ΙΑΝΟΣ

Δημήτρη, η εξήγηση που έχει δοθεί για την προέλευση των υπερκαινοφανών τύπου Ia, έχει να κάνει με την δραστηριότητα στα επιφανειακά στρώματα των λευκών νάνων. Δηλαδή, καθώς ο λευκός νάνος περιστρέφεται γύρω από τον συνοδό του, αντλεί σταδιακά αέριο υδρογόνο από αυτόν, το οποίο συσσωρεύεται στην επιφάνειά του. Μόλις συγκεντρωθεί η απαιτούμενη ποσότητα μάζας, ξεκινά η διαδικασία της θερμοπυρηνικής σύντηξης. Η ενέργεια που απελευθερώνεται με την μορφή ακτίνων Χ, σύμφωνα με τους αστρονόμους, προέρχεται από την πυρηνική σύντηξη στην επιφάνεια του νάνου αστέρα και όχι στον πυρήνα, όπως θα συνέβαινε σε κάποιον κοινό αστέρα. Αυτή είναι η διαφορά που γνωρίζω μεταξύ των υπερκαινοφανών τύπου Ιa και των νάνων καινοφανών. Οι έρευνες των αστρονόμων σχετικά με την ερμηνεία της προέλευσης πολλών μεταβλητών αστέρων, καινοφανών, και υπερκαινοφανών, συνεχίζονται διότι παρά το γεγονός ότι παρατηρούνται πολλά χρόνια δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως. Σχετικά με το γεγονός που περιγράφεται στο link που έδωσες, εγώ δεν γνωρίζω κάτι. Όμως σχεδόν όλα αυτά καταχωρούνται ως παραλλαγές της κατηγορίας του λευκού νάνου – συνοδού αστέρα.

