alepohori

Το 8" σε αμυδρούς στόχους δε σηκώνει πάνω από 200X. Εγώ πλέον μόνο τον Radian 18 και τον Nagler 7 χρησιμοποιώ σε γαλαξιάκια. Χρειάζομαι έναν καλό 6mm για ειδικές περιπτώσεις πολύ μικρών και όχι απαραίτητα αμυδρών γαλαξιών, χωρίς να είναι τόσο απαραίτητος όσο ο αξεπέραστος (κατά τη γνώμη μου) 7mm T6. Όταν κάτι φαίνεται οριακά με τον 7 λόγω αμυδρότητας, με οποιοδήποτε άλλο φακό, θα είναι αδύνατο.

Μάνο, από την παραπάνω πολύ παραστατική περιγραφή σου μπορώ να πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το Abell αυτό ήταν το πρώτο γαλαξιακό σμήνος που επιχείρησα να παρατηρήσω πριν 3 χρόνια. Δεν είχα τυπώσει κάποιον χάρτη, αλλά ο βοηθητικός χάρτης Α της Uranometria αποδείχθηκε πολύτιμος. Ίσως στην αρχή να ξενίζει ένας χάρτης τόσο λεπτομερής με αστέρια μέχρι 11,5 mag, αλλά μόνο σε τέτοια δύσκολα πεδία εκτιμά κανείς τη βοήθεια που προσφέρει. Είχα και εγώ ανάλογες δυσκολίες, τόσες που μπορώ όντως να πω ότι πρόκειται για αρκετά κουραστική παρατήρηση. Αλλά σε μένα οι λόγοι ήταν διαφορετικοί: Η δυσκολία αναγνώρισης των στόχων ήταν λόγω της μικρής διαμέτρου των 8". Ενώ δεν αντιμετώπιζα καμία δυσκολία στα άλματα μεταξύ των στόχων μέσα από το προσοφθάλμιο, διότι η ισημερινή επέτρεπε ακριβείς και άνετες κινήσεις με σαφή διάκριση του Βορρά. Πάντως επειδή τότε δεν είχα μάθει να οργανώνω σωστά τις παρατηρήσεις, οι στόχοι που είχα δει είναι κάπου-κάπως πρόχειρα καταγεγγραμένοι, χωρίς αυτή τη στιγμή να μπορώ να βρω πού! Σίγουρα όμως θυμάμαι ότι το Astronomy Now έθετε ελάχιστη διάμετρο για το Abell αυτό τις 10 ίντσες, και αυτό ήταν που με έκανε να το προσπαθήσω με τις 8. Έχει μάλιστα και κοσμολογικό ενδιαφέρον, καθώς είναι γνωστό και σαν Great Wall! Γιατί και πώς, δε το θυμάμαι. Και από όλους αυτούς τους γαλαξίες αγνώστος στοιχείων, η Uranometria μόνο τον MCG3-30-108 είχε: 15.1v SB13.0. Θα επανέλθω με την πρώτη ευκαιρία στο σμήνος αυτό. Πρέπει να καταγραφεί! Μας ανοίξατε για άλλη μια φορά την όρεξη μάγκες! Καλή συνέχεια. Α! Και κάτι άλλο: Ίσως να έχετε προσέξει ότι σε πολλές περιγραφές του, ο τρίτος τόμος κάνει λόγο για ανώνυμους γαλαξίες κοντά σε αυτόν τον οποίο περιγράφει! Αν θέλετε, προσπαθήστε να δείτε κάποιον από αυτούς. Εχώ έχω βάλει στο μάτι μερικούς για τους οποίους έχω τυπώσει και την αντίστοιχη φωτογραφία του DSS. Για φανταστείτε να δείτε ανώνυμο γαλαξία! Τι να λέμε τώρα! Καλή συνέχεια!

Η βροχή δε θα έρθει επειδή θα το αποκτήσεις, αλλά για το παραπάνω... Για να μη πω για την τρόπο επιλογής των στόχων (ας δούμε τι έχει να μας πει η Κατερίνα γι' αυτό)! Καλορίζικο Γιώργο, ελπίζω να το δω σύντομα από κοντά!

