KonstantinosM

Τα παρέλαβα. Πολύ ωραία!!! Θέλουμε και χοντρό φουτεράκι το Φθινόπωρο. Ευχαριστώ για το δώρο.

Μπορείς να φτιάξεις πρόχειρα μια απλή κατασκευή και αν δεις ότι σε εξυπηρετεί και θέλεις κάτι καλύτερο, τα 25 $ δεν είναι μεγάλο κόστος. Χρησιμοποίησα : 1 θήκη μπαταριών 1 διακόπτη 1 led λευκό 1 ποτενσιόμετρο για το λεντάκι. 1 αλουμινόχαρτο Και επειδή έπρεπε κάπου να μπουν, τα ταίριαξα πρόχειρα σε ένα κουτί από στυλό. Κόστος κάτω από 4 ευρώ. Τα σημεία που πρέπει να προσέξεις είναι: - Τα αλουμινόχαρτο το χρησιμοποιούμε για να καλύψει το led που βγάζει πολύ μεγάλη σφαίρα φωτός. Χρησιμοποίησε αλουμινόχαρτο και όχι χαρτόνι για να καλύψεις το led, γιατί στο χαρτόνι δεν μπορείς να κάνεις πολύ μικρή τρύπα. Επίσης το τσαλάκωμα του αλουμινόχαρτου βοηθά στη σωστή τοποθέτηση πάνω στο led. - Με την πιο λεπτή βελόνα που έχεις, (σύριγγα ίσως) κάνε μια ΕΛΑΧΙΣΤΗ τρυπούλα στο αλουμινόχαρτο πάνω ακριβώς από το led. Πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο μικρή. Ίσα να την διακρίνεις. Όσο πιο μικρή τόσο μεγαλύτερη επιτυχία θα έχεις και τόσο πιο κοντά σου, θα τοποθετείς τα τεχνητό αστέρι σου, με όριο το κοντινότερο σημείο εστίασης του τηλεσκοπίου σου. - Το μεγαλύτερο πρόβλημα ίσως, είναι το ότι πρέπει να τοποθετήσεις το τεχνητό αστέρι σε κάποια απόσταση από εσένα για να μην είναι θολό το είδωλο από την αρχή. Βρες ένα σημείο που δεν φυσάει για να μην κουνάει όλη την κατασκευή σου. Εγώ για τηλεσκόπιο 8" το τοποθετώ περίπου 30 - 40 μέτρα μακρυά. Αυτό καταλαβαίνεις είναι ένα θέμα στην αρχή με το πήγαινε- έλα για να κάνεις σωστά το μέγεθος της τρύπας. ( Ποίος είπε ότι με την αστρονομία δεν βελτιώνεται η φυσική μας κατάσταση; ) - Το τεχνητό αστέρι δεν χρειάζεται να είναι κεντραρισμένο ακριβώς στο τηλεσκόπιο. Στο περίπου. Αν το φτιάξεις, καλή διασκέδαση! Αν το δοκιμάσεις από το σπίτι σου, βρες και μια καλή δικαιολογία για να εξηγήσεις εύκολα στον γείτονα τι είναι αυτό που βάζεις έξω από το σπίτι του. φιλικά

Μία διόρθωση, το FOV του Starsplitter είναι 65 μοίρες περίπου. Δημήτρη καλορίζικος. Και μία παρατήρηση. Δεν θυμάμαι αν έχεις βάλει μοτέρ στην ισημερινή σου. Με τόσο στενό πεδίο που έχουν οι H.D. Abbe το αντικείμενο μένει ελάχιστα δευτερόλεπτα στον προσοφθάλμιο. Για την χρήση που αναφέρεις ότι τον θέλεις, χωρίς μοτέρ έχω την εντύπωση ότι κάποιος χρειάζεται όσο το δυνατόν μεγαλύτερο πεδίο για να μην ταλαιπωρείται με μικρορυθμίσεις. Όταν παρήγγειλα τον University Optics Abbe παρήγγειλα ταυτόχρονα και τον αντίστοιχο Modified Ortho Starsplitter του Harry Siebert. Πέρα από την διαφορά που έχουν σαν φακοί εσωτερικά σε απόδοση, στην παρατήρηση το άνετο FOV 65 μοίρες του εξαιρετικού σε όλα Starsplitter, κάνει κάποιον να μην θέλει να ταλαιπωρηθεί άλλο μέσα στο βράδυ του, με το στενό πεδίο του UO για 17 ευρώ λιγότερα. Τον UO Abbe τον άφησα σχετικά γρήγορα στην άκρη και τον χρησιμοποιώ αφού τον μετέτρεψα πρώτα, μόνο για διαχωρισμό δύσκολων διπλών. Στην φωτογραφία που έβγαλα φαίνεται η διαφορά μόνο εξωτερικά. Ίσως θα έπρεπε να έχω γράψει ένα συγκριτικό γι’ αυτούς τους δύο φακούς. [fullalbumimg]10495[/fullalbumimg]

Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Χαίρομαι που γράψατε και τις απόψεις σας για το Μαράκι. Δημήτρη ο αέρας εδώ πράγματι είναι απόλαυση και μου κάνει χαρά να γράφω τέτοια θέματα που χρειαζόμαστε όλοι, οι αρχάριοι αλλά και οι πιο προχωρημένοι. Αγαπητέ μου φίλε, δεν ξέρω πως σου δημιούργησα αυτή την εντύπωση. Προσπάθησα να πω ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή δεν κάνουν για καμία χρήση τα κιάλια ζουμ (σχεδόν ). φιλικά,

