gbirsianis

Επίσης, σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της NASA, αστρονόμοι μελετώντας φωτογραφίες βαθέως πεδίου του Hubble ανακάλυψαν σμήνος γαλαξιών, πάνω από 500, οι οποίοι είναι οι αρχαιότεροι που έχουν ποτέ ανακαλυφθεί, μόλις 1 δισεκατομμύριο έτη μετά τη μεγάλη έκρηξη!!!! Πράγματι πολύ παραγωγικό τηλεσκόπιο!!! Φιλικά Γιώργος

Σχετική συζήτηση υπάρχει και εδώ http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=10302&highlight=#10302 Φιλικά Γιώργος

Μια νέα ιαπωνική αποστολή σχετική με τον Ήλιο πρόκειται να εκτοξευθεί σε δύο ημέρες. Η αποστολή αυτή, με την επωνυμία Solar-B, θα μελετήσει τους μηχανισμούς που διέπουν τις φυσικές διεργασίες στην ηλιακή ατμόσφαιρα και θα εξετάσει τα αίτια και τις συνθήκες υπό τις οποίες συμβαίνουν οι βίαιες ηλιακές εκλάμψεις. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη κατανόηση της σχέσης που συνδέει τον Ήλιο με τη Γη και θα οδηγήσει στην περαιτέρω αποκωδικοποίηση των επιπτώσεων της ηλιακής δραστηριότητας στον πλανήτη μας. Το Solar-B θα εκτοξευθεί από το διαστημικό κέντρο Uchinoura της Ιαπωνίας και θα τεθεί σε πολική τροχιά γύρω από τη Γη διάρκειας 96 λεπτών και σε ύψος 600 περίπου χιλιομέτρων. Η τροχιά θα συγχρονιστεί με την περιφορά της Γης γύρω από τον Ήλιο έτσι ώστε ο δορυφόρος να βρίσκεται συνεχώς πάνω από τη φωτεινή πλευρά της Γης για τουλάχιστον εννέα μήνες το χρόνο. Η συνολική διάρκεια της αποστολής έχει προγραμματιστεί για τρία έτη. Σχετική συζήτηση εδώ: http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=37279#37279 Περισσότερες πληροφορίες στα παρακάτω links : http://www.esa.int/esaCP/SEM9ZE8LURE_index_0.html http://www.kwasan.kyoto-u.ac.jp/solarb6/DAT/opgenoorth_hermann.html http://solarb.msfc.nasa.gov/mission/where_is.html

Τον οποίο στρεβλώνει, όπως και το χώρο, σε τέτοιο βαθμό ώστε τον κάνει να σταματάει. Έτσι στο ορίζοντα γεγονότων ο χρόνος μηδενίζεται και πέρα από αυτόν παύει να υφίσταται.

Γιάννη γειά σου!!! Συγχαρητήρια για τις φωτογραφίες σου και σε ευχαριστούμε. Ελπίζω να μας στέλνεις συχνά τις εμπειρίες σου από το Νότιο Ημισφαίριο. Φιλικά Γιώργος

Συγχαρητήρια !!! Να είναι πάντα γερό κι ευτυχισμένο. Γιώργος

Μπράβο στα παιδιά από τη συμπρωτεύουσα. Βλέπω επίπεδο και λεξιλόγιο πλούσιο και ανεβασμένο. Έτσι θα μιλάτε στους αυριανούς σας μαθητές? Αυτές τις αρχές θα τους δώσετε? Θα προσδιορίσετε τη Δημοκρατία ως δικαίωμα εξύβρισης εκ του ασφαλούς πίσω από την οθόνη και το πληκτρολόγιο? Μέχρι σήμερα πίστευα ότι ο χώρος της ερασιτεχνικής αστρονομίας διέθετε μόνο αξιόλογα άτομα. Φαίνεται ότι έκανα λάθος!!! Λυπάμαι πολύ. Φιλικά Γιώργος

Μια νέα και ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην πρόκληση της εξερεύνησης του Σύμπαντος. Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μας επιφυλάσσει ακόμη πολλές εκπλήξεις. Παναγιώτη σ΄ ευχαριστούμε! Γιώργος

Για να δούμε

Μήπως έχασα κανένα επεισόδιο ???? Περιμένω λεπτομέρειες... Φιλικά Γιώργος

Ευχαριστούμε για την προειδοποίηση. Το κυνήγι των κομητών είναι πραγματικά μεγάλη πρόκληση. Θα προσπαθήσουμε να τους εντοπίσουμε και θα καταθέσουμε εδώ τις εντυπώσεις μας. Ακούνε τα μέλη της Α-Π.Ο.ΛΑΡΙΣ. ?????

