Δροσος Γεωργιος

Ελληνίδα φοιτήτρια έφτιαξε «διαστημικό» κοκτέιλ για την επερχόμενη αποστολή της ESA στο Δία. Πρόκειται για ένα πρωτότυπο διαστημικό διαγωνισμό για την αποστολή JUICE που ξεκινά το ταξίδι της σε λίγες μέρες.Πυρετωδώς ετοιμάζεται ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) για την αποστολή JUICE που είναι προγραμματισμένη να εκτοξευτεί στις 13 Απριλίου το σκάφος της οποίας θα μελετήσει το Δία και ορισμένα από τα φεγγάρια του που παρουσιάζουν το μεγαλύτερο επιστημονικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για μια σημαντική αποστολή αφού ανάμεσα στα άλλα θα καταγραφούν δεδομένα σχετικά με την πιθανότητα ύπαρξης ζωής στο σύστημα του Δία. Η ESA οργάνωσε ένα διαγωνισμό στον οποίο κάλεσε τους συμμετέχοντες να δημιουργήσουν έναν χυμό (juice) εμπνευσμένο φυσικά από το όνομα της αποστολής. Στις δέκα καλύτερες δημιουργίες εντάσσεται και μια ελληνική, της φοιτήτριας, Ελένης Κουτσιώνα. Η διαστημική αποστολή πάντως δεν έχει δανειστεί το όνομά της από κάποιον χυμό. Ο τίτλος της αποτελεί σύντμηση του «Jupiter Icy Moon Explorer» («Εξερευνητής των παγωμένων φεγγαριών του Δία»). Η πρωτοποριακή αποστολή αναμένεται να φτάσει στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, Δία, σε οκτώ χρόνια για να κάνει λεπτομερείς παρατηρήσεις και θα κάνει για τρία χρόνια 35 κοντινές διελεύσεις στους τρεις δορυφόρους του, δηλαδή τον Γανυμήδη, την Καλλιστώ και την Ευρώπη, πριν μπει σε τροχιά γύρω από τον Γανυμήδη. Μάλιστα, θα είναι η πρώτη αποστολή που θα βρεθεί ποτέ σε τροχιά γύρω από ένα άλλο φεγγάρι πέρα από το δικό μας, τον Γανυμήδη, που είναι το μεγαλύτερο φεγγάρι του Δία.Η ESA προσκάλεσε τους ενδιαφερόμενους να φτιάξουν ένα mocktail, ένα κοκτέιλ χωρίς αλκοόλ δηλαδή, και ο νικητής τής πιο ευφάνταστης συνταγής θα προσκληθεί στο Κέντρο Ελέγχου της ESA στο Ντάρμσταντ της Γερμανίας για να παρακολουθήσει την εκτόξευση του JUICE. Κατατέθηκαν 70 συμμετοχές και οι συμμετέχοντες άντλησαν έμπνευση από το διαστημικό σκάφος, την Γαλλική Γουιάνα από όπου θα εκτοξευθεί, τους επιστημονικούς στόχους της αποστολής, τα ουράνια σώματα που θα επισκεφθεί και γενικότερα το ταξίδι στο Διάστημα.Δημιούργησαν πρωτότυπους χυμούς, smoothies, κρύους καφέδες και παγωμένα τσάγια και όπως σημειώνει η ESA στη σχετική ανακοίνωσή της «αναδημιούργησαν την εσωτερική δομή των φεγγαριών με στρώσεις από παγωμένα φρούτα, πάγο και γιαούρτι, αφρώδεις ωκεανούς και παγωμένα κελύφη. Ο Δίας και η στροβιλώδης, νεφελώδης ατμόσφαιρά του αποτυπώθηκε επίσης μοναδικά με ποτά που άλλαζαν χρώμα και με οπίσθιο φωτισμό για τη δημιουργία ειδικών εφέ παρουσίασης».Μέσα στην τελική δεκάδα βρίσκεται και το smoothie της Ελληνίδας φοιτήτριας Ελένης Κουτσιώνα, για το οποίο η κριτική επιτροπή έκανε ειδική μνεία, καθώς είχε δύο πρωτοτυπίες. Η πρώτη ότι χρησιμοποίησε φρούτα σε αναλογία 1:2:4 για να αποτυπώσει το συντονισμό στις τροχιές των τριών φεγγαριών: όταν ο Γανυμήδης κάνει μία τροχιά γύρω από τον Δία, η Ευρώπη κάνει δύο και η Ιώ (ο τρίτος σε μέγεθος δορυφόρος του Δία, με έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα) κάνει τέσσερις. Η δεύτερη πρωτοτυπία που έκανε τη συνταγή να ξεχωρίσει, ήταν η τοποθέτηση βάφλας επάνω από το smoothie σε σχήμα που παραπέμπει στα ηλιακά πάνελ που θα έχει πάνω του το διαστημικό σκάφος.Η Ελένη Κουτσιώνα δείχνει κατά τη διάρκεια των σπουδών της στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον τομέα της Αστροφυσικής και συμμετέχει και στην αστρονομική ομάδα των φοιτητών του Πανεπιστημίου. Στο πλαίσιο αυτό, η 23χρονη φοιτήτρια παρακολουθεί τα νέα της ESA και διαβάζει ό,τι γράφεται σχετικά με την αποστολή. Έτσι, έμαθε και για τον διαγωνισμό και αποφάσισε να λάβει μέρος. Κίνητρό της ήταν το έπαθλο, καθώς εάν κέρδιζε θα μπορούσε να ζήσει την εμπειρία της παρακολούθησης της εκτόξευσης από το κέντρο ελέγχου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος.Η συνταγή της Ελένης είναι εμπνευσμένη από πολλές πτυχές της διαστημικής αποστολής. Για την παρασκευή του χρησιμοποίησε τόσα υλικά όσα είναι τα επιστημονικά όργανα που θα έχει πάνω του το διαστημικό σκάφος. Επέλεξε κόκκινα, κίτρινα και πορτοκαλί φρούτα (στην αναλογία 1:2:4 που εκθειάστηκε από την ESA), ώστε να θυμίζουν τα χρώματα του Δία. Χρησιμοποίησε αλάτι και ανθρακούχο νερό που παραπέμπουν στους υπόγειους ωκεανούς των φεγγαριών, ενώ ο πάγος θυμίζει την παγωμένη επιφάνεια των τριών φεγγαριών. Επιπλέον, η συνταγή περιλαμβάνει και γιαούρτι («ελληνικό γιαούρτι», όπως αποκαλείται διεθνώς) ως αναφορά στα ονόματα του Δία και των φεγγαριών που είναι εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία. Τέλος, ως επιστέγασμα η Ελένη Κουτσιώνα έβαλε μια βάφλα στο σχήμα του διαστημικού σκάφους και ζωγράφισε με χρώμα ζαχαροπλαστικής το λογότυπο της ESA. Μπορεί να μην έλαβε την πρώτη θέση, ωστόσο η νεαρή φοιτήτρια δηλώνει ενθουσιασμένη για την κατάταξή της στην τελική δεκάδα. Οι νικητές θα λάβουν αναμνηστικά δώρα της αποστολής και της ESA. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1459595/ellinida-foititria-eftiaxe-diastimiko-kokteil-gia-tin-eperchomeni-apostoli-tis-esa-sto-dia/

Το James Webb κοιτάζει τον Ουρανό. Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb πήρε μια εκπληκτική φωτογραφία του πλανήτη Ουρανού. Στη νέα εικόνα βλέπουμε εντυπωσιακούς δακτυλίους τους, καθώς και φωτεινά χαρακτηριστικά στην ατμόσφαιρα του πλανήτη. Ο Ουρανός είναι ο έβδομος σε απόσταση από τον Ήλιο, ο τρίτος μεγαλύτερος και ο τέταρτος σε μάζα πλανήτης του Ηλιακού συστήματος. Διαθέτει 27 δορυφόρους και 13 γνωστούς δακτυλίους, έντεκα από τους οποίους είναι ορατοί στις εικόνες του Webb. Λόγω της μεγάλης απόστασής του από τη Γη, δεν είναι ορατός με γυμνό μάτι. Όλοι οι δακτύλιοι και οι δορυφόροι βρίσκονται σχεδόν στο ίδιο επίπεδο, το επίπεδο του Ισημερινού του πλανήτη.Στις εικόνες του James Webb, βλέπουμε τον πλανήτη με περισσότερες λεπτομέρειες, που καταδεικνύουν πόσο δυναμική είναι η ατμόσφαιρα του Ουρανού. Στη δεξιά πλευρά του πλανήτη υπάρχει μια περιοχή λάμψης στον πόλο που βλέπει προς τον Ήλιο, γνωστή ως «πολικό κάλυμμα» (polar cap) – φαίνεται να εμφανίζεται όταν ο πόλος εισέρχεται στο άμεσο ηλιακό φως το καλοκαίρι και εξαφανίζεται το φθινόπωρο. Τα δεδομένα που κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο θα βοηθήσουν τους επιστήμονες να κατανοήσουν τον επί του παρόντος μυστηριώδη μηχανισμό πίσω από αυτό το χαρακτηριστικό. Το χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει τον Ουρανό από όλους τους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος είναι ότι ο άξονας περιστροφής γύρω από τον εαυτό του βρίσκεται σχεδόν πάνω στην εκλειπτική, το επίπεδο δηλαδή πάνω το οποίο βρίσκεται η τροχιά του γύρω από τον Ήλιο. Έτσι, καθώς ο Ουρανός περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο και τον εαυτό του, μοιάζει σαν να «κυλά» πάνω στην τροχιά του. Καθώς οι δορυφόροι και οι δακτύλιοί του περιστρέφονται κάθετα στον ισημερινό του πλανήτη, το όλο σύστημα μοιάζει σαν ένας «στόχος». Το αποτέλεσμα στο «ημερολόγιο» του Ουρανού είναι ότι κάθε πόλος έχει πολύ μεγάλη περίοδο νύχτας και μια πολύ μεγάλη περίοδο ημέρας, 42 γήινα έτη. Ο Ουρανός χρειάζεται 84 χρόνια για μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Τώρα επικρατεί προχωρημένη άνοιξη στο βόρειο πόλο, ο οποίος είναι ορατός, ενώ το καλοκαίρι στον βόρειο πόλο θα είναι το 2028. Το James Webb αποτύπωσε επίσης πολλούς από τους 27 γνωστούς δορυφόρους του Ουρανού: https://physicsgg.me/2023/04/06/το-james-webb-κοιτάζει-τον-ουρανό/

