Πλανήτης Γη.

[Δροσος Γεωργιος]

Νετρίνα εναντίον Νεύτωνα.

Η πρώτη ηλιοκεντρική υπόθεση – το αστρονομικό μοντέλο σύμφωνα με το οποίο η Γη και οι πλανήτες περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, το κέντρο του σύμπαντος, προτάθηκε από τον Αρίσταρχο τον Σάμιο τον 3ο αιώνα π.Χ. Μερικούς αιώνες αργότερα εμφανίστηκε το γεωκεντρικό μοντέλο του Κλαύδιου Πτολεμαίου που περιέγραφε με ακρίβεια την κίνηση των πλανητών όπως φαίνεται από τη Γη, και αποτέλεσε το καθιερωμένο μοντέλο για το σύμπαν μέχρι και το 1550 μ.Χ.

Παρά το προχωρημένο επίπεδο της επιστήμης των αρχαίων Ελλήνων, δεν είναι ξεκάθαρο αν είχε διατυπωθεί θεωρία (από την Υπατία;) σχετικά με την ελλειπτική φύση της τροχιάς της Γης. Ας σημειωθεί ότι κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστή και η καμπύλη της έλλειψης ως μια κωνική τομή, αλλά και το ότι η απόσταση Γης – Ήλιου μεταβάλλεται.Πολλούς αιώνες αργότερα, με την άνθιση των τεχνών και των επιστημών στην εποχή της Αναγέννησης, το ηλιοκεντρικό μοντέλο εμφανίστηκε ξανά το 1543 χάρη στον Κοπέρνικο, ο οποίος για πρώτη φορά επανασχεδίασε το ηλιοκεντρικό μοντέλο προσεγγίζοντας με κύκλους τις κινήσεις των πλανητών. Αργότερα, ο Johannes Kepler, εκμεταλλευόμενος τις αστρονομικές μετρήσεις υψηλής ακρίβειας του μέντορά του Tycho Brahe, βελτίωσε το ηλιοκεντρικό μοντέλο διατυπώνοντας τους τρείς νόμους για την κίνηση των πλανητών. Συγκεκριμένα, ο πρώτος νόμος του Κέπλερ δηλώνει ότι όλες οι πλανητικές τροχιές είναι ελλειπτικές και ο Ήλιος καταλαμβάνει μία από τις δύο εστίες του.

Η εκκεντρότητα του Νεύτωνα.

Οι νόμοι του Κέπλερ επέτρεψαν στον Ισαάκ Νεύτωνα να διατυπώσει τον νόμο της παγκόσμιας έλξης στο έργο του Philosophiae Naturalis Principia Mathematica που δημοσιεύτηκε το 1687, και μέχρι στιγμής θεωρείται ένα από τα τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης σκέψης.Ένα χαρακτηριστικό της έλλειψης και γενικότερα των κωνικών τομών είναι η εκκεντρότητα . Η τιμή της μας δείχνει πόσο μια κωνική τομή «απέχει» από το να είναι τέλειος κύκλος. Η εκκεντρότητα του κύκλου ισούται με μηδέν.Για την ελλειπτική τροχιά της Γης (αλλά και κάθε πλανήτη) η εκκεντρότητα ορίζεται ως το πηλίκο της διαφοράς προς το άθροισμα, αφηλίου  και περιηλίου  :

Ο Νεύτωνας βρήκε την εκκεντρότητα της ελλειπτικής τροχιάς της Γης ίση με , πολύ κοντά στην σημερινή (στρογγυλοποιημένη) τιμή που δίνουν οι αστρονόμοι, .Ο ανιχνευτής Borexino μετρά την εκκεντρότητα της ελλειπτικής τροχιάς της ΓηςΑπό τις αρχές του 2012, η ερευνητική ομάδα του ανιχνευτή Borexino πραγματοποιεί μετρήσεις ακριβείας της ροής των ηλιακών νετρίνων προς τη Γη, τα οποία παράγονται στο εσωτερικό του Ήλιου διαμέσου του κύκλου των πυρηνικών αντιδράσεων σύντηξης πρωτονίου-πρωτονίου και του κύκλου άνθρακα-αζώτου-οξυγόνου (CNΟ).

Ο ανιχνευτής Borexino (Boron solar neutrino Experiment) έχει σχεδιαστεί για την ανίχνευση νετρίνων. Βρίσκεται στην Ιταλία, κάτω από τo βουνό Gran Sasso για να προστατεύεται από την κοσμική ακτινοβολία και περιέχει 300 τόνους υγρού σπινθηριστή που περιβάλλεται από το 2212 φωτοπολλαπλασιαστές.

Πριν από μερικές ημέρες η εν λόγω ερευνητική ομάδα δημοσίευσε μια εργασία με τίτλο ‘Independent determination of the Earth’s orbital parameters with solar neutrinos in Borexino’. Σ’ αυτή την εργασία γίνεται η πρώτη ακριβής μέτρηση της εκκεντρότητας της τροχιάς της Γης χρησιμοποιώντας την διακύμανση της ροής νετρίνων που παράγονται στον πυρήνα του Ήλιου και ανιχνεύονται από τον Borexino στη Γη.Η ροή των νετρίνων εξαρτάται από την μεταβολή της απόστασης Γης-Ήλιου συναρτήσει του χρόνου, εξαιτίας της ελλειπτικής της τροχιάς. Ας σημειωθεί ότι η περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της, δεν επηρεάζει ουσιαστικά την ροή κατά της διάρκεια ενός 24ώρου, δεδομένου ότι τα νετρίνα μπορούν να ταξιδέψουν ανεπηρέαστα μέσα από τη Γη και να φτάσουν στον ανιχνευτή και την νύχτα. Η πειραματική ευαισθησία που επιτεύχθηκε στη Φάση-ΙΙ και Φάση-ΙΙΙ της συλλογής δεδομένων του Borexino κατέστησε δυνατό τον προσδιορισμό της εκκεντρότητας της τροχιάς της Γης, με στατιστική ακρίβεια μεγαλύτερη από 5σ. Έτσι, υπολογίστηκε η τιμή:

Πρόκειται για την πιο ακριβή μέτρηση μιας παραμέτρου της τροχιάς της Γης, όπως η εκκεντρότητα, που βασίζεται αποκλειστικά σε ηλιακά νετρίνα και την ανίχνευσή τους στη Γη. Μπορεί να μην φτάνει ακόμα την ακρίβεια των υπολογισμών του Νεύτωνα, δείχνει όμως ότι η φυσική των νετρίνων έχει κάνει εντυπωσιακή πρόοδο.

Στο σχήμα που ακολουθεί συγκρίνονται επιστημονικοί υπολογισμοί που απέχουν χρονικά περίπου 3,5 αιώνες!

Σύγκριση της μέτρησης εκκεντρότητας της γήινης τροχιάς του Borexino με τα προηγούμενα πειράματα ηλιακών νετρίνων: SNO, Super-Kamiokande και Gallex/GNO. Το μπλε σημείο αντιστοιχεί στην τιμή που υπολόγισε Νεύτωνας πριν από 3,5 αιώνες και η κατακόρυφη μαύρη γραμμή είναι η τωρινή ακριβέστατη αστρονομική μέτρηση.

https://physicsgg.me/2022/04/18/νετρίνα-εναντίον-νεύτωνα/

[Δροσος Γεωργιος]

Ο «Προϊστορικός Πλανήτης» σε όλο του το μεγαλείο.

AppleTV+

Ανήλικοι Τυραννόσαυροι περπατούν μέσα σε μια ρηχή θάλασσα εξερευνώντας το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται. Σαυρόποδοι δεινόσαυροι ακουμπούν με στοργή τους γιγάντιους λαιμούς τους, αγέλες δεινοσαύρων σηκώνουν μεγάλα νέφη σκόνης καθώς μεταναστεύουν δια μέσου ερήμων. Αυτές και άλλες άκρως εντυπωσιακές σκηνές παρουσιάζονται σε ένα νέο ντοκιμαντέρ με τίτλο «Προϊστορικός Πλανήτης» που θα κάνει προβληθεί σε ένα μήνα από τo AppleTV+, την streaming υπηρεσία της Apple που έχει μπει δυναμικά στην τηλεοπτική και κινηματογραφική βιομηχανία με παραγωγές που ανταγωνίζονται ευθέως το Netflix.

APPLE TV

Prehistoric Planet — Official Trailer | Apple TV+

Το ντοκιμαντέρ θα προβληθεί σε πέντε μέρη και παρουσιάζει όλες τις πτυχές της ύπαρξης και ζωής των δεινοσαύρων, των πτερόσαυρων και των άλλων όντων εκείνης της περιόδου. Αφηγήτης σε μια τέτοιου είδους παραγωγή δεν θα μπορούσε να φυσικά άλλος από τον κρουφαίο του είδους, τον σερ Ντέιβιντ Ατένμπορο ο οποίος παρουσιάζει ένα επίσης πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων που έκανε πρεμιέρα πριν από δέκα μέρες στο BBC.

https://naftemporiki.gr/story/1856640/o-proistorikos-planitis-se-olo-tou-to-megaleio-binteo

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα πηγή προέλευσης του νερού στη Γη.

 

Ο εικονιζόμενος μετεωρίτης kakowa προσφέρει νέα στοιχεία για την προέλευση του νερού στη Γη. 

Ένας μετεωρίτης 470 εκατομμυρίων ετών, χάρη στην επιστημονική μελέτη τριών ετών και την αναζήτηση δεδομένων που ξεκίνησε το μακρινό 2013, φανερώνει μία ακόμα δυνάμει πηγή προέλευσης του νερού στη Γη. «Πολλές φορές αμελούμε την προσπάθεια της αναζήτησης τέτοιων ορυκτών σε έναν μετεωρίτη επειδή θεωρητικά μπορεί να μην τα αναμένουμε εκεί», ανέφερε στον ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 FM» ο Δρ. Ιωάννης Μπαζιώτης, επίκουρος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, περιγράφοντας τη διαδικασία της επιστημονικής έρευνας που οδήγησε σε μία μοναδική ανακάλυψη ένυδρων ορυκτών σε έναν ιστορικό μετεωρίτη.«Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι μοναδικά για την κατηγορία των τυπικών χονδριτών μετεωριτών. Για πρώτη φορά έχουμε ανακάλυψη του ένυδρου ορυκτού μαργαρίτη, που με την παρουσία του δεικνύει μία ακόμα -δυνάμει- πηγή του νερού στη πρώιμη Γη», εξηγεί ο Δρ. Μπαζιώτης, ο οποίος ηγήθηκε μιας διεθνούς ομάδας επιστημόνων.Η συγκεκριμένη ομάδα επιστημόνων, αποτελούμενη από Έλληνες, Αμερικάνους, Κινέζους και Γάλλους επιστήμονες, ανακάλυψε και χαρακτήρισε ένα μοναδικό ορυκτολογικό άθροισμα στον μετεωρίτη Kakowa. Ένα ιστορικό δείγμα μετεωρίτη βρίσκεται στη μεγάλη συλλογή μετεωριτών του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης.«Ο μετεωρίτης Kakowa αποτελεί ένα τυπικό χονδρίτη, κατηγορίας L6, που έπεσε στις 19 Μαΐου 1858 στη Ρουμανία και σύμφωνα με ιστορικές καταγραφές, ανακτήθηκε μόλις μερικά λεπτά μετά την πτώση του. Χάρη στην έρευνα που έγινε, ανακαλύψαμε μοναδικά ευρήματα ένυδρων ορυκτών κι έναν μεγάλο αριθμό ορυκτών υπερυψηλών πιέσεων στον Kakowa», εξήγησε ο Έλληνας επιστήμονας.Η δημοσίευση των αποτελεσμάτων της μελέτης της ομάδας στο αντικείμενο της Πλανητικής Επιστήμης έχει τίτλο «Unique evidence of fluid alteration in the Kakowa (L6) ordinary chondrite» και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports του Οίκου Nature Publishing Group (Springer Nature) - και το στοιχείο που την καθιστά μοναδική είναι ότι «...επεκτείνει τη γνώση μας που καταγράφεται στους μετεωρίτες και σχετίζεται τόσο με τις διαδικασίες εξαλλοίωσης όσο και της μεταμόρφωσης λόγω σοκ», τονίζει ο Δρ. Μπαζιώτης.

