Πλανητικά στο προσκήνιο!

[planetman]

Εχτές το βράδυ πήγαμε πάλι για παρατήρηση με το Δημήτρη, μετά το κρύωμα της προηγούμενης νύχτας ένιωθα και πάλι καλά για το κυνήγι των ουράνιων θησαυρών.

 

Οι 3 πρώτοι στόχοι εμπνεύστηκαν από το βιβλίο "deep sky companions: hidden treasures". O 1ος είναι το νεφέλωμα NGC 281 ή pacman nebula στα 7,8mag. Εντοπίστηκε εύκολα δίπλα στην Κασσιόπη. Με τον panoptic 27mm και το ultrablock εθεάθη πολύ ωραία, όντως μοιάζει με τον μικρό ήρωα που του αρέσει να τρώει φρουτάκια. Πολύ εντυπωσιακό νεφέλωμα. Ακολούθησαν 2 ανοιχτά σμήνη επίσης στην Κασσιόπη, το NGC 225 στα 7mag και το NGC 189 στα 8,8 mag. Το τελευταίο αποτελείται από 90 αστέρια και το φωτεινότερό τους είναι 10,9 mag.

 

Ακόμη η Ανδρομέδα ήταν σχετικά ψηλά, οπότε ο στόχος πρόκληση περίμενε να αποκαλυφθεί. Το σφαιρωτό G1 ήθελε να το βρούμε. Το σφαιρωτό αυτό είναι 13,7 mag, ανήκει στο γαλαξία της Ανδρομέδας και είναι από τα ελάχιστα σφαιρωτά σμήνη εκτός του γαλαξία μας το οποίο μπορεί να δει ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο. Είχα εκτυπώσει λεπτομερή χάρτη της περιοχής με αστέρια μέχρι 12.5mag ειδικά γι' αυτό το σκοπό. Ξεκινάω λοιπόν αστροάλματα από τον M32 από τον ερευνητή, προχωράω, προχωράω και μπααααααα, ο ερευνητή δεν φτάνει!!! Συνεχίζω από εκεί που μπερδεύομαι με αστροάλματα από το προσοφθάλμιο. Μετά από κανένα δεκάλεπτο είμαι σίγουρος ότι βρίσκω ακριβώς το πεδίο. Κοιτάζω από το προσοφθάλμιο.........τίποτα. Αλλάζω προσοφθάλμιο, πάω στα 133x, ξανακοιτάζω......τίποτα. Δεν μπορούσα με τίποτα να το δω. Προσπαθώ να πείσω τον Δημήτρη που είχε πολλά στο μυαλό του να δει να χρησιμοποιήσουμε το βαρύ πυροβολικό, για το 12ιντσο μιλάω. Φτάνω γρήγορα στο στόχο, πλέον είχα μάθει απ' έξω το μονοπάτι, κοιτάζω καλά καλά με μεγέθυνση 167x και μετά από λίγη ώρα ακριβώς εκεί που έπρεπε να είναι βλέπω πάρα πολύ αμυδρά μια θαμπή περιοχή, ελαφρώς πιο φωτεινή από τον υπόλοιπο ουρανό. Δεν είμαι σίγουρος αν ήταν αυτό αλλά το πεδίο ήταν ακριβώς, οπότε αυτό πρέπει να ήταν!!! Είδαμε το G1!!!!

 

Εντυπωσιασμένος, ξαναγύρισα στο Fornax Galaxy cluster, είχα μαζί μου το night sky observer's guide το οποίο έχει μια ολοσέλιδη φωτογραφία του σμήνους με σκοπό να εντοπίσω περισσότερους γαλαξίες από την προηγούμενη φορά. Συγκεντρωτικά εντόπισα τους NGC 1399 στα 9,6mag, NGC 1404 στα 10 mag, NGC 1387 στα 10,7 mag, NGC 1379 στα 10,9 mag και τον NGC 1380 στα 9,9 mag. Τελικά το σμήνος αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό. Κρίμα που είναι τόσο χαμηλά και οι εικόνες που παίρνει κάποιος δεν είναι καλές. Σημάδευα με τον ερευνητή και το 1/3 του πεδίου του έβλεπε βουνό!