. Ψάχνοντας στο Astrovox με αφορμή μια συζήτηση που έγινε τελευταία, για τα κιάλια με ζουμ για αστρονομική χρήση, είδα ότι χρειάζεται να υπάρχει ένα σχετικό αναλυτικό θέμα. Ανέτρεξα ξανά σε αρκετές πληροφορίες και πρόσθεσα τις δικές μου εμπειρίες από κιάλια. Στο τέλος του κειμένου υπάρχει επεξήγηση για λέξεις που δεν είναι κατανοητές και σημειώνονται με πράσινο χρώμα. Το θέμα αυτό, απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους που τώρα μπαίνουν στο χώρο της ερασιτεχνικής αστρονομίας, ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν με κιάλια και βλέπουν την αγορά κιαλιών με δυνατότητα ζουμ, να φαντάζει θείο δώρο. Γιατί όχι στα κιάλια με ζουμ; Γιατί, -κυρίως τα μεγάλα-, είναι κακά για σοβαρή παρατήρηση, είναι κακά για τα μάτια σας, κακά για την ηρεμία σας, κακά για την τσέπη σας, κακά για την φήμη των εταιριών που τα κατασκευάζουν, κακά γιατί τελικά θα κοστίσουν περισσότερο από ότι τα αγοράσετε. Τι εννοούμε λέγοντας κιάλια ζουμ; Τα κιαλια τα οποία έχουν συνεχόμενη μεγέθυνση, λέγονται zoom. Τα αναγνωρίζουμε από τους αριθμούς μεγέθυνσης που είναι για παράδειγμα 8-16Χ40 ή 20-140Χ70 κλπ. Το πρώτο και το δεύτερο νούμερο είναι το εύρος της μεγέθυνσης, πόσο δηλαδή θα μεγεθύνουν αυτό το είδωλο που βλέπουμε (από 8 έως 16 φορές για το πρώτο παράδειγμα). Όσα κιάλια δεν έχουν συνεχή μεταβαλλόμενη μεγέθυνση λέγονται "κιάλια σταθερής μεγέθυνσης" πχ τα 20Χ80 μεγεθύνουν τα αντικείμενα 20 φορές . Ο τελευταίος αριθμός δηλώνει την διάμετρο του αντικειμενικού φακού*, που είναι 40mm στο πρώτο παράδειγμα. [fullalbumimg]10476[/fullalbumimg] Είναι άσχημη η ιδέα για ζουμ; Καθόλου άσχημη. Θα ήταν υπέροχη ιδέα αν μπορούσαν οι κατασκευαστές να αποφύγουν τα προβλήματά που έχουν αυτά τα κιάλια. Όταν ήμουν στα 15, μου χάρισαν ένα ζευγάρι κιάλια με ζουμ. Η ιδέα του να μπορώ, οτιδήποτε έβλεπα μέσα από αυτά, να το φέρνω ακόμη πιο κοντά, ήταν καταπληκτική. Βέβαια δεν ήταν και τόσο καλά στην μεγάλη μεγέθυνση, γιατί τα έδειχναν κάπως θολά. Και για το βράδυ, επίσης δεν ήταν καλά. Δεν θυμάμαι να τα είχα στρέψει στον ουρανό, για παρατήρηση ουρανίων αντικειμένων, γιατί ήδη, φαινόντουσαν όλα σκοτεινά μετά το απόγευμα. Ήταν όμως εξαιρετικά, για να παρατηρώ το Μαράκι της γειτόνισσας. Μεγαλώνοντας άλλαξαν τα γούστα μου στο τι μου άρεσε να παρατηρώ με κιάλια και το θαύμα του βραδινού ουρανού με είχε κερδίσει. Μια ιδέα όμως που πάντοτε με εξιτάριζε, ήταν να μπορέσω να βρω ένα πολύ καλό ζευγάρι κιάλια με ζουμ για αστρονομική χρήση. Μέχρι που ανακάλυψα ότι αυτό μάλλον, δεν μπορεί να συμβεί. Η ιδέα όμως αρέσει σε πολύ κόσμο. Πως λειτουργούν; Θα μπορούσαμε να κάνουμε μια σκέψη. Αφού υπάρχουν καλοί φωτογραφικοί φακοί ζουμ, γιατί δεν λειτουργούν εξ ίσου καλά και τα κιάλια με ζουμ; Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι τα κιάλια είναι σαν δύο ενωμένα τηλεσκόπια. Για να έχουμε μια καθαρή εικόνα πρέπει ο συγχρονισμός τους της μεγέθυνσης και της ευθυγράμμισης* (Collimation) να είναι τέλειος. Για να το καταφέρουν αυτό οι κατασκευαστές τοποθετούν κινούμενους φακούς μέσα στους σωλήνες με σπειροειδή κίνηση από βίδες που τους στηρίζουν. Όταν κάνουμε ζουμ, τότε η κίνηση μεταφέρεται στις βίδες από γρανάζια ή από ένα εύκαμπτο μεταλλικό έλασμα που συνδέει τον αριστερό με τον δεξί μηχανισμό. [fullalbumimg]10477[/fullalbumimg] Όπως