Η νύχτα των...ορίων!

[alepohori]

Από την προηγούμενη νύχτα είχα φροντίσει να ξεκουραστώ και να κοιμηθώ πολύ, ώστε να αντέξω μέχρι πρωίας την επόμενη! Έπρεπε να του δώσω και να καταλάβει μετά από τόσους μήνες!! Το πρόγραμμα είχε συνταχτεί από την περασμένη βδομάδα.

 

Πήρα λοιπόν τα απαραίτητα εφόδια, καφεδάκια, νερό και bake rolls (!) και ανέβηκα. Γύρω στις 22:00 είχα στήσει.. Το ζέσταμα περιλάμβανε τον Lunin μας!! Πήρα τηλέφωνο τον εκλειψολόγο κύριο φίλο μου να μου πει πού βρισκόταν. Αφού με "στόλισε" με αστειάκια του τύπου "σιγά μην τον δεις με γυμνό μάτι, εσύ βλέπεις πουλάκια", μετά από λίγα λεπτά, πολύ απλά τον είδε και εκείνος με γυμνό μάτι!! Παιδιά, μέσα από το τηλεσκόπιο και σε 10-15 λεπτά διαπίστωσα κίνηση! Ο πιο γρήγορος κομήτης που έχω δει μέχρι σήμερα. Ούτε ο Holmes, ούτε ο Boattini, ούτε ο D'Arrest είχαν τέτοια ταχύτητα!! Φυσικά μόνο ανατολική ουρά ήταν εμφανής οπτικά.

 

Το επόμενο ζέσταμα ήταν ο Κρόνος. Δείγμα του εξαιρετικού seeing της βραδιάς ήταν ότι στις 300Χ με τον ορθοσκοπικό 4mm, είδα το εξαιρετικά μικρό διάκενο ανάμεσα στους δακτυλίους και τον πλανήτη, απόδειξη ότι ήδη οι δακτύλιοι αρχίζουν πάλι να ανοίγουν! Επίσης εμφανείς και πολύ όμορφες ήταν και οι ζώνες του πλανήτη.

 

Είχα ζεσταθεί αρκετά. Καιρός για τα ... βαθειά νερά!!!! Πρώτο θύμα μου ο Καρκίνος και ο UGC4617, μεγέθους 14,4ν, SB14,1, διαστάσεων 1.5Χ0.6'. Δείτε στον χάρτη 56 πού βρίσκεται!!! Τα άλματα ξεκίνησαν από τον α Λύγκα--->σ1 Καρκίνου-->57 Καρκίνου και φτάσαμε! Εξαιρετικά δύσκολος. Αμέτρητα περάσματα πάνω από το πεδίου μέσω του χειριστηρίου RA. Το πολύ εντυπωσιακό είναι ότι εκ των υστέρων διαπίστωσα την edge-on φύση του, το επιβεβαίωσα με τα δεδομένα μου και πραγματικά αυτό μου έδωσε τεράστιο ενθουσιασμό!!!!!! Αυτή η στιγμιαία εμφάνιση είναι ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ.... Ένας γαλαξιάκιας φίλος καταλαβαίνει τι λέω!

 

Επόμενο θύμα ήταν ο γαλαξίας με το μεγαλύτερο magnitude που έχω δει μέχρι τώρα από Αλεποχώρι, αλλά όχι ο πιο δύσκολος και εξηγώ: Ο MCG+6-20-13A έχει μέγεθος 14,6ν. Αλλά: Είναι αρκετά πιο εύκολος απ'ό,τι δηλώνει το νούμερο αυτό, διότι έχει σχετικά τεράστιο SB12,8!!!!!!! Υπάρχει και αστέρι μεγέθους 14.7 στην νότια άκρη του. Το σύστημα γαλαξίας-αστέρι φαινόταν σαν ένα πολύ αμυδρό διπλό άστρο, αλλά είδα ότι ο γαλαξίας ήταν ελάχιστα λαμπρότερος! Η θέαση αυτή ήταν πραγματικά συναρπαστική!!! Πάρα πολύ κοντά βρίσκεται και ο IC2421. Πολύ πιο δύσκολος από τον παραπάνω. Μέγεθος 13,3ν, SB14,3 2.0X1.5'.

