Πλανήτης Γη.

[Δροσος Γεωργιος]

Εντοπίστηκε η ύπαρξη ενός πανάρχαιου υπερβουνού.

 

Σε αρχαίες ηπείρους όπως η Γκοντβάνα υπήρχαν γιγάντιες οροσειρές που διαβρώνονταν και έριχναν πολύτιμα συστατικά στους ωκεανούς.

Ήταν διατυπωμένη μια θεωρία η οποία έκανε λόγο για την ύπαρξη στο μακρινό παρελθόν κάποιας μεγάλης οροσειράς η οποία διαβρώθηκε σχετικά γρήγορα και τροφοδότησε τους ωκεανούς με διάφορα θρεπτικά και άλλα συστατικά (σίδηρος, φώσφορος κ.α.) μεταβάλλοντας δραστικά την χημεία των ωκεανών. Αποτέλεσμα αυτής της διεργασίας ήταν η έκρηξη της ζωής στη Κάμβρια περίοδο πριν από περίπου 540 εκατ. έτη. Δεν είχαν βρεθεί όμως μέχρι πρόσφατα στοιχεία που να στηρίζουν αυτή την θεωρία.Πριν από τρεις μήνες επιστήμονες της Ερευνητικής Σχολής Γεωλογικών Επιστημών του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας (ANU) ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν τα ίχνη μια τέτοιας οροσειράς. Όπως ανέφεραν η οροσειρά ήταν παρόμοια σε μέγεθος με τα Ιμαλάια και εκτεινόταν σε απόσταση τουλάχιστον 2.500 χιλιομέτρων, στην τοποθεσία της σημερινής δυτικής Αφρικής και βορειοανατολικής Βραζιλίας, οι οποίες την εποχή εκείνη αποτελούσαν μέρος της υπερηπείρου Γκοντβάνα.Ερευνητές από το ίδιο πανεπιστήμιο επανέρχονται και με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Earth and Planetary Science Letters» παρουσιάζουν τα ευρήματα τους για την ύπαρξη μιας ακόμη τέτοιας οροσειράς που ήταν κατά πολύ αρχαιότερη αλλά και κατά πολύ μεγαλύτερη από την πρώτη που εντοπίστηκε.Πρόκειται για μια οροσειρά που επίσης είχε ύψος παρόμοιο με αυτό των κορυφών των Ιμαλαΐων αλλά το μήκος της άγγιζε τα οκτώ χιλιάδες χλμ. H οροσειρά αυτή είχε σχηματιστεί πριν από περίπου δύο δισ. έτη σε μια ήπειρο που είχε σχηματιστεί εκείνη την περίοδο και έχει ονομαστεί Nuna. Η ανακάλυψη αυτής της οροσειράς συμπληρώνει και ένα κομμάτι του γεωλογικού παζλ της Γης.Οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι οι ωκεανοί σταμάτησαν να εξελίσσονται κατά το χρονικό διάστημα που ξεκίνησε πριν από περίπου 1,7 δισ. έτη μέχρι πριν από 750 εκατ. έτη το οποίο έχουν χαρακτηρίσει «βαρετή περίοδο» της Γης. Οι υποστηρικτές αυτής θεωρίες πίστευαν ότι αυτό οφειλόταν στο ότι στο επίμαχο χρονικό διάστημα διακόπηκε απότομα ο σχηματισμός οροσειρών στον πλανήτη. Η ανακάλυψη των δύο «υπερβουνών» όπως χαρακτηρίζουν οι ειδικοί αυτές τις γιγάντιες αρχαίες οροσειρές και χρονολόγηση του σχηματισμού τους πριν και μετά από την βαρετή περίοδο ενισχύει την ιδέα της απουσίας για περίπου ένα δισ. έτη μεγάλων οροσειρών στον πλανήτη.  

https://www.naftemporiki.gr/story/1829162/entopistike-i-uparksi-enos-panarxaiou-uperbounou

[Δροσος Γεωργιος]

Οι πάγοι που λιώνουν στη Γροιλανδία μπορούν να βυθίσουν τις ΗΠΑ.

REUTERS/RITZAU SCANPIX

Μια εικόνα από τις δυτικές ακτές της Γροιλανδίας που λιώνουν με πολύ ταχύ ρυθμό.

Το στρώμα πάγου στη Γροιλανδία είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον κόσμο, μετά την Ανταρκτική, και το λιώσιμό του αυξάνει το ύψος της στάθμης της θάλασσας. Η αύξηση της στάθμης αναμένεται να προκαλέσει τεράστια προβλήματα αφού υπάρχει κίνδυνος όχι απλά να πλημμυρίσουν νησιωτικές και παράκτιες περιοχές σε όλο τον πλανήτη αλλά κυριολεκτικά να βυθιστούν.Επιστήμονες τεσσάρων κρατικών ερευνητικών ινστιτούτων της Δανίας μελέτησαν δορυφορικά δεδομένα από την περίοδο 2002-2021 και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σε αυτή την εικοσαετία στη Γροιλανδία έχουν λιώσει περίπου 5,100 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου. Η ποσότητα του νερού από αυτό το λιώσιμο θα μπορούσε να βυθίσει τις ΗΠΑ σε βάθος μισού μέτρου. Σύμφωνα με τους ερευνητές η απώλεια των πάγων της Γροιλανδίας αυτά τα 20 έτη έχουν οδηγήσει σε αύξηση της στάθμης της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο κατά 1,2 εκατοστά που είναι μεγάλη αύξηση.Η μελέτη δείχνει ότι οι πιο έντονες απώλειες πάγων στη Γροιλανδία συμβαίνουν στις περιοχές κοντά στις ακτές όπου οι πάγοι συρρικνώνονται με ταχύ ρυθμό και τελικά πέφτουν στη θάλασσα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι πάγοι στις δυτικές ακτές της Γροιλανδίας. Σύμφωνα με μελέτη της NASA το νερό που βρίσκεται κάτω από τους πάγους έχει αποκτήσει υψηλότερες από το κανονικό θερμοκρασίες γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα το νερό αυτό να συμβάλει πολύ στο λιώσιμο των πάγων οι οποίοι δέχονται τις… επιθέσεις ζέστης τόσο από την ατμόσφαιρα όσο και από τη θάλασσα.Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας με τον υπάρχοντα ρυθμό του λιώσιμου των πάγων στη Γροιλανδία στο τέλος του αιώνα η αύξηση της στάθμης της θάλασσας θα είναι 7-13 εκατοστά εξέλιξη με ανυπολόγιστες καταστροφικές συνέπειες τόσο στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα όσο και στον ανθρώπινο πολιτισμό.Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών αν λιώσει το σύνολο των πάγων στη Γροιλανδία η στάθμη της θάλασσας στον πλανήτη θα αυξηθεί περίπου επτά μέτρα κάτι που σημαίνει ότι σχεδόν το σύνολο των νησιωτικών περιοχών και μεγάλο μέρος της στεριάς της Γης θα βουλιάξει με ότι αυτό συνεπάγεται. Να σημειωθεί ότι πριν από λίγους μήνες ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Λιντς στη Βρετανία παρουσίασε μια μελέτη στην οποία αναφέρεται αναφέρεται ότι η Γροιλανδία έχει χάσει 3,500 δισεκατομμύρια τόνους πάγων την τελευταία δεκαετία.

https://www.naftemporiki.gr/story/1829027/oi-pagoi-pou-lionoun-sti-groilandia-mporoun-na-buthisoun-tis-ipa

[Δροσος Γεωργιος]

Βρέθηκε ο μεγαλύτερος σε μέγεθος ευρωπαίος «πολίτης»

OSCAR SANISIDRO / MUSEU DE LA CONCA DELLÀ

Καλλιτεχνική απεικόνιση του τεράστιου δεινόσαυρου που ανακαλύφθηκε στα Πυρηναία.

Ενα άγνωστο είδος τεράστιων δεινόσαυρων ανακαλύφθηκε σε μια περιοχή των Πυρηναίων στην Καταλονία. Πρόκειται για ένα είδος τιτανόσαυρου που ζούσε πριν από 70.5 εκατ. έτη. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση  «Nature Ecology & Evolution» η ομάδα παλαιοντολόγων που έκανε την ανακάλυψη αναφέρει ότι είναι πολύ πιθανό αυτός ο δεινόσαυρος να είναι το μεγαλύτερο ον που έχει ζήσει στην Ευρώπη.Ο Abditosaurus kuehnei όπως ονομάστηκε ο δεινόσαυρος ήταν φυτοφάγος . Το μήκος του άγγιζε τα 18 μέτρα και είχε βάρος 14 τόνων. Ο μακρύς λαιμός του A. kuehnei του επέτρεπε να σηκώνει το κεφάλι του σε ύψος τέσσάρων μέτρων από το έδαφος ώστε να μπορεί να φτάνει την τροφή του ακόμη και σε ψηλά δέντρα. Οι ερευνητές δηλώνουν έκπληκτοι από την ανακάλυψη αφού δεν είχε εντοπιστεί στο παρελθόν η παρουσία τέτοιου μεγέθους δεινόσαυρων όχι μόνο στην ιβιρική χερσόνησο και την ευρύτερη περιοχή αλλά σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.Την εποχή των δεινοσαύρων η Ευρώπη ήταν σύμφωνα με τους ειδικούς ένα αρχιπέλαγος χωρισμένο σε πολλά μικρότερα και μεγαλύτερα νησιά που αργότερα κάποια από αυτά ενώθηκαν και δημιούργησαν την ηπειρωτική Ευρώπη και κάποια δημιούργησαν χερσονήσους όπως η Σκανδιναβία. Ο περιορισμένος χώρος και κυρίως η περιορισμένη τροφή στις νησιωτικές περιοχές δεν επιτρέπουν γενικότερα την επιβίωση μεγάλου μεγέθους ζώων για αυτό τον λόγο θεωρούνταν απίθανο να ζούσαν στο ευρωπαϊκό περιβάλλον δεινόσααυροι σαν τον A. kuehnei. 
https://www.naftemporiki.gr/story/1830413/brethike-o-megaluteros-se-megethos-europaios-politis

•  

[Δροσος Γεωργιος]

Η χιονισμένη Ελλάδα όπως φαίνεται από το διάστημα

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) έδωσε στη δημοσιότητα μια φωτογραφία της χιονισμένης Ελλάδας, η οποία τραβήχτηκε από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στις αρχές Φεβρουαρίου.Τη φωτογραφία, που δείχνει τη Χαλκίδα, τον πορθμό του Ευρίπου και μέρος του Ευβοϊκού Κόλπου, τράβηξε ο Γερμανός αστροναύτης Ματίας Μάουρερ, ο οποίος την ανάρτησε στον λογαριασμό του στο Twitter με τη λεζάντα «εναρμονισμένη με τα εθνικά χρώματα της, η χειμωνιάτικη Ελλάδα δείχνει τον εαυτό της στα μπλε και στα λευκά»

 

Το συνοδευτικό κείμενο της ESA αναφέρει ότι «για δεύτερη χρονιά στη σειρά, η Ελλάδα γνώρισε άνευ προηγουμένου ποσότητες χιονιού, σκεπάζοντας τη χώρα στα λευκά» και επισημαίνει ότι «η καταιγίδα Ελπίδα σάρωσε την Ελλάδα και επίσης τμήματα της Τουρκίας, προκαλώντας εκτεταμένα προβλήματα στη Μεσογειακή χώρα που είναι γνωστή περισσότερο για τις παραλίες της με τη λευκή άμμο και τα ασπροβαμμένα σπίτια της παρά για το χιόνι».Ακόμη, επισημαίνεται ότι «μολονότι είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς την ομορφιά του λευκού και μπλε τοπίου σε αυτή την εικόνα, είναι επίσης μια δυσάρεστη υπενθύμιση για τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη. Ιδίως όταν συγκρίνει κανείς με την φωτογραφίες των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2021, τις οποίες είχε τραβήξει ο αστροναύτης Τομά Πεσκέ στη διάρκεια της αποστολής του ‘Αλφα».

Μια γρήγορα μεταβαλλόμενη Γη

Όπως οι δορυφόροι παρακολουθούν τη Γη από ψηλά, το ίδιο κάνουν και οι αστροναύτες, γινόμενοι μάρτυρες μιας γρήγορα μεταβαλλόμενης Γης. Οι φωτογραφίες που τραβούν οι αστροναύτες, έρχονται να συμπληρώσουν τα δορυφορικά δεδομένα, αλλά επίσης εξυπηρετούν έναν άλλο ζωτικό ρόλο: να αναδεικνύουν το πρόβλημα του κλίματος στο ευρύ κοινό.Ο αστροναύτης της ESA Ματίας Μάουερ, πέρα από τη σχετική σημαντική επιστημονική εργασία του πάνω στον ISS στο πλαίσιο της αποστολής Cosmic Kiss (Κοσμικό Φιλί), είναι ιδιαίτερα ενεργός στα social media.Σύμφωνα με την ESA, μια όμορφη φωτογραφία όπως αυτή της χιονισμένης Ελλάδας «ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις για το πώς οι άνθρωποι αλληλεπιδρούμε και επηρεάζουμε το περιβάλλον μας. Μπορούμε να νιώσουμε ταυτόχρονα δέος για την ομορφιά αλλά και για την πραγματικότητα της κατάστασης. Το ερώτημα είναι: τι θα κάνουμε γι’ αυτήν;».

