχόντ-2, που βρισκόταν στη Σελήνη από το 1973.

Αυτά τα 20 χρόνια, ιδιοκτήτης της είναι ο συλλέκτης διαστημικών τεχνουργημάτων και γυιός του αστροναύτη της NASA Ρίτσαρντ Γκάριοτ, ο οποίος το 2008 πέταξε στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό ως τουρίστας.

Τίποτε παρόμοιο δεν έχει υπάρξει στην ιστορία των οίκων δημοπρασιών. Οι Νεοϋορκέζικες αγοραπωλησίες της 11ης Δεκεμβρίου 1993 ήταν αφιερωμένες αποκλειστικά στη διαστημική θεματική. Να τι « βγήκε στο σφυρί»: το ανδρείκελο που είχε πετάξει στο διάστημα 20 μέρες πριν από τον Γιούρι Γκαγκάριν, με την επιγραφή «Μην αγγίζετε. Σε περίπτωση εύρεσης να αναφερθεί άμεσα στις αρχές», η αθλητική φόρμα του κοσμοναύτη Γιεβγκένι Λεόνοφ, η κάψουλα προσεδάφισης του διαστημοπλοίου Σογιούζ. Επιστολές, που γράφηκαν σε τροχιά. Ειδικές σκακιέρες. Τρία πετραδάκια που ανήκουν στην «εισαγωγή» σεληνιακού εδάφους από το σοβιετικό σταθμό «Λουνά-16»

Αντικείμενο υπ’ αριθμόν 68Α: Λουνοχόντ-2 με τη μητρική εξέδρα «Λουνά-21». Διατυπώθηκε με επιφύλαξη ότι η επιστροφή αυτών των δύο αντικειμένων στη Γη δεν είναι εγγυημένη και, γι' αυτό το λόγο, πωλείται μόνο ο «τίτλος» - το δικαίωμα ιδιοκτησίας τους. Αυτό δεν ενόχλησε τους αγοραστές: το αντικείμενο «έφυγε» για 68500 δολάρια. Ο Ρίτσαρντ Γκάριοτ κρέμασε το πιστοποιητικό στο σπίτι του σε γυάλινη κορνίζα.

Τη στιγμή αυτή, στη Σελήνη βρίσκεται ένα ρωσικό μηχάνημα, αλλά το δικαίωμα ιδιοκτησίας έχει περιέλθει σε πολίτη των ΗΠΑ. Πρέπει η Ρωσία να προσπαθήσει να επανακτήσει αυτό το δικαίωμα; Το ερώτημα μπορεί να τεθεί ευρύτερα, χωρίς να περιορίζεται στη σεληνάκατο. Οφείλουμε να ανακτήσουμε, έστω κατά ένα μέρος, τα πωληθέντα αντικείμενα; Το σχόλιο του διευθυντή του Ινστιτούτου Κοσμικών Ερευνών της Ακαδημίας Επιστημών της Ρωσίας:

-Με γνώμονα μια γενική αντίληψη, η επαναγορά αυτών των τεχνουργημάτων είναι επιθυμητή. Από την άλλη πλευρά, συμβάλλουν στην εκλαΐκευση των σοβιετικών επιτυχιών στο διάστημα. Στην Τουλούζη, για παράδειγμα, υπάρχει το μουσείο «Διαστημική Πολιτεία» και εκεί υπάρχουν πολλά αντικείμενα, τα οποία οι Γάλλοι έχουν αγοράσει από δικές μας εταιρίες. Στην αρχή αιφνιδιάστηκα: πώς εμείς δεν τα έχουμε και τα έχουν αυτοί; Όταν όμως είδα πώς λειτουργεί αυτό -χιλιάδες γάλλοι μαθητές έρχονται και τα βλέπουν (οι Γάλλοι επιδεικνύουν με εντιμότητα αυτά που εμείς κάναμε) – τότε αυτό είναι υπέρ της Ρωσίας!

Ας μην ξεχνάμε ακόμη, πόσο δύσκολο ήταν το 1993 για τη Ρωσία. Μόλις είχε διαλυθεί η ΕΣΣΔ. Πλήθος επιστημόνων έχασαν τη δουλειά τους, σε άλλους δεν καταβαλλόταν επί μήνες ο μισθός. Ο επιστημονικός οργανισμός Λαβότσκιν, όπου δημιουργήθηκε η σεληνάκατος, δεν αποτελούσε εξαίρεση. Αν τα αποκτηθέντα στη δημοπρασία μέσα κατέληξαν στην υποστήριξη των επιστημόνων – κι αυτό ήταν επίσης ένα όφελος. Βέβαια, οι αμφιβολίες, σε σχέση με το αν πράγματι συνέβησαν έτσι τα πράγματα, παραμένουν.

Στο μεταξύ, ο Ρίτσαρντ Γκάριοτ λέει ότι το δικαίωμά του αφορά και το σεληνιακό οικόπεδο στο οποίο στέκεται η σεληνάκατος. Κάτι που δεν αντιτίθεται στη διεθνή συμφωνία, κατά την οποία η Σελήνη συνολικά ή ξεχωριστά της τμήματα δεν μπορούν να ανήκουν σε καμία χώρα. Απ’ ότι φαίνεται, αυτή η συμφωνία δεν επεκτείνεται στους ιδιώτες.

(Αραγε ισχυει αυτο ή οχι; Η Διαστημική Νομική τωρα αναπτύσεται και εκει εχει μια Ελληνική ομάδα βραβευτεί!!!)

http://greek.ruvr.ru/2013_06_03/114946558/

[Δροσος Γεωργιος]

Ρώσοι ερευνητές ετοιμάζονται για προσελήνωση.

Ρώσοι σχεδιαστές αναπτύσσουν ένα νέο διαστημικό σκάφος.

Σε πέντε χρόνια, μια τέτοια συσκευή προορίζεται να προσεληνώσει έναν άνθρωπο στη Σελήνη.

Το επανδρωμένο διαστημόπλοιο, το οποίο θα πάει στη Σελήνη, θα παρουσιαστεί από σχεδιαστές της εταιρείας «Ενέργεια» το Σεπτέμβριο στο Διεθνές Σαλόνι Αεροπορίας και Διαστήματος MAKS-2013. 'Ηδη όμως από τώρα υπάρχει δυνατότητα γνωριμίας με μια πλήρους κλίμακας μακέτα της συσκευής.

Το επαναχρησιμοποιούμενο σκάφος νέας γενιάς διαφέρει σε όλα τα επίπεδα από την υπάρχουσα σειρά «Σογιούζ» - από την ακρίβεια της προσεδάφισης μέχρι τη χωρητικότητα.

Στο σκάφος μπορούν να επιβαίνουν μέχρι επτά κοσμοναύτες, σε πτήσεις προς το Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μέχρι τέσσερις – στην περίπτωση αποστολής ανθρώπων στη Σελήνη.

Το - για την ώρα ανώνυμο - πρωτότυπο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ποικιλία αποστολών – από πτήσεις σε τροχιά γύρω από τη Γη και συλλογή διαστημικών απορριμάτων έως και τουριστικά δρομολόγια και πτήσεις στη Σελήνη. Ο λόγος στον γενικό σχεδιαστή της εταιρίας «Ενέργεια» Βιτάλι Λόποτα:

-Μπορεί να πετάξει και να επιστρέψει στη Γη με την ταχύτητα διαφυγής. Δηλαδή, για παράδειγμα, προς τη σελήνη και πίσω. Αυτό, στο παρελθόν, δεν μπορούσαμε να το κάνουμε.

Τώρα, οι σχεδιαστές προετοιμάζονται για την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες του Ρωσικού Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών αναπτύσσουν μια συσκευή που πρώτη θα προσεδαφιστεί στην περιοχή της Σελήνης όπου θα πρέπει κατευθυνθεί το σκάφος. Ο εμπειρογνώμονας του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας, 'Ιγκορ Μιτροφάνοφ εξηγεί:

-Θα προσπαθήσουμε να βρεθούμε πρώτοι στην περιοχή του νοτίου πόλου της Σελήνης. Για τη μελέτη του επιτόπιου φυσικού περιβάλλοντος . Για να επεξεργαστούμε την τεχνική και την τεχνολογία. Έτσι, ώστε το 2017 να εκτοξεύσουμε προς την περιοχή μια αρκούντως βαριά συσκευή, η οποία θα μεταφέρει πολύ περισσότερα επιστημονικά όργανα.

Το επόμενο βήμα, λέει ο ειδικός του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας, 'Ιγκορ Μιτροφάνοφ, θα είναι η μεταφορά πολικού σεληνιακού έδαφους στη Γη. Στα εργαστήρια στη Γη, οι επιστήμονες θα είναι να το μελετήσουν σε όλες άκρως διεξοδικά.