θα καταλάβατε υπάρχει αρκετός τζόγος σε όλα αυτά τα κινούμενα μέρη, που με την πάροδο του χρόνου, χειροτερεύει. Έτσι σχηματίζονται διαφορετικής μεγέθυνσης εικόνες σε κάθε μάτι. [fullalbumimg]10478[/fullalbumimg] Το πρόβλημα εδώ, είναι το εξής: Ενώ ο εγκέφαλός μας έχει την δυνατότητα να αντισταθμίζει μικρά προβλήματα ευθυγράμμισης από τα κιάλια, δεν μπορεί να κάνει το ίδιο όταν βλέπει διαφορετικές μεγεθύνσεις* μιας εικόνας. Το αποτέλεσμα είναι ασαφείς εικόνες με 2 διαφορετικές μεγεθύνσεις. Υπάρχουν και άλλα προβλήματα; -Το περιορισμένο οπτικό πεδίο (FOV)* σε σχέση με αυτό στα κιάλια σταθερής μεγέθυνσης, -προβλήματα ευθυγράμμισης (Collimation)*, -σκοτεινές εικόνες, -δύσκολη και ακριβή επισκευή. Το μικρό FOV είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα στα κιάλια με ζουμ, σε σχέση με τα αντίστοιχα σταθερής μεγέθυνσης. Το παρακάτω παράδειγμα είναι με δύο ζευγάρια κιάλια που έχω δοκιμάσει τα Barska και τα Vixen Ζουμ κιάλια: Barska 12-60X70 FOV στις 12Χ = 2,3 μοίρες Σταθερά κιάλια: Vixen 12X80 FOV στις 12Χ = 4,5 μοίρες Όσο μεγαλώνει το ζουμ τόσο μικραίνει το ήδη μικρό FOV. Η αίσθηση που είχα με τα ζουμ κιάλια ήταν σαν να κοιτούσα μέσα από κουβαρίστρες. Και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, λόγω του σχεδιασμού του συγκεκριμένου τύπου κιαλιών. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι συνήθως, το FOV στην μικρή μεγέθυνση (πχ το 2,3 μοίρες στο παράδειγμα παραπάνω) είναι το μισό από την αντίστοιχη, στα σταθερής μεγέθυνσης κιάλια (4,5 μοίρες στο ίδιο παράδειγμα). Ήπια πολύ και τα βλέπω όλα διπλά; Τα προβλήματα Collimation συμβαίνουν και πάλι λόγω των πολλών κινούμενων μερών. Κάποια στιγμή ένας από τους δύο μηχανισμούς χαλαρώνει με αποτέλεσμα την κακή ευθυγράμμιση. Βλέπουμε δηλαδή διπλά είδωλα. Όσο αλλάζετε την μεγέθυνση τόσο αλλάζει και η ευθυγράμμιση. Και όσο μεγαλύτερη η μεγέθυνση τόσο αυξάνουν οι απαιτήσεις μας για μια καλή ευθυγράμμιση, η οποία όμως δεν μπορεί να συμβεί. Στα δε φτηνά ζουμ, υπάρχουν πολλές φορές παράπονα, ότι ξεκινάνε με λάθος ευθυγράμμιση από το εργοστάσιο. [fullalbumimg]10482[/fullalbumimg] Το πρόβλημα με τις σκοτεινές εικόνες οφείλεται στην μικρή «κόρη εξόδου*» ή οπτικό άνοιγμα του προσοφθάλμιου (exit pupil). Το μικρό exit pupil κάνει τις εικόνες πολύ σκοτεινές στην μεγάλη μεγέθυνση. Για παράδειγμα με κιάλια 12-60Χ70 όταν κοιτάμε στην μεγαλύτερη μεγέθυνση 60Χ, το exit pupil είναι 1,1 και αυτόματα χάνεται το μεγάλο πλεονέκτημα που έχουν τα κιάλια να δίνουν φωτεινές εικόνες. Η ανάλυση* (resolution) χαλάει πάνω από τις 20Χ το ίδιο και η αντίθεση* (contrast). Είναι λοιπόν δύσκολα για αστρονομική χρήση, το πολύ-πολύ να μπορεί κάποιος να βλέπει καθαρά το φεγγάρι. Το πρόβλημα τις επισκευής είναι διπλό. Ή θα κοστίζει τόσο όσο αγοράσαμε τα φτηνότερα κιάλια μας οπότε δεν αξίζει τον κόπο να επισκευαστούν ή θα είναι τόσο δύσκολο να φτιαχτούν που θα τα παραλάβουμε με καθόλου ή λίγα μικροπροβλήματα διαφορετικής μεγέθυνσης, που και πάλι θα ξανά μεγαλώσουν. Έτσι τα κιάλια που αγοράσαμε με τόση χαρά, φτάνουν να κοστίζουν από επισκευές περισσότερο από το πραγματικό τους κόστος. Φτιάχνουν κιάλια ζουμ οι καλοί κατασκευαστές; Θα έχετε παρατηρήσει ότι οι καλές μάρκες κατασκευής κιαλιών, συνήθως δεν περιλαμβάνουν στην γκάμα τους την λέξη «ζουμ». Σε αυτό έχουν υπάρξει σπάνια μερικές εξαιρέσεις, όπως αυτή της Nikon, η οποία κατασκευάζει διάφορα ζουμ για παράδειγμα 8-24Χ25, 10-22Χ50, 7-15Χ35 