Ο U Gem είναι ο αστέρας που έχει δώσει το όνομά του στην κατηγορία όπου ανήκουν όλοι οι αστέρες με παρόμοια χαρακτηριστικά μιας και ήταν ο πρώτος που ανακαλύφθηκε. Αυτό συνέβη όταν ο J.R. Hind, ένας Άγγλος αστρονόμος υπεύθυνος ενός ιδιωτικού παρατηρητηρίου στο Regents Park, ανακάλυψε έναν μη καταχωρημένο αστέρα στον αστερισμό των Διδύμων σχεδόν 9ου μεγέθους στις 15 Δεκεμβρίου του 1855. Μερικές ημέρες αργότερα, το φαινόμενο μέγεθός του είχε μειωθεί κάτω από το 13ο. Αυτή η ξαφνική άνοδος και μείωση της λαμπρότητας δεν είχαν παρατηρηθεί ποτέ πριν σε κάποιον αστέρα. Το γεγονός αυτό φυσικά προκάλεσε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. Όταν ο Pogson το βρήκε πάλι φωτεινό 100 ημέρες αργότερα στις 24 Μαρτίου του 1856, τα μέλη μιας ομάδας Άγγλων αστρονόμων αποφάσισαν να συνεργαστούν παρακολουθώντας στενά τον αστέρα και συμφώνησαν να επικοινωνήσουν ο ένας με τον άλλο, μέσω τηλεγράφου, όποτε τον παρατηρούσαν πάλι φωτεινό… Ο U Gem είναι ένας νάνος καινοφανής, κατακλυσμικός μεταβλητός. Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα αλληλεπιδρών συμπαγές διπλό σύστημα αστέρων που αποτελείται από έναν πυκνό, θερμό, λευκό νάνο, και έναν ψυχρό, κόκκινο (φασματικού τύπου Μ), αστέρα της κύριας ακολουθίας. Οι αστέρες αυτοί μπαίνουν σε τροχιά ο ένας γύρω από τον άλλο με πολύ υψηλές ταχύτητες. Για την περιστροφή του ενός γύρω από τον άλλο απαιτούνται μόλις 4 ώρες και 11 λεπτά. Φανταστείτε τη γη να βρισκόταν σε τροχιά γύρω από τον ήλιο με μια τέτοια ταχύτητα! Η απόσταση που χωρίζει αυτούς τους δύο αστέρες είναι τόσο μικρή ώστε ύλη από την επιφάνεια του ψυχρού, κόκκινου, συνοδού αστέρα, μεταφέρεται προς τον λευκό νάνο. Η ύλη αυτή συλλέγετε σε έναν δίσκο που καλείται δίσκος προσαύξησης και περιβάλει τον λευκό νάνο. Σε ημιπεριοδικά διαστήματα, που για τον U Gem είναι περίπου 100 ημέρες, ο δίσκος προσαύξησης παρουσιάζει αστάθεια που οφείλεται στην ξαφνική αύξηση ροής της μάζας μέσω του δίσκου προς την επιφάνεια του λευκού νάνου η οποία, σύμφωνα με τους αστρονόμους, τροφοδοτεί ενεργειακά εκρήξεις τεράστιου μεγέθους (outbursts) κατά τη διάρκεια των οποίων η λαμπρότητα του συστήματος μπορεί να εκατονταπλασιαστεί μέσα σε λίγες μόνο ημέρες! Όμως το σύστημα U Gem δεν παρουσιάζει μόνο outbursts, αλλά και πολύ ενδιαφέρουσες εκλείψεις. Θυμηθείτε πόσο γρήγορα αυτά τα αστέρια κινούνται το ένα γύρω από το άλλο! Κάθε 4 ώρες και 11 λεπτά ο μεγαλύτερος αστέρας κρύβει τον θερμό, λευκό νάνο και το δίσκο προσαύξησης, προκαλώντας κατά συνέπεια τις εκλείψεις όπως τις βλέπουμε από τη Γη. Κατά τη διάρκεια των εκλείψεων αυτών μπορούμε να παρατηρήσουμε μεταβολές της λαμπρότητας του U Gem από το 14 έως το 15 μέγεθος. Η φωτομετρία, όπως και άλλες μέθοδοι παρατήρησης/ καταγραφής των συστημάτων αυτών παρέχει σημαντικά στοιχεία στους αστρονόμους για τη δημιουργία μοντέλων που βοηθούν στο να απαντηθούν πολλά από τα ερωτήματα σχετικά με την φυσική των δίσκων επαύξησης, κάτι που δεν αφορά μόνο τους κατακλυσμικούς μεταβλητούς αλλά τους μακρινούς κβάζαρ, τους δίσκους που τροφοδοτούν μαύρες τρύπες, όπως και αυτούς που περιβάλουν νεογέννητους αστέρες. Η οπτική παρατήρηση/ φωτομετρία, από τους ερασιτέχνες αστρονόμους, των σωμάτων αυτών όταν βρίσκονται στο ελάχιστο της λαμπρότητας τους, απαιτεί ανάλογο εξοπλισμό και κατάλληλες συνθήκες που σε πολλές περιπτώσεις αποθαρρύνουν πολλούς παρατηρητές. Όταν όμως ξεκινήσουν οι εκρήξεις (outbursts) και η λαμπρότητα των αστέρων αυτών αγγίξει τις μέγιστες τιμές, τότε η οπτική τους παρατήρηση/ φωτομετρία μπορεί να γίνει ακόμα και με μικρών δυνατοτήτων όργανα παρατήρησης και είναι πραγματικά ευχάριστη. Επίσης, η οπτική παρατήρηση/ φωτομετρία, και ότι σχετίζεται με τους μεταβλητούς αστέρες, τροφοδοτούν τον ερασιτέχνη αστρονόμο με σημαντικές εμπειρίες και γνώσεις, απαραίτητες σε όλες τις δραστηριότητες του που αφορούν την παρατήρηση του νυχτερινού ουρανού. http://www.aavso.org/cgi-bin/searchcharts3.pl?&name=U%20GEM http://www.astronomia.org.gr/pdf/mavrofridis_explosive_variable.pdf http://www.astronomia.org.gr/pdf/mavrofridis_variable.pdf Φιλικά, Θανάσης

