Νέο βιβλίο: Portable Newtonian Telescopes

[astrovox]

Εδώ και λίγο καιρό κυκλοφορεί νέο βιβλίο με τίτλο Engineering, Design and Construction of Portable Newtonian Telescopes το οποίο καλύπτει την κατασκευή truss dobsonians που είναι φορητά και ελαφριά. Από ό,τι καταλαβαίνω, αναφέρεται και σε μεγάλα dobsonian του τύπου "ultra compact" τα οποία έχουν μικρότερο βάρος και είναι πολύ πιο φορητά από τα κλασικά truss.

 

http://www.willbell.com/tm/PortableNewtonianTelescopes.htm

 

 

Engineering, Design and Construction of Portable Newtonian Telescopes is a massive 694 page book with 472 illustrations and 113 tables that tells you how to design and build a portable Newtonian telescope that performs better, weighs less, and increases your enjoyment of its use. Simultaneously accomplishing all three of these goals requires specific knowledge and abilities many telescope builders initially do not have. Not to worry. This book helps you acquire them. The author distills his years of experience into concise descriptions of engineering principles and material properties relevant to amateur telescope making. You’ll understand how structural elements behave, and be able to evaluate and select appropriate construction materials. Reducing weight and size can make any telescope easier to move, reassemble, and store. But many steps to reduce weight also can reduce structure stiffness, increasing vibration amplitude and duration. The author explains where to look for, and how to compare, weight-reduction opportunities, and how to select and implement those with little or no impact on stiffness. The book describes the design and construction of two specific telescopes. They demonstrate that even with moderately-large instruments, you can eliminate the stepstool or ladder and be seated comfortably at the eyepiece. Their lengthy chapters, profuse with images and drawings, and extensive construction detail, will lead you through the steps required to build an attractive, functioning telescope that meets exacting goals.

 

In many cases, engineering equations provide sufficient insight and direction to ensure the completed telescope will meet your expectations. However, real-world structures don’t always achieve anticipated performance. The author emphasizes the importance of making decisions based on data rather than on theory or accepted lore. For example, his extensive testing of three- and four-truss structures revealed some unappreciated/unknown aspects of common practices. One of the book’s major contributions is the subsequent creation of quantitative design rules for the construction of effective telescope trusses. The design rules are easy to use, having been incorporated into Excel worksheets that allow you to explore the consequences of varying strut materials, strut and truss dimensions, and connection methods. Similarly, other worksheets allow you to quickly lay out optical components and evaluate their impact on field illumination, telescope balance, and eyepiece height, and calculate deflection of beams and other structures as a function of size, shape, and load.

 

When buying a commercial telescope, or copying an existing design, one accepts the compromises made by the builder. When making your own, you can have features that no manufacturer could provide and remain profitable. The goals of anyone thinking of building a telescope should include optimized performance, weight, and comfort. There is no better introduction how to achieve them than this book.

[themis_kart]

Λογικά θα αξίζει τον κόπο η αγορά του, αλλά πλέον το διαδίκτυο έχει γεμίσει από κατασκευές πατέντες που σου δίνουν πολύ ωραίες ιδέες!!!

 

Αν το αγοράσει κανείς ας στείλει ένα πμ. Ευχαριστώ

[kkokkolis]

Το βιβλίο πάντως φαίνεται αρκετά παχύ και ελάχιστα portable.

[astrovox]

Και δυστυχώς η Wilmann Bell είναι αρκετά παραδοσιακή και δεν έχει επεκταθεί σε ηλεκτρονικά βιβλία που θα βόλευε πολύ όσους έχουμε tablet/e-readers κτλ και πιθανότατα θα ήταν και πιο οικονομικά.

[Μανούσος]

Φαίνεται πολύ περιεκτικό. Όντως τα κλασσικού τύπου trusses, είναι ογκώδη και βαριά και η τάση είναι να φτιάχνονται όλο και πιο μικρές κατασκευές οι οποίες είναι πολύ βελτιωμένες μηχανικά και πιο στιβαρές.

[giorgosgr]

Και δυστυχώς η Wilmann Bell είναι αρκετά παραδοσιακή και δεν έχει επεκταθεί σε ηλεκτρονικά βιβλία που θα βόλευε πολύ όσους έχουμε tablet/e-readers κτλ και πιθανότατα θα ήταν και πιο οικονομικά.

 

Και καλά κάνει! Βιβλίο που δεν είναι σε έντυπη μορφή δεν ειναι βιβλίο. Να θέλει φόρτιση για να το διαβάσεις.

[Τάσος Βράτολης]

Και δυστυχώς η Wilmann Bell είναι αρκετά παραδοσιακή και δεν έχει επεκταθεί σε ηλεκτρονικά βιβλία που θα βόλευε πολύ όσους έχουμε tablet/e-readers κτλ και πιθανότατα θα ήταν και πιο οικονομικά.