 

Πήγα στον αστερισμό Puppis με στόχο το NGC 2440. Εθεάθη εύκολα. Το πλανητικό αυτό είναι 9,4 mag και απέχει 4000 έτη φωτός από τη Γη. Απεικονίζει το δραματικό τέλος ενός άστρου παρόμοιου με τον δικό μας Ήλιο και αν δείτε φωτογραφίες του, είναι πολύ εντυπωσιακό!!! Επόμενος στόχος ο γαλαξίας IC342 στα 8,4 mag αλλά με μόνο 14,9 mag επιφανειακή λαμπρότητα. Εθεάθη σε κάτοψη στην καμηλοπάρδαλη, επίσης πολύ όμορφο αντικείμενο στις φωτογραφίες. Μετά από μια προτροπή του filiatra για το πλανητικό NGC 1514 και το θέμα περί φίλτρων, αποφάσισα να το ψάξω. Βρέθηκε εύκολα ένα αστεράκι μέσα σε ένα τρίγωνο αστέρων. Το κοιτάζω καλά καλά και απλώς βλέπω ένα αστέρι. Σκέφτηκα "Κάνει λάθος ο χάρτης;" Βάζω φίλτρο και ξαφνικά το αστέρι παίρνει νεφελώδη δομή!!! Το αστέρι είναι το κεντρικό του. Το πλανητικό αυτό είναι 10,9 mag, όντως δείχνει ότι τα φίλτρα βοηθάνε εξαιρετικά σε μερικές περιπτώσεις. Η βραδιά σήμερα ήταν υπέροχη και δεν χορταίναμε να βρίσκουμε καινούριους στόχους.

 

Βρήκα ξανά το PNG205.1+14.2 ή Medusa nebula. Είναι ένα μεγάλο πλανητικό στα 10,3 mag αλλά πολύ αμυδρό. Την προηγούμενη φορά δεν ήμουν σίγουρος για το τι είχα δει. Αυτή τη φορά με τον panoptic 27mm και με εναλλαγές Ultrablock και OIII με ευθεία όραση έβλεπες μια νέφωση ενώ με πλάγια όραση έβλεπες καθαρά το μισοφέγγαρο σχήμα του. Πάρα πολύ εντυπωσιακό. Έμεινα να παίζω μαζί του αρκετή ώρα. Το επόμενο πλανητικό είναι το μικρότερο σε διαστάσεις το οποίο έχω καταφέρει να δω. Μιλάω για το PNG194.2+2.5 στους διδύμους, στα 11,7 mag με μόνο 14" του τόξου φαινόμενες διαστάσεις. Για να σιγουρευτώ ότι ήταν αυτό που έβλεπα, απλώς έκανα εναλλαγές φίλτρων και ενώ όλα τα άλλα άστρα έπεφταν σε λαμπρότητα, αυτό έμενε σταθερό, οπότε σιγουρεύτηκα, αρκετά δύσκολος στόχος!

 

Τα πλανητικά κυριαρχούν σήμερα και συνεχίζουμε με το NGC 2346 ή αλλιώς butterfly wing's nebula στον Μονόκερο. Στα 11,6 mag με 52" βρέθηκε εύκολα μιας και είναι πολύ κοντά σε αστέρι που φαίνεται με γυμνό μάτι. Βρήκα κι εγώ το NGC 3242 ή Jupiter's Ghost, αντικείμενο που είχε βρει 1ος ο Δημήτρης στην προηγούμενη εξόρμηση και μου το είχε προτείνει. Με 7,7 mag είναι πάρα πολύ φωτεινό αλλά αυτό που δεν μου άρεσε ήταν ότι ήταν πολύ θολό. Το επόμενο πλανητικό που είδα ήταν το IC 3568 στην καμηλοπάρδαλη. Στα 10,6 mag αλλά με μόνο 10" του τόξου φαινόμενες διαστάσεις έκανε το προηγούμενό μου ρεκόρ παρελθόν. Επίσης με εναλλαγή φίλτρων το επιβεβαίωσα.