Και μετά από αυτό θα δημιουργηθεί διαστημικός σταθμός σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Από αυτό ακριβώς το σημείο, είναι πολύ πιθανό, ο άνθρωπος να κατευθυνθεί για πρώτη φορά στον 'Αρη.

http://greek.ruvr.ru/2013_06_15/115858523/

[trex]

Η μεγαλύτερη Πανσέληνος του έτους

 

Την ερχόμενη Κυριακή, 23 Ιουνίου, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ένα αρκετά ενδιαφέρον φαινόμενο, την μεγαλύτερη Πανσέληνο του έτους. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν λανθασμένα ότι αυτό συμβαίνει κάθε Αύγουστο, που φυσικά δεν είναι σωστό αφού πρόκειται απλά για μια οπτική απάτη.

 

Αυτό που συμβαίνει δηλαδή είναι ότι στη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών ο Ήλιος βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της ετήσιας φαινόμενης τροχιάς του στον ουρανό ενώ αντίθετα η Σελήνη βρίσκεται σχετικά πιο κοντά στον ορίζοντα. Σ’ αυτή τη θέση η Πανσέληνος μπορεί να συγκριθεί με διάφορα άλλα χαρακτηριστικά που βρίσκονται εκεί, όπως δέντρα, κεραίες και διάφορα κτίσματα.

 

Μ’ αυτόν τον τρόπο ο εγκέφαλος του παρατηρητή παρασύρεται να πιστέψει ότι η Πανσέληνος είναι μεγαλύτερη ενώ επανειλημμένες μετρήσεις έχουν αποδείξει ότι το μέγεθος της Πανσελήνου δεν διαφέρει καθόλου από ώρα σε ώρα. Υπάρχει φυσικά μετρήσιμη διαφορά του μεγέθους της Σελήνης ανάλογα με το αν βρίσκεται στο περίγειό της ή στο απόγειό της, κάτι που συμβαίνει μια φορά κάθε μήνα. Για παράδειγμα το πλησιέστερο περίγειο της Σελήνης το 2013 είναι στις 23 Ιουνίου (357.014 χιλιόμετρα), ενώ το μεγαλύτερο απόγειο ήταν στις 10 Ιουνίου (406.485 χιλιόμετρα). Αυτό όμως δεν έχει σχέση με το πόσο μεγάλη φαίνεται όταν βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα, που οφείλεται όπως είπαμε αποκλειστικά και μόνο σε οπτική απάτη.

 

Η μέση απόσταση της Σελήνης από τη Γη (από κέντρο σε κέντρο) είναι 384.400 χλμ., ενώ στο περίγειό της βρίσκεται περίπου σε απόσταση 356.400 χλμ. και στο απόγειό της στα 406.700 χλμ. Υπάρχει δηλαδή μια διαφορά 50.000 χλμ. περίπου μεταξύ περιγείου και απογείου. Επόμενο είναι ότι στο περίγειό της η Σελήνη φαίνεται μεγαλύτερη απ’ ότι στο απόγειο, όπως επίσης κάποιο από τα 12 περίγεια ενός έτους θα είναι το πλησιέστερο και άρα η Σελήνη θα φαίνεται ως μεγαλύτερη του έτους ιδιαίτερα μάλιστα εάν συμπέσει την ίδια ημέρα να έχουμε και Πανσέληνο, όπως συμβαίνει φέτος στις 23 Ιουνίου!

 

Η καθημερινή παρουσία της Σελήνης στον ουρανό αλλά και η συνεχής αλλαγή της φωτισμένης της μορφής επηρέαζε ανέκ αθεν τους ανθρώπους όπως φαίνεται στα τραγούδια, στις προλήψεις και στις δογματικές τους αντιλήψεις. Γιατί παρ’ όλο που η Σελήνη αντανακλά μόνο το 7% του ηλιακού φωτός που πέφτει πάνω στη γεμάτη κοιλώματα επιφάνειά της, είναι αρκετά λαμπερή ώστε να καλύπτει με το φως της ένα αρκετά μεγάλο μέρος των άστρων της νύχτας. Πολλές μάλιστα παραδόσεις, που κρατάνε από την αρχαία ακόμη εποχή, συνδέουν τη Πανσέληνο του κάθε μήνα με διάφορες αγροτικές εργασίες.

 

Στην αρχαιότητα η Σελήνη λατρεύτηκε σαν θεά. Για τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους η Σελήνη ήταν η θεά του κυνηγιού Άρτεμις που με το φως της βοηθούσε τους κυνηγούς να βλέπουν μεσ’ τη νύχτα. Η αγνή πανέμορφη παρθένα, η κυνηγός θεά, ήταν για τον Όμηρο το πρότυπο της γυναικείας ομορφιάς. Στη Σελήνη απέδιδαν επίσης τη νυχτερινή δροσιά και τις βροχές, γι’ αυτό ονόμαζαν την Άρτεμη «Ποτάμια» και την λάτρευαν κοντά σε πηγές και λίμνες όπου πίστευαν ότι λούζονταν μαζί με τις Νύμφες μακριά από τα βέβηλα μάτια των ανδρών. Ακόμη και σήμερα σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής, της Αυστραλίας και της Ινδονησίας υπάρχουν φυλές που τη λατρεύουν με παρόμοιο τρόπο.

 

Στην κλασική εποχή, οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι μπόρεσαν να διαλευκάνουν αρκετά από τα μυστήρια της Σελήνης, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο μηχανισμός των φάσεών της. Υπέθεσαν λοιπόν ότι το φως της Σελήνης δεν ήταν παρά η αντανάκλαση των ακτίνων του Ήλιου στην επιφάνειά της. Επειδή όμως το φως του Ήλιου φωτίζει καθημερινά διαφορετικές περιοχές της πλευράς της που είναι στραμμένη προς τη Γη, βλέπουμε τη Σελήνη να αλλάζει μορφή συνεχώς ανάλογα με το πώς φαίνεται από τη Γη. Έτσι όταν η Σελήνη βρίσκεται στην ίδια κατεύθυνση με τον Ήλιο στρέφει προς εμάς το μη φωτιζόμενο ημισφαίριό της, οπότε λέμε ότι έχουμε Νέα Σελήνη ή Νουμηνία.

 

Με την πάροδο των ημερών η Σελήνη μετατοπίζεται στην τροχιά της και έτσι από τη Γη αρχίζουμε να βλέπουμε όλο και μεγαλύτερο μέρος του φωτιζόμενου ημισφαιρίου της. Όταν η αποχή της από τον Ήλιο είναι 90 μοίρες, φαίνεται να είναι φωτισμένη κατά το 1/2, και η φάση αυτή ονομάζεται πρώτο τέταρτο. Η κίνηση συνεχίζεται μέχρις ότου η Σελήνη βρίσκεται σε αντίθεση προς τη θέση του Ήλιου, βρίσκεται δηλαδή απέναντι από τον Ήλιο με την Γη στη μέση, οπότε εμείς βλέπουμε από τη Γη ολόκληρο το φωτιζόμενο ημισφαίριό της και λέμε ότι έχουμε Πανσέληνο. Τότε η Σελήνη ανατέλλει όταν ο Ήλιος δύει.

 

Ο χρόνος όμως κυλάει και η Σελήνη συνεχίζει την κίνησή της γύρω από τη Γη μέχρις ότου βρεθεί στη φάση του τελευταίου τέταρτου. Τέλος, η Σελήνη ξανάρχεται σε σύνοδο με τον Ήλιο, οπότε έχουμε και πάλι Νουμηνία ή Νέα Σελήνη. Από τη μια σύνοδο ως την επομένη, για τη συμπλήρωση δηλαδή όλων των φάσεων της Σελήνης, χρειάζονται περίπου 29,5 ημέρες, και για την ακρίβεια 29 ημέρες 12 ώρες, 44 λεπτά και 2,86 δευτερόλεπτα. Ο χρόνος αυτός ονομάζεται συνοδικός μήνας και είναι η χρονική περίοδος μεταξύ δύο διαδοχικών πανσελήνων ή δύο διαδοχικών φάσεων Νέας Σελήνης, από την οποία γεννήθηκε ο ημερολογιακός μας μήνας. Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράξενο που τα πρώτα ημερολόγια βασίζονταν σε έναν κύκλο σεληνιακών μηνών.