Δημήτρη το seeing, ίσως λόγω των ισχυρών ανέμων, δεν ήταν αυτό που θα περίμενε κάποιος με τόσο χαμηλές θερμοκρασίες. Ιδιαίτερα νωρίς το βράδυ, όπως είπε και ο Βαγγέλης, όταν είδαμε τον εντυπωσιακό κομήτη. Ξημερώματα όταν είχαμε βελτιωμένο seeing κατά διαστήματα (τόσο καλό που έβλεπα Αρειανούς… ωπ! sorry, σημαντικές λεπτομέρειες στην επιφάνεια του πλανήτη Άρη ήθελα να πω, την ώρα που βρισκόταν κάπου κοντά στο ζενίθ), άρχισε να μειώνεται σταδιακά η εκπληκτική διαύγεια που νωρίτερα μας είχε χαρίσει έναν απίστευτης ομορφιάς νυχτερινό φθινοπωρινό ουρανό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί η ποιότητα των ειδώλων αρκετά, ακόμα και στα πιο highlight dso. Γι’ αυτούς τους λόγους δεν προχώρησα στις πολύ δύσκολες και πολύ οικείες σε σένα παρατηρήσεις και παρέμεινα σε highlight στόχους. Το πιο σημαντικό ήταν για μένα πως βρήκα ευκαιρία κάποια στιγμή να παρατηρήσω κάποιους μεταβλητούς αστέρες των οποίων η συχνή παρατήρηση είναι πραγματική απόλαυση! Δημήτρη, πραγματικά η ένταση κατά την παρατήρησή τους θυμίζει αποκρύψεις. Επίσης θα ήθελα να τονίσω ότι την πολύωρη παρατήρηση (έχει γίνει συνήθεια πλέον) στο πολύ κρύο (το κρύο είναι όπως και η ζέστη, δηλ. μεγέθη αδιάφορα) την αφιέρωσα αποκλειστικά στους μοναδικούς παρόντες δηλαδή στους πολύ καλούς φίλους Γιάννη, Χριστίνα και Στέλλα που για μια ακόμα φορά φρόντισαν να αποδείξουν την μεγάλη τους αγάπη για την αστρονομία. Σας προτρέπω όλους να ασχοληθείτε με την παρατήρηση των μεταβλητών αστέρων. Είναι ανεξάντλητοι, σημαντικοί, λαμπεροί (οι πιο πολλοί από αυτούς παρατηρούνται άνετα μέσα από την πόλη). Δώστε αυτή την ευκαιρία στον εαυτό σας και θα με θυμηθείτε. Φιλικά, Θανάσης

Φίλε Bi2L, Αυτό που γενικά πρέπει να μας ενδιαφέρει, είναι ο κατασκότεινος ουρανός οπουδήποτε υπάρχει και μπορούμε να τον προσεγγίσουμε. Στη συνέχεια εξαρτάτε τι προτιμήσεις μπορεί να έχουμε στην παρατήρηση μας. Αν μας ενδιαφέρει η παρατήρηση της Σελήνης, των Πλανητών, διπλών αστέρων, μεταβλητών αστέρων και κάποιων αρκετά φωτεινών deep sky τότε η παρατήρηση μπορεί να γίνει από χαμηλό υψόμετρο, άνετα. Εάν θέλουμε να παρατηρήσουμε αμυδρούς deep sky στόχους, και να έχουμε πολύ καλύτερης ποιότητας είδωλα μέσα από τον προσοφθάλμιο σε κάθε αντικείμενο που θα παρατηρήσουμε, τότε το υψόμετρο επιβάλλεται. Ο άνεμος η υγρασία τα σύννεφα η ποιότητα του seeing και η διαύγεια στην ατμόσφαιρα επηρεάζουν την παρατήρηση όπου και να βρισκόμαστε το ίδιο.

Ξημερώματα σήμερα είχα την ευκαιρία να παρατηρήσω τον U Gem. Η δραστηριότητα που παρουσίασε πριν λίγες μέρες δε συνεχίστηκε και αυτή τη στιγμή είναι σε ύφεση. Το φαινόμενο μέγεθος του σύμφωνα με την δική μου εκτίμηση και τη σχετική μέτρηση που έκανα στις 00:30 UT έχει πέσει στο mag=14.4. Η παρατήρηση έγινε στον Πάρνωνα (1400m) με τη θερμοκρασία εκείνη την ώρα να έχει πέσει στους -3. Ο παγωμένος βοριάς και ένα παχύ στρώμα πάγου που είχε καλύψει το τηλεσκόπιο δυσχέραιναν σε αφάνταστο βαθμό την οποιαδήποτε παρατήρηση...