Δείτε τις φωτογραφίες του Γερμανού αστροναύτη:

 

https://www.in.gr/2022/02/14/b-science/space/xionismeni-ellada-opos-fainetai-apo-diastima/

[Δροσος Γεωργιος]

Οι 590 χιλιάδες κεραυνοί της έκρηξης στο ηφαίστειο Τόνγκα σε animation.

Reuters

Στα τέλη Δεκεμβρίου το ηφαίστειο στο νησί Τόνγκα στον Ειρηνικό άρχισε να ενεργοποιείται και στις 15 Ιανουαρίου προκλήθηκε με εξαιρετικά ισχυρή έκρηξη τα επακόλουθα της οποίας έγιναν με διαφόρους τρόπους αντιληπτά σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Το κρουστικό κύμα της έκρηξης έφθασε μέχρι την Ελλάδα. Ο καπνός της έφτασε στο ύψος-ρεκόρ των 55 χιλιομέτρων πάνω από την επιφάνεια της Γης, στα σύνορα της στρατόσφαιρας κάτι που δεν έχει ποτέ διαπιστωθεί στο παρελθόν.Επιστήμονες της NASA υπολόγισαν ότι η έκρηξη της Τόνγκα απελευθέρωσε εκρηκτική ισχύ ισοδύναμη με 10 μεγατόνους ΤΝΤ, κάτι που σημαίνει ότι ήταν 500 φορές πιο ισχυρή από την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Οι γεωεπιστήμονες κατατάσσουν την έκρηξη του ηφαιστείου της Τόνγκα στην κλίμακα 5 του δείκτη ηφαιστειακής εκρηκτικότητας (VEI). Πρόκειται για την ισχυρότερη έκρηξη μετά από εκείνη του Πινατούμπο, που είχε καταταχθεί στην κλίμακα 6 (η κλίμακα VEI φτάνει έως το 8 και, συγκριτικά η Μινωική έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έχει ταξινομηθεί ως 7).Εκτός των άλλων η έκρηξη παρήγαγε 400 χιλιάδες κεραυνούς μέσα σε διάστημα έξι ωρών και συνολικά σε χρονικό διάστημα 72 ωρών περίπου 590 χιλιάδες κεραυνούς οι οποίοι αποτυπώνονται σε μια σειρά από animations που δόθηκαν στην δημοσιότητα.

MOLISI DELMAR

Hunga Tonga Hunga Ha'apai Volcano Lighting in the skies

LIGHTNINGONDEMAND

Lightning Strikes During Tonga Eruption

WEB EDUCATION

Tonga underwater volcanic eruption triggered nearly 590,000 lightning strikes : animation reveals

Ερωτηματικό για τους γεωεπιστήμονες αποτελεί κατά πόσο το συγκεκριμένο ηφαίστειο μπορεί να «δώσει» και άλλες μεγάλες εκρήξεις. Εκτιμούν ότι το ηφαίστειο θα μπορούσε πιθανώς να τροφοδοτηθεί με νέες μεγάλες ποσότητες μάγματος από βαθιά στο υπέδαφος και να παράγει έτσι περισσότερες εκρήξεις. Αλλά είναι επίσης πιθανό ότι έχει εξαντλήσει το μεγαλύτερο μέρος από το μαγματικό «ρεζερβουάρ» του, οπότε στο μέλλον θα μπορεί να γεννήσει μόνο μικρότερες εκρήξεις, οι οποίες θα παραμείνουν κρυμμένες κάτω από την επιφάνεια του ωκεανού.

https://www.naftemporiki.gr/story/1833575/oi-590-xiliades-keraunoi-tis-ekriksis-sto-ifaisteio-tongka-se-animation

[Δροσος Γεωργιος]

Καταγράφηκε ένα ‘διαβολικό’ κύμα ύψους 17,6 μέτρων.

Τέτοια απρόβλεπτα κύματα προκύπτουν «μια φορά στα 1.300 χρόνια»

Οι επιστήμονες επιβεβαίωσαν με δημοσίευσή τους στο περιοδικό Nature το πιο ακραίο ‘ύπουλο’ κύμα που καταγράφηκε μέχρι σήμερα [Generation mechanism and prediction of an observed extreme rogue wave‘]. Το τερατώδες τυχαίο κύμα εμφανίστηκε στα ανοικτά των ακτών του νησιού Βανκούβερ στον Καναδά, στις 17 Νοεμβρίου 2020 και είχε ύψος 17,6 μέτρα. Η απρόσμενη εμφάνιση αυτού του κύματος δεν προκάλεσε καμία ζημιά στις ακτές ή σε πλοία.Ελάχιστα τέτοιου είδους σπάνια στατιστικώς γιγάντια κύματα έχουν παρατηρηθεί άμεσα στην ανοιχτή θάλασσα και κανένα μέχρι σήμερα δεν είχε αυτό το μέγεθος. Μόνο ένας μοναχικός ωκαεανογραφικός αισθητήρας στα ανοιχτά της θάλασσας κατέγραψε το εν λόγω γεγονός.

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ένα τέτοιο κύμα συμβαίνει μία φορά στα 1.300 χρόνια! Το απρόσμενα τεράστιο κύμα είχε σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο ύψος (18 μέτρα) από τα υπόλοιπα κύματα γύρω του (6 μέτρα).Σε αντίθεση με τα τσουνάμι, τα σπάνια αυτά κύματα τείνουν να εμφανίζονται στον ανοιχτό ωκεανό και δεν συνδέονται με σεισμούς. Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμα σίγουροι τι τα προκαλεί και πώς καταφέρνουν να διατηρούν το τεράστιο, σε σχέση με τα γειτονικά κύματα, ύψος τους. ‘Ετσι, προς το παρόν δεν είναι δυνατή η πρόβλεψή τους.Το βίντεο που ακολουθεί αναφέρεται στο ‘διαβολικό’ κύμα που έπληξε το κρουαζιερόπλοιο Louis Majesty το 2010, σκοτώνοντας δύο επιβάτες και τραυματίζοντας 14:

https://physicsgg.me/2022/02/19/καταγράφηκε-ένα-διαβολικό-κύμα-ύψους/

[Δροσος Γεωργιος]

Έρευνα: Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών λόγω κλιματικής αλλαγής άρχισε διεθνώς το 1863

Η άνοδος της στάθμης των θαλασσών στη σύγχρονη εποχή εκτιμάται ότι ξεκίνησε το έτος 1863, καθώς εντεινόταν η Βιομηχανική Επανάσταση και άρχισε να ανεβαίνει η θερμοκρασία, με αποτέλεσμα την έναρξη της θέρμανσης των ωκεανών και την τήξη των παγετώνων, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.Η μελέτη, με επικεφαλής τη δρα Τζένιφερ Γουόκερ του Τμήματος Γεωεπιστημών και Πλανητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Rutgers των ΗΠΑ, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Nature Communications», ανέλυσε στοιχεία για τη στάθμη των θαλασσών κατά τα τελευταία 2.000 χρόνια.Η άνοδος της στάθμης αποτελεί σημαντικό δείκτη για τις ευρύτερες κλιματικές αλλαγές. Εντοπίζοντας για πρώτη φορά με τόσο συγκεκριμένο τρόπο πότε άρχισε να ανεβαίνει η στάθμη, κατέστη δυνατό παράλληλα να προσδιοριστεί και η έναρξη μιας σημαντικής περιόδου κλιματικής αλλαγής.Ενώ η άνοδος των υδάτων διεθνώς σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα έγινε για πρώτη φορά αισθητή μεταξύ 1863-1873, υπήρξαν διαφοροποιήσεις ανάλογα με την περιοχή. Για παράδειγμα, στον μέσο Ατλαντικό και σε περιοχές των ΗΠΑ η στάθμη άρχισε να ανεβαίνει μεταξύ 1872-1894, ενώ στον Καναδά και στην Ευρώπη αρκετά αργότερα, μεταξύ 1930-1964.«Μπορούμε πάντως να είμαστε βέβαιοι ότι η παγκόσμια άνοδος της στάθμης των θαλασσών από το 1940 έως το 2000 υπήρξε η ταχύτερη των τελευταίων 2.000 ετών», δήλωσε η Γουόκερ.

https://www.in.gr/2022/02/20/b-science/perivallon-b-science/ereyna-anodos-tis-stathmis-ton-thalasson-logo-klimatikis-allagis-arxise-diethnos-1863/

[Δροσος Γεωργιος]

Μικροσκοπικός δορυφόρος θα προβλέπει ηφαιστειακές εκρήξεις.

NASA

Στη φωτογραφία εικονίζεται ο μικροσκοπικός δορυφόρος που θα ανιχνεύει ηφαιστειακές εκρήξεις.

Λίγες εβδομάδες μετά την τρομερή έκρηξη στο νησί Τόνγκα στον Ειρηνικό Ωκεανό που έγινε με διαφόρους τρόπους αισθητή σχεδόν σε όλο τον πλανήτη η NASA ανακοίνωσε ότι μέσα στο τελευταίο φορτίο που έστειλε στους αστροναύτες που βρίσκονται στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) βρίσκεται και ένας νανοδορυφόρος.Ο Nanosat Atmospheric Chemistry Hyperspectral Observation System (NACHOS) είναι στην ουσία ένας προηγμένος αισθητήρας που θα καταγράφει και θα αναλύει μια σειρά από δεδομένα που συνδέονται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Ο δορυφόρος θα τοποθετηθεί στο σκάφος που θα επιστρέψει με φορτίο από τον ISS στη Γη τον επόμενο Μάιο και σε απόσταση 480 χλμ. από την επιφάνεια της Γης θα απελευθερωθεί από το σκάφος για να αναλάβει υπηρεσία.Ο δορυφόρος θα μπορεί να εντοπίσει την παρουσία αερίων όπως το διοξείδιο του αζώτου και το διοξείδιο του θείου σε συγκεκριμένα σημεία και περιορισμένη έκταση μικρότερη των 0,4 τετρ. χλμ. Πρόκειται για αέρια που συνδέονται με την ηφαιστειακή δραστηριότητα. Αν τα αέρια εντοπιστούν στην περιοχή που βρίσκεται κάποιο ηφαίστειο θα σημάνει συναγερμός ώστε να δουν οι ειδικοί τι συμβαίνει και αν εξελίσσονται μηχανισμοί εκδήλωσης μιας έκρηξης.«Ένα ηφαίστειο που ετοιμάζεται να ξυπνήσει πιθανώς να εκπέμπει διοξείδιο του θείου πριν εκδηλωθούν σεισμικές δονήσεις που θα μπορούν να συνδεθούν με την ενεργοποίηση του. Ο εντοπισμός των αερίων θα μας δίνει μια ευκαιρία να διαπιστώσουμε ότι επίκειται μια έκρηξη αρκετά πριν αυτή συμβεί» αναφέρει ο Στιβ Λαβ, ερευνητής του Εθνικού Εργαστηρίου Λος Άλαμος του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ που είναι επικεφαλής της αποστολής NACHOS.  Επιπλέον ο δορυφόρος θα μπορεί να ελέγχει την ποιότητα του αέρα πάνω πόλεις ή πιο τοπικά σε συγκεκριμένες περιοχές πόλεων καθώς και σε περιοχές που βρίσκονται εργοστάσια παραγωγής ενέργειας.

https://www.naftemporiki.gr/story/1835202/mikroskopikos-doruforos-tha-problepei-ifaisteiakes-ekrikseis

[Δροσος Γεωργιος]

Βαλκανατολία: Η άγνωστη ήπειρος που ένωνε Ευρώπη, Αφρική και Ασία.

Alexis Licht & Grégoire Métais/CNRS

Τ

Τα ολοένα και πιο προηγμένα τεχνολογικά μέσα που έχουν στη διάθεση τους οι επιστήμονες επιτρέπουν ανάμεσα τον εντοπισμό και ανάλυση νέων στοιχείων για την γεωλογική ιστορία της Γης. Τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί μια σειρά από μελέτες που παρουσιάζουν άγνωστες μέχρι σήμερα ηπείρους που είχαν σχηματιστεί στον πλανήτη ή περιοχές στεριάς που ένωναν μεταξύ τους περιοχές που σήμερα χωρίζονται από την θάλασσα. Μια τέτοια περίπτωση παρουσιάζει στην επιθεώρηση «Earth Science Review» διεθνής ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (CNRS).Σύμφωνα με τους ερευνητές πριν από περίπου 40 εκατ. έτη η Ευρώπη και η Ασία ήταν χωρισμένες. Εκείνη τη χρονική περίοδο έκανε την εμφάνιση της μια εποχή παγετώνων δημιουργώντας μια παγωμένη γέφυρα που ένωσε την Ευρώπη στην περιοχή των Βαλκανίων με την Ασία αλλά και την Αφρική. Οι ερευνητές ονόμασαν αυτή την ήπειρο «Βαλκανατολία» και όπως υποστηρίζουν η ύπαρξη της ένωσε τα ανεξάρτητα μέχρι τότε οικοσυστήματα των δύο ήπείρων. Σε Ευρώπη και Ασία ζούσαν διάφορα ενδημικά είδη ζώων και σύμφωνα με τους ερευνητές η ύπαρξη της Βαλκανατολίας επέτρεψε σε πολλά είδη ζώων να μετακινηθούν από την Ασία προς την Ευρώπη.Η ύπαρξη της άγνωστης ηπείρου συμπληρώνει ένα κενό στην εξέλιξη της πανίδας στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Έχει διαπιστωθεί ότι πριν από περίπου 34 εκατ. έτη πολλά ευρωπαϊκά είδη ζώων κυρίως θηλαστικά εξαφανίστηκαν ενώ είχαν ήδη μεταναστεύσει πολλά ασιατικά είδη ζώων σε ένα γεγονός που έχει λάβει την ονομασία Μεγάλη Πανιδική Εντομή ή αλλιώς «Grande Coupure. Όπως φαίνεται η Βαλκανατολία αποτέλεσε την… κερκόπορτα για τα ζώα της Ασίας για να εισβάλουν στην Ευρώπη. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι η εποχή παγετώνων που δημιούργησε την Βαλκανατολία είναι πιθανότατα αυτή που μετέτρεψε την Ανταρκτική στην παγωμένη ήπειρο που γνωρίζουμε σήμερα.