 

Ξαφνικά ακούω το Δημήτρη να φωνάζει "Ουάου". Λέω "Τι έγινε;" "Έλα να δεις", μου λέει. Είχε εντοπίσει ένα πλανητικό ακριβώς δίπλα σε ένα μεγάλο ανοιχτό σμήνος. Φαινόταν άνετα και το κεντρικό του αστέρι. Μιλάω για το πλανητικό NGC 2438 στα 10,6 mag και το ανοιχτό σμήνος M46 στα 6,1 mag. Το σμήνος απέχει γύρω στα 5000 έτη φωτός ενώ το πλανητικό μόλις 3000. Είναι υπέροχο αυτό το ζευγάρι αντικειμένων, μάλιστα στο πλανητικό φαίνεται σαν κάποια εσωτερική δομή, σαν ένα χοντρό δαχτυλίδι. Τελικά το κεντρικό που βλέπαμε δεν είναι του πλανητικού αλλά του φόντου καθώς το κεντρικό του είναι στα 17,7 mag. Ψάχνοντας για τον επόμενο στόχο, το ανοιχτό σμήνος M93 βρέθηκε τυχαία κοιτώντας από τον ερευνητή στα 6,2 mag.

 

Η μεγάλη άρκτος είχε γυρίσει ανάποδα και είχα σημειώσει 3 γαλαξίες messier για να δω σε αυτή την περιοχή. Πρώτος ο Μ63 ή sunflower galaxy στα 8,6 mag, πολύ εντυπωσιακός ειδικά αν δείτε φωτογραφίες. Ακολούθησε ο Μ94 στα 8,2 mag σε κάτοψη με υποψία σπειρών. Τελευταίος εδώ ο M106 στα 8,4 mag σε πλάγια όψη, πολύ εντυπωσιακός. Ο Μ51 σήμερα ήταν πολύ ωραίος, με πλάγια όραση φαινόταν 2 μεγάλες σπείρες, πολύ καλύτερος από την προηγούμενη φορά. Εδώ το 2ο σετ επαναφορτιζόμενων μπαταριών μου τελειώνει αυτή τη στιγμή και η ώρα έχει πάει κατα τις 2:30. Θυμάμαι πως είχα σημειώσει το σφαιρωτό M3. Ήξερα περίπου που είναι και με τον ερευνητή βρέθηκε πολύ εύκολα λίγο κάτω από την κόμη της Βερενίκης. Στα 133x ήταν υπέροχο, αν και κανένα δεν συγκρίνεται με το Μ22 κατα την ταπεινή γνώμη μου. Ο Κρόνος στο τέλος έκλεισε την βραδυά με το χώρισμα cassini εύκολα ορατό και από τις 2 πλευρές αλλά αυτό που με εντυπωσίασε ήταν ότι φαινόταν πολύ έντονα έγχρωμος. Η πορτοκαλί λωρίδα λίγο πάνω από τους δαχτυλίους φαινόταν τρισδιάστατη. Πολύ εντυπωσιακό!

 

Οι μπαταρίες μου τελείωσαν, του Δημήτρη του τελείωσαν οι στόχοι, ήταν αργά και η υγρασία και το κρύο είχαν αρχίσει και έκαναν αισθητά την παρουσία τους, οπότε τα μαζέψαμε και φύγαμε. Ελπίζω να μην ξέχασα πολλά. Περιμένω και τις δικές σας παρουσιάσεις.

[Bi2L]

No comment

Manos +10

[Βασίλης_Μ]

=D> =D> =D> =D> =D> =D> =D>

[seirios14]

Καλησπέρα και συγχαρητήρια planetman!!

 

Κάτι τέτοιες παρουσιάσεις τις κάνω copy paste στο word και τις παίρνω μαζί μου στις εξορμήσεις...

 

Είναι πολύ καλή προσφορά κάτι τέτοιες παρουσιάσεις!!!

 

Μπράβο!!!!!!

[alepohori]

Πώς σου φάνηκαν οι εναλλαγές με το φίλτρο OIII πάνω από το προσοφθάλμιο;Δεν ήταν πολύ ενδιαφέρουσες;

Ανάμεσα στα πλανητικά που έχω δει,ξεχωρίζω 2,τα οποία με ευθεία όραση δεν φαίνονται καθόλου,με πλάγια ξαφνικά εμφανίζονται και με το φίλτρο πραγματικά "ανάβουν".Η αντίθεση δηλαδή μεταξύ πλάγιας,ευθείας όρασης και με φίλτρο,είναι πολύ μεγάλη.Είναι πολύ εντυπωσιακά,διότι αν και είναι αρκετά λαμπρά,το μάτι μου,ΜΟΝΟ με πλάγια όραση μπορούσε να τα δει!!Με ευθεία όραση έσβηναν και έλεγα: "Είναι δυνατόν;"

Αυτά τα πλανητικά είναι αρκετά εύκολα στον εντοπισμό(αν και θα πρέπει να περιμένεις μέχρι το καλοκαίρι για να τα δεις): PN G342,1+27.5 (Diam 16” , mag11.6v) στον Ζυγό και IC5117 (Διαμ. 12" , mag11,5v) στον Κύκνο.