Απουσία νερού σημαίνει απουσία ζωής

«Ήταν δύο συγκρούσεις απίστευτου σοκ! Οι παρατηρήσεις που κάναμε, μας επέτρεψαν να "ανακατασκευάσουμε" την ιστορία του μετεωρίτη Kakowa, κατά τη διάρκεια της οποίας δημιουργήθηκαν φλέβες τήγματος ως αποτέλεσμα μίας σφοδρής σύγκρουσης στο μητρικό σώμα του Kakowa, ακολουθούμενη από μία ηπιότερη σύγκρουση με έναν άλλο αστεροειδή, κατά τη διάρκεια της οποίας διείσδυσαν ένυδρα ορυκτά μέσα σε ρωγμές», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δρ. Ιωάννης Μπαζιώτης.«Η πληθώρα των ορυκτών υψηλών πιέσεων που βρέθηκαν μέσα στις φλέβες τήγματος μας βοήθησαν να εκτιμήσουμε τη σφοδρότητα και τις συνθήκες της πρώτης σύγκρουσης που έλαβε χώρα πριν από 470 εκατομμύρια χρόνια στο μητρικό σώμα από το οποίο προέρχεται ο μετεωρίτης Kakowa», προσθέτει.Οι μετεωρίτες αποτελούν σπάνια αντικείμενα, που περιέχουν πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη γέννηση και εξέλιξη του ηλιακού μας συστήματος. Διατηρούν στοιχεία των διαδικασιών εκείνων που έλαβαν χώρα σε αστεροειδείς κατά τα πρώτα εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του ηλιακού μας συστήματος. Αυτοί οι αστεροειδείς θερμάνθηκαν εξαιτίας της διάσπασης ραδιενεργών ισοτόπων και της επακόλουθης απελευθέρωσης θερμότητας, οδηγώντας στη θερμική μεταμόρφωσή τους, και τη μετέπειτα απελευθέρωση ρευστών. Ταυτόχρονα υπέστησαν «πολλαπλές προσκρούσεις που άφησαν τα ίχνη τους στα ορυκτά των μετεωριτών».Η ιστορία του νερού στο ηλιακό μας σύστημα είναι θέμα τεράστιου ενδιαφέροντος, ακριβώς λόγω του ρόλου του στην έναρξη της ζωής στη Γη. «Δείχνοντας για πρώτη φορά ότι τα μητρικά σώματα των τυπικών χονδριτών απελευθερώνουν αρκετό νερό ώστε να σχηματίσουν ένυδρα ορυκτά, προσθέτει μία ακόμα -δυνάμει- σημαντική πηγή για τη προέλευση του νερού στη Γη», αναφέρει ο Δρ. Ιωάννης Μπαζιώτης. Οι δύο άλλες πηγές προέλευσης του νερού στη Γη μπορεί να είναι οι κομήτες και οι ανθρακούχοι αστεροειδείς.

Μια ευκαιρία στις 69477 για ένα «Εύρηκα»

«Τώρα, με την συγκεκριμένη ανακάλυψη του μαργαρίτη, ενός ένυδρου ορυκτού που ανήκει στους ασβεστούχους μαρμαρυγίες με ποσοστό που φθάνει το 4-5 % κ.β. σε νερό, μπορούμε να πούμε ότι για πρώτη φορά ένα τέτοιο ορυκτό -με σαφή εξωγήινη ισοτοπική υπογραφή- συναντάται μέσα σε τυπικούς χονδρίτες», εξηγεί ο Έλληνας επιστήμονας, υπογραμμίζοντας την ιδιαιτερότητα της επιστημονικής ανακάλυψης. «Είναι χαρακτηριστικό της σπανιότητας το γεγονός ότι επί του συνόλου των 69477 μετεωριτών (σύμφωνα με τη τελευταία επίσημη καταγραφή στη βάση δεδομένων της Meteoritical Society), οι τυπικοί χονδρίτες -όπως ο μετεωρίτης Kakowa- "αγγίζουν" τους 59192, δηλαδή ξεπερνούν το 85%», προσθέτει ο Δρ. Μπαζιώτης.Ο συγκεκριμένος μετεωρίτης έχει και μια σημαντική ιδιαιτερότητα αφού δεν «μολύνθηκε» όταν έπεσε στη Γη. «Κάποιοι από τους μετεωρίτες έχουν ανακτηθεί από την Ανταρκτική ή τις ζεστές ερήμους (π.χ. Σαχάρα), ωστόσο, οι πιο "φρέσκοι" μετεωρίτες είναι αυτοί που ο άνθρωπος τούς είδε να πέφτουν στη Γη, και τους συνέλεξε λίγο μετά την πτώση τους. Αυτοί είναι που έχουν αποφύγει τη λεγόμενη εξαλλοίωση στο γήινο περιβάλλον», επισημαίνει.

Συνεργασία για την ανακάλυψη

Η μελέτη ξεκίνησε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, στο πλαίσιο του χρηματοδούμενου από την ΕΕ προγράμματος SYNTHESYS, με σκοπό την έρευνα των χαρακτηριστικών που δημιουργούνται έπειτα από τη πρόσκρουση αστεροειδών. Τα δε μέλη της ομάδας του California Institute of Technology, στις ΗΠΑ, πραγματοποίησαν προηγμένες μικροαναλυτικές μεθόδους για να χαρακτηρίσουν την ορυκτολογία, χημική σύσταση, ισοτοπικές αναλογίες οξυγόνου και μολύβδου, του μοναδικού αυτού ένυδρου ορυκτολογικού αθροίσματος.«Όσο περισσότερες μεθόδους εφαρμόζαμε για να χαρακτηρίσουμε αυτά τα εξωτικά υλικά, τόσο περισσότερο σίγουροι ήμασταν για την αξιοπιστία των αναλύσεών μας και την εξωγήινη προέλευση των ορυκτών», αναφέρει στην επιστημονική του ανάλυση ο καθηγητής Πολ Ασίμοφ, επικεφαλής της ομάδας του Caltech που εργάστηκε υπό την καθοδήγηση του Έλληνα επιστήμονα.«Όσα ανακαλύφθηκαν σήμερα δεν θα μπορούσαν να βρεθούν πριν από 50 χρόνια... Πρακτικά, χάρη στην επιστημονική εξέλιξη, κάθε δεκαετία θα ήταν πιθανή μια νέα ανακάλυψη. Ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να ανακαλύψεις, αν δε κάνεις προσπάθεια να μελετήσεις έναν μετεωρίτη, και ιδιαίτερα, αν δεν επιμείνεις στη περαιτέρω διερεύνηση των ορυκτών που μπορεί να περιέχονται μέσα σε αυτό», εξήγησε ο Δρ. Μπαζιώτης.Ο συγκεκριμένος μετεωρίτης εισήλθε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης λίγο μετά την ανάκτησή του, το 1858. Ο Kakowa εκτίθεται στην αίθουσα των μετεωριτών στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, στην Αυστρία, ενώ στην ίδια αίθουσα εκτίθεται και ο μόνος μετεωρίτης που έχει ανακτηθεί από ελληνικό έδαφος το μακρινό 1818, ο επονομαζόμενος «Seres».«Μέσα από σκληρή επιστημονική δουλειά καταφέραμε να αποδείξουμε ότι το συγκεκριμένο υλικό είναι εξωγήινο. Η αγωνία ήταν τεράστια. Περιμέναμε από μέρα σε μέρα να έρθουν τα αποτελέσματα από τη Καλιφόρνια. Ένα συγκεκριμένο νούμερο ειδικά, ώστε να πούμε με βεβαιότητα πια, το δικό μας "εύρηκα". Αυτό σημαίνει ότι βρισκόμαστε μπροστά στο 0,0016% των μετεωριτών που φέρουν αυτό το σπάνιο ορυκτό!», καταλήγει ο Δρ. Μπαζιώτης.

https://naftemporiki.gr/story/1857695/nea-pigi-proeleusis-tou-nerou-sti-gi

Το επεξεργάστηκε Απρίλιος 29, 2022 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Υποθαλάσσιο ηφαίστειο ταρακουνά την Ανταρκτική.

SHUTTERSTOCK

Το 2020 η Ανταρκτική ο Εγκέλαδος δεν επισκέφτηκε απλά την Ανταρκτική αλλά αποφάσισε να «εγκατασταθεί» εκεί για έξι μήνες. Σε αυτό το χρονικό διάστημα η παγωμένη ήπειρος βίωσε 85 χιλιάδες σεισμός με τους επιστήμονες να αναζητούν έκτοτε την αιτία του φαινομένου. Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Communications Earth & Environment» ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι τους σεισμούς προκάλεσε η κίνηση του μάγματος σε ένα υποθαλάσσιο ηφαίστειο που βρίσκεται κοντά στο Νησί του Βασιλιά Γεωργίου στις βορειοανατολικές ακτές της Ανταρκτικής. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι το έδαφος του νησιού μετακινήθηκε 11 εκατοστά κάτι που όπως εκτιμούν συνέβη επειδή το μάγμα ανυψώθηκε σχεδόν μέχρι την επιφάνεια του νησιού.«Μέχρι τότε η περιοχή αυτή είχε μέτρια σεισμική δραστηριότητα αλλά ξαφνικά το 2020 μέσα σε έξι μήνες εκδηλώθηκαν 85 χιλιάδες σεισμοί. Είναι η μεγαλύτερη σεισμική δραστηριότητα που έχει καταγραφεί σε αυτή την περιοχή» αναφέρει ο δρ. Σιμόν Τσέσκα του Γερμανικού Ερευνητικού Κέντρου Γεωεπιστημών (GFZ).Οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα «σμήνος σεισμών» που ήταν όλοι κύριοι σεισμοί, δεν ήταν δηλαδή κάποιοι κύριοι σεισμοί που ακολουθούνταν από μετασεισμούς. Ο αριθμός αλλά και τα χαρακτηριστικά αυτών των σεισμών δεν παρέπεμπαν σε τεκτονική δραστηριότητα υποχρεώνοντας έτσι τους ειδικούς να αναζητήσουν την αιτία πίσω από αυτό το τόσο έντονο αλλά και εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο που όπως φαίνεται οφείλεται σε υποθαλάσσια ηφαιστειακή δραστηριότητα.

https://naftemporiki.gr/story/1858148/ypothalassio-ifaisteio-tarakouna-tin-antarktiki

[Δροσος Γεωργιος]

OHE: Αδειάζει η άμμος στην «κλεψύδρα» της Γης.

Στον ποταμό Μεκόνγκ, τον μεγαλύτερο στη νοτιοανατολική Ασία, η εξόρυξη άμμου προκάλεσε βύθιση του δέλτα, επιφέροντας την αλάτωση εύφορων εδαφών.Σε ποταμό της Σρι Λάνκα η αλόγιστη εκσκαφή της άμμου αντέστρεψε τη ροή, φέροντοντας στην ενδοχώρα το αλμυρό νερό του Ινδικού Ωκεανού και, μαζί με αυτό, μέχρι και κροκόδειλους.Πάνω από είκοσι νησάκια στην Ινδονησία «σβήστηκαν» από τον χάρτη, ενόσω η Σιγκαπούρη εισήγε εκατομμύρια τόνους άμμου για τη μαζική επέκτασή της.Τα 186,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα άμμου που απαιτήθηκαν για να κατασκευαστούν τα τεχνητά νησιά Palm Islands και The World στο Ντουμπάι εξάντλησαν τα αποθέματα στον πυθμένα της θάλασσας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, καθιστώντας αναγκαία την εισαγωγή άμμου από την Αυστραλία για την ανέγερση του ψηλότερου κτιρίου στον κόσμο, του Burj Khalifa.Καθώς εν τω μεταξύ ο πληθυσμός της Γης αυξάνεται και η αστικοποίηση εντείνεται -ειδικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο- η ζήτηση για άμμο ολοένα και αυξάνεται για την ανέγερση ή επέκταση πόλεων, κάνοντας στις ακτές πιο ευάλωτες στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν που ο ΟΗΕ κρούει πλέον τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται ενώπιον ακόμη μιας κρίσης: αυτή της άμμου.

Πιο πολύτιμη και από τον… χρυσό

Πρόκειται για τον πιο περιζήτητο φυσικό πόρο μετά το νερό, με αμέτρητες πια χρήσεις: στην παρασκευή οδοντόκρεμας, γυαλιού, οθόνες κινητών, τσιπ υπολογιστών, εμφυτευμάτων στήθους, καλλυντικών, χαρτιού, μπογιάς, πλαστικών, πρωτίστως όμως σκυροδέματος.Του βασικού οικοδομικού υλικού -με σύνθεση 10% τσιμέντο, 15% νερό και 75% άμμο- η παραγωγή του οποίου σήμερα ξεπερνά τα 4 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως.Ενδεικτικά, για ένα σπίτι απαιτούνται κατά μέσο όρο 200 τόνοι άμμου, για ένα νοσοκομείο 3,000 τόνοι και για περίπου 1,5 χιλιόμετρο αυτοκινητόδρομου 15.000 τόνοι.Όχι άμμου από ερήμους -καθώς λόγω μορφολογίας θεωρείται ακατάλληλη για τις κατασκευές- αλλά από παραλίες και από τον πυθμένα ποταμών, λιμνών και θαλασσώνΌμως πλέον τη χρησιμοποιούμε πολύ πιο γρήγορα και αχόρταγα από ό,τι μπορεί να την παράγει η φύση και ο πλανήτης.Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ, σήμερα εξορύσσονται πάνω από 50 δισεκατομμύρια τόνοι άμμου και αμμοχάλικου ετησίως. Ποσότητα που αναλογεί σε περίπου 17 κιλά ανά άτομο την ημέρα και θα αρκούσε για να χτιστεί γύρω από ολόκληρη τη Γη ένα τείχος ύψους και πλάτους 27 μέτρωνΔεν είναι απορίας άξιο λοιπόν που το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον (UNEP) προειδοποιεί στην τελευταία έκθεσή του ότι ο κόσμος κινδυνεύει σήμερα να ξεμείνει από άμμο.Όμως η απειλή είναι πολλαπλή…

Μια πολλαπλή κρίση

Βασική αιτία αποτελεί το ότι η εξόρυξη, η προμήθεια, η χρήση και η διαχείριση της άμμου -μια βιομηχανία άνω των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων- παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτες σε πολλές περιοχές του κόσμου.Γεγονός που με τη σειρά του προκαλεί μια αλυσίδα περιβαλλοντικών και, πλέον, και οικονομικών προκλήσεων ανά τον πλανήτη.Η άμμος είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία ολόκληρων οικοσυστημάτων και για τη στήριξη της βιοποικιλότητας, συμπεριλαμβανομένων θαλάσσιων φυτών που λειτουργούν ως καταβόθρες άνθρακα ή φιλτράρουν το νερό.Η αλόγιστη εξόρυξή της από ποτάμια και παράκτια ή θαλάσσια οικοσυστήματα μπορεί να οδηγήσει σε διάβρωση του εδάφους, απώλεια της φυσικής προστασίας από έντονα καιρικά φαινόμενα και από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής.Επιπλέον, εντείνει τον κίνδυνο για αλάτωση των υδροφόρων οριζόντων και καλλιεργειών, θέτοντας έτσι υπό απειλή μέσα διαβίωσης: την παροχή πόσιμου νερού, την παραγωγή τροφίμων, την αλιεία, την τουριστική βιομηχανία.«Βρισκόμαστε τώρα στο σημείο όπου οι ανάγκες και οι προσδοκίες των κοινωνιών μας δεν μπορούν να καλυφθούν χωρίς βελτιωμένη διακυβέρνηση των πόρων άμμου», υπογραμμίζει στον πρόλογο της έκθεσης η Σίλα Αγκάργουαλ Χαν, διευθύντρια του Οικονομικού Τμήματος του UNEP.«Αν ενεργήσουμε τώρα», τονίζει, «είναι ακόμα δυνατό να αποφευχθεί μια κρίση άμμου».