 

Και καλά κάνει! Βιβλίο που δεν είναι σε έντυπη μορφή δεν ειναι βιβλίο. Να θέλει φόρτιση για να το διαβάσεις.

 

Ναι αλλά στο tablet ή στο e-reader εγώ μπορώ και έχω μαζί μου πάνω από 100 βιβλία...εσύ μπορείς να έχεις μαζί σου τόσα βιβλία; Χεχεχε Μόνο με ένα μίνι βαν!!

 

Θα συμφωνήσω όμως στο ότι η αίσθηση αγγίγματος του χαρτιού, η υφή του, το άρωμά του αλλά ακόμη και ο ήχος του γυρίσματος της σελίδας είναι αναντικατάστατα...

 

Αντίστοιχα δεν θα άλλαζα ποτέ την κλασσική μου κιθάρα και τον ασύλληπτα γλυκό της ήχο και αυθεντική δύναμη, με μια ηλεκτρική και τον ξερό ήχο που μάλιστα θέλει και ηχείο για να τον ακούσεις...κάαατι αντίστοιχο είναι και με τα βιβλία...βέβαια περί ορέξεως...

 

Αυτές οι συγκρίσεις είναι ωραίες και διασκεδαστικές καμιά φορά...όμως κάποια κλασσικά πράγματα δεν θα πεθάνουν ποτέ. Το βιβλίο νομίζω πως είναι ένα από αυτά, όσο και να μου αρέσει και η νέα τεχνολογική του έκδοση με τα tablet/e-reader.

[kkokkolis]

Electric quitar rocks!

[gk70190]

και για να δώσω μια πιο σοβαρή εικόνα στο θέμα δεν έχεις ένα Ipad μόνο για το μπάνιο ώστε να το βρείς και την επόμενη φορά ..... sorry αν σας το χάλασα απλά πιστεύω οτι τα έντυπα βιβλία όντως είναι αναντικατάστατα.

[wereniki]

Αντιλαμβάνομαι την απεριόριστη ευκολία και Ευχαρίστηση, να έχω μαζί μου πάνω από 100 βιβλία Ποίησης , αλλά με ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζω την αφή, τη μυρωδιά, την αίσθηση της χάρτινης σελίδας και τον ήχο του μολυβιού πάνω της, όταν υπογραμμίζω! Όπως και να ‘χει, το παραπάνω βιβλίο λίαν... παχουλό το βρίσκω για φορητό!

[Τάσος Βράτολης]

Electric quitar rocks!

 

Να γιατί έγραψα "περί ορέξεως"...στο συγκεκριμένο για παράδειγμα, εγώ ας πούμε..αλλάζω το rocks με το...sucks!

 

 

electric guitar= a stupid wooden stick with a "wannabe a guitar" ambition!

 

Αγαπημένη ατάκα στον κλασσικό κιθαρόκοσμο...

[giorgosgr]

Και εγώ έχω κάτι εκατοντάδες βιβλία στο pc αλλά δεν θεωρώ ότι έχω κανένα μόνο όσα ειναι σε έντυπη μορφή τα έχω. Το ipad θα το έχεις πετάξει σε 2-3 χρόνια το βιβλίο όχι. Ούτε θα αποκτήσει κάποια ιδιαίτερη αξία ένα ηλεκτρονικό αρχείο απείρως αντιγραφόμενο κατά βούλησιν. Το έντυπο βιβλίο είναι επένδυση και αντικείμενο συλλογής το ηλεκτρονικό του αντίγραφο όχι.

[50mm]

Το διαδικτυο ειναι γεματο απο εκατονταδες χιλιαδες βιβλια σε ηλεκτρονικη μορφη που μας περιμενουν να τα κατεβασουμε.

Αλλα αποψη μου ειναι πως ευχαριστιεσαι ενα βιβλιο οταν ειναι καινουργιο και το μυριζεις , οταν ειναι παλιο και εχει αποκτησει συναισθηματικη αξια για σενα , οταν ειναι παμπαλεο και εχει συλεκτικη αξια , οταν ειναι στο χερι σου και το διαβαζεις χωρις να χρειαζεσαι τιποτε αλλο εκτος απο τα ματακια σου και λιγο φως που ειναι τσαμπα , οταν μετα απο μια ηλεκτρομαγνητικη καταιγιδα θα παραμεινει αναλιωτο και δεν θα σβησει οπως τα ηλεκτρονικα βιβλια ,οταν.... και ο καταλογος ειναι μακρυς .