Ραδιοφωνικά σήματα από εξωπλανήτη στο μέγεθος της Γης. … εντόπισαν οι αστρονόμοι Έντονο ενδιαφέρον έχουν προκαλέσει εκπομπές ραδιοσημάτων από απόσταση 12 ετών φωτός από το Ηλιακό Σύστημα- με επιστήμονες να θεωρούν πως ίσως υποδεικνύει πιθανές αλληλεπιδράσεις μεταξύ του άστρου YZ Ceti και ενός πιθανού βραχώδους πλανήτη σε κοντινή τροχιά γύρω από αυτό.Το μαγνητικό πεδίο της Γης κάνει και άλλα πράγματα από το να κάνει τις πυξίδες να δουλεύουν σωστά- για την ακρίβεια, βοηθά τον πλανήτη μας να διατηρεί την ατμόσφαιρά του αντανακλώντας σωματίδια υψηλής ενέργειας και πλάσμα που εκτοξεύεται τακτικά από τον Ήλιο- και επιστήμονες εντόπισαν έναν πιθανό πλανήτη σαν την Γη (στο μέγεθος της Γης) σε άλλο ηλιακό σύστημα (εξωπλανήτης) ως σοβαρό υποψήφιο επίσης για μαγνητικό πεδίο. Πρόκειται για τον YZ Ceti b, έναν βραχώδη πλανήτη σε τροχιά γύρω από ένα άστρο σε απόσταση περίπου 12 ετών φωτός από τη Γη.Οι ερευνητές Σεμπάστιαν Πινέντα και Τζάκι Βίλαντσεν παρατήρησαν ένα επαναλαμβανόμενο ραδιοσήμα που εκπεμπόταν από το άστρο YZ Ceti χρησιμοποιώντας το ραδιοτηλεσκόπιο Karl G. Jansky Very Large Array, το οποίο διαχειρίζεται το National Radio Astronomy Observatory του US National Science Foundation. Οι Πινέντα και Βίλαντσεν διερευνούν τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ μακρινών άστρων και των πλανητών σε τροχιά. Η έρευνά τους δημοσιεύτηκε στο Nature Astronomy.«Η έρευνα για πιθανώς κατοικήσιμους κόσμους ή κόσμους με ζωή σε άλλα ηλιακά συστήματα εξαρτάται εν μέρει από το αν είσαι σε θέση να διαπιστώσεις εάν βραχώδεις εξωπλανήτες σαν τη Γη έχουν μαγνητικά πεδία» είπε ο Τζο Πέσε του NSF, διευθυντής προγράμματος για το National Radio Astronomy Observatory. «Η έρευνα αυτή δεν δείχνει μόνο πως αυτός ο συγκεκριμένος βραχώδης εξωπλανήτης πιθανώς έχει μαγνητικό πεδίο μα παρέχει και μια υποσχόμενη μέθοδο για να βρεθούν περισσότεροι».Το μαγνητικό πεδίο ενός πλανήτη μπορεί να εμποδίσει τη φθορά της ατμόσφαιρας ενός πλανήτη στο πέρασμα του χρόνου από σωματίδια που εκπέμπονται από το άστρο του, εξηγεί ο Πινέντα, αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Κολοράντο. «Το αν ένας πλανήτης επιβιώσει με ατμόσφαιρα ή όχι εξαρτάται από το αν έχει ισχυρό μαγνητικό πεδίο ή όχι».«Βλέπω αυτό το πράγμα που δεν έχει δει κανείς άλλος πριν» λέει η Βίλαντσεν, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Μπάκνελ, για τη στιγμή που απομόνωσε το ραδιοσήμα ενώ εξέταζε δεδομένα στο σπίτι της ένα σαββατοκύριακο. «Είδαμε την αρχική έκλυση και ήταν όμορφη» λέει ο Πινέντα. «Όταν την ξαναείδαμε, έδειχνε πως, εντάξει, ίσως να έχουμε στα αλήθεια κάτι εδώ».Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα αστρικά ραδιοσήματα που εντόπισαν παράγονται από τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ του μαγνητικού πεδίου του εξωπλανήτη και του άστρου γύρω από το οποίο κινείται. Ωστόσο για να εντοπίζονται τέτοια ραδιοκύματα σε μεγάλες αποστάσεις πρέπει να είναι πολύ ισχυρά. Ενώ μαγνητικά πεδία είχαν προηγουμένως εντοπιστεί σε τεράστιους εξωπλανήτες σαν τον Δία, το να γίνεται αυτό με συγκριτικά μικρούς εξωπλανήτες σαν τη Γη απαιτεί διαφορετική τεχνική.Καθώς τα μαγνητικά πεδία είναι αόρατα, είναι δύσκολο να διαπιστωθεί εάν ένας μακρινός πλανήτης έχει όντως ένα, όπως εξηγεί η Βίλαντσεν. «Αυτό που κάνουμε είναι να ψάχνουμε έναν τρόπο να τους δούμε» προσθέτει. «Ψάχνουμε πλανήτες που είναι πραγματικά κοντά στα άστρα τους και έχουν παρόμοιο μέγεθος με τη Γη. Οι πλανήτες αυτοί είναι πολύ κοντά στα άστρα τους για να αποτελούν μέρη στα οποία θα μπορούσε να ζήσει κανείς, μα επειδή είναι τόσο κοντά οι πλανήτες περνούν μέσα από πολύ υλικό που προέρχεται από το άστρο. Αν ένας πλανήτης έχει μαγνητικό πεδίο και περνά μέσα από πολύ αστρικό υλικό, θα κάνει το άστρο να εκπέμπει φωτεινά ραδιοκύματα».Το ΥΖ Ceti, ένας μικρός ερυθρός νάνος, και ο γνωστός του εξωπλανήτης, YZ Ceti b, αποτελούν ιδανικό ζεύγος επειδή ο εξωπλανήτης είναι τόσο κοντά στο άστρο που ολοκληρώνει μια πλήρη τροχιά μέσα σε μόλις δύο ημέρες (συγκριτικά, στο Ηλιακό Σύστημα, τον μικρότερο χρόνο έχει ο Ερμής, στις 88 ημέρες). Καθώς πλάσμα από το YZ Ceti αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη, υπάρχει αλληλεπίδραση και με το μαγνητικό πεδίο του ίδιου του άστρου, οπότε και παράγονται ραδιοκύματα αρκετά ισχυρά για να παρατηρούνται από τη Γη. Η ισχύς τους μπορεί να μετρηθεί, επιτρέποντας στους ερευνητές να διαπιστώσουν πόσο ισχυρό μπορεί να είναι το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη.Οι ερευνητές θεωρούν πως αν και ο YZ Ceti b είναι ο καλύτερος υποψήφιος προς το παρόν ως βραχώδης εξωπλανήτης με μαγνητικό πεδίο, δεν πρόκειται για μια υπόθεση που έχει «κλείσει» και απαιτείται ακόμα πολλή δουλειά πριν επιβεβαιωθεί οτιδήποτε. https://physicsgg.me/2023/04/09/ραδιοφωνικά-σήματα-από-εξωπλανήτη-στ/

Μια παράξενη ευθεία γραμμή νεαρών άστρων. … μήκους 200.000 ετών φωτός Εκόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble: Ένα πρωτοφανές ίχνος από νεογέννητα άστρα μήκους 200.000 ετών φωτός. Μάλλον οφείλεται σε μια τεράστια αδέσποτη μαύρη τρύπα Μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα που τρέχει μακριά από τον γαλαξία της με ταχύτητα που θα μπορούσε να ταξιδέψει από τη Γη στη Σελήνη σε μόλις 14 λεπτά, εντόπισαν αστρονόμοι, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο Γέιλ.Αναλύοντας εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble της NASA οι ερευνητές ανακάλυψαν μια ασυνήθιστη, πολύ λεπτή, σχεδόν ευθεία λωρίδα νεαρών αστεριών. Έπειτα από παρατηρήσεις με το φασματόμετρο απεικόνισης χαμηλής ανάλυσης και το φασματογράφο εγγύς υπερύθρου του Αστεροσκοπείου Keck συμπέραναν ότι έβλεπαν το επακόλουθο μιας μαύρης τρύπας που πετούσε. Τα ευρήματα δημοσιεύονται στο περιοδικό «The Astrophysical Journal Letters». https://iopscience.iop.org/article/10.3847/2041-8213/acba86 Καλλιτεχνική απεικόνιση της τεράστιας μαύρης τρύπας που που εκτινάχθηκε από το κέντρο ενός γαλαξία υποδοχής εξαιτίας της αλληλεπίδρασής της με άλλες δυο μαύρες τρύπες. Καθώς η μαύρη τρύπα διασχίζει τον διαγαλαξιακό χώρο, συμπυκνώνει το αραιό αέριο που συναντά στην πορεία της. «Πιστεύουμε ότι βλέπουμε ένα κύμα πίσω από τη μαύρη τρύπα, όπου το αέριο ψύχεται και είναι σε θέση να σχηματίσει αστέρια. Έτσι βλέπουμε τον σχηματισμό άστρων που ακολουθούν τη μαύρη τρύπα», δηλώνει ο καθηγητής Αστρονομίας και Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Γέιλ και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, Πίτερ Βαν Ντόκουμ. Όπως προσθέτει χαρακτηριστικά: «Αυτό που βλέπουμε είναι αυτό που επακολουθεί. Όπως τα απόνερα πίσω από ένα πλοίο, βλέπουμε τα απόνερα πίσω από τη μαύρη τρύπα».Ο Πίτερ Βαν Ντόκουμ σημειώνει ότι «κάτι τέτοιο δεν έχουμε δει ποτέ πουθενά στο σύμπαν». «Γνωρίζουμε εδώ και πολύ καιρό ότι υπάρχουν υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες και είχε προβλεφθεί εδώ και περίπου 50 χρόνια ότι κάποιες φορές θα μπορούσαν να εκτιναχθούν από τους γαλαξίες. Εάν επιβεβαιωθεί, αυτή θα είναι η πρώτη απόδειξη μιας φυγής υπερμεγέθους μαύρης τρύπας, που θα αποδεικνύει αυτή την πρόβλεψη».Μια πιθανή εξήγηση για τη μαύρη τρύπα που απομακρύνθηκε από τον γαλαξία καταγωγής της αφορά στη συγχώνευση δύο γαλαξιών, που και οι δύο περιέχουν μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στον πυρήνα τους. Καθώς οι μαύρες τρύπες στριφογυρίζουν η μία γύρω από την άλλη στο κέντρο του νέου συγχωνευμένου γαλαξία, μια τρίτη υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μέσα σε άλλο γαλαξία εισβάλει και η αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών δημιουργεί αρκετή ταχύτητα ώστε να τορπιλίσει μια από τις τρεις μαύρες τρύπες. Κάτι σαν ένα γαλαξιακό μπιλιάρδο μεταξύ τριών τεράστιων μαύρων τρυπών.Σε επόμενο στάδιο οι ερευνητές επιδιώκουν να κάνουν παρατηρήσεις με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb και το διαστημικό Αστεροσκοπείο Ακτινών Χ Chandra για να επιβεβαιώσουν εάν η ανακάλυψή τους είναι στην πραγματικότητα μια μαύρη τρύπα- φυγάς. https://physicsgg.me/2023/04/07/μια-παράξενη-ευθεία-γραμμή-νεαρών-άσ/

Κατά τη διάρκεια μεγάλων διαστημικών πτήσεων, πρέπει να γνωρίζετε πώς αλληλεπιδρούν οι κοσμοναύτες και οι αστροναύτες μεταξύ τους. Άλλωστε, κάθε κάτοικος του τροχιακού σταθμού έχει πίσω του μια διαφορετική εμπειρία - πολιτιστική και επαγγελματική. Για αυτό, το πείραμα Interaction-2 διεξάγεται στον ISS. Κάθε μέλος του πληρώματος επιλέγει 9 συναδέλφους - στο διάστημα και στη Γη, καθώς και τρεις από τις δικές του εικόνες (I-ideal, I-real και I-past). Και μετά τα αξιολογεί με υποκειμενικά ψυχολογικά κριτήρια. Για την παρακολούθηση της αλλαγής των στάσεων, τέτοιες έρευνες διεξάγονται πριν, κατά τη διάρκεια της πτήσης (κάθε 2 εβδομάδες) και μετά από αυτήν. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται ως περιγραφή των γενικών τάσεων, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένο άτομο. Τέτοιες έρευνες σε έναν κλειστό χώρο 400 χλμ από τη Γη βοηθά όχι μόνο στο διάστημα. Τα αποτελέσματα χρησιμοποιούνται για ψυχολογική επιλογή και υποστήριξη διαφόρων διεθνών ομάδων. Για παράδειγμα, πληρώματα πολιτικής αεροπορίας, εργαζόμενοι σε πλατφόρμα πετρελαίου, μέλη επιστημονικών αποστολών ή αθλητικών ομάδων. Σχετικά με άλλα θέματα σχετικά με το ISS - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39116/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566992