 

 

Λήψη μέτρων τώρα ή ποτέ.Αν και κρίσιμης σημασίας για το περιβάλλον και την οικονομική ανάπτυξη, η άμμος ακόμη δεν αναγνωρίζεται ως στρατηγικός φυσικός πόρος, όπως το νερό.«Οι πόροι άμμου δεν είναι ανεξάντλητοι και πρέπει να τους χρησιμοποιήσουμε με σύνεση», επισημαίνει ο Πασκάλ Πεντούτσι, διευθυντής της Βάσης Δεδομένων Παγκόσμιων Πόρων του UNEP και γενικός συντονιστής της νέας έκθεσης.«Εάν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς να διαχειριστούμε το πιο εξαγόμενο στερεό υλικό στον κόσμο, μπορούμε να αποτρέψουμε μια κρίση και να προχωρήσουμε προς μια κυκλική οικονομία».Ως εκ τούτου, οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ προτείνουν να αναπτυχθεί ένα διεθνές πρότυπο για τον τρόπο εξαγωγής της άμμου.Συνιστούν την απαγόρευση της διαδικασίας από τις παραλίες, χαρακτηρίζοντας το μέτρο ζωτικής σημασίας για την ανθεκτικότητα των ακτών, του περιβάλλοντος και της οικονομίας.Υπογραμμίζουν την ανάγκη σημαντικών βελτιώσεων στη βυθοκόρηση, ώστε να μην βλάπτει τη βιοποικιλότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.Καλούν σε επαναχρησιμοποίηση άμμου από ανακυκλωμένα υλικά, όπως το σκυρόδεμα και τα απορρίμματα εξόρυξης, καθώς και τη χρήση εναλλακτικών οικοδομικών υλικών.Και υπογραμμίζουν τη σημασία χαρτογράφησης και επόπτευσης των υφιστάμενων πόρων άμμου, με προσεγγίσεις στη διαχείρισή της που θα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες της εκάστοτε περιοχής.Μέτρο, με το οποίο ευελπιστούν ότι θα καταπολεμηθεί και το εκτεταμμένο λαθρεμπόριο.Τόσο, ώστε να γίνεται εδώ και χρόνια λόγος για τη «μαφία της άμμου», η οποία έχει συν τω χρόνω εξαπλωθεί από την Ασία έως τη βόρεια Αφρική και την Καραϊβική, με κυκλώματα που κάθε χρόνο κλέβουν τόνους άμμου, εξασφαλίζοντας παράνομα κέρδη ύψους  δισεκατομμυρίων δολαρίων.

https://www.in.gr/2022/05/04/b-science/perivallon-b-science/ohe-adeiazei-ammos-stin-klepsydra-tis-gis/

[Δροσος Γεωργιος]

Ένα μικρό ρομπότ σε μια αποικία πιγκουίνων της Ανταρκτικής.

Ενώ η ζωή στην παγωμένη Ανταρκτική για μία αποικία 20.000 πιγκουίνων κυλούσε ομαλά, ένα ρομπότ εμφανίστηκε κάπου εκεί ανάμεσά τους.Ωστόσο, τα θαλάσσια αυτά πτηνά, που δεν μπορούν να πετάξουν, δεν φαίνεται να ενοχλούνται από την παρουσία του. Ο στόχος μάλλον επετεύχθη.Η κλιματική αλλαγή στην Ανταρκτική οδηγεί σε άνοδο της θερμοκρασίας σε ορισμένες περιοχές και σε πτώση σε άλλες, προκαλώντας δραματικές αλλαγές στον πληθυσμό ζώων, έχουν αναφέρει στο παρελθόν διάφορες μελέτης. Μεταξύ αυτών των ζώων είναι κι ο πιγκουίνος που αποτελεί κάτι παραπάνω από ένα εμβληματικό σύμβολο του παγωμένου νότου της Γης.Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε την περασμένη Τετάρτη στο περιοδικό Nature έδειξε πως περισσότερα από 1 στα 5 είδη ερπετών παγκοσμίως απειλούνται με εξαφάνιση.

Το μέλλον των απειλούμενων ζώων είναι αβέβαιο για έναν παρόμοιο λόγο: Την κλιματική αλλαγή που έχουν προκαλέσει οι ανθρωπογενείς δραστηριότητες στη φύση.Ωστόσο οι επιστήμονες πρέπει να είναι όσο πιο κοντά μπορούν σε αυτά τα ζώα, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη ζωή τους, να κατανοήσουν τις ανάγκες τους, και να αναζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να τα βοηθήσουν.Σύμμαχός τους αποδεικνύεται η τεχνολογία, μέσω της οποίας, οι επιστήμονες έχουν πλέον τη δυνατότητα να παρακολουθούν τις δραστηριότητες των ζωών, ακόμα και αν αυτοί δεν βρίσκονται στο φυσικό περιβάλλον τους. Στο πλαίσιο αυτό, στο όνομα της επιστήμης και της σωτηρίας των ζώων που απειλούνται με εξαφάνιση, επιστρατεύουν ακόμα και ρομπότ.Ένα φωτεινό κίτρινο ρομπότ ξεχωρίζει ανάμεσα σε μία θάλασσα 20.000 αυτοκρατορικών πιγκουίνων που ζουν σε μια αποικία σε έναν κόλπο στην Ανταρκτική. Αλλά οι πιγκουίνοι δεν παρατηρούν πραγματικά το ρομπότ, καθώς περιφέρεται με κινήσεις που δεν τους είναι ενοχλητικές.Με το όνομα ECHO, αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος παρακολούθησης της ζωής των πιγκουίνων και του εύθραυστου οικοσυστήματός τους, που κινδυνεύουν εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκαλείται από την κλιματική κρίση.Οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι βασιλεύουν στην ξηρά, όπου δεν έχουν αρπακτικά, αλλά η επιβίωσή τους εξαρτάται από την παρουσία θαλάσσιου πάγου, όπου μεγαλώνουν τα νεοσσούς τους. Εάν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίσουν με τον τρέχοντα ρυθμό τους, το 98% του πληθυσμού των πιγκουίνων θα μπορούσε ουσιαστικά να εξαφανιστεί μέχρι το 2100 καθώς οι θερμοκρασίες θέρμανσης λιώνουν τον πάγο, σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη.Οι ερευνητές στο Ωκεανογραφικό Ινστιτούτο Woods Hole με τη βοήθεια της τεχνολογίας και τη χρήση του ρομπότ στις μελέτες τους, ελπίζουν ότι θα μειώσουν το ανθρώπινο αποτύπωμα σε ένα ήδη ευάλωτο μέρος.

https://physicsgg.me/2022/05/02/ένα-μικρό-ρομπότ-σε-μια-αποικία-πιγκου/

[Δροσος Γεωργιος]

Σπάει τα ρεκόρ η παρουσία του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

SHUTTERSTOCK

Το διοξείδιο του άνθρακα που αποτελεί ένα από τους βασικότερους, αν όχι τον βασικότερο παράγοντα, της κλιματικής αλλαγής αποτελεί σταθερό αντικείμενο μελετών και παρατηρήσεων. Το Παρατηρητήριο Mauna Loa της Χαβάης, της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των ΗΠΑ πραγματοποιεί συνεχείς ατμοσφαιρικές παρατηρήσεις και καταγραφές ανάμεσα στις οποίες είναι και αυτές για τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα.Οι παρατηρήσεις που έγιναν στον Απρίλιο έδειξαν ότι τα μέσα μηνιαία επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα έχουν φτάσει πάνω από 420 μέρη ανά εκατομμύριο (ppm), που είναι τα υψηλότερα επίπεδα που έχουν καταγραφεί από το 1958 που ξεκίνησαν αυτές οι παρατηρήσεις στο Παρατηρητήριο Mauna Loa. Τότε τα επίπεδα του CO2 στην ατμόσφαιρα δεν ξεπερνούσαν τα 318 ppm. Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι τα ανώτατα ανεκτά για την βιωσιμότητα του πλανήτη είναι τα 350 ppm.Η Γη έχει περάσει αρκετές φορές στη γεωλογική της ιστορία περιόδους όπου για διαφόρους λόγους υπήρχε μεγάλη αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Οι επιστήμονες της NOAA υποστηρίζουν ότι το CO2 αυξάνεται αυτή την στιγμή περίπου 100 φορές πιο γρήγορα κάθε άλλη περίοδο αύξησης του βλαβερού αερίου στον πλανήτη.Αν δεν υπάρξει τρόπος περιορισμού των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και των άλλων βλαβερών αερίων στην ατμόσφαιρα η θερμοκρασία στον πλανήτη θα συνεχίσει να αυξάνεται προκαλώντας μια σειρά από δραματικές συνέπειες και εμφάνιση ακραίων καιρικών/γεωλογικών φαινομένων που θα προκαλέσουν ανυπολόγιστες περιβαλλοντικές καταστροφές αλλά και παγκόσμια ανθρωπιστική κρίση.

https://naftemporiki.gr/story/1861184/spaei-ta-rekor-i-parousia-tou-diokseidiou-tou-anthraka-stin-atmosfaira

[Δροσος Γεωργιος]

Η θερμοκρασία στη Γη κοντά στο να σπάει το κρίσιμο όριο τα επόμενα 5 χρόνια.

Οι πιθανότητες είναι 50-50.

Shutterstock

Υπάρχει σχεδόν μια πιθανότητα στις δύο η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά μέσο όρο ετησίως να ξεπεράσει προσωρινά το επίπεδο του 1,5 ° Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή μέσα σε κάποιο από τα επόμενα πέντε χρόνια, προειδοποιεί σήμερα ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών. Ωστόσο, η προσωρινή υπέρβαση αυτού του ορίου για έναν χρόνο δεν είναι συνώνυμη με τη διαρκή υπέρβασή του, τουλάχιστον με την έννοια που ενεγράφη στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα.Η συμφωνία του 2015 είχε σκοπό να συγκρατηθεί η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά μέσον όρο ετησίως κάτω από το επίπεδο των 2 ° Κελσίου σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και, ει δυνατόν, κάτω από τον 1,5 ° Κελσίου. Σύμφωνα με νεότερο ενημερωτικό δελτίο για το κλίμα, που έδωσε στη δημοσιότητα ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (ΠΜΟ) των Ηνωμένων Εθνών, η πιθανότητα να ξεπεραστεί προσωρινά το όριο του 1,5 ° Κελσίου δεν έχει πάψει να αυξάνεται από το 2015, έτος κατά το οποίο ο κίνδυνος αυτός βρισκόταν σχεδόν στο μηδέν.Τα χρόνια από το 2017 ως το 2021, η πιθανότητα αυτή βρισκόταν στο 10%. Όμως πέρασε πλέον «σχεδόν στο 50% για την περίοδο 2022-2026», υπογραμμίζει ο ΠΜΟ. Ωστόσο, θεωρεί μάλλον μικρή την πιθανότητα (10%) ο πενταετής μέσος όρος να ξεπεράσει επίσης το όριο του 1,5 ° Κελσίου.«Αυτή η μελέτη δείχνει, με μεγάλη επιστημονική αξιοπιστία, ότι πλησιάζουμε αισθητά στη στιγμή που θα φθάσουμε προσωρινά στο κατώτερο όριο της Συμφωνίας του Παρισιού. Ο αριθμός αυτός (...) δεν επελέγη τυχαία. Σηματοδοτεί το σημείο πέρα από το οποίο οι συνέπειες στο κλίμα θα είναι ολοένα πιο βλαπτικές για τους πληθυσμούς και για ολόκληρο τον πλανήτη», εξήγησε ο Γενικός Γραμματέας του ΠΜΟ, ο Πέτερι Τάλας.«Όσο συνεχίζουμε τις εκπομπές αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, οι θερμοκρασίες θα συνεχίσουν να αυξάνονται. Παράλληλα, οι ωκεανοί μας θα συνεχίσουν να θερμαίνονται και να γίνονται τοξικοί, οι πάγοι στη θάλασσα και τα παγόβουνα θα συνεχίσουν να καταρρέουν, το επίπεδο της θάλασσας θα συνεχίσει να αυξάνεται και οι ακραίες μετεωρολογικές συνθήκες θα συνεχίσουν να εντείνονται», προειδοποιεί.Υπογραμμίζει ακόμη ιδιαίτερα την αύξηση της θερμοκρασίας στην Αρκτική, όπου οι συνθήκες έχουν αντίκτυπο σε όλο τον πλανήτη. Σύμφωνα με το ενημερωτικό δελτίο που περιλαμβάνει ετήσιες και δεκαετείς προβλέψεις για το κλίμα σε παγκόσμια κλίμακα από τη μετεωρολογική υπηρεσία της Βρετανίας (Met Office), το κυριότερο κέντρο του ΠΜΟ για τις εκτιμήσεις του είδους, υπάρχει πολύ υψηλή πιθανότητα (93%) κάποιο από τα χρόνια μεταξύ του 2022 και του 2026 να είναι το πιο θερμό που έχει καταγραφεί στην ιστορία.Το ρεκόρ διατηρεί για την ώρα το 2016, που σημαδεύτηκε από ισχυρό Ελ Νίνιο, φαινόμενο των ωκεανών που οδηγεί σε αύξηση των θερμοκρασιών. Υπάρχει πιθανότητα που επίσης φθάνει το 93% ο μέσος όρος θερμοκρασίας την περίοδο 2022-2026 να είναι υψηλότερος από αυτόν της περασμένης πενταετίας (2017-2021).Το 2021, η παγκόσμια θερμοκρασία κατά μέσον όρο ξεπέρασε κατά 1,11 ° Κελσίου την προβιομηχανική θερμοκρασία αναφοράς, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΠΜΟ για το παγκόσμιο κλίμα. Η οριστική εκδοχή της έκθεσης θα δημοσιοποιηθεί τη 18η Μαΐου. Σύμφωνα με τον ΠΜΟ, τα φαινόμενα Λα Νίνια στις αρχές και στα τέλη του 2021 οδήγησαν μεν σε μείωση των παγκόσμιων θερμοκρασιών, αλλά αυτό «δεν είναι παρά προσωρινό» και δεν αντιστρέφει «την τάση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη μακροπρόθεσμα». Η εμφάνιση ενός φαινομένου Ελ Νίνιο θα οδηγούσε αμέσως σε αύξηση των θερμοκρασιών.

https://naftemporiki.gr/story/1861148/i-thermokrasia-sti-gi-konta-sto-na-spaei-to-krisimo-orio-ta-epomena-5-xronia

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε τεράστια υπόγεια λίμνη στην Ανταρκτική.