https://www.naftemporiki.gr/story/1835252/balkanatolia-i-agnosti-ipeiros-pou-enone-europi-afriki-kai-asia

 

 

[Δροσος Γεωργιος]

Ο Αρμαγεδδώνας χτύπησε τη Γη την άνοιξη.

swri.org

Τον περασμένο Δεκέμβριο ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ παρουσίασαν μια μελέτη στην οποία ανέφεραν ότι ο τεράστιος αστεροειδής που έπεσε στη Γη πριν από 66 εκατ. έτη προκαλώντας μαζική εξαφάνιση ειδών συμπεριλαμβανομένων των δεινοσαύρων εμφανίστηκε όταν στο βόρειο ημισφαίριο ήταν άνοιξη.Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξαν ερευνητές από τη Σουηδία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και τη Βρετανία, με επικεφαλής τη δρα Μέλανι Ντούρινγκ του σουηδικού Πανεπιστημίου της Ουψάλα, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature», εκτιμούν ότι η πρόσκρουση του αστεροειδούς Chicxulub στην περιοχή της χερσονήσου Γιουκατάν του σημερινού Μεξικού, συνέβη όταν στο βόρειο ημισφαίριο ήταν άνοιξη.Το κατακλυσμικό συμβάν εκτιμάται ότι επέφερε μια μαζική εξαφάνιση ειδών, περίπου του 76% ή των τριών τετάρτων του συνόλου που ζούσαν πάνω στη Γη. Ανάμεσα στα θύματα ήσαν οι μη ιπτάμενοι δεινόσαυροι, οι πτερόσαυροι, οι αμμωνίτες και τα περισσότερα θαλάσσια ερπετά, ενώ επιβίωσαν τα θηλαστικά (για τα οποία άνοιξε πλέον ο δρόμος να κυριαρχήσουν στη συνέχεια), τα πουλιά, οι κροκόδειλοι και οι χελώνες.Μέχρι σήμερα ο προσδιορισμός της πρόσκρουσης είχε εστιάσει στην χρονική ακρίβεια του συμβάντος με αποκλίσεις της κλίμακας των μερικών χιλιάδων ετών, αλλά η εποχή του έτους ήταν άγνωστη. Οι ερευνητές μελέτησαν για πρώτη φορά απομεινάρια ψαριών που είχαν πεθάνει μαζικά εκείνη τη μέρα και βρέθηκαν στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ, αναλύοντας - με τη βοήθεια της τομογραφίας υψηλής ανάλυσης ακτίνων Χ στον επιταχυντή του Ευρωπαϊκού Συγχρότρου (ESRF) - τα μοτίβα ανάπτυξης που είχαν αποτυπωθεί στα απολιθωμένα οστά τους. Σε συνδυασμό με την ανάλυση στοιχείων για τα ισότοπα άνθρακα στα οστά των ψαριών, η "ετυμηγορία" ήταν ότι η καταστροφή ήλθε την άνοιξη.Μεταξύ άλλων, η πρόσκρουση του μεγάλου μετεωρίτη είχε ως συνέπεια να προκληθούν τεράστια κύματα στις θάλασσες, στις λίμνες και στα ποτάμια, θάβοντας ζωντανά πολλά ψάρια. Τα ψάρια είχαν θραύσματα από την πρόσκρουση μέσα στα βράγχια τους, αλλά όχι χαμηλότερα στο πεπτικό σύστημα τους, κάτι που αποτελεί ένδειξη ότι ο θάνατος τους ήταν σχεδόν ακαριαίος και συνέβη σε λιγότερο από μία ώρα μετά την πρόσκρουση.

SCITECH DAILY

The Reign of the Dinosaurs Ended in Spring

Η πτώση του αστεροειδούς την άνοιξη - εφόσον επιβεβαιωθεί - θα συνέπεσε μια ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο στάδιο για πολλά είδη που αναπαρήγαγαν και αναπτύσσονταν εκείνη την εποχή του έτους, κάτι που θα συνέβαλε στην κατοπινή μαζικότητα της εξαφάνισης τους. Από την άλλη, τα είδη του νοτίου ημισφαιρίου, όπου θα υπήρχε τότε φθινόπωρο, φαίνεται στη συνέχεια να ανέκαμψαν με διπλάσια ταχύτητα σε σχέση με εκείνα του βορείου ημισφαιρίου, σύμφωνα με τους ερευνητές.

https://naftemporiki.gr/story/1835609/o-armageddonas-xtupise-ti-gi-tin-anoiksi-binteo

[Δροσος Γεωργιος]

Τον πιο προηγμένο μετεωρολογικό δορυφόρο εκτόξευσε η NASA (βίντεο)

Πέμπτη, 03 Μαρτίου 2022 14:30

 

UPD:14:32

Lockheed Martin

O δορυφόρος GOES-T βρίσκεται ήδη στην θέση του και σε λίγο καιρό θα ξεκινήσει την παρακολούθηση των καιρικών και άλλων φαινομέιβάλλοντος αλλά και της Γης σε πραγματικό χρόνο εντοπίζοντας παράλληλα και φυσικές καταστροφ

 

Εκτοξεύτηκε από το Κέιπ Κανάβεραλ στη Φλόριδα ο δορυφόρος, τον GOES-T, ο οποίος θα παρακολουθεί ακραία καιρικά και γεωλογικά φαινόμενα όπως καταιγίδες, κεραυνούς, ανεμοθύελλες, ομίχλες και καθιζήσεις. Θα μπορεί επίσης να εντοπίζει δασικές πυρκαγιές στα αρχικά της στάδια αλλά να κάνει και καταγραφές κλιματικών δεδομένων. Ο δορυφόρος αποτελεί προϊόν συνεργασίας της NASA και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA). Σύμφωνα με την NASA θα χρειαστούν αρκετοί μήνες που θα πρέπει ο δορυφόρος να κάνει τεχνικές δοκιμές των συστημάτων και οργάνων του πριν ξεκινήσει να λειτουργεί. Ο δορυφόρος αποτελεί συνεργασία της NASA με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των ΗΠΑ και είναι ο τρίτος από τους συνολικά τέσσερις μετεωρολογικούς δορυφόρους ενός προγράμματος με συνολικό κόστος 11,7 δισ. δολάρια.Αυτοί οι τέσσερις δορυφόροι είναι ανάμεσα στους πιο προηγμένους μετεωρολογικούς δορυφόρους που έχουν κατασκευαστεί μέχρι σήμερα. Ανάμεσα στα άλλα διαθέτουν συστήματα παρακολούθησης του περιβάλλοντος αλλά και της Γης σε πραγματικό χρόνο εντοπίζοντας παράλληλα και φυσικές καταστροφές.

NOAASATELLITES

GOES T Launch - Guest Presentation

Ο GOES-T θα εγκατασταθεί σε ύψος 35 χλμ. πάνω από τον ισημερινό της Γης και θα αντικαταστήσει έναν από τους προηγούμενους δορυφόρους του προγράμματος.

https://naftemporiki.gr/story/1838543/ton-pio-proigmeno-meteorologik

Το επεξεργάστηκε Μάρτιος 4, 2022 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Μετεωρίτης δημιούργησε τεράστιο κρατήρα στη Γροιλανδία πριν από 58 εκατομμυρια χρονια.

07

Natural History Museum Denmark

O εικονιζόμενος τεράστιος κρατήρας στη Γροιλανδία δημιουργήθηκε όπως φαίνεται από ένα μεγάλο μετεωρίτη που ακολούθησε την πτώση του αστεροειδή που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους. 

Ένας γιγάντιος κρατήρας θαμμένος κάτω από τους πάγους της βορειοδυτικής Γροιλανδίας είναι πολύ παλαιότερος από ό,τι είχε υποτεθεί έως τώρα. Σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις Σκανδιναβών επιστημόνων, εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε από πτώση ενός μεγάλου μετεωρίτη διαμέτρου 1,5 έως 2 χιλιομέτρων πριν περίπου 58 εκατομμύρια χρόνια.Δηλαδή περίπου 8 εκατομμύρια χρόνια αφότου ένας ακόμη μεγαλύτερος μετεωρίτης 10-12 χιλιομέτρων είχε πέσει στη χερσόνησο Γιουκατάν του σημερινού Μεξικού πριν 66 εκατ. χρόνια, είχε δημιουργήσει έναν κρατήρα 200 χιλιομέτρων (τον Τσιξουλούμπ), 6,5 φορές μεγαλύτερο από εκείνον της Γροιλανδίας, και τελικά είχε οδηγήσει στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων.Ο κρατήρας, διαμέτρου 31 χιλιομέτρων, ένας από τους 25 μεγαλύτερους που έχουν εντοπιστεί στη Γη, αρχικά είχε ανιχνευθεί το 2015 σε βάθος ενός χιλιομέτρου κάτω από τον γροιλανδικό παγετώνα Hiawatha, με τη βοήθεια ενός αερομεταφερόμενου ραντάρ που μπορούσε να δει γεωλογικούς σχηματισμούς ακόμη και κάτω από παχύ στρώμα πάγου. Αρχικά είχε εκτιμηθεί ότι είχε ηλικία μόλις 13.000 ετών, αλλά η νέα εκτίμηση τον τοποθετεί πολύ πιο πίσω στο παρελθόν.Όπως και οι άλλοι πλανήτες και δορυφόροι στο ηλιακό σύστημά μας, η Γη έχει πληγεί στο παρελθόν κατ' επανάληψη από διαστημικούς βράχους, αλλά τα «σημάδια» έχουν τις περισσότερες φορές διαγραφεί από την επιφάνεια λόγω των διαρκών τεκτονικών και άλλων αλλαγών (κάτι π.χ. που δεν ισχύει στη Σελήνη, η οποία είναι διάσπαρτη από ορατούς κρατήρες πρόσκρουσης).Πριν δεκάδες εκατομμύρια χρόνια η Γροιλανδία και η γύρω αρκτική περιοχή δεν ήταν καλυμμένη από πάγους όπως σήμερα, αλλά είχε θερμοκρασίες 20 βαθμών Κελσίου, ήταν σκεπασμένη από βροχοδάση και φιλοξενούσε πολλά θηλαστικά ζώα. Η πρόσκρουση του αστεροειδούς εκτιμάται ότι απελευθέρωσε καταστροφική ενέργεια εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από μία ατομική βόμβα, δημιουργώντας έναν κρατήρα ικανό να χωρέσει μία ολόκληρη πόλη όπως η Ουάσινγκτον.Οι ερευνητές από τη Σουηδία (Σουηδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας) και τη Δανία (Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Δανίας και Ινστιτούτο Globe Πανεπιστημίου Κοπεγχάγης), οι οποίοι έκαναν δύο ανεξάρτητες επιστημονικές μελέτες, πήραν δείγματα από τον κρατήρα και τα χρονολόγησαν με διαφορετικές μεθόδους, συγκλίνοντας στο συμπέρασμα ότι η πρόσκρουση έγινε πριν περίπου 58 εκατ. χρόνια.Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τον γεωλόγο Γκάβιν Κένι του Σουηδικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science Advances», εκτιμούν ότι η πρόσκρουση θα είχε επιφέρει πλήρη καταστροφή σε ένα μεγάλο μέρος της Γροιλανδίας. Το κρουστικό κύμα θα έριξε στο έδαφος και θα έκαψε τα περισσότερα δέντρα σε ακτίνα δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιομέτρων, καθώς λιωμένα πετρώματα θα εκτοξεύονταν στην ατμόσφαιρα και θα έπεφταν πυρακτωμένα ξανά στη γη.Παραμένει ασαφές κατά πόσο η πρόσκρουση είχε μακρόχρονες επιπτώσεις στο παγκόσμιο κλίμα ή μόνο πρόσκαιρες. Ο Κένι δήλωσε ότι «προσκρούσεις τέτοιου μεγέθους συμβαίνουν μόνο κάθε λίγα εκατομμύρια χρόνια, συνεπώς δεν είναι ανάγκη να ανησυχούμε πολύ ότι κάτι παρόμοιο θα συμβεί σύντομα».

https://naftemporiki.gr/story/1840689/meteoritis-dimiourgise-terastio-kratira-sti-groilandia-prin-apo-58-ekatommuria-eti

[Δροσος Γεωργιος]

Μελετήθηκαν για πρώτη φορά τα «μπάζα» του εσωτερικού της Γης.

Mingming Li/ASU

Τρισδιάστατη απεικόνιση των όγκων υλικών που υπάρχουν στον μανδύα της Γης και επηρεάζουν την γωλογική στης δραστηριότητα.