Τα αντικείμενα Messier για αρχή και εξοικείωση είναι μια πολύ καλή ιδέα. Αλλά προσοχή: Μη περιμένεις να τα δεις όλα με τη πρώτη. Ακόμα και για αυτά χρειάζεται επιμονή. Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ακόμα και για τα αστροάλματα. Ο Telrad εξυπηρετεί πολύ στα dob διότι γενικά ο σχεδιασμός αυτός των τηλεσκοπίων δεν ευνοεί τον προσανατολισμό στον ουρανό, στην ταύτιση δηλ. του "πάνω-κάτω" του χάρτη σου με το αντίστοιχο "πάνω-κάτω" του πεδίου σου. Αυτός είναι ο λόγος που οι αρχάριοι μπερδεύονται πολύ συχνά με τον συνδυασμό dob-ερευνητή 8Χ50. Εδώ έρχεται ο Telrad να απλουστεύσει πολύ τα πράγματα: Η αναζήτηση γίνεται με "γωνιοάλματα", μέσα από ένα απλό τζάμι, ούτε κάν φακός, όπως ακριβώς βλέπουμε τον ουρανό και με γυμνό μάτι. Χρειάζεται προσοχή στο εξής σημείο: Πρέπει στις εκτιμήσεις των γωνιακών αποστάσεων, τόσο στο χάρτη, όσο και στον ουρανό, να είμαστε όσο το δυνατόν ακριβέστεροι, διότι αν κάνουμε μεγάλο σφάλμα, η μοναδιαία μεγέθυνση του απλού τζαμιού δεν μας επιτρέπει να επιβεβαιώσουμε το σωστό πεδίο, αλλά και γιατί ο Pocket Sky Atlas έχει λίγα άστρα για να μας βοηθήσει στην επιβεβαίωση του πεδίου μέσα από το προσοφθάλμιο. Συμπέρασμα: Ο Telrad βοηθά και μάλιστα πολύ, αλλά απαιτεί ακρίβεια στις εκτιμήσεις μας. Να θυμάσαι κάτι που εγώ το έμαθα αρκετά αργότερα και το ακολουθώ πιστά από τότε: Το απόλυτο βοήθημα για τον εντοπισμό των αντικειμένων είναι ο ερευνητής 8X50. Εκεί πια, αναζητούμε ασύμμετρα νοητά σχήματα από άστρα, νοητά τρίγωνα, ρόμβους, τόξα, βέλη, καραβάκια, ό,τι μπορείς να φανταστείς! Και βάσει αυτών προχωρούμε προς τον στόχο μας. Και λέω σχήματα διότι επαναλαμβάνω: Δε ξέρουμε πού είναι ο βορράς ώστε να πάμε "νοτιοδυτικά", "και λίγο βορειότερα" κτλ, κτλ.... Εκτός αν έχουμε ισημερινή ( Λέμε τώρα ) οπότε σκασίλα μας αν τα σχήματα είναι συμμετρικά ή ασύμμετρα.... ....

Κώστα, με τι τηλεσκόπιο τον είδες τον Κρόνο; Με το Nextstar;

Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σας. Θα ληφθούν υπόψη για την επόμενη προσπάθεια. Χρήστο έχεις δίκιο, ξέχασα να το πω: Χρησιμοποίησα 2 barlow Televue 5X στη σειρά. Και coma corrector. Και flattener. ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Αντώνη το ξέρω, βλέπω κόμη ακόμα και στο κέντρο του πεδίου! Άσε που τα άστρα μοιάζουν με δορυφόρους! Αντώνη, μόνο αλήθειες λέγονται σε αυτό το θέμα! Ανταλλάσσεται με TAK f/5.

Νομίζω ότι φταίει η CCD, Μάνο.. Με θερμοκρασία -260 βαθμούς, είχε αρχίσει να παγώνει και ο σωλήνας...

Καλό μήνα! Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την πρώτη μου φωτογραφία του Κρόνου, μέσα από το διάσημο αχρωματικό τηλεσκόπιο Bresser Skylux 70 f/10 και CCD SBIG SL1100000. Το seeing ήταν μέτριο, ο αέρας μέτριος, αλλά είχα πολύ καλή διάυγεια! Στοιχεία λήψης LRGB, Bin 2X2, 850 λήψεις των 20 λεπτών για κάθε φίλτρο ξεχωριστά, Darks 500 x 5min πάλι για κάθε φίλτρο και επεξεργασία με Photostop CS3, Registax, Maxim DL, Deep Sky Stacker και ένα άλλο πρόγραμμα το όνομα του οποίου μου διαφεύγει. Είμαι αρκετά ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα, αλλά θα ήθελα λίγο παραπάνω χρόνους. Τι λέτε;;

Έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε γιατί ο Ανδρέας είδε 3 αναλαμπές και εμείς 1. Νομίζω ότι όσο μαθαίνουμε το OCCULT, τόσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον αποκτά. Όπως βλέπουμε στις 2 φωτό που επισυνάπτω, το προφίλ της Σελήνης που βλέπαμε εμείς από το Βιβάρι ήταν ακριβώς το ίδιο με αυτό που έβλεπε και ο Ανδρέας με τη Νάντια. Μπορούμε επίσης να δούμε για πόσο μικρή απόσταση εμείς χάσαμε τουλάχιστον 1 αναλαμπή: Η προηγούμενη κορυφή ήταν σχεδόν* ίδιου ύψους με την κορυφή που προκάλεσε την απόκρυψη και αν βρισκόμασταν 100-200 μέτρα νοτιότερα, θα βλέπαμε περισσότερες. ΥΓ1. Βαγγέλη η υποβολή της παρατήρησής μας θα οριοθετήσει την διαφορά ύψους των 2 βουνών! Σωστά; ΥΓ2. Επίσης, ποιο άστρο θα ορογραφοαποκρυφθεί στις 20/4 από την νότια Κέρκυρα; Δε το βρίσκω. ΥΓ3. Δημήτρη, είσαι φοβερός και απίστευτος!

Το μέρος ήταν πολύ ωραίο, ήσυχο και γραφικό. Φυσικά περάσαμε σούπερ έστω και αν περιμέναμε όλοι περισσότερες ορογραφικές αποκρύψεις! Άλλωστε θα έλεγα ότι η απόκρυψη ήταν απλώς η αφορμή. Το μέρος είχε αρκετή υγρασία, αλλά ευτυχώς δεν εμπόδισε κανέναν μας να δει πράγματι την μη στιγμιαία απόκρυψη του ξ Λέοντα. Λίγη ώρα μετά το φαινόμενο, δώσαμε την ευκαιρία σε 2 λιμενικούς να δουν τον Κρόνο μέσα από τηλεσκόπιο. Παραθέτω και μια φωτογραφία αστροιχνών διάρκειας 84 λεπτών. Να αναφέρω ότι το ίχνος του λευκού φακού που φαίνεται να διασχίζει τον δρόμο σαν να το κρατά μεθυσμένος, προέκυψε από τα σινιάλα που κάναμε προς την Κατερίνα, ώστε να δει τη λίμνη που μας χώριζε από εκείνη.

Δημήτρη εσύ κι αν μας άνοιξες την όρεξη!! Επιτέλους βλέπουμε καταλόγους που δεν είναι μετριοπαθείς! Οι ελάχιστες διάμετροι που θέτονται για την παρατήρηση των αντίστοιχων σμηνών ή ομάδων γαλαξιών, καθιστούν τους καταλόγους αυτούς αρκετά ρεαλιστικούς.

Γιατί το έλυσες όλο, αλήθεια; Δε δυσκολεύτηκες να ευθυγραμμίσεις το δευτερεύον μετά; Εγώ μία και μόνη φορά που το έλυσα για να αλλάξω την αράχνη, είδα κι έπαθα για το ευθυγραμμίσω όπως έπρεπε. Γενικά η ευθυγράμμιση του δευτερεύοντος δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στο κόσμο. Ευτυχώς που δε χρειάζεται να γίνεται συχνά. Επίσης, το έκανες που το έκανες φύλλο και φτερό, θα μπορούσες άνετα να περνούσες ένα εσωτερικό βάψιμο τον σωλήνα με μαύρη μάτ μπογιά. Βλέπω τα παξιμάδια ακάλυπτα. Θα έβλεπες μεγάλη διαφορά στην αντίθεση, ειδικά στην πλανητική.

Μάνο πόσο δύσκολα το είδες; Υπάρχει πάντως αναφορά στο CN ότι "ενδέχεται να θεαθεί ακόμα και με 8"".

Δε μου χαλάσατε κανένα θέμα!