 

Υπάρχει και το NGC6884 το οποίο με το OIII απλά δεν σβήνει,όπως τα γύρω αστέρια.Η λαμπρότητά του παραμένει σταθερή.

 

Και βέβαια τα αστρικά πλανητικά που η προσπάθεια δεν είναι να τα εντοπίσεις,αλλά να τα ξεχωρίσεις από τα γειτονικά άστρα!!!!Ένα κυνήγι "κλέφτες κι'αστυνόμοι",δηλαδή!

[Γιάννης Ευφραιμίδης]

Μπράβο σας Μάνο και Δημήτρη

 

Μάνο άψογη παρουσίαση συγχαρητήρια!!

Πραγματικά διαβάζω και δεν θέλω να τελειώσει

[Δημήτρης Τσακαλής]

Μπράβο! Μπράβο ! Μπράβο !

Και για την παρατήρηση & για την περιγραφή ! !

[filiatra]

Μπράβο Μάνο.Πολύ ωραία παρουσίαση κ πολύ καλή βραδιά.Σας ζηλεύω.

 

Το επόμενο πλανητικό είναι το μικρότερο σε διαστάσεις το οποίο έχω καταφέρει να δω. Μιλάω για το PNG194.2+2.5 στους διδύμους, στα 11,7 mag με μόνο 14" του τόξου φαινόμενες διαστάσεις. Για να σιγουρευτώ ότι ήταν αυτό που έβλεπα, απλώς έκανα εναλλαγές φίλτρων και ενώ όλα τα άλλα άστρα έπεφταν σε λαμπρότητα, αυτό έμενε σταθερό, οπότε σιγουρεύτηκα, αρκετά δύσκολος στόχος!

Ενα ωραίο κολπάκι για αυτά τα πλανητικά είναι πως όταν τα βλέπεις επίμονα με ευθεία όραση χάνονται.Κοιτάς λίγο πιο κεί κ ξαναφαίνονται.Ετσι γλυτώνεις το βάλε βγάλε του φίλτρου.

[takis63]

Πολύ καλή παρουσίαση Μάνο.

 

Μπράβο, πάντα τέτοια.

[Μανούσος]

Να ξεκινήσω κι εγώ την παρουσίασή μου αν και λίγο καθυστερημένα (υποχρεώσεις βλέπετε). Το Σάββατο λοιπόν που μας πέρασε το περιμέναμε αρκετό καιρό. Από νωρίς βέβαια υπήρχαν αραιές νεφώσεις και είχα μια μικρή επιφύλαξη. Φτάσαμε στο πεδίο παρατήρησης κάτα της 20:00. Με το που κατεβαίνουμε από τα αυτοκίνητα μου λέει ο Μάνος ''Τι μαυρίλα είναι αυτή''.Ο ουρανός ήταν υπέροχος, το seeing ήταν πολύ καλό και είχαμε και οι δύο φτιάξει ένα πολύ ωραίο πρόγραμμα για μία 6 ωρών παρατήρηση.

 

Σαν πρώτος στόχος στο σημειωματάριό μου ήταν το πλανητικό NGC 40 ή αλλιώς Bow Tie Nebula 12,3 mag στον Κυφέα. Στα 136Χ με 11mm Nagler ήταν αρκετά μικρό αλλά μπορούσες άνετα να διακρίνεις το κεντρικό του αστέρι στα 11,5 mag καθώς και τη δομή του. Με την βοήθεια του OIII το νεφέλωμα είχε ένα σχήμα ελειπτικό. Με πλάγια διόπτευση διέκρινα τη δαχτυλιοειδή δομή του.

 

Επόμενος στόχος το NGC 281 - Packman neb (βλέπε πάνω παρουσίαση). Να προσθέσω ότι ήταν αρκετά φωτεινό με UHC και Panoptic 24mm. Με ευθεία όραση διέκρινα σκοτεινές περιοχές κεντρικά που του δίνουν το σχήμα του packman. Πολύ ωραίος στόχος.