Η επαναπροσέγγιση του διαστημικού σκάφους Soyuz MS-23 ξεκίνησε στον ISS Σήμερα στις 11:44:55 ώρα Μόσχας στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό το επανδρωμένο διαστημικό σκάφος Soyuz MS-23 αποσυνδέθηκε από τη μονάδα Poisk για να μετακινηθεί στο Prichal. Η επέμβαση εκτελείται χειροκίνητα από τον Σεργκέι Προκόπιεφ, μαζί με αυτόν στο πλοίο είναι ο κοσμοναύτης της Roscosmos Ντμίτρι Πέτελιν και ο αστροναύτης της NASA Φρανσίσκο Ρούμπιο. Η σύνδεση του Soyuz MS-23 στη μονάδα Prichal έχει προγραμματιστεί για τις 12:23 ώρα Μόσχας. https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243541%2Fc3f733a156b2d78149%2Fpl_wall_-30315369 https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243541%2Fc3f733a156b2d78149 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566984

Συνεχίζουμε τη συζήτηση για την ιατρική έρευνα στο ISS Η προτεραιότητα της επανδρωμένης αστροναυτικής είναι η υγεία των αστροναυτών και η ασφάλεια των πτήσεων. Ένας μεγάλος αριθμός πειραμάτων στην τροχιά είναι αφιερωμένος στη διαστημική ιατρική και στη μελέτη του πώς το διάστημα επηρεάζει την ανθρώπινη υγεία. Χθες στο τμήμα της Ρωσίας, μελετήθηκε η βιοηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς σε ηρεμία, πραγματοποιήθηκε καθημερινή παρακολούθηση Holter (διάγνωση καρδιαγγειακών παθήσεων με χρήση ειδικής συσκευής), μετρήθηκε η αρτηριακή πίεση, ελέγχθηκαν η όραση και η ακοή. Οι κοσμοναύτες της Roscosmos πραγματοποίησαν επίσης το πείραμα Cardiovector - σε αυτή τη μελέτη, ελέγχεται η κατανομή της δύναμης και της ενέργειας των καρδιακών συσπάσεων. Αυτή η μελέτη λύνει επίσης πολλά γήινα προβλήματα - τα αποτελέσματα βρήκαν εφαρμογή στη Γη στην αποκατάσταση μετά από καρδιακή προσβολή, καθώς και στην πρόληψη στην αθλητιατρική. Σχετικά με άλλες υποθέσεις σε τροχιά - στην καθημερινή αναφορά: https://www.roscosmos.ru/39110/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566980

Επαναδέσμευση στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό σήμερα! Το Soyuz MS-23 θα μετακινηθεί από τη μονάδα Poisk στη μονάδα Prichal. Η επέμβαση θα γίνει χειροκίνητα από τον Σεργκέι Προκόπιεφ, μαζί με αυτόν στο διαστημόπλοιο θα είναι ο κοσμοναύτης Ντμίτρι Πέτελιν και ο αστροναύτης Φρανσίσκο Ρούμπιο. Διαχωρισμός του Soyuz MS-23 από το Poisk - στις 11:45 ώρα Μόσχας, ελλιμενισμός του στο Berth - στις 12:23 ώρα Μόσχας. Γιατί χρειάζεται αυτό; Για να διασφαλιστεί η ασφάλεια των «διαστημικών περιπάτων». Την άνοιξη-καλοκαίρι του 2023, οι αστροναύτες θα πάνε στο διάστημα από τη μονάδα Poisk. 🎥 Συντονιστείτε στις 11:30 ώρα Μόσχας https://vk.com/roscosmos?z=video-30315369_456243541%2Fc9db745311e0d722b8 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566982

Έρχονται οι τεχνητές βροχές μετεωριτών (βίντεο) Ενας δορυφόρος θα δημιουργεί τεχνητή βροχή μετεωριτών (πηγή φωτό ALE) Ιαπωνική εταιρεία κατασκευάζει διαστημικά πυροτεχνήματα.Η ιαπωνική εταιρεία ALE έχει θέσει σε εφαρμογή ένα φιλόδοξο όσο και άκρως εντυπωσιακό αν υλοποιηθεί σχέδιο. Θέλει να δημιουργήσει τεχνητή βροχή μετεωριτών. Ένας μικρο-δορύφορος της εταιρείας θα βρίσκεται σε απόσταση 200 χλμ. από την επιφάνεια της Γης και θα απελευθερώνει μικρά σφαιρίδια γεμάτα με αέριο. Όπως και οι πραγματικοί διάττοντες αστέρες, τα σφαιρίδια θα καίγονται –με πιο αργό ρυθμό- κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα της Γης, ενώ θα «ζωγραφίζουν» τον ουρανό με αρκετά διαφορετικά χρώματα, ανάλογα με το αέριο που περιέχουν.Αυτά τα μεταλλικά σφαιρίδια έχουν διάμετρο μόλις ενός εκατοστού και μάζα λίγων γραμμαρίων και διαθέτουν μια μυστική χημική φόρμουλα που τις κάνει να φωτίζονται από την τριβή της επανεισόδου, με ταχύτητες έως 8 χλμ./δευτ. Η εταιρεία αναφέρει ότι τα σφαιρίδια θα ταξιδεύουν πιο αργά και θα ανάβουν για περισσότερο από τα φυσικά πεφταστέρια με κάθε σφαιρίδιο να γίνεται ορατό έως και δέκα δευτερόλεπτα το καθένα σε μια έκταση 200 χλμ.Αυτά τα σφαιρίδια δεν θα έχουν μόνο ψυχαγωγική χρήση, να πληρώνει δηλαδή κάποιος απλά για να βλέπει το εντυπωσιακό θέαμα στον νυχτερινό ουρανό, αλλά θα έχουν και ερευνητική πλευρά. Θα μπορούν να βοηθούν στη συλλογή δεδομένων για το τρίτο στρώμα της ατμόσφαιρας της Γης – τη «μεσόσφαιρα». Αυτή δεν είναι μια εύκολη περιοχή για μελέτη, καθώς τα μετεωρολογικά μπαλόνια και τα αεροσκάφη δεν μπορούν να πετάξουν αρκετά ψηλά για να την φτάσουν ενώ ταυτόχρονα είναι πολύ χαμηλά για να την παρατηρήσουν οι δορυφόροι.Οι επιστήμονες θα μπορούν να συλλέγουν πληροφορίες για την ταχύτητα του ανέμου και την ατμοσφαιρική σύνθεση ακολουθώντας τη διαδρομή και την εκπομπή φωτός των τεχνητών μετεωριτών. Οι μηχανικοί της ALE θα μπορούν να ελέγχουν τη θέση, την ταχύτητα και το χρόνο των σφαιριδίων έτσι ώστε αυτά να μπορούν να εκτελέσουν σωστά την ερευνητική τους αποστολή. Η εταιρεία ήθελε να έχει έτοιμο το σύστημα της τεχνητής βροχής μετεωριτών στην Ολυμπιάδα του Τόκιο που πραγματοποιήθηκε το 2021 αλλά δεν τα κατάφερε και ανακοίνωσε τώρα ότι θα κάνει την πρώτη επίσημη προσπάθεια της το 2025. «Στόχος μας είναι να συμβάλουμε στη βιώσιμη ανάπτυξη της ανθρωπότητας και να φέρουμε το Διάστημα πιο κοντά σε όλους μας, επεκτείνοντας την περιοχή της ανθρώπινης δραστηριότητας πέρα από τη Γη για να ανακαλύψουμε, να συλλέξουμε και να εφαρμόσουμε βασικά δεδομένα από το Διάστημα. Ως πρώτο βήμα, ίδρυσα την ALE για να δημιουργήσω το πρώτο ανθρωπογενές πεφταστέρι στον κόσμο, για να εμπνεύσω την υλοποίηση θαυμάτων και να πυροδοτήσω την επιστημονική περιέργεια» αναφέρει η δρ. Λένα Οκατζίνα, ιδρύτρια και επικεφαλής της ALE. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1458254/erchontai-oi-technites-vroches-meteoriton-vinteo/

Τι είναι αυτός ο πελώριος φωτεινός δακτύλιος πάνω από την Ιταλία; Τα ELVE είναι λάμψεις στην ιονόσφαιρα που προκαλούνται από ισχυρούς κεραυνούς. Ένας γιγάντιος δακτύλιος απόκοσμου κοκκινωπού φωτός, κάτι σαν υπερμέγεθες UFO από άλλη διάσταση, εμφανίστηκε για μια στιγμή πάνω από την Ιταλία στις 27 Μαρτίου.Το ανθρώπινο μάτι πιθανότατα δεν θα είχε αντιληφθεί το ασυνήθιστο φαινόμενο, το οποίο διήρκεσε μόνο μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου.Ωστόσο η στιγμιαία λάμψη καταγράφηκε από τον φωτογράφο Βάλτερ Μπινότο, ο οποίος βρισκόταν εκείνη την ώρα στην πόλη του Ποσάνο στη βόρεια Ιταλία, περίπου 60 χλμ βορειοδυτικά της Βενετίας.Στην πραγματικότητα, ο κόκκινος δακτύλιος δεν βρισκόταν ακριβώς πάνω από την πόλη. Σύμφωνα με τον Μπινότο, ο δακτύλιος ήταν πραγματικά τεράστιος, με διάμετρο 360 χιλιομέτρων, και άναψε για μια στιγμή πάνω από την κεντρική Ιταλία και την Αδριατική σε ύψος 100 χιλιομέτρων.Σύμφωνα με το Spaceweather.com. https://www.spaceweather.com/archive.php?view=1&day=01&month=04&year=2023 το φαινόμενο ήταν ένα ELVE, τα αρχικά της φράσης «εκπομπή φωτός και διαταραχών πολύ χαμηλής συχνότητας λόγω πηγών ηλεκτρομαγνητικών παλμών» (ο όρος είναι λογοπαίγνιο με τη λέξη elves που σημαίνει «ξωτικά»).Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται όταν ηλεκτρομαγνητικοί παλμοί που εκπέμπονται από ισχυρούς κεραυνούς φτάνουν μέχρι την ιονόσφαιρα, το ιονισμένο στρώμα της ατμόσφαιρας που εκτείνεται σε ύψος από τα 60 μέχρι τα 640 χιλιόμετρα.Εκεί, οι ηλεκτρομαγνητικές ριπές των κεραυνών διεγείρουν άτομα αζώτου, τα οποία στη συνέχεια εκτονώνονται εκπέμποντας κοκκινωπό φως.«Το ELVE προκλήθηκε από ισχυρό κεραυνό σε καταιγίδα κοντά στην Ανκόνα, περίπου 285 χιλιόμετρα νότια από εμένα» ανέφερε ο Μπινότο.Δεδομένου ότι διαρκούν μόνο μια στιγμή, και συχνά κρύβονται από σύννεφα σε μικρότερο ύψος, τα ELVE ήταν άγνωστα στην επιστήμη μέχρι το 1990, οπότε εντοπίστηκαν σε εικόνες των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων.Σύμφωνα με το Spaceweather.com, η φωτογραφία που τράβηξε ο Μπινότο είναι πιθανότατα «η καλύτερη εικόνα» ενός ELVE όπως φαίνεται από το έδαφος.Από το 2019 ο φωτογράφος έχει απαθανατίσει εκατοντάδες ELVE και άλλα «παροδικά φωτεινά φαινόμενα», διάφορα είδη λάμψης που εμφανίζονται στην ιονόσφαιρα πάνω από καταιγίδες. Όπως λέει, το ELVE πάνω από την Ιταλία ήταν «μια από τις μεγαλύτερες δομές» που έχει δει.Χωρίς τη φωτογραφία του, κανείς δεν θα είχε αντιληφθεί το φωτεινό στεφάνι πάνω από τη χώρα. https://www.tanea.gr/2023/04/05/science-technology/ti-einai-aytos-o-pelorios-foteinos-daktylios-pano-apo-tin-italia/

