Λοιπόν: Επειδή τα δεδομένα μεγεθών των αντικειμένων βαθέως ουρανού διαφέρουν από πηγή σε πηγή, καλό είναι να παίρνεις δεδομένα από μία και μόνο πηγή, και δη από αυτήν που θεωρείς πιο αξιόπιστη, πχ DSS. Τα δεδομένα που έχουν τα προγράμματα δεν τα θεωρώ αξιόπιστα και γι' αυτό τα αγνοώ. Προσωπικά τα δεδομένα τα αντλώ από τον τρίτο τόμο της Uranometria, διότι ξέρω ότι πηγάζουν από τα ίδια κριτήρια. Τα μεγέθη που χαρακτηρίζουν τη δυσκολία ενός αντικειμένου, όπως σωστά ειπώθηκε είναι το οπτικό μέγεθος σε συνδυασμό με την επιφανειακή λαμπρότητα (SB). Ενώ δηλαδή το οπτικό μέγεθος είναι ένας δείκτης της ποσότητας του φωτός που εκπέμπει ένα αντικείμενο, η επιφανειακή λαμπρότητα είναι δείκτης της ποσότητας του φωτός ανά μονάδα επιφάνειας. Ουσιαστικά δείχνει πόσο απλώνεται το φως στην επιφάνεια του αντικειμένου. Σου μεταφέρω τα μεγέθη των αντικειμένων που δε καταφέρατε: NGC6814: mag 11.2v, επιφανειακή λαμπρότητα (SB)13.4. NGC7673: mag12.8v, SB13.1. NGC7741: mag11.3v, SB14.0. NGC7753: mag12.0v, SB14.0. NGC7640: mag11.3v, SB14.4. NGC147: mag9.5v, SB14.5. NGC7748 αγνώστων στοιχείων! NGC6140: mag11.3v, SB14.8. Επιλέξατε μεγάλους στόχους λοιπόν και αρκετά δύσκολους κυρίως λόγω έκτασης. Τους 6814, 7673, 7741, 147 θα τους κατέτασσα στα όρια της διαμέτρου σου, αν και θα δοκίμαζα και τους υπόλοιπους.