 

Υπάρχει όμως και ο άλλος «μήνας», όπως είπαμε, που ονομάζεται «αστρικός μήνας», και είναι ο πραγματικός χρόνος μιας πλήρους περιφοράς της Σελήνης γύρω από τη Γη αφού μετράει την χρονική περίοδο μεταξύ δύο διαδοχικών περασμάτων της Σελήνης μπροστά από ένα δεδομένο άστρο. Η κίνηση αυτή γίνεται εμφανής καθώς η θέση της Σελήνης ανάμεσα στα άστρα αλλάζει από νύχτα σε νύχτα. Ο χρόνος αυτός είναι περίπου 27 ημέρες, και για την ακρίβεια 27 ημέρες 7 ώρες, 43 λεπτά και 11,5 δευτερόλεπτα.

 

Η αιτία της μεγαλύτερης διάρκειας του συνοδικού μήνα σε σχέση με τον αστρικό μήνα είναι αρκετά απλή: Κατά τη διάρκεια ενός μήνα, το ντουέτο Γη και Σελήνη έχει διασχίσει μια αρκετά μεγάλη απόσταση γύρω από τον Ήλιο. Έτσι όταν η Σελήνη έχει ολοκληρώσει μία πλήρη περιφορά της γύρω από τη Γη, πρέπει να ταξιδέψει επιπλέον πάνω από δύο ακόμη ημέρες για να ξαναγυρίσει στην ίδια γραμμική σχέση που είχε με την Γη και τον Ήλιο ώστε να δημιουργηθούν οι ίδιες πάλι προϋποθέσεις που είναι αναγκαίες για να έχει την ίδια φάση με αυτή με την οποία άρχισε την τροχιά της γύρω από τη Γη

 

http://physicsgg.me/2013/06/21/%CE%B7-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B7-%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%83%CE%AD%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82/

[Δροσος Γεωργιος]

Στείλτε το δικό σας «σκάφος» στη Σελήνη.

Οι φίλοι του Διαστήματος έχουν τώρα την ευκαιρία να σχεδιάσουν και να στείλουν ένα «σκάφος τσέπης» στο Διάστημα.

Το πρόγραμμα ονομάζεται Pocket Spacecraft και απευθύνεται στο ευρύ κοινό μέσω της ιστοσελίδας Kickstarter. Οι ενδιαφερόμενοι με ένα ποσό γύρω στα 150 ευρώ μπορούν να σχεδιάσουν το δικό τους σκάφος που θα ταξιδέψει στη Σελήνη. Δεν πρόκειται φυσικά για ένα μεγάλου μεγέθους συμβατικό σκάφος αλλά για έναν δίσκο σε μέγεθος DVD. Ο δίσκος που ονομάζεται «Scout» αποτελείται από το ίδιο υλικό με το οποίο κατασκευάζονται τα εύκαμπτα ολοκληρωμένα κυκλώματα. Για αυτό και φέρει πάνω του εύκαμπτα ηλεκτρονικά συστήματα.

Οι δίσκοι θα τοποθετηθούν σε ένα «μητρικό σκάφος» το οποίο θα εκτοξευθεί μαζί με άλλο διαστημικό φορτίο το οποίο θα μεταφέρει στο Διάστημα κάποιος εμπορικός πύραυλος εκτόξευσης. Ο ιδιοκτήτης του κάθε δίσκου θα έχει επικοινωνία με αυτόν μέσω κινητού τηλεφώνου ή ηλεκτρονικού υπολογιστή ώστε να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή που βρίσκεται κατά τη διαδρομή του στη Σελήνη αλλά και όταν το μητρικό σκάφος προσεδαφιστεί σε αυτή.

Για να υλοποιηθεί η αποστολή θα πρέπει να συμμετάσχουν περίπου 2.500 φίλοι του Διαστήματος αφού το συνολικό ποσό που απαιτείται είναι 400 χιλιάδες ευρώ. Το χρονικό περιθώριο για να δηλώσει κάποιος συμμετοχή και να στείλει το δικό του «σκάφος» στη Σελήνη είναι 60 ημέρες. Μέχρι στιγμής πάντως το ενδιαφέρον δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό αφού συμμετοχή έχουν δηλώσει περί τα 100 άτομα.

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=520490

[trex]

Πυρηνική «γεωβόμβα» έφτιαξε τη Σελήνη

Σούπερ έκρηξη στο κέντρο της Γης δημιούργησε το φεγγάρι

 

Αμστερνταμ

Ολλανδός επιστήμονας διατυπώνει μια νέα θεωρία για την ύπαρξη της Σελήνης. Είναι ίσως η πλέον ανατρεπτική αλλά και αρκετά «προωθημένη» θεωρία από όσες έχουν διατυπωθεί μέχρι σήμερα για τη δημιουργία του φυσικού μας δορυφόρου. Ο Βιμ βαν Βέστρενεν, πλανητικός επιστήμονας του Πανεπιστημίου του Αμστερνταμ, υποστηρίζει ότι η Σελήνη είναι προϊόν μιας σούπερ έκρηξης που σημειώθηκε στον πυρήνα της Γης.

 

Η έκρηξη

 

Ο Βέστρενεν εκτιμά ότι η έκρηξη σημειώθηκε πριν από 4.5 δισ. έτη και είχε ισχύ ανάλογη με εκείνη 40 δισεκατομμυρίων ατομικών βομβών! Η σούπερ έκρηξη όπως είναι ευνόητο ουσιαστικά «διαμέλισε» τη Γη και ένα από τα κομμάτια του πλανήτη που εκτοξεύτηκαν στο Διάστημα μετατράπηκε τελικά σε φυσικό του δορυφόρο.

 

Η θεωρία του Βέστρενεν βασίζεται σε μια άλλη θεωρία που διατυπώθηκε πριν από περίπου 60 έτη και η οποία υποστηρίζει ότι στο κέντρο της Γης υπάρχει ένας τεράστιος πυρηνικός αντιδραστήρας. Σύμφωνα με τη νέα θεωρία αμέσως μετά τη δημιουργία της Γης ραδιενεργά στοιχεία όπως το πλουτώνιο και το ουράνιο συνέρρευσαν στον εξωτερικό πυρήνα του πλανήτη και μετασχηματίστηκαν σε μεγάλες υγρές δεξαμενές. Ολο αυτό το ραδιενεργό υλικό προκάλεσε μια αλυσιδωτή αντίδραση που οδήγησε σε μια τρομερή έκρηξη στο εσωτερικό του πλανήτη. «Μια πυρηνική έκρηξη είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να εξηγήσει την ύπαρξη της Σελήνης» υποστηρίζει ο Βέστερνεν.

 

Οι θεωρίες

 

Η πρώτη δημοφιλής θεωρία για την ύπαρξη της Σελήνης διατυπώθηκε από τον Τζορτζ Ντάργουιν, υιό του Καρόλου Δαρβίνου. Ο βρετανός αστρονόμος είχε υποστηρίξει ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε από τη Γη, όταν ένα κομμάτι ύλης αποσπάστηκε από την περιοχή του ισημερινού του πλανήτη μας λόγω της φυγόκεντρης δύναμης. Η κρατούσα θεωρία πάντως αναφέρει ότι η Σελήνη δημιουργήθηκε μετά από τη σύγκρουση της Γης με ένα γιγάντιο διαστημικό σώμα, πιθανώς με έναν πλανήτη στο μέγεθος του Αρη.

 

http://www.axortagos.gr/piriniki-geovomva-eftiakse-selini.html

[Δροσος Γεωργιος]

Δύο φεγγάρια μπορεί να είχε κάποτε η Γη, σύμφωνα με νέα επιστημονική θεωρία.

Και ένα δεύτερο φεγγάρι που επέζησε για λίγα εκατομμύρια εκατομμύρια χρόνια προτού προσκρούσει και αφομοιωθεί με τη σελήνη, φαίνεται πως είχε η Γη σύμφωνα με μία καινούργια θεωρία. Ο καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ, Έρικ Ασφογκ, λέει πως η σελήνη δεν δημιούργηθηκε απο πετρώματα που αποκολλήθηκαν απο τη Γη όταν προσέκρουσε στον πλανήτη μας ένα μεγάλο ουράνιο σώμα.

Πιστεύει αντιθέτως ότι σε διάστημα 30 μέχρι 130 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος, ο πλανήτης μας βρέθηκε να έχει δύο φεγγάρια.

Είχαν μικρότερο μέγεθος από αυτό που έχει σήμερα η σελήνη και περιφέρονταν γύρω από τη Γη στην ίδια απόσταση περίπου.

Ωστόσο, κάποια στιγμή, το ένα φεγγάρι συγκρούστηκε με το άλλο και τα δύο ουράνια σώματα έγιναν ένα αποκτώντας τη μορφή που έχει τώρα το φεγγάρι.

Κατά την άποψη του επιστήμονα από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, το γεωλογικό ανάγλυφο που παρατηρείται σήμερα στη σελήνη, με τα βουνά που διαθέτει, υποδηλώνουν εκείνη την σύγκρουση των δύο δορυφόρων της Γης, στο απώτατο παρελθόν.