Επίσης πολύ καλό, κατά τη γνώμη μου βιβλίο είναι και το "UNIVERSE The Definitive Visual Guide" των εκδόσεων DK. Καλύπτει όλα τα θέματα που απασχολούν ή μπορεί να απασχολήσουν τον αρχάριο αλλά και τον έμπειρο ερασιτέχνη αστρονόμο. Καλώς ήρθες. Φιλικά Γιώργος

Το γεγονός ότι ενώ μέχρι πρόσφατα το μέτρο σύγκρισης των νέων πλανητών, ως προς τη μάζα τους, ήταν ο Δίας ενώ στην περίπτωση του πλανητικού συστήματος που προαναφέρθηκε η σύγκριση γίνεται με βάση τη μάζα της Γης, νομίζω πως σημαίνει ότι σημειώθηκε πρόοδος πρς την κατεύθυνση αναζήτησης και ανακάλυψης πλανητών παρόμοιων με τη Γη μας. Φυσικά το ζητούμενο είναι να ανακαλυφθούν τέτοιοι πλανήτες καθώς και η ζωή που τυχόν θα φιλοξενούν και ειδικότερα η νοήμων ζωή. Το ερώτημα όμως είναι αν είμαστε έτοιμοι να διαχειριστούμε τέτοιες ανακαλύψεις και αν είμαστε έτοιμοι να επικοινωνήσουμε με άλλους πολιτισμούς, τη στιγμή που πάνω στον ίδιο τον πλανήτη μας δεν διαφαίνονται προοπτικές συνεννόησης μεταξύ των λαών. Λαών που ανήκουν στο ίδιο είδος και που κατοικούν στον ίδιο διαστημικό χώρο από καταβολής του ανθρώπινου είδους. Το παραπάνω ερώτημα μπορεί να μην είναι καινούργιο είναι όμως καίριο. Φιλικά Γιώργος

Παναγιώτη ευχαριστούμε για την ωραία παρουσίαση και τις πολύ χρήσιμες πληροφορίες. Μια μικρή αναφορά στην ανακάλυψη αυτή γίνεται και στο άρθρο του κ. Σιμόπουλου που φιλοξενείται στο χθεσινό Γεωτρόπιο με θέμα "Διπλά και πολλαπλά άστρα". Επίσης συζήτηση σχετική με πλανήτες εκτός του δικού μας συστήματος υπάρχει και εδώ : http://www.astrovox.gr/forum/viewtopic.php?p=36178#36178. Φιλικά Γιώργος

Για να επανέλθουμε στο θέμα των πλανητών εκτός του Ηλιακού μας συστήματος, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του Sky & Telescope ανακαλύφθηκε νέο πλανητικό σύστημα γύρω από το άστρο HD 69830, το οποίο βρίσκεται στον αστερισμό Πρύμνη στο Νότιο Ημισφαίριο. Το άστρο αυτό βρίσκεται σε απόσταση 41 ε.φ. από τη Γη και μοιάζει πολύ με τον Ήλιο μας. Φιλοξενεί τρεις πλανήτες με μάζα 10,12 και 18 φορές αντίστοιχα τη μάζα της Γης. Ο πιο απομακρυσμένος πλανήτης του συστήματος, υπολογίζεται ότι απέχει 0,6 της αστρονομικής μονάδας από το άστρο. Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι στο σύστημα εκτός από τους πλανήτες υπάρχει και μια ζώνη αστεροειδών!! Οι ομοιότητες με το δικό μας πλανητικό σύστημα είναι εμφανείς και σημαντικές. Δε νομίζετε ;;;

