astrovox

Το ΠΣΚ του τελευταίου τετάρτου πάει... Δυστυχώς, όμως, και το ΠΣΚ της νέας Σελήνης φαίνεται αμφίβολο..... (εκείνο βέβαια είναι και ΠΣΚ καρναβαλιού και η εξόρμηση θα ήταν πιο δύσκολη...)

Τέτοια συνύπαρξη υπάρχει συχνά σε πολλά μέρη χωρίς θέμα. Δε θα υπάρξει πρόβλημα γιατί το μήκος της συνύπαρξης είναι μόνο μερικά μέτρα. Κατά η γνώμη μου δεν αξίζει να βάλεις άλλο σωλήνα εφόσον σε εξυπηρετεί καλύτερα όπως είναι. Αν θες να είσαι σίγουρος, η συμβουλή το Σπύρου για shielded cable είναι καλή.

Το JMI NTT-40 πάντως κάνει περίπου 300 χιλιάδες δολλάρια!

Οι 5 Μεγάλες Επιστημονικές Προκλήσεις για τα Επόμενα 100 Χρόνια Συνημμένο μπορείτε να βρείτε το κείμενο από τη σχετική ομιλία που έγινε στον "Ωρίωνα" την περασμένη Τετάρτη. Βίντεο και διαφάνειες μπορείτε να βρείτε εδώ: http://www.orionas.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=386:5prokliseis&catid=39:announcements&Itemid=93 leivadas-text.pdf

Επίσης μεγάλα νευτώνεια με GoTo βγάζει και η JMI: κλασικό νευτώνειο http://www.jimsmobile.com/buy_ngt18.htm διπλωτό νευτώνειο μέχρι και 40 ίντσες!! http://www.jimsmobile.com/buy_ntt40.htm

Συχνά με τον αστρονομικό εξοπλισμό βγαίνει πιο οικονομικό, και με καλύτερο αποτέλεσμα, να πάρουμε δυο διαφορετικά όργανα για κάθε χρήση παρά να ψάχνουμε το ένα που τα κάνει όλα (και που συχνά δεν υπάρχει ή είναι πανάκριβο). Στην ημερήσια παρατήρηση αν πάρεις ένα νευτώνειο, και γενικότερα στα συστήματα με κάτοπτρα, μπορεί να έχεις εικόνα χαμηλής αντίθεσης λόγω φωτός από τον περιβάλλοντα χώρο, εκτός στόχου, που θα ανακλάται υπό γωνία και θα καταλήγει στο μάτι σου. Οι διόπτρες ημέρας είναι συνήθως διοπτρικά τηλεσκόπια με ανορθωτή ειδώλου 45 μοιρών. Ένα διοπτρικό τηλεσκόπιο κάνει για διόπτρα (το ανάποδο αριστερά-δεξιά δεν είναι τόσο ενοχλητικό όσο η περιστροφή 180 μοιρών) και για αστρονομική παρατήρηση αλλά επειδή τα μεγάλα διοπτρικά είναι ακριβά θα πρέπει να περιοριστείς σε μέγεθος και άρα σε δυνατότητα παρατήρησης. Μπορείς με έναν καλό ζουμ προσοφθάλμιο να κάνεις αξιοπρεπώς τη δουλειά σου. Πάντως, η παρατήρηση μακρινών περιοχών πάνω από τη θάλασσα συχνά είναι δυσχερής λόγω ορατότητας. Τις καθαρές μέρες, βέβαια, θα ανταμείβεσαι.

Καλοδεχούμενη η βελτίωση αλλά θα προτιμούσαμε να είναι μέσα και το ΠΣΚ για να κάνουμε εξόρμηση παρατήρησης βαθύ ουρανού κάτι το οποίο είναι δύσκολο καθημερινή...

Περίπου δυόμιση μοίρες ήταν αν δεν κάνω λάθος, στη μεγάλη διάσταση. Όντως δεν μπορώ να πω ότι το ένιωσα και τόσο ευρύ και έτσι πήρα και τον 135άρι!

Το καλύτερο είναι να έχεις χειρόβιδες (τύπου bob's knobs) για να μην μπλέκεις με εργαλεία, ειδικά στα σκοτάδια. Ανάμεσα σε άλλεν και σταυροκατσάβιδο, βέβαια, προσωπικά μου αρέσει το άλλεν διότι το κλειδί στέκεται μέσα στη βίδα όταν το αφήσεις.