Καρκίνος: Μοντέλο «κόβει» το 40% των υποψηφίων για προληπτικό έλεγχο Ομάδα 16 ερευνητών με επικεφαλής Έλληνες καθηγητές, αναζητά τους επιλέξιμους υποψηφίους για ετήσιο προληπτικό έλεγχο με αξονική τομογραφία χαμηλής ακτινοβολίας. Αδιαμφησβήτητα είναι τα οφέλη του προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο, όμως σε ότι αφορά τον καρκίνο του πνεύμονα, ο έλεγχος δεν μπορεί να αφορά το σύνολο του πληθυσμού, καθώς πρόκειται για μια ακριβή εξέταση – αξονική τομογραφία. Μάλιστα, επειδή υπάρχει και το στοιχείο της ακτινοβολίας, οι ειδικοί αναζητούν το προφίλ των ατόμων που θα πρέπει να υποβάλλονται στον ετήσιο έλεγχο, προκειμένου να έχουμε τα βέλτιστα αποτελέσματα με το μικρότερο κόστος, τόσο από πλευράς δαπάνης, όσο και από πλευράς ασφάλειας όσων καλούνται να εξετασθούν προληπτικά.Σίγουρα ο έλεγχος αφορά τους καπνιστές, ηλικίας τουλάχιστον 50-55 ετών, όμως επιμέρους λεπτομέρειες του ιστορικού του κάθε ενδιαφερόμενου είναι αυτές που θα κάνουν τελικά τη διαφορά και θα ορίζουν τον βαθμό κινδύνου, ώστε οι θεράποντες γιατροί να συστήσουν αξονική τομογραφία χαμηλής ακτινοβολίας.Στην αναζήτηση των κριτηρίων αυτών η Ειδική Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ (USPSTF) ανανέωσε το 2021 τις συστάσεις της για τον προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου του πνεύμονα για έχοντας προηγουμένως προχωρήσει στην αξιολόγηση στρατηγικών για την επιλογή ατόμων με βάση τον προσωπικό κίνδυνο καρκίνου του πνεύμονα (στρατηγικές βάσει μοντέλου κινδύνου). Η συγκεκριμένη ειδική ομάδα, υπογράμμισε παράλληλα την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα σχετικά με τα οφέλη και τις βλάβες του προσυμπτωματικού ελέγχου βάσει μοντέλου κινδύνου.Οι συστάσεις αφορούν ετήσια αξονική τομογραφία χαμηλής δόσης βάσει στρατηγικής που στηρίζεται σε συγκεκριμένα μοντέλα κινδύνου και ξεκινούν τον προσυμπτωματικό έλεγχο στην ηλικία των 50 ή 55 ετών και τον σταματούν στην ηλικία των 80 ετών. Το κατώφλι κινδύνου 6ετίας, υπολογίζεται από το μοντέλο PLCOm2012 και επιλέξιμοι για ετήσιο προληπτικό έλεγχο είναι οι καπνιστές πρώην και νυν, που ο κίνδυνός τους διαπιστώνεται πως βρίσκεται μεταξύ 0,5% και 2,2%, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τις συνήθειες καπνίσματος, τον χρόνο διακοπής του τσιγάρου κλπ. Η μελέτη Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Annals of Internal Medicine, https://www.acpjournals.org/doi/10.7326/M22-2216?utm_source=cmpnr&utm_campaign=lfa_230207_a&utm_content=3&cmp=1&utm_medium=email με τη συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων επιχειρεί να διαχωρίσει ποιο είναι το κατώφλι κινδύνου, πέρα από το οποίο είναι απολύτως απαραίτητος ο προσυμπτωματικός έλεγχος καρκίνου του πνεύμονα με βάση το παραπάνω μοντέλο κινδύνου και πώς αναλύεται ο συνδυασμός κόστους-αποτελεσματικότητας.Πρώτος συγγραφέας της μελέτης ήταν ο Ιάκωβος Τουμάζης, PhD, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Έρευνας Υπηρεσιών Υγείας, Κέντρο Καρκίνου MD Anderson του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον και ανώτερες συγγραφείς η καθηγήτρια Βιοϊατρικών Επιστημών το Πανεπιστημίου Στάνφορντ Σύλβια Κ. Πλευρίτη και η Αναπληρώτρια καθηγήτρια του τμήματος Ποσοτικών επιστημών του Πανεπιστημίου Στάνφορντ Σάμερ Χάν.Οι ειδικοί διερεύνησαν τα βέλτιστα όρια κινδύνου, αξιολογώντας και συγκρίνοντας τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας των στρατηγικών προσυμπτωματικού ελέγχου του καρκίνου του πνεύμονα με βάση συγκεκριμένο μοντέλο κινδύνου έναντι της σύστασης της Ειδικής Ομάδας Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ.Πληθυσμός στόχος ήταν ομάδα πληθυσμού που γεννήθηκε το 1960 στις ΗΠΑ και για χρονικό ορίζοντα 45 ετών.Όπως διαπιστώθηκε πιο αποδοτική στρατηγική ήταν αυτή του προσυμπτωματικού ελέγχου όσων βρίσκονταν με όριο κινδύνου εξαετίας από 1,2% και πάνω (μέχρι το 2,2% που συστήνει η ειδική ομάδα).Σε αυτόν τον πληθυσμό, ο λόγος κόστους – αποτελεσματικότητας ήταν κάτω από 100.000 δολ. ανά έτος ποιοτικής ζωής (QALY).Συγκεκριμένα, η στρατηγική με όριο κινδύνου 1,2% είχε λόγο κόστους – αποτελεσματικότητας 94.659 δολ. (εύρος διακύμανσης από 72.639 έως 156.774 δολ.), αποδίδοντας περισσότερα QALY με μικρότερο κόστος από τη σύσταση της ειδικής ομάδας USPSTF, ενώ είχε παρόμοιο επίπεδο κάλυψης ελέγχου κατ΄ άτομο 21,7% έναντι 22,6% της ομάδας USPSTF.Καταλήγοντας, οι ερευνητές συμπέραναν πως ο προσυμπτωματικός έλεγχος βάσει μοντέλου κινδύνου είναι πιο οικονομικός από τη σύσταση της ομάδας USPSTF, επομένως δικαιολογεί περαιτέρω εξέταση.Στη μελέτη συμμετείχαν επίσης: η Pianpian Cao και ο Jihyoun Jeon, από το Τμήμα Επιδημιολογίας του Πανεπιστήμιο του Michigan, οι Koen de Nijs και Kevin ten Haaf, από το Erasmus MC–University Medical Center του Ρότερνταμ στην Ολλανδία, ο Mehrad Bastani, επίκουρος καθηγητής στο Ινστιτούτο Ιατρικών Ερευνών Feinstein του Manhasset της Νέας Υόρκης , ο Vidit Munshi, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης από το Τμήμα Ακτινολογίας του Γενικού Νοσοκομείου Μασαχουσέτης, ο Mehdi Hemmati, από το τμήμα Ιατρικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Τέξας, ο Martin Tammemägi, καθηγητής επιδημιολογίας του Brock University του Ontario, ο G. Scott Gazelle, καθηγητής ακτινολογίας στην Ιατρική σχολή του Χάρβαρντ, ο Eric J. Feuer, διευθυντής στο τμήμα στατιστικής ανάλυσης του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου του Μέριλαντ, ο Chung Yin Kong, PhD, αναπληρωτής καθηγητής εσωτερικής παθολογίας στο νοσοκομείο Mount Sinai της Νέας Υόρκης, και ο Rafael Meza, επίκουρος καθηγητής Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. https://www.tanea.gr/2023/04/05/health/karkinos-montelo-kovei-to-40-ton-ypopsifion-gia-proliptiko-elegxo/

