Anyone_anywhere

Οχι , απλά τρέχει αλλά είναι στο full συνεχώς ( c=300,000 km/s) Enjoy your trip

¨Νομίζω αυτό είναι κάπως αδύνατο. Αν υπάρχουν (υποθετικά πάντα )δεν θα ύπαρχει επαφή με το δικό μας εξ όρισμου. Γιατι αν είχαν κάποια κοινά σημεία (στις μαυρες τρύπες η στις σκουλικότρυπες π.χ. ) θα ήταν κι αυτό μέρος του δικου μας σύμπαντος. Μετά είναι όλα πιθανές καταστάσεις. Σε άλλο σύμπαν μπορεί να ισχύουν άλλοι φυσικοί νόμοι και να υπάρχουν διαφορετικές διαστάσεις. Αν υπάρχουν κι άλλα πάντως, πολύ λίγα θα οδηγούν στη δημιουργία νοήμονος ζωής επειδή είναι ακριβώς ιδανικές οι συνθήκες στο δικό μας. Αν π.χ. το φορτίο του ηλεκτρονίου ήταν μεγαλύτερο δεν θα έιχαμε τη δημιουργία ατόμων εκτός υδρογόνου, άρα δεν θα σχηματίζοταν τα γνωστά στοιχεία, ένω αν ήταν κατά τι, μεγαλύτερη η ύλη θα ήταν πολύ αραιή αφού δεν θα δεσμέυονταν ηλεκτρόνια απτους πυρήνες. Μίλαμε για απειροελάχιστες διακυμάνσεις, όποτε πρέπει να θεωρούμαστε τυχεροί που υπάρχει ζωή εδώ.

Μόνο εγώ τη βρήκα λίγο δύσχρηστη τη σελίδα αυτή?? Προτίμω κάποιο software aστρονομίας οπως το Redshift μου

Το σύμπαν είναι όντως ισοτροπικό προς οποιαδήποτε κατέυθυνση. Για το πόσο μακρυα μπορούμε να δούμε, νομίζω το όριο αυτό βρισκεται από ένα σημείο και μετά τη δημιουργία του σύμπαντος, περιπου 300.000 χρόνια μετά το big bang. Στο Scientific American αυτού του μήνα υπάρχει ένα ενδιαφέρον άρθρο, για τα πολύ μεγάλα τηλεσκόπια που θα κατασκευαστούν στο μέλλον, αλλά οσο μεγαλά κι αν είναι, δεν θα φτάσουμε ποτέ στην αρχή του σύμπαντος, γιατί ακριβώς το φως μετά το big bang κάνει μερικές χιλίαδες χρόνια για να δραπετεύσει ωστε να το δούμε.

Μακάρι να μουν κοντά στην βιβλιοθήκη του Ευγενίδου που δεν έχω πάει ποτέ, αλλά και το internet καλό είναι

1.64 Au.. είναι σχετικά πολύ κόντα στον πολυδεύκη ( http://en.wikipedia.org/wiki/Pollux_%28star%29 ) ο οπόιος έχει 32 φορές μεγαλύτερη φωτεινότητα απτον ήλιο και νομιζω θα ναι πολύ θερμος (κάτι σε σε συνθήκες Αφροδίτης..) Virial εχεί πηγες- links για το που και πότε βρέθηκε? Ευχαριστώ εκ των προτέρων!

το original από Blue Oyster cult μ'αρέσει καλύτερα παρά η διασκευή αυτή.. θα επανέλθω

Ενταξει σίγουρα αν υπάρχουν βιώσιμοι πλανήτες θα βρίσκονται γύρω απο κοκκινα άστρα, γιατί οι μπλέ γίγαντες ( εκεί πάνω αριστερά στο διάγραμμα H-R..) είναι πολύ ασταθείς και έχουν πολύ μικρή διάρκεια ζωής (της τάξεως λίγων εκατομυρίων χρόνων) για να να έχουν πλανήτη-δορυφόρο με συνθήκες ικάνες για την ανάπτυξη ζωής. Επίσης εκτός από γίγαντες που είναι έτοιμοι να εκραγούν σε υπερκαινοφανή (Βetelguese, Eta Carinae κλπ.) στις επόμενες χιλιετίες θεωρώ και τα διπλά άστρα ή και τα σύνολα αστρικών συστημάτων (όπως α, β, και εγγύτατος Κένταυρου) λίγο απίθανο να έχουν πλανήτη με σχετικά σταθερές συνθήκες όπως η γη. Πάντως ο Sagan με τον Drake είχαν διατυπώσει μια σχετική εξίσωση για τις ακριβείς πιθανότητες υπάρξης πλανητών σε άλλα αστρα και εν συνεχεία της εν δυνάμει ύπαρξης ζώης και νοημοσύνης σ'αυτούς.