Institute for Geophysics University of Texas

Στον χάρτη σημειώνεται η θέση της άγνωστης μέχρι σήμερα υπόγειας λίμνης στην Ανταρκτική. 

Τα τελευταία χρόνια χάρις στα ολοένα και πιο προηγμένα όργανα και ραντάρ υπόγειων ερευνών που κατασκευάζονται έχουν εντοπιστεί μικρότερες και μεγαλύτερες υπόγειες λίμνες στην Ανταρκτική. Ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Ινστιτούτου Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου του Τέξας ανακάλυψε σε κοντινή απόσταση από τις κεντρικές ανατολικές ακτές της Ανταρκτικής μια ακόμη λίμνη αυτή την φορά τεραστίων διαστάσεων. Η λίμνη που ονομάστηκε Lake Snow Eagle έχει μήκος 42 χλμ., διάμετρο 18,5 χλμ. και βάθος από την επιφάνεια της στον πυθμένα 198 μέτρων.Σύμφωνα με τους ερευνητές η κοντινή της απόσταση από τις ακτές την καθιστά ιδανικό στόχο μελετών για τον εντοπισμό δεδομένων που θα φωτίσουν την πρόσφατη γεωλογική ιστορία της Ανταρκτικής και ειδικά την περίοδο που αυτή πάγωσε. Γνωρίζουμε από διαφόρων ειδών ευρήματα ότι η Ανταρκτική δεν ήταν πάντοτε ο απόλυτα παγωμένος κόσμος που γνωρίζουμε σήμερα αλλά αντίθετα σε ορισμένες περιόδους είχε ακόμη και υποτροπικό κλίμα ενώ έχει διαπιστωθεί ότι ζούσαν εκεί και διάφορα είδη δεινοσαύρων. Οι ειδικοί υπολογίζουν ότι η Ανταρκτική άρχισε να ψύχεται πριν από περίπου 35 εκατ. έτη.«Αυτή η λίμνη διατηρεί πιθανότατα το αρχείο ολόκληρης της ιστορίας του μόνιμου στρώματος πάγου της Ανατολικής Ανταρκτικής που ξεκινά πριν από περίπου 34 εκατ. έτη με στοιχεία για την ανάπτυξη και εξέλιξη του κατά τη διάρκεια των διαφόρων εποχών παγετώνων στον πλανήτη γενικότερα και την περιοχή αυτή ειδικότερα» αναφέρουν οι ερευνητές που πραγματοποίησαν τριετείς έρευνες στην επίμαχη περιοχή με ραντάρ, αισθητήρες και μελέτη δορυφορικών εικόνων.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Geology» οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η λίμνη βρίσκεται σε ένα βαθύ υπόγειο φαράγγι και ότι η παγοκάλυψη της Ανατολικής Ανταρκτικής παρουσιάζει σημαντικές μεταβολές τα τελευταία δέκα χιλιάδες έτη γεγονός πολύ ενδιαφέρον αφού είναι πολύ πρόσφατο χρονικό διάστημα.

https://naftemporiki.gr/story/1861587/anakalufthike-terastia-upogeia-limni-stin-antarktiki

[Δροσος Γεωργιος]

Street View: 15 χρόνια χαρτογραφεί τον πλανήτη και την ιστορία του.

Με περισσότερες από 220 δισεκατομμύρια εικόνες από πάνω από 100 χώρες και περιοχές, το Street View της Google μάς ταξιδεύει εδώ και 15 χρόνια από τις κοντινότερες γειτονιές ως τα πιο μακρινά μέρη του πλανήτη. Ανοίγοντας το παράθυρο στην επόμενη δεκαπενταετία της ζωής του, οι επιτελείς της Google Maps παρουσίασαν την περασμένη εβδομάδα τις νέες προκλήσεις της υπηρεσίας που ξεκίνησε ως τολμηρή ιδέα και σήμερα εξελίσσεται σε ένα ταξίδι στο σήμερα και το χθες μέσα από τις φωτογραφίες που συλλέγει από το 2007, όχι μόνο με τα οικεία σε όλους αυτοκίνητα της Street View, αλλά και μέσω των πεζοπόρων που γυρίζουν τις πιο δυσπρόσιτες γωνιές του πλανήτη. Με ένα ειδικό σακίδιο στην πλάτη καταγράφουν εικόνες μέσα από βάρκες, ή από την πλάτη μιας καμήλας ή ακόμη κι ενός προβάτου!Μόνο το 2019, χάρη σε αυτές τις φωτογραφίες καταχωρήθηκαν στους χάρτες της Google οι διευθύνσεις σχεδόν επτά εκατομμυρίων κτηρίων σε μέρη που δεν είχαν προηγουμένως χαρτογραφηθεί, όπως η Αρμενία, οι Βερμούδες, ο Λίβανος, η Μιανμάρ, η Τόνγκα, η Ζανζιβάρη και η Ζιμπάμπουε. Όσον αφορά στην Ελλάδα, στην κορυφή των πιο δημοφιλών τοποθεσιών του Street View βρίσκεται, όπως αναμενόταν, η Ακρόπολη, αλλά και ο Παρθενώνας ως μεμονωμένη αναζήτηση, ακολουθούν τα Μετέωρα, το σημείο όπου κάποτε δέσποζε ο Κολοσσός της Ρόδου και η Αγία Σοφία της Θεσσαλονίκης. Στους μουσειακούς χώρους, πρώτη κατατάσσεται η Αρχαία Αγορά της Αθήνας και ακολουθούν το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Μουσείο της Ακρόπολης, ο αρχαιολογικός χώρος Σουνίου και το Θωρηκτό «Γεώργιος Αβέρωφ».

Η νέα υπερ-κάμερα

Η νέα εποχή έρχεται με μια νέα κάμερα, η οποία δοκιμάζεται πιλοτικά και θα κυκλοφορήσει την επόμενη χρονιά, προσφέροντας όλες τις δυνατότητες δύναμης, ανάλυσης κι επεξεργασίας που έχει ένα πλήρως εξοπλισμένο Street View Car, συμπυκνωμένες σε ένα υπερ-μεταφερόμενο σύστημα κάμερας στο μέγεθος μίας γάτας!Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, ο Ethan Russell, Senior Director of Product Management του Google Maps, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης, «από τη ράχη μιας καμήλας στην Αραβική έρημο σε ένα snowmobile που διασχίζει την Αρκτική, έχουμε βρει διάφορους δημιουργικούς τρόπους χρήσης της νέας Street View κάμερας για να συλλέξουμε εικόνες. Όσο κι αν ο κόσμος μας αλλάζει με αστραπιαία ταχύτητα, τα εργαλεία μας βοηθούν ώστε να συμβαδίζουμε με το ρυθμό αυτής της αλλαγής». Μέχρι σήμερα, οι κάμερες του Street View έχουν ταξιδέψει πάνω από 10 εκατομμύρια μίλια, μια απόσταση που αντιστοιχεί στον κύκλο της γης περισσότερες από 400 φορές.Η νέα κάμερα, η οποία μοιάζει με ένα μικρό ρομπότ, με μπλε κεφαλή και δύο αισθητήρες στις θέσεις των ματιών, διαθέτει μεταλλικό σώμα με αεραγωγούς. Ζυγίζει λιγότερο από 7 κιλά, άρα μπορεί να σταλεί οπουδήποτε στον κόσμο για την απαθανάτιση περιοχών που είναι παραδοσιακά αχαρτογράφητες, όπως η ζούγκλα του Αμαζονίου. Επίσης, είναι ιδιαίτερα προσαρμοστική, καθώς μπορεί να ενσωματώσει νέα εργαλεία, όπως σαρωτές laser για την αποτύπωση εικόνων με ακόμα περισσότερες πληροφορίες, όπως η ακριβής τοποθεσία οδικών σημάνσεων (λωρίδες) ή λακκουβών. Ένα ακόμα μοναδικό χαρακτηριστικό της είναι ότι μπορεί να τοποθετηθεί σε όλα τα αυτοκίνητα με σχάρα οροφής και να είναι χειριζόμενη μέσα από κινητή συσκευή. Αυτό επιτρέπει στην εταιρεία να επενδύσει σε πιο βιώσιμο στόλο οχημάτων, με υβριδικά ή πλήρως ηλεκτρικά.

Ταξίδι στον χρόνο

Έχοντας συλλέξει μια μοναδική συλλογή φωτογραφιών από σημαντικά σημεία του πλανήτη, εμβληματικά κτήρια και μνημεία, το Street View μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μια βουτιά στο παρελθόν, μέσα από το «έξυπνο» κινητό, Android ή Apple. Εάν πατήσουμε οπουδήποτε πάνω στην εικόνα μιας τοποθεσίας, μπορούμε εκτός από πληροφορίες για το σημείο, να επιλέξουμε «See more dates» για να δούμε τις παλαιότερες φωτογραφίες που έχουν δημοσιεύσειτα προηγούμενα 15 χρόνια.Έτσι, μπορούμε να δούμε όλες τις αλλαγές και μεταμορφώσεις, όπως για παράδειγμα πώς άλλαξε το Vessel στη Νέα Υόρκη με τη βήμα-βήμα ανέγερσή τουΔίνει βεβαίως και τη δυνατότητα ζωντανής περιήγησης, εσωτερικά και εξωτερικά, μέσω Live View, ενώ τροφοδοτεί και με ενημερώσεις σχετικά με επιχειρήσεις, όπως οι ώρες λειτουργίας, ή ακόμα και για αλλαγές στα όρια ταχύτητας. Μάλιστα, μέσα στην τελευταία τριετία, αξιοποιώντας λύσεις τεχνητής νοημοσύνης, έχουν γίνει πάνω από 25 δισ.αλλαγές στο Maps, με στόχο οι πληροφορίες να είναι πάντοτε επικαιροποιημένες. Παράλληλα, το Immersive View, συνδυάζοντας δισεκατομμύρια εικόνες από το Street View με αεροφωτογραφίες, σχηματίζει ένα ζωντανό ψηφιακό μοντέλο από διάφορα μέρη του κόσμου. Tο νέο Immersive View που θα λανσαριστεί του χρόνου θα δίνει τη δυνατότητα να δούμε εύκολα έναν δρόμο ή το εσωτερικό μιας επιχείρησης καθώς περνάμε από δίπλα.

Η ιστορία του StreetView

O συν-ιδρυτής της Google, Larry Page είχε το 2004 την ιδέα για τη δημιουργία ενός πλήρους χάρτη, 360 μοιρών, ολόκληρου του κόσμου. Η τολμηρή ιδέα ξεκίνησε να παίρνει σάρκα και οστά κι έτσι το 2007 έγινε η αρχή, με τη δημοσίευση των πρώτων εικόνων του Street View από το Σαν Φρανσίσκο, τη Νέα Υόρκη, το Λας Βέγκας, το Μαϊάμι και το Ντένβερ. Από τότε, αυτοκίνητα του Street View, εξοπλισμένα με φωτογραφικές μηχανές, έχουν αιχμαλωτίσει και μοιραστεί με το κοινό πάνω από 220 δισεκατομμύρια εικόνες.Παράλληλα, τις δικές τους εικόνες μοιράζονται και οι χρήστες των Χαρτών της Google ανά τον κόσμο. Προκειμένου λοιπόν να γίνει και η δική τους περιήγηση στον κόσμο πιο εύκολη και αποτελεσματική, έρχεται και το Street View Studio, μια νέα πλατφόρμα με όλα τα απαραίτητα εργαλεία, προκειμένου οι χρήστες να δημοσιεύουν εύκολα και γρήγορα εικόνες 360o.Μέσα στις οκτώ εικόνες που η ομάδα του Street View επέλεξε ως τις πιο αγαπημένες της αυτών των 15 ετών, περιλαμβάνεται και η Μονεμβάσια, το όνομα της οποίας σημαίνει μοναδική είσοδος. Ακόμα όμως κι αν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να μπει ο επισκέπτης σε αυτό το πέτρινο φρούριο, μπορεί να περιηγηθεί εικονικά στην περιοχή. Στη συλλογή περιλαμβάνονται, ακόμη, το ενεργό ηφαίστειο Ambrym Volcano Marum Crater στο Βανουάτου, το οποίο απαθανάτισε ένας googler που ζει στη Νέα Ζηλανδία κάνοντας επί της ουσίας «κατάδυση», καθώς και εκείνο της Ιαπωνίας, το ορυχείο Wielicza Salt Mine στην Πολωνία όπου όλα τα διακοσμητικά στοιχεία είναι φτιαγμένα από αλάτι, η Πέτρα της Ιορδανίας, τα θαλάσσια λιοντάρια στα ανοιχτά των νησιών Γκαλαπάγκος, το άλογο που τρώει μια μπανάνα στην άκρη ενός δρόμου στον Καναδά, αλλά και ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός.Πέρσι στην κορυφή των αναζητήσεων βρέθηκαν το Burj Khalifa, ο Πύργος του Άιφελ και το Ταζ Μαχάλ. Με τον εορτασμό των 15 ετών, το Street View παρουσιάζει τέσσερις καινούργιες συλλογές:

– Πυραμίδες του Meroe στο Σουδάν: χάρη στις πανοραμικές εικόνες, μπορείτε να εξερευνήσετε τις αρχαίες πυραμίδες που φιλοξενούν τους τάφους βασιλέων και βασιλισσών της δυναστείας Kushite.