 

O Καρκίνος είχε χαμηλώσει αρκετά για να τον συνεχίσω. Στράφηκα στον Λέοντα. Πάντα ήθελα να δω έναν γαλαξία ο οποίος να απεικονίζεται στην Uranometria με την μικρότερη δυνατή κλίμακα του χάρτη αυτού, αλλά του καταλόγου MCG. Ας πούμε ότι είναι κάποιο προσωπικό "βίτσιο". Ο MCG+3-30-38 είναι τέτοιας κλίμακας. Μόλις 0.9X0.7'. Μέγεθος 13,7ν και SB13,1. Αρκετά δύσκολος, αλλά πιο εύκολος από τους προηγούμενους. Ξεκίνησα από το νοητό τρίγωνο των 92 Λέοντα, 93 Λέοντα, 86 Λέοντα. Βασικά ο εντοπισμός του πεδίου ήταν δύσκολος και χρησιμοποίησα το πεδίο του Nagler 7mm σαν χάρακα ώστε να μετρήσω απόσταση από τον NGC3802 που βρίσκεται ελάχιστα λεπτά βορειότερα. Αφού βεβαιώθηκα για το σωστό πεδίο, άρχισα να το σαρώνω συνεχώς πέρα-δώθε. Τελικά είδα ότι βρίσκεται ακριβώς ανάμεσα σε 2 αστέρια και η Uranometria κακώς δε το αναφέρει στα Notes. Διαπίστωσα επίσης το στρογγυλό μικρό σχήμα του. Πολύ ωραίος!! Ο UGC6631 βρίσκεται ακριβώς λίγο νοτιότερα. Σχετικά εύκολος, 13,8v, SB12,7.

 

Κλείνουμε με κάτι που το είχα άχτι. Με κάτι που, έχοντας δει από πέρσυ τα δεδομένα του, θεωρούσα ότι είναι στα όρια του 8ιντσου. Τέτοια αντικείμενα όταν εμφανίζονται μπροστά σου μέσα από τον φακό, εκπέμπουν μία γοητεία πολύ σπάνια.. Τουλάχιστον σε έμενα, έτσι έδρασε το περίφημο Palomar 4. Απέχει 356000 έτη φωτός και αρχικά θεωρείτο νάνος γαλαξίας! Αυτή η θέαση με έκανε να ξεχάσω όλη τη κούραση μετά από αρκετές ώρες με 3 βαθμούς. Δεν είναι αυτό η καλύτερη ανταμοιβή ενός λάτρη του ουρανού;;; Μέγεθος 14,2ν, διάμετρος 1,3' , βαθμός συγκεντρώσεως (πυκνότητας) 12 στην κλίμακα 1-12!! Φυσικά ήταν από τις ελάχιστες περιπτώσεις που είχα πάρει μαζί μου βοηθητικό χάρτη. Ήταν του Torres. Το Palomar 4 είναι σε πολύ περίεργη θέση στον χάρτη 72 της Uranometria. Μετά από σκέψη είπα να ξεκινήσω από τα 92,93 Λέοντα που απέχουν 8 μοίρες από το Palomar 4!! Η Uranometria βοήθησε μόνο μέχρι τον NGC3712. Μετά συνέχισα με τον Torres. Και άρχισαν τα προβλήματα.. Πήγα να τρελλαθώ. Έβλεπα μια θαμπάδα εξαιρετικά αμυδρή, αλλά όχι στη θέση που είχε ο Torres το Palomar, αλλά λίγο βορειότερα. "Αποκλείεται", έλεγα.. "Άλλο βλέπω".. Πόση ώρα άραγε προσπαθούσα να επαληθεύσω τον Torres.... Έπρεπε να δω κάτι στην θέση που φαινόταν στον χάρτη και αυτό που έβλεπα εγώ ήταν κάτι άλλο! Τελικά, μετά από αμέτρητα περάσματα, δε μου έμενε αμφιβολία.. "Τόλμησα" να διορθώσω τον Torres με την καταγραφή αυτού που έβλεπα τόση ώρα. Πραγματικά ήταν συγκλονιστικό..

Η επιβεβαίωση ήρθε με την φωτογραφία του DSS!