Το νήμα έχει διαχωριστεί σε καινούριο. Όπως, σωστά είπε ο Γιώργος, υπάρχουν διάφορα φίλτρα που μπορούν να βοηθήσουν κατά περίπτωση. Σε αυτά περιλαμβάνονται και φίλτρα παρατήρησης βαθύ ουρανού όπως το φίλτρο οξυγόνου.

Ωραία, άρα έχει τη στάνταρ βίδα των τριπόδων. Θεωρητικά, μπορείς να πάρεις αυτό: http://www.optcorp.com/opt-dovetail-mount-adapter-dm.html και να κάνεις τη σύνδεση. Αλλά, όπως είπα, αμφιβάλλω για τη σταθερότητα και τη λειτουργικότητα του συστήματος.

Εγώ έχω χρησιμοποιήσει τον Jupiter 200mm με την ATIK 16HR, προσαρμογέα Τ2/Μ42 και το συρταράκι και εστίαζε άνετα, ακολουθώντας "συνταγή" φίλων. Η αλήθεια είναι πως δε δοκίμασα ποτέ να δω αν εστιάζει με τον τροχό φίλτρων Orion θεωρώντας ότι για να το κάνουν και οι άλλοι με συρταράκι δε θα εστιάζει αλλιώς. Κακώς, βέβαια, διότι με άλλο εξοπλισμό αλλάζουν τα πράγματα. Με πρώτη ευκαιρία θα το κάνω για να σας ενημερώσω. Επίσης έχω πάρει πρόσφατα και έναν Jupiter 135mm και θα δοκιμάσω και με αυτόν.

Κι εδώ στην Πάτρα ο Γαλαξίας το καλοκαίρι ήταν ορατός αχνά σχεδόν κάθε μέρα (όχι βέβαια από το κέντρο αλλά μέσα στον πυκνό αστικό ιστό). Ο Γαλαξίας όπου είναι πολύ φωτεινός, στην περιοχή του Κύκνου, και όταν είναι ψηλά κοντά στο ζενίθ το καλοκαίρι είναι πολύ πιο εύκολο να φανεί από ότι συχνά πιστεύουμε. Υγρασία, τοπικές συνθήκες και άλλοι παράμετροι πάντα παίζουν ρόλο.

Προφανώς έχει κάνει λάθος το παιδί. Χριστόφορε, δες τα μηνύματά σου έχω κάποιες συμβουλές να σου δώσω

Είναι κουκλί! Συγχαρητήρια, καλές παρατηρήσεις!

Εγώ στη φωτογραφία δεν μπορώ να διακρίνω καλά. Πώς ακριβώς γίνεται η σύνδεση; Παρεμπιπτόντως, κάποιες κεφαλές δεν προσφέρονται για αστρονομική παρατήρηση αν πχ δεν έχουν μικρομετρική κίνηση ή ακρίβεια στο μηχανισμό κλειδώματος/ξεκλειδώματος τέτοια ώστε να στοχεύεις με ακρίβεια.

Απόψε το βράδυ ο Δίας και η Σελήνη θα αποτελούν ένα πανέμορφο ζεύγος στον αστερισμό των Διδύμων. Σε απόσταση μόλις 5 μοιρών θα τραβούν το βλέμμα όποιου κοιτάει ψηλά. Ο καιρός το βράδυ πιθανότατα θα έχει σύννεφα αλλά με αρκετά κενά και διαλείμματα ώστε να το δουν όλοι.

Τα pixel έχουν υπόσταση στην ψηφιακή εικόνα. Στην εκτύπωση επιλέγεις σε τι dpi θα εκτυπώσεις (κουκκίδες ανά ίντσα). Αν πχ θες να εκτυπώσεις στα 300 dpi (η στάνταρ επαγγελματική εκτύπωση) και έχεις μια εικόνα 2000x2000 pixel θα βγει 2000/300=6,7 ίντσες κάθε πλευρά. Φυσικά μπορείς να πέσεις στα dpi ανάλογα με το θέμα και την επιθυμητή ποιότητα.