Για να δούμε τον κεντρικό αστέρα του Ring είναι απαραίτητο τηλεσκόπιο με διάμετρο ίση και μεγαλύτερη των 14 inch, και οπωσδήποτε η παρατήρηση να γίνει σε κατασκότεινο ουρανό και όσο το δυνατόν μεγαλύτερο υψόμετρο. Προσωπικά τον έχω δει με το 14άρι του filiatra οριακά, με το 15άρι του rama και από ένα 18άρι πολύ παλιότερα.

Είσαι τυχερός φίλε Γιώργο που κατάφερες να κάνεις παρατήρηση. Εμείς είχαμε συννεφιές και το ίδιο προβλέπετε και για σήμερα το βράδυ δυστυχώς. Με την πρώτη ευκαιρία θα παρατηρήσω τον U Gem. Γενικά η παρατήρηση των μεταβλητών αστέρων αυτού του τύπου παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον και όλες οι μετρήσεις είναι πολύτιμες.

Είναι μια από τις πιο λαμπερές εκρήξεις supernova (mag=13.6) άγνωστου έως τώρα τύπου, που έχουν ανακαλυφθεί το έτος που διανύουμε. Η παρατήρηση της είναι οπτικά εφικτή από την Ελλάδα με τηλεσκόπια διαμέτρου τουλάχιστον 200mm, αλλά με δυσκολία γιατί η θέση του αμυδρού (mag=13.1) σπειροειδή Γαλαξία ngc 7418A είναι χαμηλά στο νότιο ορίζοντα, στον νότιο αστερισμό του Γερανού, με απόκλιση Dec: -36 46 22.3. Η ανακάλυψη έγινε από το Chilean Automatic Supernova Search program . Αναδημοσιεύω σχετικά από την ιστοσελίδα της AAVSO: AAVSO Special Notice #78 SN 2007oc in NGC 7418A November 3, 2007 The Central Bureau for Astronomical Telegrams (see CBET 1114) have announced the discovery of supernova SN 2007oc in the southern galaxy NGC 7418A. The galaxy was discovered at magnitude 13.6 on November 3.06 UT (approx JD 2454407.5). The supernova has since been detected on an image taken October 23.09 (approx JD 2454396.6) at magnitude 13.3, and is therefore in its declining phase. The J2000 coordinates of the supernova are given as RA: 22 56 41.77 Dec: -36 46 22.3 No information was given about the type, and we do not have a sequence immediately available. Further details will be issued via an Alert Notice if required. This AAVSO Special Notice was prepared by Matthew Templeton. --------------------------------------------------- SUBMIT OBSERVATIONS TO THE AAVSO Information on submitting observations to the AAVSO may be found at: http://www.aavso.org/observing/submit/ SPECIAL NOTICE ARCHIVE AND SUBSCRIPTION INFORMATION A Special Notice archive is available at the following URL: http://www.aavso.org/publications/specialnotice/ Subscribing and Unsubscribing may be done at the following URL: http://www.aavso.org/publications/email/ Καλή παρατήρηση σε όσους επιχειρήσουν! Φιλικά aavso, DXA

Γεια σου Δημήτρη! Ήταν το βράδυ της 26ης Αυγούστου 2006 στον Πάρνωνα όταν κατάφερα να παρατηρήσω απόκρυψη από τον αστεροειδή Postrema στον αστερισμό του Ζυγού. Ήταν η πρώτη παρατήρηση που έκανα σε απόκρυψη και όπως αντιλαμβάνεσαι η πλέον αξέχαστη.

Παιδιά συγχαρητήρια και από εμένα! Αυτή η επιτυχία της καταγραφής από τον Βαγγέλη είναι η δικαίωση/ κορύφωση πολλών γενναίων προσπαθειών καταγραφής αποκρύψεων που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια και είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσο σημαντικό είναι το γεγονός αυτό για τον ίδιο αλλά και για όλους εμάς τους ερασιτέχνες αστρονόμους στην Ελλάδα. Η φωνή του Δημήτρη Καπετανάκη που άκουσα μέσα από το τηλέφωνό μου, λίγα λεπτά μετά την ολοκλήρωση της απόκρυψης, είχε αυτόν τον σπάνιο ενθουσιασμό που χαρακτηρίζει τους ερασιτέχνες αστρονόμους, ανθρώπους που έχουν προσφέρει, προσφέρουν, και θα συνεχίσουν να προσφέρουν τον καλύτερο εαυτό τους, διασφαλίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το μέλλον και τη συνέχεια για την ερασιτεχνική αστρονομική κοινότητα στην Ελλάδα. Καλή συνέχεια σε όλους!