Έχει διαπιστωθεί ότι στον μανδύα της Γης υπάρχουν δύο τεράστιοι άμορφοι όγκοι υλικών. Ο ένας βρίσκεται κάτω από την αφρικανική ήπειρο και ο άλλος κάτω από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι επιστήμονες τους έχουν ονομάσει  LLSVP (large low-shear-wave-velocity provinces) και έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για την ύπαρξη τους.Μία κάνει λόγο για συσσωρεύσεις υλικών του φλοιού που υποχώρησαν στον μανδύα. Μια άλλη αναφέρει ότι μάζες αυτές είναι αποτέλεσμα στερεοποίησης ενός ωκεανού μάγματος που υπήρχε στα κατώτερα στρώματα του μανδύα στα πρώτα στάδια της γεωλογικής ιστορία του πλανήτη. Μια τρίτη και σίγουρα η πιο ενδιαφέρουσα θεωρία αναφέρει ότι οι όγκοι αυτοί είναι απομεινάρια του διαστημικού σώματος που έπεσε στη Γη το οποίο είχε μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Άρη και προϊόν αυτής της κολοσσιαίας σύγκρουσης ήταν η δημιουργία της Σελήνης.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» ερευνητές του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Αριζόνα παρουσιάζουν τα αποτελέσματα της πιο λεπτομερούς μελέτης που έχει γίνει μέχρι στιγμής για αυτούς τους τους μυστηριώδεις όγκους που παίζουν όπως φαίνεται σημαντικό γεωλογικό ρόλο.Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτή η μάζα υλικών που βρίσκεται κάτω από την Αφρική βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια από ότι πιστευόταν μέχρι σήμερα και είναι πιο ασταθής από εκείνη του Ειρηνικού Ωκεανού. Πιο συγκεκριμένα ο αφρικανικός όγκος βρίσκεται χίλια χλμ. πιο ψηλά στον μανδύα από ότι ο όγκος του Ειρηνικού. Αυτό πιθανώς εξηγεί γιατί ο φλοιός της Αφρικής ανυψώνεται αλλά και γιατί η αφρικανική ήπειρος παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλη ηφαιστειακή δραστηριότητα εδώ και εκατοντάδες εκατ. έτη έχοντας εκδηλωθεί εκεί πολλές εκρήξεις υπερηφαιστείων.«Το γεγονός ότι ο όγκος της Αφρικής βρίσκεται πολύ πιο ψηλά από αυτόν του Ειρηνικού είναι λιγότερο πυκνός και άρα πιο ασταθής. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να συμβάλει στο μέλλον σε νέες κινήσεις ανύψωσης της επιφάνειας της Αφρικής, σε εκδήλωση σεισμών αλλά και σε εκδήλωση εκρήξεων υπερηφαιστείων» αναφέρει ο γεωλόγος Κιάν Γιουάν, μέλος της ερευνητικής ομάδας.  

https://naftemporiki.gr/story/1841993/meletithikan-gia-proti-fora-ta-mpaza-tou-esoterikou-tis-gis

[Δροσος Γεωργιος]

Ωκεάνιο μικρόβιο εναντίον εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Ο άνθρακας στον πλανήτη Γη

Όταν σχηματίστηκε η Γη πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, ευτυχώς για μας περιείχε μεταξύ άλλων και αρκετή ποσότητα άνθρακα. Σήμερα, αυτός ο άνθρακας βρίσκεται σε διάφορες καταστάσεις σε όλο τον πλανήτη. Η μεγαλύτερη «δεξαμενή» άνθρακα είναι ο φλοιός της γης, ο οποίος περιέχει σχεδόν όλο τον άνθρακα του πλανήτη, περίπου 1,9 δισεκατομμύρια γιγατόνους – 1 γιγατόνος (Gt) είναι ένα δισεκατομμύριο τόνοι. Η επόμενη μεγαλύτερη ποσότητα άνθρακα, περίπου 40.000 Gt, βρίσκεται στους ωκεανούς. Αυτές οι ποσότητες βρίσκονται πολύ κάτω από την επιφάνεια της Γης. Υπάρχουν περίπου 2100 Gt περισσότερο αποθηκευμένα στο έδαφος στην γήινη επιφάνεια και σε ζωντανούς οργανισμούς, καθώς επίσης 5.000–10.000 Gt σε υπόγεια ορυκτά καύσιμα.Περίπου οι 850 Gt άνθρακα που περιέχονται στην ατμόσφαιρα, σχεδόν όλη η ποσότητα στην μορφή του διοξειδίου του άνθρακα, αποτελούν το 25% περίπου του άνθρακα στην επιφάνεια της Γης ή κοντά στην επιφάνεια της γης (στο εδάφος, τα φυτά και σε μικρό βάθος των ωκεανών), αλλά είναι μόνο το 2% του συνολικού άνθρακα των ωκεανών. Ο άνθρακας μεταφέρεται διαμέσου ισχυρών φυσκών διεργασιών μεταξύ των διαφόρων ‘δεξαμενών’, αλλάζοντας συχνά την χημική του συντροφιά.Η πιο σημαντική από αυτές τις διεργασίες είναι η εποχιακή ροή περίπου του ενός τέταρτου της ποσότητας του άνθρακα της ατμόσφαιρας προς την επιφάνεια της Γης. Καθώς τα φυτά μεγαλώνουν – χρησιμοποιούν την φωτοσύνθεση για να μετατρέψουν το ατμοσφαιρικό CO₂ σε οργανική ύλη- και στη συνέχεια επιστρέφουν αυτόν τον άνθρακα πίσω στην ατμόσφαιρα μέσω της αναπνοής και η οργανική ύλη διασπάται. Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη των φυτών στο βόρειο ημισφαίριο είναι αυτή που προκαλεί την ετήσια αυξομείωση της συγκέντρωσης του CO₂ στην ατμόσφαιρα Αυτές οι αυξομειώσεις που βλέπουμε στην ανερχόμενη καμπύλη Κeeling οφείλονται στην «αναπνοή» της γης!

Τμήμα της καμπύλης Keeling μας δείχνει την περιεκτικότητα του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα τα τελευταία δυο χρόνια

Άλλες, πολύ πιο αργές διεργασίες μετακινούν τον άνθρακα από τις επιφάνειες των ωκεανών στα βάθη τους και στη συνέχεια σε πετρώματα, όπως ο ασβεστόλιθος και το μάρμαρο, που σχηματίζονται από τα κελύφη των θαλάσσιων πλασμάτων.

Η εξέλιξη της περιεκτικότητας του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα με το πέρασμα των αιώνων

Το CO₂ που εκπέμπεται από την καύση ορυκτών καυσίμων διαταράσσει την ισορροπία αυτού του μεγάλου ετήσιου κύκλου, καθώς αυτός ο άνθρακας εξορύχθηκε από τα βάθη της Γης και εξαιρέθηκε από αυτές τις φυσικές διεργασίες. Η ποσότητα του άνθρακα που συσσωρεύει η χρήση των ορυκτών καυσίμων στον κύκλο είναι προς το παρόν περίπου 4,5% αυτού που ρέει κάθε χρόνο. Περίπου το μισό αυτής της αύξησης απορροφάται ετησίως από την επιφάνεια (η αύξηση του CO₂ έχει αυξήσει την βλάστηση σε μεγάλο μέρος του πλανήτη) και το υπόλοιπο παραμένει στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας την συγκέντρωση του CO₂ στην ατμόσφαιρα που συνεισφέρει στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Δεν υπάρχει κανένας ειδικός που να αμφισβητεί ότι η αύξηση της συγκέντρωσης CO₂ τα τελευταία 150 χρόνια οφείλεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Όμως σύμφωνα με το παρακάτω διάγραμμα η συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα στην εποχή μας είναι πολύ μικρή σε σχέση με το γεωλογικό παρελθόν της Γης. Μόνο μια φορά – κατά την διάρκεια της Πέρμιας περιόδου, πριν από 300 εκατομμύρια χρόνια, τα επίπεδα του CO₂ στην ατμόσφαιρα ήταν τόσο χαμηλά όσο είναι σήμερα! Η χλωρίδα και η πανίδα ήκμαζε σε περιόδους που τα επίπεδα CO₂ ήταν πέντε ή δέκα φορές υψηλότερα από τα σημερινά. Τότε όμως επρόκειτο για διαφορετικά είδη φυτών και ζώων.

‘Geocarb III: A Revised Model of Atmospheric CO2 over Phanerozoic Time‘, Robert A. Berner and Zavareth Kothavala

Έτσι, στο μακρινό παρελθόν το διοξείδιο του άνθρακα από μόνο του, δεν αποτελούσε πρόβλημα για τον πλανήτη. Τώρα όμως προκαλεί ανησυχία, διότι η ζωή προσαρμόστηκε έτσι ώστε να ταιριάζει με ένα χαμηλό επίπεδο CO₂ (οι σύγχρονοι άνθρωποι εμφανίστηκαν πριν από περίπου 200.000 χρόνια) και οι ραγδαίες αυξήσεις των εκπομπών από τον περασμένο αιώνα μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα.Συγκέντρωση CO₂ έως και 1000 ppm (2,5 φορές μεγαλύτερη την αντίστοιχη συγκέντρωση στην ύπαιθρο) είναι συνήθης σε αίθουσες διδασκαλίας ή αμφιθέατρα. Οι άνθρωποι αρχίζουν να νιώθουν υπνηλία πάνω από αυτό το επίπεδο (όταν οι φοιτητές αρχίζουν να ‘ψιλοκοιμούνται’ στα αμφιθέατρα, ίσως αυτό να μην οφείλεται στην ποιότητα της διάλεξης, αλλά στα 1000 ppm του CO₂). Πιο επικίνδυνες καταστάσες έχουμε όταν η συγκέντρωση ξεπερνά τα 2000 ppm. Αν συνεχιστούν οι τάσεις της περασμένης δεκαετίας, τότε η συγκέντρωση του CO₂ στην ατμόσφαιρα σε 250 χρόνια θα φτάσει στα 1.000 ppm (αντίστοιχα στο 3,3 του παραπάνω διαγράμματος).Το διοξείδιο του άνθρακα είναι το αέριο θερμοκηπίου που προκαλείται από τον άνθρωπο με την μεγαλύτερη επίδραση στο κλίμα. Προκαλεί μεγαλύτερη ανησυχία επειδή παραμένει στον κύκλο της ατμόσφαιρας/επιφανείας για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.Το γεγονός ότι το διοξείδιο του άνθρακα ‘ζει’ πολύ στην ατμόσφαιρα αποτελεί το βασικό εμπόδιο για την μείωση τής ανθρώπινης επιρροής στο κλίμα. Οποιαδήποτε εκπομπή προσστίθεται στην συγκέντρωση, η οποία συνεχίζει να αυξάνεται όσο συνεχίζονται οι εκπομπές. Με άλλα λόγια, το CO₂ δεν είναι σαν την αιθαλομίχλη, η οποία εξαφανίζεται λίγες μέρες αφού σταματήσουν οι εκπομπές. Χρειάζονται αιώνες για να εξαφανιστεί η περίσσεια του διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.Έτσι, μέτριες μειώσεις στις εκπομπές CO₂ θα επιβραδύνουν μόνο την αύξηση της συγκέντρωσης, αλλά δεν θα την αποτρέπουν. Για να σταθεροποιηθεί η συγκέντρωση CO₂, και ως εκ τούτου η επιρροή της στην παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, οι εκπομπές θα πρέπει να εξαφανιστούν. Το μεθάνιο, το δεύτερο πιο σημαντικό αέριο του θερμοκηπίου που προκαλείται από τον άνθρωπο, έχει επίσης αυξηθεί κατά τον περασμένο αιώνα και ασκεί επίσης μια αυξανόμενη θερμική επίδραση στο κλίμα.

Θαλάσσιο μικρόβιο εναντίον φαινομένου του θερμοκηπίου

Τα θαλάσσια μικρόβια συμμετέχουν στην βιογεωχημεία των ωκεανών μέσω μιας σειράς διαδικασιών, όπως η δέσμευση άνθρακα, η οποία ρυθμίζει σε μεγάλο βαθμό το παγκόσμιο κλίμα.

Είναι γεγονός ότι ακόμα κι αν οι μελλοντικές εκπομπές μειωθούν, η ανθρώπινη επίδραση στο κλίμα θα συνεχίζει να αυξάνεται, δεδομένης της συνεχούς (και πολλές φορές αχρείαστης) ‘ανάπτυξης’, για να μην αναφερθούμε στους καταστροφικούς πολέμους που δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή στον πλανήτη μας.Ίσως λοιπόν ο άνθρωπος θα πρέπει να αναζητήσει νέους τρόπους για την καταπολέμηση της ανθρωπογενούς κλιματικής αλλαγής που οφείλεται στην αύξηση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Υπάρχουν τέτοιες προτάσεις, αλλά συνήθως δεν γίνονται ευρέως γνωστές και δεν διερευνώνται επαρκώς.Μια τέτοια πρόταση θα μπορούσε να προκύψει από την πρόσφατη δημοσίευση των Larsson et al με τίτλο ‘Mucospheres produced by a mixotrophic protist impact ocean carbon cycling‘. Σχετίζεται με ένα μονοκύτταρο θαλάσσιο μικρόβιο ικανό να συλλαμβάνει άνθρακα με φυσικό τρόπο, ακόμη και όταν οι ωκεανοί θερμαίνονται και γίνονται πιο όξινοιΤο μικρόβιο βρίσκεται σε αφθονία παντού, φωτοσυνθέτει και απελευθερώνει ένα πλούσιο σε άνθρακα εξωπολυμερές που προσελκύει και ακινητοποιεί άλλους μονοκύτταρους οργανισμούς στην «βλεννόσφαιρά» του. Στη συνέχεια, το μικρόβιο καταναλώνει μέρος του παγιδευμένου θηράματος και αφήνει πίσω του το εξωπολυμερές το οποίο, λόγω του βάρους των προσκολλημένων μονοκύτταρων οργανισμών, βυθίζεται και γίνεται μέρος της ‘δεξαμενής’ άνθρακα του ωκεανού.