Εντάξει αν βρίσκουμε τέτοια περιοδικά καλο είναι να τα παίρνουμε (αν έχουμε την οικονομική δυνατότητα βέβαια, και αν τα βρίσκουμε) για να στηρίζουμε την προσπάθεια τών εκδοτών. Εδώ πουλάνε άλλα κι άλλα περιοδικά, δεν χάθηκε ο κόσμος αν δώσουμε 5-6 euros να πάρουμε το Astronomy π.χ.

Πολύ σωστό δεν υπάρχη κεντρικό σημείο στη διαστολή του σύμπαντος. Όλα εξαπλώνονται ομοιόμορφα και λόγω του φαινομένου της μετατόπισης Doppler τα αντικείμενα που είναι πιο μακρυά φαίνονται να απομακρύνονται περισσότερο. Τα φωτόνια απ΄τα σώματα που φωτογράφησε το hubble κάναν πάνω απο 13 δισ. χρόνια να φτασούν στους αισθητήρες του. Αυτό σημαίνει οτι είναι αντικείμενα (κβάζαρ, πρώιμοι γαλαξίες κλπ. ) που προέρχονται απο΄το πολύ πρώιμο σύμπαν (όταν αυτό δεν είχε κλείσει καν 1 δισ. χρόνια ζωής) και η τύχη τους σήμερα αγνοείται και σίγουρα θα είναι πολύ διαφορετική. Το Hubble δέχεται δηλάδη φωτογραφίες απ'το παρελθόν του αντικειμένου. Οπως και κάθε φωτογραφική μέθοδος.

Νομίζω η οποιαδήποτε αντιληπτική σχέση μπορεί να έχουμε με το χρόνο είναι ότι ζούμε στο παρόν και μόνο. ( Σε ένα σύνολο διακριτών στιγμών δηλαδή- χρόνος plank π.χ.- που ο homosapiens-ικός εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ως χρονικό συνεχές). Το μέλλον και το παρέλθον απλά τα επεξεργαζόμαστε σαν σκέψεις, βάσει εμπειριών και μνήμης (για το παρελθόν) και βάσει εκτιμήσεων (για το μέλλον) Μπορούμε να δούμε τον χρόνο διανυσματικά σαν τέταρτη διάσταση, αλλά δεν ισχύει η αναστρεψιμότητα και η ελευθερία κινήσεων όπως στις άλλες 3. Στο σύμπαν μας τουλάχιστον υπάρχει μία μόνο διέξοδος. Χρόνική μετατόπιση προς τα εμπρος. Όσο για ένα μεμονωμένο σωματίδιο ( φώτόνιο λ.χ.) όπως ανέφερε και ο user paulgai, μπορεί o κώνος φωτός του να υποστεί χρονική αντιστροφή στα σημεία ανώμαλίας(σε μία μαύρη τρύπα ας πούμε), αλλά αυτό είναι εκτός πλαισίου αντίληψης του παρατηρητή. Εκτός κι αν ο παρατηρητής βρίσκοταν κι αυτός στο σημείο ανωμαλίας, κατί το οποιό θα του στερούσε τη δυνατότητα συνείδησης και εποπτείας μιας και το σώμα του θα διαμελίζοταν. Τώρα για δυνατότητα επιστροφης στο παρελθόν μεσώ διόδου σε ένα άλλο χωροχρονικό σημείο (μέσω σκουλικότρυπας ας πούμε) θεωρώ είναι απλα ατεκμηρίωτες εικάσίες. Εκτός του ότι προκύπτουν και πολλά παράδοξα.