Ο Έρικ Άσφογκ θα αναλύσει εκτενέστερα τη θεωρία του, σε προσεχές σε συνέδριο που θα γίνει τον Σεπτέμβριο στη Βασιλική Εταιρεία του Λονδίνου.

http://www.tanea.gr/news/science-technology/article/5028011/dyo-feggaria-mporei-na-eixe-kapote-h-gh-symfwna-me-nea-episthmonikh-thewria/

 

Όταν μια βόλτα στο φεγγάρι δεν είναι και τόσο... ρομαντική.

Την επόμενη φορά που θα τάζεις το φεγγάρι στο άλλο σου μισό, καλά θα κάνεις να το λάβεις υπόψη σου τα πρόσφατα ευρήματα ερευνών που έδειξαν ότι το φεγγάρι αποτελεί ένα εξαιρετικά τοξικό περιβάλλον για τον άνθρωπο προκαλώντας αναπνευστικά προβλήματα ή ακόμα και καρκίνο.

Ερευνητές του University of Tennessee ισχυρίζονται ότι η μακροπρόθεσμη έκθεση στη σκόνη της Σελήνης είναι άκρως επιβλαβής για τον άνθρωπο. Όπως αναφέρουν, στο παρελθόν ακόμα και η σύντομη έκθεση των αστοναυτών της αποστολής Apollo στη σκόνη είχε δυσάρεστες συνέπειες στο δέρμα, τα μάτια και τους πνεύμονες τους και μάλιστα παρά το γεγονός ότι φορούσαν ειδικές στολές.

Η εισπνοή της βλαβερής σκόνης της Σελήνης μπορεί να προκαλέσει ποικίλα αναπνευστικά προβλήματα, από φλεγμονές του αναπνευστικού συστήματος μέχρι και καρκίνο. Οι επιστήμονες τη συγκρίνουν με γνωστούς ρύπους της Γης όπως τον αμίαντο και την ηφαιστειακή τέφρα, το μικροσκοπικό μέγεθος των οποίων τους επιτρέπει να εισχωρούν βαθιά στους πνεύμονες μας. Πέρα από αυτό, στη σεληνιακή σκόνη έρχεται να προστεθεί και η μακροχρόνια έκθεση σε υπεριώδη ακτινοβολία και ακτινοβολία πρωτονίων.

Τέλος οι ερευνητές αναφέρουν ότι η σκόνη μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς δερματικούς ερεθισμούς ή και βλάβες στους κερατοειδείς των ματιών.

Σχόλιο:Τελικά η σκόνη θα αποτελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα είτε θα είμαστε στην Σελήνη είτε στον Αρη!!!

http://www.defencenet.gr/defence/item/%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CF%8C%CF%83%CE%BF-%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE

[trex]

Μια εκπληκτική φωτογραφία της Σελήνης …

… από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

 

Tην φωτογραφία ανέβασε χτες στο twitter ο Ιταλός αστροναύτης του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού Luca Parmitano.

 

http://physicsgg.me/2013/08/06/%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%BB%CE%B7%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7/

[trex]

LADEE: η επόμενη αποστολή της NASA στη Σελήνη

 

Μετά από τις αποστολές των τελευταίων χρόνων, Lunar Reconnaissance Orbiter (μελέτησε την επιφάνεια της Σελήνης) και GRAIL (κατέγραψε το βαρυτικό της πεδίο), η NASA στέλνει στις αρχές του Σεπτέμβρη ακόμη μια αποστολή στο φεγγάρι, αυτή τη φορά με σκοπό τη μελέτη της αραιής του ατμόσφαιρας.

 

Το μικρό σκάφος, μεγέθος αμαξιού και κόστους 210 εκατομμυρίων ευρώ ονομάζεται LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer), και είναι μια ρομποτική αποστολή η οποία θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με σκοπό τη λεπτομερή συλλογή στοιχείων για τη σύνθεση και τη δομή της λεπτής ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου.

 

Θα εκτοξευθεί στις 6 Σεπτεμβρίου από το διαστημικό κέντρο της NASA στην ακτή της Βιρτζίνια. Πρόκειται για την πρώτη φορά που εκτοξεύεται σκάφος πέρα από γήινη τροχιά από τη Βιρτζίνια (οι υπόλοιπες αποστολές εκτοξεύονται από το Kennedy Space Center στη Φλόριντα), ενώ θα είναι και η πρώτη διαστημική πτήση του νέου πυραύλου Minotaur V.

 

Η ατμόσφαιρα της Σελήνης, η οποία αποκαλείται και εξώσφαιρα, είναι τόσο αραιή, που τα μεμονωμένα άτομα που την αποτελούν δε συγκρούονται καν μεταξύ τους. Ακόμη και η Γη έχει μια παρόμοια εξώσφαιρα, αλλά βρίσκεται στα ανώτερα στάδια της ατμόσφαιρας, σε αντίθεση με τη Σελήνη, όπου αγκαλιάζει την επιφάνειά της.

Αν και οι πλανητικοί επιστήμονες ψάχνουν για εξωπλανήτες με ατμόσφαιρες παρόμοιες με αυτή της Γης, είναι πολύ πιο συχνό το φαινόμενο να περιβάλλονται από τέτοιου είδους εξώσφαιρες. Έτσι η μελέτη της εξώσφαιρας της Σελήνης, θα δώσει απαντήσεις και για άλλους δορυφόρους πλανητών και βραχώδη αντικείμενα, ή ακόμη και για πλανήτες όπως ο Ερμής.

 

Η αποστολή θα είναι εξοπλισμένη με δύο φασματόμετρα και μια συσκευή που θα αναλύει τη σκόνη, ενώ θα φέρει και ένα νέο σύστημα τηλεπικοινωνιών, που θα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών αντί ραδιοκύματα.

 

Αυτό θα επιτρέψει την αποστολή δεδομένων έξι φορές γρηγορότερα, με εξοπλισμό που ζυγίζει το μισό βάρος και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Αν είναι επιτυχές, το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαπλανητικές αποστολές της NASA τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατου βίντεο, κάτι πρωτάκουστο για διαστημική αποστολή.

 

http://physicsgg.me/2013/08/24/ladee-%CE%B7-%CE%B5%CF%80%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-nasa-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7/

[Δροσος Γεωργιος]

Ίχνη νερού στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης.

Σημάδια ύπαρξης νερού στο φεγγάρι εντόπισε η αμερικανική Υπηρεσία Ορυκτολογίας και Χαρτογράφησης της Σελήνης, που χρηματοδοτείται από την NASA, μέσω του ερευνητικού προγράμματος Apollo. Πρόκειται για στοιχεία νερού που βρίσκονται σε μαγματικά πετρώματα και ορυκτούς κρυστάλλους άγνωστης μέχρι στιγμής προέλευσης.

«Τώρα που εντοπίσαμε νερό το οποίο πιθανώς προέρχεται από το εσωτερικό του πλανήτη, μπορούμε να αρχίσουμε να συγκρίνουμε αυτό το νερό με άλλα χαρακτηριστικά της επιφάνειας της Σελήνης», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας που συνέταξε την εν λόγω έρευνα, Ρέητσελ Κλίμα.

«Η επιστημονική έρευνα προχωρά με αυτή την ανακάλυψη ένα βήμα περισσότερο στις έρευνες για την σύσταση της Σελήνης και την διαδικασία εξέλιξης των μαγμάτων μετά την πτώση της θερμοκρασίας πάνω στον πλανήτη», συμπλήρωσε.

Το 2009, η NASA είχε ανακοινώσει πως η αποστολή LCROSS, κατά την οποία συνετρίβη ελεγχόμενα μια συσκευή στον νότιο πόλο της Σελήνης, είχε καταφέρει να ανακαλύψει σημαντικές ποσότητες νερού.

http://www.defencenet.gr/defence/item/nasa-%CE%AF%CF%87%CE%BD%CE%B7-%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%8D-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%81%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CE%BD%CE%B7%CF%82

[Δροσος Γεωργιος]

Η εξερεύνηση της σεληνιακής ατμόσφαιρας από την αποστολή LADEE της NASA.

Βίντεο:

http://physicsgg.me/2013/09/01/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%be%ce%b5%cf%81%ce%b5%cf%8d%ce%bd%ce%b7%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%b1%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%b1%cf%84/

[Δροσος Γεωργιος]

Nερό στη Σελήνη.

Στη Σελήνη υπάρχει πολύ νερό, αλλά βρίσκεται σε μεγάλα βάθη.