κλπ. Υπάρχουν όμως πολλά παράπονα στο Ίντερνετ για τα κιάλια αυτά με εξαίρεση ένα μοντέλο 8-16Χ40 XL, για το οποίο δεν έχω εμπειρία, αλλά γράφτηκαν κάποια καλά σχόλια (προσέξτε το εύρος της μεγέθυνσης τους). Και πάλι όμως ανέφεραν ότι έπασχε από σκοτεινές εικόνες και κάποια προβλήματα κακής ευθυγράμμισης. Τα συγκεκριμένα κιάλια δεν παράγονται πλέον. Δεν μπορούν λοιπόν οι κατασκευαστές να φτιάξουν καλά κιάλια ζουμ; Μπορούν. Αλλά θα κόστιζαν μια περιούσια. Για να μπορούν πάντοτε να έχουν την ίδια μεγέθυνση και να μην χάνεται η ευθυγράμμιση, χρειάζεται πολύπλοκη και πανάκριβη κατασκευή. Τελευταία κάποιες καλές εταιρίες κατασκευάζουν κιάλια διπλής μεγέθυνσης πχ τα Leupold switch/power περίπου στα 1000 δολάρια, ή τα Leica Duovid 10/15Χ50mm και 8/12Χ42mm που κοστίζουν περίπου 2500 δολάρια. [fullalbumimg]10479[/fullalbumimg] Έχουν 2 σταθερές 8 ή 12Χ και όχι συνεχόμενες μεγεθύνσεις. Ακούγονται γι’ αυτά πολύ καλά λόγια και φυσικό είναι, αφού κοστίζουν ένα σκασμό λεφτά. Πιστεύω ότι την τακτική αυτή θα ακολουθήσουν και άλλοι κατασκευαστές για να παράγουν φτηνότερα διπλής μεγέθυνσης κιάλια. Τελικά αν τα αγοράσω μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάπου; Αν παρ’ όλα αυτά, θέλετε να αγοράσετε κιάλια ζουμ σκεφτείτε που θα θέλατε να τα χρησιμοποιήσετε. Μην αγοράσετε με τίποτα κιάλια με πολύ μεγάλη μεγέθυνση πχ 20-140Χ70, "η μητέρα όλων των κιαλιών" όπως λέει η διαφήμιση. Είναι άχρηστα. (Φαντάζεστε την 0,5 κόρη εξόδου; Αφήστε τα και ασχοληθείτε καλύτερα στο σπίτι σας, με την έξοδο της κόρης.) Προσωπικά θα δοκίμαζα κάτι (λέμε τώρα) μέχρι 15Χ περίπου να είναι η μεγαλύτερη μεγέθυνση και με όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αντικειμενικό φακό. Προσέξτε η μεγαλύτερη μεγέθυνση επίσης, να είναι πάντοτε κάτω από το μισό του αντικειμενικού φακού. Δηλαδή για κιάλια των 50mm η μεγάλη μεγέθυνση να είναι όσο μπορείτε πιο κάτω από 25Χ. Αλλιώς τα προβλήματα θα είναι αρκετά. Για παράδειγμα ας δούμε ένα ζευγάρι 8-25Χ25. Για παρατήρηση πουλιών δεν κάνουν. Υπάρχουν τα προβλήματα με την σκοτεινή εικόνα στις μεγάλες μεγεθύνσεις που η κόρη εξόδου στο παράδειγμά μας, είναι 1,0 πολύ κάτω από το μίνιμουμ 3,0 που χρειαζόμαστε για ημερήσια παρατήρηση. Για να παρακολουθείτε αθλήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Αλλά το μικρό FOV δεν θα σας άφηνε να ακολουθήσετε την δράση. Και πάλι θα ήταν σκοτεινά. Ακόμη και στην μικρότερη μεγέθυνση 8Χ θα ήσαστε στο όριο για ημερήσια παρατήρηση. Για επίγεια παρατήρηση εκτός από τα παραπάνω θα πρέπει να προσθέσετε και το πρόβλημα της παραμόρφωσης από τα κύματα θερμότητας. [fullalbumimg]10481[/fullalbumimg] Αναφέρομαι στο φαινόμενο που βλέποντας μέσα από τηλεφακούς μακριά, το τοπίο μοιάζει να βράζει. Επίσης να έχετε υπ’ όψιν σας ότι πάνω από 10-12Χ μεγέθυνση, είναι αδύνατο να κρατάτε σταθερά τα κιάλια για πολύωρη παρατήρηση χωρίς την βοήθεια ενός γερού τρίποδου. Τελικά έχω μείνει με την εντύπωση ότι για το μόνο στο οποίο μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε, είναι για να βλέπετε το Μαράκι της γειτόνισσας. Κλείνω, με το πιο σύντομο ανέκδοτο: - ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ κιάλια ζουμ!!! Γλωσσάρι: ανάλυση (resolution) Η ικανότητα των κιαλιών να ξεχωρίζουν ένα μικρό είδωλο και να μας δίνουν ιδανικά, λεπτομερείς εικόνες εξαιρετικής καθαρότητας. αντίθεση (contrast) Η ικανότητα που έχουν οι φακοί, με τις επιστρώσεις που τοποθετούν οι κατασκευαστές, να