Με τα 500 ευρώ που αναφέρεις αγγίζεις την οικονομική, αλλά αξιοπρεπέστατη, σειρά των DSLR. Μιας και δεν ξέρω πολλά για τα μοντέλα της Nikon, στη συγκεκριμένη σειρά της Canon το πιο πρόσφατο μοντέλο είναι η 700D και κυκλοφορεί ακόμα καινούριο το προηγούμενο (650D) τα οποία μπορείς να τα βρεις (μόνο σώμα - χωρίς φακό) στα 500-600 ευρώ ανάλογα με το πόσο θα ψάξεις και από που θα τα πάρεις. Στη σειρά αυτή, πλέον, δεν έχεις να αναρωτιέσαι αν λείπει κάποιο χαρακτηριστικό που χρειάζεσαι, τα έχουν όλα (live view, Full HD video, full manual ρυθμίσεις, απεριόριστη έκθεση κτλ) ενώ έχουν και ένα πολύ χρήσιμο χαρακτηριστικό για αστροφωτογραφία που είναι η σπαστή οθόνη. Πλέον η σειρά αυτή είναι τόσο καλά εξοπλισμένη που δεν τη λες εύκολα εισαγωγική, έχουν μικρύνει πολύ το κενό από τις ακριβές μηχανές. Φαντάζομαι πως αντιστοίχως οι DSLR της Nikon θα είναι επίσης πλήρως εξοπλισμένες. Αν το ποσό σου φαίνεται μεγάλο, μπορείς να στραφείς είτε σε παλιότερα μοντέλα μεταχειρισμένα (θέλει προσοχή καθώς πηγαίνοντας πίσω στο χρόνο "χάνεις" κάποια από τα παραπάνω χαρακτηριστικά) είτε στη φθηνότερη σειρά (1100D) που είναι οικονομική και αρκετά καλή αλλά της λείπουν κάποια από τα παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση, μια DSLR είναι καλή επένδυση γιατί μπορείς να κάνεις τα πάντα αλλά φυσικά στην αστροφωτογραφία δεν μπορεί να τα κάνει όσο καλά όσα μια εξειδικευμένη κάμερα.

Δημήτρη ευχαριστώ για την πρόταση. Το είχα υπόψη μου το σχέδιο της "αστροντουλάπας" αλλά επέλεξα και έχω ήδη προχωρήσει το κλασικό roll-off roof. Γιάννη έχεις δίκιο επί της αρχής, έτσι θα έπρεπε να είναι αλλά ψάχνω τον τρόπο βελτιστοποίησης του ζητήματος. Μια λύση είναι η ύπαρξη ενός μόνιμου πυλώνα, σχετικά χαμηλού, και η χρήση προέκτασης τύπου half-pier όταν βάζεις το "μικρό" τηλεσκόπιο. Από την άλλη, πάλι, σκέφτομαι πως ο στόχος ήταν να υπάρχει ένα μόνιμο φωτογραφικό setup (για βαθύ ουρανό) πάντα στημένο αλλιώς αν είναι να χρησιμοποιώ πολλά setup φοβάμαι ότι παρά την ύπαρξη παρατηρητηρίου θα είμαι πάλι στο στήνε-ξεστήνε όπως και τώρα που δεν έχω.

Καλή συνέχεια Νίκο! Είμαι σίγουρος πως στην κατασκευή του δεύτερου παρατηρητηρίου θα αποτυπωθεί όλη η συσσωρευμένη εμπειρία από το πρώτο με αποτέλεσμα να πετύχεις διάνα τις λεπτομέρειες.

Στην πλανητική φωτογράφιση μπορείς να έχεις καλά αποτελέσματα παίρνοντας πάρα πολλά καρέ, στην ουσία ένα video, και μετά συνθέτοντας τα καλύτερα από αυτά. Οι DSLR πλέον κάνουν λήψη video αλλά δεν είναι η πρώτη επιλογή για πλανητική φωτογράφιση καθώς παρουσιάζουν κάποια μειονεκτήματα όπως: -Αισθητήρες βελτιστοποιημένοι για άλλη χρήση και όχι μεγάλης ευαισθησίας -Καταγραφή συμπιεσμένου ή περασμένου από φίλτρο video -Αδυναμία παραγωγής πολύ υψηλών frame rate (συνήθως 30 αλλά μπορεί και 60 σε ειδικά crop mode) Εξειδικευμένες πλανητικές κάμερες κορυφαίας ευαισθησίας κοστίζουν αρκετά λιγότερο από μια DSLR (κάπου στα 200-250 ευρώ) και μπορούν να δώσουν πολύ ανώτερο αποτέλεσμα. Δες πχ εδώ μια σειρά από πλανητικές κάμερες που έχουν πολύ επιτυχία τελευταία: http://www.zwoptical.com/eng/Cameras/ASI120/index.asp Φυσικά, την DSLR μπορείς να την έχεις και σαν καθημερινή κάμερα, να μην έχεις υπολογιστή δίπλα κτλ αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός πως υπάρχει η κατάλληλη κάμερα για κάθε δουλειά.