Αστρονόμοι χρησιμοποιώντας το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτινών γ Intergral έχουν πραγματοποιήσει ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση υπολογισμού του αριθμού των μαύρων τρυπών που υπάρχουν στο Σύμπαν. Μια διεθνής ομάδα με επικεφαλείς τους αστρονόμους του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών της Μόσχας, Eugene Churazov και Rashid Sunyaev, στην οποία συμμετέχουν και επιστήμονες όλων των μερών της κοινοπραξίας που υποστηρίζει το Intergral, χρησιμοποίησαν τη Γη ως μια τεράστια ασπίδα για να παρατηρήσουν και να καταγράψουν τον αριθμό των πηγών ακτίνων γ που προέρχονται από τις απομακρυσμένες περιοχές του Σύμπαντος. Οι περισσότερες από τις ακτίνες γ δεν προέρχονται από κοντινές πηγές αλλά από αντικείμενα τόσο μακρινά τα οποία δεν μπορούν να διακριθούν ως μεμονωμένες πηγές. Οι ακτίνες από τα αντικείμενα αυτά δημιουργούν μια αέναη “λάμψη” η οποία λούζει όλο το Σύμπαν. Οι περισσότεροι αστρονόμοι πιστεύουν ότι τα αόρατα αυτά αντικείμενα είναι μαύρες τρύπες, εκατομμυρίων ή και δισεκατομμυρίων ηλιακών μαζών σαν κι αυτές που βρίσκονται στο κέντρο κάθε γαλαξία. Καθώς μια μαύρη τρύπα καταβροχθίζει ύλη, τα περιδινούμενα αέρια απελευθερώνουν ακτίνες χ και ακτίνες γ. Η ακριβής μέτρηση της ακτινοβολίας αυτής, που είναι γνωστή ως υπόβαθρο ακτίνων χ και γ αποτελεί το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση του υπολογισμού του αριθμού των μαύρων τρυπών που την προκαλούν και της απόστασής τους. Νέες παρατηρήσεις του Integral που έγιναν κατά τους δύο πρώτους μήνες του 2006 απέδωσαν πολύ ακριβή και αξιόπιστα δεδομένα για το υπόβαθρο των ακτίνων γ. Το μυστικό για την επιτυχία των παρατηρήσεων ήταν το ότι χρησιμοποιήθηκε η Γη ως ασπίδα. Η είσοδος βέβαια της Γης στο οπτικό πεδίο του Integral δημιουργεί προβλήματα στις βασικές ρυθμίσεις θέσης του δορυφόρου, καθώς οι οπτικές του συσκευές που είναι απαραίτητες για τον προσδιορισμό της θέσης του “τυφλώνονται” από τη λάμψη της Γης. Έτσι ο χειρισμός του απαιτεί σημαντικές προσπάθειες από την ομάδα πλοήγησης της αποστολής, τα μέλη της οποίας είναι αναγκασμένα να βασιστούν στους εναλλακτικούς μηχανισμούς ελέγχου του σκάφους. Όμως η προσπάθεια και το ρίσκο αξίζουν τον κόπο διότι από την καταγραφή της μείωσης της ροής των ακτίνων γ που προκαλείται από την απόκρυψη του οπτικού πεδίου του Integral από τη Γη, η οποία μπλοκάρει τις ακτίνες γ από τις κοντινές σχετικά πηγές και λαμβάνοντας υπόψη την εκπομπή των ακτίνων από την ατμόσφαιρα της Γης που υπολογίζεται με βάση συγκεκριμένο μοντέλο υπολογισμού, οι αστρονόμοι μετρούν επακριβώς το υπόβαθρο των ακτίνων γ. Ένα άλλο πλεονέκτημα του Integral είναι ότι τα συμπληρωματικά του όργανα επιτρέπουν τον ταυτόχρονο υπολογισμό της έντασης των ακτίνων χ και γ. Στο παρελθόν οι ακτίνες χ και γ καταγράφονταν από διαφορετικούς δορυφόρους και οι αστρονόμοι ήταν αναγκασμένοι να συνδυάσουν τα αποτελέσματα μεταξύ τους προκειμένου να βγάλουν συμπεράσματα σαν να ήταν κομμάτια ενός πάζλ. Πριν την εκτόξευση του Integral είχαν παρατηρηθεί ελάχιστες δεκάδες μόνο ουράνιων αντικειμένων στο τμήμα του φάσματος που αντιστοιχεί στις ακτίνες γ. Σήμερα το Integral βλέπει 300 μεμονωμένες πηγές εντός του γαλαξία μας και γύρω στις 100 από τις πιο “φωτεινές” μαύρες τρύπες σε άλλους γαλαξίες. Αυτά τα στοιχεία αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι υπάρχουν δεκάδες εκατομμυρίων ενεργών μαύρων τρυπών διασκορπισμένες στο διαστημικό χώρο, οι οποίες συνεισφέρουν στο υπόβαθρο ακτίνων γ. Το επόμενο βήμα για τους αστρονόμους είναι η κατασκευή μοντέλων Η/Υ για τον υπολογισμό του τρόπου με τον οποίο η επιμέρους ακτινοβολία των μαύρων τρυπών συγχωνεύεται για να δώσει τη συνολική παρατηρούμενη ακτινοβολία. Αυτά τα μοντέλα θα βοηθήσουν στην πρόβλεψη του αριθμού και της απόστασης των μαύρων τρυπών και στην κατανόηση της συμπεριφοράς τους στα κέντρα των νέων, μεσαίας και μεγάλης ηλικίας γαλαξιών. http://www.arxiv.org/abs/astro-ph/0608250 http://www.arxiv.org/abs/astro-ph/0608253 http://www.arxiv.org/abs/astro-ph/0608252 http://www.esa.int/esaCP/SEMKV66LARE_index_0.html

Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα. Για να επενέλθουμε στο πνεύμα και στην ουσία της αρχικής τοποθέτησης του Λεωνίδα θα ήθελα να αναφέρω ότι σύμφωνα με δημοσίευμα του Sky & Telescope, τεύχος Σεπτεμβρίου 2006 σελ. 90, ανακαλύφθηκε νέος πλανήτης στο άστρο GSC 02041-01657, το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 650 ε.φ. από τη Γη. Το άστρο αυτό έχει φαινόμενο μέγεθος 11.2, φασματικό τύπο G1, είναι δηλαδή σαν τον Ήλιο μας και φιλοξενεί έναν πλανήτη με μάζα 30% μεγαλύτερη από τη μάζα του Δία. Ο πλανήτης αυτός ανακαλύφθηκε με τη συνδρομή ομάδας ερασιτεχνών αστρονόμων!! Χάρτης υπάρχει στη σελίδα 91. Φιλικά Γιώργος .

Επίσης δωρεάν είναι και οι χάρτες που διατίθενται από την aavso, οι οποίοι βέβαια είναι για παρατήρηση και φωτομετρία μεταβλητών, ωστόσο είναι πάρα πολύ καλοί. Επίσης πολλοί καλοί και κατατοπιστικοί είναι και οι χάρτες του Wil Tirion. Ένα πολύ καλό βιβλίο που περιέχει τέτοιους χάρτες είναι το Atlas of the Night Sky.(www.collins.co.uk) Καλές παρατηρήσεις Γιώργος

Η ιδέα είναι πάρα πολύ καλή. Χρειάζεται όμως και καλή έρευνα γιατί μέχρι σήμερα έχουν ανακαλυφθεί πάνω από 200 πλανήτες, εκτός Ηλιακού Συστήματος και όσο η τεχνολογία και οι μέθοδοι εξερεύνησης εξελίσσονται οι ρυθμοί ανακάλυψης νέων πλανητών θα γίνονται όλο και πιο γρήγοροι. Η έρευνα και το ενδιαφέρον σήμερα στρέφονται προς τους πλανήτες στο μέγεθος και στη σύσταση της Γης, ενώ η πλειοψηφία όσων έχουν μέχρι τώρα ανακαλυφθεί είναι αέριοι γίγαντες με μάζα από μία φορά μέχρι πέντε φορές αυτή του Δια,αν δεν κάνω λάθος. Αξίζει πιστεύω να αναφερθεί ο πρώτος που ανακαλύφθηκε στον 51 Πήγασου. Όποιος γνωρίζει άλλα άστρα που φιλοξενούν πλανήτες ας τα αναφέρει εδώ. Φιλικά Γιώργος