 

Σειρά είχε το πλανητικό NGC 1535 9,6 mag στον Ηριδανό. Χωρίς φίλτρο έβλεπες μία θολή μπαλίτσα έντονου γαλάζιου. Με UHC και πλάγια διόπτευση διέκρινα σχετικά δύσκολα την εξωτερική του άλλω. Κι αυτό με 136Χ. Το συγκεκριμένο σήκωνε κι άλλη μεγένθυση (με 7mm θα ήταν καλύτερο, υπομονή). Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το πολύ έντονο χρώμα του.

 

Από το πρόγραμμα δεν έλειψε και το σφαιρωτό σμήνος NGC 1904 ή M79 7,7 mag στον Λαγό. Αν και χαμηλά στον ορίζοντα ήταν χάρμα οφθαλμών στα 136Χ και αυτό. Τα αστέρια έσπαγαν σχετικά εύκολα ακόμα και στο κέντρο. Τα σφαιρωτά τελικά είναι ανεπανάληπτα. Το μόνο κακό τους ότι είναι λίγα (σχετικά).

 

Συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με τον σπειροειδή γαλαξία NGC 2403 8,2 mag στην Καμηλοπάρδαλη. Ο γαλαξίας αυτός παρότι τον είχα εντοπίσει και την προηγούμενη φορά με δυσκόλεψε αρκετά. Είναι πολύ δύσκολος στην έυρεσή του καθώς βρίσκεται μεταξύ Καμηλοπαρδαλης και Μεγάλης Άρκτου σε σημείο που δεν έχει πολλά αστέρια για να κάνεις αστροάλματα.Ουσιαστικά είναι στη μέση του πουθενά. Μετά όμως από πίστη και επιμονή τον ξαναβρήκα. Ήθελα να τον παρατηρήσω σε μεγάλη μεγένθυση μήπως και διακρίνω σπείρες. Δυστηχώς όμως δεν μπορούσα να διακρίνω τίποτα. Ίσως επειδή λόγω μεγάλης SB ή επειδή δεν ήταν τελείως σε κάτοψη (ή ίσως μικρής διαμέτρου). Αυτό που άξιζε πάντως ήταν η πρόκληση της εύρεσής του.

 

Κάπου εδώ κάναμε ένα διάλλειμα με το Μάνο βλέποντας γνώριμους στόχους (Ωρίωνα, αλογάκι, Πλειάδες). Εδώ θα ήθελα να αναφέρω ότι στις Πλειάδες με UHC φίλτρο είχα μία υποψία νεφελώματος σε χαμηλή μεγένθυση 62Χ. Θα τις ξαναδώ κάποια στιγμή και με OIII.

 

Επιστροφή στο κυνήγι λοιπόν με το πλανητικό NGC 2438 11 mag. Εδώ ήταν που φώναξα ουάου!!! Παιδιά η θέα μέσα από το προσοφθάλμιο ήταν μαγευτική. Μέσα από το προσοφθάλμιο έβλεπες το ανοιχτό σμήνος Μ46 τεράστιο και λίγο ποιό κάτω το πλανητικό σε σχήμα χοντρού δαχτυλιδιού και γαλάζιο. Εδώ μου ήρθε η σκέψη να βάλω τον 4,8mm Nagler του Μάνου που θα μου έδινε 312Χ. Βάζω το προσοφθάλμιο και τι να δω. Το πλανητικό τεράστιο. Έβλεπες αρκετά καθαρά τη δομή του. Πολύ ωραίος στόχος παιδιά σας τον συστήνω.

 

Σπειροειδής γαλαξίας NGC 2683 9,7 mag στον Λυγξ. Δεν περίμενα να δω και πολλά πράγματα σε αυτόν μιας και με είχε απογοητεύσει ο 2403 για δεύτερη φορά. Μόλις τον εντόπισα άλλαξα γνώμη. Edge on γαλαξίας χωρίς διαχωριστική μαύρη γραμμή άλλα πάρα πολύ φωτεινός. Εδώ μου έκανε εντύπωση γιατί παρότι ο συγκεκριμένος είναι 9,7mag ήταν φωτεινότερος από τον 2403 που είναι 8,2. Αυτός σήκωνε μεγάλη μεγένθυση. Του έχωσα κι εγώ τον 11άρη. Πολύ ωραίο θέαμα παιδιά. Τον κοιτούσα αρκετή ώρα. Είχα καιρό να μου κάνει τόσο καλή εντύπωση γαλαξίας.