Το μικρόβιο που μελετήθηκε ονομάζεται Prorocentrum cf. balticum, και είναι ένας μικτότροφος οργανισμός, μπορεί να παράγει ο ίδιος την τροφή του, αλλά και να καταναλώσει άλλους οργανισμούς. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να επιβιώσει σε περιοχές του ωκεανού που δεν περιέχουν διαλυμένα θρεπτικά συστατικά και επομένως είναι ακατάλληλες για το μεγαλύτερο μέρος του φυτοπλαγκτόν.Τα μικρόβια αυτά έχουν την δυνατότητα απορρόφησης 0,02 έως 0,15 Gt άνθρακα ετησίως. Το εύρημα αυτό έχει τεράστια σημασία επειδή μπορεί να οδηγήσει στην μείωση του CO₂ στην ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με έκθεση του 2019 της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, Μηχανικής και Ιατρικής των ΗΠΑ, οι τεχνολογίες και οι στρατηγικές απομάκρυνσης CO₂ θα πρέπει να αφαιρέσουν περίπου 10 Gt CO₂ από την ατμόσφαιρα προκειμένου να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι κάθε χρόνο μέχρι το 2050.Ίσως λοιπόν, αυτό το μικρόβιο να αποτελέσει μια ‘φυσική’ λύση προς την αύξηση της απορρόφησης άνθρακα από τους ωκεανούς και την αντίστοιχη μείωσή του από την ατμόσφαιρα..

https://physicsgg.me/2022/03/21/ωκεάνιο-μικρόβιο-εναντίον-εκπομπών-δ/

[Δροσος Γεωργιος]

O αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους δηλητηρίασε τη Γη.

swri.org

Μια νέα μελέτη περιγράφει τον τοξικό κόσμο που έγινε η Γη αμέσως μετά την σύγκρουση της με τον γιγάντιο αστεροειδή που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους. Η κρατούσα θεωρία για την μυστηριώδη εξαφάνιση των δεινοσαύρων αναφέρει ότι υπεύθυνος είναι ένας αστεροειδής με διάμετρο περίπου δέκα χλμ. που έπεσε πριν από 66 εκατ. έτη στην περιοχή της χερσονήσου Γιουκατάν στο Κόλπο του Μεξικού.Οι επιπτώσεις αυτής της τρομερής σύγκρουσης ήταν πλανητικές με εκτόξευση στην ατμόσφαιρα κολοσσιαίων ποσοτήτων σκόνης και τέφρας, εκδήλωση τρομερής έντασης και έκτασης πυρκαγιών και δημιουργίας τελικά του αποκαλούμενου πυρηνικού χειμώνα ο οποίος εξόντωσε όχι μόνο τους δεινοσαύρους αλλά περίπου το 80% της ζωής στην Γη. Βέβαια η καταστροφή αυτή επέτρεψε στα θηλαστικά να ακμάσουν και να ανοίξει ο δρόμος για την εμφάνιση του ανθρώπου. Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχώς μελέτες για να συνδεθεί το παζλ του τι ακριβώς συνέβη αμέσως μετά τη σύγκρουση. Κάθε νέα μελέτη προσφέρει νέα κομμάτια σε αυτό το παζλ και η τελευταία που έγινε δίνει μια εξήγηση για ένα ακόμη ερωτηματικό που υπάρχει σχετικά με τις επιπτώσεις της σύγκρουσης στον πλανήτη.Πριν από την συγκεκριμένη σύγκρουση είχαν υπάρξει σε διάφορες φάσεις της ιστορίας της Γης και άλλες τέτοιες συγκρούσεις με διαστημικούς βράχους που προκάλεσαν μαζικές εξαφανίσεις ειδών στον πλανήτη. Όμως σε σχέση με τις προηγούμενες φορές η ζωή μετά την πτώση του αστεροειδή που εξαφάνισε (και) τους δεινόσαυρους καθυστέρησε πολύ να ανακάμψει χωρίς οι επιστήμονες να έχουν καταφέρει να βρουν την αιτία.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών «PNAS» ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από επιστήμονες των πανεπιστημίων Σεντ Αντριους και Μπρίστολ στη Βρετανία πιστεύουν ότι βρήκαν την απάντηση σε αυτό το μυστήριο. Πραγματοποίησαν αναλύσεις σε ιζήματα που έχει πιστοποιηθεί ότι προέρχονται από την εποχή της σύγκρουσης. Τα αποτελέσματα των ερευνών τους δείχνουν ότι η σύγκρουση εκτόξευσε στην ατμόσφαιρα πολύ περισσότερες ποσότητες θείου από όσες θεωρούσαν οι ειδικοί μέχρι σήμερα ότι εκτοξεύτηκαν.Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτές οι γιγάντιες ποσότητες θείου αρχικά εκτοξεύτηκαν μέχρι την στρατόσφαιρα αλλά στη συνέχεια επέστρεψαν στην επιφάνεια της Γης ως τοξική βροχή δηλητηριάζοντας επί τόσο το έδαφος όσο και τους ωκεανούς. Χρειάστηκαν δεκάδες χιλιάδες έτη για να αποτοξινωθούν οι ωκεανοί και το έδαφος ώστε να γίνουν και πάλι φιλικά στη ζωή χρονικό διάστημα κατά πολύ μεγαλύτερο από το χρονικό διάστημα που χρειάστηκε η ζωή για να ανακάμψει στα προηγούμενα αντίστοιχα γεγονότα.

https://naftemporiki.gr/story/1845077/o-asteroeidis-pou-eksafanise-tous-deinosaurous-dilitiriase-ti-gi

[Δροσος Γεωργιος]

Μια Νέα Υόρκη κατέρρευσε και έγινε παγόβουνο στην Ανταρκτική.

USNIC

Στο κάτω δεξιά μέρος της δορυφορικής εικόνας μέσα στο κίτρινο περίγραμμα εικονίζεται το κομμάτι της παγοκρηπίδας που αποκολλήθηκε πριν από λίγες μέρες από την ανατολική πλευρά της Ανταρκτικής. 

Η Ανταρκτική αποτελεί ένα από τα βαρόμετρα για την παρακολούθηση των επιπτώσεων που έχει η κλιματική αλλαγή στον πλανήτη. Η παγωμένη ήπειρος τα τελευταία 20 χρόνια βιώνει μια πρωτοφανή για αυτή κατάσταση αφού είναι σαφές ότι η Ανταρκτική λιώνει και μάλιστα με επιταχυνόμενο ρυθμό. Γιγάντια κομμάτια πάγου αποκολλώνται συνεχώς από την Ανταρκτική μετατρεπόμενα σε παγόβουνα που προκαλούν ανησυχία για τη ναυσιπλοΐα και για αυτό έχουν επιστρατευτεί δορυφόροι για να παρακολουθούν την πορεία τους.Έχει διαπιστωθεί επίσης ότι η Ανταρκτική δεν λιώνει μόνο στην επιφάνεια της εξαιτίας της αύξησης της ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας αλλά η αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων προκαλούν το λιώσιμο των πάγων από κάτω προς τα πάνω αποσταθεροποιώντας την ήπειρο συνολικά. Έχουν κάνει μάλιστα την εμφάνιση τους τεράστιες ρωγμές σε διάφορες περιοχές απειλώντας με κατάρρευση τα σημεία στα οποία βρίσκονται.Δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν ότι μεταξύ της 14^ης και της 16 Μαρτίου κατέρρευσε και πλέει στον ωκεανό μια περιοχή της Ανταρκτικής με έκταση παρόμοια με αυτή της Νέας Υόρκης. Το δυσάρεστο γεγονός δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία για όσα εξελίσσονται στην Ανταρκτική αλλά και τον πλανήτη γενικότερα. Αυτό γιατί η περιοχή που κατέρρευσε βρίσκεται στην περιοχή της ηπείρου που θεωρούνταν η πλέον σταθερή και αυτή που αντιμετωπίζει τα λιγότερα προβλήματα από την κλιματική αλλαγή στην Ανταρκτική κάτι που όπως αποδεικνύεται τελικά δεν ισχύει.Η περιοχή που κατέρρευσε βρίσκεται στην παγοκρηπίδα Conger στην Ανατολική Ανταρκτική. Η ανατολική πλευρά της Ανταρκτικής χωρίζεται με τη δυτική από τα Υπερανταρκτικά Όρη. Στη δυτική πλευρά οι πάγοι είναι πιο ασταθείς για αυτό και συμβαίνουν εκεί οι περισσότερες καταρρεύσεις και αποκολλήσεις πάγων. Όμως η ανατολική πλευρά αν και δέχεται την πίεση της κλιματικής αλλαγής δεν αντιμετώπιζε ιδιαίτερα σημαντικά προβλήματα σταθερότητας.Για αυτό και η κατάρρευση της περιοχής αυτής προκαλεί μεγάλη έκπληξη και ανησυχία στους επιστήμονες. Η συγκεκριμένη περιοχή ήταν γνωστό ότι συρρικνωνόταν εξαιτίας της αύξησης της θερμοκρασίας από τη δεκαετία του 1970 αλλά με πολύ αργό και καθόλου ανησυχητικό ρυθμό. Σύμφωνα με τους ειδικούς τον τελευταίο ένα μήνα υπήρξε μια αναπάντεχη ταχύτατη επιτάχυνση της συρρίκνωσης των πάγων με αποτέλεσμα την κατάρρευση της περιοχής.Τα στοιχεία όμως που δόθηκαν στη δημοσιότητα από τον γαλλο-ιταλικό ερευνητικό σταθμό Concordia Station που βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της Ανταρκτικής αποκαλύπτουν την αιτία και το μέγεθος του προβλήματος. Στις 18 Μαρτίου ο σταθμός κατέγραψε θερμοκρασίες -11,8 βαθμών Κελσίου που είναι οι υψηλότεροι που έχει καταγράψει ο σταθμός τον μήνα Μάρτιο στα 17 χρόνια της λειτουργίας του. Μπορεί οι 11,8 βαθμοί Κελσίου να ακούγεται μια ιδιαίτερα χαμηλή θερμοκρασία αλλά στη πραγματικότητα είναι κατά 40 ολόκληρους βαθμούς υψηλότερη από τη μέση θερμοκρασία της περιοχής. Με απλά λόγια από τους μείον 50 βαθμούς Κελσίου η θερμοκρασία ξαφνικά ανέβηκε στους -11 βαθμούς Κελσίου γεγονός που εξηγεί την κατάρρευση.

https://naftemporiki.gr/story/1846460/mia-nea-yorki-katerreuse-kai-egine-pagobouno-stin-antarktiki

[Δροσος Γεωργιος]

H έρευνα για την κλιματική αλλαγή προκαλεί ετησίως τεράστιες ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου.

Ενώ οι έρευνες για την κλιματική αλλαγή προβλέπουν την καταστροφική υπερθέρμανση του πλανήτη εξαιτίας των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, σύμφωνα με μια νέα μελέτη η ποσότητα του CO₂ που εκλύεται εξαιτίας των ίδιων των κλιματολογικών ερευνών είναι τεράστια!

Οι εκτοξεύσεις δορυφόρων για την συλλογή κλιματικών δεδομένων, τα υπολογιστικά συστήματα που ‘τρέχουν΄ προγράμματα για να κάνουν μακροπρόθεσμες κλιματικές προβλέψεις και όλες οι εγκαταστάσεις που καταγράφουν το κλίμα σε όλη τη Γη, έχουν ένα καθόλου αμελητέο «αποτύπωμα άνθρακα», έναν δείκτη σχετικά με την επίπτωση των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων στην κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με μία νέα διεθνή επιστημονική μελέτη. Πρόκειται για την πιο ολοκληρωμένη απόπειρα να γίνει μία συνολική εκτίμηση για την περιβαλλοντική επίπτωση που προκαλούν αυτές οι ίδιες επιστημονικές έρευνες σχετικά με το κλίμα.Η ενασχόληση με την κλιματική αλλαγή εκτιμάται ότι προκαλεί ετησίως τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια τόνους ισοδυνάμου διοξειδίου του άνθρακα (CO₂), του γνωστότερου «αερίου του θερμοκηπίου».Πέρα από τα συχνά αεροπορικά ταξίδια των σχετικών επιστημόνων (φυσικών, χημικών, μηχανικών, περιβαλλοντολόγων κλπ) για συνέδρια ή για έρευνα σε διάφορα μέρη του κόσμου, ή την τεράστια κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από τους υπολογιστές για την εκτέλεση των τρομερά πολύπλοκων κλιματικών προσομοιώσεων, η κατασκευή και μεταφορά παντού στον πλανήτη και οι εκτοξεύσεις στο διάστημα των δορυφορικών κλιματολογικών παρατηρητηρίων, έχουν τη μερίδα του λέοντος στην εκπομπή άνθρακα στην ατμόσφαιρα.Οι ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», υπολόγισαν ότι η παγκόσμια κλιματική έρευνα έχει ένα συνολικό αποτύπωμα άνθρακα ισοδύναμο με περίπου 20,3 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα και ότι οι ετήσιες εκπομπές της είναι τουλάχιστον 1,2 εκατ. τόνοι CO₂.Τουλάχιστον το ένα τρίτο των εκπομπών από την κλιματολογική έρευνα σχετίζεται με τις κλιματολογικές αποστολές στο διάστημα. Ενδεικτικά, οι πρόσφατες δορυφορικές εγκαταστάσεις εκτιμάται ότι ευθύνονται για τουλάχιστον 300.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο, που είναι και οι μεγαλύτερες σε σχέση με τις προηγούμενες αποστολές.Οι ερευνητές τόνισαν την ανάγκη για έναν βραδύτερο και πιο βιώσιμο «βηματισμό» στην κατασκευή μελλοντικών κλιματολογικών υποδομών, προκειμένου και η ίδια η επιστήμη της κλιματικής αλλαγής να βοηθήσει στην επίτευξη των περιβαλλοντικών στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού. Επίσης, επεσήμαναν ότι οι εκτιμήσεις τους έχουν μεγάλο βαθμό αβεβαιότητας και πρέπει να θεωρηθούν προκαταρκτικές, καθώς είναι πιθανό να αναθεωρηθούν στο μέλλον.

https://physicsgg.me/2022/04/01/h-έρευνα-για-την-κλιματική-αλλαγή-προκα/

[Δροσος Γεωργιος]

Σπάνιο αέριο που γεννήθηκε μαζί με το Σύμπαν διαρρέεται από τον πυρήνα της Γης.