– Ντουόμο στο Μιλάνο: πρόκειται για το μεγαλύτερο καθεδρικό ναό στην Ιταλία και τον τρίτο μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Σε συνεργασία από το 2019 με το Google Arts & Culture, ανεβαίνουν εικόνες του Ντουόμο στο Street View ώστε να μπορεί καθένας να ρίξει μια liveπαρασκηνιακή ματιά σε αυτό το αρχιτεκτονικό και πολιτισμικό διαμάντι.

– Les Invalides στο Παρίσι: Πριν ανεγερθεί ο Πύργος του Άιφελ, ο χρυσός τρούλος του μνημείου Les Invalides ήταν το υψηλότερο σημείο στο Παρίσι. Σήμερα, νέες εικόνες από το ομώνυμο ιστορικό ξενοδοχείο σας επιτρέπουν να εξερευνήσετε τα μουσεία και τα μνημεία του και να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τη γαλλική στρατιωτική ιστορία, μέσα από μια virtual ξενάγηση.

– Sydney Ferries, Αυστραλία: τα εμβληματικά πλοιάρια πρόκειται σύντομα να διατεθούν σε ψηφιακή μορφή, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας με τις υπηρεσίες μεταφορών της Νέας Νότιας Ουαλίας. Αργότερα, μέσα στη χρονιά, η συλλογή θα ανέβει στο Street View για  virtual γύρω από το λιμάνι του Σίδνεϋ.

https://www.in.gr/2022/05/24/b-science/gadget-corner/street-view-15-xronia-xartografei-ton-planiti-kai-tin-istoria-tou/

[Δροσος Γεωργιος]

Νέα έρευνα αποκαλύπτει: Απόκοσμοι ήχοι από το βόρειο Σέλας ακούγονται ακόμα κι όταν δεν είναι ορατό.

Το βόρειο σέλας είναι είναι ένα εντυπωσιακό φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που παρατηρείται στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και είναι ορατό στους πόλους. Πρόκειται για ένα άκρως εντυπωσιακό φαινόμενο και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα φυσικά φαινόμενα, καθώς είναι πλούσιο σε φανταχτερά χρώματα και περίτεχνα σχέδια.Αυτό δημιουργείται από την αλληλεπίδραση φορτισμένων σωματιδίων που ξέφευγαν από τον Ηλιο με το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο στη συνέχεια λαμβάνει τη μορφή στροβίλου λόγω των ηλιακών ανέμων.Το φαινόμενο παρουσιάζει ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων, με αιφνίδιες εμφανίσεις και με γρήγορες σχετικά μεταμορφώσεις. Η εμφάνιση του Σέλαος, αν και πολύ σπάνια για παραμεσόγειες χώρες, κίνησε το ενδιαφέρον των ανθρώπων από την αρχαιότητα και ήταν γνωστό στους αρχαίους Έλληνες. Πρώτος επιστημονικά παρατηρητής του φαινομένου φέρεται ο Αριστοτέλης.Η φωτοβολία της ατμόσφαιρας, πάντα κατά τον Αριστοτέλη, δεν είναι ομοιογενής αλλά τα φάσματα του φαινομένου αυτού παρουσιάζουν χάσματα. Τέτοια φαινόμενα, τα οποία γενικά ονομάζονται aurorae, δημιουργούνται από τη σύγκρουση φορτισμένων σωματιδίων, κυρίως ηλεκτρονίων αλλά και πρωτονίων, προερχόμενα από το διάστημα που παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της Γης.

Οι απόκοσμοι ήχοι

Ωστόσο γνωρίζατε ότι το βόρειο σέλας παράγει και ήχο; Αναφορές για απόκοσμους ήχους υπάρχουν εδώ και έναν αιώνα. Για παράδειγμα, το 2016 μια φινλανδική μελέτη επιβεβαίωσε ότι το βόρειο σέλας παράγει τον ήχο που μπορεί να ακουστεί στη Γη.Πλέον, ο ομότιμος καθηγητής Ούντο Κ. Λέιν του Πανεπιστημίου του Αάλτο έχει κάνει ηχογραφήσεις με ήχους από το βόρειο Σέλας που δείχνουν τη συχνότητα του φαινομένου.Πολύ σημαντικό στοιχείο της έρευνας είναι το γεγονός πως το ένα δεν χρειάζεται το άλλο για να συμβεί. Δηλαδή το Σέλας μπορεί να υπάρξει χώρα χωρίς ήχους, αλλά και πως οι ήχοι μπορούν να ακουστούν χωρίς το Σέλας.

Οι νέες ηχογραφήσεις έγιναν αργά το βράδυ κοντά στο χωριό Φίσκαρς. Ουσιαστικά, ο Λέιν και η ομάδα του ανακάλυψαν πως σε εξαιρετικά κρύες και καθαρές νύχτες, ένα στρώμα θερμότερου αέρα σχηματίζεται πάνω από ένα στρώμα κρύου αέρα στα χαμηλά επίπεδα της ατμόσφαιρας, από τα 70 έως τα 100 μέτρα.Παράλληλα, Οι ερευνητές βρήκαν πως οι εν λόγω απόκοσμοι ήχοι λαμβάνουν χώρα ακόμα κι όταν δεν μπορούμε να τους ακούσουμε στο έδαφος ή σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα κι όταν δεν είναι ορατό το Σέλας.Ουσιαστικά, η εν λόγω έρευνα θεωρείται πολύ σημαντική αφού ακυρώνει την πεποίθηση πως οι ήχοι του Σέλας είναι εξαιρετικά σπάνιοι και πως το Πολικό Σέλας πρέπει να είναι πολύ φωτεινό για να λάβουν χώρα.https://www.in.gr/2022/05/22/b-science/space/nea-ereyna-apokalyptei-apokosmoi-ixoi-apo-voreio-selas-akougontai-akoma-ki-otan-den-einai-orato/

Το επεξεργάστηκε Μάιος 26, 2022 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Η κίνηση της Γης ως προς την αρχέγονη ακτινοβολία υποβάθρου.

Μια εφαρμoγή της Ειδικής Θεωρίας Σχετικότητας σε δεδομένα γαλαξιών

Στο σχήμα το διπλό βέλος παριστάνει την ταχύτητα του ηλιακού μας συστήματος σε σχέση με την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου. Από τις μετρήσεις ανισοτροπίας της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου προέκυψε η τιμή 370 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Η ταχύτητα αυτή είναι το διανυσματικό άθροισμα της ταχύτητας του ηλιακού μας συστήματος ως προς το κέντρο του γαλαξία μας, που είναι περίπου 220 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, της ταχύτητας του γαλαξία μας ως προς το κέντρο μάζας της τοπικής ομάδας γαλαξιών, περίπου 80 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο και της ταχύτητας της τοπικής ομάδας γαλαξιών ως προς το «ακίνητο» σύστημα της κοσμικής ακτινοβολίας υποβάθρου (διαβάστε σχετικά: Η κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου μπορεί να παίξει τον ρόλο του αιθέρα;).

Οι επιστήμονες που μελετούν το σύμπαν στην πλειοψηφία τους αποδέχονται την «αρχή της μετριότητας», σύμφωνα με την οποία η Γη, ο Ήλιος ή ο Γαλαξίας μας δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σε σύγκριση με το υπόλοιπο σύμπαν.
Μια νέα δημοσίευση του αστροφυσικού Jeremy Darling στο The Astrophysical Journal Letters, βάζει ένα ακόμα λιθαράκι στην υπόθεση της μετριότητας, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι γαλαξίες κατά μέσο όρο, βρίσκονται σε ηρεμία ως προς το σύστημα αναφοράς της κοσμικής μικροκυματικής ακτινοβολίας υποβάθρου. Πρόκειται για την ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία που περίσσεψε, όταν η ακτινοβολία αποδεσμεύθηκε από την ύλη μετά την Μεγάλη Έκρηξη.«Αυτό που μας λέει αυτή η έρευνα είναι ότι έχουμε μια ιδιόμορφη κίνηση, αλλά αυτή η ιδιόμορφη κίνηση είναι συνεπής με όλα όσα γνωρίζουμε για το σύμπαν – δεν συμβαίνει τίποτα ιδιαίτερο εδώ», υποστηρίζει ο Darling. «Δεν κατέχουμε κάποια ιδιαίτερη θέση ως γαλαξίας ή ως παρατηρητές».Το κοσμικό υπόβαθρο της μικροκυματικής ακτινοβολίας φαίνεται θερμότερο προς την κατεύθυνση της κίνησής μας και πιο ψυχρό αντίθετα προς την κατεύθυνση της κίνησής μας. Έτσι, οι επιστήμονες μπορούν να συμπεράνουν ότι ο ήλιος – και η Γη που περιφέρεται γύρω από αυτόν – κινείται προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, με ταχύτητα 369,82±0,11 km/s. Η προκύπτουσα ταχύτητά μας είναι ένα κλάσμα της ταχύτητας του φωτός – μικρή μεν, αλλά όχι μηδενική.Οι φυσικοί μπορούν να ελέγξουν ανεξάρτητα αυτό το αποτέλεσμα, χρησιμοποιώντας δεδομένα σχετικά με τους γαλαξίες που είναι ορατοί από τη Γη. Μπορούν να το κάνουν αυτό χρησιμοποιώντας κυρίως την ειδική θεωρία της σχετικότητας του Άλμπερτ Αϊνστάιν που διατυπώθηκε το 1905. Ένας παρατηρητής στη Γη που κοιτάζει στην ίδια (ή την αντίθετη) κατεύθυνση της κίνησης του ηλιακού μας συστήματος στο σύμπαν, πρέπει να παρατηρήσει φαινόμενα στους γαλαξίες όπως: (1) σχετικιστική μετατόπιση Doppler (2) αποπλάνηση φωτός που μεταβάλλει τις στερεές γωνίες (3) τροποποίηση της φωτεινών ροών και (4) μεταβολή στον αριθμό των γαλαξιών που ανιχνεύονται. Συνδυάζοντας αυτά τα φαινόμενα μπορεί να υπολογιστεί η ταχύτητα του παρατηρητή ως προς την κοσμική μικροκυματική ακτινοβολία υποβάθρουΟ Darling χρησιμοποίησε δύο πρόσφατα δημοσιευμένες έρευνες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη βελτίωση της ακρίβειας των υπολογισμό του στον αριθμό γαλαξιών: η πρώτη ονομάζεται Very Large Array Sky Survey (VLASS) στο Νέο Μεξικό και η δεύτερη Rapid Australian Square Kilometer Array Pathfinder Continuum Survey (RACS) στην Αυστραλία. Αυτές οι έρευνες επέτρεψαν στον Darling να μελετήσει ολόκληρο τον ουρανό συνδυάζοντας απόψεις από το βόρειο και το νότιο ημισφαίριο. Είναι σημαντικό ότι οι νέες έρευνες χρησιμοποίησαν και ραδιοκύματα, τα οποία διευκολύνουν στο να «δει» κανείς μέσα από τη σκόνη του Γαλαξία, βελτιώνοντας έτσι την εικόνα του σύμπαντος.Από την ανάλυση των δεδομένων ο Darling υπολόγισε ταχύτητα  km/s με βάση τον αριθμό των γαλαξιών και την λαμπρότητά τους, και  km/s με βάση τις ραδιοπηγές. Οι τιμές αυτές βρίσκονται σε συμφωνία με την αποδεκτή ταχύτητα των 370 km/s, που έχει υπολογιστεί χρησιμοποιώντας την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου.Πέρα από την κοσμολογική σημασία του αποτελέσματος αυτού, αξίζει να σημειωθεί ότι τέτοιου είδους ευρήματα είναι μια καλή εφαρμογή της ειδικής θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν – και δείχνουν ότι οι ερευνητές εξακολουθούν να εφαρμόζουν την θεωρία στην πράξη, για περισσότερα από 100 χρόνια αφότου διατυπωθηκε.

https://physicsgg.me/2022/06/06/η-κίνηση-της-γης-ως-προς-την-αρχέγονη-ακ/

[Δροσος Γεωργιος]

Χαρτογραφήθηκε ο πυθμένας του Νότιου Ωκεανού.