Ο δορυφόρος υπερύθρου της ιαπωνικής υπηρεσίας εξερεύνησης του διαστήματος με το όνομα AKARI, που στα ιαπωνικά σημαίνει φως, συνεχίζει την εξερεύνηση του ουρανού χαρτογραφώντας το σύμπαν που μας περιβάλει στο υπέρυθρο τμήμα του φάσματος. Νέες φωτογραφίες που λήφθηκαν και πρόσφατα δεδομένα παρατηρήσεων αποκαλύπτουν σκηνές από τη γέννηση και το θάνατο των άστρων. Η κάμερα υπερύθρου του δορυφόρου (IRC - Infrared Camera) φωτογράφησε το νεφέλωμα ανάκλασης (reflection nebula) IC 1396 στον αστερισμό του Κηφέα. Το νεφέλωμα ανάκλασης είναι ένα νέφος αερίων και σκόνης που ανακλά το φως γειτονικών άστρων. Το υπόψη νεφέλωμα (IC 1396) αποτελεί μια περιοχή σχηματισμού φωτεινών άστρων και βρίσκεται σε απόσταση περίπου 3000 ετών φωτός από την περιοχή του Ηλιακού μας Συστήματος, σε μια περιοχή όπου γεννιούνται άστρα πολύ μεγάλης μάζας (αρκετές δεκάδες φορές τη μάζα του Ήλιου). Πολλά νεογέννητα άστρα, τα οποία πριν ήταν άγνωστα, αναμένεται να εντοπιστούν χάρη στο δορυφόρο AKARI, καθώς η υψηλή και λεπτομερής ανάλυση των δεδομένων θα αποκαλύψει τη διαδικασία σχηματισμού των άστρων στην περιοχή αυτή. Επίσης εκτός από τη γέννηση νέων άστρων ο AKARI μελέτησε και το κύκνειο άσμα ορισμένων άστρων. Συγκεκριμένα το όργανο Far-Infrared Surveyor (FIS) μελέτησε τον κόκκινο γίγαντα U Ύδρας, ένα άστρο που βρίσκεται σε απόσταση 500 ετών φωτός από τον Ήλιο μας. Οι παρατηρήσεις αποκάλυψαν εκτεταμένα νέφη σκόνης που περιβάλουν το άστρο αυτό. Όπως είναι γνωστό, άστρα με μάζα σχεδόν ίση με τη μάζα του Ήλιου κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων της ζωής τους διογκώνονται και μετατρέπονται έτσι στους γνωστούς κόκκινους γίγαντες. Κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης της ζωής τους τα άστρα αυτά συνήθως εκτοξεύουν αέριο από την επιφάνειά τους στο μεσοαστρικό χώρο. Το αέριο που εκτοξεύεται αναμιγνύεται με σκόνη και το μίγμα σκόνης και αερίου επεκτείνεται και διαφεύγει από το άστρο δημιουργώντας ένα κέλυφος ύλης στο κέντρο του οποίου βρίσκεται ο πυρήνας του αρχικού άστρου, ένας λευκός νάνος. Ο δορυφόρος AKARI εκτοξεύθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2006 από το διαστημικό κέντρο της Ιαπωνίας Uchinoura και άρχισε την εξερεύνηση του ουρανού τον Απρίλιο του 2006. Η αποστολή αυτή είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της Ιαπωνικής Διαστημικής Υπηρεσίας με πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, της Νότιας Κορέας, της Μ. Βρετανίας, αλλά και με την ESA και αναμένεται να συνεισφέρει πολύτιμες υπηρεσίες στην εξερεύνηση και στην κατανόηση των διαδικασιών του σύμπαντος. Πηγή : NASA, ESA, JAXA www.ir.isas.jaxa.jp/ASTRO-F/Outreach/index_e.html

Πρόσφατα ανακοινώθηκε η ανακάλυψη ένος ακόμη νέου πλανήτη εκτός του Ηλιακού μας συστήματος. Η διαφορά και το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αυτός περιφέρεται γύρω από τον 1ου μεγέθους αστέρα β Διδύμων τον γνωστό Πολυδεύκη. Οπότε τις χειμωνιάτικες νύχτες ατενίζοντας το άστρο αυτό θα μπορούμε να φανταστούμε ένα καινούργιο κόσμο να περιφέρεται γύρω του. Περισσότερα εδώ : http://skytonight.com/news/home/3750872.html.

Πρόκειται για τη διαστημοσυσκευή της ESA SMART-1, η οποία έδω και δύο περίπου χρόνια μελετούσε τη Σελήνη και ολοκλήρωσε την αποστολή της με ένα τελευταίο πείραμα. Περισσότερα εδώ : http://www.esa.int/SPECIALS/SMART-1/SEM7A76LARE_0.html Επίσης σχετικές πληροφορίες δημοσιεύονται στους δικτυακούς τόπους της NASA, του Astronomy Magazine, του Sky & Telescope Magazine, του SpaceWeather κλπ. Φιλικά Γιώργος

Αγαπητέ φίλε συγνώμη για τη διόρθωση, νομίζω όμως ότι στο Τρίγωνο βρίσκεται ο γαλαξίας Μ33 και όχι το Μ34. Αυτό είναι ένα ανοιχτό σμήνος και βρίσκεται στον Περσέα σχεδόν στο κέντρο του τριγώνου που σχηματίζει ο Algol (β Περσέα), ο κ Περσέα και ο γ Ανδρομέδας, ο οποίος είναι ένας πολύ όμορφος διπλός. Φιλικά Γιώργος

Πάντως Παναγιώτη όπως κι αν έχει το θέμα το Hubble βρίσκεται στη δύση της σταδιοδρομίας του. Το 2012 η NASA σχεδιάζει να εκτοξεύσει το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Επόμενης Γενιάς (NGST), το οποίο θα διεθέτει κάτοπτρο 6 μέτρων, κυψελοειδούς μορφής, και η ανάπτυξη του θα γίνει αυτόματα μόλις τεθεί σε τροχιά. Χαρακτηριστική διαφορά με το Hubble αποτελεί, εκτός βέβαια από τη διάμετρο του κατόπτρου, η τροχιά του η οποία θα είναι γύρω από το Ήλιο και όχι γύρω από τη Γη. ΥΓ Καλώς ήρθες στο astrovox. Φιλικά Γιώργος