SHUTTERSTOCK

Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Geochemistry, Geophysics, Geosystems» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι από τον πυρήνα της Γης διαρρέεται ένα εξαιρετικά σπάνιο ισότοπο του ηλίου, το ήλιο-3. Πρόκειται για ένα ισότοπο που οι επιστήμονες θεωρούν ότι δημιουργήθηκε αμέσως μετά την Μεγάλη Έκρηξη, το μυστηριώδες φαινόμενο από το οποίο προέκυψε το Σύμπαν πριν από 13,8 δις έτη.Η παρουσία του ηλίου-3 στη συνολική ποσότητα ηλίου στη Γη είναι μόλις 0.0001%. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ένα τεράστιο νέφος αερίου υδρογόνου και σκόνης κατέρρευσε κάτω από το ίδιο του το βάρος, δημιουργώντας τελικά έναν δίσκο που οι επιστήμονες ονόμασαν ηλιακό νεφέλωμα. Το μεγαλύτερο μέρος από αυτό το διαστρικό υλικό συρρικνώθηκε στο κέντρο του δίσκου με αποτέλεσμα να γεννηθεί ο Ήλιος. Μέρος του υπόλοιπου αερίου και της σκόνης του νεφελώματος συμπυκνώθηκε σχηματίζοντας τους πλανήτες και το ηλιακό μας σύστημα γενικότερα.Οι ειδικοί θεωρούν ότι το ήλιο-3 ήταν παρών μαζί με άλλα αέρια και σωματίδια σκόνης στο ηλιακό νεφέλωμα και η νέα μελέτη υποδεικνύει ότι η Γη δημιουργήθηκε στην καρδιά του ηλιακού νεφελώματος όταν αυτό εξακολουθούσε να είναι ενεργό και δραστήριο και όχι σε κάποια από τις εξωτερικές του περιοχές ή όταν το νεφέλωμα βρισκόταν σε φθίνουσα πλέον πορεία.«Το ήλιο-3 είναι ένα θαύμα της φύσης και το γεγονός ότι υπάρχει σε υψηλά επίπεδα στο εσωτερικό της Γης αποτελεί ένα άγνωστο στοιχείο της ιστορίας της» αναφέρει ο Πίτερ Όλσον, γεωφυσικός στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.

 

Η διαπίστωση

Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι κάθε χρόνο ποσότητες ήλιου-3 που αντιστοιχούν περίπου σε δύο κιλά διαρρέονται από το εσωτερικό της Γης προς την επιφάνεια. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αρχικά η διαρροή αυτή γίνεται κυρίως στις περιοχές του ωκεανού που συναντιούνται τεκτονικές πλάκες και στη συνέχεια θέλησαν να διαπιστώσουν την προέλευση του σπάνιου ισοτόπου.Στη συνέχεια σχεδίασαν δύο προσομοιώσεις οι οποίες έδειξαν τι συνέβη σε δύο κρίσιμες φάσεις της ιστορίας της Γης. Η πρώτη προσομοίωση έδειχνε τη διαδικασία σχηματισμού του πλανήτη μας όταν κατά τη διάρκεια του απορροφούσε ήλιο από τον περιβάλλοντα διαστημικό χώρο.Η δεύτερη έδειχνε τι συνέβη κατά τη διαδικασία γέννησης της Σελήνης. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία ένα διαστημικό σώμα με μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Άρη έπεσε πάνω στη Γη με τη κολοσσιαία σύγκρουση να τραυματίζει σοβαρά αλλά , ευτυχώς για εμάς, να μην καταστρέφει τον πλανήτη μας. Η σύγκρουση εκτόξευσε γιγάντιες μάζες υλικών στο Διάστημα και κάποιες από αυτές τέθηκαν σε τροχιά γύρω από την Γη με αποτέλεσμα η βαρύτητα να τα ενώσει κάποια στιγμή δημιουργώντας έτσι τον φυσικό μας δορυφόρο.Η τρομερή σύγκρουση πιστεύεται ότι έλιωσε τον φλοιό της Γης επιτρέποντας έτσι σχεδόν στο σύνολο του ηλίου που ήταν παγιδευμένο στο εσωτερικό του πλανήτη από την εποχή της δημιουργίας του να… αποδράσει. Όμως κάποιες ποσότητες ηλίου-3 δεν κατάφεραν να ξεφύγουν και όπως φαίνεται αυτές βρίσκονταν στον πυρήνα ο οποίος λόγω του βάθους στον οποίος βρίσκεται δεν υπέστη πολύ σοβαρές ζημιές από την σύγκρουση.

NASA/JPL

Η Γη συγκρούστηκε με ένα διαστημικό σώμα παρόμοιο με τον Άρη προκαλώντας την γέννηση της Σελήνης.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι ο πυρήνας δεν συμμετέχει και στους τεκτονικούς μηχανισμούς από τους οποίους απελευθερώνεται ήλιο οπότε ο πυρήνας αποτελεί ένα ασφαλές αποθηκευτικό χώρο για το αέριο.

https://naftemporiki.gr/story/1848466/spanio-aerio-pou-gennithike-mazi-me-to-sumpan-diarreetai-apo-ton-purina-tis-gis

[Δροσος Γεωργιος]

Τα 30 δέντρα μαθουσάλες των δασών της Γης.

EPA/RICHARD BROOKS/GREENPEACE/HANDOUT

Κινέζοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι στον πλανήτη μας έχουν εντοπιστεί 30 δέντρα με ηλικία άνω των δύο χιλιετιών το καθένα. Τα 27 εξ αυτών βρίσκονται  σε μεγάλα υψόμετρα και μακριά από τα μάτια (και τα πριόνια) των ανθρώπων, συνήθως σε βραχώδεις πλαγιές ψηλών, ψυχρών και ξερών βουνών. Αντίθετα, τα ψηλότερα δέντρα βρίσκονται σε μέρη πιο προσβάσιμα στους ανθρώπους.Τα αρχαιότερα γνωστά δέντρα είναι δύο είδη πεύκου (Pinus longaeva) με ηλικία 4.900 και 4.850 ετών, αντίστοιχα, τα οποία βρίσκονται στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ σε υψόμετρο 3.277 μέτρων το ένα και 2.950 το δεύτερο. Ακολουθούν ένα κυπαρίσσι (Fitzroya cupressoides) ηλικίας 3.622 ετών στις δυτικές πλαγιές των Άνδεων της Χιλής σε υψόμετρο 890 μέτρων και μία γιγάντια σεκόγια ηλικίας 3.266 ετών στα όρη Σιέρα Νεβάδα των ΗΠΑ.

Oι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τζιάτζια Λίου του Ινστιτούτου Επιστήμης Βιοποικιλότητας του Πανεπιστημίου Φουντάν της Σαγκάης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Conservation Biology», ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 200.000 δέντρα και επεσήμαναν ότι τα γνωστά δέντρα που τα έχουν «χιλιάσει» είναι μόνο 620. Τα περισσότερα από τα δέντρα που έχουν ηλικία άνω των 1.000 ετών είναι γυμνόσπερμα, δηλαδή φυτά όπως τα κωνοφόρα που παράγουν κουκουνάρια και σπόρους αντί για λουλούδια.Η μελέτη εκτιμά ότι από τα γνωστά δέντρα άνω των 500 ετών, τα οποία είναι 8.072, περίπου το 70%, δηλαδή επτά στα δέκα, απειλούνται από την ανθρώπινη υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, καθώς επίσης από την άνοδο των θερμοκρασιών λόγω κλιματικής αλλαγής. Γι' αυτό οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη να προστατευθούν τα δέντρα-μαθουσάλες με νέες πολιτικές.

https://naftemporiki.gr/story/1848998/ta-30-dentra-mathousales-ton-dason-tis-gis

[Δροσος Γεωργιος]

Ιδού οι υπερήπειροι που θα σχηματιστούν στη Γη.

SHUTTERSTOCK

Τα τελευταία χρόνια σειρά μελετών και ευρημάτων έχουν αποκαλύψει στοιχεία τόσο για το πιο μακρινό όσο και το πιο κοντινό γεωλογικό παρελθόν της Γης. Σε αυτές τις μελέτες έχουν αποκαλυφθεί νέα στοιχεία για γνωστές αρχαίες ηπείρους και υπερηπείρους που υπήρχαν πριν από δισεκατομμύρια, εκατοντάδες ή δεκάδες εκατ. έτη στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Η σημερινή μορφή και θέση των ηπείρων είναι αποτέλεσμα των συνεχών συνενώσεων και διαχωρισμών αυτών των εκτάσεων γης.Έχουν επίσης εντοπιστεί τα ίχνη άγνωστων μέχρι σήμερα ηπείρων η ύπαρξη των οποίων συμπληρώνει το γεωλογικό παζλ του πλανήτη μας. Για πρώτη φορά κάνει την εμφάνιση της μια ολοκληρωμένη μελέτη για το γεωλογικό μέλλον της Γης. Ο γεωλόγος Ζοάο Ντουάρτε του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας τα τελευταία χρόνια μαζί με τους συνεργάτες του προσπαθεί να μελετήσει τα γεωλογικά φαινόμενα που συμβαίνουν σήμερα στον πλανήτη και σε συνδυασμό με διάφορα σημαντικά γεωλογικά συμβάντα των τελευταίων αιώνων (π.χ. πολύ μεγάλους σεισμούς) να δημιουργήσουν το μελλοντικό χάρτη του πλανήτη.Η μέχρι τώρα μελέτη έχει οδηγήσει στη δημιουργία τεσσάρων πιθανών γεωλογικών σεναρίων που μπορεί να συμβούν μετά από 200-250 εκατ. έτη. Οι επιστήμονες ονομάζουν καταβύθιση της διαδικασία όπου  ωκεάνιες πλάκες υποβυθίζονται στο γήινο μανδύα προκαλώντας μεγάλης έντασης και έκτασης γεωλογικά φαινόμενα.Στο πρώτο σενάριο οι ερευνητές αναφέρουν ότι είναι πιθανό να δημιουργηθεί μια ζώνη καταβύθισης που θα ξεκινά από τη Μεσόγειο, θα συνεχίζει στη δυτική Αφρική και θα φτάνει πιθανώς μέχρι τις ακτές της Ιρλανδίας και της Βρετανίας. Η διεργασία αυτή θα προκαλέσει την εμφάνιση νέων οροσειρών και ηφαιστείων σε αυτές τις περιοχές καθώς επίσης και την εκδήλωση μεγάλων σεισμών. Αυτό σύμφωνα με το σενάριο θα προκαλέσει την έναρξη μιας διαδικασίας προσέγγισης όλων των ηπείρων της Γης εξαφανίζοντας τον Ατλαντικό Ωκεανό. Θα δημιουργηθεί έτσι με νέα υπερήπειρος την οποία οι ερευνητές ονόμασαν «Aurica» που είναι η σύνθεση των ονομάτων της Αυστραλίας και Αμερικής αφού οι δύο αυτές ήπειροι θα βρίσκονται στο κέντρο της νέας υπερηπείρου.

DAVIES ET AL

H υπερήπειρος Aurica

Το επόμενο σενάριο παρουσιάζει τι θα συμβεί αν οι γεωλογικές διεργασίες στον πλανήτη δεν εξαφανίσουν τον Ατλαντικό όπως την πρώτη περίπτωση αλλά τον Ειρηνικό Ωκεανό. Θα δημιουργηθεί τότε η υπερήπειρος Novopangea η οποία επίσης θα έχει ενωμένες όλες τις ηπείρους οι οποίες όμως θα βρίσκονται σε διαφορετική θέση από αυτή που θα βρίσκονται στην Aurica. H Ευρασία με την Ινδία και την Κίνα που θα έχουν ενωθεί θα βρίσκονται στο κέντρο της Novopangea.

DAVIES ET AL

Η υπερήπειρος Novopangea

Το τρίτο σενάριο μιλά για την Amasia όπου η αμερικανική, η ευρωπαϊκή, η αφρικανική και η ασιατική ήπειροι συνενώνονται με την Αυστραλία να μετακομίζει στο ανατολικό άκρο της υπερηπείρου. Αυτή η υπερήπειρος θα μετακινηθεί βόρεια και οι βορειότερες περιοχές της θα ακουμπήσουν τον βόρειο πόλο ενώ η Ανταρκτική θα μετακινηθεί στο ακριβώς αντίθετο σημείο του πλανήτη και τις δύο περιοχές στεριάς της Γης θα χωρίζει ένας τεράστιος ωκεανός.Στο τέταρτο σενάριο σχηματίζεται η Pangaea Ultima, μια υπερήπειρος στο κέντρο του πλανήτη με τις ηπείρους να έχουν συνενωθεί σε ένα κυκλικό σχηματισμό και γύρω τους να υπάρχει μόνο θάλασσα.