 

Ο επόμενος στόχος ήταν ο ελειπτικός NGC 2832 στα 11,5 mag. Ο γαλαξίας αυτός είναι μέλος του γαλαξιακού σμήνους Abell 779 και είναι ο ποιό φωτεινός. Τον εντόπισα σχετικά εύκολα άλλα με μεγάλη μεγένθυση. Δεν ήταν εντυπωσιακό το θέαμα άλλα και μόνο που βλέπεις ένα αντικείμενο 300 εκατομύρια έτη φωτός μακριά νιώθεις πραγματικό δέος.

 

Είχε έρθει η ώρα του Λέοντα και του σπειροειδή NGC 2905 8,8mag. Κλασικός γαλαξίας με κλίση επιπέδου περίπου 45 μοίρες. Ο πυρήνας του φαινόταν ποιό φωτεινός και η περιφέρειά του σχετικά αμυδρή. Για να πω την πικρή αλήθεια τον περίμενα ποιό φωτεινό. Ίσως να ήμουν εντυπωσιασμένος ακόμη από τον 2683. Anyway συνεχίζουμε.

 

Στην αναζήτηση σπειρών επόμενος στόχος ήταν ο γαλαξίας σε κάτοψη NGC 3184 9,6 mag στη Μεγάλη Άρκτο. Ήταν αρκετά φωτεινός για να διακρίνεις λεπτομέρια άλλα μου τα χάλασε ένα αστέρι που βρισκόταν πολύ κοντά και ήταν γύρω στα 6,5 mag.

 

Τελευταίος στόχος ήταν το γαλαξιακό σμήνος Μ96 στον Λέοντα. Από τα ποιό λαμπρά του μέλη είναι ο Μ105 ή NGC 3379 9,3 mag, ο NGC 3384 9,7 mag και ο NGC 3373 11,8 mag. Πολύ εντυπωσιακό σμήνος μιας και τα μέλη του είναι πολύ λαμπρά.

 

Η βραδυά έκλεισε με τον Μ51 ο οποίος ήταν αρκετά ψηλά. Η θέα του ήταν πάρα πολύ καλή. Δεν τον είχα ξαναδεί έτσι. Ο συνοδός γαλαξίας πολύ ευδιάκριτος και οι σπείρες αρκετά εμφανείς με πλάγια όραση. Αυτά για την ώρα παιδιά.

 

Καλες παρατηρήσεις...

[planetman]

Ευχαριστούμε πολύ παιδιά για τα καλά σας λόγια, μπράβο Δημήτρη, ωραία παρουσίαση, άξιος συνεχιστής του έργου μου.

 

alepohori, σημειώνω τους στόχους που σύστησες.

 

 

Για το G1 δεν έχετε να πείτε κάτι; Το έχει δει κανείς; Πως έπρεπε να το δούμε;

[koyote]

Μπραβο παιδια Ειστε σωστοι παρατηρητες!

[alepohori]

Για το G1 δεν έχετε να πείτε κάτι; Το έχει δει κανείς; Πως έπρεπε να το δούμε;

Τι να πούμε ρε Μάνο;Ποιος έχει δει το G1 εκτός από τον κ.Μπαλάση και την αφεντιά σας;;;;

[alepohori]

Ο επόμενος στόχος ήταν ο ελειπτικός NGC 2832 στα 11,5 mag. Ο γαλαξίας αυτός είναι μέλος του γαλαξιακού σμήνους Abell 779 και είναι ο ποιό φωτεινός. Τον εντόπισα σχετικά εύκολα άλλα με μεγάλη μεγένθυση. Δεν ήταν εντυπωσιακό το θέαμα άλλα και μόνο που βλέπεις ένα αντικείμενο 300 εκατομύρια έτη φωτός μακριά νιώθεις πραγματικό δέος.

Ίσως γίνομαι κουραστικός,αλλά θα το πω:Αφού έφτασες που έφτασες στην καρδιά του σμήνους,έπρεπε κατά την γνώμη μου να συνεχίσεις σε αυτό.Τα άλματα γίνονται,όχι ανάμεσα σε αστέρια,αλλά αναμεσα σε γαλαξίες."Γαλαξιοάλματα" δηλαδή.Το δύσκολο είναι να βρούμε τον πρώτο γαλαξία.Μετά η συνέχεια γίνεται αρκετά εύκολη,ειδικά αν έχουμε 12".Και φυσικά η ικανοποίηση από το συνεχές σάρωμα γαλαξιών,πολλαπλασιάζεται.