ξεχωρίζουν τα φωτεινά και τα αμυδρά αντικείμενα από το φόντο και να μεταδίδουν όσο το δυνατόν περισσότερο φως στα μάτια μας. Όταν η αντίθεση είναι χαμηλή αρκετό εισερχόμενο φως ανακλάται και δεν μεταδίδεται και δύσκολα διακρίνουμε τα λιγότερο φωτεινά αντικείμενα. Φτηνά κιάλια μπορούν να μεταδώσουν ίσως μόνο το 79% από το φως ενώ τα ακριβότερα με καλές επιστρώσεις μπορούν να φτάσουν να μεταδίδουν το 93 με 96% από το εισερχόμενο φως. αντικειμενικός φακός Οι αντικειμενικοί φακοί είναι οι μπροστινοί μεγαλύτεροι φακοί στα κιάλια. Η διάμετρός τους μετριέται σε χιλιοστά και είναι ο τελευταίος αριθμός που τα χαρακτηρίζει πχ τα κιάλια 10Χ50 έχουν αντικειμενικό φακό 50mm διαφορετική μεγέθυνση φακών Σε ένα ζευγάρι κιάλια ζουμ που δεν λειτουργούν σωστά οι φακοί μεταφέρουν εικόνα με διαφορετική μεγέθυνση σε κάθε μάτι. Έτσι βλέπουμε μια ασαφή εικόνα από 2 διαφορετικές μεγεθύνσεις, η οποία δεν είναι ευχάριστη για το μάτι. Αυτό είναι και τι πιο συνηθισμένο πρόβλημα στα κιάλια με ζουμ. ευθυγράμμιση (Collimation) Η ευθυγράμμιση στα κιάλια αναφέρεται στην οπτική και μηχανική ευθυγράμμιση ως προς τον οπτικό άξονα τους για να αποδίδουν καλά. Όταν δεν είναι ευθυγραμμισμένα οι εικόνες του ειδώλου απέχουν μεταξύ τους και δεν ταυτίζονται. Ο εγκέφαλός μας ευτυχώς έχει την δυνατότητα να διορθώνει μικρά προβλήματα ευθυγράμμισης. Όταν τα προβλήματα αυτά είναι μεγάλα νοιώθουμε τα μάτια μας να αλληθωρίζουν και μπορεί, αν συνεχίσουμε να παρατηρούμε, να έχουμε ζαλάδα και πονοκεφάλους. Τα καλά κιάλια έρχονται πάντοτε τέλεια ευθυγραμμισμένα από το εργοστάσιο όπου χρησιμοποιούνται συχνά λέιζερ γι αυτό το σκοπό με αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους. Στα φτηνότερα κιάλια δεν δίνουν οι κατασκευαστές μεγάλη προσοχή και συχνά υπάρχουν παράπονα από τους πελάτες. κόρη εξόδου ή οπτικό άνοιγμα του προσοφθάλμιου, (exit pupil) Η κόρη εξόδου είναι η διάμετρος της δέσμης φωτός που βγαίνει από τους φακούς και μετριέται σε χιλιοστά. Όσο μεγαλύτερη είναι η διάμετρος αυτή τόσο πιο φωτεινά είναι τα είδωλα και πιο αποτελεσματικά τα κιάλια σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Την διάμετρο αυτή την βρίσκουμε διαιρώντας το μεγαλύτερο με το μικρότερο νούμερο που χαρακτηρίζουν τα κιάλια. Για παράδειγμα τα κιάλια 7Χ50 έχουν κόρη εξόδου 7,1. Η μεγάλη διάμετρος είναι πλεονέκτημα στα αστρονομικά κιάλια που η παρατήρηση γίνεται βραδινές ώρες και έτσι η κόρες των ματιών μας ανοίγουν και αυτές για να λάβουν περισσότερο φως. Επίσης η κόρη εξόδου έχει να κάνει και με την ηλικία. Ένα νεαρότερο άτομο έχει συνήθως τις κόρες των ματιών του στα 7mm. Ένα μεγαλύτερο άτομο, με την πάροδο των χρόνων μπορεί να κατέβει στα 5mm. Έτσι κάποιος με 5mm κόρη ματιού δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί όλο το φως που δίνουν κιάλια με 7mm άρα μπορεί να χρησιμοποιήσει μικρότερα ή ελαφρύτερα κιάλια. Για ημερήσια παρατήρηση η κόρη εξόδου δεν πρέπει να είναι κάτω από 3mm ενώ για βραδινή ιδανικά είναι, τα 5-7mm. οπτικό πεδίο (FOV, Field of View) Το πλάτος της περιοχής που βλέπουμε με τα κιάλια ονομάζεται οπτικό πεδίο. Μετριέται με μοίρες πχ 4,5 μοίρες του ουρανού ή με μέτρα στο χιλιόμετρο πχ 78μέτρα/1000 μέτρα (ή πόδια αντίστοιχα). Σχετίζεται με την μεγέθυνση και μια μεγάλη μεγέθυνση έχει σαν αποτέλεσμα μικρό FOV και το αντίθετο. Συνήθως ζητάμε από ένα φακό να έχει μεγάλο οπτικό πεδίο ώστε να βλέπουμε μεγαλύτερη περιοχή και η παρατήρηση να είναι πιο ευχάριστη.