Η κυματική φύση της σκοτεινής ύλης. Η σκοτεινή ύλη θα μπορούσε να αποτελείται από σωματίδια με τόσο μικρή μάζα, ώστε να κυριαρχεί η κυματική φύση τους Αν και οι κινήσεις των γαλαξιών μας δίνουν ενδείξεις ότι η σκοτεινή ύλη σίγουρα υπάρχει, μέχρι σήμερα οι επιστήμονες δεν έχουν εντοπίσει άμεσα αυτό το αόρατο είδος ύλης και δεν έχουν ίδέα από τι μπορεί να αποτελείται. Το περιεχόμενο του σύμπαντος, σύμφωνα με τις μετρήσεις του διαστημικού τηλεσκοπίου Planck (Μάρτιος 2013) Η θεωρία που επικράτησε σχετικά με την φύση της σκοτεινής ύλης τις τελευταίες δεκαετίες ήταν ότι αποτελείται από σωματίδια που δρουν σαν μικρές, μικροσκοπικές μπάλες που κινούνται στο διάστημα. Η ιδέα αυτή ακούγεται λογική αν λάβουμε υπόψη ότι η γνωστή μας ύλη – ή ύλη από την οποία αποτελούμαστε και βλέπουμε γύρω μας, συνίσταται από σωματίδια. Αλλά τα τελευταία χρόνια, αρκετοί φυσικοί υποστηρίζουν ότι η σκοτεινή ύλη υπάρχει σε μια διαφορετική μορφή: ως αόρατα κύματα.Το να κυριαρχεί η κυματική φύση της σκοτεινής ύλης σημαίνει ότι τα σωματίδιά της είναι εξαιρετικά ελαφριά – ένα εκατομμυριοστό ή ακόμα και ένα δισεκατομμυριοστό της μάζας ενός ηλεκτρονίου. Από τις κοσμολογικές παρατηρήσεις προκύπτει η σκοτεινή ύλη του σύμπαντος είναι λιγο πάνω από 1/4 του συνολικού περιεχομένου του σύμπαντος (βλέπε το παραπάνω διάγραμμα). Όσο πιο ελαφρά είναι τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης, τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός τους που απαιτείται για να μας δώσουν την συνολική μάζα της στο σύμπαν. Αυτός ο καταιγισμός των σχεδόν χωρίς μάζα σωματιδίων της σκοτεινής ύλης θα την έκανε να συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρονται τα κύματα στο νερό.Σύμφωνα με την πειραματικό πυρηνικό φυσικό του MIT, Lindley Winslow: «Μπορεί να μην βλέπουμε τα μοτίβα της κυματικής συμβολής, αλλά η σκοτεινή ύλη έχει κυματική συμπεριφορά. Φανταστείτε τα κύματα στον ωκεανό να ρέουν προς την ακτή και να σπρώχνουν έναν κολυμβητή. Αντί να ζούμε ανάμεσα σε σκοτεινά σωματίδια που αναπηδούν γύρω μας, ζούμε ανάμεσα σε σκοτεινά κύματα».Πολλές θεωρίες περιγράφουν διαφορετικές εκδοχές της κυματοειδούς σκοτεινής ύλης. Ο δημοφιλέστερος υποψήφιος είναι το αξιόνιο της κβαντικής χρωμοδυναμικής ή αξιόνιο QCD.Στα τέλη της δεκαετίας του 1970, οι σωματιδιακοί φυσικοί Roberto Peccei και Helen Quinn προσπαθούσαν να λύσουν ένα μακροχρόνιο πρόβλημα στην πυρηνική φυσική, γνωστό ως πρόβλημα CP. Το πρόβλημα προέκυψε από τα πειραματικά δεδομένα όταν η συμμετρία μεταξύ των σωματιδίων ύλης και αντιύλης φαινόταν σπασμένη έτσι ώστε να παραβιάζεται ο τρόπος με τον οποίο κατανοούσαν οι φυσικοί το σύμπαν.Όταν οι Peccei και Quinn πρότειναν έναν μηχανισμό που θα μπορούσε να συμβιβάσει τα πειραμαμτικά δεδομένα με την θεωρία, συνειδητοποίησαν ότι αυτός ο μηχανισμός θα παρήγαγε ένα σωματίδιο: το αξιόνιο QCD. Τα αξιόνια QCD θα μπορούσαν να είναι τα υπερελαφρά σωματίδια που δεν αλληλεπιδρούν με την γνωστή ύλη, αλλά η βαρυτική τους έλξη θα μπορούσε να εξηγήσει την κίνηση των γαλαξιών που αποδίδονται στη σκοτεινή ύλη. Οι εναλλακτικοί υποψήφιοι για την κυματοειδή σκοτεινή ύλη ταιριάζουν σε διαφορετικές θεωρίες που λύνουν διαφορετικά προβλήματα. «Αυτό που είναι ωραίο με τα σωματίδια που μοιάζουν με αξιόνια είναι ότι θα μπορούσαν να προκύψουν από θεωρίες ανώτερης τάξης», λέει η Lindley Winslow. «Για παράδειγμα, η ύπαρξη των αξιονίων θα ήταν η πρώτη απόδειξη ότι μια θεωρία σαν τη θεωρία χορδών ισχύει και είναι ο σωστός τρόπος για να κατανοήσουμε το σύμπαν» Ένας άλλος υποψήφιος για την κυματοειδή σκοτεινή ύλη είναι το σκοτεινό φωτόνιο, το οποίο «είναι σαν ξάδερφος του φωτονίου», λέει ο Tien-Tien Yu από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον. Αν υπάρχει το σκοτεινό φωτόνιο θα είναι παρόμοιο με το φωτόνιο, με τη διαφορά ότι θα είχε πολύ μικρό ηλεκτρικό φορτίο και θα μπορούσε επίσης να έχει μάζα ηρεμίας. Μια βελόνα στα άχυρα Ο τρόπος με τον οποίο οι επιστήμονες αναζητούν την κυματοειδή σκοτεινή ύλη είναι αρκετά διαφορετικός από τον τρόπο που αναζητούν τα σωματίδια σκοτεινής ύλης, λέει ο Yu. «Στην περίπτωση των σωματιδίων, ψάχνετε για ένα σωματίδιο που είτε σκεδάζεται είτε απορροφάται. Ενώ με την κυματοειδή σκοτεινή ύλη, αναζητάτε μεγάλο αριθμό σωματιδίων που ‘συνεργάζονται’ μεταξύ τους».Έτσι, αντί να ψάχνουν για σωματίδια που συμπεριφέρονται όπως οι μπάλες του μπιλιάρδου, οι επιστήμονες αναζητούν κάτι βρίσκεται πιο κοντά σε ένα ραδιοφωνικό σήμα, λέει ο Gray Rybka, που συμμετέχει στο Axion Dark Matter Experiment, ADMX. «Το μεγαλύτερο μέρος του πειράματός μας για την ανίχνευση της κυματοειδούς σκοτεινής ύλης είναι ουσιαστικά ένα πολύ μεγάλο ραδιόφωνο AM με μια μαγνητική διάταξη για την μετατροπή των αξιονίων σε μικροκύματα».Το πείραμα ADMX αποτελείται από έναν μεγάλο μαγνήτη, μια κοιλότητα μικροκυμάτων και εξαιρετικά ευαίσθητα κβαντικά ηλεκτρονικά χαμηλού θορύβου. «Στην ουσία, αναζητούμε μια συνεχή ροή ισχύος που να φαίνεται ότι έρχεται από το πουθενά, αλλά στην πραγματικότητα είναι σκοτεινή ύλη», λέει ο Gray Rybka.Η αναζήτηση της κυματικής συμπεριφοράς της σκοτεινής ύλης, όπως και η αναζήτηση για σωματίδια της σκοτεινής ύλης, είναι μια πολύ δύσκολη εργασία, αφού επιχειρείται η ανίχνευση ενός αχνού σήματος, που με μεγάλη δυσκολία ξεχωρίζει κανείς από το υπόβαθρο άλλων αιτιών που μοιάζουν σ’ αυτό το σήμα. Πρόκειται για μια τεράστια πειραματική πρόκληση, σύμφωνα με τον Yu.Για να αυξηθούν οι πιθανότητες ανίχνευσης, μια ομάδα φυσικών πρότειναν πρόσφατα ένα πείραμα που περιλαμβάνει την αποστολή ατομικών ρολογιών προς το εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος, μεταξύ του Ερμή και του Ήλιου, όπου ορισμένα μοντέλα προβλέπουν μεγαλύτερη πυκνότητα σκοτεινής ύλης και πιθανώς μεγαλύτερη πιθανότητα ανίχνευσής της. Οι ερευνητές προέβλεψαν ότι τα ευαίσθητα και ακριβή ατομικά ρολόγια θα μπορούσαν να ανιχνεύσουν τις ελαφρές διαταραχές στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που προκαλούνται από την κυματοειδή σκοτεινή ύλη. https://physicsgg.me/2023/04/05/η-κυματική-φύση-της-σκοτεινής-ύλης/

Η Ρωσία δημιούργησε έναν μοναδικό ανιχνευτή κυμάτων χιλιοστού Αναπτύχθηκε στο Αστροδιαστημικό Κέντρο του Φυσικού Ινστιτούτου. Lebedev RAS. Όλα τα εξαρτήματα της «καρδιάς του δέκτη» κατασκευάζονται στη Ρωσια.. Μια πιο εξελιγμένη τροποποίηση του δέκτη θα εγκατασταθεί στο αστεροσκοπείο Spektr-M (Millimetron). Το εύρος μήκους κύματος χιλιοστών είναι σημαντικό για την διαστημική έρευνα. Η διαστημική χημεία, η αναζήτηση πολύπλοκων οργανικών μορίων στο διαστρικό μέσο, η μελέτη αντικειμένων στο πρώιμο Σύμπαν και ενεργών γαλαξιακών πυρήνων - αυτός είναι ένας ελλιπής κατάλογος των περιοχών εφαρμογής του. Ο δέκτης λειτουργεί σε συχνότητες 220-280 GHz (μήκος κύματος περίπου 1,2 mm). Για να επιτευχθεί εξαιρετικά υψηλή ευαισθησία, πρέπει να ψύχεται μέχρι το σημείο βρασμού του υγρού ηλίου - 4K. Χάρη σε τόσο χαμηλές θερμοκρασίες, τα στοιχεία του μικροκυκλώματος της συσκευής, κατασκευασμένα από νιόβιο, περνούν σε υπεραγώγιμη κατάσταση. Είναι η υπεραγωγιμότητα που κάνει τις παραμέτρους του νέου ανιχνευτή μοναδικές. Επιτρέπει την επίτευξη κβαντικής ευαισθησίας του ανιχνευτή και χαμηλών απωλειών σήματος στις γραμμές σύνδεσης. Η εικόνα δείχνει το κρυογονικό τμήμα του δέκτη. Περισσότερες λεπτομέρειες στον ιστότοπο του ινστιτούτου: https://lebedev.ru/ru/main-news/news/3555 https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566975

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb «βλέπει» τους πρώτους γαλαξίες. Η αδιαμφισβήτητη ύπαρξη τεσσάρων γαλαξιών που χρονολογούνται όταν το Σύμπαν ήταν ηλικίας μόλις 300-500 εκατομμυρίων ετών επιβεβαιώνεται μέσα από εικόνες και φασματοσκοπική ανάλυση δεδομένων από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb. Η έρευνα παρουσιάζεται σε δύο δημοσιεύσεις στο περιοδικό «Nature Astronomy». Τα φάσματα που λαμβάνονται με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποκαλύπτουν τους πιο μακρινούς γαλαξίες που έχουν παρατηρηθεί ποτέ, πίσω σε μια εποχή που το Σύμπαν ήταν μόνο το 2% της σημερινής του ηλικίας.Δύο από τους γαλαξίες (JADES-GS-z10-0 JADES-GS-z11-0) που επιβεβαιώνονται με την παρούσα έρευνα ήταν ήδη γνωστοί από την απεικόνιση του τηλεσκοπίου Hubble, ενώ οι άλλοι δύο (JADES-GS-z12-0 και JADES-GS-z13-0) ανακαλύφθηκαν πρόσφατα. Οι επιστήμονες Μπραντ Ρόμπερτσον από το Πανεπιστήμιο της Σάντα Κρουζ στην Καλιφόρνια, Σάντρο Τατσέλα από το Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και οι συνεργάτες τους προσδιόρισαν τους ρυθμούς δημιουργίας των άστρων, τα μεγέθη τους και άλλες ιδιότητες που δείχνουν ότι κάθε γαλαξίας θα μπορούσε να περιέχει 100 εκατομμύρια ηλιακές μάζες σε αστέρια, σε αστρικούς πληθυσμούς ηλικίας μικρότερης των εκατό εκατομμυρίων ετών με βάση την κοσμική τους ηλικία.Οι επιστήμονες συμπεραίνουν ότι τα μέτρια επίπεδα σχηματισμού αστέρων και το συμπαγές μέγεθός τους υποδηλώνουν αυξημένες επιφανειακές πυκνότητες ρυθμού σχηματισμού αστέρων, οι οποίες αποτελούν βασικό δείκτη για το πώς σχηματίστηκαν οι γαλαξίες. Οι μετρήσεις υποδηλώνουν ότι οι γαλαξίες σχηματίστηκαν γρήγορα με έντονα πεδία εσωτερικής ακτινοβολίας.Σε δεύτερη δημοσίευση οι επιστήμονες Έμα Κέρτις- Λέικ από το Πανεπιστήμιο του Χερτφορντσάιρ, Στέφανο Καρνιάνι από το ιταλικό πανεπιστήμιο «Scuola Normale Superiore» και οι συνεργάτες τους χρησιμοποίησαν το όργανο φασματομετρίας εγγύς υπέρυθρης ακτινοβολίας του τηλεσκοπίου James Webb για να παρέχουν τις πρώτες φασματοσκοπικές επιβεβαιώσεις των γαλαξιών που δεν ήταν γνωστοί και οι οποίοι βρίσκονται πιο μακριά από αυτούς που εντοπίστηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Επίσης, επιβεβαίωσαν ότι οι δύο γαλαξίες που είχαν ανιχνευθεί με το Hubble βρίσκονταν στο Σύμπαν όταν αυτό είχε ηλικία μικρότερη από 350 εκατομμύρια χρόνια. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι τα ευρήματά τους αποδεικνύουν την ταχεία εμφάνιση των πρώτων γενεών γαλαξιών.Σε συνοδευτικό άρθρο ανάλυσης των δύο ερευνών, ο Πίτερ Βαν Ντόκουμ, καθηγητής στο Τμήμα Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Γέιλ, σημειώνει ότι κοιτάζοντας την ευρύτερη εικόνα, συμπεριλαμβανομένων ανεπιβεβαίωτων γαλαξιών από άλλες μελέτες, «το μήνυμα του τηλεσκοπίου James Webb είναι ότι το πρώιμο Σύμπαν βρίθει από φωτεινούς γαλαξίες. Φαίνεται ότι ο μαζικός σχηματισμός γαλαξιών άρχισε απροσδόκητα νωρίς». Σύνδεσμοι για τις δύο επιστημονικές δημοσιεύσεις: https://www.nature.com/articles/s41550-023-01921-1 και https://www.nature.com/articles/s41550-023-01918-w https://physicsgg.me/2023/04/04/το-διαστημικό-τηλεσκόπιο-james-webb-βλέπει/