WMO (World Meteorological Organization)

Γνωρίζουμε πλέον τι υπάρχει στον πυθμένα του Νότιου Ωκεανού που περιβάλλει την Ανταρκτική.

Στις αρχές του 21ου αιώνα ο Διεθνής Υδρογραφικός Οργανισμός αποφάσισε να ορίσει ως ωκεανό τη θαλάσσια περιοχή που περιβάλει την Ανταρκτική. Ο Νότιος Ωκεανός είναι πλέον ο τέταρτος σε μέγεθος ωκεανός του πλανήτη και το ερευνητικό πρόγραμμα IBCSO ανακοίνωσε ότι δημιούργησε τον πιο λεπτομερή χάρτη του πυθμένα του.Ο Νότιος Ωκεανός καλύπτει 48 εκατομμύρια τετραγωνικά χλμ. και η έρευνα αποκάλυψε το πιο βαθύ σημείο του που ονομάζεται Factorian Deep και βρίσκεται σε βάθος 7,432 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Το 2013 παρουσιάστηκε ο πρώτος υποθαλάσσιος χάρτης του Νότιου Ωκεανού και το 2017 ξεκίνησε η νέα χαρτογράφηση που διήρκεσε πέντε έτη.Το πρόγραμμα IBCSO και άλλα παρόμοια προγράμματα βοηθούν στην συμπλήρωση των κενών που έχουμε για τον πυθμένα των ωκεανών του πλανήτη. Γνωρίζοντας τα γεωλογικά χαρακτηριστικά των πυθμένων των ωκεανών μαθαίνουμε πολύτιμες γεωλογικές και κλιματικές πληροφορίες τόσο σε τοπικό όσο και σε πλανητικό επίπεδο. Γεωλογικές και κλιματικές πληροφορίες τόσο για το παρελθόν όσο και το παρόν και το μέλλον της Γης.Παράλληλα έρχονται στο φως σημαντικά δεδομένα που αφορούν τα θαλάσσια οικοσυστήματα, στοιχεία που σχετίζονται με την αλιεία αλλά αλλά και δεδομένα για ασφαλέστερη ναυσιπλοΐα. Το πρόγραμμα IBCSO όπως και άλλα παρόμοια βασίζονται εκτός από τα ερευνητικά σκάφη που παίρνουν μέρος σε αυτά τα προγράμματα και στην εθελοντική συμμετοχή διαφόρων πλοίων που κινούνται στις περιοχές έρευνας και συλλέγουν δεδομένα με διάφορα όργανα που διαθέτουν όπως βαθύμετρα, ηχοεντοπιστικά συστήματα (σόναρ) κ.α. Τα ευρήματα της χαρτογράφησης του Νότιου Ωκεανού παρουσιάζονται στην επιθεώρηση «Nature». 

https://naftemporiki.gr/story/1870906/xartografithike-o-puthmenas-tou-notiou-okeanou

[Δροσος Γεωργιος]

Καθησυχαστική μελέτη για την αντιστροφή των μαγνητικών πόλων της Γης.

NASA-Peter Reid, The University of Edinburgh)

Όπως οι μαγνητικοί πόλοι όλων των πλανητών έτσι και αυτοί της Γης μετατοπίζονται αλλάζοντας συνεχώς θέση γύρω από τον γεωγραφικό πόλο στον οποίο ανήκουν. Κάποιες φορές όμως λόγω των κινήσεων του ρευστού υλικού στον πυρήνα της Γης το οποίο είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία και συντήρηση του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη προκαλείται ένα φαινόμενο που είναι γνωστό ως αντιστροφή των μαγνητικών πόλων. Το φαινόμενο αυτό έρχεται ως τελικό αποτέλεσμα μιας σταθερά εξελισσόμενης για μερικές εκατοντάδες ή μερικές χιλιάδες χρόνια εξασθένησης του μαγνητικού πεδίου της Γης.Πιστεύεται ότι η αντιστροφή των μαγνητικών πόλων της Γης συμβαίνει κατά μέσο όρο μια φορά ανά περίπου 200-300 χιλιάδες έτη. Επειδή η τελευταία αντιστροφή μαγνητικών πόλων στον πλανήτη συνέβη πριν από 780 χιλιάδες έτη και επειδή τα τελευταία 180 έτη υπάρχει εξασθένηση του μαγνητικού πεδίου σε ποσοστό περίπου 10% υπάρχει διάχυτη η εντύπωση στην επιστημονική κοινότητα ότι είναι πλέον θέμα λίγου χρόνου για να υπάρξει ξανά μια αντιστροφή.Οι ειδικοί δεν έχουν καταλήξει με βεβαιότητα στα φαινόμενα που προκαλούνται από αυτή τη διαδικασία αλλά πιστεύεται ότι επηρεάζονται αρνητικά τα είδη σε στεριά, αέρα και θάλασσα που χρησιμοποιούν το μαγνητικό πεδίο ως πυξίδα για να μετακινούνται. Έχουν διατυπωθεί πάντως και διάφορα καταστροφολογικά σενάρια σε περίπτωση αντιστροφής των μαγνητικών πόλων που αναφέρουν γενικευμένα προβλήματα ηλεκτροδότησης, μαζικά μπλακ άουτ μεγάλης διάρκειας και μετατροπή διαφόρων περιοχών της Γης σε αφιλόξενους για τον άνθρωπο τόπους κατοικίας.Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Lund στη Σουηδία μελέτησαν ένα πλήθος γεωλογικών και γεωμαγνητικών δεδομένων της Γης των τελευταίων εννέα χιλιάδων ετών και υποστηρίζουν δεν υπάρχει λόγος άμεσης τουλάχιστον ανησυχίας.

 

Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «PNAS» της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ οι ερευνητές αναφέρουν ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αντιστροφή των μαγνητικών πόλων τουλάχιστον για άλλα τριακόσια χρόνια.

https://naftemporiki.gr/story/1871355/kathisuxastiki-meleti-gia-tin-antistrofi-ton-magnitikon-polon-tis-gis

[Δροσος Γεωργιος]

Μάριος, η χελώνα της Νάξου που τρώει μέδουσες (βίντεο)

Για τους κατοίκους του νησιού, βέβαια, ο Μάριος είναι γνωστός εδώ και αρκετά χρόνια. Μόλις μπει η Άνοιξη κάνει την εμφάνισή του και παραμένει στο νησί μέχρι τις αρχές του χειμώνα, όταν η θερμοκρασία του νερού πέφτει, οπότε και φεύγει για να επιστρέψει και πάλι τη νέα χρονιά. Με τις μωβ μέδουσες να κατακλύζουν φέτος τις παραλίες της Ελλάδας, το βίντεο με τον Μάριο, την χελώνα στη Νάξο που έφαγε πάνω από 100 μέδουσες σε μισή ώρα, είναι τουλάχιστον παρηγορητικό.«Πρόκειται για κάτι φυσιολογικό, καθώς η μέδουσα αποτελεί βασική τροφή για τη χελώνα» εξηγεί ο Γιάννης Ορφανός από τον περιβαλλοντικό σύλλογο «Naxos Wildlife Protection», μιλώντας στην Athens Voice. Και προσθέτει: «Οι θαλάσσιες χελώνες έχουν κομβικό ρόλο στην ισορροπία του οικοσυστήματος ειδικά σε περιπτώσεις που παρατηρείται υπερπληθυσμός στις μέδουσες».

Ο Μάριος δεν είναι μόνος του στη Νάξο, καθώς υπάρχουν και άλλες θαλάσσιες χελώνες που ζουν στο νησί. Ο πληθυσμός έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια μετά τα δραστικά μέτρα που ελήφθησαν με πρωτοβουλία του «axos Wildlife Protection». Είχαν προηγηθεί πολλαπλά φαινόμενα θανάτωσης χελωνών από αλιείς. Τα μέτρα αυτά απέδωσαν και πλέον οι θαλάσσιες χελώνες, ανάμεσά τους και ο Μάριος, μπορούν και κολυμπούν χωρίς προβλήματα.Ο Γιάννης Ορφανός αναφέρει ότι ο Μάριος έγινε αντιληπτός για πρώτη φορά από τους κατοίκους πριν από 8 χρόνια. «Εμφανίστηκε το 2016. Μιλάμε για την επίσημη πρώτη καταγραφή. Είναι πολύ πιθανό να ερχόταν και πιο πριν, αλλά να μην είχε καταγραφεί» εξηγεί. Και προσθέτει: «Kινείται συνήθως στην παραλία της Αγίας Άννας. Έρχεται κάθε καλοκαίρι». Αναφερόμενος στο βίντεο, o εκπρόσωπος του «Naxos Wildlife Protection» σημειώνει ότι αυτός ήταν που κατέγραψε τον Μάριο, να τρώει πάνω από 100 μέδουσες σε μισή ώρα.

https://physicsgg.me/2022/06/11/μάριος-η-χελώνα-της-νάξου-που-τρώει-μέδ/

[Δροσος Γεωργιος]

O «Παγετώνας της Αποκάλυψης» λιώνει με επιτάχυνση.

NASA

O εικονιζόμενος παγετώνας Thwaites καταρρέει και μάλιστα ταχύτερα από όσο πιστεύαμε.

Είναι γνωστό ότι η κλιματική αλλαγή λιώνει τους πάγους σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη με τις αρκτικές περιοχές αλλά και την Ανταρκτική να βιώνουν πρωτόγνωρες καταστάσεις εδώ και πολλές χιλιάδες έτη. Ένα από τα σημεία που η επιστημονική κοινότητα έχει στρέψει την προσοχή της είναι ο γιγάντιος παγετώνας Thwaites στη Δυτική Ανταρκτική. Ο Thwaites έχει έκταση 192 χιλιάδες τετραγωνικά χλμ. όσο δηλαδή η Βρετανία ή η πολιτεία της Φλόριντα στις ΗΠΑ.Έχει διαπιστωθεί ότι ο παγετώνας λιώνει και μάλιστα με ταχύ ρυθμό προκαλώντας ανησυχία αφού πιθανή κατάρρευση του θα προκαλέσει μια αλυσιδωτή καταστροφή αυξάνοντας από την μια πλευρά την στάθμη της θάλασσας ενώ ταυτόχρονα θα αποσταθεροποιήσει και θα συμπαρασύρει μαζί του και τους γειτονικούς του παγετώνες. Για αυτό και ο Thwaites έχει λάβει την ονομασία «Παγετώνας της Αποκάλυψης».Γίνονται συνεχείς μελέτες και παρατηρήσεις του Thwaites με επίγεια, εναέρια και δορυφορικά μέσα και όργανα. Οι πιο πρόσφατες μελέτες ανέφεραν ότι σε περίπτωση που ο Thwaites λιώσει η στάθμη της θάλασσας σε παγκόσμιο επίπεδο θα αυξηθεί κατά περίπου δύο μέτρα γεγονός κάτι που σημαίνει ότι πολλές νησιωτικές και παράκτιες περιοχές θα βρεθούν κάτω από το νερό με καταστροφικές φυσικά συνέπειες για το περιβάλλον αλλά και ανυπολόγιστη ανθρωπιστική καταστροφή.Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Nature Geoscience» διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Μέιν και της Βρετανικής Αποστολής της Ανταρκτικής αναφέρει ότι ο Thwaites λιώνει με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 5,5 χιλιάδων ετών και ότι αν τελικά καταρρεύσει η αύξηση της στάθμης της θάλασσας δεν θα είναι δύο μέτρα αλλά περίπου 3,5 μέτρα με ότι εφιαλτικό αυτό συνεπάγεται.

https://naftemporiki.gr/story/1874275/o-pagetonas-tis-apokalupsis-lionei-me-epitaxunsi

[Δροσος Γεωργιος]

Διαστημικές φούσκες για την σωτηρία της Γης.

MIT

Καλλιτεχνική απεικόνιση των γιγάντιων φυσαλίδων που θα μπλοκάρουν την ηλιακή ακτινοβολία.

Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ολοένα και πιο ορατές στον πλανήτη και η επιστημονική κοινότητα προσπαθεί να βρει τρόπους να σταματήσει η ανθρωπότητα να μολύνει την ατμόσφαιρα και παράλληλα να βρει γρήγορα αμυντικούς μηχανισμούς ικανούς να περιορίσουν τα ακραία καιρικά φαινόμενα που προκαλεί η κλιματική αλλαγή.Στο πλαίσιο αυτό ερευνητές του εργαστηρίου Senseable City του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) παρουσίασαν μια νέα ιδέα από τον τομέα της αποκαλούμενης γεωμηχανικής από τον οποίο ξεπηδούν διαφόρων ιδέες και προτάσεις για την αναστροφή της κλιματικής αλλαγής. Πρόκειται όμως για ιδέες για τις οποίες η επιστημονική κοινότητα δεν έχει ακόμη καταλήξει αν θα είναι αποτελεσματικές και ασφαλείς και αρκετές θεωρούνται από αμφιλεγόμενες ως ανεφάρμοστες ή ακόμη και επιζήμιες.Οι ερευνητές του MIT κάνουν λόγο για «Διαστημικές Φούσκες». Πρόκειται για φουσκωτές φυσαλίδες που θα τοποθετούνται η μια δίπλα στην άλλη σε σφαιρικούς σχηματισμούς με κάθε σχηματισμό να έχει μέγεθος παρόμοιο με αυτό της… Βραζιλίας.  Αυτές οι διαστημικές φούσκες θα στέκονται ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο μπλοκάροντας την ηλιακή ακτινοβολία που χτυπά τον πλανήτη μας.«Πιστεύουμε ότι φουσκωτές σφαίρες από πολύ λεπτές μεμβράνες αποτελούμενες από ομογενοποιημένο λιωμένο υλικό όπως το πυρίτιο οι οποίες θα βρίσκονται στο Διάστημα μπορούν να έχουν την απαιτούμενη ικανότητα εξοστρακισμού της ακτινοβολίας» αναφέρουν οι ερευνητές οι οποίοι σημειώνουν ότι αυτή θα είναι μια συμπληρωματική λύση στις υπόλοιπες προσπάθειες που εξελίσσονται για την αντιστροφή ή έστω περιορισμό του ρυθμού αύξησης της κλιματικής αλλαγής.Παρόλα αυτά οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αν βρεθεί τρόπος μέσω διαστημικών μηχανισμών να απομακρύνουμε το 1,8% της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται η Γη τότε θα υπάρξει πλήρης αντιστροφή στο φαινόμενο της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη.

https://naftemporiki.gr/story/1874938/diastimikes-fouskes-gia-tin-sotiria-tis-gis

[Δροσος Γεωργιος]

Δείτε τον ηλιακό ανεμοστρόβιλο που θα κατάπινε τη Γη (βίντεο)

 

Στην φωτογραφία εικονίζεται ο ανεμοστρόβιλος στον Ήλιο που θα μπορούσε να καταπιεί τη Γη.