 

Η τελευταία ματιά άνηκε στο M57, που στο μεταξύ είχε σηκωθεί αρκετά. Έτσι, για να θυμηθούμε λίγο το καλοκαιράκι!!

[Μιχάλης]

ταξιδιαρικη η παρουσιαση...

 

 

 

[themis_kart]

Ένας γαλαξιάκιας φίλος καταλαβαίνει τι λέω!

εεεε ήθελα Πατρινό Καρναβάλι!!!Δεν ήθελα παρατήρηση αχ ρε Δημήτρη τι μας έκανες!!!

Μπράβο Δημήτρη ακόμα μια φορά το 8" αναστέναξε για τα καλά.Αυτό που περιμένω να επιβεβαιώσω είναι το palomar 4, θα προσπαθήσω και εγώ στην επομένη παρατήρηση.

[elli]

πολυ ωραια!

 

Νόμιζα οτι το χώρισμα θα φανεί ξανα το 2016.

[alepohori]

Νόμιζα οτι το χώρισμα θα φανεί ξανα το 2016.

Παιδιά δε μιλάω για το Cassini, αλλά το διάκενο ανάμεσα στους δακτυλίους και τον πλανήτη.

[elli]

Σόρρυ εγω cassini κατάλαβα....

[planetman]

Δημήτρη, πραγματικά λίγα άτομα μπορούν να σε παρακολουθήσουν. Αυτή η τρέλα που έχεις με τα δύσκολα αντικείμενα είναι απίστευτη. Εχθές κι εμείς είχαμε μια πολύ καλή νύχτα μετά από αλεπάλληλες απογοητεύσεις. Γυρίσαμε σπίτι στις 5,00 και έπρεπε να σηκωθούμε στις 8,00!

 

Επιβεβαίωσα κι εγώ το Palomar 4, μια αμυδρή θαμπάδα που έπρεπε να ξέρεις τί κοιτάζεις ώστε να το αναγνωρίσεις. Ο Κρόνος επίσης πολύ καλός, ορατός ο ουρανός ανάμεσα στο άνοιγμα των δαχτυλιδιών και οι 2 πορτοκαλί ζώνες επίσης ορατές. Ο Λούλης εντυπωσιακότατος και πολύ γρήγορος. Σου έχω μια μικρή πρόκληση για την επόμενη φορά: Δοκίμασε να σπάσεις το copeland's septet...

 

 

ΥΓ: Πάντως δεν περίμενα κι εγώ ότι θα έβλεπα ποτέ σφαιρωτό 14.2 mag με το 8ιντσο!

[Bi2L]

Φιλε Δημητρη...η παρουσιαση απλα με ταξιδεψε στα μαγικα μερη του ουρανου τα οποια εχω αρκετο καιρο να δω και να ταξιδεψω

ομολογω οτι σας ζηλευω ...αλλα που θα παει θα βγω και εγω εξω αυτες τις μερες να κυνηγησω Γαλαξιες.

[Μανούσος]

Εξαιρετικός όπως πάντα Δημήτρη . Δύσκολοι στόχοι ακόμη και με μεγαλύτερο τηλεσκόπιο. Μπράβο σου.

 

Χτες πήγαμε κι εμείς μετά από πολύ καιρό. Προσπάθησα να εντοπίσω το Palomar 4 όμως αλλά δεν τα κατάφερα. Ίσως να έψαχνα σε λάθος σημείο δεν ξέρω. Μήπως μπορείς να μου δείξεις που περίπου βρίσκεται για να το προσπαθήσω την επόμενη φορά;

[alepohori]

Thanks!

Μάνο, ο στόχος που ανέφερες ήταν στο πρόγραμμα, αλλά είχε χαμηλώσει αρκετά ο Λέοντας για να τον προσπαθούσα. Την άλλη φορά.