Φίλε NUKE γενικά η εστίαση σε πολύ μεγάλες μεγεθύνσεις είναι προβληματική ακόμα και σε μεγάλα τηλεσκόπια. Για να δούμε αυτό που στοχεύουμε σωστά με πολύ μεγάλη μεγέθυνση, πρέπει να έχουμε καλό seeing πολύ καλούς προσοφθάλμιους και σίγουρα ένα καλό τηλεσκόπιο. Και πάλι… Καλή συνέχεια!

Παιδιά η καταστροφή στον Πάρνωνα δεν έχει τέλος. Αφού αφανίστηκε ένα μοναδικό στο είδος του δάσος, στην περιοχή των Αγριάνων, με έλατα και σπάνιους κέδρους που υπήρχαν μόνο εκεί, η φωτιά συνεχίζει να κατακαίει ένα εξίσου σημαντικό και όμορφο ελατοδάσος νότια και νοτιοδυτικά πολύ κοντά στην περιοχή Πολύδροσο (Τζίτζινα). Η περιοχή είναι ιδιαίτερα δύσβατη με πολύ πυκνό δάσος και βαθιά φαράγγια. Αυτή ίσως και να είναι η μοναδική δικαιολογία που μέχρι τώρα, οχτώ μέρες από τη μέρα που φούντωσε το δάσος, όλες (ελάχιστες) οι προσπάθειες κατάσβεσης έχουν πέσει στο κενό. Οι περιοχές αυτές βρίσκονται αρκετά μακριά από το γνωστό σε πολλούς από εσάς καταφύγιο του Πάρνωνα (πεδίο αστρονομικών παρατηρήσεων). Αν όμως η φωτιά επεκταθεί πέρα από κάποια οριακά σημεία βόρεια και ανατολικά τότε κανείς δε θα μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει. Με λίγα λόγια κλάψτε τον Πάρνωνα. Σήμερα επιχειρούσαν στο βουνό έντεκα! εναέρια μέσα (Beriev, Canadair κ.α), αλλά και σημαντική επίγεια δύναμη της Πυροσβεστικής, χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα, αλλά τώρα είναι πλέον αργά. Η γενική αίσθηση που επικρατεί εδώ είναι πως, λες και κανείς δε θέλει να σβήσει η φωτιά πριν ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο στο σύνολο του βουνού. Η οικολογική καταστροφή του Πάρνωνα είναι τέτοιου μεγέθους, ώστε δεν υπάρχουν λόγια για να περιγραφεί.

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ! Η περίμετρος του μετώπου στον Πάρνωνα είναι 45 χιλιόμετρα και καίγεται δασική έκταση. Η φωτιά είναι ανεξέλεγχτη. Υπάρχουν συνεχείς αναζωπυρώσεις και ισχυροί άνεμοι. Η περιοχή που καίγεται βρίσκεται στο ύψος της Σπάρτης ανατολικά, και 25 χιλιόμετρα περίπου νότια από το καταφύγιο του Πάρνωνα. Έχει ήδη καεί ένα από τα ωραιότερα δάση του βουνού και κανείς έως τώρα δεν μπορεί να εκτιμήσει πια θα είναι η συνέχεια, καθώς η ένταση του ανέμου έχει αυξηθεί από τις πρωινές ώρες. Τα Canadair επίσης έχουν αποχωρίσει από το μέτωπο λόγω πολύ ισχυρών αναταράξεων. Για τον Ταΰγετο γνωρίζω μόνο ότι μαθαίνω τηλεφωνικά από φίλους στην Καλαμάτα γιατί δεν έχω οπτική επαφή. Και εκεί η κατάσταση είναι ακραία.