Σωστές και οι δύο παρατηρήσεις. Το πιθανότερο είναι να νόμιζε ότι βλέπει τον Υπερίωνα και να το μπέρδεψε. Ο Δίας όντως φαίνεται μικρότερος στα κιάλια. Για να πάρουμε μια ιδέα πρέπει να απομακρυνθούμε από μια 19αρα οθόνη γύρω στο 1.5 μέτρο. Σχηματίζοντας ένα κύκλο με τα χέρια τεντωμένα ενώνοντας δείκτες με αντίχειρες γύρω από την φωτογραφία αυτή, είναι η αίσθηση του μεγέθους του Δία που έχω στην παρατήρηση. Αγαπητέ Χρήστο Μαρίνο ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι η επισήμανσή μου, δεν αφορά το αν κάποιος αισθάνεται υπερήφανος που μπορεί να δει καλύτερα από άλλους, αλλά το ότι όσο αφορά θέματα με ερωτήσεις καινούργιων στο άστροβοξ καλό είναι να τους δίνουμε καθαρότερη άποψη για το τι να περιμένουν να δουν και να μη τους τρελαίνουμε. Η ομορφιά, του να παρατηρούμε με κιάλια βρίσκεται αλλού και δύσκολα συγκρίνεται με άλλες παρατηρήσεις.

Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν κάποιες υπερφίαλες δηλώσεις μας μπορούν να απογοητεύσουν σε μεγάλο βαθμό, νέους ερασιτέχνες και να τους κάνουν να παρατήσουν την αστρονομία πριν ακόμη ξεκινήσουν. Και αυτό γιατί άλλα θα περιμένουν και άλλα θα δουν τελικά. Επίσης να τους βάλουν σε περιττά έξοδα. Συνέβη παλιότερα σε φίλο που τα παράτησε. Τα παραπάνω ας μην θεωρηθούν μομφή αγαπητέ φίλε MARINOS, στις δηλώσεις σου , αλλά ας σκεφτούμε για μια στιγμή τι θα περιμένει να δει μέσα από τα κιάλια του κάποιος νέος στο Αstrovox όταν διαβάζει αυτό. Γιατί όσο και αν το επισημαίνουν ο κ. Τάσος Βράτολης και ο κ. kkokkolis ότι με κιάλια μην περιμένεις πλανήτες, η σιγουριά των απαντήσεων ότι με 15Χ φαίνονται οι δακτύλιοι θα οδηγήσει έναν νεο σε λανθασμένες απόψεις. Νομίζω ότι αφού αγόραζε ένα καλό ζευγάρι κιάλια για αστρονομία θα περίμενε να δει δακτυλίους στον Κρόνο με 15Χ και ακόμα με 30Χ. Τελικά αυτό που θα έβλεπε θα ήταν αυτά που αναφέρουν παραπάνω οι 2 φίλοι. Εγώ θα δοκιμάσω κάτι διαφορετικό από περιγραφές. Για να έχουν λοιπόν οι καινούργιοι στο χώρο μια πληρέστερη άποψη παραθέτω μερικές φωτογραφίες και ο κάθε ένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του. Τις φωτογραφίες αυτές εκτός από την τελευταία τις πήρα από το Ίντερνετ. Η φωτογραφία αυτή είναι ένα σχέδιο για το πως φαίνεται ο Κρόνος μέσα από κιάλια 25Χ100. Γιατί δεν έφτιαξε δακτυλίους; Μήπως γιατί δύσκολα τους έβλεπε στις 25Χ; Η επόμενη φωτό είναι από απόκρυψη του Κρόνου από την Σελήνη. Που είναι ο Κρόνος; Αυτό το σημαδάκι κάτω αριστερά. Έτσι θα έβλεπε κάποιος τον Κρόνο σε αυτή τη μεγέθυνση από τηλεσκόπιο. Την φωτογραφία αυτή την έβγαλα χθες το βράδυ μέσα από τα 22Χ85 κιάλια μου. Η κάμερα ήταν στο χέρι γι αυτό και είναι κουνημένη και έτσι ο Κρόνος δείχνει με μεγαλύτερη επιμήκυνση από την πραγματικότητα. Δεν έχει σημασία αυτό. Το ζητούμενο εδώ είναι το πως φαίνεται το μέγεθος του Κρόνου στις 22Χ. Είναι το μισό από αυτό που βλέπετε εδώ. Άρα για τα όσα γράφτηκαν παραπάνω για καθόλου ή για υποψία δακτυλίων η για ξεκάθαρους, πιστεύω να μπαίνουν πλέον τα μεγέθη σε μια τάξη. φιλικά,