Μετά από πολλή ώρα, ναι. Τον είδα. Όταν το αντικείμενο είναι bold περιλαμβάνεται στις επιτυχείς θεάσεις. Δε ξέρω ρε παιδιά, αλλά μου αρέσει να εμβαθύνω στην τεχνική της πλάγιας όρασης και νομίζω ότι το θέμα έχει θιγεί πολύ λίγο σε αυτο το φόρουμ. Στα σχεδόν 4 χρόνια που παλεύω στόχους που γενικά δεν δοκιμάζονται καν με τη διάμετρο των 8", έχω παρατηρήσει ότι για την θέαση ενός πολύ δύσκολου αντικειμένου, παίζει ρόλο και το πεδίο. Τα αστέρια 8ου μεγέθους δεν βοηθάνε, ενώ τα πολύ αμυδρά άστρα του πεδίου,βοηθάνε και μάλιστα πολύ! Ο λόγος; Κατά τη σάρωση του πεδίου στον RA άξονα με πλάγια όραση, τα αμυδρά αστέρια "αναγκάζουν" το μάτι να εστιάσει την πλάγια διόπτευσή του στο σωστό σημείο, και έτσι οποιοσδήποτε στόχος είναι μέσα στα όρια του 8", θα φανεί. Και θα φανεί, λόγω της προσπάθειάς μας να δούμε και να εστιάσουμε την πλάγια όραση στα παρακείμενα αμυδρά άστρα. Όταν το πεδίο είναι κατάμαυρο χωρίς το παραμικρό άστρο, τότε ασυνείδητα το μάτι εστιάζει αόριστα και ο στόχος θα φανεί μόνο συμπτωματικά κυρίως αμέσως μετά το πλησίασμα του ματιού στον φακό έπειτα από απομάκρυνσή του για ξεκούραση. Μεγάλη σημασία έχει και η κατά διαστήματα ξεκούραση του ματιού μας, η οποία επιτυγχάνεται με την απομάκρυνσή του από το φακό και την ατένιση σε ένα άστρο (για λίγα δευτερόλεπτα και με τα 2 μάτια ανοιχτά). Σημαντική είναι και η κίνηση που πρέπει να γίνεται στο σώμα μας, από τα πόδια, μέχρι το κεφάλι. Συμβάλλει στην καλή ροή του αίματος και φυσικά στην ξεκούραση. Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας είναι η ηρεμία. Δε πρέπει να μας απασχολεί τίποτα κατά την παρατήρηση, είτε προσωπικό, είτε κάτι που αφορά την εργονομία-άνεση του χώρου μας. Η γλυκόζη, νομίζω, είναι η τροφή του εγκαφάλου μας, σωστά; Γιαυτό, έχω δει τουλάχιστον σε μένα ότι τα γλυκά μας κρατούν δυνατούς και με αυξημένη όρεξη για deep sky καταστάσεις! Αυτά τα "κολπάκια" είναι από την δική μου πείρα, δεν τα έχω δει πουθενά γραμμένα, ούτε καν από τους "έμπειρους παρατηρητές". Οποιαδήποτε άλλη πληροφορία για την διαδικασία ή την φυσιολογία της πλάγιας όρασης, καλοδεχούμενη.

Με σταμάτησε το ξημέρωμα Τάκη. Πολύ το κρύο αλλά το σωστό ντύσιμο, τα μπισκότα σοκολάτας και ο καφές με κράτησαν μια χαρά.