Συνήθως το ύψος του πυλώνα στα παρατηρητήρια κυλιόμενης οροφής επιλέγεται να είναι τέτοιο ώστε όταν το τηλεσκόπιο τοποθετηθεί στην οριζόντια θέση (χαμηλότερο ύψος - βλ. συνημμένη φωτό) να χωράει ίσα ίσα να ανοιγοκλείσει η οροφή. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να μεγιστοποιηθεί το πεδίο που βλέπει το τηλεσκόπιο σε χαμηλό ύψος. Καθώς σύντομα θα κληθώ να κάνω μια τέτοια σχεδιαστική επιλογή, θα ήθελα να θέσω τα εξής ερωτήματα σε όσους έχουν κατασκευάσει κάτι αλλά και γενικότερα σε όσους έχουν κάποιες σκέψεις να μοιραστούν. Πιστεύω να είναι χρήσιμη συζήτηση γιατί ο συγκεκριμένος τύπος παρατηρητηρίου απασχολεί πολύ κόσμο. Ζήτημα 1ο: Ποιο θεωρείτε πως είναι το ελάχιστο ύψος στον ουρανό που θα πρέπει να βλέπει το τηλεσκόπιο; Νομίζω πως κάτω από 10 μοίρες δεν ασχολείται κανείς συνήθως, με εξαίρεση έκτακτα γεγονότα. Επίσης το παρατηρητήριο θα βρίσκεται σε αστικό μέρος και ο ορίζοντας είναι πραγματικά μια φωτεινή ζώνη. Ζήτημα 2ο: Πιστεύετε πως το να κάνεις τον πυλώνα λίγο χαμηλότερο, χάνοντας σε πεδίο, έχει αξιοσημείωτο πλεονέκτημα όσον αφορά προστασία από αέρα που είναι ένα εγγενές μειονέκτημα του παρατηρητηρίου κυλιόμενης οροφής; Ζήτημα 3ο: Είναι δυνατό να "παρκάρεις" μια στήριξη όπως η EQ6 στην οριζόντιο χωρίς να χάσει το Go-To; Ξέρω ότι αυτό γίνεται στην home position αλλά δεν ξέρω για την οριζόντιο. Ζήτημα 4ο: Πώς θα αντιμετωπίζατε το ενδεχόμενο χρήσης δύο τηλεσκοπίων (πχ ένα διοπτρικό και ένα SC); Σχεδιασμός του ύψος του πυλώνα για το μεγαλύτερο και χρήση κάποιας προέκτασης για το μικρό ή κάτι άλλο;

Πολύ καλή ευκαιρία για δημόσια βραδιά. Θα δώσουμε και προτεραιότητα στα dobsonian

Για πειραματισμούς δες εδώ: http://starizona.com/acb/ccd/calc_pixel.aspx Επίλεξε την canon σου (έχει τις αμερικανικές ονομασίες) ή μία με ίδιο αισθητήρα, βάλε την εστιακή του φακού που σε ενδιαφέρει (πραγματική - ό,τι γράφει πάνω, όχι "ισοδύναμη"), άσε το 1x1 και υπολόγισε το αποτέλεσμα. Θα σου δώσει ένα πεδίο σε πρώτα λεπτά. Διαιρείς με το 60 και έχεις το πεδίο σε μοίρες. Έτσι μπορείς να δεις πόσο τμήμα του ουρανού καταγράφει ο κάθε συνδυασμός φακού/μηχανής σε ύψος και πλάτος της εικόνας. Μετά ανοίγεις ένα πρόγραμμα όπως το Cartes du Ciel και βλέπεις τι πεδία, αστερισμοί και αντικείμενα καταγράφονται στις παραπάνω τιμές.