Έτσι κατάφερε να μείνει ζωντανή η ζωή όταν η Γη έγινε χιονόμπαλα (βίντεο) Στα μικρά ανοίγματα που υπήρχαν στη παγωμένη Γη επέζησαν κάποιες μορφές ζωής. (πηγή φωτό Huyue Song/REUTERS) Νέα μελέτη αποκαλύπτει τι συνέβη όταν πάγωσε ολόκληρος ο πλανήτης.Η Γη έχει ηλικία περίπου 4,5 δισ. ετών και σε αυτή την μακρά περίοδο της ζωής της βιώνει συνεχείς μεταβολές των γεωατμοσφαρικών της συνθηκών. Η στεριά μετακινείται και μετασχηματίζεται ανά μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες εκατ. έτη ενώ συνεχείς είναι και οι κλιματικές μεταβολές. Από τη στιγμή που έκανε την εμφάνιση της η ζωή στη Γη αποδείχθηκε «πολύ σκληρή για να πεθάνει» αφού κατάφερε να επιβιώσει και να προσαρμοστεί σε κάθε περιβάλλον που δημιουργήθηκε στον πλανήτη όσο αντίξοο και μη φιλικό στη ζωή μπορεί να ήταν.Η Γη βίωσε περιόδους πολύ έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας, αυξημένων θερμοκρασιών αλλά και εποχές παγετώνων και σε κάθε περίπτωση η ζωή κατάφερνε κάθε φορά να βρει τρόπους να επιζήσει και όταν οι συνθήκες άλλαζαν και γίνονταν πιο φιλικές σε αυτή προκαλούνταν κάθε φορά μια έκρηξη εμφάνισης νέων ειδών με νέα οικοσυστήματα να κάνουν την εμφάνιση τους σε θάλασσα και στεριά.Πριν από περίπου 720 εκατ. έτη έκανε την εμφάνιση της στη Γη η αποκαλούμενη από τους επιστήμονες «Κρυογονική Περίοδος» κατά την οποία ο πλανήτης πάγωσε σε ποσοστό σχεδόν 100%. Η Γη μετατράπηκε σε μια… χιονόμπαλα όπως την έχουν χαρακτηρίσει οι ειδικοί. Είναι ενδεικτικό ότι εκείνη την περίοδο οι περιοχές του ισημερινού της Γης είχαν θερμοκρασίες μείον 20 βαθμών Κελσίου.Όμως σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία υπήρξαν κάποια ελάχιστα μικρής έκτασης ανοίγματα στον πάγο που είχε καλύψει την επιφάνεια του πλανήτη. Τα ανοίγματα αυτά βρίσκονταν σε θαλάσσιες περιοχές στον πυθμένα των οποίων υπήρχαν θερμές πηγές που έλιωναν τους πάγους στην επιφάνεια των υδάτων δημιουργώντας παράλληλα καταφύγια για ορισμένες μορφές ζωής. Οι επιστήμονες γνωρίζουν ελάχιστα πράγματα για αυτούς τους θύλακες ζωής που αποτέλεσαν τη βάση για να ακμάσει εκ νέου η ζωή όταν οι πάγοι έλιωσαν μετά από περίπου 90 εκατ. χρόνια. Με δημοσίευση https://www.nature.com/articles/s41467-023-37172-x της στην επιθεώρηση «Nature» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής γεωβιολόγους του Πανεπιστημίου Γεωεπιστημών της Κίνας παρουσιάζει τα ευρήματα της μελέτης που έκανε τα οποία ανατρέπουν την εικόνα που υπήρχε μέχρι σήμερα για τη χιονόμπαλα Γη. Οι ειδικοί θεωρούσαν μέχρι σήμερα ότι οι περιοχές στις οποίες υπήρχαν αυτά τα ανοίγματα στους πάγους ήταν θαλάσσιες περιοχές στην περιοχή του ισημερινού. Η νέα μελέτη αναφέρει ότι πρώτον τα ανοίγματα αυτά ήταν περισσότερα από όσα πιστεύαμε και ότι υπήρχαν ανοίγματα και σε άλλες περιοχές του πλανήτη και όχι μόνο στον ισημερινό.Σύμφωνα με τους ερευνητές σε αυτούς τους θύλακες ζωής βρίσκονταν μονοκύτταροι και πολυκύτταροι ευκαρυωτικοί οργανισμοί που αποτελούν τη βάση των φυτών, των ζώων και των μυκήτων. Το εύρημα αυτό δίνει μια εξήγηση και στην έκρηξη ζωής που ακολούθησε τη Κρυογονική Περίοδο όπου υπήρξε η εμφάνιση των πρώτων ζώων στον πλανήτη. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1458199/etsi-katafere-na-meinei-zontani-i-zoi-otan-i-gi-egine-chionompala-vinteo/

Διάστημα: Ανακαλύφθηκε νέος εξωπλανήτης στο μέγεθος της Γης – Πιθανό να έχει ακόμα και ατμόσφαιρα. Οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα επαναλαμβανόμενο ραδιοφωνικό σήμα από έναν εξωπλανήτη και το άστρο γύρω από το οποίο βρίσκεται σε τροχιά. Και τα δύο εντοπίζονται 12 έτη φωτός μακριά από τον πλανήτη μας, ενώ το σήμα δείχνει πως ο πλανήτης – ο οποίος έχει το μέγεθος της Γης – είναι πιθανό να έχει μαγνητικό πεδίο, ακόμα και ατμόσφαιρα.Οι επιστήμονες παρατήρησαν ισχυρά ραδιοκύματα που προέρχονται από το αστέρι YZ Ceti και τον βραχώδη εξωπλανήτη που περιφέρεται γύρω του, που ονομάζεται YZ Ceti b. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ραδιοσήμα δημιουργήθηκε από αλληλεπιδράσεις μεταξύ του μαγνητικού πεδίου του πλανήτη και του αστέρα.Τα ευρήματα παρατίθενται λεπτομερώς σε μία μελέτη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα στο επιστημονικό περιοδικό Nature Astronomy.«Είδαμε την αρχική έξαρση [των ραδιοκυμάτων] και ήταν πολύ όμορφη», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Σεμπάστιαν Πινέντα. «Όταν το είδαμε ξανά, ήταν πραγματικά μια ένδειξη ότι: Εντάξει, ίσως έχουμε πραγματικά κάτι εδώ».Τα μαγνητικά πεδία μπορούν να αποτρέψουν τη μείωση της ατμόσφαιρας ενός πλανήτη και την ουσιαστική διάβρωση με την πάροδο του χρόνου καθώς τα σωματίδια απελευθερώνονται από το αστέρι και το βομβαρδίζουν, είπε ο Πινέντα. Πότε εμφανίζονται έντονα ραδιοκύματα Για να γίνουν ανιχνεύσιμα στη Γη τα ραδιοκύματα, θα πρέπει να είναι πολύ έντονα, δήλωσαν οι ερευνητές.«Το αν ένας πλανήτης μπορεί να υπάρξει με ή χωρίς ατμόσφαιρα, μπορεί να εξαρτηθεί από το εάν ο πλανήτης διαθέτει ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο ή όχι», εξηγεί ο Πινέντα.Στο παρελθόν, ερευνητές είχαν εντοπίσει μαγνητικά πεδία σε εξωπλανήτης που είχαν το μέγεθος του Δία, ο οποίος είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης στο ηλιακό μας σύστημα. Ωστόσο, ο εντοπισμός μαγνητικών πεδίων σε μικρότερους πλανήτες, που έχουν το μέγεθος της Γης, είναι πιο δύσκολος καθώς τα μαγνητικά πεδία είναι στην ουσία αόρατα.«Αυτό που κάνουμε είναι να ψάχνουμε τρόπο να τα δούμε», αναφέρει η Τζάκι Βίλαντσεν, μία από τους συγγραφείς της μελέτης. «Αναζητούμε πλανήτες που είναι πολύ κοντά στα αστέρια τους και το μέγεθός τους είναι παρόμοιο με της Γης, προσθέτει η ίδια.«Αυτοί οι πλανήτες παραείναι κοντά στα αστέρια τους για να είναι κατοικήσιμοι, αλλά [ακριβώς] επειδή είναι τόσο κοντά, ο πλανήτης “κολυμπάει” ανάμεσα σε πράγματα που βγαίνουν από το αστέρι. Εάν ο πλανήτης διαθέτει μαγνητικό πεδίο και “οργώσει” αρκετή από αυτή την αστρική ύλη, τότε θα κάνει το αστέρι να εκπέμψει φωτεινά ραδιοκύματα».Το YZ Ceti b χρειάζεται μόνο δύο ημέρες σε γήινο χρόνο για να ολοκληρώσει μια τροχιά γύρω από το άστρο του. Εν τω μεταξύ, η συντομότερη τροχιά στο ηλιακό μας σύστημα είναι του πλανήτη Ερμή, ο οποίος χρειάζεται 88 γήινες ημέρες για να ολοκληρώσει έναν κύκλο γύρω από τον ηλίο. Ενώ το YZ Ceti b κινείται γύρω από το αστέρι του, το πλάσμα από το αστέρι συγκρούεται με το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη, αναπηδά και αλληλεπιδρά με το μαγνητικό πεδίο του άστρου. Όλες αυτές οι αντιδράσεις δημιουργούν και απελευθερώνουν ισχυρά ραδιοκύματα που μπορούν να ανιχνευθούν στη Γη. Υποψήφιος βραχώδης εξωπλανήτης Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο YZ Ceti b είναι ο καλύτερος υποψήφιος βραχώδης εξωπλανήτης με μαγνητικό πεδίο που έχει εντοπιστεί μέχρι στιγμής.«Αυτό θα μπορούσε πραγματικά να είναι εύλογο», είπε ο Villadsen. «Αλλά νομίζω ότι θα γίνει πολύ περισσότερη δουλειά προτού [υπάρξει] μια πραγματικά ισχυρή επιβεβαίωση σε ό,τι αφορά τα ραδιοκύματα που προκαλούνται από έναν πλανήτη».Νέα ραδιοτηλεσκόπια που ετοιμάζονται να τεθούν σε λειτουργία αυτή τη δεκαετία θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους αστρονόμους να ανιχνεύσουν περισσότερα σήματα που υποδηλώνουν μαγνητικά πεδία, είπαν οι ερευνητές.«Η αναζήτηση για δυνητικά κατοικήσιμους […] κόσμους σε άλλα ηλιακά συστήματα εξαρτάται εν μέρει από το να μπορούμε να προσδιορίσουμε εάν οι βραχώδεις εξωπλανήτες που μοιάζουν με τη Γη έχουν πράγματι μαγνητικά πεδία», δήλωσε ο Τζο Πέσε, διευθυντής προγράμματος του Εθνικού Ραδιοαστρονομικού Παρατηρητηρίου. «Αυτή η έρευνα δείχνει αφενός ότι ο συγκεκριμένος βραχώδης εξωπλανήτης πιθανότατα έχει μαγνητικό πεδίο και αφετέρου παρέχει μια πολλά υποσχόμενη μέθοδο ώστε να μάθουμε περισσότερα.» https://www.kathimerini.gr/life/science/562356661/diastima-anakalyfthike-neos-exoplanitis-sto-megethos-tis-gis-pithano-na-echei-akoma-kai-atmosfaira/