Αυτη βεβαι ειναι η προσωπικη μου αποψη και δεν ειναι απαραιτητο να συμφωνουνε ολοι οπως ειπε και ο Τασος , για ρωτηστε τα σημερινα παιδια αν τους αρεσει να κουβαλανε την σακα με 10 κιλα βιβλια οπως καναμε εμεις ή να εχουν μαζι τους ενα στικακι ή τον προσωπικο τους υπολογιστη που σε μερικες περιπτωσεις ζυγιζει κατω απο ενα κιλο και εχει τεραστια αυτονομια .

Περι ορεξεος λοιπον κολοκιθοπιτα και αναλογος του τι θελει να κανει κανεις κατα περιπτωση.

Βεβαια ο Bill Gates ειναι μανιακος συλεκτης πινακων ζωγραφικης και δεν εχει στην συλογη του κανενα εργο ψηφιακης "Τεχνης"

[songless_bird]

Απο τοτε που τα βιβλια και τα τραγουδια εγιναν ψηφιακα πιστευω εχασαν την αξια απο οταν ειχαν υλικη μορφη (βινυλιο, Cd,) και ο κοσμος τα θεωρει αναλωσιμα πιο ευκολα "ελα μωρε, σιγα, θα το κατεβασω παλι απο το internet".

Εχω να αγορασω cd πανω απο 5 χρονια και να κατσω να απολαυσω μουσικη οπως εκανα σε καθε καινουριο δισκο, με τα ακουστικα για να μην με ενοχλει κανενας εξωτερικος ηχος, κοντα στα 4 χρονια.

Κατεβαζω απειρα album σε Mp3 που ακομη και να αξιζουν δεν θα το ευχαριστηθω στο mp3 player μου.

Πλεον ακομη και συγκροτηματα σταματανε να παραγουν cd για τα δισκοπωλεια και τα διαθετουν στις συναυλιες τους υπογεγραμμενα για τους λιγους και εκλεκτους.

 

Οσο για την ηλεκτρικη κιθαρα, ως δασκαλος κλασσικης κιθαρας, πιστευω οτι χασαμε πολυ ωραιες συνθεσεις για αυτο το οργανο πριν επινοηθει. Εκει που σταματαει η κλασσικη σε ηχοχρωματα συνεχιζει η ηλεκτρικη.

 

Ακομη και χαρτες δεν ευχαριστιεμαι σε ψηφιακη μορφη, και δεν εχει σχεση το μεγεθος γιατι τον pocket sky atlas τον απολαμβανω.

[giorgosgr]

Απο τοτε που τα βιβλια και τα τραγουδια εγιναν ψηφιακα πιστευω εχασαν την αξια απο οταν ειχαν υλικη μορφη (βινυλιο, Cd,) και ο κοσμος τα θεωρει αναλωσιμα πιο ευκολα "ελα μωρε, σιγα, θα το κατεβασω παλι απο το internet".

Έτσι είναι! και με το CD έχασε αξία η μουσική το βινύλιο ειναι άλλη αίσθηση (και ποιοτικά αν έχεις καλό πικάπ). Ξέχασες να προσθέσεις και τη φωτογραφία!

[songless_bird]

Απο τοτε που τα βιβλια και τα τραγουδια εγιναν ψηφιακα πιστευω εχασαν την αξια απο οταν ειχαν υλικη μορφη (βινυλιο, Cd,) και ο κοσμος τα θεωρει αναλωσιμα πιο ευκολα "ελα μωρε, σιγα, θα το κατεβασω παλι απο το internet".

Έτσι είναι! και με το CD έχασε αξία η μουσική το βινύλιο ειναι άλλη αίσθηση (και ποιοτικά αν έχεις καλό πικάπ). Ξέχασες να προσθέσεις και τη φωτογραφία!

εμενα και το cd με ικανοποιουσε. Ποσες φορες αγορασα τα λεγομενα limited digipaκ με φιγουρες να βγαινουν μεσα απο το cd καθως το ανοιγεις ή αγορασα ενα δισκο μονο για το εξωφυλο του Πλεον εχω να δω εξωφυλο απο δισκο 5 χρονια. Ξενυχτουσα διαβαζοντας τους στιχους απο το βιβλιαρακι καθως ακουγα τον δισκο, πλεον απαριθμω 200 cd και κασσετες που τα απολαυσα απο τα 13 μου και 1000 αλμπουμ σε mp3 που ζητημα να περασαν τα 200 ολοκληρες ακροασεις....