Επειδή ξέφυγε το θέμα κάπως, από αυτό που ζητάει ο άνθρωπος, να υπενθυμίσω... Φιλικά,

Το πρόβλημα με την μεγάλη προσέλευση κόσμου, δεν είναι τωρινό. Πριν από 9-10 χρόνια που είχα πάει, πάλι το ίδια ήταν. Την πρώτη φορά δεν μπορέσαμε να μπούμε λόγω υπεράριθμων ατόμων και μπήκαμε τον επόμενο μήνα. Από τότε όμως ρωτάγαμε, γιατί δεν κάνουν περισσότερες βραδιές για το κοινό αφού υπάρχει ενδιαφέρον. Έχουν τις δυνατότητες, έχουν πολύ καλό ομιλητή, αλλά... Πιστεύω ότι αν ήθελαν την πλατιά ενημέρωση του κόσμου, θα οργάνωναν συχνότερες αστροβραδιές. Δυστυχώς με αυτά που βλέπουμε στην Ελλάδα, μοιάζει άλλη μια φορά με το γνωστό τρικ, - κάνουμε κάτι λίγο, για να ακούγεται στο τέλος του χρόνου στους από πάνω μας ότι φροντίσαμε για την επιμόρφωση του κοινού-. Θα μπορούσε μάλιστα αφού υπάρχει τέτοια προσέλευση όλα αυτά τα χρόνια και πάντοτε έρχεται περισσότερος κόσμος από όσους χωράει (γνωρίζω μόνο για τους θερινούς μήνες), να είναι ένα αρκετά κερδοφόρο κομμάτι. Κρίμα όμως, γιατί η παρατήρηση μέσα από το τηλεσκόπιο τους, θα μπορούσε να ήταν το έναυσμα για περισσότερο κόσμο, να ασχοληθεί με την αστρονομία. Αυτό τουλάχιστον έγινε για μένα, όταν περιμένοντας όλο το βράδυ υπομονετικά, κοίταξα για 30 δευτερόλεπτα το σφαιρικό σμήνος του Ηρακλή. Και χάθηκα μέσα του!

Πολύ όμορφο βίντεο με εξαιρετική δουλειά στον ήχο. Παρουσιάζει 12 επιστήμονες Michael Shermer, Jacob Bronowski, Carl Sagan, Neil deGrasse Tyson, Richard Dawkins, Jill Tarter, Lawrence Krauss, Richard Feynman, Brian Greene, Stephen Hawking, Carolyn Porco και PZ Myers, να προβάλουν την επιστήμη μέσα από λόγια σοφίας. Μου λείπει βέβαια εμένα και κάτι από Δανέζη - Θεοδοσίου στο βίντεο... φιλικά, Κωνσταντίνος

Λάθος. Μπορεί να διαγραφεί.

Μπάμπη επειδή δεν μου έχει παρουσιαστεί πρόβλημα από το βάρος δεν έχω ασχοληθεί να βελτιώσω την κατασκευή. Στο Ίντερνετ έχω ψάξει αρκετά και δεν βρήκα σπονδυλωτή για παραπάνω κιλά. Κάτι που θα έκανα, είναι η χρήση μιας απλής λάμας ώστε να κρατά περισσότερο βάρος. Σε συνομιλία που είχα με τον Δημήτρη (sevax) είδα ότι μάλλον θα έχει πρακτική εφαρμογή. Το πρόβλημα αν δημιουργηθεί από το βάρος, θα γίνει στα σημεία 1 και 2 που σημειώνω με βέλη. Εάν λοιπόν μπει μια διαγώνια ( ή κάθετη ) λάμα με μία εγκοπή στη μέση και με 2 βίδες με πεταλούδες για σφίξιμο, στους κίτρινους κύκλους, το πρόβλημα θα λυθεί απλά. Οι βίδες αυτές δεν χρειάζεται να σφίγγονται συνέχεια όλο το βράδυ. Νόμιζα ότι ίσως υπάρξει πρόβλημα στο σημείο 3, αλλά μάλλον δεν θα υπάρξει τελικά. Νομίζω θα δουλέψει. Θα το φτιάξω και θα σας ξαναπώ.