Επιτέλους επιστροφή στα παλιά, γνώριμα, αγαπημένα λημέρια. Έχω δοκιμάσει την φωτογράφιση αστροιχνών, την piggyback, την κύριας εστίας. Κανένα είδος αστροφωτογράφισης όμως δε πρόκειται να με συναρπάσει, να με συγκινήσει, όσο το κάνει η παρατήρηση αμυδρών αντικειμένων βαθέως ουρανού. Είχα πεθυμήσει πολύ όλη αυτή τη διαδικασία, από το στήσιμο του εξοπλισμού, των χαρτών, των σημειώσεων, μέχρι την προσπάθεια εύρεσης του στόχου μέσα από τα αστροάλματα, την αναγνώριση και την θέασή του. Στο θέμα μας. Τη Παρασκευή είχα στήσει Αλεποχώρι και δεν έγινε παρατήρηση αλλά απόπειρα. Πολύ νερό! Το δευτερεύον είχε πάρει πολύ πράμα και τα προσοφθάλμια αρνούνταν να μου δείξουν το παραμικρό με το που πλησίαζα το μάτι μου. Ευτυχώς το Σάββατο στον Κιθαιρώνα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Όποιος θέλει να δει γαλαξία αρκετά αμυδρό, face-on, αλλά και εκτεταμένο και κολλητά με διπλό αστέρι, του έχω τη λύση: NGC2595! Μεγέθους 12.3ν, SB14.3. Έχει έκταση 3.2Χ2.4 και είναι δίπλα σε ένα διπλό που λύνεται εύκολα! Πολύ όμορφος κυρίως λόγω της εκτάσεώς του, που τον κάνει αρκετά πιο δύσκολο από όσο υποδηλώνει το μέγεθός του. O NGC2575, αν και μεγέθους 12.7ν και SB13.4, ήταν πολύ πιο δύσκολος. Όχι εξαιρετικά, αλλά σίγουρα πολύ δύσκολος. Το κοντινότερο άστρο του χάρτη βρίσκεται αρκετά μακριά και έπρεπε να κάνω νοητά σχήματα με αυτό και με ένα παρακείμενο, ώστε να βρεθώ στο σωστό πεδίο και να ξεκινήσω την γνωστή διαδικασία του πήγαιν'-έλα! Όταν ξεκινούμε την μέθοδο της πλάγιας όρασης πρέπει να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι βρισκόμαστε στο σωστό πεδίο. Η παραμικρή αμφιβολία που μπορεί να έχουμε, μπορεί να απασχολεί το μυαλό μας αρκετά, ώστε να μη μπορέσουμε να διακρίνουμε τίποτα. Τουλάχιστον εμένα, τυχόν αμφιβολίες περί της σωστής θέσης με αποσυντονίζουν, οπότε ξαναγυρίζω πίσω σε άστρο-αφετηρία και ξαναδοκιμάζω τα νοητά σχήματα. Είχε περάσει πολλή ώρα και το NGC2392 ( Eskimo nebula ) ανέλαβε να με ξεκουράσει! Υπέρλαμπρο πλανητικό, 9.1v. Με το Nagler 7mm T6 (με το οποίο έγιναν όλες οι παρατηρήσεις) κατέδειξε εμφανή αύξηση λαμπρότητας προς το κέντρο, ενώ αξίζει να αναφέρω την πολύ μικρή ανταπόκριση στο OIII. Πολύ στρογγυλό, δεν διέκρινα χρώμα. Highlight της βραδιάς: NGC2560! Edge-on μεγέθους 13.3ν, 1.4Χ0.3'. Πάντα μου άρεσαν οι edge-on, ειδικά οι αμυδροί, αλλά αυτός έχει ένα αστέρι να ακουμπά σχεδόν την μια αιχμή του! Απλά δύσκολος. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Στο Σμήνος του Καρκίνου γίνεται πανηγύρι. NGC2562, εντάξει αυτός είναι εύκολος! 12.9ν, SB12.3. Απλή πλάγια και μας εμφανίζεται παρέα με τον NGC2563, κιαυτός εύκολος, 12.2ν, SB13.3, το λαμπρότερο μέλος του Σμήνους του Καρκίνου. Οι 2 αυτοί γαλαξίες στο ίδιο πεδίο, το κάνουν πανέμορφο, ειδικά όταν και οι 2 εμφανίζονται με πλάγια!! Λέοντας Ο UGC6670 βρίσκεται σύμφωνα με την Uranometria ανάμεσα σε 2 αστέρια 10.9 κ 11.7. Οι συνεχείς επιβεβαιώσεις έδειξαν ότι βρίσκεται πιο κοντά στο λαμπρότερο. Το αναφέρω διότι μου αρέσει να επαληθεύω λεπτομέρειες που η Uranometria δεν αναφέρει, αλλά που είναι εμφανείς στις φωτογραφίες του DSS. Ήταν αρκετά δύσκολος, πάλι λόγω έκτασης παρά μεγέθους: 12.9v, SB13.6. Μεταξύ Κόμης Βερενίκης και Λέοντα, υπάρχει ένα γαλαξιακό σμήνος, πολύ πρόκληση! Πόση ώρα πάλευα τον NGC4000, μεγέθους 14.6ν, SB12.7, αλλά δε μπόρεσα να διακρίνω τίποτα. Ούτε πρόκειται να τον δω ποτέ, διότι βρίσκεται κολλητά με αστέρι μεγέθους 8-9 και η παρουσία αστεριού τόσο κοντά σε αμυδρούς γαλαξίες καθιστά την θέασή τους πάντα πολύ δύσκολη έως αδύνατη. Τα αστέρια γενικά τραβάνε την προσοχή του ματιού και το εκτρέπουν πολλές φορές από το σωστό σημείο. Είδα όμως τον NGC4005, και αυτός σχεδόν να ακουμπά το ίδιο άστρο, αλλά από την ανατολική μεριά του και όντας πολύ πιο εύκολος, 13.1ν και SB12.8. Αυτόν μάλιστα τον είδα άθελά μου προσπαθώντας να ξεπεράσω για άλλη μια φορά τα συμβατικά όρια του 8ιντσου: NGC3999, 14.8ν, SB12.3! Η περιγραφή του χάρτη προκαλούσε: Almost stellar! Κιόμως: Αυτός ακριβώς ο χαρακτηρισμός του "σχεδόν αστρικού" με παρότρυνε να τον περιλάβω στο πρόγραμμα. Και αυτός ήταν που με έκανε να πιστέψω ότι μπορώ να τον δω. Μετά από ένα διάλειμμα για μια φωτογράφιση αστροιχνών διάρκειας 40 λεπτών, είπα να συνεχίσω στον Βόρειο Στέφανο, αλλά το χρώμα του ουρανού άρχισε να παίρνει εκείνο το μαγικό ιώδες! Καλές παρατηρήσεις σε όλους!