[kkokkolis]

Δίχως να αρνούμαι τα μειονεκτήματα των ψηφιακών μέσων, τα οποία δεν έχουν καταστροφική ισχύ αφού συμπληρώνουν τα παραδοσιακά και δεν τα αντικαθιστούν, δεν μπορώ να παραβλέψω τις κοινωνικές τους επιπτώσεις. Κάποτε οι αριστοκράτες διατηρούσαν κουαρτέτα εγχόρδων για να διασκεδάζουν και είχαν χειρόγραφους κώδικες στις βιβλιοθήκες τους. Κατόπιν οι αστοί δίεθεταν ένα ηχοσύστημα και μια δισκοθήκη, καθώς και μια βιβλιοθήκη εντύπων, όσο επέτρεπαν τα οικονομικά τους και οι χώροι τους. Οι μικροαστοί έκαναν οικονομίες για να προσφέρουν στα τέκνα τους μια εγκυκλοπαίδεια που έπιανε 3 ράφια στο σαλόνι και σε λίγα χρόνια καθίστατο ανεπίκαιρη. Τώρα όλοι όσοι διαθέτουν ένα Netbook των 200€, ορισμένα εκ των οποίων προσφέρονται ως παροχές ή δώρα, έχουν πρόσβαση στο σύνολο σχεδόν της γνώσης.

Όταν έκανες έρευνα παλιά πνιγόσουν σε τόννους χαρτιού. Παρήγγειλες κάποια άρθρα και περίμενες μήνες να στα στείλουν. Τώρα το κάνω με ένα PC. Είχα ένα ηχοσύστημα της κακιάς ώρας και με στερήσεις απέκτησα 100 δίσκους. Κατόπιν των CDs σε εξευτελιστική τιμή κατέληξα να έχω όλους τους κλασσικούς σε ένα Archos και έχω ακούσει όλα τα έργα τουλάχιστον 1 φορά. Το Πόλεμος και Ειρήνη βέβαια το κουβαλούσα 10 χρόνια στο Palm μου και τελικά το διαβάζω τώρα που το αγόρασα σε βιβλίο, αλλά για τον Κώδικα DaVinci δεν θα χαλάλιζα χώρο στο ράφι και τον διάβασα ηλεκτρονικά. Ο Kaplan (σύγγραμμα Ψυχιατρικής) σε ηλεκτρονικό αρχείο κατατροπώνει την έντυπη έκδοση και οι εφημερίδες ωχριούν μπροστά στις ηλεκτρονικές εκδόσεις τους με την άμεση ενημέρωση. Για να μην αναφέρω την οικολογική πλευρά της γενοκτονίας των δένδρων και την οικονομική τις απίσχανσης του οικιακού προϋπολογισμού.

Το χαρτί είναι αναντικατάστατο, αλλά έχουμε σήμερα την επιλογή της καλύτερης αξιοποίησής του. Μπορούμε να τυπώσουμε μόνο ότι αξίζει ή χρειάζεται να εκτυπωθεί, όχι 36 φωτογραφίες εκ των οποίων μόνο οι 2-3 είναι καλά εστιασμένες. Και χωρίς την ηλεκτρική κιθάρα δεν θα υπήρχαν τα blues, το Rock n' Roll, η Hard Rock.

Γνωρίζετε πλέον πως ακούγεται το Smoke on the Water στην άρπα. Και φυσικά δεν θα μπορούσα να κουβαλώ κάθε ημέρα μια οκαρίνα μαζί μου. Ευτυχώς πλέον υπάρχει το Songbird.

Πρόσβαση στην πληροφορία = πρόσβαση στη γνώση = ελευθερία.

[panos - LX12]

Το παράθυρο της απροσκοπτης Ανάγνωσης έχει ανοίξει ... Παλαιότερα θα έπρεπε να γνωρίζεις τις καταβολές του συγγραφέα , σήμερα υπάρχουν τα σχόλια .

Οι οποίες κατευθύνσεις πλέον ειναι πολυ πιο συγκροτημένες απο επιχειρησιακής άποψης , αλλα και πολυ πιο εύκολα αναγνωρίσημες . Η οποια αποψη εχει και τον αντιλογο , έξω απο το δωματιο της γνώσης μας, φυσάει πολυ και θέλει η περιβολή μας να ειναι ανθεκτική !

Τα θετικά αποτελέσματα όμως κατα την δικια μου αποψη κρίνω οτι ειναι μακραν περισσότερα .

 

 

Διαλεγοντας μεταξύ ενός βιβλιου και μιας ηλεκτρονικής καταγραφής δεδομένων θα έλεγα οτι προτιμότερο ειναι να βλεπω τον κορμό του δέντρου της γνώσης στην βιβλιοθήκη μου , και όχι ιδιαίτερα την ψηλάφηση της πρωινής δροσιάς των φύλλων του , που ούτως ή άλλως ειναι η ίδια και επαναλαμβανόμενη όλα αυτα τα χρόνια της καταγραφής .

 

 

Παντως τόσες σελίδες μόνο απο εναν dobsonian λατρη ξεφυλλιζονται .