Φίλε Planetman μάλλον εννοείς την επιφανειακή λαμπρότητα (Surface brightness). Το μέγεθος αυτό, αν δεν κάνω λάθος, είναι το συνολικό άθροισμα της λαμπρότητας ανά τετραγωνικό δευτερόλεπτο του τόξου ή ανά τετραγωνικό λεπτό του τόξου στην επιφάνεια ενός Γαλαξία. O Γαλαξίας ngc 7331 έχει surface brightness 13.5 ενώ για τον Μ33 είναι 14.4. Όταν γνωρίζουμε τα μεγέθη, visual magnitude, surface brightness, την διάμετρο, την γωνία θέσεως (position angle) και τον τύπο του Γαλαξία, τότε μπορούμε να εκτιμήσουμε με σχετική ευκολία τι είναι αυτό που θα πρέπει να φαίνεται μέσα από τον προσοφθάλμιο.

Ναι φίλε Planetman είναι πιθανό να παρατήρησες τον συγκεκριμένο Γαλαξία. Η φωτεινότητά του και ο τρόπος που περιγράφεις αυτό που είδες ταιριάζει με οποιαδήποτε παρατήρηση παρόμοιων dso μέσα απο την πόλη. Το τηλεσκόπιο σου έχει μεγάλες δυνατότητες. Προσπάθησε να ξαναπαρατηρήσεις τον ίδιο γαλαξία όπως και άλλους με παρόμοια φωτεινότητα. Είναι βέβαιο πως θα έχεις θετικό αποτέλεσμα αλλά φρόντισε η παρατήρηση να γίνει απουσία της Σελήνης. Καλή συνέχεια! Φιλικά, Θανάσης

Παναγιώτη συγχαρητήρια, για την παρατήρηση και την αναλυτική περιγραφή! Και να συνεχίσεις να παρατηρείς διπλούς αστέρες. Με το 14άρι η παρατήρησή τους είναι μεγάλη πρόκληση. Το περασμένο καλοκαίρι αν θυμάμαι σωστά, είχαμε διαχωρίσει και με το δικό σου τηλεσκόπιο τον Αντάρη και ήταν πραγματικά εντυπωσιακός. Καλή συνέχεια!

… Και νοτιότερα η παρατήρηση ήταν εξίσου καλή. Το 12άρι του spartiatis είδε το φως το αληθινό! Επαναλάβαμε μια παρατήρηση που είχα κάνει στο παρελθόν μαζί με τον Γιώργο Κορώνη στον αστερισμό του Αετού, κυρίως σε πλανητικά νεφελώματα. Το μοναδικό πρόβλημα που είχαμε αντιμετωπίσει τότε με τον Γιώργο ήταν ότι δεν μπορούσαμε να δούμε ένα σφαιρωτό σμήνος, το ngc 6749. Η παρατήρησή του έγινε τελικά και με μεγάλη δυσκολία από το 15άρι του rama, όπως μου θύμισε λίγες μέρες πριν ο Γιώργος. Αλλά και με το 12άρι τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα όσον αφορά το 6749 μαζί με την πολύ φιλόδοξη παρατήρηση του σφαιρωτού Pal 11, που ήταν και οι μοναδικοί στόχοι που δεν είδαμε στον αστερισμό του Αετού. 12 πλανητικά νεφελώματα, 3 Γαλαξίες, 1 σφαιρωτό σμήνος, 3 ανοιχτά, και 2 σκοτεινά νεφελώματα, όλα στον Αετό, ήταν αρκετά ώστε να μας αποζημιώσουν πλήρως, αλλά φυσικά δεν ήταν και τα μοναδικά. Από τα ngc 6803, 6804 δυτικά του Αλτάιρ και τα σκοτεινά Barnard 142, 143 βορειοδυτικά του γ Aql, σε ένα πεδίο απίστευτης ομορφιάς δυτικά του δ Aql με τo πλανητικό 6790, το υπέροχο σφαιρωτό 6760 και τα ανοιχτά 6755, 6756, και από εκεί περνώντας από τα ngc 6741, 6772, στην περιοχή νότια του λ Aql όπου η παρουσία του κόκκινου μεταβλητού αστέρα V Aql συνδυάζεται απόλυτα με το αρκετά εντυπωσιακό πλανητικό νεφέλωμα ngc 6751. Μια επίσκεψη στον γειτονικό μικρό αστερισμό της Ασπίδας νοτιοδυτικά του Αετού για την παρατήρηση του σφαιρωτού σμήνους ngc 6712 και του αγαπημένου μου ανοιχτού σμήνους Μ11, και πάλι στον Αετό για ολοκλήρωση της παρατήρησης εκεί που έκλεισε με τον Γαλαξία ngc 6814 αρκετά κοντά στον αστέρα 37 Aql στα σύνορα με τον αστερισμό του Τοξότη που ήταν μεγάλη πρόκληση για τη συνέχεια. Αν και ο χρόνος μας ήταν περιορισμένος δεν παραλείψαμε μια μικρή επίσκεψη κι εκεί, παρατηρώντας τον Γαλαξία ngc 6835 το αρκετά λαμπερό πλανητικό νεφέλωμα 6818 και τον εκτεταμένο και πολύ αμυδρό Γαλαξία του Barnard (ngc 6822). Αυτά και πολλά άλλα μας κράτησαν συντροφιά κατά τη διάρκεια αυτής ολιγόωρης deep sky παρατήρησης που έγινε στον Ταΰγετο. Το επόμενο ραντεβού έχει δοθεί για την επόμενη νέα Σελήνη, λίγες μέρες πριν ή λίγες μέρες μετά την εξόρμηση στον Πάρνωνα. Καλές παρατηρήσεις σε όλους! Φιλικά, Θανάσης