Το συμπέρασμα αυτό βγάλθηκε με βάση τη μελέτη των δεδομένων από το ινδικό μη επανδρωμένο διαστημόπλοιο Chandrayaan-1. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό των μελλοντικών αποστολών, συμπεριλαμβανομένων και των επανδρωμένων, - θεωρούν οι επιστήμονες.

Το Chandrayaan-1 μετέδιδε σήματα από την περισεληνιακή τροχιά ως το 2009. Μετά η επικοινωνία με το ινδικό διαστημόπλοιο διακόπηκε ξαφνικά, αλλά η επεξεργασία των αποθηκευμένων πληροφοριών που είχε μεταδόσει, συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τελευταία, π.χ., φανερώθηκε ότι ο μεγάλος κρατήρας Bullialdus, πάνω από τον οποίο πετούσε το διαστημόπλοιο περιέχει νερό. Η ύπαρξη του νερού στη Σελήνη επιβεβαιώθηκε πριν μερικά χρόνια ακόμα από τους ερευνητικούς σταθμούς, μαζί και με τη βοήθεια ρωσικών συσκευών.

Αλλά τότε γινόταν λόγος για τις πολικές περιοχές, όπου ο πάγος διαμορφώνεται στους κρατήρες από τον ηλιακό άνεμο.

Ο κρατήρας Bullialdus όμως βρίσκεται κοντά στον ισημερινό. Μάλιστα, τα ίχνη του νερού εντοπίστηκαν μόνο στο κέντρο του σε ένα λόφο από μαγματικά, αναστρεφόμενα από κάποιο αρχαίο χτύπημα, πετρώματα.

Το Chandrayaan-1 παρατήρησε το φάσμα της λεγόμενης ομάδας υδροξυλίου (ένα άτομο οξυγόνου συν ένα άτομο υδρογόνου). Η ομάδα αυτή υπάρχει μόνο στο μαγματικό νερό από μεγάλα βάθη.

Τα νέα δεδομένα θα αλλάξουν, προφανώς, την αντίληψη για το πώς διαμορφωνόταν ο φυσικός μας δορυφόρος. Αλλά δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά βασιζόμενοι μόνο στις πληροφορίες από ένα κρατήρα ότι το νερό υπάρχει παντού στη Σελήνη: πολύ λίγα είναι τα στατιστικά στοιχεία. Χρειάζεται να ελεγχθούν και άλλοι κρατήρες και λεκάνες που προέρχονται από διάφορα χτυπήματα και να διευκρινιστεί με τη βοήθεια των αναλύσεων ισοτόπων τι συγκεκριμένα νερό είναι – των κομητών ή του μεγάλου βάθους. Τέτοιες αναλύσεις μπορούν να κάνουν σεληνιακά οχήματα ή σταθμοί προσελήνωσης, αν εφοδιαστούν με συσκευή ανάλυσης και εγκατάσταση διάτρησης σε βάθος δεκάδων μέτρων. Κι όμως ακόμα και σ΄αυτή την περίπτωση δεν θα είναι εύκολη η ανακάλυψη αυτού του νερού, - θεωρεί ο επιστήμονας του ρωσικού του Ινστιτούτου Διαστημικής Έρευνας Βλαντισλάβ Τρετιακόφ.

- Είναι μάλλον απίθανο ότι το νερό αυτό υπάρχει σε υγρή κατάσταση. Είναι, προφανώς, δεσμευμένο, οπως στα μεταλλεύματα. Όπως και στο τσιμέντο – αν προστεθεί εκεί νερό θα πάρουμε μπετόν. Για να εξαχθεί το νερό από το μπετόν χρειάζεται να θερμανθεί πολύ. Έτσι συμβαίνει και εκεί.

Αν είναι δεσμευμένο νερό, τότε θα είναι δύσκολο να εξαχθεί.

Ο Βλαντισλάβ Τρετιακόφ επέστησε την προσοχή και στο γεγονός ότι ο ίδιος ο κρατήρας σχηματίστηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια. Συνεπώς το πεταγμένο έξω μαζί με τα πετρώματα νερό βάθους μάλλον δεν διατηρήθηκε. Στη θέση του εμφανίστηκε προφανώς, άλλο νερό που βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια, π.χ., των κομητών.

Τα συγκεντρωμένα δεδομένα θα πρέπει να ελέγχθούν επισταμένα σε όλη την επιφάνεια της Σελήνης,- πιστεύουν οι ειδικοί. Καλύτερα να ανοίξουμε κάποιο πηγάδι σαν το αρτεσιανό. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να γίνει το ρωσο-ευρωπαϊκό πείραμα διάτρησης της Σελήνης σε βάθος μερικών μέτρων – το πείραμα αυτό βρίσκεται στο στάδιο προετοιμασίας.

http://greek.ruvr.ru/2013_09_04/240638616/

[Δροσος Γεωργιος]

Έτοιμη για εκτόξευση η νέα αποστολή της NASA στο φεγγάρι.

H NASA ανακοίνωσε ότι όλες οι προετοιμασίες για την εκτόξευση του ερευνητικού σκάφους LADEE έχουν ολοκληρωθεί με επιτυχία. Το LADEE που έχει ως βασική αποστολή την πραγματοποίηση ατμοσφαιρικών μελετών στη Σελήνη είναι προγραμματισμένο να εκτοξευθεί στις 6 Σεπτεμβρίου.

Το LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer, Εξερευνητής Σεληνιακής Ατμόσφαιρας και Περιβάλλοντος Σκόνης) θα συλλέξει στοιχεία για τη σύνθεση και τη δομή της αραιής ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου. Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά και συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης, όμως όπως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες παρόμοιες με εκείνη της Σελήνης.

Το LADEE είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά και σύμφωνα με τους δημιουργούς του μπορεί να φέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες.

Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία για τη μετάδοση πληροφοριών αντί ραδιοκύματα.

Αυτό αναμένεται να επιτρέψει την αποστολή δεδομένων έξι φορές γρηγορότερα με εξοπλισμό που ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Αν είναι επιτυχές, το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231263847

[Δροσος Γεωργιος]

H εκτόξευση του LADEE

Το διαστημικό σκάφος της NASA LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) - προφέρεται όπως το “laddie,” και όχι “lady” - εκτοξεύθηκε με επιτυχία στις 6 Σεπτεμβρίου (11:27 p.m. EDT) από το διαστημικό κέντρο της NASA στην ακτή της Βιρτζίνια. Η εκτόξευση έγινε για πρώτη φορά χρησιμοποιώντας τον νέο τύπο πυραύλου Minotaur V.

Το μικρό σκάφος, μέγεθος αμαξιού και κόστους 210 εκατομμυρίων ευρώ ονομάζεται LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer), και είναι μια ρομποτική αποστολή η οποία θα τεθεί σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη με σκοπό τη λεπτομερή συλλογή στοιχείων για τη σύνθεση και τη δομή της λεπτής ατμόσφαιρας του φυσικού μας δορυφόρου.

Η αποστολή θεωρείται ιδιαίτερα σημαντική επειδή οι επιστήμονες μπορεί μεν να αναζητούν εξωπλανήτες με ατμοσφαιρικά χαρακτηριστικά και συνθήκες παρόμοιες με εκείνες της Γης, όμως όπως φαίνεται υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός πλανητών με ατμόσφαιρες παρόμοιες με εκείνη της Σελήνης.

Το LADEE είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που δοκιμάζεται για πρώτη φορά και ίσως επιφέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες. Το σύστημα χρησιμοποιεί υπέρυθρη ακτινοβολία αντί ραδιοκυμάτων για τη μετάδοση πληροφοριών και μεταδίδει δεδομένα έξι φορές γρηγορότερα, ενώ ζυγίζει 50% λιγότερο από τα υπάρχοντα συστήματα επικοινωνίας στο Διάστημα και καταναλώνει 25% λιγότερη ισχύ. Το νέο σύστημα θα επιτρέπει σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές τη μετάδοση ακόμη και τρισδιάστατων βίντεο.

Το βίντεο της εκτόξευσης:

 

http://physicsgg.me/2013/09/07/%ce%b2%ce%af%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf-%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%cf%84%cf%8c%ce%be%ce%b5%cf%85%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%bf%cf%85-ladee/

[Δροσος Γεωργιος]

H Σελήνη είναι 100 εκατομμύρια χρόνια νεώτερη.

Νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα σχετικά με την ηλικία της Σελήνης.

Οι νέες εκτιμήσεις αναφέρουν πως το φεγγάρι είναι νεώτερο τουλάχιστον κατά 100 εκατ. χρόνια, σε σχέση με ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, δηλ. έχει ηλικία 4,4 έως 4,45 δισεκατομμυρίων ετών και όχι 4,56 δισεκατομμυρίων.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρίτσαρντ Κάρλσον του Ινστιτούτου Επιστήμης Κάρνεγκι της Ουάσιγκτον, έκαναν τη σχετική ανακοίνωση σε συνέδριο στο Λονδίνο, που διοργάνωσε η Βασιλική Εταιρεία επιστημών της Βρετανίας με θέμα «Η προέλευση της Σελήνης», σύμφωνα με το Space.com.