Δημήτρη, το Palomar είναι λίγο βορειότερα από τη θέση που το έχει ο Torres. Και είμαι βέβαιος για αυτό, λόγω της ισημερινής. Η ισημερινή στήριξη είναι πολύ σημαντικό βοήθημα σε δύσκολους στόχους όπως αυτοί. Για τον εντοπισμό του Palomar, θεώρησα σωστή την θέση του Torres και επομένως ξεκίνησα την σάρωση από το αστεράκι που φαίνεται στα αριστερά του και κινήθηκα προς τα δυτικά. Πώς κινήθηκα λοιπόν προς τα δυτικά; Πολύ απλά, περιστρέφοντας ΜΟΝΟ το χειριστήριο της ορθής αναφοράς. Επομένως, σύμφωνα με τον Torres, έπρεπε να δω το Palomar να περνά από το κέντρο του πεδίου μου, αφού το έδειχνε να βρίσκεται ΑΚΡΙΒΩΣ δυτικά του αστεριού αυτού! Έλα όμως που φάνηκε βορειότερα!

 

Παραθέτω την φωτογραφία του DSS για να δείτε τις διαφορές.

[takis63]

Μπράβο Δημήτρη

 

Ωραία παρουσίαση και ξεχωριστοί αν μη τι άλλο στόχοι.

[alepohori]

Ευχαριστώ Τάκη!

 

Ρε παιδιά, συγνώμη αλλά δε μπορώ να μη το πω. Αυτοί οι Αμερικάνοι, επειδή έχουν τέρατα 18, 20, 30, 36 ιντσών πάνε και λένε "Αυτό το Palomar 4 απαιτεί καθαρό, διαυγή ουρανό και μεγάλη διάμετρο". Ώπα ρε μεγάλε.. Δοκίμασες με μικρότερη και δε το είδες? Έχουν μάθει όλοι με τα θηρία και διαμορφώνουν απόψεις σε όλο το διαδίκτυο. Δε το μπορώ αυτό. Δε λέω, είναι οι κορυφαίοι ερασιτέχνες παγκοσμίως, τουλάχιστον παρατηρητές, αλλά ας μη κρίνουν "εξ ιδίων τα αλλώτρια".

 

Δείτε:

http://visualdeepsky.webs.com/pal4.htm

 

Με Obsession 18". Με πλάγια όραση, αλλά κανένας δεν αναφέρει ότι προσπαθησε να το δει ΚΑΙ με συνεχή περάσματα πάνω από το στόχο. Κανείς τους δε ξέρει αυτό το κολπάκι; Ούτε καν για κούνημα του σωλήνα δε λένε. Σας μιλώ ειλικρινά, αυτό ήταν από τα πρώτα πράγματα που έμαθα, σε ένα φυλλάδιο του κ. Νομικού που συνόδευε το παλιό μου τηλεσκόπιο.

 

Αυτός με 16άρι: http://www.deepsky-visuell.de/Projekte/PalomarGC_E.htm

 

Και η αποκάλυψη: Me 10άρι!!! http://faintfuzzies.blogspot.com/2008/05/11-april-08-pal-4-confirmed-many-other.html

 

Πουθενά δε βρήκα παρατήρηση με ισημερινή. όλοι με dob. Κι'όμως, αμφιβάλλω αν είναι ευρέως γνωστό το πόσο βολική είναι η ισημερινή στα συνεχή περάσματα πάνω από το στόχο, με ένα και μόνο κουμπί. Νομίζει κανείς ότι δε θα φαίνεται πολύ ευκολότερα με ένα 12άρι από μεγαλύτερο υψόμετρο;;;; Ακόμα και με 10άρι;;; Ο άλλος παραπάνω το είδε με 10άρι σε υπο-υποαστικό ουρανό. Αλλά το θέμα είναι, δοκιμάζει κανείς; Μας έχει πιάσει το aperture-fever και περιοριζόμαστε σε αυτά που βλέπει και ένα 4άρι διοπτρικό. Όλοι προτείνουμε και καλά κάνουμε dob 8", αλλά διερωτώμαι: Όλα αυτά τα παιδιά που έχουν αυτό το πολύ καλό τηλεσκόπιο, με ποιους χάρτες το συνοδεύουν. Να ήταν GOTO, να το καταλάβαινα, αλλά το DOB πρέπει να είναι άρρηκτα δεμένο με χάρτη

, αλλιώς, αν είναι για το φεγγάρι και τους πλανήτες, μόνο για να αναφωνούμε επιφωνήματα ενθουσιασμού, τότε είναι θέμα χρόνου να καταλήξει κρεμάστρα 300 ευρώ. Δε λέω, καλός ο ενθουσιασμός. Καλοί οι πλανήτες. Καλό το φεγγάρι. Καλά τα highlights. Όλα καλά, καμία αντίρρηση. Από εκεί και μετά, πώς προχωράει και εξελίσσεται ένας ερασιτέχνης;;; Χωρίς χάρτη;;;; Εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα φίλοι μου.