Ο ISS ετοιμάζεται για την επαναπροσέγγιση του Soyuz MS-23! Στις 6 Απριλίου, το πλοίο θα αφήσει τη μονάδα Poisk και θα φτάσει στο Berth. Χθες, οι κοσμοναύτες της Roscosmos, Sergei Prokopiev, Dmitry Petelin και ο αστροναύτης της NASA, Francisco Rubio, έκαναν πρακτική εξάσκηση στον ενσωματωμένο προσομοιωτή, συμβουλεύτηκαν ειδικούς στη Γη και απελευθέρωσαν το Prichal από φορτίο που παρενέβαινε στη μετάβαση του πληρώματος. Σχετικά με άλλες λειτουργίες στο ρωσικό τμήμα του σταθμού - στην καθημερινή αναφορά στον ιστότοπο: https://www.roscosmos.ru/39104/ https://vk.com/roscosmos?from=top&w=wall-30315369_566972

"Soyuz MS-22": η αρχή της εργασίας με τη μονάδα καθόδου Θυμηθείτε ότι το πλοίο επέστρεψε στη Γη με μη επανδρωμένο τρόπο στις 28 Μαρτίου. Την επόμενη μέρα, από το σημείο της προσγείωσης μεταφέρθηκε στο συναρμολογείο του Πειραματικού Μηχανουργείου. Οι ειδικοί ξεφόρτωσαν το πλοίο - έφερε στη Γη εξοπλισμό πόρων και συσκευασία με τα αποτελέσματα επιστημονικών πειραμάτων. Επί του παρόντος, η αποσυναρμολόγηση των αυτόνομων μέσων καταγραφής του οχήματος καθόδου πραγματοποιείται στο έδαφος του εργοστασίου για περαιτέρω αποκωδικοποίηση και ανάλυση των αποθηκευμένων δεδομένων σχετικά με τη λειτουργία των συστημάτων του πλοίου κατά την πτήση και την προσγείωση. Το επόμενο στάδιο της συντήρησης μετά την πτήση στο εργοστάσιο κατασκευής προβλέπει την αξιολόγηση της κατάστασης των δομικών στοιχείων και της επίστρωσης θερμικής θωράκισης, τον έλεγχο της δυνατότητας συντήρησης του εξοπλισμού σέρβις και την παρακολούθηση της στεγανότητας των εποχούμενων συνδέσεων. https://vk.com/roscosmos?from=top&w=wall-30315369_566965

Εντοπίστηκε για πρώτη φορά μαγνητικό πεδίο σε εξωπλανήτη Τρίτη, 4 Απριλίου 2023 12:05 Καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη που διαθέτει μαγνητικό πεδίο. (πηγή φωτό National Science Foundation/Alice Kitterman) Η παρουσία μαγνητικού πεδίου αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη φιλικών στη ζωή συνθηκών.Με δημοσίευση https://www.nature.com/articles/s41550-023-01914-0 της στην επιθεώρηση «Nature Astronomy» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Εθνικού Αστεροσκοπείου Ραδιοαστρονομίας στις ΗΠΑ παρουσιάζει τα αποτελέσματα των μελετών που έκανε στον εξωπλανήτη YZ Ceti b που βρίσκεται σε απόσταση 12 ετών φωτός από τη Γη. Το πιο σημαντικό εύρημα είναι η παρουσία μαγνητικού πεδίου στον πλανήτη.Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μαγνητικό πεδίο σε πλανήτη που βρίσκεται έξω από το ηλιακό μας σύστημα γεγονός εξαιρετικά σημαντικό αφού η παρουσία μαγνητικού πεδίου αποτελεί κρίσιμο παράγοντα στην ανάπτυξη ενός περιβάλλοντος φιλικού στη παρουσία της ζωής. «Αυτή η έρευνα δείχνει όχι μόνο ότι αυτός ο συγκεκριμένος βραχώδης εξωπλανήτης πιθανότατα έχει μαγνητικό πεδίο, αλλά παρέχει μια πολλά υποσχόμενη μέθοδο για να βρούμε μαγνητικά πεδία και σε άλλους εξωπλανήτες. Η αναζήτηση για δυνητικά κατοικήσιμους και φιλικούς στη ζωή κόσμους σε άλλα αστρικά συστήματα εξαρτάται εν μέρει από την ικανότητα προσδιορισμού αν βραχώδεις εξωπλανήτες που μοιάζουν με τη Γη έχουν πράγματι μαγνητικά πεδία» αναφέρει ο Τζο Πέσκε, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.Παρά την ύπαρξη του μαγνητικού πεδίου ο YZ Ceti b θεωρείται αδύνατο να διαθέτει ζωή αφού ο πλανήτης βρίσκεται σε εξαιρετικά κοντινή απόσταση από το μητρικό του άστρο ολοκληρώνοντας μια περιστροφή γύρω από αυτό σε μόλις 48 ώρες. Οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται στον εξωπλανήτη είναι απαγορευτικές για την παρουσία της ζωής. Παράλληλα το μαγνητικό πεδίο του πλανήτη ωθεί ιονισμένο αέριο (πλάσμα) προς άστρο και η αλληλεπίδραση του πλάσματος με το μαγνητικό πεδίο του άστρου παράγει φωτεινές λάμψεις ενέργειας. Αυτές οι αλληλεπιδράσεις προκαλούν επίσης σέλας στο άστρο.«Θα πρέπει επίσης να υπάρχει σέλας και στον πλανήτη αν έχει τη δική του ατμόσφαιρα. Αυτή η διαπίστωση μας παρέχει νέες πληροφορίες για το περιβάλλον που δημιουργείται γύρω από τα άστρα. Είναι μια ιδέα που ονομάζουμε ‘εξωηλιακό διαστημικό καιρό’» λέει ο Σεμπάστιαν Πινέδα, αστρονόμος του Πανεπιστημίου του Κολοράντο Boulder και συν-συγγραφέας της μελέτης. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1457792/entopistike-gia-proti-fora-magnitiko-pedio-se-exoplaniti/

Πώς ήταν το πρώτο Σαββατοκύριακο του Απριλίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό; Οι κοσμοναύτες εκπαιδεύτηκαν να χειρίζονται τον χειριστή ERA - εξέτασαν τον σταθμό σύνδεσης της μονάδας Rassvet, αποσυναρμολόγησαν τους εσωτερικούς πίνακες ελέγχου του χειριστή IMMI-1 και IMMI-2 από τον περιφερειακό σταθμό στη Nauka. Το πλήρωμα διεξήγαγε επίσης μια σειρά πειραμάτων: ▪ «Διαχωρισμός» - δοκιμή και ανάπτυξη συστήματος αναγέννησης νερού από ούρα. ▪ «Ταυτοποίηση» - μελέτη της δυναμικής της δομής του ISS υπό εξωτερικές επιρροές. ▪ "Interaction-2" - μελέτη των προτύπων συμπεριφοράς του πληρώματος σε μια μεγάλη πτήση. ▪ «About Gagarin from Space» – ανοιχτή μετάδοση μέσω ραδιοερασιτεχνικού καναλιού. ▪ "Ekon-M" - φωτογράφηση της Γης για την αξιολόγηση της περιβαλλοντικής κατάστασης. Διαβάστε την αναφορά στον ιστότοπό μας σχετικά με άλλες περιπτώσεις σε τροχιά κοντά στη Γη: https://www.roscosmos.ru/39102/ https://vk.com/roscosmos?w=wall-30315369_566958

O Ρίτσαρντ Μπράνσον απολύει το 85% της Virgin Orbit μετά την αποτυχημένη εκτόξευση του πυραύλου της εταιρείας. Στιγμιότυπο από την αποτυχημένη εκτόξευση του πυραύλου της Virgin Orbit (Virgin Orbit/Greg Robinson) Η αποτυχία της εκτόξευσης οδήγησε σε αδυναμία εξεύρεσης νέων κεφαλαίων για τη λειτουργία της εταιρείας.Στον όμιλο αερομεταφορών Virgin του Βρετανού μεγιστάνα Ρίτσαρντ Μπράνσον είχαν προστεθεί τα τελευταία χρόνια και δύο εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη διαστημική βιομηχανία. Η Virgin Galactic η οποία θα αναπτύξει δραστηριότητα στον αποκαλούμενο διαστημικό τουρισμό και η Virgin Orbit που κατασκευάζει πυραύλους για μεταφορά φορτίων (π.χ δορυφόρους) στο Διάστημα.Πρόσφατα η Virgin Orbit επιχείρησε να εκτοξεύσει από βρετανικό έδαφος ένα πύραυλο που θα μετέφερε στο Διάστημα δορυφόρους όμως το εγχείρημα ήταν απoτυχημένο και όπως αποδείχτηκε στην επιτυχία της εκτόξευσης είχε ποντάρει κυριολεκτικά τα πάντα ο Μπράνσον. Όπως φαίνεται τα οικονομικά της εταιρείας εξαρτώνταν αποκλειστικά από αυτή την εκτόξευση αφού δεν υπήρχαν κεφάλαια που να στηρίξουν τη λειτουργία της σε περίπτωση αποτυχίας αναμένοντας πελάτες και επενδυτές μετά την επιτυχή εκτόξευση.Η αποτυχία της εκτόξευσης όπως ήταν αναμενόμενο δεν προσέλκυσε το ενδιαφέρον πελατών και αποθάρρυνε επίσης υποψηφίους επενδυτές στο να βάλουν κεφάλαια στην εταιρεία. Η Virgin Orbit που εδρεύει στις ΗΠΑ με επιστολή https://www.sec.gov/ix?doc=/Archives/edgar/data/0001843388/000184338823000063/vorb-20230330.htm της στις αρμόδιες αμερικανικές Αρχές ενημερώνει ότι θα προχωρήσει σε μείωση του προσωπικού της εταιρείας σε ποσοστό 85% για να περιορίσειστο ελάχιστο δυνατό τα κόστη της.Αναμένεται να απολυθούν περί τους 675 εργαζομένους στην εταιρεία από όλους τους τομείς της θέτοντας την έτσι επί της ουσίας σε μια κατάσταση που μοιάζει με αναστολή λειτουργίας αφού δεν θα συνεχιστεί προς το παρόν τουλάχιστον η προσπάθεια εκτόξευσης κάποιου πυραύλου. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1457352/o-ritsarnt-mpranson-apolyei-to-85-tis-virgin-orbit-meta-tin-apotychimeni-ektoxeysi-toy-pyrayloy-tis-etaireias/