Αγαπητέ Ηλία δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια στάνταρντ απάντηση για το αν είναι καλύτερη η χρήση κοινού τρίποδα με 45ο προσοφθάλμια. Η στάση του σώματος παίζει για μένα σημαντικό ρόλο στην εξάσκηση αυτού του χόμπι άλλα και πολλών άλλων ακόμα. Και όταν είναι κακή, χωρίς να το καταλαβαίνουμε πολλές φορές, είναι ο βασικός υπαίτιος που κάποιοι παρατάνε ένα χόμπι γιατί δεν είχαν σωστή στάση στο σώμα, κουραζόντουσαν και πίστευαν ότι έφταιγαν άλλα... Η παρατήρηση με κιάλια, μου προσφέρει μια άνεση που δεν την έχω όταν παρατηρώ με τηλεσκόπιο. Εκμεταλλεύομαι λοιπόν το μεγάλο οπτικό πεδίο, το ότι δεν ψάχνω "ψήλους στα άχυρα" και έχω μια πραγματικά απολαυστική παρατήρηση. ( Οι χαρά που παίρνω από τα κιάλια είναι πολλές φορές εφάμιλλη αυτής από το τηλεσκόπιο, αλλά με πιο άνεση). Υπάρχουν 3 στάσεις που μπορούμε να πάρουμε όταν παρατηρούμε με κιάλια. Όρθιοι, καθιστοί σε καρέκλα, ή σε ύπτια στάση. Και σημασία έχει, ποιος είναι ο τρόπος που βολεύει τελικά τον καθένα. Βρήκα στο Ίντερνετ αυτές τις φωτογραφίες: Δείχνουν τις διάφορες στάσεις και την άνεση πολύωρης παρατήρησης που προσφέρουν. Ρωτάς λοιπόν, εάν είναι προτιμότερη η χρήση κλασικού τρίποδα για 45ο προσοφθάλμια; Νομίζω ότι πριν απαντήσει κάποιος σε αυτό πρέπει να ρωτήσουμε πόση ώρα παρατηρεί κάποιος και με ποιο σκοπό. - Παρατηρεί για 1-2 ώρες, ή περνάει όλο το βράδυ κάτω από τον ουρανό; - Παρατηρεί γενικά τον ουρανό με κάποιο χάρτη για να μην χάνεται, ή χρησιμοποιεί οργανωμένη παρατήρηση με χάρτη, σημειώσεις, αλλά και προγραμματισμό του τι θα παρατηρήσει; Προσωπικά χρησιμοποιώ τον τελευταίο τρόπο και αφού η ξαπλώστρα με ένα σλίπινγκ-μπαγκ μου δίνει παραπάνω ώρες επειδή κουράζομαι λιγότερο και καταναλώνω λιγότερη ενέργεια επειδή είμαι στα ζεστά, τον προτιμώ ακόμη και για κιάλια με 45ο. Κάτι σίγουρο που μπορώ να πω εδώ, είναι ότι εάν θέλουμε να καθόμαστε σε καρέκλα, η λύση με τρίποδο κλασικό, είναι η χειρότερη. Γιατί; Ρίξε μια ματιά στις 2 φωτό: Στην 1η περίπτωση με το κλασικό τρίποδο, πρέπει να πλησιάσει κάποιος τόσο κοντά, ή να μπει κάτω από το 3ποδο, αν του το επιτρέπει η κατασκευή του, που αισθάνεται άβολα ή τον "πνίγει" το τρίποδο όπως είναι χωμένος από κάτω του, με την καρέκλα. Στην 2η περίπτωση όμως υπάρχει "αέρας" και η στάση στην πλάτη είναι πιο άνετη. Δεν έχω αγοράσει ακόμα κάποιο με 45 μοίρες. Οι λόγοι είναι ότι νοιώθω να ξεφεύγω από την στενή έννοια του όρου κιάλια, και πηγαίνω προς το bino τηλεσκόπιο με εναλλασσόμενους προσοφθάλμιους. Δεν με χαλάει πολύ αυτό, αλλά καταλαβαίνεις ότι χάνεται η απλότητα του κλασικού ζευγαριού από κιάλια. Ένας άλλος λόγος, - που μπορεί απλά να είναι ιδιοτροπία μου- είναι η αίσθηση που έχω με τα κλασικά κιάλια, του "βλέπω εκεί που στοχεύω". Όπως όταν βλέπεις από τον ερευνητή του τηλεσκοπίου σου. Μόλις όμως βάλεις το μάτι σου στον προσοφθάλμιο του τηλεσκοπίου, (κατοπτρικό, καταδιοπτρικό) ψάχνεις λίγο να προσανατολιστείς. Άλλοι λόγοι είναι το υψηλότερο κόστος, το μεγαλύτερο βάρος, ακριβότερα προσοφθάλμια, καταλαβαίνεις... Δεν θα το αποφύγω όμως μάλλον αλλά η χρήση του ξέρω ότι δεν θα έχει ποτέ την άνεση που έχουν τα κιάλια. Τα vixen bt80 είναι κάποια που θα το κοίταζα σοβαρά. Έχω παρατηρήσει στο εξωτερικό με αυτά και έμεινα ενθουσιασμένος. Υπάρχει review στα Ελληνικά από την Aktis http://www.aktistar.com/photo2004/vbt.htm Για τα υπόλοιπα... καταλαβαίνω ότι ψάχνεις την καλύτερη ποιότητα. Προφανώς θα ξέρεις λοιπόν και τα τεστ στο cloudynights Όσο για την ερώτησή σου σχετικά με τους λόγους και εντυπώσεις από τα κιάλια μου συνοπτικά θα πω ότι τα Garrett Signature 22x85 και τα 10.5Χ70 είναι εκπληκτικά σε όλο το φάσμα του οπτικού πεδίου . Άστρα ακίδες σχεδόν μέχρι το άκρο των φακών έως και το 90%, σχεδόν καθόλου χρωματισμός, υψηλή αντίθεση, σοβαρή ποιοτική κατασκευή, αρκετά καλό eye relief, τα συνιστώ ανεπιφύλακτα για σοβαρή παρατήρηση. Βγαίνουν τα ίδια σε 3-4 διαφορετικά ονόματα. Μπράβο στους Κινέζους! Το άλλο ζευγάρι που ανέφερα είναι το Celestron Comet Hunter 11X80 με 4.5ο πεδίο, κατασκευασμένα στην Ιαπωνία. Είναι παλιότερης κατασκευής και τα χρησιμοποιώ σπάνια πια, αλλά ακόμη εκπλήσσομαι από την οξύτητα τους. Μπράβο στους Γιαπωνέζους! Ίσως αργότερα να γράψω αναλυτικότερα για όλα αυτά. φιλικά Κωνσταντίνος