Σύμφωνα με την κυρίαρχη επιστημονική θεωρία, το φεγγάρι δημιουργήθηκε όταν ένα άλλο μεγάλο ουράνιο σώμα, στο μέγεθος τουλάχιστον του ‘Αρη, έπεσε πάνω στη Γη και από την πρόσκρουση εκτινάχθηκαν στο διάστημα τεράστιες ποσότητες ύλης, που σταδιακά και υπό την πίεση της βαρύτητας σχημάτισαν τον δορυφόρο του πλανήτη μας.

Το ηλιακό μας σύστημα σχηματίστηκε πριν από 4,56 δισεκατομμύρια χρόνια.

Η ακριβής χρονολόγηση των πλανητών και δορυφόρων είναι δύσκολη, αλλά βελτιώνεται σταδιακά λόγω και της προόδου της τεχνολογίας.

Σύμφωνα με τον Κάρλσον, στη Γη έχουν βρεθεί ενδείξεις ότι η επιφάνειά της είχε λιώσει πριν από περίπου 4,45 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν κατά πάσα πιθανότητα είχε συμβεί η καταστροφική πρόσκρουση που «γέννησε» το φεγγάρι.

http://physicsgg.me/2013/09/24/h-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9-100-%ce%b5%ce%ba%ce%b1%cf%84-%cf%87%cf%81%cf%8c%ce%bd%ce%b9%ce%b1-%ce%bd%ce%b5%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%b7/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακάλυψη Mega θόλου στη Σελήνη.

Μια νέα ανακάλυψη από τον Ερασιτέχνη Αστρονόμο Γιώργο Ταρσούδη (www.lunar-captures.com) έρχεται να επισφραγιστεί και πάλι με το να βραβευθεί σαν Σεληνιακή φωτογραφία της ημέρας (LUNAR PHOTO OF THE DAY – LPOD) η παρακάτω φωτογραφία.

Στην φωτογραφία , βλέπουμε την ανακάλυψη ενός τεράστιου θόλου (Megadome) ηφαιστειακής προελεύσεως, απομεινάρι της εποχής που η Σελήνη είχε ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Το φεγγάρι δεν έχει ηφαίστεια ενεργά τα τελευταία 3 δισεκατομμύρια χρόνια. Πιστεύεται ότι η πλειοψηφία των θόλων είναι ηφαιστειογενείς και σχηματίστηκαν από διαδοχικές εκλύσεις λάβας. Δεν αποκλείεται ωστόσο, κάποιοι από τους θόλους να είναι αποτέλεσμα ανάτασης, βαθιές παρεισδύσεις μάγματος που ανάγκασαν τα υπερκείμενα στρώματα πετρωμάτων να κυρτώσουν προς τα πάνω.

Ο θόλος αυτός επιβεβαιώνεται με μετρήσεις που έκανε ο Γιώργος Ταρσούδης με το ACT react quick map tool.

Ο Mega θόλος έχει διάμετρο με μέση τιμή τα 85.26 χλμ. και ύψος 300-400 μέτρων ! γι αυτό ονομάζεται MEGADOME.

Όπως αναφέρει ο Γιώργος Ταρσούδης: “ο εντοπισμός φυσικά δεν έγινε τυχαία, πολλές φορές κυνηγάμε να φωτογραφίζουμε την Σελήνη όταν είναι σε φάση και πάντα κοντά στην διαχωρίζουσα όπου μπορούμε να πάρουμε εικόνες με ψηλότερη αντίθεση. Επίσης οι ηλιακές ακτίνες είναι χαμηλά στην περιοχή κάτι που μας βοηθάει στο κυνήγι της ανακάλυψης των θόλων. Από την αρχή μου έκανε εντύπωση όταν το διέκρινα ότι είχε αρκετές ομοιότητες με έναν άλλο γνωστό τεράστιο θόλο τον Valentine”.

 

Ο διαχειριστής και σχολιαστής του LPOD είναι ο καθηγητής Chuck Wood, ο οποίος έχει εργαστεί σε πολλά πανεπιστήμια της Αμερικής αλλά και στην NASA (δημοσιεύσεις του βρίσκονται).

http://www.lpod.org/cwm/Chuckstuff/publications.htm

Όλη την έρευνα καταγραφής Σεληνιακών θόλων μπορείτε να την δείτε στην ιστοσελίδα του Γιώργου Ταρσούδη,

http://www.lunar-captures.com/domes.html

ενώ άλλες φωτογραφίες του της Σελήνης βρίσκονται

http://www.lunar-captures.com//Skywatcher_14inch.html

Σχετική βιβλιογραφία:

- ΣΕΛΗΝΗ ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ (PETER GREGO) από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΛΑΝΗΤΑΡΙΟ

- LPOD

- SELENOLOGY TODAY

 

http://physicsgg.me/2013/10/02/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%ba%ce%ac%ce%bb%cf%85%cf%88%ce%b7-mega-%ce%b8%cf%8c%ce%bb%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7/

[Δροσος Γεωργιος]

Η Γη «έκλεψε» τη Σελήνη από την Αφροδίτη;

Το φεγγάρι δεν δημιουργήθηκε μετά από την πρόσκρουση στη Γη ενός μεγάλου ουρανίου σώματος σαν τον Άρη πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, αλλά ο πλανήτης με την έλξη της βαρύτητάς του «έκλεψε» τον δορυφόρο της Αφροδίτης

Αυτή είναι η νέα «αιρετική» θεωρία ενός Αμερικανού επιστήμονα, για την προέλευση της Σελήνης ως αχώριστης συντρόφου της Γης. Η όλη ιδέα έρχεται σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειονότητα των επιστημόνων, αλλά ο «πατέρας» της αντιτείνει ότι η έως σήμερα κυρίαρχη θεωρία έχει αρκετά κενά και αφήνει αναπάντητα διάφορα ερωτήματα.

Ο Ντέιβ Στίβενσον, καθηγητής πλανητικής επιστήμης του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (Caltech), παρουσίασε την εναλλακτική θεωρία σε συνέδριο που διοργάνωσε στο Λονδίνο η Βασιλική Εταιρία Επιστημών της Βρετανίας, με θέμα «Η προέλευση της Σελήνης», σύμφωνα με το Space.com.

Ο Αμερικανός επιστήμονας πιστεύει ότι η Αφροδίτη είχε σε τροχιά γύρω της έναν ήδη σχηματισμένο δορυφόρο, ο οποίος κάποια στιγμή «παγιδεύτηκε» στη βαρυτική έλξη της Γης και έτσι άλλαξε πλανητικό σύντροφο!

Όμως, το μεγάλο «όπλο» της κυρίαρχης θεωρίας της γιγάντιας πρόσκρουσης είναι ότι, όπως έχουν δείξει και πρόσφατες γεωχημικές αναλύσεις, η σύνθεση των πετρωμάτων της Γης και της Σελήνης έχουν μεγάλες ομοιότητες. Αυτή η διαπίστωση, όπως είπε ο Άλεξ Χολιντέι του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, καθιστά μάλλον απίθανη την ιδέα «κλοπής» του φεγγαριού από την Αφροδίτη.

Όμως ο Ντέιβ Στίβενσον θεωρεί παράξενο το γεγονός πώς η Αφροδίτη δεν έχει γύρω της κανένα δορυφόρο και επιμένει πως αυτός ο καυτός πλανήτης πρέπει να μελετηθεί περισσότερο γεωχημικά, μήπως βρεθούν μεγάλες ομοιότητες με τη Σελήνη και τη Γη. Από την άλλη, όπως παραδέχεται, ανακύπτει το ερώτημα πώς απέκτησε η Αφροδίτη τον δικό της δορυφόρο, χωρίς να αποκλείει ότι αυτό συνέβη μετά από μια γιγάντια πρόσκρουση πάνω σε αυτήν και όχι πάνω στη Γη.

Εκτός από την κυρίαρχη θεωρία γέννησης της Σελήνης από τμήματα της Γης και του σώματος που έπεσε πάνω της (τα οποία εκτινάχθηκαν στο διάστημα και σταδιακά συντέθηκαν σε δορυφόρο), υπάρχουν και άλλες δύο θεωρίες που δεν πιστεύουν στην πρόσκρουση.