[Μανούσος]

Ο επόμενος στόχος ήταν ο ελειπτικός NGC 2832 στα 11,5 mag. Ο γαλαξίας αυτός είναι μέλος του γαλαξιακού σμήνους Abell 779 και είναι ο ποιό φωτεινός. Τον εντόπισα σχετικά εύκολα άλλα με μεγάλη μεγένθυση. Δεν ήταν εντυπωσιακό το θέαμα άλλα και μόνο που βλέπεις ένα αντικείμενο 300 εκατομύρια έτη φωτός μακριά νιώθεις πραγματικό δέος.

Ίσως γίνομαι κουραστικός,αλλά θα το πω:Αφού έφτασες που έφτασες στην καρδιά του σμήνους,έπρεπε κατά την γνώμη μου να συνεχίσεις σε αυτό.Τα άλματα γίνονται,όχι ανάμεσα σε αστέρια,αλλά αναμεσα σε γαλαξίες."Γαλαξιοάλματα" δηλαδή.Το δύσκολο είναι να βρούμε τον πρώτο γαλαξία.Μετά η συνέχεια γίνεται αρκετά εύκολη,ειδικά αν έχουμε 12".Και φυσικά η ικανοποίηση από το συνεχές σάρωμα γαλαξιών,πολλαπλασιάζεται.

 

Φίλε μου συνονόματε, το συγκεκριμένο σμήνος εκτός του NGC 2832, τα αμέσως επόμενα μέλη σε λαμπρότητα είναι πολύ αμυδρά ακόμη και με 12'' (μιλάμε για 14 και 15 mag). Επίσης είναι πολύ κοντά μεταξύ τους και χρειάζεται πολύ μεγάλη μεγένθυση για να τους ξεχωρίσεις. Πάντως πολύ σωστή η παρατήρησή σου για τα γαλαξιοάλματα.

[planetman]

Και βέβαια τα αστρικά πλανητικά που η προσπάθεια δεν είναι να τα εντοπίσεις,αλλά να τα ξεχωρίσεις από τα γειτονικά άστρα!!!!Ένα κυνήγι "κλέφτες κι'αστυνόμοι",δηλαδή!

 

Να σου πω την αλήθεια, από τότε που χρησιμοποιώ την Uranometria, αφού φτάσω στο πεδίο με τον ερευνητή, ΠΑΝΤΑ ο στόχος είναι στο κέντρο του προσοφθαλμίου, οπότε δεν τίθεται θέμα.

[alepohori]

Μπα..Μη το λες..Είναι πολύ δύσκολο να φέρεις ένα αστρικό πλανητικό 13,2 - 13,9mag κατευθείαν στο κέντρο του πεδίου σου,χωρίς να κάνεις λίγη σάρωση.Χρειάζεται μεγάλη μεγέθυνση (τουλάχιστον εγώ τα έψαχνα με 170Χ) και αν δεν είναι δίπλα σε αστέρι μεγέθους το πολύ 9,5mag,ώστε να υπάρχει στην Uranometria,ψάχνεις λίγο στα τυφλά με το OIII ανά χείρας.Δοκιμάζεις,προχωράς,δοκιμάζεις,προχωράς,κοκ.

 

Πάντως ξέρεις πόσο θα εκπλαγείς όταν βρεις "ένα αστεράκι",που "δεν σβήνει" με το ΟΙΙΙ;;

 

Βάλε και τα παρακάτω στο πρόγραμμά σου.Είναι δίπλα σε αστεράκια λαμπρά και δε θα σε δυσκολέψουν πολύ.

 

PN G14.6-4.3--mag 13,3v ,διάμ.6". Μεγέθυνση 170Χ.

PN G2,2-2,7--mag 12,4v ,διάμ.9". Μεγέθυνση 100Χ.

PN G7.0-6.8--mag 13,3 ,διαμ.7". Mεγέθυνση 170X.

Όλα στον Τοξότη

 

Είναι πολύ όμορφη παρατηρησιακή εμπειρία..Θα με θυμηθείς!