 

Έτσι πιστεύω.

[planetman]

Δημήτρη, σχετικά με αυτό που είπες περί λάθους στον χάρτη του Torres, η φώτο του DSS συμφωνεί με τον χάρτη του Torres, που τις βλέπεις τις διαφορές; Σχηματίζει σχεδόν ορθογώνιο τρίγωνο μαζί με 2 άλλα αστέρια, όπως στην φώτο του DSS. Εγώ δεν βλέπω κάποιο λάθος. Πού κόλλησες;

[eliasg2004]

Δημήτρη συγχαρητήρια για τις παρατηρήσεις σου, αν και απευθύνεσαι σε "πεινασμένους" και μας άνοιξες ακόμα περισσότερο την όρεξη!! Για τον χάρτη έχεις απόλυτο δίκιο: θα έπρεπε να πηγαίνει πακέτο με κάθε τηλεσκόπιο, όχι μόνο dob. Σαφέστατα μία στήριξη με μοτέρ - όχι μόνο ισημερινή - βοηθά στην παρατήρηση, δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό. Στην ισημερινή απλά είναι πιο εύκολος ο προσανατολισμός στο προσοφθάλμιο.

 

Θεωρώ ότι η προσπάθεια που κάνεις είναι έμπνευση για όλους μας, όμως δεν έχουν όλοι τη δική σου εμμονή και υπομονή με δύσκολους στόχους ούτε εύκολη πρόσβαση σε πραγματικά σκοτεινούς ουρανούς. Βέβαια, όπως λες κι εσύ, τα highlights δεν αρκούν για να σε κρατήσουν στο χόμπυ. Θυμάμαι πριν καιρό στο cloudy nights ένα thread τύπου "δημοσκόπηση" για τους στόχους που κυνηγάει ο κόσμος. Τότε μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση πως πολλοί ερασιτέχνες που ασχολούνται αρκετό καιρό με το αντικείμενο δεν είχαν προχωρήσει πέρα από τη λύστα Messier, Herschel 400, Caldwell κλπ. Στον αντίποδα, υπήρχαν πάλι άνθρωποι που ασχολιόντουσαν μόνο με δύσκολους στόχους στα όρια του εξοπλισμού τους. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι παρατηρητές είνιαι κάπου στη μέση: οι περισσότεροι "μένουν" στον κατάλογο NGC/IC για πολύ καιρό - αν όχι για μια ζωή. Προσωπικά δεν έχω "ξεμπερδέψει" με αυτόν και το βλέπω να με κρατάει απασχολημένο για πολύ-πολύ καιρό ακόμα

Θεωρώ επίσης ότι οι στόχοι που κυνηγάμε συνδέονται και με το χώρο που συνήθως παρατηρούμε. Για παράδειγμα στα Κιούρκα από όπου παρατηρώ δεν έχω καταφέρει ποτέ να δω ως υποψία - δεν το συζητάμε να παρατηρήσω - κατι πάνω από 13.5 και-πολύ-λέω mag και αυτό με 11άρη σωλήνα ... Θα μου πεις γιατί δεν βγαίνεις παραέξω: δυστυχώς δεν μπορώ να το κάνω συχνά με εξοπλισμό και όταν το καταφέρνω, πάλι δύσκολα ξεκολλάω από σχετικά φωτεινούς στόχους των οποίων η παρατήρηση γίνεται ξεχωριστή εμπειρία!