Η μία πιστεύει ότι η Σελήνη αποκόπηκε από το «πλευρό» της Γης (όπως η Εύα από τον Αδάμ) λόγω της υπερβολικά μεγάλης φυγόκεντρης δύναμης περιστροφής του πρώιμου πλανήτη μας, όταν η μέρα, δηλαδή ο χρόνος πλήρους περιστροφής γύρω από τον εαυτό της, δεν διαρκούσε 24 αλλά μόλις πέντε ή έξι ώρες.

Η άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι η Σελήνη δεν προήλθε καθόλου από τη Γη, απλώς τα δύο σώματα εξαρχής δημιουργήθηκαν την ίδια εποχή και στην ίδια περιοχή, γι’ αυτό έχουν ομοιότητες στη σύστασή τους.

Στην φωτογραφία απεικόνιση της Σελήνης λίγο μετά το σχηματισμό της, πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.

 

http://physicsgg.me/2013/10/02/%ce%b7-%ce%b3%ce%b7-%ce%ad%ce%ba%ce%bb%ce%b5%cf%88%ce%b5-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb%ce%ae%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%86%cf%81%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%84/

[Δροσος Γεωργιος]

7-10-1959: H πρώτη φωτογραφία της αθέατης πλευράς τη Σελήνης.

Το διαστημικό σκάφος Luna 3 φωτογράφησε για πρώτη φορά την αθέατη πλευρά της Σελήνης, στις 7 Οκτωβρίου (σαν σήμερα) του 1959 από απόσταση 63.500 χιλιομέτρων. Το Luna 3 πήρε συνολικά 29 φωτογραφίες στις οποίες – παρότι ήταν χαμηλής ανάλυσης – διακρίνονταν τα περισσότερα βασικά χαρακτηριστικά.

Η παραπάνω εικόνα, είναι η πρώτη φωτογραφία που έστειλε το Luna 3, αποκαλύπτοντας για πρώτη φορά το γεγονός ότι η αθέατη πλευρά της Σελήνης, ήταν πολύ διαφορετική από την ορατή πλευρά της. Τα τρία τέταρτα προς τα δεξιά του δίσκου είναι η αθέατη πλευρά. Το σκοτεινό σημείο στο πάνω δεξιά μέρος είναι η Mare Moscoviense, η σκοτεινή περιοχή κάτω αριστερά είναι η Mare Smythii. Ο μικρός σκοτεινός κύκλος στο κάτω δεξιά μέρος με τη λευκή κουκίδα στο κέντρο είναι ο κρατήρας Tsiolkovskiy και κεντρική κορυφή του.

http://physicsgg.me/2011/10/07/h-%cf%80%cf%81%cf%8e%cf%84%ce%b7-%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b8%ce%ad%ce%b1%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%81%ce%ac%cf%82/

 

Η Ρωσία μπορεί να δημιουργήσει επανδρωμένη βάση στη Σελήνη.

Στην κρατική εταιρία Roscosmos άρχισε το προκαταρκτικό έργο επιστημονικής επιβεβαίωσης της δυνατότητας δημιουργίας επανδρωμένης σεληνιακής βάσης, δήλωσε ο Διευθυντής του Ινστιτούτου διαστημικών ερευνών, ακαδημαϊκός Λεβ Ζελιόνι.

«Ο άμεσος στόχος στον ορίζοντα σχεδιασμού - είναι η δημιουργία ενός επανδρωμένου προκεχωρημένου φυλακίου στη Σελήνη" – είπε ο επιστήμονας.

Η δημιουργία σεληνιακής βάσης μεταξύ 2020 - 2030 αποτελεί ρεαλιστική προοπτική.

Σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό, στη Σελήνη ο άνθρωπος θα τα βρει πολύ δύσκολα. «Η μακρόχρονη παραμονή είναι δυνατή μόνο σε ειδικά καταφύγια και, πιθανότατα, κάτω από την επιφάνεια του σεληνιακού εδάφους», - πρόσθεσε, διευκρινίζοντας ότι ο κύριος κίνδυνος για τις μακρόχρονες σεληνιακές αποστολές και τη πτήση στον Άρη είναι η κοσμική ραδιενέργεια.

Η κατασκευή μιας διαστημικής βάσης θα γίνει σε έναν από τους πόλους της Σελήνης – ανέφερε σε ζωντανή σύνδεση με τη «Φωνή της Ρωσίας», ο ρώσος επιστήμονας, Βλαντισλάβ Σεφτσένκο.

Αρχικά, η σεληνιακή βάση προγραμματιζόταν για τον ισημερινό της Σελήνης, αλλά, τώρα που ανακαλύφθηκε πάγος στους πόλους, αποφασίστηκε να δημιουργηθεί εκεί.

«Γνωρίζουμε ότι η Σελήνη διαθέτει αποθέματα τιτανίου, νερό σε μορφή πάγου και στρώματα μετάλλων, κάτι που διευκολύνει το έργο του σχεδιασμού της βάσης» - σημείωσε ο ειδικός.

Η Roscosmos έχει ήδη αρχίσει την προκαταρκτική εργασία για την υλοποίηση της κατασκευής του σεληνιακού οικισμού.

http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_05/245468751/

http://greek.ruvr.ru/news/2013_10_04/245350968/

[trex]

Αν η Σελήνη «μετακόμιζε» δίπλα στη Γη

Ερασιτέχνης αστρονόμος δημιούργησε βίντεο αποκαλύπτοντας μια πραγματική «πανσέληνο»

 

Ουάσινγκτον

Ένα εντυπωσιακό βίντεο, το οποίο αποκαλύπτει πώς θα έμοιαζε η πανσέληνος αν η Σελήνη… μετακόμιζε δίπλα στη Γη δημιούργησε η χρήστης του YouTube, Yeptic1.

 

Στο διάρκειας δύο λεπτών οπτικό υλικό, ο Yeptic1 εξηγεί ότι η Σελήνη θα ήταν κάπως έτσι αν από την απόσταση των 384,400 χλμ., πλησίαζε τη Γη στα 420 χλμ. Σύμφωνα με τον ερασιτέχνη αστρονόμο πρόκειται για την απόσταση στην οποία «ταξιδεύει» ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός γύρω από τον πλανήτη μας.

 

Στο βίντεο, η Σελήνη ξεπροβάλλει γιγάντια πίσω από τα βουνά στην περιοχή του Χάντσβιλ στην Αλαμπάμα. Σταδιακά ανεβαίνει στον ουρανό, όπου μπλοκάρει το φως του ήλιου, σκορπώντας σκοτάδι στη Γη, ενώ σύντομα βυθίζεται στα δυτικά αποκαλύπτοντας και πάλι το φως της ημέρας.

 

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=535820

[Δροσος Γεωργιος]

Η Νότια Κορέα σχεδιάζει να εκτοξεύσει σεληνάκατο.

Η Νότια Κορέα προτίθεται να τοποθετήσει σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη δικό της δορυφόρο και να μεταφέρει στην επιφάνεια αυτού του ουράνιου σώματος ένα μικρό σεληνιακό όχημα.

Το πρόγραμμα αυτό προβλέπεται να εκτελεστεί ως το 2020. Το Φεβρουάριο του 2014 15 κέντρα επιστημονικών ερευνών της Νότιαςς Κορέας θα αρχίσουν να εργάζονται από κοινού για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου.

Από το 2010 για τις προκαταρκτικές έρευνες στο πλαίσιο του σεληνιακού προγράμματος δαπανήθηκαν περίπου 9.3 εκατομμύρια δολάρια. Το κόστος δε όλου του προγράμματος υπολογίζεται σε 650 εκατομμύρια δολάρια.

http://greek.ruvr.ru/news/2013_11_14/250147311/

[Δροσος Γεωργιος]

Τι θα βλέπατε αν σας στόχευαν από τη Σελήνη με λέιζερ.

Το διαστημικό σκάφος της NASA LADEE (Lunar Atmosphere and Dust Environment Explorer) – προφέρεται όπως το “laddie,” και όχι “lady” – που είχε εκτοξευθεί στις 6 Σεπτεμβρίου, βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

http://www.space.com/23478-moon-laser-beam-earth-photo.html

Το LADEE θα μελετήσει τη σύνθεση και τη δομή της ελάχιστης ατμόσφαιρας της Σελήνης. Μεταξύ άλλων είναι εφοδιασμένο με ένα νέο προηγμένο σύστημα επικοινωνίας που δοκιμάζεται για πρώτη φορά και ίσως επιφέρει επανάσταση στις διαστημικές επικοινωνίες.

Η μετάδοση πληροφοριών γίνεται διαμέσου της υπέρυθρης ακτινοβολίας μια μέθοδος που είναι έξι φορές γρηγορότερη σε σχέση με την εκπομπή διαμέσου ραδιοκυμάτων.

