Υπάρχουν αρκετοί τρόποι κι ένας από αυτούς είναι αυτός που αναφέρει ο Κώστας . Εγώ χρησιμοποιούσα τη παρακάτω διαδικασία:
Επιλέγουμε ένα αστέρι ± 5 μοίρες κοντά στον ουράνιο ισημερινό.
Κλείνουμε την οδήγηση της βάσης ή σταματάμε να κινούμε χειροκίνητα το τηλεσκόπιο.
Αφήνουμε το αστέρι να κυλήσει παράλληλα πάνω στη διάμετρο του πεδίου που βλέπουμε δλδ απο τη μια πλευρά ως την άλλη. .
Χρονομετρούμε το χρόνο που χρειάζεται το αστέρι να διανύσει το πεδίο του προσοφθαλμίου.
Η διαδικασία επαναλαμβάνεται 3 φορές και στο τέλος βγάζουμε το μέσο όρο των μετρήσεών μας για να μειώσουμε το σφάλμα.
Υπολογίζουμε το πραγματικό πεδίο του προσοφθαλμίου (TFOV) σε μοίρες σύμφωνα με το γνωστό τύπο:
TFOV = 15,041 .t . cosd
όπου
15,041 = σταθερή κίνηση της γης 15,041’’ / sec
t= χρόνος διέλευσης αστεριού
cosd= συνημίτονο της απόκλισης του αστεριού (αν δεν βλέπουμε ουράνιο ισημερινό)
Αυτή την εποχή βολεύει πολύ γι αυτή τη μέτρηση ο α Υδροχόου (Sadalmelek) που βρίσκεται σχεδόν πάνω στον ουράνιο ισημερινό.