 

Σχετικά με τους Αμερικανούς παρατηρητές, πολλοί από αυτούς κάνουν μια διάκριση στην παρατήρηση και ως ένα σημείο αυτό ίσως να δικαιολογεί τους ισχυρισμούς τους: άλλο πράγμα "βλέπω κάτι ασαφές στα όρια της περιφερειακής μου όρασης" και άλλο να μπορείς να συλλάβεις λεπτομέρειες, όπως σχήμα και υφή σε αυτό που βλέπεις περιφερειακά. Ύστερα είναι και το άλλο, δεν ξέρω κατά πόσον τα συνεχή περάσματα πάνω από ένα στόχο είναι εύκολη υπόθεση με αυτά τα τέρατα. Ακόμα και μια απλή "καρπαζιά" στο σωλήνα για να "ξεκολλήσει" και να φανεί ο στόχος από το υπόβαθρο ίσως δεν είναι εφικτή.

[Μανούσος]

Όσο αφορά τη θέση του Palomar Δημήτρη κι εγώ δε βλέπω να είναι αλλού.

 

Όσο αφορά τους Αμερικάνους θα συμφωνήσω κι εγώ με τον Ηλία και θα πω ότι είναι πολλοί οι παράγοντες. Δημήτρη να φανταστείς ότι εγώ με το 12άρι στο μέρος που πηγαίνουμε δεν έχω καταφέρει να δω στόχο πάνω από 14,6 mag. Όμως μια φορά στο Σκίνακα κατάφερα και είδα 15,6 mag γαλαξία. Ο ουρανός εκεί που πηγαίνουμε είναι περίπου 6,3 ενώ στο Σκίνακα ήταν 7,4 (με φωτομέτρηση). Ένα άλλο πολύ σημαντικό είναι οι μακρινές φωτεινές πηγές οι οποίες προέρχονται από προβολείς (σημαντικό πρόβλημα στο μέρος που πηγαίνουμε). Το κούνημα του τηλεσκοπίου ιδίως αν έχεις πάνω τον 7mm δεν είναι εύκολη υπόθεση όσο με το 8'' ακόμη και με την Dob η οποία είναι πολύ ποιο σταθερή από την ισημερινή. Οι ροπές είναι πολύ μεγαλύτερες και ένα ελαφρύ αεράκι μπορεί να ταλαντώνει το σωλήνα συνεχώς. Και βέβαια παίζει και το μάτι το ρόλο του.

[alepohori]

Φίλοι Κρητικοί!

Κάθε φωτογραφία του DSS, αλλά και όλοι οι χάρτες είναι προσανατολισμένοι. Δηλαδή έχουν τον Βορρά κατακόρυφα (και φυσικά την Ανατολή-Δύση, οριζόντια). Ξεκινήστε από το αστέρι που βρίσκεται αριστερά του Palomar και κινηθείτε προς τα δεξιά. Θα δείτε ότι στον Torres θα συναντήσετε το Palomar ακριβώς δυτικά του αστεριού, ενώ στο DSS το Palomar βρίσκεται λίγο πιο πάνω από την οριζόντιο.

[planetman]

Δημήτρη, και στον Torres το σφαιρωτό φαίνεται λίγο πιο πάνω. Δεν είναι κάτι λάθος.

[alepohori]

Δημήτρη, και στον Torres το σφαιρωτό φαίνεται λίγο πιο πάνω. Δεν είναι κάτι λάθος.

Εγώ το βλέπω βορειότερα πάντως! Όπως το είδα και ζωντανά!

[planetman]

Δημήτρη, στους χάρτες δεν είναι το βόρεια-νότια κατακόρυφα και ανατολικά-δυτικά οριζόντια αναγκαστικά. Εξαρτάται σε ποιο κομμάτι του ουρανού βρίσκεσαι. Βόρεια θα πας αν ακολουθήσεις προς την κλίση του ra προς τον βόρειο πόλο και κατ' αντιστοιχία με την ανατολή δύση.

 

Για να καταλάβεις τί λέω πήγαινε στην 1η σελίδα της Uranometria σε κάποιο σημείο πάνω από τον βόρειο πόλο. Για να πας βόρεια δεν θα πας πάνω αλλά κάτω. Αν είσαι δεξιά του πόλου για να πας βόρεια πας αριστερά.

[alepohori]

Όποια φωτογραφία του DSS και να δεις, έχει τον βορρά προς τα πάνω. Όλοι οι χάρτες του ουρανού έχουν τον βορρά προς τα πάνω. Εννοείται ότι οι περιοχές των ουράνιων πόλων δείχνουν και κομμάτια από την άλλη μεριά λόγω της γεωμετρίας του θόλου σε ένα δισδιάστατο χαρτί. Αλλά ο βορράς προς τα πάνω είναι κανόνας.