Και 100 αστέρες να υπάρχουν στο πεδίο του ερευνητή και ανάποδα να είναι, η όπως τέλος πάντων και να παρουσιάζονται, πρόβλημα δεν υπάρχει όταν έχουμε τους σωστούς χάρτες ώστε να μπορούμε να ταυτίζουμε το πεδίο που βλέπουμε στον ερευνητή με τον χάρτη. Αυτό είναι μια αρχή που πρέπει να εφαρμόζεται από όλους όσους έχουν ή πρόκειται να χρησιμοποιήσουν μελλοντικά ερευνητές. Έτσι γίνεται φανερό, πως το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στον ερευνητή που δείχνει ανάποδα, αλλά στον παρατηρητή που δεν τον αξιοποιεί σωστά, και προτιμά να δυσκολεύει την παρατήρησή του, ιδιαίτερα μέσα από την πόλη, χρησιμοποιώντας red dot κ.α. και πιο πολύ οι αρχάριοι παρατηρητές που σχεδόν το πρόβλημα γι αυτούς είναι αξεπέραστο.

Τελικά Τάκη αυτός Αύγουστος στον Πάρνωνα ήταν από κάθε άποψη πετυχημένος. Η οργάνωση από την ΕΑΕ ήταν άψογη στο χώρο της παρατήρησης. Ούτε ένα φωτάκι δεν άναψε, ενώ οι θέσεις των παρατηρητών ήταν τοποθετημένες σωστά και με διαδρόμους ώστε οι παρατηρητές και οι επισκέπτες να μπορούν να περιφέρονται χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Όμως, πιστεύω πως η μεγαλύτερη επιτυχία αυτής της εξόρμησης ήταν αυτά που είχαμε τη δυνατότητα να δούμε από τα τηλεσκόπια πολλών φίλων (giorgos gr. Alepohori κ.α) και ιδιαίτερα από το δικό σου. Κι αυτό το λέω γιατί κατάφερες να αξιοποιήσεις τον εξοπλισμό σου με τον καλύτερο τρόπο έχοντας την υπομονή να περιμένεις πάρα πολύ καιρό. Ήταν αδύνατο να κρύψεις τη χαρά που ένιωθες, ενώ κάποια στιγμή έπεσε στην αντίληψή μου ότι είχε σχηματιστεί μια μικρή ουρά από κάποιους φίλους του ουρανού που περίμεναν υπομονετικά να δουν κάποια από τα χαιλάιτ που παρατηρούσες εκείνη τη στιγμή στον Κύκνο, αν δεν κάνω λάθος. Από αυτά που περιγράφεις μεγάλη εντύπωση μου προκάλεσε η παρατήρηση του Crescent nebula που ποτέ πριν δεν το είχα ξαναδεί τόσο καθαρά. Μια επίσης εντυπωσιακή εικόνα έδινε και το πλανητικό νεφέλωμα ngc 6894 που πραγματικά όποιος το κοιτούσε δύσκολα έπερνε το μάτι του από τον προσοφθάλμιο. Συγχαρητήρια για την σπουδαία παρατήρηση/περιγραφή και καλή συνέχεια! (Ετοιμαστείτε με τον spartiatis, και τον dark nebula την ερχόμενη Παρασκευή η το Σάββατο για εξόρμηση στον Ταΰγετο). Καλές παρατηρήσεις σε όλους! Φιλικά, Θανάσης

Γεια σου ρε Γιώργο traditional!!! Πραγματικά αθάνατο κομμάτι. Καλές φωτογραφίσεις!

