Μέχρι πριν ένα χρόνο νόμιζα ότι δεν έχω τίποτα. Ανακάλυψα όμως ότι στο δεξί μάτι μου έχω ελάχιστη μυωπία. Είναι ελάχιστη, ίσως μη μετρήσιμη, αλλά υπάρχει. Και το βλέπω όταν τεστάρω την οπτική του οξύτητα σε μακρινούς και μικρούς στόχους, συγκρίνοντάς το με το αριστερό. Από μικρός μου άρεσε να τεστάρω την όρασή μου στα δύσκολα.. Μου άρεσε πολύ να ψάχνω χαμένα αντικείμενα των συμμαθητών μου στο δημοτικό! Και τα "μπράβο" και "ευχαριστώ" που άκουγα, με χαροποιούσαν πολύ. Ας πώ και αυτό: Δεν αφήνω τα μάτια μου να τεμπελιάζουν. Τα ζορίζω όταν βρω την αφορμή. Ανακάλυψα την μικρή μυωπία του δεξιού μου ματιού, όταν μια μέρα στη δουλειά προσπαθούσα να διαβάσω μια αφίσα σε απόσταση 3 μέτρων με αρκετά μικρά γράμματα. Η δοκιμή έγινε για κάθε μάτι ξεχωριστά. Με το αριστερό την διάβαζα, με το δεξί όμως μόνο από το σχήμα των γραμμάτων μπορούσα να "εικάσω" την ταυτότητά τους! Έχω μια υποψία πού μπορεί να οφείλεται, αλλά είναι μόνο υποψία.. Δε ξέρω αν η μυωπία γενικώς ανεβαίνει, αλλά σε μένα αποκλείεται!