Ο αστροφωτογράφος Απόλο Λέσκι από την περιοχή Νάπερβιλ στο Ιλινόι κατάφερε να καταγράψει ένα φαινόμενο που αποκαλείται ηλιακός ανεμοστρόβιλος. Οι ηλιακοί ανεμοστρόβιλοι προκαλούνται από διακυμάνσεις του μαγνητικού πεδίου του ηλίου. Οι ειδικοί θεωρούν ότι η κίνηση των ηλιακών ανεμοστρόβιλων μπορεί να αποτελεί μέρος του μηχανισμού πυροδότησης των ηλιακών εκλάμψεων των εκρήξεων που σημειώνονται στο ηλιακό στέμμα και προκαλούν τις μαγνητικές καταιγίδες οι οποίες προκαλούν προβλήματα λειτουργίας στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και δημιουργούν στη Γη φαινόμενα όπως το σέλας. Ο ανεμοστρόβιλος που κατέγραψε ο Λέσκι είχε ύψος 19 χιλιάδων χλμ. και θα μπορούσε να... καταπιεί ολόκληρη τη Γη σε περίπτωση που θωρητικά πλησίασε τον πλανήτη μας.

THE LOST HISTORY CHANNEL TKTC

12 THOUSAND MILES HIGH Tornado (BIG Enough To Swallow Earth) Erupts on The Sun #Shorts, #Solar, #Sun

Η νέα καταγραφή αυτού του εντυπωσιακού ηλιακού φαινομένου αναμένεται να βοηθήσει στην αποκάλυψη νέων στοιχείων για αυτό.

https://naftemporiki.gr/story/1876837/deite-ton-iliako-anemostrobilo-pou-tha-katapine-ti-gi-binteo

[Δροσος Γεωργιος]

Η αρχαιότερη πυρκαγιά στη Γη έκαψε ένα «δάσος» από γιγάντιους μύκητες.

Ian Glasspool

Στη φωτογραφία εικονίζονται σε μεγέθυνση ορισμένα από τα καμμένα υπολείμματα του τεράστιου μύκητα που έπεσε θύμα της αρχαιότερης πυρκαγιάς που γνωρίζουμε.

Με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Geology» ερευνητική ομάδα αποτελούμενη από παλαιοβοτανολόγους δημοσιεύει τα αποτελέσματα της μελέτης ευρημάτων σε μια περιοχή της Νότιας Ουαλίας τα οποία υποδεικνύουν ότι πριν από 430 εκατ. έτη εκδηλώθηκε εκεί μια μεγάλη ανεξέλεγκτη πυρκαγιά. Αν τα ευρήματα επιβεβαιωθούν θα πρόκειται για την αρχαιότερη μεγάλη πυρκαγιά που γνωρίζουμε ότι υπήρξε στον πλανήτη.Το εύρημα είναι πολύ ενδιαφέρον αφού εκείνη την χρονική περίοδο δεν υπήρχαν δέντρα και ουσιαστικά τα φυτά βρίσκονταν ακόμη σε εμβρυϊκό στάδιο ύπαρξης. Η πυρκαγιά συνέβη στη διάρκεια της Δεβόνιας Περιόδου που καλύπτει 60 εκατ. έτη πριν από 420-360 εκατ. έτη. Το τοπίο του πλανήτη εκείνη την εποχή δεν έμοιαζε σε τίποτε με αυτό που υπάρχει σήμερα. Κυριαρχούσε ένας τεράστιος κυλινδρικός μύκητας, οι πρωτοταξίτες που έφταναν σε ύψος τα οκτώ μέτρα και σε διάμετρο το 1,3 μέτρα. Στο έδαφος μόλις είχαν κάνει την εμφάνιση τους τα αγγειακά φυτά που δεν είχαν ακόμη εξελιχθεί ώστε να διαθέτουν ξύλο ή φύλλο. Υπήρχαν επίσης οι πρώτες μορφές ζώων ξηράς που ήταν μικροσκοπικά αρθρόποδα, σκουλήκια και χιλιόποδα.Οι ερευνητές εντόπισαν απανθρακωμένο υλικό ηλικίας 430 εκατ. ετών και ελλείψει δέντρων, φυτών και ζώων θεωρούν δεδομένο ότι στην περιοχή που βρέθηκαν τα ευρήματα υπήρχε ένα «δάσος» πρωτοταξιτών το οποίο και κάηκε σε μια πυρκαγιά που είναι η πρώτη πιθανώς εκδηλώθηκε στον πλανήτη.

https://naftemporiki.gr/story/1877172/i-arxaioteri-purkagia-sti-gi-ekapse-ena-dasos-apo-gigantious-mukites

[Δροσος Γεωργιος]

Αγνωστα μικρόβια παγιδευμένα σε παγετώνες που λιώνουν απειλούν με νέες πανδημίες.

NASA/HANDOUT

Υπάρχει ένας ακόμη λόγος που η κλιματική αλλαγή ενέχει κινδύνους. Μπορεί να οδηγήσει σε τήξη πανάρχαιων πάγων μέσα στους οποίους είναι «κλειδωμένα» μικρόβια, που εδώ και εκατομμύρια χρόνια δεν έχουν δει το φως της Γης και τα οποία, αν απελευθερωθούν, ίσως προκαλέσουν νέες πανδημίες απειλητικές για την ανθρωπότητα, προειδοποιεί μια νέα κινεζική επιστημονική έρευνα.Ερευνητές της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature Biotechnology» μελέτησαν δείγματα πάγων από 21 παγετώνες του Οροπεδίου του Θιβέτ, μιας περιοχής μεγάλου υψομέτρου ανάμεσα στην οροσειρά των Ιμαλαΐων στα νότια και στην έρημο Τακλαμακάν στα βόρεια.Η έρευνα αποκάλυψε 968 άγνωστα μέχρι σήμερα είδη μικροβίων και η ανάλυση των γονιδιωμάτων τους έδειξε ότι μερικά τουλάχιστον από αυτά έχουν τη δυνατότητα να πυροδοτήσουν νέες πανδημίες, σε περίπτωση που ένα γρήγορο λιώσιμο των πάγων, λόγω της ανόδου της θερμοκρασίας εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, τα απελευθερώσει από την παγωμένη "φυλακή" τους.Είναι η πρώτη φορά που αναλύεται πλήρως (γενετική αλληλούχιση) το γονιδίωμα μικροβιακών κοινοτήτων κρυμμένων μέσα σε αρχαίους παγετώνες. Τα μικρόβια που βρέθηκαν, είναι κυρίως βακτήρια, αλλά επίσης αρχαιοβακτήρια, μύκητες κ.α. Το 98% είναι τελείως άγνωστα για τους επιστήμονες, ενώ η μεγάλη μικροβιακή βιοποικιλότητα μέσα στους πάγους εξέπληξε τους ερευνητές.Οι Κινέζοι επιστήμονες δεν είναι βέβαιοι ακριβώς πόσο παλαιά είναι μερικά από αυτά τα μικρόβια των παγετώνων. Προηγούμενες μελέτες πάντως έχουν δείξει πάντως ότι είναι δυνατό να αναζωογονηθούν μικρόβια παγιδευμένα προ τουλάχιστον 10.000 ετών. Μια προηγούμενη έρευνα του 2020 είχε αναλύσει πυρήνες πάγου από έναν μόνο θιβετανικό παγετώνα και είχε ανακαλύψει 33 διαφορετικές ομάδες ιών μέσα στους πάγους, εκ των οποίων 28 δεν είχαν ποτέ παρατηρηθεί έως τότε.Η ποικιλία των "παγωμένων" μικροοργανισμών, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη τήξη των παγετώνων λόγω κλιματικής αλλαγής, αυξάνει τις πιθανότητες δυνητικά επικίνδυνα μικρόβια - κυρίως βακτήρια - να δραπετεύσουν και να σπείρουν άγνωστες αρρώστιες στη Γη, "οδηγώντας σε τοπικές επιδημίες ή ακόμη και πανδημίες', σύμφωνα με τους ερευνητές. Υπάρχουν ήδη ενδείξεις πως μερικά από αυτά τα άγνωστα βακτήρια μπορεί να αποδειχθούν άκρως επικίνδυνα για τους ανθρώπους και όχι μόνο.Ακόμη κι αν τελικά αυτά τα παθογόνα βακτήρια δεν επιβιώσουν για πολύ χρόνο μετά την απελευθέρωση τους από τους παγετώνες τους, μπορεί παρόλα αυτά να προκαλέσουν προβλήματα, σύμφωνα με τους ερευνητές, επειδή τα βακτήρια έχουν τη μοναδική ικανότητα να ανταλλάσσουν μεγάλα τμήματα του DNA τους με άλλα βακτήρια. Έτσι, ακόμη κι αν τα βακτήρια των πάγων πεθάνουν λίγο μετά τη δραπέτευση τους, μπορεί να έχουν προλάβει να περάσουν σε άλλα βακτήρια μερικούς παθογόνους παράγοντες που κρύβονται στο γενετικό υλικό τους. Αυτή η γονιδιακή αλληλεπίδραση μεταξύ των παγετωνικών αρχαίων μικροβίων και των σύγχρονων μικροβίων "μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επικίνδυνη", επεσήμαναν οι ερευνητές.Το Θιβετανικό Οροπέδιο πιθανώς μελλοντικά αποδειχθεί εστία μελλοντικών επιδημιών ή πανδημιών, καθώς οι παγετώνες του - μετά την τήξη τους - τροφοδοτούν με φρέσκο νερό διάφορα μεγάλα και μικρά ποτάμια, όπως τον Γιανγκτσέ, τον Κίτρινο Ποταμό, τον Γάγγη κ.α., που παρέχουν νερό στις δύο πολυπληθέστερες χώρες του κόσμου, την Κίνα και την Ινδία. Όπως έδειξε και η Covid-19, οι πανδημίες τείνουν να ξεπηδάνε από περιοχές με μεγάλο πληθυσμό.Όμως το πρόβλημα δεν αφορά μόνο την Ασία, καθώς περισσότεροι από 20.000 παγετώνες υπάρχουν στη Γη, καλύπτοντας πάνω από το 10% της επιφάνειας της ξηράς. Κάθε παγετώνας εκτιμάται ότι έχει τις δικές του μοναδικές μικροβιακές κοινότητες. Οι δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι από το 2000 έως σήμερα έχει επιταχυνθεί η απώλεια πάγων από τους περισσότερους παγετώνες του πλανήτη, πράγμα που αυξάνει τον κίνδυνο για τη διαρροή μικροβίων και την πρόκληση νέων πανδημιών κάπου στη Γη.

https://naftemporiki.gr/story/1879077/agnosta-mikrobia-pagideumena-se-pagetones-pou-lionoun-apeiloun-me-nees-pandimies

[Δροσος Γεωργιος]

Αφήλιον 2022: Η Γη στην πιο μακρινή απόσταση από τον Ήλιο.

… την Δευτέρα 4 Ιουλίου, στις 10:00 π.μ. ώρα Ελλάδας

Αύριο το πρωί η Γη θα περάσει από το αφήλιο, το σημείο της τροχιάς της που απέχει την μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο: 152,1 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Τότε θα βρίσκεται 1,67% (μόνο) πιο μακριά από τον Ήλιο σε σχέση με την μέση απόσταση Γης-Ήλιου, μια απόσταση γνωστή ως αστρονομική μονάδα (1 AU=149,6 εκατομμύρια χιλιόμετρα).Αντίστοιχα, όταν η Γη περνά από το περιήλιο βρίσκεται στην πλησιέστερη απόσταση από τον Ήλιο. Αυτό θα συμβεί στις 4 Ιανουαρίου του 2023, και τότε η Γη θα απέχει 147,1 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο (επίσης 1,67% περίπου πιο κοντά από την μέση απόσταση Γης-Ήλιου). Είναι φανερό λοιπόν ότι η απόσταση της Γης από τον Ήλιο δεν έχει καμία σχέση με το ότι τον χειμώνα κάνει κρύο και ζέστη το καλοκαίρι!Η τροχιά της Γης δεν είναι τέλειος κύκλος και γι’ αυτό υπάρχει το αφήλιο και το περιήλιο. Σύμφωνα με τον 1ο νόμο του Kepler: Οι τροχιά ενός πλανήτη είναι έλλειψη και Ήλιος βρίσκεται στην μία εστία της έλλειψης.H εκκεντρότητα της τροχιάς της Γης (ένα χαρακτηριστικό της έλλειψης και γενικότερα των κωνικών τομών) είναι ε=0.0167. Η τιμή της μας δείχνει πόσο η έλλειψη «απέχει» από το να είναι τέλειος κύκλος. Η εκκεντρότητα του κύκλου ισούται με μηδέν. Από όλους τους πλανήτες του ηλιακού συστήματος, η Αφροδίτη έχει την πιο κυκλική τροχιά (ε=0.007).Αύριο λοιπόν, στις 4 Ιουλίου, όταν οι ΗΠΑ θα γιορτάζουν την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας» τους από τη Μεγάλη Βρετανία και στο CERN τα 10 χρόνια από την ανίχνευση του σωματιδίου Higgs, η Γη θα διέρχεται από το αφήλιο, το σημείο της τροχιάς της που απέχει την μεγαλύτερη απόσταση από τον Ήλιο.

https://physicsgg.me/2022/07/03/αφήλιον-2022-η-γη-στην-πιο-μακρινή-απόστασ/

[Δροσος Γεωργιος]

Ανακαλύφθηκε μεγάλη τρύπα του όζοντος πάνω από τους τροπικούς.