Γεια σας παιδιά! Δημήτρη είναι αλήθεια πως μέρα με τη μέρα αχρηστεύεις και από ένα χάρτη! Σε λίγο καιρό, έτσι όπως πας και το DSS θα είναι ανεπαρκές! Κάθε φορά η ίδια ιστορία. Κάθε παρατήρηση και μια πρόκληση! Το κακόμοιρο το 8άρι απ’ όταν έπεσε στα χέρια σου ΤΑ ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΟΛΑ! Δούλευέ το σε πιο χαμηλές στροφές ρε φίλε. Θυμάσαι τι έγινε το Σαββατόβραδο στον Πάρνωνα; Ζεστάθηκε τόσο πολύ, που άρχισε να βγάζει καπνούς. Και χάθηκαν οι αστέρες του ουρανού… Εκπληκτική παρατήρηση φίλε. ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ! Υπερπολύτιμη εμπειρία για κάθε παρατηρητή που έχει το κουράγιο να σκαρφαλώνει τακτικά στις βουνοκορυφές αναζητώντας κόσμους ασύλληπτα μακρινούς. Το πεδίο που αποκαλύπτεται στις φωτογραφίες συμφωνεί απόλυτα με αυτό που παρατηρήθηκε στον Πάρνωνα. Όλα είναι σωστά. Ο ngc1260 ήταν από την αρχή και όσο πιο πολύ τον παρατηρούσες ξεκάθαρα στη σωστή θέση και ήταν μάλιστα αναγνωρίσιμο και το σχήμα του με πλάγια όραση. Όσον αφορά τον 1259, όπως ασφαλώς θα θυμάσαι, σου είχα πει πως είχα κάποιες αμφιβολίες σχετικά με τον αν υπήρχε κάτι κοντά του, μη καταγεγραμμένο στους χάρτες (π.χ ζεύγος αμυδρών αστέρων) που ήταν πιθανό να προκαλεί την ψευδαίσθηση παρατήρησης του ακραία αμυδρού 1259. Δημήτρη, αν και αυτό που έβλεπα μέσα από τον προσοφθάλμιο ήταν πολύ γνώριμο σε μένα, θα ήθελα να επαναλάβω την παρατήρηση του 1259 στην επόμενη εξόρμηση και με το δικό μου τηλεσκόπιο αλλά και με κάποιο μεγαλύτερο, οπωσδήποτε με την βοήθεια της φωτογραφίας. Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να παρατηρήσω κάτι τόσο ενδιαφέρον. Καλές παρατηρήσεις σε όλους! Φιλικά, Θανάσης

Παιδιά, πριν κάποια χρόνια, κάποιες περιοχές της Λακωνίας και συγκεκριμένα στον νοτιοανατολικό Πάρνωνα, είχαν επιλεγεί ως κατάλληλες για την δημιουργία αιολικών πάρκων. Οι μαζικές κινητοποιήσεις και οι πολύ έντονες αντιδράσεις από τον πληθυσμό των περιοχών αυτών ήταν τέτοιες, ώστε να σταματήσει κάθε ανάλογη προσπάθεια. Έκτοτε δεν έχει ακουστεί τίποτα σχετικά με τον Πάρνωνα. Αυτό που έγραψε ο φίλος dimidour, αν είναι κάτι πρόσφατο, θα είναι πραγματικά καταστροφικό. Θα υπάρξουν σίγουρα οι ίδιες και μεγαλύτερες αντιδράσεις. Πάντως ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Στο βόρειο τμήμα του Ταυγέτου έχει τοποθετηθεί σταθμός μέτρησης των ανέμων γιατί πιθανότατα και οι περιοχές αυτές έχουν επιλεγεί ως κατάλληλες για αιολικά πάρκα… Έξω τα εκτρώματα από τα όμορφα Ελληνικά βουνά μας! Φιλικά, Θανάσης