Υπάρχει κάτι που να σου εξασφαλίζει ότι η ίδια η δέσμη είναι ευθυγραμμισμένη; Από όσο μπορώ να δω, όχι. Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε ότι η δέσμη είναι ευθυγραμμισμένη, η πτώση της πάνω στο πρωτεύον αποτελεί μόνο μια ένδειξη, έστω και πολλές φορές αρκετή, ότι το δευτερεύον είναι ευθυγραμμισμένο. Το πρωτεύον; Πώς θα το ελέγξεις; Θα σου έλεγα να κοιτάξεις λύσεις "συμβατικές" και όχι τύπου laser.

Εγώ ο ταπεινός, αναρωτιέμαι αν έστω το 40% των όσων φίλων έγραψαν σε αυτό το θέμα, βγήκαν έστω για 2 ώρες με το τηλεσκόπιό τους (αν διαθέτουν και από αυτό) να απολαύσουν τον υπέροχο ουρανό που μας χάρισε αυτό το σαβ/κο. Έχει συννεφιά, γράφουμε μπούρδες. Έχει καλοκαιρία, κάνουμε το ίδιο. Έλεος ρε παιδιά!!!! Η θέση μας είναι στο βουνό, όχι εδώ μέσα. Όποιος θέλει να γράφει ό,τι του κατέβει, ας το κάνει αλλού. Όχι εδώ μέσα. Μας διαβάζουν και άτομα που ενδιαφέρονται να μάθουν, όχι να πιουν το τσάι τους παρέα με τον υπολογιστή τους. Μετά θέλουμε και κόσμο στην αστρονομία. Ναι αμέ... Πέρασε και δε μας βρήκε. Ανδρέα, είναι πολλοί, είμαι βέβαιος, που ζητούν και θέλουν την παρέμβασή σου.

Πολλά μπράβο στον Ηλία και στον Βασίλη για το σημερινό Spaceweather! http://www.spaceweather.com/submissions/large_image_popup.php?image_name=Elias-Chasiotis-IMG_2748aa_1268857368.jpg http://www.spaceweather.com/submissions/large_image_popup.php?image_name=Vasilis-Metallinos-Moon-venus_1268857981.jpg

Πρόκειται όντως για μια ατέλεια στην εξωτερική επίστρωση. Δεν θα επηρεάσει τίποτα και ποτέ! Προχώρα στην αγορά. Το κομμάτι είναι εξαιρετικό.

Απόσταση 9,2 μοιρών. Αν είχα μηχανή πλήρους καρέ και ένα William Optics, θα δοκίμαζα το πεδίο!

Η φωτογραφία είναι πράγματι θαυμάσια! Χρήστο, το άξιζες και με το παραπάνω. Εύγε σου, καλή συνέχεια, συνέχισε να εμπνέεις κόσμο, όπως και πολλοί άλλοι!