ECMWF

Μια τεράστια τρύπα του όζοντος, επτά φορές μεγαλύτερη από εκείνη πάνω από την Ανταρκτική και "παντός καιρού", αποκαλύφθηκε πάνω από τις τροπικές περιοχές της Γης. Εκτιμάται ότι η τρύπα υπάρχει από τη δεκαετία του 1980, αλλά τώρα έγινε αντιληπτό το μεγάλο μέγεθος της.Οι ερευνητές του καναδικού Πανεπιστημίου του Ουότερλου στο Οντάριο, με επικεφαλής τον καθηγητή Τσινγκ-Μπιν Λου, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «AIP Advances» του Αμερικανικού Ινστιτούτου Φυσικής, ανέφεραν ότι η «νέα τρύπα διατηρείται όλες τις εποχές και βρίσκεται στο χαμηλότερο τμήμα της στρατόσφαιρας. Οι τροπικοί αποτελούν τη μισή επιφάνεια του πλανήτη και φιλοξενούν περίπου τον μισό παγκόσμιο πληθυσμό. Η ύπαρξη μιας τροπικής τρύπας του όζοντος μπορεί να συνιστά αιτία μεγάλης παγκόσμιας ανησυχίας. Η αραίωση του στρώματος του όζοντος μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη υπεριώδη ακτινοβολία στην επιφάνεια της Γης, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για καρκίνο του δέρματος και καταρράκτες στα μάτια των ανθρώπων, καθώς επίσης για πιο εξασθενημένα ανοσοποιητικά συστήματα και μειωμένη γεωργική παραγωγικότητα, ενώ μπορεί ακόμη να επηρεάσει αρνητικά τους ευαίσθητους θαλάσσιους οργανισμούς και τα οικοσυστήματα», δήλωσε ο Λου.«Η νέα ανακάλυψη εγείρει την ανάγκη για περαιτέρω προσεκτικές μελέτες της καταστροφής του όζοντος, των μεταβολών στην υπεριώδη ακτινοβολία, των αυξημένων κινδύνων για καρκίνο και άλλων αρνητικών επιπτώσεων για την υγεία και τα οικοσυστήματα στις τροπικές περιοχές», πρόσθεσε.Η παρατήρηση της μεγάλης τροπικής τρύπας του όζοντος αποτελεί μάλλον έκπληξη για την επιστημονική κοινότητα, καθώς δεν είχε προβλεφθεί από τα συμβατικά φωτοχημικά μοντέλα. Όπως και με την παλαιότερη πολική τρύπα που είχε ανακαλυφθεί το 1985, περίπου το 80% της συνήθους συγκέντρωσης όζοντος βρέθηκε ότι λείπει στο κέντρο της τροπικής τρύπας.Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 οι επιστήμονες είχαν ενδείξεις ότι ορισμένες βιομηχανικές χημικές ουσίες, κυρίως οι χλωροφθοράνθρακες, καταστρέφουν το όζον στην ατμόσφαιρα (το οποίο απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας), κάτι που επιβεβαιώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με την ανακάλυψη της τρύπας πάνω από την Ανταρκτική. Παρόλο που με τη διεθνή συμφωνία στο Μόντρεαλ, απαγορεύθηκαν ορισμένα χημικά και έτσι επιβραδύνθηκε η αραίωση του όζοντος, το πρόβλημα δεν έχει εξαφανιστεί, όπως δείχνει και το μέγεθος της τροπικής τρύπας.

https://naftemporiki.gr/story/1879827/anakalufthike-megali-trupa-tou-ozontos-pano-apo-tous-tropikous

[Δροσος Γεωργιος]

Διάφανο ψάρι ζει αόρατο από τους εχθρούς του.

Ο «Crystallichthys cyclospilus» είναι ένα νέο είδος ψαριού, άγνωστο μέχρι σήμερα, το οποίο ανακάλυψαν επιστήμονες στην Αλάσκα. Είναι διάφανο, έχει βεντούζες στο κάτω μέρος του σώματος του ενώ ζει σε μεγάλα βάθη που δεν περνάει ο ήλιος, μακριά από θαλάσσιους θηρευτές.Το όνομα «Crystallichthys» είναι ελληνικό ως είθισται και σημαίνει κατά λέξη «κρύσταλλο» και «ιχθύς». Σε ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσε να σημαίνει, το κρυστάλλινο ψάρι (επειδή είναι διάφανο), ή επειδή στα λατινικά η λέξη «Cristallum» σημαίνει πάγος, «το διάφανο σαν πάγος, ψάρι». Είναι εντελώς αβλαβές για τους ανθρώπους. Ανήκει στην υποκατηγορία «snailfish» (σαλιγκαρόψαρα)

Την ίδια στιγμή ανακαλύφθηκε ένα νέο είδος θαλασσινής αράχνης. Είναι τεράστιο, έχει χρώμα πορτοκαλί ενώ αυτό που κάνει εντύπωση είναι ο λεπτός κορμός της και τα εξαιρετικά μακριά πόδια της. Την ονόμασαν λόγω μεγέθους «Colossendeis» και ανήκει στο είδος των αρθρόποδων Pycnogonida.

Άνοιγμα ποδιών, μισό μέτρο

Η βιολόγος Σάρα Φρίντμαν και η ομάδα της εντόπισε αυτά τα νέα είδη, κατά τη διάρκεια έρευνας που διεξάγει κάθε χρόνο η «ΝΟΑΑ» (η Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ), στα ανοιχτά της Αλάσκας στις Αλεούτιες νήσους.Η Φρίντμαν μάλιστα ανέβασε φωτογραφίες τους στο twitter και σχολίασε: «Ήθελα να δω ένα από αυτά τα είδη από κοντά, εδώ και πολύ καιρό. Βρήκαμε τέσσερα ή πέντε μέχρι στιγμής, στις δύο εβδομάδες που είμαστε έξω»Το συγκεκριμένο ψάρι, ζεί σε βάθη άνω των 200 μέτρων (μπορεί να φτάσει και τα 830 μέτρα) και προσκολλάται σε βράχους με τις βεντούζες του. Η δε πορτοκαλί αράχνη τρώει θαλάσσιες ανεμώνες και άλλα ασπόνδυλα. Το άνοιγμα των ποδιών της μπορεί να φτάσει ακόμη και το μισό μέτρο.

 

https://www.in.gr/2022/07/06/b-science/perivallon-b-science/alaska-anakalyfthike-agnosto-diafano-psari-kai-terastia-thalassia-araxni/

 

Το επεξεργάστηκε Ιούλιος 7, 2022 ο Δροσος Γεωργιος

[Δροσος Γεωργιος]

Μαζική επανεμφάνιση πτεροφαλαινών στην Ανταρκτική (βίντεο)

Helena Herr

Η  πτεροφάλαινα είναι το δεύτερο μεγαλύτερο είδος κητώδους, μετά τη γαλάζια φάλαινα. Οι μεγαλύτερες ξεπερνούν σε μήκος τα 25 μέτρα και φτάνουν σε βάρος τους 74 τόνου. Οι πληθυσμοί των πτεροφαλαινών της Ανταρκτικής αποτέλεσαν αντικείμενο μαζικής εξολόθρευσης με αποτέλεσμα να υπάρξει απαγόρευση του κυνηγιού τους το 1976. Υπολογίζεται ότι μέχρι την στιγμή της απαγόρευσης είχαν εξολοθρευθεί περισσότερες από 700 χιλιάδες πτεροφάλαινες και το είδος αντιμετώπιζε άμεσο κίνδυνο εξαφάνισης.Σαραντέξι χρόνια μετά την απαγόρευση μια μεγάλη ομάδα πτεροφαλαινών έκανε την εμφάνιση της στα νερά της Ανταρκτικής δημιουργώντας αισιοδοξία ότι το είδος ανακάμπτει. Ερευνητές του Ινστιτούτου Alfred Wegener έχουν εντοπίσει τα τελευταία χρόνια πτεροφάλαινες να κυκλοφορούν στα νερά της Ανταρκτικής αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις είτε επρόκειτο για μια μεμονωμένη πτεροφάλαινα είτε για ομάδες αποτελούμενες συνήθως από 2-4 πτεροφάλαινες και σε ορισμένες περιπτώσεις ομάδες από περίπου 12 πτεροφάλαινες.Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Scientific Reports» οι ερευνητές αναφέρουν τον εντοπισμό μεγάλων ομάδων πτεροφαλαινών που αριθμούσαν 150 άτομα. Οι ομάδες αυτές εντοπίστηκαν να κινούνται στα νερά του νησιού Elephant που έγινε γνωστό επειδή βρήκε σε αυτό καταφύγιο το πλήρωμα του θρυλικού εξερευνητικού πλοίου Endurance στις αρχές του 20^ου αιώνα. Οι φάλαινες βρέθηκαν στη συγκεκριμένη περιοχή επειδή εκεί υπήρχαν τεράστιες ποσότητες κριλ για να τραφούν.

ALFRED-WEGENER-INSTITUT, HELMHOLTZ-ZENTRUM FÜR POL

Huge group of fin whales observed

Σύμφωνα με τους ερευνητές πέρα από το ευχάριστο γεγονός της ανάκαμψης των πληθυσμών της πτεροφάλαινας η ανάκαμψη αυτή αναμένεται να βοηθήσει και στην ανάκαμψη των τοπικών θαλάσσιων οικοσυστημάτων αφού η παρουσία των φαλαινών ενισχύει την συνολική παραγωγικότητα του ωκεάνιου περιβάλλοντος.

https://naftemporiki.gr/story/1880707/maziki-epanemfanisi-pterofalainon-stin-antarktiki-binteo

[Δροσος Γεωργιος]

Καλαμάρι μεταφέρει ένα φωτεινό «χαλί» με τα αβγά του στα βάθη της θάλασσας (βίντεο)

MBARI

Μια πραγματικά εκπληκτική στιγμή από τον κόσμο της θάλασσας ενόπισε και κατέγραψε ένα μη αυτόνομο υποβρύχιο το οποίο χειρίζονταν από την επιφάνεια της θάλασσιας ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Έρευνας Monterey Bay (MBARI). Σε βάθος 1,390 μέτρων το ROV εντόπισε ένα καλαμάρι του γένους Bathyteuthis να μεταφέρει τα αβγά του σε μια προσπάθεια να τα απομακρύνει από τους εχθρούς του και να τους επιτρέψει να αναπτυχθούν και να εκκολαφθούν. Τα αβγά μοιάζουν με ένα «χαλί» που φωτοβολεί κατά την κίνηση του δημιουργώντας ένα πραγματικά εκπληκτικό σκηνικό στα βάθη της θάλασσας.«Είναι μια εξαιρετικά ασυνήθιστη συμπεριφορά για ένα θηλυκό καλαμάρι να μεταφέρει μαζί του τα αβγά του. Τα περισσότερα καλαμάρια αναπαράγονται τοποθετώντας τα αβγά τους μέσα σε θήκες στον πυθμένα της θάλασσας ή τοποθετώντας τα μέσα σε μια ζελατίνα την οποία αφήνουν να κινείται ελεύθερα μέσα στη θάλασσα. Υπάρχουν και ορισμένες μητέρες που αποφασίζουν να κρατήσουν μαζί τους τα αβγά τους μέχρι την τελευταία στιγμή αυξάνοντας μεν τις πιθανότητες επιβίωσης των αβγών τους αλλά μειώνοντας σημαντικά τις πιθανότητες της δικής τους επιβίωσης αφού με αυτή την τακτική που ακολουθούν γίνονται πιο εύκολα εντοπίσημες από θηρευτές» αναφέρουν οι ερευνητές. Είναι μόλις η δεύτερη φορά που αυτή η συμπεριφορά από καλαμάρια εντοπίζεται και καταγράφεται οπτικά.

MBARI (MONTEREY BAY AQUARIUM RESEARCH INSTITUTE)

Deep-sea squid mom carries eggs to keep them safe from predators

«Οι περιοχές στα βάθη των ωκεανών αποτελούν μια πρόκληση για εξερεύνηση και μελέτη και μόλις τώρα αρχίζουμε να αποκτούμε κάποιες γνώσεις για τη συμπεριφορά των όντων που ζουν εκεί. Κάθε παρατήρηση, κάθε ανακάλυψη που γίνεται με τα ROV συμπληρώνουν ένα κομμάτι του παζλ και μας επιτρέπει να κατανοήσουμε καλύτερα τη ζωή στα μεγάλα βάθη της θάλασσας» σημειώνει η ερευνητική ομάδα.

https://naftemporiki.gr/story/1881320/kalamari-metaferei-ena-foteino-xali-me-ta-abga-tou-sta-bathi-tis-thalassas-binteo