Σχεδόν όλες οι διαστημικές αποστολές βασίζονται σήμερα στις ραδιοεπικοινωνίες, οι οποίες όμως συναντούν σημαντικούς περιορισμούς. Ένα πρόβλημα είναι ότι το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα δεν είναι απεριόριστο, και οι συχνότητες που αντιστοιχούν στα ραδιοκύματα και τα μικροκύματα είναι πλέον κατειλημμένες. Η NASA, όμως, χρειάζεται όλο και ταχύτερες μεταδόσεις, και μια καλή λύση είναι η αξιοποίηση της ακτινοβολίας λέιζερ σε άλλες, πιο ευρύχωρες συχνότητες.

Τον Οκτώβριο, το λέιζερ του Ladee έθεσε νέο ρεκόρ ταχύτητας για εξωγήινες μεταδόσεις στα 622 Mbps. Αυτό σημαίνει ότι οι μελλοντικές αποστολές της NASA θα μπορούν να μεταδίδουν βίντεο σε υψηλή ανάλυση και σε 3D.

Στις 26 Οκτωβρίου, η οπτική μετάδοση του δορυφόρου ελήφθη από επίγειο σταθμό της ESA στο νησί της Τενερίφης, έξω από τις δυτικές ακτές της Αφρικής. Η δέσμη που έφτασε στο σταθμό δεν θα ήταν ορατή με γυμνό μάτι, δεδομένου ότι το λέιζερ εκπέμπει στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Με τη βοήθεια μιας υπέρυθρης κάμερας, όμως, η εξωγήινη λάμψη ήταν δυνατό να φωτογραφηθεί.

Τα δεδομένα που έλαβε η ESA μεταδόθηκαν στη χαμηλότερη ταχύτητα των 40 Mbps, η οποία όμως είναι αρκετές φορές μεγαλύτερη από ό,τι σε μια τυπική ευρυζωνική σύνδεση για το σπίτι.

Εκτός από το σταθμό της Τενερίφης, το Ladee στοχεύει επίσης το λέιζερ σε έναν σταθμό της NASA στο Νιου Μέξικο και σε έναν δεύτερο σταθμό της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας.

http://physicsgg.me/2013/11/21/%cf%84%ce%b9-%ce%b8%ce%b1-%ce%b2%ce%bb%ce%ad%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%b5-%ce%b1%ce%bd-%cf%83%ce%b1%cf%82-%cf%83%cf%84%cf%8c%cf%87%ce%b5%cf%85%ce%b1%ce%bd-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%cf%83%ce%b5%ce%bb/

[Δροσος Γεωργιος]

Τα καυσαέρια κινεζικής σεληνιακής συσκευής θα εμποδίσουν τη μελέτη της σεληνιακής ατμόσφαιρας από τη NASA.

Τα αέρια της εξάτμισης από τους κινητήρες της κινεζικής σεληνιακής συσκευής «Τσανγκιέ 3» μπορεί να δημιουργήσουν εμπόδια στη λειτουργία του αμερικανικού LADEE, που μελετά την ατμόσφαιρα της Σελήνης. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι συνεργάτες του Εργαστηρίου Εφηρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζον Χόπκινς.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα απόβλητα των προϊόντων καύσης και τα σωματίδια του καυσίμου, που θα προκύψουν ως αποτέλεσμα της προσελήνωσης της κινεζικής μονάδας θα ρυπάνουν σημαντικά την σεληνιακή ατμόσφαιρα. Ωστόσο, οι αρνητικές επιπτώσεις μπορούν να ελαχιστοποιηθούν εάν οι Κινέζοι πληροφορήσουν έγκαιρα τους μηχανικούς της NASA σχετικά με την ενεργοποίηση των κινητήρων της συσκευής.

Η αποστολή του «Τσανγκιέ 3» έχει προγραμματιστεί για το Δεκέμβριο του 2013.

http://greek.ruvr.ru/radio_broadcast/no_program/252859515/

[Δροσος Γεωργιος]

Τροχοφόρο ρομπότ στο φεγγάρι εκτοξεύει το Δεκέμβριο η Κίνα.

Τον επόμενο μήνα η Κίνα θα επιχειρήσει την πρώτη της προσσελήνωση και θα στείλει ένα τροχοφόρο ρομπότ να εξερευνήσει την επιφάνεια της Σελήνης.

Η Κίνα έχει ήδη χαρτογραφήσει την επιφάνεια του φεγγαριού με τις αποστολές Τσανγκ-ε 1 και Τσανγκ-ε 2, χάρη στις οποίες εντοπίστηκε κατάλληλο σημείο για προσσελήνωση.

Η φιλόδοξη αποστολή Τσανγκ-ε 3 θα επιχειρήσει τώρα ένα ριψοκίνδυνο βήμα μπροστά. Οι μόνες χώρες πoυ έχουν καταφέρει ως σήμερα να προσεδαφίσουν αποστολές στη Σελήνη είναι οι ΗΠΑ και η Ρωσία.

Το εξάτροχο ρομπότ «Γιούτου» της νέας αποστολής παίρνει το όνομά του από ένα θρυλικό κουνελάκι που ζει στο φεγγάρι.

Το πρωτότυπο του ρομπότ παρουσιάστηκε το Νοέμβριο στη Διεθνή Έκθεση Βιομηχανίας της Σαγκάης. Φέρει έξι τροχούς, ένα ζευγάρι ηλιακών συλλεκτών, ένα κεντρικό ιστίο στην κορυφή του οποίου υπάρχουν κάμερες, καθώς και έναν ρομποτικό βραχίονα που προορίζεται πιθανότητα για γεωλογικές αναλύσεις.

Όπως σχολιάζει το Reuters, οι διαστημικές επιχειρήσεις αποτελούν πλέον προτεραιότητα για το Πεκίνο, με τον πρόεδρο Σι Τζινπίγκ να δηλώνει ότι θέλει να αναδείξει την Κίνα σε διαστημική υπερδύναμη.

Τον περασμένο Ιούνιο η Κίνα πραγματοποίησε μια ακόμα επανδρωμένη αποστολή με την κάψουλα Σενζού, βασισμένη σε ρωσική τεχνολογία. Τρεις αστροναύτες πέρασαν δύο εβδομάδες σε τροχιά και κατάφεραν να προσδέσουν την κάψουλά τους στο πειραματικό εργαστήριο Τιανγκόγκ -αυτό ήταν και το πρώτο βήμα για την κατασκευή ενός κινεζικού διαστημικού σταθμού έως το 2020.

Την επόμενη δεκαετία δεν αποκλείεται να ακολουθήσει επανδρωμένη αποστολή στη Σελήνη.

http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231276158

[trex]

Θα φάμε ποτέ λαχανικά… Σελήνης;

Η NASA σχεδιάζει να καλλιεργήσει φυτά στον φυσικό μας δορυφόρο το 2015

 

Χιούστον, Τέξας

Ενα ακόμη φιλόδοξο σχέδιο υλοποιείται στα εργαστήρια της NASA. Αναπτύσσεται ένα μίνι θερμοκήπιο που θα σταλεί στη Σελήνη για να διαπιστωθεί αν οι σπόροι φυτών εντός του θα αναπτυχθούν. Υπάρχουν σχέδια δημιουργίας επανδρωμένων βάσεων στη Σελήνη και στόχος του εγχειρήματος είναι να μάθουμε αν θα μπορούν οι άποικοι να καλλιεργήσουν λαχανικά και φρούτα ώστε να έχουν (σχετική) αυτονομία στη διατροφή τους.

 

Η ιδέα

 

Οι επιστήμονες της NASA κατασκευάζουν ένα σφραγισμένο δοχείο μέσα στο οποίο θα έχουν τοποθετηθεί σπόροι φυτών. Το δοχείο θα περιέχει αποθέματα αέρα για πέντε ημέρες και κάποιες ποσότητες νερού οι οποίες θα απελευθερωθούν αμέσως μόλις το δοχείο ακουμπήσει το έδαφος της Σελήνης. Σύμφωνα με τους κατασκευαστές του δοχείου, ο αέρας και το νερό που αυτό θα περιέχει σε συνδυασμό με το φως του Ηλιου, μπορούν (θεωρητικά) να επιτρέψουν την ανάπτυξη των φυτών.

 

Στο δοχείο θα έχουν τοποθετηθεί κάμερες από τις οποίες οι επιστήμονες θα παρακολουθούν την πορεία της «καλλιέργειας». Στόχος της NASA είναι το μίνι θερμοκήπιο να είναι έτοιμο στα τέλη του 2015 ώστε να ταξιδέψει στη Σελήνη με το σκάφος της αποστολής Lunar X-Prize που είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει εκείνη τη χρονική περίοδο.

 

http://www.tovima.gr/science/physics-space/article/?aid=543279