Η NASA ανακοίνωσε τα ονόματα των τεσσάρων αστροναυτών της αποστολής Artemis II γύρω από τη Σελήνη. Η NASA κατονόμασε σήμερα την πρώτη γυναίκα και τον πρώτο Αφροαμερικανό που θα συμμετάσχουν σε μια αποστολή της στη Σελήνη, παρουσιάζοντας την τετραμελή ομάδα που επιλέχθηκε να πάρει μέρος στις αρχές της προσεχούς χρονιάς στο πρώτο επανδρωμένο ταξίδι γύρω από τη Σελήνη που θα πραγματοποιηθεί ύστερα από 50 και πλέον χρόνια.Η Κριστίνα Κοχ, μηχανικός που κατέχει επίσης το ρεκόρ της μεγαλύτερης συνεχόμενης διαστημικής πτήσης από γυναίκα, διορίστηκε ειδική της αποστολής, μαζί με τον Βίκτορ Γκλόβερ, αεροπόρο του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού που επιλέχθηκε ως πιλότος της αποστολής Artemis II.Ο Γκλόβερ, ο οποίος μετείχε στη δεύτερη επανδρωμένη πτήση της SpaceX με το διαστημόπλοιο Crew Dragon, θα γίνει ο πρώτος Αφροαμερικανός αστροναύτης στην Ιστορία που θα συμμετάσχει σε αποστολή στη Σελήνη.Το πλήρωμα συμπληρώνουν ο Τζέρεμι Χάνσον, ο πρώτος Καναδός που επιλέγεται για ένα ταξίδι στο φεγγάρι, ως ειδικός της αποστολής, και ο Ριντ Βάισμαν, βετεράνος του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ο οποίος διορίστηκε κυβερνήτης της αποστολής Artemis II.Η παρουσίαση του κουαρτέτου της αποστολής Artemis II έγινε σε τηλεοπτική συνέντευξη Τύπου στο Διαστημικό Κέντρο Τζόνσον στο Χιούστον, το κέντρο ελέγχου της αποστολής της NASA.Η Artemis II θα σηματοδοτήσει την πρώτη επανδρωμένη πτήση – χωρίς προσελήνωση – ενός προγράμματος διαδόχου του Apollo που έχει στόχο την επιστροφή των αστροναυτών στην επιφάνεια της Σελήνης αργότερα αυτήν τη δεκαετία και τέλος την εγκαθίδρυση μιας βιώσιμης βάσης εκεί, ανοίγοντας τον δρόμο για τη μελλοντική εξερεύνηση του Άρη. https://www.in.gr/2023/04/03/b-science/nasa-anakoinose-ta-onomata-ton-tessaron-astronayton-tis-apostolis-artemis-ii-gyro-apo-ti-selini/

O πληθυσμός της Γης θα μειωθεί κατά δύο δισ. ανθρώπους τον 21ο αιώνα. Shutterstock Νέα μελέτη ανατρέπει όλες τις προβλέψεις για τον αριθμό των κατοίκων του πλανήτη τις επόμενες δεκαετίες.Αυτή τη στιγμή ο πληθυσμός της Γης αγγίζει τα 8 δισ., πιο συγκεκριμένα είναι 7,96 δισ. Όλες οι μελέτες και προβλέψεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα δείχνουν συνεχή και μάλιστα μεγάλη αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού γεγονός που δημιουργεί εύλογες ανησυχίες για το πού θα ζουν και σε ποιές συνθήκες όλοι αυτοί οι άνθρωποι. Οι τόποι κατοικίας, η πρόσβαση σε τροφή, νερό ιατρική περίθαλψη, εκπαίδευση και όλα τα απαραίτητα στοιχεία για μια αξιοπρεπή διαβίωση αποτελούν ζητούμενο που πρέπει να επιλύσει ο ανθρώπινος πολιτισμός.Το 2022, μελέτη που έγινε για λογαριασμό του ΟΗΕ ανέφερε ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9,7 δισεκατομμύρια έως το 2050 και θα αυξηθεί στα 10,4 δισεκατομμύρια έως το 2100. Οι εκτιμήσεις του ΟΗΕ από μια δεκαετία πριν υποδεικνύουν ότι ο πληθυσμός θα έφτανε τα 11 δισεκατομμύρια. Μια νέα μελέτη που έγινε για λογαριασμό της μη κυβερνητικής οργάνωσης «The Club of Rome» αναφέρει ότι αφού θα υπάρξει αρχικά μια μικρή αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού στη συνέχεια θα υπάρξει ραγδαία μείωση.Σύμφωνα με τη μελέτη τις τρεις επόμενες δεκαετίες ο πληθυσμός της Γης θα αυξηθεί κατά μόλις 600 εκατ. φτάνοντας τα 8,6 δισ. και στη συνέχεια θα ξεκινήσει μια δραστική μείωση η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα ο πληθυσμός να συρρικνωθεί κατά δύο δισ. και να φτάσει τα έξι δισ. Η μείωση αυτή ακούγεται σε πρώτο επίπεδο καλό νέο για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που επιφέρει η ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα στον πλανήτη αλλά παρόλα αυτά οι συγγραφείς της μελέτης τονίζουν ότι αυτή η μείωση του πληθυσμού δεν θα συνοδευτεί πιθανότατα από κάποια αξιοσημείωτα περιβαλλοντικά οφέλη. Σημειώνουν επίσης ότι η πτώση του πληθυσμού θα κάνει την ανθρωπότητα γηραιότερη στο σύνολό της και θα μειώσει το ποσοστό των ατόμων σε ηλικία εργασίας, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τους νέους για τη χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης και των συντάξεων. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1457330/o-plithysmos-tis-gis-tha-meiothei-kata-dyo-dis-anthropoys-ton-21o-aiona/

Σύγκρουση γαλαξιών γέννησε μια… πεταλούδα (βίντεο) Μια από τις εικόνες των δύο γαλαξιών η σύγκρουση των οποίων έχει σχηματίσει μια κοσμική πεταλούδα. (NOIRLab) Το εντυπωσιακό φαινόμενο δημιούργησε μια σπάνια κοσμική δομή το σχήμα της οποίας θυμίζει το πανέμορφο έντομο.Οι συγκρούσεις γαλαξιών που οδηγούν σε συγχωνεύσεις γαλαξιών είναι ένα από τα πιο συχνά φαινόμενα στο Σύμπαν και αποτελεί διεργασία ανανέωσης του αφού κατά την εξέλιξη και ολοκλήρωση του φαινομένου γεννιούνται πολλά νέα άστρα και νέοι γαλαξίες. Οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στους γαλαξίες που συγκρούονται διαστρεβλώνουν τις σπείρες, τις δομές και γενικότερα την ύλη των γαλαξιών με τρόπους τέτοιους που να μεταβάλλεται το σχήμα τους πριν την ολοκλήρωση της διαδικασίας και τον νέο γαλαξία που θα προκύψει.Αυτές οι στρεβλώσεις των γαλαξιακών δομών άλλες φορές είναι χαοτικές και άλλες φορές δημιουργούν σχηματισμούς που στο ανθρώπινο μάτι θυμίζουν αντικείμενα ή ζώα. Το τηλεσκόπιο Gemini North στη Χαβάη κατέγραψε https://noirlab.edu/public/news/noirlab2308/ μια σύγκρουση γαλαξιών που συμβαίνει σε απόσταση 180 εκατ. ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Πήγασου. Πρόκειται για δύο γαλαξίες με κωδικές ονομασίες UGC 12914 και UGC 12915 που η επιστημονική κοινότητα έχει ονομάσει «Γαλαξίες Taffy» επειδή το σχήμα τους θυμίζει τις δημοφιλείς καραμέλες Taffy. Οι εικόνες που κατέγραψε το τηλεσκόπιο δείχνουν ότι οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στους δύο γαλαξίες έχουν δημιουργήσει μια κοσμική δομή που θυμίζει πεταλούδα που πετά με τα φτερά της σε πλήρη έκταση. Από τις νέες εικόνες φαίνεται ότι ο σχηματισμός άστρων συνεχίζεται στα φτερά αυτής της τεράστιας κοσμικής πεταλούδας ενώ η ιστορία είναι διαφορετική στο ερυθρής απόχρωσης σώμα και την ουρά της πεταλούδας.Το σώμα της πεταλούδας αποτελείται από ύλη η οποία λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ των δύο γαλαξιών. Αν και αυτή η διαγαλαξιακή γέφυρα που ενώνει είναι γεμάτη με τα δομικά στοιχεία για το σχηματισμό άστρων, η γέννηση των αστεριών έχει διακοπή από διάφορα φαινόμενα που «ανακατεύουν» την ύλη που υπάρχει εκεί και γενικότερα δημιουργούν συνθήκες μη φιλικές στον σχηματισμό άστρων. Όπως είναι ευνόητο η μελέτη αυτής της σύγκρουσης αποκαλύπτει άγνωστα δεδομένα για αυτό το κομβικό φαινόμενο για την ύπαρξη και λειτουργία του Σύμπαντος. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1457371/sygkroysi-galaxion-gennise-mia-petaloyda-vinteo/

H πιο επίπεδη έκρηξη του Σύμπαντος. Μια εικόνα της εντυπωσιακής επίπεδης έκρηξης (πηγή φωτό Phil Drury, University of Sheffield) Νέα μελέτη σε μια μυστηριώδη έκρηξη αποκαλύπτει το μοναδικό της κοσμικό σχήμα.Οι επιστήμονες την ονομάζουν «γρήγορη μπλε οπτική παροδική έκρηξη» (FBOT) και πρόκειται για ένα είδος κοσμικών εκρήξεων που ανακαλύφθηκε πριν από λίγα χρόνια με την πηγή προέλευσης και τους μηχανισμούς τους να παραμένουν μυστηριώδεις για τους ειδικούς. Το 2018 κατέστη εφικτή για πρώτη φορά η καταγραφή μια έκρηξης FBOT η οποία συνέβη σε απόσταση 180 εκατ. ετών φωτός από τη Γη έλαβε την κωδική ονομασία AT2018 αλλά έγινε περισσότερο γνωστή με το παρατσούκλι «αγελάδα».Με δημοσίευση https://academic.oup.com/mnras/advance-article-abstract/doi/10.1093/mnras/stad539/7049972?redirectedFrom=fulltext&login=false της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» ερευνητική ομάδα με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ στη Βρετανία κάνουν τη μυστηριώδη έκρηξη που καταγράφηκε το 2018 ακόμη πιο περίεργη. Σύμφωνα με τους ερευνητές πρόκειται για την πιο επίπεδη έκρηξη που έχει εντοπιστεί μέχρι σήμερα στο Σύμπαν. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η έκρηξη αντί για το συνήθες σφαιρικό σχήμα των εκρήξεων έχει πεπλατυσμένο σχήμα και μοιάζει περισσότερο με…τηγανίτα.Η έκρηξη που έχει έκταση όσο περίπου αυτή του ηλιακού μας συστήματος έχει χαρακτηριστικά που έρχονται να αμφισβητήσουν παγιωμένες αντιλήσεις των επιστημόνων για την εκδήλωση και εξέλιξη εκρήξεων στο Διάστημα. «Τα FBOT είναι πραγματικά λαμπερά  πιο λαμπερά και από κάποιες υπέρλαμπρες εκρήξεις σουπερνόβα. Όμως τα FBOT εμφανίζονται ξαφνικά και στη συνέχεια η φωτεινότητα εξαφανίζεται απότομα. Σε αντίθεση με τα συμβατικά σουπερνόβα τα FBOT δεν υπάρχουν ραδιενεργά στοιχεία που να τροφοδοτούν τη φωτεινότητα, επομένως η ισχύς τους πρέπει να προέρχεται από κάπου αλλού» αναφέρει ο αστροφυσικός Τζάστιν Μάουντ, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. https://www.naftemporiki.gr/techscience/1457405/h-pio-epipedi-ekrixi-toy-sympantos/