DAVIES ET AL

H υπερήπειρος Pangaea Ultima

Άραγε θα υπάρχουν τότε άνθρωποι πάνω στη Γη και αν ναι πώς θα βιώσουν όλες αυτές τις τρομερές γεωλογικές μεταβολές; Είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει ίσως να απαντήσουν κάποια στιγμή οι επιστήμονες.

https://naftemporiki.gr/story/1849715/idou-oi-uperipeiroi-pou-tha-sximatistoun-sti-gi

[Δροσος Γεωργιος]

«Βρέθηκαν» τα πρώτα θραύσματα της πρόσκρουσης που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους.

Άθικτα θραύσματα του αστεροειδή ή κομήτη που προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων φέρονται να βρέθηκαν στις ΗΠΑ, μια ανακάλυψη που, εφόσον επιβεβαιωθεί, δίνει νέα τροπή στις έρευνες για το κεφάλαιο που άνοιξε στην ιστορία της Γης πριν από 66 εκατ. χρόνια.Ανασκαφή στην περιοχή Τάνις στη Βόρεια Ντακότα, περίπου 3.000 χιλιόμετρα από τον κρατήρα της πρόσκρουσης στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, έφερε στο φως μικροσκοπικά σφαιρίδια που σύμφωνα με τους ερευνητές αποσπάστηκαν από το διαστημικό αντικείμενο που προκάλεσε την καταστροφή.Έφεραν επίσης στο φως το απολιθωμένο πόδι ενός διαμελισμένου δεινόσαυρου, ο οποίος δεν αποκλείεται να σκοτώθηκε εκείνη την ολέθρια ημέρα.Τα ευρήματα δεν έχουν δημοσιευτεί ακόμα στον επιστημονικό Τύπο, ωστόσο ο Ρόμπερτ ΝτεΠάλμα του Πανεπιστημίο του Μάντσεστερ, επικεφαλής της ανασκαφής, παρουσίασε την έρευνα σε διάλεξη στο Κέντρο Διαστημικής Πτήσης «Γκόνταρντ» της NASA.

Αν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν, ο παλαιοντολόγος Ρόμπερτ ΝτεΠάλμα θα μπορεί να πανηγυρίζει για μια άκρως εντυπωσιακή ανακάλυψη (Kansas University)

Τα ευρήματα παρουσιάζονται επίσης στο ντοκιμαντέρ Dinosaurs: The Final Day, με αφηγητή τον φυσιοδίφη σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο, το οποίο θα προβληθεί στο BBC στις 15 Απριλίου.

Θραύσματα γυαλιού

Το Τάνις έγινε γνωστό το 2019 χάρη σε άρθρο του περιοδικού New Yorker, το οποίο παρουσίαζε την περιοχή ως θαυμαστό νεκροταφείο ζώων και φυτών που σκοτώθηκαν από το κοσμικό χτύπημα.Εκείνη τη χρονιά, ο ΝτεΠάλμερ δημοσίευσε μελέτη στο PNAS στην οποία παρουσίαζε τα γεωλογικά χαρακτηριστικά της περιοχής, η οποία βρισκόταν τότε στις όχθες ενός εξαφανισμένου πια ποταμού και πιθανότατα χτυπήθηκε από το τερατώδες τσουνάμι που προκάλεσε η πρόσκρουση. Σύμφωνα με τη μελέτη, σφαιρίδια γυαλιού που βρέθηκαν παγιδευμένα στα βράγχια ψαριών είναι συντρίμμια της πρόσκρουσης που εκτινάχθηκαν ψηλά στην ατμόσφαιρα, στερεοποιήθηκαν και έπεσαν πίσω στη Γη.Τα ευρήματα όμως δεν έπεισαν όλους τους ειδικούς.Τώρα, ο ΝτεΠάλμα παρουσιάζει νέα ευρήματα από τη συνεχιζόμενη ανασκαφή. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ίσως τα μικροσκοπικά σφαιρίδια γυαλιού που έτυχε να προσγειωθούν πάνω σε ρετσίνι δέντρων και βρέθηκαν παγιδευμένα σε κεχριμπάρι.Τα περισσότερα σφαιρίδια προέρχονταν από τον φλοιό της Γης που εκτινάχθηκε στην πρόσκρουση, δείχνει η παρουσία υψηλών επιπέδων ασβεστίου και στρόντιου.Βρέθηκαν όμως και δύο σφαιρίδια με «εντελώς διαφορετική» σύσταση, όπως ανέφερε ο ΝτεΠάλμα στη διάλεξή του. Τα σφαιρίδια περιείχαν υψηλά επίπεδα σιδήρου, χρώμιου και νικελίου, στοιχεία που παραπέμπουν σε αστεροειδή. Αν το συμπέρασμα επιβεβαιωθεί, διαψεύδει οριστικά το σενάριο ότι το αντικείμενο ήταν κομήτης.«Το να βλέπουμε με τα μάτια μας ένα κομμάτι του ενόχου είναι ανατριχιαστική εμπειρία» σχολίασε ο ΝτεΠάλμα σύμφωνα με τους New York Times που παρακολούθησαν τη διάλεξη.«Όλες τα ευρήματα, όλα τα χημικά δεδομένα της μελέτης, αποτελούν ισχυρή ένδειξη ότι αυτό που κοιτάζουμε είναι ένα κομμάτι της βολίδας, του αστεροειδή που έφερε το τέλος των δεινοσαύρων» δήλωσε στο BBC ο καθηγητής Φιλ Μάνινγκ, επιβλέπων του ΝτεΠάλμα στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ.

Διαμελισμένος δεινόσαυρος

Εκτός από τα σφαιρίδια, οι ερευνητές ανακάλυψαν και μια πληθώρα απολιθωμάτων, ανάμεσά τους το άριστα διατηρημένο πόδι ενός χορτοφάγου δεινόσαυρου του γένους Thescelosaurus.Το πόδι βρέθηκε μόνο του, αποκομμένο από το υπόλοιπο σώμα, και δεν έφερε ενδείξεις τραύματος από θηρευτές ή ασθένεια. Οι ερευνητές εικάζουν ότι το ερπετό σκοτώθηκε την ημέρα της πρόσκρουσης, ίσως από το βίαιο τσουνάμι που πλημμύρισε το Τάνις.«Είναι σαν CSI για δεινόσαυρους» είπε ο ΝτεΠάλμα. «Ως επιστήμονας, δεν θα ισχυριστώ πως ‘Ναι, είναι 100% σίγουρο ότι βρήκαμε ένα ζώο που πέθανε στην πρόσκρουση’. Είναι όμως συμβατά τα ευρήματα; Ναι» υποστήριξε.

Το απολιθωμένο πόδι του δεινόσαυρου που φέρεται να σκοτώθηκε την ημέρα της πρόσκρουσης (BBC)

Οι New York Times ζήτησαν τη γνώμη του Στιβ Μπρουσάτ, παλαιοντολόγου του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου ο οποίος εργάστηκε ως σύμβουλος για το ντοκιμαντέρ του BBC. Δήλωσε βέβαιος ότι τα ψάρια που είχαν σφαιρίδια στα βράγχια πέθαναν τη μέρα της καταστροφής, διατηρεί όμως επιφυλάξεις για το ισχύει το ίδιο και για τον διαμελισμένο δεινόσαυρο.«Είναι εύλογη ερμηνεία αλλά δεν έχει αποδειχθεί πέρα από κάθε αμφιβολία στη βιβλιογραφία» είπε.Πιο ενθουσιώδης ήταν ο Νιλ Λάντμαντ, επιμελητής του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας στη Νέα Υόρκη, ο οποίος επισκέφθηκε το Τάνις το 2019 και είναι πεπεισμένος ότι η ανασκαφή αποτυπώνει την κατακλυσμιαία καταστροφή.Τα ευρήματα, εξάλλου, δείχνουν να στηρίζουν μελέτη που δημοσίευσε το 1998 ο Φρανκ Κάιτ, γεωχημικός του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, υποστηρίζοντας ότι ανέσυρε θραύσμα της βολίδας από γεώτρηση στη Χαβάη, περισσότερο από 8.000 μακριά από τον κρατήρα της πρόσκρουσης.Οι νέες έρευνες «βρίσκονται σε συμφωνία με αυτά που μας έλεγε πριν από χρόνια ο Φρανκ Κάιτ» δήλωσε ο ΝτεΠάλμα.Ο ίδιος ο Κάιτ όμως παραμένει επιφυλακτικός για το συμπέρασμα ότι τα γυάλινα σφαιρίδια είναι όντως κομμάτια της βολίδας. «Προσωπικά πιστεύω ότι οποιοδήποτε μετεωριτικό υλίκό θα ήταν εξαιρετικά σπάνιο και απίθανο να βρεθεί μέσα στους τεράστιους όγκους εκτιναγμένου υλικού σε αυτή την τοποθεσία» είπε στους New York Times.«Ίσως όμως οι ερευνητές στάθηκαν τυχεροί».

https://www.in.gr/2022/04/08/b-science/episthmes/vrethikan-ta-prota-thraysmata-tis-proskrousis-pou-eksafanise-tous-deinosayrous/

[Δροσος Γεωργιος]

Πέντε χιλιάδες άγνωστοι ιοί ανακαλύφθηκαν στους ωκεανούς της Γης.

SHUTTERSTOCK

Οι εκτιμήσεις των ειδικών αναφέρουν ότι υπάρχει ένας πραγματικά σχεδόν ανυπολόγιστος αριθμός μικροοργανισμών κάθε είδους (βακτήρια, μικρόβια, ιοί κ.α.). Κάποιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου ένα τρισεκατομμύριο τέτοιους οργανισμούς εκ των οποίων το 99,9% δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των οργανισμών πιστεύεται ότι βρίσκεται στους ωκεανούς και τις θάλασσες.Ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Ohio State στις ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε μερικές χιλιάδες από αυτούς τους άγνωστους μικροοργανισμούς. Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές αναφέρουν ότι εντόπισαν πέντε χιλιάδες ιούς RNA. Πρόκειται για ιούς που δεν χρησιμοποιούν το DNA (δύο πολυνουκλεοτιδικές αλυσίδες) ως γενετικό υλικό αλλά το RNA που το μόριο του είναι μονόκλωνο δηλαδή χρησιμοποιεί μια αλυσίδα.Μάλιστα οι ερευνητές αναφέρουν ότι οι ιοί έχουν πολύ μεγάλη ποικιλομορφία και θα πρέπει για ορισμένους από αυτούς να δημιουργηθούν νέες κατηγορίες ιών. «Ορισμένοι από τους πιο γνωστούς ιούς RNA είναι οι ιοί της γρίπης, ο έμπολα και ο κορωνοϊός που προκάλεσε την πανδημία. Όμως αυτοί οι ιοί είναι απλά ένα ελάχιστο μέρος όσων υπάρχουν στον πλανήτη. Θέλουμε να μελετήσουμε όλους αυτούς τους ιούς συστηματικά και σε ευρεία κλίμακα εξερευνώντας ένα περιβάλλον όπως αυτό των ωκεανών που δεν έχει εξερευνηθεί σε αυτό το επίπεδο επαρκώς μέχρι σήμερα» αναφέρει ο Μάθιου Σάλιβαν, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας δημοσιεύει την ανακάλυψη στην επιθεώρηση «Science».Οι ερευνητές ανέλυσαν 35 χιλιάδες δείγματα νερού που συλλέχθηκαν από 121 περιοχές και στους πέντε ωκεανούς της Γης. Η συγκεκριμένη έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενός μεγάλου ερευνητικού προγράμματος, του Tara Oceans Consortium, που μελετά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους ωκεανούς.

https://naftemporiki.gr/story/1852533/pente-xiliades-agnostoi-ioi-anakalufthikan-stous-okeanous-tis-gis

[Δροσος Γεωργιος]

Μια πόλη όπου ο φωτισμός είναι ζωντανός.

Πώς τα βακτήρια φωταγωγούν μια πόλη στη Γαλλία – Από τον Αριστοτέλη στο Ραμπουιγιέ

Θαλάσσια φύκη μπορούν να παράγουν λάμψη στο νερό όταν διαταράσσονται από κύματα, βάρκες ή κολυμβητές

Από τα ψάρια μέχρι τις πυγολαμπίδες, δεκάδες οργανισμοί χρησιμοποιούν τη βιοφωταύγεια. Μπορούμε όμως να τα αξιοποιήσουμε για να φωτίσουν τις πόλεις μας;

Σε ένα ήσυχο δωμάτιο στο εμβολιαστικό κέντρο στο Ραμπουιγιέ, μια μικρή πόλη περίπου 50 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Παρισιού, μια σειρά σωλήνων εκπέμπει ένα απαλό μπλε φως. Η ίδια γαλάζια λάμψη φωτίζει τη νύχτα και ενα πάρκο της περιοχής.Αλλά σε αντίθεση με τα τυπικά φώτα στους δρόμους τα οποία συνδέονται στο ηλεκτρικό δίκτυο και εκπέμπουν μια έντονη λάμψη, αυτά τα απόκοσμα φώτα τροφοδοτούνται από ζωντανούς οργανισμούς μέσω μιας διαδικασίας που είναι γνωστή ως βιοφωταύγεια.Αυτό το φαινόμενο – όπου οι χημικές αντιδράσεις μέσα στο σώμα ενός οργανισμού παράγουν φως – μπορεί να παρατηρηθεί σε πολλές βιοομάδες στη φύση. Οργανισμοί όπως οι πυγολαμπίδες, οι μύκητες και τα ψάρια έχουν την ικανότητα να παράγουν φως μέσω της βιοφωταύγειας. Τα περισσότερα βιοφωταυγή είδη στους ωκεανούς εκπέμπουν ένα μπλε-πράσινο φως, μερικές πυγολαμπίδες και ορισμένα σαλιγκάρια λάμπουν με κίτρινο φως, ενώ τα τρωκτικά springhares που βρίσκονται στη νότια Αφρική έχουν τρίχες που παράγουν μια ζωηρή ροζ λάμψη.