 

Και στην προκειμένη περίπτωση, δε χωρά αμφιβολία για τον προσανατολισμό του βορρά, ούτε στη φωτό του DSS, ούτε στον Torres, όπως μαρτυρά η γραμμή απόκλισης που "περνά" ΄πάνω από το αστέρι.

[Μανούσος]

Παιδιά λέτε το ίδιο πράγμα αλλά με διαφορετικές συντεταγμένες αναφοράς. Όπως και να 'χει πάντως δεν είναι και τόσο μεγάλη αυτή η απόκλιση - σφάλμα. Συγκεκριμένα είναι ελάχιστη.

[planetman]

Μα η γεωμετρία θόλου όπως την αποκάλεσες ισχύει για όλο τον ουρανό, όχι μόνο κοντά στον πόλο, απλά όσο κοντύτερα είσαι σε αυτόν, τόσο μεγαλύτερο το φαινόμενο. Από ένα σημείο σε έναν χάρτη για να πας απολύτως βόρεια δεν θα πας απολύτως πάνω αλλά θα κρατήσεις το ra σταθερό και θα πας προς τον ουράνιο βόρειο πόλο (11.30 περίπου για το Palomar 4)

 

Στο κομμάτι του Palomar 4 του Torres που παρέθεσε ο φίλος μου Δημήτρης βλέπεις ακριβώς αριστερά τη γραμμή πάει πάνω και λίγο δεξιά που σημαίνει πως για να πας βόρεια δεν θα πας πάνω αλλά πάνω και λίγο δεξιά παράλληλα με αυτή την γραμμή που σημαίνει πως το σφαιρωτό αυτό είναι βορειότερα του αστεριού αριστερά του.

 

Σχετικά με το DSS τώρα, όντως ο βορράς είναι πάντα προς τα πάνω, λογικό αλλά δεν έχει καμμία σχέση με την γεωμετρία των χαρτών.

[alepohori]

Κάνε κάτι πολύ απλό.

 

Πάρε ένα χάρακα και κόλλα τον στην οθόνη σου στον χάρτη του Torres. Ακούμπα τον στο αστεράκι αυτό και φέρτον παράλληλα με την οριζόντια γραμμή που περνά από πάνω του. Θα δεις ότι ο χάρακας περνά και από το κέντρο του Palomar.

 

Kάνε το ίδιο με την φωτό του DSS. Βάλε το αστεράκι στον χάρακα και φέρτον παράλληλα με την οριζόντιο. Θα δεις ότι το Palomar ούτε καν ακουμπά τον χάρακα. Αυτό με ισημερινή και με 170Χ είναι οφθαλμοφανέστατο.

[planetman]

Δημήτρη, στον χάρτη του Torres το σφαιρωτό είναι βορειότερα από το αστέρι στα αριστερά του λίγο ελάχιστα αλλά είναι. Στην φωτογραφία του DSS ίσως δεν φαίνεται όλο το σφαιρωτό αλλά το πιο λαμπρό κομμάτι του οπότε εμείς βλέπουμε μόνο τον πυρήνα. Αν φαινόταν ολόκληρο θα περνούσε από την γραμμή όπως λες. Δεν νομιζω ότι έχει κάποιο λάθος απλά ο DSS έχει κάνει κάποια συγκεκριμένη έκθεση φωτογραφικά σε όλο τον ουρανό, κάποια πράγματα δεν φαίνονται.

 

Στον χάρτη δεν περνάει από το κέντρο του σφαιρωτού, περνάει λίγο νοτιότερα.

[Μανούσος]

Δημήτρη, νομίζω ότι έχεις μπερδευτεί. Στο συγκεκριμένο σημείο του χάρτη ο Β είναι προς τα πάνω και αυτό στο περίπου. Σε αυτό όμως το σημείο δεν είναι προς τα πάνω αλλά προς τα πάνω και δεξιά. Ο Β μπορεί να είναι προς τα πάνω στις φωτό του DSS αλλά δεν ισχύει στους χάρτες αυτό.