[konpan]

Για το G1 δεν έχετε να πείτε κάτι; Το έχει δει κανείς; Πως έπρεπε να το δούμε;

Μπορείς να δώσεις τις συντεταγμένες?

Η ουρανομετρία το έχει μέσα? Αν όχι ποιός χάρτης?

[planetman]

Η Uranometria δεν το έχει επειδή δεν ανήκει στον γαλαξία μας. Οι συντεταγμένες είναι: RA: 00:32:46.8 / Dec: +39:34:42. Ο συγκεκριμένος χάρτης που είχα εκτυπώσει σκίστηκε με την υγρασία και τώρα δεν θυμάμαι που τον είχα βρει. Αλλά το έχει και ο γνωστός χάρτης του Ισπανού που κυκλοφορεί δωρεάν στην 12,5 mag έκδοσή του.

[ΙΑΝΟΣ]

5 μοίρες πεδίο με αστέρες έως και 12.5 mag:

 

http://www.nightskyinfo.com/archive/g1_globular_cluster/g1_map.gif

 

1 μοίρα πεδίο με αστέρες έως 14mag:

 

http://www.nightskyinfo.com/archive/g1_globular_cluster/g1_detailed_map.gif

[konpan]

Η Uranometria δεν το έχει επειδή δεν ανήκει στον γαλαξία μας. Οι συντεταγμένες είναι: RA: 00:32:46.8 / Dec: +39:34:42. Ο συγκεκριμένος χάρτης που είχα εκτυπώσει σκίστηκε με την υγρασία και τώρα δεν θυμάμαι που τον είχα βρει. Αλλά το έχει και ο γνωστός χάρτης του Ισπανού που κυκλοφορεί δωρεάν στην 12,5 mag έκδοσή του.

Το βρήκα με τη βοήθεια του Ιανου και το σημείωσα πάνω στην ουρανομετρια για να κοιτάξω μόλις μπορέσω. Πάντως δίπλα ακριβώς είναι ο U330 13.7mag SB12.7mag Μήπως ήταν αυτός? Γιατί αν κρίνω από το μέγεθος και τις διαστάσεις του(1,1*0,4) κιαυτός κάπως έτσι θα φαίνεται άν φαίνεται...

[planetman]

Θα το ξανακοιτάξω με πιο λεπτομερείς χάρτες αυτή τη φορά και το σκιτσάκι που έδωσε ο alepohori και θα το σιγουρέψω. Αν και από Σεπτέμβριο πάλι...

[ΙΑΝΟΣ]

Φίλοι, διαβάστε τις πολύτιμες πληροφορίες που δίνει ο Steve Gottlieb για την παρατήρηση των σωμάτων αυτών:

 

M31-G2 00 33 33.8 +39 31 19 V = 15.8:

 

17.5": at 324x, this M31 globular appears as a mag 15.5 (V =15,8 ) "star" just 51" SSW of a mag 14 star and 2' SW of UGC 330! M31-G1, the brightest globular in M31, lies 10' WNW.

 

UGC 330 = MCG +06-02-009 = CGCG 519-011 00 33 41.9 +39 32 41 V = 13.7; Size 1.4x0.5; SB = 13.3; PA = 140d:

 

17.5": very faint, small, elongated 2:1 NW-SE, 0.5'x0.25", very small brighter core. A mag 14 star lies 1.3' SW and M31-G2 is 2' SW! Located in the field of M31-G1 11' WNW.

 

 

 

Θανάσης

[ΙΑΝΟΣ]

...

 

M31-G1

00 32 46.5 +39 34 41

V = 13.7; Size 0.6

 

 

17.5": easily picked up sweeping at 220x because on first glance it appears

to be a close but cleanly resolved mag 14 triple star! On closer viewing,

the central "star" is soft or slightly nebulous and surrounded by a very

faint and small halo ~10" diameter. The foreground companion stars are

situated at the NW and WW edges of the halo just 8" and 9" from the center of

the globular, respectively. UGC 330 lies 11' ESE and the faint globular, G2,

lies 10' SE.

 

 

Κι εδώ ο UGC 330

[alepohori]

Ερώτηση:Οι χάρτες του Torres http://www.uv.es/jrtorres/triatlas.html μπορούν να βοηθήσουν για το G1.Πώς όμως βρίσκουμε ποιο αρχείο είναι αυτό που περιέχει το συγκεκριμένο αντικείμενο,ώστε να το κατεβάσουμε;