Η τιρκουάζ μπλε λάμψη που λούζει την αίθουσα αναμονής στο Ραμπουιγιέ προέρχεται από ένα θαλάσσιο βακτήριο που ονομάζεται Aliivibrio fischeri. Τα βακτήρια αποθηκεύονται μέσα σε σωλήνες γεμάτους θαλασσινό νερό. Δεδομένου ότι το φως παράγεται μέσω εσωτερικών βιοχημικών διεργασιών που αποτελούν μέρος του μεταβολισμού του οργανισμού, δεν απαιτείται καμία επιπλέον ενέργεια. Στους σωλήνες εισάγεται τροφή για τα βακτήρια – ένα μείγμα βασικών θρεπτικών συστατικών – και αέρας. Για να «σβήσουν τα φώτα», απλά διακόπτεται η παροχή αέρα. Τα βακτήρια σε αναερόβια κατάσταση δεν παράγουν φως.«Στόχος μας είναι να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο οι πόλεις χρησιμοποιούν το φως», τονίζει η Σάντρα Ρέι, ιδρύτρια της γαλλικής start-up Glowee, η οποία βρίσκεται πίσω από το έργο στο Ραμπουιγιέ. Όπως σημειώνει, ο τρόπος που παράγουμε σήμερα φως έχει διαφοροποιηθεί ελάχιστα από τότε που αναπτύχθηκε ο πρώτος λαμπτήρας το 1879. Ενώ ο λαμπτήρας LED, που εμφανίστηκε τη δεκαετία του 1960, μείωσε σημαντικά το λειτουργικό κόστος του φωτισμού, υπάρχει ακόμα εξάρτηση από την ηλεκτρική ενέργεια. που παράγεται σε μεγάλο βαθμό από την καύση ορυκτών καυσίμων.Αν και τα φώτα της Glowee είναι προς το παρόν διαθέσιμα μόνο σε μικρούς σωλήνες για εκδηλώσεις, η εταιρεία σχεδιάζει να παράγει σύντομα διάφορους τύπους, τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εξωτερικούς χώρους.Το 2019, το δημαρχείο του Ραμπουγιέ υπέγραψε συνεργασία με την Glowee και επένδυσε 100.000 ευρώ με στόχο να μετατρέψει την πόλη σε «εργαστήριο βιοφωταύγειας πλήρους κλίμακας».Ο βιοφωτισμός δεν είναι κάτι νέο. Γύρω στο 350 π.Χ., ο Αριστοτέλης είχε περιγράψει τη βιοφωταύγεια σε σκουλήκια και πυγολαμπίδες ως ένα είδος «κρύου» φωτός. Οι ανθρακωρύχοι έβαζαν πυγολαμπίδες σε βάζα ως φωτισμό σε ορυχεία, ενώ εδώ και χρόνια στην Ινδία λαμπεροί μύκητες χρησιμοποιούνται από φυλές για να φωτίζουν πυκνές ζούγκλες.Ωστόσο, ο Καρλ Τζόνσον, καθηγητής βιολογικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Vanderbilt, πιστεύει ότι υπάρχουν ακόμη σοβαρές προκλήσεις προτού η βιοφωταύγεια πάρει το πράσινο φως για αναπτυξη μεγάλης κλίμακας.«Πρώτον, πρέπει να ταΐσετε τα βακτήρια και να τα αραιώσετε καθώς μεγαλώνουν», λέει. «Αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Επίσης, το φαινόμενο εξαρτάται σημαντικά από τη θερμοκρασία και αμφιβάλλω ότι θα λειτουργήσει το χειμώνα. Τρίτον, η βιοφωταύγεια είναι πολύ αμυδρή σε σύγκριση με τον ηλεκτρικό φωτισμό. Ίσως όμως η εταιρεία έχει βελτιώσει την ένταση τη».«Προχωράμε σιγά σιγά», σημειώνει. «Αλλά έχουμε κάνει ήδη τεράστια βήματα και η φιλοσοφία μας για το φως είναι μια απάντηση στην κρίση που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα».

https://physicsgg.me/2022/04/12/μια-πόλη-όπου-ο-φωτισμός-είναι-ζωντανό/

[Δροσος Γεωργιος]

Απολαμβάνοντας τη Γη καθισμένος σε ένα διαστημικό... σαλόνι.

Space Perspective

Οι επιβάτες της κάψουλας θα μπορούν να κάθονται αναπαυτικά στους καναπέδες και φορώντας ακόμη και παντόφλες όπως φαίνεται στην εικόνα να απολαμβάνουν τη θέα της Γης.

Η αμερικανική εταιρεία World View στέλνει μπαλόνια στη στρατόσφαιρα στα οποία είναι προσαρμοσμένες κάμερες καταγραφής εικόνων του πλανήτη μας. Οι δύο ιδρυτές της εταιρείας σκέφτηκαν ότι θα μπορούσε η ιδέα αυτή να έχει και άλλες εφαρμογές. Ίδρυσαν την εταιρεία Space Perspective με στόχο την κατασκευή γιγάντιων μπαλονιών παρόμοιων με τα μετεωρολογικά μπαλόνια που χρησιμοποιούνται τα τελευταία χρόνια για ερευνητικούς σκοπούς. Η σκέψη ήταν στα μπαλόνια αυτά να είναι δεμένη μια κάψουλα μέσα στην οποία θα υπάρχουν επιβάτες που θα απολαμβάνουν την θέα της Γης από τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας.Αν και ο Ποσειδώνας ήταν ο θεός της θάλασσας τα στελέχη της Space Perspective έδωσαν τον όνομα του στην κάψουλα. Το Spaceship Neptune θα πετάει σε ύψος 30 χλμ. πάνω από την επιφάνεια της Γης στα σύνορα της γήινης ατμόσφαιρας με το Διάστημα. Η εταιρεία έδωσε στη δημοσιότητα μια εικόνα από το εσωτερικό της κάψουλας που δεν θυμίζει σε τίποτε μια συμβατική καμπίνα σκάφους που ταξιδεύει σε τέτοιες αποστάσεις.Το εσωτερικό της κάψουλας είναι σχεδιασμένο σαν ένα άνετο σαλόνι στο οποίο οι επιβάτες θα μπορούν να απολαμβάνουν τη μοναδική θέα του πλανήτη μας γευματίζοντας ή πίνοντας ένα ποτό. Στη διάθεση τους θα υπάρχουν επίσης διαδραστικές οθόνες για διάφορες χρήσεις καθώς και wi-fi αν θέλουν να επικοινωνούν με τη Γη την ώρα που βρίσκονται έξω από αυτή. Θα μπορούν επίσης να εστιάζουν σε όποιο σημείο του πλανήτη μας επιθυμούν με ένα τηλεσκόπιο που θα βρίσκεται στην κάψουλα.Για να πάρει κάποιος θέση στους καναπέδες του… ιπτάμενου σαλονιού θα πρέπει να καταβάλει 125 χιλιάδες δολάρια τιμή που σύμφωνα με την εταιρεία θα μειώνεται προοδευτικά αν το εγχείρημα αποδειχθεί εμπορικά πετυχημένο. Τα στελέχη της εταιρείας σημειώνουν ότι το ποσό αυτό είναι τρεις φορές μικρότερο από αυτό που πρέπει να καταβάλει κάποιος για μια ανάλογη πτήση με το σκάφος της διαστημικής εταιρείας του Ρίτσαρντ Μπράνσον την Virgin Galactic.Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε η πρώτη πετυχημένη δοκιμαστική πτήση με την κάψουλα να τοποθετείται σε ένα μπαλόνι και να πετάει με αυτό σε ύψος 25 χλμ. σε ένα ταξίδι διάρκειας έξι ωρών και στην συνέχεια έπεσε στον Κόλπο του Μεξικού. Η Space Perspective αναφέρει ότι αν όλα πάνε καλά οι πρώτες πτήσεις θα ξεκινήσουν το 2024 και ότι 600 άτομα έχουν ήδη κάνει κράτηση για μια θέση στην κάψουλα οπότε όποιος αποφασίσει να κάνει από εδώ και πέρα μια κράτηση θα πρέπει να περιμένει μέχρι το 2025.

SPACE PERSPECTIVE

We Have Reimagined Space Travel | Space Perspective

Το μπαλόνι και η κάψουλα θα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν και σε ερευνητικές αποστολές.

https://naftemporiki.gr/story/1853260/apolambanontas-ti-gi-kathismenos-se-ena-diastimiko-saloni-binteo

 

 

[Δροσος Γεωργιος]

Η ζωή στη Γη εμφανίστηκε 300 εκατ. έτη νωρίτερα από όσο πιστεύαμε.

SHUTTERSTOCK

Πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια, η Γη βίωσε τη μαζικότερη εξαφάνιση ειδών που έχει καταγραφεί. Η Πέρμια - Τριασική Εξαφάνιση είναι σήμερα γνωστή και ως «Μεγάλος Αφανισμός», αφού κατά τη διάρκειά της αφανίστηκαν σχεδόν όλοι οι υδρόβιοι και περίπου 7 στους 10 χερσαίους οργανισμούς που ζούσαν στον πλανήτη. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας νέας μελέτης, ενδέχεται να προκλήθηκε σε μεγάλο βαθμό από μικρόβια που απελευθέρωναν τεράστιες ποσότητες μεθανίου στη γήινη ατμόσφαιρα.

Πολύπλοκη μικροβιακή ζωή στη Γη υπήρχε τουλάχιστον πριν 3,75 δισεκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, που τοποθετεί πολύ πιο πίσω στο παρελθόν - κατά περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα - το πότε εμφανίστηκε η ζωή στον πλανήτη μας, ανατρέποντας έτσι την έως τώρα επικρατούσα άποψη.Οι ερευνητές από τη Βρετανία, τον Καναδά και την Κίνα, με επικεφαλής τον δρα Ντομινίκ Παπινό του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Science Advances», ανέλυσαν πετρώματα αιματίτη από το Κεμπέκ του Καναδά ηλικίας 3,75 έως 4,28 δισεκατομμυρίων ετών. Μέσα σε αυτά βρήκαν μικροσκοπικά ίχνη που φαίνεται να έχουν γίνει από βακτήρια, τα οποία ζούσαν κοντά σε υδροθερμικές πηγές. Μέχρι σήμερα τα αρχαιότερα επιβεβαιωμένα απολιθώματα μορφών ζωής θεωρούνταν εκείνα που είχαν βρεθεί στη Δυτική Αυστραλία και χρονολογούνταν προ 3,46 δισεκατομμυρίων ετών.Πάντως δεν συμφωνούν όλοι οι άλλοι επιστήμονες με την άποψη ότι όντως τα σημάδια αυτά είναι βιολογικής προέλευσης και συνιστούν απόδειξη απολιθωμένης μικροβιακής ζωής. Οι ερευνητές αντιτείνουν ότι τα ίχνη, που εμφανίζουν πολυπλοκότητα και φθάνουν σε μήκος σχεδόν το ένα εκατοστό, δεν έχουν δημιουργηθεί τυχαία από χημικές αντιδράσεις. Αντίθετα, θεωρούν ότι τουλάχιστον κάποιες από αυτές τις δομές μέσα στο πέτρωμα δημιουργήθηκαν από αρχαία μικρόβια, τα οποία έπαιρναν ενέργεια "τρώγοντας" τον σίδηρο, το θείο και το διοξείδιο του άνθρακα μέσα στα πετρώματα, μέσω μιας διαδικασίας φωτοσύνθεσης χωρίς εμπλοκή ακόμη του οξυγόνου.Οι ερευνητές εκτιμούν ότι μια ποικιλομορφία μικροβιακής ζωής υπήρχε ήδη στην αρχέγονη Γη ίσως και μόνο 300 εκατομμύρια χρόνια μετά τη δημιουργία της πριν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Όπως είπε ο Παπινό, «χρησιμοποιώντας διάφορα στοιχεία, η μελέτη παρέχει βάσιμες ενδείξεις ότι ένας αριθμός διαφορετικών ειδών βακτηρίων υπήρχε στη Γη πριν 3,75 έως 4,28 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι η ζωή μπορεί να άρχισε μόνο 300 εκατομμύρια χρόνια αφότου σχηματίστηκε η Γη. Με γεωλογικούς όρους αυτό είναι γρήγορο, περίπου όσο διήρκεσε μια περιστροφή του Ήλιου γύρω από τον γαλαξία μας. Αυτά τα ευρήματα έχουν επιπτώσεις και για την πιθανότητα εξωγήινης ζωής. Αν η ζωή είναι σχετικά γρήγορη στην εμφάνιση της, δεδομένων των σωστών συνθηκών, τότε αυξάνεται η πιθανότητα να υπάρχει ζωή και σε άλλους πλανήτες».

https://naftemporiki.gr/story/1853587/i-zoi-sti-gi-emfanistike-300-ekat-eti-noritera-apo-oso-pisteuame